.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ομολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ομολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΚΟΥΜΠΟΥΡΕΣ και οι 83 δεσποτάδες



Περαία 14 Φεβρουαρίου 2018

ΚΟΥΜΠΟΥΡΕΣ
και οι 83 δεσποτάδες!
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι η πράξη της αποτείχισης δεν είναι παράπτωμα, αλλά ομολογία πίστης, καρπός ευσέβειας και αγωνία για τη ψυχή, κυρίως και πρωτίστως, εκείνου, τον οποίο, με την πράξη της αποτείχισης ενημερώνουν ότι εκτροχιάστηκε από την Οδό της Αλήθειας και ακολουθεί τον στρωμένο με άνθη δρόμο της απώλειας.
Ενημερωνόμαστε, σκεφτόμαστε, προβληματιζόμαστε και, ως πιστοί και όχι αδιάφοροι, κάνουμε αυτό που αυθαίρετα – δικτατορικά και, κατά βάση, αντιχριστιανικά, μας στέρησαν οι δεσποτάδες: Παίρνουμε θέση, διότι το δικαιούμαστε και διότι, επίσης, είμαστε υποχρεωμένοι να ενδιαφερόμαστε για τη διαχείριση των πραγμάτων της Εκκλησίας, κληρικοί και λαϊκοί μαζί, από κοινού, ως το βασίλειον ιεράτευμα, σύμφωνα με το δημοκρατικό πνεύμα και τους θεσμούς που επικρατούσαν ανέκαθεν στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Δεν γίναμε ακόμα …Βατικανό και δεν έχουμε, τουλάχιστον επίσημα, πάπα, σκέτα ή αλάθητο!
Τί συμπέρασμα βγάζουμε; Ακριβέστερα, σε ποιο συμπέρασμα οδηγούμαστε υποχρεωτικά, μετά την παραπομπή και του πατρός Θεοδώρου Ζήση στο Συνοδικό Δικαστήριο; 
Ότι όλοι οι δεσποτάδες είναι αθεολόγητοι και αθεόφοβοι! 
Φοβερό! 
Και, φυσικά, δεν επιχαίρουμε, το αντίθετο ακριβώς, απογοητευόμαστε κι ας αισθανόμαστε ότι πρόκειται να δικάσουν κι εμάς οι αυστηροί στον απόλυτο βαθμό απέναντι σ’ αυτούς που τους κρίνουν, ακόμη και με αγαθή πρόθεση, δεσποτάδες, αλλά όχι και απέναντι στους εαυτούς τους…
Υποχρεωνόμαστε να συμπεράνουμε ότι κανείς από τους 83 δεσποτάδες δεν γνωρίζει ή δεν έτυχε να πληροφορηθεί, ότι η πράξη της αποτείχισης δεν είναι παράπτωμα, ούτε ανυπακοή, αλλά ομολογία πίστης, καρπός ευσέβειας και αγωνία για τη ψυχή, κυρίως και πρωτίστως, εκείνου, τον οποίο, με την πράξη της αποτείχισης ενημερώνουν ότι εκτροχιάστηκε από την Οδό της Αλήθειας και ακολουθεί τον στρωμένο με άνθη δρόμο της απώλειας. Όλοι οι λαϊκοί δεν είναι όσο θα έπρεπε γνώστες των θεολογικών γραμμάτων και δογμάτων, με ευθύνη κυρίως των δεσποτάδων. Και το λέμε αυτό διότι αν ήταν όσο καλά θα έπρεπε να είναι κατηχημένοι, πρώτα απ’ όλα θα είχαμε καλύτερους δεσποτάδες, καλύτερους παπάδες και διάκους και όλους τους αρχιμανδρίτες σε μοναστήρια, όπου είναι η θέση τους και όχι σε πόστα που κολάζουν, θα γράφαμε, καθ’ υπερβολήν, και αγίους!
Όμως, όλοι οι δεσποτάδες είναι …πτυχιούχοι θεολόγοι! Και …κουμπούρες να ήταν, τα βασικά θα τα έχουν μάθει. Πώς συμβαίνει, λοιπόν, να μην ξέρουν …τίποτα περί αποτειχίσεως; Τόσο πια τους τυφλώνει η δεσποτική αλληλεγγύη και δεν έχουν συγκρατήσει στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου τους ούτε τους Ιερούς Κανόνες, ούτε πώς τους ζήτησε να είναι αντιπρόσωποί Του ο Χριστός, ούτε ότι τον επίσκοπο τον εκλέγουν οι κληρικοί και λαϊκοί (το βασίλειον ιεράτευμα) και εκείνοι τον χειροτονούν, ούτε ότι η αποτείχιση είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τρόπος υπεράσπισης της πίστης μας; Και δεν τα γνωρίζει αυτά ούτε ο Πειραιώς, ούτε ο Ναυπάκτου, ούτε ο Σπάρτης, ούτε ο Δρυϊνουπόλεως, ούτε ο Νέας Ιωνίας, ούτε ο Βεροίας, ούτε ο Καλαμαριάς; Δηλαδή, επειδή οι δεσποτάδες είναι ανώτερου βαθμού δημόσιοι υπάλληλοι και η «Εκκλησία» κρατική, οι δεσποτάδες κάνουν ότι και οι αξιοθρήνητοι βολευτές και ψηφίζουν «Ναι σε όλα», με οδηγό – τσοπάνη τον προκαθήμενο; Δηλαδή, βάζουν ψηλότερα από τη σωτηρία της ψυχής τους, τη δεσποτική αλληλεγγύη;
Οι δύο κληρικοί, οι πατέρες Θεόδωρος Ζήσης και Νικόλαος Μανώλης είναι οι αξιότεροι της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης και οι πιο αγαπητοί μεταξύ των πιστών – ευσεβών. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αγνοήσετε αυτό το στοιχείο, γιατί τότε είναι σαν να βγάζετε τις μάσκες και σαν να μας λέτε καθαρά – κατάμουτρα ότι μόνον εσείς είστε η «Εκκλησία» και όλοι εμείς είμαστε, όπως είπε και ο νεαρός άπειρος και άθεος Τσίπρας, «ετερόκλητος όχλος»!
Όμως, με ογδόντα τρεις δεσποτάδες αυτού του επιπέδου, αθεολόγητους και αθεόφοβους, δεν γίνεται ούτε …εκκλησάκι! Εκκλησία Καθολική Αποστολική χωρίς το Βασίλειον Ιεράτευμα δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό σημαίνει ότι έχετε μπλέξει άσχημα και συμβαίνει αυτό σε μιαν εποχή που οι πιστοί δεν είναι πια πρόβατα και εξαιτίας σας ένας μεγάλος αριθμός Χριστιανών της ταυτότητας, όπως τους θέλετε και σας βολεύει, πλημμελώς κατηχημένων, ακούει φωνές και χάνονται ψυχές και τι λόγο θα δώσετε…

Είπα και ελάλησα…

τοῦ Γαβριήλ Λαμψίδη

ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

(Διαδώστε το …μήπως συνέλθουν και σωθούν ψυχές… 
από την πλάνη!)


«Τίθεται τώρα ένα κεφαλαιώδες ερώτημα, τι θα κάνωμε σ’ αυτή την γενική επίθεσι των Σκοτεινών Δυνάμεων και του Οικουμενισμού κατά της Εκκλησίας του Χριστού;

Ποιο είναι το επιτακτικό χρέος μας;

Πως θα προφυλαχθούμε οι πιστοί σήμερον από τον Οικουμενισμόν;

Τι θα κάνωμε ημείς οι Ορθόδοξοι;

Πως θα γλιτώσουμε από την σύγχυσι, την αναταραχή και το ναυάγιο, στο οποίο προσπαθεί να οδηγήση την ανθρωπότητα ο Οικουμενισμός;

Τι θα κάνωμε, δια να προφυλάξωμε την Πίστιν μας ανόθευτη εις την επίθεσιν, που κάνουν οι Οικουμενισταί σήμερον κατά της Εκκλησίας;

Θα σταυρώσωμε τα χέρια και θα μείνωμε απαθείς σε μία καταστροφική αδράνεια κι ’απραξία;

Θα αφήσουμε το απειλητικό μαχαίρι ελεύθερο και ανεμπόδιστο, να κτυπάη την Εκκλησία του Χριστού;

ΟΧΙ! ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ! Τι λοιπόν πρέπει να κάνωμε;

1ον)ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΙΣ

Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της γης, όλοι οι Επίσκοποι και Ποιμένες και Ιερείς και Θεολόγοι, όλος ο Πιστός Λαός, σύσσωμη η Ορθοδοξία ,είναι ανάγκη να αντισταθούν γ ε ν ν α ί ω ς στα ενωτικά σχέδια του Οικουμενισμού. Έχομε ταχθή όλοι, Κληρικοί και λαϊκοί, από τον Θεό, ακοίμητοι φρουροί και σκοποί άγρυπνοι για την φύλαξη του πολυτιμοτέρου θησαυρού της ανθρωπότητος: Τ η ς α λ η θ ε ί α ς, την οποίαν έφερε στον κόσμο ο Θεός. Πρέπει ν’αντισταθούμε για να μη χάσωμε τον θησαυρόν της Ορθοδόξου Πίστεως, που μας ενεπιστεύθη ο Κύριος.

Έχομε ταχθή από τον Θεό να προφυλάξωμε αμόλυντη την Ορθοδοξία. Να την υπερασπίσωμε με πάσαν θυσίαν από τον πολυμήχανο σκοτεινό Οικουμενισμό. Από ημάς άλλωστε τους φρουρούς θα ζητήση ο Θεός το αίμα των ψυχών όλων εκείνων, που σκοτώνει το θηρίον του Οικουμενισμού. Ο κάθε Πιστός Ορθόδοξος είναι και ένας φρουρός της Ορθοδόξου Πίστεως και δεν πρέπει να την αφήση να του την πάρουν από τα χέριά του οι εχθροί του Χριστού.

«Ο σκοπός - γράφει ο Προφήτης Ιεζεκιήλ- εάν ίδη την ρομφαίαν ερχομένην και μη σημάνη τη σάλπιγγι και ο λαός μη φυλάξηται και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν… και το αίμα ε κ χ ε ι ρ ό ς τ ο υ σ κ ο π ο ύ ε κ ζ η τ ή σ ω » (Ιεζέκ.λγ’6,7)

Δηλαδή, εάν ο φρουρός ίδη τον εχθρόν να πλησιάζη με το ξίφος απειλητικό και δεν σαλπίση συναγερμό, ώστε ο λαός να προφυλαχθή και να λάβη τα μέτρα του και εάν φονεύση ο εχθρός έναν…, το αίμα εκείνου του θύματος, δηλαδή την ευθύνην για τον θάνατό του, θα την ζητήσω από τον φρουρό, παραγγέλει ο Κύριος δια του Προφήτου Ιεζεκιήλ.

Ο κάθε Ορθόδοξος είναι ταγμένος φρουρός. Είναι σκοπός και πρέπει να επισημαίνη τον κίνδυνο, να σαλπίζη για να ξυπνήση τον ανύποπτο λαό. Είναι έγκλημα μεγάλο να βλέπης τον εχθρό να μπαίνη στον λαό τον Ορθόδοξο με το ξίφος της αιρέσεως, προτεταμένο και να μη προειδοποιής … Θα λογοδοτήσης γι’ αυτό ενώπιον του Θεού.

Ας αναλογισθούμε όλοι τις ευθύνες μας. Οι εχθροί έχουν ήδη μπη στο στρατόπεδο του χριστού και προσηλυτίζουν αλύπητα.

Γίνονται σφαγιασταί ψυχών και οδηγούν, όχι μίαν ψυχήν, αλλά πολλές στο άντρο του Αντιχρίστου, στην απώλεια….!

Ας κηρύξωμε οι πάντες πνευματικό συναγερμό. Πανορθόδοξο Αντίστασι, στα ύπουλα σχέδια του Οικουμενισμού ,αλλά και γενική επαγρύπνησι, διότι ο εχθρός του καιρού μας ο Οικουμενισμός, έχει ύπουλα κρυμμένο το δολοφονικό ξίφος και περνάει δίπλα μας με χαμόγελα και ψεύτικες εκδηλώσεις αγάπης.

