.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πνευματικές Νουθεσίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πνευματικές Νουθεσίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

𝚻ώ𝛒𝛂 𝛑𝛒ό 𝛑𝛂𝛎𝛕ός 𝛕ή𝛎 𝚳𝛆𝛄ά𝛌𝛈 𝚺𝛂𝛒𝛂𝛋𝛐𝛔𝛕ή𝛎 𝛑𝛐ύ 𝛍𝛂͂ς 𝛆҆́𝛒𝛘𝛆𝛕𝛂𝛊...


𝚶҅ 𝛅έ 𝛅𝛊ά𝛃𝛐𝛌𝛐ς, 𝛐҅́𝛔𝛐𝛎 𝛑𝛆𝛒𝛎𝛂͂ͅ 𝛐҅ 𝛋𝛂𝛊𝛒ός 𝛋ά𝛊 𝛗𝛉ά𝛎𝛆𝛊 𝛕ό 𝛕έ𝛌𝛐ς 𝛕𝛐𝛖, 𝛕ό𝛔𝛐𝛎 𝛑𝛐𝛌𝛆𝛍𝛆𝛊͂ 𝛋𝛂ί 𝛃𝛊ά𝛇𝛆𝛕𝛂𝛊 𝛍έ 𝛂҆́𝛋𝛒𝛂𝛎 𝛍𝛂𝛎ί𝛂𝛎 𝛐҅́𝛌𝛐𝛖ς 𝛎ά 𝛍𝛂͂ς 𝛋𝛐𝛌ά𝛔𝛈ͅ. 

𝚻ώ𝛒𝛂 𝛑𝛒ό 𝛑𝛂𝛎𝛕ός 𝛕ή𝛎 𝚳𝛆𝛄ά𝛌𝛈 𝚺𝛂𝛒𝛂𝛋𝛐𝛔𝛕ή𝛎 𝛑𝛐ύ 𝛍𝛂͂ς 𝛆҆́𝛒𝛘𝛆𝛕𝛂𝛊, 𝛑𝛐𝛌𝛌𝛐ύς 𝛑𝛆𝛊𝛒𝛂𝛔𝛍𝛐ύς 𝛋ά𝛊 𝛑𝛐𝛌𝛌άς 𝛕𝛂𝛒𝛂𝛘άς 𝛋𝛊𝛎𝛐𝛖͂𝛎 𝛋𝛂𝛕❜ 𝛆҆𝛑ά𝛎𝛚 𝛍𝛂ς 𝛐𝛊҅ 𝛑𝛂𝛍𝛍ό𝛘𝛉𝛈𝛒𝛐𝛊 𝛅𝛂ί𝛍𝛐𝛎𝛆ς.

𝚬҆𝛑𝛆𝛊𝛅ή 𝛋𝛂ί 𝛈҅𝛍𝛆𝛊͂ς 𝛋𝛂𝛕❜ 𝛂𝛖҆𝛕ό𝛎 𝛕ό𝛎 𝛋𝛂𝛊𝛒ό𝛎 𝛕𝛐ύς 𝛉𝛌ί𝛃𝛐𝛍𝛆𝛎 𝛑𝛆𝛒𝛊𝛔𝛔𝛚͂ς 𝛍έ 𝛎𝛈𝛔𝛕𝛆ί𝛂𝛎 𝛋𝛂ί 𝛑𝛒𝛐𝛔𝛆𝛖𝛘ή, 𝛄ί𝛎𝛐𝛎𝛕𝛂𝛊 𝛋𝛂ί 𝛂𝛖҆𝛕𝛐ί 𝛋𝛂𝛉❜ 𝛈҆𝛍𝛚͂𝛎 𝛂҆𝛄𝛒𝛊ώ𝛕𝛆𝛒𝛐𝛊. 𝚽𝛒ό𝛎𝛕𝛊𝛔𝛆 𝛌𝛐𝛊𝛑ό𝛎 𝛎ά 𝛋𝛂𝛒𝛅ί𝛔𝛈ͅς 𝛔𝛕𝛆𝛗ά𝛎𝛐𝛖ς 𝛆𝛊҆ς 𝛕ό 𝛔𝛕ά𝛅𝛊𝛐𝛎 𝛂𝛖҆𝛕ό 𝛕𝛈͂ς 𝛂҆𝛉𝛌ή𝛔𝛆𝛚ς. 

𝚷𝛒έ𝛑𝛆𝛊 𝛎ά 𝛄ί𝛎𝛈ͅς 𝛄𝛆𝛎𝛎𝛂𝛊ό𝛕𝛆𝛒𝛐ς. 𝚴ά 𝛑𝛂𝛒𝛂𝛕𝛂𝛘𝛉𝛈͂ͅς 𝛔𝛕𝛈͂𝛉𝛐ς 𝛑𝛒ός 𝛔𝛕𝛈͂𝛉𝛐ς 𝛑𝛒ός 𝛂𝛖҆𝛕𝛐ύς 𝛕𝛐ύς 𝛂҆𝛔ά𝛒𝛋𝛐𝛖ς. 𝚳ή𝛎 𝛕𝛐ύς 𝛗𝛐𝛃𝛈͂𝛔𝛂𝛊.


𝚨҅́𝛄𝛊𝛐ς 𝚰҆𝛚𝛔ή𝛗 𝛐҅ 𝚮҅𝛔𝛖𝛘𝛂𝛔𝛕ής
(Έ𝛋𝛗𝛒𝛂𝛔𝛊ς 𝚳𝛐𝛎𝛂𝛘𝛊𝛋ής 𝛆𝛍𝛑𝛆𝛊𝛒ί𝛂ς 𝚰𝚺𝚻΄)


Στιγμές χάριτος μέ τόν Άγιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη!


του Νικολάου Μπαλδιμτσή - Ιατρού

Τα λόγια του, ήταν σίγουρα, ήταν βέβαια, ήταν πειστικά.

Δεν χρειάζονταν ούτε διευκρινίσεις, ούτε δευτερολογίες.

Έτσι, μια φορά από την αντανάκλαση της Χάριτος που είχε ο Γέροντας, αισθάνθηκε η ψυχή μου πόσο μεγάλη είναι η αχαριστία μου στις ευεργεσίες του Θεού.

