.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τι μας περιμένει..πόσο αδίστακτοι ειναι... Ο προσωπικός αριθμός θα συνδεθεί με τις υφιστάμενες κρατικές ψηφιακές εφαρμογές


Τι μας περιμενει..ποσο αδιστακτοι ειναι...

Αντιγραφω: Martin Cooper, Αμερικανός Μηχανολόγος και εμπνευστής του κινητού τηλεφώνου. 

Στα τέλη του έτους κάθε Έλληνας πολίτης θα κληθεί να διαμορφώσει τον προσωπικό του αριθμό στην κρατική ψηφιακή πλατφόρμα Gov.gr, επιλέγοντας τα τρία τελευταία ψηφία που θα προστεθούν σε εκείνα του υπάρχοντος ΑΦΜ και ο οποίος θα αντικαταστήσει εκείνους της αστυνομικής ταυτότητας, του ΑΜΚΑ και του ΑΦΜ.

Ο προσωπικός αριθμός θα συνδεθεί με τις υφιστάμενες κρατικές ψηφιακές εφαρμογές, δηλαδή, δελτίου ταυτότητας, διπλώματος οδήγησης, κάρτας εργασίας, κάρτας ανεργίας, κάρτας δημότη, πιστοποιητικού εμβολιασμού, κάρτας αναπηρίας, καθώς και με τις εκάστοτε κρατικές οικονομικές παροχές, τύπου market pass, power pass, north evia pass, dentist pass.

Επίσης, θα συνδεθεί με τον ψηφιακό κρατικό ασφαλιστικό φορέα “efka.gr”, την ψηφιακή περιουσιακή-φορολογική πλατφόρμα “aade.gr”, αλλά και την ψηφιακή υγειονομική βάση δεδομένων “eoppy.gov.gr”.

Συνεπώς, αν κάποιος επιλέξει να μην διαμορφώσει «προσωπικό αριθμό του πολίτη» θα είναι αποκλεισμένος από το Gov.gr. Που σημαίνει πως, σε πρώτη φάση, δεν θα διαθέτει κάρτα εργασίας, άρα δεν θα μπορεί να εργάζεται. Επίσης, δεν θα μπορεί να λαμβάνει τυχόν κρατικά επιδόματα. Έπειτα, όταν ο αριθμός συνδεθεί με την πλατφόρμα “aade.gr” δεν θα μπορεί να υποβάλει φορολογική δήλωση ή να διαθέτει επιχείρηση. Και με το που συνδεθεί με εκείνη του “efka.gr” δεν θα διαθέτει ασφαλιστική και υγειονομική περίθαλψη. Αργότερα, όταν ο προσωπικός αριθμός περάσει στην ταυτότητα δεν θα μπορεί ούτε να ψηφίζει. Δεν θα υπάρχει ως πολίτης του ελληνικού κράτους.

Αλλά, δεν τελειώσαμε. Υπάρχει και συνέχεια.

Οι τράπεζες ζητούν, πλέον κάθε χρόνο, επικαιροποίηση των προσωπικών μας στοιχείων. Δηλαδή, ταυτότητα, εκκαθαριστικό και βεβαίωση στοιχείων τηλεφώνου καθώς και κατοικίας. Που σημαίνει ότι, κάποια στιγμή, όποιος δεν θα διαθέτει προσωπικό αριθμό του πολίτη, δεν θα μπορεί να επικαιροποιήσει τα στοιχεία του στην τράπεζα. Οπότε εξάγεται το ερώτημα αν θα μπορεί να συναλλάσσεται και να χρησιμοποιεί τα χρήματά του. Μάλιστα, ακόμα κι αν διαθέτει καβάτζα σε μετρητά, η πορεία των πραγμάτων δείχνει ότι βαίνουμε ταχέως και στην υποχρεωτική ψηφιοποίηση και του χρήματος.

Πορευόμαστε υποχρεωτικά στο «όλα σε ένα».

Όσοι, λοιπόν, σπεύδουν να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης κατά της νέας ταυτότητας, ας έχουν κατά νου ότι η επανάσταση πιθανότατα θα κριθεί με τον προσωπικό αριθμό του πολίτη. Και μάλιστα, όχι τον Αύγουστο του 2026 που έχει τεθεί ως χρονικό όριο για την αλλαγή των ταυτοτήτων, αλλά συντομότερα.

Όσο για τους υπέρμαχους της ψηφιοποίησής τους υπό έναν ενιαίο αριθμό και των προσωπικών τους δεδομένων σε μία και μοναδική πλατφόρμα, ας αναρωτηθούν τι πρόκειται να κάνουν, αν μελλοντικά τους τεθεί μία νέα υποχρεωτικότητα. Το πέρασμα του «όλα σε ένα» υπό το δέρμα τους. Σε όποιον χαμογελά ειρωνικά τον περιμένει ένα μελλοντικό δωράκι:

«Η επόμενη γενιά θα έχει το τηλέφωνο ενσωματωμένο κάτω από το δέρμα των αυτιών της. Τέτοιες συσκευές δεν θα χρειάζεται να φορτιστούν καθώς ‘το σώμα σας είναι ο τέλειος φορτιστής’»


Martin Cooper, Αμερικανός Μηχανολόγος και εμπνευστής του κινητού τηλεφώνου

Και στο κινητό υπάρχει ήδη η εφαρμογή Wallet-Gov.gr, καθώς και ψηφιακού χρήματος.

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Η χυδαία αφίσα με την εσταυρωμένη «Μαντόνα» είναι αδέσποτη αθλιότητα Η βλασφημία στα Θεία έγινε το διαβατήριο επιτυχίας του κάθε ατάλαντου

«Αδέσποτα Κορμιά»: Μια αδέσποτη εικαστική αλητεία 
Η βλασφημία στα Θεία έγινε το διαβατήριο επιτυχίας του κάθε ατάλαντου


Η βλασφημία και ο χριστιανοφοβικός ρατσισμός στην υπηρεσία της «τέχνης» – Η χυδαία αφίσα με την εσταυρωμένη «Μαντόνα» είναι αδέσποτη αθλιότητα

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης 

Ο κάθε ατάλαντος ή ο κάθε «πουθενάς» του καλλιτεχνικού στερεώματος, χρησιμοποιεί τη βλασφημία προς τα Θεία (ή την προσβολή εθνικών συμβόλων) ως μέσο εγγυημένης και φθηνής διαφήμισης. Ως διαβατήριο επιτυχίας για να εκτοξευθούν κατακόρυφα οι μετοχές του κάθε εικαστικού εκτρώματος. Όσο πιο ακραία η βλασφημία, τόσο πιο εξασφαλισμένη η προβολή.

Χιλιάδες «καλλιτέχνες» της κακιάς ώρας έχουν ακολουθήσει αυτήν την εύκολη πεπατημένη, εδώ και δεκαετίες. Μετά από μισό αιώνα όπου έχουν στηθεί ολόκληρες βιομηχανίες πάνω στο αντιχριστιανικό marketing (σε μουσική, κινηματογράφο, εικαστικές τέχνες, video games κ.λπ) θα περίμενε κανείς ότι ακόμα και η πρόκληση στην τέχνη, θα όφειλε να έχει εξελιχθεί σε πιο πρωτότυπες ιδέες. Όχι όμως. Όλα τριγύρω μας αλλάζουν, όλα παίρνουν την «politically correct» μορφή τους, αλλά (όχι) περιέργως η βλασφημία παραμένει πάντα «παραδοσιακή» και αμετάβλητη.

Την κλασσική συνταγή της χυδαίας βλασφημίας των Θείων, ακολούθησε και το ντοκιμαντέρ της Ελίνας Ψύκου: «Αδέσποτα Κορμιά», για την αφίσα του οποίου έχουν ξεσπάσει σφοδρές αντιδράσεις. Ένας πιο αρμόζων τίτλος για το εν λόγω τερατούργημα, θα ήταν «Αδέσποτη Εικαστική Αλητεία» ή σκέτο «Αδέσποτη Αλητεία», διαλέγετε και παίρνετε.

Με μια προφανέστατη έλλειψη έμπνευσης, ταλέντου και καλλιτεχνικού στίγματος, ο δημιουργός της εμετικής αφίσας συμπεριέλαβε στο «έργο» του, τα πιο τετριμμένα συστατικά της βλασφημίας. «Πέταξε» στον ψηφιακό καμβά ένα σταυρό με μία σταυρωμένη και ημίγυμνη γυναίκα με πρόσωπο παπικής «Μαντόνας», η οποία φαίνεται να είναι και έγκυος.

Καταπληκτική σύλληψη. Την έχουμε δει σε διάφορες παραλλαγές της, μόνο μισό εκατομμύριο φορές τις τελευταίες δεκαετίες. Το ντοκιμαντέρ πραγματικά ποιεί «επανάσταση». Αδημονούμε για το επόμενο promotion της κας Ψύκου, που πραγματικά «τάραξε» τα νερά του θεάματος με το αδέσποτο και χιλιοπαιγμένο πανηγύρι της.

Το να ασελγείς στην πίστη εκατομμυρίων ανθρώπων, επειδή το σύστημα σου έχει δώσει το «ελευθέρας» στην κατάχρηση συμβόλων με το πρόσχημα της «ελευθερίας της τέχνης», και επειδή ηδονίζεσαι να ασχημονείς στα σεβάσματα των χριστιανών, είναι καθαρός κρετινισμός. Είναι ανηθικότητα. Είναι παλιανθρωπιά. Δεν έχει καμία σχέση με τις αληθινές αξίες της τέχνης.

Ο σωστός καλλιτέχνης οφείλει να ισορροπεί το έργο του μεταξύ ελευθερίας έκφρασης και σεβασμού στον (όποιον) θεατή. Εδώ πέρα όμως η ελευθεριότητα και η αποθράσυνση στην τέχνη έχει γίνει αυτοσκοπός, για να μπορεί ο καθένας να καταθέσει όποιο τερατούργημα κατεβάζει η γκλάβα του. Αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους του που μπορεί να προσβάλλονται από αυτό. Και δεν κατάλαβα γιατί η ελευθερία στην τέχνη έχει περισσότερο συνταγματικό εκτόπισμα από το σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα. Από που και ως που;

Όλοι αυτοί οι υποκρίταροι (πολιτικοί και καλλιτέχνες) που σκίζουν τα ιμάτια τους για την «προστασία της ελευθερίας της τέχνης», άμα τους θίξεις τον πολιτικό αρχηγό τους ή ένα ίνδαλμά τους ή ένα συγγενικό τους πρόσωπο, θα γίνουν θηρία ανήμερα και θα κινήσουν γη και ουρανό για να τιμωρηθεί ο υπεύθυνος. Όταν όμως βλασφημείται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός και η Μητέρα όλων, η Παναγία μας, εμείς δεν πρέπει να αντιδρούμε γιατί είμαστε… «σκοταδιστές»; Σοβαρά; Και περιμένουν ότι ο χριστιανοφοβικός ρατσισμός τους, θα περάσει έτσι στο «ντούκου»; Και όχι απλά το περιμένουν, αλλά το απαιτούν κιόλας;

Ειρηνικά και δημοκρατικά μεν, αλλά δυναμικά δε, θα τους ταράζουμε στην «πολιτική ορθότητα», αντιστρέφοντας την προπαγάνδα τους. Η Παναγία και ο Σταυρός δεν είναι αξεσουάρ για τον κάθε εικαστικό «φανφάρα» που θέλει να νεκραναστήσει την καριέρα του παίζοντας με τα ιερά και τα όσια.
Οι αδέσποτες εκτρώσεις…

Το ντοκιμαντέρ της κας Ψύκου που θα προβληθεί και στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ασχολείται με «τα δικαιώματα των γυναικών πάνω στο σώμα τους» και μεταξύ άλλων προπαγανδίζει υπέρ της άμβλωσης, αφού όπως λέει η κα Ψυκού «έκπληκτη πρωτοάκουσα πως στη Μάλτα οι αμβλώσεις είναι καθολικά απαγορευμένες και πως συχνά γυναίκες ταξιδεύουν στην Αγγλία ή στην Ιταλία για να υποβληθούν σε άμβλωση».

Επομένως η αφίσα και το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ ταυτίζονται απόλυτα στο μίσος κατά του ανθρώπου και του Θεανθρώπου, εφόσον αυτά τα 2 πάντοτε συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται. Τα «Αδέσποτα Κορμιά» κυριαρχούν ιδεολογικά πάνω στα κατακρεουργημένα κορμάκια των αμβλώσεων. Ίσως θα ήταν πιο συνεπές για τους συντελεστές του ντοκιμαντέρ να έβαζαν ένα σταυρωμένο μωράκι στην αφίσα τους, μιας και αυτός που θανατώνεται στην πράξη της έκτρωσης δεν είναι η μητέρα, αλλά τα έμβρυα που ετησίως δολοφονούνται κατά εκατοντάδες χιλιάδες στην Ελλάδα.

Αγέννητα μωρά που δεν τους αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα στο να σώσουν το δικό τους σωματάκι, διότι αυτό εξουσιάζεται από τα δικαιώματα των ισχυρότερων (τη μητέρα και τον πατέρα) και διαμελίζεται ζωντανό στα πλαίσια της «ελευθερίας» των γονέων.

Και τέλος πάντων, αν η κα Ψύκου κοπτόταν όντως για την παραβίαση των δικαιωμάτων της γυναίκας, θα όφειλε να θίξει με το promotion της (όχι τον δημοκρατικότατο χριστιανισμό αλλά) μια άλλη θρησκεία που συντηρεί νόμους όπως η κλειτοριδεκτομή, ο δημόσιος λιθοβολισμός γυναικών, η υποχρεωτική χρήση μπούρκας και άλλες απάνθρωπες πρακτικές, οι οποίες έχουν μπολιαστεί πλέον και στην Ευρώπη.

Εκεί θα προέκυπτε όμως ένα… προβληματάκι για το ντοκιμαντέρ, στο να σχεδιάσει μια αφίσα με τα ανάλογα θρησκευτικά σύμβολα αυτής της θρησκείας. Έτσι προσέφυγε στην εύκολη λύση της βλασφημίας του πάντα ανεκτικού χριστιανισμού, που μπορεί να γίνεται «μπαλάκι» στα χέρια των ατάλαντων και εμπαθών. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν.

Το χειρότερο είναι ότι αυτό το βλάσφημο και μισάνθρωπο ντοκιμαντέρ επιχορηγήθηκε από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης με το 40%, από το σύνολο του προϋπολογισμού του φιλμ. Με χρήματα δηλαδή του ελληνικού λαού, επιδοτείται η βλασφημία της Παναγίας και ο χλευασμός του Σταυρού και του Εσταυρωμένου, για να κάνει το κομμάτι της η κα Ψύκου και οι υπόλοιποι συντελεστές αυτού του αίσχους. Λαμβάνοντας χρήματα από όλους τους πολίτες, η κα Ψύκου και όλο το βλάσφημο σινάφι, κατηγορούν για λογοκρισία τους χριστιανούς που αποτελούν το 85% του πληθυσμού της Ελλάδας. Αυτό και αν είναι αδέσποτη αθλιότητα…

Υ.Γ: Για λόγους σεβασμού στα Θεία και μη αναπαραγωγής της κατάπτυστης αφίσας, σκοπίμως δεν την παραθέτουμε πουθενά σε αυτό το άρθρο.




Αυτούς που βρίζουν πατρίδα και οικογένεια και σχίζουν εικόνα της Παναγίας υπερασπίζετε με τον σοδομικό νόμο η κυβέρνηση Ν.Δ

Όταν προπηλακίστηκε ο γεροντάκος από τα ΛΟΑΤΚΙ και του έσπασαν και την εικόνα της Παναγίας που κρατούσε, γιατί δεν έγινε πρώτο θέμα στα κανάλια.


