.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιά τίς θλίψεις καί δοκιμασίες

Ἐδῶ δέν ἔχουμε πατρίδα ἀληθινή, εἴμεθα ξένοι! Ἡ πατρίδα μας εἶναι στούς οὐρανούς. γνωρίζω καλά πόσο μεγάλη ὠφέλεια προξενεῖ ἠ πρόσκαιρη ἀσθένεια σέ ἐκείνους πού ἔχουν ὑπομονή στίς θλίψεις, δέν γογγύζουν ἀλλά λέγουν σάν τόν Ἰώβ· δόξα σοι ὁ Θεός.

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί οἱ δίκαιοι στόν κόσμο αὐτό εἶχαν ἀσθένειες, θλίψεις, στερήσεις, διωγμούς, ἐξορίες, βασάνους, τιμωρίες, ἐάν, ὅμως, δέν εἶχαν ὑπομονή, δέν θά ἁγίαζαν· γι' αὐτό ὁ Κύριος εἶπε· ὅποιος ἔχει ὑπομονή μέχρι τέλους, ἐκεῖνος θά σωθῆ. Μέ τήν ὑπομονή τους οἱ Ἅγιοι ἁγίασαν καί ἔλαβαν μεγάλη χάρη καί ἐδῶ στήν γῆ καί στούς Οὑρανούς...
Οἱ Ἅγιοι πάντες Προφῆτες, Ἀπόστολοι, Μάρτυρες, Ὅσιοι καί δίκαιοι καί ὁ ἴδιος ὁ ἀναμάρτητος Κύριός μας, εἶχαν θλίψεις. Πῶς ἐμεῖς θέλουμε, χωρίς θλίψεις καί πειρασμούς, νά σωθοῦμε;

Οἱ ἀσθένειες εἶναι δῶρον Θεοῦ, εἶναι σημεῖο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Μᾶς παιδεύει ἐδῶ στήν πρόσκαιρη ζωή ὀλίγον, γιά νά μᾶς ἀναπαύση στήν αἰώνια, καί ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, λέγει τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Στούς πειρασμούς, τίς θλίψεις, τούς κινδύνους, τίς στενοχώριες, νά καταφεύγης, διά τῆς προσευχῆς, πρός τόν Θεό ζητῶντας βοήθεια. Μπορεῖς ὅμως νά βάζης καί μεσίτες πρός τόν Θεό γιά τά αἰτήματά σου τήν Κυρία Θεοτόκο καί ὅλους τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδή ἔχουν λάβει χάρη, μποροῦν νά σέ βοηθήσουν.

Οἱ πειρασμοί ὑπάρχουν καί θά ὑπάρχρουν πάντοτε στήν ζωή μας καί πρέπει νά φυλαγόμαστε ἀπό τίς ἀμέτρητες παγίδες πού στήνει ἐναντίον μας ὁ παμπόνητρο Διάβολος. Μόνο μέ τήν ταπεινοφροσύνη καί τήν προσευχή μποροῦμε νά τίς ἀποφύγουμε κάι νά ἀσφαλιστοῦμε...
Ὅποιος προσέχει καί εἶναι συνετός, ὠφελεῖται πολύ ἀπό τίς θλίψεις καί τούς πειρασμοῦς. 

Ἐγώ πάντως θέλω νά βασανισθῶ ἐδῶ γιά νά μή βασανίζομαι στήν ἄλλη ζωή...Ἐκεῖνα τά ἀγαθά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ νά μή στερηθοῦμε. Καλά εἶναι καί τά ἐπίγεια, ἀλλά εἶναι προσωρινά, πρόσκαιρα καί μάταια, ἐνῶ ἐκεῖνα αἰώνια. 

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶχαν ἀσθένειες, θλίψεις, πειρασμούς, στήν πρόσκαιρη ζώη, ἀλλά τώρα χαίρουν καί θά χαίρουν αἰώνια.

Ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί ὀφείλομε νά πιστεύωμε καί νά παραδεχόμαστε, ὅτι ὅσα κάμνη ὁ Κύριος εἶναι καλά, εἶναι δίκαια καί ὠφέλιμα.

Θεωρῶ ἀναγκαῖον νά σοῦ ὑπομνήσω ὄ,τι καί ἐγώ καί σύ καί ὅλοι οἱ Χριστιανοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε ὑπομονή στίς θλίψεις. Χωρίς θλίψεις, ἀσθένειες καί πειρασμούς εἶναι δύσκολο νά σωθοῦμε. 

Καθώς στόν καιρό τοῦ Νῶε ὁ κατακλυσμός ἐσάρωσε καί κατεπόντισε ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος, ἐκτός τοῦ δικαίου Νῶε, τῆς οἰκογενείας του καί τῶν ζώων πού ἦσαν στήν Κιβωτό, ἔτσι καί τώρα ὁ κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς ἀκολασίας, τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀσέβειας, ἀπειλεῖ ὅλους νά συμπαρασύρη καί καταποντίση. Θά σωθοῦν μόνον ὅσοι θά καταφύγουν στήν πνευματική κιβωτό, τήν Ἐκκλησία...

Τό καλύτερον εἶναι νά κάνωμε ὑπομονή γιά νά πᾶμε στήν βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, νά εἴμεθα πάντοτε αἰωνίως, χαίροντες, ἀγαλλόμενοι καί εὐφραινόμενοι, ὑμνοῦντες καί εὐχαριστοῦντες καί δοξολογοῦντες διά παντός τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, διά πρεσβειῶν τῆς Παναχράντου Μητρός Αὐτοῦ καί πάντων τῶν Ἀγίων.

Μοῦ γράφεις ὅτι ζῆς ὡς κοσμικός. Πρόσεξε νά μή σέ πλανήση ὁ διάβολος, σέ αἰχμαλωτίση καί σέ κάμη δοῦλο του. Τί καλό προσδοκᾶς ἀπό τόν διάβολο καί τρέχεις πίσω του καί τόν ἀκολουθεῖς; Φρόντισε μέ ὅλες σου τίς δυνάμεις νά τοῦ φύγης...Φρόντισε νά μελετᾶς τήν Ἁγία Γραφή, τούς βίους τῶν Ἁγίων, πατερικά κάι ἄλλα ἠθικά θρησκευτικά βιβλία, νά προσεύχεσαι, νά ἐξομολογῆσαι, νά κοινωνῆς τῶν ἀχράντων μυστηρίων, νά ἀγαπᾶς τόν Θεό, τόν πλησίον, νά ἔχης ταπείνωση, ὑπομονή, ἐγκράτεια, πραότητα, πίστη καί ἐλπίδα.


ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζόρικος
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"