ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ – Προσέξτε το Βόρειο Αιγαίο – ΕΚΕΙ ΘΑ ΚΤΥΠΗΣΟΥΝ;

Τώρα που τελείωσαν οι ανθρώπινες λύσεις και οι ελπίδες να διαχειριστούν κάποιοι σωστά τα τρέχοντα φλέγοντα προβλήματα μας απομένει η ευχή και η προσευχή ¨η ΠΑΝΑΓΙΑ να ανατείλει νέο κουράγιο και υπομονή στο ΑΙΓΑΙΟ- θαλασσόβρεχτο Έθνος μας¨

Ενώ η αντι-ρωσική προπαγάνδα στην Τουρκία κερδίζει έδαφος συμβαίνουν δίπλα μας συγκλονιστικές ανατροπές.

¨Στο πλαίσιο της κλιμάκωσης των εντάσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας, που προκλήθηκε από μια ποικιλία θέσεων στο συριακό ζήτημα και κυρίως με την κατάρριψη στη Συρία του βομβαρδιστικού Su-24, ο τουρκικός Τύπος άρχισε μια ενεργή εκστρατεία προπαγάνδας για την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις θέσεις της Τουρκίας, προτάσσοντας τη ρωσική επιθετικότητα, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.

Εκφραστής αυτών των πληροφοριών που προκάλεσε πανικό, είναι η ιστοσελίδα της Hurriyet Daily News που ακολούθησαν και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης αναδημοσιεύοντας τους ισχυρισμούς της.¨

Η ΚΥΠΡΟΣ και η Αν. Μεσόγειος ¨στεγανοποιήθηκαν¨

¨Οι “τσαμπουκάδες” και η επιθετικότητα της Τουρκίας δεν περνάνε πλέον στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και βέβαια στην Συρία. Το ηγετικό δίδυμο της χώρας , Ερντογάν και Νταβούτογλου, κατέρριψαν ένα αεροσκάφος δεύτερης γενιάς των Ρώσων και …κατόρθωσαν να καθηλώσουν όλη την τουρκική αεροπορία!!!

Δεν ξεμυτίζει Τούρκος προς Συρία και οι δυο “νταήδες” της Άγκυρας θα πρέπει να εξηγήσουν το γιατί στην κοινή τους γνώμη .Η οποία είναι αλήθεια ότι δεν πανηγυρίζει από τις αποφάσεις Ερντογάν και Νταβούτογλου.

η Ρωσία έχει δεσμεύσει για ασκήσεις της περιοχές εντός του FIR Λευκωσίας. Όπως φαίνεται δεν είναι καθόλου ευχάριστο και σίγουρα είναι άκρως επικίνδυνο για οποιοδήποτε αεροσκάφος της τουρκικής αεροπορίας να εμφανιστεί στην περιοχή. 

Οι περιοχές που έχουν δεσμευθεί εκτείνονται σε όλη την θαλάσσια περιοχή ανοικτά των συριακών ακτών, αλλά και μέχρι το βόρειο άκρο της Κατεχόμενης Καρπασίας, όπου η Τουρκία υποστηρίζει ότι υπάγεται στην δικαιοδοσία του ψευδοκράτους¨. 

Και ήδη πριν την κρίση μεταξύ ΡΩΣΙΑΣ- Τουρκίας την τελευταία την έπιασε κρύος ιδρώτας.

¨Η Ρωσία κάτω από άκρα μυστικότητα μετέφερε αντιαεροπορικά συστήματα S-400 Triumf και το πανίσχυρο πυραυλικό σύστημα Club-K, τους «δολοφόνους των αεροπλανοφόρων» στηΣυρία δημιουργώντας μια αδιαπέραστη «no-fly-zone» δείχνοντας πως ήρθε για να μείνει στη Μέση Ανατολή.

Πρόκειται για μια αιφνιδιαστική κίνηση του ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ενώ όλοι περίμεναν ότι θα στείλει α/α συστήματα S-300 αυτός έστειλε και S-400 και τον «φονιά των αεροπλανοφόρων» Club-k το οποίο

έχει καταστροφική δύναμη πυρός και μπορεί να εξουδετερώσει όλους τους στόχους επίγειους, ναυτικούς, εναέριους σε απόσταση 300 χλμ!

Οι τούρκοι έτσι άνοιξαν δουλειές στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο.

¨Με μια προκλητική κίνηση αμφισβήτησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η Τουρκία παρά τα σοβαρά προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει στα νότια σύνορα της, επιμένει είτε με παραβιάσεις και υπερπτήσεις είτε με παράνομες έρευνες όπως αυτή που εξήγγειλε σήμερα να συντηρεί την ένταση με την Ελλάδα και να δοκιμάζει τις ανοχές της ελληνικής κυβέρνησης.

Σύμφωνα με την NAVTEX 1138/15 που εξέδωσαν οι τουρκικές αρχές το ερευνητικό σκάφος CESME που πριν μερικές ημέρες αλώνιζε το Αιγαίο συνοδεία πολεμικού σκάφους, θα πραγματοποιήσει ωκεανογραφικές και υδρογραφικές έρευνες από 13-17 Δεκεμβρίου σε «τουρκικά χωρικά ύδατα και σε διεθνή χωρικά ύδατα».

Οι συντεταγμένες που αναφέρει όμως η τουρκική NAVTEX περιλαμβάνουν και δυο σημεία τα οποία εμπίπτουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Το ένα σημείο είναι ανατολικά της Λήμνου και το άλλο σημείο μεταξύ του Αη Στράτη και της Λέσβου.

Οι ωκεανογραφικές – υδρογραφικές έρευνες δεν γίνονται βεβαίως επί του βυθού αλλά η Τουρκία εκδίδοντας δική της NAVTEX και χωρίς να ζητήσει όπως θα έπρεπε την έκδοση αναγγελίας από την Ελλάδα, ουσιαστικά «φρεσκάρει» την αμφισβήτηση της για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα.

Και ενώ ο Ρώσος που γνωρίζει την ροή των επόμενων εξελίξεων κάλυψε τα νώτα του και τις δουλειές του στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο ξαφνικά ανοίξανε δουλείες στο ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ .

Το πέρα –δώσε των Ρώσων στα ΣΤΕΝΑ με τα προτεταμένα όπλα ενεργοποίησε την πρεμούρα των Δυτικών όσον αφορά το θέμα της διέλευσης των ρωσικών πλοίων στα Στενά του Βοσπόρου που είναι κατάφορτα με διαστημική πολεμική τεχνολογία.

Άλλωστε από τον Οκτώβριο ο Βρετανός ΥΠΑΜ φαίνεται να μίλησε για ενδεχόμενο ¨αναθεώρησης του νομικού πλαισίου¨ που διέπει το νομικό καθεστώς διέλευσης των ΣΤΕΝΩΝ.

