Πάει ο Παλιός ο χρόνος, ο εκκλησιαστικός. Πέρασε με σιγήν ιχθύος, απελπιστικός. Ήλθε και απήλθε. Ουδείς διήλθε πανηγυρίζων την Εκκλησιαστικήν Πρωτοχρονιάν! Ύστερα από το ξεφτιλισμένο Πάρτι στ’ άπαιχτο το Κολυμπάρι, που να πάρει, ποιός έχει όρεξη και χρόνο για πανηγυρισμούς; Από τους πωρωμένους Πανηγυρτζίδες της ιεραρχικής μαφίας, τί καλό να περιμένει ο Ελληνικός Λαός; Ενώ αυτός πνίγεται στης κρίσεως την αγχόνη, αυτοί αποθεώνουν τις μεγαλόσχημες κοιλιές τους με πρωτοκλασσάτες, αριστοκρατικές οστακομακαρονάδες.
Η “Αρχή της Ινδίκτου” ακούγεται στη Νεολαία μας “κινέζικα”. Οι δαιμονόπληκτοι δεσποτοκράτες δεν ενδιαφέρονται πλέον για την ανωτέρα, υπερτέρα και Θεαρχική, την δική μας Πανίερη και Ξέχωρη Εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά. Η πολιτική και κοσμική πρωτοχρονιά υπόσχεται ποικίλα ωφέλη και πολλά. Συνεπάγεται συντεχνιακά και τα “χρυσόβουλα” τα ελκυστικά στην κάθε πολιτικάντικη κοπή της βασιλόπιττος. “Κοινωνικές σχέσεις” κοσμικότητος από ξεπουλημένα και προκλητικότατα καλοθρεμμένα ανθρωπάκια της ματαιότητος και της δικέφαλης χλιδής, της πολιτικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας. Η μασονική Κουκουβάγια μας έλλειπε κι ο παραφουσκωμένος Φίλης όχι φίλος μα εχθρός του εκπρόθεσμου θεσμικού ΟΕΔΒ (Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων).
Κούφια λόγια και κηρύγματα “αταξίας” των οικουμενιστών, στου Πάπα το κίναιδο και παιδοφιλίας “Δι’ ευχών” να υποκύπτουν “οι προσκυνημένοι” καθώς ο κάθε καθωσπρεπιστής, σιγονταρο-οικουμενιστής Μητροπολίτης να χαχανίζει άχαρα πίσω από τα χαρτοπολεμικά, χαρωπά χειροκροτήματα στο αχανές χάος του “Άχρι Καιρού”. Κι ο κολιός τον Αύγουστο. Κι η Εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά την 1η Σεπτεμβρίου. Μη το ξεχνάμε αυτό. Άντε και Καλή Χρονιά, κάθε πέρυσι και καλύτερα, κάθε φέτος και αντίχριστος σκέτος με υποχρεωτικά μάϊκροτσιπς να μας “τσιπάρει” καθώς λαμπικάρει παμφαέστατα η παχυά φακή. Αρχιχρονιά Εκκλησιαστική κι αρχή κακός μας χρόνος, κακά μαντάτα κάκιστα να μας κεράσει.
Θα έλθει κι ο επόμενος και ο παράλλος. Κι ο παπαγάλος Πάπας θα βγαίνει στου τγίτερ τη βεράντα να αναμασά τα δύο αδιαπραγμάτευτα παντοτινά, το “Αλάθητο” και το “Πρωτείο!” Πρώτη του Έτους, προδοσία πρώτη, Σκηνή Πρώτη το Θέατρο του Κολυμβαρίου. Σκηνή Δεύτερη και Τελεσίδικη η Ψευτοένωση κι υποταγή, η υποδούλωση η οριστική στον Βάαλ του Βατικανού διά πρεσβειών του Βαρθολομαίου. “Δι’ ευχών των Μεταπατέρων”.
Πανταζής Νικόλαος