.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων


Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τα διαθρησκειακά συνέδρια



ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ἐν Πειραιεῖ τῆ 21ῃ/10/2015
Τό διεθνές συνέδριο πού διοργάνωσε ἡ Ἑλληνική Πολιτεία με τήν παρουσία διεθνῶν προσωπικοτήτων και εἰδικώτερα τῶν ὑψίστων κορυφῶν τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και τῶν Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, και Ἱεροσολύμων, καθώς και τῶν Μακαριωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κύπρου, Ἀθηνῶν και Ἀλβανίας και πολιτικῶν και θρησκευτικῶν ἡγετῶν τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ και τοῦ Ἰσλάμ καθώς και τό ὁμοειδές συνέδριο πού πραγματοποιεῖται ὑπό την αἰγίδα τοῦ Γραφείου Διαθρησκευτικῶν και Διαπολιτισμικῶν θεμάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου και τῆς Ἀμερικανο-ΕβραϊκῆςἘπιτροπῆς (AmericanJewishCommittee-AJC) ἔχουν ὡς πρόταγμα την διαθρησκειακή εἰρήνη και τήν προώθηση τοῦ λεγομένου Διαθρησκειακοῦ διαλόγου.

Κατετέθησαν πολλές εἰσηγήσεις ἀλλά δυστυχῶς οὐδείς ἔψαυσε τήν τραγική πραγματικότητα στην ἀληθινή της διάσταση καί συγκεκριμένως οὐδείς ἀνεφέρθη στο αὐταπόδεικτο καί πασίδηλο γεγονός ὅτι τή θρησκευτική βία, το μῖσος και τήν μισαλλοδοξία προωθοῦν ἐμπνέουν, διδάσκουν οἱ θρησκευτικές παραδοχές τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ και τοῦ Ἰσλαμισμοῦ. Τά διαμονικῆς ἐμπνεύσεως «ὕψιστα» θρησκευτικά τους κείμενα τῆς Ραββινικῆς διδασκαλίας ὅπως το βορβορῶδες Ταλμούδ καί ἡ Καμπάλα πού οὐσιαστικά ἀντικατέστησαν την Τορά και τον Προφητισμό στον Ἰουδαϊσμό και βυσοδομοῦν μέ τρομακτικό μῖσος και ἐμπάθεια ἀνείπωτη κατά τοῦ ἀποκαλυφθέντος Θεοῦ Λόγου και τῶν πιστευόντων στήν θεία Ἀποκάλυψη καθώς και το φρικῶδες Κοράνιο με τίς πολλαπλές Σοῦρες τῶν δῆθεν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ γιά τήν δολοφονία τῶν ἀπίστων και την στοχοποίηση τῶν μή Μουσουλμάνων εἶναι ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ὅπωςτό πρόβλημα στόν Χριστιανισμό εἶναι ἡ διαστροφή τοῦΠαπισμοῦ και τοῦΠροτεσταντισμοῦ πού φαλκίδευσαν τό χριστιανικό μήνυμα τῆς εἰρήνηςκαί τῆς ἀγάπης πρός κάθε ἑτερότητα, πού ἐπεστράτευσαν ἱερές ἐξετάσεις καί θρησκευτικούς πολέμους καί σταυροφορίες στή θέση τῆς ἐλευθερίας ἀποδοχῆς τῆς προσκλήσεως τοῦ ζῶντος Θεοῦ καί πού ἀμαύρωσαν ἱστορικά το Εὐαγγέλιο τῆς ζωῆς.

Συνεπῶς ἐάν δέν ἀντιμετωπισθοῦν θεολογικά, ἱστορικά ἐπιστημονικά καί νομικά τά κακοποιά αὐτά θρησκευτικά κείμενα καί δέν παραδοθοῦν στή χλεύη τῶν ἀνθρώπων ὅπου καί ἀνήκουν κανένα διεθνές συνέδριο γιά τήν θρησκευτική εἰρήνη μέ τό Ἰσλάμ καί τόν Ἰουδαϊσμό δέν πρόκειται νά συμβάλει εἰς ούδέν εἰμή μόνο στήν καλή ξενοδοχειακή ἐξυπηρέτηση τῶν συνέδρων!!!

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ὁ Πειραιάς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Το συλλείτουργο στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας – Τα φοβερά γεγονότα που ακολούθησαν και οι συνέπειες των μοναχών που συμμετείχαν

Ἀπό τόν Μέγα Συναξαριστή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς 4ης Ἰανουαρίου (Ἀθῆναι 1978, ἔκδοσις ἕκτη) διαβάζουμε κατά λέξιν τά ἑξῆς:

«Οὗτοι οἱ λατινόφρονες ἐλθόντες εἰς τήν Λαύραν ἐγένοντο διά τόν φόβον τῆς καταδίκης τοῦ θανάτου δεκτοί ὑπό τινων Μοναχῶν αὐτῆς, εἰς τούς ὁποίους καί ἔδωσαν πολλά ἱερά σκεύη, δηλαδή Ἅγια Ποτήρια, Εὐαγγέλια, θυμιατήρια καί λοιπά, ἅτινα ἐξ ἄλλων ἱερῶν Μονῶν ὡς λησταί ἐσύλησαν. Ἐκεῖνοι δέ οἵτινες συνεκοινώνησαν μετά τῶν ἀνωτέρω λατινοφρόνων μετά θάνατον ἔμειναν τυμπανιαῖοι καί τά ἄθλια αὐτῶν σώματα, μαῦρα ὄντα καί ἀποπνέοντα ὀσμήν δυσώδη, δέν ἐτάφησαν ἐν τῶ κοινῶ κοιμητηρίῳ, ἀλλ᾿ ἐκτός αὐτοῦ εἰς ἕν ὑπόγειον σπήλαιον τό ὁποῖον περιέφραξαν, ὡς ἀλλότρια καί ξένα τῆς Ἁγίας Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν ὀρθῶν δογμάτων αὐτῆς».

Σύμφωνα μέ χειρόγραφο τοῦ μακαριστοῦ μοναχοῦ Λαζάρου Διονυσιάτου (+1974) πού ὑπάρχει στήν Μονή Διονυσίου στήν Λαύρα συλλειτούργησαν ἱερομόναχοι καί διάκονοι μέ τούς Λατίνους κληρικούς, συνολικά ἑπτά ἄτομα. Μετά τήν κοίμησί τους τά πτώματά τους παρέμειναν τυμπανιαῖα. Τό 1937, σύμφωνα μέ τό μνημονευθέν χειρόγραφο, συνέβη τό ἑξῆς περιστατικό: Τά πτώματα τῶν τυμπανιαίων πατέρων τά εἶχαν τοποθετήσει στόν νάρθηκα τοῦ κοιμητηρίου τῆς Μονῆς, σέ κοινή θέα πρός διδασκαλία καί σωφρονισμό τῶν ἀπογόνων τους.

Ἕνα βράδυ μία ὁμάδα ἐργατῶν, τήν ὥρα πού ἔτρωγαν καί ἀστειεύοντο εἶπε ἕνας στούς ἄλλους: «Ὅποιος θά μπορέση νά πάη αὐτή τήν νύκτα στά ἀφωρισμένα πτώματα, χωρίς νά φοβηθῆ, θά πάρη αὐτό τό στοίχημα. Καί κανόνισαν τί χρηματικό ποσό θά πάρη. Σηκώθηκε ἕνας καί εἶπε ὅτι δέν φοβᾶται καί θά πάη νά σταθῆ δίπλα στά πτώματα. Ἐπῆγε λοιπόν ἐκείνη τήν νύκτα, ἀλλά ἀπό τόν φόβο του ἔπαθε συγκοπή καρδίας καί ἀπέθανε. Τό θλιβερό αὐτό γεγονός εἶχε σάν ἀποτέλεσμα ἡ Σύναξις τῆς Μονῆς νά μεταφέρη τά πτώματα σ᾿ ἕνα ἀπόκρημνο παραθαλάσσιο σπήλαιο μεταξύ Λαύρας καί Ρουμανικῆς Σκήτης καί ἀφοῦ τά τοποθέτησε ἐκεῖ, ἔδωσε διαταγή καί κτίσθηκε τό στόμιο τοῦ σπηλαίου. Ἔκτοτε ἀπό τότε τείνει νά ξεχασθῆ αὐτό τό περιστατικό. Εὐτυχῶς πού τό διέσωσε ὁ μακαριστός π. Λάζαρος Διονυσιάτης, ὁ ὁποῖος, ὅσο ζοῦσε, συγκέντρωνε διάφορα περιστατικά ἀπό τήν ζωή τῶν Μονῶν καί τῶν Πατέρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ἄφησε στήν Μονή του τέσσερα μεγάλα χειρόγραφα βιβλία.

Ἀπό τό βιβλίο «Ὀρθοδοξία καί Παπισμός» τῆς κ. Οὐρανίας Λαμπάκη, ἔκδοσις 1964, σελ.154-157 διαβάζουμε: «Ἄς ἴδωμεν καί εἰς τήν Μεγίστην Λαύραν, ὅπου τούς ὑπεδέχθησαν μετά κωδωνοκρουσιῶν. Καί ἐκεῖ βλέπομεν ὅτι ἐπηκολούθησαν φοβερώτερα, φρίκης καί τρόμου γέμοντα, καθώς ἡ ἀψευδής παράδοσις διέσωσεν...Ὁ μέν ἱεροδιάκονος Λαυριώτης, ὁ συλλειτουργήσας ἐν τῆ θείᾳ Λειτουργίᾳ, ὑπό θεηλάτου ὀργῆς καταληφθείς, τό ζῆν ἐξεμέτρησεν, ἀναλύσας ὡς κηρός φλεγόμενος ὑπό πυρός, οἱ δέ συλλειτουργήσαντες ἱερομόναχοι ἑπτά (κατ᾿ ἄλλους 11) μετά θάνατον εὑρέθησαν ἄλυτοι, τυμπανιαῖοι, τῶν ὁποίων τά λείψανα μέχρι τέλους τοῦ 19ου αἰῶνος εἶχον εἰς τόν νάρθηκα τοῦ κοιμητηρίου…εἰς κοινήν θέαν…, πρός διδασκαλίαν καί σωφρονισμόν τῶν ἐπιγενομένων…». Ἐν συνεχείᾳ ἐξιστορφεῖται ὅτι, «λόγῳ ἐπισυμβάντων θλιβερῶν γεγονότων ἐκ τῆς ἀπαισίας θέας τῶν ἀλύτων τούτων λειψάνων οἱ μοναχοί τά μετέφερον εἰς ἕν σπήλαιον δυσανάβατον καί ἀπόκρημνον εἰς τά παράλια τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης, ἀλλ᾿ἐπειδή καί ἐκεῖ οἱ περίεργοι μετέβαινον, ἐνέφραξαν ἐσχάτως διά κτιστῶν λίθων τήν θύραν τοῦ σπηλαίου, καί οὕτως ἔγινε τοῦτο ἀγηνώριστον…».