«Τα ρωσικά μαχητικά που περνάνε από το Βόσπορο αποτελούν ακόμη μια υπενθύμιση ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να ενισχύσει τη συλλογική ασφάλεια του» πρόσθεσε Ο Βρετανός ΥΠΑΜ Michael Fallon και συνέχισε, λέγοντας ότι «το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να τρομάξει ή να παραπλανηθεί από τη ρωσική στρατιωτική ανάπτυξη «. Σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Αμερικανό ομόλογο του, Άστον Κάρτερ, στο Λονδίνο, ο Fallon είπε ότι «το ΝΑΤΟ εδώ και καιρό βλέπει μια ρωσική παρουσία στα ανατολικά σύνορα του αλλά και μια ρωσική πίεση προς τη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ με ρωσικά πλοία, υποβρύχια και μαχητικά «. «Η Ρωσία ρισκάρει μια επιδείνωση της κατάστασης». .

ΚΑΙ τα ΣΤΕΝΑ έχουν άμεση σχέση και εξάρτηση με το ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ.

Είναι τυχαίο άραγε που σε αυτή την χρονική συγκυρία το Αιγαίο και ειδικότερα η νήσος Λέσβος με την πρωτεύουσα της την Μυτιλήνη δέχεται τον μεγαλύτερο όγκο προσφυγικών ροών;

Είναι τυχαίο αυτή την στιγμή να μας ζητούν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας εν ονόματι της ανθρωπιστικής κρίσης που δημιούργησε η αδιαφορία αυτών τόσα χρόνια, ¨να τα βρούμε εδώ και τώρα¨ με τους Τούρκους με κοινή ακτοφυλακή για ενέργειες επίβλεψης και διάσωσης εν όψει και των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούν τον χειμώνα ;

Κρίση στο ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ είναι γάντι για κάποιους να δημιουργήσουν κρίση στην Ναυσιπλοΐα των Στενών του Βοσπόρου.

Η μνημονιακή κατάντια μας κάνει αναλώσιμους στην διευθέτηση γεωστρατηγικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ισχυροί της γης στο να λύσουν τα μεταξύ τους προβλήματα.

«Όταν θα δούμε η Ελλάδα να παίρνει την πρεσβεία της από την Τουρκία και η Τουρκία την πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να πούμε: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς» ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο Αγιορείτης.

Μετά από αυτό χρειάζεται ετοιμότητα και ΠΙΣΤΗ για να πούμε και το

¨Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, 

Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, 

Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε.

Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, 

Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον.

Ίνα κράζω σοι, Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.¨

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ

http://akouei.blogspot.gr

Μετανοῆστε, γιατί τά σύννεφα τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ σίμωσαν στή γῆ ...

Μετανοήστε, γιατί τα σύννεφα τ

ης οργής του Θεούς σίμωσαν στη γη. 

Μεγάλο κακό έρχεται, 

από την πολλή αμαρτία.

Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα

http://apantaortodoxias.blogspot.gr

Σύμφωνο Συμβίωσης - Καλά, "Ανθρώπους δεν εντρέπονται... Θεόν δεν φοβούνται";

Αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες πολλών γεγονότων που μας δίνουν την αφορμή να κάνουμε ανησυχιτικές σκέψεις για το παρόν και δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον.

1] Η υπόθεση του συμφώνου συμβίωσης και των ετεροφύλων ζευγαριών και των ομοφύλων προσώπων αποτελεί ένα πλήγμα κατά της παραδοσιακής οικογενείας και μία τορπίλλη στην ανανέωση του Έθνους μας. 

Πέραν του γεγονότος ότι είναι τελείως αντίθετο το Σύμφωνο Συμβίωσης και μάλιστα των ομοφυλοφίλων με την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας μας, είναι απέναντι στην εθνική μας ιστορία και παράδοση, συγχρόνως δεν δίδει και καμμία προοπτική.

2] Ποία προβλήματα λύνουν το εκκολαπτόμενο νομοσχέδιο;

Το δημογραφικό πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιου είδους ρυθμίσεις, αλλά με γενναία ενίσχυση της οικογένειας. 

Οι εκτρωματικές αυτές νομοθεσίες δεν υπηρετούν τη ζωή, την αναπαραγωγή και την συνέχεια. Υπηρετούν απλά το πάθος και το ένστικτο και προεκτείνουν το γηρασμό και τον αφανισμό της Ελλάδας.

3] Είναι δυνατόν Ορθόδοξοι βαπτισμένοι Έλληνες να νομοθετούν τόσο κραυγαλέα αντίθετα με το Λόγο του Θεού; 

Ο Θεός δεν εγκρίνει με τίποτε και ποτέ την αστεφάνωτη συμβίωση, τις προγαμιαίες σχέσεις, τα παρατεταμένα αρραβωνιάσματα, τους χρόνιους δεσμούς, τα αλλεπάλληλα διαζύγια, τον πολιτικό γάμο και την κολάσιμη μοιχεία. Βδελύσσεται ιδιαίτερα την επαίσχυντη ενώπιον ουρανού και γης θανάσιμη Ομοφυλοφιλία.

Ο Θεός ευλόγησε τον τίμιο γάμο, τη νόμιμη κατά Θεόν συζυγία και την εξ αυτής παιδοποιϊα.

4] Μαζί με τα παραπάνω στην κηδεία γνωστού ηθοποιού προσφάτως άρχισαν να ομιλούν εν χορώ όλοι οι παραβρισκόμενοι, βαθιά συγκινημένοι, με γλυκανάλατα λόγια, αντί να χύνουν καυτά δάκρυα μετανοίας για την ψυχή του ανθρώπου αυτού ή τουλάχιστον παντελώς να σιωπήσουν;

Δυστυχώς η στημένη και εισαγόμενη οικονομική κρίση, η οποία ανέβαλε ίσως και ματαίωσε πολλούς προγραμματισμένους γάμους, έφερε και αυτό το κακό, την προσχεδιασμένη εναλλακτική λύση του Συμφώνου Συμβίωσης, ακριβώς για να μειώσει ηθικά και πληθυσμιακά τους Έλληνες και να τους αντικαταστήσει με εισαγόμενους και αλλόθρησκους πολίτες.

Απώτερος στόχος να πλήξει την επίδραση της Ορθοδοξίας στο πολυπαθές Γένος των Ελλήνων και την περαιτέρω αύξηση της Εκκλησίας. 

Δεν θέλουν να υπάρχουν Ορθόδοξοι Έλληνες.

5] Και σαν να μη έφτανε ο μηδενισμός και η αποδόμηση της προσωπικότητας και της ελληνικής οικογένειας με το Σύμφωνο Συμβίωσης, έφτασε ο λόγος απαιτητικά και στην καύση των νεκρών, δηλ. στον μηδενισμό και του θεόπλαστου σώματος. 

Μα, "ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία" οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επαναλαμβάνουν και μιμούνται στη ζωή τους ό,τι συνέβη και στη ζωή του Χριστού. Ο Χριστός, η Παναγία, οι Απόστολοι, οι Άγιοι θάφτηκαν. Οι ανά τους αιώνες χριστιανοί κατέβηκαν στον τάφο, ακούοντας τον προαιώνιο λόγο του Θεού "γη ει και εις γην απελεύση". "Οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής του Θεού και οι νεκροί αναστήσονται πρώτον".