Ο Γέροντας αμέσως μου έδωσε την απάντηση υπομειδιώντας και λέγοντας:
«ἰσαρίθμους γάρ τῆ ψάμμω ὠδάς, ἄν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε, οὐδέν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν…».

Άλλη φορά, μόλις τελείωσα την εξέταση και νοσηλεία του, κάθισα δίπλα στο κρεββατάκι του.

Ο Γέροντας με κρατούσε από το χέρι, χωρίς να μιλάει.

Εγώ, εκείνη τήν στιγμή, είδα όλη τη ζωή μου, όλα τα πάθη μου και τις αμαρτίες μου και η ψυχή μου έκλαιγε νοερά για το πόσο λύπησα το Χριστό.

Αφού πέρασε πολύ ώρα σε αυτή την κατάσταση, γυρίζει ο Γέροντας και μου λέει:

-Καλό ήταν κι αυτό!

Κατάλαβα ότι περίμενε κάτι υψηλότερο, όπως η ευγνωμοσύνη και η αγάπη σαν τον πατέρα που θέλει το παιδί του να το δει άρχοντα.

Αλλά πού τέτοια κατάσταση!

Ένα βράδυ ο Γέροντας με έβαλε να κοιμηθώ στο κελλί του, στο κρεββάτι του.

Εκείνος πήγε σε άλλο κελλί.

Θα μου μείνει αξέχαστη η προσευχή που μου έδωσε ο Θεός, με τις ευχές του, μέσα στο μαρτυρικό κελλάκι του.

Η προσευχή ήταν αρέμβαστος, καθαρή.

Η ψυχή μου έγινε διορατική.

Έβλεπα τους λογισμούς να προσπαθούν να με προσβάλλουν αλλά πριν πάρουν σχήμα, εξαφανίζονταν.

Αυτή η προσευχή ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο των ευχών του Γέροντα αλλά και του μαρτυρικού κελλιού του στο οποίο είχε δεχθεί τόσες επισκέψεις της Θείας Χάριτος.

Όταν άλλη φορά τον παρακάλεσα να ξαναμείνω στο κελλί του, μου είπε:

Εσύ, παιδί μου, σε έναν τόπο βρήκες μία δραχμή και νομίζεις ότι αν ξαναπάς εκεί, θα βρεις κι άλλη.

Μου εξήγησε δε ότι:
και ο τόπος έχει να κάνει με την προσευχή.

Εκεί που έγιναν αμαρτίες έχει εξουσία ο πειρασμός και δεν αναπαύεται η ψυχή.

Σε άλλους τόπους που έγιναν προσευχές και «επισκέψεις» της Χάριτος ο άνθρωπος εύκολα κατανύσσεται και προσεύχεται.

Ακόμη, ευκολότερα προσεύχεται ο άνθρωπος σε ένα μικρό κελλί και δυσκολότερα σε ένα μεγάλο δωμάτιο.

Γιατί η ψυχή μας περιορίζεται, ή διαχέεται, ανάλογα με τον χώρο.

Κάποτε, την ώρα του Εσπερινού, στο «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου…» κοιτώντας προς το τέμπλο είδα να ανεβαίνει καπνός θυμιάματος μπροστά στην εικόνα του Τιμίου Προδρόμου.

Νόμισα ότι υπήρχε από κάτω κάποιο θυμιατήρι.

Κοίταξα, αλλά δεν υπήρχε.

Ο καπνός του θυμιάματος σιγά σιγά χάθηκε.

Μετά τον Εσπερινό είπα στον Γέροντα:

-Είδα αυτό και αυτό.

Και ο Γέροντας μου απάντησε:

- Ήταν, παιδί μου, η προσευχή που ανεβαίνει ως θυμίαμα.

Τότε τον ρώτησα:
Πώς εγώ Γέροντα, αμαρτωλός άνθρωπος, βλέπω τέτοια πράγματα;

Και μου λέει: Ναι, παιδί μου, είσαι αμαρτωλός αλλά είσαι εν μετανοία.

Διηγείτο ο Γέροντας:

Μια φορά, με κάλεσαν να λειτουργήσω σε ένα κελλί, που ήταν αφιερωμένο στη Σύναξη των Αρχαγγέλων.

Την ώρα της Θείας Λειτουργίας είδα ζωντανούς τους Αγίους Αρχαγγέλους, οι οποίοι έψαλλαν εν χορώ λέγοντας:

Πότε θα «αναλύσεις» από αυτή τη ζωή, π. Εφραίμ, για να έρθεις μαζί μας να υμνούμε τον Κύριο;

https://proskynitis.blogspot.com

Ἐλεημοσύνη δέν εἶναι μόνο τό νά δίνουμε χρήματα ...


''Ἐλεημοσύνη δέν εἶναι μόνο τό νά δίνουμε χρήματα ἀλλά κυρίως ἡ πνευματική ἐλεημοσύνη, ἡ βοήθεια γιά τήν σωτηρία τοῦ πλησίον, καί ἡ ἀληθινή ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί εὐσπλαχνία...''

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος
Τά εὑρισκόμενα, Λόγος ἑβδομηκοστός




"Νά μήν βάζουμε ποτέ κακό στόν νού μας"


Νά μήν φοβόμαστε.

Νά μήν νοιαζόμαστε.

Νά μήν αγωνιούμε.

Μά καί όταν δέχεσθε αδικίες, πάθη, συκοφαντίες εκ μέρους άλλων, μήν ταράσσεστε, μήν ασχολείσθε.

Άς πούν ότι θέλουν γιά σας.

Καί άν σας καταρριούνται, μήν ανησυχείτε.

Η ευτυχία δέν χάνεται διότι δέν τήν περιμένουμε από τούς ανθρώπους αλλά από τόν Θεό.