Μία ἄλλη παρόμοια προφορική μαρτυρία ἔχουμε ἀπό τούς παλαιούς Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου. Συγκεκριμένα ὁ μοναχός Ἡσύχιος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἔλθει νά μονάση στήν Μονή μας τό 1924 μᾶς ἔλεγε: «Ἔχουν περάσει ἀπό τήν Μονή μας μοναχοί καί λαϊκοί καί εἶδαν τά πτώματα τῶν ἀφωρισμένων. Ἤθελα κι ἐγώ νά πάω στήν Λαύρα νά τά ἰδῶ, ἀλλά μετά ἀπό λίγα χρόνια ἔμαθα ὅτι τά ἐξαφάνισαν. Δέν ξέρουμε πού τά ἔβαλαν».

από το βιβλίο: “Περιστατικά για την αλήθεια της ορθοδόξου πίστεως μας και την πλάνη της παπικής εκκλησίας” (Ι.Μ. Γρηγορίου, Άγιον Όρος).

Μεταστροφή στην Ορθοδοξία μίας Αμερικανο-Σουηδικής οικογένειας



Το Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015 ο Ρουμάνος επίσκοπος Βορείου Ευρώπης Μακάριος τέλεσε την Θεία Λειτουργία και την βάπτιση μίας αμερικανο-σουηδικής οικογένειας στην ρουμανική ορθόδοξη ενορία της πόλης Ουπσάλα.


Συγκεκριμένα δέχθηκαν το Άγιο Βάπτισμα ο αμερικανικής καταγωγής Matthew,η σουηδή γυναίκα του Åsa και η κόρη τους Alma μετά από προετοιμασία έξι χρόνων. Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου ετέλεσε το μυστήριο του γάμου του νεαρού ζεύγους Matthew και Asa.


O Matthew είπε τα ακόλουθα;«Σήμερα εγώ και η οικογένειά μου λάβαμε το Άγιο Βάπτισμα.Αυτό είναι το τέλος ενός ταξιδιού που κράτησε έξι χρόνια.Ήταν ένα ταξίδι μακρύ με πολλές δυσκολίες και πολλά ερωτήματα,στο τέλος όμως βρήκαμε μία κοινότητα στην οποία μας αποδέχθηκαν με ανοιχτή αγκαλιά. Το γεγονός πως μας δέχθηκαν ήταν θαυμαστό. Δεν είναι εύκολο να βρεις μία τέτοια κοινότητα που θα μείνει αναλλοίωτη όταν η κόρη μου θα φτάσει σε ώριμη ηλικία.


Είναι μία Εκκλησία που δεν αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων αλλά κρατάει την ουσία της πίστεως. Αυτό το πράγμα δίνει δύναμη σε εμένα και στην οικογένειά μου και στα παιδιά που θα μεγαλώσουμε εν Χριστώ. Αισθανόμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι και ευλογημένοι που λάβαμε το μυστήριο του Βαπτίσματος και είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε μία νέα ζωή»

Το χτύπημα της πόρτας...



Μια σκοτεινή νύχτα, έπιασε μια καταιγίδα κάποιον στον δρόμο. 

Χτυπάει την πρώτη πόρτα που συναντά. 

- Ανοίξτε μου σας παρακαλώ να γλυτώσω από τούτο το κακό. 

- Α, δεν μπορώ, λέει μια αυστηρή φωνή από μέσα, εγώ είμαι η «Δικαιοσύνη». Είσαι άξιος της τιμωρίας αυτής. Δικαίως έρχεται στο κεφάλι σου. Εγώ την έστειλα! 

Χτυπάει κι άλλη πόρτα παρακεί… 

- Άνοιξε μου, λέει, να προφυλαχτώ. 

- Εδώ μένει η «Αλήθεια», λέει μια φωνή από μέσα! Ποτέ δεν σου άρεσε η συντροφιά μου. Πώς με θυμήθηκες τώρα; 

Κι ο ταλαίπωρος άνθρωπος προχώρησε απελπισμένος. 

Χτυπάει τρίτη πόρτα τώρα. 

- Άνοιξε μου σε παρακαλώ. Ποιος κάθεται εδώ; 

- Το «Έλεος», απαντά μια πρόθυμη φωνή από μέσα και την ίδια στιγμή η πόρτα ανοίγει. Πέρασε μέσα φίλε μου, του λέει, τόσο καιρό σε περίμενα! Φόρεσε αυτά τα καθαρά, καινούργια ρούχα, για σένα τα έχω, ξεκουράσου τώρα! 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 
ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ!!! 

Αλήθεια όμως, εμείς έχουμε μετάνοια, ταπείνωση, εξομολογούμαστε τα λάθη μας, πλησιάζουμε την Θεία Κοινωνία, τον ίδιο τον Θεό για να ζητήσουμε συγχώρεση και προστασία και να ξεκουραστούμε κοντά Του, στην στοργική αγκαλιά Του; 

ΠΟΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, 
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ; 

Ας ρωτήσουμε τους εαυτούς μας. Εκείνος μας περιμένει…

Τό project blue beam ξαναχτυπᾶ! Ἐμφανίζει virtual πόλη στά "οὐράνια"!



Συμβαίνει στό Foshan τῆς Κίνας στήν ἐπαρχία Γκουανγκντόνγκ.

Τό "παραμύθι τῆς Χαλιμᾶς"...καταγράφηκε στίς 07 Ὀκτωβρίου 2015 καί φυσικά τό παρέλαβαν τά Μ.Μ.Ε. καί τό ἔκαναν πλύση ἐγκεφάλου σέ ἑκατομμύρια κόσμου στήν Κίνα καί σέ δισεκατομμύρια στόν κόσμο, κυρίως μέσῳ διαδικτύου! 

Ἡ Κίνα εἶναι ἕνα εὔκολο δόλωμα παγκόσμιας χειραφέτησης, γιά τρεῖς κυρίως λόγους:

1. Εἶναι πολυπληθέστατη, ὁπότε χειραγωγοῦνται εὔκολα ταυτόχρονα ἑκατομμύρια ἄνθρωποι.

2. Ὑπάρχουν πολλοί Κινέζοι ὡς μετανάστες σέ ὅλον τόν κόσμο (καί στήν χώρα μας), ὁπότε θά "διαφημίσουν" τό βλακῶδες ψέμα τῆς "ἐναέριας πόλης".

3. Ἡ Κίνα εἶναι ἤδη οἰκονομική καί στρατιωτική ὑπερδύναμη, ἐνῶ θεωρεῖται μαζί μέ τήν Ρωσία ἡ κυρίαρχη ὑπερδύναμη τοῦ μέλλοντος (καί τοῦ παρόντος) στόν κόσμο!

Παίζει ρόλο λοιπόν ἡ ἐπιλογή. Γιά τήν Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων, τίποτε δέν εἶναι τυχαῖο, ἀλλά μεθοδικά σχεδιασμένο καί δρομολογημένο! 

Ἀκολουθεῖ τό βίντεο. 
Προμηθευτεῖτε μέ πόκ κόρν καί ἀναψυκτικό:


Μέσα στα ξύλα υπάρχει φωτιά, μα είναι κρυμμένη!


Μέσα στα ξύλα υπάρχει φωτιά, μα είναι κρυμμένη!

Το άγιο Βάπτισμα μας δίνει κάτι, που τίποτ’ άλλο πάνω στη γη δεν μπορεί να μας δώσει: Ενώνει και συνδέει τη φύση μας με τη θεία χάρη. 

Έτσι, ο άνθρωπος βγαίνει από την κολυμβήθρα όπως ένα αντικείμενο από το εργαστήριο. Πάρε, για παράδειγμα, μια χάλκινη καμπάνα, στην οποία έχει προστεθεί και ασήμι. Μια όμοια χάλκινη καμπάνα χωρίς ασήμι δεν διαφέρει εξωτερικά από την προηγούμενη, αλλά η σύνθεσή της είναι διαφορετική, ο ήχος της διαφορετικός, η ποιότητά της διαφορετική, η αξία της διαφορετική. 

Όμοια διαφέρουν και δύο άνθρωποι, από τους οποίους ο ένας είναι βαπτισμένος και ο άλλος αβάπτιστος. Στην περίπτωση αυτή η διαφορά τους είναι ότι ο πρώτος έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ενώ ο δεύτερος δεν την έχει. 

Η χάρη του Αγίου Πνεύματος συμπράττει με το βάπτισμα, αφού ο άνθρωπος βαπτίζεται τόσο με το νερό όσο και με το Άγιο Πνεύμα. Βαπτισμένος και αβάπτιστος είναι φαινομενικά ίδιοι.

Στην πραγματικότητα, όμως, ως προς τη σύνθεσή τους είναι εντελώς διαφορετικοί....

Κατά το άγιο Βάπτισμα ένα νέο στοιχείο, στοιχείο υπερφυσικό, προστίθεται στη σύνθεσή μας. Και αφότου προστεθεί, παραμένει κρυμμένο και ενεργεί μυστικά στη φύση μας. Βαπτιζόμαστε νήπια ή και βρέφη. Μολονότι αγνοούμε τι συμβαίνει μέσα μας, η χάρη ενώνεται μαζί μας και αρχίζει να ενεργεί στην ύπαρξή μας κατά την άπειρη αγαθότητα του Θεού και κατά την πίστη των γονιών και των αναδόχων μας. 

Μεγαλώνοντας, δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι σ’ εμάς είναι από τη φύση και τι από τη χάρη, η οποία, από την ώρα ακριβώς του βαπτίσματος, βρίσκεται και ενεργεί μέσα μας με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. 

Στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού, όταν οι άνθρωποι βαπτίζονταν σε μεγάλη ηλικία, η ενέργεια της χάριτος στους νεοφώτιστους ήταν άμεσα αισθητή από τους ίδιους και αντιληπτή από τους άλλους. 