Πόσο πιο καθαρά να τα πεί ο Καλός Θεός;

"Αλλ΄ ο παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι".

Ο Ιούδας δια μέσου των αιώνων και ιδιαίτερα "επ΄ εσχάτων των ημερών".

Οι Ιούδες, οι οποίοι μισούν θανάσιμα την Ελληνική Πατρίδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία οι εγκέφαλοι και οι εφευρέτες των αισχρών αυτών νομικών κατασκευασμάτων.

Κρίμα όμως και αιώνιον αίσχος στους ημεδαπούς που ανίερα συμμαχούν στην προώθηση και εκτέλεση τέτοιων άθεων και ολέθριων σχεδίων.

Θα δώσουν λόγο στο Θεό.

Δεν άκουσαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι κατήχηση και ορθόδοξη διδασκαλία;

Κι αν δεν άκουσαν, ποιός τελικά ευθύνεται γι αυτό το κατάντημα;

6] Και το πιο τραγικό, συγκεκριμένος γνωστός τηλεπαρουσιαστής έσταξε το δηλητήριο της αθεϊας στις αγνές παιδικές ψυχές που είχε κοντά του και έκανε την αθεϊστική προπαγάνδα του, σαφώς χωρίς να έχει τέτοια εξουσιοδότηση από τους γονείς των παιδιών, οι οποίοι τα έχουν βαπτίσει σε νηπιακή ηλικία και τα έχουν εντάξει στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Δηλαδή θέλουν να μη φτειάχνουν παιδιά οι Έλληνες και τα υπάρχοντα Ορθόδοξα Ελληνόπουλα να τα κάνουν γενίτσαρους στην αθεϊα, στην ομοφυλοφιλία και στον ισλαμισμό !

7] Τέλος θα δώσουν λόγο στο Θεό και αυτοί που έχουν χρέος να φυλάττουν Θερμοπύλες "από το χρέος μη κινούντες" και δυστυχώς τηρούν αιδήμονα σιωπή, ανοχή και συνενοχή.

"Μικρόν όσον όσον...Ήξει ο Κύριος και ου χρονιεί".

Χριστιανική Εστία Λαμίας

ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΝ…

ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΝ…

«Αν δεν πονά η καρδιά,

τα μάτια δεν τρέχουν».

ΜΟΝΑΧΗ ΑΝΝΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΥ

(1893–1981, Μαθήτρια Αγ. Γεωργίου Καρσλίδη)

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού, τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του!

Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς. 

Θα ενεθυμούμεθα την κρίσιν, την γέενναν του πυρός, και θα εχύναμε δάκρυα μετανοίας, καθ΄ όσον μακράν υπάρχομεν δακρύων και πένθους, τόσον υπάρχομεν προσκεκολλημένοι εις τα γήϊνα και φθαρτά. 

Η μέριμνα των άνω γεννά τον πόθον της κληρονομίας αυτών, δηλαδή των αιωνίων αγαθών και η αγαθή αύτη μέριμνα, μας αποσπά από την εφάμαρτον προσκόλλησιν επί των φθειρομένων προσκαίρων αγαθών. Δώη ημίν Κύριος ο Θεός σύνεσιν αγαθήν, όπως τακτοποιήσωμεν το θάμα της ψυχής μας, πριν ή φύγωμεν δια τον άλλον κόσμον. 

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

elderephraimarizona.blogspot.ca

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ - Ὁ μισθὸς ἐκείνου ποὺ θὰ διδάξη ἁμαρτωλόν

Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ. Ἰάκωβος: 

«Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρῖμα ληψόμεθα» (Ἰακ. Γ, 1). Προσοχὴ, ἀδελφοί μου, μὴ παίρνετε πολλοὶ τὴν θέση τοῦ διδασκάλου, διότι, γνωρίζετε ὅτι ἐμεῖς ποὺ διδάσκουμε, θὰ κριθοῦμε αὐστηρότερα καὶ συνεπῶς θὰ λάβουμε μεγαλύτερη τιμωρία. Ποιοὶ ὅμως μποροῦν νὰ διδάξουν; 

Τί εἶπε ἡ Ὁσία Συγκλητική;

«Εἶναι ἐπικίνδυνο νὰ διδάσκη ὅποιος δὲν προώδευσε μὲ τὴν πράξη τῆς ἀρετῆς. Ὅπως ἕνας ποὺ ἔχει ἑτοιμόρροπο σπίτι, ὅταν ὑποδεχθῆ σ᾽ αὐτὸ ξένους, θὰ τοὺς κάνη κακό, γιατὶ θὰ πέση πάνω τους τὸ σπίτι, ἔτσι καὶ αὐτός, ποὺ χωρὶς νὰ ἔχη προηγουμένως οἰκοδομήσει τὸν ἑαυτόν

του, κάνει νὰ χαθοῦν μαζί του καὶ ὅσοι πῆγαν σ᾽ αὐτόν. Μὲ τὰ λόγια μὲν τοὺς κάλεσε σὲ σωτηρία, μὲ τὴν ἁμαρτωλότητα ὅμως τῆς ζωῆς του μᾶλλον ἔβλαψε ὅσους τὸν ἀκολούθησαν». 

Ὁ Ἀπ. Ἰάκωβος πιὸ κάτω ἀναφέρει: 

«γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν (Ἰακ. ε 20). 

Ἂς γνωρίζη ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπέστρεψε ἕνα ἁμαρτωλό ἀπὸ τὸν καταστροφικὸ δρόμο, ποὺ βαδίζει, θὰ σώση πολύτιμη ψυχὴ ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ θὰ ἐξαλείψη πλῆθος ἁμαρτιῶν. 

Ὁ δὲ Ὅσιος Ὑπερέχιος εἶπε: 

«Σοφὸς πράγματι εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ διδάσκει ὄχι μὲ ὡραίους λόγους, ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα του». 

Ρώτησε ὁ Ἅγ. Μακάριος τὸν Ἄγγελο: 

«–Ἐπειδὴ ἦλθες νὰ μὲ διδάξης τὸν ἁμαρτωλό, σὲ παρακαλῶ πές μου καὶ τοῦτο: Ἂν εὑρεθῆ κάποιος ἁμαρτωλὸς καὶ διδάξη κάποιον ἄλλον, καὶ τὸν βγάλη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοῦ δείξη δρόμο καλό, ἔχει κανένα μισθό; 

–Ὅποιος διδάξει ἄλλον, τοῦ λέγει ὁ Ἄγγελος, καὶ τὸν βγάλει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, σώζει τὸν ἑαυτόν του καὶ τὴν ψυχή του βγάζει ἀπὸ τὴν κόλαση. Ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος συμβουλεύει κακῶς ἕνα ἄνθρωπο, δὲν καταστρέφει μόνον τὸν ἄλλο, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδική του ψυχὴ παραδίδει στὸν διάβολο. Ἑπομένως δὲν ὑπάρχει φοβερωτέρα ἁμαρτία ἀπὸ τὸ νὰ συμβουλεύης ἄνθρωπο σὲ κακὸ ἔργο. Καὶ ἀντιθέτως δὲν ὑπάρχει καλλίτερο ἀπὸ τὸ νὰ τὸν συμβουλεύσης τὸ καλό. 

