.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ένας άνθρωπος ή πλησιάζει τον Θεό ή εκπίπτει από την αλήθεια…


Άγιος αββάς Ισαάκ ο Σύρος

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ένας άνθρωπος ή πλησιάζει τον Θεό ή εκπίπτει από την αλήθεια.

Αυτό εξαρτάται από την κατεύθυνση στην όποια στρέφεται ο νους του και όχι από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά αυτών που κάνει ή παραμελεί.

Πολλοί από τους παλαιούς Πατέρες -αναφέρομαι σε μερικούς από τους μεγάλους ασκητές- δεν γνώριζαν καθόλου τους Ψαλμούς, ωστόσο οι προσευχές τους ανέβαιναν στον Θεό σαν φωτιά, ως αποτέλεσμα των άριστων τρόπων τους και της ταπεινότητας του νου που είχαν αποκτήσει.

Τα λόγια τους κυνηγούσαν τους δαίμονες σαν τις μύγες· απομακρύνονταν βουίζοντας μόλις πλησίαζαν.

Πολλοί άνθρωποι, εντούτοις, χρησιμοποίησαν την προσευχή ως δικαιολογία της οκνηρίας και της υπερηφάνειας τους: έχοντας αποτύχει να συλλάβουν την «αγαθή μερίδα» της, έχασαν και το μέρος που είχαν.

Αν και δεν κρατούσαν τίποτα στα χεριά τους, φαντάζονταν πως βρίσκονταν σε κατάσταση τελειότητας.

Άλλοι, βασιζόμενοι απλώς στην παιδεία που είχαν αποκτήσει, υπέθεταν ότι αυτό θα αρκούσε να τους επιτρέψει να ανακαλύψουν τη γνώση της αλήθειας.

Στηριζόμενοι στον κοσμικό πολιτισμό και στη συνηθισμένη ανάγνωση εξέπεσαν από την αλήθεια και απέτυχαν να ταπεινωθούν ώστε να σηκωθούν πάλι όρθιοι.

Από το βιβλίο του Μητροπολίτη Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ, «Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, Ο πνευματικός του κόσμος», των εκδόσεων Πορφύρα. Πρόλογος του μακαριστού Μητροπολίτη Διοκλείας Καλλίστου Ware.


Οι πειρασμοί των φίλων του Θεού, που είναι οι ταπεινόφρονες


Εδώ θα αναφέρω τους πειρασμούς πού προέρχονται από το πνευματικό ραβδί του Θεού, για να προκόψει στην αρετή η ψυχή, καθώς γυμνάζεται με αυτούς και δοκιμάζεται και αγωνίζεται.

Είναι λοιπόν η οκνηρία, το βάρος του σώματος, η παράλυση των μελών του σώματος, η αμέλεια (ακηδία), η σύγχυση του νου, η έμμονη ιδέα ότι έχουμε κάποια αρρώστια σωματική, η προσωρινή απελπισία, το σκοτάδι στους λογισμούς μας, η έλλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, η στέρηση των αναγκαίων για το σώμα μας, και τα παρόμοια.

Με αυτούς τους πειρασμούςαποκτά ο άνθρωπος μοναξιά και ανασφάλεια στην ψυχή του, και καρδιά νεκρή και ταπεινή. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος δοκιμάζεται, ώστε να θελήσει και να ζητήσει τη χάρη του Δημιουργού του.

Και αυτούς τους πειρασμούς η θεία πρόνοια τους οικονομεί ανάλογα με τη δύναμη αντοχής και την ανάγκη πού έχει ο καθένας.

Σ’ αυτούς τους πειρασμούς θα βρεις συγκερασμένα την παρηγορία του Θεού και τη δυστυχία, το φως και το σκοτάδι, τους πολέμους και τη βοήθεια και, για να είμαι σύντομος, τη στενοχώρια και την άνεση.

Αυτό λοιπόν είναι το σημάδι ότι ο άνθρωπος βοηθιέται από το Θεό και προκόβει.

Αγίου Ισαάκ του Σύρου


''Αληθινά χαρούμενος...''

Αληθινά χαρούμενος άνθρωπος είναι ο χριστιανός, που με τα δάκρυα κατάφερε να περάσει τη χώρα των παθών, και να φτάσει στον ευλογημένο κάμπο της καθαρότητας της ψυχής…

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Nα γλυκοχαιρετάς και να τους τιμάς όλους.. .



Nα γλυκοχαιρετάς και να τους τιμάς όλους, μην οδηγείς κανέναν στο θυμό. 
Να μη φθονήσεις και να μην αποστραφείς κανέναν ούτε για την πίστη του ούτε για τα έργα του.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό..



Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό. 
Ο νους μου έχει σκοτισθεί από τα βιοτικά και δεν μπορεί να ατενίσει προς Εσένα με οδύνη. 
Η καρδιά μου έχει ψυχθεί από το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να θερμανθεί με τα δάκρυα της αγάπης προς Εσένα. 
Αλλά Εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ο Θησαυρός των Αγαθών, δώρισέ μου ολόκληρη την Μετάνοια και επίπονη καρδία, για να εξέλθω ολοψύχως σε αναζήτησή Σου. 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

http://agapienxristou.blogspot.gr/

Πώς θα φυλάξουμε καθαρή την καρδιά μας



Ο Θεός θέλει ολόκληρη την καρδιά μας καθαρή, κι όχι μόνο ένα μέρος. Κανένα μέρος της καρδιάς μας να μη παραχωρήσουμε στον διάβολο, που θέλει την καταστροφή μας.

Να συγκεντρώνεις τον νου σου στον Θεό και να μην τον αφήνεις ελεύθερο να γυρίζει από εδώ κι από εκεί.

Όταν προφυλάξεις τον νουν σου θα φυλαχθεί και η καρδιά σου καθαρή, γιατί από τον νουν οι σκέψεις και οι επιθυμίες έρχονται στην καρδιά. Ο Κύριος μακαρίζει αυτούς που έχουν καθαρή την καρδιά τους, γιατί θα δουν τον Θεό. Αυτό όμως δεν είναι εύκολο.

Χρειάζεται μεγάλος αγώνας και επαγρύπνηση, γιατί ο πονηρός περιμένει την ώρα που θα μας βρει ανέτοιμους, για να μπει την καρδιά μας και να μας μολύνει.

Στις καρδιές που έχει λερώσει η αμαρτία δεν έρχεται ο Θεός. Μην περιμένουμε πνευματική προκοπή αν δεν κάνουμε την καρδιά μας δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Όταν βασιλέψει ο Χριστός στην καρδιά μας θα έλθει και η ειρήνη που μόνο Αυτός δωρίζει και την οποία κανείς δεν μπορεί να μας πάρει.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Η λύπη για τις αμαρτίες μας

Όταν γλιστρήσουμε και πέσουμε σε κάποιο αμάρτημα να μη λυπηθούμε. Να λυπηθούμε, όταν επιμένουμε σ’ αυτό το αμάρτημα˙ γιατί συμβαίνει πολλές φορές και στους τέλειους να πέσουν. Όμως, το να επιμένει ο άνθρωπος στην αμαρτία, χωρίς να ελέγχεται από τη συνείδησή του, είναι τέλεια νέκρωση της ψυχής. Η λύπη, τώρα, που νιώθουμε για τα αμαρτήματά μας, λογαριάζεται από τη χάρη του Θεού ως καθαρή εργασία. Όμως,αυτός που πέφτει για δεύτερη φορά με την πονηρή ελπίδα ότι θα μετανοήσει, χωρίς να δείχνει ίχνη πραγματικής μετάνοιας, αυτός πορεύεται ενώπιον του Θεού από το κακό στο χειρότερο, με πανουργία και δολιότητα, και του έρχεται ξαφνικά ο θάνατος, και δεν προλαβαίνει, όπως ήλπιζε, να μετανοήσει αληθινά και με ανάλογα έργα. (243-4)...

