Η ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΔΟΓΜΑΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ του αμαρτωλού Κολυμπαρίου της αδιάφορης εκεί Εκκλησίας της Κρήτης, ο πιστός λαός της κατά Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας του θεανθρώπου Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, αυτός ο μόνος φρουρός της Ορθοδόξου Πίστεως του Ζώντος Θεού, ζήτησε από τους Επισκόπους του, που συμμετείχαν εκεί σε αυτό το ΦΙΑΣΚΟ της Ληστρικής Ψευδο/Συνόδου, να του δώσουν εξηγήσεις που εκεί τον εξέφραζαν. Δηλαδή τους ζήτησαν, τι έπραξαν ακριβώς και τι θέση πήραν τελικά έναντι αυτής της απαράδεκτης από Ορθοδόξου πλευράς ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ ΨΕΥΔΟ/ΣΥΝΟΔΟΥ, γιατί τελικά δεν υπήρξε ΟΜΟΦΩΝΙΑ, όπως τούτο απαιτείται, υποχρεωτικά, σε κάθε Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΟΘΗΚΕ ΤΕΛΙΚΑ, με άκρατο Δεσποτισμό και σε Φαναριώτικη Διάλεκτο ήταν: Ότι, Ωφελήθηκε τελικά η Ορθόδοξη Εκκλησία, και οι πιστοί πρέπει, να έχουν εμπιστοσύνη στους Επισκόπους τους, που επαξίως τους εκπροσώπησαν στην Μεγάλη Σύνοδο. Δηλαδή, “άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε”, (Άπαγε της βλασφημίας).

Η ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΑΥΤΗ ΨΕΥΔΟ/ΣΥΝΟΔΟΣ της αδιάφορης Εκκλησίας της Κρήτης, εκεί στο αμαρτωλό Κολυμπάρι της Κρήτης, έχει προκαλέσει και προκαλεί εισέτι, σοβαρά Δογματο/Εκκλησιολογικά προβλήματα για τα οποία απαιτείται το συντομότερο δυνατόν, να δοθεί προς τούτο, ακριβής και πειστική απάντηση, πριν είναι πολύ αργά και συμβούν τα χειρότερα, γιατί το Ιερατείον και οι Ορθόδοξοι πιστοί βρίσκονται σε κοχλάζουσαν αναστάτωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ, γιατί Ιερείς που είναι γνώστες και είναι τούτο τοις πάσι γνωστόν, ότι Επίσκοποί τους έχουν πράγματι προδώσει, εκεί στο αμαρτωλό Κολυμπάρι της αδιάφορης Εκκλησίας της Κρήτης την Ορθόδοξη πίστη τους με την υπογραφή τους στις αντ/ορθόδοξες αποφάσεις της Ληστρικής Ψευδο/Συνόδου της Κρήτης. Αυτοί λέγω οι Ιερείς διερωτώνται, τι θα πρέπει να πράξουν, όσον αφορά στην περίπτωση της μνημόνευσής τους κατά την διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας και των διαφόρων άλλων Ακολουθιών;;;

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΕΓΟΥΝ, να εκφωνούμε στην μνημόνευσή τους, “...τον ορθοτομούντα τον λόγον της σης αληθείας”, ενώ ουσιαστικά είναι προδότες της Ορθοδόξου πίστεώς μας;;; Με πια δικαιολογία θα πράττουμε τούτο, ενώ γνωρίζουμε, ότι με αυτή μας την πράξη, πέραν της τύψης, θα προκαλέσουμε, ενσυνείδητα πλέον, σκανδαλισμόν στους πιστούς μας;;;

ΑΔΕΛΦΟΙ, ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, αλλά επειδή ακόμη δεν έχει ληφθεί επίσημη απόφαση, για το μέγα αυτό Δογματό/Εκλησιολογικό παράπτωμά τους και επειδή με την μνημόνευσή σας αυτή πράγματι θα προκαλείτε σκανδαλισμόν στους Εκκλησιαζομένους πιστούς, κάνω τις παρακάτω σκέψεις, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.

ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΕΚΦΩΝΕΙΤΕ, απευθυνόμενοι προς τον Κύριόν μας Iησούν Χριστόν: “...μνήσθητι Κύριε υπερ πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων των ορθοτομούντων τον λόγον της σης αλήθειας” και αν ο Επίσκοπός σας πράγματι έχει ορθοτομήσει εκεί τον λόγο της αλήθειας, τότε συμπεριλαμβάνεται σε αυτή σας την μνημόνευσή, διαφορετικά, όσοι δεν έχουν ορθοτομήσει εκεί τον λόγον της Αληθείας και συμβιβάστηκαν, θα θεωρούνται ως “αλλότριοι (= εχθροί της Εκκλησίας και διαγεγραμμένοι από τον κατάλογο των Χριστιανών), και πλέον μέλοι σεσηπότα (= Σάπιο). (Καν. Α΄ ΣΤ΄ Οικ. Συν. πρβλ. Πηδάλιον σελ. 217-220).

ΑΔΕΛΦΟΙ, κάνω αυτές τις σκέψεις, και τα παρά πέρα επαφίονται στην Ορθοδόξη θαρραλέα επιλογή σας. Η γλώσσα, αδελφοί, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι: “Το ναι, ναι και το ου, ου, το περισσόν τούτου εκ του πονηρού εστίν” (Ματθ. 5, 37).Επομένως, αυτό το περισσόν της Γραφής, ισοδυναμεί με άρνηση της αληθείας. Λοιπόν μην το πράξετε, γιατί “Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ, ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΟΝ ΕΛΘΕΩΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΞΥΡΙΣΕΙ ΓΡΗΓΟΡΟΥΝΤΑ.

https://agonasax.blogspot.gr/

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟ

Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Διασποράς (ΡΟΕΔ), το 1983 συγκάλεσε μία πολύ σπουδαία Ιστορική Σύνοδο με εξέχοντα Πρόεδρο μία πολύ μεγάλη Αγιοπατερική μορφή, τον Άγιο Φιλάρετο ο οποίος σύμφωνα με την μαρτυρία πολλών Ορθοδόξων πιστών ήταν εφάμιλλος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η Αγία αυτή Σύνοδος επισήμως κατεδίκασε όχι μόνο την παναίρεση του Οικουμενισμού αλλά και αναθεμάτισε όλους όσους διδάσκουν ότι η ιερωσύνη και τα μυστήρια των αιρετικών οικουμενιστών είναι δήθεν «έγκυρα» και έστω και κατ΄ οικονομίαν παρέχουν σωτηρία!

Υπογραμμίζουμε ότι η καταδίκη αυτή και ο αναθεματισμός αυτός είναι Θεόπνευστος και ισχύει για όλα τα πατριαρχεία και για όλους τους Ορθοδόξους πιστούς σε όλον τον κόσμο. Ακόμη και οι Ιεροί Κανόνες μίας Τοπικής Συνόδου, έχουν το ίδιο κύρος και την ίδια βαρύτητα με Κανόνα μίας Οικουμενικής Συνόδου. Το κείμενο έχει ως εξής:

“Τοις βάλλουσι κατά της Εκκλησίας του Χριστού και διδάσκουσιν ότι η του Χριστού Εκκλησία μεμέρισται εν ούτω καλουμένοις “κλάδοις”, οίτινες διαφέρουσιν αλλήλων εν διδασκαλία και τρόπω ζωής, ή ότι η Εκκλησία ουχ υφίσταται ορατώς, αλλ΄ απαρτισθήσεται εν τω μέλλωντι, όταν άπαντες οι “κλάδοι” ή τμήματα ή ομολογίαι ή προσέτι και θρησκείαι ενωθούσιν εν ενί σώματι – και οίτινες ού διακρίνουσι την ιερωσύνην και τα μυστήρια της Εκκλησίας από την ιερωσύνην και τα μυστήρια των αιρετικών, αλλά λέγουσιν ότι το βάπτισμα και η ευχαριστία των αιρετικών εισίν ικανά προς σωτηρίαν, ωσάυτως, τοις κοινωνούσιν εν γνώσει τοις προμνημονευθείσιν αιρετικούς ή συνηγούσι, διαδίδουσι, ή υπεραμυνομένοις της καινοφανούς αυτών αιρέσεως του Οικουμενισμού εν προσχήματι αδελφικής αγάπης, ή υποτιθέμενης ενώσεως των διαχωρισθέντων Χριστιανών, ΑΝΑΘΕΜΑ.

(Άγιος Αρχιεπίσκοπος Φιλάρετος της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς με την Σύνοδο της Ιεραχίας του 1983).

Μετάφραση: “Οσοι καταφέρονται εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού και διδάσκουν ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι τεμαχισμένη (κομματιασμένη) σε κλάδους (η αιρετική θεωρία των “Κλάδων”) τα οποία κλαδιά διαφέρουν μεταξύ τους στην διδασκαλία και τον τρόπο ζωής, ή ότι η Εκκλησία δεν φαίνεται με ορατό τρόπο αλλά θα ολοκληρωθεί και θα βρεθεί σε απαρτία στο μέλλον όταν όλα τα παρακλάδια, ή τα τμήματα ή οι ομολογίες καθώς και οι λοιπές θρησκείες ενωθούν σε ένα Σώμα, και όσοι δεν ξεχωρίζουν την ιερωσύνη και τα μυστήρια της Εκκλησίας από την ιερωσύνην και τα μυστήρια των αιρετικών, αλλά λέγουν ότι το βάπτισμα και η κοινωνία των αιρετικών είναι ικανά (έγκυρα) να παρέχουν σωτηρία, για αυτούς οι οποίοι εν γνώσει τους διατηρούν εκκλησιαστική ή μυστηριακή κοινωνία με τους προαναφερόμενους αιρετικούς ή συνυπάρχουν, διαδίδουν, υποστηρίζουν ή προωθούν την καινοφανή τους αίρεση του Οικουμενισμού κάτω από το πρόσχημα της αδελφικής αγάπης, ή υποτιθέμενης ενώσεως των διαχωρισμένων Χριστιανών: ΑΝΑΘΕΜΑ!

Ο Κανόνας χωρίζεται σε τρία μέρη:

Σε αυτούς οι οποίοι δεν ξεχωρίζουν την ιερωσύνη και τα μυστήρια της Εκκλησίας από την ιερωσύνη και τα μυστήρια των αιρετικών, αλλά λέγουν ότι το βάπτισμα και η κοινωνία των αιρετικών είναι ικανά (έγκυρα) να παρέχουν σωτηρία, σε αυτούς οι οποίοι εν γνώσει τους διατηρούν εκκλησιαστική ή μυστηριακή κοινωνία με τους προαναφερόμενους αιρετικούς και σε όσους συνυπάρχουν (συμβιβάζονται), διαδίδουν, υποστηρίζουν ή προωθούν την καινοφανή τους αίρεση του Οικουμενισμού κάτω από το πρόσχημα της αδελφικής αγάπης, ή υποτιθέμενης ενώσεως των διαχωρισμένων Χριστιανών.

Ας προσέξουμε πάρα πολύ το πρώτο μέρος το οποίο είναι άκρως ανησυχητικό και συγλονιστικό διότι αναφαίρεται σε πολλούς σύγχρονους γέροντες και λαϊκούς οι οποίοι θεωρούν κατ΄ οικονομίαν έγκυρα την ιερωσύνη και τα μυστήρια των αιρετικών οικουμενιστών κάτω από το ίδιο ακριβώς πρόσχημα «ώστε να διευκολυνθεί η σωτηρία των πιστών».

Η Αγία αυτή Σύνοδος αρνείται την εγκυρότητα της ιερωσύνης και των μυστηρίων των αιρετικών οικουμενιστών και αναθεματίζει όσους θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω Συνόδου. Αυτό το θέμα λοιπόν της εγκυρότητος των μυστηρίων έχει λυθεί οριστικώς και μάλιστα Συνοδικώς και δεν χρειάζεται άλλη νέα Σύνοδος να ξανα-ασχοληθεί με αυτό!

ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ 

ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

(Προέδρου της Αγίας Συνόδου του 1983 η οποία καταδίκασε τον Οικουμενισμό)

Ο Άγιος Ιεράρχης Φιλάρετος, κατά κόσμον Γεώργιος Νικολάγεβιτς Βοζνεσένσκυ (George Nicolaevich Voznesensky), γεννήθηκε στην πόλη Κουρσκ στις 22 Μαρτίουτου 1903 μ.Χ., σε μια ευσεβή ορθόδοξη οικογένεια ιερέων.

Από μικρός διάβασε τα έργα του Αγίου ιεράρχη Ιγνάτιου Μπριαντσιανίνωφ και επηρεάστηκε από την αγία, ασκητική ζωή και την συνεχή μνήμη του θανάτου. Η ζωή στον κόσμο έπαψε να τον ενδιαφέρει. Το 1930 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1931 πρεσβύτερος. Κατά το ίδιο έτος, έλαβε τη μοναστική κουρά με το όνομα Φιλάρετος, προς τιμήν του Αγίου Φιλάρετου του Γουβερνέτου.

Ο Όσιος Φιλάρετος είχε πραγματικά μια φιλεύσπλαχνη καρδιά. Έδινε όλα όσα είχε, μερικές φορές ακόμη και τα ρούχα του, και ανακούφιζε με όποιο τρόπο μπορούσε εκείνους που είχαν ανάγκη. Διακατεχόταν από μεγάλη αγάπη για το λόγο του Θεού και ήξερε όλο το Ευαγγέλιο απ’ έξω. Το όνομά του γινόταν γνωστό και σε άλλα Έθνη. Το 1933 διορίστηκε Ηγούμενος και το 1937 Αρχιμανδρίτης.

Το 1945 ο σοβιετικός στρατός κατανίκησε τον ιαπωνικό στρατό, ενώ το κομμουνιστικό καθεστώς εγκαταστάθηκε στην Κίνα. Για όσους Ρώσους ήταν σε θέση να μεταναστεύσουν προς τη Δύση ή προς την Αυστραλία, άρχισε μια περίοδο με πόνο και δοκιμασίες.

Ο αρχιμανδρίτης Φιλάρετος αρνήθηκε να μνημονεύει το αθεϊστικό καθεστώς και διακήρυσσε την Ορθοδοξία με πολλή παρρησία. Έτσι πολλές φορές κλήθηκε για ανάκριση, διώχθηκε, το σπίτι του πυρπολήθηκε, αφού προηγουμένως είχαν σφραγισθεί τα παράθυρα και η πόρτα, όμως ο Κύριος έσωσε θαυματουργικά τη ζωή του ποιμένα Του. Κατάφερε να διαφύγει με ασφάλεια με ένα άλμα από τον πρώτο όροφο και με τις φλόγες να περιβάλλουν το σπίτι, έχοντας ωστόσο υποστεί σοβαρά εγκαύματα στο κάτω μέρος του προσώπου του και τους σπονδύλους του λαιμού του.

Ο καλός ποιμένας δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό του μέχρις ότου όλοι όσοι είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν τις θεωρήσεις βγήκαν από την Κίνα. Έτσι, μόλις το 1962 έφυγε για το Χονγκ Κονγκ. Πολύ σύντομα εγκαταστάθηκε στην Αυστραλία, στο Μπρίσμπαν. Το 1963 έγινε επίσκοπος στην Αυστραλία.

Το 1964 ο επίσκοπος Φιλάρετος παρακολούθησε τη Σύνοδο των Ρώσων Ιεραρχών της Διασποράς (ΡΟΕΔ), η οποία πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ο Μητροπολίτης Αναστάσιος ήταν τότε σε βαθύ γήρας και επρόκειτο να αποσυρθεί. Στη Σύνοδο διεξήχθησαν εκλογές για το διάδοχό του, όμως οι δύο υποψήφιοι ισοψήφησαν.

Για να διατηρηθεί η ειρήνη στην Εκκλησία, ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, Αρχιεπίσκοπος Σαγκάης και Σαν Φρανσίσκο (2 Ιουλίου), πρότεινε ένα τρίτο υποψήφιο, το σχετικά άγνωστο Επίσκοπο Φιλάρετο, ο οποίος ήταν ο πιο πρόσφατα χειροτονηθείς. Έτσι, το 1964 η Ρωσική Εκκλησία στο Εξωτερικό όρισε τρίτο κατά σειρά πρωθιεράρχη της το Μητροπολίτη Φιλάρετο.

Ως επικεφαλής της Ρωσικής Εκκλησίας στο Εξωτερικό, ο άγιος έμεινε σταθερός στην ανεξαρτησία της Ορθοδοξίας από το πατριαρχείο Μόσχας, που είχε υποταχθεί στο αθεϊστικό καθεστώς, όμως παράλληλα εργάστηκε σκληρά για την ειρήνη των Ορθοδόξων και για να δαμάσει τη διχόνοια στο εσωτερικό της Ρωσικής Εκκλησίας του Εξωτερικού.

Εργάστηκε με πραότητα αλλά και ζήλο για τη διαφύλαξη της πατερικής παράδοσης και υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία από τον κίνδυνο της αιρέσεως του Οικουμενισμού, αντικρούοντας τη «θεωρία των κλάδων».

Επίσης κατά τη διακονία του ως Προκαθημένου της ΡΟΕΔ πραγματοποιήθηκε η ανακήρυξη της αγιότητος του Αγίων Ιωάννου της Κρονστάνδης (1964), του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας (1970), της Οσίας Ξένιας της Πετρούπολης (1978), των Αγίων Νεομαρτύρων και Ομολογητών της Ρωσίας (1981), καθώς και του Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφκσυ (1982).

Ο Άγιος Φιλάρετος ήταν εραστής του μοναχισμού, επειδή δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αφιερώσει τον εαυτό του εξ ολοκλήρου στο Θεό. Με δικά του λόγια: «Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, η μοναστική οδός είναι, αυτή καθαυτή, η ευθεία διαδρομή προς το Ουράνιο Βασίλειο, όταν ολοκληρωθεί όπως πρέπει».

Τα κηρύγματά του ήταν ουσιώδη, απλά και καθαρά. Σύμφωνα με την μαρτυρία πολλών ανθρώπων, η ρητορεία του ήταν εφάμιλλη με του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Με ιδιαίτερο δέος και σεβασμό πλησίαζε τα Άγια Μυστήρια του Χριστού, υπενθυμίζοντας το ποίμνιό του ότι:

«Η θεία Κοινωνία είναι μια φωτιά. Κανείς δεν μπορεί να την απαγορεύει, αν δεν υπάρχουν σοβαρά κανονικά εμπόδια. Ο χριστιανός πρέπει να λαμβάνει τη θεία Κοινωνία όσο πιο συχνά γίνεται. Για αυτόν τον λόγο η θεία Κοινωνία λαμβάνεται μπροστά στην Ωραία Πύλη, γιατί αυτό συμβολίζει την εγγύτητα μας στην Βασιλεία των Ουρανών και μας ωθεί προς τα πάνω!»

Ενώ ήταν ένας ποιμένας γεμάτος φροντίδα και αγάπη για τους άλλους, ήταν εξαιρετικά αυστηρός με τον εαυτό του. Ζούσε μια πραγματικά ασκητική ζωή: κοιμόταν για δύο ή τρεις ώρες την ημέρα, έτρωγε ελάχιστα, παρακολουθούσε με πατρικό ενδιαφέρον τις λύπες και τις χαρές του ποιμνίου του και ξαγρυπνούσε προσευχόμενος γι’ αυτό.

Τα πνευματικά παιδιά του ήταν οι μάρτυρες πολλών θαυμάτων του, που πραγματοποιήθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά την κοίμησή του. Οι μαρτυρίες τους μιλούν εύγλωττα για την τεράστια δύναμη των προσευχών του.

Η ζωή του Μητροπολίτη Φιλάρετου, που ήταν ίση με αυτή των Αγγέλων, στέφθηκε από την ευλογημένη κοίμησή του στις 8 Νοεμβρίου 1985 κατά την ημέρα εορτής του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και όλων των ασωμάτων Δυνάμεων. Ο Μητροπολίτης Φιλάρετος θάφτηκε στη Μονή της Αγίας Τριάδας του Jordanville. Δεκατρία χρόνια μετά το θάνατό του, αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να μεταφερθεί στην κρύπτη κάτω από το Ιερό της Αγίας Τριάδος στη Μητρόπολη Jordanville.

Το άνοιγμα του τάφου του έγινε μετά από 13 χρόνια, στις 28 Οκτωβρίου 1998. Ο Αρχιεπίσκοπος Λαύρος των Συρακουσών και Αγίας Τριάδος, ο επίσκοπος Ιλαρίων του Μανχάταν, Αρχιμανδρίτης Λουκάς και οι αδελφοί ήταν παρόντες σε αυτή την περίπτωση και έγιναν μάρτυρες της πλήρους αφθαρσίας του αγίου λειψάνου του. Το σώμα του ήταν λευκό και ακόμη και μαλακό. Τα άμφιά του, ο τίμιος Σταυρός και η Εικόνα της Παναγίας ήταν ακόμη άθικτα και φωτεινά.

Αυτή ήταν η μεγάλη Αγιοπατερική Μορφή η οποία προήδρευσε επί της Αγίας Συνόδου του 1983 η οποία καταδίκασε και αναθεμάτισε τον Οικουμενισμό.

http://www.wallingoff.com

Ανοικτή επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο

Προς

την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα,

Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και

Οικουμενικόν Πατριάρχην

κ. Βαρθολομαίον

Ευλογείτε Παναγιώτατε,

Χάριν συντομείας και απλότητος, προσπερνώ τις διάφορες ψυχρές τυπολογικές και κουραστικές εισαγωγές, και περνώ κατ΄ευθείαν στο ουσιώδες.

Δράττομαι από τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού όπως το οτι «ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος» (Ματθ. κγ΄ 11), το οτι «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί [...] πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε» (Ματθ. κγ΄ 8), καθώς και απο την εντολή του Αγίου Πνεύματος δια γραφίδος Αγίου Αποστόλου Παύλου οτι ιδίως οι μεταξύ μας σχέσεις πρέπει να είναι «ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ» (Β΄ Κορ. α΄ 12), και τολμώ να ζητήσω την θεολογική σας αυθεντία σε κάτι το οποίον αδυνατώ να κατανοήσω.

Λαμβάνω λοιπόν ως πρώτο δεδομένο οτι αίρεσις απωλείας είναι «ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία» (Ματθ. ε΄ 18) παρεκκλήσεως εκ του νόμου, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Την ιδία εντολή λαμβάνουμε εκ του Αγίου Πνεύματος δια της γραφίδος των Αγίων Αποστόλων, διαβάζοντας «κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε» (Β΄ Θεσ. β΄ 15), «στήκετε ἐν τῇ πίστει» (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13), «τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο» (Β΄ Τιμ. β΄ 16), κοκ. Την ιδία εντολή επαναλαμβάνει το Άγιον Πνεύμα δια των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων όπως ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται», ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο οποίος μας εντέλλει οτι «οὐ μικρόν ἐν τοῖς περί Θεοῦ τό παραμικρόν», ο Άγιος Φώτιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «τα περί Πίστεως, όπου αν παρεκκλίνη ολίγον κανείς, αμαρτάνει αμαρτίαν προς θάνατον», ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ο οποίος μας εντέλλει οτι «πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος», κοκ.

