Θα ακούω καθημερινά, από διαφορετικά άτομα, πάνω από διακόσια:
"Πάτερ, είμαι μόνος μου, μόνη μου στα τόσα βάσανα! Δεν υπάρχει κανείς σιμά μου!
Ούτε σύζυγος, ούτε συγγενής, φίλος…κανείς!
"Απαντώ:" Παιδί μου καλό, κι εγώ μόνος είμαι, όλοι μας μόνοι μας είμαστε, και μάλιστα στις πιό πονεμένες μας στιγμές!
Δεν έχουμε ένα Κυρηναίο! Εχουμε όμως το Χριστό μας! ΑΥΤΟΣ είναι τα πάντα για μας!
Θεός, φίλος, αδελφός, ...Κυρηναίος να μας βοηθήσει στο βάρος του σταυρού που λυγίζουμε!
Που πέφτουμε…., που δεν αντέχουμε! Δύναμη, καλό μου, δύναμη.....
Κουράγιο και υπομονή μέχρι την ημέρα της ταφής μας!
Στο τάφο θα χαθούν όλα! Στο τάφο ξεκινάει η γέννησή μας για την άνω ζωή!
Υπόμενε, και υπομένω....
Ιγνάτιος Καζάκος