Ο Υιός του Θεού υπέμεινε σταυρό για τους αμαρτωλούς. Όλοι οι αμαρτωλοί, λοιπόν, ας πάρουμε θάρρος στη μετάνοιά μας. Γιατί αν το σχήμα μόνο της μετάνοιας του βασιλιά Αχαάβ μετέβαλε την οργή του Θεού για τις αμαρτίες του, πολύ περισσότερο θα εξιλεώσουμε το Θεό, αν η μετάνοιά μας είναι αληθινή, και δεν περιορίζεται μόνο σε καμώματα. 
Και αν το σχήμα μόνο της ταπείνωσης απομάκρυνε την οργή του Θεού από αυτόν, που η μετάνοιά του δεν ήταν αληθινή, πόσο μάλλον η δική μας, που λυπούμαστε πραγματικά για τα αμαρτήματά μας; Η βαθιά λύπη που έχουμε μέσα μας για τις αμαρτίες μας, είναι αρκετή να μας σώσει, κι ας μην καταβάλλουμε σωματικούς κόπους. (240- 1). Ο Κύριος ελεεί τον μετανοούντα.

Ζητήστε, όσοι ζείτε στην αμαρτία, να βρείτε τον Κύριο, καιπάρτε δύναμη ελπίζοντας σ’ αυτόν˙ ζητήστε τον με μετάνοια, και θα αγιασθείτε με τον αγιασμό που χαρίζει η παρουσία του, και θα καθαριστείτε από τις αμαρτίες σας. Όσοι διαπράξατε αμαρτίες, τρέξτε στον Κύριο, που έχει τη δύναμη να συγχωρεί αμαρτήματα και να παραβλέπει σφάλματα˙ διότι πήρε όρκο και είπε με το στόμα του προφήτη Ιεζεκιήλ (33, 11): «Ζω εγώ, λέει ο Κύριος˙ δε θέλω το θάνατο του αμαρτωλού, μέχρι να μετανοήσει και να ζήσει αληθινά». 
Και πάλι: «Όλη την ημέρα άπλωνα τα χέρια μου, περιμένοντας την επιστροφή του ανυπάκουου και φιλόνικου λαού» (Ησ’. 65, 2)˙ και πάλι: «Γιατί επιμένεις στην αμαρτία και πεθαίνεις, λαέ του Ισραήλ;» (Ιεζ. 33, 11), και: «Γυρίστε κοντά μου, και εγώ θα έρθω σε σας» (Μαλ. 3, 7)˙ και πάλι: «Οποιαδήποτε μέρα επιστρέψει ο αμαρτωλός, από το δρόμο που πήρε, και γυρίσει σε μένα τον Κύριο, και ζήσει σύμφωνα με τις εντολές και τη δικαιοσύνη μου, δε θα θυμηθώ τις ανομίες του, και θα ζήσει αληθινή ζωή, λέει ο Κύριος. Και ο δίκαιος εάν εγκαταλείψει τη δικαιοσύνη και αρχίσει να αμαρτάνει και να αδικεί, δε θα λάβω υπόψη μου ότι κάποτε ήταν δίκαιος, παρά θα τον κάνω να γλιστρήσει, για να μετανοήσει˙ όμως θα πεθάνει μέσα στο σκοτάδι των πονηρών του έργων, αν επιμείνει σ’ αυτά» (Ιεζ. 33, 14.15). 
Και γιατί τα είπε αυτά; Διότι ο αμαρτωλός δε θα επιμείνει στην αμαρτία του από τη στιγμή που θα επιστρέψει στον Κύριο. Αλλά και η δικαιοσύνη του δικαίου δεν πρόκειται να τον σώσει από την ημέρα που θα αμαρτήσει, αν βέβαια επιμείνει στο αμάρτημά του. Και στον Ιερεμία έτσι μίλησε ο Θεός: «Πάρε τη μεμβράνη και γράψε όσα θα σου πω: Από τα χρόνια του Ιωσία, του βασιλιά της φυλής Ιούδα, μέχρι σήμερα, όλες τις δυστυχίες που σου είπα, θα τις επιφέρω σε τούτον το λαό˙ και αυτό το λέω, για να ακούσουν οι άνθρωποι, και να φοβηθούν, και να εγκαταλείψουν τον κακό δρόμο που πήραν, και να γυρίσουν πίσω μετανοημένοι, και τότε εγώ θα πάρω από πάνω τους τις αμαρτίες που τους βαραίνουν» (Ιερ. 36, 2.3). Και η Σοφία Σολομώντος είπε: «Όποιος κρατάει κρυφή την αμαρτία του, δε θα ωφεληθεί απ’ αυτό˙ όποιος όμως ομολογεί τι αμαρτίες έκανε, και ξέκοψε απ’ αυτές, θα ελεηθεί από το Θεό» (Παρ. 28,13). Και στον Ησαΐα λέει: «Να ζητήσετε εμένα, τον Κύριο, κι αφού με βρείτε, να ζητήσετε τη βοήθειά μου˙ να έρθετε κοντά μου, και να εγκαταλείψει ο αμαρτωλός το δρόμο που πήρε, και ο άδικος τους πονηρούς λογισμούς του, και να γυρίσετε σε μένα, κι εγώ θα σας σπλαχνιστώ και θα σας ελεήσω» (Ησ’. 55, 6-9). (26-7).

(Από το βιβλίο: “Ανθολόγιο από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου”. Ερμηνευτική απόδοση – επιμέλεια, Κωνσταντίνου Χρ. Καρακόλη, Δρος Θεολογίας, Φιλολόγου. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”)

(Πηγή: orp.gr, Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη)

«Όποιος φυλάττει τις Εντολές, ευρίσκει μέσα τους τον Θεό»

Οι εντολές του Θεού είναι ανώτερες από όλους τους θησαυρούς του κόσμου


Σταχυολογούμε κάποιες από τις σκέψεις του Αββά Ισαάκ του Σύρου, που καλό θα είναι να μας προβληματίσουν όλους και να γίνουν αιτία να δούμε πιο πνευματικά τα πράγματα της ζωής μας.

– Οι εντολές του Θεού είναι ανώτερες από όλους τους θησαυρούς του κόσμου και όποιος τις φυλάττει, ευρίσκει μέσα τους τον Θεό.

– Στους ανθρώπους είναι βδελυκτή η πτωχεία, στον Θεό όμως είναι πολύ περισσότερο βδελυκτή η υπερήφανη ψυχή και ο υψηλόφρων και επηρμένος νους. 
Στους ανθρώπους τιμάται ο πλούτος, από τον Θεό όμως τιμάται η ταπεινωμένη ψυχή!

– Απόκτησε την γλυκύτητα των χειλέων κατά τους λόγους σου καιόλους τους ανθρώπους θα τους έχεις φίλους.

– Αγάπησε τους αμαρτωλούς, μίσησε όμως τα έργα τους και μην τους καταφρονήσεις για τα ελαττώματα τους, μη τυχόν και εσύ πειρασθείς με παρόμοια κακά.

– Η συνεχής μελέτη των Αγίων Γραφών γεμίζει την ψυχή με τον ακατάληπτο θαυμασμό και την θεία ευφροσύνη.

– Καθώς η σκιά ακολουθεί το σώμα έτσι και το έλεος ακολουθεί την ταπεινοφροσύνη.

– Αν θέλεις να δώσεις στους πτωχούς δώσε από τα δικά σου, αν όμως θελήσεις να δώσεις από τα ξένα γνώριζε ότι αυτή η ελεημοσύνη είναι πικρότερη από τα ζιζάνια.