Για να διατηρήσωμε σώα και αβλαβή την Πίστι μας από την δολοφονική μάχαιρα των εχθρών του Χριστού πρέπει να απομακρυνώμεθα από κάθε ύπουλη ένωσι…»

+Αρχιμ. ΧΑΡΑΛ.Δ.ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
«Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ» (σελ.227)

Είδατε αδελφοί μου τι μας λέει; 

Οι εχθροί του Χριστού. 

Οι σφαγιασταί ψυχών.

Ο εχθρός του καιρού μας : Ο οικουμενισμός.

Συνεπώς, οι αιρετικοί είναι κάτι πολύ χειρότερο από αντίπαλοι των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Αυτό αναφέρεται σε όσους λένε ότι δεν είναι αντίπαλοι των Ορθοδόξων, οι αιρετικοί και το ποίμνιο τους δέχεται και τους ακολουθεί ως ΑΚΑΤΗΧΗΤΟ!


Δημιουργούν ομάδες, τάχα ΑΝΤΙ-αιρετικές για να αντιμετωπίσουν τους χιλιαστές και κάθε καταστροφική λατρεία (σέκτα). 

Εθελοτυφλούν, όμως, και δεν αντιμετωπίζουν την μολυσμένη πηγή που ποτίζει και εκτρέφει τους χιλιαστές και όλες τις άλλες αιρέσεις.

Τούτο συμβαίνει γιατί έχουν «γραμμή» και δεν μπορούν να ...« ανέβουν στις ταράτσες» (Ματθ.ι’27) και να φωνάξουν ότι:

Ο παπισμός που εκτρέφει τον οικουμενισμό, και που όλα υποκινούνται από τον εβραιο-μασονισμό, είναι η αιτία του κακού της ανθρωπότητας και όλων των αιρέσεων.

Είναι όλοι αυτοί που προετοιμάζουν την προσωπική έλευση του ΑΝΤΙ-χρίστου!

Γι’ αυτό ο οικουμενισμός είναι ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ, συμπεριλαμβάνει όλες τις αιρέσεις ,δεν είναι απλά μία αίρεση που αφορά σε δογματικό θέμα !

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ αδελφοί μου και δείτε πως κρύβονται οι πονηροί που κατονομάζουν «νεόφυτες» κάποιες αιρέσεις, δηλαδή ότι έχουν εμφανιστεί τώρα τελευταία και –κατά την άποψή τους- είναι… νέες!

Αυτές όμως οι νεόφυτες αιρέσεις, τέκνα του φωτός, έχουν και όνομα και επίθετο, απλά μας τις κρύβουν μη αναφερόμενοι σ’ αυτές!

Δεν τις κατονομάζουν γιατί φοβούνται ή… κάτι άλλο συμβαίνει!

ΤΟ ΟΝΟΜΑ αυτών των «νεόφυτων» αιρέσεων, είναι : «Πάπας»

ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ που έχουν είναι: «Οικουμενισμός»

Και ΤΟ ΓΕΝΟΣ ,απ’ όπου κατάγονται είναι : «Εβραιο-μασονισμός».

Επομένως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΦΥΤΕΣ αλλά …πολύ παλιές!

Για να δικαιολογήσουν όμως κάποιοι την απραξία τους (για να μην πούμε την …προδοσία τους), λένε ότι τώρα –τάχα-εμφανίστηκαν.

Αν μιλήσει δε, κάποιος γι’ αυτές δηλαδή για τον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ή αν αναφερθεί στον ΙΕ’(15ο) κανόνα… τότε αυτός «ασθενεί ψυχικά»!

Θυμώνουν κιόλας και φυσικά… του στερούν τον λόγο!


Ας μην ξεχνάμε ότι «Το να υπηρετούμε τον Κύριον είναι καθήκον όλων μας».

Αν κάποιος σας πει «Εσύ μη μιλάς… εγώ είμαι ο πατέρας», τότε πείτε του με αγάπη :

Ναι, εσύ είσαι ο πατέρας αλλά και εγώ είμαι ο αδελφός και αν «πάθει κάτι ο Πατέρας» ,μιλάει ο αδελφός. Αυτό θα πει θεάρεστη οικογένεια, εκτός κι αν θέλουν κάποιοι να ανήκουν σε παπική σέκτα, ακολουθώντας το... «αποφασίζω και διατάζω ,γιατί εγώ είμαι ο Θεός».

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ, τέκνα του Θεού, όλοι μας γνωρίζουμε πόσο παλαιά είναι η ύπαρξη του Οικουμενισμού που εξαπλώνεται μέσω του Π.Σ.Ε.

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση από τους «διπλωμάτες του λόγου» σας προλαβαίνω και σας λέω ότι «αν κάποιος επαναφέρει στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, με τη βοήθεια της χάριτος ,έναν πλανεμένο …θα συναριθμηθεί στους φίλους του Θεού».

Αυτό είπε ο Κύριος ,ο Θεός του Ισραήλ στον Ιερεμία, όπως μας το μεταφέρει ο Όσιος Νικήτας Στηθάτος (Φιλοκ. Δ’-Γ’ εκατ/άδα, κεφ.65,σελ.129).

Και τότε με περίσσια αγάπη, χωρίς λόγια, τον αγκαλιάζεις διότι «χαμένος ήτο και ευρέθη»!

Ο ΑΝΤΙ-αιρετικός αγώνας δεν γίνεται στη θεωρία, αλλά στην πράξη, έχοντας γνώση, αυταπάρνηση και ψυχή …. …καλοπροαίρετη, χτυπώντας το κακό στη ρίζα του!

*Οι χιλιαστές (Ιεχωβάδες) είναι αιρετικοί ή όχι; 

*Είναι ,επομένως, εχθροί του Χριστού και των Ορθοδόξων Χριστιανών ή όχι;

*Οι παπικοί, είναι αιρετικοί ή όχι;

*Είναι καταδικασμένοι από σύνοδο και συγκαταλέγονται στους πιο επικίνδυνους εχθρούς… ή όχι;

*Ο οικουμενισμός είναι έργο και σχέδιο του Π.Σ.Ε. που απορρέει εκ του εβραιο-μασονισμού με πρώτο όργανο –κλειδί, τον ένα ΑΝΤΙ-χριστο, τον ΠΆΠΑ, που παρίσταται ως παρατηρητής των επιθέσεων κατά της Ορθοδοξίας, ναι ή όχι;

Οι Άγιες Γραφές και τα συγγράμματα των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων κατονομάζουν τους αιρετικούς ! 

Ο Ιησούς μας: 

Φθονερούς κακούργους (λέγει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ).

Κλέπτες και ληστές, εκμεταλλευτές, σφετεριστές, απατεώνες, σφαγείς, μισθωτούς, αγρίους, αισχροκερδείς, κακούς οδηγούς, όργανα του διαβόλου, παράταξη του διαβόλου, λύκους άρπαγες, κ.ά.

Ο μαθητής και σύμβολο της αγάπης Ιωάννης:

Κατάγονται από τον διάβολον ,δεν είναι παιδιά του Θεού, είναι παιδιά του διαβόλου, δεν έχουν τον Θεόν, δεν είναι γνήσιοι Χριστιανοί, όποιος τους χαιρετά γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά τους έργα, κ.ά.

Ο Πέτρος- το σύμβολο της Πίστης:

Είναι άλογα ζώα, βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν, είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας. Είναι τέκνα κατάρας.

Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν. Πλανούν και δελεάζουν αστήρικτους Πιστούς.

Είναι σκύλοι που εγύρισαν πάλι εις το ξέρασμά τους.

Είναι χοίροι που εκαθαρίστηκαν και εκυλήσθηκαν πάλι μέσα στη λάσπη και έγιναν περισσότερο ακάθαρτοι, κ.ά.

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος:

Είναι φιλάργυροι, είναι φίλαυτοι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς, αχάριστοι, ασεβείς, μη έχοντες Ιερόν και Όσιον! Είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού. Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν. Είναι ΠΡΟΔΟΤΑΙ, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια και εγωϊσμό.

Η ηθική τους αμυαλοσύνη θα γίνει εις όλους ολοφάνερος. Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. ΠΑΡΑΤΗΣΕ τον και ΑΠΟΦΕΥΓΕ τον, δημιουργεί σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συμβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν.

Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διαστραφεί.

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21)

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) κ.ά.

Αυτά μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας.

Αυτά μας λένε οι Άγιοι Απόστολοί μας.

Αυτά μας λένε οι Άγιοί μας.

Αυτά μας λένε οι Προφήτες μας.

Μετά όλων αυτών των αποδείξεων …

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ;

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ να πει ότι οι αιρετικοί δεν είναι αντίπαλοί μας;

ΤΟΛΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ να πει πως δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς;

Εσείς τότε, πονηροί και υποκριτές, διαστρεβλωτές του Λόγου της Αλήθειας, γιατί λέτε ότι οι αιρετικοί δεν είναι αντίπαλοι των Ορθοδόξων Χριστιανών;

Γιατί λέτε απ’τη μια, πως υπακούουμε στους Αγίους και από την άλλη πράττετε τα εντελώς αντίθετα;

Πλάνασθε πλάνην οικτράν αν νομίζετε ότι κάνετε αντι-αιρετικό αγώνα με αυτόν τον τρόπο.

Ποιόν να ακούσω και να εμπιστευθώ μετά από όλα αυτά , εγώ ο ανάξιος, τον Θεό και τους Αγίους μας ή εσάς;;

«Μα και Άγγελος να μας πει κάτι διαφορετικό από τη διδασκαλία του ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ… ανάθεμα»!

Ας προσέξουμε αδελφοί μου αν τα πνεύματα και οι λόγοι που ακούμε είναι από του Θεού. Αν είναι «Να τους εγκολπωνόμαστε ,αν όχι ,να τους αποβάλλουμε ως ξένους και νώθους για να μη διδαχθούμε αντί Ευαγγελική τη διαβολική ζωή. Γιατί των καλών δασκάλων είναι καλά τα μαθήματα, ενώ των κακών… κακά! Και οι κακοί σπόροι, οπωσδήποτε δίνουν κακούς καρπούς». (Φιλοκ. Δ’ Αγ. Συμεών ο νέος Θεολ.κεφ.32,33-σελ.18)

Μόνο αν ερευνούμε τις Γραφές, θα μπορούμε να διακρίνουμε τα πνεύματα… αν είναι από του Θεού.

Αδελφοί μου ,να πηγαίνουμε κόντρα στον άνεμο των παθών, των αιρέσεων και της Ν.Τ.Π., οδηγώντας τους ανθρώπους μόνο στην Αλήθεια.

Αυτοί δεν ντράπηκαν που ονόμασαν τις αιρέσεις «εκκλησίες», που ΈΣΚΥΨΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ για να υπογράψουν την ΠΡΟΔΟΣΙΑ!!!… θα ντραπούν να ψεύδονται λέγοντας «σχισματικούς» τους αποτειχισμένους;


Αυτοί κάνουν το σχίσμα στην Εκκλησία το «χρεώνουν» όμως στους ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αποκαλώντας τους μάλιστα και ψυχικά ασθενείς!

Συνεπώς , ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΙΟΙ ,ΕΚΕΙ ΜΑΖΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΛΥΚΟΙ, για να «περικυκλώσουν το στράτευμα των Αγίων και την αγαπημένην πόλιν, την στρατευομένην Εκκλησίαν ,δηλαδή».

Αλλά ατύχησαν γιατί «κατέβη φωτιά από τον ουρανόν και τους κατέφαγε». (Αποκ.Κ’9)

Όποιοι βάλλουν εναντίον της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που οικοδομήθηκε επί της ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΗΣ, εις λίθον στερεόν, ούτος θα συνθλίψει τους ασεβείς που «βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν και θα καταστραφούν ασφαλώς διότι είναι άλογα ζ ώ α!» (Β Πέτρ.β’12)

Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΔΙΔΑΞΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΙΟΥΣ.

ΔΙΔΑΞΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΟΥΣ «ΣΟΦΟΥΣ» ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ.

ΔΙΔΑΞΕ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ».

Δεν θα νικηθεί από τις σκοτεινές δυνάμεις των ανθρωποφάγων αιμοποτών , εβραιομασόνων παπικών οικουμενιστών, διότι τυγχάνει της ιδιαίτερης προστασίας του Θεού.

Όπου κι αν σταθείς, απ’άκρη σ’άκρη η ΕΛΛΑΣ μυροβλίζει !

Κύριε των δυνάμεων, σπλαχνίσου μας και συγχώρεσέ μας …!


Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος








ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: «ΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΕΑΝ ΣΙΩΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ…»



ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: «ΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΕΑΝ ΣΙΩΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ…». ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΥΜΕ: ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ;

Μικρὸ ἀπόσπασμα τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», 1960, αρ. φυλ. 230
μὲ θέμα «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΘΕΪΣΜΟΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου


Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΙΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

«…Ὡς κληρικὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν φρικτὴ στιγμὴ τῆς χειροτονίας μου ἄκουσα καὶ ἐγὼ τό˙ «Λάβε τὴν Παρακαταθήκην καὶ φύλαξον ταύτην μέχρι τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας», θεωρῶ βαρὺ νὰ σιωπήσω ἐπὶ θεμάτων πίστεως. Δειλὸν καὶ ἄνανδρον θὰ μὲ κατηγορήση ἡ συνείδησις μου ἐὰν σιωπήσω καὶ δὲν ὑπερασπίσω τὰ ὑψηλὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Καὶ μὴ ἀνεχόμενος τοῦτον τον ἔλεγχον τοῦτον τῆς συνειδήσεώς μου μετὰ πολλῆς συγκινήσεως γράφω τὸ παρόν ἄρθρο, καὶ ἐλάχιστος ἐγὼ ἱερομόναχος, ὁ ὁποῖος ἀνιδιοτελῶς ὑπηρέτησα Πίστιν καὶ Πατρίδα, διαμαρτύρομαι καὶ παρακαλῶ τὴν Ἱεραρχίαν, ἡ ὁποία τὶς ἡμέρες αὐτὲς θὰ συνεδριάση, να ἐπιληφθῆ τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου θέματος καὶ νὰ ἐπιδιώξη συντόμως τὴν κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνας λύσιν τοῦ προβλήματος, μὴ ἐπηρεαζόμενη ἀπὸ τὰ σχόλια καὶ τὰς κρίσεις τοῦ ψυχροῦ, ἀδιαφόρου καὶ ἀπίστου κόσμου, ὁ ὁποῖος τὰς ὑπὲρ Ὀρθοδόξου πίστεως φωνὰς τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας τέκνων ἀποκαλεὶ ἄκαρπον Βυζαντινολογίαν…

Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες! Σκέπτομαι τίνος εἴμεθα στρατιῶται, ὑπὸ ποίαν σημαίαν στρατευόμεθα, ποίους ἡρωϊκοὺς ἀγωνιστὰς εἶχε ἡ Ἐκκλησία μας, πῶς αὕτη πολεμοῦσε καὶ νικοῦσε τὶςς πλάνες καὶ τὶς αἱρέσεις καὶ ἐθριάμβευε παντοῦ, καὶ ἐμεῖς νὰ πράξωμεν ἀναλόγως. Ἄλλως θʼ ἀποδειχθῶμεν ἀνάξιοι υἱοὶ καὶ θυγατέρες τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΜΠΑΙΞΙΑ

Εσύ που λες, αδελφέ μου, πως επιλέγεις την οδό “της οικονομίας”, παρ’ όλο που η οδός της Αγιοπατερικής Ακριβείας, την οποία διαλέγουμε εμείς, είναι «απολύτως σεβαστή»…

Και ΕΑΝ είναι για σένα τόσο «σεβαστή», γιατί δεν ακολουθείς και εσύ αυτό που σέβεσαι, παρά αυτό που φοβείσαι;

Εσύ λοιπόν, μην έχεις τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και συγγνώμη που σου μιλώ τόσο αυθόρμητα, άμεσα και αυστηρά συνάμα.

Εσένα, που θέλεις και επιμένεις να διαλέγεις «την οδό της οικονομίας», θέλω να σε ρωτήσω:

Πες μου, απάντησέ μου ειλικικρινά, βάλε το χέρι στην καρδιά, κάνε τον σταυρό σου, άσε στην άκρη τον εγωισμό σου και πες μου:

Τόσοι χαρισματούχοι γέροντες, τόσοι σεβαστοί μοναχοί και πατέρες, τόσοι διάσημοι πνευματικοί και εξομολόγοι, πασίγνωστοι και εξαίρετοι θεολόγοι, τόσες μεγάλες «αντι-οικουμενιστικές» υπερ-αγωνιστικές προσωπικότητες, οι οποίοι όλοι επέλεξαν, όπως το λες και εσύ, «την οδό της οικονομίας»…

ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ;

Μήπως, λέω, μήπως κατάφεραν την ΠΑΡΑΤΑΣΗ της Παναιρέσεως στο διάβα των αιώνων; 

Μήπως κατάφεραν ΤΙΠΟΤΕ άλλο από αυτό το τραγικό ΓΕΓΟΝΟΣ της ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΑΣ και της συνοδοιπορίας με τους αιρετικούς ποιμένες;

Μήπως αυτή τους η «οικονομία» κατέληξε να αποδειχθεί ΤΙΠΟΤΕ άλλο παρά μία ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ και μία αμαρτωλή ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ με τους αιρετικούς ποιμένες;

Μήπως λέγοντας αυτό το Μνημονευτικό τους «χαίρε», κατέστησαν τον εαυτό τους συγκοινωνό των έργων του αιρετικού σκότους των οικουμενιστών;

Μήπως θα έπρεπε να σε ανησυχεί και σένα και να σε λυπεί βαθύτατα το αυταπόδεικτο γεγονός ότι δυστυχώς δίδαξαν ΑΝΤΙΘΕΤΑ με τους Αγίους Πατέρες;

ΠΟΙΑ πρόληψη κατάφεραν με αυτή τους την «οικονομία» και ΠΟΙΑ συστολή συντέλεσαν στην εξέλιξη την τρομακτική και την κατρακύλα την αισχρή της παναιρέσεως του οικουμενισμού, «άχρι συντελείας του αιώνος»;

ΠΟΙΑ σοβαρά πλήγματα επέφεραν στην ανεξέλεγκτη και ΚΑΤΑΣΡΕΠΤΙΚΗ πορεία των αιρετικών λυκοποιμένων;

ΠΟΙΟΥΣ από αυτούς τους δεινούς Οικουμενιστές κατάφεραν να ανακαλέσουν εις μετάνοιαν;

ΑΛΗΘΕΙΑ, πες μου αδελφέ μου, ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ νομίζεις πως θα προσθέσεις εσύ, με αυτή σου την υπερ-παρατεταμένη και – με συγχωρείς «ξεφτισμένη» μα τόσο πολύ εξεζητημένη, πολυσυζητημένη και «εφηρμοσμένη» «οικονομία»;

Η οικονομία
της Οικονομίας
τη Οικονομία
την Οικονομίαν
Ω οικονομία!

ΔΕΝ ειρωνεύομαι καθόλου! Για σκέψου το λιγάκι…

Αυτοί όλοι οι γέροντες, οι μαχητές επίσκοποι, οι ατρόμητοι θεολόγοι, είχαν ένα όντως τεράστιο πνευματικό έργο να παρουσιάσουν στον Θεό, ως αίτηση συγγνώμης για την άρνηση (γράφε αδυναμία) να παύσουν την μνημόνευση του Αθηναγόρα… 
ΕΣΥ, αλήθεια, τί έχεις ισάξιο να παρουσιάσεις;

Και ΜΗ μου πεις, ότι αυτοί έκοψαν την Μνημόνευση για «λίγα χρόνια»… διότι ξέρεις πολύ καλά πως αμέσως θα διαφωνήσω και θα σε ρωτήσω; 
ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΟΥΝ αυτό, οι Άγιοι Πατέρες ότι η διακοπή της Μνημονεύσεως γίνεται «για λίγα μόνο χρόνια;»

Οι Άγιοι Πατέρες (όχι οι γέροντες) λέγουν και διδάσκουν εν Αγίω Πνεύματι, Θεαρχίω Νέυματι, πως η διακοπή μνημονεύσεως ακυρώνεται ΜΟΝΟΝ με την απολύτως απαραίτητη μετάνοια του επισκόπου του οποίου το όνομα είχε διακοπεί και ΕΑΝ αυτός δεν μετανοήσει γραπτώς, διά Λιβέλου Μετανοίας, τότε η διακοπή μνημονεύσεως του επισκόπου αυτού ή του πατριάρχου, ΔΕΝ πρέπει να σταματήσει αλλά να συνεχιστεί μέχρι την ΜΕΤΑΝΟΙΑ του;

ΛΟΙΠΟΝ; Σε ρωτώ ευθέως:

ΠΟΤΕ μετανόησε ο Αθηναγόρας για τις φρικτές βλασφημίες και αιρέσεις του;

ΠΟΙΑ είναι η συγκεκριμένη ημερομηνία της υπογραφής του Λιβέλου Μετανοίας του, ώστε να αναγκάσει τους τρεις συγκεκριμένους επισκόπους να παύσουν την Διακοπή Μνημονεύσεως και να συνεχίζουν να τον μνημονεύουν λες και δεν συντρέχουν πλέον οι λόγοι οι οποίοι τους είχαν αναγκάσει από την αρχή να παύσουν να τον Μνημονεύουν;

Και… ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ αυτό το παραμύθι, της πεπατημένης, παραγκωνισμένης και απηρχειωμένης οδού της «οικονομίας», θέλω να ξέρετε και ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε πως η Οικονομία ήταν θεμιτή, βιώσιμη και εφηρμοστέα ΜΟΝΟΝ ως ένα μέτρο ενδιάμεσο μεταξύ Οικουμενικών Συνόδων!!! Δηλαδή, για να εξηγούμαι:

ΜΟΝΟΝ οι Άγιοι Πατέρες είχαν διακίωμα να εφαρμόσουν Οικονομία και αυτό ΜΟΝΟΝ μέχρις ότου συγκληθεί η επόμενη Σύνοδος η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ, η οποία θα ερευνούσε την υποτιθέμενη μετάνοια όλων όσων το βάπτισμα ή τις χειροτονίες επρόκειτο να αναγνωρίσει….

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, (καταλάβετέ το καλά) ήταν μέτρο ΣΠΑΝΙΟ, κατ’ άκραν εξαίρεσιν και ΟΧΙ γενικός κανόνας και παράδειγμα προς μίμησιν.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, φίλτατοί μου «Οικονομολόγοι», ίσχυε, εφαρμοζόταν και υπήρχε ΜΟΝΟΝ εφ’ όσον υπήρχαν οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ.

Εφ’ όσον όμως τώρα ΔΕΝ υπάρχουν πλέον οι Οικουμενικές Σύνοδοι, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ οικονομία και ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί οποιαδήποτε «Οικονομία». ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ η χρήση ή μάλλον η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της οικονομίας από εμάς σήμερα, διότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει άλλη Οικουμενική Σύνοδος. 
Δεν διαθέτουμε ΜΕΓΑΛΟΥΣ και ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ Αγίους Πατέρες.

ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ, αδελφέ μου, και σκέψου το καλά:

Η κάθε Οικουμενική Σύνοδος ελάμβανε χώρα συστηματικώς και επανειλημμένως κάθε 100 με 150 χρόνια!

