.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η παναίρεση του Οικουμενισμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η παναίρεση του Οικουμενισμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έρχονται οικουμενιστικές εξελίξεις! Πάπας Φραγκίσκος προς Βαρθολομαίο: Επείγουσα ανάγκη για πλήρη ενότητα



Κάτι τρέχει με τα οικουμενιστικά σχέδια Βατικανού και Φαναρίου…
Με αφορμή την παρουσία Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων στο Φανάρι ως κομμάτι της παραδοσιακής ανταλλαγής αντιπροσωπειών για τις θρονικές εορτές, Φραγκίσκος και Βαρθολομαίος έκαναν δηλώσεις για ενότητα σε πιεστικό ύφος, που κάθε άλλο παρά τυχαίες μπορεί να είναι.

Ο Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, Καρδινάλιος Kurt Koch πήγε στην Κωνσταντινούπολη με αντιπροσωπεία της Αγίας Έδρας και οι Ρωμαιοκαθολικοί Ιεράρχες έλαβαν μέρος στη Θεία Λειτουργία στον πατριαρχικό καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου.

Στο πλαίσιο αυτής ο Καρδινάλιος Κώχ μετέφερε στον Ορθόδοξο Πατριάρχη ένα μήνυμα από τον Πάπα Φραγκίσκο το οποίο διαβάστηκε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.

«Αν και είμαι μακριά σε ποιμαντική επίσκεψη στη Μιανμάρ και το Μπαγκλαντές, θέλω να μεταφερθούν οι καλύτερες αδελφικές ευχές για την Αγιότητά σας και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τον κλήρο και όλους τους πιστούς που συγκεντρώθηκαν κατά τη Θεία Λειτουργία», ανέφερε στο μήνυμά του ο Πάπας και συμπληρώνει με νόημα:

«Καθολικοί και Ορθόδοξοι, ομολογώντας με τα δόγματα των πρώτων επτά Οικουμενικών Συνόδων, πιστεύοντας στην αποτελεσματικότητα της Ευχαριστίας και των άλλων μυστηρίων, διατηρώντας την αποστολική διαδοχή του των Επισκόπων, έχουν μια βαθιά αίσθηση της εγγύτητας μεταξύ τους».

Έκανε δε λόγο για τον «επείγοντα χαρακτήρα της ανάπτυξης σε πλήρη και ορατή ενότητα.» Ο Ποντίφικας μιλησε για την έγκριση του συνεχιζόμενου θεολογικού διαλόγου σχετικά με το πρωτείο και την καθολικότητα, και σημείωσε ότι η συναίνεση «μπορεί να χρησιμεύσει ως αξιολόγηση, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων θεολογικών κατηγοριών και πρακτικών που έχουν εξελιχθεί με την πάροδο της δεύτερης χιλιετίας.»

Την ίδια στιγμή ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στους ίδιους εορτασμούς για τον Άγιο Ανδρέα στο Φανάρι απευθυνόμενος προς την αντιπροσωπεία των Ρωμαιοκαθολικών τόνισε ότι : «Φαίνεται όμως ότι έφθασεν η ώρα να ασχοληθώμεν επιμελώς και με τα εμπόδια εις την αποκατάστασιν της πλήρους κοινωνίας των Εκκλησιών ημών, όχι διά να επιστρέψωμεν εις τας αγόνους αντιπαραθέσεις του παρελθόντος, αλλά διά να αναλύσωμεν ομού τα ζητήματα αυτά και να οδηγηθώμεν εις λύσεις, αποδεκτάς εκατέρωθεν».

Είναι σαφές από το ύφος των δηλώσεων και των δύο πως είναι αποφασιμένοι να πιέσουν προς την ίδια κατεύθυνση.
Με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την Ορθοδοξία μας….

Του Μανώλη Κείου

"Ταϊζέ": Μια μικρογραφία της εποχής του Αντιχρίστου!

Η Θεολογική Α.Π.Θ. διαφημίζει 
το φροντιστήριο του Οικουμενισμού στο Ταϊζέ 


katanixis.gr: Για μερικά ξενόφερτα πράγματα, η θέση μας πρέπει να είναι κρυστάλλινη, να μοσχοβολά Ορθοδοξία. Η καλούμενη ως μοναστική αδελφότητα του Ταιζέ, αποτελεί και είναι περήφανη γιαυτό, το μοντέλο της ένωσης που οραματίζεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Είναι μια μικρογραφία της εποχής του Αντιχρίστου, όπου όλοι ανεξαιρέτως οι "προσκυνητές" από διάφορες θρησκείες, δοξασίες, αιρέσεις, παγανιστικές λατρείες, κάνουν ΚΟΙΝΗ προσευχή. Ο καθένας στο Θεό του!!
Άνδρες και γυναίκες όλοι μαζί!! 
Στα χνάρια του Πατριάρχη λοιπόν φοιτητές της Θεολογικής Α.Π.Θ. έμειναν 2 μήνες στο Ταιζέ. Βιωματικό φροντιστήριο του Οικουμενισμού. Μόνο που ο Οικουμενισμός είναι κατεγνωσμένη αίρεση, οι συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλοθρήσκους απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνες, προβλέπουν δε τον αφορισμό των λαϊκων και την καθαίρεση των κληρικών. 
Εκεί στη Θεολογική οι φοιτητές που είναι Ορθόδοξοι, βιώνουν τη "φοβέρα" και τη "σκλαβιά" του Ρήγα... Είμαστε μαζί σας παιδιά, ό,τι θέλετε να αποκαλύψετε ανώνυμα, το katanixis.gr είναι στη διάθεσή σας. Μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου άλλωστε, αυτοί ξεμπροστιάζονται μόνοι τους και απροκάλυπτα. Τις ανακοινώσεις τους να μας στέλνετε φτάνει και περισσεύει.
Καλόν ομολογιακό αγώνα.

Φοιτητές της Θεολογικής του ΑΠΘ στο Ταιζέ

Τα βήματα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ακολούθησαν φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, που επισκέφθηκαν και έμειναν περίπου δύο μήνες στη μοναστική Κοινότητα του Taizé (Ταιζέ), στην επαρχία της Βουργουνδίας, στην Κεντρική Γαλλία.
Το Taizé (Ταιζέ) είναι μία ιδιαίτερη μοναστική κοινότητα, που χαρακτηρίστηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ως «το κέντρο της συμφιλίωσης». Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η «μοναστική» στον κόσμο, κοινότητα του Taizé ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το 1940 ο μοναχός Ροζέ, δημιούργησε την κοινότητα με σκοπό να προσφέρει καταφύγιο, μέσα στην εξέλιξη του πολέμου, για τους πρόσφυγες και τους «δραπέτες» από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Ροζέ, ήταν ένα νεαρό αγόρι 25 ετών, που άφησε τη γενέθλια γη του, την Ελβετία για να πάει να ζήσει στην Γαλλία, την πατρίδα της μητέρας του. Η φρίκη του πολέμου τον οδήγησε να φύγει, μέσα στη νύχτα, με ένα ποδήλατο. Έφτασε στο μικρό χωριό Taizé, στην Βουργουνδία, το οποίο βρίσκεται 10 χιλιόμετρα απόσταση νότια του Κλυνί… και έτσι ξεκινά η ιστορία και ο ρόλος του Taizé (Ταιζέ). Επίσημα η κοινότητα ιδρύθηκε το 1949 από τον Ροζέ και επτά μοναχούς.


«Είχε από την νεότητα του τη διαίσθηση ότι η κοινοβιακή ζωή μπορούσε να αποτελέσει ένα σημάδι ότι ο θεός είναι αγάπη και μόνο Αγάπη. Αναζητούσε ένα μέρος μέσα στην ταραχώδη περίοδο της μοναρχίας του γερμανικού αυταρχισμού, για να εγκαινιάσει μια κοινοβιακή ζωή για αδελφούς: «αδελφούς αποφασισμένους να δώσουν την ζωή τους και οι οποίοι θα προσπαθούν πάντα να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον και να είναι συμφιλιωμένοι, μια κοινότητα, στην οποία η καλοσύνη της καρδιάς θα βιωνόταν πολύ συγκεκριμένα, και όπου η αγάπη θα ήταν το επίκεντρο των πάντων». Δεν είχε πολλά χρήματα και στις 28 Αυγούστου του 1940, έφτασε στο χωριό του Taizé, όπου ήταν ”κανονισμένο” να δει ένα σπίτι. Εκεί, υπήρχε μια γυναίκα που του ζήτησε να μείνει μαζί τους λίγο καιρό παραπάνω. Ο Roger αποφάσισε να αγοράσει ένα σπίτι εκεί και να αρχίσει μια ζωή κοινότητας, όπου οι λίγοι αδελφοί που τον συντρόφευαν να ακολουθούν τον Χριστό στην απλότητα, την αθλιότητα και την κοινότητα. Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του και συνάμα όραμα ήταν η ειρήνη μεταξύ των Χριστιανών από διαφορετικές ομολογίες και παραδόσεις, η οποία θα μπορούσε να συνιστά ένα ουσιώδες πρότυπο βεβαίωσης της ειρήνης στην ανθρωπότητα. Επιθυμούσε η κοινότητα του Taizé να γίνει μια παραβολή κοινότητας και ένα «σημείο» αδελφικής αγάπης εξιστορεί στους φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ο μοναχός Ρίτσαρντ, ένας από τους πιο ηλικιωμένους και αφοσιωμένους αδελφούς της κοινότητας. Έτσι ξεκινά το Taizé, μία μεγάλη θεολογική Κοινότητα χωρίς συγκεκριμένη θεολογική δογματική ταύτιση, ανοιχτή σε όλους εκείνους που αναζητούν την κοινωνία με τον Θεό, μέσω κοινής προσευχής, κοινών ύμνων, κοινών προβληματισμών και κοινών συζητήσεων. Σήμερα, στο Taizé, ζούνε μόνιμα εκατό μοναχοί, ρωμαιοκαθολικοί και διαμαρτυρόμενοι, που προέρχονται από τριάντα διαφορετικές χώρες, από διαφορετικές εκκλησίες, ωστόσο όλοι τους ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι ζωής, με γνώμονα την απλότητα.