Ἀφοῦ εἶπε αὐτὰ ὁ Ἄγγελος, καὶ ἀφοῦ ἔκλινε τὴν κεφαλή, εἶπε πρὸς τὸν γέροντα: 

–Εὐλόγησον, Ἅγιε πάτερ καὶ συγχώρησόν μοι. Τότε ὁ γέρων ἔπεσε καὶ προσεκύνησε αὐτόν». 

 

Λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: 

«Ὅπως ὁ κάλαμος εἶναι ὄργανο τῆς γραφῆς, τὸ ὁποῖο κινεῖ τὸ χέρι τοῦ ἐπιστήμονα, γιὰ νὰ σημειώνει ἀκριβῶς αὐτὰ ποὺ γράφει, ἔτσι καὶ ἡ γλώσσα τοῦ δικαίου, κινεῖται ἀπ᾽ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ γράφει μέσα στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν τὰ ρήματα τῆς αἰώνιας ζωῆς, ἐμβαπτιζόμενη ὄχι στὸ μελάνι, ἀλλὰ στὸ Πνεῦμα τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ. Γραμματέας λοιπὸν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιατὶ ἔχει σοφία καὶ διδάσκει τοὺς πάντες. Εἶναι δὲ καὶ ὀξύγραφο, γιατὶ ταχεῖα εἶναι ἡ κίνηση τῆς σκέψεως. Χαράζει δὲ τὸ Πνεῦμα νοήματα, «οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις» (Β´ Κορ. 3,3). 

Ἀνάλογα δὲ πρὸς τὴ χωρητικότητα τῆς καρδιᾶς ἐγγράφει τὸ Πνεῦμα στὶς καρδιὲς περισσότερα ἢ λιγότερα, κι ἀνάλογα πρὸς τὴν καθαρότητα, ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ ἐγγράφει φανερὰ σὲ ὅλους ἢ σκοτεινότερα. Ἐξ αἰτίας δὲ τῆς ταχύτητας μὲ τὴν ὁποία γράφονται ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη εἶναι γεμάτη ἀπ᾽ τὸ Εὐαγγέλιο». 

(Ἀπ᾽ τὴν Ὁμιλία του «Εἰς τὸν ΜΔ´ Ψαλμόν»)

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος (27 - 11 - 2015)

http://paraklisi.blogspot.gr

H σημασία της εσωτερικής ειρήνης

«Βρες εσύ την εσωτερική σου ειρήνη και χίλιοι άνθρωποι θ’ αναπαυτούν κοντά σου». 

Ο λόγος αυτός του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ καθορίζει το σημείο που θα πρέπει να στρέφεται η πνευματική μας ζωή. Όχι τόσο με την έννοια «να σώσουμε τους άλλους» όσο με το να βιώσουμε την «εντός ημών Βασιλεία».

Είναι παρατηρημένο ότι ο σημερινός άνθρωπος αγχώνεται, πνίγεται από τα ποικίλα προβλήματά του. Κυρίως όμως γιατί δεν μοιράζεται τη δυσκολία του, νιώθει μόνος, πιέζεται. Και αυτά τα γνωρίσματα φαίνεται πως χαρακτηρίζουν και τους ανθρώπους της εκκλησίας. Άλλωστε, ζώντας μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, δεν είναι παράξενο πως επηρεάζονται απ’ αυτόν.

Το ζητούμενο, βέβαια, δεν είναι η διάγνωση της ασθένειας – αν και είναι σημαντικό – αλλά η θεραπεία. Η Εκκλησία, ως νοσοκομείο και θεραπευτήριο για όσους θέλουν, μας λέει ότι η αιτία του άγχους βρίσκεται στην απιστία. Ο άνθρωπος δηλαδή θέλει να ρυθμίσει τα της ζωής του, όπως και των δικών του, κατά πως νομίζει. Δεν εμπιστεύεται το Θεό - Πατέρα του που μέσω των γεγονότων τού δείχνει το δρόμο που του ταιριάζει.

Πορεύεται μόνος ουσιαστικά, με βάση το θέλημα και τη λογική του. Δεν είναι ο Θεός που προπορεύεται και ακολουθεί ο άνθρωπος αλλά το αντίθετο. Έτσι, αν δεν κυλήσουν τα γεγονότα όπως προγραμματίστηκαν, το άγχος και η αναστάτωση κυριαρχούν.

Ένας τέτοιος άνθρωπος μεταγγίζει ένταση και σύγχυση στους γύρω του, ακόμα και με την παρουσία του. Δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε το λόγο του άγχους του. Είναι όλος άγχος… Ούτε ο ίδιος είναι αναπαυμένος ούτε οι άλλοι αναπαύονται κοντά του.

Να γιατί ο λόγος του αγίου Σεραφείμ είναι ουσιαστικός και αναγκαίος. Δεν χρειαζόμαστε την ανάπαυση; Δεν χρειάζονται οι γύρω μας να αναπαύονται κοντά μας; Δεν είναι η όντως ανάπαυση η όντως Βασιλεία του Θεού μέσα μας;

«Βρες εσύ την εσωτερική σου ειρήνη…». Πώς θα τη βρεί; Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι «ο Χριστός εστι η ειρήνη ημών». Συναντώντας το Χριστό στην καρδιακή προσευχή και στην τήρηση των εντολών Του, κι ενωνόμενοι μαζί Του στη Θεία Κοινωνία, με την κατάλληλη προετοιμασία και συναίσθηση, αρχίζει η ειρήνη της καρδίας να διαποτίζει την ύπαρξή μας.

Τα προβλήματα είν’ εκεί, όμως η θεώρησή τους διαφέρει από πριν. Αυτή η θεώρηση καθορίζει τη στάση μας απέναντι στη ζωή και στα προβλήματά της. Κατανοούμε τη σημασία της προτροπής που ακούμε στις ακολουθίες «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα»

Η ειρήνη της καρδίας, που είναι ειρήνη Χριστού, αναπαύει τον άνθρωπο, ακόμα και όταν όλα γύρω του είναι άνω-κάτω. Γιατί δεν είναι ηρεμία ως αδιαφορία και απάθεια, αλλά ως εμπιστοσύνη στην αγάπη και τη δύναμη του Κυρίου που μπορεί να γαληνέψει τη φουρτούνα και να κάνει τα αδύνατα δυνατά.

Αφού έχουμε ένα τέτοιο Πατέρα και πιστεύουμε σε τέτοιο Θεό, δεν αξίζει να το παλέψουμε για να αποκτήσουμε την εσωτερική μας ειρήνη, την ειρήνη Του;

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

isagiastriados.com

ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΡΙΟ ΣΚΟΝΗΣ

«Οι πειρασμοί δεν είναι δυνατότεροι από τις δωρεές του Θεού. Με τη δύναμη του ονόματος του Σωτήρος μας Ιησού, ο Οποίος μας ενισχύει, όλα είναι κατορθωτά.»

