.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Συμφωνία για μία ενιαία Θρησκεία από τους εκπροσώπους όλων των θρησκειών

Τίποτε δεν είναι ανώτερο από την εν Χριστώ ειρήνη

- Τίποτε δεν είναι ανώτερο από την εν Χριστώ ειρήνη, η οποία εξουδετερώνει κάθε επίθεση των εναερίων και επιγείων πνευμάτων.

Η ειρήνη της ψυχής, αποκτάται με την υπομονή στις θλίψεις. Λέει η Γραφή: ''Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν''(Ψαλμ.ξε'12). 

Ο δρόμος εκείνων που επιθυμούν να ευαρεστήσουν στον Θεό, περνάει από πολλές θλίψεις. Πώς να τιμήσουμε τους Αγίους Μάρτυρες για όσα υπέμειναν χάριν του Χριστού, όταν εμείς δεν μπορούμε να υπομείνουμε τον παραμικρό πειρασμό;

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Κατακρίσεις και κουτσομπολιά (Αληθινή Ιστορία)

Ήταν κάποτε μία κυρία η οποία προσήλθε με μετάνοια να εξομολογηθεί σε κάποιον ιερέα.

Ο ιερέας την καλοδέχτηκε, έβαλε το πετραχήλι του και την παρότρυνε να αρχίσει να του λέγει τα λάθη της. Η γυναίκα κόμπιαζε.

Μετά από λίγη ώρα και μετά από τα πειστικά λόγια του ιερέως ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεται ή να φοβάται να ομολογήσει τα λάθη της, η γυναίκα άρχισε να του διηγείται τα λόγια, τις κατακρίσεις και τα κουτσομπολιά που σε όλη της την ζωή έλεγε για ανθρώπους που είτε τους γνώριζε είτε δεν τους είχε συναντήσει ποτέ.

Ο ιερέας την άκουσε υπομονετικά. Όταν τελείωσε ο ιερέας σηκώθηκε όρθιος. Της διάβασε την συγχωρητική ευχή. Η γυναίκα νόμιζε τελείωσαν και πήγε να φύγει.

Ο ιερέας όμως την είπε: «Μην βιάζεσαι, θέλω να πας στο σπίτι σου, να πάρεις το μαξιλάρι σου και να ανέβεις στην στέγη. Εκεί, να πάρεις ένα μαχαίρι και να ανοίξεις στα δυο το μαξιλάρι. Θέλω να το κάνεις αυτό και να παρατηρήσεις τι θα γίνει. Έλα αύριο να μου πεις τι έγινε.

Η γυναίκα πήγε και έκανε ότι της είπε ο ιερέας.

Την επαύριον η γυναίκα ξαναπήγε στον ιερέα.

«Έκανα ότι μου είπατε», είπε η γυναίκα. Ο ιερέας λοιπόν την ρώτησε: «Τι παρατήρησες καθώς έσκιζες το μαξιλάρι»;

Η γυναίκα χωρίς δισταγμό είπε: «Με το που άρχισα να σκίζω το μαξιλάρι άρχισαν να βγαίνουν τα πούπουλα που υπήρχαν μέσα του και να γεμίζουν τον τόπο…κάποια τα έπαιρνε ο αέρας και τα πήγαινε πολύ μακριά».

Ο ιερέας μετά την σύντομη αυτή περιγραφή της είπε: «Τώρα λοιπόν, θέλω να πας σπίτι σου και να μαζέψεις όλα εκείνα τα πούπουλα που υπήρχαν μέσα στο μαξιλάρι σου»!

Η γυναίκα τα έχασε. «Μα, τι λέτε πάτερ, πώς να τα μαζέψω όλα εκείνα τα πούπουλα; Ένας Θεός ξέρει που έχουνε πάει τώρα με τον αέρα. Αυτό που λέτε είναι αδύνατο να το κάνω». Ο ιερέας την κοίταξε στα μάτια γεμάτος ηρεμία και τις είπε: «Να λοιπόν τι είναι το κουτσομπολιό»!!!

Η γυναίκα σάστισε. Κατάλαβε ότι αν και μετάνιωσε γι’ αυτά που είπε, τα λόγια της ακόμα και τώρα πληγώνουν ανθρώπους και γίνονται αιτία σκανδαλισμού κι άλλων.

Περί των λόγων που περιέχει η θεία ευχή, δηλαδή το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με»


Πόση δύναμη έχει η ευχή και ποιες είναι οι δωρεές της σε όσους τη χρησιμοποιούν και σε ποια πνευματική κατάσταση τους φέρνει, δεν είμαστε εμείς σε θέση να πούμε. Τους λόγους όμως από τους οποίους αυτή αποτελείται, τους βρήκαν αρχικά οι άγιοι Πατέρες μας, που δεν τους επινόησαν οι ίδιοι, αλλά πήραν τις αφορμές από παλιά από την ίδια την αγία Γραφή και από τους κορυφαίους Μαθητές του Χριστού· ή, να πούμε καλύτερα, τους δέχθηκαν αυτοί σαν κάποια πατρική κληρονομιά και τους μεταβίβασαν σ’ εμάς. ‘Ώστε και από αυτό γίνεται φανερό, σε όσους δεν έμαθαν από την πείρα τους, ότι αυτή η ιερή ευχή είναι κάτι το ένθεο και ένας ιερός χρησμός. Γιατί πιστεύομε ότι είναι θείοι χρησμοί και πνευματικές αποκαλύψεις και λόγοι Θεού όλα όσα έδωσε στους ιερούς Αποστόλους να πουν ή να συγγράψουν ο Χριστός, ο οποίος λάλησε μέσω αυτών. Έτσι, ο θειότατος Παύλος, φωνάζοντας σ’ εμάς σαν από το ύψος του τρίτου ουρανού, λέει: «Κανείς δεν μπορεί να πει Κύριε Ιησού, παρά μόνο με Πνεύμα Άγιο». Με την αρνητική λέξη «κανείς» φανερώνει πολύ θαυμάσια ότι η επίκληση του Κυρίου Ιησού είναι κάτι το πολύ υψηλό και ανώτερο όλων. Επίσης, ο μέγας Ιωάννης που διακήρυξε σαν βροντή τα πνευματικά, αρχίζει με τη λέξη που τελειώνει ο Παύλος και μας δίνει τη συνέχεια της ευχής ως εξής: «Κάθε πνεύμα που ομολογεί τον Ιησού Χριστό, ότι ήρθε ως αληθινός άνθρωπος, είναι από το Θεό». Αυτός χρησιμοποίησε βέβαια εδώ κατάφαση, αλλά απέδωσε, όπως και ο Παύλος, στη χάρη του Αγίου Πνεύματος την επίκληση και ομολογία του Ιησού Χριστού. Ας έρθει τώρα τρίτος ο Πέτρος, η ακρότατη κορυφή των θεολόγων, για να μας δώσει το υπόλοιπο αυτής της ευχής. Όταν δηλαδή ο Κύριος ρώτησε τους Μαθητές: «Ποιος λέτε ότι είμαι;», προλαβαίνοντας ο φλογερός μαθητής τους άλλους, όπως το συνήθιζε, είπε: «Σύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού», έχοντας λάβει την αποκάλυψη αυτή, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιδίου του Σωτήρα, από τον ουράνιο Πατέρα, ή, πράγμα που είναι το ίδιο, από το Άγιο Πνεύμα. Πρόσεξε λοιπόν αυτούς τους τρεις ιερούς Αποστόλους πως ακολουθούν ο ένας τον άλλο σαν σε κύκλο, παίρνοντας ο ένας από τον άλλο αυτά τα θεία λόγια έτσι που το τέλος του λόγου του προηγουμένου να γίνεται αρχή για τον επόμενο. Ο ένας δηλαδή λέει «Κύριον Ιησού», ο άλλος «Ιησού Χριστό», ο τρίτος «Χριστό, Υιό του Θεού», και το τέλος συνάπτεται στην αρχή σαν σε κύκλο, όπως είπαμε, επειδή δεν έχει καμία διαφορά να πει κανείς Κύριο και Υιό του Θεού —γιατί και τα δύο αυτά φανερώνουν τη θεότητα του μονογενούς Υιού και παριστούν ότι είναι ομοούσιος και ομότιμος με τον Πατέρα.

