.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

π. Σάββας Αχιλλέως και η μετάνοια της αστρολόγου


Στο περιοδικό “Ρομάντζο” κάποτε διαφημιζόταν μιά αστρολόγος ξακουστή στον Πειραιά. Για να έχει επιτυχία έδωσε όρκο στον αρχηγό της κολάσεως να μην κάνει στον σταυρό της, να μην εκκλησιάζεται και να μουτζώνει όταν συναντά ιερέα.
Ο μακρόθυμος Κύριος επέτρεψε να σκοντάψει ο ηλικιωμένος πατέρας της και να σπάσει το χέρι του. Αυτή μόλις το έμαθε, ασυναίσθητα έκανε τον σταυρό της κι επικαλέστηκε την Παναγία.
Εκείνη τη στιγμή ξεράθηκε το χέρι της κι άρχισε να τραυλίζει. Ο “αρχηγός” δεν μπόρεσε να της προσφέρει τίποτα – ο δικός της αρχηγός. Οι φυσιοθεραπείες δεν απέδωσαν κι όπως της είχαν πει οι γιατροί θα έμενε ανάπηρο το χέρι της.

Κάποτε διαβάζοντας ένα δημοσίευμα εφημερίδας για τον Άγ. Γεώργιο Καρέα, ότι γίνονται θαύματα, ήρθε στον π. Σάββα, ο οποίος, αφού την εξομολόγησε, την προέτρεψε να φέρει τα εργαλεία της μαγείας προκειμένου να τα καταστρέψουμε και με τις πρεσβείες της Παναγίας και του Αγ. Γεωργίου να γινόταν καλά. 

Την άλλη μέρα έφερε τα εργαλεία αυτά και τα καταστρέψαμε. Αυτά τα εργαλεία “πριν τα κάψω” μου είπε ο π. Σάββας “θα τα φωτογραφίσω προκειμένου να συμπεριληφθούν σε βιβλίο”, το οποίο έγραφε κατά της μαγείας (βλ. Αρχίμ. Σάββα Αχιλλέως, “Μαγεία, Δαιμονισμός και Απολύτρωσις”, Αθήναι 1994). 
Σημειωτέον η ίδια έλεγε ότι, αν ένας άνθρωπος στον οποίο ήθελε να κάνει μάγια ήταν της Εκκλησίας, τότε το πνεύμα γύριζε πίσω και της έλεγε: “Γιατί μ’ έστειλες σ’ αυτόν;”.
Ο π. Σάββας σε κηρύγματά του μας έλεγε: “Όταν εξομολογούμαστε και κοινωνούμε, δεν μπορεί να μας κάνει κακό κι όταν μαζευτεί ολόκληρη η κόλαση”. Αυτή η πρώην αστρολόγος έγινε καλά κι ένα απ’ τα πλέον πιστά παιδιά του Χριστού.

(Μαρτυρία Νικολάου Τσιατσιάνη)

“Γέρων Σάββας Αχιλλέως ο διώκτης των δαιμόνων”, Βίος – Θαύματα – Ακολουθία – Παράκληση, Αθανασίου Δ. Κυπραίου, φιλολόγου, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2023, σελ. 28-29


"Όχι παιδί μου στο καλό, στο κακό θα πάνε και θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε!

Γερόντισσα Γαλακτία: «θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε...»

Πήραμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή: 
Ονομάζομαι Γαλάνης Βασίλειος είμαι Εκπαιδευτικός Πληροφορικής – Τεχνολόγος Πολιτισμού με καταγωγή από τα Χανιά της Κρήτης και τυγχάνει να επισκέφτηκα την Οσία Γερόντισσα Γαλακτία αρκετές φορές την περίοδο 2018 – 2020.
Το Νοέμβριο του 2018 την ημέρα της εορτής του Αγίου Μηνά την επισκέφτηκα με τον φίλο μου Ευτύχη Β. στο μικρό σπιτάκι της στην Πόμπια Ηρακλείου.
Μας είχε κάνει φοβερή εντύπωση το γεγονός πως η Γερόντισσα Γαλακτία παρόλο τις πολλές υγειονομικές της δυσκολίες: (92 ετών, κατάκοιτη, με εγκεφαλικά επεισόδια), είχε μεγάλη διαύγεια στο νου και συνεχώς επικαλούταν το όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου και δοξολογούσε το Θεό. Επίσης, η Γερόντισσα Γαλακτία κατείχε και το προφητικό χάρισμα μιας και στο τέλος πριν φύγουμε από το σπιτάκι της, την αποχαιρετώ με την εξής κουβέντα: «Γερόντισσα, όλα θα πάνε καλά!»
Τη φράση αυτή την είπα από την καρδιά μου θέλοντας να δώσω μια ελπίδα στην πολυβασανισμένη αυτή γιαγιά όλων μας.
Και με ύφος στοργικό και κοιτώντας με στα μάτια μου απάντησε: «Όχι παιδί μου στο καλό, στο κακό θα πάνε και θα δεις που ούτε νερό θα έχουμε να πιούμε!»
Η αλήθεια είναι τόσο εγώ όσο και ο φίλος μου Ευτύχης σοκαριστήκαμε.
Η Γερόντισσα αμέσως το κατάλαβε και μας χαμογέλασε ελαφρά.
Όμως, πιστεύουμε ακράδαντα πως τα λόγια αυτά της Γερόντισσας Γαλακτίας είναι σίγουρα προφητικά, καθώς από το 2019 και έπειτα η ανθρωπότητα καλείται διαρκώς να αντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις όπως είναι ο δικαιωματισμός, η διαστροφή, η οικονομική κρίση, οι υγειονομικές ασθένειες, οι πόλεμοι κτλ.
Η πίστη στον τριαδικό Θεό αλλά και η μετάνοιά μας αποτελούν τα κλειδιά για να μας βοηθήσουν σε όσες δυσκολίες μας βρουν στο διάβα της ζωής μας!
Την ευχή της να έχουμε!

Με εκτίμηση,
Γαλάνης Βασίλειος.

e-mesara.gr
Πηγή Φιλιππία Βενετσάνου ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ



Ποιός ενδιαφέρεται; Ποιός ομιλεί; Όλοι τρώγουν και πίνουν...Ωσότου έρθει η ημέρα εκείνη και τότε τα πράγματα θα είναι κλαυθμός και οδυρμός...


Οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι, οι εχθροί της Ορθοδοξίας θα εγείρουν πόλεμο των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων. Δεν τα καταλαβαίνουμε εμείς αυτά.
Τρώμε και πίνουμε, μεθύουμε, χορεύουμε και δεν καταλαβαίνουν τι λέγω.
Οι ειδικοί μας τα λένε, μας προειδοποιούν. Ποιός τα έλαβε υπόψιν του;
Ξέρετε, ότι εκείνο το Αιγαίο, είναι γεμάτο πετρέλαιο; 
Ξέρετε, ότι μέσα σε εκείνους τους τόπους, έχει περισσότερο πετρέλαιο από την Σαουδική Αραβία;
Γνωρίζετε ότι σε εκείνον τον τόπο είναι στραμμένα τα μάτια των Αμερικανών και των Ευρωπαίων;
Ξέρετε, ότι δεν θέλουν η Ελλάδα να έχει τα νησιά του Αιγαίου, γιατί φθονούν την Ελλάδα;
Το ξέρετε, ότι ξεσηκώνουν τους Τούρκους εις πόλεμον, για να μοιράσουν το Αιγαίο;
Ποιός ενδιαφέρεται; Ποιός ομιλεί; Όλοι τρώγουν και πίνουν...
Ωσότου έρθει η ημέρα εκείνη και τότε τα πράγματα θα είναι κλαυθμός και οδυρμός...
Και εγώ σας λέγω: εάν έχομεν τον Θεό μαζί μας, να μη φοβηθούμε. Εάν όμως αυτός ο λαός, μέρα – νύκτα βλασφημεί τον Θεόν, τα βάζει εναντίον του Θεού, δεν θέλει τον Θεόν, αμαρτάνει συνεχώς, πώς ο Θεός θα μας βοηθήσει;

Να προσέξουμε αδελφοί μου, διότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα...


† Π. ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ




« Κύριε, έλα όσο τό δυνατόν νωρίτερα»…


Μπροστά μας είναι οί μέρες τών μεγάλων γεγονότων. 
Ό Χριστιανισμός δέν είπε ακόμη τήν τελευταία λέξη. Μέσα από εμάς θά διαδοθεί τό όνομα τού Χριστού. 
Μέσα από εμάς θά γίνει καί τό τελευταίο φοβερό δικαστήριο. 
Εμείς θά κρίνουμε όχι μόνο τόν κόσμο, αλλά καί τά πεσμένα πνεύματα τών αιτίων κάθε κακού. Πότε; 
Όταν ό Κύριος γεμίσει τή βασιλεία Του μέ νέες ψυχές στή θέση τών ξεπεσμένων πνευμάτων, όπως είναι μέ σαφήνεια γραμμένο στούς Ψαλμούς τού Δαυίδ...
Κατά τή διάρκεια τών φοβερών γεγονότων,ό Κύριος θά κρύψει τούς πιστούς Του καί παρά τίς φοβερές διώξεις, θά τελείται κρυφά ή Θεία Λειτουργία καί ή μόνη προσευχή τότε θά είναι: 
« Κύριε, έλα όσο τό δυνατόν νωρίτερα»…
Ό Κύριος δέν θά καθυστερήσει. Θά έρθει καί θά μεταφέρει τή γήινη αγωνιζόμενη Εκκλησία καί θά τήν ενώσει μέ τήν ουράνια θριαμβεύουσα καί ή βασιλεία δέν θά έχει τέλος...

Μακαριστός Γέροντας Στέφανος ό Σέρβος




Μεγάλη προφητεία του Γεωργιανού Αγίου Γαβριήλ: Τον Αντίχριστο θα τον ακολουθήσουν όσοι πηγαίνουν με το μυαλό


Μια μεγάλη προφητεία είπε ο Άγιος Γαβριήλ:

Τον Αντίχριστο θα τον ακολουθήσουν όσοι πηγαίνουν με το μυαλό.

Όσοι πηγαίνουν με την καρδιά, θα τον αντιληφθούν και θα φύγουν.

Επομένως ο Χριστός έχει να κάνει με την καρδιά μας. Αυτό που λέμε θεϊκός έρωτας και θεϊκή αγάπη, όπως έτρεφαν και αγίασαν όλες οι ευλογημένες ψυχές που πήγαν κοντά Του.


Ενώ στον Αντίχριστο πηγαίνουν μόνο όσοι σκέφτονται συμφεροντολογικά και με υπερηφάνεια στον δικό τους θέλημα και δεν είναι δούλοι Θεού άλλα του εαυτού τους.

Αν δεν υπάρχει συντριβή μετανοίας, προσευχή, εξομολόγηση, δεν υπάρχει σωτηρία για αυτούς και επιστροφή.

Μόνο Μετάνοια μας σώζει





" Θεέ μου και Χριστέ μου" - Οικουμενικός Πατριάρχης: «Εργαζόμαστε για την ενότητα των Εκκλησιών» ΠΟΙΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ;


ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ 

Χρήστος Καναρόπουλος στην Romfea.gr

Ιερατική Σύναξη εν μέσω του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου 2024 στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Λόφου Κιλκίς, την οποία συγκάλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.

Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής ο Παναγιώτατος ευλόγησε τους Κληρικούς που απαρτίζουν και διακονούν την Ιερά Μητρόπολη, τους απευθύνθηκε με πατρικό λόγο και παρουσίασε τις άοκνες προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο οποίο άπαντες εργάζονται για την ενότητα και την δημιουργική συνεργασία των Εκκλησιών ώστε να έχουν όλοι μια κοινή μαρτυρία, την οποία χρειάζεται ο κόσμος.

Παρουσίασε τους Αγίους Αρχιερείς Σμύρνης και Δράμας, τον Μ. Εκκλησιάρχη π. Αέτιο, τους Διακόνους και τους λαϊκούς του συνεργάτες που τον συνοδεύουν από την αρχή της πατριαρχικής του επίσκεψης, τονίζοντας την σπουδαιότητα της διακονίας τους αλλά και τα χαρίσματά τους.

