.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σημεία των Καιρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Θεέ μου, βοήθα τη χώρα μας......
ΝΑ ποιος ήταν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας
Αυτόν τιμούν σήμερα "ορθόδοξοι" Ιεράρχες και θεολόγοι!
--Και ακούγεται ότι θα τον ...αγιοποιήσουν!!!
3 φωτογραφίες ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ από το επίσημο περιοδικό
του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου.
Σήμερα και αύριο η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, μαζί με 5 δεσποτάδες (Νεαπόλεως Βαρνάβας, Καλαμαριάς Ιουστίνος, Αμορίου Νικηφόρος, Προύσης Ελπιδοφόρος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος) θα "τιμήσει" με συνέδριο τον οικουμενιστή Πατριάρχη Αθηναγόρα (δείτε το πρόγραμμα του συνεδρίου, σε προηγούμενη ανάρτηση μας εδώ).
Παραθέτουμε σήμερα 3 φωτογραφίες ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ από το επίσημο περιοδικό του ΚΙΣ (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο), αρ. τεύχους 205, Οκτώβριος 2006, http://kis.gr/files/chronika-205.pdf
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ 1ο:
"Στη λειτουργία, που πραγματοποιήθηκε με τη χορηγία των Ελλήνων Εβραίων της Νέας Υόρκης, παρέστη- σαν 600 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Βορείου και Νοτίου Αμερικής Αθηναγόρας, ο εδώ Έλληνας γενικός πρόξενος Ν. Γ. Λέλης, και ο εμπορικός ακόλουθος της ελληνικής διπλωματικής αντιπροσωπείας Σπύρος Τσάμης."
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ 2ο:
"Ο Ραβίνος David de Sola Pool, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηναγόρας της Ελληνικής Ορδοδόξου Εκκλησίας στη Νότια και Βόρεια Αμερική και ο Σπύρος Τσάμης, εμπορικός ακόλουθος της Ελληνικής Πρεσβείας έλαβαν μέρος χθες σε λειτουργία που έγινε στην Ισπανική και Πορτογαλική Συναγωγή, στο Central Park και στην 70ή Οδό"
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ 3ο:
"Ο Αρχιεπίσκοπος εξεδήλωσε τη χαρά του για την παρουσία του στις λειτουργίες, ενώ δήλωσε επίσης «ιδιαιτέρως ευχαριστημένος που η αποστολή των Ελλήνων Εβραίων είναι από την ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Ιωάννινα. Είμαστε από την ίδια πόλη κι είμαι πολύ υπερήφανος γι’ αυτούς», συμπλήρωσε. «Στην Κέρκυρα, όπου έζησα κάποτε, λειτούργησα αρκετές φορές ως Ραββίνος για τους Εβραίους φίλους μου»"
Ήρθε η ώρα να μάθουμε ΠΟΙΟΙ Μασόνοι και Οικουμενιστές:
"έσχισαν" την εκκλησία,
ΠΟΙΟΙ έφεραν και ισχυροποίησαν την αίρεση,
ΠΟΙΟΙ λύκοι εισχώρησαν μέσα στο μαντρί,
αλλά και ΠΟΙΟΙ καθηγητές της Θεολογικής και δεσποτάδες:
στηρίζουν με την συμμετοχή τους, τον Οικουμενισμό και τους πρωτεργάτες του.
Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
Είδες Έλληνα; Δεν ήθελες τον Χριστό και ξαναήρθε ο Μωάμεθ....
Είδες Έλληνα τους μουσουλμάνους να γονατίζουν δημόσια στις πλατείες μας, να "προσεύχονται" στο θεό τους και παραξενεύτηκες; Είδες τι κάνουν επειδή πιστεύουν σ' έναν αλάχ, όπως τους είπε κάποιος Μωάμεθ; Είδες ότι γι' αυτήν την "θεωρία" κάνουν τα πάντα, ακόμα και εγκλήματα, διότι βάζουν πάνω απ' όλα την πλάνη τους;
Εσύ Έλληνα, που έχει τον Χριστό τον Αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και διδάσκει την ΑΓΑΠΗ, την ΕΙΡΗΝΗ, την ΑΓΙΟΤΗΤΑ, τι κάνεις Έλληνα για τον Θεό μας, που Σταυρώθηκε και Αναστήθηκε για να σου χαρίσει την Αιώνια, την ατελεύτητη, την παραδεισένια ζωή;...
Τι κάνεις Έλληνα; που ούτε τον Σταυρό σου δεν ξέρεις να κάνεις; που βαριέσαι να εκκλησιαστείς καί να πας για τον Χριστό στην Εκκλησία, αλλά κάθεσαι κοιμάσαι ή στήνεσαι μαγνητισμένος στην TV, στην μπάλα, στο τάβλι, στα κόμματα που σε κοροϊδεύουν, καθώς και σε κάθε ανοησία και ανωμαλία; Και δεν φτάνουν αυτά, αλλά βρίζεις και τα θεία μόλις θιχτεί ο εγωϊσμός σου.... Εφευρίσκεις σωρεία δικαιολογιών για την αυτοεξόρησή σου από την Αλήθεια της Εκκλησίας, ότι δήθεν φταίει ο αμαρτωλός παπάς, ο ψάλτης, ο καντηλανάφτης, η κυρά Μαρίκα.... αντί να δεις τη σωρεία επιχειρημάτων για την χριστιανική πίστη.
Έλληνα, ο Θεός που πιστεύουμε είναι ο Αληθινός γι΄ αυτό και μας βάφτισαν οι γονείς μας Χριστιανούς. Άκου τι σου λένε γι' αυτόν τον Αληθινό Θεό οι Άγιοι και μην ακούς τι λένε στα καφενεία και στις βεράντες.
Ακολούθησε τον Χριστό μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και αν κάτι σε σκανδαλίζει διόρθωσέ το. Αν δεν μπορείς, μην το επαναλαμβάνεις και εσύ, αλλά κάνε ότι σου λέει ο Χριστός, ο Αληθινός Θεός. Γιατί είδες Έλληνα; Δεν ήθελες τον Χριστό και ξαναήρθε ο Μωάμεθ, που είδαν κ' έπαθαν οι προγονοί μας για να αποτινάξουν το ζυγό της σκλαβιάς του ισλάμ, που επί 400 και πλέον έτη βασάνιζαν, εξισλάμιζαν, λεηλατούσαν, έκλεβαν καί θανάτωναν εκατομμύρια Έλληνες και μας ενοχλούν μέχρι και σήμερα. Και όλα αυτά γιατί το έλεγε ο Μωάμεθ.
του Στρατή Ανδριώτη
Ο διάβολος, οι σιωνιστές, ο πάπας και το ισλάμ
Ο Γέροντας Ακάκιος o Καυσοκαλυβίτης απαντάει σε ερωτήσεις.
Ερώτηση: Είναι γνωστό ότι το Ελληνικό έθνος συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, είμαστε κυκλωμένοι από φίδια. Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία. Δεν λέω άλλα, αυτά τα τρία τα οποία ακόμα .. μας σφίγγουν. Τί πρέπει να κάνουμε; Πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε;..
Γέροντας Ακάκιος: Ακούστε κάτι. Εγώ θα προχωρήσω πιο πολύ. Αυτά τα φίδια που ανέφερες είναι τα μικρά φιδάκια. Υπάρχουν άλλα πολύ μεγαλύτερα φίδια που μας κυκλώνουν. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι ο σιωνισμός παίρνει τις εντολές άνωθεν, δηλαδή απ’ τον διάβολο, ο πάπας τις προωθεί και το ισλάμ τις εκτελεί. Δηλαδή, ο πιο κοντινός στον διάβολο είναι ο σιωνισμός. Οι Εβραίοι, που ξέρετε ότι με κέντρο τώρα την Αμερική μαγειρεύουν χίλια μύρια πράγματα και επηρεάζουν καταστάσεις. Και δημιούργησαν την Νέα Εποχή που μοιάζει να είναι ο πρόδρομος του Αντιχρίστου. Ο πάπας προωθεί τις εντολές του σιωνισμού γιατί συμπλέει μαζί τους στην ουσία και το ισλάμ τις εκτελεί.
Μην σας φαίνεται παράξενο. Φαίνεται φαινομενικά ότι υπάρχει μία αντίθεση του ισλάμ με τους δυτικούς λαούς και λοιπά αλλά αυτά είναι φαινόμενα που απατούν. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έλεγε ότι ο μουσουλμανισμός είναι δεύτερη έκδοση του ιουδαϊσμού. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι οι Πατέρες μας λένε ότι και ο προτεσταντισμός είναι στην ουσία και αυτός δεύτερη έκδοση του ιουδαϊσμού. Στο βάθος αυτά είναι κοινά δαιμόνια.
Λοιπόν. Ποιός είναι ο μοναδικός, ουσιαστικός εχθρός τους; Η Ορθοδοξία. Δεν θέλω να καυχώμαι ότι είμαι Έλληνας, αλλά ξέρετε ότι ο λαός ο οποίος διατήρησε την Ορθοδοξία αλώβητη μέσα στους αιώνες είναι αυτός ο Ελληνικός λαός, είναι αυτό το έθνος. Αμαρτήσαμε πολύ. Πέσαμε σε πάρα πολλές αμαρτίες σαν άτομα και σαν λαός, γι’ αυτό και ο Θεός μας διαπαιδαγωγεί αυστηρότατα και επιτρέπει στα μεγάλα και στα μικρά φίδια να μας κυκλώνουν. Γιατί; Γιατί απ’ τη μια μας χρωστάει ότι εμείς κρατήσαμε την Ορθόδοξη πίστη, και απ’ την άλλη όμως θέλει να μας σώσει, να μας φέρει κοντά Του με την διαπαιδαγώγηση γιατί πολύ, πάρα πολύ αμαρτήσαμε και πέσαμε. Έτσι εξηγείται γιατί επιτρέπει ο Θεός να μας κυκλώνουν αυτά τα φίδια.
Θα δοκιμαστούμε σαν άτομα και σαν λαός μέχρι να καταλάβουμε και να έλθουμε σε βαθειά μετάνοια. Τότε, θα έλθουν εκείνες οι λαμπρές μέρες για τις οποίες μιλούν οι προφήτες. Πολλοί, πάρα πολλοί προφήτες.
Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.
Σημεία των έσχατων καιρών (Π. Σεραφείμ Ρόουζ)
Το 1982, µόνο τρεις εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, μίλησε πάλι για τα σημεία του τέλους του κόσμου:
«Η ανωμαλία του κόσμου. Ποτέ δεν έχουν γίνει βεβαίως αποδεκτές τέτοιες παράξενες και αφύσικες εκδηλώσεις και συμπεριφορές όπως στις ημέρες µας.
Εξετάστε µόνο τον κόσμο γύρω σας: τι υπάρχει στις εφημερίδες, ποιο είδος κινηματογράφου παίζεται, τι δείχνει η τηλεόραση, τι σκέφτονται οι άνθρωποι ότι είναι ενδιαφέρον και με τι διασκεδάζουν, με τι γελούν: είναι τελείως αλλόκοτο. Και υπάρχουν άνθρωποι που σκόπιμα προάγουν κάτι τέτοιο, φυσικά για οικονομικό τους όφελος, και επειδή αυτό είναι µόδα, επειδή υπάρχει ένας διεστραµµένος πόθος για αυτού του είδους τα πράγματα.
Οι πόλεμοι και οι φήμες για πολέμους, ο καθένας τους όλο και πιο ψυχρός και ανελέητος από όσους έχουν προηγηθεί, και όλα αυτά να επισκιάζονται από την απειλή του αδιανόητου παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου, ο οποίος θα µπορούσε να αρχίσει από µακριά με την αφή ενός κουμπιού.
~ Η αυξανόμενη συγκέντρωση πληροφοριών και ο έλεγχος του ατόμου…
~ Εκ νέου, ο πολλαπλασιασµός ψευδών Χριστών και ψευδών Αντιχρίστων.
~ Η αληθινά παράξενη ανταπόκριση στη νέα ταινία που ο καθένας στην Αμερική µιλά για αυτήν και τη βλέπει: τον Ε. Τ. που κυριολεκτικά έχει αναγκάσει εκατοµµύρια, φαινομενικά κανονικούς, ανθρώπους να εκφράσουν τη στοργή και την αγάπη τους για τον ήρωα, ένα “λυτρωτή” από το διάστημα, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ένας δαίμονας – µία προφανής προετοιμασία για τη λατρεία του επερχόμενου Αντιχρίστου.