Λαμβάνω ως δεύτερο δεδομένο την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού.Και είναι κατεγνωσμένη όχι επειδή το λέγω εγώ, αλλά επειδή είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες λαϊκούς Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους θεολόγους. Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους ιερείς και αρχιερείς θεολόγους. 

Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και ξένους κληρικούς και μοναχούς. Είναι κατεγνωσμένη απο δεκάδες Καθηγουμένους και μοναστικές αδελφότητες εντός και εκτός Αγίου Όρους, αλλά και εκτός Ελλάδος όπως είναι η Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά. Είναι ακόμη και Συνοδικά κατεγνωσμένη, από την εν τη Νέα Υόρκη Σύνοδο των Αποδήμων Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας, του 1983.

Μερικά ενδεικτικά ονόματα εγκρίτων Ελλήνων θεολόγων οι οποίοι καταγιγνώσκουν την Παναίρεση του Οικουμενισμού, είναι ο Σεβ. Μητ. Πειραιώς π. Σεραφείμ, ο Σεβ. Μητ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας π. Αμβρόσιος, ο Σεβ. Μητ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π. Ιερόθεος, ο Προηγούμενος Ἱεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου, ο Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ο Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, ο Πρωτοπ. π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Πρωτοπ. Γεώργιος Μεταλληνός, ο Δημήτριος Τσελεγγίδης, ο Κυριάκος Κυριαζόπουλος, ο Γεώργιος Καραλής, ο Ιωάννης Κορναράκης, ο μακαριστός κορυφαίος θεολόγος και ομολογητής της Πίστεως Νικόλαος Σωτηρόπουλος, κα.

Πολύ πιο σημαντικό όμως είναι, οτι η Παναίρεσις του Οικουμενισμού έχει καταγνωσθεί από ασκητές και Γέροντες του Αγίου Όρους, οι οποίοι περνώντας από το αιματηρό στάδιο της Καθάρσεως της καρδίας, έφθασαν στο πολυπόθητο στάδιο του Φωτισμού, και λουσμένοι εν τη Θεία Χάριτι, βρίσκονται σε διαρκή κοινωνία με τον Άγιον Πνεύμα.

Τέτοιοι κεκοιμημένοι Θεοφόροι ήσαν Άγιοι Πατέρες, όπως ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ο Ομολογητής, ο Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόισκι, ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο Άγιος Νικόλαος Αχρίδος, ο Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός, ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης, ο Γέρων Σοφρώνιος Σαχάρωφ του Έσσεξ, ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης, ο Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο Γέρων Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής, ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, ο Γέρων Σεραφείμ Ρόουζ, ο π. Αρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός, και πολλοί άλλοι, τα ονόματα των οποίων είναι γνωστά στο Πανελλήνιο για τον οσιακό τους βίο και το Χαρισματικό τους πνεύμα.

Τέτοιοι Φωτισμένοι και Χαριτωμένοι Πατέρες είναι όμως και οι εν ζωή Αγιορείτες ασκητές και Γέροντες όπως ο Γέρων Γαβριήλ Αγιορείτης, ο Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης της Αριζόνα, ο Γέρων Ευθύμιος Καψαλιώτης, ο Γέρων Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης, ο Γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης, και εκατοντάδες άλλοι Γέροντες και ασκητές Σκητιώτες, Κελλιώτες, Καλυβίτες, Καρουλιώτες, Καυσοκαλυβίτες, Κατουνακιώτες, Κερασιώτες, Καψαλιώτες, Προβατιώτες, κοκ, οι οποίοι έχουν καταγνώσει την Παναίρεση του Οικουμενισμού.

Λαμβάνω ως τρίτο δεδομένο το οτι οι διάφοροι αιρετικοί Μονοφυσίτες, οι οποίοι είναι κατεγνωσμένοι και καταδικασμένοι ως αιρετικοί απο την Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενική Σύνοδο του 451 μΧ, και από την Ε΄ εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενική Σύνοδο του 553 μΧ, δεν έχουν μέχρι σήμερα αποκηρύξει τις αιρέσεις των. 

Παρομοίως, ούτε οι αιρετικοί Παπικοί έχουν αποκηρύξει τις αιρέσεις των όπως το Φιλιόκβε, οι οποίες είναι κατεγνωσμένες και καταδικασμένες απο πλείστες Συνόδους, όπως αυτές του 867, του 879, 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, κοκ.

Λαμβάνω ώς τέταρτο δεδομένο την Αγιοπνευματική αλήθεια του επί Μεγάλου Φωτίου ΙΕ΄ Ιερού Κανόνος της εν Κωνσταντινουπόλει ΑΒ Ιεράς Συνόδου του 861 μΧ. Ο εν λόγω Ιερός Κανών καταλήγει με τις λέξεις «ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι». Απο την τελευταία αυτή φράση του εν λόγω Ιερού Κανόνος φαίνεται ξεκάθαρα οτι εκείνος ο οποίος εισάγει σχίσμα είς την Εκκλησία, είναι ο αρχιερεύς εκείνος ο οποίος κηρύττει γυμνή τη κεφαλή μια κατεγνωσμένη αίρεσι.

Λαμβάνω ως πέμπτο δεδομένο τον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Ιερού Χρυσοστόμου, προς εκείνους οι οποίοι με τις αιρετικές διδασκαλίες και τις πράξεις τους γίνονται ηθικοί αυτουργοί και αιτία για σχίσματα και διαιρέσεις στην Εκκλησία, ότι «ουδέ αίμα μαρτυρίου ταύτην δύνασθαι εξαλείφειν την αμαρτίαν».

Με την δική μου λοιπόν σκοτισμένη διάνοια, και βάσει των πέντε συντόμως εκτιθεμένων δεδομένων, σκέπτομαι ότι ένας οποιοσδήποτε «Χριστιανός» ο οποίος όχι απλά φλερτάρει, αλλά εισάγει δυναμικά θεολογικές και δογματικές καινοτομίες και αλλαγές, δείχνει ότι δεν φοβάται ούτε την άμεση κρίση που θα υποστεί απο τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό αμέσως μετά τον θάνατό του, ούτε έχει τον φόβο της αιωνίου κολάσεως. Συνεπώς, δείχνει οτι δεν πιστεύει ούτε στην Κρίση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ούτε οτι υπάρχει αιώνια απώλεια. Άρα στην ουσία, αρνείται τον ίδιο τον Χριστό. Διότι πώς γίνεται να πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεανθρώπου και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά να μην φοβάσαι καθόλου τις συνέπειες για τις οποίες μας έχει ο ίδιος μιλήσει; Είναι οξύμωρο. Είναι άτοπο. 

Δεν γίνεται.

Σας παρακαλώ λοιπόν να με διαφωτίστε με την δική σας διάνοια, και να μου εξηγήστε γιατί ένας «Χριστιανός» ποδοπατά τόσο ατρόμητα την δισχιλιετή παραδοθείσα Πίστη; 

Τι δείχνει αυτό για τον «Χριστιανό» αυτόν; Διότι με την δική μου σκοτισμένη επαναλαμβάνω διάνοια, επτά μόνον ερμηνείες μπορώ να σκεφθώ, για ποιόν λόγο μπορεί κάποιος είναι τόσο ατρόμητος απέναντι στις συνέπειες μιας τέτοιας Αποστασίας:

Είναι συνειδητά ένας άπιστος τυχοδιώκτης, και τότε φυσικά, εφόσον δεν πιστεύει σε τίποτε εκ της Πίστεως, δεν φοβάται και τίποτε εκ των συνεπειών

Του επιβάλλουν να προδώσει τον Χριστό, εκβιάζοντας και απειλώντας τον με οικονομικά σκάνδαλα, καταγεγραμμένες σαρκικές αμαρτίες ή ακόμη και με φρικτό βασανισμό και θάνατο. Είναι δηλαδή δειλός και ολιγόπιστος και δεν μπορεί να υπακούσει στο «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα» (Ματθ. ι΄ 28)

Βρίσκεται σε βαθειά δαιμονική πλάνη, και πιστεύοντας ότι βρίσκεται στον κόσμο ως ένας δεύτερος «Χριστός», νομίζει ότι έχει την νομιμότητα να ανακαινεί την Ορθόδοξο Πίστη

Έχει τόσο βαθειά πλανηθεί από Εωσφορική υπερηφάνεια, όπου μπροστά στην αυτάρεσκη ιδέα ότι θα μείνει στην αιωνιότητα ως ο «Άγιος» ο οποίος συνετέλεσε στην «ένωση» των «Χριστιανών» ή των «Εκκλησιών», ξέχασε ότι ανέκαθεν η Εκκλησία ήτο Μια και αδιαίρετος, ότι οι Χριστιανοί ήσαν ανέκαθεν ενωμένοι και λέγονται Ορθόδοξοι, και ότι αναμένουν και τους αιρετικούς να μετανοήσουν απο τα είδωλα (τον ψευδο-Χριστό), να ξαναγίνουν Χριστιανοί, και να επιστρέψουν στην μοναδική Εκκλησία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την Ορθοδοξία. Η υπερηφάνεια τον τυφλώνει τόσο πολύ, που δεν δύναται να δει ότι αντί για Άγιος, ήδη διαγράφεται στην συνείδηση των Χριστιανών ως άλλος ένας υπερήφανος, πλανεμένος και μελλοντικώς τυμπανιαίος Βέκκος.

Έχει πέσει στην παγίδα του Πονηρού και ακολουθεί μια δαιμονική ψευδο-αγάπη. Ξέχασε την σωτηριολογική αγάπη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού η οποία έχει ως προϋπόθεση την Αλήθεια, και έτσι νομίζει ότι ξεπέρασε την άπειρη αγάπη του Θεού. 

Ο Πονηρός τον ξεγέλασε ώστε να νομίζει ότι αγάπη είναι το να χαϊδεύεις τα αυτιά ενός τυφλού που περπατά προς τον γκρεμό, και έτσι, πιστεύει οτι όσοι δεν κάνουν το ίδιο, δεν έχουν αγάπη. Ξέχασε ότι πραγματική αγάπη είναι να έχεις αγωνία για την ψυχή του πλανεμένου αιρετικού, και γι΄ αυτό τον ελέγχεις αυστηρά. Δεν μπορεί πλέον να δει οτι το χάϊδεμα των αυτιών δεν είναι αγάπη, αλλά άλλη μια γλυκιά εξαπάτηση του Πονηρού.

Βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία του Εωσφόρου, και εργάζεται συνειδητά για να πλήξει όσο περισσότερο προλαβαίνει την Εκκλησία του Χριστού, ετοιμάζοντας την Πανθρησκεία του τελικού Αντιχρίστου. Είναι δηλαδή εις εκ των πολλών μικρών αντιχρίστων της Αποκαλύψεως και συνειδητός μισητής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Γνωρίζει και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις οποίες γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, βάσει των οποίων νέων πηγών επιτρέπεται και αιτιολογείται πλήρως η κάθε είδους Αποστασία. 

Γνωρίζει δηλαδή πηγές πέραν της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως, πέραν των 49 βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης, των Ιερών Κανόνων (Αποστολικών, Συνοδικών, Πατερικών), και των Πατερικών κειμένων (θεολογικά, λόγοι, ασκητικά, επιστολές, ερμηνείες, αναλύσεις, προφητείες, κοκ).

Και επειδή Παναγιώτατε ίσως να δυσκολεύεσθε να πιστέψετε οτι μπορεί να υπάρχουν ανάμεσά μας σήμερα τέτοιοι «Χριστιανοί», οι οποίοι να τολμούν να ασεβούν με τόση «ανεξήγητη» αδιαφορία, θα σας αναφέρω μερικές, ανώνυμες πάντα, περιπτώσεις.