– Να μην ξεχωρίζεις τον πλούσιο από τον φτωχό και να μην θέλεις να μάθεις τον άξιο από τον ανάξιο, αλλά να είναι για σένα όλοι οι άνθρωποι ίσοι στο αγαθό.

– Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη παρά μόνο η αμετανόητη.

– Οι Άγιοι δεν έχουν καιρό αργίας διότι είναι απασχολημένοι με τα πνευματικά.

– Ο ελεήμων είναι ιατρός της ψυχής του, διότι διώχνει από μέσα του το σκοτάδι των παθών όπως συμβαίνει με τον δυνατό άνεμο.

– Ο επαινούμενος δικαίως, δεν ζημιώνεται αλλά αν του φανεί γλυκύς ο έπαινος, είναι εργάτης άμισθος.

– Τα πάθη ξερριζώνονται και φυγαδεύονται με την αδιάλειπτη μελέτη του Θεού, και αυτό είναι το ξίφος που τα φονεύει.

– Δίψασε για τον Χριστό για να σε μεθύσει με την αγάπη Του.

– Η προσευχή του ταπεινού πάει κατευθείαν από το στόμα στα αυτιά του Θεού.

– Ο ασθενής στη ψυχή που διορθώνει τους άλλους είναι σαν τον τυφλό που δείχνει τον δρόμο σε άλλους.

– Η μετάνοια είναι το πλοίο, ο φόβος του Θεού ο κυβερνήτης και η αγάπη Του το θείο λιμάνι.

– Η αγία οδός του Θεού και ο θεμέλιος κάθε αρετής είναι η νηστεία και η αγρυπνία μαζί με την εγρήγορση στην προσευχή.

– Η ησυχίανεκρώνει τις εξωτερικές αισθήσειςκαι διεγείρει τις εσωτερικές κινήσεις, ενώ η συναναστροφή με τα εξωτερικά, ενεργεί τα αντίθετα τούτων, δηλαδήδιεγείρει τις εξωτερικές αισθήσεις και νεκρώνει τις εσωτερικές κινήσεις.

– Μη φοβηθείς τους πειρασμούς διότι δι΄ αυτών βρίσκεις τα πολύτιμα αγαθά. Προσευχήσου να μην εισέλθεις στους ψυχικούς πειρασμούς αλλά για σωματικούς να ετοιμάζεσαι με όλη την δύναμη σου, διότι χωρίς αυτούς δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό, μέσα τους είναι αποτεθειμένη η θεία ανάπαυση. Όποιος αποφεύγει τους πειρασμούς των θλίψεων και όχι των επιθυμιών, αποφεύγει την αρετή.

– Από την πολυλογία συγχύζεται και ο πιο λογικός νους.

Τελικά σήμερα που όλοι οι άνθρωποι είναι πολυάσχολοι και δεν έχουν χρόνο για να μελετήσουν και να διαβάσουν πνευματικά βιβλία, αντίθετα έχουν χρόνο να περνούν ατέλειωτες ώρες στην Τηλεόραση σε ανούσιες συζητήσεις και κουραστικές φλυαρίες σκέφτομαι και ερωτώ τον καθένα από εσάς; Μήπως είναι καιρός να περνάμε λίγο πιο πνευματικά τον χρόνο μας;

Για την καλλιέργεια της ψυχής μας

Για να προκόψεις στην αρετή χρειάζεται να γνωρίσεις τον Θεό και να Τον αγαπήσεις. 
Και θα Τον γνωρίζεις καλύτερα όσο περισσότερο τον αγαπάς. Πρέπει να σταυρώσεις τα πάθη σου και τις κακές σου επιθυμίες, για να έρθει μέσα στη ψυχή σου η χάρη Του.
Η βάση των αρετών είναι η ταπείνωση. Και για να αποκτήσουμε αρετές πρέπει πρώτα να βάλουμε το θεμέλιο των αρετών που είναι η ταπείνωση.
Πρέπει ν’ απαλλαγείς από τα σαρκικά πάθη, για να μπορέσεις να προκόψεις στην αρετή...

Η πρόοδος στην αρετή δεν είναι εύκολο πράγμα. Χρειάζεται αγώνας σκληρός για πολλά χρόνια. Πρώτα θα γνωρίσουμε την αρρώστια μας, θα πιστέψουμε ότι είμαστε άρρωστοι πνευματικά, και μετά θα προχωρήσουμε στη θεραπεία. Οι Πατέρες διδάσκουν ότι ποτέ στη ζωή μας δεν θα δούμε τον Θεό αν δεν κόψουμε τα πάθη μας. 
Αυτός είναι ο σωστός και μοναδικός τρόπος για να πλησιάσουμε τον Θεό. Τα αγαθά της Ουράνιας Βασιλείας δεν δίνονται στους ράθυμους και σ’ αυτούς που δεν έχουν καρπό αρετής.
Οι θλίψεις και οι στενοχώριες, οι αρρώστιες, το βάρος της σάρκας, οι ανάγκες του σώματος, οι συμφορές και αυτός ο θάνατος αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια του Θεού. Αυτή όμως η βοήθεια θα έλθει, όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται ν’ αποκτήσει τις αρετές.
Η άσκηση της αρετής έχει μεγάλη σημασία στην καλλιέργεια της ψυχής, και η αρετή δεν αποκτιέται με ωραία λόγια, αλλά με κόπο, με μόχθο και ιδρώτα. 
Είναι μακάριος ο άνθρωπος που συνεχώς ανεβαίνει.

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Ο Κύριος είναι σπλαχνικός

καί δίνει τή χάρη Του σ’ αὐτούς 
πού τή ζητᾶνε μ’ ἐπιμονή. 
Τόν μισθό τόν δίνει ὄχι ἀνάλογα 
μέ τή δουλειά πού κάναμε, 
ἀλλά μέ τήν προθυμία πού δείξαμε...


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Σ᾿εκείνους που έχουν δυνατούς πειρασμούς

Το πρόσωπο του ντροπαλού ανθρώπου μιμείται την ταπείνωση του Χριστού. Τίποτε άλλο δε μας χωρίζει περισσότερον από τη Θεία Σοφία, όσο ο χλευασμός, τα γέλια, η παρρησία και τ΄ αστεία.

Ας αγιάζουμε με προσευχές και καλές πράξεις το σώμα μας, για να έλθει να κατοικήσει σ᾿ αυτό ο Χριστός με τη Θεία Κοινωνία!…

Ποιο φίλο απόκτησες στον Ουρανό, για να σε υποδεχθεί, όταν φύγεις απ᾿ αυτόν τον κόσμο; Σε ποιού το χωράφι δούλεψες, για να σού πληρώσει το μισθό σου; Κλάψε πολύ, για ν᾿ αναπαυθεί σε σένα το Άγιο Πνεύμα, καθαρίζοντας το ρύπο της καρδιάς.
Σε εγκατέλειψα, Κύριε, μη μ᾿ εγκαταλείψεις, εισάγαγέ με στις νομές Σου, θρέψε με με τη χλόη των Θείων σου Μυστηρίων, παρηγόρησέ με, γλύκανέ με με τη θεική σου χαρά!…
Ούτε οι δαίμονες, ούτε τα στοιχεία της φύσεως, ούτε οι κακοί άνθρωποι και τα θηρία, μπορούν να μας βλάψουν χωρίς τη θέληση του Θεού. Διότι, αν δεν εδέσμευεν αυτά ο Θεός, δε θα ζούσε κανείς άνθρωπος.
Σ᾿ εκείνους, που έχουν δυνατούς πειρασμούς, μέλλει ο Θεός να δώσει σοφία και τη χάρη Του!…

Όποιος ποθεί τον κόσμο, δεν αγαπά το Θεό. Όποιος συναναστρέφεται τον κόσμο, δεν μπορεί να συναναστρέφεται το Θεό. Όποιος φροντίζει τα του κόσμου, δεν φροντίζει τα του Θεού!…

Όποιος φροντίζει υπέρ το δέον τα σωματικά, εκπίπτει της αγάπης του Θεού.
Γίνεται κοινωνός των παθημάτων του Χριστού, όποιος πάσχει για δικαιοσύνη.

Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς ευρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και ότι δεν περπατείς στα ίχνη των αγίων.

Από τις αγιοπνευματικές εμπειρίες
του αββά Ισαάκ του Σύρου

Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμού

«Γνώριζε ὅτι χωρὶς πειρασμοὺς εὑρίσκεσαι μακριὰ ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι δὲν περπατᾶς στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων. Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. 
Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Θεό, φοβεῖται καὶ τὴ σκιὰ του ἀκόμη.Ὅποιος ἔχει τὸν ...
ἔπαινο τῆς συνειδήσεως, ἔχει τὴν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου!… 
Οἱ πειρασμοὶ μᾶς χαλιβδώνουν στὴν ἀρετή. Ἀλλιῶς οἱ ἀρετὲς εἶναιἀδόκιμες καὶ ψεύτικες. 
Οἱ πειρασμοὶ ὁδηγοῦν στὴν ἀπόκτηση τῆς σοφίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Πίστη στὸ Θεὸ ὁδηγεῖ στὴν περιφρόνηση τῶν πειρασμῶν».

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος

Αδοντες

ΘΕΙΑ ΑΝΑΒΑΣΙΣ - Αντί Επιλόγου



Αντί Επιλόγου

Αναγκαιότατον Υπόμνημα

Ω κατησχυμένε άνθρωπε, καί πάσης κολάσεως άξιε, εδαπάνησας πάσας τάς ημέρας τής ζωής σου είς ανοησίας, αλλά παραφυλάττου τουλάχιστον κατά τάυτην τήν ημέραν, ήτις υπάρχει η τελευταία τών ημερών σου, τάς οποίας διήλθες ματαίως, χωρίς νά πράξης καλόν τι έργον, καί αί οποίαι επλούτισαν από κακίας.

Γίνου έτοιμος, όπως υπομείνης πάσαν κατηγορίαν καί πάσαν ύβριν καί χλευασμόν καί μέμψιν, δέξου μετά χαράς ταύτα πάντα, ώς άξιος υπάρχων δι΄αυτά έν αληθεία και υπόμεινον πάντα κόπον καί πάσαν θλίψιν καί κίνδυνον, προερχόμενον έκ τών δαιμόνων, τών οποίων τά θελήματα έπραξας ευχαρίστως υπόφερων γενναίως πάσαν ανάγκην καί πάντα τά φυσικώς συμβαίνοντα καί τάς πικρότητας υπόμεινων μετά αδιστάκτου πίστεως καί τήν στέρησιν τών αναγκαίων (εάν επιτρέψη ο Θεός) τού σώματος, τά οποία μέτ' ολίγον θέλουσι γίνει κοπριά, καί θέλησον νά δεχθής ταύτα πάντα, έχων την ελπίδαν σου είς τόν Θεόν, χωρίς νά περιμένης παρ' άλλου τινός ελευθέρωσιν ή παρηγορίαν, άλλα ρίψον είς τόν Θεόν τήν φροντίδα σου, καί κατάκρινον είς όλους τούς πειρασμούς τόν εαυτόν σου ώς αίτιων όλων τούτων.

Μή σκανδαλισθής είς ουδένα, μήδε μέμψον τινά έκ τών λυπησάντων σε, διότι έφαγες έκ του καρπού τού απήγορευμένου δέντρου, καί απέκτησας διάφορα πάθοι, τώρα δέξου μετά χαράς τάς πικρότητας, ίνα σέ ταράξωσιν ολίγον καί ύστερον θέλεις γλυκανθη.

Αλλοίμονον είς σέ καί είς τό φρόνημά σου τό βρωμερόν: επειδή, ενώ υπάρχεις πλήρης αμαρτίας, παραμελήσας τήν ψυχήν σου, ώς νά υπήρχες ακατάκριτος, καί κατέκρινας άλλους διά τού λόγου ή κατά διάνοιαν, σοί αρκεί πλέον ή τροφή τών χοίρων, διά τής οποίας ετράφης μέχρι τής παρούσης ώρας.

Ποία σχέσις υπάρχει πλέον μεταξύ σού καί τών ανθρώπων, ώ ρυπαρέ καί ακάθαρτε; δέν εντρέπεσαι νά συναναστρέφησαι μετ' αυτών, αφού επολιτεύθης ώς άλογον ζώον;

Εάν τού λοιπού προσέξης καί φυλάξης ταύτα πάντα, ίσως διά της συνεργίας καί βοηθείας τού Θεόυ θέλεις σωθή, εί δέ μή θέλεις απέλθει είς τόν σκοτεινόν καί απαρηγόρητον τόπον τής κολάσεως καί είς τάς κατοικίας τών δαιμόνων, τών οποίων τά θελήματα αναιδώς έπραξας.Ιδού σοι λέγω μετά βεβαιότητος, ότι εάν κινήση ο Θεός κατά σού εκδίκησιν, ίνα σέ ανταμείψη διά τάς ύβρεις καί ατιμίας καί μέμψεις, τάς οποίας εσυλλογίσθης καί ελάλησας κατ' αυτού είς διάστημα πολλών ετών, άπας ό ορατός καί αόρατος κόσμος θέλει κινηθήΕΝΑΝΤΙΩΝ σου, καί θέλει απασχοληθεί είς σέ. Παύσαι λοιπόν τουλάχιστον είς τό εξής, καί ΥΠΟΜΕΙΝΟΝ τά επερχόμενα σοι ΛΥΠΗΡΑ, ώς αμοιβάς τών κακών ών έπραξας.

Ο Θεός ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ καί σώσον μέ
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Δόξα σοί ο Θεός, ή ελπίς ημών δόξα σοι

Δ.τ.Θ.
ΘΕΙΑ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
(ΤΟΜΟΣ Α' )
Β' ΕΚΔΟΣΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011

Μ’ ένα άλμα δεν φτάνει κανείς στα ύψη

Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας, γιατί τά πάθη ἔχουν μεγάλη δύναμη. Μέ τή χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ θά νικήσει ὁ γενναῖος ἀθλητής πού ἀγωνίζεται μ’ ὅλες τίς δυνάμεις του.

Ὁ σωματικός κόπος καί ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν φυλᾶνε τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ. Ἀκόμη χρειάζεται καί πολλή προσευχή, ὥστε νά ἐπισκιάσῃ τόν ἀγωνιστή ἡ Θεία Χάρη. Γιά ν’ ἀποκτήσῃ κανείς τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικός ἀγώνας, γιατί εὔκολα παρασύρεται ὁ ἄνθρωπος στό κακό καί χάνει σέ μιά στιγμή αὐτό πού ἀπέκτησε ὕστερα ἀπό μεγάλους ἀγῶνες..

Στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει τό καλό καί τό κακό.

Ἀπό τόν ἀγῶνα τό δικό μας θά ἐξαρτηθεῖ πιό ἀπό τά δύο θά ἐπικρατήσει. Ἄν ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας ἐλεύθερο, χωρίς νά τόν βιάσουμε, θά ἐπικρατήσει τό κακό. Ἀντίθετα ὅταν ἀγωνισθοῦμε, θά νικήσει τό καλό καί ἡ ἀρετή.