Ετησίως το Taizé, το επισκέπτονται εκατοντάδες θεολόγοι από όλο τον κόσμο, ωστόσο το Ταιζέ δεν είναι μια κοινότητα θεολόγων, αλλά ένα μοναστήρι που ανοίγει την αγκαλιά του σε όλους τους ανθρώπους ποικίλλων ομολογιακών, εθνικών, πολιτισμικών, γλωσσολογικών προελεύσεων. Όλοι μαζί όμως έχουν ένα κοινό στοιχείο, προσεύχονται με κοινούς ύμνους και εργάζονται μαζί για τη χρονική παραμονή τους στο μοναστικό κέντρο.“Η εμπνευσμένη πρωτοβουλία που ανέπτυξε η μοναστική κοινότητα του Ταιζέ για τους νέους ανεπιφύλακτα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μοναδική. Στις δεκαετίες που δραστηριοποιείται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα προσφέρει σε απειράριθμους νέους από όλα τα μέρη της υφηλίου, τα πιο μακρινά και τα πιο κοντινά, την ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους, να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, τις εμπειρίες τους και τα σχέδιά τους. Προ πάντων να δημιουργήσουν φιλίες, να βγουν από το στενό πλαίσιο του εαυτού τους ή του στενού τους κύκλου και να συμμεριστούν κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς. Το σπουδαιότερο ίσως είναι η ευκαιρία που έχουν να αντικρύσουν τον εαυτό τους και να πάρουν απαντήσεις σε καίρια υπαρξιακά ερωτήματα. Η απλότητα, η καλοσύνη, η ευγένεια, η προσήνεια, οι γνώσεις και η διάκριση των μελών της μοναστικής κοινότητας, οι απέριττες συνθήκες διαβίωσης, οι ευκαιρίες της προσευχής διανθισμένες με εύληπτους ύμνους, η μελέτη της Αγίας Γραφής και οι συζητήσεις σύγχρονων κρίσιμων θεμάτων αποτελούν όντως μία πολύτιμη και μοναδική πνευματική προσφορά του Taizé για τη νεολαία όλου του κόσμου στην εποχή μας” αναφέρει χαρακτηριστικά, η Καθηγήτρια Ομιλητικής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Δήμητρα Κούκουρα.


«Ο στόχος είναι, πρώτιστα, εν Αγίω Πνεύματι, να φιλοξενήσουμε άνευ όρων και διακρίσεων ανθρώπους και να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν αυτό το μέρος, ανεξάρτητα των επαγγελμάτων που φέρουν∙ ωστόσο, χαιρόμαστε ιδιαιτέρως να φιλοξενούμε ακόμα νέους θεολόγους από διάφορες εκκλησίες, παραδόσεις και πανεπιστήμια. Όμως στο Taizé δεν αναλαμβάνονται ως καθήκοντα οι θεολογικές σπουδές, βέβαια, στην ημερήσια διάρθρωση της μοναστικής ζωής και της κοινότητας υπάρχει χώρος για αυτές. Έχουν επίσης φιλοξενηθεί και μη χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι θεολόγοι, βουδιστές μοναχοί, οι οποίοι έχουν έρθει να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία τους και τα ερωτήματα τους» αναφέρει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Ποια είναι όμως η σχέση της κοινότητας του Taizé με το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου; «Μερικοί αδελφοί και εγώ είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Γνωρίζω ορισμένους διδάσκοντες και έχω μελετήσει πολλά από τα άρθρα τους και τα έργα τους, μερικά από τα οποία με διευκόλυναν να κατανοήσω πολλές ορθόδοξες πτυχές και γενικά θεολογικές διαστάσεις. Με το να γνωρίσω το Πανεπιστήμιο αυτό, αντιλαμβανόμουν ότι η παρουσία των φοιτητών θα ερχόταν να εμπλουτίσει τις συναντήσεις στο εδώ. Είμαστε, λοιπόν, πολύ χαρούμενοι που εδώ και λίγα χρόνια φιλοξενούμε φοιτητές για το διάστημα λίγων μηνών του καλοκαιριού, και ελπίζω οι φοιτητές να από-λαμβάνουν κάτι από το Taizé. Η παρουσία τους βοήθησε πολύ, ώστε να εξοικειωθούμε με την ορθόδοξη εκκλησία και παράδοση» επισημαίνει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Η ζωή στο μοναστήρι του Ταιζέ είναι βασισμένη σε τρεις κοινές προσευχές μέσα στον μεγάλο ναό της Συμφιλίωσης, οι οποίες δίνουν τον, ιδιαίτερο, παλμό της ημέρας.


«Στο Ταιζέ δεν υπάρχουν επικεφαλής και ακόλουθοι, οι σχέσεις κυριαρχίας απουσιάζουν από την μικρή καθημερινή πρακτική της λειτουργίας, γιατί το σώμα είναι ένα. Βρισκόμαστε όλοι εδώ για να διακονήσουμε, όχι να διακονηθούμε. Το μοναστήρι του Taizé είναι ένα μέρος στο οποίο τραγουδούμε πολύ και προσευχόμαστε, διότι θα θέλαμε οι προσευχές μας να έχουν μια ομορφιά από την παρουσία του Θεού. Ο αδελφός Ροζέ ήθελε πάντα αυτό το μέρος να είναι όμορφο, να υπάρχει το κάλος του Θεού. Υπάρχει μεγάλη ομορφιά όταν τραγουδάμε και προσευχόμαστε μαζί. Στα χρόνια της νεότητας του ο Ροζέ είχε επισκεφτεί τις ρωσικές ορθόδοξες εκκλησίες και πιστεύω ενδιαφερόταν για αυτήν την ομορφιά και την ακρίβεια της ορθόδοξης προσευχής» προσθέτει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Ποια είναι όμως η προοπτική του Taizé και τι μήνυμα θέλει να δώσει στην κοινωνία; «Όπως λέει ο αδελφός Roger στο βιβλίο «Living Today for God», είναι σημαντικό να μην κάνουμε καθόλου σχέδια, ώστε να υπάρχει μόνο ένας δρόμος: να υπηρετούμε Τον Θεό με την προσευχή και άλλα μέσα. Και υπάρχει ακόμα αυτό το πολύτιμο παρόν της αρχής. Τι μπορούν να κάνουν οι Χριστιανοί για να ανασηκώσουν την Ειρήνη; Και καθώς θα θέλαμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως Χριστιανούς, αυτή η ενότητα παραμένει ο χρυσός στόχος. Όταν οι άνθρωποι έρχονται στο μοναστήρι για μια εβδομάδα, προσφέρεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πρωινή εισαγωγή στην Βίβλο καθημερινά. Κάθε χρόνο οι αδελφοί επιλέγουμε σημαντικά κείμενα και περικοπές για να συνοδεύσουν την εκάστη εβδομάδα. Θα θέλαμε επίσης να μην έχουμε κάποιο μήνυμα δικό μας, παρά μόνο την αγάπη Του Θεού. Υπάρχουν τρεις λέξεις στις οποίες, επίσης, ο αδελφός Ροζέ έκανε αναφορά για να εκφράσει το πνεύμα των Μακαρισμών του Ιησού: Χαρά, Απλότητα, Έλεος» διευκρινίζει στους φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. ο μοναχός Ρίτσαρντ. O Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υπήρξε ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης ο οποίος επισκέφθηκε την μοναστική κοινότητα του Taizé. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, μετά την προσευχητική σύναξη της Κοινότητας στο «Ναό της Συμφιλίωσης» σε μια κατάμεστη αίθουσα, παρουσία 1500 ανθρώπων ο Πατριάρχης είπε πως το Taizé είναι «σαν να μαρτυράτε ότι το πέρασμα του χρόνου φέρνει κοντά τους διαιρεμένους Χριστιανούς επιτρέποντάς τους να προχωρούν μαζί στο δρόμο της ενότητας», ενώ χρησιμοποιώντας τον όρο «συμφιλίωση» τόνισε πως η συμφιλίωση γίνεται ένας παράγοντας ειρήνης, ένας μοχλός για να ξεπεράσουμε ιστορικές αντιπαλότητες, ένα μέσο εξουδετέρωσης των πολώσεων του παγκόσμιου κοινωνικού τοπίου και των συγκρούσεων. Η συμφιλίωση είναι επομένως ένα παγκόσμιο ζήτημα για τις εκκλησίες μας και για τον κόσμο γενικότερα. Σε μια εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να είναι σε θέση να εξοπλιστεί με τα εργαλεία εκείνα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η ύστερη νεωτερικότητα» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Από τα νιάτα μου, δεν με εγκατέλειψε ποτέ η ιδέα ότι μια κοινοτική ζωή θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι ο Θεός είναι αγάπη, και μόνον αγάπη. Σιγά -σιγά με διακατείχε η πεποίθηση ότι ήταν ουσιώδες να δημιουργηθεί μια κοινότητα με άνδρες αποφασισμένους να δώσουν όλη τους τη ζωή, και που να προσπαθούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, να συμφιλιώνονται πάντα: μια κοινότητα όπου η καλοσύνη της καρδιάς και η απλότητα θα ήταν στο κέντρο των πάντων» αναφέρει στα απομνημονεύματα του ο ιδρυτής του Taizé μοναχός Ροζέ (Roger).

« ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΔΟΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» («Πατριάρχη»Βαρθολομαίου) «..ύπαγε οπίσω μου, σατανά..» (Ματθ.δ’10)



2ο μέρος (εκ των τριών)

Και μόνο από αυτή τη βλασφημία, θα έπρεπε να ήταν αφορισμένος και προ πολλού καθηρημένος.

Όσον αφορά στο ποίμνιο, τώρα, ως τέκνα Θεού, όφειλε να ζητήσει εξηγήσεις και όχι να σιωπά αδικαιολόγητα….!

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, μα περισσότερο οι αρχιερείς και οι ιερείς. 
«Χαίρε σύντεχνε!... Σωθήκαμε και εμείς! Πολύ σατανικό αυτό που σκέφτηκες και ως έχων το αλάθητο, έχεις πάντα δίκιο, στο εξής θα ισχύει αυτό και τα άλλα που θα αναφέρουμε. Και όποιος τολμήσει να φέρει αντιρρήσεις θα τον καταδιώκουμε, εννοείται χωρίς εφαρμογή κανόνων, αφού αυτοί τώρα πια είναι «τείχη του αίσχους» (Βαρθολομαίου καθ’ υπόδειξη ΑΝΤΙ-χρίστου), τους βάλαμε στο χρονοντούλαπο. Και αν ποτέ στο μέλλον εκτεθείς και χρειαστεί, το πολύ- πολύ ζητάς ένα συγνώμη «ως αλάθητος» για τα μάτια του κόσμου που δεν καταλαβαίνει, όπως έκανες με τον Χριστόδουλο για όλα τα παλιά εγκλήματα κατά της Ορθοδοξίας. Απλά πράγματα! Αυτό που δεν κατάφερες τότε δια των σφαγών και ανέδειξες κατά λάθος-χωρίς να το θέλεις, Αγίους, θα το καταφέρουμε τώρα δια της αρρωστημένης υπακοής. Πρόσεξε, όμως μη και χάσεις το «αλάθητο», γιατί χωρίς αυτό τίποτα δεν μπορούμε να επιβάλλουμε στα ζωντανά (πρόβατα)». 

Αδελφοί μου, όταν ένας άνθρωπος λέει ότι δεν κάνει ποτέ λάθη και πως είναι αλάθητος, εσείς πιστεύετε ότι έχει σχέση με τον Παντοκράτορα-Δημιουργό μας; 

Η αναξιότητά μου θα το χαρακτήριζε ως το άκρον άωτον της υπερηφάνειας.

Σας παραθέτουμε στη συνέχεια, απόσπασμα κειμένου όπου φαίνεται τι έχει ισχυριστεί κατά καιρούς ο πρώτος εκ των ίσων «πατριάρχης», όργανο του ενός εκ των δύο ΑΝΤΙ-χρίστων.