Ιδιαίτερα εντυπωσιακές ήταν οι αλλαγές στα ήθη και το βίο των νέων χριστιανών.

Ένας οργίλος άνθρωπος, λ.χ., γινόταν πράος, ένας υπερήφανος ταπεινός, ένας φιλάργυρος γενναιόδωρος, ένας ακόλαστος αγνός κ.ο.κ.

Κάτι τέτοιο έγινε, αναμφίβολα, και μ’ εμάς στη κολυμβήθρα του αγίου βαπτίσματος. Μεγαλώνοντας, όμως, και συνειδητοποιώντας τα χαρίσματα μας -όποια και όσα έχει ο καθένας μας-, περηφανευόμαστε και ξιπαζόμαστε, γιατί τα αποδίδουμε στον εαυτό μας. Κά8ε χάρισμά μας, ωστόσο, πρέπει να το αποδίδουμε στη χάρη του Θεού, που αναδημιουργεί ό,τι φυσικό έχουμε μέσα μας, αλλά και μας δίνει πολλά νέα δώρα.

Η χάρη ενεργεί μυστικά στον άνθρωπο από τη νηπιακή ηλικία, αμέσως μετά το βάπτισμα. 

Ανανεώνεται με τη μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων του σώματος και του αίματος του Χριστού. 

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνουμε, και πρώτιστα η οικογένειά μας, αν έχει πίστη και ευσέβεια, αφήνει ελεύθερη τη χάρη να ενεργήσει σ’ εμάς μέσω της χριστιανικής ανατροφής. Έτσι περνάμε την παιδική και εφηβική ηλικία σε συνθήκες εντελώς ανόμοιες μ’ εκείνες των αβάπτιστων. Δεν σου δίνει ευχαρίστηση η ιδέα ότι είσαι πολύ ευνοημένη από τη θεία πρόνοια; Δόξασε γι’ αυτό τον Κύριο.

Η χάρη ενεργεί μυστικά, αλλά συχνά εκδηλώνεται ανοιχτά σε ιερά έργα. 

Όσο πιο πολύ ασκείσαι, όσο πιο πολύ τρίβεσαι, όπως λέμε, στη χριστιανική ζωή, τόσο πιο έντονα θα δοκιμάζεις την ενέργεια της χάριτος. 

Μέσα στα ξύλα υπάρχει φωτιά, μα είναι κρυμμένη- τρίψε δύο ξύλα, και θα δεις να εμφανίζονται πρώτα καπνός κι έπειτα φλόγα.

Στο κεχριμπάρι και στο ισπανικό κερί υπάρχει ηλεκτρισμός, μα δεν φαίνεται· τρίψε ένα κομμάτι, και θα το δεις να σπιθοβολάει και να έλκει μικρά σωματίδια. 

Ο τηλέγραφος είναι σιωπηλός, αλλά με την τριβή η συσκευή του παράγει ηλεκτρισμό και τον ενεργοποιεί.

«Τρίψε», λοιπόν, κι εσύ τη ψυχή σου, θέρμανε την με τη χριστιανική ζωή, για να εκδηλωθεί μέσα σου η ζωντανή ενέργεια της θείας χάριτος. 

Μόνο, μη λυπάσαι τον εαυτό σου...

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Ο δρόμος της ζωής», εκδ. Ι.Μ.Παρακλήτου


Ο φόβος κι η ταραχή προέρχονται από την απιστία



Όταν μεταλαβαίνεις μ' ευγνωμοσύνη κι ευχαριστία τα Άγια και Ζωοποιά Μυστήρια, ο Κύριος θα σου χαρίζει ζωή κι η πίστη σου θ' αυξάνεται όλο και περισσότερο. 
Ο φόβος κι η ταραχή προέρχονται από την απιστία. Αν τα νιώσεις την ώρα της Θείας Κοινωνίας, να τα λογαριάσεις σαν αληθινό σημείο, ότι με την απιστία απομακρύνεσαι από τη Ζωή που υπάρχει μέσα στο Άγιο Ποτήριο. Γι' αυτό μη τους δίνεις καμιά σημασία. 
Αχ πίστη! πίστη! Εσύ από μόνη σου είσαι ένα θαύμα σε μας. Εσύ είσαι που μας σώζεις!
''Η πίστις σου σέσωκέ σε''(Μάρκ.ε'34). Όταν έχουμε ζωντανή πίστη στην αλήθεια του Θεού, φεύγουμε από Εκείνον με ειρήνη. Όταν αντίθετα μας τυραννάει η απιστία, η ειρήνη μας εγκαταλείπει.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Μπροστά στις δοκιμασίες των αδελφών μας

Ένα καταπληκτικό άρθρο, που λέει μεγάλες αλήθειες, οι οποίες μας αφορούν όλους.

Διαβάζω στις εκκλησιαστικές ειδήσεις του διαδικτύου: «με λαμπρότητα γιορτάστηκε η μνήμη του τάδε αγίου στον τάδε ναό» ή «πολυαρχιερατικό συλλείτουργο τελέστη για τη γιορτή του τάδε μητροπολίτου της Εκκλησίας της Ελλάδος».

Την ίδια μέρα παίρνω ηλεκτρονικό γράμμα που λέει: «Στέλλω αυτό το μήνυμα για να ζητήσω την προσευχή σας. Απ’ τη Δευτέρα θα είμαι άστεγος και άνεργος και δεν έχω ιδέα πώς θα είναι η ζωή μου από εδώ και πέρα».

Και οι δύο «ειδήσεις» προέρχονται από την Ελλάδα που, καθώς μαθαίνουμε απ’ όσα τα μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν, παραπαίει, συντρίβεται, αγωνίζεται.

Δεν λέω πως οι ενορίες δεν συμπαρίστανται. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι οι επίσκοποι αδιαφορούν. Μα, δεν είναι προκλητικό κάποιοι να συμπεριφέρονται σαν να ζουν σε άλλο χώρο και εποχή; Δεν βλέπουν τίποτα απ’ όσα γύρω τους συμβαίνουν; Δεν ακούν τους στεναγμούς του λαού τους;

Οι αντιθέσεις στη ζωή είναι πρόκληση. Πιο μεγάλη, όμως, όταν οι μαθητές του Ιησού «ζουν στον κόσμο τους», αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω τους. Όχι μόνο οι κληρικοί, αλλά και οι λαϊκοί που θέλουμε να είμαστε μέλη της Εκκλησίας οφείλουμε να εργαστούμε για τους αδελφούς μας τους ελάχιστους που ζητούν με τη σιωπή ή τον λόγο τους τροφή υλική, ψυχολογική, πνευματική. Χωρίς να σημαίνει, βέβαια, ότι θα ανταποκριθούμε τέλεια σε όλες τις περιπτώσεις, μα να μην αδιαφορήσουμε. Τουλάχιστον σ’ όσα συναντούμε.

Οι μέρες που ζούμε, με τις δυσκολίες και τα ποικίλα προβλήματα που κάποτε μοιάζουν με μαρτύρια, μπορούν να γίνουν αφετηρία για να ζήσουμε το θαύμα της πίστης. Για μεν τους «ανθρώπους της Εκκλησίας» που δεν δοκιμάζονται ιδιαίτερα δυνατότητα να εκφράσουν την ποιότητα της αγάπης τους και της σχέσης τους με τον Χριστό∙ για δε τους «ανθρώπους της Εκκλησίας» που δοκιμάζονται ιδιαίτερα να γνωρίσουν εμπειρικά τη δύναμη των Παθών και της Αναστάσεως του Κυρίου τους.

Ξέρω πως η ώρα της δοκιμασίας απαιτεί σιωπή, σεβασμό, υπομονή «ου την τυχούσαν». Τα λόγια δεν έχουν βαρύτητα και η συμπαράσταση πρέπει να ‘ναι έμπρακτη. Όπως και ξέρω πως ο Θεός δεν αδικεί κανέναν. «Ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν». Ο ίδιος ως αγάπη κρύβεται και αποκαλύπτεται στον πειραζόμενο ως χάρη, ως υπομονή, ως «δρόσος αερμών» που ξεκουράζει.

Ο πειρασμός να δούμε τη δύσκολη ζωή μας ως εγκατάλειψη του Θεού, με την έννοια της απώλειας σημαντικού προσώπου ή οικονομικής κατάρρευσης ή οριακού υπαρξιακού πόνου, είναι δεδομένος. Όπως δεδομένο είναι ότι στην πραγματικότητα δεν μας εγκαταλείπει αλλά κρύβεται για να μας αποκαλυφθεί ένας άλλος τρόπος ζωής όμοιος με το δικό Του και να γίνουμε έτσι οικείοι του, γνώστες του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του.

Η όποια δοκιμασία, μας αποκαλύπτει τον εαυτό μας αλλά και τον Θεό μας. Δοκιμάζει τη γνησιότητα της όντως ζωής που κρύβεται μέσα μας και την αναδεικνύει σε αιώνια, με τα γνωρίσματα της ελευθερίας, της ηρεμίας, της χαράς. Με δίδακτρα τον πόνο, τη συντριβή, το βουβό κλάμα, την υπομονή, την ταπείνωση.

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

"Καρτούλα..." - (Ποῦ πάει τό πράγμα λοιπόν;)



Που πάει το πράγμα λοιπόν, ξεκινάει μέ τήν Κάρτα, μπαίνει τό τσιπάκι μέσα στήν Κάρτα,
ἀντικαθίσταται ἡ Κάρτα μέ τό κινητό, ἀρχίζουν νά χρησιμοποιοῦνται τά βιομετρικά χαρακτηριστικά τοῦ ἀνθρώπου, καταργεῖται ἡ Κάρτα καί τό κινητό γιά τίς πληρωμές καί χρησιμοποιοῦνται ἀποκλειστικά τά βιομετρικά χαρακτηριστικά (ἴριδα, σχῆμα τῶν φλεβῶν τῆς παλάμης (vein pattern), σχῆμα προσώπου), προχωράει παράλληλα καί ἡ ἐμφύτευση τοῦ rfid chip στό χέρι τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅλα γιά τήν εὐκολία καί την ἀσφάλεια.
Ξεκινάει μέ Κάρτα Χρεωστική/Πιστωτική ἀλλά ποῦ καταλήγει;


Περὶ τοῦ «ψάλλειν», «ὑμνεῖν» καὶ «ἄδειν» ὀλίγα



«Λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες εν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ» (Εφεσ. 5,19) 

Ἀπόδοση στὴ νεοελληνική: «Νὰ τέρπετε τοὺς ἑαυτούς σας μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικές, τραγουδώντας καὶ ψάλλοντας μὲ τὴν καρδιά σας». Ἀπὸ τὸν παραπάνω ἀποστολικὸ στίχο παίρνουμε ἀφορμὴ καὶ παραθέτουμε σχόλια ψυχωφελή των ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. 