Ὁ ἀγώνας αὐτός εἶναι σκληρός. Θά πέσεις καί θά ξανασηκωθεῖς καί πάλι θά πέσεις καί πάλι θά σηκωθεῖς. Εἶναι ἀγώνας ἰσόβιος. Γιατί ὁ σατανᾶς δέν μᾶς ἀφήνει ἀνενόχλητους οὔτε μία στιγμή. Μία στιγμή ἀμελείας περιμένει, γιά νά τήν ἐκμεταλλευθῇ καί νά κάνει ζημιά στήν ψυχή μας.

Ὅπως εἴπαμε καί πιό πάνω, στόν πνευματικό ἀγῶνα χρειάζεται ταπείνωση. Γιατί μόνο τήν προσευχή τῶν ταπεινῶν ἀκούει ὁ Κύριος. Ἡ προσεύχή τοῦ ταπεινοῦ “εἰσέρχεται εἰς τά ὦτα τοῦ Κυρίου. Οἱ ὀφθαλμοί τοῦ Κυρίου εἰσίν ἐπί τούς ταπεινούς κατά τήν καρδίαν”. Μέ ταπεινό φρόνημα φώναξε δυνατά πρός τόν Κύριο καί πές Του: “Κύριε ὁ Θεός μου, Σύ, ἐάν θέλῃς, μπορεῖς νά φωτίσῃς τό σκότος τῆς ψυχῆς μου”.

Ὅταν ἡ ψυχή θερμανθεῖ ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό, τά πάντα τά θεωρεῖ σκουπίδια καί τιποτένια. Νύχτα καί μέρα δέν σκέφτεται τίποτε ἄλλο ἐκτός ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἐπαφή τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό εἶναι πιό γλυκειά κι ἀπό τό πιό ὡραῖο καί εὔγευστο φαγητό. Ὅταν ἡ ψυχή ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, τότε ἔρχονται καί τά δάκρυα τῆς πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως. Καί τά δάκρυα αὐτά σέ συνοδεύουν εἴτε τρῶς, εἴτε πίνεις, εἴτε μελετᾶς, εἴτε πρσεύχεσαι, σάν καρπός τοῦ ἀγῶνα τῆς ψυχῆς. Αὐτή εἶναι ἡ ἀμοιβή πού δίνει ὁ Θεός στούς ἐργάτες τῶν ἐντολῶν Του, πού σάν σκοπό τῆς ζωῆς τους ἔβαλαν τό συμφέρον τῆς ψυχῆς τους.

Ὅταν λοιπόν σ’ ἐπισκεφθοῦν τά δάκρυα αὐτά, πάρε θάρρος καί προχώρα μέ μεγαλύτερη δύναμη, γιά νά περάσῃς τή θάλασσα τῶν παθῶν. Ἀλλά πρόσεξε μήπως χάσεις τόν πνευματικό θησαυρό τοῦ ἀγῶνα σου εἴτε ἀπό ἐγωϊσμό εἴτε ἀπό ἀμέλεια.

Ἄν δέν ἔχεις κοπιάσει στά καλά ἔργα δέν πρέπει νά μιλᾶς γιά τίς ἀρετές. Γιατί κάθε ἀρετή πού γίνεται χωρίς κόπο, λογίζεται σάν “ἔκτρωμα” μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ. Οἱ στεναγμοί τῆς καρδιᾶς σου, οἱ προσευχές καί οἱ ἀγρυπνίες θά σέ βοηθήσουν ν’ ἀποκτήσεις ἀρετή. Ὅσο ὅμως κι ἄν φωνάζεις μέ προσευχές πρός τόν Κύριο, δέν σέ ἀκούει, ἄν δέν συνοδεύονται ἀπό ταπεινοφροσύνη. Ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν καί πρό παντός ἡ ταπεινοφροσύνη κάνουν τόν ἄνθρωπο θεό ἐπί τῆς γῆς. Ἡ πίστη καί ἡ ἐλεημοσύνη τόν φέρνουν πιό γρήγορα στήν καθαρότητα.

Ὅσοι ἔχουν θερμή ἀγάπη πρός τόν Θεό ἑλκύονται ἀπό τά μέλλοντα ἀγαθά. Ὅσοι θερμαίνονται μέ τήν ἐλπίδα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπαλλάσσονται ἀπό τά κοσμικά πράγματα. Ἀλλά γιά νά φτάσῃ κανείς σ’ αὐτή τήν ὑψηλή κατάσταση χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας. Καί θά πρέπει ν’ ἀρχίσῃ κανείς ἀπό τά ἁπλᾶ καί εὔκολα γιά νά φτάσῃ στά δύσκολα. Θά πατήσει κανείς πρῶτα τά πρῶτο σκαλοπάτι τῆς ἀρετῆς, μετά τό δεύτερο κι ἔτσι σιγά-σιγά θά προοδεύσει στήν πνευματική ζωή.

Μ’ ἕνα ἅλμα δέν φτάνει κανείς στά ὕψη.

Ἄς μάθουμε νά ἐφαρμόζουμε πρῶτα τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, καί ὕστερα ἀπό ἀγῶνες πολλούς καί μεγάλους θά μᾶς στείλει ὁ Θεός τή χάρη Του.

Εἶναι εὐτυχισμένοι ἐκεῖνοι πού ἀποφάσισαν νά βαδίσουν τόν δρόμο τῶν θλίψεων γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί δέν γύρισαν πίσω. Αὐτοί θά φτάσουν γρήγορα στό λιμάνι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Μετά ἀπό τόν κόπο καί τίς ταλαιπωρίες θ’ ἀπολαύσουν ἀνάπαυση καί ξεκούραση. Καί θά εὐφραίνονται αἰώνια μέ τήν ἀπόλαυση τῶν μελλόντων ἀγαθῶν.

Ὅσοι τρέχουν στόν δύσκολο δρόμο τῆς ἀρετῆς δέν γυρίζουν πίσω οὔτε σκέφτονται τίς δυσκολίες πού θά συναντήσουν, ἀλλά μ’ ἐνθουσιασμό προχωροῦν στόν στενό καί τραχύ δρόμο, εὐχαριστώντας τόν Θεό πού τούς ἀξίωσε νά τόν περάσουν. Ὅσοι ὅμως φοβοῦνται καί προχωροῦν μέ δειλία καί φόβο, αὐτοί ποτέ δέν θά φτάσουν στό τέρμα, καί δέν θά πάρουν τό στεφάνι τῆς νίκης, πού χαρίζει ὁ Κύριος στούς ἀγωνιστές τῆς πίστεως.

Ὁ ὀκνηρός δέν βάζει ποτέ ἀρχή μετανοίας καί συνεχῶς ἀναβάλλει. Κι ἔτσι φτάνει στήν ὥρα τοῦ θανάτου του ἀπροετοίμαστος. Ἄν θέλῃς νά προκόψῃς στήν ἀρετή, μήν ὑπολογίζῃς τίς ἀπαιτήσεις τοῦ σώματος, γιατί τό σῶμα εἶναι ἐχθρός τῆς ψυχῆς. Ἔχε τήν ἐλπίδα σου στόν Θεό καί μέ ταπεινοφροσύνη προχώρα στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς. Γνώριζε ὅτι χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά εἶσαι φτωχός καί γυμνός, στερημένος ἀπό κάθε πνευματικό ἀγαθό. Μή σέ πιάνῃ δειλία καί φόβος στόν ἀγῶνα. Ὁ γεωργός πού περιμένει νά σταματήσουν οἱ ἄνεμοι γιά νά σπείρῃ, αὐτός ποτέ δέν θά σπείρει. Καλύτερα νά πεθάνῃς γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, παρά νά ζῇς μέ ντροπή καί ὀκνηρία.