Εσείς θα καταλάβετε. Είναι αδελφοί μας Οικουμενισταί οι οποίοι εργάζονται για την ένωσι Χριστιανισμού και αιρέσεων κατά τις προσταγές του Π.Σ.Ε., και οι οποίοι, κατά παράβασιν της Καινής Διαθήκης, της Ιεράς Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων και των Αγιοπατερικών διδασκαλιών και εντολών…

… επιτρέπουν σε αιρετικούς να παρευρίσκονται μέσα σε Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς

… παρευρίσκονται οι ίδιοι (και έτσι συμμετέχουν) σε ναούς και τελετές αιρετικών

… αναγνωρίζουν τις αιρέσεις ως Χριστιανούς, ως Εκκλησίες και ως Σώμα Χριστού

… αναγνωρίζουν Βάπτισμα, Ιερωσύνη και σωτηρία στους αιρετικούς

… αναγνωρίζουν τα είδωλα του Πονηρού (αιρέσεις και θρησκείες) ως οδούς σωτηρίας

… χαρακτηρίζουν ως «αγίες» τις διάφορες Εωσφορικές πλάνες (βλ. «Άγιο Κοράνι»)

… κηρύττουν περί διηρημένης Εκκλησίας, κλάδων, πνευμόνων, κοκ

… κάνουν δηλώσεις περί ανάγκης ενώσεως των «Εκκλησιών»

… κηρύττουν οτι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός γεννήθηκε «ατελής και αμαρτωλός»

… «μυρώνονται» πνεύμα δαιμονικό από αιρετικούς

… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Μονοφυσίτες

… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Παπικούς

… συμπροσεύχονται με διαφόρους αιρετικούς Προτεστάντες

… επιτρέπουν μεικτούς γάμους μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Αγιασμούς (βλ. Θεοφάνεια)

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Μυστήρια (βλ. Βαπτίσεις)

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν τελετές (βλ. ευλογία Βασιλόπ.)

… επιτρέπουν σε αιρετικούς να προσκυνούν την Αγία Τράπεζα

… ψάλλουν Πολυχρόνια στον αρχηγό των αιρετικών Παπικών

… υποδέχονται τον αρχηγό των αιρετικών Παπικών με το «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»

… βαπτίζουν ώς αλαζονία, την δογματική αλήθεια οτι μόνον η Ορθοδοξία είναι η Μία. Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία

… κάθε τί υγιώς Ορθόδοξο το βαπτίζουν «σούπερ-Ορθόδοξο», «αλαζονικό», «φανατισμένο», «υπερ-ζηλωτικό», κοκ

… διώκουν, καθαιρούν και αφορίζουν κάθε Χριστιανό που ευλαβείται την Ορθοδοξία και αγαπά τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό

… και γενικά κάνουν οτι περνά από το χέρι τους για να προωθήσουν την συγχώνευση της Εκκλησίας μέσα εις την παναίρεση του Οικουμενισμού, υποκρινόμενοι μάλιστα ότι τάχα δεν γνωρίζουν τίποτε. Και ενώ για παράδειγμα ομολογούν ορθώς, ότι για να αποδεχθεί η Εκκλησία στους κόλπους της μια αιρετική ομάδα, πρέπει αυτοί να αποκηρύξουν τις αιρέσεις των, εντούτοις υπογράφουν οτι έχουμε κοινή πίστη με τους Μονοφυσίτες, χωρίς αυτοί να έχουν αποκηρύξει καμία τους αίρεση. Υποκρίνονται και προσπαθούν με δόλο να εξαπατήσουν τους αδελφούς των. Από τι πνεύμα μπορεί να εμφορείται ένας τέτοιος «Χριστιανός», ο οποίος ενώ δια στόματος κραυγάζει «φυλάττομεν την Ορθοδοξίαν», με το δε χέρι του υπογράφει προδοσίες κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Πνεύμα δαιμονικό δείχνει και όχι Άγιο. Έτσι δεν είναι;Τί λέτε Παναγιώτατε;

Και περιγράφοντας την θλιβερά τραγική αυτή κατάσταση, έρχεται ακουσίως στο νού ο λόγος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. ζ΄ 16). Επαλληθεύεται η διαχρονική αλήθεια περί του μην εμπιστεύεσθαι τα λόγια αλλά τα έργα, διότι ακόμη και ο ίδιος ο τελικός Αντίχριστος της Αποκαλύψεως θα ομιλεί Χριστιανικά, αλλά θα εργάζεται εναντίον του Θεού.

Και επειδή Παναγιώτατε ίσως σας κούρασα με το μακροσκελές του κειμένου, αλλά σίγουρα με το αγράμματο και ακαλλιέργητο του λόγου μου, συνοψίζω τις αγωνίες μουσε μια ερώτηση, την οποία ελπίζω να απαντήσετε:

Τι μας δείχνει για την πίστη του και τον πραγματικό σκοπό του, ένας «ποιμένας» και δει «αρχιερεύς», ο οποίος αδιαφορεί παντελώς, τόσο για τις διαχρονικά ρητές εντολές της Πίστεως, όσο και για τις βαρύτατες συνέπειες για τις οποίες ξεκάθαρα μας προειδοποιεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός; Είναι απλά ένας άπιστος τυχοδιώκτης; 

Είναι ολιγόπιστος και δειλός; Έχει πλανηθεί σε μια από τις άπειρες παγίδες του Πονηρού; Είναι συνειδητά αντίχριστος; Υπάρχουν και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως;

Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ να μάθω την θέση σας Παναγιώτατε. Θα αναμένω την απάντησή σας με αγωνία.

Μετά φόβου Θεού

Ιωάννης Μακαρούνης

http://www.katanixis.gr/

Νέα ορθόδοξη κοινότητα ιδρύθηκε στην Αγγλία [ s.m. δείτε κλάψτε και πάρτε το απόφαση]

Την ίδρυση της νέας Ελληνορθόδοξης κοινότητας στο Άσφορντ της κομητείας του Κεντ στη νοτιοανατολική Αγγλία σφράγισε η πρώτη θεία λειτουργία και εκδήλωση στον τοπικό Ιερό Ναό Ιησού Χριστού την περασμένη Κυριακή, παρουσία πλήθους κόσμου, του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας και του Υπάτου Αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι περίπου 120 οικογένειες που σύστησαν την οργανωμένη κοινότητα έχουν εξασφαλίσει τη χρήση του συγκεκριμένου ναού που ανήκει στην Εκκλησία της Αγγλίας, έχοντας ως σκοπό να αποτελέσει το κέντρο των δραστηριοτήτων τους.

Ο Πρόεδρος της κοινότητας Ιερόλεμος Κάρυος χαρακτήρισε στο σύντομο χαιρετισμό του την ίδρυση της ορθόδοξης κοινότητας «ένα μακρινό όνειρο που έγινε πραγματικότητα υπό την καθοδήγηση και τις πατρικές συμβουλές» του Σεβασμιοτάτου κ.Γρηγορίου.

«Το όραμα όλων μας στην Επιτροπή είναι η κοινότητας μας να προοδεύσει και με την αγάπη ως πιστών, την εθελοντική προσφορά, με την αμέριστη συμπαράστασή σας, με την ηθική και οικονομική στήριξή σας, να δημιουργήσουμε και το σχολείο για το καλό των παιδιών και των εγγόνων μας», συμπλήρωσε ο κ. Κάρυος.

Ο Σεβασμιότατος πρωτοστάτησε της θείας λειτουργίας και ηγήθηκε της τελετής. Του απονεμήθηκε, όπως επίσης στον Ύπατο Αρμοστή Ευριπίδη Ευρυβιάδη και στον Επίσκοπο του Ντόβερ αναμνηστική πλακέτα από την κοινότητα του Άσφορντ.

Εν μέσω χειροκροτημάτων και συγκίνησης ο κ. Ευρυβιάδης επέδωσε στους αρμόδιους μια κυπριακή σημαία για χρήση στις μελλοντικές τελετές τους.

Παρόντες ήταν περίπου 200 πιστοί, τοπικοί δημοτικοί σύμβουλοι και οι Αγγλικανοί ιερείς του ναού.

ΚΥΠΕ/Αθ.Γκαβός

Φωτογραφίες: Δώρος Παρτασίδης

scripta manent ευχαριστώ την Χρύσα για το άρθρο

https://scripta---manent.blogspot.gr

Γέρων Σάββας Λαυριώτης: Διωγμός ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἐν ἔτει 2018 ἀπό τούς αἱρετικούς καί ἐκτός Ἐκκλησίας Λαυριῶτες

Διωγμός ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἐν ἔτει 2018 ἀπό τούς 

αἱρετικούς καί ἐκτός Ἐκκλησίας Λαυριῶτες

Συνεχίζοντας τήν παράδοση τῶν τυμπανιαίων Λαυριωτῶν πατέρων, οἱ σημερινοί Λαυριῶτες ἀναδεικνύονται χειρότεροι αὐτῶν, γκρεμίζοντας κελλιά πατέρων, ὅπου διακόπτουν τό μνημόσυνο τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου. Πιστά καί πειθήνια ὄργανά του, ἔχουν ἐντολές ὅποιος ἀντιτίθεται σέ αὐτόν καί στά ἀντίχριστα σχέδιά τους, νά διώκεται πάραυτα. Πρός πίστωσιν τῆς ἀληθείας καί πρός ἐνημέρωση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, παραθέτουμε τίς φωτογραφίες ἀπό τούς βανδαλισμούς, ὅπου ἔλαβαν χώρα τήν Καθαρά Δευτέρα στίς 6/19-2-2018. Δέν σεβάσθηκαν οὔτε τήν ἡμέρα, οὔτε τήν Ἁγία Τεσσαρακοστή, ἀλλά βάζοντας ἀλβανούς ἐργάτες, γκρέμισαν τά κελλιά καί πέταξαν στήν κυριολεξία τίς ἅγιες εἰκόνες, πού τήν ἐπόμενη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ἴδιοι πατέρες ἀπό τήν Λαύρα, ἔψελναν τό τροπάριο «Τήν ἄχραντον εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθέ», κατατάσσοντας ὅμως μέ αὐτόν τόν τρόπο τούς ἑαυτούς τους, στό ἀνάθεμα τῶν εἰκονομάχων!

Εὐχόμαστε στούς σημερινούς αἱρετικούς οἰκουμενιστές καί εἰκονομάχους Λαυριῶτες πατέρες νά καταλάβουν τό ἔγκλημα ὅπου διαπράττουν, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί ἀπέναντι στούς μοναχούς πού διώκουν καί τούς πιστούς ὅπου θέλουν τούς Ἁγιορεῖτες νά κρατοῦν τήν Ὀρθοδοξία καί ὄχι νά τήν διώκουν καί νά τήν προδίδουν.

Γέρων Σάββας, Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

Τό κελλίον τοῦ π. Δανιήλ προτοῦ τήν καταστραφή.

Τό κελλίον μετά τήν καταστροφή.

εἰκόνες πεταμένες στά χαλάσματα.

μετά τήν καταστροφή.

Ἐδώ ἤταν ἡ καλύβη τοῦ Γέρων Πέτρου.

ἡ διαλυμένη καλύβη του Γέρων Πέτρου

Γέρων Σάββας, Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Άντε, και «του χρόνου στό Βατικανό»!

Ο άγιος Κοσμάς ο Πρώτος

καί οι σημερινοί αγιορείτες.

Εἶναι ἀλήθεια;

«Ο Μητροπ. Νέας Κρήνης ευχήθηκε:

“του χρόνου στό Βατικανό”» !!!