Τον Πατριάρχη του Γένος καλωσόρισε τόσο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης του Κιλκίς, όσο και ο Ηγούμενος της ιστορικής Μονής Παν. Αρχιμ. π. Αρσένιος Ιωάννου.

Ακολούθως ενώπιων των τάφων των μακαριστών Επισκόπων που διετέλεσαν Μητροπολίτες στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου ο Παναγιώτατος τέλεσε πατριαρχικό Τρισάγιο, δεόμενος για την ανάπαυση των ψυχών τους ενώ φύτεψε συμβολικά μαζί με τον οικείο Ιεράρχη ένα κυπαρίσσι.




Η ΟΥΝΙΑ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

O ορθόδοξος λαός μας, αγαπητοί μου, ακούει τη λέξι «ουνίτες» και ερωτά· τί είναι οι ουνίτες; τί είναι η ουνία;


Η ουνία δεν είναι ελληνική λέξι, είναι λέξι ξένη, πολωνικής μάλλον προελεύσεως, πού και μόνο αυτή αρκεί ν’ αποδείξει ότι η Ορθοδοξία δέχεται επιβουλή εκ μέρους εχθρών της πού έρχονται από έξω. Η ουνία είναι ένα από τα όπλα πού χρησιμοποιεί η παπική προπαγάνδα για να υποτάξει την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Kαί τί δεν έκαναν εναντίον μας οι άνθρωποι του Βατικανού! Να τ’ απαριθμήσουμε; Αυθαίρετες επεμβάσεις παπών πρό του σχίσματος στην δικαιοδοσία της Ανατολικής Εκκλησίας, κατά των οποίων αντέδρασαν πατέρες της Εκκλησίας.
-Οι σταυροφορίες, πού ως πρόφασι είχαν την απελευθέρωσι των Aγίων Tόπων αλλ’ ως βαθύτερο σκοπό έκρυβαν τη διάλυσι της Ορθοδόξου Bυζαντινής αυτοκρατορίας.
-Περιβόητες ψευδοενώσεις διά της βίας, όπως στή Φεράρρα και Φλωρεντία όπου αντιστάθηκε ο άγιος Μάρκος ο ευγενικός.
-Επιδρομές των Ενετών στα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους.
-Μηχανορραφίες των πρέσβεων του παπικού κράτους στην Κωνσταντινούπολι επί τουρκοκρατίας, με τίς οποίες γκρέμιζαν από το θρόνο γενναίους πατριάρχας και τους ωδηγούσαν στην εξορία και τα ικριώματα.
-Τα ιεροσπουδαστήρια πού λειτουργούσαν στή Ρώμη και αλλού, τα περιβόητα σεμινάρια, όπου στρατολογούσαν νεαρούς ορθοδόξους, για να τους μεταβάλουν σε προδότας της πίστεώς τους, σε γενιτσάρους του παπισμού και φανατικούς εχθρούς της Ορθοδοξίας. Oλα αυτά ήταν μέσα – όπλα, πού χρησιμοποίησαν για να κυριεύσουν το φρούριο και να παύσει να κυματίζη η σημαία της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, για να κάνουν τους ορθοδόξους να πέσουν να προσκυνήσουν την παντούφλα του πάπα, πού η μωροφιλοδοξία των δυτικών τον ύψωσε πάνω από κάθε άλλη εξουσία.
Αλλ’ όλες οι προσβολές των παπικών κατά της πίστεώς μας αποκρούσθηκαν. Ελάχιστα και ανάξια λόγου υπήρξαν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους. Λίγες χιλιάδες ορθοδόξων υπέκυψαν στίς πιέσεις, αποστάτησαν από τη μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία και σχημάτισαν θρησκευτικές κοινότητες.
Tο Βατικανό όμως δεν απογοητεύθηκε. Oι κορυφές του συνήλθαν σε σύναξι. Καρδινάλιοι, επίσκοποι, ηγούμενοι μεγάλων μοναχικών ταγμάτων μίλησαν και έθεσαν υπ’ όψιν της συνάξεώς τους όλα τα στοιχεία της δράσεώς τους μεταξύ των ορθοδόξων. Πόσο λίγοι καρποί! Τόσο χρήμα, τόση διπλωματία, τόση ρητορεία, τόσο αίμα αιώνων, κι αυτή η Ανατολή να μένει άκαμπτος; Ούτε θέλγητρα λοιπόν ούτε φόβητρα των παπών μπορούσαν να τη χωρίσουν από την ορθόδοξο πίστι;… Οι σύνεδροι βυθίστηκαν σε σκέψεις. Tότε ο εωσφόρος, πού από κάποια κόγχη της αιθούσης του Βατικανού παρακολουθούσε αθέατος τη συνεδρίασι, ανέλαβε να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Σε μια στιγμή κατάλληλη έρριξε στο συνέδριο την ιδέα της ουνίας. Kαί δεν ήταν δυνατόν να προέλθει η ιδέα αυτή από άλλον, διότι αυτός υπήρξε ο πρώτος απατεώνας στόν κόσμο. Νομίζω πως τον ακούω να προτείνει το σχέδιό του και με το στόμα κάποιου μοναχού ιησουϊτικού τάγματος να ρητορεύει ως εξής.
―Aγαπητοί σύνεδροι! τα πράγματα μας αναγκάζουν να ομολογήσουμε μια αλήθεια. 
Kαί η αλήθεια είνε, ότι όλοι οι ορθόδοξοι λαοί της Ανατολής μας αντιπαθούν φοβερά. 
Έχουν κακή πείρα από μας τους δυτικούς. Kαί τί δεν έκαναν, πράγματι, εναντίον τους οι πρόγονοί μας! Οχι σαν χριστιανοί, όχι σαν άνθρωποι δεν φέρθηκαν στους λαούς της Ανατολής, αλλά σαν άγρια αιμοβόρα θηρία έπεσαν εναντίον τους. Συχνά ξεπέρασαν σε αγριότητα και τους Τούρκους. 