Έτσι αυτοί οι μακάριοι Απόστολοι μας παρέδωσαν να επικαλούμαστε και να ομολογούμε εν Πνεύματι τον Κύριο Ιησού Χριστό, Υιό του Θεού· αυτοί είναι και τρεις και πιο αξιόπιστοι απ’ όλους —εφόσον κάθε λόγος, σύμφωνα με τη θεία Γραφή, βεβαιώνεται με τρεις μάρτυρες. Αλλά και η σειρά των Αποστόλων που τα είπαν, δεν είναι χωρίς σημασία: από τον Παύλο δηλαδή, τον πιο τελευταίο χρονικά από τους Μαθητές, αρχίζει η μυστική παράδοση της ευχής και δια του μεσαίου, του Ιωάννη, προχωρεί στον πρώτο, τον Πέτρο, που με την αγάπη πλησίαζε τον Ιησού περισσότερο από τους άλλους. Τούτο συμβολίζει, νομίζω, την προκοπή μας με ορθή σειρά και την άνοδό μας και την ένωσή μας με το Θεό μέσα στην αγάπη, δια της πράξεως και της θεωρίας. Γιατί βέβαια ο Παύλος είναι εικόνα της πράξεως, καθώς είπε ο ίδιος: «Κοπίασα περισσότερο απ’ όλους», ο Ιωάννης της θεωρίας, και της αγάπης ο Πέτρος, για τον οποίο μαρτυρεί ο Κύριος πως αγαπούσε περισσότερο από τους άλλους.

Πέρα από αυτά, θα μπορούσε να δει κανείς πως τα θεία λόγια της ευχής υποδηλώνουν το ορθό δόγμα της πίστεώς μας και απορρίπτουν κάθε αίρεση των κακοδόξων. Με το «Κύριε», που φανερώνει τη θεία φύση, αποκηρύττονται εκείνοι που φρονούν πως ο Ιησούς είναι μόνο άνθρωπος· με το «Ιησού», που φανερώνει την ανθρώπινη φύση, αποδιώχνονται εκείνοι που Τον θεωρούν μόνο Θεό που υποδύθηκε κατά φαντασία τον άνθρωπο· το «Χριστέ», που περιέχει και τις δύο φύσεις, αναχαιτίζει εκείνους που Τον πιστεύουν Θεό και άνθρωπο, με χωρισμένες όμως τις υποστάσεις τη μία από την άλλη· τέλος, το «Υιέ του Θεού» αποστομώνει εκείνους που τολμούν να διδάσκουν τη σύγχυση των δύο φύσεων, επειδή φανερώνει πως η θεία φύση του Χριστού δεν συγχέεται με την ανθρώπινη φύση Του, ακόμη και μετά την ένωση τους. Έτσι οι τέσσερις αυτές λέξεις, ως λόγοι Θεού και μάχαιρες πνευματικές, αναιρούν δύο συζυγίες αιρέσεων, οι οποίες, ενώ είναι κακά εκ διαμέτρου αντίθετα, είναι ομότιμες στην ασέβεια.

Κύριε

ανατρέπει τους οπαδούς του Παύλου Σαμοσατέα

Ιησού

τους οπαδούς του Πέτρου Κναφέα

Χριστέ

τους νεστοριανούς

Υιέ του Θεού

τους μονοφυσίτες οπαδούς του Ευτυχή και του Διόσκορου

Έτσι λοιπόν μας παραδόθηκαν αυτά τα θεία λόγια, τα οποία δικαίως θα τα ονόμαζε κανείς μνημείο προσευχής και ορθοδοξίας. Αυτά και μόνα τους είναι αρκετά για όσους προχώρησαν στην κατά Χριστόν ηλικία και έφτασαν στην πνευματική τελείωση· αυτοί ενστερνίζονται και καθένα από τα θεία τούτα λόγια χωριστά, όπως δόθηκαν από τους ιερούς Αποστόλους, δηλαδή το «Κύριε Ιησού — Ιησού Χριστέ — Χριστέ, Υιέ του Θεού» (κάποτε μάλιστα και μόνο το γλυκύτατο όνομα «Ιησού»), και το ασπάζονται ως ολοκληρωμένη εργασία προσευχής. Και με αυτή γεμίζουν απερίγραπτη πνευματική χαρά, γίνονται ανώτεροι της σάρκας και του κόσμου και αξιώνονται να λάβουν θείες δωρεές. Αυτά τα γνωρίζουν, λένε, οι μυημένοι. Για τους νηπίους όμως εν Χριστώ και ατελείς στην αρετή, παραδόθηκε ως κατάλληλη προσθήκη το «ελέησόν με», η οποία τους δείχνει ότι έχουν επίγνωση των πνευματικών τους μέτρων και ότι χρειάζονται πολύ έλεος από το Θεό. Μιμούνται έτσι τον τυφλό εκείνο πού, ποθώντας να βρει το φως του, φώναζε στον Κύριο καθώς περνούσε: «Ιησού, ελέησόν με». Μερικοί πάλι δείχνουν περισσότερη αγάπη και διατυπώνουν την ευχή στον πληθυντικό, προφέροντάς την ως εξής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον ημάς»· κι αυτό, επειδή ξέρουν πώς ή αγάπη είναι το πλήρωμα του Νόμου και των Προφητών, καθώς περιέχει και ανακεφαλαιώνει μέσα της κάθε εντολή και κάθε πνευματική πράξη. Συνάμα παίρνουν μαζί τους από αγάπη και τους αδελφούς σε κοινωνία της προσευχής και παρακινούν περισσότερο το Θεό σε έλεος με το να Τον αναγνωρίζουν κοινό Θεό όλων και να Του ζητούν κοινό το έλεος για όλους. Και βέβαια, το έλεος του Θεού έρχεται σ’ εμάς με την ορθή πίστη στα δόγματα και με την εκπλήρωση των εντολών, πού, όπως δείξαμε, ο σύντομος αυτός στίχος της προσευχής περιέχει και τα δύο.