Βρίζουν πατρίδα και οικογένεια - Σχίζουν εικόνα της Παναγίας

Όχλος επιτίθεται σε ηλικιωμένο για να του σπάσει το κάδρο και να σχίσει την εικόνα της Παναγίας φωνάζοντας συνθήματα «Στο δι@λο η οικογένεια στο δι@λο η πατρίς, η Ελλάδα να πεθάνει, να ζήσουμε εμείς».

Απαιτούν όχι απλώς σεβασμό, αλλά προνομιακή αντιμετώπιση της διαφορετικότητάς τους, επικαλούμενοι τη δημοκρατική ισονομία, όμως δεν ανέχονται αντίθετη διαφορετικότητα και την πολεμούν φασιστικά.

Και πώς να την ανεχθούν, όταν έχουν επιλέξει να βλέπουν το είδωλό τους σε αυθυποβαλλόμενα παραμορφωτικό καθρέφτη, που τους βολεύει, και τους βάζεις μπροστά τους τον καθρέφτη του Χριστού, που αντικατοπτρίζει το αληθινό τους είδωλο;.

Άφησε ο άλλος τα κομμάτια της εικόνας στο καλάθι (βίντεο) και τα ξαναπήραν, για να τα σκίσουν σε ακόμη μικρότερα, λες κι είναι δαιμονισμένοι. 

Δεν θέλουν να βλέπουν τίποτα που να τους θυμίζει την αλήθεια. Προτιμούν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και ντύνουν αυτή την κοροϊδία και με λίγη «δημοκρατική ευαισθησία», θεωρητικά και επιλεκτικά.

Όταν προπηλακίστηκε ο γεροντάκος από τα ΛΟΑΤΚΙ και του έσπασαν και την εικόνα της Παναγίας που κρατούσε, γιατί δεν έγινε πρώτο θέμα στα

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, ἐπετύχατε νὰ καταστῆ περίγελως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐνώπιον τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν!


Πορεία ὑπέρ τῆς οἰκογενείας στήν Γεωργία

Καμμία ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων χωρῶν δὲν ἀναγνωρίζει γάμον καὶ τεκνοθεσίαν εἰς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι καὶ ἂν μεταξὺ των παραβιάσουν τὴν φύσιν των, δὲν παράγουν καρπόν. Εἰς τὴν ἱστοσελίδα «huffingtonpost.gr» τῆς 17ης Φεβρουαρίου 2024 ὑπάρχει μία ἀνασκόπησις περὶ τοῦ τί ἰσχύει εἰς τὰς Ὀρθοδόξους χώρας, τῆς ὁποίας τμῆμα ἀναδημοσιεύομεν:

Οὐκρανία

Στὴν Οὐκρανία, τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια δὲν μποροῦν νὰ ἐγγραφοῦν νόμιμα. Τὸ 2023, τὸ ζήτημα ἔγινε ὀξὺ καθὼς πολλὰ ΛΟΑΤΚΙ+ ἄτομα ἐντάχθηκαν στὶς ἔνοπλες δυνάμεις τῆς Οὐκρανίας. Τὸ ἴδιο ἔτος εἰσή­χθη στὴ Βουλὴ ἕνα νομοσχέδιο γιὰ τὴ θέσπιση συμφώνου συμβίωσης γιὰ ὁμόφυλα ζευγάρια, παρέχοντας βασικὰ δικαιώματα, ὅπως ἀποζημίωση, ἐὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς συντρόφους σκοτωθεῖ στὴ μάχη.

Τὸ Παν-Οὐκρανικὸ Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ Θρησκευτικῶν Ὀργανώσεων -τὸ ὁποῖο περιλαμβάνει τὶς δύο ἀντίπαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τῆς Οὐκρανίας- ἀντιτάχθηκε στὸ σχέδιο νόμου, ὑποστηρίζοντας ὅτι ὁρισμένες διεθνεῖς ὀντότητες χρησιμοποιοῦν τὴν τρέχουσα κατάσταση τῆς χώρας, γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν ἀνεπιθύμητες ἀλλαγές. Ἡ νομοθεσία παραμένει σὲ ἐκκρεμότητα.

Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ἔκρινε τὸ 2023 ὅτι ἡ Οὐκρανία παραβίασε τὰ δικαιώματα ἑνὸς ζευγαριοῦ τοῦ ἴδιου φύλου ποὺ ζητοῦσε νομικὴ προστασία, ἡ ὁποία παρέχεται σὲ παντρεμένα ἑτεροφυλόφιλα ζευγάρια. Ἡ Οὐκρανία εἶναι κατὰ πλειοψηφία Ὀρθόδοξη, μὲ διάφορες θρησκευτικὲς μειονότητες.

Ρωσία

Στὴν ὁλοένα καὶ πιὸ συντηρητικὴ Ρωσία, ὁ Πρόεδρος Βλαντιμὶρ Πούτιν ἔχει σφυρηλατήσει μία ἰσχυρὴ συμμαχία μὲ τὴ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκ­κλησία καὶ ἔχει καταστήσει τὶς «παραδοσιακὲς οἰκογενειακὲς ἀξίες» ἀκρογωνιαῖο λίθο τῆς διακυβέρνησής του, ἀντιπαραβάλλοντάς τις μὲ τὶς «διαστροφὲς» τῆς Δύσης.

Ὁ Πούτιν οὐσιαστικὰ ἀπαγόρευσε τοὺς γάμους ὁμοφυλόφιλων στὴ συνταγματικὴ ἀναθεώρηση τοῦ 2020, προσθέτοντας μία ρήτρα ποὺ ὁρίζει ὅτι ὁ γάμος εἶναι μία ἕνωση ἄνδρα καὶ γυναίκας.

Τὸ 2013, τὸ Κρεμλίνο υἱοθέτησε αὐτὸ ποὺ εἶναι γνωστὸ ὡς νόμος γιὰ τὴν «gay προπαγάνδα», ἀπαγορεύοντας κάθε δημόσια ἔγκριση «μὴ παραδοσιακῶν σεξουαλικῶν σχέσεων» μεταξὺ ἀνηλίκων.

Μετὰ τὴν ἀποστολὴ στρατευμάτων στὴν Οὐκρανία τὸ 2022, οἱ ρωσικὲς ἀρχὲς ἐνίσχυσαν μία ἐκστρατεία ἐνάντια σὲ αὐτὸ ποὺ ἀποκάλεσε «ἐξευτελιστικὴ» ἠ­θικὴ ἐπιρροὴ τῆς Δύσης, κάτι ποὺ οἱ ὑποστηρικτὲς τῶν δικαιωμάτων θεώρησαν ὡς ἀπόπειρα νομιμοποίησης τοῦ πολέμου.

Ὁ Πατριάρχης τῆς Μόσχας Κύριλλος προσέβαλε τὰ δικαιώματα τῶν LGBTQ+. Ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἐπιβλέπει τὸ μεγαλύτερο Ὀρθόδοξο ποίμνιο στὸν κόσμο. Χαρακτήρισε τὴν εἰσβολὴ τῆς χώρας του στὴν Οὐκρανία ὡς μέρος ἑνὸς μεταφυσικοῦ ἀγώνα ἐνάντια σὲ μία φιλελεύθερη ἀτζέντα ποὺ περιλαμβάνει «παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων».

Τὸν Νοέμβριο, τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Ρωσίας ἀπαγόρευσε οὐσιαστικὰ τὸν ἀκτιβισμὸ στοὺς ΛΟΑΤΚΙ, χαρακτηρίζοντάς τους «ἐξτρεμιστικὴ ὁμάδα».

Τὸ 2021, μία ἔρευνα ἀπὸ τὸν κορυφαῖο ἀνεξάρτητο δημοσκόπο τῆς Ρωσίας, τὸ Levada Center, ἔδειξε ὅτι μόνο τὸ 33% τῶν Ρώσων συμφωνεῖ πλήρως ἢ κάπως ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες πρέπει νὰ ἀπολαμβάνουν τὰ ἴδια δικαιώματα μὲ τοὺς ἑτεροφυλόφιλους, μὲ τὸ ποσοστὸ αὐτὸ νὰ εἶναι μειωμένο σὲ σχέση μὲ τὰ προηγούμενα χρόνια.

Λευκορωσία

Ὁ Οἰκογενειακὸς Κώδικας τῆς Λευκορωσίας ὁρίζει τὸν γάμο ὡς «ἕνωση μεταξὺ ἑνὸς ἄνδρα καὶ μίας γυναίκας». Ἐπίσης, δὲν ὑπάρχει νομοθεσία ποὺ νὰ ἀπαγορεύει τὶς διακρίσεις λόγῳ σεξουαλικοῦ προσ­ανατολισμοῦ καὶ ταυτότητας φύλου. Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποποινικοποιήθηκε στὴ Λευκορωσία τὸ 1994, ἀλλὰ ἡ LGBTQ+ κοινότητα ἀντιμετωπίζει ἔντονο στίγμα καὶ ὑψηλὰ ποσοστὰ αὐτοκτονιῶν.

Ὁμάδες ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ἀναφέρουν ἑκατοντάδες περιπτώσεις ὅπου ἡ KGB – ἡ κύρια ὑπηρεσία ἐσωτερικῆς ἀσφάλειας τῆς χώρας – προσπάθησε νὰ στρατολογήσει ὁμοφυλόφιλους καὶ ἀπειλοῦσε νὰ τοὺς ἀπομακρύνει.

Σερβία καὶ Μαυροβούνιον

Ἡ Σερβία καὶ τὸ Μαυροβούνιο, δύο συντηρητικὰ βαλκανικὰ ἔθνη, ὅπου ἡ Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει τεράστια ἐπιρροή, εἶχαν μικτὰ ἀποτελέσματα ὅσον ἀφορᾶ τὰ δικαιώματα LGBTQ+ ποὺ ἀποτελοῦν μέρος τῶν προσ­παθειῶν τους γιὰ ἔνταξη στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.

Τὸ μικροσκοπικὸ Μαυροβούνιο ψήφισε ἕνα νομοσχέδιο τὸ 2020 ποὺ ἐπιτρέπει τὶς σχέσεις μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου – ὄχι γάμους καὶ μὲ λιγότερα δικαιώματα. Στὴ Σερβία, ἕνα παρόμοιο σχέδιο νόμου δὲν ἔφτασε ποτὲ σὲ κοινοβουλευτικὴ ψηφοφορία. Ἡ Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διατηρεῖ στενὲς σχέσεις μὲ τὴ Ρωσικὴ Ἐκκλησία, ἔχει ἀντιταχθεῖ στὴν ἰδέα τῶν γάμων μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου.

Ὁ πρόεδρος τῆς Σερβίας Ἀλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ὅτι δὲν θὰ ὑπογράψει νομοσχέδιο γιὰ τοὺς γάμους ὁμοφυλόφιλων, ἂν καὶ ἡ Σερβία ἔχει ἀνοικτὰ δηλωμένη λεσβία πρωθυπουργὸ ἐδῶ καὶ χρόνια.

Οἱ πορεῖες pride στὴ Σερβία ἀπαγορεύονται συνήθως ἢ γίνονται ὑπὸ αὐστηρὰ μέτρα ἀσφαλείας. Στὸ Μαυροβούνιο, ἂν καὶ ἐπιτρέπονται τὰ σύμφωνα συμβίωσης μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου, ἡ κοινωνία τῶν 620.000 ἀτόμων μὲ πλειοψηφία τοὺς ἄνδρες, παραμένει διχασμένη ὡς πρὸς τὸ θέμα.

Ρουμανία καὶ Μολδαβία

Ἡ Ρουμανία εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ λίγα μέλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ποὺ δὲν ἐπιτρέπει οὔτε γάμους ὁμοφυλόφιλων οὔτε πολιτικὲς ἑνώσεις, παρὰ τὴν αὐξανόμενη κοινωνικὴ ἀποδοχὴ τῶν LGBTQ+ ἀτόμων.

Τὸ 2023, τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ἔκρινε ὅτι ἡ Ρουμανία ἀπέτυχε νὰ ἐξασφαλίσει τὰ δικαιώματα τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν μὲ τὸ νὰ μὴ ἀναγνωρίζει νομικὰ τὶς σχέσεις τους. Στὶς ἀρχὲς Φεβρουαρίου στὴ Ρουμανία, ἀκτιβιστὲς LGBTQ+ φέρεται νὰ δέ­χθηκαν ἐπίθεση, ἐνῶ πραγματοποιοῦσαν εἰρηνικὴ διαμαρτυρία ἔξω ἀπὸ τὰ κεντρικὰ γραφεῖα τοῦ ἀκροδεξιοῦ κόμματος AUR τῆς χώρας στὸ Βουκουρέστι.

Τὸ 2018, ἡ Ρουμανία διεξήγαγε δημοψήφισμα -μὲ τὴν ὑποστήριξη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας- σχετικὰ μὲ τὸ ἂν θὰ περιοριστεῖ ὁ συνταγματικὸς ὁρισμὸς τοῦ γάμου ἀπὸ «ἕνωση συζύγων» σὲ «ἕνωση μεταξὺ ἑνὸς ἄνδρα καὶ μίας γυναίκας». Οἱ ὑπερασπιστὲς τῶν δικαιωμάτων προέτρεψαν τοὺς Ρουμάνους νὰ μποϊκοτάρουν τὴν ψηφοφορία, ἡ ὁποία ἀπέτυχε λόγῳ τῆς χαμηλῆς συμμετοχῆς.

Στὴ γειτονικὴ Μολδαβία, ἡ ὁποία δὲν εἶναι μέλος τῆς ΕΕ, ἀλλὰ ἔχει ἐπίσημο καθεστὼς ὑποψηφιότητας, δὲν ἐπιτρέπονται οὔτε γάμοι ὁμοφυλόφιλων οὔτε σύμφωνα συμβίωσης. Ἡ μεγάλη πλειοψηφία καὶ στὶς δύο χῶρες εἶναι Ὀρθόδοξοι.

Βουλγαρία

Ἡ κοινὴ γνώμη στὴ Βουλγαρία εἶναι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐχθρικὴ πρὸς τοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ περισσότερο μὲ τοὺς γάμους ὁμοφυλόφιλων. Στὴ γειτονικὴ χώρα κυριαρχοῦν ἀκόμη οἱ πατριαρχικὲς οἰκογενειακὲς παραδόσεις.

Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων πέρυσι διαπίστωσε ὅτι ἡ κυβέρνηση τῆς Βουλγαρίας παραβίαζε τὴν εὐρωπαϊκὴ νομοθεσία γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, παραλείποντας νὰ ἀναγνωρίσει νομικὰ τὰ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια. Τὸ δικαστήριο ἔκρινε ἐπίσης ὅτι ἡ Βουλγαρία εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ υἱοθετήσει νομικὴ ἀναγνώριση γιὰ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, ἀλλὰ ἡ χώρα δὲν δείχνει πρόθεση ἐφαρμογῆς τῆς ἀπόφασης.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, ἐπετύχατε νὰ καταστῆ περίγελως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐνώπιον τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν! - Ορθόδοξος Τύπος (orthodoxostypos.gr)




«Η θελημένη Σοφιστική θέση των Οικουμενιστών»


«Κρείτον πλανώμενος μετά της εκκλησίας, παρά ορθοτομών εκτός Εκκλησίας», είναι τα λόγια που αντικαθρεφτίζουν τη σοφιστική λογική των οικουμενιστών επισκόπων, ηγουμένων, γεροντισσών και λαϊκών, που αφομοίωσαν την αίρεση του οικουμενισμού στη σημερινή ιστορική συγκυρία. Πρόσφατα ο π. Θεόδωρος Ζήσης, σε άριστη θεολογική ανάλυση της πλάνης αυτής, την ανέτρεψε θεολογικά – εκκλησιολογικά, θέτοντας φράγμα στις οικουμενιστικές διδασκαλίες περί «υπακοής» και περί «εκκλησίας».

