.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τι άλλο περιμένετε να δείτε, ώστε να πεισθείτε ότι η νέα "εκκλησία" -στην οποία οδηγούν οι Ποιμένες- είναι εδώ;

Η ορθόδοξη Εκκλησία της Γερμανίας
στα χέρια του οικουμενισμού!

Κατά τα άλλα φυλάνε Θερμοπύλες
Ὀρθόδοξος ἱερέας δίνει Πασχαλινά αυγά σε Προτεστάντες


Λειτουργία με το βυζαντινό τυπικό σε παπικό ναό στα πλαίσια οικουμενιστικής εκδήλωσης (τουριστική ατραξιόν δηλαδή) 


Οικουμενιστικός Εσπερινός


Οικουμενιστική λειτουργία την Πεντηκοστή


"Ενότητα στην ετερότητα" 


Μην ξεχνάμε και τους Ουνίτες


Ο χάρτινος Οικουμενισμός της φαντασίας


Όλοι συμμετέχουν, Έλληνες, Ρουμάνοι, Ρώσοι, Σέρβοι



Μία ωραία, πολύχρωμη οικογένεια




και …αρτοκλασία




Το "καλύτερο" χειρότερο για το τέλος.
Προσέξτε τον Σταυρό


Ἂς δοῦνε, ὅσοι ἔσπευσαν νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸν Πειραιῶς Σεραφείμ

Η προσκύνηση του αναθεματισμένου 
και η "πτώση" του αναθεματήσαντος!

.... κι ἂς καταλάβουν ποιόν ὑπερασπίζονται, ποιόν δικαιολογοῦν και γιὰ ποιόν χαραμίζουν τους ἀγῶνες τους, τάχα, ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας!


Οἱ διάλογοι εἶναι ὑποθετικοί. 
Οἱ φωτογραφίες ἀπὸ τὸ ΑΜΕΝ.

http://www.amen.gr/article/eikones-apo-tis-synadiseis-tou-oikoumenikou-patriarxi-stin-athina
Πατερική Παράδοση

Ομιλία ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, του π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ και Νικ. Σωτηρόπουλου



Εἶναι προφητευμένο ὅτι στὶς ἔσχατες ἡμέρες ἀκόμα καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ θὰ πλανηθοῦν. Καὶ δυστυχῶς βλέπουμε στὶς μέρες μας τοῦτο νὰ συμβαίνει σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς χριστιανικῆς μας ζωῆς, σὲ βαθμὸ ποὺ καθένας νὰ ἀναρωτιέται, ἂν βαδίζει σωστά. Ἡ ἀπάντηση βέβαια εἶναι ὅτι ἀσφάλεια ἔχει κανεὶς ἂν ἀκολουθεῖ ἀπαραχάρακτη τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ καθοδηγεῖται ἀπὸ πνευματικὸ ποὺ πορεύεται ἀποδεδειγμένα κι αὐτὸς σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγιοπνευματικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας κι ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν λογική του καὶ σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὴν θέληση τῆς καρδίας του.
Ἕνα ἀπὸ τὰ θέματα στὰ ὁποῖα κάποιοι ἔχουν ναυαγίσει εἶναι καὶ στὰ ἐσχατολογικὰ θέματα, μάλιστα στὸ θέμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ξεκάθαροι στὸ σημεῖο αὐτό, ἐν τούτοις κάποιοι σύγχρονοι θεολογοῦντες νομίζουν πὼς ἔχουν νὰ ποῦν κάτι ἀντίθετο, ὅτι τάχα ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ εἶναι πρόσωπο, ἀλλὰ μιὰ ἀντίθεη κατάσταση. Καὶ μᾶς λένε ἀκόμα ὅτι τὸ λεγόμενο σφράγισμα δὲν θὰ εἶναι κάτι ἐξωτερικό, ἀλλὰ μιὰ ἐσωτερικὴ διάθεση καὶ συγκατάθεση πρὸς τὸ κακό.
Στὰ θέματα αὐτὰ ἔχει ἀπαντήσει -ἐκτὸς τῶν ἄλλων- καὶ οἱ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος καὶ ὁ θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος. Ἔχουμε ἀναρτήσει κάποιες σχετικὲς ὁμιλίες. Συνεχίζουμε σήμερα μὲ δύο ὁμιλίες· μία τοῦ π. Ἀθανασίου καὶ μία τοῦ ἀείμνηστου Σωτηρόπουλου.
Ἡ σημερινὴ ὁμιλία τοῦ π. Ἀθανασίου, πραγματοποιήθηκε κατὰ τὰ ἔτη 1992-1993 πρὸς τοὺς νέους τῆς Λαρίσης, καὶ στὸ ἐρώτημά τους «Ποιός μπορεῖ νὰ μείνει ὄρθιος στὶς ἡμέρες τοῦ Ἀντιχρίστου».
Ἀναφέρεται περιληπτικὰ στὸ τί θὰ προηγηθεῖ πρὶν τὴν ἔλευση τοῦ ἀντιχρίστου καὶ μιλᾶ γιὰ τοὺς διάφορους ψευδοπροφῆτες: «Ποιοί εἶναι αὐτοὶ οἱ ψευδοπροφῆτες; Ὅσοι λέγουν, εἴτε ἄμεσα εἴτε ἔμμεσα, γιὰ μιὰ εὐτυχισμένη ἐποχή, γιὰ ἕνα πρόσωπο ποὺ θὰ κάνει εὐτυχισμένη τὴν ἐποχή, αὐτοὶ λέγονται ψευδοπροφῆτες».
Ἐπίσης ἀναλύει ἀπὸ τὴν «Διδαχή των Αποστόλων» τὴν παράγραφο: «εν γαρ ταις εσχάταις ημέραις πληθυνθήσονται οι ψευδοπροφήται και οι φθορείς, και στραφήσονται τα πρόβατα εις λύκους, και η αγάπη στραφήσεται εις μίσος. αυξανούσης γαρ της ανομίας μισήσουσιν αλλήλους και διώξουσι και παραδώσουσι, και τότε φανήσεται ο κοσμοπλανής ως υιος θεού, και ποιήσει σημεία και τέρατα, και η γη παραδοθήσεται εις χείρας αυτού, και ποιήσει αθέμιτα, α ουδέποτε γέγονεν εξ αιώνος».
Μιλᾶ ἀκόμα γιὰ τὴν ἀνομία τῶν ἔσχατων καιρῶν, ποὺ ἤδη παρατηρεῖται στὸν κόσμο, γιὰ τὴν ἔξαρση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ποὺ θὰ τὴν χρησιμοποιήσει γιὰ τοὺς σκοπούς του, γιὰ τὰ σημεῖα τῶν ἐσχάτων, τὰ σημεῖα τῆς ἀληθείας, κ.ἄ.




Κ. Διαθήκη: "Αισχρόν εστι και λέγειν"! Οι αδελφές "εκκλησίες" των Οικουμενιστών

και όσων τους μνημονεύουν: 
"Καλόν εστί και πράττειν· και ευλογημένον"!!!

Η εκκλησία της Σκωτίας επέτρεψε θρησκευτικούς γάμους μεταξύ ομοφύλων


Η Σκωτσέζικη Επισκοπική Εκκλησία ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι θα επιτρέψει θρησκευτικούς γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Πρόκειται για το πρώτο τμήμα του αγγλικανικού χριστιανισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο επιτρέπει την ένωση ομοφύλων με τα δεσμά του γάμου.

politis.com.cy

Πόσο κοντά, άραγε, είμαστε στην εκπλήρωση των προφητειών;

Βήμα βήμα επαληθεύεται η Αποκάλυψη:
κάρτα-βραχιόλι από την Εθνική Τράπεζα


Στην έκδοση ενός καινοτόμου προϊόντος πληρωμών, του i-bank payband Visa, προχώρησε η Εθνική Τράπεζα, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των παρεχόμενων προϊόντων καρτών και επέκτασης σε σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμών.
Πρόκειται για προπληρωμένη κάρτα VISA, η οποία διατίθεται σε μορφή wearable - βραχιολιού με ενσωματωμένη τεχνολογία ανέπαφων συναλλαγών.
Το αδιάβροχο υλικό του i-bank payband Visa, καθώς και ο μοντέρνος σχεδιασμός του σε ποικιλία χρωμάτων, επιτρέπουν τη χρήση του παντού αντί μετρητών - από το γυμναστήριο, τη βραδινή έξοδο μέχρι και την παραλία - επιτρέποντας στον κάτοχό του να κάνει τις συναλλαγές του ανέπαφα, χωρίς να χρειάζεται μαζί του το πορτοφόλι, αφού το φορά συνέχεια στο χέρι του.
Όπως ανέφερε η Γενική Διευθύντρια της Εθνικής Τράπεζας κ. Νέλλη Τζάκου-Λαμπροπούλου, «η Εθνική Τράπεζα καινοτομεί για μία ακόμη φορά, προσφέροντας την πρώτη wearable υπηρεσία πληρωμών στην Ελληνική αγορά».
Σύμφωνα με την ίδια, το νέο i-bank payband Visa αποτελεί έναν πρωτοποριακό τρόπο ανέπαφων συναλλαγών, με την πιστοποίηση και την ασφάλεια της VISA.
Συγκεκριμένα, «αξιοποιώντας την τεχνολογία NFC, το i-bank payband Visa επιτρέπει την πραγματοποίηση πληρωμών σε καταστήματα που διαθέτουν τερματικό αποδοχής καρτών (POS) εύκολα, γρήγορα και με την ίδια ασφάλεια που παρέχουν οι κάρτες».
Από την πλευρά του, ο Γενικός Διευθυντής της Visa κ. Νίκος Καμπανόπουλος, σημείωσε πως «το i-bank payband Visa σίγουρα θα κάνει την διαφορά. Είναι διαφορετικό, είναι όμορφο, είναι ασφαλές, είναι γρήγορο, είναι εύχρηστο μέσο πληρωμών και αποτελεί ένα πρωτοποριακό προϊόν για την ελληνική αγορά, το οποίο εκτιμάται ότι θα τύχει ευρείας αποδοχής από το καταναλωτικό κοινό και ειδικά τους νέους».
Η παραγωγή του νέου μέσου πληρωμών της Εθνικής Τράπεζας έγινε με την υποστήριξη της εταιρίας Inform Λύκος.
Στο πλαίσιο των ενεργειών προώθησης του νέου προϊόντος i-bank payband, η Εθνική Τράπεζα προχώρησε σε μία σημαντική συνεργασία με το Colour Day Festival, το οποίο θα διεξαχθεί στις 17 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ.
Για τις ανάγκες της συγκεκριμένης διοργάνωσης, το i-bank payband διατίθεται δωρεάν και αποτελεί συνοδευτικό του εισιτηρίου εισόδου για τον χώρο της εκδήλωσης.
Το i-bank payband Visa θα είναι διαθέσιμο σε όλα τα καταστήματα της Εθνικής Τράπεζας από τις 19 Ιουνίου 2017, ενώ η φόρτισή του θα γίνεται και μέσω των εφαρμογών i-bank internet banking, i-bank mobile banking και του i-bank Pay.

«Το τέρας του οικουμενισμού ετοιμάζεται να κατασπαράξει ό,τι απέμεινε» και οι Παλαιοημερολογίτες αρνούνται την ενωμένη αντιμετώπισή του, λόγω ...Ημερολογίου!



Έπεσαν οι μάσκες!

Πάπας Φραγκίσκος: Πάμε για την παγκόσμια Εκκλησία με ποικιλομορφία
-Έτοιμο να κατασπαράξει την Ορθοδοξία μας το τέρας του Οικουμενισμού


Του Μανώλη Κείου

Την στιγμή που ο “αδερφός” του Βαρθολομαίος κάνει δημόσιες σχέσεις με τους Ευαγγελιστές και βραβεύεται για την οικουμενιστική του δράση, ο Πάπας Φραγκίσκος με την κλασσική -πλην αστήρικτη- επιχειρηματολογία περί ενότητος του Αγίου Πνεύματος, ξεκαθαρίζει πως στόχος του είναι η δημιουργία μιας “παγκόσμιας Εκκλησίας”!
«Το ίδιο Πνεύμα δημιουργεί ποικιλομορφία και ενότητα, και έτσι διαμορφώνει έναν νέο, διαφορετικό και ενοποιημένο λαό: την παγκόσμια Εκκλησία» είπε ο ποντίφικας και οι μάσκες έπεσαν πλέον!

Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και κρίσιμες. Το τέρας του οικουμενισμού έχει βγάλει για τα καλά τα νύχια του και ετοιμάζεται να κατασπαράξει ό,τι απέμεινε από το βασανισμένο σώμα της Ορθοδοξίας μας!
Κατά την ομιλία του με αφορμή την Πεντηκοστή ο Πάπας Φραγκίσκος μάλιστα χαρακτήρισε “πειρασμό” το να επιδιώκεται “ποικιλομορφία χωρίς ενότητα» και συμπλήρωσε «Ο αντίθετος πειρασμός είναι αυτός της αναζήτησης ενότητας χωρίς ποικιλομορφία».

Ο Πάπας συνέχισε λέγοντας:
«Η προσευχή που κάνουμε στο Άγιο Πνεύμα είναι για τη χάρη να λάβουμε την ενότητα Του, αφήνοντας κατά μέρος τιςπροσωπικές προτιμήσεις. Aγκαλιάζει και αγαπά την Εκκλησία Του, την Εκκλησία μας. Είναι επίσης για να δεχόμαστε την ευθύνη για ενότητα μεταξύ όλων, να σβήνουμε τα κουτσομπολιά που σπέρνoυν το ζιζάνιο της διαφωνίας και το δηλητήριο του φθόνου, αφού το να είναι κανείς άνδρας και γυναίκα της Εκκλησίας σημαίνει να είναι άνδρας και γυναίκα της κοινωνίας. Πρέπει επίσης να ζητήσουμε μια καρδιά που να αισθάνεται ότι η Εκκλησία είναι η μητέρα μας και το σπίτι μας, ένα ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι όπου μοιράζεται η πολλαπλή χαρά του Αγίου Πνεύματος».

Ο ποντίφικας συνεχίζοντας το προκλητικό του κρεσέντο επισήμανε πως το Άγιο Πνεύμα έφερε μια νέα καρδιά, που δίνεται στους μαθητές και σε εμάς για τη συγχώρεση των αμαρτιών.
«Ο Ιησούς δεν καταδικάζει [τους μαθητές] επειδή τον αρνήθηκαν και τον εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια του πάθους Του, αλλά τους παραχωρεί το πνεύμα της συγχώρεσης. Το Πνεύμα είναι το πρώτο δώρο του Αναστημένου Κυρίου και δίνεται κυρίως για τη συγχώρεση των αμαρτιών», είπε ο Πάπας
«Η συγχώρεση είναι δώρο στον υψηλότερο βαθμό: είναι η μεγαλύτερη αγάπη όλων. Διατηρεί την ενότητα σε όλα, αποτρέπει την κατάρρευση και εδραιώνει και ενισχύει. Η συγχώρεση θέτει τις καρδιές μας ελεύθερες και μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε ξανά» ολοκλήρωσε την ομιλία του ο επικεφαλής του Βατικανού.

Αν υπάρχει λοιπόν έστω και ένας πλέον που αμφιβάλλει για το ποιο είναι το σχέδιο των θρησκευτικών ταγών του Χριστιανισμού μετά και από αυτές τις δηλώσεις θα πρέπει αν μη τι άλλο να προβληματιστεί!

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Συνέρχεται η Ιεραρχία χωρίς καμιά αναφορά στην αιρετική Κολυμπάριο Σύνοδο!!! ---Άπαντες οι Ποιμένες την ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ! ---Αιρετικοί και αντι-Οικουμενιστές μαζί (σαν αδελφάκια) υπηρετούν την νέα "εκκλησία" του Οικουμενισμού!



Ιερά Σύνοδος Εκκλησίας Ελλάδος:

Σύγκληση της Ιεραρχίας 3-6 Οκτωβρίου

Συνεδρίασε σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και αποφάσισε πως 3-6 Οκτωβρίου 2017 θα συγκληθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου θα συζητηθεί σειρά θεμάτων.
Το ανακοινωθέν της Συνόδου αναφέρει:

Συνήλθε σήμερα, Τρίτη 6 Ιουνίου 2017, στην πρώτη Συνεδρία Της για τον μήνα Ιούνιο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 160ής Συνοδικής Περιόδου, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Κατά την σημερινή Συνεδρία:
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.
Ακολούθως αποφάσισε την Τακτική Σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 3, 4, 5, και 6 Οκτωβρίου ε.έ., οπότε θα πραγματοποιηθούν οι κάτωθι Εισηγήσεις:

1. «Μύθοι και πραγματικότης επί του θέματος της σχέσεως Εκκλησίας και Πολιτείας εν όψει της Συνταγματικής Αναθεωρήσεως». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.

2. «Η πορεία του θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Αξιολόγησις-Προβλήματα-Προοπτικές». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.


3. «Τροποποίησις Κανονισμού περί Εφημερίων και Διακόνων». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος.

4. «Σχέδιο Κανονισμού περί Διοικητικής Διαδικασίας». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Τέλος, η Δ.Ι.Σ. έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα της ημερησίας διατάξεως.

Ανήθικα «υποχρεωτικά» μαθήματα

Ανήθικα «υποχρεωτικά» μαθήματα: 
Μαθήτρια 3ης Λυκείου περιγράφει τον ηθικό ξεπεσμό 
του ελληνικού σχολείου!

Το παρακάτω αποτελεί αληθινό περιστατικό σε ιδιωτικό σχολείο και φαίνεται να είναι η απαρχή δεινών.
Μαθήτρια 3ης Λυκείου σε ιδιωτικό σχολείο, περιγράφει μια “αναγκαία” σχολική παρουσίαση:
«Μας ενημέρωσαν ότι η συγκεκριμένη δίωρη παρουσίαση αποσκοπούσε στην πληροφόρηση μας σχετικά με το AIDS. Όλα τα παιδιά θεωρήσαμε ότι θα ήταν αρκετά χρήσιμη . Ξεκίνησε η ενημέρωση καλώντας μας να συμμετέχουμε σε μια έρευνα προκειμένου να ελέγξουν τις γνώσεις μας σχετικά με την εν λόγω νόσο. Αργότερα κληθήκαμε να λάβουμε μέρος σε μια διαδραστική διαδικασία, κατά την οποία δινόταν σε κάθε μαθητή και μαθήτρια μια καρτέλα και ένα ποτήρι, το οποίο περιείχε κάποιο υγρό. Στην καρτέλα υπήρχαν γραμμένα στοιχεία πληροφορίες και χαρακτηριστικά κάποιων “τυχαίων” ανθρώπων/χαρακτήρων, π.χ. μια καρτέλα έγραφε:

«Ο Ορέστης είναι ιατρός 45 ετών, στις σχέσεις του προτιμά άτομα του ίδιου φύλλου, είναι ευκολόπιστος και ποτέ δεν απαιτεί στις σχέσεις του χρήση μέσων προφύλαξης». Στα ποτήρια τώρα υπήρχε είτε κάποιο οξύ είτε κάποια βάση. Το οξύ συμβόλιζε τα υγιή άτομα ενώ η βάση τα μολυσμένα άτομα με τον ιό HIV. Το κάθε παιδί λοιπόν έπρεπε να ενσαρκώσει το ρόλο του προσώπου της καρτέλας που κατείχε και παράλληλα να συνομιλήσει με τα άλλα παιδιά ώστε να μάθει τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες τους, όπως τα όριζαν οι καρτέλες τους. Εάν οι επιθυμίες και οι συνήθειες των προσώπων ταίριαζαν τότε ανακάτευαν τα υγρά από τα ποτήρια τους, αυτό το ανακάτεμα συμβόλιζε την μεταξύ τους συνουσία. Αν τύχαινε το οξύ να ανακατευθεί με την βάση τότε γινόταν χημική αντίδραση η οποία είχε οπτικό αποτέλεσμα (χρωματισμό του υγρού) και σήμαινε ότι «μολύνθηκε» και το άλλο παιδί. Με αυτό τον τρόπο ήθελαν να αποδείξουν ότι στατιστικά ήταν πολύ εύκολο να αποκτήσει κάποιος τέτοια νοσήματα.
Αμέσως μετά ακολούθησε μια νέα ενημέρωση η οποία αποσκοπούσε στο να πείσει τους μαθητές ότι η επικινδυνότητα (την οποία το προαναφερθέν πείραμα απέδειξε) σχεδόν εκμηδενίζεται σε οποιαδήποτε σχέση αν χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο προφυλακτικό μέσο. Μάλιστα μας έδειξαν κάποιες διαφάνειες στις οποίες με σκίτσα και εικόνες πληροφορούμασταν για τον τρόπο χρήσης και τοποθέτησης αυτών προς αποφυγή ατυχημάτων. Τόνισαν και υπερτόνισαν μάλιστα ότι πάντα πρέπει να έχουμε ένα μαζί μας γιατί ποτέ δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει η «επιθυμία» και μάλιστα παίρνοντας ειρωνικό ύφος είπαν πως εάν διαφωνούμε καλύτερα θα ήταν να ζήσουμε σε μοναστήρι… Στην συνέχεια μας υπέδειξαν τις καλές ποιότητες προφυλακτικών καθώς και από πού μπορούμε να τα προμηθευτούμε. Μας είπαν πως υπάρχουν προφυλακτικά με «ωραία χρωματάκια» καθώς και με πολύ ωραίες «γεύσεις»… !!! κατάλληλες για την περίπτωση που προτιμάμε τον στοματικό έρωτα…!!! Αυτό είναι κάτι που με ενόχλησε και προβλημάτισε ταυτόχρονα διότι όταν έβλεπα εικόνες ή άκουγα συζητήσεις που υπονοούσαν αυτή την πρακτική νόμιζα ότι γινόταν λόγος για το «φιλί», τώρα όμως που γνωρίζω έρχονται άλλες εικόνες στο μυαλό μου ακόμα και στο ύπνο μου δημιουργώντας μου εφιάλτες… Η συγκεκριμένη αναφορά δημιούργησε αρκετά ερωτήματα στα παιδιά, οπότε οι υπεύθυνοι δεν έχασαν την ευκαιρία να λύσουν κάθε απορία ζητώντας μας παράλληλα συγνώμη διότι σε αντίστοιχες ενημερώσεις μοιράζουν προφυλακτικά με σκοπό να υπάρχει εξοικείωση, αλλά δυστυχώς δεν είχαν αποθέματα.
Στο τέλος της παρουσίασης, πήρε τον λόγο η υπεύθυνη του Σχολείου (ηλικιωμένη καθολική καλόγρια) και είπε πως όλα αυτά δεν είναι ακόμα(;) για την ηλικία μας, πως πρέπει να διατηρούμε τις ισορροπίες και πως προς το παρόν οφείλουμε να επικεντρωθούμε στα διαβάσματα μας.
Κλείνοντας να αναφέρω ότι ρωτώντας τους συμμαθητές μου συμφωνήσαμε στο γεγονός πως μας είχε δοθεί χαρτί ενημέρωσης πως θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση για το AIDS και τίποτα άλλο σχετικό με τις ανωτέρω τραγικές περιγραφές ενώ δεν προηγήθηκε αίτηση στην οποία οι γονείς καλούνταν να υπογράψουν για την συμμετοχή των παιδιών τους, όπως συνήθως γίνετε. »

Αποστασία των Ποιμένων — Προσηλυτισμός των πιστών στην παναίρεση του οικουμενισμού