Τα θεία τώρα ονόματα (Κύριος, Ιησούς, Χριστός), με τα οποία μας δόθηκε η ακρίβεια των δογμάτων, θα μπορούσε να βρει κανείς ότι χρονικά αναφάνηκαν με αυτή τη σειρά και τάξη, και ότι κι εμείς τα λέμε όπως αυτά φανερώθηκαν από την αρχή. Γιατί παντού η Παλαιά Διαθήκη κηρύττει Κύριο το Θεό Λόγο, και πριν και μετά την παράδοση του Νόμου, όπως όταν λέει: «Ό Κύριος έβρεξε φωτιά από τον Κύριο», και: «Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου». Και ή Καινή Διαθήκη, κατά τη σάρκωσή Του, παρουσιάζει τον Άγγελο να Του δίνει το όνομα λέγοντας στην Παρθένο: «Θα τον ονομάσεις Ιησού», όπως και έγινε, καθώς λέει ο ιερός Λουκάς. Γιατί όντας, ως Θεός, Κύριος των πάντων, θέλησε με την ενανθρώπησή Του να γίνει και σωτήρας μας —έτσι μεταφράζεται το όνομα «Ιησούς». Το όνομα πάλι «Χριστός», το οποίο φανερώνει τη θέωση της ανθρώπινης φύσεως πού προσέλαβε, ο ίδιος εμπόδιζε τους Μαθητές πριν από το Πάθος να το λένε σε οποιονδήποτε, ύστερα όμως από το Πάθος και την Ανάσταση ο Πέτρος έλεγε με παρρησία: «Να το γνωρίζει όλος ο Ισραήλ, ότι ο Θεός Τον ανέδειξε και Κύριο και Χριστό». Και τούτο ήταν εύλογο· γιατί η ανθρώπινη φύση μας που προσέλαβε ο Θεός Λόγος, χρίσθηκε παρευθύς από τη θεότητά Του, έγινε όμως ό,τι και αυτό που την έχρισε, δηλαδή ομόθεος, αφού ο Ιησούς μου δοξάστηκε με το Πάθος και αναστήθηκε εκ νεκρών. Τότε λοιπόν ήταν καιρός να αναδειχθεί η ονομασία «Χριστός»· τότε δηλαδή που Αυτός, δεν μας ευεργέτησε απλώς, όπως όταν μας έπλασε στην αρχή ή όταν μετά τη συντριβή μας μας ανέπλασε και μας έσωσε, αλλά που ανέβασε και την ανθρώπινη φύση μας στους ουρανούς και τη συνδόξασε με τον εαυτό Του και την αξίωσε να καθίσει στα δεξιά του Πατέρα. Τότε ακριβώς άρχισε να κηρύττεται Υιός του Θεού και Θεός από τους Αποστόλους, στους οποίους πρωτύτερα, στις αρχές του κηρύγματος, προκαλούσε δέος αυτή η ονομασία και σπάνια τη χρησιμοποιούσαν, έπειτα όμως την κήρυτταν φανερά πάνω από τους εξώστες, όπως τους προείπε ο ίδιος ο Σωτήρας. Επομένως τα θεια λόγια της ευχής τοποθετήθηκαν σε σειρά αντίστοιχη με τη χρονική ανάδειξη της πίστεως. Έτσι από παντού φανερώνεται σαφέστατα η θεία σοφία εκείνων που τα συνέταξαν και μας τα παρέδωσαν: κι από το ότι αυτά ακολουθούν επακριβώς τις αποστολικές ομολογίες και παραδόσεις, κι από το ότι αναδεικνύουν το ορθόδοξο δόγμα της πίστεώς μας, κι από το ότι μας υπενθυμίζουν τους χρόνους κατά τους οποίους εκδηλώθηκε με διάφορους τρόπους η Οικονομία του Θεού για μας, οδηγώντας μας στη θεοσέβεια με κατάλληλα κάθε φορά ονόματα.

Αυτά λοιπόν προσφέραμε εμείς, κατά τη δύναμή μας, σχετικά με τα λόγια της ευχής, σαν να κόψαμε άνθη από κάποιο δένδρο όμορφο και μεγάλο· τον καρπό όμως που αυτά περιέχουν, ας τον μαζέψουν άλλοι, όσοι δηλαδή με τη μακρά μελέτη και άσκηση το αξιώθηκαν αυτό με το να γίνουν δεκτικοί και να πλησιάσουν το Θεό.

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός 

Πηγή: Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, ε΄τόμος, σελ. 285-288.

Γονείς φυλάξετε τα παιδιά σας!!!


Τελικά τι άνθρωποι(;) είναι όλοι τούτοι, που δεν σέβονται ούτε τα μικρά παιδιά; Αν παρακολουθήσει κανείς, έστω και περιστασιακά, τα παιδικά προγράμματα κινούμενων σχεδίων και τα θεάματα που προβάλλουν στην TV, στα DVD και γενικότερα στις οθόνες, φρίττει κυριολεκτικά, αφού διαπιστώνει ότι στην πλειονότητά τους, αναφέρονται με μια αρρωστημένη εμμονή σε μαγείες, μαγικά, ξωτικά, στοιχειά, τέρατα, διαβολόφατσες και ότι άλλο μπορούν να επινοήσουν δαιμονόπληκτα μυαλά, λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο ενδιαφέρον, σημαντικό και πραγματικά ψυχαγωγικό και διδακτικό για να προβληθεί, ώστε να ωφεληθούν τα παιδάκια. Διεστραμμένα άτομα που εμμένουν στο ότι τα παιδιά πρέπει να "ψυχαγωγούνται" βλέποντας και ακούοντας ψευτοϊστορίες, όπου όλα λύνονται με τη μαγεία! Περνώντας έτσι στις αθώες ψυχές τους, ότι πιο απεχθές μπορεί να φαντασθεί κανείς, πιστοποιώντας ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει...

Παιδικά προγράμματα που παράγονται από συγκεκριμένες ελεγχόμενες εταιρίες κολοσσούς, που εξυπηρετούν σκοπούς της Νέας Εποχής και της νέας τάξης πραγμάτων, με θεάματα που σκοπό έχουν να προβάλλουν ότι αμαρτωλό υπάρχει. Την ομοφυλοφιλία, την πορνεία, την εγκληματικότητα, τις κλεψιές, τη βία καί οτιδήποτε ξένο, αλλόκοτο και πρόστυχο.

Κατόπιν αναρωτιούνται όλοι για το κατάντημα της κοινωνίας και των ανθρώπων, βλέποντας ακόμα και τα ίδια τα παιδιά τους να κατρακυλούν στην ανηθικότητα, ολισθαίνοντας σε απεχθή ενδιαφέροντα και απορριπτέους τρόπους ζωής.

Τι σχέση μπορούν να έχουν όλες αυτές οι κακοήθειες που προβάλλονται για τα παιδιά με το φυσιολογικό, το ωραίο και το ωφέλιμο που θα διαπαιδαγωγήσει σωστά και θα δημιουργήσει σωστούς ανθρώπους και αρεστούς χαρακτήρες; Τι θα διδαχθεί ένα παιδί βλέποντας μορφές τεράτων, που ευθέως ή συνεσκιασμένα διδάσκουν τον σατανισμό. Ναι, διότι οι μαγείες και όλα τα συναφή εκεί οδηγούν. Γι' αυτό και γέμισε ο κόσμος μάγους, σατανιστές και αποτυχημένους ανθρώπους.

Άραγε, τι είδους άνθρωποι είναι όλοι αυτοί οι παραγωγοί και ειδικά αυτοί που έχουν τα κανάλια, οι οποίοι δέχονται να προβάλλουν τέτοια απαίσια θεάματα για ανήλικα παιδιά, εμφυτεύοντας στο μυαλουδάκι τους , τη χρήση μαγικών σε κάθε περίσταση, για να επιλύουν δήθεν όλες τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής. Αθεόφοβοι που μολύνουν τις αθώες παιδικές ψυχούλες, εκτελώντας διατεταγμένες εντολές, δείχνοντας ότι πιο βρώμικο υπάρχει, γιατί έτσι ως αντάλλαγμα χρηματοδοτούνται ή εξοφλούν τα χρέη τους, που τα πληρώνει ο λαός.