Θα µπορούσα να συνεχίσω με λεπτομέρειες σαν κι αυτήν αλλά ο σκοπός µου δεν είναι να σας φοβίσω, αλλά να σας ενημερώσω για αυτό που συμβαίνει γύρω µας. Είναι πράγματι πιο αργά από ότι σκεφτόμαστε:
η Αποκάλυψη είναι τώρα! Και πόσο τραγικό είναι να βλέπεις Χριστιανούς, και προπάντων Ορθόδοξους νέους, με αυτή την ανυπολόγιστη τραγωδία να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους, να σκέφτονται ότι µπορούν να συνεχίσουν ότι λογίζεται σαν “κανονική ζωή” σε αυτά τα φοβερά χρόνια, συµµετέχοντας πλήρως στις ιδιοτροπίες αυτής της ανόητης, αυτό-λατρευόµενης γενιάς, τελείως απληροφόρητης ότι ο παράδεισος των ανοήτων που ζούμε είναι έτοιμος να συντριβεί, (γενιάς) απολύτως απροετοίμαστης για την απελπιστική εποχή που βρίσκεται ακριβώς µπροστά µας.
Δεν υπάρχει πλέον ούτε ένα ερώτημα, να είσαι “καλός” ή ένας “φτωχός” Ορθόδοξος Χριστιανός. Η ερώτηση τώρα είναι:
«η πίστη µας θα ζήσει παρ’ όλα αυτά»;
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΣΟΦΙΚΗΣ ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑΣ
Όλα τα κηρύγματα των Οικουμενιστών, που σαν «επιδημία» έχουν κατακλύσει την ελληνική εκκλησιαστική ιεραρχία, κάνουν λόγο μόνο για αγάπη, αγάπη, αγάπη, αλλά στην πραγματικότητα είναι υποκρισία, υποκρισία, υποκρισία. Η αγάπη τους φαίνεται με το μένος και την κακία που κυνηγούν όποιον τολμά να αντισταθεί σε αυτή την δαιμονική θύελλα.
Η Θεοσοφία, δημιούργημα μια μάγισσας της Έλενα Πετρόβνας Μπαλαβάτσκυ, (1831-1891), που «άνθισε» από τον δέκατο ένατο αιώνα, είναι το θεωρητικό σκέλος της διεθνής μασονίας και είναι ακριβώς το υπόβαθρο της Πανθρησκείας του Οικουμενισμού, που προωθεί η Νέα Τάξη. Σε αυτή την θεωρία, η Νέα Τάξη έχει ως άξονα αυτή την αγαπολογία, δηλαδή την ενότητα όλων, του μαύρου με το άσπρο, (εξ ου και ότι οι μασονικές στοές έχουν δίχρωμο δάπεδο με το μαύρο και με το άσπρο), του κακού με το καλό, του διάβολου με τον…Χριστό!
Η Ορθοδοξία εδώ δεν έχει καμία θέση και πρέπει να πολεμηθεί, καθώς διακηρύττει πως μόνο αυτή κατέχει το αληθινό μήνυμα του Χριστού. Άλλωστε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, δεν είναι για αυτούς παρά…. ένας από τους πολλούς δασκάλους της Σοφίας (όπως ο …Μωάμεθ, ο Βούδας κ.α.), που δίδαξε την «αγάπη».
Όλοι αυτοί οι Οκουμενιστές λησμονούν το θείο μήνυμα ότι η αληθή αγάπη δεν είναι μεταξύ των ανθρώπων, αλλά μεταξύ ανθρώπων και Θεού.
Όσον αφορά για τους σύγχρονους Γραμματείς και Φαρισαίους, (που δεν διστάζουν να αποβάλλουν από επάνω τους τον Σταυρό όταν βρίσκονται με αλλόθρησκους), πολύ καλά τους περιγράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος :
Κατά Ματθαίον 12 /13-33
14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας.
26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν.
27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.
28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δὲ μεστοί ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων,
30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.
31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας.
32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν.
33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης;
Κυριακή Β Νηστειών εις μνήμη Αγίου Γργηγορίου του Παλαμά το καυχημα της πόλης μας Θεσσαλονίκης.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
Δήλωση αποτειχίσεως
1. Διαμάχες αποτειχισμένων...
Κι εκεί που υπάρχει πλήρης απογοήτευση και οι πιστοί τα 'χουν χάσει, βλέποντας την έλλειψη πνευματικότητας που δυστυχώς -αφού κυριαρχούσε παντού και προ της αποτειχίσεως- αποκαλύπτεται και με τις διαμάχες μεταξύ αποτειχισμένων πατέρων, προσώπων και ιστολογίων, (η πνευματικότητα ή η έλλειψη της φαίνεται στις δύσκολες στιγμές) μία ακόμη φορά ο Θεός μας δίνει την παρουσία Του, καλώντας μας να στραφούμε σε Εκείνον ομολογώντας την ορθόδοξη αλήθεια,
χωρίς να εξαρτόμαστε από ανθρώπινα πρόσωπα, που αναπόφευκτα ως άνθρωποι θα κάνουν λάθη και θα μας απογοητεύουν όσο οι ίδιοι επιλέγουμε (ή βολευόμαστε) να τους αποδίδουμε το αλάθητο.
2. Δύο ακόμη μοναχές ξεκίνησαν τον ανηφορικό δρόμο του Γολγοθά
Δύο ακόμη μοναχές, η αδερφή Μαριάμ και η αδερφή Μακαρία, ΓΥΡΙΣΑΝ την πλάτη στην αίρεση του Οικουμενισμού.
Αυτή τη Μεγάλη Εβδομάδα, προτίμησαν να ομολογήσουν την αλήθεια δημόσια προς τον επίσκοπο τους, σηκώνοντας έμπρακτα τον Σταυρό του Γολγοθά.
Πολλές ακόμη άλλες μοναχές, έκαναν το ίδιο. Έδειξαν στην πράξη την αγάπη τους για τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο μας Κύριο, και προτίμησαν κι αυτές να αφήσουν τα μοναστήρια τους και να βρεθούν "στο δρόμο", έχοντας εμπιστοσύνη στην παντοδυναμία Του.
Να ενημερώσουμε ακόμη ότι δεν υπάρχει κάποια ανθρωπίνως "οργανωμένη δομή" που αναλαμβάνει τους μοναχούς-ες που αποτειχίζονται. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ανθρώπινης ασφάλειας και σιγουριάς. Συνήθως ένας-δυο πιστοί και κάποιος πατέρας βοηθούν τον μοναχό-η που αποτειχίζεται να καλύψουν τις πρώτες τους ανάγκες. Αυτό κάνει ακόμη πιο σημαντική την απόφαση τους.
Από συγκυρία πριν λίγες μέρες συναντήσαμε μία εκ των δύο μοναζουσών, στο φτωχικό της κελί.
Ο Θεός να ανταποδίδει στους λαϊκούς, την βοήθεια που της προσέφεραν.
3. Και το "μοναστήρι"; Πως θα αφήσω το μοναστήρι που με τόσο κόπο έχτισα;
Ρωτήσαμε κάποτε έναν γνωστό ευλαβή- δεν το γράφουμε ειρωνικά, πραγματικά τον θεωρούμε ευλαβή- ιερομόναχο της Β.Ελλάδος, γιατί δεν καταδικάζει και δεν διαφοροποιείται δημόσια από τα οικουμενιστικά λάθη του ηγουμένου του (ο οποίος μόλις είχε αποκαλυφθεί ότι έστειλε μοναχό του σε οικουμενιστικό μοναστήρι στο εξωτερικό).
Μας απάντησε ότι το μοναστήρι τους το έχτισαν σχεδόν από το μηδέν, πέτρα πέτρα, και δεν ήθελε να το αφήσει μετά από τόσα χρόνια και τόσο κόπο.
Ρωτήσαμε επίσης στέλεχος αγιορείτη ιερομόναχου, επίσης πνευματικού ανθρώπου και ευλαβή,
γιατί δεν μιλάει πλέον ο πατέρας ενώ για ένα διάστημα αγωνιζόταν.
Η απάντηση: "γιατί όπως τον έδιωξε ο (όνομα δεσπότη), έτσι θα τον διώξει και ο (όνομα δεσπότη)", και θα κινδυνεύσει το μοναστήρι που κατευθύνει.
" ἔφη αὐτῷ ὁ Ἱησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σουτὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά." (Ματθ. ιθ’ 16-26)
4. Πίστη (=εμπιστοσύνη) στον Κύριο μας
Ακολουθούν οι δύο απόλυτα τεκμηριωμένες
επιστολές αποτείχισης.
Η μία προς τον επίσκοπο Εδέσης Ιωήλ-συντάκτη της Ανοικτής Επιστολής "Προς τον Λαό" για την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης, που επειδή μεγάλωσε σε ορθόδοξα οικοτροφεία, είναι συνήθως στο απυρόβλητο.
Με τη σιωπή του όμως, τόσο αυτός όσο και τόσοι άλλοι που θεωρούνται ευσεβείς ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ να γίνουν αποδεκτές από την Σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος οι αποφάσεις της ψευδοΣυνόδου της Κρήτης.
Η άλλη προς τον γνωστό επίσκοπο Σιδηροκάστρου Μακάριο … ΑΝΗΛΕΗ ΔΙΩΚΤΗ
του π.Φωτίου Τζούρα (δείτε εδώ) :
Η ἀποτείχιση τῆς μοναχῆς Μαριάμ, ἡ ὁποία ἦταν στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστηριον «Ἑπταρυθμος Χάρις» στὴν Λεπτοκαριὰ Γιαννιτσῶν, ποὺ ἀνήκει στὴν Μητρόπολη Ἐδέσσης.
Διακόνησε ἐπὶ 27 ἔτη τὸν Μακαριστὸ Μοναχὸ Μελέτιο Αϊβατζίδη ποὺ ἀπὸ τὰ 11 ἕως τὰ 94 ἔτη ἦταν τυφλὸς καὶ ἀνέθρεψε 2.000 παιδιά (ὀρφανά).
ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΕΔΕΣΣΗΣ - ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΙΩΗΛ
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 3-04-2018
Ἐδῶ καί πάνω ἀπό ἕναν ὁλόκληρο αἰῶνα, ἡ Ἐκκλησία μας μαστίζεται ἀπό μία παναίρεση, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς, πού λέγεται Οἰκουμενισμός. Αὐτή τήν παναίρεση τήν ἔχετε ἀποδεχθεῖ ὅλοι σχεδόν οἱ Πατριάρχες, Ἱεράρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, ἐπίσκοποι, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί. Ἔπεσαν πλέον τά ὅρια πού ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί δέν ὑπάρχει ὁριοθετική γραμμή μεταξύ αἱρέσεως καί Ἐκκλησίας, μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης.
Ἔχετε ἀποδεχθεῖ ἅπαντες ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως δέν βρίσκεται στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία μας, δηλαδή τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἀναγνωρίσατε τίς διάφορες παρασυναγωγές ὡς Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες κατέχουν μέρος τῆς ἀληθείας καί μαζί μέ τήν Ὀρθοδοξία ἀποτελοῦν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία, δηλαδή ὅλες μαζί ἀποτελοῦν τήν Ἐκκλησία.
Τήν παναίρεση αὐτή τήν διδάσκετε πλέον «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, τήν ἐφαρμόζετε στήν πρᾶξη κοινωνοῦντες παντοιοτρόπως μέ τούς αἱρετικούς, μέ συμπροσευχές, ἀνταλλαγές ἐπισκέψεων, συνεργασίες σέ ποιμαντικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο, θέτοντας ἔτσι τόν ἑαυτόν σας ἐκτός Ἐκκλησίας.
Τελευταῖα στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, πού στήν οὐσία ἦταν μία ληστρική ψευδοσύνοδος, ρίξατε τήν ταφόπλακα τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τά ὅσα βλάσφημα καί ἀκατονόμαστα ἀποφασίσατε καί ὑπογράψατε ἐκεῖ.