Γέροντας ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ Σιμωνοπετρίτης

Eπισκέψεις της χάριτος του Θεού


«Αναμνήσεις από τον όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη»
Νικόλαου Μπαλδιμτσή, Ιατρού

Η προσευχή

''Οι συμβουλές του για την προσευχή ήταν πολύ πρακτικές. Έλεγε: Θα ορίσεις μια συγκεκριμένη ώρα που θα έχεις ησυχία, και θα κάνεις προσευχή λέγοντας το:«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με» αργά και παρακαλεστικά, «κλαψιάρικα» χωρίς να κρατάς κομποσκοίνι.

Πριν ξεκινήσεις όμως θα κάνεις μια προεργασία. Θα διαβάσεις λίγο από το Ευαγγέλιο, από το Γεροντικό και τα άλλα πατερικά βιβλία. Θα σκεφτείς λίγο τη ζωή σου, τις ευεργεσίες του Θεού και έτσι η ψυχή θα μεταφερθεί στον πνευματικό χώρο...

Πολύ βοηθάει εδώ η αυτοσχέδια προσευχή. Και έτσι, χωρίς να μετράς κόμπους με το κομποσκοίνι, θα προσεύχεσαι ορισμένη ώρα με το ρολόι. Αυτή η προσευχή με το πρόγραμμα που είπαμε, θα ζωογονήσει και θα δυναμώσει την ψυχή με τρόπο μυστικό, όπως ένα φυτό που κάθε μέρα το ποτίζουμε με λίγο νερό και αυτό μεγαλώνει χωρίς να γνωρίζουμε πώς.''

Τα στάδια της προσευχής

''Μερικές φορές μιλούσε για τα στάδια της προσευχής: Στην αρχή ο άνθρωπος λέει ολόκληρη την ευχή, αργά και παρακαλεστικά: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν προχωρήσει η Χάρη, ανεβαίνει ένα σκαλοπάτι και μπορεί να πει μόνον: «Κύριε, Ιησού, Χριστέ».

Μετά ανεβαίνει άλλο σκαλοπάτι, και λέει: «Κύριε, Ιησού». Μετά λέει μόνον: «Ιησού μου» και μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος στο σημείο που σταματάει η προσευχή με λόγια και τότε είναι μέσα στην Χάρη του Θεού.

«Αρπάζεται» ο νους και βλέπει και ζει ουράνια πράγματα. Αυτές οι επισκέψεις της Χάριτος, σ’ αυτήν την ένταση, μπορούν να συμβούν χωρίς να το περιμένει ο άνθρωπος, όποτε θελήσει ο Θεός...''

Με επισκέφθηκε η Χάρη του Θεού

''Μια φορά, έλεγε, ήμουνα στον κήπο του κελιού και έσκαβα. Για μια στιγμή, σταμάτησα να ξεκουραστώ. Τότε με επισκέφθηκε η Χάρη του Θεού τόσο δυνατά που, για τον φόβο της πλάνης προσπαθούσα μέχρι κάποιο σημείο, να ελέγξω τον εαυτό μου. Επειδή η Χάρη αυξανόταν συνεχώς, παραιτήθηκα από την προσπάθεια λέγοντας: «Αν πλανήθηκα, πλανήθηκα. Άσ’ το και όπου πάει», είπα στον εαυτό μου.

Τότε ο νους μου ένιωσα ότι βγήκε από το σώμα μου και ανέβαινε, ανέβαινε σε τέτοιο νοητό ύψος, μέχρι που έφτασε σε έναν χώρο, όπου υπήρχε «ειρήνη» και γλυκύτατο φως και η ψυχή μου έγινε και αυτή φως! Πόσο κράτησε αυτή η κατάσταση, δεν γνωρίζω. Όταν «συνεστάλη» η Χάρη, σιγά σιγά, ένιωσα να κατεβαίνω και είδα το σώμα μου στον κήπο όρθιο ακουμπισμένο στην περίφραξη...''

Είδα όλη την κτίση!

''Άλλη φορά έλεγε: Την ώρα που κάναμε τον Εσπερινό στο εκκλησάκι μας, μόλις άρχισε ένας από τους πατέρες να διαβάζει τον Προοιμιακό Ψαλμό, «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον…», «έφυγε» η ψυχή μου από το σώμα μου και είδα όλη την κτίση! Τα φυτά, τα ζώα, τα βουνά, οι πέτρες, τα βράχια, η θάλασσα, κάθε ζωντανό πλάσμα μέσα της, μέχρι τα βάθη της, όλα υμνούσαν το Θεό. Όταν τελείωσε αυτή η «όραση» είδα ότι βρισκόμουν στο στασίδι μου και μόλις είχε τελειώσει ο Προοιμιακός. Τόση ήταν η διάρκεια αυτής της «θεωρίας»...

Κάποτε, την ώρα του Εσπερινού, στο: «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου…» κοιτώντας προς το τέμπλο είδα να ανεβαίνει καπνός θυμιάματος μπροστά στην εικόνα του Τιμίου Προδρόμου. Νόμισα ότι υπήρχε από κάτω κάποιο θυμιατήρι. Κοίταξα, αλλά δεν υπήρχε. Ο καπνός του θυμιάματος σιγά σιγά χάθηκε. Μετά τον Εσπερινό είπα στον Γέροντα: Είδα αυτό και αυτό. Και ο Γέροντας μου απάντησε: Ήταν, παιδί μου, η προσευχή που ανεβαίνει ως θυμίαμα...

Τότε τον ρώτησα: Πώς εγώ Γέροντα, αμαρτωλός άνθρωπος, βλέπω τέτοια πράγματα; Και μου λέει: Ναι, παιδί μου, είσαι αμαρτωλός αλλά είσαι εν μετανοία...''

Ἔλαμψε τό πρόσωπό του ὅπως ὁ ἥλιος

''Μια άλλη φορά, σε μια Θεία Λειτουργία ο Γέροντας έμεινε στο κελί του περιμένοντας τον ιερέα να κατέβει, για να τον κοινωνήσει. Εγώ, επειδή ήθελα να κοινωνήσω, σκέφτηκα: Ας κατέβω να πάρω την ευχή του Γέροντα. Μπαίνοντας μες το κελί του είδα το Γέροντα να έχει πρόσωπο δωδεκαετούς παιδιού. Τα μαλλιά του και τα γένια του ήταν άσπρα. Το πρόσωπό του παιδικό. Έλαμπε μέσα στο φως!