Για τον πιστό ισχύει πάντοτε η ακόλουθη αλήθεια: Αν έχεις αρρωστημένη πίστη, και ένα μόριο σκόνης σού φαίνεται βουνό. Αν έχεις δυνατή πίστη, μπορείς να σηκώσεις και να μετακινήσεις όλα τα βουνά των πειρασμών».

ΣΤΑΡΕΤΣ ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Ντρέπεσαι να Εξομολογηθείς;

«Αδελφέ, δέν χρειάζεται ντροπή τώρα. 

Εδώ είσαι μπροστά στόν Χριστόν.

Εγώ δέν είμαι δικαστής νά σέ δικάσω ούτε καί θά σέ βάλω νά μου κάνεις αναπαράσταση τών πράξεών σου. Δεν μου χρειάζεται.

Εμένα θά τ’ άκούσει τό αυτί μου καί μεσ’ από αυτό θά σέ ακούσει Εκείνος! Καλό είναι να ντραπείς μόνον εμένα καί όχι τίς γενεές των γενεών όλων των ανθρώπων έν τη Ημέρα της Κρίσεως. Προς τι λοιπόν η ντροπή;».

Από το βιβλίο: "Επίγειοι Άγγελοι οι Αγιορείται".

http://paraklisi.blogspot.gr

Οι πειρασμοί πάντα είναι οι ίδιοι, διότι τα δαιμόνια παραμένουν τα ίδια

Κάθε άνθρωπος, κάθε χριστιανός ορθόδοξος, προσέρχεται στον Θεό και Τον πλησιάζει, αφού πρώτα δοκιμασθεί δια «πυρός και ύδατος». Εάν δεν περάση ο χριστιανός από καμίνι, στην αναψυχή δεν έρχεται.

Γι’ αυτό και ο καλός Θεός, ο οποίος «ετάζει καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει πολύ καλά τι κρύβει ο καθένας μας μέσα στο βάθος της καρδιάς του από πλευράς εμπαθείας, από πλευράς χαρισμάτων και προθέσεων και ανάλογα επεμβαίνει, συνήθως με πικρά φάρμακα. Πολλές φορές και με σταύρωση πραγματική, προκειμένου να μας ανορθώση ψυχικά, να μας κάνει ψυχικά υγιείς…

Ξεσηκώνει ο Θεός έναν πόλεμο και δη σε μας τους μοναχούς. Επιτρέπει στον δαίμονα και μας βάζει σε μάχη, αλλά δεν μας αφήνει χωρίς Χάρη. Συγχρόνως έρχεται και συμπαραστέκεται αοράτως και δυναμώνει την ψυχή,φωτίζει τον άνθρωπο, του διδάσκει τον πόλεμο κι έτσι δίνει τη μάχη. Εκεί ή θα στεφανωθεί ή θα ηττηθεί…

Ό υπ’ αριθμόν «ένα» πόλεμος είναι ό σαρκικός. Αρχίζει από την νεότητα. Επιτρέπει στον δαίμονα της πορνείας, να πολεμήσει τον άνθρωπο με πόλεμο, που ενδεχομένως έξω στον κόσμο του ήταν άγνωστος, δηλαδή μπορεί έξω να ήταν ή ζωή του καθαρή, να μην έμπλεξε με την αμαρτία και να ήταν σε ομαλή κατάσταση. Ήξερε ό Θεός ότι έξω στον κόσμο, εάν επέτρεπε στον δαίμονα αυτόν να τον πειράξει, δεν επρόκειτο να τα βγάλει πέρα ό άνθρωπος. Τον φωτίζει, του δίνει την προκαταρκτική χάρι, του δίνει τον ενθουσιασμό, του δίνει την θέληση, την δύναμη, αποτάσσεται τον κόσμο και έρχεται εδώ. Μπαίνει στο πεδίον της μάχης και κατόπιν εξαπολύει τον δαίμονα της πορνείας. Του λέει: «Πολέμησε τώρα». Και έρχεται ό μοναχός και λέει: «Πώς εγώ δεν είχα αυτόν τον πόλεμο; Πώς θα απαλλαγώ τώρα;». Ή του δίνει άλλου είδους πόλεμο και νοιώθει ότι έγινε χειρότερος εδώ, που είναι στο Μοναστήρι, ενώ στον κόσμο δεν είχε πόλεμο, δεν είχε τόσους πειρασμούς. Του λέει ό λογισμός ότι ήταν καλύτερα εκεί παρά εδώ. Κι όμως δεν είναι έτσι. Εδώ εξαπέλυσε τον δαίμονα, εδώ τον άφησε ελεύθερο να σε πολεμήσει. Γιατί; Για να ανάδειξη μάρτυρα, αγωνιστή και δικαιωματικά να πάρεις το στεφάνι.

Γι’ αυτό λέγεται ότι, αν ήξεραν οί άνθρωποι ότι ο μοναχός έχει πολλούς πειρασμούς, δεν θα γινόντουσαν μοναχοί. Άλλα και τανάπαλιν, εάν ήξεραν την δόξα των μοναχών στον άλλο κόσμο, όλοι τους θα γινόντουσαν μοναχοί.

Κατά τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο ό Θεός δεν θέλει για την άλλη ζωή «βόδια», άμυαλους, απείραχτους, άσοφους, αλλά σοφούς όχι σοφούς κατά την κοσμική έννοια, αλλά σοφούς στον πόλεμο κατά του δαίμονος, κατά του κόσμου και κατά του εαυτού τους. Ό άνθρωπος πρέπει να γίνει αγωνιστής και πάνω σ’ αυτόν τον πόλεμο τον περίπλοκο γίνεται σοφός και πτυχιούχος πλέον της κατά Θεόν σοφίας, διότι μαθαίνει την τέχνη των τεχνών και την επιστήμη των επιστημών. Έτσι ανεβαίνει και γίνεται κληρονόμος. Ποίας βασιλείας; Όχι επιγείου, όχι φθειρόμενης αλλά της αιωνίου άφθαρτου Βασιλείας.

Εμείς οί σημερινοί άνθρωποι έχουμε τους ίδιους πολέμους, γιατί είναι ίδια τα δαιμόνια, δεν έχουν αλλάξει. Έρχονται, λοιπόν, και μας πολεμούν, όπως τους πατέρες τους παλαιούς. Μα εκείνοι ήταν λεβέντες, γιατί νικούσαν και γινόντουσαν μεγάλοι. Εμείς την πατάμε. Μας φέρνουν λογισμούς π.χ. εναντίον του αδελφού μας και δεν τους πολεμούμε καθόμαστε και τους δεχόμαστε. Γιατί μου είπε ένα λόγο, γιατί με στραβοκοίταξε, γιατί δεν με εξυπηρέτησε πλέκουμε και πλέκουμε λογισμούς και λογισμούς. Και μετά τι γίνεται; Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Χάνουμε και τον καιρό μας κι ό διάβολος που είναι πάρα πολύ τεχνίτης, χαίρεται. «Ας τον, λέει, τον χαζεύω τώρα». Ό χρόνος περνάει και το κάθε τι άσχημο στεριώνει μέσα μας. Θα μεγαλώσει, θα μεγαλώσει και από μυρμηγκάκι θα γίνει λιονταράκι! Μετά θα γίνει λέοντας μεγάλος και όταν αντιληφθούμε, ότι πια μας έφερε βόλτα και μας έχει τυλίξει για τα καλά, θα σηκώσουμε το ανάστημα, δήθεν για να αντικρούσουμε, αλλά θα συναντήσουμε ισχύ λέοντος.

