Πεφιλημένα μου παιδάκια καί τρισευλογημένα
ἀπότόν Οὐράνιο Πατέρα τῶν φώτων,
τόν Δημιουργόν καί Σωτῆρα μας.
Σᾶς παρακαλῶ γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας,
μή χάνετε τό θάρρος καί τήν ζῶσα ἐλπίδα ἀπό τόν Ἰησοῦ μας.
Οἱ πειρασμοί, οἱ θλίψεις, τά ἀγκάθια καί οἱ τρίβολοι
τῶν δαιμονικῶν λογισμῶν δέν θά παύσουν νά μᾶς ἀγκυλώνουν.
Ὅλα αὐτά δέν εἶναι ξένα καί ἀφύσικα ἀπ᾿ τήν κατά Θεόν ζωή.
Εἶναι ἀναπόφευκτα. Ὁπότε, νά τό καταλάβουμε καλά πώς
μ᾿ αὐτά θά ζήσουμε καί διά αὐτῶν θά σωθοῦμε.
"Ἔξελε τούς πειρασμούς καί οὐδείς ὁ σωζόμενος".
Ἄν δέν ἔχουμε πειρασμούς δέν εἴμεθα φυσιολογικοί ἄνθρωποι
τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Σᾶς ἱκετεύω μή δειλιάζετε, μόνον βάζετε τό στῆθος
μπροστά σας καί προχωτᾶτε.
Ὁ Χριστός μας εἶναι μαζί μας.
Προπορεύεται μέ τό πανάγιον παράδειγμά Του.
Μελετᾶτε τούς δικούς Του πειρασμούς.
Θεός ἦτο καί ἡ ζωή Του στή γῆ τῶν βασανιστηρίων Του
ἦτο ἕνα σκέτο μαρτύριο μεσ᾿ στό αἷμα.
Ἡμεῖς ὅμως, σάν ἄνθρωποι τιποτένοι καί μηδενικά,
ἔχουμε ὁ κάθε ἕνας μας καί ἕνα εἶδος μαρτύριο.
Ἔ! μ᾿ αὐτό θά γίνουμε μαθηταί Του.
Μ᾿ αὐτό σάν σταυρός, θά συσταυρωθοῦμε καί θά
συνδοξασθοῦμε στήν αἰώνια μακαριότητα τοῦ Οὐρανοῦ.
Μακάριος ὅποιος σηκώσει ἔστω κι᾿ αὐτόν τόν ἐλάχιστο σταυρό Του.
Μεγάλη δόξα τόν περιμένει μέ τούς πρώτους ἀγωνιστάς τοῦ Εὐαγγελίου.
Λοιπόν τεκνία μου, κρατᾶτε γερά τό φοβερό ὅπλον τοῦ Χριστοῦ μας.
Προχωρᾶτε γενναῖα φωνάζοντας τό γλυκύτατον Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μας,
καί τῆς Παναχράντου Μητρός Του τήν Παναγία Μας,
καί ἡ νίκη τῆς φτωχῆς ψυχῆς μας θἆναι βεβαία.
Μέ ἀνύστακτες εὐχούλες καί πατρική στοργή σᾶς χαιρετῶ.
Ὁ πατέρας σας
Εφραίμ