Εγώ τα ’χασα και μόλις που μπόρεσα και του είπα: Γέροντα, ήρθα να πάρω την ευχή σας, αν είναι ευλογημένο, να κοινωνήσω. Συγγνώμη που σας ενόχλησα. Τότε μου απάντησε ζωηρά και χαρούμενα: Ευλογημένο! Eυλογημένο να κοινωνήσεις!

Ούτε κατάλαβα πώς βγήκα από το κελί του, πώς ανέβηκα τη σκάλα για την Εκκλησία, πώς μπήκα μέσα και κοινώνησα στη Θεία Λειτουργία! Βρισκόμουν σ’ έναν άλλο κόσμο. Όταν αργότερα ξαναείδα τον Γέροντα, το πρόσωπό του ήταν το κανονικό...''

«Αναμνήσεις από τον όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη»
Του Νικόλαου Μπαλδιμτσή, Ιατρού



Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει μέ λατρεία, μέ πόθο τίς πέντε λέξεις, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δέν χορταίνει!


Η νοερά προσευχή γίνεται μόνο από εκείνον που έχει αποσπάσει την χάρη του Θεού. 

Δεν πρέπει να γίνεται με τη σκέψη, «να τη μάθω, να την καταφέρω, να τη φθάσω», γιατί μπορεί να οδηγηθούμε στον εγωϊσμό και στην υπερηφάνεια. 

Χρειάζεται πείρα, λαχτάρα, αλλά και σύνεση, προσοχή και φρόνηση, για να είναι η προσευχή καθαρή και θεάρεστη. Ένας λογισμός, «είμαι προχωρημένος», τα χαλάει όλα. 

Τι να υπερηφανευθούμε; 

Δεν έχομε τίποτα δικό μας. Αυτά τα θέματα είναι λεπτά.

Να προσεύχεσθε χωρίς να σχηματίζετε στο νου σας εικόνες. 
Να μη φαντάζεσθε τον Χριστό. 

Οι Πατέρες ετόνιζαν το ανεικόνιστον στην προσευχή. 

Με την εικόνα υπάρχει το ευόλισθον, διότι ενδέχεται στην εικόνα να παρεμβληθεί άλλη εικόνα. 
Ενδέχεται και ο πονηρός να κάνει παρεμβολές και να χάσομε την χάρη.

Η ευχή να γίνεται μέσα μας με το νου και όχι με τα χείλη, για να μη δημιουργείται διάσπαση και ο νους να πηγαίνει από δω κι από κει. 

Με έναν απαλό τρόπο εμείς να βάλομε στο νου μας τον Χριστό, λέγοντας απαλά απαλά:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Να μη σκέπτεσθε τίποτα, παρά μόνο τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». 

Τίποτ’ άλλο. Τίποτα. 

Ήρεμα, με τα μάτια ανοικτά, για να μην κινδυνεύετε από φαντασίες και πλάνες, με προσοχή και αφοσίωση να στρέφεσθε στον Χριστό. 

Να λέτε την ευχή με τρόπο απαλό και όχι συνέχεια, αλλά όταν υπάρχει διάθεση και ατμόσφαιρα κατανύξεως, η οποία είναι δώρο της θείας χάριτος. 

Χωρίς την χάρι αυτοϋπνωτίζεσαι και μπορεί να πέσεις σε φώτα και πλάνη και παράκρουση.

Να μη γίνεται η ευχή αγγάρεια. Η πίεση μπορεί να φέρει μία αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. 

Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Κάτι γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές.

Ούτε να χρησιμοποιείτε τεχνητούς τρόπους. Δεν χρειάζεται ούτε μικρό σκαμνάκι, ούτε σκύψιμο της κεφαλής, ούτε κλείσιμο των ματιών.

Λένε πολλοί: «Κάτσε σ’ ένα μικρό σκαμνάκι, σκύψε και στύψου και συγκεντρώσου».

Αλλά πού… Δοκιμάστε να δείτε. 

Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα, για να πείτε την ευχή. 

Δεν χρειάζεται καμμία προσπάθεια, όταν έχει θείο έρωτα. 

Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στο δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

Να μη δένεσθε με τον τόπο. Το παν είναι ο έρωτας στον Χριστό. 

Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει με λατρεία, με πόθο τις πέντε λέξεις, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δεν χορταίνει. 

Είναι λέξεις αχόρταστες! Σ’ όλη σας τη ζωή να τις λέτε. Κρύβουν τόσους χυμούς!




Όταν ακούς ότι κάποιος πονάει


Όταν ακούς ότι κάποιος πονάει, προσευχήσου γι' αυτόν. Όχι ότι ο Θεός θα τελειώσει τον πόνο του, αλλά να του δώσει υπομονή... Γιατί μέσα στον πόνο είναι ο Θεός...

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης †

Το μυστικό της σωστής προσευχής...


Όταν έχετε μεγάλη αγάπη και αυτή η αγάπη σας κινεί σε προσευχή, τότε τα κύματα της αγάπης σας πηγαίνουν και επηρεάζουν αυτόν για τον οποίο προσεύχεσθε και δημιουργείτε γύρω του μια ασπίδα προστασίας και τον επηρεάζετε, τον οδηγείτε προς το αγαθόν.