Είναι πασιφανές ότι εμπίπτει (ο πατριάρχης) απόλυτα στον 15ο κανόνα ΑΒ’ Συνόδου που λέει: 

«…εάν δε οι ρηθέντες πρόεδροι ήναι αιρετικοί, και την αίρεσιν αυτών κηρύττουσιν παρρησία (2) και δια τούτο χωρίζονται οι εις αυτούς υποκείμενοι, και προ του να γένη ακόμη συνοδική κρίσις περί της αιρέσεως ταύτης, οι χωριζόμενοι αυτοί, όχι μόνον δια τον χωρισμόν δεν καταδικάζονται, αλλά και τιμής της πρεπούσης, ως ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, είναι ΑΞΙΟΙ, επειδή ΟΧΙ ΣΧΙΣΜΑ ΕΠΡΟΞΕΝΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟΝ ΑΥΤΟΝ,ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΗΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ ΤΩΝ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΑΥΤΩΝ.

Όρα και τον ΛΑ’ αποστολικόν σελ.33»( Πηδάλιο. Οι κανόνες της Α’και Β’ Συνόδου (Πρωτοδευτέρας) Ερμηνεία.σελ.358).

Γυμνή τη κεφαλή, λοιπόν, δηλαδή ΔΗΜΟΣΙΩΣ και ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ο ΑΡΧΙ-αιρεσιάρχης Βαρθολομαίος κηρύττει όχι απλά μία αίρεση αλλά όλες τις αιρέσεις που υπάρχουν και ταυτόχρονα ακυρώνει Εντολές Θεού, Κανόνες Αγίων και όλη τη Διδασκαλία του Κυρίου μας, βλασφημώντας κατά του Αγίου Πνεύματος, λέγοντας: 

1. Ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας»3.

2. Ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή4» καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό5.

3. Ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι προσωρινές6.

4. Ὅτι εἶναι «εὐλογημένη» ἡ Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων, ποὺ ἀπεκήρυξε ὁ ὑπ᾽ αὐτῶν σταυρωθεὶς Κύριος7.

6. Ὅτι οἱ Ἱ. Κανόνες εἶναι: «Τείχη τοῦ αἴσχους9».

7. Ὅτι ἡ Ρωμαϊκὴ «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα10 καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Ὅτι ὁ Πάπας γιὰ ἐσᾶς εἶναι: «προφητικὸς ἀρχηγὸς ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου» καὶ «πρότυπον» καὶ «ἀδαπάνητος θησαυρὸς καὶ ὁδοδείκτης11».

8. Ὅτι οἱ συλλειτουργίες καὶ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι «ἀγάπη». Κάτι ποὺ, ὄχι μόνο δὲν δίδαξε ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἔπραξε τὸ ἀντίθετο μὲ στρατιὲς μαρτύρων.

9. Ὅτι οἱ καταδικασμένοι, ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, Μονοφυσίτες εἶναι «Ὀρθόδοξοι».

10. Ὅτι οἱ χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν εἶναι ἔγκυρες.12

11. Ὅτι ἡ Οὐνία εἶναι ἀποδεκτή.

12. Ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία, ἀνάμεσα στὶς 348 «ἐκκλησίες» – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε – οἱ ὁποῖες διευθύνονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.13

13. Ὅτι: «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ!!!14\

14.Ότι: «Ο πάπας είναι αγιότατος και μακαριότατος».

Όταν δε, ορισμένοι διαμαρτύρονται ως ΓΝΗΣΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ για αυτές τις βλασφημίες, ως οφείλουν, τους διώκει από τις μονές τους και τους ναούς τους χωρίς κανονική εκκλησιαστική διαδικασία, απλά και μόνο επειδή ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝ τον Λόγο της Αλήθειας!


Ρώτησε κάποιος, άραγε, τον «υπερ-παν-αγιότατον» ποιες εντολές του Θεού είναι προσωρινές ή μήπως δεν είναι σοβαρό αυτό;

Αυτά που έχει αναφέρει υπερβαίνουν την μεγαλύτερη βλασφημία, όταν δηλαδή τις εντολές του Θεού περιφρονεί και μας εγγυάται σωτηρία ψυχής και μέσω άλλων θρησκειών.

Συγκρίνετε τώρα αδελφοί μου τα προαναφερόμενα του Βαρθολομαίου με τα αλάθητα του πάπα που αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο 

δείτε τις απόλυτες ομοιότητες των δύο, που συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα, για τον ίδιο «ιερό» σκοπό, δουλεύουν για την ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ μετά της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΓΙΑΣΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, θέλοντας να μας μολύνουν και στη συνέχεια να προβούν στην παράδοση της ανθρωπότητας στον… ΑΝΤΙχριστο με την λεγόμενη Παν-θρησκεία την οποία και διαφημίζουν για να την συνηθίσουμε τα (ζωντανά) πρόβατα.

Εκεί μας κατατάσσουν αφού δεν αντιδρούμε και τους ανεχόμαστε. Για «άλλον» εργάζονται, ΟΧΙ για τον ΧΡΙΣΤΟ…!

Θέλουν και την ψυχή και το σώμα να μας αφανίσουν, διαφορετικά, δεν είχαν παρά να τηρήσουν με ακρίβεια τις Εντολές του γλυκύτατου Ιησού, όπως προείρηκε για όλους μας.

Το θράσος τους δεν έχει όρια, με δόλο θέλουν να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει εκεί που θέλουν αυτοί. Η απόδειξη; Δεν ρωτάνε τους Πιστούς ούτε τους Ευλογημένους Αρχιερείς, Ιερείς και Μοναχούς αλλά ψηφίζουν και αποφασίζουν αυτοί για εμάς.

Στο Ευαγγέλιο το : «αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν,αλλά φεύξονται απ’αυτού,ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν», ξεκάθαρα μας λέει τι πρέπει να κάνουμε όταν ακούμε λόγους αλλοτρίων -απατεώνων που θέλουν να μας αποσπάσουν από τον Πατέρα μας.

Ποιος όμως να διαμαρτυρηθεί;

Ο ακατήχητος ή «αυτός που πήρε το…αυγό;» Ξέρει πολύ καλά ο πονηρός τη δουλειά του. Πρώτα δίνει για να μας αιχμαλωτίσει και μετά μας τα παίρνει για να μας εκβιάσει προκειμένου να ενδώσουμε εκουσίως ακόμη και στο σφράγισμα, αφού ήδη δώσαμε εξετάσεις και «είμαστε» επιρρεπείς στον μαμωνά.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ «ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

Τέτοιο φως και άλας να μας… λείπει!

Κανένας δεν βρέθηκε να του συντάξει Ορθόδοξο Χριστιανικό Λόγο ή του τον δίνουν έτοιμο οι «πνευματικοί» και δεν ξέρει τι διαβάζει;

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΑΚΟΥΤΕ!! Το έχουμε πει πολλές φορές. Θέλουν να ξεχάσουμε και αυτά τα λίγα που ξέρουμε.

Και Άγγελος να είναι αυτός που τα λέει, εσείς τέκνα φωτός ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, ΜΗΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΤΕ!!

Απευθυνόμενος προς κυβερνητικούς και καρδινάλιους ο «αρχιεπίσκοπος» προσφωνεί: 

«Εμείς οι άνθρωποι είμαστε το φως του κόσμου και το φως δεν το κρύβουμε, το βάζουμε ψηλά, για να φέγγει μέσα στο σπίτι. Είμαστε το αλάτι του κόσμου…». 

Συνεχίζει:

«Και κάτι που έχουμε παρεξηγήσει και δεν το προσέχουμε: Ο Κύριος αναφέρει : «Ουκ ήλθον καταλύσαι τον Νόμο αλλά πληρώσαι», δηλαδή δεν ήρθε για να καταλύσει το νόμο, το κράτος, αλλά να το συμπληρώσει, να το βοηθήσει με έμμεσο αλλά ουσιαστικό τρόπο. 
Μας καλεί σε συνεργασία και όλοι μαζί, ο καθένας με τη δύναμη που έχει, με τον τρόπο που μπορεί, πρέπει να λειτουργήσουμε και να προχωρήσουμε σαν ένα σώμα».

Κατ’ αυτόν τον τρόπο , με τα λεγόμενά του αναπαύει τους ασεβείς και άθεους, σκανδαλίζει το Ορθόδοξο ποίμνιο και εκτελεί διαταγές «ανωτέρων», ελεγχόμενος από παρατηρητές!


Κάνετε και εσείς μια προσπάθεια, αδελφοί μου, να κατανοήσετε μήπως το Ευαγγέλιο τα λέει λάθος και ο προλαλήσας έχει δίκιο.

13. «Σεις οι μαθηταί μου, είσθε το πνευματικόν άλας των επί της γης ανθρώπων, επειδή έχετε προορισμόν να προλαμβάνετε την ηθικήν σαπίλαν….Εάν λοιπόν και σείς χάσετε την ηθικήν σας δύναμιν, δεν θα γίνετε άχρηστοι μόνον, αλλά και θα περιφρονηθήτε από τους άνθρωπους»(Ματθ.Ε’13)

14. «Σεις (οι μαθηταί μου) είσθε το φως του κόσμου, διότι προορισμόν έχετε με το φωτεινόν παράδειγμά σας και τους μεταδίδοντας το φως της Αληθείας λόγους σας να φωτίζετε τους ανθρώπους, που ευρίσκονται εις το σκότος της αμαρτίας και της πλάνης…»(ματθ.Ε’14)

17. « Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμον ή τους Προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι» (Ματθ.Ε’17)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: «Μη νομίσετε ότι ήλθα δια να καταλύσω και ακυρώσω τον ηθικόν νόμον του Μωϋσέως ή την ηθικήν διδασκαλίαν των Προφητών. Δεν ήλθα να καταλύσω αυτά, αλλά να τα συμπληρώσω και να σας τα παραδώσω τέλεια».

Σας τα λέμε αυτά γιατί όποια αλλαγή ή διαστρέβλωση του Ευαγγελίου σημαίνει βεβήλωση, αίρεση, προσβολή και βλασφημία και δεν επιτρέπονται ανακρίβειες από πρόσωπα ιεροσύνης που πρέπει να εμπνέουν το ποίμνιο και να συνετίζουν τους ασεβείς.

Δεν κρίνουμε το πρόσωπο αλλά τις ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ!

Πρέπει η ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΑΚΡΙΒΕΙΑ να διδάσκεται όπως θέλει ο Θεός και όχι όπως ορέγεται ο καθένας.

Εγκωμιάζοντας την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο ο «αρχιεπίσκοπος» λέει: 

«Θα σας παρακαλούσα να κινηθούμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ αγάπης και του σεβασμού προς κάθε διαφορετική άποψη, έχοντας κυρίαρχη θέση την γνώμη των πλειόνων. Έχουμε χρέος να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις, έστω και κατά πλειοψηφία».

Από δω και πέρα δηλαδή αδελφοί μου, την Αλήθεια περί Πίστεως θα την κατέχουν όσοι είναι περισσότεροι;;

Να και άλλη αίρεση. Την αλήθεια μπορεί να την κατέχει και ένας όπως ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ή ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής και πολλοί άλλοι, διαφορετικά μάλλον «κατέχουν την αλήθεια οι αλλόθρησκοι» που είναι περισσότεροι! 