Εμείς θα παρατηρήσουμε – αναλύσουμε το έδαφος της πλάνης αυτής με εργαλείο την Επιστήμη της λογικής, πάντοτε (όμως) στο χώρο της Ορθόδοξης Θεολογίας (της Πατερικής).

Πολλές φορές ο Κύριος, η Ύψιστη Λογική, χρησιμοποίησε Λογικά επιχειρήματα προς εννοιολογική και θεολογική κατανόηση (υπό των ανθρώπων - μαθητών) της διδασκαλίας Του. Να θυμηθούμε (παραδείγματα):

Α) Περί της ζύμης των Φαρισαίων (Ματθ. 16, 6-12)

«ούπω νοείτε… Πώς ου νοείτε ότι ου περί άρτου είπον υμίν… τότε συνήκαν, ότι ουκ είπε προσέχειν από της ζύμης του άρτου, αλλ’ από της διδαχής των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων».

Β) Περί της ζύμης των Φαρισαίων και της ζύμης Ηρώδου (Μαρκ. 8, 15-20)

«ούπω νοείτε, ουδέ συνίετε; Έτι πεπωρωμένην έχετε την καρδίαν υμών; οφθαλμούς έχοντες ου βλέπετε, και ώτα έχοντες ουκ ακούετε;» (ομοίως Λουκ. 12, 1). 

Γ) Περί της αγοράς μάχαιρας (Λουκ. 22, 36-38)

«οι δε είπον∙ Kύριε, ιδού μάχαιραι ώδε δύο∙ ο δε είπεν αυτοίς∙ ικανόν εστί».

Στον ισχυρισμό «Κρείτον πλανώμενος μετά της εκκλησίας, παρά ορθοτομών εκτός της Εκκλησίας» (Ηγούμενος Εφραίμ Ι.Μ. Βατοπαιδίου)∙ ισχυρισμός και γνωστών επισκόπων (Λεμεσού, Ναυπάκτου κ.λ.π.), παρατηρούμε ότι ομιλούν περί «εκκλησίας» και «πλάνης» γενικά∙ είναι φανερό, ότι ομιλούντες περί εκκλησίας, εννοούν το παρόν διοικητικό σχήμα (ιεραρχία), υψωμένο στο επίπεδο του καθολικού (Διαχρονική Μυστηριακή Εκκλησία). Χρησιμοποιούν (γενικά) τον όρο «Εκκλησία», διότι η λέξη αυτή σε ωθεί στο ύψος μιας ανώτατης ηθικής επιταγής∙ διότι επιδρά στην συνείδηση του πιστού μορφοπλαστικά, ως ενότητα εναργής. 

Ταυτίζουν δηλαδή την μυστηριακή διαχρονική Εκκλησία του Χριστού με το παρόν διοικητικό σύστημα (Ιεραρχία).

Παράλληλα χρησιμοποιούν και τον όρο – έννοια «πλάνη», μη αναφέροντες τον όρο «αίρεση», όπως είναι το ορθό περί οικουμενισμού. Ο ωκεανός Θείου πλάτους και Θείου βάθους της έννοιας «Εκκλησίας», και δια της επιστήμης της Λογικής νοούμενη, δεν περιλαμβάνει τα ψεύδη της έννοιας «πλάνη», το πλάτος και το βάθος της οποίας είναι (κατά περίπτωση) δημιούργημα συνεργασίας διαβολικής και ανθρώπινης λογικής∙ σε πολλές περιπτώσεις είναι μείξη αλήθειας και ψεύδους.

Η Γραφή είναι σαφής:

«τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς βελίαλ; ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναού Θεού μετά ειδώλων;» (Β Κορινθ. 6, 14-16).

Σε επιστολή του ο Αγ. Μάρκος ο Ευγενικός προς Γεννάδιον, γράφει: «ουδέποτε δια μεσότητος, άνθρωπε, τα εκκλησιαστικά διωρθώθη. Μέσον αληθείας και ψεύδους ουδέν εστίν…».

1ο Σχόλιο: Η έννοια της μεσότητος» είναι στην πραγματικότητα θέση ελαστική, που επιδέχεται συμβιβασμούς, την δραστικότητα της οποίας (της μεσότητας) την βλέπουμε καθαρά μετά την «σύνοδο» στην Κρήτη, ως συντελεστή οικουμενιστικής αρτιώσεως! Ως έννοια η «πλάνη» έχει μεγάλο αμαρτητικό πλάτος και μέγιστο (εωσφορικό) βάθος.

Οι έννοιες «Εκκλησία» και «πλάνη», ως προς το πλάτος, είναι συνάλληλοι, παράλληλοι ή ομοταγείς, διότι περιέχονται εις το πλάτος ευρύτερης έννοιας – πραγματικότητας, που είναι η Δεσποτεία του Παντοκράτορος Θεού∙ μέχρι της συντελείας θα υπάρχουν παράλληλα η Εκκλησία και ο δαιμονικός κόσμος της πτώσεως.

Οι παράλληλες αυτές έννοιες, «Εκκλησία» και «πλάνη», κατά το βάθος είναι «αντίθετοι», διότι αποκλείουν η μία την άλλη, γι’ αυτό και λέγονται έννοιες εναντίαι ή διεζευγμέναι.

2ο Σχόλιο: Όταν λοιπόν οι οικουμενιστές ισχυρίζονται «καλύτερα να πλανιέσαι μετά της Εκκλησίας», διαπράττουν φοβερή βλασφημία∙ είναι ισχυρισμός που παρουσιάζει την Εκκλησία του Χριστού ως έχουσα σημεία τομής σωτηριώδη με την πλάνη. Παρουσιάζουν την πλάνη ως έννοια, αν όχι ταυτοπλατή με την Εκκλησία, πάντως την παρουσιάζουν ως έννοια υπάλληλη της Εκκλησίας.

Το δεύτερο τμήμα του εκκλησιολογικού σοφίσματος είναι: «παρά ορθοτομών εκτός της εκκλησίας»∙ και αυτή η έκφραση δημιουργεί βαθύ εννοιολογικό σχίσμα.

Το ρήμα «ορθοτομώ» σημαίνει την πραγματικότητα του στενού συνδέσμου της ζωής του πιστού με την ορθή πίστη∙ ζωή που εφαρμόζει (όχι μόνο πιστεύει) στη πράξη το θέλημα του Θεού. Περιέχει δε και την μελλοντική σωτηρία.

Με απλά λόγια «ορθοτομώ» στο χώρο της Εκκλησίας, σημαίνει ότι βρίσκομαι καθολικά εντός της Εκκλησίας, και ως ορθό δόγμα και ως ορθοπραξία και αντιστρόφως.

Λογικά – εκκλησιολογικά δεν είναι ορθό το δεύτερο (αυτό) τμήμα του σοφίσματος.

3ο Σχόλιο (των Πατέρων):

α) «Καθολικήν Εκκλησίαν, την ορθήν και σωτήριον της πίστεως ομολογίαν, ο Κύριος είναι ειπών» (P.G. 90, 93 D) – Αγ. Μάξιμος Ομολογητής.

β) Ο Απόστολος «ορθοτομίαν εκάλεσε την της αληθείας διδασκαλία» (P.G. 82, 841 C) – Θεοδώρητος.

γ) «Η γαρ αλήθεια εστί της Εκκλησίας και στύλος και εδραίωμα» (P.G. 62, 554) – Ι. Χρυσόστομος.

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Ὁ «Κριτὴς τῆς Οἰκουμένης» συνήγορος τοῦ σοδομισμοῦ!


Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος εἶναι «φορτωμένος» μὲ πολλούς, ἀνόητους καὶ γελοίους τίτλους, ὅπως «Κριτὴς τῆς Οἰκουμένης». Παρὰ ταῦτα θεώρησε τὸν ἑαυτό του ἀναρμόδιο νὰ κρίνει τὴν θανάσιμη ἁμαρτία τῆς ὁμοφυλοφιλίας, διότι τοῦ τὸ «ἀπαγορεύει» ὁ Χριστός! 

Ὅταν ρωτήθηκε ποιὰ γνώμη ἔχει γιὰ τὸ ἐπαίσχυντο νομοσχέδιο γιὰ τὸ «γάμο» τῶν σοδομιτικῶν «ζευγαριῶν» ἀπάντησε: «…ἄκουσα σήμερα, τὴν ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσε ὁ Χριστὸς στὸ Εὐαγγέλιο. Ἦλθα στὸν κόσμο γιὰ νὰ σώσω κάθε ἄνθρωπο, ἁμαρτωλό, τελώνη, φαρισαῖο, τὶς πόρνες, τὶς γυναῖκες, τοὺς πτωχοὺς ἀνθρώπους. Ἔτσι λοιπὸν παιδιά μου ἐγὼ δὲν θέλω νὰ κατακρίνω οὔτε νὰ πῶ τὴν γνώμη μου, ἀλλὰ θέλω νὰ εἶναι ὅλοι εὐτυχισμένοι ὅποια κατεύθυνση καὶ ἂν διάλεξαν. Καὶ αὐτὸ ποὺ παρακαλῶ, ὅ,τι ἀποφασίσετε, προσ­έξτε τὴν ζωούλα αὐτῶν τῶν μικρῶν παιδιῶν. Ἐὰν ἔχουνε ἀποφασίσει αὐτὸν τὸν δρόμο, ἡ Ἐκκλησία πάντα τοὺς ἀγαπάει καὶ ὅλους θέλει νὰ τοὺς περιμένει. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀγκαλιά. Δὲν εἶναι πρωτοδικεῖο οὔτε δικαστήριο. Εἶναι ἀγάπη»!

Ἀλλά, δὲν τοῦ ζήτησε κανεὶς νὰ κρίνει, ἀλλὰ νὰ προβάλλει τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἔχει ὑποχρέωση, ὅμως δὲν τὸ ἔκανε, γενόμενος συνήγορος τοῦ σοδομισμοῦ! Συντάχθηκε πλήρως μὲ τὸν ἀφορισμένο Πρωθυπουργό, ἐπικαλούμενος τάχα τὴν «ζωούλα τῶν παιδιῶν», γιὰ νὰ «περάσει» τὸ ἐπαίσχυντο νόμο! Καὶ τὸ χειρότερο, ὁ «Πατὴρ πατέρων» (ἄλλος ἀνόητος τίτλος του), ὡς «στοργικὸς πατέρας», εὔχεται νὰ εἶναι εὐτυχισμένοι οἱ σοδομιστὲς στὴν «κατεύθυνση ποὺ διάλεξαν», δηλαδὴ στὴν θανάσιμη ἁμαρτία τους! Ὁ «Τρίτος καὶ δέκατος τῶν Ἀποστόλων» (καὶ ἄλλος ἀνόητος τίτλος του), ἔχει ξεπεράσει κάθε ὅριο χαμέρπειας!

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος



Μητροπολίτης Πειραιώς περί Αφορισμού των πολιτικών: «Για να είμαστε και πραγματισταί»!


Στην ημερίδα «γάμος και οικογένεια στο στόχαστρο» τέθηκε στον Μητροπολίτη Πειραιώς το ερώτημα για «το θέμα της συμπεριφοράς [της διοικούσης Εκκλησίας] απέναντι στους βουλευτές που θα ψηφίσουν το νομοθέτημα». Η απάντηση του μητροπολίτη ήταν αποκαλυπτική. Ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι είναι πολύ δύσκολο να αντιδράσουν διότι πρέπει να σώσουν τα «ιδρύματα»! Τα ιδρύματα που τους έσπρωξε ο Καίσαρας (προφανώς μαζί με πολύ χρήμα) για να υποβαθμίσει το πνευματικό τους έργο. Και παρότι έδωσε μία τέτοια απάντηση, το ακροατήριο τον χειροκρότησε… θυμίζοντάς μας τον λόγο του Κυρίου: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας».

«Η Εκκλησία μας ζητείται να έλθει σε μία τελική ρήξη με την πολιτεία, διότι αυτό συνεπάγεται ο αφορισμός εναντίον των προσώπων αυτών. Γεγονός το οποίον όπως αντιλαμβάνεσθε δεν είναι κάτι απλό ούτε κάτι εύκολο. Για να είμαστε και πραγματισταί.»

Δηλαδή μας λέει εδώ ότι η Πολιτεία ψηφίζοντας ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν έρχεται σε τελική ρήξη με την Εκκλησία, αλλά έρχεται η Εκκλησία σε τελική ρήξη με την Πολιτεία εάν λάβει τα μέτρα Της! Ερωτούμε: Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ;

«Είναι ένα θέμα που είναι ουσιώδες, τεράστιο, απαιτεί τα 2/3 της Ιεραρχίας βάσει του καταστατικού χάρτου. Ο αφορισμός δεν επιβάλλεται από έναν επίσκοπο ή από μερικούς επισκόπους, αλλά από το σύνολο της ιεραρχίας όπως προβλέπει ο καταστατικός χάρτης, ο Νόμος 570 του 1977 [σ.σ. 590] με ηυξημένη πλειοψηφία 2/3. Είναι λοιπόν κάτι πάρα πολύ σοβαρό το οποίο θα συνεπιφέρει μία γενναία ρήξη με την Ελληνική Πολιτεία. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει τόσο απλά.»

Ο Μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος που τέλεσε Έγκυρο και Κανονικό αφορισμό στους Μητσοτάκη, Χαρδαλιά και Κεραμέως, απαντάει ΕΔΩ στην παρόμοια εξοργιστική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου για την ποινή του αφορισμού. Δεν γράφει πουθενά στον καταστατικό χάρτη ότι ένας Ιεράρχης ή ομάδα Ιεραρχών δεν μπορούν να τελέσουν αφορισμό. Η νομικίστικη καινοφανής αυτή διάταξη που επικαλείται ο μητρ. Πειραιώς, εκτός από χρήσιμη στον Καίσαρα, αφορά την Ιερά Σύνοδο σε περίπτωση που αυτή λειτουργήσει σαν σώμα για να προβεί σε αφορισμό. Η ύπαρξή της δεν ακυρώνει την Παράδοση της Εκκλησίας που ακόμη και σε ιερέα επιτρέπει να αφορίσει.


Όμως, αντιλαμβάνεσθε ότι όταν λέμε «Εκκλησία» δεν εννοούμε μόνο το επισκοπάτο, εννοούμε τους ιερείς, εννοούμε ένα πλήθος διεργασιών που συνάπτουν με την Εκκλησία, εννοούμε φιλανθρωπικά ιδρύματα, εκκλησιαστικές σχολές, θεολογικές σχολές. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος, ο οποίος θα πρέπει να διασφαλιστεί από τις συνέπειες μίας τέτοιας ολοκληρωτικής ρήξεως, η οποία ασφαλώς και βρίσκεται στην φαρέτρα μας αλλά πρέπει να χρησιμοποιηθεί με πολύ σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Να θυσιάσουμε τις ανθρώπινες ψυχές, το παιδί, την οικογένεια, το Έθνος, για να σωθούν τα διάφορα ιδρύματα, οι εκκλησιαστικές και θεολογικές σχολές που διδάσκουν τον οικουμενισμό και την εκκοσμίκευση!