Η λέξι «φράγκος» έγινε η πιο μισητή λέξι στην Ανατολή. Γι’ αυτό, όταν βλέπουν «φραγκόπαπα» όπως λένε, φεύγουν μακριά, όπως φεύγουν τα πρόβατα μπροστά σε λύκους, τα ελάφια μπροστά σε κυνηγούς και τα περιστέρια μπροστά σε γεράκια. Ετσι, όπως ε­μαστε και όπως φαινόμαστε, δε γίνεται τίποτα. οι λύκοι, όπως είναι και όπως φαίνονται, δε μπορούν να εισχωρήσουν στο μαντρί. Αλλ’ εάν υποτεθεί, ότι κάποιος λύκος φορέσει προβειά; Τί λέτε; Tότε το μαντρί δε θ’ ανοίξει και πολλά πρόβατα δε θα τον πλησιάσουν; Έτσι ο λύκος μπορεί να κυριαρχήσει στο κοπάδι. οι κυνηγοί της Τιμούκουα (μιας αγρίας φυλής της B. Aμερικής), όπως είναι και φαίνονται, δε μπορούν να πιάσουν ούτε ένα ελάφι· όταν όμως φορέσουν προβειά από ελάφι, τότε τα ελάφια πλησιάζουν και πέφτουν νεκρά εμπρός στα πόδια τους! Αλλά γιατί, αδελφοί και πατέρες, προτρέπω να μιμηθούμε μεθόδους των αγρίων φυλών για το προπαγανδιστικό μας έργο; το πρότυπό μας είναι πολύ κοντά μας. είναι εδώ. 
Στό σημείο αυτό επικράτησε μικρά σιωπή, κι αμέσως ακούστηκε μια βραχνή φωνή να συνεχίζει το λόγο). Πρότυπό σας για προπαγανδιστική εργασία μεταξύ των ορθοδόξων είμαι εγώ, ο …εωσφόρος, του οποίου τη φωνή και τίς σκέψεις μεταδίδει αυτός πού σας ομιλεί. Δε θυμάστε τί έκανα εγώ στόν παράδεισο; Aν παρουσιαζόμουν στην Ευα όπως είμαι, αυτή ποτέ δε θα με πλησίαζε· θα έφευγε μακριά. Oταν όμως μετασχηματίσθηκα στο ωραιότατο παραδείσιο ζώο και της μίλησα με το στόμα του, τότε η Ευα συνελήφθη στην παγίδα μου. Με πλησίασε και άνοιξα μαζί της το γνωστό διάλογο, πού έφερε την έξωσι από τον παράδεισο. 
Η απάτη, ιδού η μέθοδός μου. αυτή τη μέθοδο να χρησιμοποιήσετε κ’ εσείς, αγαπητοί επίσκοποι, καρδινάλιοι, λευκοί και μαύροι πάπες. Ακούγοντας τώρα το συγκεκριμένο είδος απάτης πού θα σας συστήσω, μή τρομάξετε παρακαλώ. Μή εξαναστείτε. Μή φέρετε αντιρρήσεις και αντιδράσεις. 
Εγώ σας συμβουλεύω, ο πολύπειρος, πού γνωρίζω τί κερδίζει κανείς με τη μέθοδο του ψεύδους και της απάτης. Xωρίς αντίρρησι λοιπόν ακούστε και υπακούστε. θα βγάλετε τη στολή του φραγκόπαπα, πού τη μισεί κάθε ορθόδοξος, θα φορέσετε το ράσο και το καλυμμαύχι των ορθοδόξων ιερέων, θα πάψετε να ξυρίζεστε, θ’ αφήσετε γενειάδες, μ’ ένα λόγο θα πάρετε καθ’ όλα τη μορφή ορθοδόξου κληρικού. Αλλά προσοχή! στην καριδά σας θα έχετε ολόκληρο τον πάπα. Έτσι θα πλευρίσετε τους ορθοδόξους. Kαί τότε θα δείτε τα θαυμάσια αποτελέσματα της νέας μεθόδου, την οποία παρακαλώ να βαπτίσετε με το όνομα ουνία. Λοιπόν συμφωνείτε;
―Μάλιστα, συμφωνούμε! Επικροτούμε το σχέδιό σου, εωσφόρε, απήντησε η ομήγυρις.
―Ευχαριστώ πολύ, είπε ο εωσφόρος. Σας εύχομαι μεγάλες επιτυχίες.
Kι αφού έκανε μια βαθειά υπόκλισι εμπρός στους συνέδρους, αποχώρησε και τους άφησε να μεριμνήσουν για την εξεύρεσι των καταλλήλων προσώπων για την πραγματοποίησι του σατανικού σχεδίου. Έτσι στο σκοτάδι γεννήθηκε η ουνία…
Ονειρο, φανταστική εικόνα είναι αυτά; Αλλά θα έπρεπε ν’ ανοίξετε την ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, για να δείτε τί θραύσι έκαναν στίς κατά τόπους εκκλησίες, επισκοπές, μητροπόλεις και πατριαρχεία της Ορθοδοξίας τα όργανα αυτά των παπών, πού λέγονται ουνίτες. Εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία των λαών της Ανατολής, με μορφή προβάτων εισχώρησαν οι φοβεροί αυτοί λύκοι στίς μάνδρες των ορθοδόξων και αποδεκάτισαν τα πρόβατα. Μόνο από την ορθόδοξο Εκκλησίας της Πολωνίας η ουνία κατώρθωσε ν’ απόσπασει γύρω στα 2 εκατομμύρια λαού και να σχηματίσει μέσα στα σπλάχνα του ορθοδόξου Πολωνικού λαού την οéνιτική θρησκευτική της κοινότητα, πού εξαρτάται απολύτως από το κέντρο της Ρώμης. Ιδίως στους αιώνες εκείνους πού οι ορθόδοξοι διατελούσαν κάτω από το πέλμα της τουρκικής κυριαρχίας, η ουνία κατώρθωσε να παρασύρει στα δίχτυα της πληθυσμούς ολοκλήρους και να επιφέρει μεγάλη αναστάτωσι.
Η Ορθοδοξία, παρά τίς δύσκολες εξωτερικές περιστάσεις πού βρισκόταν, δεν έμεινε απαθής θεατής της αρπαγής των πνευματικών της τέκνων μ’ αυτό το δόλιο τρόπο. σαν μάνα πόνεσε και ενδιαφέρθηκε. Έτσι το έτος 1722 συνήλθε στην Kωνσταντινούπολι Σύνοδος, στη οποία συμμετείχαν οι πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Γ΄, Αντιοχείας Αθανάσιος ο Γ΄, και Ιεροσολύμων Χρύσανθος. 
Η Σύνοδος αυτή καταδίκασε τους ουνίτες, τα οργανα αυτά του παπισμού. K’ επειδή η ουνία εξακολουθούσε το καταχθόνιο έργο της και έσπειρε τα ζιζάνια στόν αγρό της ορθοδόξου Aνατολής, η Ορθόδοξος Εκκλησία και με άλλη εγκυκλιό της αυστηρότερη από την προηγούμενη, το έτος 1838 ήλεγξε και στηλίτευσε τους δολίους εργάτες της ουνίας.