Σκανδαλισμένος αγιορείτης μοναχός 

Καί φέτος γιορτάστηκε στό Πρωτάτο τών Καρυών από τήν Ιβηρίτικη Ιερά Επιστασία ο άγιος οσιομάρτυς καί ομολογητής Κοσμάς ο Πρώτος ο οποίος φονεύθηκε από τόν Οικουμενικό Πατριάρχη Κων/λεως Ιωάννη Βέκκο τό 1275, ο οποίος ενώθηκε μέ τόν Πάπα καί ζήτησε νά τόν δεχθούν καί οι αγιορείτες οι οποίοι δέν τό δέχθηκαν, διότι δέν μπορεί νά ενωθεί η αλήθεια μέ τό ψέμα καί η ορθοδοξία μέ τήν βλασφημία καί τήν αίρεση καί γι’ αυτό ο Πατριάρχης έκαψε τούς Ζωγραφίτες καί τούς Κουτλουμουσιανούς, έπνιξε τούς Ιβηρίτες καί τούς Ξενοφωντινούς, αποκεφάλισε τούς Καρυώτες καί κρέμασε τούς Βατοπαιδινούς καί τόν Πρωτεπιστάτη.

Στίς μέρες μας πάλι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάνει πολλές ενέργειες «γυμνή τή κεφαλή» γιά νά ενωθεί μέ τόν αιρετικό Πάπα μέ αποτέλεσμα νά αλωθεί καί νά αλλοιωθεί η Ορθοδοξία.

Άραγε οι σημερινοί αγιορείτες αντιστέκονται όπως οι παλαιότεροι μοναχοί η προφασίζονται προφάσεις; Ο Ιβηρίτης Πρωτεπιστάτης εκφώνησε λόγο ομολογιακό εγκωμιάζοντας τούς οσιομάρτυρες, όμως ο Γέροντας τής Ιβήρων π. Βασίλειος Γουντικάκης έγραψε εγκύκλιο γιά τήν Σύνοδο τής Κρήτης στήν οποία καθησύχαζε τούς χριστιανούς, τήν οποία υπέγραψαν οι Ηγούμενοι καί οι Αντιπρόσωποι τών Μονών καί μόνο τά Μοναστήρια τού Εφραίμ Φιλοθεΐτη καί η Μονή Γρηγορίου δέν συμφώνησαν, διότι σ’ αυτή τήν Σύνοδο τέθηκαν συνοδικά καί σχεδόν πανορθόδοξα τά θεμέλια τού Οικουμενισμού πού θά οδηγήσει στήν πανθρησκεία καί τήν παγκοσμιοποίηση τών Εβραίων Σιωνιστών Μασόνων.

Ο Ηγούμενος τής Σταυρονικήτα πνευματικό τέκνο τού Γοντικάκη υπεραμύνεται καί εγκωμιάζει τήν Σύνοδο άν καί τόσοι Ιεράρχες, Ιερείς καί Θεολόγοι σ’ όλες τίς ορθόδοξες χώρες τήν κατηγορούν ώς αιρετική, αντικανονική καί απαράδεκτη.

Τήν επαίνεσαι καί ο Βατοπαιδινός Εφραίμ, αλλά λέγετε ότι θά τόν κάνουν Μητροπολίτη Αγίου Όρους ή Θεσ/κης, όμως ο άγιος Σταυρονικήτα τί επιδιώκει; Νά κρατάει τόν μανδύα τού Βαρθολομαίου όταν θά φιλιέται μέ τόν Πάπα;

Μετά τήν Σύνοδο πολλά Μοναστήρια εκάλεσαν στίς πανηγύρεις τους Μητροπολίτες τού Πατριαρχείου, μάλλον γιά νά δείξουν τήν ευπείθειά τους. 

Συγκεκριμένα στήν Κουτλουμουσίου εκάλεσαν τόν Λαμψάκου και, όταν του έδειξαν τίς τοιχογραφίες μέ τά μαρτύρια των αγιορειτών ομολογητών, απάντησε· «νά τί παθαίνουν όσοι κάνουν παρακοή στόν Πατριάρχη».

Ο υποτακτικός του μακαριστού π. Μωυσή κάλεσε στην πανήγυρή του τον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης, ο οποίος στό τέλος ευχήθηκε: «του χρόνου στό Βατικανό» (!!!).

Άγιοι πατέρες, άν δέν μπορείτε νά μιμηθήτε τούς αγίους οσιομάρτυρες καί νά σταθείτε στό ύψος των περιστάσεων, τουλάχιστον μή γίνεστε μιμητές του Βέκκου διώκοντας τούς πατέρες πού αντιδρούν στόν ξέφρενο οικουμενιστικό χορό του Βαρθολομαίου.

Δυστυχώς αυτό τό κάνουν οι Λαυριώτες καί η Ρουμάνικη Σκήτη, οι οποίοι διώχνουν τούς πατέρες, τούς διαγράφουν από τά μοναχολόγια, τούς αφαιρούν τίς ταυτότητες, τήν ελληνική υπηκοότητα, τήν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καί οποιαδήποτε άλλη εξυπηρέτηση.

Μήπως θέλουν νά κρατήσουν τήν παράδοση της Λαύρας η οποία δέχθηκε τόν Βέκκο καί συλλειτούργησε μέ τούς παπικούς μέ αποτέλεσμα νά βρυκολακιάσουν οι Ιερείς καί νά μείνουν τά σώματά τους ζωντανά 750 χρόνια μέ τά μάτια ανοιχτά, φρικτό θέαμα στούς ορώντες, τά οποία έκρυψαν καί δέν τό παραδέχονται, διότι ως φαίνεται ακολουθούν αμετανόητοι τό παράδειγμά τους;

Κύριε Ιησού Χριστέ, ίλεως γενού καί στείλε θεία φώτιση γιά ό,τι οφείλουμε νά πράξουμε.

Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησε τό Περιβόλι σου νά λάμψει μέ τήν πίστη του καί τήν θυσιαστική αγάπη του πρός τόν Υιόν σου.

Αμήν.

Σκανδαλισμένος αγιορείτης μοναχός

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

«ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΡΗΚΑ ΥΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑ»

«Σεις όμως προσέχετε! Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας».(Μαρκ.ΙΓ’23) 

Απαντούν οι Άγιες Γραφές της Εκκλησίας του Χριστού …. στους ασεβείς και βλάσφημους αιρετικούς. 

«Αυτά δε που σας λέγω, τα λέγω δι’ όλους τους 

μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου Χριστιανούς. 

Σας επαναλαμβάνω και πάλιν: «ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.» (Μαρκ.ΙΓ’37) 

Στα 2 προηγούμενα άρθρα, αδελφοί μου, αναδείχθηκαν έργα και λόγοι «ιεραρχών» που αποδεικνύουν ότι «μέγα χάσμα τους χωρίζει» από την Αγιασμένη Εκκλησία του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας. 

Είναι πασιφανές ότι σε Παν-Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο θα καταδικαστούν ως ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και εντελώς ΞΕΝΟΙ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αν ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ! 

Στο μεταξύ «οι ψυχές των πλανομένων αδελφών, ως νιφάδες χιονιού πέφτουν στον άδη.» (Γέροντος) 

Διότι οι παναιρετικοί, οικουμενιστές «αρχιερείς» και «ιερείς» αποπλανούν τους ακατήχητους! 

Για όσους δε, λέγουν ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς, πριν αυτό το κακόδοξο που είπαν πολυκαιρίσει, τους παρακαλούμε να ανακαλέσουν, αφού προηγουμένως εξετάσουν ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τις Άγιες Γραφές! 

Μα κι αν στο βιβλίο της ζωής, είναι καταγεγραμμένοι από καταβολής κόσμου οι σωσμένοι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε άμοιροι ευθυνών για τους αδελφούς που θέλουν στήριξη στην Πίστη τους; 

Ή μήπως εμείς γνωρίζουμε ποιοι είναι οι σωσμένοι και ποιοι οι καταδικασμένοι; 

Ή μήπως ο Ποιμήν ο Καλός όταν δει λύκους να σύρουν το πρόβατο… παραιτείται της προσπάθειας, θεωρώντας ότι είναι πλέον καταδικασμένο; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ! 

Ούτε όμως …οδηγεί τα πρόβατα προς το μέρος που είναι οι …λύκοι! 

ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ 

«Ο Ποιμήν ο Καλός παραδίδει την ζωήν του δια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά Του και δια να υπερασπιστεί την ζωήν αυτών.» 

«Ο μισθωτός δε υπηρέτης,που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΗΝ, και δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, βλέπει το λύκο να έρχεται, και επειδή δεν έχει ούτε στοργήν δια τα πρόβατα, ούτε αυταπάρνησιν, αφήνει ανυπεράσπιστα τα πρόβατα και φεύγει δια να μη εκθέση εις τον παραμικρόν κίνδυνον την ζωήν του. Και ελεύθερος τότε ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα. Τέτοιοι μισθωτοί είσθε και σεις οι σημερινοί λειτουργοί του Ιερού και οι νομοδιδάσκαλοι, που μόνον δια τα πρόσκαιρα οφέλη έχετε προσκολληθεί εις το ποίμνιον του Θεού, το οποίον επιβουλεύεται ως άλλος λύκος ο διάβολος, καθώς και όλοι όσοι γίνονται όργανά του». 

«Μη σας φαίνεται δε παράδοξον,το ότι ο μισθωτός υπηρέτης, όταν ίδη τον λύκον να επιπίπτη κατά του ποιμνίου, φεύγει. Φεύγει, διότι είναι υπηρέτης με ΜΙΣΘΟΝ και επειδή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, δεν τα πονεί. Αυτός ενδιαφέρεται κυρίως να πάρει τον μισθόν του και δεν κινδυνεύει ποτέ την ζωήν του, όπως εκείνος που πονεί και αισθάνεται στοργήν δια τα πρόβατα.» (Ιωαν.Ι’11-12-13) 

«Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου δεν δέχομαι όπως φαντάζεσθε σεις. Εκείνος,που δεν είναι εξ’όλης του της ψυχής μαζί μου, είανι εναντίον μου. Και εκείνος που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου ούτως σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει.» (Λουκ.ΙΑ’23) 

Εδώ αδελφοί μου, ξεκάθαρα μας λέει ότι όποιος δεν είναι με όλη του την ψυχή μαζί με τον Θεό είναι εναντίον του, είναι με τον διάβολο, ανήκει δηλαδή στην παράταξή του. 

Φανταστείτε σε ποια παράταξη ανήκει όποιος λέει ότι…. κάποιες εντολές του Θεού είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ (Βαρθολομαίου) ή ότι… ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ και ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ και ότι πρέπει να πάμε στο κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς. (Ιερωνύμου)! 

Θέλει πολλή σκέψη αυτό, ώστε να καταλάβουμε γιατί ο Κύριός μας είπε ότι αυτοί σαν άλλοι λύκοι σκορπίζουν τα πρόβατα; 

Ακόμα δεν έχετε καταλάβει ποιοι σκορπίζουν τα πρόβατα που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός να ποιμάνουν; 

Αυτά και τα πάντα μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας και μας πληροφορεί ότι «τα δικά Του πρόβατα που έχουν στενήν σχέσιν και επικοινωνία μαζί Του, και που τα γνωρίζει προσωπικά το καθένα με το όνομά του», διότι είναι εξ’όλης τους της ψυχής μαζί Του «αλλοτρίων την φωνήν (την ΨΕΥΔΟ-διδασκαλία) ουκ οίδασι (δεν αναγνωρίζουν) αλλά …ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ (φεύγουν μακριά από αυτούς». 

Από αυτό το τόσο κατανοητό δημιούργησαν οι Άγιοι τον 15ο ΑΒ’ κανόνα , τον έχοντα μεγάλο ενδιαφέρον διότι μας λέει ότι τιμή θα λάβουμε ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ όταν απομακρυνθούμε από τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ που κηρύττουν αίρεση (αλλότρια). 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ και ΨΕΥΔΟΠΟΙΜΕΝΕΣ, απομονώνονται οι αλλότριοι και προλαμβάνεται το σχίσμα και η εξάπλωση της αίρεσης στην Εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ! 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,Ο ΒΟΑΝΕΡΓΗΣ,Ο ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, δεν είχε κανένα λόγο να αναφερθεί με τόσο σκληρά λόγια στους αιρετικούς. Φανταστείτε λοιπόν τι μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει πλησίον των αιρετικών ώστε να αναγκασθεί αυτός που αντιπροσωπεύει την αγάπη να καυτηριάσει με αυτόν τον τρόπο τους ασεβείς βλάσφημους προκειμένου να μας προφυλάξει. 

