.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Έφριξαν Άδου πυλωροί

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ηυτομόλησε προς τον Αγγλικανισμόν;


Έφριξαν Άδου πυλωροί ακούοντες τα όσα είπεν εις την προσφώνησίν του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κατά την υποδοχήν του αιρεσιάρχου Αρχιεπισκόπου Καντερβουρίας κ. Γουέλμπυ! Παραθέτομεν την ομιλίαν μεταφρασμένην από την αγγλικήν, όπως ανηρτήθη εις την επίσημον ιστοσελίδα ενημερώσεως του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων την 3ην Μαΐου 2017:

«Σας καλωσορίζουμε, αγαπητέ Αρχιεπίσκοπε Ιουστίνε και κ. Welby, πίσω στην Ιερή Πόλη της Ιερουσαλήμ και στους Αγίους Τόπους κατ’ αυτό το χαρούμενο Πάσχα με τα θριαμβευτικά λόγια του Πασχαλινού τροπαρίου που ψέλνουμε σε όλη αυτή τη περίοδο:

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, Θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος.

Φέτος, η γιορτή του Πάσχα έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους μας, καθώς εορτάζουμε την εορτή των εορτών την ίδια ημερομηνία επιδεικνύουμε στον κόσμο την κοινή μας πίστη στον σταυρωμένο και αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό. Πράγματι η φυσική μας παρουσία εδώ στους τόπους της σταύρωσης και της ταφής, που αναγγέλλουν μαζί την ανάσταση, είναι μία ισχυρή μαρτυρία του Φωτός της σωτηρίας που λάμπει από τον Ιερό Τάφο, το οποίο δόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της Εκκλησίας.
Το προσκύνημά σας στους Αγίους Τόπους και, φυσικά, στην Εκκλησία της Ιερουσαλήμ, αυτή τη στιγμή, είναι μία ορατή έκφραση της επιθυμίας σας να είστε ένα με την τοπική Εκκλησία. Όπως είπατε και εσείς στη δική σας πασχαλινή εγκύκλιο, «ενωνόμαστε σε ένα οικουμενισμό δράσης, για να φέρουμε την μεταμορφωτική, διακονική αγάπη του Χριστού στον κόσμο». Το καθήκον μας δεν είναι απλώς μία διακήρυξη, αλλά και να θέσουμε αυτή την διακήρυξη σε πρακτική εργασία για λογαριασμό των φτωχών, εκείνων που είναι θύματα του πολέμου, της βίας και των διώξεων, και όλων όσοι βρίσκονται σε οποιαδήποτε ανάγκη.
Το προσκύνημά σας κάνει δύο σημαντικά πράγματα σαφή:
Πρώτον, η παρουσία σας ανάμεσα σε εμάς επιβεβαιώνει και στηρίζει την μαρτυρία μας εδώ στην Ιερουσαλήμ και στους Αγίους Τόπους.
Και δεύτερον, το προσκύνημά σας καταδεικνύει την αληθινή επιβεβαίωση και ενθάρρυνση για τις εντόπιες χριστιανικές κοινότητες στη Μέση Ανατολή, καθώς και τους άλλους αθώους λαούς στην περιοχή μας, οι οποίοι, ακόμα και την στιγμή που συγκεντρωνόμαστε σ’ αυτό το ιερό μέρος, υποφέρουν από τις διώξεις, τα αποτελέσματα της βίας και την μετανάστευση σε μία κλίμακα που είναι πρωτοφανής στην πρόσφατη ιστορία. Η παρουσία σας αποτελεί επιβεβαίωση της ακεραιότητας της χριστιανικής κοινότητας στο πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό τοπίο μας.
Καθώς συγκεντρωνόμαστε σήμερα σε αυτή τη συνάντηση της Αγγλικανικής Κοινότητας με την Μητέρα Εκκλησία της Ιερουσαλήμ, το Ορθόδοξο Πατριαρχείο, επιβεβαιώνουμε τη μακρά αμοιβαία δέσμευσή μας στους ιστορικούς δεσμούς μας και στον ουσιαστικό μας θεολογικό διάλογο. Εντούτοις, στους Αγίους Τόπους ο διάλογος αυτός δεν αφορά απλώς θεολογικές αρχές: στη χριστιανική μας ζωή, λατρεία και συνεργασία, επιδεικνύουμε την ενότητά μας και την κοινή ομολογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ως λυτρωτή της ανθρωπότητας και της ανάστασής του ως τη νίκη της ζωής πάνω από το θάνατο, του φωτός πάνω στο σκοτάδι, της ολότητας έναντι της κατατμήσεως.
Όπως λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, σε ένα τυπικό αλλά πλούσιο σε λογοπαίγνια, η ανάσταση –αυτό που στα αγγλικά δηλώνεται ως resurrection- σημαίνει ανάπλαση – η οποία είναι αναδημιουργία και ανακαίνιση – που σημαίνει ανανέωση. Σημαίνει επίσης αναζώωση – η οποία είναι προσ­φορά νέας ζωής. Όλες αυτές οι έννοιες συνδέονται βαθιά με την ανάσταση.
Σε αυτή την ομολογία είμαστε ήδη ενωμένοι. Η αποστολή μας ως Χριστιανών και Εκκλησιών είναι ακριβώς να διακηρύξουμε στον κόσμο ότι το σκοτάδι, ακόμα και το σκοτάδι της σημερινής εποχής, δεν έχει καμία δύναμη πάνω στο Φως της ανάστασης και στην ελπίδα ότι αυτό το Φως φέρνει δημιουργία. Αυτή την ελπίδα ακούμε στα λόγια της Επιστολής προς τους Κολοσσαείς, όταν ο Άγιος Παύλος λέει ότι «και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν» (Κολ. 3,10) .
Από αυτό το μέρος που συγκεντρωθήκαμε σήμερα το πρωί, στέλνουμε το κοινό μας μήνυμα στους χριστιανούς αδελφούς και τις αδελφές μας που ζουν σε όλη τη Μέση Ανατολή, καθώς και στους χριστιανούς σε άλλα μέρη του κόσμου και σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, ανεξαρτήτως πίστεως, οι οποίοι υποφέρουν από απελπισία, φόβο, σύγχυση, θλίψη, εξορία από τις πατρίδες τους και από τις συνέπειες της βίας στα χέρια άλλων ανθρώπων. Διότι με την ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τους νεκρούς ο Θεός ενήργησε αποφασιστικά, για να αποκαταστήσει όλη την ανθρωπότητα και τη δημιουργία που «συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν» (Ρωμ 8,22) στο αρχικό μας αιώνιο πεπρωμένο.
Μας δίνει μεγάλη χαρά να σας καλωσορίσουμε, αγαπητέ Αρχιεπίσκοπε Ιουστίνε και κ. Welby, στην Εκκλησία του Παν­αγίου Τάφου μετά την προσ­φατη ανακαίνιση και εκ νέου αφιέρωση του Ιερού Ναϊδρίου του Ιερού Τάφου, το επίκεντρο της πασχαλινής μας αφοσίωσης. Προς τιμήν του προσκυνήματός σας, θέλουμε να σας δωρίσουμε αυτήν την εικόνα της Θεοτόκου, προσευχόμενοι στον αναστημένο Κύριο, ώστε να μπορεί να σας ενδυναμώσει στην αρχιεπισκοπική σας διακονία. Και προσευχόμαστε ότι ο αναστάς Κύριος θα ευλογήσει την αποστολή σας στην αγαπημένη μας Αγία Γη».

