Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, πνευματικά πάντα ζωντανός και παρών στα εθνικά γεγονότα. Θα εκπλαγείτε διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί, όμως θα πρέπει και να φρίξετε και για την αμετανοησία μας. Ευχαριστώ από καρδίας τον Άγιο Γέροντα από το ακριτικό νησί της πατρίδας μας, που μου απέστειλε το κείμενο.
Είναι γνωστή και πολλάκις βεβαιωμένη η αγάπη και η μακροθυμία Του Θεού προς το γένος ημών των Ελλήνων. Στο αποκαλυπτικό κείμενο που ακολουθεί, απλώς επαναλαμβάνεται. Δεν είναι, όμως, ανάγκη να επαναληφθεί η αχάριστη και θρασεία προσκόλλησή μας στην πολυποίκιλη αμαρτία, η οποία πολλαπλασιάζει την εθνική αμαρτία και μειώνει τη δυνατότητα γρήγορης Αναλαμπής της Ορθοδοξίας κι αίγλης του έθνους, λόγω της επιβολής δικαίων επιτιμίων από τον αγαθότατο Ιησού Χριστό μας.
Ας επωμιστούμε τις ευθύνες μας. Ο λίγος χρόνος που μένει για τα γεγονότα, πρέπει και μας συμφέρει να είναι, χρόνος τιμίας μετανοίας.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης
ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
Αθήνα, 24 – 10 – 2015
ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ
Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή, η Θεοτόκος η Αγνή σταυρώνει το χαρτί.
Η Παναγία η Δέσποινα κρατάει την Ελλάδα, στην άγια τη Σκέπη Της φοράει τώρα μαύρα.
Τα δάκρυα ποτάμι στα πόδια Του Θεού, στα χέρια Της κρατάει τα χέρια Του Υιού.
Έρχεται καταιγίδα, εξομολογηθείτε, σταυρό και την ευχή στα χείλη να κρατείτε.
Στο πετραχήλι αφήστε μίσος, μνησικακία, κλειστείτε στο ταμείο σας, έρχεται καταιγίδα.
Με Θεία Κοινωνία να είστε οχυρωμένοι, με καθαρά καρδία να είστε τειχισμένοι.
Ζητήσατε συγχώρηση, προτού ο ήλιος δύσει, ζητήσατε συγχώρηση, αν έχετε αδικήσει.
Το αίμα μαρτυρίου που έχει μνησικακία, μαρτύριο δε λογίζεται στον Κύριο και Μεσσία.
Το αίμα που επότισε τον άγιο τόπο αυτό, βοά στον Ουρανό, θα φέρει λυτρωμό.
Όσοι μαρτυρήσανε για Του Χριστού την Πίστη, θυμίαμα του Ουρανού, στον Άγιο τον Κτίστη.
Ο Άγιος Βατάτζης κρατάει το σπαθί, το απόθεσε στα πόδια του μόνου Λυτρωτή.
Ο Κύριος το σταύρωσε, ευλόγησε την κόψη, με των εχθρών της Πίστεως γρήγορα θα ματώσει.
Όσοι νομίζουν πως κρατούν τις τύχες των εθνών, σαν σκεύη κεραμέως αυτοί θα συντριβούν.
Ο Μέγας Παντοκράτορας κρατάει την Ελλάδα, στα ματωμένα χέρια Του της Πίστεως η δάδα.
Θα λάμψει η Ορθοδοξία σε κάθε σπιθαμή, απ’ τη μικρή Ελλάδα το φως θ’ απλωθεί.
Ο λόγος Του Κυρίου παντού θα κηρυχθεί, μετά την καταιγίδα ο ήλιος θ’ αναδυθεί.
Θα είναι ο ήλιος Του Θεού, με το άκτιστο το φως, « ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ » γράφει ψηλά ο ουρανός.
Μετά την καταιγίδα θα έρθει θεία λιακάδα, απ’ τη μικρή Πατρίδα θα λάμψει πάλι η δάδα.
Το άκτιστο το φως θα ανάψει τις καρδιές, των νέων αποστόλων, στις καθαρές ψυχές.
Θα είναι η ματιά του ίδιου Του Ιησού, ο λόγος τους φωνή Του ίδιου Του Θεού.
Η Ελλάδα ανεβαίνει ξανά το Γολγοθά, στα χέρια και τα πόδια της περνάνε τα καρφιά.
Την Ελλάδα εμοιράσανε τα αλλόθρησκα τα έθνη, οργή απ’το Θεό σε λίγο θα’χει έρθει.
Την Ελλάδα την πουλήσανε για μια χούφτα φακή, τριάκοντα αργύρια ήταν η τιμή.
Να ξέρατε οι άθεοι τι έχουνε υπογράψει, μα ο Κύριος δεν είπε ακόμη την τελευταία λέξη.
Την κάρτα, υπογράψανε να’ρθει, του αντιχρίστου, την υπογραφή αυτή την έσβησε το χέρι Του Υψίστου.
Όσοι την κάρτα υπέγραψαν, υπέγραψαν φωτιά, τα λόγια της Αποκάλυψης θα βγουν αληθινά.
Δε θα προλάβει να δοθεί η κάρτα του αντιχρίστου, γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στα χέρια Του Υψίστου.
Κρατάει, ο Χριστός, το μέλλον της Ελλάδας, η Σκέπη Της Θεομήτορος και Της Αγίας Τριάδας.
Όσοι αιματοκύλισαν τη γη της Μικράς Ασίας, ουαί απ’ Τον Κύριο ακούγεται, έρχεται η οργή η θεία.
Το αίμα των Μαρτύρων θα πνίξει τον εχθρό, σαν τρίχρονο δαμάλι θα είναι το αίμα αυτό.
Κύπρο, Μικρά Ασία, Πόλη του Κωνσταντίνου, σε λίγο θα ανεμίζει η σημαία του Βυζαντίου.
Του Βυζαντίου ο Αετός επέταξε ξανά, του Αγίου Βατάτζη το σπαθί στα νύχια το κρατά.
Και θα το δουν τα έθνη, κι αυτό θα προσκυνήσουν, τον Τίμιο Σταυρό όλοι θα ατενίσουν.
Βλέπουν οι άπιστοι εχθροί τον Τίμιο Σταυρό, πάνω απ’ την Ελλάδα να απλώνει παντού φως.
Βάλτε σε κάθε σπιτικό σημαία Ελληνική, που έχει τον Τίμιο Σταυρό, ο Κύριος να σας δει.
Σταυρώστε τις οικίες σας με άγιο ευχέλαιο, να έχετε ανοικτό Θείο Ευαγγέλιο.
Καντήλι αδιαλείπτως να είναι αναμμένο, θυμίαμα και αγιασμό στο σπίτι φυλαγμένο.
Νηστεία, αγρυπνία, στα χείλη η ευχή, έρχεται καταιγίδα, κανείς μην φοβηθεί.
Έρχονται τα δεινά και όσα έχουν προφητευθεί, τα λόγια του Πατροκοσμά, μια ανάσα μια πνοή.
Η Ελλάδα θα πονέσει, θα ανέβει στο σταυρό, μα θα ‘ρθει η ανάσταση μετά τον τρυγητό.
Η ευχή Του Ιησού να είναι στην καρδιά σας, να είναι στα χείλη, στην ψυχή, να ‘ναι στη διάνοιά σας.
Να είστε καθαροί, να είστε με Τον Ένα, το αίμα Του Ιησού να είναι στον καθένα.
Η μπόρα η δαιμονική εσάς να προσπεράσει, φωτιά, πυρ και θειάφι, τον κόσμο θα χαλάσει.
Η κιβωτός εκλείστηκε, λάμπει στον Ουρανό, η καταιγίδα έρχεται, μη χάνετε καιρό.
Το μέτωπο ακουμπήστε στα πόδια Του Θεού, τα δάκρυά σας μύρο στο Θρόνο Του Ιησού.
Όσοι αλώβητοι θα βγουν από την καταιγίδα, του Ευαγγελισμού θα είναι η πυξίδα.
Θα δείχνει την Αγιά Σοφιά, του κόσμου τη μητέρα, θα ‘ναι ξανά στο Θρόνο Της εκεί η Πλατυτέρα.
Το « Τη Υπερμάχω …» θ’ακουστεί ξανά μέσα στην Πόλη, θα αντηχεί ο ύμνος Της στην οικουμένη όλη.
Όσοι θα έχουν μείνει, αυτοί θα προσκυνήσουν, την Υπέρμαχο Στρατηγό θα τη δοξολογήσουν.
Το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε θα ψάλλουν τα αηδόνια, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε θα υμνεί το κάθε στόμα.
Τότε η Θεοτόκος τον κόσμο θα ευλογήσει, και κάθε δάκρυ καθαρό το λόγο θα κηρύξει.
Θα λάμψει τότε ο κόσμος απ’ τ’ άκτιστο το φως, θα έρθει η ευδοκία Του Ουρανίου Πατρός.
Μυριάδες τότε λούλουδα τον κόσμο θα ευωδιάζουν, το Δόξα εν Υψίστοις οι Άγγελοι θα ψάλλουν.
Η Αγία Σοφία ετοιμάζεται, Άγγελοι την μυρώνουν, τα Χερουβείμ και Σεραφείμ τη δαφνοστεφανώνουν.
Θα λάμψει η Ελλάδα σα χρυσός, θα λάμψει η Ορθοδοξία, τη χώρα αυτή εδιάλεξε Τριάδα η Αγία.
Ελήλυθεν η ώρα να δοξασθεί ο Υιός, απ’ την Ελλάδα θ’απλωθεί το άκτιστο το φως.
Σε λίγο θ’ακουσθεί βροντή Του Αρχαγγέλου, θα ‘ναι φωνή της έναρξης της δίνης του πολέμου.
Μα θα ‘ναι η αρχή του τέλους του επανευαγγελισμού, θα ‘ναι η αρχή της άνοιξης του νέου λυτρωμού.
Ό,τι και να ακούσετε εσείς μη φοβηθείτε, το όπλο της μετάνοιας στο στήθος να κρατείτε.
Να είστε αγαπημένοι, να είστε μονιασμένοι, να είστε με την προσευχή σφιχτά αγκαλιασμένοι.
Μόνο έτσι θα περάσετε απ’ τη μεγάλη δίνη, με της αγάπης το όχημα θα βγείτε από εκείνη.
Δοξάσατε, δοξάσατε, Τριάδα Την Αγία, ευλογημένη θ’ακουσθεί ξανά η Βασιλεία.
Ευλογημένη η Βασιλεία πάλι θ’ακουσθεί, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε στην Πόλη θα αντηχεί.
Το άγιο της όνομα τα Έθνη θα κραυγάζουν, Τριάς Αγία δόξα Σοι, τον Υιό Της θα δοξάζουν.
Πατήρ, Υιός και Πνεύμα, Τριάς, Μονάς Αγία, τον κόσμο θα ευλογήσει, με Ουράνια ευωδία.
Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω την ευχή μου, και από χέρι αμαρτωλό χαρίζω τη γραφή μου.
ΑΜΗΝ