Από την Αγία Ενάτη Οικουμενική Σύνοδο (επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, (1341-1343) την οποία αρνήθηκε η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ψευτοσύνοδος του Κολυμβαρίου να αναγνωρίσει και να επικυρώσει) έχουν περάσει 800 περίπου χρόνια και ΚΑΜΙΑ Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ λέει να φανεί στον ορίζοντα τον Εκκλησιαστικό…

Ε… τί λοιπόν νομίζετε, αδελφοί μου Οικονομολόγοι, λέτε να μας «ξέχασε» ο Θεός ή να «κοιμήθηκε» και να μην «εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος»;;;; 
Ή μήπως νομίζετε πως δεν δύναται άλλο να συγκαλέσει Οικουμενικές Συνόδους και να παραστήσει χορούς μυριάδων Αγίων Πατέρων και Αγγέλων;

«Διά τούτο φησί: «τί δοκείτε, ότι ού δύναμαι παρακαλέσαι τον Πατέρα Μου;» Και αυτό πάλιν ταπεινώς απαγγέλει ειπών: «παραστήσει Μοι δώδεκα λεγώνας αγγέλων». Εί γαρ εις άγγελος εκατόν ογδοηκονταπέντε χιλιάδας ανείλεν ωπλισμένας, τί δώδεκα λεγώνων έδει επί χιλίους ανθρώπους; Αλλά προς τον φόβον αυτών και την ασθένειαν σχηματίζει τον λόγον, και γαρ αποτεθνηκότες ήσαν τω δέει.» (Εις το Κατά Ματθαίον, Ομιλία ΠΔ’).

Αποτεθνηκότες είναι οι Άγιοι Πατέρες και «ουκ έστιν σήμερα ουδέ έως ενός», αυτό σας παρακαλώ ταπεινά, συγχωρέσετε με που θα το πω λαϊκά, αλλά… «ας το πάρουμε χαμπάρι», άλλη Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλέον Άγιοι Πατέρες του επιπέδου του Μεγάλου και Ιερού Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού ή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και….

ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΜΑΣ εάν εμείς νομίζουμε ότι θα «καταφέρουμε» (ώ του κατορθώματος ημών!) να συκγαλέσουμε «Μεγάλη Σύνοδο των Αποτειχισμένων» (τρομάρα μας) να αποφασίσουμε (για ΗΔΗ λυμένα θέματα) εάν τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι έγκυρα ή όχι, από την στιγμή κατά την οποία οι αιρετικοί ποιμένες:

1. ΔΕΝ μετανόησαν για τις αιρέσεις τους, και
2. ΔΕΝ καταδίκασαν ως αιρετικούς όσους τους βάπτισαν και τους χειροτόνησαν.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, να ίσταμαι υπεράνω Οικουμενικής Συνόδου και να αναγνωρίζω ως δήθεν «έγκυρα» τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, από την στιγμή που οι αιρετικοί αυτοί ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ και ΔΕΝ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΑΝ τους φορείς της αιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή τους διδασκάλους τους, τους προέδρους τους και προκατόχους τους…

ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ να φτιάχνω δικές μου νέες μεθόδους συνυπάρξεως με ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και να ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ως Υπερσύνοδος τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ως δήθεν «έγκυρα» κάτω από το πρόσχημα ότι αυτοί δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη συνοδικώς…

Και η ΜΑΣΟΝΙΑ δεν έχει καταδικαστεί ακόμη από Οικουμενική Σύνοδο! Και ο ΧΙΛΙΑΣΜΟΣ και η Εταιρεία ΣΚΟΠΙΑ δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη από Σύνοδο! Και οι Πεντηκοστιανοί και οι «Born Again» δεν έχουν καταδικατεί ακόμη…
ΚΑΙ ΤΙ; Θα αναγνωρίσω ως έγκυρα τα μυστήριά τους; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!

ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ διαθέτουν οι αιρετικοί επίσκοποι από όλους τους παραπάνω; Τα ράσα; Τους γέροντες; Τους ηλικιωμένους και τα νήπια; Και όλες οι σύγχρονες αιρέσεις οι οποίες «δεν έχουν ακόμη καταδικαστεί από Σύνοδο» (μεγάλη πλάνη και αυτό…) αυτές όλες δεν έχουν ηλικιωμένους και νήπια; Και τί δηλαδή; Αυτοί όλοι, οι γέροι και τα νήπια των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά ας πούμε, δεν λαμβάνουν έγκυρα μυστήρια αλλά λαμβάνουν ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ οι δικοί μας ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ και ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΕΣ της Ορθοδόξου Πίστεως;

ΜΗΠΩΣ, λέω, μήπως με την ανοχή μας και την ανεπίτρεπτη αναγνώριση των μυστηρίων τους ως δήθεν «έγκυρα», μήπως ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΜΕ την αίρεσή τους και την ύπαρξή τους; Μήπως ευθυνόμαστε για την πρόοδό τους;

ΜΗΠΩΣ τελικά, ΔΕΝ συντρέχει λόγος να απομακρυνόμαστε από αυτούς από την στιγμή που αυτοί τάχα προσφέρουν «έγκυρα» μυστήρια και «σώζουν» οι ΑΙΡΕΙΚΟΙ με την ΣΩΣΤΙΚΗ δήθεν χάρι του Αγίου Πνεύματος, ενώ γνωρίζουμε ΚΑΛΑ, εν στεναγμοίς αλαλήτοις, με αναθεματισμούς και καταδίκες, πως ΔΕΝ διακατέχονται από το Πνεύμα το Άγιον αλλά από το ΠΟΝΗΡΟ, ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ πνεύμα πλάνης, πνεύμα αιρέσεως, πνεύμα αντιλογίας και βλασφημίας;

ΜΗΠΩΣ γινόμαστε ΕΠΙΟΡΚΟΙ και Θεομπαίκτες όταν διαλαλούμε και ομολογούμε τοις πάσι ότι «η Αποτείχιση των Πιστών καθιστά αυθύπαρκτα τα μυστήρια των αιρετικών ποιμένων ως ΑΚΥΡΑ» και έπειτα κάνουμε κυβίστηση (κοινώς «κωλοτούμπα») και αλλάζουμε «δίσκο» καθιστώντας τα μυστήρια των αιρετικών ως «έγκυρα» περιμένοντας «άχρι καιρού» την συνοδική τους καταδίκη;

ΜΗΠΩΣ έτσι μοιάζουμε απαράλλακτα με τον Αρχηγό της Αιρέσεως του «ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΤΙΣΜΟΥ», τον π. Επιφανιο Θεοδωρόπουλο, ενώ μέχρι τώρα τον καταδικάζαμε για εφευρέτη νέας θεωρίας περί συγκοινωνίας με αιρετικούς μέχρι την συνοδική τους καταδίκη; Αλήθεια, ΣΕ ΤΙ διαφέρουμε από αυτόν;

ΣΕ ΠΟΙΩΝ Αγίων Πατέρων το «δι’ ευχών» απαιτούμε από τον Θεό να ΞΑΝΑ-ασχοληθεί με μας (για ένα θέμα ΗΔΗ τελεσίδικα λυμένο από την Ογδόη και Ενάτη Οικουμενική Σύνοδο) και πάλι για ΧΑΡΗ μας να ΞΑΝΑ-συγκαλέσει άλλη Οικουμενική Σύνοδο να ΞΑΝΑ-καταδικάσει τον Παπισμό, τον οποίο ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Βαρθολομαίος ΕΝΩΝΕΤΑΙ και ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ;

Και, για να ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ με αυτό, το θέμα το Οικονομολιγκό, τότε αδελφέ μου, αυτό το χιλιοπιπιλισμένο «Ο ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩ, ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΕΣΤΩ» πού πάει;

ΕΑΝ ΚΟΙΝΩΝΩ εκκλησιολογικώς και ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΩΣ με αυτούς τους ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ από τους οποίους ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑ για να μην είμαι και εγώ ακοινώνητος, δεν πέφτω και εγώ κάτω από τον ίδιο αυτόν αναθεματισμό;

ΕΑΝ Αποτειχίζομαι από αυτούς για δημοσίως διδασκομένη ΑΙΡΕΣΗ αλλά παράλληλα αναγνωρίζω πως ΑΥΤΗ τους η ΑΙΡΕΣΗ, παρέχει «έγκυρα μυστήρια» και «ΣΩΖΕΙ», τότε ΓΙΑΤΙ να διακινδυνεύω την σωτηρία μου ΜΗ πίνοντας από το ΣΩΜΑ και το ΑΙΜΑ το οποίο ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ «εγκυρότατα» προσφέρουν;

ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ να υποστώ τόσο μεγάλο βάσανο, μαρτήριο και διωγμό, να υφίσταμαι οικογενειακό κατατρεγμό και να καταστρέφω τον γάμο μου, την Κατ’ Οίκον Εκκλησία, εφ΄ όσον η «ΝΕΑ Εκκλησία» του Βαρθολομαίου είναι η «Εκκλησία του Χριστού» και ΜΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ «έγκυρα μυστήρια» τα οποία υποτίθεται μου παρέχει ΜΟΝΟΝ ένας Αποτειχισμένος ιερέας; Τότε… ΣΕ ΤΙ διαφέρει ο ένας από τον άλλον;

Οτι «δεν καταδικάστηκε ακόμη συνοδικώς»; Και ΠΟΣΟ θα περιμένω για την συνοδική τους καταδίκη; ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ, αντί τούτου, επέλθει το ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ τέλος και ΒΡΕΘΩ να αποβιώσω ΚΟΙΝΩΝΩΝ με την αίρεση και τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, τους οποίους, υποτίθεται ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΑ ΔΙΣ, σύμφωνα με την ΕΝΤΟΛΗ του Αποστόλου Παύλου, αλλά παρ’ όλα, προσέτρεχα σε ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ για «έγκυρα μυστήρια» μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχαν Αποτειχισμένοι ιερείς κοντά μου, στη ΕΡΗΜΟ της Αυστραλίας;

Μήπως ο καθένας εφεύρει δικά του κριτήρια και δικούς του λόγους εφαρμογής της «Οικονομίας» Η ΟΠΟΙΑ κατά τους Αγίους Πατέρες είναι ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ;

Μήπως αυτή μου η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ «δεν θα μου βγει σε καλό» από την στιγμή που ΑΔΥΝΑΤΩ να εξηγήσω στον Πιστό Λαό το ΓΙΑΤΙ να ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ οι Οικουμενικές Σύνοδοι και εγώ να συνεχίζω να επικαλούμαι μία κάποια «οικιακή οικονομία» η οποία ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να δικαιολογηθεί (ή δικαιωθεί) από Σύνοδο Οικουμενική, απλά – απλούστατα επειδή Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να υπάρξει;

Και ΠΟΙΟΥΣ, πέστε μου, ΠΟΙΟΥΣ θέλετε να θεωρήσω εγώ ισάξιους και ισότιμους των Αγίων Πατέρων; Τον π. Θεόδωρο Ζήση; Τον π. Νικόλαο Μανώλη; Τον π. Σάββα κλπ; Ή μήπως θέλετε να τους Αγιογραφήσω κιόλας και να τους προσκυνώ ως ΗΔΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΓΜΕΝΟΥΣ Πατέρες της Εκκλησίας;

ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΤΙ; 
ΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΤΙ; 
Οτι τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι «κατ’ οικονομίαν έγκυρα»;;;

ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια διπλωματική, παρατεταμένη και παρατραβηγμένη οικονομία!

ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια πανθομολογουμένη ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ! 
Μην με αναγκάζετε να είμαι ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ.

ΠΡΟΤΙΜΩ τον Νόμο του Θεού, τους ΝΟΜΟΥΣ των Αγίων Πατέρων, ΟΧΙ επειδή είμαι τάχα «Άγιος ίσος με αυτούς» αλλά ΑΚΡΙΒΩΣ, επειδή ακριβώς είμαι ΠΟΛΥ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, δεν θέλω να κολυμπάω, να βουλιάζω και να πνίγομαι στα ΘΟΛΑ νερά της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ αλλά να ΠΙΑΝΟΜΑΙ από το Σωσίβιο της ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ.

Εσείς, ας συνεχίζετε να επικαλείσθε την «κατ’ άκραν σας οικονομίαν». 
ΚΑΙ ΚΑΛΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ!

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, κατά τῶν αἱρέσεων

Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς. 
Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὅντως ποιμήν.

Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἠ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).Ἐντούτοις, κατά τά χρόνια τοῦ ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου (330-379), οἱ ὁπαδοί τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου εἶχαν τόσο πληθυνθεῖ, ὥστε κατάφεραν καί πῆραν στά χέρια τους τό σύνολο σχεδόν τῶν Ἱερῶν Ναῶν. 
Τό γεγονός αὐτό ἀποκαλύπτεται σέ μιά ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Δυτικοῖς Ἐπισκόποις’’. Στήν ἐπιστολή του αὐτή ὁ Μέγας Βασίλειος περιγράφει λεπτομερῶς ὅλα τά βάσσανα, πού ὑπέστησαν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἐξ αἰτίας τῆς ἄρνησής τους νά ἀποδεχθούν τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου. Τά λόγια του εἶναι τόσο ἐπίκαιρα! Θαρεῖς καί γράφτηκαν γιά νά περιγράψουν ἐπακριβῶς τίς διώξεις καί τήν κατασυκοφάντηση τῶν ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως τῶν ἡμερῶν μας. Ἐκείνων, δηλαδή, τῶν Πιστῶν, πού ἀγωνίζονται σήμερα μέ φιλότιμο ἐναντίον τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διακόπτοντας κάθε κοινωνία μέ τούς φορεῖς αὐτῆς τῆς δαιμονικῆς παναιρέσεως. Γράφει ὁ Ἅγιος: Τά πλήθη, ἀφοῦ ἐγκατέλειψαν τούς οἴκους τῆς προσευχῆς, συναθροίζονται στίς ἐρημιές. Τό θέαμα εἶναι ἐλεεινό: Γυναῖκες καί παιδιά καί γέροντες καί ἄλλοι ἀσθενεῖς, κάτω ἀπό ραγδαῖες βροχές καί χιονοπτώσεις καί ἀνέμους καί χειμωνιάτικους παγετούς, ἀλλ’ ἐπίσης καί τό καλοκαίρι κάτω ἀπό τόν φλογερό ἥλιο, ταλαιπωροῦνται στό ὕπαιθρο. ‘’Καί ταῦτα πάσχουσι διά τό τῆς πονηρᾶς ζύμης Ἀρείου γενέσθαι μή καταδέχεσθαι’’. Καί τά ὑποφέρουν ὅλα αὐτά, διότι δέν δέχτηκαν τήν πονηρή ζύμη (τήν αἵρεση) τοῦ Ἀρείου. 
Σέ ἄλλη ἐπιστολή του ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος ‘’τοῖς ὑφ’ ἑαυτόν ἀσκηταῖς’’, δίνει γραμμή στά πνευματικά του παιδιά καί διδάσκει μέ σαφήνεια ποιά ἀκριβῶς πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στούς αἱρετικούς. Γράφει ὁ Ἄγιος: ‘’Ἡμεῖς γάρ ὁμοίως καί τούς τά Σαβελλίου νοσοῦντας καί τούς τά Ἀρείου δόγματα ἐκδικοῦντας ὡς ἀσεβεῖς ἀποφεύγομεν καί ἀναθεματίζομεν’’. 
Ἐμεῖς ἀποφεύγουμε ἐξίσου ὡς ἀσεβεῖς καί ἀναθεματίζουμε τόσο ἐκείνους πού πάσχουν ἀπό τή νόσο (τήν αἵρεση) τοῦ Σαβελλίου, ὅσο καί ἐκείνους πού ὑποστηρίζουν τά δόγματα τοῦ Ἀρείου.
Ἡ πονηρία καί ἡ δολιότητα τῶν αἱρετικῶν (χαρακτηριστικά ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ὅλων τῶν ἐποχῶν) εἶναι στοιχεῖα, πού δέν διαφεύγουν τῆς προσοχῆς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. 
Σέ ἐπιστολή του, πού ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Ἀλεξανδρεῦσιν’’, μεταξύ τῶν ἄλλων γράφει σχετικά: Ἐπειδή ὁ διάβολος εἶδε ὅτι μέ τούς διωγμούς ἡ Ἐκκλησία πληθύνεται καί ἀκμάζει περισσότερο, ἄλλαξε την γνώμη του καί δέν πολεμάει πλέον φανερά. Τί κάνει; Τοποθετεῖ γιά τούς πιστούς κρυφά καρτέρια, σκεπάζοντας τήν δολιότητα τῶν αἵρετικῶν μέ τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ πού περιφέρουν. ‘’Κεκρυμμένα ἡμῖν τά ἔνεδρα τίθησι καλύπτων αὐτῶν τήν ἐπιβουλήν διά τοῦ ὁνόματος ὅ περιφέρουσι... Τό Χριστιανῶν ὄνομα ἔχει καί τούς διώκοντας’’. Ἐφόσον καί οἱ διῶκτες μας λένε ὅτι εἶναι τάχα Χριστιανοί, ἐνῷ θά πάθουμε τά ἴδια μέ τούς πατέρες μας, ἐντούτοις δέν θά φαίνεται ὅτι πάσχουμε γιά τόν Χριστό. 
Ἡ συμμετοχή μας στό λεγόμενο παγκόσμιο συμβούλιο ἐκκλησιῶν (στήν κουρελοῦ τοῦ διαβόλου, ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος γέροντάς μας Παΐσιος), ὅπως ἐπίσης καί οἱ περιβόητοι ‘’διαχριστιανικοί διάλογοι’’ δέν μένουν στό ἀπυρόβλητο ἀπό τόν πανεπίκαιρο Μέγα Ἱεράρχη Βασίλειο. Γιά τούς ἀφελεῖς τῶν Ὀρθοδόξων πού, μέσῳ αὐτῶν τῶν πρακτικῶν, προσδοκοῦν μετάνοια καί ἐπιστροφή τῶν κακοδόξων αἱρετικῶν, γράφει ὁ Ἅγιος ( Ἐπιστολή πρός Θεόσδοτον, Ἐπίσκοπον Νικοπόλεως): ‘’Οὕτε ὁ Αἰθίοψ ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα αὐτοῦ, οὔτε ὁ ἐν διαστρόφοις δόγμασι συντραφείς ἀποτρίψασθαι δύναται τό κακόν τῆς αἱρέσεως’’. Οὕτε ὁ Αἰθίοπας θά ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα του, οὔτε ἐκεῖνος, πού ἀνατράφηκε μέ διεστραμμένα δόγματα, θά ἀποτινάξει τό κακό τῆς αἱρέσεως.
Καί συμπληρώνει ὁ Μέγας Βασίλειος σέ ἐπιστολή, πού τήν ἀπευθύνει πρός τόν Ἐπίσκοπο Σαμοσάτων Εὐσέβιον: ‘’Ἐάν μέν οὖν πεισθῶσι σοι, ταῦτα ἄριστα. Εἰ δέ μή, γνωρίσατε τούς πολεμοποιούς καί παύσασθε ἡμῖν τοῦ λοιποῦ περί διαλόγων ἐπιστέλλοντες’’
Ἄν, λοιπόν, σᾶς ἀκούσουν οἱ αἱρετικοί καί πεισθοῦν, αὐτό εἶναι τό ἄριστο. Ἄν, ὅμως, δέν πεισθοῦν, μάθετε ποιοί εἶναι οἱ αἴτιοι τοῦ πολέμου καί πάψτε στό ἑξῆς νά μοῦ γράφετε γιά συμφιλίωση.
Ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας, σέ ἰδιόμελο στιχηρό, γράφει γιά τόν Ἄγιο Ἱεράρχη Μέγα Βασίλειο: ‘’Τῶς θεοστυγῶν αἱρέσεων τάς βλασφημίας κατέτρωσας’’. Τίς βλασφημίες, τίς συκοφαντίες τῶν θεομίσητων αἱρέσεων τίς κατατρόπωσες, τίς διέλυσες.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
1/1/2018

ΠΗΓΗ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, τοῦ Βασιλείου Χαρώνη.

ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΟΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ. Ο πιστος λαος μισειται, υβριζεται και προπηλακιζεται ως μικρόνους, καθυστερημενος και μισαλλοδοξος απο ολους τους φανατικους οπαδους του οικουμενισμού» και ο πατριαρχης επιδιωκει ανευ πίστεως την ένωση παπισμού και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΑΣ, 
ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ

Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, συμβιβασμὸς μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ στοᾶς, χριστιανισμοῦ καὶ μασονίας, Χριστοῦ καὶ Βελίαρ. Εἶνε δὲ ἄξιον ἰδιαιτέρως παρατηρήσεως, ὅτι ὁ κόσμος, ὁ ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ ψευδῆ μασονικὰ συνθήματα περὶ ἑνότητος καὶ συμφιλιώσεως, ὁ ἄπιστος καὶ ἄθεος κόσμος, ὁ ὁποῖος οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ ζωήν, ἐκδηλώνει τὴν χαράν του διὰ τὴν ἄνευ πίστεως ἐπιδιωκομένην ἕνωσιν παπισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας. Κῆρυξ δὲ μεγαλόστομος αὐτῆς τῆς ἑνώσεως ὑπῆρξεν ὁ Ἀθηναγόρας, τὸν ὁποῖον ὅλαι σχεδὸν αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικὰ τοῦ κόσμου, κρίνοντα μὲ κοσμικὰ κριτήρια, ἐνεκωμίασαν καὶ ἐπαρουσίασαν ὡς μέγαν ἄνδρα! Τοιοῦτος εἶνε ὁ κόσμος· ἀγαπᾷ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν τὴν γλῶσσαν ὄχι τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ τοῦ κόσμου τούτου.

Ἀκόμη δὲ πρὸς τιμὴν τοῦ μεγάλου «εἰρηνοποιοῦ» πατριάρχου Ἀθηναγόρα ἐξεδόθη ὁλόκληρος τόμος μὲ τὸν τίτλον «Οἱ εἰρηνοποιοὶ», εἰς τὸν ὁποῖον περιγράφονται ὅλαι αἱ συναντήσεις καὶ περιπτώσεις πατριάρχου καὶ πάπα. Καὶ ἐνῷ ὁ κόσμος ἐκδηλώνει χαρὰν διὰ τὴν τοιαύτην ἀπόπειραν ψευδο-ενώσεως, ἀντιθέτως ὁ πιστὸς λαὸς μισεῖται, ὑβρίζεται καὶ προπηλακίζεται ὡς μικρόνους, καθυστερημένος καὶ μισαλλόδοξος ἀπὸ ὅλους τοὺς φανατικοὺς ὀπαδοὺς τοῦ οἰκουμενισμοῦ».

Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, «Ζητήματα πίστεως–ὁ διάλογος καὶ τὰ ἀποτελέσματά του», περιοδ. «Χριστιανικὴ Σπίθα», ἀρ. φύλ. 450/Ἰανουάριος–Φεβρουάριος 1987

Τι σημαίνει ομολογία πίστεως, ποιες είναι οι απαράβατες (προϋπο)θέσεις;



Γιὰ ὅλους μας καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ ὅσους παρακάμπτουν
 ἢ ἀλλοιώνουν διὰ τῆς "Οἰκονομίας" τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες 
ἢ προτεσταντίζουν ὑποτιμώντας τους .

Τι σημαίνει ομολογία πίστεως, ποιες είναι οι απαράβατες (προϋπο)θέσεις που πρέπει να έχει κατά νου ένας ορθόδοξος χριστιανός;

Παραθέτουμε κείμενο του Αγίου Νικοδήμου που απαντά με σαφήνεια στην ερώτηση αυτή:

Πρώτα-πρώτα, λοιπόν, ομολογούμε και κηρύττουμε και αποδεχόμαστε τα δώδεκα άρθρα πού Βρίσκονται στο κοινό Σύμβολο της Πίστεως, δηλαδή αυτά πού περιέχονται στο «Πιστεύω εις ένα Θεόν», τα οποία καθημερινά τα διαβάζουμε και ό καθένας μόνος του και από κοινού, και στα κελλιά μας και στις άγιες εκκλησίες του Θεού, στις όποιες θα τύχει να παρευρεθούμε. Διότι ακούμε τον θείο Χρυσόστομο να λέγει: «Είναι δόγματα πού κατέβηκαν από τον Ουρανό οι φρικτοί κανόνες πού βρίσκονται στο Σύμβολο» (στην Ομιλία Μ΄ στην Α΄ προς Κορινθίους).