Βλέποντας την προσπάθειά σας ο Θεός δίδει πλούσια την χάρι Του και σ’ εσάς και σ’ εκείνον. Αλλά πρέπει να αποθάνομε για τον εαυτό μας. Καταλάβατε;

Εσείς με τη σοφία σας υποδεικνύετε ενώ αυτό δεν είναι και τόσο σωστό. Το μυστικό είναι άλλο, όχι αυτό που θα πούμε, που θα υποδείξομε στους άλλους. Το μυστικό είναι η αφοσίωσή μας, η προσευχή μας στον Θεό, για να επικρατήσει αυτό που πρέπει στους αδελφούς μας με την χάρι του Θεού. Αυτό είναι. Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να το κάνομε, θα το κάνει η χάρις Του,

Προσεύχομαι για τα θέματά σας, αλλ’ αυτό δεν αρκεί. Πρέπει......η προσευχή μου να βρίσκει κι από σας μια ανταπόκριση. Ο Θεός που στέλνει την χάρι Του σ’ εμάς, πρέπει να βρει την αγκαλιά μας ανοικτή, ώστε να τη δεχθεί. Κι ό,τι επιτρέψει Εκείνος θα είναι προς ψυχική μας ωφέλεια. Όχι όμως, ημών προσευχομένων και υμών δε κοιμωμένων,

Να προσεύχεσθε για την κάθαρση κάθε ανθρώπου, για να μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας. Ναι, οι άγγελοι δεν προσεύχονται για τον εαυτό τους. Εγώ έτσι προσεύχομαι για τους ανθρώπους, για την Εκκλησία, για το Σώμα της Εκκλησίας. Την ώρα που προσεύχεσθε για την Εκκλησία, απαλλάσεσθε κι απ’ τα πάθη. Την ώρα που δοξολογείτε απαλύνεται η ψυχούλα σας και αγιάζεται υπό της θείας χάριτος. Αυτή την τέχνη θέλω να μάθετε,

Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό,

Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία· ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. … Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, αν είναι η προσευχή μας μια διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική,

Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή θα δοξάζομε τον Θεό συνεχώς αφήνοντας τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «… πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά» της θρησκείας μας!

Άγιος Πορφύριος

inagiastriadosvagion.blogspot.com


"Μήν επιδιώκεις νά μαθαίνεις τίς πονηριές καί τίς κακίες των ανθρώπων...."


"Μήν επιδιώκεις νά μαθαίνεις τίς πονηριές καί τίς κακίες των ανθρώπων, διότι διαμορφώνεται η ψυχή σου μέ αυτά που ακούς"!

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής

Δεν αφήνει ο Χριστός. Μας έχει πληρώσει με το αίμα Του και τη ζωή Του!


Όλοι μία αγκαλιά θέλουνε.

Όλοι μία αγκαλιά γυρεύουνε...

Ε, αυτή είναι του Χριστού η αγκαλιά!

Ο Οποίος τη στήνει στα τρίστρατα της ζωής μας.

Και στα αδιέξοδα περιμένει!

Και τότε, απελπισμένοι απο όλους και απο όλα, και απο τον εγωιστή εαυτό μας, 
πέφτουμε στην αγκαλιά του Θεού (τουλάχιστον οι καλοπροαίρετοι) άνευ όρων και ορίων!

Και παραδινόμαστε στην αγάπη του Θεού.

Και αυτό είναι θαύμα.

Δεν αφήνει τον κόσμο Του ο Θεός!

Δεν αφήνει ο Χριστός.

Μας έχει πληρώσει με το αίμα Του και τη ζωή Του!


+π. Ανανίας Κουστένης



''Ο τρόπος λοιπόν, για να αποκτήσεις την ειρήνη, είναι ο εξής...''


Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
«Ο Αόρατος Πόλεμος»

Ο τρόπος λοιπόν, για να αποκτήσεις την ειρήνη, είναι ο εξής: Να ξεχάσεις τελειωτικά την πτώση και την αμαρτία σου και να παραδοθείς στην σκέψη της μεγάλης και άφατης αγαθότητας του Θεού...

Kαι ότι, αυτός μένει πολύ πρόθυμος και επιθυμεί να συγχωρέσει κάθε αμαρτία,όσο και αν είναι βαριά, προσκαλώντας τον αμαρτωλό με διάφορους τρόπους και μέσα από διάφορους δρόμους, για να έλθει σε συναίσθηση και να ενωθεί μαζί του σε αυτή την ζωή με την χάρη του στην δε άλλη, να τον αγιάσει με τη δόξα του και να τον κάνη αιώνια μακάριο.

Και αφού με αυτές και παρόμοιες σκέψεις και στοχασμούς, γαληνέψεις το νου σου, τότε θα επιστρέψεις στην πτώση σου, κάνοντας όπως είπα πιο πάνω... κατόπιν, όταν έρθει ώρα της εξομολογήσεως (την οποία σε προτρέπω να κάνεις πολύ συχνά), θυμήσου όλες σου τις αμαρτίες... και με νέο πόνο και λύπη, για την λύπη του Θεού, και με πρόθεση και απόφαση να μη τον λυπήσεις πλέον, φανέρωσέ τες όλες στον Πνευματικό σου και κάνε με προθυμία τον κανόνα που θα σού ορίσει.

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Πηγή: Από το βιβλίο «Ο Αόρατος Πόλεμος»




΄Έτσι στά κρυφά αυτήν τήν ώρα μπαίνει ο Χριστιανός…


… Σήμερα υπάρχει το ζήτημα της σωτηρίας, όχι της μάζας, υπάρχει το ζήτημα της ατομικής σωτηρίας. 

Θέλεις να σώσεις τον εαυτό σου; 

Πρέπει να περάσεις το φράγμα του πυροβολικού, όπως στον πόλεμο. 

Εκεί δεν έχει ομάδα, διμοιρία ή διοικητή λόχου. 

Είσαι μόνος με το όπλο σου και περνάς κρυφά μέσα από τα βλήματα που πέφτουν δεξιά και αριστερά. 

Και πρέπει να σπάσεις αυτό το τείχος της φωτιάς. 

Έτσι στα κρυφά αυτήν την ώρα μπαίνει ο χριστιανός. 

Θέλεις να σώσεις τον εαυτό σου; 

Πρέπει να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου.

Ήρθε η στιγμή που δεν έχουμε πια διοικητή. 

Και θα πρέπει να αντισταθούμε, να προσευχηθούμε, να μας φωτίσει η χάρη του Κυρίου, και κοιτώντας την πομπή των μαρτύρων και των ομολογητών, κάνουμε και μια μικρή θυσία στο ιστορικό μας μέλλον. 

Αν περιμένεις σήμερα συμβουλές, ή μεθόδους είναι δύσκολο, μην βγεις στο λιμάνι… 

Πρέπει να αφεθείς στο θέλημα του Θεού, να τα παρατήσεις όλα και να μπεις όσο πιο κρυφά μπορείς. …

π. Ιουστίνος Πίρβου



Η ζωή σου πάνω στη γη είναι από παντού στενεμένη. Όλα σε προδίδουν...