Ἡ συνήθεια τοῦ «ψάλλειν» εἶναι στὴ φύση μας καὶ βοηθάει στὴν τήρηση τῆς ἁρμονίας τῶν πραγμάτων στὴ ζωὴ μᾶς ἀλλὰ καὶ στὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Τὸ ἀπὸ καρδιᾶς «τραγούδι» στὸ Θεὸ εἶναι ἔνδειξη πνευματοφόρας ψυχῆς. Εἶναι ξεχείλισμα. «Κακοπαθεῖ τὶς ἐν ὑμίν; προσευχέσθω• εὐθυμεῖ τὶς; ψαλλέτω» (Ἰακ.5, 13) Ἡ καρδιὰ καὶ τὰ χείλη εἶναι τὰ καλύτερα ὄργανα, ποὺ παίζουν καὶ τραγουδοῦν γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ. 

Αὐτὸ κάνει καὶ ἡ Ἐκκλησία αἰῶνες τώρα. Μᾶς δίνει τὸ δικαίωμα καὶ τὴν εὐκαιρία, νὰ συμμετέχουμε στὶς ἀκολουθίες της καὶ νὰ ψάλλουμε καὶ νὰ ὑμνοῦμε τὸ Θεό μας ἀπὸ καρδιᾶς. Δὶ` αὐτῶν εἰσερχόμαστε στὸν ἑαυτό μας καὶ εὐκολότερα ὁδηγούμαστε σὲ κοινωνία μὲ τὸ Θεό. Δὶ` αὐτῶν τελοῦνται τὰ ἅγια καὶ σωστικὰ Μυστήρια καὶ ὅλες οἱ ἱεροπραξίες, γιὰ κάθε…. περίσταση τῆς ζωῆς, ἀπὸ τὴ γέννηση μέχρι τὸ θάνατό μας.

Ποιὰ θέση ἔχει ἡ ψαλμωδία στὴ ζωή μας; Πόσο ἀναγκαία εἶναι γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος; Γιατί μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς τὸ στόμα καὶ τὴν αἴσθηση τῆς ἀκοῆς; Γιατί μᾶς ἔδωσε καὶ ὅλες τὶς ἄλλες αἰσθήσεις καὶ τὰ μέλη τοῦ σώματος; Τὸ σῶμα μας, ἀπὸ τὴ δημιουργία του, ἔχει συγκεκριμένη ἀποστολή, μὲ τὰ μέλη ποὺ τὸ συγκροτοῦν. Νὰ προσφέρεται ὅλως στὸ Θεό. 

Ἀπαντᾶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐρμηνεύοντας στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο: «Ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε τὰ μάτια καὶ τὸ στόμα καὶ τὴν ἀκοὴ γὶ` αὐτὸν τὸ λόγο: Γιὰ νὰ ὑπηρετοῦν Αὐτὸν ὅλα τα μέλη μας, γιὰ νὰ κάνουμε ὅ,τι Αὐτὸς μας ἐντέλλεται, γιὰ νὰ ψάλλουμε ἀτέλειωτους ὕμνους σ` Αὐτόν, γιὰ νὰ τοῦ ἀναπέμπουμε εὐχαριστίες καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ νὰ καθαρίζουμε τὴ συνείδησή μας. Διότι, ὅπως τὸ σῶμα μας, ὅταν ἀπολαμβάνει καθαρὸ ἀέρα, γίνεται ὑγιεινότερο, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ γίνεται φιλοσοφότερη, ὅταν τρέφεται μὲ τέτοια μελετήματα».

Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἀκόμη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὑπῆρχαν οἱ μελωδίες στοὺς ὕμνους, ὡς κατὰ φύσιν συμπλήρωμα καὶ βοήθεια στὴν κατὰ εὐάρεστο τρόπο προσέγγιση στὶς ὑψηλὲς θεολογικὲς ἔννοιες καὶ ὡς θεραπεία τῆς ἴδιας της φύσης μας. Καὶ αὐτὸ τὸ συνεχίζει καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία. 

Σχολιάζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης: «Ἐπειδὴ λοιπὸν καθετὶ φυσικὸ εἶναι ἀρεστὸ στὴ φύση, ἀποδεικνύεται πὼς καὶ ἡ μουσικὴ ἀνήκει στὴ φύση μας. Ἐξαιτίας αὐτοῦ, ὁ Μέγας Δαβὶδ ἕνωσε μὲ τὴ φιλοσοφία τῶν ἀρετῶν, ποὺ περιέχουν οἱ ψαλμοί, τὴ μελωδία, σὰν νὰ ράντισε κατὰ κάποιο τρόπο, τὰ ὑψηλὰ δόγματα μὲ γλυκύτητα μελιοῦ. Μέσα ἀπ` αὐτὴν (τὴ μελωδία) ἡ φύση βλέπει καλύτερα τὸν ἑαυτό της καὶ τὸν θεραπεύει. Διότι, ὅσον ἀφορᾶ τὴ φύση μας, ἡ ἁρμονία στὰ πράγματα τῆς ζωῆς εἶναι τρόπος θεραπείας, τὴν ὁποία ἔχω τὴ γνώμη πὼς βοηθάει ἡ μελωδία, χωρὶς νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμαστε ξεκάθαρα». 

Ὅλες οἱ σκέψεις καὶ παραινέσεις τῶν ἁγίων κινοῦνται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ὀφείλουμε νὰ τὶς (υπ)ἀκοῦμε μὲ ἐμπιστοσύνη. Ἃς ἀκούσουμε κι ἃς ἀπολαύσουμε τὸ παράδειγμα ποὺ φέρνει τώρα ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, θέλοντας νὰ δείξει πὼς τὰ λόγια τὰ καθαρὰ καὶ ἅγια, ποὺ ἀναπέμπονται στὸ Θεό, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξέρχονται ἀπὸ καθαρὴ καρδιὰ καὶ χείλη. Ὁμολογεῖ ὁ ἅγιος Χρυσόστομος – ὤ, τῆς ταπεινώσεως!- συμπεριλαμβάνοντας καὶ τὸν ἑαυτό του, πὼς δὲν τὰ διαθέτουμε: «Ὅπως λοιπὸν συμβαίνει μὲ τὰ στεφάνια, στὰ ὁποῖα δὲ φτάνει νὰ εἶναι μόνο τα ἄνθη καθαρά, ἀλλὰ καὶ τὰ χέρια ποὺ τὰ πλέκουν, τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τοὺς ἱεροὺς ὕμνους. Δὲ φτάνει νὰ ψάλλουμε καὶ νὰ ἀκοῦμε μόνο μὲ εὐλάβεια τὰ λόγια, ἀλλὰ νὰ μετέχει καὶ ἡ ψυχὴ ὁλόκληρη, ἡ ὁποία τὰ πλέκει. Ἀλλὰ ἡ δική μας ψυχή, δυστυχῶς, εἶναι μολυσμένη καὶ δὲν ἔχει παρρησία, ἀλλὰ εἶναι καὶ γεμάτη ἀπὸ ἁμαρτίες».

Ώ, τῆς ταπεινώσεως! καὶ πάλι. Ὅταν ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ὁμολογεῖ μιὰ τέτοια ἀλήθεια, τί νὰ ποῦμε ἐμεῖς οἱ ὄντως ἀπαρρησίαστοι; Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπέλθει ἡ Χάρη, ὅταν ψάλλουμε χωρὶς προσοχή. Χωρὶς ἀγώνα γιὰ καθαρισμὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Χωρὶς συμμετοχὴ στὸ μυστήριο τῆς θείας Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως. Χωρὶς πνευματικὴ καθοδήγηση. Χωρὶς συμμετοχὴ στὴ θεία Κοινωνία. 

Νὰ ἡ ἐπακολουθοῦσα, μετὰ ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς διαπιστώσεις, ἀγαπητικὴ συμβουλὴ τοῦ Ἁγίου Χρυσορρήμονα: «Μάθε νὰ ψάλλεις καὶ θὰ δεῖς καὶ θὰ νιώσεις τὴν Ἁγιοπνευματικὴ ἡδονή. Διότι αὐτοὶ ποὺ ψάλλουν τὸ Θεὸ πληροῦνται Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως καὶ αὐτοὶ ποὺ τραγουδᾶνε σατανικὰ τραγούδια, γεμίζουν ἀπὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα».

Φοβερὲς οἱ ἀποκαλυπτόμενες ἀλήθειες ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Ἁγίου. Τί μεγάλο δῶρο! Ἀπὸ τὴ μιὰ τραγουδάει ὁ ἄνθρωπος τὸ Θεὸ καὶ ἁγιάζεται καὶ ὅσο τραγουδάει, ἀκόμη περισσότερο ἁγιάζεται. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἀκούγονται σήμερα παντοῦ τραγούδια, ποὺ δὲν ὠφελοῦν στὴν πνευματικὴ προκοπὴ . Μάλιστα τὸ θράσος ἔχει ἀποκορυφωθεῖ τόσο, ὥστε νὰ ἀκούγονται μέσα ἀπὸ στίχους τραγουδιῶν ὕβρεις πλήρεις ἀσέβειας. Βρίζουν τὰ ἅγια καὶ δὲν ὑπάρχει ἡ ἀνάλογη εὐαισθησία, τὸ κριτήριο, νὰ πάψει αὐτὴ ἡ ὕβρις στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, στὴν πίστη τοῦ πλησίον. Δὲν ὑπάρχει ἡ εὐαισθησία τοῦ σεβασμοῦ, τὴν ὁποία θὰ διέθετε αὐτονόητα ἕνας πολιτισμένος ἄνθρωπος! 

Θηριώδης ἢ κτηνώδης ὁ τέτοιος ἄνθρωπος σήμερα, πασχίζει νὰ ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὴ βρωμιὰ ποὺ σκεπάζει τὴν ψυχή του καὶ βυθίζεται ἀκόμη περισσότερο. Ναί, ὑπάρχουν «καλλιτέχνες» σήμερα, ἄνθρωποι τιποτένιοι, ποὺ ταιριάζει νὰ ζοῦν μὲ θηρία παρὰ μὲ ἀνθρώπους. Ζοῦν σὰν νεκροί. Τυφλωμένοι ἀπὸ τὸ μίσος πρὸς τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια, δὲ σέβονται τὸ αὐτονόητο. Τὴν ἰδιότητα ποὺ φέρουν ὡς λογικὰ ὄντα. 