Η ουνία, αγαπητοί μου, κρινομένη από πλευράς ηθικής και θρησκευτικής και μόνο, προκαλεί τη φρίκη για κάθε πιστό τέκνο της Ορθοδοξίας. Ποτέ στην θρησκευτική ζωή των ανθρώπων δεν παρουσιάστηκε τέτοιο σύστημα απάτης. Οντως γέννημα νυκτός και όχι ημέρας, γνήσιο τέκνο του εωσφόρου, ο οποίος μόνο αυτός μπορούσε να υπαγόρευσει τέτοια μέθοδο εξαπατήσεως των ορθοδόξων ψυχών. Αυτή είναι η ουνία.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1957)



Οι Άγιοι Είκοσι Έξι Οσιομάρτυρες Ζωγραφίτες Πατέρες! [ 1 2 7 4 ]


Η Εκκλησία μας τιμάει σήμερα τη μνήμη των 26 Πατέρων της Ι.Μ. Ζωγράφου Αγίου Όρους που μαρτύρησαν, γιατί αρνήθηκαν να συλλειτουργήσουν με τους Λατινόφρονες του πατριάρχουν Κων/πολεως Βέκκου, αλλά και τους Παπικούς αντιπροσώπους που τους συνόδευαν!...

Βρισκόμαστε στα 1274. 

Αυτοκράτορας στην Πόλη είναι ο Μιχαήλ Παλαιολόγος και πατριάρχης ο αμείλικτος διώκτης των Ορθοδόξων Αγιορειτών πατέρων, ο λατινόφρων Ιωάννης Βέκκος. 

Μόλις έχει υπογραφεί στην Λυών η ψευδοένωση Ορθοδόξων και παπικών, και απεσταλμένοι του πάπα μαζί με ’’δικούς μας’’ ενωτικούς καταφθάνουν στο Ἅγιον Ὄρος, για να ἐπιβάλλουν την εφαρμογή της προδοτικής συμφωνίας.


Σε ένα κελλί, που βρίσκεται σε απόσταση από την Ιερά Μονή Ζωγράφου, ασκήτευε τότε ένας γέροντας πολύ μεγάλης αρετής. 

Ο ενάρετος αυτός γέροντας ευλαβείτο βαθύτατα την Κυρία Θεοτόκο και είχε καθημερινό κανόνα την επαναλαμβανόμενη ανάγνωση των Χαιρετισμών της Παναγίας, σε όρθια, μάλιστα, στάση μπροστά στην Εικόνα της.

Κάποια ημέρα και ενώ βίωνε υψηλές πνευματικές καταστάσεις λέγοντας με λαχτάρα το ’’Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε’’, άκουσε την Παναγία από την ιερή Της εικόνα να του λέει: 

«Χαίρε και συ, Γέρων του Θεού. Μη φοβού, αλλά απελθών ταχέως εις την Μονήν, ανάγγειλον τοις αδελφοίς και τω Καθηγουμένω, ότι οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν. 

Όστις ούν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι, εν υπομονή κρυβήτω, έως παρελθείν τον πειρασμόν. 

Οι δε στεφάνων μαρτυρικών εφιέμενοι, παραμενέτωσαν εν τη Μονή. 

Άπελθε ούν ταχέως…».

Ο γέροντας, μετά από αυτό, δεν στάθηκε ούτε λεπτό. Αμέσως ξεκίνησε για το μοναστήρι, την Ιερά Μονή Ζωγράφου, για να ενημερώσει τους πατέρες και να τους μεταφέρει τις οδηγίες της Παναγίας. Φτάνοντας στην Ιερά Μονή, ο ευλαβής και ενάρετος γέροντας ζει το θαύμα για δεύτερη φορά: 

Μπροστά στην πύλη του Μοναστηριού βλέπει όρθια την εικόνα της Παναγίας του κελλιού του, από την οποία και άκουσε την φωνή της Θεοτόκου!

Κρατώντας, τώρα, στην αγκαλιά του την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, παρουσιάζεται ενώπιον του Ηγουμένου και των πατέρων και τους λέει: 

Σεβαστοί μου πατέρες, η Κυρία Θεοτόκος μου αποκάλυψε, ότι οι εχθροί Της και εχθροί του Υιού Της σε λίγο καταφθάνουν στο Μοναστήρι. 

Όποιοι από τους πατέρες καταλαβαίνουν, ότι δεν θα αντέξουν στο μαρτύριο, μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα, ας κρυφτούν κάπου μακριά. 

Όσοι, όμως, πατέρες είναι έτοιμοι να μιμηθούν τους Μάρτυρες και να στεφανωθούν, ας παραμείνουν στο Μοναστήρι.

Κάποιοι από τους μοναχούς φοβισμένοι κατέφυγαν στα γύρω βουνά. 

Οι υπόλοιποι κλείσθηκαν μέσα στον πύργο της Μονής. 

Από εκεί ήλεγξαν με παρρησία τους Λατινόφρονες ως αιρετικούς και παράνομους. 

Τότε ο βασιλέας εξοργισμένος διέταξε και τους έκαψαν ζωντανούς (!!!!) μαζί με τον πύργο που χρησίμεψε σαν οχυρό τους. 

Έτσι κέρδισαν και αυτοί τον στέφανο του μαρτυρίου. 