Αυτό το οποίο όμως προκύπτει άμεσα από το γεγονός της νομοθετήσεως είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι θα ψηφίσουν υπέρ αυτού του νομοθετήματος εκουσίως εκόπτονται από την Εκκλησία… Εκουσίως παύουν να είναι μέλη της Εκκλησίας, είναι τόσο απλό. [ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ] Μπορείς να είσαι μέλος ενός οργανισμού -παγκόσμια- και να νομοθετείς εις βάρος του οργανισμού; Πού γίνεται αυτό; Να μας το παρουσιάσουν. Πώς λοιπόν αυτοί θα ψηφίσουν εναντίον του δόγματος, εναντίον του ήθους της Εκκλησίας και την ίδια στιγμή θα έρχονται στους σολέες και θα φημίζονται εκεί ως δήθεν πιστά μέλη της Εκκλησίας; Αυτό είναι μία κωμωδία που δεν θα πρέπει η ιεραρχία να το δεχθεί. Διότι είναι μία προσβολή της Εκκλησίας οντολογική… Επομένως αυτοί οι ίδιοι, και αυτό το λέμε τουλάχιστον η ταπεινότητά μου το έχει διακηρύξει, ότι αποκόπτονται εκουσίως οι ίδιοι από την Εκκλησία διότι δεν μπορείς να είσαι μέλος της Εκκλησίας και την ίδια στιγμή να βλασφημείς την Εκκλησία και να ποδοπατάς το ήθος και το δόγμα της και την σωτηριολογία, όπως θα μας πει ο κύριος καθηγητής

Και αφού ο μητροπολίτης Πειραιώς είπε στην ουσία στο ακροατήριο ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να γίνει μία ρήξη με τους πολιτικούς που ψηφίσανε το νομοσχέδιο των σοδομιτών, τους πέταξε μία ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ρήξη / αποκοπή από την Εκκλησία και εισέπραξε τα παλαμάκια τους!!

Είχανε βέβαια οι πολιτικοί που ψήφισαν αυτόν τον θεομίσητο νόμο μία ΣΚΑΣΙΛΑ για το αν θα αποκοπούν από την Εκκλησία. Τόσο πολύ τους ένοιαζε που πήγανε εκουσίως και τον ψήφισαν Αυτοί ήθελαν να αποκοπούν. Εσύ που δεν θέλεις γιατί χτυπάς παλαμάκια; Επειδή για τα ΕΣΠΑ και τα ιδρύματα θα κάνουν τα παιδιά σου ανώμαλα δίχως την θέλησή σου; Επειδή θα συνεχίσουν να εισέρχονται στους Ναούς χλευάζοντας την Πίστη σου;

Ο Θεός να φωτίζει. Έχουμε μεγάλο πρόβλημα κι εμείς.


Ο 31ος Αποστολικός Κανόνας και ο νόμος για το γάμο των Ομοφυλοφίλων

πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου (χημικός)

Α. Λόγοι διακοπής της «κοινωνίας»

Υπάρχουν Κανόνες, που προβλέπουν τη διακοπή της «κοινωνίας» από τον επίσκοπo, για συγκεκριμένους λόγους. Είναι ο 31ος Αποστολικός και ο 15ος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Η παύση ή διακοπή της «κοινωνίας» με τον επίσκοπο λέγεται και «αποτείχιση». Η «αποτείχιση» έχει την έννοια ότι, όσοι διακόπτουν την «κοινωνία» με τον επίσκοπό τους, είναι σαν να ανεγείρουν γύρω από τον αιρετικό επίσκοπο κάποιο φραγμό για να τον αποκλείσουν εντελώς από τον εαυτό τους!

Ο ΛΑ’ 31ος Αποστολικός Κανόνας ορίζει: «Εἴ τις πρεσβύτερος, καταφρονήσας τοῦ ἰδίου ἐπισκόπου, χωρὶς συναγάγῃ, καὶθυσιαστήριον ἕτερον πήξῃ, μηδὲν κατεγνωκώς τοῦ ἐπισκόπου ἐν εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ, καθαιρείσθω, ὡς φίλαρχος· τύραννος γάρ ἐστιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ λοιποὶ κληρικοί, καὶ ὅσοι ἂν αὐτῷ προσθῶνται· οἱ δὲ λαϊκοὶ ἀφοριζέσθωσαν. Ταῦτα δὲ μετὰ μίαν, καὶ δευτέραν καὶτρίτην παράκλησιν τοῦ ἐπισκόπου γινέσθω». Ο 31ος Αποστολικός Κανόνας ενώ όμως δεν επιτρέπει την παύση της «κοινωνίας» για ατομικές αμαρτίες κάθε προσώπου, ακόμα και του επισκόπου, που είναι προσωπική του υπόθεση λέει κάτι ακόμη το οποίο όσοι δεν είναι στον αγώνα υπέρ της αληθείας του κανόνα της πίστεως, δηλαδή της Ορθοδοξίας, δεν το αναφέρουν κάν, πολύ απλά διότι δεν τους αρέσει να λέγεται, «μηδὲν κατεγνωκώς τοῦ ἐπισκόπου ἐν εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ».(δηλ. όταν δεν κατακρίνει τον Επίσκοπο για ευσέβεια και δικαιοσύνη).

Σαφώς υπονοεί ότι μή όντως του επισκόπου «εν ευσεβεία και δικαιοσύνη», σ’ αυτή την περίπτωση προβλέπει την διακοπή κοινωνίας. Με απλά λόγια..Αν ο Επίσκοπος δεν είναι ασεβής ούτε είναι άδικος γιατί να φύγεις από τον Επίσκοπο; Αν είναι όμως ασεβής, αιρετικός και άδικος, τότε μπορείς να φύγεις. Αυτός είναι ο 31ος Κανόνας.

Πουθενά όμως, ο Κανόνας δεν εξηγεί τι είναι αυτοί οι λόγοι «ευσεβείας και δικαιοσύνης». Όταν έγινε ο Κανόνας, η έννοια των λέξεων «ευσέβεια» και «δικαιοσύνη» ήταν κατανοητή από τους πιστούς. Δεν υπήρχε λόγος να δοθούν τότε άλλες εξηγήσεις. Με την πάροδο όμως του χρόνου, η έννοια των λέξεων αυτών ξεθώριασε, μέχρι το σημείο, σήμερα να μη καταλαβαίνουμε τι ακριβώς εννοεί ο Κανόνας με τις λέξεις «ευσέβεια» και «δικαιοσύνη». Οι μεγάλοι Κανονολόγοι του 12ου αιώνα δεν είναι καθόλου διαφωτιστικοί στο ζήτημα αυτό. Ο Ζωναράς εξηγεί ότι λόγοι «ευσεβείας» και «δικαιοσύνης» υπάρχουν, όταν ο επίσκοπος «σφάλλει περί την ευσέβειαν και ποιεί παρά το καθήκον». Ο Βαλσαμών ερμηνεύει ότι υπάρχουν οι λόγοι αυτοί, όταν ο επίσκοπος είναι «ασεβής και άδικος». Οι ερμηνείες αυτές είναι προσκολλημένες στο γράμμα του κανόνα. Δεν βοηθούν, όμως καθόλου στην ερμηνεία του Κανόνα.

Β. Ποιοι είναι οι λόγοι «ευσεβείας».

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει, ότι ευσέβεια είναι «η καθαρή πίστη και η σωστή ζωή». Εξηγεί, ότι δεν έχει καμιά ωφέλεια ο πιστός, αν διαθέτει «ορθά δόγματα», όχι όμως και ορθό βίο. Ούτε επίσης, ωφελείται καθόλου, αν έχει ορθό βίο, αλλά αμελεί τα ορθά δόγματα. Ευσέβεια, λοιπόν, είναι τα ορθά δόγματα και η τήρηση των εντολών του Θεού. Η ορθή πίστη και η ορθή ζωή είναι η ευσέβεια. Αυτό όμως είναι και η Ορθοδοξία. Ορθοδοξία και ευσέβεια, ως έννοιες, ταυτίζονται. Γι’ αυτό και ο άγιος Γρηγόριος ο θαυματουργός λέγει ότι η ευσέβεια θεωρείται μητέρα των αρετών, γιατί είναι η αρχή και το τέλος τους.

2. Πολύ ορθά επίσης ο Νικόδημος ο Αγιορείτης θεωρεί ως αιρετικό, αυτόν που δεν έχει «ευσέβεια»! Και σ’ αυτό έχει απόλυτα δίκιο ο άγιος Νικόδημος, γιατί όποιος δεν ξέρει ή δεν μπορεί να θεραπεύσει τη ψυχή του, για να φτάσει στην ευσέβεια, αυτός ακολουθεί λαθεμένο τρόπο θεραπείας. Ο λαθεμένος τρόπος θεραπείας είναι η αίρεση. Αντίθετα, ο σωστός τρόπος θεραπείας είναι η Ορθοδοξία. Ο Μέγας Αθανάσιος λέει ότι ο αιρετικός δεν μπορεί να ονομάζεται καν χριστιανός, γιατί εξέπεσε από την Ορθόδοξη αλήθεια! Ο Μέγας Βασίλειος συμπληρώνει, ότι εκπίπτει κάποιος από την αλήθεια, όταν αθετεί κάτι από όσα γράφει η αγία Γραφή και οι Πατέρες ή διδάσκει κάτι «καινούργιο», ξένο απ’ την Παράδοση. Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς γράφει, ότι στο Ευαγγέλιο δεν αποκόπηκε ποτέ τίποτε από κανένα χριστιανό, ούτε τροποποιήθηκε καθόλου. Υπάρχουν, συμπληρώνει, γι’ αυτό βαριές και φρικωδέστατες κατάρες κι’ όποιος τολμήσει ν’ αποκόψει ή να διασκευάσει κάτι, μάλλον αυτός αποκόπτεται απ’ το Χριστό! Τονίζει ακόμη ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ότι θα υπάρχουν ψευδοδιδάσκαλοι και ψευδοπροφήτες, που θα εισαγάγουν αιρέσεις απώλειας και θα «εξαγοράζουν τους πιστούς με υπερβολικά πλαστούς λόγους»! Από τέτοιους ανθρώπους, ακόμα κι’ αν είναι επίσκοποι, θέλει ο Κανόνας αυτός να προστατεύσει τους Ορθοδόξους. Προβλέπει τη διακοπή της «κοινωνίας» με αυτούς ή αλλιώς, την «αποτείχιση». Οι Πατέρες δεν θεωρούν αιρετικούς μόνο αυτούς που διδάσκουν ξένα πράγματα απ’ την Ορθόδοξη Παράδοση, αλλά και όσους «κοινωνούν» με αυτούς. Γι’ αυτό η «κοινωνία» έχει τόση μεγάλη σημασία.

Γ. Ποιοι είναι οι λόγοι «δικαιοσύνης

Οι Πατέρες εξηγούν, ότι το ίδιο πράγμα σημαίνει και η λέξη «δικαιοσύνη». Ο Χρυσόστομος λέει ότι η Γραφή, με τη λέξη «δικαιοσύνη», εννοεί την αρετή γενικά, την ευσέβεια στη ζωή. Αυτό άλλωστε, είναι και το νόημα των λόγων του Κυρίου στην επί του όρους ομιλία Του, όταν έλεγε «μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται». Μακάρισε δηλ. ο Χριστός όσους αγωνίζονται με πολύ πόθο ν’ αποκτήσουν τις αρετές, την ευσέβεια.΄Η, όταν έλεγε «ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». Η «ευσέβεια» και «δικαιοσύνη», ως έννοιες, είναι ταυτόσημες. Όμως, η μεν ευσέβεια χρησιμοποιείται περισσότερο για να τονίσει την πίστη, η δε δικαιοσύνη για να τονίσει την απόκτηση της αρετής. Και γι’ αυτό το λόγο, στον Αποστολικό αυτό Κανόνα, χρησιμοποιούνται και οι δύο λέξεις.

Δ.Πότε, η μη τήρηση των εντολών του Θεού, είναι λόγος διακοπής της «κοινωνίας»; Αδιαμφισβήτητα, λόγοι «δικαιοσύνης», κατά τον 31ο Αποστολικό Κανόνα, υπάρχουν κατά κύριο λόγο, όταν ένας επίσκοπος, αλλοιώνει τη διδασκαλία της Εκκλησίας, ως προς την τήρηση των εντολών του Θεού. Όταν δηλ. διδάσκει διαφορετικά απ’ την Αγία Γραφή κι’ απ’ ό,τι δίδαξαν οι Πατέρες, για την παράβαση των θείων εντολών. Όταν κάνει «θεολογία» τις πτώσεις του, απαλλάσσοντας τον εαυτό του ή τους άλλους από την ευθύνη της αμαρτίας. Όταν «νομοθετεί» τις πτώσεις του ως αρετή, δηλ. εξωραΐζει την αμαρτία, ως «θεάρεστη» πράξη ή, έστω αδιάφορη, για τη σωτηρία του ανθρώπου! Κατ’ αυτό τον τρόπο, δογματίζει ότι οι παραβάσεις των εντολών του Θεού, δεν είναι αμαρτία, ούτε εμπόδιο στον άνθρωπο για τη σωτηρία του! Αυτό το πράγμα, είναι διαστροφή της διδασκαλίας της Εκκλησίας.

Είναι έργο του διαβόλου, όπως ήταν τα λόγια του στους Πρωτοπλάστους, για να τους πείσει να φάνε τον απαγορευμένο καρπό. Η περίπτωση αυτή εμπίπτει στην πρόβλεψη του 31ου Αποστολικού Κανόνα, ως λόγου «δικαιοσύνης», για παύση της «κοινωνίας» από επίσκοπο, που διδάσκει τέτοια πράματα.

Ε. Μπορούμε να εφαρμόσουμε σήμερα τον 31ο Κανόνα, με βάση το νόμο για το γάμο των Ομοφυλόφιλων ζευγαριών;

Προκειμένου να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό σημειώνουμε τα εξής:

1.Ο νόμος αυτός ανατρέπει πλήρως την οντολογία και φυσιολογία των ανθρώπων, όπως τη διδάσκει η Αγία Γραφή. Αποτελεί δηλ. «έτερον Ευαγγέλιο».

2.Για τον νόμο αυτό η αντίδραση της Ελλαδικής Εκκλησίας ήταν ΧΛΙΑΡΟΤΑΤΗ. Ο Απόστολος Παύλος λέει ξεκάθαρα ότι «Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Γράφει ο μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης Α.Καντιώτης. Προσέξετε τι λέει ο Απόστολος Παύλος; Εάν κανείς λέει πράγματα τα οποία είναι αντίθετα από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, τότε αυτός, «ει τις»· όποιος νάναι. Μπορεί να είναι λαϊκός, αυτός που ζητάει, να βάλει δυναμίτη και να ανατρέψει την Εκκλησία του Χριστού· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· «ανάθεμα». Αν ακόμα υποθέσουμε, ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας. Ποιο είναι το γνώρισμα του παπά; Να μαζεύει πρόσφορα, να λειτουργάει, να κάνει ωραίες ακολουθίες; Να κηρύττει χαριτωμένα και να χριστολογεί από τον άμβωνα και να δακρύζουν τα μάτια μερικών δεσποιναρίων δια τους στοχαστικούς του λογισμούς; Ποιο είναι το γνώρισμα του παπά, του δεσπότη σε αυτά τα δύσκολα χρόνια;

Το γνώρισμα του δεσπότη και παπά είναι η μαχητικότης. Είναι η παρρησία. Είναι εκείνο που είπε ο Απόστολος Παύλος, ότι· «οι θέλοντες ευσεβώς ζειν διωχθήσονται». Όσοι διώκονται. Εάν δείτε παπά, αν δείτε θεολόγο, αν δείτε μητροπολίτη, αρχιεπίσκοπο που δεν διώκεται, αλλά απολαμβάνει της αγάπης και εκτιμήσεως όλων είναι εκείνο που είπε ο Χριστός· «όταν είπωσι πάντες οι άνθρωποι εύγε-εύγε». Να ξέρετε πολύ καλά ότι αυτός δεν βαδίζει καλώς. Ή εάν είναι ορθόδοξος, δεν θέλει να αντιμετωπίσει το ρεύμα, τη χιονοστοιβάδα αυτή, η οποία κατέρχεται για να διαλύσει τον κόσμο.