Είναι εμφανές, ότι όλοι αυτοί θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο εν ονόματι μιας πλάνης που την θεοποιούν λαθεμένα, ώστε να μείνουν όλα στα χέρια των μεγαλοπαρεών, που ελέγχουν τον πλούτο και για το σκοπό αυτό επιστρατεύουν άθλιες μεθόδους, ώστε να αλλοιώσουν και να χαλάσουν το χαρακτήρα των ανθρώπων από την παιδική τους ηλικία, διότι αυτό εξυπηρετεί τους βρώμικους στόχους τους. Φοβούνται μην πιστέψει κανείς στον Αληθινό Θεό και ζει ειρηνικά με αγάπη για τον κόσμο, μη τυχόν και βρει κάποιος νέος ή νέα αξίες για να ζήσει σαν άνθρωπος. Αποφεύγοντας να δείξουν ότι έχει σχέση με τις παραδόσεις, την πλούσια ιστορία μας, την πίστη μας στο Θεό.

Που είναι άραγε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.), με τί ασχολούνται; Που είναι οι υγιείς παιδοψυχίατροι, για να καταδείξουν την επικινδυνότητα αυτών των θεαμάτων που μολύνουν τον ψυχικό κόσμο των παιδιών, που είναι οι σωστοί εκπαιδευτικοί, οι γονείς, τα σωστά κανάλια;

Ας προσπαθήσουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το καλό της κοινωνίας που ζούμε, ώστε να μην αφήνουν να καταστρέφονται τα παιδιά, διότι είναι η χαρά του κόσμου. Όλοι οι προαναφερόμενοι πολέμιοι της ανθρωπότητας, έχουν ξεπουλήσει τις ψυχές τους. Μην εμπιστεύεστε τα παιδάκια σας μπροστά στις οθόνες αβλεπί. Όλοι είναι μέσα στο "κόλπο". Κανάλια, παραγωγοί και λοιποί, υπηρετούν συμφέροντα και σχέδια αυτών που έχουν δημιουργήσει τους πολέμους σ' όλο τον κόσμο, τις ανθρωπιστικές και οικονομικές κρίσεις, την προσφυγιά και όλα τα προβλήματα. Γνωρίζουν αυτοί οι "ειδικοί" στο κακό, ότι τα παιδιά διαμορφώνουν τους χαρακτήρες τους στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, ξέρουν τη ψυχολογία τους, γι' αυτό και "χτυπούν" εκεί.

Τέλος, αν κάποιος διαμαρτυρηθεί, τον θεωρούν φοβικό. Αυτό όμως που πρέπει να τους φοβίζει είναι η "ζωή" που έχουν επιλέξει, η οποία οδηγεί στη πραγματική διάσταση της μαγείας, που θα είναι μια κολασμένη ατελεύτητη κατάσταση. Ας συνέλθουν!

Ένας γονιός

stratisandriotis.blogspot.gr

Ο Θεός και το «τυπικό»



Διαβάζοντας την Αγία Γραφή, ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη, βλέπουμε πως ο Θεός επέμενε στην τήρηση των «τύπων». Απαιτούσε λ.χ. να τηρηθούν κατά τη λατρεία οι πιο ασήμαντες λεπτομέρειες.
Όποιος τις καταφρονούσε, τον περίμενε ο θάνατος. Επέμενε λ.χ. να ακούγεται ο ήχος των κωδωνίσκων, των αρχιερατικών αμφίων, όταν ο αρχιερέας έμπαινε στα Άγια των Αγίων, αλλά και όταν έβγαινε. (Τυπολατρεία!). Διαφορετικά τον αρχιερέα τον περίμενε ο θάνατος! (Έξοδ.28:31).
Όταν τα παιδιά του Ααρών, Ναβάδ και Αβιούδ πρόσφεραν στον Κύριο, «πυρ αλλότριον, ο ου προσέταξε Κύριος αυτοίς» (Λευ. 10:1), καταφρόνησαν δηλαδή το παραδεδομένο «τυπικό», και έκαναν αυτό που οι ίδιοι θεωρούσαν πιο καλό, ο Κύριος τους τιμώρησε με θάνατο. «Και εξήλθε πυρ παρά Κυρίω και κατέφαγεν αυτούς και απέθανον έναντι Κυρίου» (Λευ. 10:1-2).

Το ίδιο έκανε (τιμώρησε με θάνατο) τον Οζά, όταν τόλμησε να πιάσει την Κιβωτό, και μάλιστα τη στιγμή που θα έπεφτε κάτω στο έδαφος! (Β Βασιλ. 6:1-8).
Το ακόμα πιο «σκανδαλιστικό» είναι πως αυτός ο Παντοκράτωρ Κύριος, έφθασε στο σημείο να ασχολείται ακόμα και με τις τρίχες (!) των ιερέων Του! «Και τας κεφαλάς αυτών ου ξυρίσονται και τας κόμας αυτών ου ψιλώσουσιν» (Ιεζ. 44:20. Λευ. 19:27, & 21: 5-10). (Αυτό και αν ήταν τυπολατρεία!).
Θα ειπείτε, αυτά ίσχυαν στην Παλαιά Διαθήκη. Όμως, και οι δέκα εντολές στην Π. Διαθήκη ανήκουν.
Ισχύουν η δεν ισχύουν; Δηλαδή; Έχουμε τώρα το ελεύθερο να αυτοσχεδιάζουμε και να αυθαιρετούμε μέσα στην Εκκλησία;

Τυπολάτρες ήταν παλαιότερα και οι ιερείς μας. Δεν τολμούσαν να αλλάξουν ούτε ένα «γιώτα» από το «τυπικό».

Το σκεπτικό τους: «Εμείς δεν είμαστε ανώτεροι από αυτούς που μας τα παρέδωσαν» (ταπείνωση!), γι'αυτό και η απάντησή τους ήταν κοινή: «Έτσι τα βρήκαμε! Έτσι θα τα αφήσουμε», κατά το λόγο της Γραφής: «μην αλλάζεις τα «όρια» που έθεσαν οι πατέρες» (Παρ.22: 28).
Και όπως ο Θεός απαιτούσε να τηρείται στο απόλυτο το «τυπικό» της λατρείας που ο ίδιος παρέδωσε στον Μωυςή, εξίσου απαιτεί να τηρείται στο ακέραιο και το «τυπικό» που παρεδόθη από τους Αγίους Πατέρες στην Εκκλησία Του.
Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν θέλει τους λειτουργούς Του να κάνουν ο,τι θέλουν μέσα στην Εκκλησία, αλλά θέλει να δείχνουν πνεύμα υποταγής προς τους προγενεστέρους, που παρέδωσαν αυτό το «τυπικό». Και από αυτό το σημείο (από την ταπείνωση!) ξεκινά και τελειώνει η αληθινή ευλάβεια και διακονία.
(Ας μην ξεχνάμε ότι η Θεοτόκος τηρούσε στο ακέραιο όχι μόνο το «τυπικό» της ιουδαϊκής θρησκείας, αλλά και τα έθιμα της περιοχής της!).