Τα ονόματά τους είναι Θωμάς, ηγούμενος της Μονής, 

Βαρσανούφιος, 

Κύριλλος, 

Μιχαήλ, 

Σίμων, 

Ιλαρίων, 

Ιώβ, 

Κυπριανός, 

Σάββας, 

Ιάκωβος, 

Μαρτινιανός, 

Κοσμάς, 

Σέργιος, 

Μηνάς, 

Ιωάσαφ, 

Ιωαννίκιος, 

Παύλος, 

Αντώνιος, 

Ευθύμιος, 

Δομετιανός, 

Παρθένιος. 

Υπήρξαν και άλλοι 4 τα ονόματα των οποίων έμειναν άγνωστα στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά είναι γνωστά στο Θεό που τους τίμησε με τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου!

Από τον πύργο τον κατακαμένο σώθηκε μονάχα η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας, που από τότε την αποκαλούν ’’Χαίροβο’’ (στα Βουλγαρικά σημαίνει το Χαίρε το Αρχαγγελικό). 

Αυτά συνέβησαν στις 10 Οκτωβρίου 1274.

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας μας, η Παναγία του Χαίροβο, φυλάσσεται στην Ι.Μ. Ζωγράφου, για να μας θυμίζει την στάση Της απέναντι στους αιρετικούς και τους ’’δικούς μας’’ λατινόφρονες.

Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται και στις 10 Οκτωβρίου την ημέρα, δηλαδή, του μαρτυρίου τους…

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Ζωγραφίτες πατέρες, αλλά και τους υπολοίπους Αγιορείτες μαρτυρήσαντες της εποχής, μπορεί κανείς να δει εδώ, ή εδώ, απ’ όπου πάρθηκαν και οι πληροφορίες που παραθέσαμε. 

Τις μεσιτείες τους να έχουμε.

Κοντάκιον τῶν Ὁσιομαρτύρων

Ἀνωνύμου μοναχοῦ. Ἦχος πλ.δ’. Τῇ ‘Ὑπερμάχῳ.

Λατινοφρόνων καθαιρέτας εὐφημήσωμεν, Κοσμᾶν τόν «Πρῶτον», Ὄρους Ἄθω τό προτείχισμα, πυρικαύστους τε Ζωγράφου Χριστοῦ ὁπλίτας, Βατοπαιδίου συνοδίαν τήν ἀήττητον, καί Ἰβήρων οὐρανόσθενον ὁμήγυριν· τούτοις κράζοντες· χαίρετε στῦλοι τῆς πίστεως.

''Μήν κρύβεις τό δῶρο σου...''


Πρίν ἀπό τήν βασιλεία τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅλοι πρέπει νά φροντίσουν νά σωθοῦν ὅσο τό δυνατόν περισσσότεροι ἄνθρωποι...

Τότε θά λάβουν μεγάλη ἀνανταμοιβή ἀπό τόν Κύριο.

Τώρα εἶναι ὥρα νά κηρύξουμε.

Συμβαίνει σύμφωνα μέ τά δῶρα πού ὁ Κύριός μας ἔδωσε σέ ὅλους: γραφή, ὑπενθύμιση, συμβουλή...

Μήν κρύβεις τό δῶρο σου...


παπα Στέφανος ο Καρουλιώτης †








Βάλτε ὅλοι σας στὸ λαιμὸ τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλοι σας νὰ τὸν χαράξετε μέσα στὴ δική σας καρδιά!


Ἂς μὴν ὑπάρχει μεταξύ μας κανεὶς ποὺ νὰ μὴν φοράει σταυρό!

Ξέρω ὅτι δὲ τὸν φορᾶτε ὅλοι. 

Φορᾶτε χάντρες καὶ μενταγιὸν καὶ τὸν σταυρὸ δὲν φορᾶτε. 

Μὴν δικαιολογεῖτε τὸν ἑαυτό σας μὲ τὸ ὅτι δὲν ἔχετε ποῦ νὰ τὸν ἀγοράσετε, γιατί ἂν ἀγαπούσατε τὸν Σταυρὸ θὰ βρίσκατε δυνατότητα,θὰ παίρνατε ἕνα κομμάτι ξύλο καὶ θὰ τὸ κάνατε σταυρό.

Σκεφτεῖτε το καὶ βάλτε ὅλοι σας στὸ λαιμὸ τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλοι σας νὰ τὸν χαράξετε μέσα στὴ δική σας καρδιά! 

Αὐτὸς θὰ σᾶς σώσει καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν αἰώνια ζωή.

(+Αγίου Λουκά Του Ιατρού)




Ο Καλός Θεός οικονομάει για τον κάθε άνθρωπο έναν σταυρό ανάλογο με την αντοχή του, όχι για να βασανιστή, αλλά για να ανεβή από τον σταυρό στον Ουρανό – γιατί στην ουσία ο σταυρός είναι σκάλα προς τον Ουρανό

Αν καταλάβουμε τι θησαυρό αποταμιεύουμε από τον πόνο των δοκιμασιών, δεν θα γογγύζουμε, αλλά θα δοξολογούμε τον Θεό σηκώνοντας το σταυρουδάκι που μας χάρισε, οπότε και σε τούτη την ζωή θα χαιρώμαστε, και στην άλλη θα έχουμε να λάβουμε και σύνταξη και «εφάπαξ». Ο Θεός μας έχει εξασφαλισμένα κτήματα εκεί στον Ουρανό. Όταν όμως ζητούμε να μας απαλλάξη από μια δοκιμασία, δίνει αυτά τα κτήματα σε άλλους και τα χάνουμε. Ενώ, αν κάνουμε υπομονή, θα μας δώση και τόκο.

Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται εδώ, γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ’ αυτήν την ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται για την άλλη, επειδή εξοφλά αμαρτίες. Οι σταυροί των δοκιμασιών είναι ανώτεροι από τα «τάλαντα», από τα χαρίσματα, που μας δίνει ο Θεός. Είναι μακάριος εκείνος που έχει όχι έναν σταυρό αλλά πέντε. Μια ταλαιπωρία ή ένας θάνατος μαρτυρικός είναι και καθαρός μισθός. Γι’ αυτό σε κάθε δοκιμασία να λέμε:
«Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, γιατί αυτό χρειαζόταν για την σωτηρία μου».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου-"Πάθη και Αρετές. Λόγοι Ε΄ Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης)





Μόνο αν σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους θα αποκτήσουμε ψυχική γαλήνη!


«Για να διαφυλάξει κανείς την ψυχική του γαλήνη πρέπει να απομακρύνει από τον εαυτό του τις σκοτεινές σκέψεις.
Πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενη διάθεση και όχι στενάχωρη...
Μόνο αν σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους θα αποκτήσουμε ψυχική γαλήνη!»

(† Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα)





Ημέ­ρα ποὺ θὰ πε­ρά­ση καὶ δὲν ἔνοιω­σες τὸν Χρι­στόν μας...


Ημέ­ρα ποὺ θὰ πε­ρά­ση καὶ δὲν ἔνοιω­σες τὸν Χρι­στόν μας εἰς τὴν καρ­δία σου, διὰ τῆς προ­σευ­χῆς, ἀνα­γνώ­σε­ως Ψαλ­τη­ρί­ου, Εὐ­αγ­γε­λί­ου κλπ., νὰ θε­ω­ρῆς ὅτι ἀπώ­λε­σες αὐτὴ τὴν ἡμέ­ρα! 
Νὰ πα­ρα­κα­λῆς μὲ δά­κρυα, ὅπως ἡ Μα­ρία Μα­γδα­λη­νὴ καὶ νὰ λέ­γης:
Χρι­στέ μου, μὴ μὲ ἐγ­κα­τα­λεί­ψης!Χρι­στέ μου μὴ μὲ ἀφή­σης μόνο, Χρι­στέ μου γλυ­κύ­τα­τε, μὴ πά­ρης τὴν ψυ­χήν μου ἄν δὲν γίνω ὅλος Σου!

Όσιος Ιερώνυμος της Σιμωνόπετρας



Ὅταν ἀπέλασαν τόν Καντιώτη ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, διότι ἔβγαλε ἕνα πύρινο ἀντι-Οἰκουμενιστικό λόγο!


Απόσπασμα αντιοικουμενιστικής ομιλίας του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην πανήγυρι της Ι. Μ. Κουτλουμουσίου το 1990, που άναψε φωτιές σε 2-3 πατριαρχικούς του Αγίου Όρους

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου «Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ» (σελ. 14).

«…Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου ἐκφράζονται χυδαιότατα γιὰ τὸ Πηδάλιο, τὸ ὁποῖο εἶνε ἐπιμελημένη συλλογὴ ὅρων καὶ κανόνων τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶν Συνόδων μετὰ ἑρμηνείας καὶ ὑπομνηματισμοῦ ἀπὸ τὸν περιώνυμο Ἁγιορείτη μοναχὸ ἅγιο Νικόδημο. Ὀνομάζουν τὸ Πηδάλιο …χαρτὶ ὑγείας!

Στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργεῖται ἕνα πνεῦμα νεοπατερισμοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ὅσα εἶπαν καὶ διέταξαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ παρελθόν, σὲ τοπικὲς καὶ οἰκουμενικὲς Συνόδους, ἴσχυαν γιὰ «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ἀλλὰ τώρα ἔχασαν τὴν ἀξία τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους ὅρους, θεσμοὺς καὶ ἤθη στὴν Ἐκκλησία, τὰ ὁποῖα καὶ ἔχουν κατ᾽ αὐτοὺς σήμερα ἰσχὺν καὶ ἀξία! Αὐτοὶ διαχειρίζονται τὰ μεγάλα θέματα τῆς πίστεως καὶ ἔχουν ἀναφαίρετο δικαίωμα μὲ τὶς οἰκουμενιστικές τους ἐκδηλώσεις νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στὸν μινώταυρο τοῦ παπισμοῦ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν».

Συνέπεια αὐτῶν εἶνε, ἄλλος ἱεράχης νὰ πιστεύῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τὸ ἀναμάρτητον… Καὶ εἶνε αὐτός, παρακαλῶ, ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ κλίματος ἐν ἐνεργείᾳ, χωρὶς νὰ τοῦ γίνῃ οὔτε ἡ παραμικρὰ παρατήρησις, δεδομένου ὅτι ἑκατοντάδες ἐπιστολῶν, ἀναφορῶν, ὑπομνημάτων τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν εἶχαν σταλῆ στὸ Πατριαρχεῖο… Ἐγὼ δὲ ἀπέστειλα στὸ Πατριαρχεῖο ἐμπεριστατωμένη μήνυσιν κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ ἱεράρχου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἡ μήνυσίς μου πέρασε στὸ χρονοντούλαπο, χωρὶς κἂν νὰ ἐξετασθῇ, χωρὶς κἂν νὰ διαταχθοῦν ἀνακρίσεις.

Ἀντὶ δὲ νὰ ἐπιπλήξουν ἔστω καὶ μὲ τὴν ἐλαφροτέραν ἐπίπληξιν τὸν ἱεράρχη ποὺ ἐξέφερε τὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ αὐτὴ δοξασία, ἀπέστειλαν οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπιστολὴν πρὸς ἐμέ, διὰ τῆς ὁποίας εἰρωνικῶς γράφουν, ὅτι «εἶμαι εὐαίσθητος καὶ σκανδαλίζομαι ἀπὸ ὡρισμένες ζωηρὲς ἐκφράσεις»!

Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς παρισταμένους μοναχοὺς – μέλη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ τῆς μονῆς Ἰβήρων, διέκοψε τὸν σεβασμιώτατο καὶ μὲ ὕφος αὔθαδες εἶπε, ὅτι δὲν περίμεναν σὲ μιὰ τέτοια ἐπίσημη ἡμέρα νὰ θιγῇ ἕνα τέτοιο θέμα.

Ὅλοι περιμέναμε, εἶπε, ἡ ὁμιλία σας νὰ στραφῇ στὸ ἑορταζόμενο γεγονὸς τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως. Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα καὶ ἀποχωροῦμε τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας.

Καὶ ἀπεχώρησε αὐτὸς καὶ ἕνα ἀκόμη πρόσωπο. Στὴν συνέχεια ἔδωσαν ἐντολὴ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ ἄλλα δύο μέλη, παρὰ τὴν θέλησί τους… Ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς εἶπε· «Συνεχίστε, σεβασμιώτατε».Ὅλος δὲ ὁ ὑπόλοιπος λαὸς καὶ οἱ μοναχοὶ παρέμειναν στὴν θέσι τους μέσα στὸ ναὸ καὶ συνέχισαν τὴν ἀκρόασι τῆς ὁμιλίας τοῦ ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος στοὺς ἀδίκως διαμαρτυρηθέντας καὶ θεατρικῶς ἀποχωρήσαντας εἶπε, ὅτι μίλησε γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι τὸ πρωί, ὅταν αὐτοὶ ἔλαμψαν μὲ τὴν ἀπουσία τους. Καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ προσέθεσε·

«Ἐμεῖς δὲν θα παύσωμε νὰ λαλοῦμε μὲ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ἔστω καὶ ἂν διωχθοῦμε, ὅπως διωχθήκαμε στὸ παρελθόν. Ἐμεῖς πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὡς πολυτιμότερο ἀγαθὸ θεωροῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ τὴν διαφυλάξουμε ἀκεραία καὶ ἀλώβητη.

Ἂν κάποιοι κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ θέλουν νὰ τὴν προδώσουν καὶ νὰ τὴν παραδώσουν στὸν ἀντίχριστο πάπα, ὁ λαός, ὁ εὐσεβὴς λαός, ὁ πάντοτε σταθεὶς ἄγρυπνος ὡς φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ τώρα θὰ ὑψώσῃ τὸ ἀνάστημά του καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ τέτοια προδοσία.

Ἐκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ ὁποῖο θεωρεῖται πρόμαχος τῆς Ὀρ­θοδοξίας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν ἱερῶν παραδόσεων –κατ᾽ ἐμὲ δὲ καὶ ἀλεξικέραυνον τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος–, προδίδεται ἀπὸ μοναχοὺς οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν βλασφήμους ἱεράρχας… Εἶνε τοῦτο σημεῖον ἐσχάτης καταπτώσεως! Ἀλλ᾽ ἂν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία.

Ὁ λόγος τοῦ μητροπολίτου Αὐγουστίνου ἄναψε φωτιὲς στοὺς πατριαρχικούς, γι᾽ αὐτὸ ὁ τότε διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Λούλης, κατ᾽ ἐπιθυμίαν τῶν οἰκουμενιστῶν, διέταξε τὴν ἀπέλασι τοῦ ἱεράρχου! Τὸν ξύπνησαν νύκτα, τοῦ ἀνακοίνωσαν ὅτι εἶνε ἀνεπιθύμητος στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ζήτησαν ν᾽ ἀναχωρήσῃ ἐκείνη τὴν ὥρα! Φοβοῦνταν νὰ περιμένουν μέχρι τὸ πρωί, μὴ τυχὸν πάρουν εἴδησι γιὰ τὴν ἀπαίσια πρᾶξι τους οἱ μοναχοί καὶ ξεσηκωθοῦν. Τέτοιου εἴδους ἀγάπη καὶ ἀνεκτικότητα ἔχουν οἱ οἰκουμενισταὶ γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους· δὲν σεβάστηκαν οὔτε ἕνα γέροντα ἀγωνιστὴ ἱεράρχη!

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
ΕΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990

Ἀλλά τό «κοινό ποτήριο» εἶναι γεγονός. Ἁπλά περιμένουν νά «ὡριμάσουμε»...


Ὑπάρχει ἕνας καθηγητὴς τῆς Νομικῆς γνωστός, ὁ Κώστας Μπέης. Λέει λοιπόν, ὅτι κάποια φορὰ κάναμε κάποια οἰκουμενικὴ συνάντηση στὴ Σύρο, Παπικοί, Προτεστάντες, μιὰ ὀρθόδοξη χορωδία, μιὰ παπικὴ καὶ στὸ τέλος ὁ Παπικὸς Ἐπίσκοπος βουτοῦσε τὴν ὄστια μέσα στὸν οἶνο, στὸ ''αἷμα Χριστοῦ'', καὶ μᾶς κοινώνησε ὅλους. Κι ἦταν ''χαρὰ Θεοῦ''...

Ὑπάρχει κοινὸ ποτήριο ἢ δὲν ὑπάρχει καὶ μᾶς κοροϊδεύουν; Ἔχει γίνει ἤδη ἡ Ἕνωση ἢ δὲν ἔχει γίνει; Ὑπάρχουν καταγγελίες ἀπὸ ἀξιοπίστους μοναχοὺς κληρικοὺς ποῦ ἐπισκέπτονται μητρόπολη Ἰταλίας. Μοῦ τὰ στέλνουνε τώρα καὶ φανερώνονται...

Καὶ ἔγινε τὸ κοινὸ ποτήριο, γιατί τὸ θέλει τὸ Φανάρι καὶ τὸ ἀνέχονται οἱ Ἐπίσκοποι καὶ κατὰ δεύτερο λόγο οἱ πιστοί. Ἂν δὲν τὸ ἀνεχόταν τὸ Φανάρι, ἂν δὲν τὸ προωθοῦσε «διπλωματικά», θὰ εἶχε ἀντιδράσει σ’ αὐτὲς τὶς καταγγελίες. Ὅπως ἐπεμβαίνει σὲ θέματα διοικητικὰ καὶ παπικῶ τῷ τρόπῳ καθαιρεῖ Ἀρχιεπισκόπους ἢ τιμωρεῖ ἄλλους κληρικούς, ἔτσι καὶ στὰ κορυφαῖα αὐτὰ θέματα τῆς Πίστεως θὰ ἐπενέβαινε...

Ἀλλὰ τὸ «κοινὸ ποτήριο» εἶναι γεγονός. Ἁπλὰ περιμένουν νὰ «ὡριμάσουν» λίγο ἀκόμα οἱ περιστάσεις. Τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση τὴν ὡριμάζουν, τὴν χτυποῦν, ὅπως ὁ ψαρὰς τὸ χταπόδι, γιὰ νὰ τρώγεται καὶ νὰ χωνεύεται, γιατί ὅταν εἶναι γνήσια, εἶναι ἀχώνευτη...

Μαρτυρία του Πρωτ. Θεόδωρου Ζήση