Ο παπάς ο ορθόδοξος πάει κόντρα με τα ρεύματα. Ο Μέγας Αθανάσιος ολίγος, ένας ήτο, αλλά κράτησε ως Άτλας ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Μάρκος ο Ευγενικός ένας ήτο, αλλά κράτησε στα χέρια του την πίστη ολόκληρη, ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Ιερός Φώτιος. Τα ίδια. Ολίγοι είναι. Αλλά δεν νικάει κανείς με τα νούμερα. Νικάει με την πίστη. Γιατί όσα αξίζει ένας πιστός παπάς, όσο αξίζει ένας πιστός επίσκοπος, όσο αξίζει ένας πιστός αρχιεπίσκοπος.

3.Η υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα με την «ΝΟΜΩ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης Ελλαδικής Εκκλησίας και κράτους. Μπορεί να υπήρξε μικρή και χλιαρή αντίδραση ορισμένων ιεραρχών για το νομοσχέδιο, όμως αυτό πλέον είναι νόμος του Κράτους. Επομένως εμμέσως πλην σαφώς και οι Ιεράρχες, ως ανώτατοι εκκλησιαστικοί υπάλληλοι του Κράτους, που μισθοδοτούνται από αυτό, αναγνωρίζουν το έκτρωμα αυτό, διότι κατά τη ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας δεσμεύτηκαν με τις υποσχέσεις που φαίνονται στο σχετικό κείμενο. «Διαβεβαιούμαι επί τη Αρχιερωσύνη μου ότι θα εκπληρώ τη θεία χάριτι τα αρχιερατικά μου καθήκοντα μετά πάσης σπουδής και δυνάμεως, τηρών απαρασαλεύτως τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς Κανόνας και τας ιεράς Παραδόσεις, διαδηλώ δε υπακοήν εις το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους».

Αλλά κάθε νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Όπως φαίνεται στο κείμενο της διαβεβαίωσης, ο κάθε Αρχιερέας δηλώνει με όρκο και υπογραφή την υπακοή στο Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους. Το Σύνταγμα έχει κεφαλή την Αγία Τριάδα και οφείλουν όχι μόνο οι Ιεράρχες, αλλά και οι πολιτικοί να το υπηρετούν στο ακέραιο. Παρόλα αυτά, κανένας νόμος δεν είναι πάνω από το Σύνταγμα, όταν αυτός παραβιάζει τον θεμέλιο λίθο του ισχύοντος Συντάγματος που είναι η Αγία Τριάδα! Ο σοδομικός νόμος παραβιάζει το Σύνταγμα και ΒΛΑΣΦΗΜΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ.

Έπρεπε η Ιεραρχία να ΑΦΟΡΙΣΕΙ και ΝΑ ΑΝΘΕΜΑΤΙΣΕΙ τα κόμματα που τάχτηκαν ανοικτά και ΔΗΜΟΣΙΑ υπέρ του νόμου και τελικά ψήφισαν αποδεχόμενοι ΝΟΜΙΜΩΣ ΕΤΕΡΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ. Αυτό δεν έγινε οπότε, οι Ιεράρχες μέσω της πολιτικής διαβεβαίωσης, που έδωσαν, ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ, εφόσον ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΝΤΑΙ, ούτε απαιτούν τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους.

Επομένως, για λόγους ευσεβείας και δικαιοσύνης, απαιτείται η ΔΙΑΚΟΠΗ Της ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ 31Ο ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ.

4.Επειδή υπήρξαν και κληρικοί και Ιεράρχες, που πρακτικά έδειξαν την διαφωνία τους στη ψήφιση του νόμου (απαγόρευση θείας Κοινωνίας στους βουλευτές που ψήφισαν τον νόμο, μη ευπρόσδεκτοι στους ναούς) κ.λπ. σημειώνω τα εξής:

Οι αντιδράσεις αυτές, ενώ φαίνονται σωστές, έχουν όμως σοβαρά μειονεκτήματα. Εφόσον οι Ιεράρχες έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τη Σύνοδο της Ελλαδικής Εκκλησίας, που δεν ορθώνει ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ με τα εκκλησιαστικά όπλα ΤΟΥ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ και ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΥ και της ΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΕ ΔΙΩΓΜΟ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ, στην ουσία αποδέχονται την πίστη και την πρακτική της Συνόδου. Το ίδιο συμβαίνει με τους αντιδράσαντες κληρικούς που έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας. Άρα οι αντιδράσεις είναι προς το θεαθήναι, χωρίς αντίκρυσμα με αρκετή δόση λαϊκισμού.

Επίσης να ξεκαθαρίσουμε ότι σοβαρό πνευματικό πρόβλημα υπάρχει σε όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, αλλά συνεχίζουν να είναι βουλευτές (μάλλον βολευτές). Αυτοί παρά την αρνητική τους ψήφο στον συγκεκριμένο νόμο ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΣΟΔΟΜΙΚΟ ΝΟΜΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ (!!!!!!;;;;;;)

Γέροντος Γαβριήλ Αγιορείτη, Ανοικτή Επιστολή πρός τόν Αρχιεπίσκοπο καί τούς Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος. Aποδειχθήκατε ΜΙΣΘΩΤΟΙ ποιμένες!!!


Καρυές, 17 Φεβρουαρίου 2024 (π. ἡμ.)

Μακαριώτατε ἀρχιεπίσκοπε Ἱερώνυμε, Σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς,

1. Στίγμα καὶ ἐντροπὴ ὁ Σοδομικὸς νόμος

Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γαβριήλ, Γέροντας τοῦ Ἱεροῦ Κουτλουμουσιανοῦ Κελλίου τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, συμμετέχω ἐκ βαθέων στὴν στενοχώρια, στὴν θλίψη καὶ στὸν πόνο, ποὺ προκάλεσε ἡ ὑπερψήφιση στὴ Βουλή, στὶς 15 Φεβρουαρίου τρέχοντος ἔτους, τοῦ ἐπαίσχυντου νόμου ποὺ νομιμοποιεῖ τὸ θεομίσητο καὶ κορυφαῖο ἁμάρτημα τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. 

Θὰ παραμείνει ὡς στίγμα ἐντροπῆς αἰώνιο καὶ πρωτοφανὲς στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, κακὸ παράδειγμα ἀπὸ μία μέχρι τώρα ὀρθόδοξη χώρα, ἐπαινούμενο ἀπὸ δυτικοὺς χριστομάχους καὶ ἀθέους καὶ ἐπικρινόμενο μὲ πίκρα καὶ ἀπορία ἀπὸ ὁμοδόξους Ὀρθοδόξους ἀδελφοὺς ἄλλων χωρῶν. Οἱ τελευταῖοι διερωτῶνται πῶς ἐπέτρεψε ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, τὸ Ἅγιον Ὄρος, πῶς ἐπιτρέψαμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι νὰ καταληφθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἀπὸ ξένες πολιτιστικὰ καὶ ἁμαρτωλὲς δυνάμεις, ποὺ πανηγυρίζουν καὶ θριαμβολογοῦν καὶ γλεντοῦν, γιατὶ ἀνέτρεψαν τὸ Εὐαγγέλιο, τὴν Πίστη μας, τὰ ἔβαλαν οἱ μικροὶ καὶ γελοῖοι μὲ τὸν παντοδύναμο Τριαδικὸ Θεό καὶ μὲ τὸ Ἅγιο θέλημά Του.

Μέσα σὲ ἕνα Κοινοβούλιο μάλιστα, οἱ ἐργασίες τοῦ ὁποίου ἀρχίζουν μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ, οἱ βουλευτὲς στὴν πλειονότητά τους ὁρκίζονται ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου «στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ ὁμοούσιας καὶ ἀδιαίρετης Τριάδας», ὅπως ἐπιβάλλει τὸ Σύνταγμα (ἄρθρο 59), τὸ ὁποῖο σὲ ὅλες τὶς συνταγματικὲς ἀναθεωρήσεις ποὺ ὑπέστη κατὰ τὴν πολιτικὴ ἱστορία τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, ἐξακολουθεῖ ὡς ἐπικεφαλίδα του, ὡς σφραγίδα καὶ ταυτότητά του, νὰ διακηρύσσει ὅτι ὅσα καθορίζει ὁρίζονται «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος». Τὸν ἴδιο ὅρκο δίδει καὶ ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Κράτους, ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας (ἄρθρο 33), ἀξίωμα τὸ ὁποῖο δὲν ἐτίμησε ἡ τωρινὴ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπρόδωσε τὴν Ὀρθοδοξία μαζὶ μὲ τοὺς ἐπίορκους βουλευτὲς καὶ ὑπουργούς, ὄχι μόνο γιατὶ συμπανηγύρισε μὲ τοὺς Σοδομίτες μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ ἀδιάντροπου καὶ αἰσχροῦ νόμου, ἀλλὰ γιατὶ ὡς πρόεδρος ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ ὄχι κομματικὴ ὑπάλληλος τῶν κυβερνώντων θὰ μποροῦσε, στηριζόμενη στὴν ἀντίθεση τῆς πλειονότητας τῶν Ὀρθοδόξων πολιτῶν, νὰ ἀναπέμψει τὸ νομοσχέδιο στὴν Βουλή (ἄρθρο 42, 1) γιὰ πολλοὺς λόγους, σπουδαιότερος τῶν ὁποίων εἶναι ἡ προσβολὴ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ἐπικρατούσας θρησκείας τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑπομένως καὶ τοῦ Συντάγματος.

Ἰλιγγιᾶ ὁ νοῦς, ὅταν ἀναλογισθεῖ πῶς καὶ σὲ ποιές ἀξίες στὶς κατὰ καιροὺς Ἐθνοσυνελεύσεις ἐθεμελίωσαν τὸ νέο κράτος οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, στοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία, στὸν Τίμιο Σταυρὸ ποὺ τὸν ἀποτύπωσαν στὴν ἐθνικὴ σημαία, στοὺς Ἁγίους ποὺ τοὺς ἀνήρτησαν σὲ πολλὰ ἐθνικὰ σύμβολα καὶ βέβαια στὸν συκοφαντούμενο καὶ διαβαλλόμενο σήμερα πατριωτισμό. Δὲν θὰ ἔβγαζαν τὰ σπαθιά τους ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Παπαφλέσσας, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος, ὁ Μακρυγιάννης ἀπέναντι στοὺς νέους κρυφοδαγκανιάρηδες ἐχθροὺς καὶ καταληψίες τοῦ Κοινοβουλίου, ποὺ προδίδουν τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος, ὑποδουλώνοντάς την σὲ ξένες δυνάμεις καὶ σκοτεινὰ κέντρα; Πῶς θὰ γιορτάζουμε τὶς μνῆμες τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποὺ ἔχυσαν καὶ τὸ αἷμα τους γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Πίστη τοῦ Χριστοῦ; Ἰδιαίτερα τῶν πιὸ κοντινῶν μας Νεομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι γιὰ νὰ μὴν ἀλλάξουν τὴν πίστη τους, γιὰ νὰ μὴ δεχθοῦν τὸ Κοράνιο τοῦ Μωάμεθ θυσίασαν τὴ ζωή τους; Δὲν εἶναι ἐντροπὴ καὶ προδοσία οἱ μὲν Χριστιανοὶ βουλευτὲς νὰ προδίδουν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ἀλλαξοπιστοῦν, οἱ δὲ Μουσουλμᾶνοι βουλευτὲς τῆς Θράκης νὰ ἀρνοῦνται νὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο, γιατὶ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Κοράνιο; Τὰ ἐντάλματα τῶν ἀνθρώπων ἰσχυρότερα τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ!

2. Μαύρη ἡμέρα ἡ 15η Φεβρουαρίου. Μᾶς ἐγκαταλείπει ὁ Θεός. Νέα ἅλωση.

Ὄντως ἱστορική, ἀλλὰ μαύρη, ἡμέρα ἡ 15η Φεβρουαρίου. Ἡμέρα πένθους καὶ θρήνων γιὰ τὴν νέα ἅλωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀποφρὰς ἡμέρα καὶ δυσοίωνος. Ἐπαναφέρει στὴ μνήμη μας τὴν μεγάλη ἱστορικὴ ἅλωση τῆς Πόλης ποὺ προετοιμάσθηκε α) ἀπὸ τὴν προδοτικὴ σύνοδο τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας (1438-1439), ποὺ μᾶς ὑπέταξε στὸν πάπα, καὶ β) ἀπὸ τὴν ἠθικὴ κατρακύλα τῶν κατοίκων τῆς Κωνσταντινούπολης, ὅπως τὴν περιγράφει ὁ ὁσιώτατος ἀγωνιστὴς μοναχὸς Ἰωσὴφ Βρυέννιος, διδάσκαλος τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καὶ τοῦ Πατριάρχου Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου. Αὐτὰ προκάλεσαν τὴ Θεοεγκατάλειψη καὶ τὴν παιδαγωγική μας παράδοση στοὺς ἀλλοθρήσκους Τούρκους. Στοὺς καιρούς μας ἡ προδοτικὴ σύνοδος στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης (2016) μὲ τὴν ὁποία ὑπόδουλοι στοὺς Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς, ἀθωώσαμε τὶς αἱρέσεις τῶν Παπικῶν καὶ τῶν Προτεσταντῶν, ἡ ἀναιτιολόγητη ἐχθρικὴ καὶ ἀγνώμων συμπεριφορὰ πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους Ρώσους ποὺ πολεμοῦνται στὴν Οὐκρανία ἀπὸ τοὺς δυτικοὺς νέους Σταυροφόρους τοῦ ΝΑΤΟ, ἡ συμπόρευση καὶ συμμαχία μὲ τὴν νεοταξικὴ κυβέρνηση στὰ βλάσφημα καὶ ἀσεβῆ μέτρα γιὰ τὴν λοίμωξη τοῦ Κορωνοϊοῦ καὶ τέλος ἡ ἀσεβέστατη, ἀντορθόδοξη, ἀντιλαϊκή, ἀντιευαγγελική, ἀντιπατερική ἐπίσημη διὰ τῆς Βουλῆς κήρυξη πνευματικοῦ πολέμου ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἐντολῶν Του ἀπὸ ἀπεσταλμένους τῆς σατανοκίνητης ἡγεσίας τῶν δυτικῶν ἐλίτ, ὁδηγοῦν σὲ νέα Θεοεγκατάλειψη. Τὴν βλέπουμε ἤδη νὰ διαφαίνεται καθαρὰ στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία μὲ τὴν αὔξηση τῆς ἐγκληματικότητας καὶ τῆς βίας, τὸ ξεγύμνωμα καὶ τὴν ἀδιαντροπιὰ τῶν γυναικῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν, τὴν διάλυση τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν σχολείων, τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὸ ξεσάλωμα τῆς θεομίσητης ὁμοφυλοφιλίας, τὴν φυγὴ τῶν νέων σὲ ἄλλες χῶρες καὶ πατρίδες, τὸ ἐκρηκτικὸ δημογραφικὸ πρόβλημα, ποὺ ἀπειλεῖ νὰ μᾶς ἀφανίσει καὶ πολλὰ ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Ὑποφέρει ὁ κόσμος ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἀνέχεια καὶ δυσπραγία, δὲν μποροῦν οἱ νέοι νὰ δημιουργήσουν οἰκογένειες, γιατὶ δύσκολα μποροῦν νὰ τὶς συντηρήσουν, καὶ ὁ ὑπουργὸς ἄμυνας τῆς χώρας μας βλέπει σωστὰ τὸν κίνδυνο ἀπὸ τὸν διαρκῶς αὐξανόμενο πληθυσμὸ τῆς Τουρκίας, ἀλλὰ νομίζει ὅτι μόνον μὲ τοὺς ἐξοπλισμοὺς ποὺ ἀπομυζοῦν τὸν ἐθνικὸ πλοῦτο θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸν ἐξ ἀνατολῶν κίνδυνο, ἐνῷ ψηφίζει καὶ αὐτὸς ὑπὲρ τοῦ πορνονόμου ἀδιαφορώντας γιὰ τὸν ἐκ δυσμῶν χειρότερο πνευματικὸ κίνδυνο. Ξεχνοῦν οἱ κυβερνῶντες πόσες φορὲς σώθηκε ὁ Ἑλληνισμὸς περικυκλωμένος ἀπὸ πανίσχυρους ἐχθροὺς μὲ θεία ἀρωγὴ καὶ βοήθεια καὶ ἐμπιστεύονται μόνον τὶς ἀνθρώπινες δυνατότητες, ἐνῶ ὅπως θεόπνευστα λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων»[1] καί «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. Αὐτοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσον, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν»[2]. Αὐτὰ ἐπαναλαμβάνουμε οἱ Ὀρθόδοξοι στὴν μοναδικὴ καὶ θεόπνευστη λατρεία μας, ὅταν ψάλλουμε στὸ Μέγα Ἀπόδειπνο τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ τὸ «Μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε ὅτι μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός» καὶ τό «Εἰ Θεὸς μεθ᾽ ἡμῶν, οὐδεὶς καθ᾽ ἡμῶν», παρμένο ἀπὸ τὸ Κοντάκιο τῆς Ἀναλήψεως.