Δείτε τι μας λέει! 

ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΤΡΙΟΥΣ» 

«Εκείνος, που επιμένει εις την αμαρτίαν, κατάγεται από τονδιάβολον…» 

«Το ίδιον και εκείνος, πουδεν αγαπά τον αδελφόν του Χριστιανόν, δεν είναι παιδί του Θεού.» 

«Καθένας που έχει γεννηθεί από τονΘεόν, δεν πράττει ποτέ θεληματικώς και με ψυχρόν υπολογισμόν καμμίαν αμαρτίαν..» 

( Α’Ιωάν.γ’8-10-9) 

«Εκείνος που λέγει, ευρίσκομαι εις στενήν γνωριμίαν και οικειότητα με Αυτόν,και συγχρόνως ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ τας εντολάς Του, είναι ΨΕΥΣΤΗΣ και δεν υπάρχει μέσα εις τον άνθρωπον αυτόν η Αλήθεια (δηλ.ο Θεός).» 

( Α’Ιωάν.β’4) 

«Εκείνος, που δεν είναι από τον Θεόνκαι δεν έχει αναγεννηθεί από Αυτόν, δεν ακούει και δεν δέχεται την διδασκαλίαν μας. Με το σημάδι αυτό διακρίνομεν το πνεύμα του Θεού, που οδηγεί εις την Αλήθειαν, και το πνεύμα του διαβόλου που οδηγεί εις την πλάνην.» (Α’Ιωάν.δ’6) 

«Αυτοί οι ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ προέρχονται και εμπνέονται από τον μακράν του Θεούκόσμον. Δι’αυτό διδάσκουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου και ο κόσμος τους ακούει και τους δέχεται.»(Α’Ιωάν.δ’5) 

«Από ημάς τους Χριστιανούς εχωρίσθησαν και εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. Αλλά δεν ήσαν ΠΡΑΓΜΑΤΙ από ημάς, δεν ήσαν ΠΟΤΕ μέλη ΓΝΗΣΙΑ της Εκκλησίας.» (Α’ Ιωάν.β’19) 

« Σεις όμως, παιδάκια μου, έχετε αναγεννηθεί από τον Θεόν και έχετε νικήσει τους ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ αυτούς δια της ΕΜΜΟΝΗΣ ΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ.»(Α’Ιωάν.δ’4) 

«Αυτό είναι το διακριτικόν γνώρισμα, με το οποίον γίνονται εις όλους φανερά τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου..» (Α’ Ιωάν.γ’10) 

«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ του ΧΡΙΣΤΟΥ δια της ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αυτής, αυτός δεν έχει τονΘεόν..» (Β’Ιωάν.9) 

ΜΕΤΑ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ

 

10. «Εάν κανείς σας επισκέπτεται και δεν φέρη την διδαχήν αυτήν (του Χριστού), μη δέχεσθε αυτόν προς φιλοξενίαν εις την οικίαν σας και ούτε χαιρετισμόν να απευθύνετε προς αυτόν.» ( Β’Ιωάν.10) 

Δεν μιλά ο Άγιος μόνο υποδεικνύοντάς μας, αλλά και αιτιολογώντας μας για να γίνει κατανοητή η υπόδειξη. 

Να τι μας λέει επ’αυτού ο Άγιος: 

«Εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. ΔΙΟΤΙ, εάντότε,που εφαίνοντο μαζί μας, ήσαν πράγματι από ημάς και γνήσια μέλη της Εκκλησίας, θα είχαν μείνει μαζί μας. Αλλ’ έφυγαν και εβγήκαν από την Εκκλησίαν,δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς, δεν είναι ΓΝΗΣΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.» (Α’Ιωάν.β’19) 

«Και χαίρειν αυτώ ΜΗ ΛΕΓΕΤΕ.» (Β’Ιωάν.10) 

«ΔΙΟΤΙ εκείνος, που χαιρετά αυτόν (τον ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά του έργα, επειδή με την σχέσιν του και τον χαιρετισμόν του τον ενθαρρύνει εις εξακολούθησιν αυτών.» (Β’Ιωάν.11) 

Μας νουθετεί και μας προτρέπει, ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ: 

«Προσέχετε πολύ τους εαυτούςσας, διανα μη χάσομεν όσα έχομεν εργασθεί..» (Β’Ιωάν.8) 

Τέλος, μας ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ χωρίς να υπολογίσει αν φοβηθούμε, γιατί έτσι μας συμφέρει, λέγοντας: 

«Και τώρα πλέον είναι οΑΝΤΙχριστο ςεν τω κόσμω δια των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και των ΨΕΥΔΟ-διδασκαλιών, που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του.» (Α’Ιωάν.δ’3) 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να διαφωνήσει με τον Άγιο Απόστολο; 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να πει ότι ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ; 

Και ποιος είναι αυτός που παίρνει με θράσος πρωτοβουλία να αλλάξει αυτά που είπε ο Κύριος και αποφασίστηκαν στις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους, που μάλιστα τα δίδασκε μέχρι πρότινος, και τώρα λέει ότι οι ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, το ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ και η ΕΝΩΣΗ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ είναι ΑΓΑΠΗ που θα αναδείξει την Ορθοδοξία; 

Όσοι τα λένε αυτά, όποιοι και αν είναι κατάντησαν ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ και σκοπό έχουν όχι την ανάδειξη, αλλά την αλλοίωση και την καταστροφή της Ορθοδόξου Πίστεως! 

Ο Απόστολος Πέτρος, το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ που πάνω στην Αλήθεια που είπε ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗΚΕ η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας λέει για τους αιρετικούς: 

«Είναι άλογα ζώα…θα καταστραφούν ασφαλώς, επειδή βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν.» 

«Είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας και θεωρούν ως απόλαυσιν και τρυφήν το να παραπλανήσουν πολλούς με τας απάτας των και τας πλάνας των, τας οποίας διαδίδουν, όταν συντρώγουν μαζί σας εις τας αγάπας.» 

«Έχουν καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και της ηδονής. Είναι τέκνα κατάρας.» 

«Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν..» 

«Δι’αυτούς έχει φυλαχθεί η μαυρίλα του αιωνίου σκότους.»

«..διότι με εξωγκωμένους λόγους γεμάτους ματαιότητα και πλάνην δελεάζουν αστηρίκτους πιστούς…» 

«..ήτο καλύτερον δι’ αυτούςνα μη είχαν γνωρίσει τον δρόμον της δικαιοσύνης και τον Χριστιανισμόν, παρά, αφού τον εγνώρισαν, να γυρίσουν πάλιν εις την παλαιάν αμαρτωλήν ζωήν τους και να απομακρυνθούν από την παραδοθήσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..» 

«Αλλά έχει συμβή εις αυτούς εκείνο, που λέγει η αληθής παροιμία. Σκύλος που εγύρισε πάλιν εις το ξέρασμα του, και χοίρος, η οποία, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλήσθη μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της έγινε περισσότερο ακάθαρτος.»( Β’Πέτρ.β’12-13-14-15-17-18-21-22) 

Αυτά είπε ο Πέτρος που είχε κόψει το αυτί του Μάλχου, που αν τολμούσε κάποιος να το κάνει αυτό, σήμερα, σε αιρετικό, που βλασφημεί τον Θεό δεν θα τον χώραγε όλη η γη! 

Βεβαίως και δεν αρμόζει αυτό, αλλά δικαιολογεί την αγάπη του προς τον Κύριο που εκείνη τη στιγμή θεώρησε ότι κινδυνεύει. 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΕΦΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ 

ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ: 

«ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ»! 

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί,να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) 

«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας ΙησούΧριστό, αλλ’εις την κοιλίαν τους. Ζητούν να καλοπεράσουν εις βάρος των οπαδών τους. Και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων, ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18) 

«Και όσοι ημάρτησαν, ενώ είχε δοθεί εις αυτούς Νόμος γραπτός, αυτοί επί τη βάση του νόμου τούτου θα κριθούν.» (Ρωμ.Β’12) 

«Συ λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις καλύτερα τον εαυτόν σου;..»(Ρωμ.Β’21) 

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21) 

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου, και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν,..»(Α’Τιμοθ.α’7)

«Κατά τας τελευταίας αυτάς ημέρας θα έλθουν καιροί δύσκολοι και επικίνδυνοι.» 

«Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι και θα αγαπά ο καθένας των μόνον τον εαυτόν του, θα είναι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς των, αχάριστοι, ασεβείς μη έχοντες Ιερόν και Όσιον.» 

«Θα στερούνται και αυτήν ακόμη την φυσικήν στοργήν, θα είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς εις τας επιθυμίας των, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού.» 

«Προδόται, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνειαν και εγωϊσμόν, άνθρωποι που θα αγαπούν τας ηδονάς μάλλον παρά τον Θεόν.» 

«Και θα έχουν μεν το εξωτερικόν σχήμα της ευσεβείας, θα έχουν αρνηθεί όμως την δύναμίν της…» 

«Αλλά δεν θα προκόψουν περισσότερον. Διότι η ηθική τους αμυαλωσύνη θα γίνη εις όλους ολοφάνερος…»( Β’Τιμόθ.γ’1-2-3-4-5-9) 

«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, 

ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ.» 

«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΤΡΑΦΗ και αμαρτάνει…, ων αυτοκατάκριτος.»( Τίτον Γ’10-11) 

Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο Απόστολος Παύλος που μίλαγε ο Θεός δια του στόματός του. 

Αγαπητοί μου το Ευαγγέλιο θα το ερευνούμε και θα το εφαρμόζουμε απ’άκρη σ’άκρη και όχι μόνο θεωρητικά τα περί αγάπης και Πίστεως, που αυτά μόνα τους χωρίς την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ είναι ΚΑΛΠΙΚΑ. 

Γι’αυτό είναι αναγκαίο να διευκρινίζουμε για ποια αγάπη μιλάμε, την ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ή του ΑΝΤΙχρίστου; 

Όπως επίσης πρέπει να διευκρινίζουμε και για ποια Πίστη μιλάμε, αν δηλαδή μιλάμε για την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ ή αυτή του διαβολέα που και αυτός πιστεύει αλλά δεν πράττει τα Θεάρεστα! 

Διότι οι θρασύτατοι και αναίσχυντοι μιλάνε για αγάπη ενώ ταυτόχρονα εκδιώκουν ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ … 

Μιλάνε για Πίστη στον Ιησού Χριστό και απ’ την άλλη αγκαλιάζουν τους εχθρούς Του –αιρετικούς! 

«Δεν θα εισέλθει αυτός που λέει: Κύριε-Κύριε», αλλά αυτός που πράττει αυτά που λέει ο Κύριος. 

Σεβαστοί Πατέρες, έχετε την εντύπωση ότι τα παιδιά σας δεν σας καταλαβαίνουν; 

Όχι, δεν είναι έτσι. Εμείς σας καταλαβαίνουμε. Κάντε και εσείς μια προσπάθεια να καταλάβετε εμάς. Όσο και να θέλετε να δικαιολογήσετε τον Βαρθολομαίο, τον Ιερώνυμο και τους συν-αυτούς, δεν μπορείτε πλέον. Όσο και να προσπαθείτε με την οικονομία να κερδίσετε χρόνο προς μεταμέλειά τους το αντίθετο επιτυγχάνετε. 