Και λέγει ό Όσιος Έφραίμ: «Με λέοντα καταπιάστηκες να πολεμήσεις; Πρόσεξε να μη σου σύντριψη τα κόκαλα!».

Λέγει ό Αββάς Δωρόθεος: «Και τι είναι ένας λόγος, που θα πω ή μία σκέψη να την σκεφθώ; Ναι, αλλά ή μία σκέψης θα φέρει την άλλη και ό ένας λογισμός τον άλλο ή μία υποχώρησης την άλλη κι έτσι ,σιγά σιγά γίνεται ό άνθρωπος εμπαθής».

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας – Φιλοθεϊτης

από το βιβλίο: Η τέχνη της Σωτηρίας, εκδ. Ιεράς Μονής Φιλοθέου

https://simeiakairwn.wordpress.com

ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟΝ ΤΟΥ ΑΡΙΝΘΑΙΟΥ γιὰ νὰ τὴν παρηγορήσει γιὰ τὸ θάνατό του

Ἐκεῖνο ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχα κάνει γιὰ τὴν κατάστασή σου αὐτή, θὰ ἦταν νά ῾χα ῾ρθεῖ καὶ νὰ παραβρισκόμουνα στὴν περίσταση ποὺ σὲ βρῆκε, ἔτσι καὶ ἐγὼ θὰ εἶχα παρηγορηθεῖ καὶ τὸ καθῆκον μου ἀπέναντι στὴ εὐγένειά σου θὰ εἶχα ξεπληρώσει. Ἐπειδὴ ὅμως τὸ σῶμα μου δὲν μπορεῖ πλέον νὰ μετακινηθεῖ μακριά, κατέφυγα στὴ γραπτὴ ἐπικοινωνία, γιὰ νὰ μὴ φανῶ ὅτι εἶμαι τελείως ἀδιάφορος πρὸς τὰ συμβάντα.

Ποιός δὲν ἐστέναξε διὰ τὸν ἄνδρα ἐκεῖνο; Καὶ ποιός ἔχει τόσο λίθινη καρδιά, ὥστε νὰ μὴ χύσει γιὰ αὐτὸν θερμὰ δάκρυα; Ἐμένα βάρυνε περισσότερο ἡ ψυχή μου καὶ πόνεσα καθὼς θυμήθηκα τὴν ἰδιαίτερη τιμὴ ποὺ δέχτηκα ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν προστασία ποὺ ἔχει μὲ χίλιους δυὸ τρόπους προσφέρει στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλ᾽ ὅμως σκέφθηκα ὅτι, ἀφοῦ εἶναι καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος καὶ ξεπλήρωσε τὰ καθήκοντα ποὺ εἶχε σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωὴ τὸν πῆρε πίσω πάλι τὴν κατάλληλη ὥρα, ὁ προνοητὴς Θεός, ποὺ κατευθύνει τὴ ζωή μας. Αὐτὰ εἶναι ποὺ παρακαλῶ τὴ φρόνησή σου νὰ θυμᾶται, ὥστε νὰ διατηρήσει τὴ γαλήνη της καί, κατὰ τὸ δυνατόν, νὰ βαστάσει μὲ ψυχραιμία τὴ συμφορά. Βεβαίως ὁ χρόνος εἶναι ἱκανὸς νὰ μαλάξει τὴν καρδιά σου καὶ νὰ ἐπιτρέψει τὴν ἐπικράτηση τῆς λογικῆς. Ἀλλ᾽ ἡ ὑπερβολικὴ ἀγάπη σου πρὸς τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἡ πρὸς ὅλους καλωσύνη σου ἄλλωστε, μᾶς βάζει στὴν ὑποψία μήπως παραδοθεῖς στὴν ἀπελπισία, ἀφοῦ λόγω τῆς λεπτότητος τῶν συναισθημάτων σου δέχθηκες τόσο βαθιὰ πληγὴ τῆς λύπης.

Λοιπὸν ἡ διδασκαλία τῶν Γραφῶν εἶναι πάντοτε, καὶ πολὺ περισσότερο σ᾽ αὐτὲς τὶς περιστάσεις, χρήσιμη. Νὰ θυμᾶσαι λοιπὸν τὴν ἀπόφαση τοῦ Δημιουργοῦ μας, κατὰ τὴν ὁποίαν ὅλοι ὅσοι προήλθαμε ἀπὸ τὴ γῆ πάλι στὴν γῆ θὰ ἐπιστρέψουμε καὶ κανεὶς δὲν εἶναι τόσο μεγάλος ὥστε νὰ ξεπεράσει τὸ νόμο τῆς φθορᾶς.

Ἑπομένως ὁ θαυμάσιος ἐκεῖνος ἄνθρωπος ἦταν καλὸς καὶ μέγας, καὶ εἶχε τὴν ἀρετὴ τῆς ψυχῆς ἐφάμιλλο μὲ τὴν ἀνδρεία τοῦ σώματος, τὸ παραδέχομαι καὶ ἐγώ, καὶ μάλιστα ὑπερέβαλλε ὅλους καὶ στὰ δύο. Ἀλλὰ παρὰ ταῦτα ἦταν ἄνθρωπος καὶ φυσικὰ πέθανε, ὅπως ὁ Ἀδάμ, ὅπως ὁ Ἄβελ, ὅπως ὁ Νῶε, ὅπως ὁ Ἀβραάμ, ὅπως ὁ Μωυσῆς, ὅπως ὁποιοσδήποτε ἄλλος τὸν ὁποῖον εἶναι δυνατὸν νὰ μνημονεύσεις, ἀπὸ ὅλους ὅσους εἶχαν τὴν ἴδια χοϊκὴ φύση. Ἂς μὴ ἀγανακτοῦμε λοιπὸν ποὺ τὸν στερηθήκαμε, ἀλλ᾽ ἀντίθετα ἂς χρεωστοῦμε εὐγνωμοσύνη πρὸς Ἐκεῖνον ποὺ μᾶς εὐλόγησε τὴ συζυγία. Διότι τὸ νὰ στερηθεῖς τὸν ἄνδρα σου εἶναι κάτι ποὺ συμβαίνει καὶ στὶς ἄλλες γυναῖκες. Γιὰ τὸ πόσο ὅμως καλὰ πέρασες ἐσὺ μὲ τὸ σύζυγό σου στὴ ζωή, δὲν εἶναι κάτι ποὺ μπορεῖ κάποια ἄλλη γυναίκα τὸ ἴδιο νὰ ὑπερηφανευτεῖ.

