.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ...

Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ...


Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας

Δέν ἔχουν τελειωμό τά κρούσματα ἐκ μέρους «ὀρθοδόξων» ἱεραρχῶν, πού βαθαίνουν ὁλοένα καί περισσότερο τόν κατήφορο στόν ὁποῖο κουτρουβαλάει τό θλιβερό Φανάρι, ἀλλά καί ἡ Ἑλλαδική διοικοῦσα Ἐκκλησία.

Πρόσφατα - καί μέσα σέ λίγες μόνο μέρες - μάθαμε γιά:
α) τά σεμινάρια πρός Οὐκρανούς «κληρικούς» (μαντέψτε ποιᾶς συμμορίας) πού πραγματοποιεῖ ἡ μητρόπολη Δημητριάδος, σέ συνεργασία φυσικά μέ τή μεταπατερική διαβολοακαδημία τοῦ Βόλου καί μέ τίς εὐλογίες ἐννοεῖται τοῦ Βαρθολομαίου (δηλαδή πλέον δέν συναυλιζόμαστε καί δέν συλλειτουργοῦμε μόνο μέ τό ἀχειροτόνητο σκυλολόϊ τοῦ Ἐπιφάνιου, ἀλλά τό ἐφοδιάζουμε πιά καί μέ «υἱούς γεένης διπλοτέρους ἡμῶν»),

β) τήν «Πράσινη Ἐνορία» πού λειτουργεῖ στήν ἴδια μητρόπολη, προφανῶς καί πάλι εὐχαῖς καί πρεσβείαις τοῦ γνωστοῦ καί ὡς Πράσινου Πατριάρχη (ὅλες αὐτές οἱ πράσινες γελοιότητες θυμίζω ὅτι εἶναι βασικό γρανάζι τῆς νεοεποχίτικης ἀτζέντας),

γ) τήν παρουσία ἐπιδεικτικά συμπροσευχόμενου (καί διά μικροφώνου) παπικοῦ καρδινάλιου ἐν μέσῳ Θείας Λειτουργίας πού τελέστηκε σέ ὀρθόδοξο ναό στόν Πόρο καί στήν ὁποία χοροστάτησε ὁ διαβόητος Ἐλπιδοφ(θ)όρος (λόγος ἐπαρκέστατος ἱεροκανονικά γιά νά ξηλωθοῦν καί νά ξυριστοῦν ἄμεσα ὅλοι ὅσοι βρίσκονταν ἐκεῖ μέσα - ἕως καί τόν τελευταῖο διάκο) καί

δ) τή χειροτονία σέ ἐπίσκοπο στήν Κωνσταντινούπολη (πάλι διά χειρός Ἐλπιδοφθόρου) κάποιου ἀπίθανου σχισματικοῦ ὀνόματι Arjan Koja, ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἀλβανικῆς Ἐκκλησίας στήν Ἀμερική, παρά τήν ἀντίδραση (πρός τιμήν του) τοῦ Ἀλβανίας Ἀναστασίου, πού κατήγγειλε μάλιστα ὅτι ὁ λεγάμενος κατά τή χειροτονία ἀπήγγειλε τό Σύμβολο τῆς Πίστεως συμπεριλαμβάνοντας καί τό filioque («ἐκ τοῦ Πατρός καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόμενον»), γεγονός τό ὁποῖο δέν διεψεύσθη, ἀλλά ἀποδόθηκε ἀπό τόν δράστη σέ...συναισθηματική φόρτιση λόγῳ τῆς χειροτονίας!

Καί σέ αὐτά ἐγώ θά προσθέσω καί τή νέα προδοσία γιά τήν ὁποία εἶμαι βέβαιος ὅτι ἔρχεται ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς (;) Συνόδου στό μεῖζον θέμα τῶν νέων ταυτοτήτων, γιά τίς ὁποῖες πρό ἡμερῶν ἐνημερώθηκαν ἀπό τόν (ἤδη ἀπελθόντα) Μηταράκη ὁ πρώην...ἀνήμερος (καί νῦν προσκυνημένος) «Λέων τῆς Ὀρθοδοξίας» καί ὁ ἐν Σέρραις ὁμόλογός του καί πῆραν (λέει) διαβεβαιώσεις ὅτι δέν ὑπάρχει πρόβλημα μέ αὐτές. 

Στό θέμα αὐτό βεβαίως δέν ὑπάρχει ἀκόμη ἐπίσημη συνοδική ἀπόφαση καί ἀνακοίνωση, ἀλλά ὅποιος περιμένει ἀντίδραση ἀπό τούς ταλαίπωρους πού ἔχουν καταντήσει ἐδῶ καί χρόνια παιχνιδάκι καί περίγελως στά χέρια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας (ὅπως εἴδαμε καί στήν ἐποχῇ τῆς ψευτοπανδημίας), ζεῖ προφανῶς σέ παράλληλο σύμπαν. 

Ἤδη μάλιστα θυμίζω τήν ἀνεκδιήγητη δήλωση τοῦ Καστορίας ὅτι οἱ νέες ταυτότητες εἶναι μόνο πολιτικό θέμα καί ὄχι πνευματικό.
Καί δέν ὑπάρχει φυσικά κανένα φῶς στό βάθος τοῦ τοῦνελ. Μόνο σκοτάδι. 

Τήν ὥρα πού ἡ πατρίδα καίγεται (μεταφορικά καί κυριολεκτικά) καί ὁ λαός μας βουλιάζει στήν παρακμή, τή διαστροφή καί τήν παράνοια, ἀποδεικνύεται γιά πολλοστή φορά ὅτι οἱ ποιμένες του, αὐτοί δηλαδή πού ἀνέλαβαν ἐκ Θεοῦ τό ἔργο τῆς καθοδήγησης καί τῆς διαφύλαξής του, εἶναι οἱ κατ' ἐξοχήν πού τόν σπρώχνουν - καί δή ἐν πλήρει συνειδότι - ὁλοένα καί πιό βαθιά στήν ἄβυσσο...

Νεκτάριος Δαπέργολας