Τὴν προστατευτική του παρουσία ὁ Θεὸς τὴν ἐμφανίζει κατὰ πολλοὺς τρόπους, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶναι καὶ ἡ ἀνάδειξη ἀξίων ἡγετῶν, ἐκκλησιαστικῶν καὶ πολιτικῶν. Εὐλογημένα πλουσίως τὰ ἔθνη καὶ οἱ χῶρες ποὺ διαθέτουν θεοφιλεῖς ἡγέτες καὶ στοὺς δύο χώρους, στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν Πολιτεία. Βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν προστατευτικὴ ὀμπρέλα τῆς θείας βοηθείας καὶ Χάριτος, καὶ ὁ εὐσεβὴς λαὸς διάγει ἐν εἰρήνῃ, ὁμονοίᾳ καὶ χρηστότητι. Δημιουργοῦνται προβλήματα, ὅταν ὁ ἕνας θεσμὸς ἐκτρέπεται καὶ στρέφεται ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως συνέβη πολλάκις στὴν Ρωμιοσύνη τοῦ Βυζαντίου. Ὁ ὑγιαίνων πάντως στὴν Πίστη θεσμὸς δὲν ὑποχωροῦσε, ἀλλὰ ἀγωνιζόταν καὶ ἀντιδροῦσε, μέχρις ὅτου ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία πλήρως στὴν ὀρθή της πορεία. Περιττεύουν τὰ πάμπολλα παραδείγματα. Τὸ δυστύχημα ἦταν καὶ εἶναι, ὅταν καὶ οἱ δύο θεσμοί, προσβάλλουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Ζωή, μὲ συνέπεια τὴν Θεοεγκατάλειψη, ὅπως συμβαίνει δυστυχῶς καὶ σήμερα στὴν ἁγιοτόκο Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα.

3. Ἀνεπαρκεῖς καὶ ἀνάξιοι. Μισθωτοὶ ποιμένες.

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε καὶ λοιποὶ ἐπίσκοποι,

Τὸ πιὸ ὀλέθριο, ἀποκαρδιωτικὸ καὶ ἀπογοητευτικό, μὲ καταστροφικὲς συνέπειες στὴν σωτηρία τῶν πιστῶν εἶναι ἡ ἐκτίμηση καὶ διαπίστωση, ὄχι μόνον ἐμοῦ τοῦ ἐλαχίστου, ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ μοναχοῦ, ἀλλὰ πλειάδος συμμοναστῶν μου στὸ Ἅγιον Ὄρος, εὐλαβῶν κληρικῶν καὶ πλήθους λαϊκῶν, ὁμογενῶν καὶ ἀλλογενῶν, ὅτι δυστυχῶς τὶς τελευταῖες δεκαετίες στὴν ἀντιμετώπιση θεμάτων Πίστεως καὶ Ζωῆς, δόγματος καὶ ἤθους, φανήκατε οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες ἀνεπαρκεῖς καὶ ἀνάξιοι. Δὲν ζητῶ συγνώμη γιὰ τὸ θάρρος καὶ τὴν τόλμη, διότι ἂν σιωπήσουμε ὅσοι βλέπουμε τὸν κατήφορο, τὴν παρακμὴ καὶ τὴν ἀποστασία, «οἱ λίθοι κεκράξονται»[3]. Ὅπου τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία[4] ὅλοι ἔχουμε λόγο, ἀκόμη καὶ οἱ λαϊκοὶ κατὰ τὴν γνωστὴ ἀπόφαση τῶν Ὀρθοδόξων πατριαρχῶν τὸ 1848, ἔστω καὶ ἂν συγκρουσθοῦν μὲ πατριάρχες καὶ συνόδους[5]. Πολὺ περισσότερο ἔχουμε λόγο οἱ μοναχοὶ μὲ τοὺς ἀγῶνες τῶν ὁποίων διασώθηκε ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὶς αἱρέσεις, καὶ διατηρήθηκε ὁ ἀσκητικὸς χαρακτήρας τοῦ Εὐαγγελίου, ἐνάντια στὴν ἐκκοσμίκευση καὶ στὴν ἠθικὴ χαλαρότητα.

Ὁ μεγάλος μοναστικός μας ἡγέτης, μεγάλος ὑμνογράφος καὶ δογματικὸς θεολόγος, Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, πρότυπο ἀγωνιστοῦ καὶ ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, συμβουλεύει συμμοναστές του νὰ ἀντιδράσουν καὶ νὰ ἀντισταθοῦν, νὰ διακόψουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αὐτουργοὺς καὶ ὑποστηρικτὲς τῆς μοιχιανικῆς αἵρεσης, ὅσους δηλαδὴ συνήργησαν στὸν ἐπὶ μοιχείᾳ, στὸν μοιχικό, γάμο τοῦ τότε αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Στ´ (780-797) μὲ τὴν αὐλικὴ Θεοδότη, ἐνῶ ζοῦσε ἀκόμη ἡ σύζυγός του, τὴν ὁποία διὰ τῆς βίας ἔκλεισε σὲ μοναστήρι. Πρέπει, τοὺς γράφει, μὲ ἔργα καὶ ὄχι μὲ λόγια νὰ δείξουν οἱ ἀληθινοὶ μοναχοί, (πολὺ περισσότερο οἱ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς), ὅτι φέρουν ἐπάξια τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Κύριο ἔργο τους εἶναι νὰ μὴν ἐπιτρέψουν οὔτε στὰ πιὸ μικρὰ νὰ ἀλλάξει τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ μὴ δώσουν κακὸ παράδειγμα στοὺς λαϊκοὺς καὶ λογοδοτήσουν γι᾽ αὐτὸ στὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας τους: «Ἐὰν λοιπὸν μοναχοὶ εἰσὶ τινὲς ἐν τοῖς νῦν καιροῖς δειξάτωσαν ἐπὶ τῶν ἔργων. Ἔργον δὲ μοναχοῦ μηδὲ τὸ τυχὸν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τὸ Εὐαγγέλιον· ἵνα μὴ ὑπόδειγμα τοῖς λαϊκοῖς προτιθέμενοι αἱρέσεως καὶ αἱρετικῆς συγκοινωνίας τῆς ὑπὲρ αὐτῶν ἀπωλείας λόγον ὑφέξωσιν»[6].

Ἡ Ἐκκλησία καθόρισε νὰ εἶναι ἄγαμοι οἱ ἐπίσκοποι, νὰ προέρχονται ἐκ μοναχῶν, ὥστε νὰ ζοῦν ἐν τῷ κόσμῳ καὶ νὰ συμπεριφέρονται ὡς μοναχοί, ἀσκητικὰ καὶ ἀγωνιστικά, μολονότι τὸ μοναχικὸ σχῆμα ποὺ οἱ περισσότεροι λαμβάνουν τώρα πρὸ τῆς χειροτονίας κατήντησε ἁπλὸς τύπος καὶ ἐπίδειξη μοναστικῆς ψευδοταυτότητας.

Δὲν θὰ μακρηγορήσω περισσότερο. Οἱ σημερινοὶ ἱεράρχες, στὴν πλειονότητά τους, ἀποδείχθηκαν μισθωτοὶ ποιμένες. Ἔβλεπαν καὶ βλέπουν τοὺς λύκους νὰ εἰσβάλλουν στὸ μαντρὶ καὶ νὰ κατασπαράσσουν τὰ πρόβατα καὶ αὐτοὶ ὄχι μόνο φεύγουν, γιατὶ εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει τί θὰ πάθουν τὰ πρόβατα, ὅπως ἀλάθητα διδάσκει ὁ ἀληθινὸς ἀρχιποιμένας, ὁ Θεάνθρωπος Χριστός[7], ἀλλὰ συνεργάζονται μὲ τοὺς λύκους καὶ σχεδιάζουν πῶς θὰ πετύχει καλύτερα καὶ χωρὶς ἀντιδράσεις ἡ ἁρπαγὴ τῶν προβάτων. Γιὰ νὰ ἀποκρυβεῖ μάλιστα ὁ κοινὸς σχεδιασμὸς τῶν λύκων μὲ τοὺς ποιμένες, οἱ τελευταῖοι βγάζουν συνοδικὰ ἀνακοινωθέντα καὶ κείμενα πρὸς τὸν λαό, ποὺ δὲν εἶναι βέβαια ἄλογο ἀλλὰ λογικὸ ποίμνιο, ὅπου ἁπλῶς λένε πὼς δὲν συμφωνοῦν μὲ ὅσα κάνουν οἱ λύκοι, λόγια, λόγια, λόγια, ἀντὶ νὰ πάρουν τὴν μαγγούρα, τὴν ποιμαντορικὴ ράβδο, καὶ νὰ διώξουν ἀπὸ τὸ μαντρὶ τοὺς λύκους. Μερικοὶ μάλιστα ἐπίσκοποι δικαιολογοῦν τοὺς λύκους, γιατὶ δῆθεν ὁ Θεὸς ἔδωσε στὴ φύση τους τὴν σαρκοβόρα τάση, καὶ ἄλλοι τοὺς ὑποβοηθοῦν νὰ ἀναθρέψουν καὶ λυκόπουλα.

Δὲν εἶναι βέβαια ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐμφανίζονται μισθωτοὶ ποιμένες, ψευδοποιμένες. Ἤδη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὁ προφήτης Ἰερεμίας ἐπιβεβαιώνει τὴν δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῆς γῆς τῶν Ἰουδαίων, διότι «οἱ ποιμένες ἠφρονεύσαντο καὶ τὸν Κύριον οὐκ ἐξεζήτησαν»[8]. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς λέγει ὅσα παραθέσαμε γιὰ τοὺς μισθωτοὺς ποιμένες, καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προσκαλεῖ στὴ Μίλητο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου καὶ βαθιὰ συγκινημένος τοὺς συμβουλεύει νὰ προσέχουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀλλὰ καὶ τὸ ποίμνιο, στὸ ὁποῖο τοὺς ἔθεσε ὡς ποιμένες, ὄχι κάποιος πατριάρχης, ἀρχιεπίσκοπος ἤ μητροπολίτης, γιὰ νὰ εἶναι σ᾽ αὐτοὺς ὀφειλέτες καὶ εὐγνώμονες, ἀλλὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιὰ νὰ ποιμαίνουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι δική Του, γιατὶ τὴν ἀπέκτησε μὲ τὸ ἴδιο Του τὸ αἷμα, καὶ δὲν ἀνήκει σὲ κανένα ἐκκλησιαστικὸ ἀξιωματοῦχο. Τοὺς προειδοποιεῖ μάλιστα ὅτι σύντομα μετὰ τὴν ἀναχώρησή του θὰ εἰσβάλλουν ἐκεῖ ποὺ διακονοῦν ἄγριοι λύκοι ποὺ δὲν θὰ λυπηθοῦν τὸ ποίμνιο καὶ ὅτι ἀπὸ ἀνάμεσά τους, ἀπὸ τοὺς ἴδιους, θὰ ἐμφανισθοῦν ἄνδρες ποὺ θὰ διαστρέφουν τὴν ἀλήθεια, γιὰ νὰ παρασύρουν τοὺς πιστοὺς μὲ τὸ μέρος τους[9]. Δὲν χρειάζεται νὰ παραθέσουμε ὅσα περὶ ἀναξίων κληρικῶν λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες στὰ Περὶ Ἱερωσύνης καὶ σὲ ἄλλα ἔργα τους. Τὸ διαφορετικὸ καὶ σημαδιακὸ στὴν ἐποχή μας εἶναι ὅτι πλήθυναν πολὺ οἱ λυκοποιμένες καὶ ἔμειναν λίγοι οἱ καλοὶ ποιμένες. Μήπως ἐπαληθεύονται οἱ προφητεῖες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ὅτι «Θἄρθῃ καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου» καί «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων»[10];

4. Μποροῦσαν νὰ ἀποτρέψουν τὴν ψήφιση τοῦ αἰσχροῦ νόμου. Ὄχι λαγοί, ἀλλὰ λιοντάρια.

Οἱ ἐκτιμήσεις ποὺ κάναμε γιὰ τὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς ἱεράρχες δὲν εἶναι ἄδικες οὔτε ὑπερβολικές. Θὰ μπορούσαμε νὰ τὶς κατοχυρώσουμε ἐκτενέστερα. Ὑπάρχει ὅμως δυνατότητα νὰ μᾶς διαψεύσουν, ἔστω καὶ ἀργά, ἀφοῦ «κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ». Ἡ Ἱεραρχία, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία, θὰ μποροῦσε νὰ ἀποτρέψει τὴν ψήφιση τοῦ πορνονόμου καὶ δὲν τὸ ἐπεχείρησε, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ εὐθύνη της εἶναι μεγάλη. Δὲν θέλησε νὰ σηκώσει τὸ βάρος τῶν καιρῶν, νὰ συγκρουσθεῖ μὲ τὸν καίσαρα, τὸν βλάσφημο καὶ ἀνίερο πρωθυπουργό. Παρέδωσε «τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ καίσαρι», τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Πίστεώς μας, τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο, τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ σὲ περιφρόνηση καὶ βεβήλωση. Ἄφησε νὰ κυριαρχήσει ἡ χειρότερη ὅλων τῶν αἱρέσεων, τὴν ὁποία οὔτε οἱ μεγάλοι αἱρεσιάρχες τόλμησαν νὰ ὑποστηρίξουν, ὅτι μὲ τὶς ἀλλαγὲς τῶν ἐποχῶν ἀλλάζει καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι τρεπτὸ καὶ μεταβλητό. Εἶναι ἡ αἵρεση τῆς τρεπτότητας τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅταν ὁ ὑπερφίαλος πρωθυπουργὸς τὸν περασμένο Ἰούνιο μετὰ τὴ νίκη του στὶς ἐκλογὲς ἐδήλωνε ἐπαιρόμενος ὅτι θὰ νομιμοποιήσει τὸν «γάμο» τῶν Ὁμοφυλοφίλων, προφανῶς ὑπολογίζοντας ὅτι ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀνίκανη νὰ ἀντισταθεῖ, ὅπως δὲν ἀντιστάθηκε σὲ τόσα ἄλλα, τότε ἔπρεπε ἡ ἀπελθοῦσα τὸν Σεπτέμβριο Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος νὰ συγκαλέσει ἔκτακτη σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας ἤ νὰ τὸ πράξει ἡ ἑπόμενη Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ποὺ ἀνέλαβε τὸν Ὀκτώβριο, καὶ νὰ ἀποφασίσουν μὲ ἔργα, ὄχι μὲ λόγια, «ἔπεα πτερόεντα», νὰ ἀντιδράσουν. Νὰ ἀπειλήσουν ὅσους ψηφίσουν τὸν Σοδομικὸ νόμο μὲ ποινὲς ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺ Ἱεροὺς Κανόνες, μὲ διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, μὲ ἀφορισμὸ καὶ ἐξωεκκλησιασμό, νὰ ὀργανώσουν τοπικὰ καὶ πανελλήνια συνέδρια καὶ ἡμερίδες μὲ θέμα τὴν Ὁμοφυλοφιλία, νὰ δημοσιεύουν σὲ περιοδικὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Μητροπόλεων σχετικὲς μελέτες καὶ ἄρθρα, νὰ προετοιμάσουν μὲ συνάξεις ἱερέων σὲ κάθε μητρόπολη τὶς ἀντιδράσεις, νὰ προειδοποιήσουν τὸν νεοταξίτη καὶ βλάσφημο πρωθυπουργὸ, ὅτι, ἂν τολμήσει νὰ ἑτοιμάσει τὸ νομοσχέδιο θὰ ξεσηκώσουν ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς χώρας, ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ τὰ μοναστήρια σὲ παλλαϊκὰ συλλαλητήρια καὶ σὲ πορεῖες λιτανευτικὲς ἱερῶν εἰκόνων καὶ συμβόλων στοὺς δρόμους τῶν μεγάλων πόλεων, νὰ δείξουν ὅτι δὲν εἶναι κότες καὶ λαγοί, ὅπως νομίζει ὁ ὑπερφίαλος νέος Ναβουχοδονόσορ, ἀλλὰ λέοντες, πῦρ πνέοντες, ὅπως ὑπενθύμισε ὁ ἀληθινὸς λέων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁσιώτατος ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἐξηγώντας γιὰ ποιό λόγο στὴ βάση τοῦ δεποτικοῦ θρόνου ὁ ξυλογλύπης ἤ ὁ λιθοξόος, δεξιὰ καὶ ἀριστερά, τοποθετοῦν δύο λιοντάρια.