Ἐσεῖς προσωπικά, ὡς ὀφείλατε, δέν ἀντιδράσατε μέχρι τώρα σέ τίποτε ἀπό αὐτά πού γίνονται εἰς βάρος τῆς πίστεώς μας, ἀντίθετα κάνοντας ὑπακοή, ὄχι στόν Χριστό, ἀλλά στούς ἀνωτέρους Σας καί δή στόν αἱρεσιάρχη ὅλων τῶν αἰώνων Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί στόν δουλικώτερο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμο καί μέ ἕνα κατάπτυστο κείμενο πρός τόν Λαό, προσπαθήσατε νά μᾶς κάνετε συνεργούς στό ἔγκλημά σας, στήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ἡ συνείδησή μου δέν μοῦ ἐπιτρέπει νά ἀκολουθήσω πλέον τόν κατήφορο αὐτό τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας, γι’αὐτό ἀποφάσισασύμφωνα καί μέ τή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, τήν Ἁγία Γραφή, τήν Ἱερά Παράδοση καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας (31ο Ἀποστολικό καί 15ο τῆς ΑΒ Συνόδου) νά διακόψω κάθε πνευματική σχέση καί κάθε ἐκκλησιαστική επικοινωνία μαζί σας.
Σᾶς δηλώνω ὅτι ἀποτειχίζομαι ἀπό ἐσᾶς καί συστάσσομαι μέ ὅλους τούς ἀδελφούς μου, ἱερεῖς, μοναχούς καί λαϊκούς πού ἔχουν ἤδη ἀποτειχισθεῖ ἀπό αἱρετικούς οἰκουμενιστές ἐπισκόπους, χωρίς νά προσχωρήσω σέ καμμία παράταξη τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου, ἔχοντας τήν πεποίθηση ὅτι δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου παραμένω στήν διαχρονική Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τηρῶ ὅσα ὑποσχέθηκα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅταν ἔλαβα τό ἅγιον μοναχικόν σχῆμα.
Δέν μοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησή μου νά διώκονται ἀδελφοί μου ἕνεκα τῆς πίστεως κι ἐγώ νά ἀπολαμβάνω τήν ἡσυχία τοῦ μοναστηριοῦ καί διά τῆς σιωπῆς μου καί ἀνοχῆς μου νά συμμετέχω στήν αἵρεση.
Δανείζομαι ἐνδεικτικά λίγα χωρία ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου,θέλοντας νά τονίσω πόσο σημαντικά εἶναι αὐτά τά λόγια τοῦ Ὁσίου γιά μία ἁπλή μοναχή σάν καί ἐμένα.
«Ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, ἐν ὦ ὁ Χριστός διώκεται, οὐ μόνον ἐάν βαθμῷ τις καί γνώσεως προέχων ὀφείλει διαγωνίζεσθαι λαλῶν καί διδάσκων τόν τῆς Ὀρθοδοξίας λόγον ἀλλά καί ἐάν μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων εἴη, χρεωστεῖ παρρησιάζεσθαι τήν ἀλήθειαν, καί ἐλευθεροστομεῖν».
«Διό ὑπομιμνήσκω, μή σιγήσωμεν, ἵνα μή κραυγῇ Σοδόμων γενώμεθα· μή φεισώμεθα τῶν κάτω ἵνα μή ἀπολέσωμεν τά ἄνω· μή θῶμεν σκάνδαλον τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐστί καί ἐν τρισίν Ὀρθοδόξοις ὁριζομένη κατά τούς Ἁγίους».
«Ἐάν λοιπόν Μοναχοί εἰσί τινες ἐν τοῖς νῦν καιροῖς δειξάτωσαν ἐπί τῶν ἔργων. Ἔργον δέ Μοναχοῦ, μηδέ τό τυχόν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τό Εὐαγγέλιον».
«Ἡ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία οὐ μεμένηκεν ἀποίμαντος, κἄν πολλοῖς ἐβλήθη τοξεύμασι· καί πῦλαι ἅδου κατισχύσαι αὐτῆς οὐ δεδύνηνται· οὐδέ παρά τούς κειμένους ὅρους καί νόμους πράττειν τι καί λέγειν ἀνέχεται· κἄν πολλοί πολλαχῶς ποιμένες ἠφρονεύσαντο. Ἐπεί καί συνόδους συνεκρότησαν μεγάλας καί παμπληθεῖς, καί Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἑαυτούς ὠνομάκασι· καί ὑπέρ κανόνων ἐφρόντισαν τῷ δοκεῖν, κατά κανόνων τό ἀληθές κινούμενοι».
«Σύνοδοι τοίνυν, οὐ τό ἁπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς κἄν πολλοί ὦσι. Κρείσσων γάρ φησιν εἷς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἐν τῇ εἰρήνῃ καί φυλακῇ τῶν Κανόνων ἤ μυριάδες παραβαίνοντες· καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ καί τῷ Κανόνι, καί τῷ γνώμονι τῆς ἀκριβείας.... Καί ἐξουσία τοῖς Ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάσῃ παραβάσει κανόνος· ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα, καί ἕπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν».
«Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περί Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἐστιν εἰπεῖν , ἐγώ τίς εἰμί; Ἱερεύς; ἀλλ' οὐδαμοῦ. Ἄρχων; καί οὐ δ’ οὕτως. Στρατιώτης; καί ποῦ; Γεωργός; καί οὐ δ' αὐτό τοῦτο. Πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις;» (P.G. 99, 1321 B).
Θά ἐπικαλεσθῶ καί ἕνα ἀκόμη χαρακτηριστικό χωρίο ἀπό τόν Κήρυκα τοῦ Φωτός καί τῆς Χάριτος, Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος θέτει ἐπακριβῶς τά ὅρια τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία θέλω νά ἀνήκω ἕως ὅτου κλείσω τά μάτια μου:
« Καί γάρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσί, καί τοσοῦτο μᾶλλον, ὅσον ἄν καί σφῶν αὐτῶν καταψεύδοιντο, ποιμένας καί ἀρχιποίμενας ἱερούς ἑαυτούς καλοῦντες καί ὑπ’ ἀλλήλων καλούμενοι· μηδέ γάρ προσώποις τόν χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα» (Συγγράμματα Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου 2-4 σελ.626-627).
Ὅπως καταλαβαίνετε, δέν πράττω τίποτε λιγότερο καί τίποτε περισσότερο ἀπό αὐτά πού μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι, ἐσεῖς δέ ἐφ’ ὅσον δέν εἴστε ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, ὥστε νά διαφυλάσσετε τά δόγματα καί τήν παρακαταθήκη τῆς πίστεως, ὅπως τά παραλάβατε διά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἀπεναντίας εἴστε παραβάτης τῶν Ἱερῶν Κανόνων συμμετέχοντας στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δέν ἔχετε πλέον καμμία δικαιοδοσία πάνω μου, οὔτε δικαίωμα ἐπιβολῆς ποινῆς.
Θά παραμείνω στήν ἀπόφασή μου αὐτή, τῆς ἀποτειχίσεως, μέχρις ὅτου καταδικάσετε ἔργοις καί λόγοις τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί δή τήν πρόσφατη ληστρική Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου καί τίς ἀποφάσεις αὐτῆς καί διακόψετε τήν μνημόνευση τῆς προϊσταμένης σας ἀρχῆς, δηλαδή τοῦ παναιρετικοῦ Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου. Μόνον τότε θά σᾶς ἀναγνωρίσω ὡς κανονικό καί Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπό μου.
Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε πάντων τῶν Ἁγίων καί τῆς Θεοτόκου τήν Σήν εἰρήνην δός ἡμῖν καί ἐλέησον ἡμᾶς ὡς μόνος Οἰκτίρμων.
Μοναχή Μαριάμ
Ἡ μοναχὴ Μακαρία ἦταν στην Ἱερὰ Μονὴ Κηρύκου καὶ Ἰουλίττης Σιδηροκάστρου καὶ μετὰ πῆγε στὴν ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΥΜΕΡΑ στὴν Μακρυνίτσα (Σιδηροκάστρου)
ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ κ. ΜΑΚΑΡΙΟΝ
ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΑΜΗΝ.
Σιδηρόκαστρο, Μ. Τρίτη 3 Ἀπριλίου 2018
Κύριε Μακάριε,
Ἐδῶ καὶ δεκαετίες, ἀλλὰ κυρίως μετὰ τὴν ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἐσεῖς καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἐπίσκοποι, πάσχοντες ἀπὸ ἄνοια Πίστεως, ὡς συνειδητοὶ οἰκουμενιστές, κωφεύετε στὴν διαστρέβλωση τῶν δογμάτων καὶ τῆς Πίστεως καὶ παράλληλα διατηρεῖτε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς παναιρετικοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποδίδοντας μία «ἄτιμον τιμήν» στὸν πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαῖο Ἀρχοντώνη καὶ προωθεῖτε δουλικῶς καὶ αἰσχρῶς τὴν Παναίρεση, τὴν ὁποία αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του κηρύττουν. Ὑποστηρίζετε καὶ ἀκολουθεῖτε ἕναν ἄνθρωπο καταχραστὴ τῆς Θείας Οἰκονομίας, τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ τῶν Ἁγίων Συνόδων, διαστρεβλώνοντας αὐτὸς καὶ ἐσεῖς «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία καὶ λυμαίνοντας τὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου.
Ἀντὶ σὰν ἐπίσκοπος νὰ φρουρεῖτε τὴν ποίμνη τὴν ὁποία σᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος –τοῦ ὁποίου ἔπρεπε νὰ εἶστε τύπος– ἐσεῖς τὴν ἀφήνετε βορὰ τῶν λύκων τοὐτέστιν κακοδόξων οἰκουμενιστῶν ψευδοποιμένων, τοὺς ὁποίους τιμᾶτε καὶ προβάλλετε ὡς ὀρθοτομοῦντες ἐνῶ αὐτοὶ κατήντησαν ἀλλόθρησκοι κηρύττοντας βδελυρὲς ἐκκλησιολογίες, ἀνώμαλες θεολογίες, ἀλλόκοτες ἑρμηνεῖες καὶ καινοφανεῖς ἀερολογίες.
Εἶστε λοιπὸν πρωτεργάτης τῆς παναιρέσεως. Εἶναι πλέον βέβαιο ὅτι καὶ ὁ Ἄρειος νὰ ἦταν πατριάρχης, καὶ ὁ Νεστόριος καὶ ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βέκκος καὶ ὁ Καλέκας καὶ ὁ Μητροφάνης, τὸ ἴδιο θὰ κάνατε. Τυφλωμένος ἀπὸ τὴν πλάνη τῆς Δεσποτοκρατίας ξεχάσατε, ὅτι ἡ ὑπακοή σας ὀφείλεται πρώτα στὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος
εἶναι καὶ θὰ εἶναι εἰς τὸν αἰῶνα ὁ Ἕνας φύσει καὶ θέσει πρῶτος. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ κάνετε χωρὶς ποτὲ νὰ ρωτήσετε, ἂν τὸ ποίμνιο ἀναπαύεται πνευματικὰ καὶ ψυχικὰ μὲ αὐτές σας τὶς ἐνέργειες. Ὑποτιμᾶτε τὴν ἀπὸ τὸν Θεὸ δωρισμένη κρίση τοῦ ποιμνίου, τὴν νοημοσύνη του καὶ τὴν πίστη του. Ὅταν μάλιστα κάποιος τολμήσει νὰ διαμαρτυρηθεῖ δὲν τὸν ἀκοῦτε ὡς πατέρας, ἀλλὰ τὸν διώκετε καὶ τὸν ἐγκαταλείπετε στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὡς νὰ ἀποτελεῖτε ἐσεῖς μόνος σας τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὁποία ἔχετε ὡς νέος Χριστέμπορος καταντήσει ὡς ἀγρὸν τοῦ Κεραμέως, οἰκόπεδο προδοσίας. Στὸ πρόσωπό σας ἐκπληρώνεται ὁ λόγος τοῦ Θείου Παύλου:
«...Διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου... οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα...» (Ρωμ. 1, 21-25).
Ὡς ἐκ τούτου δηλώνω μπροστὰ στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους:
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ καταργοῦν τὸν σωτηριολογικὸ χαρακτῆρα τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸν ἱερὸ καὶ διαχρονικὸ χαρακτῆρα τῶν Ἱερῶν Κανόνων Της καὶ τὴν ἰσοτιμεῖ μὲ τὶς αἱρέσεις στὸ ὀλἐθριο Π.Σ.Ε.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ νοθεύουν καὶ ἀλλοιώνουν τὴν διδασκαλία καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μας καί προσβάλουν τὴν μνήμη, τὸ μαρτύριο καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν Πίστη.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ὀνομάζουν φίλους αὐτούς, τοὺς ὁποίους ἡ Παναγία μας ὀνόμασε ἐχθροὺς τοῦ Υἱοῦ Της.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ἐξαφάνισε τὴν λέξη αἵρεση ἀπὸ τὸ λεξιλόγιο τῆς Ἐκκλησίας.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ κλείνουν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας τῶν
συνανθρώπων μου καὶ ἀποτελοῦν μέγα κίνδυνο γιὰ τὴν ὀρθόδοξη διαπαιδαγώγησή τους.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ γίνονται ἀρεστὲς στὸν σύγχρονο ἀποστάτη κόσμο ἀλλὰ δυσάρεστες στὸν Θεό.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ἐξυμνοῦν τὴν ἀξία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ παράλληλα ὑβρίζουν ὅποιον ἐναντιώνεται σὲ αὐτὲς.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, οἱ ὁποῖες ἀποφασίστηκαν ἀπὸ ἐμπαῖχτες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἱ ὁποῖοι ἐπικαλούμενοι τοὺς Ἅγιους Πατέρες καὶ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀψήφησαν τὰ λιτὰ κελιὰ τῶν μοναστηριῶν καὶ διέμεναν σὲ ἀκριβὰ ξενοδοχεῖα, μεταφέρονταν μετὰ ἀπὸ τὶς συνελεύσεις ἀπὸ δεξίωση σὲ δεξίωση καὶ ἀπὸ συναυλία σὲ συναυλία, προφυλάσσονταν ἀπὸ μύριους σωματοφύλακες, ἀπόλαυσαν, ὅ,τι καλὺτερο ὑπάρχει στὴν μαγειρικὴ σὲ μία χώρα ποὺ πλήττεται ἀπὸ τὴν ἀνεργία, τὴν πεῖνα καὶ τὴν ἐξαθλίωση κουνώντας μάλιστα τὸ δάκτυλο στὸν δοκιμασμένο λαό ἂν τυχὸν δὲν ὑπακοῦσε στὶς ἐντολές τους.
-Ἀρνοῦμαι να δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου καὶ τῶν ἐπισκόπων, ποὺ χαρίζουν κοράνια, συμπροσεύχονται μὲ μουφτῆδες, ποὺ εἶναι φίλοι τῶν δυναστῶν καὶ ἐχθροὶ τοῦ πτωχοῦ, ποὺ, ἐνὼ ἐτάχθησαν κανονικὰ γιὰ τὴν ὑπερὰσπιση τῆς Μίας Ἀλήθειας, τελικὰ ὑπερασπίζονται μὲ ρηχὲς πολιτικοῦ καὶ κοσμικοῦ περιεχομένου ἀνακοινώσεις τὸ ψέμα.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς αὐτούς, ποὺ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς λεκτικὰ κατονομάζουν τὴν αἵρεση καὶ πρακτικὰ συλλειτουργοῦν ἢ χαριτολογοῦν μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἀφήνοντας μὲ τὴν διγλωσσία τους ἀνυπεράσπιστο τὸ ποίμνιο καὶ ἔκθετη τὴν Ἐκκλησία.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ, ὅτι ὡς ἁμαρτωλὴ δὲν ἔχω δικαίωμα νὰ ὁμολογήσω τὸν Χριστό. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ εἶμαι ἁμαρτωλή, θὰ τὸν ὁμολογήσω.
-Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ στὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὁποιαδήποτε προσπάθεια ἐξόδου ἢ ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἀγῶνας εἶναι πάντα μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ σύμφωνα μὲ τοὺς Κανόνες τὶς ἐντολὲς καὶ τὰ πρότυπα τῶν Ἁγίων.
Πρὸς ἀπόδειξη τῶν γραφομένων μου ἀναφέρω συγκεκριμένες πράξεις προβολῆς καὶ ἀποδοχῆς τῆς αἱρέσεως ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὄχι μόνον πρὸς στιγμὴν καὶ καὶ μεμονωμένα, ἀλλὰ σὲ διάρκεια χρόνου καὶ Συνοδικά, διὰ τῶν ὁποίων παγιώνεται βαθμιαίως ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ κυριότερες οἰκουμενιστικὲς ἐνέργειες, ἑκάστη τῶν ὁποίων συνιστᾶ αὐτοτελῆ αἵρεση, εἶναι:
Ι) Ἡ συνοδικὴ ἄρση τὸ 1965, ἐπὶ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, τῶν ἀναθεμάτων κατὰ τῶν Παπικῶν. Αὐτὴ ἡ ἄρση ἀντίκειται στὴν ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ δὴ στὸ Συνοδικὸ τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐφ’ ὅσον δὲν ἤρθησαν οἱ αἰτίες ποὺ προκάλεσαν τὰ ἀναθέματα.
ΙΙ) Οἱ Συμφωνίες τοῦ Σαμπεζὺ (1991) καὶ τοῦ Μπάλαμαντ (1993), διὰ τῶν ὁποίων οἱ ἐκπρόσωποί μας ἀναγνώρισαν τὰ μυστήρια τῶν Μονοφυσιτῶν καὶ τῶν Παπικῶν ἀντίστοιχα. Ἀποδέχτηκαν τὸ «κοινὸ βάπτισμα» μὲ τοὺς Παπικούς, ὡσὰν νὰ ἔχουν καὶ οἱ αἱρέσεις ἔγκυρο Βάπτισμα καὶ νὰ παρέχουν σωτηρία, ὅπως ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία. Δηλαδὴ ἔγιναν ἀποδεκτὲς ἔκτοτε φανερὰ καὶ κατὰ κυριολεξία οἱ κοινότητες τῶν αἱρετικῶν ὡς «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες»· ἔγιναν ἀποδεκτὲς οἱ «θεωρίες τῶν κλάδων», τῶν «δύο πνευμόνων» καὶ τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας».
Ἐφαρμογὴ τῶν παραπάνω συνιστᾶ ἡ –κατόπιν ἐπισήμου Συνοδικῆς ἀποφάσεως τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας– «μυστηριακὴ διακοινωνία μὲ τοὺς Μονοφυσίτες καί, ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, ἡ «μερικὴ ἀναγνώριση μυστηρίων τῶν Μονοφυσιτῶν» Αἰγύπτου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀναγνώριση στὴν Κων/πολη τῶν μυστηρίων τῶν Λουθηρανῶν τῆς Γερμανίας (2004).
ΙΙΙ) Ἡ ἰσότιμη ἔνταξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Π.Σ.Ε., πράξη ἡ ὁποία ἀκυρώνει πλῆθος εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ Ἱερῶν Κανόνων, καὶ διὰ τῆς ὁποίας ἀρνούμεθα τὴν μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὅλη τὴν δισχιλιετῆ ὀρθόδοξη Παράδοση. Αὐτὴ ἡ προδοσία τῆς ὀρθοδοξίας ἀποτυπώνεται στὴν ἀπόφαση τῆς 9ης Συνελεύσεως τοῦ Π.Σ.Ε. (Porto Alegre, ΦΕΒ 2006)· ἀπόφαση ποὺ ὑπέγραψαν ἢ ἀποδέχθηκαν ἀδιαμαρτύρητα οἱ ἐκπρόσωποί μας ἐπίσκοποι καὶ τὴν ὁποία, τὸ μὲν Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο διὰ τοῦ κ. Βαρθολομαίου ἀποδέχτηκε μὲ ἐνθουσιασμό, ἡ δὲ ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία τὴν ἔχει ἕως σήμερα ἀποδεχθεῖ σιωπηρῶς.
Στὸ Porto Alegre οἱ ἐκπρόσωποί μας διὰ τῶν Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου καὶ Καλαβρύτων κ. Ἀμβροσίου δέχθηκαν: 1) Ὅτι τὴν Ἐκκλησία τὴν ἀποτελοῦν ὅλες μαζί, οἱ 350 αἱρετικὲς “ἐκκλησίες” τοῦ Π.Σ.Ε.», ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες ἀριθμεῖται ὡς ἰσότιμος καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὡς ἐκ τούτου, ἀρνήθηκαν ἐμπράκτως τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως διὰ τοῦ ὁποίου ὁμολογοῦμε «πίστιν εἰς “Μίαν Ἐκκλησίαν”! 2) Δέχθηκαν, ὅτι ἤδη «εἴμαστε ἑνωμένοι» (ἀοράτως!) μ’ αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων, ἀλλὰ ἀποβλέπουμε στὴν ἐπίτευξη “πλήρους ὁρατῆς ἑνότητας”. 3) Ὅτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶν τῶν “ἐκκλησιῶν” τοῦ Π.Σ.Ε., εἶναι “διαφορετικοὶ τρόποι διατυπώσεως τῆς ἰδίας Πίστης καὶ ποικιλία Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνευματος”! 4) Ὅτι αὐτὸ ποὺ ὁριοθετεῖ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἡ κοινὴ ὀρθὴ Πίστη, ἡ Παράδοση καὶ ἡ Ἀποστολικὴ διαδοχή, ἀλλὰ τὸ “βάπτισμα”!
IV) Ἐπίσης, ἐνέργειες ποὺ συντελοῦν στὴν παγίωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι καὶ οἱ συμπροσευχές καί συνιερουργίες, ποὺ δὲν ἀποτελοῦν πλέον μιὰ σπάνια καὶ κατ’ οἰκονομίαν ἐνέργεια, ἀλλὰ καθημερινή, σκόπιμη καταστρατήγηση εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ θεοπνεύστων Κανόνων, ἐνσυνείδητη οἰκουμενιστικὴ προπαγάνδα, ποὺ δέχθηκαν οἱ ἐκπρόσωποί μας νὰ θεσμοθετηθεῖ ὡς νόμιμη ἐνέργεια καλυπτόμενη ἀπὸ “Κοινὲς Διακηρύξεις”. Στὸ Porto Alegre ἀποφασίστηκε: «Οἱ συμπροσευχὲς θεωροῦνται ἐπίτευγμα, κατάκτησις τοῦ Π.Σ.Ε.…Ἡ κοινὴ προσευχὴ σὲ ἕνα οἰκουμενικὸ περιβάλλον μπορεῖ νὰ γίνη κατανοητὴ ὡς καιρὸς ὁμολογίας στὴν ὁδὸ πρὸς τὴν πλήρη ἑνότητα».
V) Ἀκόμη, ἡ σταδιακὴ ἀλλοίωση τῆς φυσιογνωμίας τῆς Ἐκκλησίας συντελεῖται:
α) Μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ παραμονή μας στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους παρὰ τὴν ἀπαγόρευση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ συζητήσεις καὶ Διαλόγους μὲ αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὄχι μόνο κακοπροαίρετοι, ἀλλ’ ἐμφανῶς δόλιοι καὶ ἀμετανόητοι. Ὅταν οἱ Διάλογοι, ποὺ διεξάγονται μὲ τέτοιες προϋποθέσεις, χρονίζουν, ἀμβλύνεται τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο καί, ἡ ἐμμονὴ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν μας νὰ παραμένουν σὲ αὐτούς, ἀποδεικνύει τὴν ἀνυπακοή τους στὴν διαχρονικὴ Ἐκκλησία καὶ τὸ βαθμὸ συμβιβασμοῦ τους μὲ τὴν αἵρεση: Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης δίδασκε, πὼς οἱ Διάλογοι μὲ τοὺς ἑτερόδοξους ἀπαγορεύονται ἀπὸ τὴν ἀποστολικὴν ἐντολὴ «αἱρετικόν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσία …παραιτοῦ» (Τίτ. γ΄ 10-11). Γι’ αὐτό καί ὁ ἅγιος ἀρνήθηκε νὰ κάνει διάλογο μὲ τοὺς εἰκονομάχους ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος.
β) Γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς ἐξαπάτησης τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀπὸ τοὺς πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους, σημειώνουμε ὅτι, παρὰ τὴν ὡς ἄνω ἀπαγόρευση συμμετοχῆς μας στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐκπρόσωποί μας, ὄχι μόνο ἐξακολουθοῦν νὰ διεξάγουν τοὺς διαλόγους, ἀλλὰ ἀνέχονται νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτοὺς οἱ Οὐνίτες, παρὰ τὴν ρητὴ ἀπόφαση τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου (1963), ὅτι προϋπόθεση ἐνάρξεως τοῦ Διαλόγου ἦταν ἡ κατάργηση τῆς Οὐνίας. Ἡ Οὐνία, λοιπόν, ὄχι μόνο δὲν καταργήθηκε, ἀλλὰ ἀναβαθμίστηκε καὶ συμμετέχει μὲ ἰσότιμο(!) ἐκπρόσωπό της στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους! Ἀφῆστε πού «ὀρθόδοξοι» ταγοί δωρίζουν συμβολικά δῶρα σέ Οὐνίτες (δισκοπότηρα, ἄμφια κλπ) σέ ἐκκλησιαστικές πανηγύρεις ὅπως γιά παράδειγμα στή Σύρο κ.α.
γ) Μὲ τὴν ἄρνηση ἐφαρμογῆς τῆς Ἐντολῆς τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ συνυπογράψαμε «συμφωνία» μὲ τοὺς ἑτερόδοξους διὰ τῆς «Οἰκουμενικῆς Χάρτας» (τὸ 2001) ἡ ὁποία λέγει τὰ ἑξῆς: «ὑποσχόμεθα νὰ μὴ προτρέπωμεν ἀνθρώπους νὰ ἀλλάσσουν τὴν Ἐκκλησίαν αὐτῶν»! (Βασιλειάδη Νικ., Πανθρησκειακὸς Οἰκουμενισμός, σελ. 18, 30). Ἔτσι, ὅμως, ἀποτρέπουμε τὴν ἐπιστροφὴ στὴν Ὀρθοδοξία, ὅσων ἑτεροδόξων καλλιεργοῦν κάποια τέτοια σκέψη ἢ ἐπιθυμία.
δ) Μὲ τὴν ἀκύρωση τοῦ ἑνὸς νομίμου γάμου καὶ τὴν ὑπογραφὴ διαζυγίων γιὰ ποικίλους λόγους πλὴν τῆς μοιχείας, ἐνέργεια ποὺ ἀντίκειται στὴν διδασκαλία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Ἐπίσης μὲ τὴν καθιέρωση τῶν μικτῶν γάμων, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀδιανόητοι στὴν ὀρθοδοξη Παράδοση.
VI) Τέλος, ἡ ἐπίμονη ἄρνηση τῆς Ἱ. Συνόδου νὰ πάρει ἐπίσημα θέση στὸ ἐρώτημα ἂν ἀποτελοῦν αἱρέσεις ὁ Παπισμὸς καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς —ἐρώτημα ποὺ ἐπανειλλημμένως ἐτέθη τὰ τελευταῖα χρόνια— καὶ ἡ ἄρνησή της νὰ καταδικάσει αὐτὲς τὶς αἱρέσεις, εἶναι ἐνέργεια ποὺ ἀποτελεῖ καὶ ἔνδειξη τῆς ἐμπεδώσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στοὺς κόλπους τῆς Ἱεραρχίας.
Ἐσεῖς εἰδικά:
Α) Δὲν καταγγείλατε δημοσίως τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης παρ’ὅλο ὅτι ἔχουν περάσει σχεδὸν δύο χρόνια ἀπὸ τὴν σύγκλησή της,
Β) Ἀποδεχθήκατε στὴν πράξη τὴν ψευδοσύνοδο, μὲ τὸ νὰ ἐπιτρέψετε τὴν διανομὴ τῆς ψευδοανακοινώσεως πρὸς τὸν λαό, τῆς Ι.Σ.Ε.Ε. στοὺς Ι.Ναοὺς τῆς Μητροπόλεως καὶ ἔτσι κηρύξατε τὴν αἵρεση γυμνῆ τῆ κεφαλῆ.
Γ) Προσκαλεῖτε, τιμᾶτε καί προβάλλετε τοὺς οἰκουμενιστὲς (ἤτοι κακῶς συναναστρέφεσθε) στὸ ποίμνιό σας, ἀντὶ νὰ τοὺς πολεμᾶτε μὲ τὰ ὄπλα τῆς Πατερικῆς Ἀληθείας καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνετε ἀπὸ τὸ ποίμνιο.
Δ) Δὲν καταγγείλατε, οὔτε κἄν ἐλέγξατε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ τοὺς Μητροπολῖτες ποὺ ἐκάλεσαν τοὺς αἱρετικούς καὶ ἀλλοθρήσκους σὲ συμπροσευχὴ ἐντὸς τῶν Ἱ.Ὀρθοδόξων Ναῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μολύνεται τὸ ποίμνιο.
Ε) Δικαιολογεῖτε τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παρὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κοινωνεῖτε μὲ τοὺς συμμετέχοντες σ’ αὐτές.
Ὅλες αὐτὲς τὶς ἐνέργειες ἔχουν καταγγείλει ἀπὸ χρόνια οἱ ἀγωνιζόμενοι κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πνευματικοὶ πατέρες καὶ ἔχουν διαπιστώσει θεολογικὰ ὅτι —ἐφόσον οἱ ἕως τώρα διαμαρτυρίες δὲν ἔφεραν κανένα ἀποτέλεσμα— ἡ μόνη καὶ ἔσχατη ἐνδεδειγμένη ἐνέργεια κατὰ τοὺς Ἁγίους εἶναι ἡ διακοπὴ μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν καὶ αἱρετιζόντων ἐπισκόπων, ἀφοῦ μόνο ἔτσι ἀποφεύγουμε τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὴν αἵρεση καὶ ὑπερασπιζόμαστε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.
Μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς διαπιστώσεις καὶ ἐξελίξεις καὶ παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μου, συναριθμῶ καὶ ἐγώ ἡ ἀπλὴ καὶ ἐλαχίστη τῶν μοναχῶν τὸν ἑαυτό μου μὲ τὸν ἀριθμὸ ἐκείνων ποὺ ὡς τώρα ἔχουν ἀποτειχισθεῖ —εἴτε τοὺς γνωρίζουμε, εἴτε ὄχι— ἀκολουθώντας τοὺς Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐφ’ ὅσον ἡ αἵρεση καὶ ἡ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς αἱρετίζοντες (σύμφωνα μὲ τὴν Πατερικὴ διδασκαλία) μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Θεό.
Γνωστοποιῶ, λοιπόν, τὴν ἀπόφασή μου νὰ ἀποτειχιστῶ ἀπὸ σᾶς καὶ τοὺς κατὰ τόπους ὑπόλοιπους αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ νὰ μὴν ἔχω ἐκκλησιαστικὴ ἐπικοινωνία μαζί τους, ἕως ὅτου καταδικάσουν Συνοδικὰ μὲ λόγια καὶ μὲ ἔργα τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ τὴν ὑπηρετοῦν καὶ τὴν προωθοῦν.
Τὸ κείμενο αὐτό, ἀποτελεῖ Δήλωση Ὁμολογίας καί Ἀποτειχίσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κοινωνοῦντας μὲ τὴν αἵρεση, ἀλλὰ καὶ Δήλωση συντάξεως διὰ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως μὲ τὴν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Πρακτικὰ αὐτὸ σημαίνει, ὅτι (γιὰ νὰ παραμένουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια καὶ Πίστη) θὰ ἀπέχω ἀπὸ ἐκκλησιαστικὲς πράξεις καὶ μυστήρια ποὺ τελοῦνται ἀπὸ ἱερωμένους ποὺ κοινωνοῦν καὶ μνημονεύουν αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ θὰ ἀναζητῶ ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ποὺ δὲν τοὺς μνημονεύουν καὶ ἀποκηρύσσουν τὸν Οἰκουμενισμό, σύμφωνα μὲ τὴν συμβουλὴ τῶν Ἁγίων: «Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας… σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι… εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199).
Ἡ ἀπόφασή μου αὐτή, ξέρω πὼς θὰ διαστρεβλωθεῖ ἀπὸ ἐσᾶς καὶ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους (ἤδη ἔχει γίνει σὲ πολλὲς περιπτώσεις) καὶ θὰ παρουσιασθεῖ ὡς σχίσμα ἢ ἀπείθεια στὸν οἰκεῖο ἐπίσκοπο, καὶ ὡς οἰκειοθελὴς ἔξοδος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Γι’ αὐτό:
Δηλώνω μὲ ἔμφαση ὅτι παραμένω στὴν Ἐκκλησία, τὴν «κιβωτὸ τῆς σωτηρίας», δὲν διανοηθήκα οὔτε πρὸς στιγμὴν νὰ δημιουργήσω παράταξη μέσα στὴν Ἐκκλησία, οὔτε προσχωρῶ στὶς παρατάξεις τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου ἢ ὁποιαδήποτε ἄλλη Σύνοδο. Πιστεύω ἀπολύτως, ὅτι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἐξέρχονται οἰκειοθελῶς ὅσοι ἀποδέχονται συνειδητὰ οἱαδήποτε αἵρεση καὶ ὅσοι χαράσσουν ἄλλη ὁδὸ ἀπὸ αὐτὴ ποὺ ὁριοθέτησαν οἱ Πατέρες διὰ τῶν Οἰκουμενικῶν—Τοπικῶν Συνόδων καί, ἐπίσης, ὅσοι ἐν ἐπιγνώσει τοὺς ἀκολουθοῦν.
Ἐπεξηγῶ ἐπαρκῶς καὶ μὲ σαφήνεια ὅτι δὲν κάνω τίποτα ἄλλο, παρὰ νὰ ἐφαρμόζω τὴν διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας, τῶν Ἁγίων Του καὶ τοὺς περὶ ἀποτειχίσεως ἰσχύοντες Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, 31ο Ἀποστολικὸ καὶ ΙΕ΄ τῆς ΑΒ Συνόδου, τοὺς ὁποίους καθόρισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὡς ἀσφαλῆ ὁδὸ στὶς ἑκάστοτε περὶ Πίστεως καινοτομίες τῶν ἐπισκόπων καὶ τοὺς ἐφάρμοσαν οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ καὶ μιμούμενοι αὐτούς, ἔχουν ἐπίσης ἐφαρμόσει χιλιάδες κληρικοί, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί.
Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν
Εμείς πρώτοι ανασταυρώνουμε το Χριστό! Σχόλιο σε πρόσφατες δηλώσεις του Μητροπολίτη Ξάνθης
O Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε Ξάνθης,από τους εκπροσώπους του Ιερατείου και υποτιθμέμενους φύλακες της ιεροκανονικής παρακαταθήκης που σχετικοποιούν την Αλήθεια, συμπροσεύχονται αδεώς με αιρετικούς και αλλοθρήσκους και συνυπογράφουν μαζί τους επαίσχυντα και προδοτικά κείμενα προβαίνοντας και σε αντίτοιχες διακηρύξεις. Ξανασταυρώνεται επίσης και από κάποιους ιεράρχες, ιδιαιτέρως των λεγόμενων «Νέων Χωρών», που ανέχονται αδιαμαρτύρητα τον «πατριάρχη του Γένους» καθώς και άλλους πρωτοκλασσάτους οικουμενιστές να καταπατούν ασύστολα τους σχετικούς ιερούς κανόνες.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, και από τους επισκοπους εκείνους που αδιαφορούν για την πνευματική ζημία που προσγίνεται στο εκκλησιαστικό σώμα ένεκα της ανεξελέγκτου διακηρύξεως εεροδιδασκαλιών νοθευουσών το Ορθόδοξο Ήθος. Για τα ζηζιούλεια, «ελπιδοφόρα», «χαρκαινάκεια», «φαρικά» «γιανναρικά» και «θερμά» «άρρητα ρήματα» έχετε ακούσει τίποτε σεβασμιώτατε;
Ο Χριστός ξανασταυρώνετα, σεβασμιώτατε, από τους ποιμένες εκεινους που συναγελάζονται αμέριμνοι και σαν να μη συμβαίνει τίποτε με τους «εθνοπατέρες», πατραλοίες και μητραλοίες μάλλον, που ψήφισαν επαίσχυντα και ανήκουστα νομοθετήματα που προάγουν το διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας επιτρέποντας ακωλύτως την είσοδό τους στους ιερούς ναούς καθώς και απο εκείνους που παρασημοφορούν άνευ αιδούς και συστολής εν πληθούση Εκκλησία τους ενόχους πολιτειακούς παράγοντες άνευ της υπογραφής των οποίων τα παραπάνω νομοθετήματα δεν θα καθίσταντο νόμοι του κράτους.Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, από τους ποιμένες εκείνους που ανέχονται άνευ ουσιαστικής και σθεναράς αντιδράσεως και αντιστάσεως κάποιους διεστραμμένους ψυχικά και πνευματικά ψευτο-καλλλιτέχνες να παρουσιάζουν εν μέσαις Αθήναις τον πάσης επέικεινα καθαρότητος Υιό και Λόγο του Θεού ως (σύγγνωθί μοι Κύριε!) «χίππυ», «πόρνο» και «τρελλό», εκσφενδινίζοντας βόρβορο στο άχραντό Του πρόσωπο!Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, από κάποιους ιεράρχες και πανεπιστημιακούς θεολόγους που εκθειάζουν το χυδαιότερο υβριστή του Θεανθρώπου, το δυσώνυμο Καζαντζάκη, που ξέρασε οχετό ηθικής λάσπης επί της αγίας μορφής Του.Ο Χριστός ξανασταυρώνετα, σεβασμιώτατε, από τους μεγαλόσχημους εκείνους κληρικούς που «αβαντάρουν» τους αντίχριστους, μηδενιστές, αμοραλιστές και εντολοδόχους ξένων κέντρων αποφάσεων πολιτικούς εξουσιαστές καθώς και κάποιους «θεολόγους» της συμφοράς και της παρακμής στην επιχείρηση μεταλλάξεως του χαρακτήρα και του προσανατολισμού των Θρησκευτικών.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους κληρικούς εκείνους που αναφέρονται μονοδιάστατα στην αγάπη του Θεού αποφεύγοντας να κάνουν λόγο για τη δικαιοσύνη Του, τη μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση και την αιώνια κόλαση. Από τους αγαπολόγους, σχεσιολόγους και «πολιτικά ορθούς» ποιμένες. Από αυτούς που δεν βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά, που δεν στοχοποιούνται από το άνομο κατεστημένο. Για αυτούς δεν ισχύουν τα ψαλμικά λόγια «ονειδισμόν προσεδόκησεν η ψηχή μου» και «οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ εμέ».
Σεβασμιώτατε, ο Χριστός δεν ξανασταυρώνεται μονάχα από τους «έξω της παρεμβολής». Πρωτίστως και κυρίως ανασταυρώνεται από τους εντός των τειχών. Από όλους μας, κληρικούς και λαικούς. Και όχι τόσο όταν αμαρτάνουμε λόγω συναρπαγής του νου ή/και αδυναμίας της θελήσεώς μας λόγω της αδαμιαίας παρακαταθήκης και της ενοικουσης εν τοις μέλεσι ημών αμαρτίας αλλά πολύ περισσότερο όταν διαστρέφουμε την ευαγγελική, αγιοπατερική και ιεροκανονική διδαχή και παρακαταθήκη, ισχυριζόμενοι ότι «δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το αλλο», ή ότι «αυτά στην εποχή μας είναι ανεφάρμοστα», «τω καιρώ εκείνω», όπως έλεγε συχνά κεκοιμημένος πρωθιεράρχης… ,όταν αθετούμε την Ακρίβεια μεταβάλλοντας την Οικονομία από εξαίρεση σε καθεστώς και κανόνα, όταν πτήσσουμε ως λαγωοί μπροστά στους πολιτικούς εξουσιαστές, όταν επιλέγουμε την αφωνία και τη σιωπή ως κατευθυντήρια γραμμή δράσεως απέναντι στους αιρεσιολογούντες, ειδικά μάλιστα όταν οι τελευταίοι είναι υπεροχικά εκκλησιαστικά πρόσωπα κ.ο.κ.
Εμείς πρώτοι ανασταυρώνουμε το Χριστό!
Άγιος Πορφύριος: «Να διατηρήσετε ορθή την πίστη και αλώβητη, διότι έρχονται δύσκολα χρόνια»
Θα αναφέρω την τελευταία μου επίσκεψη, στον Γέροντα Πορφύριο, βορειότερα, όταν έμενε σε ένα Κελλί του Μοναστηριού που χτιζότανε τότε.
Πήγα και τον είδα. Είχε τυλιγμένα τα χέρια του με πανιά και στο μάτι είχε κάτι σαν κομπρέσσα. Έχω στη μνήμη μου αυτή την εικόνα. Του λέγω:
-Γέροντα, τι πρέπει να προσέξω;
Ταυτόχρονα, του έπιασα λίγο τα χέρια να πάρω την ευχή του.
-Όχι, δεν χρειάζεται….
-Γέροντα τι πρέπει να προσέξω στην ζωή μου;
-Αυτό που πρέπει περισσότερο εσείς οι αγιορείτες να δείτε, είναι το θέμα της πίστεως. Να διατηρήσετε ορθή την πίστη και αλώβητη, διότι έρχονται δύσκολα χρόνια. Προσέξτε την πίστη, εσείς ειδικά που είστε στο Άγιον Όρος. Ο κόσμος προσβλέπει σε εσάς.
Αυτό μου είπε και χαράχτηκε στο μυαλό μου. Μετά τον ερώτησα για κάποιες μοναχές που γνώριζα και δυστυχώς αυτό που μου απάντησε τότε έγινε τώρα, μετά από τόσα χρόνια!
Μου είπε: «Υπάρχει πολύς εγωισμός… Δεν θα προκόψουν».
Και τελικά διαλύθηκε η συνοδεία αυτού του γυναικείου Ησυχαστηρίου 25 χρόνια μετά…
*Μαρτυρία ιερομονάχου Προδρόμου, Γέροντος Ι. Κελλίου Ευαγγελισμός της Θεοτόκου,
Ι.Μ. Σιμωνόπετρας, Άγιον Όρος.
Αν πενθήσουμε για την Ελλάδα, θα δούμε σύντομα την Ανάσταση!
Ο άνθρωπος βρίσκει τον Θεό, όταν βρίσκει τον εαυτό του. Όπως ο άσωτος. Ο οποίος «εις εαυτόν ελθών», βρήκε τον δρόμο πρός τον Πατέρα. «Εις εαυτόν ελθών». Ήρθε στον εαυτό του, διότι μέχρι τότε ήταν εκτός εαυτού. Σε κατάσταση τρέλας. Γι᾿ αυτό και επανεστάτησε και έτρεξε «εις χώραν μακράν. Και διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού ζών ασώτως».
Αυτή είναι η πορεία του ανθρώπου. Του αμαρτωλού ανθρώπου. Επαναστατεί, εγκαταλείπει τον Πατέρα και ασωτεύει «εις χώραν μακράν». Έκφρων. Εκτός εαυτού. Δυστυχισμένος.
Ο πόνος άπειρος.Τό έπαθε ο άσωτος. Το έπαθαν τόσοι και τόσοι άσωτοι διά μέσου των αιώνων. Το παθαίνουμε κι εμείς. Χάνουμε τον δρόμο μας. Χάνουμε το λογικό μας. Χάνουμε τον εαυτό μας. Που βρισκόμαστε; Χαμένοι σε δρόμους αδιέξοδους. Ξεχασμένοι στις φανταχτερές βιτρίνες του αποστατημένου κόσμου.
Ξεχασμένοι… Μας παρασύρουν οι μέριμνες. Μας πνίγουν οι γαργαλιστικές ηδονές. Οι ανέσεις της ζωής μας αποκοιμίζουν. Κι εκεί χάνουμε τον εαυτό μας. Χανόμαστε. Και παρασύρουμε και την Ελλάδα μας στους δρόμους του χαμού.Κι είναι να τη λυπάσαι σήμερα σαν τη θωρείς ξελογιασμένη με την άφυλη Ευρώπη και την έκφυλη Αμερική. Ποιά;
Την Ελλάδα! Τον ήλιο του κόσμου, το υπέρλαμπρο άστρο της Ορθοδοξίας!Αλλά ποιά είναι η Ελλάδα; Τι είναι η Ελλάδα; Μιά αφηρημένη έννοια; Ένας γεωγραφικός μόνο χώρος; Όχι ασφαλώς. Ελλάδα είναι οι Έλληνες. Εμείς είμαστε η Ελλάδα.
Συνεπώς εμείς χάνουμε τον δρόμο μας και τον χάνει κι Εκείνη. Εμείς χανόμαστε, και χάνεται. Εμείς ασωτεύουμε, και τρώει Εκείνη τα ξυλοκέρατα της ασωτίας μας. Εμείς πορευόμαστε «εις χώραν μακράν», και καταντάει Εκείνη να βόσκει χοίρους στους αγρούς των έκφυλων νόμων, της εκμαυλισμένης Παιδείας, της κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας και της προδοτικής πολιτικής ζωής.
Καρπός της δικής μας αποστασίας είναι όλες αυτές και οι παρόμοιες εκδηλώσεις.
Κατά συνέπεια, εμείς οφείλουμε να αναλάβουμε και το βάρος της ευθύνης για τη διόρθωση. Μην εξαντλούμαστε στο να επικρίνουμε τους ηγέτες του τόπου. Μην περιοριζόμαστε στο να αποδίδουμε ευθύνες μόνο στους άλλους. Αντίθετα όλοι, ο καθένας μας, να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Να μετανοήσουμε. Να πενθήσουμε για την Ελλάδα μας, δηλαδή για τον εαυτό μας. Να βρούμε τον χαμένο εαυτό μας, για να βρεί κι Εκείνη τον δρόμο της. Να θρηνήσουμε για το κατάντημά μας.
Εικοσιεπτά αιώνες πρίν ο προφήτης Ιερεμίας, την ώρα που οι συμπατριώτες του έπαιρναν τον δρόμο της αιχμαλωσίας πρός τη Βαβυλώνα, ανέλαβε θρήνο πονετικό για την Ιερουσαλήμ. Θρήνησε το κατάντημά της, θρήνησε την ερήμωσή της, θρήνησε την αποστασία της, αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε η καταστροφή της. Έκλαψε πικρά.«Πώς εκάθισε μόνη η πόλις η πεπληθυμμένη λαών;…». «Εγεννήθη ως χήρα…». Ποιά; Αυτή που πρίν ήταν πολυάνθρωπη. Πενθούν οι δρόμοι της, που πλέον δεν τους περπατούν προσκυνητές των εορτών της. «Αμαρτίαν ήμαρτεν Ιερουσαλήμ, διά τούτο εις σάλον εγένετο» (Θρήνοι α΄ 1, 4, 8). Αμάρτησε, ξεπέρασε και τα Σόδομα η αμαρτία της (γ΄ 6). «Εξέλιπον εν δάκρυσιν οι οφθαλμοί μου»· έσβησαν πνιγμένα στα δάκρυα τα μάτια μου, «εταράχθη η καρδία μου» (β΄ 11). Πόσο κλάμα ο συμπονετικός Προφήτης! Κι όχι μόνο τότε.
Καιρό πρίν συμβεί η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, βλέποντας με το προφητικό του βλέμμα την επερχόμενη συντριβή της, ζητούσε κάποιον να γεμίσει με νερό το κεφάλι του και να κάνει πηγές δακρύων τα μάτια του, για να κλάψει μέρα και νύχτα τον λαό του: «Τίς δώσει ύδωρ κεφαλή μου και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων, και κλαύσομαι τον λαόν μου τούτον ημέρας και νυκτός;» (Ιερ. θ΄ 1). Να κλάψει ήθελε… Δάκρυα ζητούσε να του δοθούν…
Έτσι θρηνούσαν οι άνθρωποι του Θεού και είλκυαν το έλεός Του, για να μην είναι ολοκληρωτική η επαπειλούμενη καταστροφή, και να αποβεί τελικώς σε ωφέλεια του λαού.
Άς πονέσει λοιπόν τούτη τη Μεγάλη Σαρακοστή η καρδιά μας. Να μετανοήσουμε για τις πτώσεις μας, να λυπηθούμε για την πατρίδα μας, να ζητήσουμε το έλεος του Θεού για τον παραπλανημένο λαό μας.Νά πενθήσουμε για την Ελλάδα μας.Γιά να δούμε σύντομα την Ανάσταση!
Προκλητική δήλωση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για την απόφαση του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά
Ας τα δούν όλοι αυτοί που τόσα χρόνια
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ
στήριζαν τον Αρχιεπίσκοπο
Ο Αρχιεπίσκοπος για το μάθημα των Θρησκευτικών
«Εκκλησία και Πολιτεία θα συνεχίσουν την συνεργασία τους»τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μιλώντας σε δημοσιογράφους σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Συγκεκριμένα ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε:
«Σεβόμαστε πάντα τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Αυτό το θέμα έχει μία συνέχεια. Έχουμε συμφωνήσει με το υπουργείο η Εκκλησία και η Πολιτεία να συνεχίσουν την συνεργασία τους, ώστε αυτό που θα βγει στο τέλος να γίνει βιβλίο».
Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
O Μητροπολίτης Φιλίππων παρακολούθησε «λειτουργία» παπικών!
O Μητροπολίτης Φιλίππων παρακολούθησε «λειτουργία» παπικών!
Απρόσμενη συνάντηση του Μητροπολίτη ΦΝΘ κ. Στεφάνου με τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη Σπιτέρη.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ΦΝΘ αποδέχτηκε την πρόσκληση της Καθολικής Εκκλησίας Αγίου Παύλου της Καβάλας για να παρακολουθήσει την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για τη Σύναξη της Τεσσαρακοστής-Το «παρών» έδωσε και ο Θόδωρος Μαρκόπουλος.
19|03|2018 | 22:44
Δεκτή έκανε την πρόσκληση της Καθολικής Εκκλησίας Αγίου Παύλου της Καβάλας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος να παραβρεθεί στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για τη Σύναξη της Τεσσαρακοστής η οποία τελέστηκε το Σάββατο 17 Μαρτίου 2018 στην εν λόγω Καθολική Εκκλησία (διαβάστε σχετικά με τη Θεία Λειτουργία εδώ).
Η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε χοροστατούντος τουΚαθολικού Αρχιεπισκόπου Κερκύρας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης Σεβ.Ιωάννη Σπιτέρη, ο οποίος είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη ΦΝΘ, χωρίς να κρύψει τη χαρά του για την ανέλπιστη -για πολλούς- παρουσία του σε Θεία Λειτουργία Καθολικών, λέγοντας ότι ανταποκρίνεται πλήρως στο κήρυγμά του περί αγάπης, το οποίο προηγήθηκε της Θείας Λειτουργίας, ενώ η παρουσία του Μητροπολίτη Στεφάνου απέσπασε θετικά σχόλια, έως και… συγκίνηση από τους παρευρισκόμενους Καθολικούς, καθώς, αν μη τι άλλο, δεν είναι κάτι το συνηθισμένο Ορθόδοξος Ποιμενάρχης να παρίστατο σε Λειτουργία Καθολικών.
Το «παρών» στη Θεία Λειτουργία έδωσε και ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Θόδωρος Μαρκόπουλος.
Ερντογάν: "Έχουμε κακούς γείτονες..."
"Κακούς γείτονες" διαμαρτυρήθηκε ότι έχει ο τούρκος Ερντογάν.
Τι λες άμυαλε;
Ποιος σας πείραξε από τους γείτονές σας;
Έχεις μετρήσει πόσες γενοκτονίες έχετε κάνει;
Πόσες εισβολές;
Πόσα ξένα εδάφη έχετε κατακτήσει;
Πόσους βίαιους εξισλαμισμούς έχετε διαπράξει; Αναρωτήθηκες τι τράβηξε η Ελλάδα στα 400 και πλέον χρόνια σκλαβιάς;
Μέτρησες πόσους ανθρώπους κακοποιήσατε, σφάξατε, πόσες περιοχές λεηλατήσατε, κλέψατε και καταστρέψατε;
Μιλάς εσύ για κακούς γείτονες, που ακόμα προκαλείτε και γυρεύετε ξένα εδάφη και θάλασσες;
Που εμποδίζετε να εκμεταλλευτούν οι γείτονές σας τον φυσικό πλούτο τους και δεν ξέρετε τι κακό να τους κάνετε; Με ποιον γείτονά σας τα έχετε καλά;
Με όλους δημιουργείτε προβλήματα.
Σαν το διάβολο καθημερινά ενοχλείτε τον κόσμο...
Αλλά φταίνε αυτοί που όταν ήρθαν οι τούρκοι από τις στέπες της Ασίας τους έδωσαν τόπο να εγκατασταθούν.
Κοτζάμ αυτοκρατορία το Βυζάντιο, σας άφησε να κάνετε βιαιότητες να εξαπλώνεστε, και να διώξετε τελικά τους Έλληνες από τις πατρογονικές τους εστίες, με τη βοήθεια και τις ευλογίες της Δύσεως, γιατί αλλιώς θα ήσασταν τελειωμένοι, και μην καυχάσθε ότι νικήσατε τους Έλληνες. Χάνατε όλες τις μάχες και για να εκδικηθείτε σκοτώνατε αμάχους, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, μακρυά από τα μέτωπα.
Και μήν ξεχνάς ποτέ:
"Η συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων είναι απόγονοι βιαίως εξισλαμισθέντων Ελλήνων" .
Αυτή ήταν η τιμωρία όσων απαρνιόντουσαν τον Χριστό. Γινόντουσαν τούρκοι για να ζούν στην μιζέρια.
Ανοικτή επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο
Προς
την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα,
Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και
Οικουμενικόν Πατριάρχην
κ. Βαρθολομαίον
Ευλογείτε Παναγιώτατε,
Χάριν συντομείας και απλότητος, προσπερνώ τις διάφορες ψυχρές τυπολογικές και κουραστικές εισαγωγές, και περνώ κατ΄ευθείαν στο ουσιώδες.
Δράττομαι από τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού όπως το οτι «ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος» (Ματθ. κγ΄ 11), το οτι «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί [...] πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε» (Ματθ. κγ΄ 8), καθώς και απο την εντολή του Αγίου Πνεύματος δια γραφίδος Αγίου Αποστόλου Παύλου οτι ιδίως οι μεταξύ μας σχέσεις πρέπει να είναι «ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ» (Β΄ Κορ. α΄ 12), και τολμώ να ζητήσω την θεολογική σας αυθεντία σε κάτι το οποίον αδυνατώ να κατανοήσω.
Λαμβάνω λοιπόν ως πρώτο δεδομένο οτι αίρεσις απωλείας είναι «ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία» (Ματθ. ε΄ 18) παρεκκλήσεως εκ του νόμου, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Την ιδία εντολή λαμβάνουμε εκ του Αγίου Πνεύματος δια της γραφίδος των Αγίων Αποστόλων, διαβάζοντας «κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε» (Β΄ Θεσ. β΄ 15), «στήκετε ἐν τῇ πίστει» (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13), «τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο» (Β΄ Τιμ. β΄ 16), κοκ. Την ιδία εντολή επαναλαμβάνει το Άγιον Πνεύμα δια των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων όπως ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται», ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο οποίος μας εντέλλει οτι «οὐ μικρόν ἐν τοῖς περί Θεοῦ τό παραμικρόν», ο Άγιος Φώτιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «τα περί Πίστεως, όπου αν παρεκκλίνη ολίγον κανείς, αμαρτάνει αμαρτίαν προς θάνατον», ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ο οποίος μας εντέλλει οτι «πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος», κοκ.
Λαμβάνω ως δεύτερο δεδομένο την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού.Και είναι κατεγνωσμένη όχι επειδή το λέγω εγώ, αλλά επειδή είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες λαϊκούς Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους θεολόγους. Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους ιερείς και αρχιερείς θεολόγους.
Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και ξένους κληρικούς και μοναχούς. Είναι κατεγνωσμένη απο δεκάδες Καθηγουμένους και μοναστικές αδελφότητες εντός και εκτός Αγίου Όρους, αλλά και εκτός Ελλάδος όπως είναι η Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά. Είναι ακόμη και Συνοδικά κατεγνωσμένη, από την εν τη Νέα Υόρκη Σύνοδο των Αποδήμων Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας, του 1983.
Μερικά ενδεικτικά ονόματα εγκρίτων Ελλήνων θεολόγων οι οποίοι καταγιγνώσκουν την Παναίρεση του Οικουμενισμού, είναι ο Σεβ. Μητ. Πειραιώς π. Σεραφείμ, ο Σεβ. Μητ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας π. Αμβρόσιος, ο Σεβ. Μητ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π. Ιερόθεος, ο Προηγούμενος Ἱεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου, ο Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ο Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, ο Πρωτοπ. π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Πρωτοπ. Γεώργιος Μεταλληνός, ο Δημήτριος Τσελεγγίδης, ο Κυριάκος Κυριαζόπουλος, ο Γεώργιος Καραλής, ο Ιωάννης Κορναράκης, ο μακαριστός κορυφαίος θεολόγος και ομολογητής της Πίστεως Νικόλαος Σωτηρόπουλος, κα.
Πολύ πιο σημαντικό όμως είναι, οτι η Παναίρεσις του Οικουμενισμού έχει καταγνωσθεί από ασκητές και Γέροντες του Αγίου Όρους, οι οποίοι περνώντας από το αιματηρό στάδιο της Καθάρσεως της καρδίας, έφθασαν στο πολυπόθητο στάδιο του Φωτισμού, και λουσμένοι εν τη Θεία Χάριτι, βρίσκονται σε διαρκή κοινωνία με τον Άγιον Πνεύμα.
Τέτοιοι κεκοιμημένοι Θεοφόροι ήσαν Άγιοι Πατέρες, όπως ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ο Ομολογητής, ο Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόισκι, ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο Άγιος Νικόλαος Αχρίδος, ο Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός, ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης, ο Γέρων Σοφρώνιος Σαχάρωφ του Έσσεξ, ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης, ο Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο Γέρων Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής, ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, ο Γέρων Σεραφείμ Ρόουζ, ο π. Αρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός, και πολλοί άλλοι, τα ονόματα των οποίων είναι γνωστά στο Πανελλήνιο για τον οσιακό τους βίο και το Χαρισματικό τους πνεύμα.
Τέτοιοι Φωτισμένοι και Χαριτωμένοι Πατέρες είναι όμως και οι εν ζωή Αγιορείτες ασκητές και Γέροντες όπως ο Γέρων Γαβριήλ Αγιορείτης, ο Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης της Αριζόνα, ο Γέρων Ευθύμιος Καψαλιώτης, ο Γέρων Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης, ο Γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης, και εκατοντάδες άλλοι Γέροντες και ασκητές Σκητιώτες, Κελλιώτες, Καλυβίτες, Καρουλιώτες, Καυσοκαλυβίτες, Κατουνακιώτες, Κερασιώτες, Καψαλιώτες, Προβατιώτες, κοκ, οι οποίοι έχουν καταγνώσει την Παναίρεση του Οικουμενισμού.
Λαμβάνω ως τρίτο δεδομένο το οτι οι διάφοροι αιρετικοί Μονοφυσίτες, οι οποίοι είναι κατεγνωσμένοι και καταδικασμένοι ως αιρετικοί απο την Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενική Σύνοδο του 451 μΧ, και από την Ε΄ εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενική Σύνοδο του 553 μΧ, δεν έχουν μέχρι σήμερα αποκηρύξει τις αιρέσεις των.
Παρομοίως, ούτε οι αιρετικοί Παπικοί έχουν αποκηρύξει τις αιρέσεις των όπως το Φιλιόκβε, οι οποίες είναι κατεγνωσμένες και καταδικασμένες απο πλείστες Συνόδους, όπως αυτές του 867, του 879, 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, κοκ.
Λαμβάνω ώς τέταρτο δεδομένο την Αγιοπνευματική αλήθεια του επί Μεγάλου Φωτίου ΙΕ΄ Ιερού Κανόνος της εν Κωνσταντινουπόλει ΑΒ Ιεράς Συνόδου του 861 μΧ. Ο εν λόγω Ιερός Κανών καταλήγει με τις λέξεις «ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι». Απο την τελευταία αυτή φράση του εν λόγω Ιερού Κανόνος φαίνεται ξεκάθαρα οτι εκείνος ο οποίος εισάγει σχίσμα είς την Εκκλησία, είναι ο αρχιερεύς εκείνος ο οποίος κηρύττει γυμνή τη κεφαλή μια κατεγνωσμένη αίρεσι.
Λαμβάνω ως πέμπτο δεδομένο τον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Ιερού Χρυσοστόμου, προς εκείνους οι οποίοι με τις αιρετικές διδασκαλίες και τις πράξεις τους γίνονται ηθικοί αυτουργοί και αιτία για σχίσματα και διαιρέσεις στην Εκκλησία, ότι «ουδέ αίμα μαρτυρίου ταύτην δύνασθαι εξαλείφειν την αμαρτίαν».
Με την δική μου λοιπόν σκοτισμένη διάνοια, και βάσει των πέντε συντόμως εκτιθεμένων δεδομένων, σκέπτομαι ότι ένας οποιοσδήποτε «Χριστιανός» ο οποίος όχι απλά φλερτάρει, αλλά εισάγει δυναμικά θεολογικές και δογματικές καινοτομίες και αλλαγές, δείχνει ότι δεν φοβάται ούτε την άμεση κρίση που θα υποστεί απο τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό αμέσως μετά τον θάνατό του, ούτε έχει τον φόβο της αιωνίου κολάσεως. Συνεπώς, δείχνει οτι δεν πιστεύει ούτε στην Κρίση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ούτε οτι υπάρχει αιώνια απώλεια. Άρα στην ουσία, αρνείται τον ίδιο τον Χριστό. Διότι πώς γίνεται να πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεανθρώπου και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά να μην φοβάσαι καθόλου τις συνέπειες για τις οποίες μας έχει ο ίδιος μιλήσει; Είναι οξύμωρο. Είναι άτοπο.
Δεν γίνεται.
Σας παρακαλώ λοιπόν να με διαφωτίστε με την δική σας διάνοια, και να μου εξηγήστε γιατί ένας «Χριστιανός» ποδοπατά τόσο ατρόμητα την δισχιλιετή παραδοθείσα Πίστη;
Τι δείχνει αυτό για τον «Χριστιανό» αυτόν; Διότι με την δική μου σκοτισμένη επαναλαμβάνω διάνοια, επτά μόνον ερμηνείες μπορώ να σκεφθώ, για ποιόν λόγο μπορεί κάποιος είναι τόσο ατρόμητος απέναντι στις συνέπειες μιας τέτοιας Αποστασίας:
Είναι συνειδητά ένας άπιστος τυχοδιώκτης, και τότε φυσικά, εφόσον δεν πιστεύει σε τίποτε εκ της Πίστεως, δεν φοβάται και τίποτε εκ των συνεπειών
Του επιβάλλουν να προδώσει τον Χριστό, εκβιάζοντας και απειλώντας τον με οικονομικά σκάνδαλα, καταγεγραμμένες σαρκικές αμαρτίες ή ακόμη και με φρικτό βασανισμό και θάνατο. Είναι δηλαδή δειλός και ολιγόπιστος και δεν μπορεί να υπακούσει στο «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα» (Ματθ. ι΄ 28)
Βρίσκεται σε βαθειά δαιμονική πλάνη, και πιστεύοντας ότι βρίσκεται στον κόσμο ως ένας δεύτερος «Χριστός», νομίζει ότι έχει την νομιμότητα να ανακαινεί την Ορθόδοξο Πίστη
Έχει τόσο βαθειά πλανηθεί από Εωσφορική υπερηφάνεια, όπου μπροστά στην αυτάρεσκη ιδέα ότι θα μείνει στην αιωνιότητα ως ο «Άγιος» ο οποίος συνετέλεσε στην «ένωση» των «Χριστιανών» ή των «Εκκλησιών», ξέχασε ότι ανέκαθεν η Εκκλησία ήτο Μια και αδιαίρετος, ότι οι Χριστιανοί ήσαν ανέκαθεν ενωμένοι και λέγονται Ορθόδοξοι, και ότι αναμένουν και τους αιρετικούς να μετανοήσουν απο τα είδωλα (τον ψευδο-Χριστό), να ξαναγίνουν Χριστιανοί, και να επιστρέψουν στην μοναδική Εκκλησία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την Ορθοδοξία. Η υπερηφάνεια τον τυφλώνει τόσο πολύ, που δεν δύναται να δει ότι αντί για Άγιος, ήδη διαγράφεται στην συνείδηση των Χριστιανών ως άλλος ένας υπερήφανος, πλανεμένος και μελλοντικώς τυμπανιαίος Βέκκος.
Έχει πέσει στην παγίδα του Πονηρού και ακολουθεί μια δαιμονική ψευδο-αγάπη. Ξέχασε την σωτηριολογική αγάπη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού η οποία έχει ως προϋπόθεση την Αλήθεια, και έτσι νομίζει ότι ξεπέρασε την άπειρη αγάπη του Θεού.
Ο Πονηρός τον ξεγέλασε ώστε να νομίζει ότι αγάπη είναι το να χαϊδεύεις τα αυτιά ενός τυφλού που περπατά προς τον γκρεμό, και έτσι, πιστεύει οτι όσοι δεν κάνουν το ίδιο, δεν έχουν αγάπη. Ξέχασε ότι πραγματική αγάπη είναι να έχεις αγωνία για την ψυχή του πλανεμένου αιρετικού, και γι΄ αυτό τον ελέγχεις αυστηρά. Δεν μπορεί πλέον να δει οτι το χάϊδεμα των αυτιών δεν είναι αγάπη, αλλά άλλη μια γλυκιά εξαπάτηση του Πονηρού.
Βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία του Εωσφόρου, και εργάζεται συνειδητά για να πλήξει όσο περισσότερο προλαβαίνει την Εκκλησία του Χριστού, ετοιμάζοντας την Πανθρησκεία του τελικού Αντιχρίστου. Είναι δηλαδή εις εκ των πολλών μικρών αντιχρίστων της Αποκαλύψεως και συνειδητός μισητής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Γνωρίζει και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις οποίες γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, βάσει των οποίων νέων πηγών επιτρέπεται και αιτιολογείται πλήρως η κάθε είδους Αποστασία.
Γνωρίζει δηλαδή πηγές πέραν της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως, πέραν των 49 βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης, των Ιερών Κανόνων (Αποστολικών, Συνοδικών, Πατερικών), και των Πατερικών κειμένων (θεολογικά, λόγοι, ασκητικά, επιστολές, ερμηνείες, αναλύσεις, προφητείες, κοκ).
Και επειδή Παναγιώτατε ίσως να δυσκολεύεσθε να πιστέψετε οτι μπορεί να υπάρχουν ανάμεσά μας σήμερα τέτοιοι «Χριστιανοί», οι οποίοι να τολμούν να ασεβούν με τόση «ανεξήγητη» αδιαφορία, θα σας αναφέρω μερικές, ανώνυμες πάντα, περιπτώσεις.
Εσείς θα καταλάβετε. Είναι αδελφοί μας Οικουμενισταί οι οποίοι εργάζονται για την ένωσι Χριστιανισμού και αιρέσεων κατά τις προσταγές του Π.Σ.Ε., και οι οποίοι, κατά παράβασιν της Καινής Διαθήκης, της Ιεράς Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων και των Αγιοπατερικών διδασκαλιών και εντολών…
… επιτρέπουν σε αιρετικούς να παρευρίσκονται μέσα σε Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς
… παρευρίσκονται οι ίδιοι (και έτσι συμμετέχουν) σε ναούς και τελετές αιρετικών
… αναγνωρίζουν τις αιρέσεις ως Χριστιανούς, ως Εκκλησίες και ως Σώμα Χριστού
… αναγνωρίζουν Βάπτισμα, Ιερωσύνη και σωτηρία στους αιρετικούς
… αναγνωρίζουν τα είδωλα του Πονηρού (αιρέσεις και θρησκείες) ως οδούς σωτηρίας
… χαρακτηρίζουν ως «αγίες» τις διάφορες Εωσφορικές πλάνες (βλ. «Άγιο Κοράνι»)
… κηρύττουν περί διηρημένης Εκκλησίας, κλάδων, πνευμόνων, κοκ
… κάνουν δηλώσεις περί ανάγκης ενώσεως των «Εκκλησιών»
… κηρύττουν οτι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός γεννήθηκε «ατελής και αμαρτωλός»
… «μυρώνονται» πνεύμα δαιμονικό από αιρετικούς
… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Μονοφυσίτες
… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Παπικούς
… συμπροσεύχονται με διαφόρους αιρετικούς Προτεστάντες
… επιτρέπουν μεικτούς γάμους μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών
… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Αγιασμούς (βλ. Θεοφάνεια)
… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Μυστήρια (βλ. Βαπτίσεις)
… από κοινού με αιρετικούς, τελούν τελετές (βλ. ευλογία Βασιλόπ.)
… επιτρέπουν σε αιρετικούς να προσκυνούν την Αγία Τράπεζα
… ψάλλουν Πολυχρόνια στον αρχηγό των αιρετικών Παπικών
… υποδέχονται τον αρχηγό των αιρετικών Παπικών με το «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»
… βαπτίζουν ώς αλαζονία, την δογματική αλήθεια οτι μόνον η Ορθοδοξία είναι η Μία. Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία
… κάθε τί υγιώς Ορθόδοξο το βαπτίζουν «σούπερ-Ορθόδοξο», «αλαζονικό», «φανατισμένο», «υπερ-ζηλωτικό», κοκ
… διώκουν, καθαιρούν και αφορίζουν κάθε Χριστιανό που ευλαβείται την Ορθοδοξία και αγαπά τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό
… και γενικά κάνουν οτι περνά από το χέρι τους για να προωθήσουν την συγχώνευση της Εκκλησίας μέσα εις την παναίρεση του Οικουμενισμού, υποκρινόμενοι μάλιστα ότι τάχα δεν γνωρίζουν τίποτε. Και ενώ για παράδειγμα ομολογούν ορθώς, ότι για να αποδεχθεί η Εκκλησία στους κόλπους της μια αιρετική ομάδα, πρέπει αυτοί να αποκηρύξουν τις αιρέσεις των, εντούτοις υπογράφουν οτι έχουμε κοινή πίστη με τους Μονοφυσίτες, χωρίς αυτοί να έχουν αποκηρύξει καμία τους αίρεση. Υποκρίνονται και προσπαθούν με δόλο να εξαπατήσουν τους αδελφούς των. Από τι πνεύμα μπορεί να εμφορείται ένας τέτοιος «Χριστιανός», ο οποίος ενώ δια στόματος κραυγάζει «φυλάττομεν την Ορθοδοξίαν», με το δε χέρι του υπογράφει προδοσίες κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Πνεύμα δαιμονικό δείχνει και όχι Άγιο. Έτσι δεν είναι;Τί λέτε Παναγιώτατε;
Και περιγράφοντας την θλιβερά τραγική αυτή κατάσταση, έρχεται ακουσίως στο νού ο λόγος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. ζ΄ 16). Επαλληθεύεται η διαχρονική αλήθεια περί του μην εμπιστεύεσθαι τα λόγια αλλά τα έργα, διότι ακόμη και ο ίδιος ο τελικός Αντίχριστος της Αποκαλύψεως θα ομιλεί Χριστιανικά, αλλά θα εργάζεται εναντίον του Θεού.
Και επειδή Παναγιώτατε ίσως σας κούρασα με το μακροσκελές του κειμένου, αλλά σίγουρα με το αγράμματο και ακαλλιέργητο του λόγου μου, συνοψίζω τις αγωνίες μουσε μια ερώτηση, την οποία ελπίζω να απαντήσετε:
Τι μας δείχνει για την πίστη του και τον πραγματικό σκοπό του, ένας «ποιμένας» και δει «αρχιερεύς», ο οποίος αδιαφορεί παντελώς, τόσο για τις διαχρονικά ρητές εντολές της Πίστεως, όσο και για τις βαρύτατες συνέπειες για τις οποίες ξεκάθαρα μας προειδοποιεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός; Είναι απλά ένας άπιστος τυχοδιώκτης;
Είναι ολιγόπιστος και δειλός; Έχει πλανηθεί σε μια από τις άπειρες παγίδες του Πονηρού; Είναι συνειδητά αντίχριστος; Υπάρχουν και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως;
Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ να μάθω την θέση σας Παναγιώτατε. Θα αναμένω την απάντησή σας με αγωνία.
Μετά φόβου Θεού
Ιωάννης Μακαρούνης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)