Ὅταν θέλεις νά βάλῃς ἀρχή στό ἔργο τοῦ Θεοῦ πρῶτα πρέπει ν’ ἀφήσῃς κάθε ἐλπίδα καί στήριγμα τῆς ζωῆς αὐτῆς. Ὅπως ἐκεῖνος πού ἑτοιμάζεται γιά τόν θάνατο δέν σκέφτεται τίποτε ἄλλο παρά τό φοβερό αὐτό γεγονός, ἔτσι κι ἐκεῖνος πού θέλει νά ἑνωθῇ μέ τόν Θεό, πρέπει νά πεθάνῃ γιά κάθε κοσμικό πρᾶγμα. Σοῦ θυμίζω καί πάλι ὅτι θά βρεῖς ἐμπόδια, ἀλλά μή χάσῃς τήν ἐλπίδα σου.

Νά δυναμώνῃς μέ τήν πίστη στόν Θεό καί μέ τή σκέψη ὅτι τά πράγματα τοῦ κόσμου αὐτοῦ εἶναι πρόσκαιρα καί μάταια καί ὅτι ὁ μεγαλύτερος θησαυρός εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Αὐτή τήν ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά τούς ἀγωνιστές κι ὄχι γιά τούς ράθυμους καί ὀκνηρούς. Ν’ ἀρχίζῃς τόν ἀγώνα σου μ’ἐνθουσιασμό καί ὄχι μέ δειλία, γιατί καί τό ὡραιότερο ἔργο εἶναι ἄχρηστο ὅταν γίνεται ἀπό ἄνδρα δίψυχο, πού τό ἕνα μέρος τῆς ψυχῆς του εἶναι μέ τόν Θεό καί τό ἄλλο μέ τόν κόσμο. Ὁ Θεός θέλει ὁλόκληρο τόν ἑαυτό μας.

Νά ἔχῃς τήν ἐλπίδα σου βέβαιη στόν Χριστό, γιά νά μήν πάῃ ὁ κόπος σου χαμένος.

Ὁ Κύριος εἶναι σπλαχνικός καί δίνει τή χάρη Του σ’ αὐτούς πού τή ζητᾶνε μ’ ἐπιμονή. Τόν μισθό τόν δίνει ὄχι ἀνάλογα μέ τή δουλειά πού κάναμε, ἀλλά μέ τήν προθυμία πού δείξαμε. Κάνε ὅ,τι μπορεῖς γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου. Προσευχήσου μέ δάκρυα, διάβαζε τίς θεῖες Γραφές, κάνε ἐλεημοσύνες. Ἀρκεῖ νά θερμαίνῃς τήν καρδιά σου μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό.

Μήν ὑπολογίσῃς τή φυσική ἀδυναμία τοῦ σώματος καί δειλιάσῃς. Διῶξε μακρυά τή φιλαυτία, τήν πλεονεξία καί τόν ἐγωϊσμό. Μίσησε τά ἔργα τῆς ἁμαρτωλῆς σάρκας καί ἀγωνίσου μέ ἀνδρεῖο φρόνημα γιά τήν κατάκτηση τῆς ἀρετῆς. Καί ἄν σάν ἄνθρωπος πέσῃς, πάλι νά σηκωθῇς καί ποτέ μή γυρίσῃς στήν προηγούμενη ἁμαρτωλή ζωή σου. Πάντα μπροστά προχώρα μέ χαρά καί προθυμία στά ἔργα τοῦ Θεοῦ, κι Αὐτός θά σ’ ἀνεβάσει στήν κορυφή τῶν ἀρετῶν.

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος – Τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς μας

Όπως τα βλέφαρα αγγίζουνε τόνα τ’ άλλο, έτσι κι οι πειρασμοί είνε κοντά στους ανθρώπους



ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ 
Ο Μυστικός κήπος της πονεμένης Ρωμιοσύνης

«Όπως τα βλέφαρα αγγίζουνε τόνα τ’ άλλο, έτσι κι οι πειρασμοί είνε κοντά στους ανθρώπους.

Και τα οικονόμησε ο Θεός με σοφία, για τη δική σου ωφέλεια, για να χτυπάς με υπομονή την πόρτα Του, και από τον φόβο των λυπηρών να Τον θυμάται ο λογισμός σου, και να Τον σιμώσεις με την προσευχή, και ν’ αγιαστεί η καρδιά σου με το να Τον συλλογίζεσαι.

Και σαν τον επικαλεστείς θα σ’ ακούσει, και θα μάθεις πως ο Θεός είνε Κείνος που θα σε γλυτώσει. 

Και θα νοιώσεις Κείνον που σ’ έπλασε και που νοιάζεται για σένα και που σε φυλάγει και πώπλασε διπλό τον κόσμο για σένα, τον ένα σαν δάσκαλο και πρόσκαιρο παιδευτή, τον άλλο σαν πατρογονικό σπίτι σου και αιώνια κληρονομιά σου. 

Δεν σ’ έκανε ο Θεός απαλλαγμένο απ’ τα λυπηρά, μήπως θαρρευόμενος στην Θεότητα, κληρονομήσεις ό,τι κληρονόμησε κείνος, που πρώτα λεγότανε Εωσφόρος, κι ύστερα γίνηκε Σατανάς και πάλι δεν σ’ έκανε αλύγιστον και ασάλευτον, για να μη γίνεις σαν τ’ άψυχα τα κτίσματα και σου δοθούνε τα αγαθά δίχως κέρδος και δίχως μισθό, όπως στα άλογα είνε τα φυσικά χαρίσματα τα χτηνώδικα.

Γιατί είνε εύκολο σ’ όλους να καταλάβουνε πόση ωφέλεια και πόση φχαρίστηση και ταπείνωση κερδίζει ο άνθρωπος περνώντας τούτα τα μπόδια»

ΑΓ. ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ

Μὴ ζητήσεις...

… νὰ πάρεις γνώμη ἀπό κάποιον 
ποὺ δὲν εἶναι στὸν ἴδιο δρόμο μ' ἐσένα, 
ἀκόμη καὶ ἄν εἶναι πολύ σοφός


Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος

Ο Κύριος βρίσκεται κρυμμένος μέσα στις εντολές, τις οποίες ο Ίδιος παρέδωσε! 18 Δεκεμβρίου 2015 2:38 π.μ.



«Ο Κύριος βρίσκεται κρυμμένος μέσα στις εντολές, τις οποίες ο Ίδιος παρέδωσε, και αποκαλύπτεται σ’ αυτούς που Τον ζητούν. Ο,τι είναι ακριβώς ένα αισθητό σπίτι, εν σχέσει προς τον κοινό ατμοσφαιρικό αέρα, είναι ο λογικός νους αναφορικά με την θεία χάρη.
Όσο αφαιρείς ύλη από τον χώρο της οικίας επί τοσούτον πληρούται από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Και αντιθέτως, όσον προσθέτεις ύλη στο χώρο της οικίας τόσο περισσότερο ο ατμοσφαιρικός αέρας υποχωρεί.
Κάτω από την λέξη ύλη οίκου εννοούμε τα οικιακά σκεύη και τις τροφές, και με τις λέξεις ύλη του νου εννοούμε την κενοδοξία και την ηδονή.
Όσο, λοιπόν αποβάλλεται η κενοδοξία και η ηδονή, τόσο περισσότερο πληρούται η καρδιά μας από την χάρη του Αγίου Πνεύματος με την εργασία των εντολών Του»

Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

«Πῶς σώζεται ὁ ἄνθρωπος»

Οἱ προφῆτες, οἱ ἀπόστολοι καί οἱ θεῖοι Πατέρες ἔγραψαν στά ἅγια βιβλία γιά τή δύναμη πού ἔχει ἡ μετάνοια καί πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ, ὅταν μετανοήσει εἰλικρινά. Ὅλες οἱ ἐντολές πού βρίσκονται στά ἱερά κείμενα ἔχουν σκοπό νά βοηθήσουν τόν ἄνθρωπο ν᾿ ἀπαλλαγεῖ ἀπό τά πάθη του καί νά μπεῖ στόν δρόμο τῆς σωτηρίας.