5. Μετάνοια καὶ ἐπανόρθωση

Σεβαστοὶ γιὰ τὸ ἀξίωμά σας καὶ ὄχι γιὰ τὶς πράξεις σας Ἀρχιερεῖς. Ἂν πραγματικὰ στενοχωρεῖσθε, καὶ λυπεῖσθε, καὶ πονᾶτε γιὰ τὴν φρικτὴ προδοσία τῆς Πίστεως, στὴν ὁποία συμπράξατε, ὑπάρχει τρόπος νὰ ἐπανορθώσετε καὶ νὰ δείξετε συγχρόνως ὅτι μετανοεῖτε γιὰ τὴν ἀπραξία, τὴν ὑποχωρητικότητα, τοὺς συμβιβασμούς, τώρα μάλιστα ποὺ ἄρχισε τὸ Τριώδιο καὶ ψάλλουμε τὸ «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα». Νὰ πράξετε αὐτὰ ποὺ δὲν ἐπράξατε καὶ συντελέσατε στὸ νὰ ψηφισθεῖ τὸ αἰσχρὸ νομοσχέδιο. Νὰ διακόψετε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ ὅσους τὸ ἐψήφισαν, ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἰδίους, ὡς φάρμακο θεραπείας, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ ποίμνιο, γιὰ νὰ μὴ μεταδοθεῖ ἡ ἀσθένεια. Ἡ ἑορτολογικὴ συγκυρία δίδει καλὲς δυνατότητες. Νὰ ἀποφασίσει ἐγκαίρως ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος καὶ νὰ ἀνακοινώσει ὅτι ἐφέτος κατὰ τὴν δοξολογία τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς τῆς 25ης Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία θὰ ἑορτάσει μόνο μὲ τὸν πιστὸ λαὸ καὶ τὴν νοερὴ παρουσία τῶν πιστῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, χωρὶς νὰ ἐκπροσωπηθοῦν ἐπισήμως οἱ πολιτικὲς καὶ κρατικὲς ἀρχές. Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους ἐπιθυμοῦν νὰ παραστοῦν, ἐκ τῶν μὴ ψηφισάντων, ἀνεπίσημα ἂς τὸ πράξουν ἀνάμεσα στὸ λαὸ καὶ ὄχι σὲ τιμητικὲς θέσεις. Κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ συμβεῖ τὸ ἴδιο γιὰ τοὺς ναούς, εἰδικὰ δὲ στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν, νὰ ἀποφευχθεῖ νὰ ἀπαγγείλει τὸ «Πιστεύω» ἡ συμπανηγυρίσασα μὲ τοὺς Σοδομίτες, μὴ ἀξιότιμη καὶ μὴ ἐξοχότατη Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Σὲ συνοδικὸ ἐπίπεδο νὰ ἀκυρωθεῖ τὸ γεῦμα ποὺ παραθέτει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας στοὺς συνοδικοὺς ἀρχιερεῖς.

6. Ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ χαθεῖ, θὰ χαθοῦν τοπικὲς ἐκκλησίες. Θριαμβευτὴς ὁ Χριστός.

Κλείνοντας παρακαλῶ ἱκετευτικὰ νὰ ρίξουν οἱ ἀρχιερεῖς μιὰ ματιὰ στὸ ἱερὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη, ἰδιαίτερα στὶς ἐπιστολὲς πρὸς τοὺς ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Ἐφέσου, τῆς Σμύρνης, τῆς Περγάμου, τῶν Θυατείρων, τῶν Σάρδεων, τῆς Φιλαδελφείας καὶ τῆς Λαοδικείας[11]. Ἡ Ἐκκλησία βέβαια δὲν χάθηκε οὔτε πρόκειται νὰ χαθεῖ εἰς τοὺς αἰῶνες, ἀφοῦ κατὰ τὴν διαβεβαίωση τοῦ Θεανθρώπου ἱδρυτοῦ της «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»[12]. Χάθηκαν ὅμως πολλὲς τοπικὲς ἐκκλησίες, ὅπως οἱ προαναφερθεῖσες γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν ποιμένων καὶ τοῦ λαοῦ, ἰδιαίτερα λόγῳ σαρκικῶν ἁμαρτημάτων καὶ λόγῳ χλιαρῆς καὶ ὄχι θερμῆς πίστης. Ἐπαινεῖ ὁ Θεὸς τὸν ἐπίσκοπο Σμύρνης, γιατὶ μισεῖ τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, ποὺ τὰ μισεῖ καὶ ὁ ἴδιος, αὐτῶν δηλαδὴ ποὺ ἐπιδίδονταν σὲ κάθε εἶδος σαρκικῆς μίξης, δῆθεν γιὰ νὰ καταστρέψουν τὴν σάρκα. Τὸν ἐπικρίνει ὅμως γιατὶ μειώθηκε ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεό. Ἐπικρίνει ἐπίσης τὸν ἐπίσκοπο τῆς Περγάμου, γιατὶ ἐπιτρέπει στὴν ἐπαρχία του εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα, πορνεῖες καὶ τὰ ἁμαρτήματα τῶν Νικολαϊτῶν· τὸν συμβουλεύει νὰ μετανοήσει γιὰ νὰ μὴν στραφεῖ ἐναντίον του. Ἐπικρίνει τὸν ἐπίσκοπο τῶν Θυατείρων, γιατὶ ἐπιτρέπει σὲ ψευτοπροφήτιδα νὰ διδάσκει τὴν πορνεία καὶ νὰ ὑποστηρίζει εἰδωλολατρικὲς συνήθειες, στὴν ὁποία ἔδωσε χρόνο νὰ μετανοήσει καὶ δὲν τὸ ἔπραξε, γι᾽ αὐτὸ θὰ τιμωρήσει σκληρὰ καὶ τὴν ἴδια καὶ ὅσους μοιχεύουν μαζί της. Στὸν παντελῶς νεκρὸ πνευματικὰ ἐπίσκοπο τῶν Σάρδεων γράφει ὅτι γρήγορα θὰ τὸν τιμωρήσει, ἂν δὲν μετανοήσει· ἀναβάλλει, γιατὶ ὑπάρχουν στὴν ἐπαρχία του κάποια πρόσωπα «ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ περιπατήσουσι μετ᾽ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσι». Ἐπικρίνει τὸν ἐπίσκοπο τῆς Λαοδικείας, διότι δὲν εἶναι οὔτε ψυχρὸς οὔτε θερμὸς στὴν πίστη, ἀλλὰ χλιαρὸς καὶ ἀδιάφορος, γι᾽ αὐτὸ καὶ θὰ τὸν ἐμέσει ἀπὸ τὸ στόμα του. Τοῦ λέγει τὸ πολὺ διδακτικὸ γιὰ ὅσους ἀπὸ ἀγάπη δῆθεν ἀποφεύγουν τὸν ἔλεγχο τῶν ἁμαρτωλῶν ὅτι «ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, ἐλέγχω καὶ παιδεύω» καὶ τὸν συμβουλεύει νὰ δείξει ζῆλο καὶ νὰ μετανοήσει, γιατὶ ἐγγίζει τὸ τέλος.

ντύπωση προκαλεῖ στὸν κάθε εὐαίσθητο καὶ πιστὸ ἀναγνώστη ὅτι στὶς ἐπιστολὲς αὐτὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὑπαγόρευσε στὸν ἀπόστολο καὶ εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη, κυριαρχοῦν δύο θεϊκὲς ἐντολές τὸ «μετανόησον» καὶ τό «κράτει ὃ ἔχεις», μὴν ἀλλοιώνεις δηλαδὴ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀντίστοιχο πρὸς τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν». Εἰς ὅσους δὲ μαζὶ μὲ τὸν βλάσφημο πρωθυπουργὸ πιστεύουν ὅτι ἀκολουθώντας τὴν σατανικὴ Νέα Τάξη πραγμάτων βρίσκονται στὴν πλευρὰ τῶν νικητῶν, στὴν σωστὴ πλευρὰ τῆς ἱστορίας, διαβεβαιώνει ὁ Χριστὸς ὅτι Αὐτὸς κατευθύνει τὴν ἱστορία καὶ τελικὰ Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ νικητής, καὶ νικητὲς θὰ στεφθοῦν ὅσοι ἀντιτίθενται στὰ ἔργα τοῦ Διαβόλου: «Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησα καὶ ἐκάθισα μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ. Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις»[13].

Μὲ τὴν προσήκουσα τιμὴ καὶ πικρία

Μοναχὸς Γαβριήλ

Γέρων Ἱεροῦ Κουτλουμουσιανοῦ Κελλίου

Ὁσίου Χριστοδούλου τῆς Πάτμου


[1]. Ψαλμ. 126, 1.


[2]. Ψαλμ. 19, 8-9.


[3]. Λουκᾶ 19, 40.


[4]. Ἀπάντηση τοῦ Μ. Βασιλείου πρὸς τὸν ἔπαρχο Μόδεστο: «Οὗ δὲ Θεὸς τὸ κινδυνευόμενον καὶ προκείμενον, τἄλλα περιφρονοῦντες πρὸς αὐτὸν μόνον βλέπομεν». Γρηγοριου Θεολογου, Ἐπιτάφιος εἰς τὸν Μέγαν Βασίλειον 50, ΕΠΕ 6, 212.


[5]. Ἀπάντησις τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν πάπαν Πῖον Θ´ (1848), εἰς Ιωαννου Καρμιρη, Τὰ Δογματικὰ καὶ Συμβολικὰ Βιβλία τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τόμος Β´, σελ. [1000] 920: «Ἔπειτα παρ᾽ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησάν ποτε εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ».


[6]. Ἐπιστολῇ 39, Θεοφίλῳ ἡγουμένῳ, PG 99, 1049D.


[7]. Ἰω. 10, 11-13.


[8]. Ἰερ. 10, 21.


[9]. Πράξ. 20, 28-30.


[10]. Βλ. Ἐπισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779) (Συναξάριον – Διδαχαί – Προφητεῖαι – Ἀκολουθία), Ἀθῆναι 200526, σελ. 342, προφητεῖες 50 καὶ 57.


[11]. Ἀποκ. κεφάλαια 2 καὶ 3.


[12]. Ματθ. 16, 18.


[13]. ᾽Αποκ. 3, 21-22.


Μία ντροπή πού συνεχίζεται ἀμείωτη…


Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἔγραφα πρόσφατα περί συλλογικῆς εὐθύνης, μὲ ἀφορμὴ τὴν θεσμοθέτηση τοῦ σοδομιτικοῦ βδελύγματος - καὶ προφανῶς ἐμμένω σὲ αὐτό. Βλέποντας ὅμως τὰ πανηγύρια κάποιων ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Βουλῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξακολουθοῦσα ντροπιαστική σιωπὴ τῶν δύστυχων ποὺ - κρίμασιν οἰς οἶδεν Κύριος - παριστάνουν τοὺς πνευματικούς μας ποιμένες (μία σιωπή πού ὄχι μόνο δέν τήν σπᾶνε, ἀλλά τήν κάνουν ἀκόμη ἐξοργιστικότερη κάτι ἀστειότητες σάν τό νέο ἀχαρακτήριστης νυσταλέας φλυαρίας κειμενάκι πού μοιράστηκε στούς ναούς τήν περασμένη Κυριακή), προφανῶς δὲν μπορεῖ νὰ μὴν παρατηρήσει ὅτι ὅσα κι ἂν εἶναι τὰ χάλια μας καὶ ὅση εὐθύνη κι ἂν ἔχουμε ὅλοι μας (ὄχι τόσο γιὰ τὸ τρέχον βδέλυγμα καθ’ αὐτό, ὅσο γιὰ ὅλον τὸν πολυετῆ κατήφορο τῆς ἀποστασίας ποὺ μεταξὺ ἄλλων ὁδήγησε καὶ στὸ βδέλυγμα), τὶς τελευταῖες 4-5 ἑβδομάδες παρατηρήθηκαν ἀπίστευτα γεγονότα ποὺ ἐνοχοποιοῦν πρωτίστως κάποιους ὀφθαλμοφανεῖς ὑπαιτίους. Συλλογικὴ λοιπὸν ἡ εὐθύνη, ἀλλὰ φυσικὰ ὄχι καὶ ἰσομερής.