Η ζωή σου πάνω στη γη είναι από παντού στενεμένη. 
Όλα σε προδίδουν: οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, τα πλούτη, οι απολαύσεις των αισθήσεων, το ίδιο το σώμα σου κάποια στιγμή θα σε εγκαταλείψει. 
Όλα τα στοιχεία της φύσης σε εξαπατούν. 
Γι’ αυτό φρόντισε να προσκολληθείς μόνο στον Θεό, γιατί Αυτός μόνο είναι Αγάπη!


Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης





Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου - Γιὰ μιά καλή χρονιά!


Θά σοῦ πάει καλά ὅλη ἡ χρονιά, ὄχι ἄν μεθᾶς τήν πρώτη τοῦ μηνός, ἀλλά ἄν καί τήν πρώτη τοῦ μηνός καί κάθε μέρα κάνεις αὐτά πού ἀρέσουν στόν Θεό. 

Διότι ἡ ἡμέρα γίνεται κακή, ἤ καλή, ὄχι ἀπό τή δική της φύση, ἀφοῦ δέν διαφέρει ἡ μιά μέρα ἀπό τήν ἄλλη, ἀλλά ἀπό τή δική μας ἐπιμέλεια, ἤ ραθυμία.

Ἄν κάνεις τήν ἀρετή, σοῦ ἔγινε καλή ἡ μέρα. 

Ἄν κάνεις τήν ἁμαρτία, ἔγινε κακή καί γεμάτη κόλαση. 

Ἄν ἐμβαθύνεις σ’ αὐτά κι ἔχεις αὐτές τίς διαθέσεις, θά ’χεις καλή ὅλη τή χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ἐλεημοσύνες. 

Ἄν ὅμως ἀμελεῖς τήν προσωπική σου ἀρετή κι ἐμπιστεύεσαι τήν εὐφροσύνη τῆς ψυχῆς σου στίς ἀρχές τῶν μηνῶν καί στούς ἀριθμούς τῶν ἡμερῶν, θά ἐρημωθεῖς ἀπ’ ὅλα τά ἀγαθά σου.

Αὐτό, λοιπόν, ἐπειδή τό ἀντιλήφθηκε ὁ διάβολος κι ἐπειδή φροντίζει νά καταλύσει τούς κόπους μας γιά τήν ἀρετή καί νά σβήσει τήν προθυμία τῆς ψυχῆς, μᾶς ἔμαθε νά βάζουμε στίς μέρες τήν ἐτικέτα τῆς εὐτυχίας ἤ τῆς δυστυχίας. 

Ἕνας... πού ἔπεισε τόν ἑαυτό του ὅτι ἡ ἡμέρα εἶναι κακή ἤ καλή, οὔτε στήν κακή θά φροντίσει γιά καλά ἔργα, διότι τάχα ἄδικα τά κάνει ὅλα καί χωρίς σέ τίποτα νά ὠφελήσει, ἐξ αιτίας τῆς κακορρίζικης ἡμέρας· οὔτε στήν καλή πάλι θά τό κάνει αὐτό, διότι τάχα σέ τίποτα δέν τόν ἐμποδίζει ἡ προσωπική του ραθυμία, ἐξαιτίας τῆς καλορρίζικης ἡμέρας, κι ἔτσι καί ἀπό τίς δύο πλευρές θά προδώσει τή σωτηρία του. 

Κι ἄλλοτε μέν διότι δῆθεν ἀνώφελα κοπιάζει, ἄλλοτε διότι δῆθεν περιττά, θά ζήσει μέσα στήν ἀργία καί τήν πονηριά. 

Γνωρίζοντας, λοιπόν, αὐτό πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου καί νά βγάλουμε ἀπό τό νοῦ μας αὐτήν τήν ἰδέα καί νά μή προσέχουμε τίς μέρες οὔτε νά μισοῦμε τή μιά καί ν’ ἀγαποῦμε τήν ἄλλη…

Ὁ χριστιανός δέν πρέπει νά γιορτάζει μόνο μῆνες οὔτε πρωτομηνιές οὔτε Κυριακές, ἀλλά σ’ ὅλη του τή ζωή νά ἔχει τή γιορτή πού τοῦ πρέπει. 

Καί ποιά γιορτή τοῦ πρέπει;

Ἄς ἀκούσουμε τόν Παῦλο πού λέει· «Ὥστε ἑορτάζωμεν μή ἐν ζύμῃ παλαιᾷ, μηδέ ἐν ζύμῃ κακίας καί πονηρίας, ἀλλ’ ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καί ἀληθείας» (Α΄ Κο 5,8).

Ὅταν λοιπόν ἔχεις καθαρή τή συνείδηση, ἔχεις πάντα γιορτή· τρέφεσαι μέ καλές ἐλπίδες καί ἐντρυφᾶς στήν προσδοκία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· ὅπως, ὅταν δέν ἔχεις παρρησία κι ἔχεις πέσει σέ πολλά ἁμαρτήματα, ἀκόμη κι ἄν εἶναι μύριες γιορτές καί πανηγύρια δέν θά ’σαι σέ καθόλου καλύτερη θέση ἀπό ἐκείνους πού πενθοῦν. 

Διότι, τί ὄφελος ἔχω ἐγώ ἀπό τή λαμπρή μέρα, ὅταν τήν ψυχή μου τή σκοτίζει ἡ συνείδηση;

Ἄν λοιπόν θέλεις νά ’χεις καί κάποιο κέρδος ἀπό τήν πρωτομηνιά, κάνε τό ἑξῆς. 

Ὅταν βλέπεις ὅτι συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, εὐχαρίστησε τόν Κύριο, διότι σέ ἔβαλε σ’ αὐτήν τήν περίοδο τῶν ἐτῶν. Δημιούργησε κατάνυξη στήν καρδιά σου, ξαναλογάριασε τόν χρόνο τῆς ζωῆς σου, πές στόν ἑαυτό σου: 

Οἱ μέρες τρέχουν καί περνοῦν, τά χρόνια συμπληρώνονται, πολύ μέρος τοῦ δρόμου προχωρήσαμε. 