Τα αμαρτήματα γίνονται πιο βαριά και αν και τώρα δεν τα βλέπετε, τότε λυπόμαστε αλλά το πρόβλημα το έχετε εσείς και όχι αυτοί που ακολουθούν το Ευαγγέλιο! 

Δείτε την πραγματικότητα και πάρτε τις αποφάσεις που σας λέει ο Καλός Ποιμήν, πριν χαθούν και άλλες ψυχές στην αίρεση, το αίμα των οποίων ΘΑ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!! 

Δεν ενημερώνετε ως οφείλετε το ποίμνιο, που αν το κάνατε η ευθύνη θα μεταφέρονταν στο αυτεξούσιο του καθενός και εσείς θα είχατε επιτελέσει το ιερό καθήκον σας κρατώντας τη θέση που αρμόζει στον ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ! 

Εάν μετά από όλα τα προαναφερθέντα, δεν αντιλαμβάνεται κανείς τι μας λέει ο Παντοκράτωρ Δημιουργός μας σχετικά με την στάση μας απέναντι στους αιρετικούς, τότε πάλι ο Κύριος θα μας πληροφορήσει: 

«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά,που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.» (Β’Θεσσαλ.β’11) 

Θα χαρούμε αν οι αιρετικοί ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ έλθουν στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!! 

Δεν θα πάει η Ορθοδοξία σ’ αυτούς, όχι γιατί το λέω εγώ ο ανάξιος, αλλά γιατί δεν πήγε ο Πατέρας να πάρει τον Υιόν δια της βίας, πρέπει ο υιός να επανέλθει στον Πατέρα εκουσίως ζητώντας ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. (Εν προκειμένω να ανακαλέσουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους…filioque, αλάθητο και όλα τ’ άλλα!) 

Μετά, όλα, χωρίς λόγια τακτοποιούνται με ανείπωτη χαρά!! 

Ο λόγος για την ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 

Για την μεγάλη χαρά «εις τον Ουρανόν μεγαλυτέρα και περισσότερον αισθητή, παρ’όσον είναι αισθητή η χαρά δια τους ενενήκοντα εννέα δικαίους.» 

«ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΛΙΓΟΝ, ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, 

«ΟΧΙ ΜΕ ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ», και ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ»! 

Ο έχων ενδιαφέρον ας εννοήσει!!! 

Κάθαρση και σωτηρία, χωρίς διηνεκή αγώνα, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στον κόσμο εκ του κόσμου, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στην αίρεση…, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Και ας λένε, όποιοι και αν είναι αυτοί ,…ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς. Εάν δεν κινδυνεύαμε ο Ιησούς μας δεν θα μας έλεγε το ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ από αυτούς! 

Ούτε ο Άγιος Ιωάννης, το σύμβολο της αγάπης θα μας έλεγε ΟΥΤΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ! 

Ούτε ο Απόστολος Πέτρος θα μας έλεγε ότι είναι άλογα ζώα και τέκνα κατάρας! 

Ούτε εσείς αγαπάτε περισσότερο την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ από τους ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ και τον ίδιο τον Ιησού που την οικοδόμησε! 

Όταν στο σπίτι έχει μπει όφις, δεν κοιμάσαι, αν δεν βεβαιωθείς ότι τον έβγαλες έξω! 

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ! 

ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ, των ΠΑΘΩΝ, των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και της Ν.Τ.Π.!! 

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος 

Η Μητρόπολη Γερμανίας ανήκει πια στην Νέα «Εκκλησία» του Οικουμενισμού

Κι ὅμως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι

…κοινωνοῦν μὲ ΟΛΟΥΣ!

«Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει»!

Κατήχηση των πιστών με …συνεργασία «Ορθοδόξων» και …Παπικών.

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὸν Δ.Π.

Πριν από ένα χρόνο είχαμε αναρτήσει άρθρο περί της διανομής φυλλαδίου από την Μητρόπολη Γερμανίας σχετικά με την εορτήτου Πάσχα, στο οποίο τονίζονταν οι ομοιότητες ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Παπικούς, όσον αφορά την σημασία και τον εορτασμό της γιορτής (ἐδῶ).

Παρά τις αποκαλύψεις αυτές κανενός επισκόπου το αυτί δεν ίδρωσε, ούτε ακούστηκε τίποτα για διαμαρτυρίες και ενστάσεις από τους «παραδοσιακούς» ποιμένες.

Τώρα η Μητρόπολη Γερμανίας ολοκλήρωσε το «κατηχητικό και ποιμαντικό» της έργο κι έκδωσε και άλλα φυλλάδια περί των εορτών των Αγίων, του Χριστού, της Παναγίας και των Χριστουγέννων. Το απίστευτο είναι ότι όλα αυτά τα φυλλάδια εκδόθηκαν σε συνεργασία με τους Παπικούς Επισκόπους της Γερμανίας. Τα φυλλάδια αυτά τα συνυπογράφουν ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος και ο …Παπικός Επίσκοπος του Μαγδεμβούργου Dr. Gerhard Feige(!!!). «Ορθόδοξοι» και Παπικοί έχουν ιδρύσει από το 2007(!!!) μία κοινή επιτροπή των επισκοπικών συνόδων στην οποία συμμετέχουν.

Για τους Παπικούς:

• Bischof Dr. Gerhard Feige (Ko-Vorsitzender) • Bischof Dr. Gregor Maria Hanke OSB • Weihbischof Dr. Reinhard Hauke • Prof. Dr. Jürgen Bärsch • Abt P. Dr. Marianus Bieber OSB • Prof. Dr. Dr. Johannes Hofmann • P. Dr. Gregor Hohmann OSA (bis 2016) • Prof. Dr. Benedikt Kranemann (bis 2016) • Dr. Britta Müller-Schauenburg • Direktor Dr. Johannes Oeldemann • Dr. Florian Schuppe

Για τους Ορθόδοξους:

Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος (αντιπρόεδρος) • ΕπίσκοποςΑριστής Βασίλειος Επίσκοπος Κροστάνδης Σοφιάν•Πρωτοπρεσβύτερος Κων/νος Μύρων • Πρωτοπρεσβύτερος ΠέτροςSonntag • Πρωτοπρεσβύτερος Dr. Mircea Basarab • Prof. Dr. Κων/νοςΝικολακόπουλος • Prof. Dr. Assaad Elias Kattan • Prof. Dr. Daniel Munteanu Διευθυντής

Την γενική διεύθυνση της επιτροπής έχουν οι:

Dr. Dorothee Kaes (Sekretariat der Deutschen Bischofskonferenz) • Dr. Κων/νος Βλιαγκόφτης (Αρχιγραμματέας της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνόδου της Γερμανίας).

Στην ανακοίνωση τύπου της επιτροπής (εδώ) για το τελευταίο φυλλάδιο γράφουν οι δύο Επίσκοποι.

«Τα φυλλάδια αυτά είναι σημαντικά για την ευσέβεια των πιστών. Βοηθούν στην κατανόηση του σωτηριακού έργου του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού και μέσω των διαφορετικών εκφράσεων τουκαι στην καθιέρωση του στην πίστη των Χριστιανών... Πολλές εορτές γιορτάζονται και από τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης)...

«Αυτή συνειδητοποίηση θα βοηθήσει να αναγνωρίσουν τόσο οι ορθόδοξοι όσο και οι καθολικοί πιστοί την ενότητα στην πίστη και έτσι να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο» δήλωσε ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος... «Μακάρι η γνώση και οι πολλές ομοιότητες στις εορτές του χρόνου να μας φέρουν πιο κοντά και να ισχυροποιήσουν την αδελφική μας ενότητα της πίστεως»!

Για να καταλάβουν οι πιστοί τι διδάσκεται σε αυτά τα φυλλάδια σας παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:

«Η τιμή των αγίων έχει πολλές ομοιότητες σε Ανατολή και Δύση. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Δεν σημαίνει όμως και ότι η Μία αδελφή εκκλησία πρέπει να αποκλείει την άλλη, αλλά να την εμπλουτίζει».

«Ορθόδοξοι και καθολικοί προετοιμάζονται 6 και 4 εβδομάδες για την γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτό εκφράζεται και στην Λειτουργία με τους ανάλογους ύμνους και τις ανάλογες αναγνώσεις αλλά και τον χαρακτηριστικό εορτασμό και τα ανάλογα έθιμα. Κοινά είναι η επιδίωξη της πνευματικής αναγέννησης, που βρίσκει την έκφρασή της στην νηστεία, ευλάβεια και στα φιλάνθρωπα έργα».

«Η ἐκπληξη, η ευχαριστία και η βαθειά χαρά χαρακτηρίζουν τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης) εορτασμού των Χριστουγέννων».

«Η Κυριακή γιορτάζεται και στις δύο παραδόσεις ως ενθύμιση της Αναστάσεως του Κυρίου».

Και όμως ενώ όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι δικοί μας «αντιοικουμενιστές» Επίσκοποι περιμένουν για να αντιδράσουν το κοινό ποτήριο, ενώ οι πιστοί πίνουν το πικρό ποτήριο της προδοσίας.

Δ.Π.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Δείτε θράσος!

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Ὁ ξεδιάντροπος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία του, κυριολεκτικὰ “ἀδειάζει” τοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀπὸ ὑπακοὴ καὶ εὐλάβεια στὸν Κύριο, αὐτὸν τὸν φόβο τοῦ ἄλλου, τὸ φόβο ΑΚΡΙΒΩΣ τῶν ὑποστηρικτῶν ἄλλων πίστεων, τὸν φόβο τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀπὸ ἀγάπη στὸν ΜΟΝΟ Κύριο!

Προοδευτικὰ ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ στὴν οὐσία ὁ ψευδεπίσκοπος Βαρθολομαῖος, καταφέρει ἄλλο ἕνα ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ πλῆγμα κατὰ τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως, ἐντέλλεται καὶ προφυλάσσει τοὺς ἐπαγρυπνοῦντας πιστούς: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον» φοβοῦ, καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»· σεῖς οἱ πιστοὶ «ἐξέλθετε ἐξ αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε» καὶ «ἀκαθάρτου» Οἰκουμενιστῆ «μὴ ἅπτεσθε», μὴ κοινωνεῖτε!

Ἀλλ’ ὁ ἐκθεμελιωτὴς τῆς Πίστεως Πατριάρχης δὲν ντρέπεται –βλασφημῶν καὶ ἐπικαλούμενος αὐτὸν τὸν Πανάγιον τοῦ Κυρίου τάφον– νὰ μᾶς καλεῖ νὰ μὴν φοβόμαστε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους!

Δὲν ντρέπεται, ὁ ξεδιάντροπος, νὰ ἐπιρρίπτει τὸ ἁμάρτημα καὶ πάθος τοῦ μίσους στοὺς χριστιανοὺς πού, μιμούμενοι τοὺς Ἁγίους, μισοῦν τὴν αἵρεση κι ὄχι τοὺς αἱρετικούς!

Δὲν ντρέπεται, ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης, νὰ ἐξισώνει καὶ νὰ ἀναγνωρίζει ἀποστολὴ ἰσάξια μὲ τὴν ἀποστολὴ τῆς Μίας Ἐκκλησίας καὶ τῶν λειτουργῶν της, καὶ στὶς αἱρετικὲς ὁμολογίες καὶ τοὺς ἀβάπτιστους ἡγέτες τους!

Δὲν ντρέπεται νὰ θεωρεῖ εἰλικρινεῖς τοὺς αἱρετικούς! Αὐτοὺς ποὺ μεταχειρίζονται κάθε μέσον καὶ τρόπο, γιὰ νὰ ἁλώσουν τὴν ὀρθοδοξία!

Ἐμεῖς, ὅμως, ἐπειδὴ (παρὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὶς ἐλλείψεις μας) φοβούμαστε τὸν Θεὸ καὶ τὸν μολυσμὸ τῶν αἱρέσεων καὶ θρησκειῶν, ἀποκηρύξαμε καὶ ἀποκηρύσσουμε ἕνα τέτοιο Πατριάρχη!