Συνεχίζει: 

«Η οικουμένη περιμένει από εμάς την μαρτυρία της ενότητάς μας. Το κοινόν ποτήριον». Άλλη αίρεση αυτή.

Δεν άκουσε ποτέ ο Ιερώνυμος ότι οι αιρετικοί δεν έχουν μυστήρια και το να έρθεις μαζί τους σε κοινό ποτήριον είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ και είναι σαν να προσπαθείς να ενώσεις το αίμα και το σώμα του Χριστού με τον ΑΝΤΙχριστο; Δεν γνωρίζει ότι ο κοινωνών μετά των ακοινωνήτων είναι και αυτός ακοινώνητος, όπως λέει ο Άγιος; 

Συνεχίζει: «Δεν υπάρχει χώρος για διαπραγματεύσεις σε ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ». Άλλη μία αίρεση. 

Παρακούν τους Αγίους μας και όλες τις εντολές του Κυρίου μας. ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΔΟΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ.

Επιμένουν ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ λες και τα δόγματα της Εκκλησίας του Χριστού είναι διαπραγματεύσιμα.

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΛΕΝΕ! Ξέφυγαν εντελώς. 

Συνεχίζει: 

«Σχίσματα και φατρίες είναι έργο του πονηρού που μας θέλει μακριά από το κοινό ποτήριο». (προσφώνηση Ιερωνύμου προς τα μέλη της ιεραρχίας).

Άλλη μία αίρεση, που επίσημα ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο.

Όσοι ακολουθούν τους Αγίους Πατέρες της Αγιασμένης Εκκλησίας μας είναι φατρίες που επιδιώκουν σχίσματα και είναι εργάτες του πονηρού. Ενώ όσοι ακολουθούν τους αιρετικούς που βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα είναι κατ’ αυτούς …Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Αλλού λέει: «Η Εκκλησία θεωρείται ως μία συνεχής σύνοδος». Άλλη αίρεση.

Η συνεχής σύνοδος της Εκκλησίας αποσκοπεί ουσιαστικά στην αντιμετώπιση και απομάκρυνση των αιρέσεων και όχι στην υποταγή της (Εκκλησίας μας) σ’ αυτές, όπως έγινε στην ΨΕΥΔΟσύνοδο Κρήτης, η οποία δεν είναι συνέχεια των προηγουμένων συνόδων, αφού για πρώτη φορά δεν επικυρώθηκαν (οι προηγούμενες). Επιπλέον είναι άκυρη διότι δεν είχε συνοδικότητα όπως απαιτείται κατά τους Ιερούς Κανόνες.

Συνεπώς, είναι μια ΨΕΥΔΗΣ σύνοδος αιρετικών φατριών που θα μείνει στην ιστορία ως η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ από νέους Άννες και Καϊάφες.

Όσα αναφέραμε είναι ένα μικρό μέρος της πληθώρας των δογματικών αποκλίσεων που έχουν περιπέσει και ας σταματήσουμε εδώ γιατί είναι πολύ λυπηρό, ιεράρχες να μην κατανοούν αυτά που δίδασκαν οι ίδιοι με ακρίβεια, μέχρι χθες!

Όλα αυτά ενδεχομένως να σας είναι γνωστά, ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΑΣ! Εμείς σας τα υπενθυμίζουμε για να μην λησμονηθούν.

Στο 3ο και τελευταίο μέρος, θα απαντήσουν οι Άγιες Γραφές της Εκκλησίας του Χριστού, στους βλάσφημους και αναίσχυντους που θέλουν να μας …τρελάνουν.

Ένα παράδειγμα ψευτιάς και υποκρισίας.

Προσποιούνται τάχα ότι ενδιαφέρονται για «την πράσινη ανάπτυξη και προστασία του Ασωπού ποταμού»!!... Κύριε ελέησον!... ενώ εγκαινίασαν τα hot spots στο επί 40 έτη κλειστό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, που το μετέτρεψαν σε ξενοδοχείο και στο προαύλιό του τοποθέτησαν αυτοτελή , λουξ σπιτάκια για τους λαθρομετανάστες, 2km πριν τη Θήβα επί της Π.Ε.Ο. πλησίον του Ασωπού. (σχετικά με την επίσκεψη του Βαρθολομαίου στον Ασωπό στη Θήβα)

Σημείωση: Ο Ιερώνυμος κατάγεται από την περιοχή …και ήταν όλα καλο-σχεδιασμένα!

Τους δε Ιερείς, Γεροντάδες και Γερόντισσες που Ορθοτομούν τον Λόγο της Αλήθειας τους πετάνε στον δρόμο αδιαφορώντας για το που θα κοιμηθούν.

Μετά, τολμούν να μιλάνε για αγάπη οι ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ, ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ και ΕΧΘΡΟΙ του Χριστού, «οις ουκ αφεθήσεται ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι».

Ο δε λόγος όχι ως παράπονο, ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ, αλλά προς ανάδειξη της αλήθειας και της ύπουλης και κακής συμπεριφοράς τους.

Όποιος έχει αυτιά και θέλει ας ακούει.

Και όποιος έχει νου και θέλει ας κατανοεί.

Αδελφοί μου, ΑΣ ΕΡΕΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ γιατί μόνο τότε θα μάθουμε την αλήθεια και ας προσευχηθούμε και γι’ αυτούς που έμαθαν πολλά και παραπαίουν μπερδεμένοι.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ… Να πηγαίνουμε ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ και ΤΗΣ Ν.Τ.Π.

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος.



Με αυτούς που προσκυνούν τον Πάπα, κοινωνούν οι Ποιμένες σας! Δεν σας νοιάζει;

Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ είναι εδώ! --Αυτά που κρύβουν οι ρασοφόροι, για να μην ξυπνήσει ο λαός!



Το ερώτημα που παραμένει είναι: 
 Σε ποιόν Θεό; 
 Σίγουρα όχι στον Τριαδικό.


Να, λοιπόν, πώς εννοούν οι πατριαρχικοί οικουμενιστές την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης!



"Μετάφραση" χθεσινής φωτογραφίας!



Ὁ "ὀρθόδοξος" Πατριάρχης 
Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης
λιβανίζει "ὀρθόδοξους" καὶ αἱρετικούς, 
ἔχοντας φροντίσει οἱ αἱρετικοὶ νὰ τιμῶνται,
ἱστάμενοι ...ψηλότερα, 
σὲ τιμητικὰ στασίδια!!!

''Tα κουρέλια των Αποστόλων...''



Όταν ένα θύμα πιστεύει τις ίδιες αξίες με τον επιτιθέμενο, αυτός παύει να γίνει αντιληπτός ως απειλή, ''του στρώνει και χαλί...''


Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Την Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Κατά την Θεία Λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της ''Εκκλησίας'' της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Κουρτ Κοχ, Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Χριστιανική Ενότητα... 

Συμπροσευχήθηκαν Ιεράρχες του Θρόνου και άλλων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, Κληρικοί, Μοναχοί και Μοναχές από την Πόλη και την Ελλάδα.
Φυσικά μαζί τούς συμπροσευχήθηκαν και οι παρόντες παπικοί...

Μετά την απόλυση ο Οικουμενικός Πατριάρχης χειροθέτησε το νέο Πρεσβύτερο π.Ανδρέα σε Μέγα Πρωτοσύγκελλο και ακολούθως προσφώνησε την επίσημη Αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Αναφερόμενος στην πορεία του θεολογικού διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών, ο οποίος ξεκίνησε πριν από περίπου σαράντα χρόνια, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε ότι στο επίκεντρό του βρέθηκαν όσα μας ενώνουν...

«Φαίνεται όμως ότι έφθασεν η ώρα να ασχοληθώμεν επιμελώς και με τα εμπόδια εις την αποκατάστασιν της πλήρους κοινωνίας των Εκκλησιών ημών...»

Έτσι το Οικουμενικό Πατριαρχείο «τίμησε» τον ιδρυτή του Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο.

(φωτό απο τον ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.)

''Η μυστική βοή τους έρχεται, των πλησιαζόντων γεγονότων. Και την προσέχουν οι ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί...'' 
~ Κ. Καβάφης

Είπε κάποτε ο ποιητής, και αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, η τιμή αυτή αποδώθηκε με μια ακόμη παράβαση των Αποστολικών κανόνων.

Και με την ομολογία του πάθους του πατριάρχου περί πλήρους κοινωνίας των ''Εκκλησιών'', οπού η άλλη ''εκκλησία'' βεβαίως, το Βατικανό, ουδέποτε αρνήθηκε τα αιρετικά της φρονήματα, ούτε έχει επιδείξει ποτέ καμία τέτοια διάθεση, κάτι που έχει γίνει πια ''συνήθεια'', και κανείς δεν βλέπει κάτι το παράξενο.

Παράξενο είναι να τιμάς λέει τον Απόστολο, αλλά ταυτόχρονα, να κάνεις κουρέλια τούς κανόνες τούς.
Να τούς κάνεις χαλί, κουρελού για να εισέλθει ο ''φίλος''...

Η Εκκλησία δεν κανονίζει τίποτα χωρίς κάποιο λόγο. Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος, που απαγορεύεται η συμπροσευχή με αιρετικούς; Και πώς μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό στους ίδιους τους αιρετικούς; Ή σε όσους ορθόδοξους είναι υπέρ κοινής παρουσίας σε τελετές μετά αιρετικών;

Ως μια πρώτη και απλή απάντηση στο ερώτημα αυτό, θα μπορούσαμε να δώσουμε την εξής: "Επειδή απαγορεύονται από τον 45ο και 65ο Αποστολικούς κανόνες, που λένε:

«Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρήσθω». 

(Αυ­τός ο ι­ε­ρός Κα­νών των α­γί­ων Α­πο­στό­λων δεν προσ­δι­ο­ρί­ζει ποί­α α­κρι­βώς προ­σευ­χή η α­κο­λου­θί­α α­πα­γο­ρεύ­ε­ται, αλ­λά α­πα­γο­ρεύ­ει κά­θε κοι­νήν με­θ’ αι­ρε­τι­κών προ­σευ­χήν, έ­στω και την κα­τ’ ι­δί­αν “συ­νευ­ξά­με­νος”­. 
~ Ερμηνεία απο τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς)

Και «Ει τις κληρικός ή λαϊκός εισέλθοι, εις συναγωγήν Ιουδαίων ή αιρετικών, προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω και αφοριζέσθω».

Βλέπε και τοῦ Β΄ Κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου,που επικυρώνει τα άνωθεν, ἀπαγορεύει ρητῶς συμπροσευχή μέ ἀκοινώνητους καί ἑτερόδοξους... μέ τή σαφῆ ἀπειλή τῆς καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν καί τοῦ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν, πού τόν παραβιάζουν.

Ίσως αυτό δεν αρκεί ως απάντηση, για κάποιον που θέλει να μάθει το λόγο, για τον οποίο δόθηκαν οι κανόνες αυτοί από τους Αγίους Αποστόλους.

