.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιά τήν προσευχή



"Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντί εὐχαριστεῖτε· 
τοῦτο γάρ θέλημα Θεοῦ...εἰς ὑμᾶς" 
(Α΄ Θεσσ. 5, 17) 

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με. Ἡ τέτοια ἁγία προσευχή που χρονίζει στήν καρδιά καθαρίζει αὐτήν ἀπό τά πάθη, κατακαίει τίς προσβολές τῶν πονηρῶν λογισμῶν, καί πληρεῖ τόν ἄνθρωπο μέ τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Διά τῆς προσευχῆς, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, ἐνοικεῖ μέσα μας ὁ Θεός· καί κατ' αὐτόν τόν τρόπο γινόμαστε ναός τοῦ Θεοῦ. 

Τό ὄνομα Ἰησοῦς εἶναι γεμάτο ἀπό κάθε παρηγοριά καί σωτηρία. Εἶναι ὄχι μόνον ἡ σύνοψη ὅλων τῶν τελειοτήτων, ἀλλά καί ἕνας ἀρραβώνας γιά τόν παράδεισο.

Ὀνόματι Ἰησοῦ μάστιζε πολεμίους. Μέ τή συχνή μελέτη καί μνήμη τοῦ Ἰησοῦ ὄχι μόνον γλυτώνεις ἀπό τούς κακούς λογισμούς, ἀλλά καί συνηθίζεις ν' ἀγαπᾶς τόν Ἰησοῦ καί νά κάνεις τίς ἐντολές Του μέ χαρά.

Νά λέμε τήν εὐχή συνέχεια καί ἡ εὐχή θά μᾶς μάθη νά προσευχόμαστε σωστά.

Ἡ εὐχή μαστίζει καί κατακαίει τούς δαίμονες καί δέν ἀφήνει νά προσβάλλουν τό νοῦ μέ τούς αἰσχρούς λογισμούς.

Κάνε αὐτό πού μπορεῖς, καί νά ζητᾶς ἀπό τόν Θεό νά κάνει σέ σένα, ἐκεῖνο πού δέν μπορεῖς. 

Ἄλλο μέσο δραστικότερο καί ἀποτελεσματικότερο ἀπό τήν προσευχή, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν, δέν ὑπάρχει.

Μέ τήν προσευχή καθαρίζουμε τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας ἀπό τήν ψυχή μας. Ἡ ἁγία προσευχή μᾶς καθαρίζει ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.

Ὅταν προσευχόμαστε, νά πονᾶμε γιά τούς ἄλλους, τότε χαίρεται ὁ Θεός.

Ἡ προσευχή πρέπει νά εἶναι καρπός πιστῆς καί ζεστῆς καρδιᾶς.

Διά τῆς προσευχῆς ἐπικοινωνεῖ κανείς μέ τόν Θεό, καί μεταλαμβάνει τόν Ἰησοῦ, ὡς διά τῆς Θείας Εὐχαριστίας, πολλές φορές τήν ἡμέρα.

Ἡ προσευχή εἶναι τό κλειδί μέ τό ὁποῖο ἀνοίγουν οἱ Οὐρανοί καί ἡ πόρτα τοῦ Παραδείσου.

Εἶναι προτιμότερο νά λέγεις μερικές μόνο ἀπό τίς προσευχές, μέ ζῆλο καί προσοχή, παρά νά τίς ἀπαγγέλεις ὅλες μέ σπουδή χωρίς τήν ἀπαραίτητη συγκέντρωση. 

Ἡ προσευχή εἶναι ἡ μόνη ἐκδήλωση λατρείας πρός τόν Θεό. Χωρίς προσευχή, δέν ἰσχύει λατρεία.

Ἡ προσευχή εἶναι τό πνευματικότερο τῆς λατρείας εἶδος. Λατρεύω τόν Θεό=προσεύχομαι στόν Θεό.

Καί στούς δύσκολους χρόνους θά μπορεῖ εὔκολα νά σωθεῖ ἕνας μέ τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ ἀναβαίνοντας, μέ τήν συχνή ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, στήν ἀδιάλειπτη προσευχή.

Ἄν θέλεις νά ἀκούσει ὁ Θεός τήν προσευχή σου, ταπεινώσου ἐνώπιόν Του, προσευχήσου γιά τούς ἐχθρούς σου καί θά ἀκούσει τότε τήν προσευχή σου.

Ἡ προσευχή καί ἡ εὐχαριστία παροτρύνουν τόν Εὐεργέτη Θεό νά προσφέρει στούς εὐγνώμονες περισσότερα καί μεγαλύτερα δωρήματα.

Κεφαλή κάθε ἀρετῆς καί κορυφή τῶν κατορθωμάτων εἶναι ἡ προσκαρτέρηση τῆς προσευχῆς μέ τήν ὁποία καί τίς λοιπόες ἀρετές, μέ τήν αἴτηση ἀπό τόν Θεό, μποροῦμε καθημερινά νά ἀποκτήσουμε.

Νά ἀποφεύγουμε τήν φαρισαϊκή προσευχή, ἡ ὁποία γίνεται μέ αὐτοδικαίωση καί μέ κατάκριση.

Κανένας πνευματικός ἀγώνας δέν μπορεῖ νά γίνεται χωρίς προσευχή. Νά προσευχόμαστε "τελωνικῶς".

Ἡ προσευχή εἰσακούεται ἀπό τόν Θεό, ὅταν γίνεται μέ ταπείνωση καί συντετριμμένη καρδιά.

Ἡ προσευχή διαιρεῖται σέ τέσσερα εἴδη:
α) στή δοξολογία τοῦ Θεοῦ,
β) στήν εὐχαριστία τῶν εὐεργεσιῶνΤου,
γ) στήν ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν, καί
δ) στήν αἴτηση ἐκείνων πού εἶναι ἀπαραίτητα γιά τή σωτηρία μας.

Ὅταν ἀρχίζεις τήν προσευχή νά λές: "Δόξα Σοι Κύριε ὁ Θεός μου, ὁ ἀκατάληπτος καί ἀγαθός καί παντοδύναμος καί κτίστης ὅλου τοῦ κόσμου". Μή ζητᾶς ἀμέσως αἰτήσεις. 

Ὅταν προσεύχεσαι, νά ὁμολογήσεις ὅτι ὄλη σου ἡ ἐλπίδα καί ἡ δύναμη στηρίζεται στήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, καί ὅτι μέ τήν βοήθειά Του μένεις ἀνίκητος ἀπό τούς πειρασμούς.


Μήν κουραστεῖς ποτέ νά ζητᾶς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ἄν ἀκόμη δέν σοῦ δώσει καί ἄν περάσειἕνας χρόνος ἤ πολλοί. Ἕως ὅτου λάβεις, μήν ἀναχωρήσεις, ἀλλά ζήτα πάντοτε. Τότε ὁ Θεός θά σοῦ δώσει αὐτά πού ζητᾶς, ἄν ὄχι γιά τίποτε ἄλλο, τουλάχιστον γιά τήν ἐπιμονή σου, ἀρκεῖ τό αἴτημά σου νά εἶναι δίκαιο.
Ὁ Θεός αὐτούς πού προσεύχονται συνεχῶς δέν τούς ἀποστρέφεται, ἀλλά συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες τους.

Ἡ πρός τόν Θεό ἀγάπη ἐκδηλώνεται μέ τήν συνεχῆ καί ἀδιάκοπη ἐπικοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ διά τῆς προσευχῆς. 

(ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ
(Συλλογή πνευματικῶν ὁδηγιῶν 
πρός κατόρθωση τῆς τελειότητος)

ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"