Δεύτερο, ομολογούμε και ενστερνιζόμαστε όλα τα αλλά δόγματα, όσα ή Καθολική και Ανατολική Αγία Εκκλησία του Χριστού ομολογεί και κηρύττει. Τόσο αυτά πού αφορούν την υψηλή και Τριαδική θεολογία, δηλαδή τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, των οποίων ή Θεότητα είναι μία, σύμφωνα με τον Ε΄ Κανόνα της δευτέρας Οικουμενικής Συνόδου, όσο και αυτά πού έχουν σχέση με την βαθιά και ένσαρκη Οικονομία του Θεού Λόγου. Και για να πω αυτό πού λέει ό Μέγας Βασίλειος: «Πιστεύουμε σύμφωνα με όσα ομολογήσαμε ατό βάπτισμα μας και φρονούμε σύμφωνα με’ όσα έχουμε πιστεύσει» (στον Α΄ Ασκητικό Λόγο).

Τρίτο, ομολογούμε και αποδεχόμαστε με ευσεβές φρόνημα τα επτά θεία και ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, τα οποία είναι: Το άγιο Βάπτισμα, το άγιο Μύρο, ή θεία Ευχαριστία, ή Ιεροσύνη, ο νόμιμος Γάμος, ή Μετάνοια και το Ευχέλαιο. Και αυτά τα τιμούμε και τα σεβόμαστε με κάθε πίστη και ευλάβεια, ως αναγκαίους συντελεστές στη σωτηρία της ψυχής μας· και αποδεχόμαστε την χάρη και τον αγιασμό αυτών των Μυστηρίων, σύμφωνα με το (ιεροτελεστικό) τυπικό πού τηρείται και διαφυλάσσεται στην Ανατολική (Ορθόδοξη) του Χριστού Εκκλησία.

Τέταρτο, κρατάμε τις αποστολικές παραδόσεις, πού διδαχθήκαμε είτε προφορικά είτε με’ Επιστολή των θείων και ιερών Αποστόλων και μένουμε (σταθεροί) σ’ αυτά πού μάθαμε και επιβεβαιώσαμε, όπως ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει σ’ εμάς και σ’ όλους τους χριστιανούς και στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή και στην Β’ προς Θεσσαλονικείς και στην Β΄ προς Τιμόθεο.

Πέμπτο, μαζί με τις παραδόσεις των αποστόλων κρατούμε και αποδεχόμαστε και τις παραδόσεις της Εκκλησίας, δηλαδή αυτές που ορίσθηκαν από τους διαδόχους των αποστόλων -ήταν φρόνημα του κακόδοξου Μοντανού, ό όποιος άκμασε κατά τον δεύτερο αιώνα, το να αθετεί τις παραδόσεις και τις συνήθειες της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, βιβλίο Ε΄, κεφ. ΙΕ΄ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας-, γιατί τα δόγματα και οι παραδόσεις της Εκκλησίας δεν είναι αντίθετα μεταξύ τους· μη κάτι τέτοιο! Άλλα μάλλον το ένα είναι συστατικό του άλλου. Γιατί, αφενός τα δόγματα της Πίστεως συνιστούν (συγκροτούν) τις παραδόσεις της Εκκλησίας· και αφετέρου οι παραδόσεις της Εκκλησίας θεμελιώνονται επάνω στα δόγματα της Πίστεως. Έτσι και τα δύο μαζί έχουν την ίδια σπουδαιότητα για την ευσέβεια (των πιστών). 

Γι’ αυτό και ο μέγας Βασίλειος είπε ότι «αυτά τα δύο έχουν την ίδια ισχύ για την ευσέβεια» (Κανόνας 91ος). Γιατί, όπως οι μεγάλες πέτρες στέκονται με τις μικρές, και οι δύο μαζί συγκροτούν την οικοδομή -επειδή αν θελήσει κανείς να γκρεμίσει τις μικρές, γκρεμίζει ταυτόχρονα και τις μεγάλες-, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τα δόγματα της Πίστεως στέκονται μαζί με τις παραδόσεις της Εκκλησίας· και αν θελήσει κανείς να αθετήσει τις παραδόσεις της Εκκλησίας, αθετεί μαζί και τα δόγματα της Πίστεως. Για αυτό είπε πάλι ο Μέγας Βασίλειος: «Γιατί αν επιχειρούσαμε να εγκαταλείψουμε τις άγραφες συνήθειες, επειδή τάχα δεν έχουν μεγάλη σπουδαιότητα, χωρίς να το είχαμε αντιληφθεί θα ζημιώναμε στα πιο σημαντικά σημεία το Ευαγγέλιο· και μάλλον θα καταντούσαμε το κήρυγμα (του Ευαγγελίου) απλό όνομα (Κανόνας 91ος).

Έκτο, κρατούμε και αποδεχόμαστε όλους τους ιερούς κανόνες των πανευφήμων αποστόλων, των επτά Οικουμενικών Συνόδων, των τοπικών Συνόδων και των κατά μέρος αγίων και θεοφόρων πατέρων, πού επικυρώθηκαν από την Έκτη Οικουμενική Σύνοδο στον β΄ κανόνα της και από την Έβδομη στον α΄ κανόνα της. Και μαζί με τους κανόνες αποδεχόμαστε και τα πρακτικά των ίδιων αγίων Συνόδων, γιατί και τα δύο αυτά έχουν την ίδια εγκυρότητα.

Έβδομο, και για να ολοκληρώσουμε, όλα όσα αποδέχεται και ομολογεί ή Αγία, Καθολική, Αποστολική και Ανατολική Εκκλησία του Χριστού, ή κοινή και πνευματική μας μητέρα, αυτά και εμείς αποδεχόμαστε και ομολογούμε μαζί της. Και όσα αυτή αποστρέφεται και αποκηρύττει, αυτά παρόμοια κι εμείς τα αποκηρύττουμε και τα αποστρεφόμαστε μαζί της σαν παιδιά της και ειλικρινή και γνήσια.

(από ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΦΙΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΆΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ).

ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ.... ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ... ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ


ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ (salpismazois):
Αφού όλοι σιωπούν... μιλά ένας Άγιος...
π. Φώτιος Βεζύνιας.

Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει. 
Και «πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν. Ούτε ανέχεται να κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους») όρους και νόμους. 

Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες. Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες». 
Στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν. 

Η Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι κανόνες και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. 
Διότι ο τέλειος λόγος του Θεού δεν μπορεί από τη φύση του να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας. Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με τα όσα έχουν γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωριστεί, και να ακολουθούν τους πριν από αυτούς Πατέρες. Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη, να κάμνει κάτι παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και «κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό το Ευαγγέλιο θα ήταν κενό και οι κανόνες άχρηστοι. Οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής ένας άλλος Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!!.

Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό, διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που παραλάβαμε, που να είναι δηλαδή αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.

Σ΄ αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική του γνώση, οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού. 
Εάν κάποιος είναι απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με ελεύθερη τη γλώσσα του….

Αλλά πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας περισσότερο από το Θεό; και την καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια; Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος; Θυμηθείτε πως οι μακάριοι άγιοι Σάββας και Θεοδόσιος, την ώρα που ο βασιλιάς Αναστάσιος πήγε με το μέρος της δυσμενούς αιρέσεως, ξεσηκώθηκαν και πρωτοστάτησαν με ζήλο προμαχώνας για την ορθόδοξη πίστη. 
Και αυτό το έκαναν αναθεματίζοντας μέσα στην Εκκλησία, με τους ομόφρονές τους Ορθόδοξους, τους αιρετικούς, και αποστέλλοντας στο βασιλιά τη διαμαρτυρία τους, βεβαιώνοντας τον ότι θα προτιμούσαν τον θάνατο παρά να μεταβάλλουν κάτι από τα παραδεδομένα και καθιερωμένα δόγματα…

Εάν λοιπόν το μοναχικό τάγμα δεν θεωρήσει ότι όλα είναι σκύβαλα δηλαδή τα τιποτένια, και εννοώ τις όποιες ανέσεις των μοναστηριών και τα συναφή, πως τότε ο λαϊκός, όταν κληθεί να ομολογήσει την πίστη του, (πώς) θα μπορέσει να παραθεωρήσει γυναίκα, παιδιά και τα σχετικά; Γι΄ αυτό σας θυμίζω: να μην σιωπήσουμε μπροστά στην πρόκληση των αιρετικών, για να μη γίνει η σιωπή μας η κραυγή της αμαρτίας των Σοδόμων. 

Ας θυσιάσουμε τα κάτω, για να κερδίσουμε τα άνω. Ας μη γίνουμε σκάνδαλο για την Εκκλησία του Θεού…. Εάν λοιπόν είναι κάποιοι αληθινοί μοναχοί, ας το δείξουν στην παρούσα περίσταση με τα έργα τους. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε η παραμικρή καινοτομία να εισχωρήσει στη γνησιότητα του ευαγγελίου και αυτό, για να μη δώσουμε το παράδειγμα στους λαϊκούς ότι προτιμούμε την αίρεση και την αιρετική «συν-κοινωνία», και έτσι έχουμε να δώσουμε λόγο για την απώλειά τους!

«Η εντολή του Κυρίου είναι να μη σιωπάμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ώστε, όταν για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις ποιος είμαι εγώ; ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα. Αλίμονο, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και χωρίς φροντίδα;».

«Αυτή είναι η ευαγγελική πίστη ημών των αμαρτωλών. Αυτή είναι η αποστολική ομολογία ημών των ευτελών. Ακόμα και ο Πέτρος και ο Παύλος αν μας πουν αντίθετα πράγματα, ακόμα και αν έλθει άγγελος από τους ουρανούς και μας διδάξει άλλο ευαγγέλιο, να μην τον δεχτείτε, γιατί δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως».

«Και όλα τα καλά του κόσμου να προσφέρει ένας άνθρωπος που αποδέχεται την αίρεση φίλος του Θεού δεν γίνεται. Είναι εχθρός Του. Και αν κάποιος καθίσει να φάει και να πιει με αιρετικούς, έχει ευθύνη».

«Δεν είναι ‘οικονομία’ να κάνουμε να αθετούμε αυτά που μας παραδόθηκαν, ούτε να κάνουμε οποιαδήποτε, μικρή παραχώρηση ανάλογα με τις περιστάσεις και τη λογική μας κρίση».

« Όποιοι είναι, στους καιρούς μας, αληθινοί μοναχοί, να το δείξουν εμπράκτως. Και έργο του Μονάχου είναι να μην ανέχεται ούτε την παραμικρή καινοτομία και αλλοίωση στο ευαγγέλιο. Ένας που ευδοκιμεί στο έργο του Θεού είναι προτιμότερος από χιλιάδες άλλους που καμαρώνουν για την αυθάδεια τους. Αλλά συ, αν θέλεις προτίμησε να είσαι με το πλήθος των πνιγμένων παρά να σωθείς μαζί με τον Νώε. Όσο για μένα, επίτρεψέ με να τρέξω και να σωθώ με τους ολίγους μέσα στην κιβωτό δηλαδή στην ασφάλεια της Εκκλησίας».