Ἄρα γε τί καλό κάναμε; 

Μήπως ἄρα γε φύγουμε ἀπό δῶ ἄδειοι κι ἀπογυμνωμένοι ἀπό κάθε ἀρετή; 

Τό δικαστήριο εἶναι κοντά, ἡ ζωή μας τρέχει πρός τό γῆρας.

Δεν έχω άλλο δώρο πιο πολύτιμο, να σας δώσω...


''Θα παρακαλέσω τον Κύριο να σας δώσει
το χάρισμα της ευχής...''
Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής

Θα παρακαλέσω τον Κύριο να σας δώσει το χάρισμα της ευχής. Δεν έχω άλλο δώρο πιο πολύτιμο, να σας δώσω. Ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές σας. Να γίνετε θρόνοι Κυρίου, δια της ευχής...

Δια της ευχής θα κερδίσετε το παν. Καθαρίζεται ο άνθρωπος, λαμπρύνεται, αγιάζεται...

Θα προσευχηθώ να ζείτε και να αναπνέετε τον καθαρό αυτόν αέρα της προσευχής του Ιησού Χριστού. Οι καρδιές σας να γίνουν θυμιατήρια και να ανεβαίνουν οι προσευχές σας στο θρόνο του Θεού...

Όταν θα καλλιεργήσετε την ευχή, δε θα κουράζεστε, δε θα ταράζεστε, δε θα νυστάζετε στις ακολουθίες, διότι το σώμα σας θα είναι πλέον ένδυμα. Το φόρεμα ούτε λυπάται, ούτε κρυώνει, ούτε κουράζεται...

Η Νοερά προσευχή αφομοιώνει, συνδέει, αγιάζει. Όταν στη ψυχή ανάψει η πυρκαϊά της ευχής όλα τα ξηρά καίγονται και εξαφανίζονται. Η νοερά προσευχή είναι η βάση της τελειότητος. Η πρώτη βαθμίδα της πνευματικής ανυψώσεως είναι η νοερά προσευχή. Αυτή γέμισε τον Παράδεισο από τόσους αγίους ανθρώπους.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος καθαρισμού και αγιασμού από τη νοερά προσευχή. Καλοί είναι και οι ψαλμοί (οι εκκλησιαστικοί ύμνοι), αλλ’ αυτούς τους λέμε για να ελκύουμε και να συγκινούμε τον κόσμο.

Αυτοί που ψάλλουν, μοιάζουν με ανθρώπους, που βρίσκονται έξω από το παλάτι του Βασιλέως και φωνάζουν διάφορα άσματα για να δείξουν τον ενθουσιασμό τους.

Ευχαριστείται βέβαια ο Βασιλιάς και από αυτά, αφού γίνονται για το πρόσωπό του, αλλά ευφραίνεται και προσέχει περισσότερο τους μυστικούς της αυλής του, αυτούς που του μιλούν στο αυτί Του...

Εμείς πρέπει να μιλάμε στον Βασιλέα μυστικά, στο αυτί του.


Στην αρχή της ευχής αισθάνεσαι χαρά, έπειτα γλυκύτητα και στο τέλος σαν καρπός έρχονται τα δάκρυα. Διότι αισθάνεσαι πλέον την παρουσία του Χριστού...

Η ευχή είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματός μας. Και στον ωκεανό ακόμα να βρεθείς, με βάρκα την ευχή, ταξιδεύεις άφοβα...

Δια της ευχής γίνεται ο άνθρωπος σαν παιδί. Τον επαναφέρει στην απλότητα και την αθωότητα που είχε ο Αδάμ στον Παράδεισο πριν την πτώση. Παύει τη διαφορά του άλλου φύλου. Αποκτά ακατανόητη για τους κοσμικούς την ευλογημένη αγία απάθεια.

Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάνεις.

Πρόσεξε τώρα ο διάβολος στενοχωριέται, που τον πολεμάς με την ευχή. Θα προσπαθεί να σου αποσπά το νου σου με διάφορες σκέψεις. Όλοι οι πειρασμοί σου πρέπει να ξέρεις, είναι για να σε εμποδίσουν από την προσευχή του Ιησού.

Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεστε θερμά με την καρδιά σας, υπομένετε και θα δείτε χέρι δυνατό να σας κρατάει.

Όταν θα καλλιεργήσετε τη νοερά προσευχή, θα γίνετε πλέον παιδιά του παλατιού. Θα ξέρετε τη γλώσσα του Βασιλιά και τους βασιλικούς τρόπους. Τότε μόνο με ένα νεύμα θα έχει άγια σκιρτήματα η καρδιά σας...

Καλλιεργήστε την ευχή. Αυτή θα σας οδηγήσει στον Παράδεισο. Θα βλέπετε τη χάρη του Θεού οφθαλμοφανώς, θα αποκτήσετε τη χαρά του Ουρανού. Θα λεπτύνετε και θα πετάτε με την ευχή. Θα αισθάνεστε ζωντανή την παρουσία του Χριστού μας μέσα και γύρω σας...

Είναι βασιλικός ο άνθρωπος που ενώνεται με το Θεό. Είναι τότε πολύ προσεκτικός στους λόγους του. Επιθυμεί να μη διακόπτει τη μυστική συνομιλία του Βασιλιά και όσες φορές οι άλλοι, που τον πλησιάζουν, δε τον καταλαβαίνουν, τον κουράζει πολύ...


Επιθυμώ να ιδρύσετε σταθμούς προσευχής στις καρδιές σας. Θέλω ν’ακούσω μέσα σας τη φωνή του Κυρίου. Από την καρδιά σας να μιλάει ο Κύριος. Να είστε θρόνοι Κυρίου, δια της ευχής.

Η πνευματική ζωή έχει χαρές μεγάλες. Πετάς, φεύγεις απ΄τον κόσμο, δε λογαριάζεις τίποτε. Να γίνετε παιδιά που κατοικεί ο Θεός στην καρδιά σας.