Διότι πράγματι ὁ Κτίστης μας δημιούργησε τὸν ἄνδρα σου σὰν μοναδικὸ καὶ ὑποδειγματικὸ τύπο ἀνδρός, ὥστε ὅλοι νὰ τὸν προσέχουν καὶ νὰ μιλοῦν γι᾽ αὐτόν. Ὅσα φτιάχνουν μὲ ἰδανικὸ τρόπο οἱ ζωγράφοι καὶ οἱ γλύπτες δὲν εἶναι τίποτα μπροστά του. Οἱ δὲ ἱστορικοί, ὅταν διηγοῦνται τὰ ἀνδραγαθήματά του στοὺς πολέμους, προχωροῦν στὸν χῶρο τῶν ἀπίστευτων μύθων. Γι᾽ αὐτὸ πολλοὶ δὲν μποροῦσαν νὰ πιστέψουν τὴν θλιβερὴ ἐκείνη εἴδηση ποὺ κυκλοφόρησε οὔτε νὰ καταδεχθοῦν κἂν νὰ ἀκούσουν, ὅτι πέθανε ὁ Ἀρινθαῖος. Ἀλλ᾽ ὁ σύζυγός σου ἔπαθε ὅτι πρόκειται κάποτε νὰ πάθουν ὅλα τὰ φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα δημιουργήματα.

Ἀπεδήμησε μὲ λαμπρὸ θάνατο, χωρὶς νὰ ἔχει καμφθεῖ ἀπὸ τὸ γῆρας χωρὶς νὰ ἔχει στερηθεῖ τίποτα ἀπὸ τὴ δόξα του. Μεγάλος ὑπῆρξε σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωή, μεγάλος θὰ ἀναδειχτεῖ καὶ στὴ μέλλουσα. Τίποτε ἀπὸ τὴν λαμπρότητα αὐτῆς τῆς ζωῆς δὲν ἔχει χάσει, γιατὶ πρόκειται νὰ ἀπολαύσει τὴν μέλλουσα καὶ γιατὶ λίγο πρὶν φύγει ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωὴ εἴχε καθαρίσει κάθε κηλῖδα τῆς ψυχῆς του μὲ τὸ «λουτρὸ τῆς παλιγγενεσίας».

Τὸ γεγονὸς δέ, ὅτι σὺ ἔγινες πρόξενος καὶ συνεργὸς σ᾽ αὐτό, φέρει μεγάλη παρηγοριά. Μετάφερε τώρα τὴν ψυχή σου ἀπὸ τὰ παρόντα στὴ φροντίδα τῶν μελλόντων, ὥστε νὰ καταξιωθεῖς μὲ ἔργα ἀγαθὰ νὰ κερδίσεις τὸν ἴδιο τόπο ἀναπαύσεως ποὺ κέρδισε καὶ ὁ σύζυγός σου. Λυπήσου τὴ γριὰ μάνα σου καὶ ἀκόμα τὴ νέα κορούλα σου, στὶς ὁποῖες ἔχεις μείνει ἡ μοναδικὴ παρηγοριά. Γίνε ὑπόδειγμα ἀνδρείας στὶς ἄλλες γυναῖκες καὶ ρύθμισε τὴν λύπη σου ἔτσι ὥστε οὔτε νὰ τὴν βγάλεις ἀπὸ τὴν καρδιά σου οὔτε νὰ τὴν ἀφήσεις νὰ σὲ καταπιεῖ.

Καὶ τέλος ρίξε τὰ βλέμματά σου πρὸς τὸ μεγάλο μισθὸ τῆς ὑπομονῆς, τὸν ὁποῖο ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς σὲ ἀνταπόδοση τῶν ὅσων κάναμε σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωή.

Τοῦ Ἁγίου ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ τοῦ Μεγάλου, Ἐπιστολὴ 269

http://orthodoxosdromos.blogspot.gr

"O Ευάλωτος Θεός"

Kατά την Ενσάρκωση και την Γέννηση βλέπουμε ότι ο Θεός, εν Χριστώ, παραδίδει τον εαυτό Του στους ανθρώπους με τη μορφή ενός ανυπεράσπιστου παιδιού. Παραδίδεται! Μπορούμε να Τον κάνουμε ό,τι θέλουμε.

Βλέπουμε πώς είναι η θεία αγάπη και, τελικά, πώς πρέπει να είναι η τέλεια ανθρώπινη αγάπη: μια ολοκληρωτική αυτοπροσφορά , ανυπεράσπιστη, ολότελα ευάλωτη που καλεί σε ανταπόκριση.

Ο Θεός δίνει την Αγάπη Του, δίνει τον Εαυτό Του με κάθε δυνατό τρόπο. Είναι έτοιμος να μπει στη ζωή μας, να γεμίσει τις καρδιές μας, να θρονιαστεί στη διάνοιά μας, να γίνει η βούληση της βούλησής μας. Για να Του επιτρέψουμε όμως να το κάνει πρέπει να του δώσουμε τον εαυτό μας, πρέπει να απαντήσουμε στην Αγάπη με αγάπη, στην εμπιστοσύνη που ο Θεός δείχνει σ' εμάς να απαντήσουμε με πίστη, δηλαδή με εμπιστοσύνη και πιστότητα σ' Αυτόν.

Και μετά;

- Μετά, εμείς, καθένας χωριστά και όλοι μαζί ως Εκκλησία, θα γίνουμε το "Ελθέτω η Βασιλεία Σου", η απαρχή της ολοκλήρωσης του χρόνου, η απαρχή της ένδοξης νίκης.

Δεν αξίζει να αγωνιστούμε για όλα αυτά; Δεν αξίζει να αποστραφούμε καθετί που μας χωρίζει από την ακεραιότητα, καθετί που μας χωρίζει τον έναν από τον άλλον και από τον Θεό, και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να γίνει καινή κτίση;

Ας το ξεκινήσουμε τώρα-τώρα που η αρχή έχει έρθει και, κατά κάποιο τρόπο, και το Τέλος είναι ήδη εν μέσω ημών. 

Ας ξεπεράσουμε όλα εκείνα που δεν μας αξίζουν και ας επιτρέψουμε ο Θεός να μεταμορφώσει νικηφόρα τη ζωή μας!

Δόξα τω Θεώ για την Αγάπη Του!

Δόξα τω Θεώ για την εμπιστοσύνη που μας δείχνει και για τις ελπίδες που έχει στηρίξει σ' εμάς!

ΑΝΤΗΟNY BLOOM

"O Ευάλωτος Θεός"

Εκδόσεις Εν Πλω

www.agiameteora.net

Ο όσιος Πορφύριος και η μονολόγιστη ευχή

Κάτι που δεν έχει προσεχθεί επαρκώς στη διδασκαλία του οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη είναι η σχέση και η αγάπη του προς τη μονολόγιστη ευχή, το γνωστό σε όλους «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό». 