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: "ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" 
εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

Ο "εκτός Εκκλησίας" Αυγ. Καντιώτης, έχοντας διακόψει το μνημόσυνο του Αθηναγόρου



… μιλώντας με βαθύ πόνο για τη κατάσταση της Εκκλησία

Πως μπορούμε να πούμε ότι προκάλεσε σχίσμα διακόπτοντας το μνημόσυνο εφαρμόζοντας τους ιερούς κανόνες; Αφιερωμένο στους δεσποτάδες και πατριαρχάδες (κατά τον Καντιώτη) που υποστηρίζουν το συγκεκριμένο ατόπημα.
απομαγνητοφώνηση:
"(Ο Μάρκος ο Ευγενικός) πάλεψε με το μεγάλο θηρίο, τον πάπα, που τόσα χρόνια βασανίζει τον κόσμο. Και τώρα στα χρόνια μας, τι θα δούνε τα ματάκια μας! Προτιμότερο να μας πάρει ο Θεός από τον κόσμο τούτο, παρά να δούμε τις κακές ημέρες που έρχονται, κακά σημάδια έχομε. Ας γλεντάνε ας διασκεδάζουν, ας βγάζουν τα μάτια τους έρχεται, έρχεται η οργή του Θεού! Μεγάλη οργή! Χειρότερη από κείνη που ζήσαμε το 1940. Θυμάστε την πείνα, θυμάστε τη δυστυχία, θυμάστε τη σκλαβιά; Θυμάστε τις κρεμάλες; Θυμάστε όλα αυτά που ζήσαμε όλοι όσοι μείναμε πιστοί στην πατρίδα και την Εκκλησία; Έρχονται πάλι τέτοιες ημέρες.
Θεολόγοι, παπάδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες μας λένε να πάμε να προσκυνήσουμε τον πάπα. ΟΧΙ! Είμαθα ένας, δύο, τρεις... όσοι είμεθα. Και λιγότεροι. Πέφτουμε από το θρόνο μα τον πάπα δεν τον προσκυνάμε.
Το μνημόσυνο του Αθηναγόρα το παύσαμε! Και τρεις μητροπόλεις, της Ελευθερουπόλεως, της Φλωρίνης και της Παραμυθιάς παύσαμε το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα. Γιατί; Θέλει με το ζόρι να μας κάνει Φράγκους. Δεν θα γίνουμε Φράγκοι. Το γράψαμε στον Αθηναγόρα είμεθα έτοιμοι και το θρόνο και τη ζωή μας να χάσουμε, παρά να προσκυνήσουμε τον πάπα.
Έρχονται τέτοιες κακές ημέρες όλοι θέλουν να πάμε στον πάπα. Εγώ νομίζω, ότι πρέπει να μείνουμε ορθόδοξοι. Ορθόδοξοι όπως και οι πατέρες μας, ορθόδοξοι όπως γενεαί γενεών όπως φωνάζει ολόκληρος η Ιστορία. Είμαστε παιδιά των προμάχων της Ορθοδοξίας, του Μάρκου του Ευγενικού και του Μεγάλου Αθανασίου, είμεθα παιδιά του αγίου Νικολάου, είμεθα παιδιά του αγίου Δημητρίου, είμεθα παιδιά της Ορθοδοξίας και κανείς μας δεν θα την αρνηθεί, με τη βοήθεια του Θεού.
Ας παρακαλέσουμε τον Θεό, να μας κρατήσει όλους ενωμένους, πιστούς εις την αγία μας Ορθοδοξία, της οποίας το κάλλος είναι αμήχανον και η δόξα είναι απερίγραπτος.
Είθε δια των ευχών του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του μεγάλου προμάχου της πίστεώς μας, δια των ευχών του Μεγάλου Αθανασίου, δια των ευχών του Μεγάλου Βασιλείου, δια των ευχών του Αγίου Νικολάου, είθε να μας κρατήσουν μέχρι τέλους της ζωής μας πιστεύοντας, λατρεύοντας και ζώντας κατά την Ορθδοξίαν μας!"

το ηχητικό εδώ

«ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΡΗΚΑ ΥΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑ»

«Σεις όμως προσέχετε! Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας».(Μαρκ.ΙΓ’23) 

Απαντούν οι Άγιες Γραφές της Εκκλησίας του Χριστού …. στους ασεβείς και βλάσφημους αιρετικούς. 

«Αυτά δε που σας λέγω, τα λέγω δι’ όλους τους 
μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου Χριστιανούς. 

Σας επαναλαμβάνω και πάλιν: «ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.» (Μαρκ.ΙΓ’37) 

Στα 2 προηγούμενα άρθρα, αδελφοί μου, αναδείχθηκαν έργα και λόγοι «ιεραρχών» που αποδεικνύουν ότι «μέγα χάσμα τους χωρίζει» από την Αγιασμένη Εκκλησία του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας. 

Είναι πασιφανές ότι σε Παν-Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο θα καταδικαστούν ως ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και εντελώς ΞΕΝΟΙ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αν ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ! 
Στο μεταξύ «οι ψυχές των πλανομένων αδελφών, ως νιφάδες χιονιού πέφτουν στον άδη.» (Γέροντος) 

Διότι οι παναιρετικοί, οικουμενιστές «αρχιερείς» και «ιερείς» αποπλανούν τους ακατήχητους! 

Για όσους δε, λέγουν ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς, πριν αυτό το κακόδοξο που είπαν πολυκαιρίσει, τους παρακαλούμε να ανακαλέσουν, αφού προηγουμένως εξετάσουν ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τις Άγιες Γραφές! 

Μα κι αν στο βιβλίο της ζωής, είναι καταγεγραμμένοι από καταβολής κόσμου οι σωσμένοι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε άμοιροι ευθυνών για τους αδελφούς που θέλουν στήριξη στην Πίστη τους; 

Ή μήπως εμείς γνωρίζουμε ποιοι είναι οι σωσμένοι και ποιοι οι καταδικασμένοι; 

Ή μήπως ο Ποιμήν ο Καλός όταν δει λύκους να σύρουν το πρόβατο… παραιτείται της προσπάθειας, θεωρώντας ότι είναι πλέον καταδικασμένο; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ! 

Ούτε όμως …οδηγεί τα πρόβατα προς το μέρος που είναι οι …λύκοι! 

ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ 

«Ο Ποιμήν ο Καλός παραδίδει την ζωήν του δια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά Του και δια να υπερασπιστεί την ζωήν αυτών.» 
«Ο μισθωτός δε υπηρέτης,που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΗΝ, και δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, βλέπει το λύκο να έρχεται, και επειδή δεν έχει ούτε στοργήν δια τα πρόβατα, ούτε αυταπάρνησιν, αφήνει ανυπεράσπιστα τα πρόβατα και φεύγει δια να μη εκθέση εις τον παραμικρόν κίνδυνον την ζωήν του. Και ελεύθερος τότε ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα. Τέτοιοι μισθωτοί είσθε και σεις οι σημερινοί λειτουργοί του Ιερού και οι νομοδιδάσκαλοι, που μόνον δια τα πρόσκαιρα οφέλη έχετε προσκολληθεί εις το ποίμνιον του Θεού, το οποίον επιβουλεύεται ως άλλος λύκος ο διάβολος, καθώς και όλοι όσοι γίνονται όργανά του». 
«Μη σας φαίνεται δε παράδοξον,το ότι ο μισθωτός υπηρέτης, όταν ίδη τον λύκον να επιπίπτη κατά του ποιμνίου, φεύγει. Φεύγει, διότι είναι υπηρέτης με ΜΙΣΘΟΝ και επειδή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, δεν τα πονεί. Αυτός ενδιαφέρεται κυρίως να πάρει τον μισθόν του και δεν κινδυνεύει ποτέ την ζωήν του, όπως εκείνος που πονεί και αισθάνεται στοργήν δια τα πρόβατα.» (Ιωαν.Ι’11-12-13) 

«Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου δεν δέχομαι όπως φαντάζεσθε σεις. Εκείνος,που δεν είναι εξ’όλης του της ψυχής μαζί μου, είανι εναντίον μου. Και εκείνος που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου ούτως σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει.» (Λουκ.ΙΑ’23) 

Εδώ αδελφοί μου, ξεκάθαρα μας λέει ότι όποιος δεν είναι με όλη του την ψυχή μαζί με τον Θεό είναι εναντίον του, είναι με τον διάβολο, ανήκει δηλαδή στην παράταξή του. 

Φανταστείτε σε ποια παράταξη ανήκει όποιος λέει ότι…. κάποιες εντολές του Θεού είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ (Βαρθολομαίου) ή ότι… ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ και ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ και ότι πρέπει να πάμε στο κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς. (Ιερωνύμου)! 

Θέλει πολλή σκέψη αυτό, ώστε να καταλάβουμε γιατί ο Κύριός μας είπε ότι αυτοί σαν άλλοι λύκοι σκορπίζουν τα πρόβατα; 

Ακόμα δεν έχετε καταλάβει ποιοι σκορπίζουν τα πρόβατα που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός να ποιμάνουν; 

Αυτά και τα πάντα μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας και μας πληροφορεί ότι «τα δικά Του πρόβατα που έχουν στενήν σχέσιν και επικοινωνία μαζί Του, και που τα γνωρίζει προσωπικά το καθένα με το όνομά του», διότι είναι εξ’όλης τους της ψυχής μαζί Του «αλλοτρίων την φωνήν (την ΨΕΥΔΟ-διδασκαλία) ουκ οίδασι (δεν αναγνωρίζουν) αλλά …ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ (φεύγουν μακριά από αυτούς». 

Από αυτό το τόσο κατανοητό δημιούργησαν οι Άγιοι τον 15ο ΑΒ’ κανόνα , τον έχοντα μεγάλο ενδιαφέρον διότι μας λέει ότι τιμή θα λάβουμε ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ όταν απομακρυνθούμε από τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ που κηρύττουν αίρεση (αλλότρια). 
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ και ΨΕΥΔΟΠΟΙΜΕΝΕΣ, απομονώνονται οι αλλότριοι και προλαμβάνεται το σχίσμα και η εξάπλωση της αίρεσης στην Εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ! 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,Ο ΒΟΑΝΕΡΓΗΣ,Ο ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, δεν είχε κανένα λόγο να αναφερθεί με τόσο σκληρά λόγια στους αιρετικούς. Φανταστείτε λοιπόν τι μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει πλησίον των αιρετικών ώστε να αναγκασθεί αυτός που αντιπροσωπεύει την αγάπη να καυτηριάσει με αυτόν τον τρόπο τους ασεβείς βλάσφημους προκειμένου να μας προφυλάξει. 

Δείτε τι μας λέει! 

ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΤΡΙΟΥΣ» 

«Εκείνος, που επιμένει εις την αμαρτίαν, κατάγεται από τονδιάβολον…» 
«Το ίδιον και εκείνος, πουδεν αγαπά τον αδελφόν του Χριστιανόν, δεν είναι παιδί του Θεού.» 
«Καθένας που έχει γεννηθεί από τονΘεόν, δεν πράττει ποτέ θεληματικώς και με ψυχρόν υπολογισμόν καμμίαν αμαρτίαν..» 
( Α’Ιωάν.γ’8-10-9) 

«Εκείνος που λέγει, ευρίσκομαι εις στενήν γνωριμίαν και οικειότητα με Αυτόν,και συγχρόνως ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ τας εντολάς Του, είναι ΨΕΥΣΤΗΣ και δεν υπάρχει μέσα εις τον άνθρωπον αυτόν η Αλήθεια (δηλ.ο Θεός).» 
( Α’Ιωάν.β’4) 

«Εκείνος, που δεν είναι από τον Θεόνκαι δεν έχει αναγεννηθεί από Αυτόν, δεν ακούει και δεν δέχεται την διδασκαλίαν μας. Με το σημάδι αυτό διακρίνομεν το πνεύμα του Θεού, που οδηγεί εις την Αλήθειαν, και το πνεύμα του διαβόλου που οδηγεί εις την πλάνην.» (Α’Ιωάν.δ’6) 

«Αυτοί οι ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ προέρχονται και εμπνέονται από τον μακράν του Θεούκόσμον. Δι’αυτό διδάσκουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου και ο κόσμος τους ακούει και τους δέχεται.»(Α’Ιωάν.δ’5) 

«Από ημάς τους Χριστιανούς εχωρίσθησαν και εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. Αλλά δεν ήσαν ΠΡΑΓΜΑΤΙ από ημάς, δεν ήσαν ΠΟΤΕ μέλη ΓΝΗΣΙΑ της Εκκλησίας.» (Α’ Ιωάν.β’19) 

« Σεις όμως, παιδάκια μου, έχετε αναγεννηθεί από τον Θεόν και έχετε νικήσει τους ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ αυτούς δια της ΕΜΜΟΝΗΣ ΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ.»(Α’Ιωάν.δ’4) 

«Αυτό είναι το διακριτικόν γνώρισμα, με το οποίον γίνονται εις όλους φανερά τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου..» (Α’ Ιωάν.γ’10) 

«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ του ΧΡΙΣΤΟΥ δια της ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αυτής, αυτός δεν έχει τονΘεόν..» (Β’Ιωάν.9) 

ΜΕΤΑ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ
 
10. «Εάν κανείς σας επισκέπτεται και δεν φέρη την διδαχήν αυτήν (του Χριστού), μη δέχεσθε αυτόν προς φιλοξενίαν εις την οικίαν σας και ούτε χαιρετισμόν να απευθύνετε προς αυτόν.» ( Β’Ιωάν.10) 

Δεν μιλά ο Άγιος μόνο υποδεικνύοντάς μας, αλλά και αιτιολογώντας μας για να γίνει κατανοητή η υπόδειξη. 