Για να μπορούν με τον τρόπο αυτό, να τους ελέγξουν, να μπορούν να τους πουν ότι βρίσκονται σε αίρεση απωλείας, χωρίς ο άλλος να τους απαντήσει: "Τότε γιατί προσεύχεσαι μαζί μας; Γιατί μας δέχεστε στούς ναούς σας;''

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, θέλοντας να εξηγήσει τον λόγο αυτής της απαγόρευσης, μας δίνει κάποια σχόλια στο Πηδάλιο επ' αυτού του ζητήματος:


«Οι ορθόδοξοι Χριστιανοί πρέπει να αποστρέφωνται τους αιρετικούς, και τας τών αιρετικών τελετάς. 

Μάλλον δε αυτοί, οι αιρετικοί δηλ. πρέπει να ελέγχωνται και να νουθετώνται από τους Επισκόπους και Πρεσβυτέρους, μήπως ήθελαν καταλάβουν και επιστρέφουν από την πλάνην των. 

Δια τούτο ο παρών Κανών διορίζει ότι, όποιος Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος ήθελεν άποδεχθεί ως ορθόν και αληθινόν το βάπτισμα των αιρετικών ή την παρ' αυτών προσαγομένην θυσίαν, ο τοιούτος, προστάζομεν να καθαιρεθή.

Επειδή ποίαν συμφωνίαν έχει ο Χριστός με τον διάβολον; ή ποίαν μερίδα έχει ο πιστός με τον άπιστον; 

Διότι εκείνοι όπου δέχονται τα παρά των αιρετικών, ή τα όμοια φρονήματα, εκείνων έχουσι και αυτοί, ή το ολιγώτερον δεν έχουσι προθυμίαν να ελευθερώνουν αυτούς από την κακοδοξίαν των.

Οἱ γὰρ συνευδοκοῦντες εἰς τὰς ἐκείνων τελετάς, πῶς δύνανται νὰ ἐλέγξουσιν αὐτοὺς διὰ νὰ παραιτήσουν τὴν κακόδοξον καὶ πεπλανημένην των αἵρεσιν;» (Πηδάλιον ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, σελ. 50-54.)

Αν θέλουμε να λέμε πως είμαστε σύμφωνοι με τούς Αγίους, τότε με βάση τις εξηγήσεις τούς, δεν αποδόσαμε καμία ''τιμή'' στόν αγαπημένο Απόστολο Ανδρέα, ούτε στήν διδασκαλία, ούτε στούς κανόνες που όλοι οι Απόστολοι ως φωτεινοί μαθητές Του Χριστού, και Θεολόγοι απλανείς, εβρισκόμενοι εις στήν Πεντηκοστή μας παρέδωσαν...

Και που οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων των θεούμενων Πατέρων της Εκκλησίας, τονίζουν την πλήρη αποδοχή τούς, και ισχύ τούς. 

Για άλλη μια φορά τιμήσαμε τα ''κουρέλια''... είναι τα σχισμένα αυτά κομμάτια που αποκόπηκαν απο το χρυσοποίκιλτο και υπέρλαμπρο φόρεμα της Μίας Αγίας Αποστολικής και Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Είναι η αιρετική δύση, και ο ''αλάθητος'' πάπας, που έρχεται ύπουλα, εβρισκόμενος την πόρτα ανοιχτή, απο σκοτισμένους νόες, να αλλώσει την Αλήθεια, να διαβρώσει την μοναδική ασφαλή οδο σωτηρίας της ψυχής του ανθρώπου, επιθυμόντας μια ''ένωση εκκλησίων'' υπο τις οδηγίες του.

Μια νεα θρησκεία και εκκλησία είναι έτοιμη να ανατείλει, που δεν θα έχει κεφαλή Τον Δεσπότη Χριστό... αλλά κάποιον άλλο στήν θέση Αυτού. 

Όποιος έχει νου, ας λογαριάσει...

Και αν είσαι σύγχρονος πολύ, και νέος και μοντέρνος, και δεν τα πολύ πας καλά με τούς αγίους, και ολα τούτα τα βρίσκεις κάπως ''αναχρονιστικά'' βρε αδερφέ, ρώτα τον λογοτέχνη, βλέπεις και εκείνος το ξέρει:

''Ο ρωμαιοκαθολικισμός είναι πίστη μη χριστιανική, ο καθολικισμός της Ρώμης είναι χειρότερος από τον αθεϊσμό. Ο αθεϊσμός κηρύττει μονάχα το μηδέν, ο καθολικισμός, όμως, προχωρεί πιο πέρα ακόμα, κηρύττει ένα διαστρεβλωμένο Χριστό, ένα Χριστό αντίθετο του Χριστού... Κηρύττει τον Αντίχριστο...'' 
~ Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Ο οικουμενισμός και η στρατηγική του αντιπερισπασμού



Είναι πολύ σοβαρή και σεβαστή η άποψη, πως πρέπει να πάψουμε να ασχολούμαστε με το θέμα του οικουμενισμού και να στραφούμε περισσότερο στον προσωπικό μας αγώνα. Για το θέμα δε αυτό, να κάνουμε περισσότερη προσευχή και να το αφήσουμε στα χέρια του Θεού. Είναι, εν πάση ειλικρινεία, αληθής και αγαπητική αυτή η πρόταση και μας συνέχει σε τέτοιο βαθμό, που λίγο θέλει ακόμη για να μας πείσει. Όμως, ενόσω με την άγνοια και την κάθε καθυστέρηση, κερδίζει χρόνο το ψεύδος και οδηγούνται ψυχές μακριά από την Αλήθεια, η αγωνία για την κατάθεση της Αλήθειας υπερβαίνει τον δισταγμό μας αυτόν και γράφουμε αυτά «τα δυο τρία γράμματα». 

Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός, πως αυτόν τον καιρό διεξάγεται ένας λυσσώδης πόλεμος. Ένας πόλεμος, που έχει στόχο να πλήξει, με οποιονδήποτε τρόπο, την Αλήθεια της Εκκλησίας μας. Την Αλήθεια, την οποία διά της ενανθρωπίσεώς του ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Χριστός, την αποθησαύρισε στην αγία του Εκκλησία. Να αλλοιώσει την Παράδοση, να την αφανίσει από τη ζωή μας και να επεισαγάγει οριστικά και αμετάκλητα την πακεταρισμένη παγκοσμιοποίηση. Ένας πόλεμος, που είναι μεν αόρατος, αλλά οπωσδήποτε υπαρκτός και ο οποίος γίνεται έντονα αντιληπτός από τις ψυχές, που ποθούν την Αλήθεια και υπόσχονται και παρακαλούν το Θεό να τους στηρίξει, για να παραμείνουν πιστές μέχρι τέλους σ` αυτήν.
Αυτός ο πόλεμος κηρύχθηκε, οργανωμένος πλέον κατά της Εκκλησίας, με την κίνηση του οικουμενισμού, στον οποίο εντάχθηκαν και συντάχθηκαν με το ίδιο δαιμονικό πνεύμα δυνάμεις από όλον τον κόσμο, κάτω από οργανωμένους συνασπισμούς (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, Παπικό Συμβούλιο για την Προώθηση της Ενότητας των Χριστιανών, Διάσκεψη Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (Προτεσταντικών και Ορθοδόξων), Κοινοβούλιο των Παγκόσμιων Θρησκειών κ.ά.) και με κοινή αποστολή την σχετικοποίηση της Αλήθειας και συνεπώς, την κατάργηση των ορίων της Εκκλησίας και την κατάταξη της Ορθόδοξης πίστης κάπου ανάμεσα στις άλλες «αλήθειες» των άλλων θρησκειών. Πόλεμος, για να κλαπεί η αληθινή πίστη από τον άνθρωπο και μαζί και η ελευθερία του και να γίνει το θύμα και το αναλώσιμο εργαλείο από τις σκοτεινές, πλην ολοένα και αποκαλυπτόμενες δυνάμεις.
Πώς όμως καταφέρνει να παραμένει αόρατος ο πόλεμος αυτός και να μην γίνεται αντιληπτός, τουλάχιστον στο μέγεθος, στην καταστροφική του δράση και στην αγριότητά του; Αν αντιπαρέλθουμε τους ενδογενείς λόγους (άγνοια του λαού, ευδαιμονιστικός τρόπος ζωής, χαλάρωση των ηθών και των ηθικών αρχών, κλπ.), θα πρέπει να περάσουμε και στην αντίπαλη παράταξη και να δούμε ευρύτερα τα τεκταινόμενα. Διότι ο οικουμενισμός δεν καταργεί απλώς την ηθική αλλά χτίζει βιαίως τείχη, τα οποία εμποδίζουν την πορεία προς την οδό της σωτηρίας. Είναι, δηλαδή, καταστροφέας του ανθρώπου, αφού καταργεί το μοναδικό, το ύψιστο δώρο της Εκκλησίας: Την σωτηρία.
Ο αντιπερισπασμός, είναι μια μέθοδος επιχειρησιακή. Είναι τακτική πολεμικής και μέρος της προπαγάνδας πολύ κλασικό, αρχαίο και αποτελεσματικό. Θυμόμαστε λίγο πολύ περιπτώσεις ανάλογες και από την ιστορία, όπου εφαρμόστηκε από στρατιωτικές δυνάμεις σε πολεμικές αναμετρήσεις. Όταν ο εχθρός θέλει να επιτεθεί και να αλώσει τον αντίπαλο στόχο, δημιουργεί ένταση και τεταμένη ατμόσφαιρα σε κάποιο άλλο αντίθετο σημείο, δημιουργώντας τέτοια εντύπωση στον αντίπαλο, ώστε να πιστέψει ότι η επίθεση πρόκειται να πραγματοποιηθεί εκεί. Όσο περισσότερο πλησιάζει η στιγμή της επιθέσεως στο επιλεχθέν σημείο, τόσο ισχυρότερα χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο αντίπαλος συγκεντρώνει τις δυνάμεις του εκεί που γίνεται θόρυβος και ο επιτιθέμενος εισέρχεται με επιτυχία ανεμπόδιστος από την άλλη.
Αυτήν την μέθοδο χρησιμοποιούν και οι οικουμενιστές και μάλιστα με πολλή προσοχή και πολύ ισορροπημένο τρόπο, για να μην αστοχήσουν και χαλάσουν τα μέχρι τώρα επιτυχή σχέδιά τους. Μετά τη σύνοδο του Κολυμπαρίου επιδόθηκαν σε ένα αγώνα πολύ σημαντικότερο. Να επιβληθεί και να εδραιωθεί πάση θυσία στις συνειδήσεις των πιστών η νέα τάξη πραγμάτων, η νέα αιρετική εκκλησιολογία. Για να μην συναντήσουν ισχυρές αντιστάσεις, όπως συνέβη και συμβαίνει, είτε από μεμονωμένα πρόσωπα είτε από μοναστήρια ή άλλες ομάδες πιστών, σε κοινή συνεννόηση με τις έξωθεν δυνάμεις πολιτικές και άλλες παγκόσμιας εμβέλειας, καθότι είναι ισχυρός συνεργάτης της παγκοσμιοποίησης, συνδημιουργούν τεχνητώς και τεχνηέντως καταστάσεις έντασης, για να ελκύσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου, ώστε να κερδίσουν χρόνο και να λησμονηθεί το ουσιώδες και το άκρως ενδιαφέρον και ζητούμενο: Αυτή αύτη η επιβουλή τους κατά της μιας πίστεως και της μιας Εκκλησίας των Αποστόλων και των Αγίων, διά του οικουμενιστικού συνασπισμού.
Από την άλλη, πάλι, βγαίνουν οι ίδιοι αρχιτέκτονες και παριστάνουν τους αυτόκλητους σωτήρες. Καθησυχάζουν το λαό, αποδίδοντας άριστα στην υποκριτική τέχνη. Υπόσχονται πως θα υπερασπιστούν την Ορθοδοξία. Ορκίζονται πως είναι και θα παραμείνουν οι γνήσιοι θεματοφύλακες της Παράδοσης. «Τιμούν» τους αγίους στις πανηγύρεις τους με «πανηγυρικό» όντως τρόπο και από την άλλη αρνούνται να εφαρμόσουν το λόγο τους, απαξιώνοντάς τον κυριολεκτικά. Φάσκουν και αντιφάσκουν γελοιωδώς. «Χτυπούν διπλοπενιές», κατά το λαϊκότερον. Ας προσέξουμε, για παράδειγμα, δύο δηλώσεις του Πατριάρχη, οι οποίες έγιναν με διαφορά μιας εικοσαετίας, για να μην θεωρηθούν τα γραφόμενα ψευδή και υπερβολικά:
1.«Δεν πρέπει να σπαταλήσωμεν τόν χρόνον εις αναζητήσεις ευθυνών. Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, άλλ΄ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων». (30-11-1998)
2. «…σας διαβεβαιούμεν ότι θα συνεχίσωμεν και να σκεπτώμεθα, και να πράττωμεν και να κατεργαζώμεθα παν ό,τι θα οδηγήση την αρκετά έως τώρα δοκιμασθείσαν και ταλαιπωρηθείσαν, και μάλιστα όλως αδίκως, Ομογένειάν μας εις καλλιτέρας ημέρας, εις βαθυτέραν κοινωνίαν μετά του Θεού των Πατέρων μας, εις δικαίωσιν των θεαρέστων οραματισμών των μακαρία τη λήξει γενομένων αδελφών και προκατόχων μας»(21-11-2017).
Ποιοι είναι επιτέλους οι Πατέρες μας; Ποιους πρέπει να αναγνωρίζουμε ως «μακαρίους» και «έχοντας θεαρέστους οραματισμούς» και ποιους ως «θύματα του αρχεκάκου όφεως»; Αυτούς που νομίζει και θέλει να αναγνωρίζει ο καθένας μας, όποιος κι αν είναι, ή αυτούς που άπαξ διά παντός αυτή η ίδια η Εκκλησία όρισε;
Μετά τη σύνοδο του Κολυμπαρίου, παρατηρούμε να ανακινούνται συχνά και αλληλοδιαδόχως θέματα σοβαρά, που πλήττουν καίρια την πίστη αλλά και ευρύτερα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που προσπαθούν να επιβάλουν μια άλλη τάξη, μιαν άλλη ηθική και που, εντέλει, αναστατώνουν την ελληνική κοινωνία. Θέματα, τα οποία ανακινεί μεν το κράτος με ανόητες προφάσεις αναγκαιότητας εφαρμογής τους, αλλά πίσω απ` όλα αυτά κρύβεται, ως ο βασικός πνευματικός αλυτάρχης και αφέτης, ο κολυμπάρειος συνασπισμός και τα πιστεύματά του.
Ο λαός αντιστέκεται, διότι έχει ακόμη, θεία βουλήσει, συνείδηση της αξίας του πατρογονικού κληρονομήματος, της αγίας Παράδοσής του. Διαθέτει αντισώματα, απέναντι στην δυσώδη επίθεση του μηδενισμού και της απαξίωσης. Όμως, μη υπαρχόντων πνευματικών ηγετών, ο αγώνας αυτός καθίσταται εκ των πραγμάτων, αποπροσανατολιστικός, συγχυτικός και αναποτελεσματικός. Και αυτό ακριβώς εννοούσαμε και στην αρχή, με την αναφορά στην έννοια του αντιπερισπασμού. Οι προκλήσεις αυτές εγείρουν την έντονη αντίδραση των πιστών και στρέφονται προς τα εκεί. Έτσι όμως λησμονείται και περνά σε δεύτερη μοίρα στη συνείδησή τους η αιτία, η γεννήτρα όλων των κακών, η φύτρα, η πηγή, δηλαδή ο οικουμενισμός. Οπότε, τα αναφυόμενα προβλήματα θα προκύπτουν αλλεπάλληλα και ο θρησκευτικός συγκρητισμός θα βασιλεύει με τη σύγχυση των φρενών και θα είναι δύσκολη η εύρεση της διεξόδου.

Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 22-11-2017

Όταν ο Καντιώτης ψηλαφούσε και διέγραφε την τραγική πτώση των εκκοσμικευμένων Επισκόπων, που όδευαν προς τον Οικουμενισμό!



Φοβερη εικονα της συζευξεως της Διοικουσης Εκκλησιας μετα του θηριου της παναιρεσεως του Οικουμενισμου του Βαρθολομαιου ειναι: 

«ΜΙΣΘΩΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΝΗ…
 ΠΟΥ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

«Χριστιανική Σπίθα» του 1952, ἀρ. φυλ. 123-124
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

«Η εκκλησία ἐκείνη, η οποία προς ἀποφυγὴ ἐνοχλήσεων καὶαπολαβή εγκόσμιων αγαθών, ἔκρινε καλόν να συζευχθῆ καὶ να ενώση την τύχη της μετά του θηρίου της Αποκάλυψης…, συν τω χρόνω απώλεσε την ελευθερία της, τὴν αὐτονομίαν της καὶ τὴν αὐτοτελειάν της. Ἡδονικῶς ἐκάθησε καὶ ἐλικνίσθη ἐπὶ τῆς ράχεως τοῦ θηρίου, ἀλλὰ μὴ δυναμένη νὰ κυβερνᾶ τὸ θηρίο, κυβερνᾶται υπ΄ αυτού και περιφέρεται εἰς τας οδούς και τας ρύμας του κόσμου, ως μία μισθωτή θρησκευτική πόρνη, που εμπορεύεται τον Χριστόν, ἀναγκασμένη να κερνᾶ τα πλήθη από το χρυσοῦν ποτήριον, όχι τον καθαρόν οίνον της Καινῆς Διαθήκης, αλλά οίνον νοθευμένον, διδάγματα ξένα και αλλότρια προς το γνήσιο πνεῦμα του Χριστιανισμού».

Ὤ! Συμφορά! Ὤ! Θρῆνοι! Ἡ ἐλευθέρα κατήντησε δούλη, ἄθλιον θέαμα γέλως καὶ μυκτηρισμὸς ἀπίστων καὶ ἀθέων.

-Αὐτὴ εἶνε ἡ ἐπὶ τοῦ θηρίου καθημένη, ἡ ἐκκοσμικευθεῖσα ἡ κρατικοποιηθεῖσα Ἐκκλησία.
Ὑπερβολικη σᾶς φαίνεται ἡ πρὸς πόρνην παρομοίωσις τῆς Ἐκκλησίας; Ἀλλὰ οἱ ἀποδείξεις εἶνε πολλαί….

Υπάρχει “άγιος” αιρετικός;

Η οικουμενιστική προπαγάνδα του "ΑΜΕΝ"



Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ιερό Ναό Αγίου Καραμπέτ Αρμενίων Ορθοδόξων Αθήνας

Μετά από σχετική ανάρτηση στο facebook θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε λίγο φως στο θέμα.
1) Η δημοσίευση βρίσκεται στην κατηγορία σε ξεχωριστή κατηγορία, που αναφέρεται σε άλλες θρησκείες. Υπάρχει άλλη κατηγορία π.χ. για τους καθολικούς.
Οπότε αναμφίβολα δεν πρόκειται για Ορθόδοξη εκκλησία.

2) Το σχετικό δημοσίευμα όμως, είναι έτσι γραμμένο, που μπορεί πολύ εύκολα να προκαλέσει σύγχυση στον ανυποψίαστο αναγνώστη. Στην πραγματικότητα αναφέρεται σε μια λατρευτική σύναξη, ετεροδόξων και μάλιστα καταδικασμένων αιρετικών.
Πρόκειται για δημοσίευση μιας επίσημης ανακοίνωσης της οικείας κοινότητας, που έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζεται όπως επιθυμεί για την πίστη του.

3) Η σκοπιμότητα, η στρατηγική του αρχισυντάκτη του μέσου, είναι η συναισθηματική ταύτιση με τους άλλους, που τόσα χρόνια τους "στιγματίζαμε" και δεν είχαμε ούτε "κοινωνία" ούτε είχανε βήμα σε μέσα πανελλαδικής εμβέλειας. Να μας παρουσιάσει με κάποιον τρόπο πως τον ίδιο Σταυρό προσκυνούμε, Ορθόδοξοι εμείς Ορθόδοξοι και αυτοί, Ιερό Ναό εμείς το ίδιο και αυτοί, Αγίους έχουμε εμείς "Άγιο Καραμπέτ" και αυτοί. Επιχειρείται να αμβλυνθούν οι διαφορές και να τονιστούν όσα μας ενώνουν.

4) Ο ιδιοκτήτης του μέσου είναι ο υπεύθυνος τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πόσο άλλο φως να ρίξουμε πια!

Δείτε την είδηση εδώ

Οικουμενισμός, π.Αρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός, Ο Οικουμενισμός οδηγεί στην Κόλαση

"Ὁ Oἰκουμενισμός; 
Εἶνε ἡ αἵρεσι ὅλων τῶν αἱρέσεων! 
Ἡ πτῶσι τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς ἰδίους της τοὺς ὑπηρέτες, τὰ ὄργανα τῆς Δύσης. 
Τὰ ἀποτελέσματά του εἶνε τὰ σάπια συντρίμμια ποὺ πέφτουν, ἀκόμα κι ἂν εἶνε ἐπίσκοποι, ἱερεῖς, μοναχοὶ ἢ λαϊκοί...
Ἂς ἐπιστρέψουμε στὴν ἁγία παράδοσι, στὰ δόγματα καὶ στοὺς κανόνες τῶν ἁγίων πατέρων, τῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων. Διαφορετικά, θὰ πᾶμε στὴν κόλασι, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν ἐπισκόπων μας! 
Θεὸς φυλάξοι!"

π. Ἀρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός (1910 - 1989)

«ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ…



ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ,ΠΟΥ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ» 
( Α’Ιωανν.Δ’3)

-ΝΑΤΟ ΤΟ ΘΗΡΙΟ! « ΧΤΥΠΑ ΤΟ!»

-ΟΧΙ …ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ, ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΟΥΜΕ… «ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ»!

- «Ε.Ε.Ι.Ι.»..ΝΑ ΤΟ ..ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΕΙ ..ΧΤΥΠΑ ΤΟ, ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;

-ΟΧΙ,ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ. 


Καταλάβατε; Δεν το λέμε ευθέως γιατί είναι λίγο …δηλαδή.. πολλή ντροπή.

Αδελφοί μου, όταν το «σπίτι μας» καίγεται, σπεύδουμε να σβήσουμε τη «φωτιά», δεν ασχολούμαστε με το αν «μπάζουν τα κεραμίδια νερό».