Καὶ ἀναφέρομαι ἀρχικὰ σὲ ὅσους ἔφεραν πρὸς ψήφιση τὸ ἀνοσιούργημα (τοὐτέστιν τὴν ἀντίχριστη κυβερνητικὴ σύναξη) καὶ ἀκολούθως σὲ ὅσους μποροῦσαν νὰ τὸ ἀποτρέψουν, ἀλλὰ ἐπέλεξαν νὰ μὴν τὸ κάνουν. Καὶ στὴ δεύτερη αὐτὴ κατηγορία δὲν μπαίνουν βεβαίως μόνο οἱ στιγματισμένοι ἐφεξῆς 224 βουλευτὲς ποὺ δὲν τὸ καταψήφισαν. Μπαίνει ξεκάθαρα καὶ ἡ διοικοῦσα Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία. Γιὰ τὴν ὁποία εἶναι βέβαιο πὼς ἂν τὸ ἤθελε πραγματικά, ὄχι ἀπὸ τὴ Βουλὴ δὲν θὰ περνοῦσε τὸ βδέλυγμα, ἀλλὰ δὲν θὰ φτάναμε οὔτε κἂν στὸ σημεῖο νὰ τὸ συζητᾶμε ἐδῶ καὶ δύο μῆνες. Ἂν θυμηθοῦμε τί συνέβη πρὸ ἐτῶν στὸ θέμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μισθοδοσίας, τότε ποὺ ἡ κυβέρνηση ἔκανε πίσω μπροστὰ στήν ἀνένδοτη ἄρνηση τοῦ τραγικοῦ ἀρχιεπισκόπου, εὔκολα μποροῦμε νὰ καταλάβουμε ὅτι τὸ ἴδιο ἀκριβῶς θὰ συνέβαινε καὶ ἐδῶ, γιὰ ἕνα μάλιστα πολὺ πιὸ τρομερὸ καὶ κραυγαλέο θέμα, ὅπου ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε καὶ πολὺ μεγαλύτερο λαϊκὸ ἔρεισμα. Ἂν συνεπῶς ὁ Ἱερώνυμος, στὶς μυστικὲς συναντήσεις ποὺ εἶχε μὲ τὸν ἀφορισμένο ἐπί κεφαλῆς τοῦ καθεστῶτος, τοῦ ξεκαθάριζε ὅτι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα θεωρεῖται ἐν οὐ παικτοῖς καὶ νὰ τὸ σταματήσει, γιατί θὰ γίνει ξεσηκωμός, ἐκεῖνος δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ συνεχίσει καὶ θὰ παρέπεμπε καὶ αὐτὸ τὸ θέμα στὶς καλένδες. Αὐτὸ θά πρέπει νά θεωρεῖται ἀπολύτως βέβαιο, ὅπως φυσικὰ καὶ τὸ ὅτι ὁ πρωθυπουργεύων ἐθνολετήρας προχώρησε τὸ θέμα ὡς τὴ Βουλὴ μόνο ἀφοῦ ἀπέσπασε τὴν ἔγκριση τοῦ ἀρχιεπισκόπου. Ἡ γιὰ τὴν ἀκρίβεια τὴν ἀνοχή του καὶ τὴν διαβεβαίωση ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξουν δυναμικὲς ἀντιδράσεις. Ποὺ ἀμφότερα φυσικὰ ἰσοδυναμοῦν μὲ ἔγκριση.

Τὶς ἴδιες εὐθύνες ὅμως ἔχουν καὶ οἱ λοιποὶ ἱεράρχες. Ποὺ ἀντὶ νὰ ἀντιδράσουν καὶ στὴν ἀπαράδεκτη μυστικὴ διπλωματία του Ἰερώνυμου καὶ κυρίως, ἀντὶ νὰ φωνάξουν συνοδικὰ πρὸς τὸ καθεστὼς ὅτι ξεσηκώνουμε τὸν κόσμο μέχρι νὰ ἀποσύρετε τὸ βδέλυγμα, ὅτι θὰ ἀφορίζεται ὅποιος δὲν τὸ καταφηφίσει καὶ ὅτι αὐτὸ τὸ αἶσχος θὰ τὸ περάσετε μόνο πάνω ἀπὸ τὰ κορμιά μας, αὐτοὶ ἐπέλεξαν νὰ «ἀντιδράσουν» μὲ κουραφέξαλα. Ἤτοι μὲ ἀνούσια κείμενα, νανουριστικὰ κηρύγματα καὶ προβοκατόρικες καπελωμένες συστημικὲς συνάξεις. Τὴν ὥρα, ἐπαναλαμβάνω, ποὺ ἂν ἤθελαν, θὰ μποροῦσαν νὰ ἀποτρέψουν τὸ ὄνειδος καὶ μάλιστα μὲ σχετικὴ εὐκολία.

Ὑπὸ τὸ πρίσμα ὅμως αὐτὸ μποροῦμε τελικὰ νὰ ποῦμε καὶ κάτι ἀκόμη βαρύτερο: ὅτι αὐτοὶ θὰ πρέπει νὰ θεωροῦνται ἴσως πιὸ ὑπεύθυνοι καὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς ἐν τέλει. Γιατί ἡ φερόμενη ὡς ἑλληνικὴ κυβέρνηση καὶ ἅπαντες οἱ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Βουλῆς δορυφόροι της, εἶναι ἕνας ξεκάθαρος ἀντίχριστος καὶ ἑλληνοφοβικὸς συρφετός, μία ξεδιάντροπη νεοταξικὴ μαριονέτα, ποὺ βρίσκεται σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία μὲ στόχο τὸ οἰκονομικὸ καὶ κυρίως πνευματικὸ ξεχαρβάλωμα τοῦ τόπου μας. Τοὺς ξέραμε λοιπὸν καὶ δὲν ἀναμέναμε ἀπολύτως τίποτε ἄλλο ἀπὸ αὐτούς, ἔξω ἀπὸ ὄλεθρο, διαστροφὴ καὶ ἀποδόμηση. Ἀπὸ ἀνθρώπους ὅμως ὑποτίθεται τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ πνευματικοὺς ποιμένες, ἀναμέναμε περισσότερα πράγματα. Ὅσο καὶ ἂν γνωρίζουμε βεβαίως τί γίνεται καὶ μέσα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο. Ἀλλὰ ἔστω καὶ ἔτσι, περιμέναμε κάτι καλύτερο τοὐλάχιστον ἀπὸ κάποιους ἐπισκόπους καί εἰδικὰ γιὰ τὸ τρομακτικὸ αὐτὸ θέμα. Γιὰ ὅλους τοὺς παραπάνω λόγους οἱ ποιμένες μας γιὰ μία ἀκόμη φορὰ «ἐζυγίσθησαν, ἐμετρήθησαν καὶ εὑρέθησαν ἐλλιπεῖς». Γιὰ μία ἀκόμη φορὰ, μετὰ τὸ Κολυμπάρι, μετὰ τὸ Οὐκρανικὸ καὶ φυσικὰ μετὰ τὴν ὅλη ἀνεκδιήγητη στάση τους στὴν τριετία τῆς ψευτοπανδημίας (ἀπὸ τὴν ὁποία καὶ ἡ φωτογραφία - ἔτσι, γιὰ νὰ μὴν ξεχνιόμαστε), ὅπου καὶ πάλι εἶχαν τὴν κύρια εὐθύνη γιὰ ὅσα πρωτοφανῆ καὶ βέβηλα εἶχαν ἀντικρύσει τὰ δύσμοιρα μάτια μας. Ἀνάλογα ἀνεκδιήγητη εἶναι ἡ στάση τους καὶ τώρα. Βαθύτατα ἀπογοητευτικὴ καὶ ἄκρως ἐξοργιστική. Καὶ πρωτίστως δική τους εἶναι καὶ ἐδῶ ἡ κύρια εὐθύνη γιὰ τὴν τελικὴ ὑπερψήφιση τοῦ βδελύγματος.

Ἡ αἰδήμων σιωπή τους ἀπὸ τὸ ζοφερὸ βράδυ ἐκείνης τῆς ἀποφράδας Πέμπτης τὸ ἀποδεικνύει ἐκ νέου. Καὶ ἂν ὅμως πεῖ κάποιος ὅτι δὲν σιωποῦν ὅλοι καί ἐντελῶς, ἐπικαλούμενος μερικὰ κροκοδείλια δάκρυα 3-4 ἐπισκόπων, ποὺ βγῆκαν αὐτὲς τὶς τελευταῖες μέρες νὰ μυξοκλάψουν πάνω ἀπὸ τὸ χυμένο γάλα ἤ κάποιες ἀστειότητες σάν τό νέο «Πρός τόν Λαό» πού μᾶς διάβασαν στούς ναούς τήν περασμένη Κυριακή, χωρὶς ὅμως καὶ πάλι νὰ ἀναλαμβάνουν τὴν παραμικρὴ εὐθύνη καὶ ἐπίσης χωρὶς καὶ πάλι νὰ λένε τὸ παραμικρὸ περὶ τοῦ τί πραγματικὰ δραστικὸ θὰ πράξουν ἔστω καὶ τώρα, πέρα ἀπὸ νέες θεολογικὲς διαπιστώσεις γιὰ τὰ αὐτονόητα καὶ τὰ πασιφανῆ καὶ πέρα ἀπὸ φοβικὰ καὶ συμβιβασμένα ἡμίμετρα κάποιων (τύπου Πειραιῶς), θὰ τοὺς ἀπαντήσουμε ὅτι αὐτά δὲν εἶναι πραγματικὴ ἀντίδραση - ἔστω καὶ κατόπιν ἑορτῆς. Εἶναι μόνο ἡ εἰκόνα συνειδητῶν ἀποδομητῶν καί συνοδοιπόρων τοῦ καθεστῶτος (στή χειρότερη περίπτωση) ἤ ἀπλῶς φοβικῶν ποιμενίσκων (στήν καλύτερη), ποὺ παραμένουν ἀνίκανοι ἢ ἀπρόθυμοι νὰ κάνουν ὁτιδήποτε ἀνώτερο ἀπὸ τὸ νὰ ρίξουν ἁπλῶς στάχτη στὰ μάτια τῶν τελευταίων ἀφελῶν. Καὶ ποὺ ἀκόμη καὶ τώρα ἁπλῶς συνεχίζουν τά κουραφέξαλα...

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ! Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ

 

Focus FM 103.6

Οὐαί!

Σήμερα 15 Φεβρουαρίου 2024, οἱ πύλες τῆς κολάσεως ἄνοιξαν καὶ οἱ κολασμένοι ξαμολήθηκαν θριαμολογῶντας! Σήμερα, ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὰ μεσάνυχτα, νεκροθάφτες, δεινοί, διαολισμένοι ἔσκαψαν τὸν τάφο τῆς Ἑλλάδος!

Κατὰ τὴ σημερινὴ συνεδρία τῆς Βουλῆς τῶν «Ἑλλήνων» ἀγόρευσαν πολλοὶ βουλευτές, ἄλλοι ὑπὲρ ἄλλοι κατὰ τοῦ βοθρικοῦ νομοσχεδίου τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ὅσοι συνετάχθησαν μὲ τὴ λογικὴ εἶναι ἄξιοι συγχαρητηρίων· ἀντίθετα, ὅσοι φιλόρρυποι, δαιμονιακοὶ εἰσάγουν τὴν ἀνωμαλία, εἶναι γιὰ καταδίκη. Μίλησε γιὰ ὧρες ὁ Μητσοτά, πατερναλιστικῶς καὶ ἡ δράκαινα ἐκείνη, ἡ ἀντιπαθέστατη Ζωὴ Κωνσταντοπούλου, μὲ φωνὴ συρικτική, σὰν τῆς ἔχιδνας, προτρέποντας ἡ ἀνωμάλα, «Νὰ ψηφίσουμε ὅλοι τὸ ν/σ». Στὸ βῆμα καὶ ὁ Ἀντ. Σαμαρᾶς, νὰ ἀγορεύει… κατὰ τοῦ ν/σ. Μὴ τὸν ἀποδεχθεῖ οὐδείς· τὸ ἄτομο παίζει τὸν ρόλο τοῦ ἀντιπολιτευομένου στὸ δίπολο Μητσοτά-Σαμαρᾶ, ὥστε νὰ γίνεται ἔλεγχος τῶν δυσαρεστημένων. Νὰ ἐγκαταλείπουν τὸν δυσμενῆ καὶ νὰ προσφεύγουν στὸν εὐμενῆ, ἐντὸς τοῦ κόμματος τῆς ὑποκρισίας καὶ τῆς προδοσίας.

Κατὰ τὴν ψηφοφορία ψήφισαν 175 ὑπὲρ τοῦ ν/σ. Τὶ νομίζει κανεὶς πῶς εἶναι αὐτοί; Καθάρματα ψυχανώμαλα, παιδόφιλοι καὶ σάτιροι καὶ ἡδονοθῆρες καὶ κίναιδοι. Ἐπιδιώκουν τὴ διαφθορὰ τῶν παιδιῶν μας, ὥστε νὰ μὴ διατελοῦν μόνοι στὴν ἀσχημοσύνη τους. Φορεῖς τῆς σύνολης ἐμπάθειας ὑπερασπίζονται τοὺς ὁμοίους τους, μιλῶντας γιὰ «πολιτικὰ δικαιώματα». Γι’ αὐτοὺς πολιτικὰ δικαιώματα, γιὰ τὰ παιδάκια ποὺ τὰ διαφθείρουν, δὲν ἐξασφαλίζονται! Πῶς ἀρχιεπισκοπικὰ χείλη λένε ὅτι τὰ παιδιὰ τῶν ἀνωμάλων νὰ βαπτίζονται μὲ τὴν ἐνηλικίωσή τους, ὅμως στοὺς κίναιδους νὰ παραδίδονται νήπια;

Οἱ σαπροὶ οὗτοι καὶ βοθρικοὶ κίναιδοι δέρνονται ἀπὸ πολλὰ πάθη, καὶ ἀπὸ ρατσιστικὸ μισελληνισμό. Μαρτυρεῖ τὸ σύνθημά τους: «Ἡ Ἑλλάδα νὰ πεθάνει νὰ ζήσουμε ἐμεῖς», τὸ ὁποῖο ἀντιστρέφουμε: «Νὰ πεθάνουν οἱ κίναιδοι, νὰ ζήσει ἡ ἀνθρωπότητα». Τὸ σύνθημα εἶναι ἀρχαῖο: «κακοὶ κακῶς ἀπολλοῦνται οἱ κίναιδοι» (πρβ. Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων Β’ 76). Μὴ μᾶς διαφεύγει: Τὸ ν/σ ἐπέβαλε διὰ τοῦ προσκυνημένου Γεραπετρίτη ὁ σιωνιστὴς Μπλίνκεν….

Ἔρχου Κύριε!

δ.μ.

16 Φεβρουαρίου 2024

Υ.Γ.: Σκέφτομαι πυρετωδῶς: Ἐὰν οἱ 80 καὶ πλέον ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, μετὰ τῶν κληρικῶν τους, κατέβαιναν σὲ διαδήλωση, τὶ ἐξέλιξη θὰ γινόταν. Μάλιστα νὰ ἀπήγγειλαν καὶ τὸ Ἀνάθεμα πρὸς τοὺς συντελεστές. Θὰ ἀνετρέπετο ὅλο τὸ σύστημα τῆς συμμορίας τζουγκασβίλι!

Ἔρχονται δεινά…


Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας

«Καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον· καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων…Καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι καὶ ἐμιάνθη ἐν τοῖς ἔργοις αὐτῶν καὶ ἐπόρνευσαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν. Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐβδελύξατο τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ· καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν καὶ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ μισοῦντες αὐτούς. Καὶ ἔθλιψαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτῶν. Πλεονάκις ἐρρύσατο αὐτούς, αὐτοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ βουλῇ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτῶν…» (Ψαλμ. 105, 35-43)

Στὴν ἀποκορύφωση μιᾶς μακρόχρονης καὶ τραγικῆς κατηφορικῆς πορείας ἐκφυλισμοῦ. Παραδομένοι ἐδῶ καὶ δεκαετίες στὸν βοῦρκο τῆς σαρκικῆς ἀποκτήνωσης, τοῦ αἵματος τῶν ἐκτρώσεων, τῆς πλήρους ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεό, τῆς ἀλαζονικῆς ἀπόρριψης τοῦ θελήματός Του, τῆς νοθευμένης πίστης, τῆς ἐμμονικῆς ἀμετανοησίας. Συνειδητοὶ πλέον ἔνοικοι τοῦ βόρβορου, προδότες τῶν προγόνων μας, ἀνάξιοι τῆς ἁγιοτόκου πατρίδας, κουφοὶ καὶ τυφλοὶ χάσκακες μπροστὰ στοὺς βαρεῖς πνευματικοὺς νόμους ποὺ ἐνεργοποιεῖ ἡ θλιβερή μας ὕπαρξη. Τυφλοὶ ἀκόμη καὶ μετὰ τὴν ὑπέρτατη Ὕβρη ποὺ μόλις προχτὲς διαπράξαμε καὶ τὸ βάρος τῆς ὁποίας εἴμαστε ἀκόμη ἀνίκανοι νὰ ἀντιληφθοῦμε.

Ἔρχονται δεινά...

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