Οι παρεξηγήσεις πού χωρίζουν τούς ορθοδόξους αντιοικουμενιστές

Υπάρχει μεγάλη παρεξήγηση που την εκμεταλλεύεται ο διάβολος για να μας διαβάλλει, να μας διαιρεί και να κάνει την δουλειά του, να βασιλεύει.
Ο Γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής έφυγε από τις παρατάξεις των ζηλωτών και γύρισε στα μοναστήρια. Γιατί τό έκανε;
Διότι τό 1950 οι παρατάξεις των ζηλωτών έβγαλαν εγκύκλιο η οποία καταδίκαζε τήν κρατούσα Εκκλησία τού νεού ημερολογίου ως αιρετική μέ άκυρα μυστήρια.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ν’ ανησυχήσει, νά προσευχηθεί καί νά δεί όραμα ότι ξέφυγε από τό Άγιον Όρος καί βρίσκονταν σ’ ένα βράχο μέ κύμα έτοιμος νά πνιγεί, οπότε άφησε τούς ζηλωτές καί γύρισε στό Πατριαρχείο, όμως δέν μνημόνευε τόν Πατριάρχη, διότι άλλο είναι τό Πατριαρχείο καί άλλο ο Πατριάρχης.
Όταν ο Πατριάρχης κηρύττει «γυμνή τη κεφαλή» αιρετικές απόψεις, φεύγεις απ’ αυτόν, αλλά όχι καί από τήν Εκκλησία. Αυτό έκανε καί ο Γέροντας Ιωσήφ όταν είδε ότι οι ζηλωτές έφευγαν, όχι μόνο από τόν αιρετικό Πατριάρχη, αλλά καί από τήν Εκκλησία τήν οποία έλεγαν αιρετική καί έφτιαχναν άλλες εκκλησίες–παρατάξεις πού η μία απέρριπτε τήν άλλη. Έτσι έκανε καί ο άγιος γέροντας Παΐσιος, έκοψε τό μνημόσυνο, άλλα δέν μπήκε στίς παρατάξεις νά μαλώνει γιά τίς κεφαλές τους.
Έτσι καί τώρα φεύγουμε μακριά από τόν αιρετικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο καί δέν τόν μνημονεύουμε, αλλά δέν κάνουμε δική μάς εκκλησία. Παραμένουμε εντός τής Εκκλησίας καί παρακαλούμε τόν Θεό νά στείλει ορθόδοξο Πατριάρχη νά καταδικάσει τήν αίρεση τού Οικουμενισμού καί όλους τούς καινοτόμους τής Εκκλησίας, κληρικούς καί θεολόγους.
Ο Γέροντας Ιωσήφ μέχρι τέλους τής ζωής τού δέν μνημόνευε Πατριάρχη καί όλα τά μοναστήρια της συνοδείας του (Οι υποτακτικοί του);;; μέχρι τό 1973 δέν μνημόνευαν, όμως τό ’73 εξαρχία του Πατριαρχείου είπε στό Άγιον Όρος, όποιος δέν μνημονεύει τόν Πατριάρχη καθαιρείται καί έτσι άρχισαν τήν μνημόνευση. Άλλους ηγουμένους πού δέν μνημόνευσαν τούς καθαίρεσαν, όπως τόν Αγιοπαυλίτη Ανδρέα, τόν Γρηγοριάτη Αθανάσιο, τόν Ξενοφωντινό Ευδόκιμο, τόν Εσφιγμενίτη Αθανάσιο καί μόνο η Εσφιγμένου συνέχισε νά μήν μνημονεύει.
Άν έκαναν καλά ή κακά πού προτίμησαν τήν μνημόνευση από τήν καθαίρεση καί τήν μοναχική ανάπτυξη από τήν ομολογία πίστεως, ας τό κρίνει ο Θεός.
Αυτό πού έχει τώρα σημασία είναι ότι έχουμε τουςΟικουμενιστές οι οποίοι είναι όλοι ενωμένοι καί εμάς τούςαντιοικουμενιστές πού είμαστε όλοι χωρισμένοι.
Άς ενώσουμε όλοι τήν ορθόδοξη πίστη μας και να προσευχηθούμε ο Θεός νά διώξει από τήν ποίμνη Του όλα τά ζιζάνια πού πνίγουν τά στάχυα πού έσπειρε.
Άς φανερώσουμε στόν λαό του Θεού τήν μεγάλη αποστασία των Ποιμένων από τόν Θεό καί τόν προσηλυτισμό των πιστών στήν παναίρεση του οικουμενισμού καί τήν δολιότητα τής Συνόδου τής Κρήτης η οποία εισήγαγε πανορθόδοξα καί συνοδικά την αίρεση του οικουμενισμού στήν ορθόδοξη Εκκλησία.

Σκανδαλισμένος Αγιορείτης Μοναχός

Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης: Προσκυνάμε άγαλμα; --Και πώς το είδε ένας προσκυνητής!

Συνταξιοῦχος ναυτικός:

«Φίλος, ποὺ συνηθίζει νὰ πηγαίνει σὲ προσκυνήματα ἁγίων λειψάνων, μοῦ εἶπε:
Αὐτὸ τὸ λείψανο εἶχε μέσα κάτι σὰν μάρμαρο. Μαϊμοῦ λείψανο μοῦ φαίνεται"!».


Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης:

«Από πότε σε Ορθόδοξο Ναό μαζί
με τις εικόνες έχουμε και αγάλματα;»

Προσκυνᾶμε ἄγαλμα;

τοῦ ἱεροκήρυκος ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Εἴδωλα ἐπιτρέπονται στὴν Ὀρθοδοξία;

Ἐπιτρέπεται, δηλαδή, νὰ ἔχουμε ἀγάλματα καί νὰ τὰ προσκυνᾶμε, ὅπως προσκυνᾶμε τὶς εἰκόνες, τοῦ Χριστοῦ μὲν λατρευτικά, τῶν δὲ ἁγίων τιμητικά;

Οἱ Παπικοὶ ἔχουν ἀγάλματα στοὺς Ναούς τους. Καὶ σκέφτηκαν νὰ προσφέρουν καὶ σὲ μᾶς, ἀφοῦ βέβαια ἐμεῖς προσπέσαμε καὶ τοὺς παρακαλέσαμε!
Κάποτε γιὰ ὕποπτες προσφορὲς ἴσχυε τὸ τοῦ Βιργιλίου: «Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς κἄν δῶρα φέροντας». Πολὺ περισσότερο γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους ἰσχύει τό: «Φοβοῦ τοὺς Παπικοὺς κἄν δῶρα φέροντας». Καὶ ἀκόμα περισσότερο τό: «Φοβοῦ τοὺς Παπικοὺς κἄν λείψανα φέροντας», ὅταν μάλιστα τὰ λείψανα πού προσφέρουν ἔχουν ὡς περιτύλιγμα εἰδωλικά ἀγάλματα!
Οἱ Παπικοὶ ἔχουν ἀπέραντες ἀποθῆκες, πού οἱ ἴδιοι δὲν τὶς χρησιμοποιοῦν πλέον, ἀλλ᾽ εἶναι πρόθυμοι νὰ τὶς ἀνοίξουν, ὅταν σάν… ζητιάνοι ὀρθόδοξοι μεγαλόσχημοι προστρέχουν καὶ ἐκλιπαροῦν! Οἱ ἀποθῆκες, μουσειακῆς περισσότερο μορφῆς, φιλοξενοῦν ἀπὸ χρυσάφια παλαιῶν Παπῶν, μέχρι λάρνακες καὶ ἀναρίθμητα (ἀνεξέλεγκτα;) λείψανα.
Στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία ὑπάρχουν λείψανα τῆς ἁγίας Ἑλένης. Τί χρειαζόμασταν λείψανά της ἀπό τὴ Βενετία, δηλαδή, ἀπό τούς Παπικούς; Καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἄς ποῦμε ὅτι δεχόμαστε καὶ ἕνα λείψανο ἀπό τὴ Δύσι. Μὰ στὴν περίπτωσι τῆς νέας μεταφορᾶς ἀπό τὴ Βενετία, μεταφέραμε…ἄγαλμα καὶ τὸ παρουσιάσαμε στὸ λαὸ ὡς «σκήνωμα»!
Βέβαια ὁ διαφημιστής τῆς ὅλης ὑποθέσεως (βοηθὸς ἐπίσκοπος) ἔσπευσε νὰ διορθώση τὰ τῆς διαφημιστικῆς ἀφίσσας, πού ἔκανε λόγο γιὰ σκήνωμα. Στὴ διόρθωσι μίλησε γιὰ λείψανατῆς ἁγίας Ἑλένης.
Ὅσοι σπεύδουν πρὸς προσκύνησι, ἀπό εὐλάβεια βεβαίως τὸ κάνουν. Δὲν γνωρίζουν τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Τίς συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων;» (Β΄ Κορ. στ΄ 16). Πάντως λείψανα δὲν διακρίνουν. Λένε οἱ ἁρμόδιοι, ὅτι σ’ αὐτὴν τὴν πολυτελέστατη λάρνακα, ἀσήκωτη ἀπό «εὐγενῆ» μέταλλα, ὑπάρχουν δύο-τρία μικρὰ τεμάχια λειψάνων τῆς ἁγίας. Τὸ σίγουρο εἶναι, ὅτι μέσα στὴν καλλιτεχνικὴ καὶ βαρύτιμη λάρνακα δὲν ὑπάρχει σκήνωμα, ὅπως π.χ. τὰ σκηνώματα (ὁλόσωμα) τῶν ἁγίων Διονυσίου, Γερασίμου, Σπυρίδωνος καὶ ἄλλων.
Τότε αὐτὸ τὸ ὁμοίωμα, πού βρίσκεται ξαπλωμένο στὴν πολυτελέστατη λάρνακα, τί εἶναι; Ἕνα «εἴδωλο», δηλαδὴμεταλλικὸ σῶμα (ἀπό χρυσάφι, ἀπό ἀσήμι, ἀπό χαλκό, «οὐκ οἶδα»!). Εἶναι ἕνα ξαπλωμένο ἄγαλμα, περιτυλιγμένο μὲ βασιλικὴ στολὴ καὶ βασιλικὸ στέμμα!
Καὶ γεννᾶται τὸ ἐρώτημα: Ἀπό πότε σὲ Ὀρθόδοξο Ναὸ μαζὶ μὲ εἰκόνες ἔχουμε καὶ ἀγάλματα, ἔστω καὶ ἁγίων; Καὶ γιατί ἀποπροσανατολίζουμε τὸ λαό; Ὁ λαὸς ἕνα χρειάζεται: Τὸ πρόσωπο τοῦ μοναδικοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστημένου Κυρίου, τὸν ὁποῖον ἀγάπησε καὶ διακόνησε ἡ ἁγία Ἑλένη.

Ἔτσι "τιμοῦν" βλασφήμως οἱ Οἰκουμενιστὲς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα

Τίποτα πιὰ δὲν τοὺς σταματᾶ νὰ βλασφημοῦν ἀνοιχτὰ καὶ ἀτιμώρητα, μιᾶς καὶ οἱ ὀνομαζόμενοι φύλακες τῆς πίστεως ποιοῦν τὴν νήσσαν ἢ δικαιολογοῦνται, πὼς τάχα περιμένουν "τὸ κοινὸ ποτήριο" γιὰ νὰ ἀντιδράσουν!

Στὶς 05.06., στὶς 16:00, ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ γίνει στὸνὀρθόδοξο ναὸ "Κοίμηση τῆς Θεοτόκου" στὴν Κολωνία, ὑπὸ τὴν ἐποπτεία ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἀρχιεργάτες τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸν πρωτοπρεσβύτερο Κωνσταντίνο Radu Μύρων (σύμβουλος τοῦ Βαρθολομαίου στὸ Κολυμπάρι) ἡ "Ὑποδοχὴ τῆς Λιτανείας τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν"!

Τελικὰ θὰ προστατεύσει κανένας τὸ ποίμνιο τῆς Γερμανίας ἀπὸ τοὺς λύκους ποὺ πνευματικὰ τὸ κατασπαράζουν λυμαινόμενοι τοὺς ναοὺς, τοὺς ὁποίους τὸ ποίμνιο μὲ τὶς θυσίες του έκτισε καὶ στήριξε γιὰ νὰ ὑπάρχει Ὀρθοδοξία;


Η Λιτανεία των "Εκκλησιών" λαμβάνει μέρος στα πλαίσια του "δρόμου οικουμενικής γεφυροποίησης" που διοργανώνει η "Εργασιακή Ομάδα Εκκλησιών" της Γερμανίας. Το μήνυμα είναι: "Μέσω των ψαλμών του Δαβίδ που είναι κείμενα πριν από την μεταρρύθμιση να κάνουμε ένα διάλειμμα με τα οικουμενικά θέματα που μας καίνε και μέσω των ψαλμών σε κάθε ναό που θα επισκεφτούμε όλοι μαζί να ψάλλουμε, να δεηθούμε, να παραπονεθούμε, να βρίσουμε!!!, γιατί στους Ψαλμούς δεν λείπει τίποτα που να μην είναι ανθρώπινο. Είναι κάτι θαυμάσιο να ξαναθυμηθούμε όλοι μαζί τους Ψαλμούς που ενώνουν όλες τις Εκκλησίες".
«Οι ψαλμοί, οι οποίοι έδωσαν την πρόκληση στον Λούθηρο και σε άλλους μεταρρυθμιστές να διαβάσουν την Βίβλο με έναν καινούργιο και άλλο τρόπο ενώνουν σήμερα όλους τους Χριστιανούς των διαφόρων Ομολογιών».


Αὐτὸς εἶναι ὁ λυκοποιμένας π. Κωνσταντίνος Μύρων (σύμβουλος τοῦ Βαρθολομαίου στὸ Κολυμπάρι) μὲ τὸ πανθρησκειακὸ πανὼ τοῦ Ἀγγέλου μὲ τὰ σύμβολα τῶν 3 θρησκειῶν: Μουσουλμανισμοῦ (ἐπάνω), Χριστιανισμοῦ (ἀριστερά) καὶ (δεξιά)τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ! 

Πατερική Παράδοση

Που είναι η Εκκλησια και τα σωτηριολογικά μυστήρια;

από το ιστολόγιο ο παιδαγωγός, σε σχόλιο
+ΙΓΖ

Που είναι η Εκκλησια και τα σωτηριολογικά μυστήρια;
Η δική μας θέση είναι η κάτωθι:

Όπου δεν υπάρχει Χριστός εκεί δεν υπάρχει ούτε το Άγιον Πνεύμα, διότι ο Χριστός ζει έν τη Εκκλησία διά του Αγίου Πνεύματος, το οποίον αποτελεί την ψυχήν της και η Εκκλησία ζεί διά του Αγίου Πνεύματος έν τω Χριστώ, ο οποίος αποτελεί την κεφαλήν της.

Ο οργανισμός της Εκκλησίας έχει κεφαλήν τον Χριστόν. Τούτο σημαίνει ότι η κεφαλή είναι κεφαλή του Σώματος και το Σώμα είναι της Κεφαλής, ώστε να είναι αχώριστα το έν από το άλλο, και το έν πλήρωμα του άλλου. 

Το Άγιον Πνεύμα αρχιτεκτονεί την αποστολική Εκκλησία, και ο άνθρωπος γίνεται μέλος της Εκκλησίας του Χριστού μόνον διά του Αγίου Πνεύματος. Όπου είναι το Άγιον Πνεύμα εκεί είναι ο Χριστός και όπου είναι ο Χριστός εκεί είναι και το Άγιον Πνεύμα.

Συνεπώς το αγιο Πνεύμα σε αιρετικούς και σχισματικούς είναι ανυπόστατο, διότι επέφεραν την αποσύνδεση στην Μία, Αγία, Καθολική Εκκλησία.

Διαίρεσις, της Εκκλησίας σε ασθενείς και υγείς είναι πρωτίστως ένα πράγμα οντολογικώς αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη. 

Κατά καιρούς απεσπάσθησαν και εξεβλήθησαν από την μοναδικήν αδιαίρετον Εκκλησίαν αιρετικοί και σχισματικοί, οι οποίοι έκτοτε έπαψαν να αποτελούν μέλη της Εκκλησίας και μέρη του θεανθρωπίνου σώματός της. 

Η Ορθοδοξία με την λέξη αίρεση ξεχώρισε την αλήθεια από το ψέμα, οριοθετώντας τα σύνορα της Εκκλησίας του Χριστού.

Η Εκκλησία του Χριστού είναι μόνο μία και μοναδική. 

Εν τω Κυρίω Ιησού δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν πολλά σώματα, κατά τον ίδιον τρόπον δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εν αυτώ πολλές Εκκλησίες. 

Εν τω θεανθρωπίνω αυτού σώματι η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, όπως ο Θεάνθρωπος Χριστός, είναι ένας και μοναδικός.

Δια ταυτα:

Τα συμπεράσματα βγαίνουν απο μόνα τους, αλλέως βγάλτε τα εσεις κατά το δοκούν.

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ



Με μεγάλη βιασύνη ο Τούρκος πρόεδρος, Ταιγίπ Ερντογάν, άρχισε σε μαζική κλίμακα να επιβάλλει την κάρτα του πολίτη στα εκατομμύρια των κατοίκων της χώρας του, σε ένα σημαντικό βήμα ελέγχου όλων των προσωπικών δεδομένων τους.
Ήδη η κάρτα κυκλοφορεί σε ευρεία κλίμακα και ήδη έχουν αρχίσει και διατυπώνονται ενστάσεις για την μορφή της και τα δεδομένα που περιέχει και τα οποία είναι πλέον έρμαια του κάθε «ειδικού» ελεγκτή ανά πάσα στιγμή.
Η κάρτα αυτή, όπως αναφέρεται, θα αντικαταστήσει κάθε είδους πρώην ταυτότητας και διαβατηρίου και θα είναι το απαραίτητο πιστοποιητικό της παρουσίας του κάθε ατόμου σε κάθε του κίνηση. Με αυτή την κάρτα, όπως τονίζουν ακόμα και κάποιοι Τούρκοι,… τύφλα νάχουν όλα τα γνωστά δικτατορικά καθεστώτα.
Ο Ερντογάν φρόντισε να το επιβάλλει και…έρχεται και η δική μας η σειρά!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Περίεργες δηλώσεις και επιθυμία να παραμεριστούν “δογματικά στερεότυπα” Έδωσε τα οικουμενιστικά διαπιστευτήριά του στους Ευαγγελιστές ο Πατρ. Βαρθολομαίος




Να το επαναλάβουμε: Η ευθύνη πλέον δεν βρίσκεται στους Οικουμενιστές (οι άνθρωποι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους) αλλά στους αντι-Οικουμενιστές που κοινωνούν μαζί τους ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ και τάχα "κατ΄ Οικονομίαν"!

Του Μανώλη Κείου

Με περίεργες δηλώσεις και επιθυμία να παραμεριστούν “δογματικά στερεότυπα” εμπλουτίστηκε η επίσημη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Γερμανία, προσκεκλημένος των Ευαγγελιστών της χώρας, η οποία ολοκληρώνεται σήμερα.
Στο πλαίσιο της εν λόγω επίσκεψης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, βρέθηκε στην Βυρτεμβέργη όπου ο επικεφαλής του Συμβουλίου των Προτεσταντών στη Γερμανία (EKD), Heinrich Bedford-Strohm, τον χαρακτήρισε «ιδιαίτερο προφίλ και αξιόπιστη φωνή» του διαλόγου των θρησκειών.

Σημείωσε δε πως στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου πέρυσι στην Κρήτη ζητήθηκε η επέκταση αυτού του διαλόγου.
Η δε επίσκοπος των Ευαγγελιστών στη Γερμανία, Petra Bosse-Huber, έκανε λόγο για την υπέρβαση των στερεοτύπων γενικά και των στερεοτύπων που μπορεί να έχει κανείς λόγω της άλλης ονομασίας.
Ο ίδιος ο Πατριάρχης στο χαιρετισμό του μίλησε για μια «λειτουργική διακονία» και συνεχάρη τους Προτεστάντες λόγω της της 500ής επετείου της Μεταρρύθμισης.
Μάλιστα ο επίσκοπος της Ευαγγελικής Λουθηρανικής “Εκκλησίας” στην Βυρτεμβέργη, Frank Otfried απέτισε φόρο τιμής “στους παλμούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας αναφορικά με τον οικουμενισμό”.

Στο Τούμπινγκεν επίτιμος διδάκτορας
Την επόμενη ημέρα στην Ευαγγελική Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Tuebingen απονεμηθηκε τιμητικό διδακτορικό στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο Πρύτανης Καθηγητής Michael Tilly μπροστά σε 200 προσκεκλημένους που ήρθαν από όλη την Ευρώπη έκανε λόγο για μια “βαθιά αμοιβαία θεολογική κατανόηση και την προώθηση επιστημονικών ανταλλαγών”, ενώ συμπλήρωσε πως ο πατριάρχης αντιπροσωπεύει την εταιρική κοινωνική ευθύνη Χριστιανισμού. “Όλο το θεολογικό έργο του, καθώς και η πνευματική δύναμη του προσανατολισμού του στοχεύουν στη διατήρηση και την προώθηση της ειρήνης και της ελευθερίας μεταξύ των θρησκειών και των σύγχρονων κοινωνιών » σχολίασε.


ΣΧΟΛΙΟ: 
Ἡ νέα "ἐκκλησία" τῶν δύο ταχυτήτων καὶ τῶν ἀνακολουθιῶν: Στὴν Ἑλλάδα οἱ Εὐαγγελικοὶ σὲ πολλὲς Μητροπόλεις (ἀλλὰ καὶ ἐπίσημα) χαρακτηρίζονται αἱρετικοί. Κυκλοφοροῦν ἀκόμα ἔντυπα καὶ Ἐγκύκλιοι Μητροπόλεων ποὺ καλοῦν τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν ἔχουν καμιὰ ἐπαφὴ μαζί τους! Ὁ Πατριάρχης, ὅμως, ὑλοποιώντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου τῆς Κρήτης τοὺς ἀποδέχεται ὡς Ἐκκλησία!
Καὶ οἱ πιστοί, καθὼς οἱ Ποιμένες, τὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ Ἀδελφότητες …σιωποῦν, καὶ καθὼς οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲςκοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἀκόμα καὶ νὰ θέλουν, χωρὶς ποιμένες ἀφομοιώνονται καὶ ἀποδέχονται παθητικὰ τὴν αἵρεση.

Ἀλήθεια! Δὲν σκέπτονται ὅτι θὰ δώσουν λόγο στὸ Θεὸ γι’ αὐτή τους τὴν προδοσία;

ΣΧΟΛΙΑ ΠΕΡΙ ΕΚΛΟΓΗΣ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ



«Κάθε φορά ποῦ προκύπτει ζήτημα ἐκλογῆς νέων ἐπισκόπων ἐκδηλώνεται περίσκεψη σὲ πολλοὺς ἐπαΐοντες ἂν ὁ σημερινὸς τρόπος ἐκλογῆς ἀνταποκρίνεται στὴν ἀποστολικὴ καὶ κανονικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ συμφωνεῖ μαζί της ἡ Συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ τάξη ὅσων Ἐκκλησιῶν ἔχουν σαφῆ συνείδηση τοῦ μυστηρίου τῆς ἱεροσύνης δείχνει μὲ πόση προσοχὴ ἀναζητοῦνται οἱ κατάλληλοι κληρικοὶ ποῦ ἐπωμίζονται τὸ βάρος τοῦ ἐπισκόπου τῆς κοινωνίας τῶν πιστῶν κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἄμεμπτη καὶ ὅσια προσφορὰ τῆς Εὐχαριστίας φαίνεται πῶς ἦταν βασικὸ κριτήριο γιὰ τὴν ἐπιλογὴ τῆς προσωπικότητας ποὺ ἄγρυπνα θὰ ἐπισκοπεῖ τὴν ὁμοφροσύνη καὶ τὴν ἑνότητα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος καὶ θὰ χαράσσει ὑπεύθυνα τὶς γραμμὲς τῆς πορείας πρὸς τὸ μέλλον, ὅπως γράφει ὁ ἀποστολικὸς Πατέρας καὶ ἐπίσκοπος Λυῶνος Εἰρηναῖος.
Ποῦ εἶναι ἡ ἁγία καὶ ἔνδοξος ἐποχὴ ποὺ ἐκλέγονταν πατέρες οὐρανόφρονες καὶ ἅγιοι; Σήμερα δὲν ἐκτιμᾶται ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἁγιότητα παρὰ ἡ ἡ μόρφωσις τάχα - ἂν εἶναι καὶ αὐτὴ πραγματικὴ - καὶ δὲν προάγονται στὸ ἐπίζηλό του Ἐπισκόπου ἀξίωμα οἱ ταπεινοὶ καὶ δυνατοὶ στὴν πίστη καὶ τὰ ἔργα κληρικοὶ ἐκεῖνοι, ποὺ γονατίζουν καὶ κατεβάζουν τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ, ἀλλὰ ἐκεῖνοι ποὺ διαθέτουν τὰ πελώρια διπλώματα ἀδιάφορο ἂν εἶναι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ κόσμου.
Ἐκλέγονται οἱ διπλωματοῦχοι γιὰ νὰ μένουν στὰ καλιμάρμαρα Μέγαρα – Ἐπισκοπεία καὶ σὲ ἐναλλασσόμενες καὶ ἀναπαυτικὲς ἐπαύλεις.
Πρῶτα –πρῶτα δὲν καλεῖται ο λαὸς τοῦ θεοῦ νὰ ψηφίσει καὶ νὰ προτείνει τοὺς μαρτυρουμένους ἄνδρες ποὺ διαθέτουν ἀγαθὴ καὶ καλὴ φήμη. Ἀπὸ ἕναν κατάλογο ποὺ ὑπάρχει – πάντοτε μὲ ἀτελῆ κριτήρια κατηρτισμένος – ἐκλέγουν πότε οἱ Ἐπίσκοποί της Διαρκοῦς Συνόδου καὶ πότε ὁλόκληρη ἡ Ἱεραρχία χωρὶς τὸ παράπαν νὰ ἐρωτᾶται ὁ θεὸς καὶ ὁ λαός Του. Ὡς ἐκ τούτου νὰ ἐκλέγονται οἱ πιὸ καπάτσοι καὶ συνήθως οἱ ἡμέτεροι καὶ οἱ τό μέγαρο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μὲ τὰ ράσσα σαρώνοντες. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι προκειμένου νὰ ἐκλέξουν τοὺς ἑπτὰ διακόνους κάλεσαν τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν καὶ τοὺς εἶπαν· “ Ἐπισκέψασθε ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτὰ (ἐξετάστε νὰ βρεῖτε ἑπτὰ ἄνδρες ἀπὸ σᾶς)” (Πράξ. στ’ 3). Μὲ καλὴ μαρτυρία δηλαδή, πιστούς, σεμνούς, ἁγίους, ἄξιους της χάρης καὶ διακονίας αὐτῆς. Διότι μόνο οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἄξιοι πρέπει νὰ ἐκλέγονται καὶ νὰ προάγονται στοὺς βαθμοὺς τῆς Ἱεροσύνης.
Δυστυχῶς ὁ διάβολος ἔχει πάντοτε τὴν μερίδα του. Ἐὰν ἀπὸ τὴ χωρεία τῶν δώδεκα ἀποστόλων ἔκλεψε τὸν ἕνα, τὸν Ἰούδα, πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸ χορὸ ἑκατοντάδων Ἱεραρχῶν νὰ ὑποκλέψει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν διάνοια καὶ νὰ τοὺς καταστήση μέσα στὴν ἐκκλησία γάγγραινα πραγματικὴ καὶ συμφορὰ ἀνεπανόρθωτη. Τόσα εἶναι τὰ κακὰ τὰ ὁποῖα μποροῦν νὰ ἐπισωρεύσουν στὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ οἱ αἱρετικοὶ καὶ διευθαρμένοι ἐπίσκοποι ὥστε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος νὰ τοὺς τρέμει καὶ νὰ γράφει καὶ νὰ λέει : «οὐδὲν δέδοικα εἰμὴ ἐπισκόπους».
Πότε λοιπὸν οἱ σημερινοὶ ποιμένες θὰ ἀφήσουνε τὶς μόδες, τὸ χρηματισμό, τὶς ἀνέσεις, τὶς πολυτέλειες, τὰ περιττὰ ἔξοδα, τὶς ξένες πρὸς τὴν ἀποστολὴ τοὺς ἐπιδόσεις; Πότε θὰ σκύψουν πάνω ἀπὸ τὶς πονεμένες καρδιὲς στὰ παραστρατημένα νιάτα; Πότε θὰ ἑνώσουν τὰ διαπληκτιζόμενα ἀνδρόγυνα καὶ θὰ μποῦνε στὶς καλύβες τῶν φτωχῶν γιὰ νὰ σκορπίσουν ἀγάπη,εἰρήνη, ἁγιότητα,παρηγοριά,ἀνακούφιση,θάρρος καὶ αἰσιοδοξία; Πότε θὰ σκεφθοῦν νὰ προφυλάξουν τὸ ποίμνιό τους ἀπὸ τοὺς ἀλλόθρησκους τοὺς παπικοὺς καὶ τοὺς ξένους τοὺς ἐρχόμενους δῆθεν σὰν τουρίστες ἢ μετανάστες νὰ μᾶς ξεθωριάσουν τό ἑλληνικό μας χρῶμα καὶ νὰ μᾶς ἁρπάξουν τὶς ἑλληνικὲς καὶ ὀρθόδοξες χριστιανικὲς ἀρετές μας;
Δυστυχῶς ἐλάχιστοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς ποιμένες ἐπίσκοποι καὶ λοιποὶ κληρικοὶ ζοῦν ἀπὸ μικροὶ μὲ φόβο θεοῦ.Οἱ περισσότεροι βρῆκαν τὸ θυσιαστήριο σὰν τράπεζα ἐμπορική. Δὲν τηροῦν ἑαυτοὺς ἁγνοὺς ἀπὸ τὰ τοῦ κόσμου καὶ ἔχουν χάσει τὴν ἀγάπη καί τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ γιατί τὰ ἔργα τοὺς εἶναι πονηρὰ καὶ δὲν ἀντέχουν στὸ φῶς. Ἐλάχιστοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς ποιμένες ἔχουν ἅγιες ἀνησυχίες καὶ ἀγρυπνοῦν ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου. Ἐλάχιστοι διδάσκουν τὴν εὐσέβεια ἀδιαλείπτως καὶ στηρίζουν τοὺς πιστοὺς στὰ δόγματα τῆς πίστεως. Τὸ ἀποτέλεσμα τραγικὸ: ἡ ἀθεΐα τρίζοντας τὰ δόντια της ὑπόσχεται ἀπελευθέρωση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν ζυγὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἀναρχικὰ καὶ ἀθεΐστικα συνθήματα καὶ νέοι τρόποι ζωῆς ἐπιβάλλονται. Ποῖος θὰ συσπειρώσει τὸ λαὸ τοῦ θεοῦ γιὰ πνευματικοὺς ἀγῶνες, γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ ἐλπίδα τοῦ ἔθνους μας ἡ νέα γενιά. 
Κράζει ὁ σοφὸς Σολομῶν στὶς παροιμίες « ἕως θανάτου ἀγώνισται ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ θεὸς πολεμήσει ὑπέρ σου»..
Εἶναι καθῆκον ὅλων μας νὰ μιμηθοῦμε τοὺς ἁγίους πατέρας μας ποὺ μᾶς δίδαξαν τὴν ζωντανὴ πίστη τὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ τὴν ἄοκνη προσπάθεια γιὰ τὴν ἐπικράτηση τοῦ θελήματος τοῦ θεοῦ στὴ γῆ. 
Ἂς πάρουμε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς στὰ χέρια μας τὴν σκυτάλη καὶ ἂς τρέξουμε στὸ στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὴ νίκη κατὰ τῆς ἁμαρτίας και νὰ λάβουμε τὸ στέφανο τῆς ἀρετῆς καὶ τὸ βραβεῖο τῆς ἁγιότητας. Ἔτσι θὰ ἀποτελέσωμε καὶ σ’ αὐτὴ τὴν ζωὴ τὸ ἁλάτι ποὺ προφυλάγει ἀπὸ τὴν ἠθικὴ σὴψη,ἀλλὰ καὶ στὴν ἄλλη ζωὴ νὰ ἀποτελέσωμε τὴν παράταξη τῶν ἁγίων ἐκείνων ποὺ ἀκατάπαυστα θὰ ἀπολαμβάνουν τὴ μακαριότητα τοῦ θεοῦ καὶ ὑμνολογοῦν αἰώνια τὴν δόξα Του καὶ τὸ μεγαλεῖο Του. Ἀμήν. 

Ἐπιμέλεια:
Χαράλαμπου Βασιλ. Παντελίδη,
Ἐπισμηναγοῦ ἐ.ἀ.

Μεταπατερική θολολογία στό Άγιον Όρος!

"Η άτιμη οδός των τυμπανιαίων
της Λαύρας"!


Δυστυχώς παρατηρείται μία εξάπλωση τού Οικουμενισμού καί μέσα στό Άγιον Όρος πού αιχμαλωτίζει τίς ψυχές πολλών πατέρων πού συναναστρέφονται μέ πρόσωπα πού έχουν πιαστεί στά δίχτυα τής παναιρέσεως πού προβάλλεται από πολλά οικουμενιστικά κέντρα όπως τό Πατριαρχείο Κων/λεως καί πολλές Μητροπόλεις.
Ένα τοιούτο παράδειγμα είναι η συνομιλία μέ έναν κελλιώτη Γέροντα ο οποίος συχνάζει σέ Μητροπόλεις όπου καλείται ώς ιεροκήρυκας.
Σέ συνάντηση μέ άλλους αγιορείτες πατέρες είπε:
«Οι αντιδρώντες πατέρες στόν Πατριάρχη αντί νά κοιτάζουν τήν μετάνοιά τους, υποδεικνύουν στόν Θεό ποιούς θά σώσει, όπως στά Καυσοκαλύβια πού οι πατέρες έκαναν “σύνοδο” γιά έναν ιερομόναχο πού έφτιαξε μία εικόνα της Παναγίας πού έχει από τήν μία τήν αγιά Σοφιά καί από τήν άλλη τό Βατικανό καί κατηγορούν τήν Σύνοδο τής Κρήτης ότι ονόμασε εκκλησίες τούς καθολικούς καί τούς προτεστάντες».
Καί συμπλήρωσε:
«Δέν είναι εκκλησίες οι καθολικοί καί οι προτεστάντες; Είναι χριστιανικές εκκλησίες, αλλά ετερόδοξες. Εκκλησία είναι, όπως η εκκλησία τού δήμου. Καί οι μωαμεθανοί εκκλησία είναι.
Διαμαρτύρονται γιά τίς συμπροσευχές. Καί ο Προφήτης Ηλίας συμπροσευχή έκανε με τούς ιερείς τού Βάαλ. Συμπροσευχή θά ήταν αν έκαναν στόν ίδιο Θεό. Τώρα κάνει ο μωαμεθανός στόν Αλλάχ, ο βουδιστής στόν Βούδα, ο ινδουϊστής στόν Κρίσνα καί ο Βαρθολομαίος στόν Χριστό. Αυτό δέν είναι συμπροσευχή.
Άς είναι μερικοί νά γαυγίζουν, αλλά όχι καί διακοπή μνημοσύνου».
Στό κελλί τού Γέροντα ήταν καί προσκυνητές οι οποίοι είπαν ότι είχαμε διαβάσει γιά τις συμπροσευχές καί προβληματιστήκαμε ενώ τώρα ηρεμήσαμε.
Αυτές οι ιδέες προέρχονται από τίς άγιες Γραφές, τούς κανόνες τής ορθοδόξου Εκκλησίας καί των οικουμενικών Συνόδων ή είναι αποκυήματα νεωτεριστικής καινοτομίας ιδιορρύθμων θεολόγων, οι οποίοι οικοδομούν τήν δική τους θεολογία λαμβάνοντας υλικά, όχι από τά ορθόδοξα πιστεύω των αγίων Πατέρων μας, αλλά από τα διεστραμμένα μεταπατερικά τους φρονήματα;
Ιδού ανοίγονται δύο δρόμοι. Ο ένας είναι: «επόμενοι τοίς αγίοις Πατράσι» καί ο άλλος, ότι του κατέβει του καθ΄ ενός στό κεφάλι. Ειδικά στό Άγιον Όρος υπάρχει από τό 1275 η άτιμη οδός των τυμπανιαίων της Λαύρας καί η ένδοξη του αγίου Κοσμά του Πρώτου.
Ο Χριστός κανέναν δέν εξαναγκάζει: «Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν (Ματθ. 16,24), εγώ είμι η οδός, η αλήθεια καί η ζωή (Ιω. 14,6)».

Σκανδαλισμένος Αγιορείτης Μοναχός

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΕΧΟΜΕΝ ΕΥΘΥΝΗΝ!



Άγιοι Καθηγούμενοι και πατέρες, επιθυμούμε να καταθέσουμε με όλον τον σεβασμό μας, προς εσάς που έχετε την πνευματική και την διοικητική ευθύνη του Ιερού ημών Τοπου, με φόβο Θεού και αγάπη αλλά και με ευθύτητα και απλότητα, τον πόνο και την αγωνία μας για την Ορθόδοξη πίστη μας, για το μέλλον του Ιερού ημών Τόπου, όσο και για την σωτηρία των ψυχών μας, η οποία έχει άμεση σχέση με όλα αυτά.

Πιστεύουμε ότι ο Αγιορείτικος Μοναχισμός στις ημέρες μας διέρχεται μία ιδιαίτερη κρίση, όσον αφορά κυρίως στα θέματα της πίστεως και της αγιορειτικής παραδόσεως. 
Εμείς θα επικεντρώσουμε την προσοχή σας περισσότερον στα θέματα της πίστεως. Όλοι μας ζούμε κατά τις τελευταίες δεκαετίες μία πνευματική κρίση, η οποία εξελίσσεται όσον ούπω σε μία τραγικότητα. Η σημερινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται από την λεγόμενη «Νεα Εποχή» η Παγκοσμιοποίηση (Θρησκευτική, Οικονομική και Πολιτική), επιδιώκει να επιβάλει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα τρεις «θηλιές»:

Α . Μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Β . Μια παγκόσμια οικονομία και

Γ . Μια παγκόσμια θρησκεία.

Το Άγιον Όρος έχει μια ιστορία γεμάτη από διαρκείς και ασυμβίβαστους αγώνες για την Ορθόδοξη πίστη, για την αγιότητα και την αρετή. Από τότε και μέχρι σήμερα στο Άγιον Όρος έχουν αλλάξει πολλά. Σήμερα, το Άγιον Όρος διέρχεται μία νέα ιστορική περίοδο παλεύοντας κάτω από τελείως νέες ιστορικές, γεωπολιτικές, πολυπολιτισμικές, οικονομικές συνθήκες, κ.α. 
Το Άγιον Όρος έρχεται τώρα αντιμέτωπο με την ίδια την πνευματική του υπόσταση, με την ίδια την ταυτότητά του, με την ίδια την ιστορία του. Τι θα πράξει;

Το μέλλον του εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσον θα κατορθώσει να διαφυλάξει αυτή την μοναστική ιδιαιτερότητά του μέσα σ’ ένα κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς με μεγάλη ταχύτητα, όταν, μάλιστα, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, δια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, σαφώς επιδιώκει με οικονομικές και άλλες μεθόδους, να αλλοιώσει και να αλώσει τον χαρακτήρα του ως προπυργίου της Ορθοδόξου Πίστεως και Πνευματικής Ζωής.

Πρωτίστως είναι αδήριτη ανάγκη να διαφυλάξει το Άγιον Όρος την Ορθόδοξη πίστη ανόθευτη από την πιο ύπουλη και πιο υποκριτική αίρεση από όλες τις άλλες αιρέσεις, που έχουν απειλήσει μέχρι σήμερα την Εκκλησία, που είναι ο οικουμενισμός και η πανθρησκεία παράλληλα.

Επίσης, το μέλλον του εξαρτά­ται, από το κατά πόσο θα ημπορέσει το Άγιον Όρος να διαφυλάξει τον ασκητικό του χαρακτήρα μακριά από την εκκοσμίκευση, με την ευρύτερη έννοια. Το μέλλον του εξαρτάται από την ησυχαστική και νηπτική ζωή του. 
Την αποχή από τον κόσμο και τα του κόσμου. Το κοσμικό φρόνημα.

Το φρόνημα των Αγίων

Στην ιστορία δεν έχουμε ούτε ένα άγιο της Εκκλησίας, που να ήταν αδιάφορος στα θέματα της πίστεως και της Ιεράς παραδόσεως. Σήμερα, μόνον άρχισε να διαφαίνεται στον πνευματικό ορίζοντα μια νέα απειλή, αποτέλεσμα και αυτή του οικουμενισμού, ότι δηλαδή, να νομίζει κάποιος ότι μπορεί να αγιάζεται και να είναι συγχρόνως και αδιάφορος στα θέματα της πίστεως, και να σιωπά ως δήθεν «πολύ διακριτικός»…

Σήμερα, λοιπόν στο Άγιον Όρος παρατηρούμε με πολλή θλίψη, αυτό το πρωτοφανές φαινόμενο. Παρατηρούμε να υπάρχει μία αδιαφορία η αφωνία και εφησυχασμός στα θέματα της πίστεως, ακόμη δε και ηθελημένη άγνοια (;) 
Στα Μοναστήρια, πλην σπανίας εξαιρέσεως, δεν γίνεται ενημέρωση προς τούς πατέρες, για την παναίρεση του οικουμενισμού, ώστε να γνωρίζουν τι πρέπει να πράττουν. Μόνο η Ιερά Κοινότης δημοσιεύει κάποια κείμενα, και αυτά μόνον όταν παροξύνονται τα πράγματα, αλλά σε ανεπαίσθητους τόνους. 
Αυτό μας ανησυχεί πολύ, μας προβληματίζει σοβαρά για το μέλλον του Αγίου Όρους και πολλές φορές, σαν άνθρωποι που είμαστε, μας σκανδαλίζει και μας απελπίζει.

Ο άγιος Γεροντας Παΐσιος, τον οποίον προσφάτως το οικουμενικόν Πατριαρχείον μας έχει αγιοκατατάξει, όσο ζούσε μιλούσε και διαμαρτυρόταν για την παναίρεση του οικουμενισμού και για την εκκοσμίκευση. 
Το Πατριαρχείον, όμως φαίνεται πως δεν έχει διδαχθεί κάτι από την οσιακή ζωη του και την διδασκαλία του κατά της παναιρέσεως του οικουμενισμού, καθότι συνεχί­ζει όλο και με περισσότερο ζήλο, ου κατά Θεόν, βέβαια, και ου κατ ἐπίγνωσιν, επίσης των ευθυνών του, έναντι της Εκκλησίας και του ποιμνίου του.

Έχοντας, λοιπόν ο όσιος, αυτήν την καλή ανησυχία μας δι­δάσκει:

«Η ησυχία που επικρατεί [όχι φυσικά η ησυχία των Ησυχαστών αγίων], με ανησυχεί. 
Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε… 
Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο…Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία, θέλει πολύ φύσημα, για να φύγη. 
Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τούς φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερο! Έγινε μία Βαβυλωνία». Και αλλού πάλι έλεγε «Το να αντιδράς για να υπεραπιστής σοβαρά θέματα, που αφορούν την πίστη μας, την ορθοδοξία, αυτό είναι καθήκον σου». Και προς όλους τούς οικουμενιστές – ενωτικούς και φιλενωτικούς έγραφε σε μία επιστολή του, το 1969:

«Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν τον έχουν αγαπήσει… ας γνωρίζωμεν ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί… 
Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. 
Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί».

Έχοντας λοιπόν και εμείς, ως αγιορείτες μοναχοί, αυτήν την ανησυχία και θέλοντες να είμεθα «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσι», σας παρακαλούμε να δείξετε την πατρική σας κατανόηση και να εγκύψετε με αγάπη και όχι ως εξουσίαν έχοντες, σε ο,τι θα σας θέσουμε, ως θέματα προβληματισμού και πνευματικής αφυπνίσεως για όλους μας. 
Οι προσκυνητές οι οποίοι έρχονται κατά χιλιάδες κάθε χρόνο, στο Άγιο Όρος διαπιστώνουν δυσ­τυχώς ότι οι σύγχρονοι αγιορείτες μοναχοί, πλην ελαχί­στων εξαιρέσεων, δεν ακολουθούν την γραμμή των προκατό­χων τους. Δεν ακολουθούν την πορεία των Αγίων μας, των μαρτύρων, των ομολογητών, και των αγιασμένων Γερόντων μας. 
Αντιθέτως σιωπούν και κωφεύουν, αδρανούν και εφησυχάζουν ενόχως, επιδεικνύοντες μία συμπεριφορά παντελώς ξένη και αντίθετη προς τα μοναχικά ειωθότα και θέσμια και τις παρακαταθήκες των Αγίων Πατέρων και Γερόντων μας. Όλα αυτά τα ακούμε συνέχεια από τον πιστό λαο, όπως φυσικά και εσείς. Και ερωτούν: Γιατί δεν αγωνίζεστε, οι σημερινοί Αγιορεί­τες, για την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία, όπως οι παλαιοί Αγιορείτες Πατέρες και δη ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος και οι λοιποί υπό των Λατινοφρόνων–αναιρεθέντες, με τούς οποίους είναι ομόφρονες και οι σημερινοί φιλοενωτικοί Οικουμενιστές;

Η νέα γενεά Αγιορειτών

Ένας άλλος λόγος είναι, ότι, η δική μας γενεά, η γενεά των προερχομένων από τον Κόσμο νέων αδελφοτήτων, οι οποίες επάνδρωσαν τις Ιερές Μονές, φοβούμενοι, δυστυχώς, τα άκρα των Ζηλωτών, θεώρησαν καλό να μη θίγουν ποτέ θέματα αθλήσεως υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, ενώ, κατά το Γεροντικό, η άσκηση στους εσχάτους χρόνους, στους οποίους ζούμε, συνίσταται μόνον από την Ομολογία της Ορθόδοξης Πίστεως (βλ. προφητεία Αββά Μωϋσέως του Αιθίοπος 4ος αι. και του Αββά Παμβω). 
Οι σημερινοί μοναχοί επικεντρώνουν όλη τους την σπουδή μόνο στα «καθαρώς πνευματικά» θέματα, όπως την νοερά προσευχή, την καθημερινή ακολουθία, τις αγρυπνίες και γενικώς οι Γεροντες μας επιδιώκουν να μας μυήσουν σε μία ανώτερη και υψηλή νηπτική ζωη, ωσάν η ορθόδοξη πίστη και θεολογία και η ομολογία της έναντι στην παναίρεση του οικουμενισμού και της εκκοσμικευμένης Εκκλησίας, να μη είναι πνευματικά πράγματα για μοναχούς. Βεβαίως ως πνευματικούς μας γεννήτορες, για όλα αυτά τα τόσο σπουδαία και πνευματικά τούς ευχαριστούμε, τούς ευγνωμονούμε και θα τούς αγαπούμε. Αλλά δυστυχώς, διεχώρισαν την πίστη και το δόγμα από την ζωή της ασκήσεως και την καλλιέργεια των αρετών. 
Διότι είναι πραγματική αίρεση ο σοφιστικός διαχωρισμός της Ορθοδόξου πίστεως (με τη Μη Ομολογία της) από το Ορθόδοξο Ήθος και την Άσκηση, προκειμένου να μη ενοχληθεί η συγκρητιστική οικουμενιστική γραμμή του Φαναρίου.

Οι Γέροντες αυτών των Αδελφοτήτων, μας άφησαν, κατ αὐτόν τον τρόπο, ακατήχητους και μέσα στην άγνοια για τόσο σοβαρά θέματα, όπως είναι η Ορθοδοξία, τα Δόγματα και οι Ιεροί Κανόνες
Και τώρα ο καθένας μας ψάχνεται με την συνείδησή του να ξετυλίξει ένα μπερδεμένο κουβάρι, για να βρει την ορθόδοξη πίστη και την αγιοπατερική οδό και ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσει. Αυτό είναι αποτέλεσμα της άγνοιας που, κατά τούς Αγίους πατέρες, είναι ένας από τούς γίγαντες των αιρέσεων και των παθών μαζί με την λήθη και την αμέλεια. 
Γιατί να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο; Έχουν μεγάλη ευθύνη. Αυτό μας θλίβει πολύ.

Ύστερα λοιπόν από όλα αυτά και μετά από 40 χρόνια μοναχικής αγιορειτικής ζωής, για την νέα γενεά των Αγιορειτών που επάνδρωσαν το Άγιον Όρος, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την Ορθόδοξη πίστη από την αίρεση ούτε και να επισημάνουν τον κίνδυνό της. Εάν, όμως συνεχίσουμε αυτή την πορεία, φοβούμαστε ότι η νεώτερη γενιά των Μοναχών, γαλουχούμενη με αυτή την άγνοια, θα κάνει αδιάκριτη υπακοή σε ο,τι της ζητήσουν, ακόμη και εις βάρος της Ορθοδόξου πίστεως, μπλεγμένη μέσα στα πλοκάμια του Συγκρητιστικού Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας.

Και δεν θα είναι μακριά η εποχή στην οποία θα ζητήσουν να εγκαταβιώσουν στο Αγιώνυμο Όρος ακόμη και παπικοί και βουδιστές μοναχοί! Διότι, κατά την Εωσφορική Πλάνη των πάσης φύσεως Οικουμενιστών, συμπεριλαμβανομένων των κατ’ όνομα Ορθοδόξων, δήθεν «ένας είναι ο Θεός», δήθεν «κάθε θρησκεία τον περιγράφει και τον λατρεύει με τον δικό της τρόπο», αν και υπάρχουν θρησκείες χωρίς θεό (όπως ενδεικτικά ο κλάδος Θιραβάντα του Βουδισμού, ο οποίος είναι αθεϊστικός). 
Κατ’ αυτούς, δήθεν «όλοι οι οπαδοί των θρησκειών είναι λάτρεις του απροσδιόριστου, από άποψη πίστεως, Θεού», δήθεν «ο Θεός είναι [μόνον] αγάπη» και όχι δικαιοσύνη, δήθεν «όλοι οι οπαδοί των θρησκειών πιστεύουν στην αγάπη», έστω και αν μόνον στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Παραδόσεως υπάρχει η αγάπη, αλλά πάντοτε εν αληθεία (κατά τον Ευαγγελιστή της Αγάπης, τον Απόστολο Ιωάννη),. 
Μέσα, λοιπόν σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο κλίμα της συνύπαρξης, της διαφορετικότητας και της αγαπολογίας, που είναι απλά ένας γλυκανάλατος συναισθηματισμός, τέτοιου είδους «αγάπη» συνιστά αίρεση. Η αγάπη είναι άκτιστη ενέργεια του Αγίου Τριαδικού Θεού και αν δεν συνοδεύεται από την δικαιοσύνη, ως επίσης άκτιστη ενέργεια του Αγίου Τριαδικού Θεού, όχι μόνον δεν οδηγεί στον Χριστό τον αληθινό Θεό, αλλά αντίθετα οδηγεί στον Αντίχριστο, του οποίου το πνεύμα σήμερα επικρατεί και στις χριστιανικές κοινωνίες.

Οι νέοι μοναχοί φαίνονται να διακρίνονται μεν για τούς πνευματικούς αγώνες τους, τις αγρυπνίες, την προσευχή, την υπακοή, την θεία λατρεία και άλλα πολλά καλά στοιχεία που έχουν, όπως η μόρφωση, πανεπιστημιακά πτυχία κ.λπ. 
Λείπει όμως, κάτι, πολύ σημαντικό, το πιο σπουδαίο απ’ όλα. Η ανδρεία (η οποία τόσο για τους αρχαίους μας προγόνους, όσο και για την Αγία Γραφή συνιστά μία από τις τέσσερις κεφαλαιώδεις και περιεκτικές άλλων αρετές) και ο ηρωισμός, όπως έλεγε και ο άγιος Γέροντας Παΐσιος, και γενικά δεν καλλιεργείται το μαρτυρικό φρόνημα και το πνεύμα της αυτοθυσίας, ωσάν αυτά να είναι λιγότερο πνευματικά από τα άλλα.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά!

Επίσης και κάτι άλλο. Πολλοί από τούς σύγχρονους αγιορεί­τες, ναι μεν δεν ασχολούνται με θέματα Ορθοδόξου πίστεως, και καθόλου δεν ανησυχούν δια την παναίρεση του Οικουμενισμού, ούτε και τούς ενδιαφέρει, φαίνεται, πλην όμως γνωρί­ζουν πολύ καλά, από την άλλη πλευρά, να κατηγορούν, και να κατακρίνουν και μάλιστα με θυμό να καταδικάζουν, υπό τύπο ρετσινιάς, στην κόλαση κάθε «ζηλωτή». 
Αυτό, βέβαια δεν το θεωρούν, κατάκριση γιατί χτυπάνε τούς «πλανεμένους ζηλωτές»! Αυτό άραγε, επιτρέπεται; Η αυτό τους βολεύει, για να παραπλανούν με αυτόν τον τρόπο την ελέγχουσα αυτούς μοναχική τους συνείδηση;

Αλλά γνωρίζουν, όμως αντίθετα πολύ καλά να υποδέχονται γεμάτοι από «αγάπη», με τιμές και δόξες, καμπάνες και δοξολογίες, κάθε επίσκοπο οικουμενιστή, που συνηθίζει να συμπροσεύχεται με πάσαν άνεσιν μετά παντός αιρετικού παπικού και προτεστάντη, αφού τις αναγνωρίζουν ως κανονικές «εκκλησίες» με ισόκυρα μυστήρια! 
Τούς οικουμενιστές, έτσι, ποτέ δεν τους επικρίνουν! Ούτε καν να τούς προβληματίσουν! Τελευταίως, μάλιστα, τούς καλούν και εις τας ιεράς πανηγύρεις! 
Τι συμβαίνει λοιπόν; Φοβούνται να πάρουν θέση η συμφωνούν μαζί τους γι’ αυτά που κάνουν; Δυο μέτρα και δύο σταθμα! Πάντως, η Ιερά Αποκάλυψη του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννη, προς το τέλος της, προαναγγέλλει ότι τη χειρότερη κόλαση θα έχουν οι δειλοί («γέγονεν, εγώ το Α και το Ω, η αρχη και το τέλος, εγώ τω διψώντι δώσω εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν…τοις δε δειλοίς και απίστοις…και πάσι τοις ψευδέσι το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω, ο έστιν ο θάνατος ο δεύτερος» (Αποκ. 21,8)).

Όλα αυτά φανερώνουν ένα πολύ λυπηρό φαινόμενο, μια πνευματική έκπτωση και είναι πολύ επικίνδυνο για το μέλλον του Αγίου Όρους. Διότι, χωρίς την αντίσταση με την Ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως εναντίον του Εωσφορικού, Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, θα συμμονάζουν, σε λίγο, κατ’ όνομα ορθόδοξοι μοναχοί με παπικούς και βουδιστές μοναχούς, αφού ο οικουμενιστής καθηγητής θεολογίας Σάββας Αγουρίδης, σε μία μελέτη του, ταυτίζει τον μυστικισμό της Ορθοδοξίας με τον βουδιστικό μυστικισμό!

Πρέπει, δηλαδή, εδώ που φθάσαμε, κάποιος να είναι ένα από τα δύο: ή οικουμενιστής και φιλο-οικουμενιστής- κρυπτο-οικουμενιστής, ή «ζηλωτής», με την αρνητική έννοια που έλαβε ο όρος, να ανήκει δηλ. σε ένα από τα δύο άκρα. Ορθόδοξοι λοιπόν, απαγορεύεται να είμαστε;…

Ποίον Άγιον Όρος θα παραδώσουμε;

Οι παλαιοί Αγιορείτες, πριν 50 χρόνια, είχαν διακόψει και το μνημόσυνο του Πατριάρχη εις ένδειξη διαμαρτυρίας, στα περισσότερα Μοναστήρια, σε όλες τις Σκήτες και όλοι σχεδόν οι κελλιώτες μοναχοί. Με αυτή τη σημερινή στάση σας, σχετικά με όλα τα ανωτέρω, μας υπενθυμίζετε το του Ευαγγελίου «διϋλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την κάμηλον» (Ματθ. 23,24).

Πρωτίστως, ας αναλογισθούν όλα τα ανωτέρω, οι Άγιοι Καθηγούμενοι και οι Αντιπρόσωποι των Ιερών Μονών. Αυτοί έχουν και την μεγαλύτερη απολογητική ευθύνη. Από τα χέρια τους θα ζητήσει να πάρει πίσω, η Παναγία, το Άγιον Όρος που τούς παρέδωσε, καθότι αυτοί διοικούν και αποφασίζουν ανθρωπίνως και θα λογοδοτήσουν ενώπιόν Της εν ημέρα Κρίσεως. Ποίον Άγιον Όρος θα της παραδώσουν;

Αλλά και εμείς όλοι οι Αγιορείτες έχουμε λόγον ευθύνης, αναλόγως ο καθένας από την θέση που έχει. Όλοι έχουμε λόγο και ευθύνη για θέματα Ορθόδοξου πίστεως. Η Υπεραγία Θεοτόκος, η Έφορος του Ιερού ημών Τόπου, θα ζητήσει να πάρει πίσω το «Περιβόλι Της», τον Ιερό Άθωνα, το Άγιον Όρος. Ποίον Άγιον Όρος θα της παραδώσουμε;

Παρακαλούμεν

Ύστερα από όλες αυτές τις θλιβερές διαπιστώσεις, τις οποί­ες χρόνια τώρα παρατηρούμε να εξελίσσονται και στο Άγιον Όρος, την πνευματική πατρίδα μας, και μάλιστα, μετά τις δωροδοκητικές οικονομικές επιχορηγήσεις της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, οι οποίες διαπιστώσεις καθημερινώς σχεδόν πληγώνουν και ματώνουν την συνείδησή μας, ως Αγιορείτες μοναχοί, με την χάρη του Χριστού και την προστασία της Κυρίας Θεοτόκου, αισθανόμεθα την ανάγκη για λόγους συνειδήσεως να εκφράσουμε και εμείς ταπεινά, σεβαστικά και ξεκάθαρα, προς όλους, τα κατωτέρω:

Δια την πορεία η οποία ακολουθείται, τις τελευταίες δεκαετίες στο Άγιον Όρος, όσον αφορά στα θέματα της μη αθλήσεως υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως, πλην κάποιων εξαιρέσεων, οφείλουμε να σας δηλώσουμε ότι:

Διαχωρίζουμε την θέση μας, δεν συμφωνούμε, ούτε συν­ευδοκούμε με αυτή την στάση στα θέματα της μη αθλήσεως υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως, κατά της παναιρέσεως του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, ο οποίος φέρνει την πανθρησκεία του Σατανισμού και του Αντιχρίστου, τα οποία προωθεί συνεχώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας. Διαφωνούμε ριζικά με όλους όσους ακολουθούν αυτή την στάση η την στηρίζουν με την αδιαφορία τους, την σιωπή τους και την ηθελημένη άγνοια.

Προς το Πατριαρχείον μας παρακαλούμε να αποχωρήσει από όλους τους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς οικουμενιστικούς οργανισμούς, όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο των ψευδο-εκκλησιών και το Συνέδριο των Ηγετών των Παγκόσμιων και Παραδοσιακών Θρησκειών της Αστανά και να αποκηρύξει την παναίρεση του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας.
Έπειτα, να ζητήσει, δημοσίως, συγχώρεση από τούς ορθοδόξους πιστούς, τους οποίους, επί 120 χρόνια, ταλαιπωρεί και σκανδαλίζει.
Λυπούμεθα διότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ακόμη δεν θεολόγησε την ιστορία, με βάση την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, για να αντιληφθεί ότι –όπως ανέφερε, στην εγκυρότερη Ερμηνεία της Αποκαλύψεως, ο Όσιος Γέροντας Αθανάσιος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Στομίου Λαρίσης– ήδη από την έναρξη της προσχωρήσεώς του στον Εωσφορικό Οικουμενισμό, το 1902, επαληθεύθηκε πλήρως, η Αποκάλυψη, το 1922, με την εξόντωση η εκρίζωση από τις πατρογονικές τους εστίες των μελών των Εκκλησιών η «λυχνιών της Αποκαλύψεως». 
Η Ιερά Αποκάλυψη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη, προφητεύει το σβήσιμο των εκκλησιών η επισκοπών του Πατριαρχείου, στις τρεις διοικήσεις του, ήτοι της Ασίας, του Πόντου και της Θράκης, επειδή το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι επίσκοποί του δεν σεβάστηκαν την εντολή του Δοξασμένου Ιησού Χριστού προς αυτούς, δια του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη: «Μνημόνευε ουν πόθεν εκπέπτωκας, και μετανόησον, και τα πρώτα έργα ποίησον. Ει δε μη έρχομαί σοι ταχύ, και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν μη μετανοήσης» (Αποκ. 2, 5).

Επίσης, ζητούμε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να σταματήσει την υιοθέτηση της Παναίρεσης του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, όπως εμείς και ολόκληρος ο ορθόδοξος λαός αντιλαμβανόμαστε ευλόγως τα πράγματα από τα γνωστά οικουμενιστικά κείμενα,λόγους, συμπροσευχές, φωτογραφίες και βίντεο.

Παρακαλούμε ωσαύτως και την Ημετέρα Ιερά Κοινότητα να σταματήσει την αμφίσημη στάση της για την Παναίρεση του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού (την οποία ναι μεν από την μία καταδικάζετε και διαμαρτύρεσθε κατά καιρούς με πολύ ωραία κείμενα, αλλά μένετε μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη, είτε συμφωνείτε είτε ανέχεσθε την σχετική δράση του Οικουμενικού Πατριαρχείου).

Δια του λόγου το αληθές αναφέρουμε κάποια μόνον παραδείγματα αυτής τη αμφίσημης στάσης σας. Κατά την εορτή του αγίου Αποστόλου Ανδρέου στο Φανάρι, το 2006 δέχθηκε ο πατριάρχης τον αιρετικό πάπα με μεγάλες τιμές, ως να ήταν ο Μεσσίας – Χριστός, ψάλλοντας «ευλογημένος ο ερχόμενος», και κάνοντας δέησι, όπου τον μνημόνευσαν «Υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Ρωμης» κ.α.· ενέργειες και λόγοι, που αποτελούν βλασφημία κατά του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού και ταυτοχρόνως βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, αφού διαιωνίζουν την αμετανοησία και την πλάνη. 

Αμέσως μετά, το 2007, λόγω του σκανδαλισμού μας, η Ιερά Κοινότητα έγραφε :

«Το Άγιον Όρος δεν συμφωνεί με τις συμπροσευχές, τις συμμετοχές σε λατρευτικές συνάξεις, που δίνουν την εντύπωσι ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία δέχεται τούς Ρωμαιοκαθολικούς ως πλήρη Εκκλησία και τον Παπα ως κανονικό επίσκοπον Ρωμης».

Εφέτος όπου επαναλείφθηκε το ίδιο «οικουμενιστικό θέατρον», προχώρησαν έτι περισσότερον και μνημόνευσαν τον πάπα εις την Θ. Λειτουργία, όπου ο Πατριάρχης εξήλθεν εκ του ιερού και έδωσε πρώτα τον λειτουργικόν ασπασμό στον Παπα- Αιρεσιάρχη, πράγμα πρωτοφανές στην εκκλησιαστική ιστορία! Η επιστολή σας, την οποίαν εστείλατε τότε, και πάλιν κατόπιν πιέσεων και του σκανδαλισμού των πιστών ήταν πιο χαλαρή και μετριοπαθής από τις προηγούμενες, με τάση μάλλον προς την σιωπή και προς τον συμβιβασμό με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Σας υπενθυμίζουμε, όμως ότι μέχρι το 1974, όταν άρχισαν να έρχονται οι αδελφότητες από τον Κόσμο, δια να επανδρώσουν τις Ιερές Μονές, όπως έχουμε αναφέρει ανωτέρω, διεξοδικώς, η Ιερά Κοινότης με έκτατη Διπλή εδήλωνε:

«Εμμένομεν εις την πιστήν τήρησιν της αποφάσεως της Εκτάκτου Διπλής Συνάξεως, Συνεδρία ΝΒʹτης 13/11/1971, δια το μνημόσυνον, ήτις έλεγεν :

«Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης μονής η διαμνημόνευσις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου».

Αυτή η στάσις σας, μετά από 40 χρόνια «διακριτικής» ανοχής έναντι των οικουμενιστικών- αιρετικών ανοιγμάτων του Πατριαρχείου, Άγιοι Πατέρες, σας δηλώνουμε, ότι δεν μας αναπαύει, διότι πιστεύουμε ότι μόνον δια της διακοπής του μνημοσύνου θα σταματήσει και θα αναγκασθεί η Εκκλησία δια Συνόδου να καταδικάσει την παναίρεσι του Οικουμενισμού. Όλα τα άλλα τα κείμενα κ.λ.π. μοιάζουν, μάλλον, με χαρτοπόλεμον, όπως ελέχθη, και όχι με αγώνα εναντίον αυτής της Παναιρέσεως. Δια τούτο έχετε και τεράστια πνευματική ευθύνη ενώπιον της Εκκλησίας ως Σώματος του Χριστού. Η Παναίρεση αυτή θα είχε εκλείψει, εάν το Άγιον Όρος συνέχιζε τον αγώνα της ομολογίας της Ορθοδόξου πίστεως, δια της διακοπής του μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχη, ως Επισκόπου του Αγίου Όρους.

Εμείς, οι άσημοι και ταπεινοί Αγιορείτες μοναχοί, επιθυμού­με με την δύναμη και την χάρη του Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, να ακολουθήσουμε την ίδια στάση και πορεία, την οποίαν χάραξαν και μας παρέδωσαν οι προ ημών όσιοι Αγιορείτες Πατέρες, όπως ο άγιος οσιομάρτυς Κοσμάς ο Πρώτος και οι λοιποί υπό Λατινοφρόνων αναιρεθέντες οσιομάρτυρες, των οποίων την μνήμην τιμούμε και εορτάζουμε. 
Δεν τους μιμούμεθα, όμως, δια της στάσεως που κρατούμε, περιφρονώντας τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, ο οποίος διακήρυξε: «Τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος».

Επίσης, λυπούμεθα πάρα πολύ και διαμαρτυρόμεθα έναντι σε ο,τι κοσμικό και αντίθετο με την αγιορειτική παράδοση διεν­εργείται, τα τελευταία χρόνια στο Άγιον Όρος, όπως η εκκοσμίκευση, και η τουριστικοποίησή του.

Επίσης διαμαρτυρόμεθα δια την παρουσία του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Μπουτάρη (οποίον κατάντημα των Θεσσαλονικέων ψηφοφόρων του για δεύτερη φορά και το δις εξαμαρτείν ουκ ανθρώπου σοφού!), ο οποίος έρχεται πρώτα χάριν «ευλογίας» στο Άγιον Όρος, στην Αλλαγή του Πρωτεπιστάτου και στη συνέχεια διενεργεί τις σοδομιτικές και θεομίσητες παρελάσεις στην Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και όταν υποδέχεσθε με εκκλησιαστική υποδοχή και κάνετε δέηση για πολιτικά πρόσωπα, προέδρους και πρωθυπουργούς, καθ’ ήν στιγμήν γνωρίζουμε σαφώς, ότι είναι μασώνοι (άλλωστε, κανένας από αυτούς δεν το έχει διαψεύσει), και μέλη τεκτονικών στοών – πράγμα ασυμβίβαστον με την χριστιανική πίστη, αλλά και εάν ακόμη δεν είναι μασώνοι, είναι αρκετόν το ότι ως πολιτικοί έχουν ψηφίσει πληθώρα από νόμους κατά της χριστιανικής μας πίστεως, όπως, νομοποίηση των εκτρώσεων, του σοδομιτισμού, κ.α, για τα οποία ως Αγιορείτες Πατέρες έχουμε διαμαρτυρηθεί δι ἀνοιχτῆς Επιστολής προς όλους τούς υπευθύνους φορείς, όπως και την ημετέρα Ιερά Κοινότητα, και εσείς όχι μόνον τούς υποδέχεσθε αλλά και εύχεσθε “υπέρ υγείας και μακροημερεύσεώς’’, τους. 
Όλα αυτά σας εκθέτουν και σας κατακρίνουν αιώνια ενώπιον της Εκκλησίας και του φρικτού βήματος του Χριστού, εν ημέρα Κρίσεως. Δεν υπάρχουν λόγια δια να εκφράσουμε την λύπη μας και την ουρανομήκη διαμαρτυρία μας! Όλα αυτά πιστεύουμε ότι θα έχουν ολέθριες συνέπειες για το μέλλον του Ιερού ημών Τόπου.

Οι υπεύθυνοι οφείλουν να εκφράζουν πάντα την διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων. Τα θέματα της Πιστεως δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός! 
Οι άγιοι Αντιπρόσωποι ας το γνωρίζουν, ότι, όταν δεν ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας και της Ορθοδοξίας και ορθοπραξίας, τότε δεν είναι αντιπρόσωποί μας, αλλά εκφράζουν μόνο τους εαυτούς τους και όχι εμάς τούς αγιορείτες. Λυπούμεθα, που σας στεναχωρούμε, αλλά αυτή η στάση τους δεν μας αντιπροσωπεύει. Επιθυμητόν είναι όλοι μας να είμεθα ομόφρονες και ομόψυχοι, τα αυτά φρονούντες και πράττοντες, ακολουθούντες την παράκληση του Αποστόλου:

«Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, δια του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες, και μη η εν υμίν σχίσματα, ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοϊ και τη αυτή γνώμη» (Αʹ Κορ. Αʹ 10).

Να κρατήσουμε το Άγιον Όρος, το οποίο παραλάβαμε από τούς προ ημών Αγιορείτες πατέρες, μιμούμενοι αυτών τον βίον, την πίστιν και τις αρετές. Το Άγιον Όρος, πιστεύουμε ότι έχει ως κυρία αποστολή του να παραμείνει το φως του κόσμου και να μεταλαμπαδεύει τις πανανθρώπινες αξίες, που είναι, η Ορθόδοξη πίστη και ο Ελληνορθόδοξος πολιτισμός, όπως βιώνεται εδώ και χίλια εκατόν τόσα χρόνια σε τούτον τον Ιερό Τοπο, «το Περιβόλι της Παναγίας», όπως το αποκαλεί όλη η οικουμένη.

Το Άγιον Όρος, αυτό το μοναδικό και ανεπανάληπτο θαύμα της Παναγίας σε όλους τούς αιώνες, πρέπει να ζήσει, για να ζωοποιεί τον κόσμο.

Το Άγιον Όρος Κληρονομιά και Περιβόλι της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία γέννησε εν χρόνω τον αμήτορα εκ πατρός και απάτορα εκ μητρός Θεάνθρωπον Κύριον Ιησούν Χριστόν, το δεύτερο πρόσωπο της προσκυνητής Αγίας Τριάδος, τον λυτρωτή και κριτή των αγγέλων και των ανθρώπων. Αμήν.

Του ιερομονάχου Χαρίτωνος, Ι.Κ. Αναλήψεως, Καρυαί
19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016