Και αφού «σβήσουμε τη φωτιά», τότε βλέπουμε και τα άλλα. 

Αλλοίμονο όμως στην περίπτωση της φωτιάς, που αν σπεύσουμε γρήγορα, μικρό κακό θα πάθουμε.

Αν όμως καθυστερήσουμε, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.

Αλλοίμονο και σε αυτούς που βλέπουν την φωτιά και κάθονται μακριά …αδρανείς και αδιάφοροι.

Δύο τινά συμβαίνουν τότε:

Ή το σπίτι δεν το θεωρούν δικό τους, «διότι έφτιαξαν… άλλο σπίτι», οπότε και δεν τους ενδιαφέρει αν καεί, ή φοβούνται να «πλησιάσουν την φωτιά».

Ναι !Αλλά μας έχει πει ότι: «Ος εάν ζητήση την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν, και ος εάν απολέση αυτήν, ζωογονήσει αυτήν».(Λουκ.ΙΖ’33)

Δεν μας ενδιαφέρει, ευλογημένοι, αυτήν τη στιγμή αν οι φακές έχουν ή όχι λάδι, αφού ούτως ή άλλως «θα εξέλθουν στον κοπρώνα».

Όλοι οι Ορθόδοξοι ξέρουμε γιατί νηστεύουμε και να κανονίζουμε τη νηστεία μας καθ’ υπόδειξη των Πνευματικών μας που γνωρίζουν να οικονομούν. 

Άλλα πρέπει –πρωτίστως- να μας απασχολούν σήμερα, χωρίς να παραμελούμε και αυτά.

Εσείς, αδελφοί μου και σεβαστοί Πατέρες, που σας υπεραγαπάμε και που τα πόδιά σας καταφιλούμε, πείτε μας σας θερμοπαρακαλούμε: «Έχει ξεσπάσει φωτιά στο σπίτι μας ή όχι;

Αν μας πείτε ότι δεν έχει πάρει φωτιά, τότε δεν μιλάμε για το ίδιο σπίτι. Λυπόμαστε αφάνταστα, γειά σας!! Είστε άκρως επικίνδυνοι. Αν συμφωνείτε πως πράγματι κινδυνεύει το σπίτι μας, τότε, πείτε μας τι κάνετε εσείς για αυτό;

Περιμένετε να γίνει στάχτυ;

Δέχεσθε τις αιρέσεις ως «εκκλησίες» και συμπορεύεσθε με τους αντίχριστους-αιρετικούς «που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του»;


Γιατί βλέπετε και αφήνετε τους δαίμονες όποιοι και αν είναι αυτοί να καταστρέφουν ψυχές οδηγώντας τες στην αίρεση και δεν τους τσακίζετε με την πύρινη ρομφαία του δριμύτατου λόγου και έργου σας, αναφερόμενοι πάντα στην αλήθεια;

Να τι μπορούμε να ανταποδώσουμε ως ελάχιστο στον Σωτήρα μας στη ρητορική ερώτηση «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων τούτων;» (Αγ. Αναστ. του Σιναίου)
Δεν επιτρέπεται από στόματα αγαπητών αδελφών, που θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να εκστομίζεται ότι: «Δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν κινδυνεύουμε, αν μας κοινωνήσουν αιρετικοί…..»

Αυτό είναι από το μυαλό σας, ή σας το δίδαξαν… «πνευματικοί»;


Ευλογημένοι, οι αιρετικοί ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΟΛΥΝΕΣΘΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ, όχι να σας κοινωνήσουν κιόλας!


Ο άγιος Μάρκος προσθέτει: 

«Φεύγετε αυτούς, αδελφοί, και την προς αυτούς κοινωνίαν. Οι γαρ τοιούτοι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ου θαυμαστόν. Αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Ου γαρ ουν, ει και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζονται ως διάκονοι δικαιοσύνης, ων το τέλος έσται κατά τα έργα αυτών… Στήσετε, κρατούντες τας παραδόσεις, ας παρελάβατε, τας τε εγγράφους και αγράφους, ίνα μη τω των αθέσμων πλάνη συναπεχθέντες εκπέσητε του ιδίου στηριγμού».



Σας «κατέβασαν», ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, πολύ χαμηλά μέσα σε δύο χρόνια οι ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΙ ΛΥΚΟΙ.

Σας σπρώχνουν στην αίρεση! ΠΡΟΣΕΞΤΕ!! Ανοίξτε τις γραφές! Μάθετε γιατί ετοίμασε ….ΦΡΑΓΓΕΛΙΟΝ. 
Εμπιστευτείτε τον Χριστό μας, τους Αγίους μας και τους Ιερούς Κανόνες που ξεκάθαρα ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ-ΑΝΤΙ-χριστους!

Τουλάχιστον «φράξτε το στόμα σας!!» αφού δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι σας οδηγούν στην ΠΑΝ-θρησκεία.

Μην πλανάτε Πιστούς γιατί ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΘΑ …ΖΗΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!

ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ. Θέλει πολύ μυαλό, αυτό;;

Πονάει ο «καυτήρας»… το ξέρω καλά αυτό. 

Όλους σας αγαπώ, σας θεωρώ ευεργέτες μου!! Σας είμαι …ευγνώμων! Το εννοώ!

Υπέσκαπταν και καλλιεργούσαν, όλα όσα αναδεικνύονται και εφαρμόζονται αμέσως μετά την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο, που ήταν «υπό την σκέπη του Αγίου Πνεύματος» όπως βλασφημούν οι αναίσχυντοι οι οποίοι «…δεν ήσαν πράγματι από ημάς. Δεν ήσαν ποτέ μέλη γνήσια της Εκκλησίας… 
Αλλ’ έφυγαν και εβγήκαν από την Εκκλησίαν, δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς, δεν είναι γνήσιοι Χριστιανοί». (Ιωαν.Α’Β’19)
ΈΣΚΥΨΑΝ δε, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ για να υπογράψουν την ΠΡΟΔΟΣΙΑ!!!... και από την άλλη λένε, πως …… «δεν άλλαξε …ΤΙΠΟΤΑ!»

Δεν καταλαβαίνουν τι τους ….περιμένει!!


ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ! ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ, ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΛΑΝΟΥΣ,ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ-ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΗΡΥΤΤΟΥΝ «ΓΥΜΝΗ ΤΗ ΚΕΦΑΛΗ» ΑΙΡΕΣΗ!!

Όταν ο Πατέρας μας βλέπει το ενδιαφέρον μας, συμπληρώνει ό,τι εμείς δεν μπορούμε.

Όταν όμως, βλέπει αδιαφορία, τότε θα μας πάει στο χείλος του γκρεμού, μήπως φοβηθούμε και επανέλθουμε!

ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ…ΤΩΡΑ, στην πράξη, την ΑΚΡΙΒΕΙΑ που διδάσκετε με ζήλο στη θεωρία.

Η ΑΝΔΡΕΙΑ (ΑΦΟΒΙΑ) δεν είναι η 3η κατά σειρά ΑΡΕΤΗ;

Η ΙΣΧΥΣ 12η, το ΘΑΡΡΟΣ 94η, η ΤΟΛΜΗ 95η, ο θΕΙΟΣ ΖΗΛΟΣ 96η, και όλες μαζί 238 (κατά τον Όσιο Πέτρο τον Δαμασκηνό);

Η αναξιότητά μου θα πρόσθετε και την καλή «ΚΟΥΖΟΥΛΟΜΑΡΑ» για τον Χριστό μας!!

Η ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ με ό,τι συνεπάγεται, δεν είναι γνώρισμα των Χριστιανών και ΕΝΤΟΛΗ ΚΥΡΙΟΥ προς όλους;

Εάν κανείς δεν έχει αυτές τις αρετές, νομίζει ότι είναι Χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ;

Νομίζει ότι είναι Έλληνας;

Νομίζει ότι είναι υιός «Βασιλέως», καθήμενος μακρόθεν, να βλέπει το Βασίλειο να καίγεται;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΗΡΥΤΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΤΑ ΔΥΟ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ..ΕΝΑ ..ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΝΑ, είτε αρέσει ,είτε δεν αρέσει, διότι έτσι το θέλει και έτσι είπε ο Παντοκράτωρ Θεός «ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ»!

Το Ευαγγέλιο δεν γράφτηκε μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλον τον κόσμο. Αυτό εξυπακούεται.

Για τους Έλληνες, όμως ΠΡΟΗΡΕΙΚΕ ότι θα το διαδώσουν στα Έθνη, στους ειδωλολάτρες, «και θα ΔΟΞΑΣΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ».

Έτσι θα διαδώσουμε το Ευαγγέλιο στους άθεους, αιρετικούς, αλλόθρησκους και ειδολωλάτρες;

Έτσι θα δοξάσουμε τον υιόν του Θεού, με ΣΙΩΠΗ και ΦΟΒΟ, υποτασσόμενοι σε μια «χούφτα» ΑΝΑΞΙΟΥΣ, σε μια ΦΑΤΡΙΑ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ που πρόδωσαν τον Χριστό για τον χρυσό και κηρύττουν ΠΑΝ-θρησκεία;

Μη γένοιτο!

Αυτό έπραξαν οι Άγιοι Μάρτυρες που για μια μόνο λέξη έχυσαν όλο το αίμα τους και ομοίασαν με τον εξαγοράσαντά μας;

Σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούς τους βλάσφημους να λένε «αγιότατον» τον ΑΝΤΙχριστο Πάπα και εμμέσως πλην σαφώς ψεύστη τον Προφήτη, Ισαπόστολο, Εθνομάρτυρα, Ιερομάρτυρα, Πατροκοσμά που τον αποκάλεσε «ΑΝΤΙ-χριστο και αιτία όλων των κακών» και είπε «τον Πάπα να καταράσθε…», αυτόν τον δολο-φόνο των ψυχών και των σωμάτων, τον δημιουργό όλων των αιρέσεων που τον εναγκαλίζονται κάποιοι βδελυκτοί «οις ουκ αφεθήσεται ούτε εν τω νυν αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι».

ΕΝΤΟΛΗ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΤΑ «ΚΗΡΥΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΡΑΤΣΕΣ» τώρα και αλλού : «Ουδέν ελάλησα εν κρυπτώ».

Και δια του Ησαΐου : «Υψώσατε, μη φοβηθήτε» και δια του Αγίου:«Το να υπηρετούμεν τον Κύριον, είναι καθήκον όλων μας».


Εάν τώρα που είναι πιο «εύκολα» και μπορούμε, αδυνατούμε να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε, ομολογώντας έμπρακτα, θα ομολογήσουμε όταν οι μισάνθρωποι μας φέρουν σε αδιέξοδο;

Σκεφτείτε το καλά, φυλάξτε την Ορθή Πίστη και μην παραδίδεται τους Ιερούς Ορθόδοξους Ναούς σε καρδινάλιους.

Προφήτευσε ο Ιερός Χρυσόστομος όταν είπε: «Δεν λογιάζω να ήναι πολλοί από τους ιερομένους, όπου να σώνωνται, αλλά πολλοί περισσότεροι, όπου κολάζονται. Η δε αφορμή είναι, ότι χρειάζεται μεγάλης ψυχής το πράγμα της Ιεροσύνης, και πολλαίς ανάγκαις έχει, όπου τον ευγάνουν από τα ήθη του, και του είναι χρεία να έχη μυρίους οφθαλμούς, να βλέπει πανταχόθεν…» (εκ της ερμηνείας των πράξεων ).