Ὁ ἀποστολικὸς αὐτὸς στίχος ἀπευθύνεται εἰδικότερα στοὺς ψάλτες τοῦ ναοῦ. Αὐτοὶ εἶναι συλλειτουργοὶ στὸ ἔργο τῆς τέλεσης τῶν λατρευτικῶν ἀναγκῶν τῆς ἐνορίας, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ λαοῦ. Ὀφείλουν νὰ συμβουλεύονται τοὺς ἁγίους περὶ τοῦ ψάλλειν, γιὰ νὰ ὠφελοῦνται αὐτοὶ ἀφενός, νὰ ἀσφαλίζονται ἀπὸ τὸ διάβολο καὶ νὰ μὴν παίζουν μὲ τὰ ἅγια καὶ ἀφετέρου νὰ βοηθοῦν τὸν ἐκκλησιαζόμενο λαὸ στὴ συνειδητὴ συμπροσευχή, χωρὶς νὰ σκανδαλίζουν.

Πάνω σ` αὐτὸ σχολιάζει ὁ ἅγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας: «Ὅταν λέει ὁ Ἀπόστολος νὰ ψάλλουμε μὲ τὴν καρδιά μας, ἐννοεῖ νὰ ψάλλουμε μὲ σύνεση καὶ χωρὶς νὰ περιπλανᾶται ἡ καρδιὰ μὲ τὸ νοῦ ἀπὸ ἐδῶ κι ἀπὸ ἐκεῖ. Διότι αὐτὸς ποὺ προσέχει, αὐτὸς ψάλλει ἀπὸ τὴν καρδιά του».

Παρομοίως συνεχίζει ὁ Θεοδώρητος: «Ψάλλει μὲ καρδιὰ αὐτὸς ποὺ δὲν κινεῖ μόνο τὴ γλώσσα, ἀλλὰ καθοδηγεῖ τὸ νοῦ του καὶ τὸν σπρώχνει, ὥστε νὰ κατανοήσει τὰ λεγόμενα».

Ὡς σῶμα Χριστοῦ, ὀφείλουμε νὰ προσευχόμαστε μὲ περισυλλογὴ τοῦ νοῦ καὶ φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων πάντοτε, ἀλλὰ κυρίως στοὺς χώρους τῆς κοινῆς λατρείας, γιὰ νὰ μὴν δίνουμε δικαιώματα γιὰ πτώσεις στὴν ἁμαρτία καὶ προκαλοῦμε ζημιὰ πνευματικὴ ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Αὐτὸ ἐξάλλου εἶναι καὶ ἔνδειξη τῆς ἀληθινῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης.

Τὸν διεσπαρμένον μου νοῦν συνάγαγε Κύριε, καὶ τὴν χερσωθείσάν μου καρδίαν καθάρισον, ὡς τῷ Πέτρω διδοὺς μοὶ μετάνοιαν, ὡς τῷ Τελώνη στεναγμόν, καὶ ὡς τὴ Πόρνη δάκρυα, ἴνα μεγάλη τὴ φωνὴ κραυγάζω σοί• ὁ Θεὸς σῶσον μέ, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος καὶ φιλάνθρωπος. Ἀμήν. (Κατανυκτικὸ στιχηρὸ γ΄ἤχου)

Ἠλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 29- 9- 2015

Υπομονή...

O Άγιος Παΐσιος ως υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και πολέμιος των αιρέσεων

Εἶναι μεγάλη εὐλογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ποὺ ἡ ἐποχή μας ἀξιώθηκε νὰ ἀναδείξει μεγάλους Ἁγίους, ὅπως ὁ Ἅγιος Παΐσιος καὶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος. 

Ἰδιαίτερα ὁ Ἅγιος Παΐσιος θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρισθεῖ ὡς ὁ κατεξοχὴν Ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, ἀφοῦ αὐτὸς ὅσο κανείς ἄλλος «ἔπιασε» τὸν σφυγμὸ τῆς ἐποχῆς μας καὶ βοήθησε οὐσιαστικὰ τοὺς ἀνθρώπους συνδέοντάς τους μὲ τὴν Ἐκκλησία.

Στάθηκε ὁ προφήτης τοῦ Γένους στὸν 20ὸ αἰώνα, ὅπως ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς στὸν 18ο. Στάθηκε ὁ ἐμψυχωτὴς καὶ παρηγορητής, ὁ ἀπλανὴς διδάσκαλος καὶ συγχρόνως παγκόσμιος Ἅγιος, ἀφοῦ κάθε Ἅγιος ἀνήκει στὴν οἰκουμενικὴ Ὀρθοδοξία, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ τάφος του στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς Σουρωτῆς ἔχει γίνει πανορθόδοξο προσκύνημα.

Οἱ γραμμὲς ποὺ χαράσσονται ἀποτελοῦν, τρόπον τινά, ἕνα ἐλάχιστο ἀντίδωρο στὴν ἁγιασμένη μορφὴ τοῦ Γέροντα, ἀφοῦ μὲ τὶς δικές του εὐχὲς καὶ τὴν εὐλογία –ὅπως φυσικὰ καὶ μὲ τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου– δημιουργήθηκε τὸ μοναστήρι μας τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου στὸ Βατοπαίδι Ὁρμυλίας στὴ Σιθωνία Χαλκιδικῆς.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος συνέχισε τὴν παράδοση, ποὺ θέλει τοὺς μοναχοὺς στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν ἀγώνων γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεως....

Ὁ καθηγητὴς τῆς ἐρήμου Μέγας Ἀντώνιος ὑπῆρξεν ὁ πρῶτος διδάξας καὶ πράξας σ’ αὐτὸ τὸ θέμα, ὅταν ἄφησε τὸ ἐρημητήριό του καὶ κατέβηκε στὴν τότε μεγαλούπολη Ἀλεξάνδρεια, τεθεὶς μαζὶ μὲ τὸν μαθητή του Μέγα Ἀθανάσιο Ἀλεξανδρείας ἐπικεφαλῆς τοῦ ἀγῶνος τῶν Ὀρθοδόξων ἐναντίον τῆς φοβερᾶς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου1.

Πράγματι, οἱ Ἅγιοι γνωρίζοντες ἐμπειρικά, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν καταστροφή, ποὺ προξενεῖ στὸν ἄνθρωπο ἡ ἀμετανόητη ἐμμονὴ στὴν αἵρεση, ἀγωνίσθηκαν μέχρι καὶ αἵματος γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ἀνοικτὴ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθοῦς θεογνωσίας καὶ θεοκοινωνίας, τὴν ὁποία ναρκοθετεῖ ἡ αἵρεση.

Οἱ Ἅγιοι δὲν ἔκαναν, τρόπον τινά, ξεχωριστὴ «ἀντιαιρετικὴ ἐργασία». Αὐτὴ προέκυψε ἀβίαστα ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ξεκάθαρης δογματικῆς συνειδήσεως ποὺ εἶχαν γιὰ τὴν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος, συγκεκριμένα, βοήθησε ἀθόρυβα ἀμέτρητους ἀνθρώπους νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὶς ποικιλώνυμες πλάνες, νέες καὶ παλαιές. Καὶ ὄχι μόνον τοὺς βοήθησε νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν πλάνη, ἀλλὰ τοὺς βοήθησε νὰ συνδεθοῦν ὀργανικὰ καὶ συνειδητὰ μὲ τὸ πνευματικὸν ἰατρεῖον τῆς Ἐκκλησίας.

Πλῆθος ἀνθρώπων ἐλευθέρωσε ἀπὸ μάγια καὶ λοιπὲς δαιμονικὲς ἐπήρειες. Ὅλοι αὐτοὶ δοξάζουν τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν γνήσιο θεράποντά του Ἅγιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη.

Τὸ φρόνημα τοῦ Ἁγίου μας ἦταν γνήσια Ὀρθόδοξο καὶ ἐκκλησιοκεντρικό. Ὅλη ἡ φροντίδα του ἦταν νὰ συνδέσει τοὺς κουρασμένους καὶ ταλαιπωρημένους ἀπὸ τὰ πάθη, τὴν ἁμαρτία καὶ τὶς πλάνες ἀνθρώπους μὲ τὸν Σωτήρα Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του· ὄχι μὲ τὸν ἑαυτό του.

Ὁ τρόπος του ἦταν, ὅπως ἔλεγε χαρακτηριστικά, ὅλα νὰ γίνονται «μὲ πόνο καὶ ἀγάπη», πρὸς οἰκοδομὴ πνευματικὴ καὶ γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ὁλόκληρα βιβλία ἔχουν γραφεῖ ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ βοηθήθηκαν ἀπὸ τὸν Ἅγιο νὰ ἀπαγκιστρωθοῦν ἀπὸ μαγεῖες, ἀποκρυφισμοὺς καὶ ἀπωανατολίτικες ἰνδουϊστικὲς καὶ βουδιστικὲς πλάνες 2.

Ὁ Ἅγιος, ἐπίσης, γνωρίζοντας τὸ πῶς ἐργάζεται ὁ πονηρός, εἰδικὰ στὴν ἐποχή μας, γιὰ νὰ τυλίξει τὸν κόσμον ὅλον «σὲ μιὰ κόλλα χαρτὶ» καὶ νὰ ἐπιβάλει παγκοσμίως τὴν ἐξουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, ἔγραψε στὰ 1987 μὲ τὸ ἴδιο του τὸ χέρι, καὶ ἔτσι ἰδιόγραφο ζήτησε νὰ τυπωθεῖ, ξεχωριστὸ καθοδηγητικὸ φυλλάδιο μὲ τίτλο «Σημεῖα τῶν καιρῶν». Τὸ μήνυμα, ποὺ περνᾶ ὁ Ἅγιος καὶ μὲ αὐτὸ τὸ κείμενό του, εἶναι ἀγωνιστικὸ καὶ αἰσιόδοξο: ἡ νίκη εἶναι τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτῶν ποὺ ἀγαποῦν καὶ ἀκολουθοῦν τὸν Χριστό.

Ὁ Ἅγιος Γέροντας ἐχαρακτήριζε, ὅπως καὶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος, τὶς προτεσταντικὲς παραφυάδες καὶ ἰδιαίτερα τοὺς λεγομένους Πεντηκοστιανοὺς ὡς μεγάλη πλάνη καὶ μεγάλο δαιμόνιο καὶ πολλοὺς βοήθησε νὰ δοῦν αὐτὴ τὴν πραγματικότητα καὶ νὰ φύγουν ἀπὸ ἐκεῖ.

Κρυστάλλινη ἦταν ἡ θέση του καὶ ἀπέναντι στὸν σύγχρονο μεγάλο πειρασμὸ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ποὺ ἀκούει εἰς τὸ ὄνομα οἰκουμενισμὸς καὶ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸν ἄλλον Ἅγιο τῆς ἐποχῆς μας, τὸν Σέρβο Ἰουστῖνο Πόποβιτς ὡς παναίρεση.

Γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἤδη ἀπὸ τὸ ξεκίνημα σχεδὸν τοῦ πειρασμοῦ τῶν συμπροσευχῶν καὶ τῶν ἰσοπεδωτικῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων... τῆς οὐσιαστικῆς καταργήσεως τῶν ὁρίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἐξομοιώσεώς της μὲ τὶς ποικιλώνυμες αἱρετικὲς παρασυναγωγὲς ἔγραψε ἐπιστολή, τὴν ὁποίαν ἔστειλε πρὸς τὸν ἄλλον ὁμολογητὴ καὶ ἀγωνιστὴ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο γιὰ νὰ δημοσιευθεῖ στὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος.

Ἐκεῖ μὲ ἕναν ἐξαιρετικὸ συνδυασμὸ λεπτότητος ἀλλὰ καὶ παρρησίας ἀναφέρεται στὸν«... βαθύ [του] πόνον διὰ τὴν γραμμὴν καὶ κοσμικὴν ἀγάπην δυστυχῶς τοῦ πατέρα μας κ.κ. Ἀθηναγόρα. Ὅπως φαίνεται, ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναῖκα μοντέρνα, ποὺ λέγεται Παπικὴ Ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δὲν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ σεμνή»3.

Ἐπισημαίνει στὴν ἴδια ἐπιστολή: «Ἃς γνωρίζωμεν ὅτι δὲν ὑπάρχουν μόνον φυσικοὶ νόμοι, ἀλλὰ καὶ πνευματικοί. Ἑπομένως, ἡ μέλλουσα ὀργὴ τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθῇ μὲ συνεταιρισμὸν ἁμαρτωλῶν (διότι διπλὴν ὀργὴν θὰ λάβωμεν), ἀλλὰ μὲ μετάνοιαν καὶ τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου»4.

Ἰδιαίτερα τραγικὴ εἶναι ἡ διαπίστωση τοῦ Ἁγίου ὅτι «... μετὰ λύπης μου, ἀπὸ ὅσους φιλενωτικοὺς ἔχω γνωρίσει, δὲν εἶδα νὰ ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματική, οὔτε φλοιό. Ξέρουν, ὅμως νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ ἑνότητα, ἐνῷ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεόν, διότι δὲν τὸν ἔχουν ἀγαπήσει»5.

Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο: «Ἃς εὐχηθοῦμε νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς τὸν φωτισμόν Του σὲ ὅλους μας καὶ εἰς τὸν Πατριάρχην μας Κον. Ἀθηναγόραν,... νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στὸ σκανδαλισμένο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ κατόπιν ἂς γίνῃ σκέψις διὰ τὴν ἕνωσιν μετὰ τῶν ἄλλων Ὁμολογιῶν, ἐὰν καὶ ἐφ’ ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν νὰ ἀσπαθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα»6. Σχολιάζοντες τὰ ἀνωτέρω ἐπισημαίνουμε ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν ὀνομάζει «Ἐκκλησίες» τοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες, ἀλλὰ «Ὁμολογίες» καὶ θεωρεῖ ὅτι ἡ ἀληθὴς μέθοδος ἑνώσεως εἶναι μία καὶ ἁπλή: ἡ μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ τῶν αἱρετικῶν.

Ὁ Ἅγιος, ὡς θεοφώτιστος, διέκρινε ἐγκαίρως ὅτι ὁ διαχριστιανικὸς Οἰκουμενισμὸς ὁδηγεῖ τελικὰ καὶ στὸν διαθρησκειακὸ Οἰκουμενισμὸ καὶ τὴν Πανθρησκεία: 

Γράφει σὲ ἄλλο κείμενό του: 

«Σήμερα δυστυχῶς μπῆκε ἡ εὐρωπαϊκὴ εὐγένεια καὶ πᾶνε νὰ δείξουν τὸν καλό. Θέλουν νὰ δείξουν ἀνωτερότητα καὶ τελικὰ πᾶνε νὰ προσκυνήσουν τὸν διάβολο μὲ τὰ δύο κέρατα. “Μία θρησκεία, σοῦ λένε, νὰ ὑπάρχῃ” καὶ τὰ ἰσοπεδώνουν ὅλα. Ἦρθαν καὶ σ’ ἐμένα μερικοὶ καὶ μοῦ εἶπαν: “Ὅσοι πιστεύουμε στὸν Χριστὸ νὰ κάνουμε μία θρησκεία”. “Τώρα εἶναι σὰν νὰ μοῦ λέτε, τοὺς εἶπα, χρυσὸ καὶ μπακίρι, χρυσὸ τόσα καράτια καὶ τόσα ποὺ τὰ ξεχώρισαν, νὰ τὰ μαζέψουμε πάλι καὶ νὰ τὰ κάνουμε ἕνα. Εἶναι σωστὸ νὰ τὰ ἀνακατέψουμε πάλι; Ρωτῆστε ἕναν χρυσοχόο: Κάνει νὰ ἀνακατέψουμε τὴν σαβούρα μὲ τὸν χρυσό;. Ἔγινε τόσος ἀγώνας γιὰ νὰ λαμπικάρῃ τὸ δόγμα.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν καὶ ἀπαγόρευσαν τὶς σχέσεις μὲ αἱρετικό. Σήμερα λένε: “Ὄχι μόνο μὲ αἱρετικό, ἀλλὰ καὶ μὲ Βουδιστὴ καὶ μὲ πυρολάτρη καὶ μὲ δαιμονολάτρη νὰ συμπροσευχηθοῦμε. Πρέπει νὰ βρίσκωνται στὶς συμπροσευχές τους καὶ στὰ συνέδρια καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι. Εἶναι μιὰ παρουσία.

Τί παρουσία; Τὰ λύνουν ὅλα μὲ τὴν λογικὴ καὶ δικαιολογοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα. Τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα νομίζει ὅτι καὶ τὰ πνευματικὰ θέματα μποροῦν νὰ μποῦν στὴν Κοινὴ Ἀγορά...»7.

Θὰ κλείσουμε μὲ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴ βιογραφία τοῦ Ἁγίου, ποὺ ἔγραψε ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ κοντινούς του μαθητές, ὁ Λιβανικῆς καταγωγῆς παπα-Ἰσαὰκ καὶ ὁλοκλήρωσε μετὰ τὴν κοίμησή του ἡ συνοδεία του. Γράφει λοιπὸν ὁ παπα-Ἰσαάκ, περιγράφοντας τὴν ἀταλάντευτη στάση τοῦ Ἁγίου στὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὁμολογίας:

«Ἀπὸ τὸ Στόμιο εἴδαμε τὸν Γέροντα σφοδρὸ πολέμιο τῶν αἱρέσεων. Στὰ θέματα τῆς πίστεως ἦταν ἀκριβὴς καὶ ἀσυγκατάβατος. 

Ἔλεγε: “Στὴν Ἀλήθεια δὲν γίνονται ἐκπτώσεις. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός”.

Καταπολέμησε τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ μιλοῦσε γιὰ τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν πληροφορία του ἀρυόμενος ἀπὸ τὴν ἐν καρδίᾳ του θεία χάρι. Ὁ βίος του ἀποδείκνυε τὴν ὑπεροχὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Μὲ τὴν διάκρισή του συμβούλευε: “Στοὺς Χριστιανοὺς ποὺ δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι, δὲν πρέπει νὰ τοὺς λέμε ὅτι θὰ πᾶνε στὴν κόλαση ἢ ὅτι εἶναι ἀντίχριστοι ἀλλὰ οὔτε καὶ ὅτι θὰ σωθοῦν. Διότι μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τοὺς ἀναπαύουμε ψεύτικα καὶ θὰ κριθοῦμε γι’ αὐτό. Θὰ πρέπει νὰ τοὺς βάλουμε τὴν καλὴ ἀνησυχία, νὰ τοὺς ποῦμε ὅτι βρίσκονται σὲ πλάνη”.

Εἶχε μεγάλη ὀρθόδοξη εὐαισθησία, γι’ αὐτὸ δὲν δεχόταν συμπροσευχὲς καὶ κοινωνία μὲ πρόσωπα μὴ ὀρθόδοξα. Τόνιζε: “Γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦμε μὲ κάποιον πρέπει νὰ συμφωνοῦμε στὴν πίστη”. Διέκοπτε τὶς σχέσεις του ἢ ἀπέφευγε νὰ δῆ κληρικοὺς ποὺ συμμετεῖχαν σὲ κοινὲς προσευχὲς μὲ ἑτεροδόξους. Τὰ “μυστήρια” τῶν ἑτεροδόξων δὲν τὰ ἀναγνώριζε καὶ συμβούλευε οἱ προσερχόμενοι στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νὰ κατηχοῦνται καλά, πρὶν βαπτισθοῦν.

Γιὰ ἕνα διάστημα εἶχε διακόψει, μαζὶ μὲ ὅλο σχεδὸν τὸ ὑπόλοιπο Ἅγιον Ὄρος, τὸ μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα γιὰ τὰ ἐπικίνδυνα ἀνοίγματά του πρὸς τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς. Ἀλλὰ τὸ ἔκανε μὲ πόνο: “Κάνω προσευχή”, εἶπε σὲ κάποιον, “γιὰ νὰ κόβῃ ὁ Θεὸς μέρες ἀπὸ μένα καὶ νὰ τὶς δίνῃ στὸν πατριάρχη Ἀθηναγόρα, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῃ τὴν μετάνοιά του”.

Τοὺς Ἀντιχαλκηδονίους (μονοφυσίτες) –ὅπως καὶ ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἑτεροθρήσκους– τοὺς θεωροῦσε μὲν ὡς πλάσματα Θεοῦ καὶ ἀδελφούς μας κατὰ σάρκα (ἀπὸ τὸν Ἀδάμ), ἀλλὰ ὄχι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀδελφούς μας καὶ κατὰ πνεῦμα, ποὺ θεωροῦσε μόνο τοὺς Ὀρθοδόξους. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὰ ἐσχάτως ὑποστηριζόμενα ἀπὸ μονοφυσίτες (καὶ φιλομονοφυσίτες) ὁ Γέροντας εἶχε ἐπισημάνει: “Αὐτοὶ δὲν λένε ὅτι δὲν κατάλαβαν τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀλλ’ ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες δὲν τοὺς κατάλαβαν. Δηλαδὴ σὰν νὰ ἔχουν αὐτοὶ δίκαιο καὶ τοὺς παρεξηγήσανε”. Τέλος χαρακτήρισε ὡς βλασφημία κατὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων τὴν προτεινόμενη κάθαρση τῶν Λειτουργικῶν βιβλίων ἀπὸ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ αἱρετικοῦ γιὰ τὸν Διόσκορο καὶ Σεβῆρο. 

Εἶπε:“Τόσοι ἅγιοι Πατέρες ποὺ εἶχαν θεῖο φωτισμὸ καὶ ἦταν σύγχρονοι, δὲν τοὺς κατάλαβαν καὶ τοὺς παρεξήγησαν καὶ ἐρχόμαστε ἐμεῖς μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες νὰ διορθώσουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Ἀλλὰ καὶ τὸ θαῦμα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας δὲν τὸ ὑπολογίζουν; Καὶ αὐτὴ παρεξήγησε τὸν τόμο τῶν αἱρετικῶν;”»8.

Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ ἀποτελέσουν οἱ τόσο ξεκάθαρες καὶ σύμφωνες μὲ τὴν παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων θέσεις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου ὁδηγὸ γιὰ ὅλους μας, ἀλλὰ καὶ ἰδιαιτέρως γι’ αὐτοὺς ποὺ χειρίζονται ἀπὸ θέσεως εὐθύνης τὰ θέματα τῶν σχέσεών μας μὲ τοὺς ἑτεροδόξους.

Μοναχοῦ Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη


Περιοδικό Θεοδρομία: Απρίλιος - Ιούνιος 2015
1. Γιὰ τὴν παρουσία τῶν μοναχῶν σὲ ὅλους τοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, βλ. τὴ σπουδαία μελέτη τοῦ ἀρχιμ. Βασιλείου Παπαδάκη μὲ τίτλο Οἱ ἀγῶνες τῶν Μοναχῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐκδ. Ἱ. Μονῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, Ρέθυμνο2 2008.
2. Βλ. βιβλίο Διονυσίου Φαρασιώτη, Οἱ γκουρού, ὁ νέος καὶ ὁ γέροντας Παΐσιος, Θεσσαλονίκη, μὲ ἀλλεπάλληλες ἐκδόσεις ἀπὸ τὸ 2000 μέχρι σήμερα.
3. Βλ. τὴν ἐπιστολὴ μὲ ἡμερομηνία 23.1.1969, δημοσιευμένη στὸ περιοδ. Παρακαταθήκη, τ. 52, σσ. 2-4. Ἡ ἐπιστολὴ δημοσιεύθηκε κατόπιν καὶ ἀλλοῦ καὶ ἐκυκλοφορήθη καὶ σὲ ξεχωριστὸ φυλλάδιο.
4. Αὐτόθι.
5. Αὐτόθι.
6. Αὐτόθι.
7. Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι τ. Α ́. Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, ἐκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2002, σσ. 347-348.
8. Βλ. † Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἅγιον Ὄρος
6 2008, σσ. 729-731







Ο ΚΑΙΡΟΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΓΓΥΣ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΓΑΡ ΝΥΝ ΕΣΤΙΝ...

ΡΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΣΚΗΤΟΥ:
ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ 
ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΜΑΪΟ...

Γέροντας ασκητής από το Φαλακρό όρος της Δράμας, εδώ και πολλά χρόνια περιγράφει σε πνευματικά του παιδιά και σε συγγενικά του πρόσωπα που τον επισκέπτονται, τα γεγονότα που πρόκειται να συμβούν στην Ελλάδα.

Επειδή έχουν επαληθευθεί πολλά από εκείνα που τους έχει αποκαλύψει διότι πρόκειται για άνθρωπο φωτισμένο με την Χάρη του Θεού, δημοσιεύουμε σήμερα, με τις όποιες επιφυλάξεις έχουμε πάντοτε για τις προρρήσεις, όλα όσα εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα σε συγγενικό του πρόσωπο.

Είχε από καιρού αποκαλύψει ότι θα ξεκινήσουν τα γεγονότα στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβρη πράγμα που του επιβεβαίωσε τώρα.

Εκτός του τρίτου και χειρότερου μνημονίου, που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, θυμίζουμε ότι ίσως ακόμη βαρύτερο γεγονός με απρόβλεπτες συνέπειες μεγέθους ολέθρου, είναι ο λαθραίος εποικισμός της χώρας.

Σήμερα ο δήμαρχος Λέρου αποκάλυψε στην τηλεόραση ότι μόνο στη Λέρο καταφθάνουν 30.000 μετανάστες τον μήνα!!! Μιλώντας με ειδικούς που παρακολουθούν το κύμα μετανάστευσης μάθαμε ότι μόνο το 5% αυτών είναι γνήσιοι Σύροι, το υπόλοιπο 95% είναι Πακιστανοί, Αφγανοί και πάσης άλλης φυλής εκτός των Σύρων, αλλά παίρνουν από την Τουρκία πλαστά διαπιστευτήρια ότι είναι Σύροι πρόσφυγες!!!

Αποκάλυψε λοιπόν ο γέροντας ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν γίνει πολλά και συνταρακτικά στην πατρίδα μας, πράγμα που συνάδει με την ρήση σοφού αγιορείτη ιερομονάχου που είπε σε γνωστούς μας ότι "Δεκέμβρη, Γενάρη και Μάρτη θα είναι δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα"

Τα πολύ σπουδαία και δύσκολα γεγονότα στην Ελλάδα μπορεί να σχετίζονται με τους αλλοδαπούς, ασφαλώς με τα μέτρα του υπερμνημονίου που έφερε η ψευτοαριστερή κυβέρνηση (και θα έχουν ως συνέπεια την απώλεια της ιδιοκτησίας των Ελλήνων) αλλά και με σκάνδαλα που θα αλληλοαποκαλύπτουν οι πολιτικοί, ένθεν κακείθεν για να τραβήξουν από πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας...

Το τέλος των γεγονότων για την Ελλάδα είπε ο γέροντας θα είναι τον Μάϊο όταν θα ξεσπάσουν με ορμή τα παγκόσμια γεγονότα (δυστυχώς ίσως η ανάφλεξη του πολέμου στην Συρία...

Διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας, τα ακούμε, αυξάνουμε την προσευχή μας και την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και προετοιμαζόμαστε και ως άνθρωποι για να αντιμετωπίσουμε και τις πιο δύσκολες καταστάσεις εάν έλθουν.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ-Πότε θα επέμβει το Ξανθό γένος και θα εκπληρωθούν οι Προφητείες-Ετοιμαστείτε-Ήρθε η στιγμή!

Δεύτε τελευταίον ασπασμόν!
Το Ξανθό γένος! Τότε θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία
Τουρκική πρόκληση
π. Παΐσιος: «Όταν θα δούμε η Ελλάδα να παίρνει την πρεσβεία της από την Τουρκία και η Τουρκία την πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να πούμε: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς». «Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο. Εμείς δεν θα πάθουμε μεγάλο κακό».
π. Σίμων Αρβανίτης: «Καί ή πρώτη, η πρώτη Ελλάς αυτήν πού θά υποστεί από τους Τούρκους μια μικρή, μια μικρή αυτήν όπως είπωμεν προσβολή». π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «θα αναγκάσουν τους Τούρκους να έρθουν εδώ, στην Ελλάδα, για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. Και η Ελλάδα, παρόλο που τυπικά έχει κυβέρνηση, δεν έχει στην πραγματικότητα κυβέρνηση. Της λείπει η δύναμη, και οι Τούρκοι θα έρθουν εδώ».
Μοναχός Γεννάδιος: «Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρο ποταμό, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φτάσουν ως τα Εξαμίλια».
Κυριάκος Τσίτσικας:« Όταν δεις και κάτσουν οι Τούρκοι μες την εθνοσυνέλευση τους και τραβήξουν πιστόλια να ξέρεις κοντεύει η ώρα. Η Κύπρος θα πιαστεί (καταληφθεί) από τους Τούρκους. Θα κηρυχθεί Ελληνοτουρκικός πόλεμος και η Τουρκία θα μπει στην Ελλάδα».

Εξαμίλια
Κοσμάς ο Αιτωλός: «Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια».
π. Παΐσιος: «Εξαμιλια είναι κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές της Τουρκίας. Το ίδιο και από τη δική μας πλευρά. Κάθε σημείο που απέχει έξι μίλια από τις ακτές μας, από οποιεσδήποτε νησιωτικές η χερσαίες ακτές, είναι τα Εξαμίλια. Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει κατά της Ελλάδος και φτάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβά τους στο ζωνάρι τους».
Συνέπειες: 2 νησάκια καταλαμβάνονται
Ολιγόμηνη πείνα στην Ελλάδα
π. Παΐσιος: «το πολύ κάνα – δυο νησιά να πειράξουν οι τούρκοι», «εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι».
π. Σίμων Αρβανίτης: «μια άλλη φορά μου είπε, ότι θα έρθει τέτοια πεινά, που η πείνα του 1941 δεν είναι τίποτα, μπροστά σε αυτή που έρχεται»
π. Αμβρόσιος Λάζαρης: «θα έρθουν χρόνια δύσκολα, αλλά μη φοβάστε. τα παιδιά του ο Θεός δεν τα εγκαταλείπει. Θα τα φυλαει σκανδαλωδώς. “δηλαδή γέροντα; τι δηλαδή; να, άμα δεν θα έχεις να φας, θα ξυπνάς το πρωί, θα βρίσκεις μια φραντζόλα ψωμί πάνω στο τραπέζι και θα λες: αυτό από που ήρθε;»
π. Γεννάδιος: «Και εδώ στην Κρήτη θα έλθουν οι Τούρκοι».