Ἡ σωτηρία μας εἶναι μεγάλη ὑπόθεση. Ἡ μεγαλύτερη ἀπ᾿ ὅλες. Τί νά κάνουμε, εἶπε ὁ Κύριος, ὅλα τ᾿ ἀγαθά τῆς γῆς, ἄν χάσουμε τήν ψυχή μας; Ἡ ψυχή μας ἀξίζει περισσότερο ἀπ᾿ ὅλο τόν κόσμο. Γι᾿ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε στήν καρδιά μας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί νά προχωρᾶμε στή ζωή αὐτή μέ σύνεση καί προσοχή.

Προσοχή σέ ὅλα καί ἰδιαίτερα στά σαρκικά πάθη, πού κατατρῶνε τήν ψυχή μας. Τά Σόδομα τά κατέστρεψε ὁ Θεός γιατί οἱ ἄνθρωποι ἦσαν μόνο «σάρκες» καί δέν ὑπῆρχε μέσα τους τίποτε τό πνευματικό. Ἦσαν γεμᾶτοι ἀπό πνευματική ἀκαθαρσία καί γι᾿ αὐτό τούς ἀποστράφηκε ὁ Θεός.

Γιά τήν πορνεία μόνο ἑνός ἀνθρώπου θανατώθηκαν σέ μιά ὥρα εἴκοσι πέντε χιλιάδες Ἰσραηλίτες. Ἀπό ποιά αἰτία ξέπεσε καί ὁ γίγαντας Σαμψών, πού ἀπό τήν κοιλιά τῆς μητέρας του ἦταν ἀφιερωμένος στόν Θεό; Ἐμόλυνε τό σῶμα του μέ τήν πορνεία καί παρέδωσε τά μέλη του στήν ἁμαρτία. Καί ἐνῶ ἔκανε τόσο μεγάλα καί φοβερά πράγματα, ἔπεσε γιατί δελεάστηκε ἀπό τήν ἁμαρτία. Ὕστερα ἀπ᾿ αὐτό τόν ἐγκατέλειψε ὁ Θεός, τόν ἔπιασαν καί δεμένο τόν παρέδωσαν στούς ἐχθρούς. Τό ἴδιο ἔπαθε ὁ προφήτης καί βασιλιάς Δαβίδ, ἀπό τόν ὁποῖο ἔλαμψε ὁ Χριστός. Γιά νά μήν προσέξει, μόνο γιά μιά στιγμή, δελεάστηκε ἀπό τήν ὀμορφιά μιᾶς γυναίκας καί ἔπεσε στό φοβερό ἁμάρτημα τῆς μοιχείας. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Θεός τόν τιμώρησε. Ὁ Δαβίδ ὅμως μετανόησε μέ δάκρυα γιά τό σοβαρό αὐτό ἁμάρτημα καί ὁ Θεός τόν συγχώρεσε.

Μέ ὅλ᾿ αὐτά πρέπει νά καταλάβεις ὅτι ὁ Θεός δέν κάνει ἐξαιρέσεις καί τιμωρεῖ ὅλους, ἄσχετα ἄν αὐτοί εἶναι προφῆτες, ἱερεῖς, κριτές, ἄρχοντες καί ἄλλοι ἁγιασμένοι ἄνθρωποι, προορισμένοι νά φανερώσουν τό ὄνομά Του στούς ἀνθρώπους. Ὁ Θεός δέν ἐκδικεῖται, ἀλλά τιμωρεῖ μέ παιδαγωγικό τρόπο, ὥστε ὁ ἄνθρωπος νά καταλάβει τό σφάλμα του, νά συνέλθει, νά ξυπνήσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ζητήσει τό ἔλεος Του. Ἀπ᾿ ὅλ᾿ αὐτά μπορεῖς νά καταλάβεις ὅτι καί τούς ἁγίους τιμωρεῖ ὁ Θεός, ὅταν παραβαίνουν τίς ἐντολές Του. Ὁ προφήτης Ἰεζεκιήλ γράφει ὅτι ὁ Θεός δέν ὑπολογίζει οὔτε γέροντες, οὔτε νέους, γιά νά δείξει μ᾿ αὐτό ὅτι γνήσιοι καί ἀγαπημένοι του εἶναι ὅσοι ἔχουν μέσα τους τόν θεῖο φόβο καί ζοῦν μέ εὐλάβεια, σύμφωνα μέ τό θέλημά Του. Ἅγιοι γιά τόν Θεό, εἶναι ἐκεῖνοι πού τηροῦν τίς ἐντολές Του καί ἔχουν καθαρή συνείδηση. Αὐτοί πού περιφρονοῦν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τούς περιφρονεῖ καί ὁ ἴδιος ὁ Θεός, τούς ἀποστρέφεται καί παίρνει τή χάρη Του ἀπ᾿ αὐτούς.

Τόν Βαλτάσαρ γιατί τόν τιμώρησε; Γιατί τόλμησε νά καταφρονήσει τά ἅγια ἐκεῖνα ἀφιερώματα πού ἅρπαξε ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί νά τά χρησιμοποιήσει αὐτός καί οἱ παλλακίδες του. Ἔτσι καί ὅσοι ἀφιερώνουν τά μέλη τους στόν Θεό καί μετά τολμοῦν νά τά χρησιμοποιήσουν γιά ἁμαρτωλές πράξεις, τιμωροῦνται αὐστηρά ἀπό τόν Θεό.

Ἄς μή περιφρονοῦμε λοιπόν τούς θείους λόγους καί τίς ἀπειλές πού ὑπάρχουν στίς ἅγιες Γραφές. Ἄς μή παροργίζουμε τόν Θεό μέ τά ἄτοπα ἔργα μας καί μέ τίς παρανομίες μας. Ἄς μή μολύνουμε τό σῶμα μας πού εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Γιά νά σωθοῦμε χρειάζεται νά μισήσουμε τά πράγματα τοῦ κόσμου, δηλαδή τήν ἁμαρτία καί τά ὑλικά ἀγαθά. Ὅσο εἴμαστε προσκολλημένοι σ᾿ αὐτά δέν ἔχουμε ἐλπίδα σωτηρίας, γιατί ὁ Θεός φεύγει ἀπό κοντά μας, καί χωρίς Αὐτόν δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε.

Στή σωτηρία μας βοηθάει πολύ ἡ σκέψη τοῦ θανάτου. Οἱ πατέρες τό ὀνομάζουν αὐτό «μνήμη θανάτου». Ὅταν σκεφτόμαστε ὅτι μιά μέρα θά φύγουμε ὁπωσδήποτε ἀπό τή ζωή αὐτή θά προετοιμαζόμαστε γιά τήν ὥρα πού θ᾿ ἀπολογηθοῦμε στόν Κριτή.

Τό στεφάνι τῆς νίκης τό δίνει ὁ Χριστός μόνο σ᾿ αὐτούς πού πάνω ἀπ᾿ ὅλα τά πράγματα τοῦ κόσμου ἔχουν βάλει τή σωτηρία τους καί ἀγωνίζονται γι᾿ αὐτήν. Ἄν ὅμως σάν ἄνθρωπος νικηθεῖ κανείς ἀπό τόν διάβολο καί πέσει, δέν πρέπει ν᾿ ἀπελπίζεται, ἀλλά νά σηκώνεται καί πάλι ν᾿ ἀγωνίζεται μέχρις ὅτου νικήσει.