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Την έναρξη των εργασιών της 10ης Συνάντησης Διαλόγου που συγκάλεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείοκαι συνδιοργανώνει με τη Διεθνή Ιουδαϊκή Επιτροπή για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, κήρυξε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η 10η Συνάντηση πραγματοποιείται με αφορμή τα 40 χρόνια διαλόγου ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τονΙουδαϊσμό και έχει ως θέμα, «Η σημασία των Ιεροσολύμων

στην παράδοση των δύο θρησκειών».

Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι η Ιερουσαλήμ «ήταν, είναι, και θα είναι πάντα περισσότερο από μια πόλη. Είναι ένας τόπος αποκάλυψης, ευλογίας και έμπνευσης. Ο Θεός επέλεξε αυτήν την ευλογημένη πόλη».

«Επειδή η Ιερουσαλήμ», σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «είναι ο τόπος της θείας αποκάλυψης, ένας τόπος που κάθε μέρα πνευματικά μαρτυρεί το μυστήριο του Χριστού, οι Χριστιανοί συνδέονται με αυτή την περιοχή και ειδικά με το Ναό της Αναστάσεως. Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε έναν φόβο που ίσως είναι ο πιο διαδεδομένος στην σύγχρονη εποχή μας: είναι ο φόβος του άλλου, ο φόβος του διαφορετικού, ο φόβος των υποστηρικτών άλλων πίστεων, άλλων θρησκειών ή άλλων ομολογιών.

Αντιμέτωποι με αυτές τις συνθήκες, το μήνυμα αυτού του ιερού τόπου είναι επείγον και σαφές: αγαπήστε τον άλλο, τον διαφορετικό, τους πιστούς των άλλων θρησκειών και ομολογιών.Αγαπήστε τους ως αδελφούς και αδελφές σας. Το μίσος οδηγεί στο θάνατο, ενώ η αγάπη «απορρίπτει τον φόβο» (1 Ιωάννου 4:18) και οδηγεί στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι πρέπει να σέβονται και να αγαπούν τα Πανάγια προσκυνήματα αυτής της Αγίας Πόλης ως κληρονομιά των προγόνων μας στην ανθρωπότητα. Θα θέλαμε, επίσης, να αναγνωρίσουμε σήμερα την κρίσιμη αποστολή των τριών μεγαλύτερων Χριστιανικών ομολογιών, προστατών του Παναγίου Τάφου, καθώς και την ειλικρινή και γόνιμη συνεργασία τους».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στη σημασία του ακαδημαϊκού διαλόγου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Ιουδαϊσμό και ο οποίος συνέβαλε στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση.

«Ο διάλογος μας αποκτά πρόσθετη σημασία σε έναν κόσμο στον οποίο οι αδελφοί και οι αδελφές μας, αντί να αναγνωρίζονται ως η κορυφή της Δημιουργίας, βιώνουν το απάνθρωπο στίγμα των διακρίσεων, της περιθωριοποίησης και της απομόνωσης. Σε τέτοιους καιρούς, όπως λέει ο Ψαλμός, ο Θεός μας διατάζει να άρουμε τις πύλες της Ιερουσαλήμ της καρδιάς μας και να επιτρέψουμε στον «Βασιλιά της Δόξης» να εισέλθει εκεί. Όταν αποτυγχάνουμε να δούμε την εικόνα του Θεού στον πλησίον μας, αμαυρώνουμε την εικόνα που ο Θεός μας κληροδότησε […] Συναντώμεθα στην Ιερουσαλήμ, ώστε να φέρουμε την Ιερουσαλήμ στον κόσμο και να καταδείξουμε ότι η ανθρωπότητα έγινε πράγματι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι κάθε πράξη βίας, κάθε πράξη μισαλλοδοξίας, κάθε πράξη αδικίας, δεν είναι απλώς μία προσβολή στην ανθρωπότητα, αλλά μια αμαρτία ενάντια στον Δημιουργό μας. Αντίθετα, αυτό το συνέδριο καταδεικνύει ότι οι αρχαίες και σεβαστές θρησκείες μας, που έχουν τις ρίζες τους στη γη αυτής της πόλης, έχουν δεσμευτεί σε έναν διάλογο αγάπης, ελέους και δικαιοσύνης, που όλα αυτά αποτελούν ιδιότητες του ζώντος Θεού, ενώπιον του οποίου ελπίζουμε να σταθούμε. Για εμάς, σήμερα, ο διάλογος και η συνάντηση είναι το πραγματικό πνεύμα της Ιερουσαλήμ».

Κατά την έναρξη των εργασιών της διαθρησκειακής συναντήσεως τους συνέδρους υποδέχθηκε, με σύντομο χαιρετισμό του, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος. Επίσης χαιρετισμούςαπηύθυναν ο Ραβίνος Daniel Polish, επί κεφαλής της Διεθνούς Ιουδαϊκής Επιτροπής για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, καθώς και εκπρόσωποι των υπουργείων Εξωτερικών του Ισραήλ και της Ελλάδος.

Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος συνοδεύεται από τους Μητροπολίτες Γαλλίας Εμμανουήλ και Σουηδίας Κλεόπα και τον Αρχιμ. Αγαθάγγελο Σίσκο, Βιβλιοφύλακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επισκέφθηκε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου τον υποδέχθηκαν ο Πατριάρχης Θεόφιλος και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα.

Στη συνέχεια μετέβη, συνοδευόμενος από τον Προκαθήμενο της Σιωνίτιδος Εκκλησιας, στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως όπου προσκύνησε στον Πανάγιο Τάφο του Αναστάντος Χριστού.

http://www.vimaorthodoxias.gr

Καρδινάλιοι καί ἐπίσκοποι, μέ ποιά Πίστη μπαίνουν στήν ἐκκλησιά μαζί;

Γιά μιά χρονιά ἀκόμη, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Σεπτοῦ μας Πατριαρχείου ξαναμαγαρίστηκε: Μέσα στήν Θεία Λειτουργία, ἐπισήμως προσκεκλημένοι, παρέστησαν ἕνα σωρό καρδινάλιοι, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη τοῦ πάπα.

Τί μαχαιριά καί τούτη στίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων, ὅσων ἀκόμα κρατᾶνε κάπως ζωντανή τήν ἐκκλησιολογική τους συνείδηση!

Τό φωτογραφικό ὑλικό, πού φτάνει στά χέρια μας διά μέσου τοῦ διαδικτύου, εἶναι τό ὀλιγότερον σκανδαλῶδες: Περνᾶνε τά Ἅγια τῶν Ἁγίων στήν Μεγάλη Εἴσοδο μπροστά ἀπό τούς αἱρετικούς καί δέν διαμαρτύρεται οὔτε ἕνας ἀπό τούς παρευρισκομένους Ὀρθοδόξους ἱερεῖς καί ἐπισκόπους! Βγαίνει ὁ Πατριάρχης μας στήν Ὡραία Πύλη εὐλογῶντας ἀδιακρίτως Ὀρθοδόξους καί αἱρετικούς μαζί, λές καί δέν ἀκούστηκε τό ‘’τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν’’!

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀπαγορεύουν ρητῶς τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς;

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε Ἱερούς Κανόνες (ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων), πού ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν εἴσοδο καί τήν παραμονή τῶν αἱρετικῶν μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς;

Μᾶς δίδαξαν ἤ δέν μᾶς δίδαξαν παλαιοί καί νεοφανεῖς Ἅγιοι γιά τό πῶς ὀφείλουμε νά φερόμαστε ἀπέναντι στούς αἱρετικούς;

Καί μή πεῖ κανείς, ὅτι οἱ παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί, ἄρα τί σᾶς πειράζει πού προσευχόμαστε καί λειτουργούμαστε παρέα μαζί τους, διότι θά βρεθεῖ γυμνός καί ἀναπολόγητος ἐνώπιον ἁπάσης τῆς Ἐκκλησίας, καί προπαντός ἐνώπιον τῆς θριαμβευούσης.

Θά βρεθεῖ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μπροστά στήν ἀποστομωτική γραφίδα τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Γαβριήλ τοῦ Διονυσιάτου(*): ‘’Καί μή εἴπῃ τις, ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, ἵσως, δέν εἶναι αἱρετικοί. Εἶναι δι’ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους αἱρετικοί. Ἔχομεν ἀποφάσεις καί ἀποφάνσεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπ’ αὐτοῦ’’.

Θά βρεθεῖ ἐπίσης μπροστά στόν Χρυσορρήμονα Ἰωάννη(**), ὁ ὁποῖος σέ ἀνάλογη περίπτωση ἔλεγε: ‘’Εἰ τόν Ἰουδαϊσμόν νομίζετε ἀλήθειαν εἶναι, τίνος ἔνεκεν ἐνοχλεῖτε τῇ Ἐκκλησίᾳ; Εἰ δέ ὁ Χριστιανισμός ἐστίν ἀληθής, ὡσπεροῦν καί ἔστι, μένετε καί πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ’’. Ἐάν, μέ ἄλλα λόγια, παραδέχεστε ὅτι ἡ Ἀλήθεια βρίσκεται στόν παπισμό καί ὅχι στήν Ὀρθοδοξία, τότε γιά ποιόν λόγο παριστάνοντας τούς Ὀρθοδόξους σκανδαλίζετε τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν; Ἐάν, ὅμως, ὄντως πιστεύετε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Πίστη -ὅπως καί εἶναι- ἀφῆστε κατά μέρος τίς ψευτοαγάπες μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολουθῆστε την (τήν Ὀρθοδοξία) σταθερά καί ἀνόθευτα.

Οἱ παπικοί ἐξακολουθοῦν, δυστυχῶς, μέχρι καί σήμερα νά παραμένουν δαιμονικῶς ἀμετανόητοι. Καί ὡς ἀμετανόητοι αἱρετικοί δέν ἔχουν τό διακαίωμα ὄχι μονάχα παρουσίας σέ ὥρα Θείας λειτουργίας, ἀλλά ἀκόμα καί τῆς ἁπλῆς εἰσόδου σέ Ναό τῶν Ὀρθοδόξων. Πάνω στό θέμα αὐτό, οἱ Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφεῖς: «Μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν Οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει» (τῆς ἐν Λαοδ. ΣΤ’).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καυτηριάζοντας τούς ‘’συνεορτασμούς’’ αὐτούς τῶν Ἁγίων μας (παρέα μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας μας: παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες κ.α.), γράφει: ‘’Τῶν μυστηρίων κοινωνεῖς, εἰπέ μοι, τόν Χριστόν προσκυνεῖς ὡς Χριστιανός, παρ’ ἐκείνου τά ἀγαθά αἰτεῖς, καί μετά τῶν ἐχθρῶν ἑορτάζεις τῶν ἐκείνου; Καί ποίᾳ γνώμῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν’’;

Δηλαδή, γιά πές μου: Ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός πού εἶσαι, κοινωνεῖς τῶν Μυστηρίων, προσκυνεῖς τόν Χριστό, ζητᾶς ἀπό Αὐτόν τά ἀγαθά, καί συγχρόνως γιορτάζεις μαζί μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας; 

Τότε, ποιά ἡ Πίστις, μέ τήν ὁποία ἔρχεσαι στήν ἐκκλησία; 

(*) Ἀνοιχτή ἐπιστολή πού συνέγραψε τό1970 ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, Γέρων Γαβριήλ. (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη ‘’Ὁ Γέροντάς μου, Γαβριήλ Διονυσιάτης’’, 

ἐκδόσεις Παπαδημητρίου 1987) 

(**) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ε.Π.Ε. 34,204)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

1/12/2017

http://agiooros.org