Παρέμβαση Ρώσων
Τάφος Μ. Κωνσταντίνου: «Η ξανθιά φυλή μαζί με τους πράκτορες τους θα κατατροπώσουν ολόκληρο τον Ισμαήλ και θα πάρουν την Επτάλοφο μαζί με τα άλλα προνόμια
Αγ. Ανδρέας Σαλός: «Εγώ όμως πιστεύω ότι θα εισορμήσει και το ξανθό γένος, του οποίου η ονομασία αρχίζει από το δέκατο έβδομο γράμμα της αλφαβήτου (Ρ). Θα μπει λοιπόν και θα κατακόψει, και θα στρώσει τους αμαρτωλούς στο έδαφος».
π. Παΐσιος: «Τότε θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του αγίου Κοσμά.»
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία.», «η Ρωσία θα μετακινήσει τις δυνάμεις της επίσης, για να αναγκάσει τους Τούρκους σε υποχώρηση».
Κυριάκος Τσίτσικας: «’Ένα ξανθό γένος θα έλθει προς βοήθεια του χριστιανισμού».
Μοναχός Γεννάδιος: «Έπειτα θα τους αντεπιτεθούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, (πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι)».
Καταστροφή Τούρκων (διάλυση στα τρία)
Αγ. Κοσμάς Αιτωλός: Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά».
π. Παΐσιος: «Η Τουρκία θα διαλυθεί, και μάλιστα θα τη διαλύσουν οι ίδιοι οι σύμμαχοι», «Θα σβήσουν ως έθνος και η έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μία αχανής έρημος, στην οποία, για να συναντήσει κανείς άνθρωπο, θα πρέπει να περπατάει εφτά (7) ώρες!»
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία».
π. Γεννάδιος: «Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (κάπου στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας).Από τον πόλεμο το ένα τρίτο του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθεί, το άλλο τρίτο θα καταδιωχθεί μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, και το υπόλοιπον ένα τρίτο θα βαπτισθεί και θα γίνουν χριστιανοί.»
π. Σίμων Αρβανίτης: «Αλλά είναι ο τάφος τους όμως της Τουρκίας. Ο τάφος τους καθώς τό είχανε πει καί αυτοί οι Τούρκοι, όπως είπαν μερικοί τώρα».
Αγ. Μεθόδιος Πατάρων: «Θα δείρουν τους Ισμαηλίτες και θα τους καταδιώξουν ως την Κολωνία».

Κουρδικό – αρμενικό – ελληνικό κομμάτι
π. Παΐσιος: «Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα έχει ήδη δρομολογηθεί».
Προσωρινή κατάληψη Πόλης από Ρώσους
π. Παΐσιος: « Θυμήθηκα τότε ότι ο Άγιος Μεθόδιος Πατάρων είχε πει σε μια προφητεία του « …;και κρατήσει Επτάλοφον, οι Ρώσοι, το ξανθό γένος και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα …;», δηλαδή το ξανθό γένος, οι Ρώσοι θα κρατήσουν την Πόλη, όσο κρατούν τα λάχανα (δηλαδή 5-6 μήνες). Αυτό το επιβεβαίωσε ο Γέροντας.
Αγ. Μεθόδιος Πατάρων: «Και θα επικρατήσει στην Επτάλοφο το ξανθό γένος για έξη ή πέντε μήνες και θα φυτεύουν πάνω σ’ αυτήν λάχανα, και θα φάνε πολλοί από αυτούς για να εκδικηθούν τους Αγίους».

Γ΄ Παγκόσμιος πόλεμος
π. Παΐσιος: «Ο πόλεμος που θα ξεσπάσει θα είναι παγκόσμιος…;»
π. Λεόντιος Σάμου: «το κακό και ο μεγάλος πόλεμος που προετοιμάζουν οι χώρες που δεν έχουν σταυρό στην σημαία τους και αυτοί που τις κατευθύνουν πλησιάζει και μοιάζει σαν το νερό που το μαζεύει τ’ αυλάκι μετά γίνεται χείμαρρος και ποτάμι και στο τέλος πλημμυρίζει την πεδιάδα και σκεπάζει την γη».
Κυριάκος Τσίτσικας: «Σ’ αυτό το Πόλεμο μόνο το 1/3 του πληθυσμού της γής θα μείνει».
Προέλασή Ρώσων μέχρι Ιερουσαλήμ
π. Παΐσιος: «Η καταιγίδα αυτή θα φτάσει μέχρι το Ισραήλ και τότε οι Εβραίοι θα καταλάβουν τα σφάλματα τους».
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία. Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη».
π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Ο Ρώσος θα νικά. Θα πάει ως τον Ευφράτη ποταμό».
Τέλος α΄ ημιχρόνου – ανακωχή – Διαπραγματεύσεις – Δυνάμεις δύσης και άλλες ξεκινούν για Πόλη
π. Παΐσιος: «Σ΄ αυτόν τόν πόλεμο όλοι θά γυρίσουν νικημένοι. Ο Ελληνικός στρατός θά παραμείνει θεατής. Γήπεδο θά είναι ή Παλαιστίνη, τάφος τους ή Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θά είναι καί τό πρώτο ημίχρονο…», «θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: “Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;” Όλοι, όμως, θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι, θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο».
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου; Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση», «οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν αυτό, ώστε να μην υπάρξει ενότητα, να μην υπάρξει ένωση μεταξύ δύο Ορθοδόξων εθνών. Θα κινήσουν και άλλες δυνάμεις, όπως τους Ιάπωνες και άλλους».
Αγ. Κοσμάς Αιτωλός: Όταν θα ιδείτε το χιλιάρμενον στα Ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθεί το ζήτημα της Πόλης». « Από τρία μπουγάζια στενά, Κρά, Κράψη και Μουζίνα, θα περνούν πολλά στρατεύματα για την Πόλι. Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σάς ρωτούν αν είναι μακριά η Πόλι” εσείς να μη λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν».

Ουδετερότητα Ελλάδας – τριήμερη σύγκρουση στην Πόλη

Αγ. Κοσμάς Αιτωλός: «Στην Πόλι θα χυθεί αίμα πού τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη (πλεύση)». π. Παΐσιος: «Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μη στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα.»
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζονται αγρίως στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως», «Θα γίνει φοβερή σφαγή στην περιοχή της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από αυτούς που θα πεθάνουν, θα είναι 600 εκατομμύρια, ξέχωρα».
π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Θα γίνει πόλεμος στην Κωνσταντινούπολη
π. Γεννάδιος: «Εις την Κωνσταντινούπολη θα γίνει μακελειό μεγάλο, και η θάλασσα θα κοκκινίσει από αίματα σφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι) θα πλεύσει στο αίμα, όπως λέγει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες».
Κυριάκος Τσιτσίκας: «Στην Κωνσταντινούπολη θα συσσωρευτούν όλα τα έθνη. Εκεί θα γίνει η μεγάλη μάχη που το αίμα θα φτάνει μέχρι το χαλινό του ίππου».
Ανώνυμος Προφήτης: «Μάχη στην Κωνσταντινούπολη εφτά κρατών και τρία μερόνυχτα σφαγή. Νίκη του μεγαλύτερου κράτους κατά των έξι κρατών».
Ελληνικός στρατός ξεκινάει για τη Πόλη και φθάνει στο τέλος των συμβάντων
Αγ. Κοσμάς Αιτωλός: «Δεν θα φθάσει ο στρατός στην Πόλι ” στη μέση του δρόμου θα ΄ ρθει το μαντάτο, ότι έφθασε το ποθούμενο».
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Τότε η Ελλάς θα σηκωθεί πρώτη με το στρατό της να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της. Να καταλάβει αμαχητί, τα ιερά της μέρη που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.».
Παράδοση Πόλης στους Έλληνες
π. Παΐσιος: «Όχι. Την Πόλη θα μας τη δώσουν οι Ρώσοι. Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα τη δώσουν σ’ εμάς», «Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την Πόλη. Όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά γιατί αυτό θα συμπλέει με τα συμφέροντά τους».
π. Ηλίας Διαμαντίδης: «Θ’ ανοίξει η Άγια Σοφιά και θα λειτουργηθεί. Ένας εξαδάκτυλος βασιλιάς θα είναι τότε».
π. Γεννάδιος: «Οι Μεγάλοι, Ρωσία – Αμερική, θα συνορίζονται ποιος θα πάρει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της στρατηγικής θέσεώς της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουσης μεταξύ των. Δια να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύγκρουση και να μην την πάρει μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκεν».
Γέροντας «Τ» – Κύπρος: Είπε τότε ο γέροντας, εν έτει 1965 :–«Η Κωνσταντινούπολη θά δοθεί (ή, θα παραδοθεί…), σε βασιλέα των Ελλήνων.
Ανώνυμος Προφήτης: «Ο Πόλεμος θα σταματήσει από κάποιον άγγελο και η Πόλη θα παραδοθεί στους Έλληνες».

Αναγέννηση Ορθοδοξίας-Μεγάλωμα Ελλάδας
π. Παΐσιος: «Το Γένος μας θα μεγαλώσει, αν και οι υποτιθέμενοι φίλοι μας θα ήθελαν να το τσαλακώσουν και θα ήταν γι αυτούς πολύ ευχάριστο. Αλλά ο Θεός δεν θα το επιτρέψει. Θα κανονίσει ο Θεός τις υποθέσεις του Έθνους.», «Όλοι ανεξαρτήτως θα πιστέψουν. Δεν θα υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος άπιστος. Αλλά, δεν θα έχουν τον μισθό των σημερινών Χριστιανών.»
π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός: «Ακολούθως αυτής της μεγάλης κλίμακας κάθαρσης, θα γίνει τέτοια αναγέννηση της Ορθοδοξίας, όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια αναλαμπή της Ορθοδοξίας!!!»
π. Σίμων Αρβανίτης: «Η Ελλάς θά δείτε σε λίγο πόσο θά γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη. Όχι μόνο θα δείτε, θά έχει εξαίρετο καί λαμπρό παράδειγμα εις όλη την οικουμένη».
π. Εφραίμ Αριζόνας: «Η ζωή αυτών των χρόνων, θα είναι μια παραδεισένια πάνω στη γη από απόψεως αγαθών και από απόψεως πίστεως».