Η προσευχή όλα τα τακτοποιεί. Εκμηδενίζει τις αποστάσεις. Τις βουλήσεις των ανθρώπων μεταβάλλει. Δίνει θάρρος, πίστη και υπομονή στη ζωή μας πάντοτε.

Την ένωση της ψυχής σας μετά του Θεού να φροντίσετε...

Όταν θα βαδίσετε στις γραμμές της προσευχής, της σιωπής και της μελέτης, θα δείτε να κατοικεί ο Χριστός στην καρδιά σας.

Η Παναγία να σας διαφυλάει, ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές σας . Αυτό είναι παιδιά μου η τελειότητα.. Θέλω όταν σας πλησιάζω να μου μιλάει ο Χριστός από τις καρδιές σας και εσείς πάλι να ακούτε τον Νυμφίο σας να μιλάει μέσα από τη δική μου ψυχή και τότε είναι το πραγματικό μυστικό πανηγύρι...

Η χάρη του Θεού, η πνευματική ένωση θα σας μεταμορφώσει, θα γίνετε άλλοι άνθρωποι, θα φύγει ο φόβος. Με την απεριόριστη χάρη δε θα φοβάστε τον θάνατο. Θα θεωρείτε τη ζωή αυτή, όσο καλή και αν φαίνεται, σκλαβιά. Τότε θα έχετε την πραγματική χαρά, όταν θα έχετε δια της ευχής τον Χριστό στην καρδιά σας.

Θα προσεύχομαι να σας δίνει ο Θεός υπομονή, θερμή προσευχή και αναβάσεις προς τον Χριστό μας...

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής






Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια καί η Ζωή


Κοίτα προς τα πίσω και θα δεις το Χριστό να πεθαίνει για σένα.

Κοίτα προς τα πάνω και θα δεις το Χριστό να μεσιτεύει για σένα.

Κοίτα προς τα μέσα και θα δεις το Χριστό να ζει μέσα σου.

Κοίτα μπροστά σου και θα δεις το Χριστό να έρχεται για σένα.

Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

'Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης : Όποιος υποστηρίζει ένα αντίχριστο σύστημα συντασσόμενος μαζί του αυτο-προσδιοριζόμενος πλέον μέσα από αυτό θεωρείται σφραγισμένος


Πόσο «παράξενες» μοιάζουν ποιά οι θέσεις των Αγίων και του Θεού, απέναντι σε όλους αυτούς που σήμερα και ιερείς και αρχιερείς και πατριάρχες συντάσσονται είς ολα μαζί τούς; 

Μην γελιέστε μερικοί και μην πλανάστε, την Αλήθεια του Θεού την λένε οι Άγιοι: 

Όποιος υποστηρίζει ένα αντίχριστο σύστημα συντασσόμενος μαζί του αυτο-προσδιοριζόμενος πλέον μέσα από αυτό θεωρείται σφραγισμένος, ασχέτως αν δεν έχει λάβει το τελικό σφράγισμα!

Μήν αλλάζετε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σας με την δουλεία και την άνεση των Εντολών του Θεού με την σκλαβιά της αμαρτίας! 

Χωρίς Χριστό κάθε μόρφωση είναι ματαιότης! 

Δόξα Σοι Κύριε και Θεέ μου, Ευεργέτη μου στους αιώνες των αιώνων! 

Μην αγωνιάς για τίποτε, ο Κύριος είναι παρών στην ζωή σου! 

Όταν προσεύχεσαι στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα μην έχεις την εντύπωσι ότι βρίσκεται έξω σου!

Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστέ και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν; (Α’ Κορ. 3, 16)




- Γέροντα, είναι εύκολο νά αγιάσεις;



Ρώτησε μία κυρία τον Άγιο Πορφύριο:

- Γέροντα, είναι εύκολο να αγιάσεις;

- Ου, λέει, πάρα πολύ εύκολο!

- Και τι να κάνω; λέει

-Θα διαβάζεις μια σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε ημέρα. 

Αλλά κάθε ημέρα!

Και στο βιβλίο του το γράφει αυτό, στο "Βίος και λόγοι" ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη.

Οι περισσότεροι είμαστε Χριστιανοί, διαβάζουμε τις οδηγίες του καινούργιου μας αυτοκινήτου, του καινούργιου μας πλυντηρίου, αλλά την Καινή Διαθήκη δεν την έχουμε διαβάσει.

Έλεγε λοιπόν ο Άγιος Πορφύριος:

"Μία σελιδούλα κάθε μέρα! Κάθε μέρα να διαβάζουμε".

Μπορεί κάποια μέρα να έχει όρεξη κανείς να διαβάσει 10 σελίδες. 

Να διαβάσει 10 σελίδες αλλά την άλλη μέρα πάλι μία. 

Όχι διάβασα 10 σελίδες και για 10 μέρες δε διαβάζω.

Το θεωρούσε ο Άγιος πάρα πολύ σπουδαίο γι' αυτό και στο βιβλίο του "Βίος και λόγοι" λέει, ότι αν διαβάζουμε μία σελίδα από την Καινή Διαθήκη κάθε μέρα, σε ένα χρόνο θα δούμε αλλαγές στην ψυχή μας που ούτε τις φανταζόμαστε. 

Είναι ο ευκολότερος τρόπος να μπει ο Χριστός στην καρδιά μας.


~ π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης, ιατρός του Αγίου Πορφυρίου.
(ομιλία στην αίθουσα της Μητροπόλεως Λεμεσσού)


"Έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα....


"Έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα, έπεσα σηκώθηκα.

Θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέει αυτή τήν λέξη.

Όχι από τη μια ημέρα στήν άλλη. 

Πέρασαν χρόνια αυτό τό οποίο ζώ σήμερα. 

Χρόνια!

Με λόγια παχυά, θεωρίες, μπλα, μπλα, μπλα δεν τα μαθαίνεις.

Αν δεν σπάσεις τα μούτρα σου, δεν τριφτείς σαν τήν λεμονόκουπα δεν τα μαθαίνεις. 

Γι'αυτό είπαν και οι πατέρες θα χύσεις αίμα και θα πάρεις πνεύμα."

Γέροντας Αγάθων Κωνσταμονίτης