Όμως, σήμερα, εποχή αποστασίας, αλαζονίας, σπάνια ακούμε να λένε, «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε».
Γι' αυτό και γίνονται και μάλιστα με φοβερή άνεση (!) ένα σωρό καινοτομίες! (Έτσι, κάνοντας, από αλαζονία, καινοτομίες στη λατρεία, ξεκίνησε ο Άρειος την πορεία προς την αίρεση!).
Παραδείγματα: Μέχρι τώρα ξέραμε πως «Παρακλήσεις» γίνονται μόνο στην Παναγία, σαν την κατ' εξοχή «μεσίτρια». Τώρα γίνονται «Παρακλήσεις» και στους Αγίους.
Μάλιστα δε, περισσότερες «Παρακλήσεις» γίνονται στους Αγίους, παρά στην Παναγία! Ακόμα και σε Ναούς που είναι αφιερωμένους στην Παναγία...! (Στην «άκρη» η Παναγία!).
Μπορεί να ακούσεις να γίνεται «Παράκληση» και σε Άγιο, ακόμα και Σάββατο εσπέρας, κάτι που δεν επιτρέπεται να γίνεται ούτε στη Θεοτόκο! (Θυμητείτε τις «Παρακλήσεις» του δεκαπενταύγουστου).
Όχι βέβαια πως δεν πρέπει να τιμώνται οι Άγιοι, που τα έδωσαν όλα για το Χριστό, αλλά στην Εκκλησία υπάρχει μια τάξη στην τιμή. Πρώτα ο Χριστός, μετά η Παναγία, κ.λ.π.
Οι Άγιοι έχουν την «τιμητική» τους τη μέρα που γιορτάζουν. Τότε και μόνο τότε· (και μόνο τότε «προσφέρουν» προς προσκύνηση τα λείψανά τους).
Μέχρι τώρα ξέραμε πως το «Ευχέλαιο» γινόταν στην εκκλησία μια φορά το χρόνο, κάθε Μ. Τετάρτη (και υπήρχε λόγος ειδικός).
Σήμερα ο κάθε ιερέας έχει το ελεύθερο να κάνει «Ευχέλαιο» στην εκκλησία του όποτε θελήσει. Μέχρι τώρα ξέραμε πως τα Εγκώμια και ο Επιτάφιος ήταν αποκλειστικότητα του Χριστού (το αξίζει...!).
Τώρα λέγονται Εγκώμια ακόμα και στους Αγίους! Μέχρι τώρα ξέραμε πως το μυστήριο του γάμου, γινόταν εκτός της Λειτουργίας.
Τώρα γίνεται γάμος και μέσα στη Λειτουργία. Επειδή, λένε, έτσι έκαναν παλαιά. Ναι, παλαιά γινόταν γάμος στη Λειτουργία, αλλά όχι όπως τον κάνουν σήμερα.
Ήταν μια «ευχή» προ της Θείας Κοινωνίας. Όμως, παλαιά έκαναν και δημοσία εξομολόγηση!
Αυτό γιατί δεν το επαναφέρουν;
Ξέραμε πως η Λειτουργία γίνεται σε εγκαινιασμένο Άγιο Θυσιαστήριο.
Τώρα γίνονται Λειτουργίες και σε «τραπεζάκια», σαν αυτά που πίνουν τον καφέ, καταφρονώντας έτσι εν ψυχρώ το Άγιο Θυσιαστήριο, που εγκαινιάσθηκε ακριβώς γι'αυτόν το λόγο...!
Το χειρότερο; Γίνονται Λειτουργίες έξω από το Ναό, στο προαύλιο..!
Και ας λέει ο Θεός, «θα είμαι στο Ναό για να ακούω την προσευχή, που θα απευθύνει ο δούλος Μου. Μάλιστα! Θα είμαι νύκτα - μέρα στο Ναό!» (Γ Βασιλ. 8:29. 9:3).
Και δεν επιτρέπεται να γίνει καμιά αλλαγή στο «τυπικό» της Εκκλησίας;
Ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν έλεγε, ο,τι ισχύει από παλιά στην Εκκλησία δεν σημαίνει ότι είναι και σωστό.
Ούτε επίσης είναι εκ των προτέρων λάθος, όταν εισαχθεί στην Εκκλησία κάτι το καινούργιο. Όμως, το θέμα είναι ποιός θα τολμήσει να κάνει αυτές τις αλλαγές;
Οι επίσκοποι; Μα αυτοί έχουν δώσει όρκο ότι θα τηρούν τους Κανόνες και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας. Είναι φύλακες, όχι καταφρονητές!
«Αυτός ο επίσκοπος τίποτε δεν έλεγε δικό του· δεν είχε μυαλό που να κάνει νεωτερισμούς· ήταν φύλακας «πατρώων θεσμών» και εχθρός του νεωτερισμού», έλεγε, εγκωμίαζε ο Μ. Βασίλειος τον επίσκοπο Νεοκαισαρείας που απέθανε επί των ημερών του (Επιστολή 28).
Έστω, λοιπόν, ότι οι επίσκοποι έχουν το ελεύθερο να αλλάξουν κάτι στην Εκκλησία. Έχουμε λοιπόν ογδόντα επισκόπους.
Μία αλλαγή να κάνει ο καθένας, έχουμε αμέσως ογδόντα αλλαγές!
Και μία ακόμα αλλαγή να κάνουν οι διαδοχοί τους, φθάνουμε ήδη στις 160!
Οπότε έχουμε ένα νέο «τυπικό» που δεν έχει σχέση με αυτό που μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες.

Αν ο επίσκοπος χρειασθεί να κάνει κάτι το νέο στην επισκοπή του, να αλλάξει λ.χ. κάτι από το «τυπικό», θα πρέπει, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, να το κάνει με την άδεια των Επισκόπων της Συνόδου.
«Μηδέ εκείνος άνευ της πάντων γνώμης ποιείτω τι» (Κανόνας ΛΔ Ἁγίων Αποστόλων).
Όπως δηλαδή ο Ιερέας δεν μπορεί να κάνει κάτι (το νέο, το καινούργιο) στην ενορία του, χωρίς την έγκριση του επισκόπου του, «οι πρεσβύτεροι και οι διάκονοι άνευ γνώμης του επισκόπου μηδέν επιτελείτωσαν» (Κανόνας ΛΘ Ἁγίων Αποστόλων), έτσι ακριβώς και οι επίσκοποι δεν μπορούν να κάνουν καινοτομίες στην επισκοπή τους άνευ εγκρίσεως της Συνόδου.
Με άλλα λόγια, κανένας ορθόδοξος κληρικός δεν έχει το ελεύθερο να κάνει ο,τι θέλει μέσα στην Εκκλησία, αλλά είμαστε άπαντες κάτω από Ιερούς Θεσμούς και Κανόνες.
Το «δικαίωμα» αυτό το έχουν μόνο οι προτεστάντες, γιατί δεν έχουν ούτε κανόνες, ούτε θεσμούς, ούτε παραδόσεις, παρά μόνο «ευλαβείς συναισθηματισμούς».

Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Η Διαβολική μετάνοια — Ευχή και ευλογία Ιερομάρτυρος

Είναι παλιά δουλειά του διαβόλου να εμποδίζει τους ανθρώπους από την μετάνοια. Να παρουσιάζει δύσκολη και ακατόρθωτη την υπακοή στη σωτήρια πρόσκληση «μετανοείτε», που απευθύνει ο Χριστός και η Εκκλησία.


Μα δεν αρκείται ο πονηρός μόνο στα πλήθη των αμετανοήτων, τους οποίους καταδυναστεύει ανενόχλητος. Στηλώνει βλοσυρό το βλέμμα του και σ’ εκείνους τους λίγους, που τον περιφρόνησαν κι εντάχθηκαν εκούσια στο «μικρόν ποίμνιον» του Χριστού. Επιδιώκει να τους κάνει κι αυτούς να… μετανοήσουν, διότι μετανόησαν. Να υποτροπιάσει μέσα τους η απιστία και η αμετανοησία, ώστε να μπορεί να στρογγυλοκαθήσει και πάλι αυτός βασιλιάς, για να καταστήσει τα «έσχατα» των ανθρώπων εκείνων «χείρονα των πρώτων» (Ματθ. 12: 43-45). Είναι μάλιστα τόση η επιμονή και το θράσος του Σατανά, ώστε επιτίθεται ακόμη και σ΄ αυτούς τους κήρυκες της μετανοίας, που τον έχουν πληγώσει καίρια και τον έχουν απογυμνώσει από πολλούς οπαδούς. Παράδειγμα χαρακτηριστικό η μανιώδης επίθεσή του εναντίον του γηραιού επισκόπου Σμύρνης, του αγίου Πολυκάρπου, τον οποίο τιμά το μήνα αυτό η Εκκλησία μας. 

–Έχω θηρία. Σ΄ αυτά θα σε ρίξω, αν δεν μετανοήσεις! Απειλεί εξοργισμένος ο ανθύπατος και προσπαθεί να αναγκάσει το δούλο του Θεού να μετανοήσει για την πίστη του και να προσκυνήσει τα είδωλα. –Κάλεσέ τα! Δεν μπορούμε να μετανοούμε και ν΄ αφήνουμε τα καλύτερα, για να πέσουμε στα χειρότερα, αποκρίνεται ο άγιος. 

–Μετανόησε, γέροντα! Αρνήσου τον Χριστόν, επιμένει ο άρχοντας. 

–Ογδόντα έξ χρόνια τον υπηρετώ και σε τίποτε δεν με έβλαψε. Πως μπορώ, λοιπόν, να υβρίσω τον Βασιλέα και Σωτήρα μου; 

Αυτή είναι η συλλογιστική του Πολυκάρπου, που κατακαίει το διάβολο. Συντρίβει ολοκληρωτικά κάθε σατανική προσπάθεια το επιχείρημα του Ιερομάρτυρα. Θέλγητρα και φόβητρα εξουδετερώνονται από την εμπειρία του. Και γίνεται η ηρωϊκή στάση του ευχή και ευλογία για τους χριστιανούς της κάθε εποχής, αλλά και πρότυπο τεχνικής για τον πνευματικό τους αγώνα. Δεν είναι θεωρητική γνώση η χριστιανική πίστη. Είναι βίωμα και εμπειρία. Ο άνθρωπος που έζησε την προσφορά του Χριστού, που την ένιωσε και την γεύθηκε με της ψυχής του τις αισθήσεις, δεν αλλάζει με τίποτε αυτή τη γεύση και την εμπειρία. Την απολαμβάνει ως την πιο χειροπιαστή απόδειξη της αλήθειας του Θεού, αλλά και την προβάλλει ως το πιο δυναμικό όπλο του. Μ΄ αυτήν βιώνει και επιβεβαιώνει την ασύγκριτη υπεροχή του Χριστού και φιμώνει το αδιάντροπο στόμα του διαβόλου.

Του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίου

Η ΕΚ ΘΕΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ



Οι απόπειρές μας να κάνουμε κάτι συμβαίνουν με την ανοχή του Θεού ώστε να αποκτήσουμε επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας μας. Είναιαδύνατο να κάνουμε οτιδήποτε καλό χωρίς τη βοήθεια του Θεού, και, όταν σκεπτόμαστε ότι κάναμε κάτι που ευχαριστεί τον Θεό , τότε ακριβώς, εξαιτίας αυτής της έπαρσης το έργο μας δυσαρεστεί τον Θεό.
ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ

Μην χάνεις το θάρρος σου! Ο Θεός είναι κοντά σου . Σ’ Αυτόν απόθεσε όλες τις θλίψεις σου και τις αμφιβολίες σου. Όπου δεν αρκεί η βοήθεια των ανθρώπων για να λογικευτούμε, εκεί η βοήθεια του Θεού προσδίδει αμέσως νόημα στο αγαθό, όταν απευθυνόμαστε σε Εκείνον, όπως τα παιδιά στον πατέρα.
ΟΣΙΟΣ ΜΩΥΣΗΣ

Ο Θεός αρχίζει να εκδηλώνει τη δύναμη Του όπου βλέπει ότι όλα τα ανθρώπινα μέσα παροχής βοήθειας , σε όποιον τη χρειάζεται, έχουν εξαντληθεί.
ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Όσα κύματα και αν σηκωθούν μέσα στην ψυχή σου, εσύ πάντα να προστρέχεις στον Χριστό. Ο Σωτήρας θα σπεύσει σε βοήθεια και θα γαληνέψει τα κύματα. Πίστευε ότι ο Κύριος δημιούργησε προσεκτικά αυτή τη ζωή προς θεραπείαν μας, μην την απορρίπτεις και μην αναζητάς τη σωματική γαλήνη και τον ψεύτικο κόσμο, πρώτα θα πρέπει πολλά να σε συγκλονίσουν και πολλά να υπομείνεις. Αν δεχτείς την αποκάλυψη , τότε αυτή θα διευκολύνει κατά πολύ τον αγώνα σου και εσύ θα έχεις μεγαλύτερη ηρεμία απ’ ό,τι ο ίδιος ο αγώνας.
ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ

Μην ανησυχείς ιδιαίτερα για την πορεία της ζωής σου. Να έχεις μόνο την ακράδαντη επιθυμία της σωτηρίας και, αποθέτοντας τα πάντα στον Θεό, περίμενε τη βοήθειά Του , έως ότου έρθει η ώρα.
ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ



Πηγή: «ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ, ΓΑΛΗΝΗ
Πνευματικές παραινέσεις
Των Γερόντων της Όπτινα»
Επιμέλεια-Πρόλογος
ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ
Εκδόσεις ατέρμονον

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΕ ΕΥΣΕΒΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΥΡΟ

«ΤΑ ΦΑΝΤΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ 
Η ΦΡΟΥΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΟΥ».


Τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Μας τρέχουν οι αντίχριστοι και πρέπει να τρέχουμε και εμείς.
Αυτοί τρέχουν και παραλογίζονται.

WikiLeaks: Συνομιλία Τόμσεν-Βελκουλέσκου για το πώς θα υποχρεώσουν Ελλάδα-Eυρώπη να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις του .
ΟΗΕ: Δεν πρέπει να ξεκινήσουν οι επιστροφές προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία, χωρίς εγγυήσεις http:www.iefimerida.gr

“Φωτιά” στο Αιγαίο με NOTAM πρόκληση βάζει η Τουρκία! Τι αμφισβητεί με αμερικανική ανοχή! akouei.blogspot.com/2 Απριλίου 2016

Και ενώ οδηγούν την Ελλάδα με τους παραλογισμούς τους στην κατάσταση του Out Of Order δηλ. εκτός λειτουργίας, εμείς ως Έλληνες Ορθόδοξοι Δημοκράτες Ρωμιοί τούτες τις κρίσιμες στιγμές πρέπει να κινούμαστε όχι στο χώρο του παράλογου αλλά του ΥΠΕΡΛΟΓΟΥ γιατί είναι και ο φυσικός μας χώρος.

Το αντίχριστο πνεύμα μέσα στην Ελλάδα όσο και να φαίνεται ότι επικρατεί ώρα με την ώρα απογυμνώνεται με την δυσωδία των πράξεων του και αποκαλύπτεται . Είναι σαν μια πυκνή ομίχλη που λίγο- λίγο υποχωρεί.
Ποίος ξέρει ότι πριν φύγει για τα καλά το τοκογλυφικό σινάφι από την Ελλάδα επιβάλλει την φίμωση κάθε δημοκρατικής φωνής ¨ως αναπτυξιακό μέτρο¨;

Τα τόσα ιστολόγια που ομολογούν κάθε μέρα ΧΡΙΣΤΟ και Ελλάδα του κάνουν ανείπωτη ζημιά και τρέμει τις αποκαλύψεις όχι του WikiLeaks αλλά του ΟΥΡΑΝΟΥ.

Ουσιαστικά βιώνουμε μέρες με αποκαλυπτικά γεγονότα που ήδη τρέχουν με φόρα.

«ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ» 

Έρχεται η Ανεξαρτησία των Κούρδων ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ akouei.blogspot.
Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι λογικό οι οικογένειες που έχουν τα παιδιά τους στον Ελληνικό Στρατό να ανησυχούν.
Γνωστή μου οικογένεια με καταγωγή από την ευρύτερη περιοχή του Προυσού και των Αγράφων ευλαβούμενη ιδιαιτέρως την ΠΑΝΑΓΙΑ την Προυσιώτισσα έχει ένα μέλος της να υπηρετεί αυτήν την στιγμή στην συνοριογραμμή μας στον Έβρο.

Η μητέρα του παιδιού που υπηρετεί στον Έβρο καθημερινά απαγγέλει όρθια τρείς φορές την ημέρα του ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ έμπροσθεν της Εικόνος Της Παναγίας Προυσιώτισσας που έχουν στο οικογενειακό τους εικονοστάσι με το αναμμένο κανδήλι.

Μια μέρα αποκαμωμένη από τον κόπο της ημέρας λύγισε τα πόδια της και στηριζόμενη σε ένα κάθισμα αποκοιμήθηκε ελαφριά ενώπιον της Εικόνος της Προυσιώτισσας.
Όπως η ίδια μας περιέγραψε είδε δίπλα της μια Μαυροφόρα Γυναίκα Πανώρια ( ΠΑΝ- ΩΡΑΙΑ) που της σήκωσε το βιβλίο των χαιρετισμών που είχε πέσει από τα χέρια της και της είπε.

"Κόρη μου τα φανταράκια του Έβρου σύντομα θα γίνουν η Φρουρά στην ΠΟΛΗ μου, για να δω και ΕΓΩ τα δικά μου μέρη ελεύθερα"

Σημειωτέον η Παναγιά η Προυσιώτισσα που είναι το σέμνωμα της Στερεάς Ελλάδος και προΐσταται απάσης της Ελλάδος σύμφωνα με το απολυτίκιο της"Της Ελλάδος απάσης συ προΐστασαι πρόμαχος και τερατουργός εξαισίων τη εκ Προύσσης εικόνι Σου" ήλθε στους χρόνους της εικονομαχίας από την Προύσα που βρίσκεται απέναντι από την Κωνσταντινούπολη σε ευθεία γραμμή μέσω θαλάσσης και σε απόσταση 90 χιλιομέτρων.

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση
ΔΡ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ

ΟΣΟΙ «ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ» ΘΑ…ΧΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ!

Κυριακή απόγευμα σε ένα μεγάλο εμπορικό Κέντρο στα προάστια της «συμπρωτεύουσας».

Αμέτρητες καφετέριες και μπαρ, όλα ασφυκτικά γεμάτα και δεν υπάρχει τραπέζι άδειο. Οι θαμώνες όλοι συναγωνίζονται στο ποιος θα έχει πιο εκκεντρική εμφάνιση.

Η οδική αρτηρία που οδηγεί στο Κέντρο είναι χιλιόμετρα μποτιλιαρισμένη από μια τεράστια ουρά αυτοκίνητων, κυρίως πανάκριβα τζιπ που…«αγωνίζονται» με μεγάλο σθένος υπέρ μια «άγιας» θέσης παρκινγκ στον «παράδεισο» του Κέντρου.

Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα! Αυτή την Ελλάδα προβάλλουν επίτηδες οι ξένοι διαπραγματευτές και λυσάνε με μανία να μας στραγγαλίσουν μια ώρα αρχύτερα καθώς προτάσσουν το γεγονός ότι τους κοροϊδεύουμε ψηλό γαζί.

Την ίδια ώρα στην Χίο τα ΜΑΤ ξυλοκοπούν αγρία τον τοπικό πληθυσμό γιατί τολμά να διαμαρτυρηθεί για την καταστροφή του πανέμορφου νησιού από τα ανεξέλεγκτα κύματα των Λαθρό που καταστρέφουν τα πάντα.

Την ίδια ώρα οι αυτοκτονίες έχουν ξεπεράσει τις 15 000 χιλιάδες και αντί να μειώνονται αυξάνονται ενώ τα κανάλια της εθνικής εξόντωσης, που υποτίθεται ότι θα τα κλείσει ο πόλεμος κατά της διαπλοκής, όχι μόνο αγνοούν το γεγονός αυτό αλλά καθημερινά με… «πονετική μουσική» προσπαθούν να πείσουν ότι σε αυτή την χώρα υπάρχουν μόνο οι Λαθρό και τίποτα άλλο.

Την ίδια ώρα κλείνουν χιλιάδες επιχειρήσεις από την φορολογική λαίλαπα και οι περισσότεροι νέοι ονειρεύονται όπου φύγει φύγει.

Την ίδια ώρα η εθνική κυριαρχία έχει πάει… περίπατο. Το Αιγαίο είναι ξέφραγο αμπέλι όχι μόνο για τους Λαθρό, αλλά και για το ΝΑΤΟ που θέλει να παρακολουθεί από εδώ τους Ρώσους, για τους Τούρκους που σχεδιάζουν σαν να είναι χωράφι τους, για όποιον θέλει να μπαίνει και να βγαίνει χωρίς να δίνει σε κανένα λογαριασμό.

Την ίδια ώρα οι «φοβεροί» πολιτικοί αυτού του τόπου για άλλη μια φορά, (έχουμε χάσει τον λογαριασμό ), εξαγγέλλουν ότι θα…καταργήσουν τον περιβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών, (κορόιδα είναι ?)

Την ίδια ώρα οι Ποιμένες αυτού του ξέφραγου λαού για το μόνο που «καίγονται» είναι να έχουν καλή επικοινωνιακή εικόνα, να πετάνε τους…ενοχλητικούς σταυρούς από πάνω τους, (πλην κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων ), και να… ευλογούν τα γένια τους με επίχρυσα άμφια.

Και ακόμα, την ίδια ώρα διάφορες ομάδες, υποτίθεται ΜΚΟ, οι καλύτεροι υπηρέτες της Νέας Τάξης, αγωνίζονται να λεηλατήσουν ότι έχει απομείνει όρθιο ενώ τα δολάρια του Σόρος πέφτουν άφθονα για αυτόν τον σκοπό.

Έλληνες, όσοι κοιμόσαστε δεν θα ξυπνήσετε πια εκεί που νομίζετε πως θα βρίσκεστε, γιατί αυτή η χώρα δεν θα υπάρχει!

Ευτυχισμένε Κολοκοτρώνη και Μακρυγιάννη, στην πραγματικότητα είστε πολύ τυχεροί που δεν ζείτε σήμερα!

Υπάρχει κάποιος που ακόμα θέλει να σώσει αυτή την χώρα, ή μήπως να το πάρουμε απόφαση ότι και εμείς ονειροβατούμε σε ματαιόδοξες χίμαιρες, γράφουμε… αρλούμπες και όλα είναι πλέον καταδικασμένα ???

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Προφητεία Αγίας Γερόντισσας για τα Γεγονότα που Έρχονται - Μητρ. Μόρφου Νεόφυτος

Προφητεία Αγίας Γερόντισσας που είναι εν ζωή για τα γεγονότα που σύντομα ΕΡΧΟΝΤΑΙ…

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος προσκεκλημένος στη Δεξαμενή Σκέψης της Ενορίας Αγίου Νικολάου Λεμεσού στις 23 Μαρτίου 2016, ολοκληρώνοντας την ομιλία του και με αφορμή τις ερωτήσεις των παρευρισκομένων σχετικά με τα γεγονότα τα οποία βιώνουμε, προχώρησε σε μία συγκλονιστική αποκάλυψη. Τούτη η αποκάλυψη, αφορά ένα προφητικό κείμενο, το οποίο έχει γράψει μια Αγία Μοναχή που είναι εν ζωή και η οποία βρίσκεται στην Αττική, στην Ελλάδα.

Το κείμενο της Αγίας αυτής γερόντισσας έχει ως εξής:
Γίνετε όλοι μια γροθιά, κρατήστε την Ορθοδοξία,
τα ήθη και τα έθιμα, την γλώσσα, την παιδεία,
γιατί δεν είναι μακριά που ο πόλεμος θα φτάσει,
παγκόσμιος σιγά σιγά θα γίνει, θα ξεσπάσει,
και όλοι πια οι Έλληνες στην χώρα τους θ’ αρθούνε,
έντρομοι απ’ την λαίλαπα θα τρομοκρατηθούνε,
παρ’ όλα τα προβλήματα που θα’ χει η Ελλάδα,
θα είναι η πιο ασφαλής από τα κράτη τα άλλα,
και όσο για την Κύπρο μας που τώρα υποφέρει,
δεν θα αργήσει ο καιρός που ελεύθερη θα γένει,
πριν όμως να έρθει η λευτεριά που αναίμακτα θα γίνει,
ένα μικρό επεισόδιο δεν θα το αποφύγει.




«ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ» μήνυμα καλόγερου προς τον Ελληνισμό για το ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - Μητρ. Μόρφου Νεόφυτος

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος προσκεκλημένος στη Δεξαμενή Σκέψης της Ενορίας Αγίου Νικολάου Λεμεσού στις 23 Μαρτίου 2016, ολοκληρώνοντας την ομιλία του, έκανε μια συγκλονιστική αποκάλυψη. Αναφέρθηκε στο πρόσωπο ενός Ελλαδίτη καλόγερου, Άγιου, που τους συνδέουν πολλά & που βρίσκεται εν ζωή σήμερα…, στον οποίο έχει δοθεί χάρισμα από τον Θεό, σαν & αυτό του Πορφυρίου, του Παϊσίου, του Ιακώβου & μπορεί & βλέπει…. Σε μια πρόσφατη συζήτηση τους, ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, του είπε πως θα πάει να μιλήσει σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Κύπρου, στην Λεμεσό & τον ρώτησε:

- τι νομίζεις να τους πω; 

Ιδού λοιπόν το μήνυμα που ζήτησε ο καλός αυτός άνθρωπος του Θεού, να το μεταφέρει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος στην ομιλία του:

- Στην αναμπουμπούλα που έρχεται, θα σκοτωθούν πολλοί Τούρκοι, είναι άνθρωποι & αυτοί, θέλω να τους δω όλους στον Παράδεισο, όλους τους ανθρώπους. Θα σκοτωθούν & μερικοί Έλληνες, αλλά ελάχιστοι!!! Μη φοβάστε τους πρόσφυγες, κάποιοι θα απορροφηθούν από την ρωμιοσύνη (ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ) & κάποιοι άλλοι από αυτούς θα φύγουν. Να βλέπατε τι ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ έχει ξεκινήσει για την προστασία μας, υπάρχουν βέβαια & οι εγκάθετοι τζιχαντιστές που θα δημιουργήσουν προβλήματα, κάποιοι θα μαρτυρήσουν από αυτούς, όμως οι περισσότεροι πρόσφυγες είναι καλοπροαίρετοι, να δείξουμε αγάπη, έτσι θα έρθει η ευλογία του Θεού…

- Εσείς οι Κύπριοι & εμείς εδώ οι Ελλαδίτες εάν βλέπαμε πόσο μας φροντίζει αυτές τις μέρες & αυτούς τους μήνες που θα έρθουν η Θεοτόκος, η μητέρα του Φωτός…, όχι απλά θα την προσκυνούσαμε, αλλά θα πέφταμε πάνω στην εικόνα της και δεν θα ξεκολλούσαμε από το αίσθημα ευχαριστίας προς αυτήν που τόση αγάπη δείχνει στο γένος μας…



"Μέχρι πότε θα μπαινοβγαίνουμε στους ναούς χωρίς να μας αγγίζει τίποτα παρά μόνο οι πλάτες των άλλων στο αντίδωρο; Μέχρι πότε αδέλφια; "

Έβγαινε ο παπα Παρθένιος στην Ωραία Πύλη και έκανε απόλυση.
Εγώ μικρό παιδάκι, έτοιμος να τρέξω να πάρω το αντίδωρο.
Έλεγε το "Δι'ευχών" και μετά συμπλήρωνε: "Απολύεστε, εν ειρήνη, αγάπη και ομονοία" και ευλογούσε τους πιστούς.
Ο λόγος του αυτός έμεινε χαραγμένος μέσα στην καρδιά μου.
Τον άκουγα σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Τώρα που θα φύγετε από τον ναό, να φύγετε με ειρήνη στην καρδιά σας, με αγάπη και ομόνοια.
Πάμε στην Θεία Λειτουργία μα παραμένουμε αγρίμια, πάμε στην Θεία Λειτουργία και αντί να βγούμε αλλοιωμένοι βγαίνουμε οι ίδιοι. Δεν μας αγγίζει τίποτα. Δεν επιτρέπουμε στον Χριστό να μας αγγίξει.
Πολλές φορές τρώμε το Σώμα Του και το Αίμα Του μα και πάλι τίποτα.
Πώς είναι δυνατόν να μην συγκλονιζόμαστε από την ένωση μαζί Του;
Πώς είναι δυνατόν να εκκλησιαζόμαστε μα να μένουμε αμέτοχοι στα γεγονότα που διαδραματίζονται;
Είναι δυνατόν. Διότι πάμε στο ναό από συνήθεια, ανυποψίαστοι για τα τελούμενα.
Πάμε στο ναό αμετανόητοι, γεμάτοι έπαρση, μίσος, εμπάθεια.
Πάμε στον ναό δεδικαιωμένοι, χωρίς αίσθηση της αμαρτωλότητάς μας.
Γι'αυτό και βγαίνουμε από τον ναό χωρίς ειρήνη, χωρίς αγάπη, χωρίς διάθεση ομόνοιας με τους άλλους, παρέα με την προσωπική μας πλάνη.
Μέχρι πότε αδέλφια;
Μέχρι πότε θα μπαινοβγαίνουμε στους ναούς χωρίς να μας αγγίζει τίποτα παρα μόνο οι πλάτες των άλλων στο αντίδωρο;