Η συντομότατη αυτή παραδοσιακή προσευχή των Ορθοδόξων (πρέπει να) αποτελεί πνευματικό άθλημα και άσκηση όλων ανεξαιρέτως των Χριστιανών και ιδιαίτερα των μοναχών και μοναζουσών.

Ο Καυσοκαλύβης άγιος, γαλουχηθείς με τα νάματα της νηπτικής αγιορείτικης παραδόσεως, ασκήθηκε εξ απαλών ονύχων στη θεάρεστη αυτή προσευχητική τέχνη, την οποία χαρακτήριζε ως την «κατεξοχήν εργασία του». Είχε μάλιστα φτάσει σε υψηλά μέτρα θεωρίας κατ’ αυτήν, όπως φαίνεται από σχετικούς διαλόγους με άλλους αγιορείτες πατέρες και από το παραδοθέν περιστατικό με την αδελφή του και μετέπειτα μοναχή Πορφυρία στον ναό του αγίου Νικολάου στα Καλλίσια. Εκεί μέσα ασκούσαν ομού και μυστικώς τη νηπτική εργασία της ευχής και κατήρχετο το άκτιστο Φως, περιλούζοντας τον ναό.

Οι Άγιοι, σύμφωνα με τη μαρτυρία του οσίου Σιλουανού, δεν μένουν ούτε δευτερόλεπτο χωρίς προσευχή. Το ίδιο έκανε και ο όσιος Πορφύριος. Μια συντοπίτισσά μου κατέθεσε στον υπογράφοντα προσωπικά μια μαρτυρία της ιδίας κατά την επίσκεψή της στο κελί του γέροντα στον Ωρωπό. Της είχε υπογραμμίσει εμφατικά: «συνέχεια, συνέχεια προσευχή, μη σταματάτε να προσεύχεστε». Πρόκειται για λόγια ουσιαστικά και σε καμιά περίπτωση για σχήμα λόγου. Η ανάγκη της προσευχής ήταν για τον άγιο συναφής με αυτήν της αναπνοής. Επρόκειτο για ζήτημα ζωής (κοινωνίας αδιάλειπτης με τον Θεό) και θανάτου (απόκρουσης των δαιμονικών προσβολών και επιθέσεων). Αυτή την αίσθηση εξάπαντος τη διέθεταν οι Άγιοι σε απίστευτα μεγαλύτερο βαθμό και ένταση από εμάς τους κοινούς θνητούς.

Τελευταία κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με μαρτυρίες ενός πνευματικού του παιδιού, του Παρασκευά Λαμπρόπουλου. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η συχνή καταγραφή της ευχής δια στόματος Πορφυρίου και η σύνδεσή της με την καθημερινότητα των θαυμάτων του. Πριν από διάφορες θαυματουργικές επεμβάσεις και χαρισματικές απαντήσεις του ο όσιος έλεγε το «Κύριε Ιησού Χριστέ…». Το συσχέτισα αυτό άμεσα με μια άλλη μαρτυρία που έχει αναρτηθεί και στο διαδίκτυο. Εν προκειμένω ο αγιορείτης άγιος πρότεινε στον σύζυγο μιας καρκινοπαθούς κυρίας να κάνει τηνευχή και, ως εικός, ακολούθησε το ανέλπιστο θαύμα της νεκρανάστασής της.[1] Κλείνω τις σχετικές μαρτυρίες με ένα βιβλίο που έπεσε «τυχαία» στα χέρια μου ένα χρόνο πίσω. Εκεί διάβασα από μια πνευματική κόρη του πατρός το ίδιο ακριβώς πράγμα. Προσπαθούσε να της δείξει πώς να λέει την ευχή, προκειμένου να ανακαλύψει υπόγεια ύδατα! Ως γνωστόν, ο Άγιος είχε και αυτό το χάρισμα στα πλαίσια της τεράστιας διορατικότητός του. Εκείνο, μάλιστα, που κάνει εδώ εντύπωση, είναι η εμφατική επισημείωση του Οσίου: «θέλω, μωρέ, τα χαρίσματα που έχω να τα πάρετε και σεις»!

Είναι σαφές ότι στην Εκκλησία μας δεν υπάρχει τίποτε μαγικό. Όλα τα ενεργεί ο Θεός μέσα στο κλίμα της προσευχής, της ταπείνωσης και της αγάπης. Οι Άγιοι δεν είναι υπεράνθρωποι ούτε υπόσχονται αυτόματες θεραπείες και επιλύσεις επί παντός προβλήματος. Το βλέπουμε αυτό ξεκάθαρα και στην περίπτωση του σύγχρονου αγίου της Ομόνοιας. Αισθανόταν βαθιά τη μηδαμινότητα και ανεπάρκειά του, τη συνεπόμενη άμεση εξάρτησή του από τον Θεό και την ανάγκη προσφυγής στη Χάρη, στη δύναμη του Χριστού. Αν έτσι λειτουργούσαν οι δυνατοί αυτοί άνθρωποι, τι να πούμε για μας τους υπόλοιπους; Πόσο τραγικά όντα είμαστε μέσα στην άγνοια και στην πλάνη της αυτάρκειάς μας;

Η «ευχούλα» τούτη είναι το πανίσχυρο όπλο κατά του Διαβόλου και το κλειδί της πνευματικής ζωής, της ίδιας της αγιότητας. Και όλα τούτα δεν είναι ούτε κάτι πρωτοφανές ούτε μυστικισμός ούτε μια ελιτίστικη άσκηση για μια κάστα εκλεκτών (ας πούμε αγίων και μοναχών). Μιλάμε για την αρχέγονη και διαχρονική ησυχαστική παράδοση της Ορθοδοξίας. Πώς, όμως, να την προβάλεις σήμερα, που καλά κρατεί τόσο ο ευσεβισμός και ο ηθικισμός των παρεκκλησιαστικών Οργανώσεων, όσο ο κοινωνισμός και η εκλεπτυσμένη απιστία των αριστεριστών θεολόγων των έσχατων τούτων καιρών;

Κώστας Νούσης, Θεολόγος – Φιλόλογος

2/12/2015

Μνήμη οσίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

 http://paraklisi.blogspot.gr/

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε...

Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Φωτός 

ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν

Χαίρε Δέσποινα, Μήτερ ελέους,ζωή, γλυκύτης και ελπίς ημών, χαίρε.

Προς σε βοώμεν οι εξόριστοι παίδες της Εύας.

Προς σε ατενίζομεν στενάζοντες και θρηνούντες εν τήδε τη του κλαυθμώνος κοιλάδι.

Άγε δη, συνήγορε ημών, τους ευσπλάγχνους σου οφθαλμούς εφ'ημάς επίστρεψον, και Ιησούν τον ευλογημένον καρπόν της κοιλίας σου,μετά την υπερορίαν ταύτην ημίν ανάδειξον, ω γλυκεία Παρθένε Μαρία! 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

(''Προσευχητική Φιλοκαλία'',π. Ν. Χατζηνικολάου)

http://dakriametanoias.blogspot.gr