Ορθόδοξος Τύπος


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΒΙΝΤΕΟ



Κύριε, πού Ποιμαίνεις την Εκκλησία Σου;

«Ποῦ Ποιμαίνεις»;


(Η αγωνία της Ασματικής Νύμφης
Άσμα Κεφ. Α, 5-10)

Στην εποχή μας, που το Εκκλησιαστικό Σώμα ωθείται – οδηγείται στην αίρεση του οικουμενισμού, η Αγία Γραφή σε βγάζει από το πνευματικό τέλμα και την χλιαρότητα πολλών Χριστιανών, που βλέπουν τις Εκκλησιαστικές – πνευματικές εξελίξεις ως μη αξιόλογες, φανταστικές ή το χειρότερο, δεν «είμαστε εμείς οι αρμόδιοι» να παρέμβουμε!
Στην ανθρώπινη οπτική γωνία δεν υπάρχει καθρέπτης για το χρόνο.
Η Αγιογραφική όμως υπόσταση των φαινομένων δεν είναι ελλειμματική, ανθρώπινη.
Η Αλήθεια της Αγία Γραφής έχει μέσα της τον άξονα του μέλλοντος, γι’ αυτό και η σωστή ερμηνεία, σειρά και τοποθέτηση των γεγονότων (ιστορικά προτσές) της παγκόσμιας ιστορίας, πολιτικής και εκκλησιαστικής, έχουν ολοφάνερη ορθή διάταξη στις Θεόπνευστες και προφητικές σελίδες της.

Έχει ερμηνευθεί και επιβεβαιωθεί από την Εκκλησία και τους Πατέρες, ότι το «Άσμα Ασμάτων» της Π. Διαθήκης δεν αναφέρεται στην ιστορική σχετικότητα ενός φυσιολογικού ανθρώπινου ειδυλλίου. Στις σελίδες του προβάλλεται όχι ο ανθρώπινος έρωτας, ως κινούσα δύναμη της ζωής, αλλά η ένωση του Θεού (Γιαχβέ) με τον πιστό Ισραήλ και, το κυριώτερο, προβάλλονται οι ιεροί δεσμοί Χριστού και ανθρώπινης ψυχής, Χριστού και Εκκλησίας.
Στους στίχους (Κεφ. Α, 5-6) διαβάζουμε:

 «Μέλαινα ειμί εγώ και καλή, θυγατέρες Ιερουσαλήμ, ως σκηνώματα Κηδάρ, ως δέρρεις Σαλωμών· μη βλέψητέ με ότι εγώ ειμί μεμελανωμένη, ότι παρέβλεψέ με ο ήλιος· υιοί μητρός μου εμαχέσαντο εν εμοί, έθεντό με φυλάκισσαν εν αμπελώσιν· αμπελώνα εμόν ουκ εφύλαξα».

Ερμηνευτικά, η Ασματική Νύμφη είναι η Εκκλησία (αλληγορουμένη) και ο μνηστήρας της – βοσκός αναφέρεται στο πρόσωπο του Χριστού.
Η συναγωγή των Εβραίων σκοτίσθηκε (Μέλαινα) και η μελαψή Νύμφη του Άσματος βρίσκεται στην αναμονή του Μεγάλου Ποιμένος Χριστού (προσδοκία Εθνών).
Στην Πατερική ερμηνεία η «μελαμψότητα» εκφράζει και τις Αιρέσεις.
Μέσα από τον οίκο της Εκκλησίας αναφύονται οι πνευματικοί εχθροί (Αιρετικοί - Αιρέσεις), που σκοτίζουν τη ζωή της.
«Οι υιοί της μητρός μου (Συναγωγής) με εχθρεύτηκαν», διότι τρέχωστο Βοσκό – Χριστό, φωνάζει η Ασματική Νύμφη (Εκκλησία).

Με απόλυτη κατηγορηματικότητα οι Πατέρες – ερμηνευτές υπογραμμίζουν, ότι το Άσμα Ασμάτων είναι η προφητική ιστορία της εκκλησίας. Μετά τη συναγωγή ακολούθησαν ο Νικόλαος, Άρειος, Σαβέλιος, Νεστόριος, Σεβήρος, Διόσκουρος, Πάππας και ο σημερινός (πιο επικίνδυνος) Οικουμενισμός.


Καψαλίστηκε ο Νύμφη από τον καύσωνα – ήλιο των αιρέσεων.
«Παρέβλεψέ με ο ήλιος», σημειώνεται στο κείμενο.
Εκείνη όμως σταθερά τρέχει πίσω από τον Ποιμένα της, το Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου, διότι είναι ο Βοσκός της!

Η Νύμφη διατυπώνει τη διαχρονική Εκκλησιολογική – Σωτηριολογική αγωνία της: «Απάγγειλόν μου ον ηγάπησεν η ψυχή μου, που ποιμαίνεις, πού κοιτάζεις εν μεσημβρία, μήποτε γένωμαι ως περιβαλλομένη επ’ αγέλαις εταίρων σου».
«Πες μου, δηλ. εσύ, τον οποίο έχει αγαπήσει η ψυχή μου,πού βόσκεις τα πρόβατά σου; Πού πλαγιάζεις και αναπαύεσαι κατά τας μεσημβρινάς ώρας; Πες μου πού είσαι, για να μη περιπλανηθώ αναζητούσα σε εις τα ποίμνια των συντρόφων σου ποιμένων». Πού είσαι, για να μη κάνω λάθος και σε αναζητήσω σε ξένα κοπάδια;

Ο άγιος Θεοδώρητος (επίσκοπος Κύρρου) παρατηρεί:
«Όταν επικράτησε το φως της γνώσεως, ανεφύησαν οι αιρέσεις, που, ναι μεν είχαν το όνομα Χριστιανών, αλλά ήταν έρημες από την αλήθεια· ευλόγως λοιπόν ρωτάει η Νύμφη, που μένει ο Νυμφίος.
Μήπως αγνοούσα πλανηθεί και περιπέση σε αγέλες (κοπάδια), που δεν αξιώνονται της δικής του επιστασίας, αλλ’ έχουν κάποιους άλλους βοσκούς».
Υπάρχει δηλ. στις αγέλες αυτές έλλειψη ενέργειας του Αγίου Πνεύματος.
Φοβάται η Νύμφη, έχει αγωνία, μήπως ευρεθεί σε ποίμνη «Χριστιανών το όνομα εχούσης, αλλ’ έρημος της αληθείας υπάρχουσα» (Θεοδώρητος.)
Ειδικά σήμερα το μικρό Ποίμνιο (Εκκλησία) επαναλαμβάνει το αγωνιώδες ερώτημα προς τον Κύριο: Που Ποιμένεις;
Μήπως μέσα στη «Νέα Εκκλησία» του οικουμενισμού;
Μήπως μέσα στους αρνητές των Πατέρων (Μεταπατερικότητα) ή μέσα σ’ αυτούς, που καταλογίζουν «νομοτελειακές» πνευματικές ευθύνες στην Οικονομία των Συνόδων (Πατέρων) έναντι των αιρετικών ότι, δήθεν, γι’ αυτό επελαύνει ο οικουμενισμός σήμερα (Υπερ-Πατερικότητα).
«Η αχαλίνωτος θεωρία ώσειεν αν κατά κρημνών» (Γρηγ. Θεολόγος Λόγος Κ ΒΕΠ 59, 147) ενώ «έξωθεν εστί πασών των Εκκλησιών του Θεού, όταν αντιλέγη» (στις αλήθειες της Εκκλησίας) παρατηρεί ο Αγ. Ισαάκ ο Σύρος (Φιλοκαλία, τόμος Γ, 103-105).
Μήπως μέσα σε Πατριάρχες, επισκόπους και μονές, που ψηφίζουν και ανέχονται την «διεύρυνση» της Εκκλησίας Σου και στις ποίμνες τις έρημες χάριτος (στις αμετανόητες);
Μήπως στη «σύνοδο της Κρήτης», που δέχθηκε ότι ποιμαίνεις και τις αιρέσεις;
Μήπως σε ενορίες, Αδελφότητες και κύκλους Γραφής, που με «υπακοή» αφομοιώνουν σιγά – σιγά την μη «αποκλειστικότητα της πίστης»;
Η απάντηση δίνεται στον στίχο 1ο, όπου ο Νυμφίος εγκωμιάζει την πιστότητα της Νύμφης (Εκκλησία Ορθόδοξη) και εξαίρει την ανδρεία της στον πόλεμο για την νίκη του Νυμφίου.
«Εύλογα λοιπόν μ’ αυτήν (την τρυγόνα δηλ.) μοιάζει η Εκκλησία, διότι συναφθείσα με τον Χριστό και μετά τον θάνατό Του δεν ανέχεται να τον εγκαταλείψη» (Θεοδώρητος).
Αναμφίβολα, το μικρό ποίμνιο της Γραφής το ποιμαίνει ο Κύριος, το οποίο βιώνει την οδύνη των διωγμών.
Στο μικρό ποίμνιο ανήκουν σήμερα, όλοι οι Ορθόδοξοι, που δέχονται τη διαχρονική συμφωνία-ενότητα των Πατέρων σε θέματα πίστεως, που σηκώνουν το σταυρό τους, που ζουν ευσεβώς, που μάχονται την αίρεση, χωρίς να λογαριάζουν κόπο και θυσίες, γιατί Εκείνος το ζητά.

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Τοῦ αἰῶνος μας τὰ χρέη

Η Αμαρτία ἔχει μακριὰ σκιὰ καὶ τὴν πληρώνουμε βαριά. Ἄν ὄχι ἐμεῖς, πάντως τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια μας. «Εἶναι πολλὰ τοῦ αἰῶνος μας τὰ χρέη», εἶχε γράψει ὁ πάντα καὶ ὁ πρὸς πάντας δυσάρεστος Καρυωτάκης. Ἡ γενιὰ μου ἀτύχησε –φεῦ!– νὰ δεῖ τὰ χρέη –ἠθικὰ, πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ– δύο αἰώνων. Ἀπὸ τὸ 1981 καὶ ἑξῆς ξεσαλώσαμε. Εἰδικὰ στὸν οἰκονομικὸ τομέα ἐμεῖς ποὺ εἴπαμε «τὸ ψωμὶ ψωμάκι» στὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς καὶ πολλὰ χρόνια μετὰ ἀπὸ αὐτὴ, ἐφαρμόσαμε τὴν πολιτικὴ ξεφαντώματος τοῦ Πανούτσου Νοταρᾶ «Ἄς πάει καὶ τὸ παλιάμπελο». Ξύπνησε μέσα μας τὸ κλεφταρματολικὸ παρελθὸν ἀλλὰ χωρὶς ἡρωισμό: «Φᾶτε, πιεῖτε, μωρ’ ἀδέλφια». Καὶ φάγαμε καὶ παραφάγαμε. Γίναμε πρῶτοι στὴν Εὐρώπη στὴν κρεοφαγία καὶ στὴν παχυσαρκία. Ὁ πιὸ χοντοπόδαρος καὶ χοντροκέφαλος λαὸς. Σὲ συνετὲς ὑποδείξεις γιὰ οἰκονομία γιατὶ μᾶς περιμένει «καιρὸς τῆς λίμας», οἱ πλέον εὐφυεῖς συμπατριῶτες μας ἀπαντοῦσαν: «Ἔχει ἡ ΕΟΚ». Καὶ στὴν ἀντιπαρατήρηση ὅτι κάποτε θὰ κλείσουν οἱ στρόφιγγες τῆς ΕΟΚ, οἱ συνετοὶ εἰσέπρατταν μίαν θεολογικωτάτη ἀπάντηση: «Ἔχει ὁ Θεὸς»! Ὁ Θεὸς ὅμως δὲν εἶναι Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο γιὰ νὰ δίνει δάνεια. Δίνει μυαλό. Ἀλλ’ ὅπως λέει τὸ παροιμιακὸ, ὅταν ὁ λαὸς ἔβρεχε μυαλὰ, ἐμεῖς κρατούσαμε... ὀμπρέλα!...

Κι αὐτὸ τὸ ὑπέροχο οἰκονομικὸ μυαλὸ ποὺ κληρονομήσαμε ἀπὸ τὸν παπποῦ μας ποὺ μᾶς ἔλεγε: «Δέκα βγάζε, πέντε ξόδευε», τὶ τὸ κάναμε; «Σπερνοκόλυβα», ὅπως λέγαμε στὴν Μάνη γιὰ τὴ ἄσκοπη καὶ ἄστοχη χρήση. Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς, αὐτὸς ὁ πάντοτε ἔξυπνος λαὸς, σὰν νὰ εἶχε πάθει ἐγκεφαλικὴ ἐκφύλιση παρουσίαζε κάποια ἐπικίνδυνα συμπτώματα, ὅπως ἡ ἔλλειψη κρίσεως, μεγαλομανία, σπουδαιοφάνεια, κομπορρημοσύνη, ἐπιδειξιομανία. Λὲς καὶ εἴχαμε –ἀπὸ μιὰ ὁ καθένας– ἀνακαλύψει φλέβες χρυσοῦ. Ἔτσι συνεχιζόταν τὸ μεγάλο φαγοπότι. Καὶ οἱ χιλιάδες οἰκονομολόγοι, οἰκονομολογοῦντες, οἰκονομο­γραφοῦντες καὶ φυσικὰ οἰκονομοῦντες συνέχιζαν τὶς παρλαπίπες. Καὶ τὶς συνεχίζουν –κάποιοι τώρα σὰν ὄψιμες Κασσάνδρες– ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ πορευθοῦν γιὰ τοῦ Ταϋγέτου τοὺς Καιάδες. Ὅλα μᾶς τὰ παρουσίαζαν μιὰ χαρὰ, ἐφόσον βέβαια παίρναμε δανεικὰ. Καὶ ἀγνοοῦσαν –καθότι ἄγευστοι κλασσικῆς παιδείας– τὴ ρήση τοῦ μεγάλου Πλουτάρχου: «Τὸ δανείζεσθαι τῆς ἐσχάτης μαλακίας καὶ ἀφροσύνης ἐστὶν». Καὶ τὸ ἄλλο τὸ ὑπέροχο τοῦ Μενάνδρου:«Τὰ δάνεια δούλους τοὺς ἐλευθέρους ποιεῖ». Ἐδῶ ἄς προσέξει ὁ ἀναγνώστης. Ἔχουμε τὸ φαινόμενο τῆς ἀττικῆς συντάξεως ποὺ, ὅπως συχνὰ ἔχουμε γράψει, εἶναι ἡ μόνη ποὺ θὰ μᾶς μείνει μετὰ ἀπὸ τόσες ἀφαιμάξεις τῶν συνταξιακῶν ἀποδοχῶν μας. Δὲν λέω, ὑπῆρξαν καὶ κάποιοι διορατικοὶ οἰκονομολόγοι ποὺ ἔκρουαν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, ἀλλὰ ποιὸς τοὺς ἄκουγε; Κάποιοι ἀπομονώθηκαν γι’ αὐτὰ ποὺ ἔλεγαν. Οἱ περισσότεροι ἤθελαν ν’ ἀκοῦνε ἄλλους ποὺ τοὺς θώπευαν τὰ αὐτιὰ. «Οἱ ἀνίδεοι Ἀντιοχεῖς διαβάζουν, Ἐμονίδην», ὅπως λέει ὁ Κων/νος Καβάφης («Τέμεθος, Ἀντιοχεύς 400 μ.Χ.).

Τίποτα ὅμως δὲν τελειώνει καλά, ἄν δὲν τελειώνει σωστά, ὅπως λέει ὁ Κίπλινγκ. Ἀλλὰ ποιὸς καταδέχεται σήμερα νὰ διαβάσει Κίπλινγκ; Οἱ πιὸ «περπατημένοι» σοφοὶ μας διαβάζουν Ντεριντὰ, ποὺ «σοῦ γυρίζει τ’ ἄντερα» καὶ φυσικά τὸν Μισέλ Φουκώ, ποὺ τοὺς φουσκώνει τὸ μυαλὸ. Ἰδέες σήμερα ρίχνονται στὸ τραπέζι σωρὀ, ἀλλ’ οἱ ἰδέες αὐτὲς εἶναι σὰν τ’ ἀποφάγια τῶν Λαιστρυγόνων. Οἱ ἰδέες δὲν βοηθοῦν, ἄν δὲν γίνονται πράξη καὶ μάλιστα σωστή καὶ καλὴ πράξη. Ἀλλὰ μέχρι σήμερα τὰ ὅσα οἱ σοφοὶ ἔχουν πράξει, ἔκαναν τὸ λαὸ νὰ στενάξει. Ὁ λαὸς τοὺς πίστεψε, γιατὶ ἄλλο ἔδειχναν καὶ ἄλλο ἦσαν. Οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι πάντα αὐτὸ ποὺ δείχνουν ἤ αὐτὸ ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι. Κάποιους ποὺ νομίζουμε ὅτι τοὺς ξέρουμε, τοὺς γνωρίζουμε μόνο ἐπιφανειακά, χωρὶς νὰ γνωρίζουμε σὲ βάθος τὴν προσωπικότητὰ τους. Ἀλλὰ πρίν γνωρίσουμε τὴν προσωπικότητα τῶν ἄλλων, πρέπει νὰ γνωρίζει καθένας σὲ βάθος τὴ δικὴ του προσωπικότητα, ὥστε νὰ μὴν κάνει πράγματα ποὺ ὑπερβαίνουν τὸ μπόι του, νὰ μὴν ξοδεύει περισσότερο ἀπ’ ὅσα μπορεῖ νὰ κερδίσει μὲ τίμιο μόχθο. Προσωπικὰ θλίβομαι γιὰ τὴν παροῦσα κατάσταση ὄχι τόσο γιατὶ θὰ περάσω φτωχότερα τὰ στερνὰ τοῦ βίου μου, ἀλλὰ γιατὶ δὲν θὰ μπορέσω, ἀκόμη κι ἄν πουλήσω ἕνα ἀκίνητο – νὰ ἐκδώσω τὴν τρίτομη ἱστορία μου «Ἡ πολιτικὴ καὶ διπλωματικὴ διάσταση τοῦ ’21» καὶ τὴν τετράτομη «Ἱστορία τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου». Εἶναι κι αὐτὰ παιδιά μου καὶ δὲν θέλω νὰ τὰ ἀφήσω ὀρφανά.

Σαράντος Καργάκος

Πνευματικός οδηγός επιβίωσης στα δύσκολα που έρχονται

ΙΝΑΤΙ… ΕΜΩΡΑΝΘΗΣΑΝ ΟΙ ΔΕΙΝΟΙ ΣΥΖΗΤΗΤΑΙ;



Σχόλιο:
Είναι αλήθεια ότι αποφεύγουμε τα μακροσκελή κείμενα.
Αφενός αναγνώστες διαθέτουν την πολυτέλεια -σήμερα- του ελεύθερου χρόνου.
Αφετέρου, συχνά τα μακροσκελή κείμενα, απλά δείχνουν την αδυναμία του συγγραφέα να συμπυκνώσει νοήματα και να βελτιώσει το κείμενο του.

Καμία σχέση με το μοναδικό αυτό κείμενο που ακολουθεί. 
Πραγματικά συγχαίρουμε τον κ. Δαπέργολα για την παρρησία του.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Περί της εκκωφαντικής σιωπής κάποιων, 
ενώ κλιμακώνεται η επέλαση του Οικουμενισμού

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

Την ώρα που η Ορθοδοξία βάλλεται τόσο απροκάλυπτα από τα φερέφωνα και τα χαλκεία του Οικουμενισμού και την ώρα που συκοφαντούνται και διώκονται οι ελάχιστοι κληρικοί που τολμούν να αντιδράσουν, είναι καιρός όσοι έχουν απομείνει ζωντανοί σ’ αυτόν τον τόπο να αρθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων.
Δεν περιμένουμε δυστυχώς σχεδόν τίποτε πλέον από τους πλείστους των συνήθως λαλίστατων ηχηρών ονομάτων του εκκλησιαστικού και φιλοεκκλησιαστικού χώρου, αυτών που μέχρι χτες τα θεωρούσαν κάποιοι αφελείς προπύργια γενναιότητας, ορθόδοξου φρονήματος και λεβέντικης φιλοπατρίας. Γνωστή η τακτική όλων των λογάδων να τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τα βράχια την ώρα που φουντώνει η μάχη, μήπως και τους πάρει καμιά σφαίρα. Άλλη μια περήφανη λοιπόν αποκαθήλωση των περισσοτέρων από τους «μεγάλους» και «γενναίους» μας σημερινούς «αγωνιστές» (ακριβώς το ίδιο θλιβερό συμπέρασμα ισχύει και για πλήθος από τα αυτοφερόμενα ως πατριωτικά και ορθόδοξα ιστολόγια), που περί άλλα τυρβάζονται, την ώρα που μια τόσο καθοριστική μάχη βρίσκεται εν εξελίξει. Τυρβάζονται για τη θεματική εβδομάδα στα γυμνάσια, για το μάθημα των Θρησκευτικών, για την απονεύρωση του μαθήματος της Ιστορίας, ευρύτερα για το αφελληνισμένο σημερινό σχολείο, για τον Βατάτζη και τις υπόλοιπες προφητείες περί της…Πόλης και ακόμη για τόσα άλλα, περί των οποίων ωστόσο έχουν ήδη ειπωθεί χιλιάδες πράγματα και άλλα τόσα θα ειπωθούν και στο μέλλον. Όμως τώρα, πολύ απλά, δεν είναι τόσο της στιγμής.

Και ας μην φτάσουμε βέβαια στην υπερβολή λέγοντας ότι «τυρβάζονται περί πολλά, ενός δε έστι χρεία». Κάποιοι εξ ημών άλλωστε έχουμε συστηματικά στο άμεσο και στο απώτερο παρελθόν ασχοληθεί, αρθρογραφήσει, πονέσει, αγωνιστεί για τέτοιους είδους ζητήματα, που ακόμη και τώρα ασφαλώς συνεχίζουν έντονα να μας απασχολούν. Ας μείνουμε επομένως στο ότι «τούτο έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι». Με έμφαση στο«τούτο ποιήσαι» όμως. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή να προκρίνεται συστηματικά όλη η παραπάνω γνωστή και τετριμμένη πλέον θεματολογία και να αποσιωπάται τόσο ανερυθρίαστα το μείζον και το πλέον επίκαιρο. Δεν είναι δυνατόν ιστολόγια και περιώνυμοι αρθρογράφοι που χρόνια…διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τα ορθόδοξα αγωνιστικά τους φρονήματα, να συνεχίζουν ναπροκαλούν τη νοημοσύνη μας, ασχολούμενοι αποκλειστικά με θέματα δευτερεύοντα, τριτεύοντα ή και παντελώς ασήμαντα, αλλάστο μείζον θέμα της έξαρσης της οικουμενιστικής γάγγραινας(και της δίωξης των αγωνιστών κληρικών μας) να κρατούν μια τόσο αιδήμονα σιωπή. 
Δεν είναι δυνατόν διάσημοι έως τα χτες «πολεμιστές» επίσκοποι και κατώτεροι κληρικοί, «μαχητικά» ιστολόγια, «ορθόδοξα» έντυπα και σωματεία, σύλλογοι και οργανωμένες ομάδες θεολόγων να μην τολμούν να ψελλίσουν δυο απλές λέξεις ελέγχου προς όσους διολισθαίνουν αναφανδόν στην Παναίρεση ή στήριξης προς τους ελάχιστους που αγωνίζονται, μήπως και θιχτεί κανένας οικουμενιστής μητροπολίτης (μ’αυτούς που προφανώς κάποιοι θέλουν να τα έχουν αιωνίως καλά), μήπως και…ξεβολευτούν από τις σχέσεις τους με το εκκλησιαστικό (και πολιτικό) κατεστημένο. 
Αλλά για ποιες απλές έστω λέξεις να συζητάμε, την ώρα που όλοι αυτοί οι «αγωνιζόμενοι χριστιανοί» συνεχίζουν τον επαίσχυντο εναγκαλισμό τους με τα πλέον αμφιλεγόμενα μέλη του καθεστώτος, σαν να μην τρέχει απολύτως τίποτε, συμμετέχοντας μέχρι και σε μεγαλόσχημες και πολυδιαφημισμένες εκδηλώσεις μαζί τους (όπως λ.χ. η πρόσφατη στο Βελλίδειο); Και έτσι ασφαλώς, όχι μόνο αρνούνται να προβάλλουν στοιχειώδη μαρτυρία και ομολογία (που θα μπορούσε ίσως και να παίξει κάποιο ρόλο ανάσχεσης στον κατήφορο των εν πλάνη ποιμένων), αλλά και τους παρέχουν ακόμη ισχυρότερο αέρα αναγνώρισης και «νομιμοποίησης», ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι «έτι χείρονα πράττοντες» και «πλέονα διεστραμμένα λαλούντες».

Ποιος αλήθεια τολμάει να βγει και να πάρει ευθέως λεβέντικη και καθαρή ορθόδοξη θέση απέναντι στο μείζον θέμα των τελευταίων μηνών (ένα θέμα που από την εποχή της ψευδοσυνόδου της Κρήτης λαμβάνει πλέον απίστευτες διαστάσεις); 
Ποιος τολμάει να πάψει να υποτιμά τόσο προκλητικά μία συνεχή και συνεχώς διογκούμενη θύελλα εξελίξεων που απειλούν ευθέως την ορθόδοξη πατρίδα μας και αποτελούν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από την κάθε πρόκληση της εκάστοτε ανελλήνιστης και εκκλησιομαχικής ελλαδικής κυβέρνησης; 
Ποιος τολμάει να πει ότι απλοί ιερείς έχουν πιάσει μετερίζια και ορθοτομούν «τον λόγον της αληθείας» απέναντι σε «ων ουκ έστιν αριθμός» μεγαλώνυμους κακοδόξους θιασώτες της παναίρεσης του Οικουμενισμού; 
Ποιος τολμάει να βγει και να πει ευθέως ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός; Άλλη μια φορά επομένως κατά την οποία εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί. Εμωράνθησαν και εσιώπησαν.

Την ώρα λοιπόν που όλα τά ’σκιαζε η φοβία (και τα…πλάκωνε η υστεροβουλία και το βόλεμα), ήρθε η ώρα όσοι δεν φοβούνται, να πάρουν τη θέση τους στον σκληρό αγώνα. Ο αγώνας θα συνεχίζεται και θα κλιμακώνεται, όσο οι θιασώτες της οικουμενιστικής παναίρεσης θα αφηνιάζουν και αυτοί τόσο απροκάλυπτα, παίζοντας εν ου παικτοίς και χρησιμοποιώντας και την εκκλησιαστική εξουσία τους για διώξεις και ανηλεή φίμωση εκείνων που λένε απλώς τα αυτονόητα, αντιστεκόμενοι στην βλάσφημή τους ψευδοθεολογία. 
Από την πλευρά μας, το να αντιδράσουμε είναι φυσικά όχι μόνο πλήρως επιτρεπόμενο, αλλά και επιβαλλόμενο από τους Ιερούς Κανόνες και τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπως έχουμε ήδη πολλές φορές προαναφέρει. Αυτονόητο καθήκον απέναντι σ’ εκείνους τους ποιμένες που παύουν να είναι πια ποιμένες και μεταλλάσσονται σε «οδηγούς τυφλούς» και σε «λύκους βαρείς μη φειδομένους του ποιμνίου», υπηρετώντας άλλα δόγματα πλέον και αλλότρια συμφέροντα.

Και οφείλουμε επίσης να ελέγχουμε και όλους αυτούς τους περιώνυμους επαγγελματίες «αγωνιστές» που επιλέγουν για πολλοστή φορά, όποτε ζορίζουν τα πράγματα, να κρύβονται στο σκοτάδι, περιμένοντας να τελειώσει η μάχη, για να εμφανιστούν μετά πάλι εκ του ασφαλούς με νέα παχιά λόγια περί…πίστεως και πατρίδος. Είναι πλέον καιρός που άπαντες θα κληθούμε και άπαντες οφείλουμε να πάρουμε θέση, τέλος με τα μισόλογα στις σκιές. Καιρός ίσως και να χωρίσει η ήρα από το στάρι. Εδώ υπάρχει ένα τεράστιο απόστημα που κατατρώει τις σάρκες μας και λέγεται Οικουμενισμός. Για το εν λόγω απόστημα και για τις εφιαλτικές πνευματικές, αλλά και κοινωνικές και εθνικές συνέπειες που μπορεί (λόγω του διχασμού και του δυνητικού σχίσματος) να επιφέρει μέσα στους κόλπους του λαού μας, κανείς δεν έχει πια το δικαίωμα να σιωπά. Και μεγαλόσχημοι κληρικοί και απλοί παπάδες και συγγραφείς και διαχειριστές ιστοσελίδων και αρθρογράφοι και οι έσχατοι ακόμη των λαϊκών. Αυτά όμως ισχύουν βεβαίως για όσους μπορούν στοιχειωδώς να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος. Για τους υπόλοιπους, τους εθισμένους πλέον στο να εθελοτυφλούν, δεν έχουμε παρά να υπενθυμίσουμε την περίφημη φράση του Κυρίου μας: «Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι»; 
Τίποτε περισσότερο…

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΘΑΡΣΕΙΤΕ!

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΘΑΡΣΕΙΤΕ!

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης 
π. Αὐγουστίνου Καντιώτου