Χρειάζεται μυρίους οφθαλμούς να έχει κάποιος, για να αντιληφθεί ότι οι αναίσχυντοι, προδότες της Πίστης, μας φέρνουν την ΠΑΝ-θΡΗΣΚΕΙΑ του ΑΝΤΙ-χρίστου, προσκολλώμενοι στους μύριους αιρετικούς;

Θα μπορούσατε-αν θέλατε- με τον λόγο σας να σείονταν οι αίθουσες, όταν μιλάγατε στο Ποίμνιο για Χριστό και Ελλάδα. Απλά ΔΕΝ ΜΙΛΑΤΕ και με την ΣΙΩΠΗ ΣΑΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΤΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΑ, και μάλιστα ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ… 
ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.

Σπρώχνετε πολλές φορές «χωρίς να το θέλετε», τους πιστούς στην υποταγή του μαμωνά και του ΑΝΤΙχριστου. Δεν κινδυνεύουν τα «99 στην μάνδρα»…

Αλλοίμονο όμως σε αυτά που έχασαν τον δρόμο τους, αδυνατώντας να «διακρίνουν τα πνεύματα των ομιλούντων …αν είναι από του Θεού».

Αλλοίμονο και «στους αμαθείς προεστώτας, διότι όπου είναι ΑΜΑΘΕΙΣ ΟΙ ΒΟΣΚΟΙ, εκεί μαζώνονται οι ΛΥΚΟΙ και ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ». Με λεπτομέρεια μας περιγράφουν οι γραφές, τι θα υποστούν όσοι « Τον εκέντησαν δια να χύσουν το Αίμα Του» ( ιερός Χρυσόστομος) ,και όσοι «λόγω της ατολμίας και αβουλίας συνεργούν μετά του Καϊάφα.

Αδελφοί μου ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ….

ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ….ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ Ν.Τ.Π. που σε λίγο όταν μας βλέπουν να δειλιάζουμε και να αδιαφορούμε, θα μας επιβάλλουν και το σφράγισμα.

Πώς αλλιώς θέλετε να σας τα πουν;

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!! ΦΩΝΑΞΤΕ!! ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ «δια των οποίων βλασφημείται η οδός της Αλήθειας».

Ει ο Θεός μεθ’ημών, ουδείς καθ’ημών!

…αλλά και εμείς, να είμαστε με τον Θεό..!

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος

Η "ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ"

Για όλους αυτούς που στις πονηρές τούτες ημέρες που ζούμε κατεφεύγουν στην αντίχριστη και βλάσφημη Οικουμενιστική θεωρία αλλά συγχρόνως και πρακτική της "ψυχολογίας του πλήθους", με σκοπό να πείσουν τους Χριστιανούς και προπάντων τους εαυτούς τους ότι κατέχουν την αλήθεια, εμείς θα παραθέσουμε προς καταισχύνη όλων αυτών, αλλά προπάντων για στήριξη και νουθεσία όλων των Χριστιανών, την Ιερά Διδασκαλία των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας δια της τιμίας Επιστολής του Πανοσίου Θεοδώρου του Στουδίτου,
"Και μη απορήσεις, αν μια λέξη γεννά αίρεση, ακούοντας τον Κύριο που λέγει·
«Ιώτα εν ή μια κεραία ού μη παρέλθη από του νόμου, έως αν πάντα γένηται».
Ούτε να θελήσεις να λες· γιατί πρέπει να πολυεξετάζω το πράγμα και με μια λέξη να επαναφέρω τις γνωστικές θεωρίες και να συμπεραίνω αυτό και εκείνο;
Για να μη πέσεις στη λεγόμενη αίρεση των Γνωσιμάχων, για την οποία ο συγγραφέας λέγει·
γνωσινομάχοι είναι εκείνοι που αντιδρούν σε κάθε γνώση του Χριστιανισμού, λέγοντας οτι κάνουν κάτι περιττό αυτοί που αναζητούν κάποιες γνώσεις στις αγίες Γραφές.
Γιατί ο Θεός δεν ζητεί τίποτε άλλο απο τον Χριστιανό, παρά μόνο καλές πράξεις.
Είναι επομένως καλό να πορεύεται κανείς μάλλον έτσι απλά και να μη πολυασχολείται με κανένα δόγμα γνωστικής σημασίας.
Έτσι λοιπόν πιστεύουν οι Γνωσιμάχοι.
Παρουσίασε μου λοιπόν συ, αν βέβαια έχεις, από ιερά κείμενα, ότι δεν είναι αίρεση - ο Οικουμενισμός - και μη μου προβάλλεις πολλά, ούτε να καυχιέσαι για τους νυχτερινούς θεοσεβείς, αυτούς που ονομάζεις γνωστικούς και απλοϊκούς και φίλους.
Γιατί, αν είναι θεοσεβείς, που είναι το θάρρος τους;
Αν πάλι είναι γνωστικοί (και δεν λέγω ότι δεν είναι, γιατί ομολογώ πολλούς ανώτερους και από εμένα τον απλοϊκό αλλά εφόσον ακολουθούν την αλήθεια), να δείξουν με γνώση από την ίδια την αλήθεια και μάλιστα και με παραδείγματα, που να ταιριάζουν βέβαια και να μη είναι ασυμβίβαστα και αντίθετα προς την αλήθεια και τους αποστολικούς και πατερικούς κανόνες.
Και αν είναι φίλοι όπως θέλει ο Θεός, γιατί κοινωνούν με τους αλλόδοξους;
Γιατί αυτοί δεν είναι φίλοι αληθινοί και πιστοί.
Πρόσεχε λοιπόν, αδελφέ, τι λέγει ο Μέγας Βασίλειος σ' εκείνους που κρίνουν την αλήθεια από το πλήθος.
«Αυτός που δεν τολμά», λέγει, «να φέρει λόγο για τη συζήτηση που γίνεται, ούτε έχει να παρουσιάσει αποδείξεις και εξαιτίας αυτού καταφεύγει στο πλήθος, ομολογεί την ήττα του, επειδή δεν έχει κανένα εφόδιο θάρρους».
Και μετά από άλλα· «Ας μου δείξει την ομορφιά της αλήθειας, έστω και ένας, και πολύ σύντομα θα πεισθώ.
Όμως πλήθος πολύ χωρίς αποδείξεις, είναι βέβαια ικανό να απειλήσει, αλλά να πείσει καθόλου.
Ή πόσες μυριάδες θα με πείσουν να πιστέψω ότι η ημέρα είναι νύχτα, ή το χάλκινο νόμισμα να το θεωρήσω χρυσό και έτσι να το δεχθώ, ή να γευθώ ολοφάνερο δηλητήριο, αντί για κατάλληλη τροφή;»
Έπειτα, εξαιτίας γήινων πραγμάτων δεν θα φοβηθούμε τους πολλούς που ψεύδονται και για χάρη των-Οικουμενιστικων- δογμάτων θα ακολουθήσω με νεύματα αναπόδεικτα, εγκαταλείποντας εκείνα που παραδόθηκαν από παλιά και από μακρό χρόνο με πολλή συμφωνία και τις μαρτυρίες των αγίων Γραφών;
Δεν ακούσαμε τον Κύριο που λέγει,
«Πολλοί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί;» και πάλιν, «Στενή και τεθλιμμένη ή οδός η απάγουσα εις την ζωήν και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν;».
Ποιός λοιπόν λογικός δεν εύχεται να είναι μεταξύ των λίγων, που μέσα απο την στενή πύλη μπαίνουν στην σωτηρία, παρά μεταξύ των πολλών, οι οποίοι μέσω της πλατείας οδού σπρώχνονται προς την απώλεια;
Και ποιος δεν θα επιθυμούσε, αν ζούσε κατά την εποχή του μαρτυρίου του μακαρίου Στεφάνου, να βρίσκεται με το μέρος εκείνου, που ήταν ο μόνος που δεχόταν τους λίθους και ήταν ο περίγελος όλων, παρά με τους πολλούς που νόμιζαν πως έχουν την αληθινή πίστη από την κακή εξουσία;
Ένας άνθρωπος που προκόβει κατά Θεόν, είναι προτιμότερος απο μυριάδες που καμαρώνουν με αυθάδεια.
Όπως βλέπουμε και στην Παλαιά Διαθήκη, όπου χιλιάδες από τον λαό έπεφταν χτυπημένοι από Θεϊκή οργή και «Μόνος ο Φινεές στάθηκε και εξευμένισε τον Θεό και κόπασε η καταστροφή».
Αν όμως εκείνος έλεγε, πως να τολμήσω να ζητήσω εξιλέωση ύστερα απο τα τόσα που έγιναν;
Πώς να καταψηφίσω αυτούς που αποφάσισαν να ζουν με τον τρόπο αυτόν;
Ούτε αυτός θα αρίστευε, ούτε το κακό θα σταματούσε, ούτε οι υπόλοιποι θα σώζονταν, ούτε ο Θεός θα τους χάριζε την εύνοια του.
Είναι λοιπόν καλό, είναι καλό και ο ένας να μιλάει με παρρησία και να ακυρώνει την άδικη απόφαση των πολλών.
Συ όμως, αν σου αρέσει, προτίμησε αντί του Νώε που σώζεται, το πλήθος που πνίγηκε και εμένα επίτρεψέ μου να τρέξω στους λίγους που είναι μέσα στην κιβωτό.
Αν πάλι θέλεις κατάταξε τον εαυτό σου μαζί με τους πολλούς στα Σόδομα, εγώ όμως θα συνοδέψω τον Λωτ, έστω και αν μόνος του αποχωρίζεται από τα πλήθη επιδιώκοντας το συμφέρον του.
Ωστόσο για μένα και το πλήθος είναι σεβαστό, όχι όμως εκείνο που αποφεύγει την εξέταση, αλλά εκείνο που παρέχει απόδειξη· ή εκείνο που αμύνεται με κακία, αλλά εκείνο που διορθώνεται με τρόπο πατρικό· ή εκείνο που χαίρεται με την καινοτομία, αλλά αυτό που φυλάγει την πατρική κληρονομιά.
Και για ποιό πλήθος μου μιλάς;
Αυτό που πληρώθηκε με κολακεία και δώρα;
Αυτό που εξαπατήθηκε από αμάθεια και άγνοια;
Αυτό που έπεσε απο δειλία και φόβο;
Αυτό που προτίμησε την πρόσκαιρη απόλαυση της αμαρτίας, απο την αιώνια ζωή;
Αυτά που πολλοί ομολογήσαν φανερά.
Με το πλήθος ενισχύεις το ψέμα;
Έδειξες το μέγεθος του κακού.
Γιατί, όσοι περισσότεροι βρίσκονται στο κακό, τόσο μεγαλύτερη είναι η συμφορά ".
(Αγίου Θεόδωρου Στουδίτου, Επιστολή ΜΗ'-
Αθανασίω τέκνω).

Εύχεστε και για εμένα
Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός.