Πρεσβύτερος Ἰουστῖνος Τσιουτέα
Τηλ. : 6987378286
E-mail : iustin2004@yahoo.gr
Πολύκαστρο 21-12-2021
Πρός τόν
Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου
κ. Δημήτριο
Ἱερά Μονή Παναγίας (Ἐπισκοπεῖο)
Γουμένισσα
Τ. Κ. : 613 00
Τηλ. : 23430 43333
Fax : 23430 20535
Κοινοποίηση :
Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο
Ἰωάννη Ἀρντελεάν
Ἀνακριτή
Σεβασμιώτατε,
Ἔλαβα στίς 15-12-2021 τό εἰς βάρος μου Κατηγορητήριό Σας μέ Ἀρ. Πρωτ. 433/10-12-2021 καί τήν Κλήση Ἐξετάσεώς μου μέ Ἀρ. Πρωτ. 1/10-12-2021 ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου μέ ἀνακριτή τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο Ἰωάννη Ἀρντελεάν.
Ἐπ’ αὐτῶν ἔχω νά παρατηρήσω τά κάτωθι :
1. Ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως δὲν εἶνα κανονικὸ παράπτωμα, ἀλλὰ κανονικὴ σύσταση καὶ ἐπαινετή. Τοῦ ἐπισκόπου αὐτοῦ δὲν ἀναγνωρίζεται ἡ δικαστικὴ ἁρμοδιότητα.
Ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως γιὰ θέματα πίστεως, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ δηλαδὴ καὶ μὴ ἀπόρριψη τῶν αἱρέσεων, ποὺ μνημόνευσα στίς προηγούμενες ἐπιστολές μου πρός Ἐσᾶς, εἶναι ὁ λόγος, ποὺ ἀσκεῖτε ἐναντίον μου τὴν κανονικὴ δίωξη. Αὐτὸ εἶναι ὁλοφάνερο ἀπὸ τὸ ὅτι προηγουμένως δὲν εἴχατε λόγους νὰ μὲ διώξετε καὶ ὀρθῶς τὸ ἀποφύγατε. Ἀλλά, ὅταν διακόπτει κανεὶς τήν μνημόνευση τοῦ ἐπισκόπου γιὰ θέματα πίστεως, δὲν διαπράττει κανονικὸ παράπτωμα, ἀλλὰ εἶναι ἄξιος ἐπαίνου, κατὰ τὸν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας καὶ κατὰ σύνολη τὴν πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση. Θὰ Σᾶς ἐπαναλάβω πάλιν καὶ πολλάκις τὶ λέει τό δεύτερο μέρος τοῦ Κανόνος, ὁ ὁποῖος μάλιστα ὁμιλεῖ πλέον μὲ βαρύτατους χαρακτηρισμοὺς, ὄχι περὶ ἐπισκόπων, ἀλλὰ περὶ ψευδεπισκόπων : «Οἱ γὰρ δι᾽ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἤ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος, καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾽ Ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι» (Σχ. βλ. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον, ἐκδόσεις Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 358).
Ἐπομένως, δέν ἔχει καθόλου ἰσχύ ἡ κατηγορία Σας ὅτι παραβίασα τόν Εὐαγγελικό λόγο Ἐφεσ. Δ΄, 13, ὁ ὁποῖος μιλᾶ γιά τήν ἐνότητα τῆς πίστεως. Ἐσεῖς καί οἱ συνεργάτες Σας εἶστε, πού διασπᾶτε τήν ἑνότητα τῆς πίστεως. Ἐγῶ, μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου, προσπαθῶ νά τήν διατηρήσω.
Μὲ βάση, λοιπὸν, τὸν ἐν λόγῳ Ἱερό Κανόνα καὶ τὸν 31ο Ἀποστολικὸ ((Σχ. βλ. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον, ἐκδόσεις Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 39-40), ποὺ ἐκφράζουν σύνολη τὴν πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση, ἡ δίωξη, ποὺ ἀσκεῖτε ἐναντίον μου, ἐξ αἰτίας τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως, δὲν εἶναι κανονική, ἀλλὰ ἀντικανονική. Ὡς συνέπεια δὲ τῆς δικῆς μου κανονικῆς ἐνεργείας νὰ διακόψω τήν μνημόνευση ἑνὸς μὴ ὀρθοδόξου ἐπισκόπου, ἀλλὰ ἑνὸς ψευδεπισκόπου, κατὰ τὸν Ἱερό Κανόνα, καὶ μάλιστα πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως, ἀκολουθεῖ ἡ μὴ συμμόρφωση καὶ ὑπακοὴ σὲ δικαστήριο, ποὺ στήνει ἐναντίον μου ὁ ἐν λόγῳ ἐπίσκοπος, ὡς πρόεδρος μάλιστα τοῦ δικαστηρίου καὶ κατήγορος, διότι ἡ ἀπόφαση εἶναι προειλημμένη καὶ προαποφασισμένη εἴτε λάβω μέρος στὴν διαδικασία, εἴτε δὲν λάβω.
Ἀλλοίμονο, ἂν οἱ Ἅγιοι Ὁμολογητὲς ὑπήκουαν σὲ αἱρετικὰ δικαστήρια καὶ στὶς ἀποφάσεις τους. Πόσες αἱρετικὲς ἀρειανικὲς σύνοδοι κατεδίκασαν τὸν Μ. Ἀθανάσιο καὶ τὸν καθήρεσαν, ἀλλὰ σὲ καμμία δὲν ὑπήκουσε; Ἔπρεπε ὁ Μ. Βασίλειος νὰ ὑποκύψει στὶς ἀπειλὲς τοῦ ἐπάρχου Μοδέστου, ἀπεσταλμένου τοῦ Ἀρειανοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος, καὶ νὰ δεχθεῖ τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ ἢ νὰ μὴ κηρύσσει ἐναντίον τοῦ Ἀρειανσμοῦ, ἐπειδὴ οἱ ἄλλοι ἐπίσκοποι ἐδειλίασαν καὶ ὑπέκυψαν; Εἶναι γνωστὴ ἡ θαραλλέα ὁμολογητική του ἀπάντηση καὶ ἡ ἔκπληξη τοῦ Μοδέστου, γιατὶ τόλμησε ἕνας ἐπίσκοπος νὰ σταθεῖ ὄρθιος : «Κανένας μέχρι τώρα δὲν μοῦ μίλησε ἔτσι καὶ μὲ τέτοια παρρησία», εἶπε πρὸς τὸν Μ. Βασίλειο ὁ Μόδεστος. Καὶ ὁ Μ. Βασίλειος τοῦ ἀπήντησε ὅτι «αὐτὸ ἔγινε, γιατὶ ἴσως δὲν συνάντησες ἀληθινὸ ἐπίσκοπο· οἱ Χριστιανοὶ εἴμαστε ταπεινοὶ καὶ ἐπιεικεῖς στὰ ἄλλα. Ὅπου, ὅμως, κινδυνεύει ἡ πίστη, ἀφήνουμε ὅλα τὰ ἄλλα καὶ σ᾽ αὐτὸ μόνο στρέφομε τὴν προσοχή μας. Γι᾽ αὐτὸ κάνε ὅ,τι θέλεις, ἀπειλές, βασανιστήρια, ὕβρεις, συκοφαντίες, ἀπόλαυσε τὴν ἐξουσία σου. Δὲν θὰ συμφωνήσουμε, οὔτε θὰ συνθηκολογήσουμε μὲ τὴν αἵρεση καὶ μὲ τὶς πιὸ φοβερὲς ἀπειλές» (Σχ. βλ. Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Ἐπιτάφιος εἰς τὸν Μ. Βασίλειον 50, ΕΠΕ 6, 212).
Εἶναι τουλάχιστον ἀμάθεια καί θράσος ἐκ μέρους Σας νά ἐπικαλεῖστε ἐναντίον μου τούς ΙΓ΄, ΙΔ΄ καί ΙΕ΄ Ἰερούς Κανόνες τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Διότι, αὐτοί οἱ Κανόνες ἀπαγορεύουν τήν διακοπή μνημονεύσεως τοῦ Ἐπισκόπου ἀπό τόν Πρεσβύτερο ἤ τόν Διάκονο (ΙΓ΄ τῆς ΑΒ΄), ἤ τοῦ Μητροπολίτου ἀπό τόν Ἐπίσκοπο (ΙΔ΄ τῆς ΑΒ΄), ἤ τοῦ Πατριάρχου ἀπό τον Πρεσβύτερο ἤ Ἐπίσκοπο ἤ Μητροπολίτη (α’ μέρος τοῦ ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄), ὅταν πρόκειται γιά κάποια ἐγκλήματα, ὅπως πορνεία, ἰεροσυλία κ.ἄ. Εἶναι σαφέστατος ὁ ἅγιος Νικόδημος : «Πλήν ταῦτα μέν νά γίνωνται, ἐάν διά ἐγκλήματά τινά, πορνείαν θετέον, ἰεροσυλίαν καί ἄλλα, χωρίζονται οἱ Πρεσβύτεροι ἀπό τούς Ἐπισκόπους των, οἱ Ἐπίσκοποι ἀπό τούς Μητροπολίτας των καί οἱ Μητροπολῖται ἀπό τούς Πατριάρχας των» (Σχ. βλ. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον, ἐκδόσεις Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 358).
Ἐγῶ δέν Σᾶς ἔψεξα οὔτε γιά πορνεία, οὔτε γιά ἱεροσυλία, παρά μόνο γιά θέματα πίστεως. Ἑπομένως, εἶναι ἀνεπίκαιρη, ἄκυρη καί ἀνίσχυρη ἡ ἐπίκληση τῶν προαναφερθέντων Κανόνων ἐναντίον μου.
2. Τὰ παραπτώματα εἶναι κατασκευασμένα, ἀνυπόστατα καὶ ἀναληθῆ.
Αὐτὸς, λοιπὸν, εἶναι ὁ κύριος λόγος, ποὺ διώκομαι. Ὅλα τὰ ἄλλα ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα, ποὺ μοῦ ἀποδίδετε εἶναι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις, χαλκευμένες, κατασκευασμένες κατηγορίες, καὶ ἀνυπόστατες, ποὺ δὲν ἔχουν ἴχνος ἀληθείας. Ἐπιχειρεῖτε ἀπὸ κατηγορούμενος γιὰ στρεβλώσεις καί παραβάσεις Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων νὰ ἐμφανισθῆτε ὡς κατήγορος καὶ στήνετε ἱεροδικεῖα, καταχρώμενοι τὴν φιλάνθρωπη ἱερατικὴ ἐξουσία, ποὺ Σᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς, γιὰ νὰ ὁδηγεῖτε τὸν λαό Του στὴν σωτηρία, διδάσκοντας τὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ καταπολεμώντας τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς πλάνες. Ἀντὶ νὰ πολεμᾶτε τὶς αἱρέσεις στὴν ἐπαρχία Σας, πολεμᾶτε ἐμένα, ποὺ ἀγωνίζομαι ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, πλάθοντας ἀνυπόστατες κατηγορίες ἐναντίον μου. Καθίστασθε ἔτσι ὑπεύθυνος γιὰ ἀπώλεια πολλῶν ψυχῶν «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε», διότι τοὺς μὲν Ὀρθοδόξους δὲν τοὺς προφυλάσσετε ἀπὸ τὴν μόλυνση τῶν αἱρέσεων, τοὺς δὲ αἱρετικοὺς τοὺς ἀφήνετε νὰ ἐπαναπαύονται στὴν αἵρεση καὶ νὰ χάνονται.
Πόσο ἀνυπόστατες εἶναι οἱ κατηγορίες καὶ πόσο πλασματικὰ καὶ κατασκευασμένα εἶναι τὰ ἐκκλησιαστικὰ παραπτώματα, ποὺ μοῦ προσάπτετε, θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς δείξω, μὲ τὴν σύσταση καὶ συμβουλὴ νὰ διαβάζουν καὶ νὰ μελετοῦν οἱ συνεργάτες Σας στοιχειώδεις θεολογικὲς καὶ ἱεροκανονικὲς ἔννοιες, πρὶν τολμήσουν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ καὶ τεταραγμένῳ νοῒ νὰ κατηγορήσουν καὶ ἐνοχοποιήσουν ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργούς τους. Οἱ ἄδικες κατηγορίες καὶ συκοφαντίες προσμετρῶνται ἀπὸ τὸν Θεὸ σ᾽ αὐτοὺς, ποὺ τὶς κατασκευάζουν.
3. Ἀναίρεση τῶν συκοφαντικῶν κατηγοριῶν
Ἂς πάρουμε, ὅμως, τὰ παραπτώματα μὲ τὴν σειρά:
α) Μέ κατηγορεῖτε «ἐπί ἀποσχίσει ἀπό τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, μή δεχόμενος οὐδένα ὑπέρ κεφαλήν σου Ἐπίσκοπον ἤ Σύνοδον» καί «ἐπί ἀποσχίσει ἀπό τοῦ Μητροπολίτου σου καί κακόβουλος μή μνημόνευσις αὐτοῦ» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τόν Ε΄ Ἱερό Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, πού μιλᾶ γιά δημιουργία ἄλλης Ἐκκλησίας καί πήξη θυσιαστηρίου, καί τούς Εὐαγγελικούς λόγους Ρωμ. ΙΣΤ΄ 17-18, πού μιλᾶ γιά τίς διχοστασίες καί τά σκάνδαλα, καί Α΄ Κορ. ΙΒ΄ 25, πού μιλᾶ γιά τό σχίσμα. Οὐσιαστικά μέ κατηγορεῖτε γιά σχίσμα.
Κατ’ ἀρχήν, ἄλλο ἡ λέξη «ἀπόσχιση», πού σημαίνει κόβομαι ἀπό κάπου, καί ἄλλο ἡ λέξη «ἀποτείχιση», πού ἀναφέρεται στόν 15ο Ἰερό Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου ἐπί ἁγίου Φωτίου (861). Ἤδη, στήν ἐπιστολή μου μέ ἡμερομηνία 03-12-2021, σελ. 2-6, ἔδωσα πολύ ἀναλυτική ἐξήγηση γιά τό τί ἀκριβῶς σημαίνει ἡ λέξη «ἀποτείχιση».
Ἐπίσης, ἐπί πολλά χρόνια ἔκανα διάλογο μέ τούς ὁπαδούς τῆς κερδοσκοπικῆς ἑταιρείας «Σκοπιά», τούς λεγομένους «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ». Εἶναι γνωστό ὅτι ἀρνοῦνται τήν Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στούς διαλόγους, τούς ἔλεγα νά διαβάσουν τά χωρία Ἰω. κ', 28, ὅπου λέει ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου», Πράξ. κ' 28-29 καί πολλά ἄλλα. Ἐνῶ διάβαζαν «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου», ἔλεγαν ὅτι δέν εἶναι Θεός ὁ Χριστός. Δυστυχῶς, διαπιστώνω ὅτι κάτι ἀνάλογο κάνετε κι Ἐσεῖς. Ἐνῶ ὁ 15ος Ἱερός Κανόνας τῆς ΑΒ΄ Συνόδου ἐπί ἁγίου Φωτίου λέει τήν λέξη «ἀποτείχιση», Ἐσεῖς λέτε «ἀπόσχιση», ἐπειδή μάλλον ἔτσι Σᾶς συμφέρει.
Πῶς, ὅμως, λέγονται αὐτοί, πού διαστρεβλώνουν καί παρερμηνεύουν τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας; Σᾶς τό θυμίζω καί πάλι. Ὁ πολύ ἀγαπητός καί φωτισμένος Γέροντας Γαβριήλ ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ὁ αποτειχισμένος, καί ὄχι ἀποσχίστης, ὅπως λέτε Ἐσεῖς, εἶπε ότι «ὅποιος εἶναι ἐναντίον τῆς ἀποτείχισης, εἶναι αἱρετικός». Ἀπ’ ὅτι φαίνεται, ἄλλα διαβάζετε καί ἄλλα γράφετε.
Ἑπομένως, πίπτουν στό κενό οἱ κατηγορίες Σας ἐναντίον μου «ἐπί παρερμηνείᾳ καί διαστροφῇ τῶν Ἱερῶν Γραφῶν καί τῶν Πατερικῶν κειμένων ἐπί σκοπῷ τρώσεως τῆς κανονικῆς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τάξεως» καί δῆθεν παραβίαση τοῦ ΣΤ΄ Ἱεροῦ Κανόνα τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού μιλᾶ γιά σύγχυση τῆς τάξεως, καί τοῦ Εὐαγγελικό λόγου Α΄ Κορ. ΙΔ΄ 40, πού μιλᾶ γιά τήν ἐκκλησιαστική εὐταξία.
Ὁ καθένας καταλαβαίνει τώρα ποιός πραγματικά εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος παρερμηνεύει καί διαστρέφει τίς Ἱερές Γραφές καί τά Πατερικά Κείμενα μέ σκοπό τήν τρώση τῆς κανονικῆς τάξεως στήν Ἐκκλησία.
Καὶ οἱ πρωτοετεῖς φοιτητές τῆς Θεολογίας μαθαίνουν τί εἶναι σχίσμα σὲ διάκριση μάλιστα ἀπὸ τὴν αἵρεση, κατὰ τὴν κλασικὴ καὶ σὲ ὅλους γνωστὴ ἐξήγηση τοῦ Μ. Βασιλείου σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀμφιλόχιο Ἰκονίου, ἡ ὁποία περιλαμβάνεται ὡς πρῶτος Κανὼν στὴν συλλογὴ τῶν ἐνενήντα δύο Κανόνων τοῦ Μ. Βασιλείου. Σύμφωνα μὲ τὴν ἐξήγηση αὐτὴ, ἡ αἵρεση ἀποτελεῖ παρέκκλιση καὶ διαφορὰ στὴν πίστη, ἐνῶ τὸ σχίσμα προκύπτει ἀπὸ κάποιες διαφορὲς γιὰ διοικητικὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα, ποὺ εἶναι μάλιστα ἰάσιμα : «Αἱρέσεις μὲν τοὺς παντελῶς ἀπερρηγμένους καὶ κατ᾽ αὐτὴν τὴν πίστιν ἀπηλλοτριωμένους, σχίσματα δὲ τοὺς δι᾽ αἰτίας τινὰς ἐκκλησιαστικὰς καὶ ζητήματα ἰάσιμα πρὸς ἀλλήλους διενεχθέντας» (Σχ. βλ. Πηδάλιον, Αὐτόθι, σελ. 587).
Πότε, λοιπὸν, ἐγώ, Σεβασμιώτατε, δημιούργησα προστριβὲς καὶ ἀναστατώσεις στὴν Μητρόπολη γιὰ θέματα διοικητικά, οἰκονομικὰ καὶ ἄλλα; Ἤμουν ἐφημέριος καί λειτουργοῦσα, μέχρι μοῦ ἐπιβάλλατε ἀντικανονικῶς τήν ποινή τῆς ἀργίας, στὸν Ἱερό Ναὸ τῶν Ἁγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μικροδάσους. Ξεσηκώθηκα μήπως καὶ ζήτησα ἀπεξάρτηση διοικητικὴ τοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη ἤ ἔπηξα δικό μου θυσιαστήριο ἤ οἰκοδόμησα δικό μου Ναό στὰ ὅρια τῆς Μητροπόλεως, χωρὶς νὰ ἀναγνωρίζω τὴν δική Σας δικαιοδοσία; Ὑπάρχει στὰ ἀρχεῖα τῆς Μητροπόλεως κανένα ἔγγραφο, καμμία καταγγελία γιὰ δική μου διοικητικὴ ἢ οἰκονομικὴ ἀτασθαλία; Μόνο στὰ κεφάλια τῶν συντακτῶν τῶν διωκτικῶν ἐγγράφων, τὰ τόσο εὐφάνταστα, σφηνώθηκε ἡ κατηγορία τοῦ σχίσματος. Θὰ ἤμουν ὁ τελευταῖος, ποὺ θὰ διανοοῦνταν νὰ διαπράξει σχισματικὴ κίνηση, διότι γνωρίζω τό τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ὅτι «τὸ σχίσαι Ἐκκλησίαν χεῖρον τοῦ εἰς αἵρεσιν ἐμπεσεῖν» (Σχ. βλ. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Εἰς Ἐφεσίους Ὁμιλία 11, 5, PG 62, 87). Πῶς κακοποιοῦνται ἔτσι οἱ ἔννοιες καὶ ἡ ἀλήθεια; Ἐπειδὴ δὲν μπορεῖτε νὰ κατανοήσετε τοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους προέβην σὲ διακοπὴ μνημονεύσεως, καὶ οἱ λόγοι αὐτοὶ εἶναι λόγοι πίστεως καὶ δόγματος, προβαίνετε στὴν διατύπωση τῆς ἀνυπόστατης καὶ συκοφαντικῆς κατηγορίας γιὰ σχίσμα. Ἀλλὰ, Σᾶς ἀποστομώνει ὁ ἴδιος ὁ 15ος Ἰερός Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι οἱ διακόπτοντες τήν μνημόνευση τοῦ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου κληρικοὶ δὲν προκαλοῦν σχίσμα, ἀλλὰ προφυλάσσουν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὰ σχίσματα, διότι οἱ αἱρέσεις καὶ οἱ αἱρετικοὶ προκαλοῦν τὰ μεγαλύτερα σχίσματα : «Καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι». Μὴν προσπαθεῖτε ἀπὸ κατηγορούμενοι νὰ μεταμορφωθῆτε σὲ κατηγόρους, ἀπὸ σχίστες σὲ εἰρηνοποιούς. Ἐγὼ, λοιπόν, δὲν θὰ προκαλέσω σχίσμα, διότι δὲν θὰ προσχωρήσω σὲ σχισματικὴ ὁμάδα, οὔτε θὰ μνημονεύω ἄλλον ἐπίσκοπο. Θὰ ἀναμένω μετὰ καλῶν ἐλπιδων νὰ ἐπαναλάβω τήν μνημόνευσή Σας, ὅταν δημοσίως καὶ «ἐπ᾽ ἐκκλησίας» καταδικάσετε τά ὅσα Σᾶς ἔγραψα στήν μέ ἡμερομηνία 03-12-2021 ἐπιστολή μου. Εἶναι, λοιπόν, ὁλοφάνερο ποιός προκαλεῖ σχίσμα. Ἑπομένως, καταπίπτουν καί αὐτές οἱ κατηγορίες Σας ἐναντίον μου.
β) Μέ κατηγορεῖτε, ἐπίσης, «ἐπί καταφρονήσει, ἀπειθείᾳ, στρηνιασμῷ εἰς βάρος τοῦ Μητροπολίτου καί Ποιμενάρχου σου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τόν ΛΘ΄ Ἱερό Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού διορίζει ὅτι οἱ Πρεσβύτεροι καί οἱ Διάκονοι νά μήν μποροῦν νά ἐνεργήσουν κανένα ἱερατικό λειτούργημα, χωρίς τήν γνώμη καί ἄδεια τοῦ ἐπισκόπου τους, τόν Ε΄ Ἱερό Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, πού μιλᾶ γιά καταφρόνηση καί ἀπείθεια στόν Ἐπίσκοπο, καί τόν Εὐαγγελικό λόγο Ἑβρ. ΙΓ΄ 17, πού μιλᾶ γιά ὑποταγή στούς προϊσταμένους.
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι εἶπαν στοὺς Ἑβραίους ἀρχιερεῖς : «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 29). Ἡ εὐπείθεια πρὸς τὸν Θεὸ προτιμᾶται, ὅταν ἔρχεται σὲ σύγκρουση πρὸς τὴν ὑπακοὴ στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἀπειθοῦν πρὸς τὸν Θεὸ καὶ δὲν σέβονται τὶς ἐντολές Του.
Μπροστὰ στὴν ἴδια κατηγορία, ποὺ διατυπώνετε πρὸς ἐμένα γιὰ ἀπείθεια καὶ περιφρόνηση τῆς ἀρχῆς βρέθηκε καὶ ὁ Μ. Βασίλειος, ὡς μὴ συμμεριζόμενος τὶς αἱρετικὲς θέσεις τοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος καὶ ἑπομένως ὡς περιφρονῶν τὸν αὐτοκράτορα. Τὸν κατηγόρησαν μάλιστα καὶ γιὰ ὑπερηφάνεια, γιὰ ἐγωϊσμὸ καὶ θρασύτητα, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄλλοι ὑπέκυψαν καὶ μόνον αὐτὸς ἀποθρασυνόταν, ὅπως κατηγορεῖτε κι ἐμένα σήμερα, γιατὶ δὲν ἀκολουθῶ τοὺς πολλοὺς στὴν ὑποταγὴ καὶ στὴν εὐπείθεια. Ἀπήντησε, λοιπὸν, ὅτι δὲν ἀκολουθεῖ τὸν αἱρετικὸ βασιλέα, γιατὶ αὐτὸ δὲν τὸ θέλει ὁ δικός του βασιλεύς, ὁ Θεός. Σέβεται καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὸν ἔπαρχο, ἀλλὰ δὲν εἶναι τιμιώτεροι τοῦ Θεοῦ. Τοὺς σέβεται, ὅπως ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, γιατὶ ὅλοι εἶναι πλάσματα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν λαμβάνει ὑπ᾽ ὄψιν πρόσωπα καὶ ἀξιώματα, ἀλλὰ τὴν πίστη : «Οὐ γὰρ προσώποις τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει χαρακτηρίζεσθαι» (Σχ. βλ. Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Ἐπιτάφιος εἰς τὸν Μ. Βασίλειον 48, ΕΠΕ 6, 210).
Καὶ ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς πρὸς τὸν ἐπίσκοπο καὶ πρὸς τοὺς πνευματικοὺς ἔχει δημιουργήσει τοῦ κόσμου τὶς πνευματικὲς ἀγκυλώσεις καὶ ἔχει γίνει φόβητρο γιὰ πολλοὺς ἁπλοϊκοὺς πιστούς, ποὺ τοὺς θέλουν πολλοὶ πειθήνια καὶ ἄβουλα ὄργανα, ἄλογα προβατάκια, πρέπει μὲ σαφήνεια νὰ ξεκαθαρίσουμε κάτι πολὺ ἁπλό. Ὄντως ἡ ὑπακοὴ στὸν ἐπίσκοπο, στὸν πνευματικό, στὸν Γέροντα εἶναι μεγάλη ἀρετὴ γιὰ ὅλους, καὶ ἐξαίρεται ἰδιαίτερα στὸν Μοναχισμό. Εἶναι, ἑπομένως, ὀρθά, δεκτὰ καὶ αὐτονόητα ὅσα σχετικὰ διδάσκουν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἀρνηθεῖ καὶ νὰ τὰ ἀμφισβητήσει. Ἀλλὰ, ὅλα αὐτὰ ἰσχύουν ὑπὸ μία ἀπαραίτητη προϋπόθεση· ἀπὸ τὸ ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὀρθόδοξος, ἂν ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ἂν ὁ ἐπίσκοπος εἶναι αἱρετικός, ἂν δικαιολογεῖ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς πλάνες, τότε ὄχι μόνο παύει ἡ ὑποχρέωση τῆς ὑπακοῆς, ἀλλὰ πρέπει ἀμέσως νὰ διακόψουμε κάθε ἐπικοινωνία καὶ σχέση μὲ τὸν αἱρετικὸ ἐπίσκοπο, πνευματικό, γέροντα, γιὰ νὰ μὴ μεταδοθεῖ καὶ σὲ μᾶς τὸ δηλητήριο καὶ ἡ μόλυνση τῆς πλάνης. Δυστυχῶς, αὐτὴν τὴν ἀπαραίτητη προϋπόθεση τὴν ἀποκρύπτετε ἀπὸ τοὺς πιστοὺς καὶ ἀπὸ τὰ πνευματικά Σας παιδιὰ οἱ ἐπίσκοποι καὶ κάποιοι εὐσεβοφανεῖς Γεροντάδες καὶ τοὺς κρατᾶτε αἰχμάλωτους μέσα στὴν αἵρεση. Ἂν αὐτὸ ἴσχυε στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἦταν ὅλοι ὑπάκουοι σὲ ὅλα στοὺς πατριάρχες καὶ στοὺς ἐπισκόπους καὶ δὲν ἀντιδροῦσαν, ὅταν ἐκήρυτταν αἱρέσεις, τότε ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε καταληφθεῖ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, διότι σχεδὸν ὅλοι οἱ αἱρετικοὶ ἦσαν πατριάρχες καὶ λοιποὶ κληρικοί.
Θὰ μποροῦσα νὰ παραθέσω πλῆθος σχετικῶν μαρτυριῶν, βιβλικῶν καὶ πατερικῶν, ἀπέναντι τῶν γνωστῶν καὶ αὐτονοήτων περὶ ὑπακοῆς καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὸν ἐπίσκοπο, ποὺ παρατίθενται γιὰ ἐντυπωσιασμὸ στά διωκτικά Σας ἔγγραφα. Θά ἀρκεστῶ μόνο στό κλασσικό χωρίο Ἑβρ. ΙΓ΄, 17 («πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε»), πού ἀναφέρετε, γιά νά πῶ ὅτι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὡς αἰτιολογία αὐτῆς τῆς ὑπακοῆς παρουσιάζει τήν ἄγρυπνη φροντίδα τῶν κληρικῶν γιά τήν ψυχική σωτηρία τῶν ποιμαινομένων : «Αὐτοί γάρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες». Στήν ἴδια συνάφεια συνιστᾶ στούς πιστούς νά μνημονεύουν τούς «ἡγουμένους». Ποιούς, ὅμως, ἡγουμένους; Αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τούς διδάσκουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τῶν ὁποίων ἡ ζωή, βλεπομένη καί ἐλεγχομένη ἀπό τούς πιστούς, ὁδηγεῖ στό νά μιμοῦνται τήν πίστη τους : «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ. 13, 7). Τί νά μιμηθοῦμε, λοιπόν, ἀπό Ἐσᾶς; Τήν στρεβλή καί κολωβομένη πίστη Σας;
γ) Μέ κατηγορεῖτε, παράλληλα, «ἐπί δεινοτάτῳ σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τούς Εὐαγγελικούς λόγους Ματθ. ΙΗ΄ 6-7 καί Ρωμ. ΙΣΤ΄ 17-18, πού μιλοῦν γιά τά σκάνδαλα.
Δὲν ἀποκλείω τὸ ἐνδεχόμενο κάποιοι ἐλάχιστοι πιστοὶ τῆς Μητροπόλεως, ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν δική Σας οἰκουμενιστικὴ στάση καὶ τῶν περισσοτέρων ἱερέων, ποὺ Σᾶς ἀκολουθοῦν, ἐπειδὴ εἶναι ἀκατήχητοι καὶ ἀνενημέρωτοι, μὲ δική σας εὐθύνη, νὰ ἐνοχλοῦνται μέ τίς τοποθετήσεις μου. Ὅταν, ὅμως, κάποιος σκανδαλίζεται ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, αὐτὸ δὲν εἶναι σκανδαλισμός, ἀλλὰ ἄγνοια, ἀμάθεια, ἔλλειψη διδαχῆς καὶ ποιμαντικῆς φροντίδος. Ὅταν μάθουν τὴν ἀλήθεια καὶ εἶναι καλοπροαίρετοι, ὄχι μόνο δὲν σκανδαλίζονται, ἀλλὰ τιμοῦν καὶ σέβονται αὐτὸν, ποὺ τοὺς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν πλάνη, ὅπως συνέβη πολλάκις στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ συνέβη καὶ μὲ τὸ ἐκκλησίασμα τῶν Ἁγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μικροδάσους, τὸ ὁποῖο, ἂν σκανδαλιζόταν, θὰ εἶχε ἀδειάσει τὸν Ναὸ. Παρέμενε, ὅμως, σταθερὸ, καὶ ὄχι μόνο δὲν μειώθηκε σκανδαλιζόμενο, ἀλλὰ αὐξανόταν ἀναπαυόμενο καὶ ἀνυψούμενο, μέχρι την στιγμή πού ἀρχίσατε τήν δίωξη ἐναντίον μου. Κάθε Κυριακή ἐρχόντουσαν 40 μέ 50 πιστοί στόν Ναό. Τώρα, μετά τήν δίωξή μου, οὔτε 10 δέν πηγαίνουν. Τῶν κακοπροαιρέτων καὶ αἱρετιζόντων ἡ κακὴ μαρτυρία δὲν λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν.
Ἐγώ, λοιπόν, δέν προκάλεσα κανένα σκανδαλισμό. Ἀντιθέτως, Ἐσεῖς προκαλέσατε δεινότατο σκανδαλισμό μέ τήν ἀθλία καί ἐμπαθέστατη ἐπιστολή Σας μέ Ἄρ. Πρωτ. 421/02-12-2021. Αὐτή κι ἄν εἷναι, μία ἐπιστολή, πού προκάλεσε ἄκρο σκανδαλισμό, τήν ὁποία ἤδη ἀνασκεύασα μέ τήν ἀπό 17-12-2021 ἐπιστολή μου.
Σκανδαλισμό προκαλέσατε Ἐσεῖς, μέ τό κείμενό Σας ὑπέρ τοῦ Οὐκρανικοῦ, μέ τήν ἐφησυχαστική στάση Σας ἀπέναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μέ τήν διανομή τοῦ φυλλαδίου «Πρός τόν λαό» ὑπέρ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καί μέ τήν στάση Σας ὑπέρ τῶν ΚΥΑ, τῶν ὑγιονομικῶν μέτρων ἐντός τῶν Ναῶν καί τοῦ ἐμβολιασμοῦ.
Σκανδαλισμός εἷναι, ὅταν Σᾶς βλέπει ὁ κόσμος, οἱ πιστοί μέ φίμωτρα μέσα στούς Ἰερούς Ναούς καί τό χειρότερο νά ἀσπάζεστε τίς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας μας καί τῶν ἁγίων μας μ’αὐτά.
Σκανδαλισμός εἷναι αὐτό, που ἔκανε ὁ Πρωτοσύγκελός Σας στίς 26 καί 27 Ἰουλίου στήν πανήγυρή μας στό Μικροδάσος. Ἔδιωξε τούς πιστούς ἀπό τόν Ἰερό Ναό καί τούς ἀπεκάλεσε «πλανεμένους», ἐπειδή δέν φοροῦσαν φίμωτρα.
Σκανδαλισμό προκαλοῦν ἀκόμη τά χρυσοποίκιλτα καί πανάκριβα ἄμφια, οἱ σταυροί, τά ἀρχιερατικά ἐγκόλπια, πού φορᾶτε, καί τά πολυτελῆ Σάς αὐτοκίνητα μέ φιμέ τζάμια, μέ τά ὀποῖα κυκλοφορεῖτε.
Σκανδαλισμός εἶναι οἱ συμπροσευχές καί τά συλλείτουργα τῶν οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων μέ τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς καί σχισματικούς (Οὐκρανούς καί Σποπιανούς).
Σκανδαλισμός προκαλεῖται ὅταν ὁ ἕνας ἐπίσκοπος λέει ὅτι οἱ πιστοί εἶναι «πελάτες» καί ὅτι οἱ ἀνεμβολίαστοι «εἷναι ὄργανα τοῦ σατανᾶ, ἀδελφοκτόνοι, ἀνάξιοι, ἀπάνθρωποι, αἱρετικοί, ἐκτός Ἐκκλησίας, ναζιστές, θέλουν κρέμασμα, νά τούς κοποῦν οἱ μισθοί» καί ὅταν ἄλλος ἐπίσκοπος τούς κατατάσσει στούς αὐτόχειρες, αὐτοκτονοῦντες καί δηλώνει ὅτι δέν πάει οὔτε στήν κηδεία τους.
Σκανδαλισμός εἷναι τό νά βλέπουμε τόν Πατριάρχῃ Βαρθολομαῖο νά ἀσπάζεται τό ἱερό λείψανο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί τό ἱερό καί ἅγιο Ευαγγέλιο μέ φίμωτρο.
Σκανδαλισμός εἷναι τό ν’ ἀκούει ὁ πιστός λαός ἀπό τό στόμα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τήν λαϊκίστικη λέξη «σκασίλα μου», διότι το Πατριαρχεῖο Ρωσίας διέκοψε την μνημόνευσή του στα δίπτυχα, ἐξαιτίας τοῦ Οὐκρανικοῦ.
Σκανδαλισμό ἀποτελεῖ τό νά βλέπουμε Δεσπότη νά διώχνει πιστό ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, διότι δέν φοροῦσε φίμωτρο.
Σκανδαλισμό ἀποτελεῖ τό νά βλέπουμε δεσποτάδες καί ἱερεῖς νά κοινωνοῦν τούς πιστούς μέ πλαστικά κουταλάκια, καταργῶντας τήν μία κοινή ἱερή λαβίδα, καί νά διανέμουν τό ἀντίδωρο σέ πραστικά σακουλάκια, μήν τυχόν κολλήσουν κορωναϊό.
Σκανδαλισμό ἀποτελεῖ τό ὅτι, ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐπισκέφτηκε τούς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, για να τους διανείμει φαγητό, δέν φόρεσε τόν ἀρχιερατικό σταυρό-ἐγκόλπιό του, γιά νά μήν τούς προσβάλλει.
Σκανδαλισμό ἀποτελεῖ ὁ μασονικός χαιρετισμός τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου στόν Ὀργανισμό Λιμένος Πειραιῶς (ΟΛΠ).
Σκανδαλισμός εἷναι ἡ προσφώνηση τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο «ὡς ἀγιωτάτου καί ἀδελφοῦ ἐν Χριστῷ».
Σκανδαλισμό ἀποτελεῖ ἀκόμη τό νά λειτουργοῦν οἱ δεσποταδες καί ἱερεῖς μέ φίμωτρο. Ἐνῶ στίς πρόσφατες συναντήσεις τῶν Ἀρχιεπισκόπων Χρυσοστόμου καί Ἱερωνύμου μέ τόν αἱρεσιάρχη Πάπα Φραγκῖσκο δέν φοροῦσε κανείς φίμωτρο. Στήν Ἐκκλησία «κολλᾶνε», ἐνῶ στίς συναντήσεις μέ τόν Πάπα ὄχι;
Εἶναι ἀμέτρητα τά κακά παραδείγματα τῶν διοικοῦντων την Ἐκκλησία, πού πραγματικά προκαλοῦν μεγάλο σκανδαλισμό στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.
δ) Μέ κατηγορεῖτε, συνάμα, «ἐπί ὑποκινήσει πιστῶν εἰς ἀπείθειαν καί ἐχθροπάθειαν κατά τοῦ οἰκείου σου Μητροπολίτου, ὡς καί ἐναντίον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τόν Η΄ Ἰερό Κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού μιλᾶ για αὐθάδεια, τον Ε΄ Ἱερό Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, πού μιλᾶ γιά ἀπείθεια στόν Ἐπίσκοπο, καθώς καί τόν Εὐαγγελικό λόγο Α΄ Κορ. ΙΑ΄, 16, πού μιλᾶ γιά τήν φιλονεικία.
Ποτέ δέν ὑποκίνησα κανένα πιστό σέ ἀπείθεια καί ἐχθροπάθεια ἐναντίον κανενός. Ἀντιθέτως, ὅταν οἱ πιστοί τῆς ἐνορίας σκανδαλίστηκαν, θύμωσαν καί ἐξοργίστηκαν ἐναντίον Σας καί θέλανε νά συγκεντρώσουν ὑπογραφές καί νά ἔρθουν στήν Μητρόπολη μέ ἄγριες διαθέσεις, γιά νά Σᾶς ζητήσουν τόν λόγο καί νά διαμαρτυρηθοῦν, ἐπειδή μέ βάλατε σέ ἀργία, μοῦ ζητήσατε τά κλειδιά τοῦ Ναοῦ καί μέ διώξατε, λόγῳ διακοπῆς τῆς μνημόνευσή Σας, ἐγώ τούς καθησύχασα, τους ἡρέμησα καί τούς συμβούλεψα πατρικά νά μήν δημιουργήσουν ἀναστατώσεις καί ἀναταραχές, κι αὐτοί ὑπηκουσαν.
ε) Μέ κατηγορεῖτε, ταυτόχρονα, «ἐπί κακοβούλῳ ἐξυβρίσει, ἔργῳ καί λόγῳ, καί δυσφημίσει τοῦ Ποιμενάρχου σου, ἄλλων Ἱεραρχῶν, τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος, ὡς καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τόν ΝΕ΄ Ἱερό Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού μιλᾶ γιά τήν ὕβρη ἐναντίον τοῦ Ἐπισκόπου.
Σέ κανένα κείμενό μου δέν ἐντοπίζεται καμμία ὕβρη ἐναντίον τῶν ἀνωτέρω. Τό νά διαπιστώνει καί διατυπώνει ὁ Πρεσβύτερος τίς αἱρετίζουσες θέσεις τοῦ Ποιμενάρχου Του, ἄλλων Ἱεραρχῶν, τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος, ὡς καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, δέν ἀποτελεῖ οὔτε κατ’ἐλάχιστον κακόβουλη ἐξύβριση, ἀλλά ἐνημέρωση καί προφύλαξη τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ ποιμνίου του ἀπό τήν ὄντως κακόβουλη ἐξύβριση τῆς Ἀγιοπατερικῆς καί Ἱεροκανονικῆς Παραδόσεως, πού προκαλοῦν οἱ ἀνωτέρω μέ τίς ἔργῳ καί λόγῳ διατυπωθεῖσες αἱρέσεις τους. «Τά δημοσίως λεγόμενα καί πραττόμενα, δημοσίως καί νά ἐλέγχονται» λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ε.Π.Ε. 23, 393).
Ἄν εἶχα κακία καὶ ἐκδικητικότητα, θὰ μποροῦσα κι ἐγὼ νὰ στραφῶ ἐναντίον Σας δικαστικά, διότι μὲ συκοφαντεῖτε ὡς ὑβριστὴ, συκοφαντία ποὺ ἐπεκτείνεται καὶ στὰ ἄλλα ἀνύπαρκτα καὶ ἀνυπόστατα παραπτώματα, ποὺ μοῦ προσάπτετε.
στ) Μέ κατηγορεῖτε, ἐπίσης, ὅτι παραβίασα τόν ΙΗ΄ Ἱερό Κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τόν ΛΔ΄ τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού μιλοῦν γιά φατρία καί συνομωσία.
Σύμφωνα μέ τήν μελέτη τοῦ κ. Νικολάου Σταυριανίδη, ἐπιφανοῦς δικαστικοῦ, καλοῦ γνώστη καὶ ἐρευνητῆ τοῦ Κανονικοῦ καὶ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου, μὲ εἰδικὲς σπουδὲς στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικό, ἡ ὁποία συμβάλλει στὴν κατανόηση τοῦ περιεχομένου αὐτοῦ τοῦ ἀδικήματος, «φατρία, κατὰ τὸ κανονικὸ δίκαιο, εἶναι ἡ ἄνευ ὅρκου συνυπόσχεσις πλειόνων προσώπων, νὰ ἐκτελέσουν σχέδιο, ποὺ ἀνατρέπει ἐκ βάθρων κάποια ἀπὸ ὅσα ἐπιτάσσει ὁ Θεός ἢ τὸ κανονικὸ δίκαιο». Ἂν σ᾽ αὐτὴν τὴν συνυπόσχεση ὑπάρχει καὶ ὅρκος, τότε πρόκειται γιὰ συνωμοσία.
Μὲ βάση, λοιπὸν, αὐτὸν τὸν ὁρισμὸ τῆς φατρίας, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο κάποιοι συμφωνοῦν καὶ ὑπόσχονται νὰ ἀνατρέψουν ὅσα ἐπιτάσσει ὁ Θεὸς καὶ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο, νὰ ψάξετε, Σεβασμιώτατε, νὰ βρεῖτε φατρίες ἐκεῖ, ποὺ ὑπάρχουν πραγματικὰ καὶ ἀποδεδειγμένα. Δηλαδή σὲ ὁμάδες οἰκουμενιστῶν ἀρχιερέων, ποὺ μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ ἀνατρέπουν τὸ σωτηριῶδες σχέδιο τοῦ Θεοῦ καὶ ἀθετοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες· στὸ κοντινὸ ἱερατικὸ περιβάλλον Σας, ποὺ δικαιολογεῖ τὶς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δικαιολογεῖ τὶς προγαμιαῖες σχέσεις , «ἀνατρέποντας ἐκ βάθρων ὅσα ἐπιτάσσει ὁ Θεὸς καὶ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο» κατὰ τὸν ὁρισμὸ τῆς φατρίας. Ἐγώ ἀγωνίζομαι, ἀποκαλύπτω καὶ ἐπικρίνω τὰ σχέδια ὅλων αὐτῶν τῶν φατριῶν καὶ δὲν ἀποτελῶ κανενὸς εἴδους φατρία. Καὶ γιὰ νὰ μὴν Σᾶς παραξενέψει αὐτὴ ἡ δική μου ἐκτίμηση, παραθέτω ἐπὶ λέξει ὅσα λέει ὁ ἐμβριθὴς δικαστικός : «Ὑπάρχει φατρία ἢ καὶ συνωμοσία, ἰδίως ὅταν κάποιοι, ὁσονδήποτε ὑψηλὰ εὑρισκόμενοι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, προδίδουν ἀπὸ κοινοῦ καὶ κατόπιν σχεδίου πρὸς τοῦτο τὴν ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθεῖσαν ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν». Σ᾽ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς φατρίες, κατὰ τὸν ἴδιο, ἀνήκουν οἱ ἐπίσκοποι, ποὺ διδάσκουν «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἱρετικὲς ἀπόψεις ἐπαναλαμβανόμενες καὶ καταδικαζόμενες ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση τῶν πιστῶν (Σχ. βλ. Νικολάου Σταυριανίδη, Προέδρου Πρωτοδικῶν (τότε), «Ἡ φατρία ὡς κανονικὸ παράπτωμα ἀκόμη καὶ ἐπισκόπων», ἐν περιοδικῷ «Θεοδρομία» 8 (2006) 210-216).
ζ) Μέ κατηγορεῖτε, συνάμα, «ἐπί ψευδολογίᾳ» καί γράφετε ὅτι παραβίασα τούς Εὐαγγελικούς λόγους Ματθ. ΙΘ΄, 18-19, Μάρκ. Ι΄, 19 καί Λουκ. ΙΗ΄ 20, πού ἀπαγορεύουν τήν ψευδομαρτυρία.
Δέν ψευδολόγησα, οὔτε ψευδομαρτύρησα ποτέ. Μᾶλλον Ἐσεῖς ἐμπίπτετε στήν κατηγορία περί ψευδολογίας, διότι διανείματε στούς Ναούς τῆς Μητροπόλεως, γιά νά διαβαστοῦν, τά δύο κείμενα «Πρός τόν λαό» περί ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καί περί «πανδημίας», τά ὁποία εἶναι γεμάτα ψεύδη καί ἀνακρίβειες.
η) Μέ κατηγορεῖτε, ταυτόχρονα, «ἐπί παραβιάσει ἁπασῶν τῶν ἀποφάσεων καί τῶν ἐγκυκλίων σημειωμάτων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου περί τῶν μέτρων προστασίας τῆς δημοσίου ὑγείας ἀπό τοῦ κινδύνου διασπορᾶς τοῦ COVID-19 ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν» καί «ἐπί βαναύσῳ διαταράξει τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης καί ἐκθέσει εἰς ἐνδεχόμενον κίνδυνον τῆς ζωῆς καί τῆς ὑγείας τῶν πιστῶν διά τῆς ἠθικῆς αὐτουργίας εἰς τήν μή τήρησιν τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν».
Οἱ ἀποφάσεις καί τά ἐγκύκλια σημειώματα τῆς Συνόδου δέν ὑπέρκεινται τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, πολλῷ μᾶλλον ὅταν αὐτά ἔρχονται σέ πλήρη ἀντίθεση μ’αὐτήν καί γι’αὐτό ἑπομένως καθίστανται ἀπαράδεκτα καί μή ἐφαρμόσιμα. Ἐσεῖς εἶστε, πού φοβᾶστε τόν κορωναϊό. Ἐγώ φοβᾶμαι μόνο τόν τοῦ Θεοῦ Υἱό. Στόν Ναό, ὅταν προσέρχεται κανείς μέ ἀκράδαντη πίστη, δέν κολλάει, οὔτε μολύνεται. Καί βεβαίως ποτέ δέν τάραξα τήν θρησκευτική εἰρήνη, οὔτε ἐξέθεσα σέ κίνδυνο τήν ζωή καί τήν ὑγεία τῶν πιστῶν, ὅπως ἀνυποστάτως γράφετε. Τρανή ἀπόδειξη εἶναι ὅτι ὅλο αὐτό το διάστημα κανένας πιστός, πού προσῆλθε στόν Ναό τῶν Ἁγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, δέν κόλλησε κορωναϊό, οὔτε εἶχε κάποιο ἄλλο πρόβλημα ὑγείας.
θ) Μέ κατηγορεῖτε, παράλληλα, ὅτι παραβίασα τόν Δ΄ καί ΚΔ΄ Ἱερούς Κανόνες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καθώς καί τόν Δ΄ Ἱερό Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου.
Ὅμως, οἱ προαναφερόμενοι Κανόνες ἀφοροῦν τούς ἀμόναχους μοναχούς καί ἱερομονάχους ἐν τῷ κόσμῳ καί τά μοναστήρια καί ὄχι ἐμένα, πού εἶμαι ἔγγαμος ἱερεύς μέ τρία τέκνα. Ἡ ἐπίκλησή τους ἐναντίον μου εἶναι τουλάχιστον φαιδρή καί γελοία. Ἀντιθέτως, οἱ ἀνωτέρω Κανόνες ἀφοροῦν ἰδίως Ἐσᾶς καί τούς ἀγάμους συνεργάτες Σας.
ι) Μέ κατηγορεῖτε, τέλος, ὅτι παραβίασα τόν ΝΗ΄ Ἱερό Κανόνα τῶν Ἀγίων Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος τιμωρεῖ τόν Ἐπίσκοπο ἤ Πρεσβύτερο, ὁ ὁποῖος ἀμελεῖ τούς κληρικούς του καί ὅλο τόν ὑπόλοιπο λαό καί δέν τούς διδάσκει τά δόγματα καί ἔργα τῆς εὐσεβείας.
Ἄλλη μία φαιδρή και ἀνυπόστατη κατηγορία. Τόσα χρόνια στήν ἐνορία με τά κηρύγματά μου μόνο αὐτό ἔκανα. Νά διδάσκω τούς ἐνορίτες μου τά δόγματα καί τά ἔργα τῆς εὐσεβείας, τό ὁποῖο κάθε ἄλλο παρά ἀμέλεια δεικνύει. Μᾶλλον καί αὐτή ἠ κατηγορία πίπτει εἰς τάς κεφαλάς Σας, διότι ἔχετε ἀφήσει ἔρμαιο τό ποίμνιό Σας νά γίνεται βορά τῶν λύκων τῶν βαρειῶν.
Συμπεράσματα
Ἀπὸ τὰ ἀναπτυχθέντα προκύπτουν τὰ ἑξῆς συμπεράσματα :
1. Ἦταν ἐσπευσμένη καὶ ἐκδικητική, ὄχι ψύχραιμη καὶ ἀπαθής, ἡ σύνταξη τῶν διωκτικῶν ἐγγράφων.
2. Στηρίζονται στὸν ἀπηρχαιωμένο, ἀντισυνταγματικὸ καὶ ἀντικανονικὸ νόμο 5383/1932, ποὺ εὐνοεῖ τὴν δεσποτοκρατία εἰς βάρος τῶν ἄλλων κληρικῶν καὶ στήνει ἐπισκοπικὰ δικαστήρια, ὅπου, κατὰ παγκόσμια δικαστικὴ πρωτοτυπία, ὁ πρόεδρος τοῦ δικαστηρίου, ὁ ἐπίσκοπος, εἶναι συγχρόνως καὶ κατήγορος, τὰ δὲ λοιπὰ μέλη στεροῦνται ψήφου.
3. Καὶ αὐτοῦ τοῦ ἀπηρχαιωμένου καὶ δεσποτοκρατικοῦ νόμου ἀπὸ σπουδὴ καὶ βιασύνη δὲν τηρήθηκαν οἱ διατάξεις. Ἐπιβλήθηκε τό ἐπιτίμιο καὶ ἡ ποινή τῆς ἀργίας, ἡ ἀποχή ἀπό κάθε ἰερατική δραστηριότητα καί ἡ παράδοση τῶν κλειδιῶν τοῦ Ἰεροῦ Ναοῦ Ἀγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, πρὶν ἀπὸ τὴν ἐκδίκαση τῆς ὑπόθεσης.
4. Ἡ ἐκδικαζόμενη ὑπόθεση ἀφορᾶ στὴν διακοπὴ μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου ἀπὸ ἐμένα γιὰ θέματα πίστεως. Ἑπομένως, καὶ ὁ ἐπίσκοπος πρόεδρος καὶ τὰ μέλη τοῦ δικαστηρίου, ποὺ ὁρίζονται ἀπὸ αὐτὸν, διάκεινται εὐνοϊκὰ καὶ μεροληπτικὰ ὑπὲρ τοῦ προέδρου – ἐπισκόπου καὶ ἐχθρικὰ ὑπὲρ ἐμοῦ. Εἴτε παραστῶ εἴτε ὄχι ἡ καταδίκη μου εἶναι σίγουρη. Δὲν πηγαίνω σὲ δικαστήριο, ἀλλὰ σὲ καταδικαστήριο.
5. Προτιμῶ γι᾽ αὐτὸ νὰ μὴν παραστῶ τήν Τετάρτη 22-12-2021, στίς 11 π.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἀγίας Τριοδος Πολυκάστρου, ἐνώπιον τοῦ ἀνακριτοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Ἰωάννου Ἀρντελεάν, ἀλλὰ νὰ δικασθῶ ἐρήμην, γιὰ νὰ μὴν νομιμοποιήσω μιὰ ἄδικη διαδικασία καὶ μία προειλημμένη ἀπόφαση.
6. Σὲ θεολογικὸ καὶ ἱεροκανονικὸ ἐπίπεδο οἱ προσαπτόμενες ἐναντίον μου κατηγορίες εἶναι κατασκευασμένες, ἀνυπόστατες καί ἀναπόδεικτες. Βαρύνουν, ὄχι ἐμένα, ἀλλὰ τοὺς κατηγόρους.
7. Ὁ πραγματικὸς λόγος τῆς διώξεώς μου εἶναι ἡ διακοπὴ μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου, ἐπειδὴ ὑποστηρίζει καὶ προβάλλει αἱρετικές θέσεις. Αὐτὸ, ὅμως, δὲν εἶναι κανονικὸ παράπτωμα, ἀλλὰ τήρηση τῆς βιβλικῆς, πατερικῆς καὶ ἱεροκανονικῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν ὁποία ἔπρεπε, κατὰ τὸν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861), νὰ ἐπαινεθῶ καὶ ὄχι νὰ τιμωρηθῶ.
8. Ἑπομένως, δέν ἀποδέχομαι καμμία ἀπό τίς ἀνωτέρω κατηγορίες, πού μοῦ προσάπτετε, οὔτε τό ἐπιτίμιο τῆς ἀργίας, πού ἤδη μου βάλετε, καί ἄλλα πού ἐνδεχομένως θά βάλετε στό μέλλον, όπως ἤδη Σας έγραψα στήν ἐπιστολή μου με ἡμερομηνία 06-12-2021.
Ἐπίλογος
Ἐλπίζω καὶ εὔχομαι, Σεβασμιώτατε, νὰ ἀντιληφθεῖτε τὸ ἄδικο καὶ ἀντικανονικὸ τῆς διώξεως, ποὺ ἀσκεῖτε ἐναντίον μου, νὰ σταματήσετε τὴν δίωξη καὶ νὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ ἐπανέλθω στὰ ἱερατικά μου καθήκοντα στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μικροδάσους, ὅπου ἐπί τόσα ἔτη διακονῶ, χωρὶς νὰ μνημονεύω τὸ ὄνομά Σας. Ἀφῆστε καὶ κάποιους νὰ ἀγρυπνοῦν καὶ νὰ φωνάζουν.
Θὰ χαροποιήσετε πολλοὺς ἐν ὄψει τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων, τῆς Πρωτοχρονιᾶς καί τῶν Θεοφανείων καὶ θὰ ξεφορτωθεῖτε ἕνα βάρος, ποὺ θὰ κουβαλᾶτε καὶ στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ στὴν μέλλουσα.
Κανονικά θά ἔπρεπε νά χτυπήσετε τήν ποιμαντορική Σας ράβδο, νά ἀσκήσετε διώξεις, νά στήσετε Ἐπισκοπικά καί Συνοδικά δικαστήρια καί νά ὁδηγήσετε σέ καθαίρεση ἄλλες πρόδηλες καί καταφανεῖς περιπτώσεις ἱερέων τῆς Μητροπόλεως, γνωστές βεβαίως καί σ’ Ἐσᾶς καί σέ ὅλους μας, τίς ὁποῖες σκανδαλωδῶς καλύπτετε.
Μέ τιμή
π. Ἰουστῖνος Τσιουτέα
ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
Υ.Γ. Παρακαλῶ, ὅπως προβεῖτε ἀρμοδίως στήν καταχώρηση τῆς παρούσας ἀναφορᾶς μου στό βιβλίο εἰσερχομένων, κατ' αὔξοντα ἀριθμό, μέ χαρακτηρισμό καί μνεία τοῦ θέματος, στό ὁποῖο ἀναφέρεται, καί τοῦ ἀριθμοῦ τῶν στοιχείων, πού τό συνοδεύουν, καί μοῦ χορηγήσετε, συμφώνως πρός τήν διάταξη τοῦ ἄρθρου 12 τοῦ Κώδικα Διοικητικῆς Διαδικασίας (Ν.2690/1999), βεβαίωση καταχώρησης τοῦ ἐγγράφου μέ ὅλα τά παραπάνω στοιχεία.
Σύμφωνα πρός τήν ὡς ἄνω μνημονευθείσα διάταξη, προβλέπεται ρητῶς ἡ ὑποχρέωση τῆς ὑπηρεσίας νά χορηγεῖ βεβαίωση καταχώρησης τοῦ ἐγγράφου μέ ὅλα τά παραπάνω στοιχεία.
Ἐπίσης, σύμφωνα μέ τήν διάταξη τοῦ ἄρθρου 106 τοῦ ὑπαλληλικοῦ κώδικα (Ν. 3528/2007), κάθε παράβαση ὑπαλληλικοῦ καθήκοντος, πού συντελεῖται μέ ὑπαίτια πράξη ἤ παράλειψη, πού μπορεῖ νά καταλογιστεῖ στόν ὑπάλληλο, συνιστᾶ πειθαρχικό παράπτωμα.