Να τι μας λέει επ’αυτού ο Άγιος: 

«Εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. ΔΙΟΤΙ, εάντότε,που εφαίνοντο μαζί μας, ήσαν πράγματι από ημάς και γνήσια μέλη της Εκκλησίας, θα είχαν μείνει μαζί μας. Αλλ’ έφυγαν και εβγήκαν από την Εκκλησίαν,δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς, δεν είναι ΓΝΗΣΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.» (Α’Ιωάν.β’19) 

«Και χαίρειν αυτώ ΜΗ ΛΕΓΕΤΕ.» (Β’Ιωάν.10) 

«ΔΙΟΤΙ εκείνος, που χαιρετά αυτόν (τον ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά του έργα, επειδή με την σχέσιν του και τον χαιρετισμόν του τον ενθαρρύνει εις εξακολούθησιν αυτών.» (Β’Ιωάν.11) 

Μας νουθετεί και μας προτρέπει, ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ: 

«Προσέχετε πολύ τους εαυτούςσας, διανα μη χάσομεν όσα έχομεν εργασθεί..» (Β’Ιωάν.8) 

Τέλος, μας ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ χωρίς να υπολογίσει αν φοβηθούμε, γιατί έτσι μας συμφέρει, λέγοντας: 
«Και τώρα πλέον είναι οΑΝΤΙχριστο ςεν τω κόσμω δια των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και των ΨΕΥΔΟ-διδασκαλιών, που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του.» (Α’Ιωάν.δ’3) 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να διαφωνήσει με τον Άγιο Απόστολο; 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να πει ότι ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ; 

Και ποιος είναι αυτός που παίρνει με θράσος πρωτοβουλία να αλλάξει αυτά που είπε ο Κύριος και αποφασίστηκαν στις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους, που μάλιστα τα δίδασκε μέχρι πρότινος, και τώρα λέει ότι οι ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, το ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ και η ΕΝΩΣΗ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ είναι ΑΓΑΠΗ που θα αναδείξει την Ορθοδοξία; 

Όσοι τα λένε αυτά, όποιοι και αν είναι κατάντησαν ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ και σκοπό έχουν όχι την ανάδειξη, αλλά την αλλοίωση και την καταστροφή της Ορθοδόξου Πίστεως! 

Ο Απόστολος Πέτρος, το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ που πάνω στην Αλήθεια που είπε ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗΚΕ η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας λέει για τους αιρετικούς: 
«Είναι άλογα ζώα…θα καταστραφούν ασφαλώς, επειδή βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν.» 
«Είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας και θεωρούν ως απόλαυσιν και τρυφήν το να παραπλανήσουν πολλούς με τας απάτας των και τας πλάνας των, τας οποίας διαδίδουν, όταν συντρώγουν μαζί σας εις τας αγάπας.» 
«Έχουν καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και της ηδονής. Είναι τέκνα κατάρας.» 
«Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν..» 
«Δι’αυτούς έχει φυλαχθεί η μαυρίλα του αιωνίου σκότους.»
«..διότι με εξωγκωμένους λόγους γεμάτους ματαιότητα και πλάνην δελεάζουν αστηρίκτους πιστούς…» 
«..ήτο καλύτερον δι’ αυτούςνα μη είχαν γνωρίσει τον δρόμον της δικαιοσύνης και τον Χριστιανισμόν, παρά, αφού τον εγνώρισαν, να γυρίσουν πάλιν εις την παλαιάν αμαρτωλήν ζωήν τους και να απομακρυνθούν από την παραδοθήσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..» 
«Αλλά έχει συμβή εις αυτούς εκείνο, που λέγει η αληθής παροιμία. Σκύλος που εγύρισε πάλιν εις το ξέρασμα του, και χοίρος, η οποία, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλήσθη μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της έγινε περισσότερο ακάθαρτος.»( Β’Πέτρ.β’12-13-14-15-17-18-21-22) 

Αυτά είπε ο Πέτρος που είχε κόψει το αυτί του Μάλχου, που αν τολμούσε κάποιος να το κάνει αυτό, σήμερα, σε αιρετικό, που βλασφημεί τον Θεό δεν θα τον χώραγε όλη η γη! 

Βεβαίως και δεν αρμόζει αυτό, αλλά δικαιολογεί την αγάπη του προς τον Κύριο που εκείνη τη στιγμή θεώρησε ότι κινδυνεύει. 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΕΦΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ 
ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ: 

«ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ»! 

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί,να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) 

«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας ΙησούΧριστό, αλλ’εις την κοιλίαν τους. Ζητούν να καλοπεράσουν εις βάρος των οπαδών τους. Και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων, ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18) 

«Και όσοι ημάρτησαν, ενώ είχε δοθεί εις αυτούς Νόμος γραπτός, αυτοί επί τη βάση του νόμου τούτου θα κριθούν.» (Ρωμ.Β’12) 

«Συ λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις καλύτερα τον εαυτόν σου;..»(Ρωμ.Β’21) 

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21) 

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου, και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν,..»(Α’Τιμοθ.α’7)

«Κατά τας τελευταίας αυτάς ημέρας θα έλθουν καιροί δύσκολοι και επικίνδυνοι.» 
«Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι και θα αγαπά ο καθένας των μόνον τον εαυτόν του, θα είναι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς των, αχάριστοι, ασεβείς μη έχοντες Ιερόν και Όσιον.» 
«Θα στερούνται και αυτήν ακόμη την φυσικήν στοργήν, θα είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς εις τας επιθυμίας των, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού.» 
«Προδόται, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνειαν και εγωϊσμόν, άνθρωποι που θα αγαπούν τας ηδονάς μάλλον παρά τον Θεόν.» 
«Και θα έχουν μεν το εξωτερικόν σχήμα της ευσεβείας, θα έχουν αρνηθεί όμως την δύναμίν της…» 
«Αλλά δεν θα προκόψουν περισσότερον. Διότι η ηθική τους αμυαλωσύνη θα γίνη εις όλους ολοφάνερος…»( Β’Τιμόθ.γ’1-2-3-4-5-9) 

«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, 
ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ.» 
«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΤΡΑΦΗ και αμαρτάνει…, ων αυτοκατάκριτος.»( Τίτον Γ’10-11) 

Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο Απόστολος Παύλος που μίλαγε ο Θεός δια του στόματός του. 

Αγαπητοί μου το Ευαγγέλιο θα το ερευνούμε και θα το εφαρμόζουμε απ’άκρη σ’άκρη και όχι μόνο θεωρητικά τα περί αγάπης και Πίστεως, που αυτά μόνα τους χωρίς την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ είναι ΚΑΛΠΙΚΑ. 

Γι’αυτό είναι αναγκαίο να διευκρινίζουμε για ποια αγάπη μιλάμε, την ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ή του ΑΝΤΙχρίστου; 

Όπως επίσης πρέπει να διευκρινίζουμε και για ποια Πίστη μιλάμε, αν δηλαδή μιλάμε για την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ ή αυτή του διαβολέα που και αυτός πιστεύει αλλά δεν πράττει τα Θεάρεστα! 

Διότι οι θρασύτατοι και αναίσχυντοι μιλάνε για αγάπη ενώ ταυτόχρονα εκδιώκουν ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ … 

Μιλάνε για Πίστη στον Ιησού Χριστό και απ’ την άλλη αγκαλιάζουν τους εχθρούς Του –αιρετικούς! 

«Δεν θα εισέλθει αυτός που λέει: Κύριε-Κύριε», αλλά αυτός που πράττει αυτά που λέει ο Κύριος. 

Σεβαστοί Πατέρες, έχετε την εντύπωση ότι τα παιδιά σας δεν σας καταλαβαίνουν; 

Όχι, δεν είναι έτσι. Εμείς σας καταλαβαίνουμε. Κάντε και εσείς μια προσπάθεια να καταλάβετε εμάς. Όσο και να θέλετε να δικαιολογήσετε τον Βαρθολομαίο, τον Ιερώνυμο και τους συν-αυτούς, δεν μπορείτε πλέον. Όσο και να προσπαθείτε με την οικονομία να κερδίσετε χρόνο προς μεταμέλειά τους το αντίθετο επιτυγχάνετε. 

Τα αμαρτήματα γίνονται πιο βαριά και αν και τώρα δεν τα βλέπετε, τότε λυπόμαστε αλλά το πρόβλημα το έχετε εσείς και όχι αυτοί που ακολουθούν το Ευαγγέλιο! 

Δείτε την πραγματικότητα και πάρτε τις αποφάσεις που σας λέει ο Καλός Ποιμήν, πριν χαθούν και άλλες ψυχές στην αίρεση, το αίμα των οποίων ΘΑ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!! 

Δεν ενημερώνετε ως οφείλετε το ποίμνιο, που αν το κάνατε η ευθύνη θα μεταφέρονταν στο αυτεξούσιο του καθενός και εσείς θα είχατε επιτελέσει το ιερό καθήκον σας κρατώντας τη θέση που αρμόζει στον ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ! 

Εάν μετά από όλα τα προαναφερθέντα, δεν αντιλαμβάνεται κανείς τι μας λέει ο Παντοκράτωρ Δημιουργός μας σχετικά με την στάση μας απέναντι στους αιρετικούς, τότε πάλι ο Κύριος θα μας πληροφορήσει: 
«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά,που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.» (Β’Θεσσαλ.β’11) 

Θα χαρούμε αν οι αιρετικοί ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ έλθουν στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!! 

Δεν θα πάει η Ορθοδοξία σ’ αυτούς, όχι γιατί το λέω εγώ ο ανάξιος, αλλά γιατί δεν πήγε ο Πατέρας να πάρει τον Υιόν δια της βίας, πρέπει ο υιός να επανέλθει στον Πατέρα εκουσίως ζητώντας ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. (Εν προκειμένω να ανακαλέσουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους…filioque, αλάθητο και όλα τ’ άλλα!) 

Μετά, όλα, χωρίς λόγια τακτοποιούνται με ανείπωτη χαρά!! 

Ο λόγος για την ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 

Για την μεγάλη χαρά «εις τον Ουρανόν μεγαλυτέρα και περισσότερον αισθητή, παρ’όσον είναι αισθητή η χαρά δια τους ενενήκοντα εννέα δικαίους.» 

«ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΛΙΓΟΝ, ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, 

«ΟΧΙ ΜΕ ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ», και ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ»! 

Ο έχων ενδιαφέρον ας εννοήσει!!! 

Κάθαρση και σωτηρία, χωρίς διηνεκή αγώνα, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στον κόσμο εκ του κόσμου, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στην αίρεση…, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Και ας λένε, όποιοι και αν είναι αυτοί ,…ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς. Εάν δεν κινδυνεύαμε ο Ιησούς μας δεν θα μας έλεγε το ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ από αυτούς! 

Ούτε ο Άγιος Ιωάννης, το σύμβολο της αγάπης θα μας έλεγε ΟΥΤΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ! 

Ούτε ο Απόστολος Πέτρος θα μας έλεγε ότι είναι άλογα ζώα και τέκνα κατάρας! 

Ούτε εσείς αγαπάτε περισσότερο την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ από τους ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ και τον ίδιο τον Ιησού που την οικοδόμησε! 

Όταν στο σπίτι έχει μπει όφις, δεν κοιμάσαι, αν δεν βεβαιωθείς ότι τον έβγαλες έξω! 

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ! 

ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ, των ΠΑΘΩΝ, των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και της Ν.Τ.Π.!! 

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος