.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γέροντας Παίσιος - Έχουμε ευθύνη


Σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνη ότι γίνεται ανθρωπίνως καί ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας ότι κάναμε εκείνο πού μπορούσαμε.

Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι προγονοί μας από τους τάφους. Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι' αυτήν;

Ή Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοση της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεμήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! 

Είναι φοβερό!

Είπα σε κάποιον. «Γιατί δεν μιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». 

«Τι να πεις, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει».

«Αν βρωμάει όλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν. 

Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, του λέω, "δεν συμφωνώ μ' αυτό". Τίμια πράγματα. Θέλεις να εξυπηρετηθείς εσύ και να ρημάξουν όλα;».

Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν. 

'Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. 

Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια• άλλαξαν όλο τον κόσμο. 

Καί στην βυζαντινή εποχή μιά εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία καί αντιδρούσε ο κόσμος. 

Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε εμείς, καί εμείς να αδιαφορούμε! 

Αν η Εκκλησία δεν μιλάει, για να μην έρθει σε ρήξη με το κράτος, 

αν οι μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τά έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα ιδρύματα κ.λπ.,

οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα , τότε ποιος θα μιλήσει;


ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’

(1) Ειπωθήκαν το 1992

Έκτακτη Ανακοίνωση της Ε.Π.Μ. για το δημοψήφισμα



Ἀμαρούσιον 3-7-2015


Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν διοργάνωσε ἡμερίδα τήν Κυριακή 28 Ἰουνίου 2015 στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας (Σ.Ε.Φ.) μέ θέμα: «Κοινωνία χωρίς μετρητά. Προοπτική ἤ Ἐφιάλτης;»
Χωρίς νά ἔχουμε μέ ἀκρίβεια ὑπολογίσει τά εἰς βάρος τοῦ λαοῦ μας τεκταινόμενα ὑπό τῶν τραπεζῶν αὐτές τίς ἡμέρες, ἔγιναν ἀπό τούς ἐγκρίτους ὁμιλητές μας ἐκτενεῖς ἀναφορές στό δικτατορικό νεοταξικό καθεστώς τῶν τραπεζῶν. Ἀπεριόριστη καί ἄκρως ὑπερβολική εἶναι ἡ «συμπάθεια» τῶν φίλων καί ἑταίρων μας Εὐρωπαίων πρός ἐμᾶς! Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, φαίνεται ὁλοκάθαρα ἡ ἀμηχανία καί ἡ ἀδυναμία τῶν δικῶν μας κυβερνητῶν νά εἶναι κύριοι τοῦ ἑαυτοῦ τους καί τῶν ὁριακῶν περιστάσεων πού ζοῦμε.
Ἡ δοκιμασία πού ἐπιτρέπει ὁ ἐν Τριάδι Θεός εἶναι ἀπό τίς κρισιμότερες πού διερχόμαστε ὡς ἑλληνικός λαός. Ἡ λύπη εἶναι βαθύτατη στίς ψυχές μας, ὁ ἐσωτερικός πόλεμος εἶναι ἀσφυκτικός, ἀφοῦ εἶναι ὁ δαιμονικός πόλεμος τῆς Νέας Ἐποχῆς ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων.
Μαίνεται ὁ διάβολος. Ἡ συμπεριφορά τῶν κεντρικῶν τραπεζιτῶν εἶναι ἐξευτελιστική πρός τούς Ἕλληνες. Μᾶς στήνουν στό ἐκτελεστικό ἀπόσπασμα, στίς οὐρές ἔξω ἀπό τίς τράπεζες, γιά νά κάμψουν τό ὁμολογιακό φρόνημα ὑπομονῆς - ἡρωϊσμοῦ τοῦ ὀρθοδόξου γηραιοῦ καί ὄχι μόνο, ἕλληνα πολίτη. Καί ὅμως στίς ἀτέλειωτες οὐρές, τό σύνολο τῶν ὑπομονετικῶς καρτερούντων προσεύχονται μέ τή νοερά προσευχή, ἀνταλλάσσουν κάποιες κουβέντες παρηγοριᾶς καί ἀναμένουν ἀξιοπρεπῶς νά πάρουν τά ψίχουλα, ἀπό ὅσα μᾶς ἄφησαν τά γνωστά ἀρπακτικά ἐπί χρόνια.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν ἐπιθυμεῖ ταπεινῶς νά παρακαλέσει ὅλους τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς καί τίς ἀδελφές νά ἀρχίσουμε ὅλοι μας ἐντατικότερη προσευχή μέχρι τό τέλος τῆς ἑπόμενης ἑβδομάδος. Μποροῦμε νά συναντιώμαστε στήν κατ' ἰδίαν μας προσευχή κατά τό διάστημα 11-1 τά μεσάνυχτα, ὅπως ἔχει προτείνει καί ἕτερος πρεσβύτερος ἀδελφός ἤ πολύ ἐνωρίς τό πρωΐ. «Βασιλεῦ οὐράνιε», τό «Πάτερ ἡμῶν», ἡ πρωινή προσευχή ἤ τό «Μικρό Ἀπόδειπνο» καί ἕνα κομβοσχοίνι τῶν τριακοσίων κόμβων θά εἶναι πολύ εὐάρεστα τῷ Κυρίῳ. Ὅσοι ψηφίσουν τό ὄχι ἀσφαλῶς θά ἔχουν στό νοῦ τους τή μέχρι τώρα σκληρή καταπίεση τῶν μνημονίων πού μᾶς ἐπέβαλε στανικά ἡ Νέα Ἐποχή μέ τά ὄργανά της καί ὅσα ἐπί πλέον σκληρότερα θά μᾶς ἐπιβάλει. Ἀλλά οὔτε τό ΝΑΙ οὔτε τό ΟΧΙ θά μᾶς σώσει ἀφοῦ ἡ Νέα Ἐποχή μέ τήν ἀντίχριστη κυριαρχία της ἔχει μπερδέψει ὅλη τήν πολιτική κατάσταση καί τούς πολιτικούς μας ἄρχοντες. Κανείς ὀρθόδοξος χριστιανός νά μήν ὑβρίζει κανένα τῶν κυβερνητῶν μας, γιά νά εἰσακουσθεῖ ὡς ἄκακη ἡ διάπυρη προσευχή μας. Προσευχή ἐκτενής πρός τόν Ὕψιστο γιά νά φωτίσει καί τούς ἐδῶ πολιτικούς μας καί τούς ξένους, ὥστε μέ τήν ἔγνοια καί προστασία τοῦ Κυρίου μας νά γυρίσουν τά κάτω πάνω. Ἄς ἐπικαλούμαστε τήν Κραταιά Προστασία τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί τίς ἅγιες εὐχές τῶν μεγάλων ἁγίων τῆς ἐποχῆς μας Πορφυρίου, Παϊσίου καί Ἰακώβου καί τή θαυματουργική καί πάνσοφη παρά Κυρίου βοήθεια!

Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
Ἀρχιμ. π. Σαράντης Σαράντος
ἐφημέριος Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

http://www.orthros.eu/

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΙΩΣΗΦ ΚΑΙ ΠΑΪΣΙΟΣ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ "ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ" ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΘΑ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙ 
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΩΝ 
ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΥ 
ΚΑΙ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ! 

ΒΙΝΤΕΟ: ΟΙ ΠΡΟΡΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ


Τίποτα τυχαίο δεν υπάρχει στον κόσμο! Και πολύ περισσότερο τίποτα δεν υπάρχει τυχαίο σε ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, τη μικρή χώρα που κρατά επί αιώνες, εν μέσω θηρίων, υλισμών, εισβολών, διωγμών και μαρτυρίων, την Κιβωτό της Καινής Διαθήκης! Την Ορθόδοξη Εκκλησία του ίδιου του Χριστού μας!

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΕΡΟΝΤΩΝ 
ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ

Το Δημοψήφισμα που αναγγέλθηκε για τις 5 Ιουλίου, όλως λοιπόν "τυχαίως", είναι μία ακριβώς εβδομάδα πριν από την Εορτή - την πρώτη επισήμως εορταζόμενη φέτος - του Αγίου Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτη, που κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ.!

Αλλά το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, είναι και πάλι όλως "τυχαίως", τέσσερις μόλις ημέρες μετάτην Κοίμηση του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπεδινού, που κοιμήθηκε την 1η Ιουλίου 2009 μ.Χ., προ κρίσης!

ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ

Και οι δύο άγιοι Γέροντες, όλως "τυχαίως", μίλησαν για τα επερχόμενα! Για όσα συμβαίνουν στις μέρες μας και όσα έρχονται! Και μας τα έχουν πει όλα: την Κρίση, την ανωμαλία στην Ελλάδα, την απόσυρση των ξένων κεφαλαίων για να καταρρεύσουμε, τις απολύσεις, την πείνα, την εισβολή της Τουρκίας και την καταστροφή της στα έξι μίλια, την Εισβολή της Ρωσίας στην Τουρκία και την νίκη των Ρώσων, τονΠαγκόσμιο Πόλεμο όπου δεν θα πάρει μέρος η Ελλάδα, τον παγκόσμιο όλεθρο, την απόδοση της Κωνσταντινούπολης στην Ελλάδα και την έγερση εκ Θεού του Αγίου μαρμαρωμένου Βασιλέως Ιωάννη,την παγκόσμια αναλαμπή του Ελληνισμού, την παγκόσμια δόξα της Ορθοδοξίας!

ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ...

Δείτε προσεκτικά τα βίντεο και ετοιμαστείτε. Το ερώτημα σε λίγο δεν θα είναι "με" ή "χωρίς" το ευρώ, αλλά το "με" ή "χωρίς" τον καλό μας Θεό, που μας φέρνει και πάλι, μετά την Σταύρωση, την μεγαλύτερη και λαμπρότερη Ανάσταση που πόθησε επί μισή χιλιετία τώρα ο λαός, οι Άγιοι, οι Ήρωές μας...
Γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο! 





Ας μείνουμε όλοι ενωμένοι και αδελφωμένοι, κοντά στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την Κιβωτό μας και οι Άγιοι Γέροντες ας εύχονται για όλους εμάς και την χώρα μας…

Το "PLAN B" ...του Θεού

Α. Οι κυβερνώντες, όχι ευτυχώς όλοι, στερημένοι λόγω συνειδητής και «αθεράπευτης» αθεϊας, της θείας βοηθείας, πληρώνουν, από την οργή του Θεού και το θείο θέλημα, τις επιλογές τους.
Και τούτο, διότι ψήφισαν το νομοσχέδιο για την ισλαμοποίηση της Ελλάδος, με την χαλαρή επίδοση της ιθαγένειας σε όλους, και κυρίως με τη διάτρητη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, από όπου καθημερινά 2000 παράνομοι μετανάστες, και στην καλύτερη, πρόσφυγες, εγκαταλείπονται «ελαφρά τη καρδία» στο κέντρο της Ελλάδος, στην Ομόνοια. Οπωσδήποτε, δεν είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός το θέλει αυτό και θέλει να χαθεί τόσο άδοξα αυτός ο τόπος και ο ελληνορθόδοξος τρόπος ζωής και να γίνουν οι χριστιανοί μειονότητα μέσα στο σπίτι τους, συγχρόνως δε να ρθεί και δω το ισλαμικό χαλιφάτο και ο νόμος της σαρία.

Το δεύτερο που έκαναν οι κυβερνώντες και είναι «ύβρις», δηλαδή αλαζονεία, είναι ότι από μόνοι τους ξεχώρισαν τον εαυτό τους από την ευλογία της Εκκλησίας και του Θεού κατά την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης αρνούμενοι έστω να ασπασθούν τον Τίμιο Σταυρό και το Ευαγγέλιο, αν δεν ήθελαν τελικά να ορκισθούν. Ο Χριστός το είπε «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Μάλιστα δε, έχουν, καθώς φαίνεται, στο πίσω μέρος του μυαλού τους τον χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, έτσι ώστε να γίνει το επίσημο ελληνικό και ορθόδοξο επί αιώνες κράτος μας λαϊκό και άθεο. Θέλει όμως ο Θεός να σβήσει αυτό το φως που άναψε στην Πνύκα ο απόστολος Παύλος και κράτησαν οι Έλληνες αναμμένο 1000 χρόνια στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και 500 χρόνια στην Τουρκοκρατία;
Και το τρίτο, το χειρότερο, είναι που ψήφισαν το νομοσχέδιο, μάλλον το υπέβαλαν, περί του συμφώνου συμβιώσεως των ομοφύλων ζευγαριών. Αυτή τη βόμβα μεγατόνων που έβαλαν βαπτισμένα παιδιά της Εκκλησίας στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, δεν θα την προσπεράσει έτσι ο Θεός και ασφαλώς δεν θα αφήσει, όσο άθεοι, κι αν είναι, να διαπράξουν τέτοιο διεστραμμένο ανοσιούργημα και να χάσουν την αθάνατη ψυχή τους παρασέρνοντας και άλλους μαζί τους. Θα τους σταματήσει.
Η πίεση που δέχονται αυτές τις μέρες, θα τους κάνει, αν είναι έξυπνοι και καλοδιάθετοι, να γίνουν πιο ταπεινοί και συγκρατημένοι, γιατί αυτή η χώρα δεν είναι αμπέλι και χωράφι κανενός, που θέλει να κάνει το κομμάτι του, αλλά «γεώργιον Κυρίου», Περιβόλι της Παναγίας και σπίτι των Ηρώων και των Αγίων μας.

Β. Από την άλλη μεριά όμως, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Με όλη αυτή την ιστορία με την ΕΕ πιθανόν, όχι ο Πρωθυπουργός ή κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν «Σχέδιο Β΄», αλλά ο ίδιος ο Θεός. Η θητεία μας στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια πως αποτιμάται; Δυστυχώς ακόμη και πνευματικοί ηγέτες βλέπουν τα πράγματα μόνο οικονομικά. Μάλιστα τα βλέπουν και στραβά οικονομικά. Χάσαμε τα πάντα: αγροτική οικονομία, πρωτογενή παραγωγή, οικονομική αυτονομία, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Ναι, με την Ευρώπη και μέσα στην Ευρώπη! Ούτε οικονομικά μας προστάτεψε η Ευρώπη, ούτε εθνικά διασφάλισε τα σύνορά μας – είδαμε και τι έκανε σε Σερβία και Ρωσία – ούτε από τους γείτονες μας γλύτωσε ούτε στο μεταναστευτικό μας διευκόλυνε και μέσα στην Ευρώπη όντας υποστήκαμε τόσες ταπεινώσεις και δεχόμαστε τόσες απειλές.
Αλλά δεν είναι μόνο η οικονομική ανάλυση, που έχει τόση σημασία. Είναι η πνευματική ανάλυση. Όλα αυτά τα χρόνια η Ευρώπη φαλκίδευσε την προσωπική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έβγαλε τον χριστιανισμό από τη Συνταγματική της Συνθήκη, υιοθέτησε σε ευρύτατες περιοχές τον ισλαμικό νόμο, ανέβασε στο Έβερεστ τα δικαιώματα των μειονοτήτων συχνά σε βάρος της πλειοψηφίας, εψήφισε τη ομοφυλοφιλία και κατάργησε την παραδοσιακή οικογένεια, αγνοεί επιδεικτικά και μεροληπτικά τα δικά μας ολοκαυτώματα, κατάργησε τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, τη δημόσια εμφάνιση των χριστιανικών θρησκευτικών συμβόλων, την Κυριακή αργία, χάριν των μουσουλμάνων ασφαλώς, και έφτασε σε ακρότητες στα ήθη μέσα στις χριστιανικές ομολογίες της (γάμος και χειροτονία ομοφυλοφίλων θρησκευτικών λειτουργών της, κόμματα παιδοφίλων και κτηνοβατών). Κι όλα αυτά έρχονται και αναμένονται και τη χώρα μας με ευρωπαϊκές οδηγίες.
Ασφαλώς και δεν θάναι μάλλον μέσα στο πρόγραμμα του Θεού ο αποχριστιανισμός μας εξαιτίας και χάριν της Ευρώπης! «Μάλλον» δεν θέλει ο Θεός «πάση θυσία» να μείνουμε Ευρώπη, αλλά και να γίνουμε Ευρώπη. Πρέπει να κρατήσουμε την ταυτότητά μας και χάριν της Ευρώπης. Εμείς δεν είμαστε ούτε δυτικοί, αλλά ούτε και ανατολίτες. Είμαστε Φως και Ήλιος σε Δύση και Ανατολή.

Γ. Πήγαμε πολλές φορές στη Δύση στο παρελθόν για βοήθεια… «Δεν είν΄ εύκολες αι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλή» (+ Δ. Σολωμός, Εθνικός Ύμνος). Τη μια ζητούσαν να φιλήσουμε την παντόφλα του πάπα και την άλλη μας έκλεισαν με την αντιβασιλεία του Όθωνος 400 μοναστήρια και ήθελαν στο Σύνταγμα της Πρώτης Ελλάδος μετά την Απελευθέρωση να παίξουν στα ζάρια την Ορθοδοξία μας και να την θέσουν «εν αμφιβόλω». Τώρα αγανακτούν που μέσα στην οικονομική κρίση «οι Έλληνες συνεχίζουμε να χτίζουμε ναούς και να πηγαίνουμε στην Εκκλησία».
Ας το καταλάβουμε: πλην ελαχίστων φιλελληνικών εξαιρέσεων, οι Ευρωπαίοι δεν μας χωνεύουν, δεν μας θέλουν, μας ζηλεύουν και μας μισούν… Το λένε κάποιοι δικοί τους φιλόσοφοι. Θέλουν να μας ξεμπήξουν από την Ευρώπη. Μας βρίσκουν παντού μπροστά τους. Δεν το αντέχουν αυτό.
Προσπάθησαν πολλές φορές να το κάνουν στο παρελθόν: με τους βασιλιάδες τους, με τα φερέφωνά τους εδώ, με τη Μ. Ασία, με την κατοχή και το κατοχικό δάνειο, με την αδικία που μας έκαναν σε όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα – παρά τις υποσχέσεις τους - μετά την ηρωϊκή αντίσταση του λαού μας το 1940, με τον εμφύλιο σπαραγμό, για να μη σηκώσουμε κεφάλι και εγείρουμε αξιώσεις, με την Κύπρο, με τα Ίμια…
Τώρα προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων να μας γονατίσουν με την οικονομική δολοφονία. Μη νομίσουμε όμως ότι θέλουν πίσω τα λεφτά τους. Ναι, μας τα έδωσαν κατά καιρούς μόνο για δύο λόγους: να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας πρός αυτούς και να αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Δεν θέλουν τίποτε. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν από κάποιον που δεν έχει. «Ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος». Απλά θέλουν την εξόντωσή μας. Όποιος μπορεί ας διαβάσει το βιβλίο που εκδόθηκε πρίν από λίγο καιρό και τα λέει όλα, «Την εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου», του Τζών Πέρκινς. Θέλουν απλά το σβήσιμο από τον χάρτη των λαών που ξεχωρίζουν και αντιστέκονται.

Δ. Σ΄αυτή τη στιγμή στο νού μας πρέπει νάρθει το Μεσολόγγι… Στους Μεσολογγίτες τους στέρησαν τα πάντα… Νερό, ψωμί, μπαρούτι… Μόνο ο ουρανός τους έμεινε… Κοίταξαν ψηλά και δεν προσκύνησαν… Και αποφάσισαν, όταν ξεπέρασαν ακόμη και τα ανθρώπινα όρια της βιολογικής αντοχής, την Έξοδο! Περήφανοι όμως και αδούλωτοι. Κάποιοι βέβαια φώναξαν κάποια στιγμή, «πίσω στα κανόνια», δηλ. στα Μνημόνια και στις ανθρώπινες δυνατότητες δήθεν, που τα είχαν όμως δοκιμάσει και πλέον δεν είχε νόημα και αποτέλεσμα, και μπέρδεψαν τον κόσμο… Οι περισσότεροι όμως συνέχισαν με τον Θεό και σώθηκαν, όσοι σώθηκαν. Οι άλλοι, κι εκείνοι, έφυγαν μια για πάντα, ανατιναγμένοι και μετέωροι, λέγοντας, όπως ο Σαμψών «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Και οι δύο όμως έσωσαν κάτι το μοναδικό και αιώνιο: με τη δύναμη του πνεύματος διέσωσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία της ελληνικής ψυχής μπρος στο φόβο και την απειλή για βιολογική εξόντωση…

Το λέγει κι ο Ποιητής:

«Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο, 
κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο
κι απ’ όπου χαράζει έως όπου βυθά, 
τα μάτια μου δεν είδαν
τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι….»

(+Διονύσιος Σολωμός, Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)

Αυτό το “αλωνάκι” (το Μεσολόγγι) που εφώτισε όλο τον κόσμο τότε, ας φωτίσει κι εμάς σήμερα!

Κύριε, μόνον ή παντοδυναμία σου θά γένεις έλεος, διά τήν πρεσβεία τής Θεοτόκος καί των άγιων...


Ο Στρατηγός ’Ιωάννης Μακρυγιάννης είναι ό μεγάλος ήρωας τού 1821. Είναι ό άδολος αγωνιστής, ό ειλικρινής, ό εύλαβής καί πιστός άνθρωπος.

Ό Μακρυγιάννης ήταν αγράμματος. Έμαθε λίγα γράμματα μετά τήν απελευθέρωση σέ μεγάλη ήλικία καί κατέγραψε τις άναμνήσεις του, τούς άγώνες καί τις αγωνίες του. Καί ήξερε στις ώρες τών μεγάλων δυσκολιών, στά άδιέξοδα νά καταφεύγει μέ θερμή πίστη στόν Θεό, νά τού έκθέτει τήν άγωνία τής ψυχής του καί νά Τόν ικετεύει νά δίνει λύση στά προβλήματα νά ξεπερνά τά άδιέξοδα. Μιά τέτοια προσευχή μέ τήν απλή του γλώσσα, τόσο έπίκαιρη καί σήμερα, παραθέτουμε στή συνέχεια:
«Κύριε, μόνον ή παντοδυναμία σου θά γένεις έλεος, διά τήν πρεσβεία τής Θεοτόκος καί τών άγιων, ν’ άπλώσεις τό λαμπρό σου καί πολυτίμητο σου χέρι, τριπόστατε Θεέ, νά μάς βγάλεις άπό τό σκότο τό βαθύ καί νά μάς φέρεις εις τό φώς σου τό άληθινό τής παντοδυναμίας σου καί τής βασιλείας σου, καί νά σώσεις, Σωτήρ,καί νά σώσεις, Σωτήρη, καί νά σώσεις, Σωτήρα, τήν ματοκυλισμένη μας πατρίδα καί θρησκεία, γενικώς τήν δυστυχισμένη άνθρωπότη, όπού τήν τρώνε οί άνθρωποφάγοι οί τύραγνοι σάν σαλάτα. Κύριε, πρόσωπον καί άρετή δέν έμειναν σέ μάς τό νά σέ περικαλέσουμεν γενικώς ή άνθρωπότητα μόνον ή άγαθότη σου ή μεγάλη καί ή έσπλαχνία σου, όπού ‘ναι άβυσσος τής θαλάσσης, είναι οί έλπίδες μας νά σωθώμεν. 
Καί έσεΐς, άθώα παιδάκια όπού είστε εις τήν βασιλείαν τού Θεού, καί έσύ, Δημήτρη μου, σέ περικαλώ έγώ ό άμαρτωλός, ό πατεράκης σου, όπού δέν μ’ έλεγες πατέρα, μ’ έλεγες πατεράκη, καί μόλεγες «Άντε, πατεράκη μου, νά κάμομεν τόν σταυρό μας εις τόν Θεούλη μας καί εις τήν μητέρα μας τήν Παναίά νά μάς σώσει καί νά μάς δώσει ψωμάκι, καί νά μάς γλιτώσει άπό τό κακόν», σέ περικαλώ μέ δάκρυα, καί μουσκεύουν καί τό ίδιον χαρτί, πάρε, παιδάκι μου, όλα σου τ’ άδελφάκια καί τούς συγγενείς σου καί περικαλέστε, όλα τ’ άθώα καί άγαθά παιδάκια όπού ’στε εις τήν βασιλείαν τού Θεού, καί προσκυνάτε καί δοξολογάτε καί εύκαριστάτε τόν Θεόν τού παντός, τόν γενικόν πατέρα, τόν γενικόν άφέντη καί προστάτη τού παντός, τόν Χριστόν, τήν Θεοτόκον καί τούς άγιους, ότι έμεΐς δέν μποροϋμεν νά προσκυνήσουμεν τήν παντοδυναμίαν του καί τήν βασιλείαν του, είμαστε μολυσμένοι, είμαστε παραλυμένοι, είμαστε οί χερότεροι άπ’ ούλο του τό πλάσμα, καί περικαλέστε, άθώα παιδιά, νά σώσει τήν πατρίδα σας, τήν θρησκεία σας, τούς γονέους σας καί τούς συγγενείς σας, γενικώς τήν άνθρωπότη, καί νά μάς βγάλει άπομέσα άπό τό σκότος καί άπό τήν τυραγνίαν όπου μάς έχουν οί κακίες μας καί ή άπιστία μας, καί νά μάς φέρει εις τό φώς τό άληθινόν τής παντοδυναμίας του καί τής βασιλείας του, καί νά μάς εύλογήσει καί νά μάς συγχωρέσει, τούς άμαρτωλούς, νά μάς καθερίσει καί νά μάς άναστήσει ώς τόν Λάζαρο- καί όποτε είναι ή άγαθή του θέληση, γένοιτο τό άγαθό του θέλημα, νά μάς άξιώσει νά τόν προσκυνήσουμεν καί νά τόν δοξολογήσουμεν μέ καθαρά ψυχή, ώς ορθόδοξοι χριστιανοί, κατά τήν σταύρωση τού σταυρού τού σταυρωμένου καί λαμπρού καί άναστεμένου, μέσα εις τήν έκκλησίαν του, εις τήν Αγίαν Σοφία, καί νά μάς δώσει πίστη καθαρά νά δοξάζομεν τήν παντοδυναμίαν του καί τήν βασιλείαν του, καί νά μάς άξιώσει νά είμαστε τίμιοι άνθρωποι εις τήν κοινωνίαν, νά μάς σώσει έδώ καί εις τήν παντοτινή ζωή».

Στρατηγού Μακρυγιάννη, Οράματα καί θάματα, έκδ. Μορφωτικού Ιδρύματος ‘Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1983, σελ. 158-159.

Πνίγηκαν επειδη την κατασκεύασαν, αλλά δεν πίστευαν στο κακό που ερχόταν...



Ήμουν στο λεωφορείο και δίπλα μου καθόταν μία κυρία. Περνώντας έξω από έναν Ιερό Ναό έκανα το σταυρό μου.
Παρακινούμενη από εμένα έκανε και εκείνη κάτι σαν σταυρό –γρήγορα –γρήγορα- κάτι σαν ανακάτεμα! 
Της λέω.. «αυτόν τον σταυρό που κάνεις δεν τον φοβάται ο διάβολος» έτσι όπως τον κάνεις είναι σαν να κοροϊδεύεις. Θίχτηκε τότε εκείνη και μου λέει… «τι είναι αυτά που λέτε; το ξέρετε πως εγώ είμαι πολύ πιστή και βοηθάω την εκκλησία όσο μπορώ;» Της απάντησα πως δεν το ήξερα και συνέχισα….
«Δηλαδή εκκλησιάζεστε, εξομολογείστε, κοινωνάτε, και συμμετέχετε στα μυστήρια της εκκλησίας;»
Δεν εκκλησιάζομαι συχνά, μου λέει, ούτε συμμετέχω ιδιαίτερα, αλλά βοηθάω όσο μπορώ την εκκλησία. Έχω δώσει ένα σωρό λεφτά για να χτιστούν εκκλησίες, για να εξοπλιστούν με τα απαραίτητα, για να αγιογραφηθούν τόσοι Άγιοι….!!!
Χίλιες εκκλησίες να χτίσεις, αν δεν μπεις μέσα, δε σώζεσαι… της απάντησα! Η Εκκλησία σαν κιβωτός που είναι, το ξέρεις πως πρέπει να μπεις μέσα για να σωθείς; Ξέρεις τι απέγιναν αυτοί που έφτιαξαν την κιβωτό του Νώε; ΠΝΙΓΗΚΑΝ!
Πνίγηκαν επειδη την κατασκεύασαν, αλλά δεν πίστευαν στο κακό που ερχόταν και έμειναν απ’ έξω! Γι’ αυτό όσες εκκλησίες και να φτιάξει ο άνθρωπος και όσα μοναστήρια, αν δεν μπει μέσα στην κιβωτό που λέγεται εκκλησία, να κοινωνάει το σώμα και το αίμα του Χριστού, δε σώζεται.

Του μακαριστού Δημητρίου Παναγόπουλου

http://www.diakonima.gr

Αλίμονο στους απροετοίμαστους!


Φωτο:kosmaser.wordpress.com

Κάθε μέρα να περιμένεις τον θάνατό σου και να ετοιμάζεσαι για εκείνη την πορεία. Γιατί το φοβερό πρόσταγμα θα έρθει την ώρα που δεν το περιμένεις, και αλίμονο σε όποιον βρεθεί απροετοίμαστος. Αν μάλιστα είσαι νέος, πολλές φορές ο εχθρός σου ψιθυρίζει: «Νέος είσαι ακόμη· απόλαυσε τις ηδονές σου, και στα γεράματα μετανοείς. Γνωρίζεις βέβαια πολλούς που και εδώ απόλαυσαν τις ηδονές και έπειτα μετανόησαν και κέρδισαν τα ουράνια αγαθά. Τί θέλεις λοιπόν από αυτή την ηλικία να ταλαιπωρείς το σώμα σου; Δεν σκέφτεσαι μήπως αρρωστήσεις;»...

Εσύ όμως να αντισταθείς στον εχθρό και να πεις: «Διώκτη και εχθρέ των ψυχών! Πάψε να μου ψιθυρίζεις τέτοια πράγματα. Αν ο θάνατος με βρει στα νιάτα μου και δεν προλάβω να γεράσω, τί θα απολογηθώ μπροστά στο δικαστικό βήμα του Χριστού; Γιατί βλέπω πολλούς νέους να πεθαίνουν και γέρους να ζουν πολλά χρόνια, και είναι άγνωστη στους ανθρώπους η ώρα του θανάτου. Αν λοιπόν με βρει ο θάνατος, μπορώ να πω τότε στον Κριτή· “Ο θάνατος με πήρε νέο και γι αυτό γύρισέ με στη ζωή, για να μετανοήσω”; Όχι βέβαια. Άλλωστε βλέπω πως δοξάζει ο Κύριος όσους τον υπηρετούν από τα νιάτα μέχρι τα γεράματα. Ο ίδιος είπε στον προφήτη Ιερεμία· “Θυ­μήθηκα το έλεος της νιότης σου και την αγάπη της ωριμότητάς σου, καθώς ακολουθούσες πιστά τον άγιο Θεό του Ισραήλ”. Αντίθετα, βλέπω πως έλεγξε ο προφήτης Δανιήλ, αν και ήταν νέος, εκείνον που από τα νιάτα του ως τα γεράματα πορεύτηκε με τον λογισμό της πλάνης· του είπε· “Γερασμένε μέσα στην κακία, τώρα σε βρήκαν οι αμαρτίες που έκανες προηγουμένως”. Γι’ αυτό και το άγιο Πνεύμα μακαρίζει όσους από τα νιάτα τους σηκώνουν τον ζυγό του Χριστού και λέει· “Είναι καλό για τον άνθρωπο να σηκώσει τον ζυγό από τα νιάτα του”. Φύγε λοιπόν μακριά μου, εργάτη της ανομίας και κακέ σύμβουλε. Ο Κύριος ο Θεός να αχρηστέψει τα τεχνάσματά σου, και εμένα να με σώσει από τις παγίδες σου με τη δύναμη και τη χάρη του».
Να έχεις λοιπόν, αγαπητέ, πάντοτε στον νου σου την ημέρα του τέλους σου, όταν θα είσαι ξαπλωμένος στο στρώμα σου και θα ψυ­χορραγείς. Αλίμονο, τί μεγάλος φόβος και τρόμος σφίγγει την ψυχή εκείνη την ώρα, και μάλιστα αν έχει τη συνείδηση να την κατηγορεί! Αν έκανε κάτι καλό σε αυτή τη ζωή, αν δηλαδή υπέμεινε θλίψεις και προσβολές για χάρη του Κυρίου και αν έκανε όσα είναι αρεστά σε αυτόν, οδηγείται με πολλή χαρά από αγίους αγγέλους ψηλά στον ουρανό. Όπως ο εργάτης που μοχθεί στη δουλειά όλη τη μέρα, περι­μένει τη δύση του ήλιου για να πάρει μετά από τον κόπο τον μισθό του και να ξεκουραστεί, έτσι περιμένουν και οι ψυχές των δικαίων την ημέρα εκείνη.
Οι ψυχές, αντίθετα, των αμαρτωλών είναι γεμάτες φόβο και τρό­μο εκείνη την ώρα. Όπως ένας κατάδικος, που τον έπιασαν οι φύλακες και τον πηγαίνουν στο δικαστήριο, έχει αγωνία και τρέμει ολόκληρος καθώς σκέφτεται τα βασανιστήρια που θα του κάνουν, έτσι και οι ψυχές των αμαρτωλών τρέμουν φοβερά την ώρα εκείνη, καθώς συλ­λογίζονται το ατέλειωτο βασανιστήριο της αιώνιας φωτιάς και τις άλλες τιμωρίες που δεν θα έχουν τέλος και σταματημό. Και αν κά­ποιος πει στους αγγέλους που τον τραβούν με βία: «Αφήστε με λίγο να μετανοήσω», κανείς δεν τον ακούει· ή μάλλον του αποκρίνονται: «Όταν είχες καιρό, δεν μετανοούσες, και τώρα υπόσχεσαι να μετα­νοήσεις; Όταν το στάδιο ήταν σε όλους ανοιχτό, δεν αγωνίστηκες, και θέλεις να αγωνιστείς τώρα, που όλες οι πόρτες έκλεισαν και πέ­ρασε ο καιρός του αγώνα; Δεν άκουσες τον Κύριο που είπε· “Να είστε άγρυπνοι, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα”;»
Αυτά και τα παρόμοια γνωρίζοντας από πριν, αγαπητέ, να αγω­νίζεσαι, όσο ακόμη έχεις καιρό. Και να κρατάς τη λαμπάδα της ψυχής σου πάντοτε αναμμένη με την εργασία των αρετών, ώστε να βρεθείς έτοιμος, όταν έρθει ο Νυμφίος, και να μπεις μαζί του μέσα στον ουράνιο γαμήλιο θάλαμο μαζί με τις άλλες παρθένες ψυχές, οι οποίες με τη ζωή τους φάνηκαν αντάξιές του.

(Αγίου Εφραίμ του Σύρου)
(Ευεργετινός, τ. Α΄, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 2001, σ.61-63)


Να ''κυνηγάμε''την ευχη

Στήν ώρα τής διακονίας (εργασίας) μας, ή οτιδήποτε άλλο κάνουμε, αντί νά αργολογήσουμε, αντί νά συζητήσουμε, αντί να πούμε ιστορίες, αντί νά πούμε πνευματικά, καλύτερα είναι νά λέμε τήν "ευχή". Γιατί μέσα καί στά πνευματικά ακόμη θά υπάρχει καί μία κατάκριση, ένα κουτσομπολιό, μία αργολογία, μία μεμψιμοιρία,, θά υπάρξουν αστεϊσμοί, διάφορα.
Όταν μάς έρχεται διάθεσις γιά συζήτηση, όταν μάς πιάνει πλήξη, μάς πιάνει στενοχώρια, νά ξέρετε είναι γιατί δέν κυνηγάμε τήν "ευχή". Νά τήν κυνηγήσουμε, όπως τήν κυνηγούσαν οί Πατέρες οί άγιοι, όπως τήν κυνήγησαν πνευματικοί άνθρωποι στόν κόσμο καί αισθάνθηκαν τήν Χάρι τού Θεού. Γιορτές καί Κυριακές πού έχουμε περισσότερο χρόνο νά λέμε τήν "ευχή" (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), νά τόν εκμεταλευώμαστε τόν χρόνο.


Από τό βιβλίο: Γερόντισα Μακρίνα - Λόγια Καρδιάς, εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας οδηγήτριας Πορταριά Βόλου. 

Με ποιο δικαίωμα οι τράπεζες έκλεισαν και κρατούν το μισθό μου ή την σύνταξή μου;

Αυτή την ερώτηση δέχτηκα από πολλούς φίλους της Ιεράς Μονής μας και από πνευματικά μου παιδιά.
Θεωρώ ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και απασχολεί πολλούς Έλληνες, γι' αυτό και απαντώ δημοσίως.
Αδέλφια μου, οι περισσότεροι πολιτικοί που κυβερνούν τα Κράτη και τους λαούς, είναι δυστυχώς επιλεγμένα πρόσωπα και όργανα συνήθως σκοτεινών δυνάμεων και ξένων κέντρων.

Ένα λαό τον γονατίζεις πρώτα οικονομικά και μετά τον κατευθύνεις εκεί που εσύ θέλεις.
Έτσι ενήργησαν όλοι οι πολιτικοί μας, γι' αυτό και δια νόμων άλλαξαν τον τρόπο πληρωμής των μισθωτών και των συνταξιούχων. Αποφάσισαν τα χρήματά σου, να μην σου δίνονται απευθείας στα χέρια σου από τον εργοδότη σου, αλλά μέσω τρίτων, ξένων οργανισμών, όπως είναι οι Τράπεζες, ώστε μετά να σε οδηγούν οι τραπεζίτες εκεί όπου αυτοί θέλουν. Και ιδού σήμερα τα αποτελέσματα!!!

Ένας ολόκληρος λαός, δεν κάνει ότι θέλουν οι Τραπεζίτες, γι' αυτό και τον εκβιάζουν κλείνοντας την στρόφιγγα των χρημάτων, δίνοντάς του μόνο 60 ευρώ.

Εκβιάζεται ένας ολόκληρος λαός και οι άρχοντές του αδυνατούν να κάνουν κάτι... Διότι οι ίδιοι θέσπισαν αυτούς τους νόμους, να πληρωνόμαστε δηλαδή μέσω των τραπεζών. Έδωσαν δυστυχώς οι άρχοντες δια νόμου την εξουσία στο πρώτο θηρίο της Αποκαλύψεως που είναι οι Τραπεζίτες, με αποτέλεσμα να κυβερνούν σήμερα οι τράπεζες, λέγοντάς μας:

“Κάνετε όσα διατάσουμε και επιθυμούμε ή κλείνουμε τις τράπεζές μας και χάνετε τα χρήματά σας πεθαίνοντας από πείνα”!!! Ιδού γιατί μας οδήγησαν να λαμβάνουμε το μισθό μας, από τα χέρια των Τραπεζιτών.

Σας υπενθυμίζω αδελφοί μου, ότι όταν εμφανιστεί ο Αντίχριστος, το ίδιο ακριβώς θα κάνει. Θα εκβιάζει ωμά τους λαούς της γης λέγοντάς τους: “Θέλετε χρήμα; Δεχθείτε τις απόψεις μου, δεχθείτε το θέλημά μου, δεχθείτε το χάραγμά μου!!! Διαφορετικά κλείνω τις τράπεζες και χάνετε όλα τα χρήματά σας, πεθαίνοντας μετά από πείνα...”

Πριν να είναι αργά, ας αντισταθούμε τώρα. Ας ζητήσουμε τώρα την αλλαγή του τρόπου πληρωμής και καταβολής των μισθών και των συντάξεών μας. Αυτός που πληρώνει, αυτός και διατάζει. Όχι λοιπόν, στις πληρωμές μισθών και συντάξεων μέσω τραπεζών. Επιστροφή, στο παλαιό σύστημα πληρωμής.
Εύχομαι κάποιοι αδελφοί μας, να κατανοήσουν έστω και τώρα, γιατί όλα αυτά τα χρόνια, από το 1984, αντιδρούμε στις ηλεκτρονικές κάρτες και στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Γνωρίζαμε όταν ψήφιζαν αυτούς τους νόμους που θα μας οδηγήσουν.

Σε λίγο η γνώμη σου λαέ, δεν θα υπολογίζεται και ήδη δεν σε υπολογίζουν. Θα σε κυβερνούν και ήδη το βλέπεις, ότι σε κυβερνούν ξένοι Τραπεζίτες και όχι οι πολιτικοί που εσύ εξέλεξες. Κυβερνούν οι Τραπεζίτες εσένα και τη χώρα μας, το σπίτι σου και την οικογένειά σου. Σε έκαναν να εξαρτάσαι από αυτούς, αφού πέτυχαν πρώτα να κρατούν τα χρήματά σου στα δικά τους χέρια.
Αντιστάσου τώρα!!! Ζήτα τώρα να αλλάξει το οικονομικό σύστημα πληρωμής και να επιστρέψουμε στον παλαιό τρόπο, διαφορετικά συνεχώς θα σε εκβιάζουν. Θα είσαι υποχρεωμένος να πειθαρχείς στις εντολές τους, για να λαμβάνεις τους μισθούς σου.

Πάρε τη ζωή σου και των παιδιών σου στα χέρια σου και αντιστάσου, πριν να είναι αργά. Αυτοί (οι Τραπεζίτες) αποφασίζουν για σένα και το μέλλον σου, χωρίς εσένα. Θέλεις να ζήσεις ως σκλάβος για ένα μισθό, κάνοντας υπακοή στα θελήματα των Τραπεζιτών ή ελεύθερος διώχνοντας από τη χώρα μας τους Τραπεζίτες; Στη δεύτερη επιλογή σου θα πεινάσεις μεν αφού αυτοί σου πήραν τον μισθό σου, αλλά δεν θα είσαι ΣΚΛΑΒΟΣ!!! Έρχεται σε λίγο μεγάλη οικονομική σκλαβιά σε όλη την Ευρώπη.

Μην ξεχνάτε, ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη στο ΙΓ’ Κεφάλαιο, μας λέει ξεκάθαρα ότι ο Αντίχριστος θα μας εκβιάζει λέγοντάς μας: «Δεν μπορείς να πουλήσεις ή να αγοράσεις κάτι, παρά μόνο όποιος δεχθεί και πάρει το χάραγμά μου».

Εύχομαι να ακούσετε την φωνή μου.

Του Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη


Είπε Γέροντας Μοναχός για το δημοψήφισμα…

Επικοινωνήσαμε με ευλαβή Γέροντα μοναχό, που έχει χιλιάδες πνευματικά παιδιά σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό και τον ρωτήσαμε, τι να ψηφίσουμε στο δημοψήφισμα και εκείνος μας απάντησε:

«Παιδιά μου, η Ελλάδα πνευματικά βλάφτηκε από την Ευρώπη. Δεν ακούτε τόσο καιρό τους Μητροπολίτες σας και τους παπάδες σας, που φωνάζουν κατά των πολιτικών γάμων, κατά του συμφώνου συμβιώσεως των ομοφυλοφίλων και πολλών άλλων ξένων ηθών και εθίμων, που αλλοίωσαν την Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας; Μήπως όμως ωφεληθήκαμε και οικονομικά; Πάλι όχι, δείτε που οδήγησαν σήμερα τη χώρα μας. Έφτασαν στο σημείο να μας εκβιάζουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Γι’ αυτό όσοι πιστεύουν στο Χριστό και στην Ορθοδοξία, την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 ας πουν το ΟΧΙ στους Ευρωπαίους. Οι Έλληνες πεθαίνουν όρθιοι και όχι σκλάβοι. Έτσι είπαμε το ΟΧΙ και το 1940 γράφοντας ιστορία, πεθάναμε μετά από την πείνα της κατοχής, αλλά μείναμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Παιδιά μου,
«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιάς και φυλακής».
Η ιστορία κάνει κύκλους και ήρθε η σειρά μας να πούμε το ΟΧΙ.


Ποιό εἶναι τό σημαντικότερο πρᾶγμα γιά τή ζωή ἑνός ἀνθρώπου;-



Ἐρώτηση:
-Ποιό εἶναι τό σημαντικότερο πρᾶγμα γιά τήν πνευματική ζωή ἑνός ἀνθρώπου;

Ἀπάντηση:
-Τό νά κρατήσουμε στήν καρδιά μας τήν εἰρήνη.
Μήν ἀφήσετε αὐτήν τήν εἰρήνη νά διαταραχθεῖ γιά κανένα λόγο. Ἡ εἰρήνη πρέπει νά βασιλεύει στήν καρδιά μας-ἡ εἰρήνη καί ἡ ἡσυχία.

Ἡ κατάσταση τῶν πεπτωκότων πνευμάτων ἀποτελεῖται ἀπό χαοτικούς λογισμούς. Ὁ δικός μας ὁ νοῦς ὅμως πρέπει νά μείνει συγκεντρωμένος, ἀδιάσπαστος καί νηφάλιος. Ὁ Θεός μπορεῖ νά εἰσέλθει μονάχα σέ ἕνα νοῦ πού εἶναι ἀδιάσπαστος.

Παράλληλα μέ τή διαφύλαξη τῆς εἰρήνης στήν καρδιά σας, ἐξασκηθεῖτε καί στήν ἀκινησία κατενώπιον τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει νά ἔχουμε ἀδιαλείπτως τή συνείδηση ὅτι στεκόμαστε ἐνώπιον τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου καί ὅτι Ἐκεῖνος μᾶς βλέπει συνεχῶς. Πρέπει νά μάθουμε νά ξυπνᾶμε μέ τόν Κύριο καί νά πηγαίνουμε γιά ὕπνο μαζί Του, νά τρῶμε, νά ἐργαζόμαστε καί νά βαδίζουμε μαζί Του. Ὁ Κύριος εἶναι πανταχοῦ παρών σέ ὅλα τά πράγματα

Μποροῦμε νά βροῦμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα μας. "Κατέλθετε στήν καρδιά σας κι ἐκεῖ θά βρεῖτε τήν κλίμακα πού ὁδηγεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ", λέει ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος.

Ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς διδάσκει ὅτι "ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐστί… δικαιοσύνη και εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ" (Ρωμ. 14:17). Τό πρῶτο σκαλοπάτι στό δρόμο πρός τήν κοινωνία μέ τόν Θεό εἶναι τό ὁλοκληρωτικό δόσιμο τοῦ ἑαυτοῦ μας σ' Ἐκεῖνον. Κατόπιν αὐτοῦ, εἶναι ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ πού ἐνεργεῖ μέσα μας.

Κοινωνία μέ τόν Θεό σημαίνει ὅτι ὁ Θεός ἐνοικεῖ μέσα μας, καί ὅτι ἡ ἐνέργειά Του λειτουργεῖ μέσα μας. Τό πνεῦμα μας ἐνδύεται τόν Θεό κι Ἐκεῖνος κυβερνᾶ ὅλα μας τά συναισθήματα, τό θέλημα καί τόν νοῦ μας. Κι εἴμαστε ἔτσι σάν ἕνα ἐργαλεῖο στά χέρια Του. Κινεῖ τούς λογισμούς, τίς ἐπιθυμίες καί τά συναισθήματά μας, καί κατευθύνει τά λόγια καί τά ἔργα τῶν χειρῶν ἡμῶν.


ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ (Περί τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνα)
Ἐν πλῷ

Να είσαι ήρεμος σαν το βάθος της θάλασσας

~Ας κυματίζει η ζωή γύρω σου σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα, εσύ να φροντίζεις να είσαι ήρεμος με την ψυχή σου σαν το βάθος της θάλασσας.

Ένας στρατηγός κοίταζε ψυχρά τον στρατό του στη μάχη, πως πηγαίνουν την μια στιγμή μπροστά την άλλη πίσω. Όταν οι φοβισμένοι υπασπιστές του μετέφεραν την ολοκληρωτική ήττα, αυτός δεν άλλαξε καθόλου. “Πώς έτσι;” τον ρωτούσαν αργότερα. Και αυτός απάντησε: “Όταν με γέννησε η μητέρα μου, εγώ δεν ήξερα ούτε για ήττα, ούτε για νίκη. Γιατί σαν ώριμος άνθρωπος δεν θα μπορούσα να έχω την ίδια στάση που είχα σαν βρέφος;”. Ή εκείνα τα παρόμοια λόγια του δίκαιου Ιώβ: “Γυμνός βγήκα από την κοιλία της μητέρας μου, γυμνός και θα επιστρέψω” (Ιώβ α΄,21).

Μια μητέρα μάλωνε τον γιό της, που τρία χρόνια ταξίδευε στον κόσμο. “Άφησες το σπίτι σου και έφυγες να περιπλανιέσαι!” – “Κάνεις λάθος, μητέρα”, απάντησε ο γιός, “τα πόδια μου και τα μάτια μου περιπλανιόντουσαν στον κόσμο, όμως εγώ και τα τρία χρόνια τα πέρασα μαζί σου κάτω από αυτή τη στέγη”.

Ο άνεμος μπορεί να κουνήσει μια βελανιδιά όσο θέλει, η ρίζα της βελανιδιάς θα παραμείνει ήρεμη. Η βελανιδιά ρίζωσε βαθιά στη γη, και τούτο είναι εκείνο που την σώζει απ’ όλους τους ανέμους. Έτσι κι εσύ πρέπει με την ψυχή, με τη ρίζα της ψυχής σου, βαθιά να ριζώσεις στον Θεό και τούτο είναι το μόνο που μπορεί να σε σώσει απ’ όλους τους επικίνδυνους κυματισμούς και τις αμφιταλαντεύσεις.

από το βιβλίο: “Στοχασμοί περί καλού και κακού” – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (Εκδόσεις – Εν πλω).

«Η ελπίδα και η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι η μεγαλύτερη ασφάλεια»

- Γέροντα, ακόμη αντιμετωπίζω το καθετί ανθρώπινα και όχι πνευματικά, κι έχω αγωνία.

- Εσύ βάζεις τα προγράμματα σου μπροστά από τα προγράμματα του Θεού, γι’ αυτό βασανίζεσαι. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό και με την ταπείνωση όλα τα προβλήματα λύνονται. Να κάνης αυτό που μπορείς εσύ και μετά να αφήνεσαι στην θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα. Η ελπίδα στον Θεό είναι τονισμένη πίστη είναι η μεγαλύτερη ασφάλεια για τον άνθρωπο.

Μικρό πράγμα είναι να έχη κανείς σύμμαχο τον Θεό; Θυμάμαι, πριν πάω στο στρατό, έκανα προσευχή στην Αγία Βαρβάρα να με βοηθήση - την είχα σε ευλάβεια, γιατί πήγαινα στο εξωκκλήσι της από μικρός και προσευχόμουν. «Ας κινδυνεύσω στον πόλεμο, είπα, αλλά μόνον άνθρωπο να μη σκοτώσω». Και πώς τα οικονόμησε ο Καλός Θεός! Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, ενώ άλλους που ήταν μορφωμένοι τους έστειλαν στην πρώτη γραμμή σαν απλούς στρατιώτες, τουφεκιοφόρους, εμένα που ήμουν του δημοτικού με πήραν για ασυρματιστή! Μου έλεγαν οι άλλοι: «Έχεις μεγάλο μέσο». «Βρε τί μέσο έχω; Δεν έχω κανένα γνωστό». «Τι; μας κοροϊδεύεις;», μου έλεγαν. «Ποιον έχεις στο Γενικό Επιτελείο;». Αφού επέμεναν, τους έλεγα κι εγώ: «Έχω στο Γενικό Επιτελείο τον Χριστό». Έτσι δεν χρησιμοποίησα ποτέ ντουφέκι.

- Γέροντα, πώς αυξάνει η ψυχική αντοχή;

- Με την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στον Θεό, οι οποίες δίνουν δυνάμεις πολλές. Πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού με απόλυτη εμπιστοσύνη και να βλέπουμε την κάθε δοκιμασία σαν δώρο σταλμένο από την αγάπη του Θεού. Ο άνθρωπος που έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον Θεό χαίρεται τα πάντα. Είτε είναι άρρωστος, είτε μένει νηστικός, είτε τον αδικούν, είτε…, είτε…, πιστεύει ότι ο Θεός τα έχει επιτρέψει, ελπίζει στον Θεό και είναι πάντα ασφαλισμένος στο λιμάνι της ελπίδος του Θεού.

Από το βιβλίο «Πάθη και Αρετές»,
Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι Ε΄

http://xristianos.gr

π.Αθανάσιος Μυτιληναίος: Πόλεμος και συγκέντρωση τροφίμων

Πρέπει να ετοιμάζεστε... 
Να έχουμε λιτότητα… 
να ετοιμαζόμαστε να φάμε 
και να ζήσουμε με το ελάχιστο.
Ένα προκομμένο σπίτι έχει το γνωστό κελάρι.