Ποτέ μή σκέφτεσαι ὅτι θά ζήσεις πολλά χρόνια, γιατί αὐτό δέν ἐξαρτᾶται ἀπό σένα, ἀλλά ἀπό τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Μόνο Ἐκεῖνος πού ὁρίζει χρόνους καί καιρούς, γνωρίζει πότε συμφέρει τήν ψυχή μας γιά νά φύγουμε ἀπό τή ζωή αὐτή. Μήν ἐπιζητεῖς πρόσκαιρα ἀγαθά, γιατί αὐτά φεύγουν καί διαλύονται σάν καπνός. Σκοπός σου νά εἶναι μόνο ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς σου καί τίποτε ἄλλο.

Γι᾿ αὐτό νά μή γίνεσαι δοῦλος τῆς ἁμαρτίας. Ἡ σκέψη σου νά εἶναι συνεχῶς στή μέλλουσα μακαριότητα καί νά παρακαλεῖς τό Θεό νά σέ κάνει κληρονόμο της.

Πρόσεξε τά νιάτα σου νά τά περάσεις μέ ἀρετές, ὥστε νά ἔχεις καί εὐλογημένα γηρατειά. Ἀκόμη νά προσέξεις νά μή κυριέψει τήν ψυχή σου ἡ ἐπιθυμία τοῦ πλοῦτου, γιατί αὐτή ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό. Πλοῦτος γιά σένα νά εἶναι ἡ ἀρετή. Νά συντρίψεις τήν ἀγάπη πρός τόν κόσμο, ὅπως ἡ ραγδαία καί ὁρμητική βροχή συντρίβει τά δέντρα.

Σ᾿ αὐτούς πού ἔχουν ἀδικήσει, ὅταν ταπεινωθοῦν καί ὁμολογήσουν τό σφάλμα τους, οἱ δικαστές εἶναι ἐπιεικεῖς, ἐνῶ ἐκεῖνοι πού δέν μετανοοῦν περνᾶνε μεγαλύτερα βασανιστήρια. Ἔτσι κι ἐσύ, ὅταν ὁμολογήσεις τίς ἁμαρτίες σου καί ζητήσεις τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, Ἐκεῖνος θά σέ βοηθήσει, ἐνῶ ὅταν ἐπιμένεις στόν ἐγωϊσμό σου θά σέ τιμωρήσει αὐστηρά. Ὅταν ὁ Θεός ἐπιτρέπει καί μᾶς ἔρχονται θλίψεις καί στενοχώριες, νά μήν ἀγανακτοῦμε, ἀλλά νά ὁμολογοῦμε μέ ταπείνωση ὅτι εἴμαστε ἄξιοι τῆς τιμωρίας.

Ἐάν δέν ταπεινωθοῦμε καί δέν αἰσθανθοῦμε τήν ἀρρώστια μας, ὁ Θεός θά μᾶς ἐγκαταλείψει, καί τότε οἱ θλίψεις, οἱ στενοχώριες κι᾿ οἱ πειρασμοί θά εἶναι ἀκόμη πιό βαρεῖς, γιατί δέν θά ἔχουμε τόν Θεό συμπαραστάτη στήν ἄρση τοῦ φορτίου μας.

Εἶναι ἀδύνατο νά διορθωθοῦμε καί νά σωθοῦμε ἄν δέν ταλαιπωρηθεῖ ἡ σάρκα μας. Ἀκόμη πρέπει νά τρέχουμε συχνά στό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, γιά νά καθαρίζεται ἡ ψυχή μας.

Ὅταν θέλει κανείς νά προσφέρει ἕνα δῶρο στόν ἐπίγειο βασιλιά, πηγαίνει μέ χαρούμενο πρόσωπο. Κι ὅταν ἔρχεται στόν οὐράνιο Βασιλιά γιά νά τοῦ ζητήσει κάτι, πρέπει νά προσεύχεται μέ δάκρυα στά μάτια.

Ὅπως τό πρόβατο, ὅταν φύγει ἀπό τή μάνδρα καί περιφέρεται ἐδῶ κι ἐκεῖ, ἔχει φόβο νά πέσει στή φωλιά τῶν λύκων, ἔτσι κι ἐκεῖνος πού φεύγει ἀπό τή μάνδρα τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει κίνδυνος νά πέσει στίς παγίδες τοῦ διαβόλου.

Ὅπως ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πάνω του πολύτιμο μαργαρίτη, φοβᾶται μήπως τοῦ τόν κλέψουν οἱ ληστές, ἔτσι κι ἐκεῖνος πού βαδίζει τόν δρόμο τῆς πνευματικῆς ἀσκήσεως πρέπει νά φυλάει μέ πολλή προσοχή τόν μαργαρίτη τῶν ἀρετῶν τοῦ Χριστοῦ.

Ὅπως ὁ ἄνθρωπος σέ ἡμέρα πένθους πίνει πολύ κρασί καί μεθώντας ξεχνάει τόν πόνο του, ἔτσι κι αὐτός πού θά μεθύσει ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό, ξεχνάει ὅλα τά εὐχάριστα τοῦ κόσμου καί σκέφτεται μόνο Ἐκεῖνον καί τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.


Ἀπό τό βιβλίο:“Ἡ ἄσκηση στή ζωή μας”
Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

http://www.hristospanagia.gr

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε...



Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Φωτός 
ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν

Χαίρε Δέσποινα, Μήτερ ελέους,ζωή, γλυκύτης και ελπίς ημών, χαίρε.
Προς σε βοώμεν οι εξόριστοι παίδες της Εύας.
Προς σε ατενίζομεν στενάζοντες και θρηνούντες εν τήδε τη του κλαυθμώνος κοιλάδι.
Άγε δη, συνήγορε ημών, τους ευσπλάγχνους σου οφθαλμούς εφ'ημάς επίστρεψον, και Ιησούν τον ευλογημένον καρπόν της κοιλίας σου,μετά την υπερορίαν ταύτην ημίν ανάδειξον, ω γλυκεία Παρθένε Μαρία! 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

(''Προσευχητική Φιλοκαλία'',π. Ν. Χατζηνικολάου)

«Οι πειρασμοί των φίλων του Θεού, που είναι οι ταπεινόφρονες»

Εδώ θα αναφέρω τους πειρασμούς πού προέρχονται από το πνευματικό ραβδί του Θεού, για να προκόψει στην αρετή η ψυχή, καθώς γυμνάζεται με αυτούς και δοκιμάζεται και 
αγωνίζεται. Είναι λοιπόν η οκνηρία, το βάρος του σώματος, η παράλυση των μελών του σώματος, η αμέλεια (ακηδία), η σύγχυση του νου, η έμμονη ιδέα ότι έχουμε κάποια 
αρρώστια σωματική, η προσωρινή απελπισία, το σκοτάδι στους λογισμούς μας, η έλλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, η στέρηση των αναγκαίων για το σώμα μας, και τα παρόμοια. 
Με αυτούς τους πειρασμούς αποκτά ο άνθρωπος μοναξιά και ανασφάλεια στην ψυχή του, και καρδιά νεκρή και ταπεινή. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος δοκιμάζεται, ώστε να 
θελήσει και να ζητήσει τη χάρη του Δημιουργού του. Και αυτούς τους πειρασμούς η θεία πρόνοια τους οικονομεί ανάλογα με τη δύναμη αντοχής και την ανάγκη πού έχει ο καθένας. 
Σ' αυτούς τους πειρασμούς θα βρεις συγκερασμένα την παρηγορία του Θεού και τη δυστυχία, το φως και το σκοτάδι, τους πολέμους και τη βοήθεια και, για να είμαι σύντομος, τη στενοχώρια και την άνεση. Αυτό λοιπόν είναι το σημάδι ότι ο άνθρωπος βοηθιέται από το Θεό και προκόβει.

Αγίου Ισαάκ του Σύρου