Ἕλληνες, θαρσεῖτε! Τὸ ἔθνος μας εἶνε εἰρηνικό. Ἀγαπᾷ τὴν εἰρήνη ὅσο κανένα ἄλλο ἔθνος στὸν κόσμο. Ὑποφέραμε τόσα πολλά, καὶ δὲ᾿ ζητοῦμε τίποτ᾿ ἄλλο ἀπὸ τὴν εἰρήνη. Ἀλλ᾿ ἰδού καὶ ἄλλος νεώτερος Χοσρόης ἔρχεται πάλι ἐξ ἀνατολῶν. Ἐγείρουν ἀξιώσεις γιὰ τὰ νησιά μας (Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο), ἐποφθαλμιοῦν τὴν ὑπόλοιπη Κύπρο, στὸν ἑλληνικὸ χῶρο γίνονται κάθε τόσο παραβιάσεις. Ἐμεῖς δὲν ἀνταποδίδουμε τὰ σα· διότι θ᾿ ἀρχίσῃ πόλεμος. Ἀλλὰ οἱ σχέσεις εἶνε τεταμένες.
Ἕλληνες, θαρσεῖτε! Σᾶς ὁμιλεῖ ἕνας ἐπίσκοπος ποὺ ἔχει κάποια ἱστορία καὶ γνωρίζει τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Λοιπόν, ἐμεῖς νὰ ἔχουμε θάρρος καὶ πεποίθησι στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. 
Ἂν ἀφαιρέσουμε λίγους ἄπιστους γραικύλους, ἡ Ἑλλὰς εἶνε ὁμόψυχη καὶ ἕτοιμη ν᾿ ἀντισταθῇ. Καὶ ἡ Παναγία εἶνε ἕτοιμη νὰ ξανακάνῃ τὸ θαῦμα της, ἀλλὰ ὑπὸ ἕνα ὅρον. Τὸν ὅρο, νὰ ζήσουμε ὅλοι ὡς Χριστιανοὶ «σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς» (Τίτ. 2,12) στὸν αἰῶνα τοῦτον· νὰ σεβώμεθα τὸ «ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» τοῦ Χριστοῦ (Φιλ. 2,9) καὶ νὰ τιμοῦμε τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας.
Εἶνε λυπηρό, στὴν ἐκκλησία νὰ λέμε τόσες φορὲς «Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε, ἀλλὰ ἔξω (σὲ καφενεῖα, κέντρα διασκεδάσεως, γήπεδα, στρατόπεδα, δρόμους κ.λπ.) νὰ ἐκσφεδονίζουμε ἐναντίον τοῦ προσώπου της ἀμέτρητες βλαστήμιες. Γίναμε τὸ πλέον βλάστημο κράτος τῆς Μεσογείου. Καμμιά γυναίκα, οὔτε ἡ πλέον διεφθαρμένη, δὲν ὑβρίζεται ἔτσι ὅπως ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Κ᾿ ἔπειτα λεγόμεθα Χριστιανοί, καὶ περιμένουμε τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ… Ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν, εἶνε ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν μας. 
Καὶ ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ὑποστοῦμε καὶ μεγαλύτερα πλήγματα.
Ἀδελφοί μου· τὶς ἡμέρες αὐτὲς παρακαλῶ γονατίστε ἐνώπιον τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ παρακαλέστε την νὰ μᾶς βοηθήσῃ ν᾿ ἀντιμετωπίσουμε τοὺς νέους κινδύνους. 
Καὶ νὰ ἔχουμε τὴν πεποίθησι, ὅτι ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ὅπως ἔκανε καὶ κάνει μέχρι τώρα, ἔτσι καὶ πάλι θὰ κάνῃ τὸ θαῦμα της, πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἔθνους μας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(ἱ. ναὸς Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 9-3-1984)

Οι συμβουλές που έδωσε η Παναγία μετά από εμφανίσεις Της



Η Υπεραγία Θεοτόκος εμφανίστηκε και μίλησε σε πολλούς ανθρώπους σε πρόσφατες εποχές. Είπε ότι μεσιτεύει στον Υιό της για μας, αλλά εμείς δεν μετανοούμε.

Μας συμβούλευσε σε πολλές περιπτώσεις να μετανοήσουμε, διότι ο καιρός περνάει κι έρχονται δύσκολες μέρες για τους χριστιανούς.
Μας λέει ότι πρέπει να μετανοήσουμε, έτσι ώστε να μην έχουμε την ίδια τύχη με εκείνους που απομακρύνθηκαν από τον Θεό.

Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι η γη προσέφερε το σπήλαιο για τη γέννηση του Σωτήρα, και η ανθρωπότητα προσέφερε την Υπεραγία Θεοτόκο. Και αυτό έγινε προκειμένου ο Κύριος να κατέλθει ανάμεσά μας και να γίνει άνθρωπος για να μας σώσει. Πήρε πάνω του τη φύση μας για να μπορέσει να τη μεταμορφώσει και να την ανανεώσει. Και όλοι όσοι είναι εν Χριστώ Ιησού είναι καινή κτίση, νέοι άνθρωποι.

Η ζωή στη γη είναι πολύ μικρή, αφάνταστα μικρή. Αλλά μας έχουν δοθεί πολλά σ΄αυτή τη μικρή χρονική περίοδο της ζωής μας. Μας έχουν δοθεί προκειμένου να μπορέσουμε να στραφούμε προς τον Θεό εκ βάθους καρδίας. 

Εκείνος είναι ο Ένας που μπορεί να μεταμορφώσει και να αναστήσει τις ψυχές μας. 
Οι χριστιανοί είμαστε πράγματι πολύ τυχεροί που έχουμε την Υπεραγία Θεοτόκο να πρεσβεύει για μας ενώπιον του θρόνου του Θεού...

Γέροντας Θαδδαίος Βιτόβνιτσας

Πηγή: Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας»

MAΣ ΚΡΑΤΟΥΝ "ΓΕΡΑ" ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΥΣ... ΕΝΩ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΞΟΠΛΙΖΕΤΑΙ ΤΑΧΥΤΑΤΑ...



ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟ 'ΤΣΙΠΡΙΣΤΑΝ' Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ"ΚΥΝΗΓΙΕΤΑΙ" ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΜΕ. 
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΕΔΩ, ΟΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ΗΤΑΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΕ ΜΙΑ "ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ" ΜΕ ΤΗΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΕΔΩ, ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΕΠΙ ΙΣΜΕΤ ΙΝΟΝΟΥ & Α.ΧΙΤΛΕΡ, 
31 ΑΥΓΟΥΣΤΟY 1939...
ΠΑΝΤΩΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΤΩΤΕΡΩ, 
ΕΚΕΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ, ΕΝΩ 
["ΙΩ.ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" - 'ΟΔΥΣΣΕΙΑΤV']


ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ Η ΕΚΠΛΗΞΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥΝΤΩΝ (ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ) ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΑΥΛΟΥ 'BORA' ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΩΝ 280km* ΔΙΟΤΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΠΩΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ...ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΒΟΛΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΛΙΓΟ ...
ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕ ΜΙΑ ΣΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΙΝΗΣ ΡΑΣΤΩΝΗΣ. 
ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΛΕΥΡΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΑ ΥΓΡΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ...

*[1. ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΝ.
2. ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ, ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ "ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ" ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑΪΖΟΥΜΕ, "ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΕΙΛΗ". ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ, ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΕΜΒΕΛΕΙΑ ΤΟΥ.]

ΕΞΑΛΛΟΥ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ. 
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΟΣ; 
Ο ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΕΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ "ΚΟΜΑΝΤΑ" ΜΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΠΕΙΛΗ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΤΑΧΘΟΥΝ. 
"ΚΟΜΑΝΤΑ" ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ "ΚΟΥΜΑΝΤΑ" ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ. 
ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΠΟΤΕ. 
ΜΟΛΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΤΡΩΤΕ ΣΤΗ ...ΜΑΠΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ, ΑΥΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ, ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2017, ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΧΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ.

Υ.Γ: ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ "ΠΛΑΚΩΘΕΙΤΕ" ΣΤΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΚΟΡΜΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΥΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ ...ΧΡΩΜΑΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟΥΣ ΑΣΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. 

ΒΑΛΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΓΓΕΛΙΑ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ "ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΣ" ΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ ΣΑΣ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΘΑ "ΛΙΩΝΕΤΕ" ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΦΗΜΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ, 100.000 ΟΛΟΦΡΕΣΚΟΙ (!) ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΩΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ "ΥΠΕΡΕΣΙΕΣ"...


ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ "ΙΩΑΝΝΟΥ Κ ΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ"

«Σας έδωσα πολύτιμους βοηθούς… τις δυνάμεις των Αγίων και των Αγγέλων»



Θέλω να αλλάξετε ζωή και να ξέρετε κάτι, μας λέει ο Κύριος:

Αν άφηνα τον σατανά να σας πειράξει, θα σας είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλο κακό.
Όμως, Εγώ όρισα να έχετε κι άλλες μεγάλες δυνάμεις για να σας βοηθήσουν στην πνευματική σας πορεία. Τις δυνάμεις των Αγγέλων, τις δυνάμεις των Αγίων, τους οποίους πρέπει να παρακαλάτε, να τους ικετεύετε.

ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, για να σας δίνουν το στίγμα της σωτηρίας και τη βοήθεια που χρειάζεστε.


ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ, εσείς τους εγκαταλείπετε… 

Εσείς τους ξεχνάτε. Εσείς αφήνετε τα σπίτια σας και τις ψυχές σας ανοχύρωτα. Κι ενώ έχω δώσει τους αγγέλους Μου, για να σας στηρίζουν, εσείς δεν χρησιμοποιείτε καν την οχυρωτική αυτή δύναμη.

Είναι τόσο λατρευτικοί απέναντί σας…

Αν όλοι οι έρωτες της γης μαζευόντουσαν και έμπαιναν σε μια ζυγαριά, δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στον θεϊκό έρωτα που έχει ο άγγελος, που σας χάρισε ο Πατέρας Μου για να φυλάει τη ψυχή σας. 

Μόνο που εσείς δεν την χρησιμοποιείτε.
Έχουν τέτοια δύναμη οι άγγελοι, που μπορούν να αλλάξουν αυτά που έχουν καθοριστεί για σας…

(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

Βίντεο: Η συζήτηση-συνέντευξη του κ. Ρίζου περί Οικουμενισμού. Και σχόλια του π. Νικολάου Μανώλη

-Πόσο ταπεινό είναι, π. Νικόλαε,
να υβρίζετε όσους σας ελέγχουν;

Ἀπαντήσεις σὲ ψευδοεπιχειρήματα Οἰκουμενιστῶν!
Συζήτηση τοῦ δημοσιογράφου Λοϊζου Λ. μὲ τὸν συγγραφέα Ρίζο Ἰωάννη 

Ο Ιωάννης Ρίζος είναι συγγραφέας των βιβλίων «Οι ληστές της θείας διδασκαλίας» (1ο Μέρος), «Οι ληστές της θείας διδασκαλίας, «Δοκίμιο στὴν Ἀποτείχιση» (2ο Μέρος) καθώς και του «Μικρού Πηδαλίου» (σε συνεργασία με τον Αδαμάντιο Τσακίρογλου). 

Το βίντεο



Σχόλια στὸ youtube


Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης

Γιατί ψεύδονται στο τέλος για μας τους τρείς "νεοαποτειχισμένους" o δημοσιογράφος και ο έτερος ο κατέχων πάσα τη γνώση, ότι κάναμε υπακοή στις τιμωρίες και αφήσαμε το ποίμνιό μας έρημο το Πάσχα χωρίς ακολουθίες; [σ.σ. "Π.Π.": Ἐπικοινωνεῖτε, πάτερ; Ἐσεῖς δὲν εἴπατε σὲ βίντεο, ὅτι θὰ πᾶτε τὸ Πάσχα στὴν ἐξέδρα τοῦ Ναοῦ σας, δίπλα στοὺς ἄλλους ἱερεῖς τοῦ κ. Ἄνθιμου, τοῦ ὁποίου, τάχα, κόψατε τὸ μνημόσυνο; Ἐσεῖς δὲν εἴπατε πολλάκις ὅτι τὸ ποίμνιό σας (ἐπειδὴ ἐσεῖς δὲν θὰ λειτουργήσετε ὡς τιμωρημένος) μπορεῖ νὰ πάει σὲ ἄλλους ἱερεῖς ποὺ μνημονεύουν τὸν κ. Ἄνθιμο; Ποιός ψεύδεται, πάτερ;]. Πώς βγάλαν αυτό το συμπέρασμα ανοήτως; Μήπως από την τύφλωση που διακατέχονται εξαιτίας τηςεμπάθειάς τους που τελευταία τους εμποδίζει να κατανοήσουν την αγιοπατερική μέθοδο της Οικονομίας και την αγιοπατερική μέθοδο της Ακρίβειας; Δηλαδή περίμεναν ανακοίνωση δημόσια και επειδή δεν την είδαν έβγαλαν απόφαση ο δημοσιογράφος και ο έτερος που έχει την πέτρα έτοιμη να μας λιθοβολήσει; Αλλά τί περιμένεις από κάποιους που ποίμνιο δεν έχουν και παριστάνουν τους μεγάλους πατέρες... Που την αγιοπατερική Οικονομία που προτείνουμε σε όσους εκ του ποιμνίου μας δεν μπορούν να μας ακολουθήσουν στο δρόμο της Ακρίβειας που επιλέξαμε, [σ.σ. "Π.Π.":: ἐδῶ γελᾶμε ἢ κλαῖμε, πάτερ, μὲ τὸ ψέμα σας; Ἐσεῖς δὲν μᾶς διαβεβαιώνατε ὅτι ἀκολουθεῖτε τὸ δρόμο τῆς Οἰκονομίας κι ὄχι τῆς Ἀκρίβειας;] τη δυσφημούν και μαζί με αυτήν και όσους αγίους την επέλεξαν στη ζωή τους για το ποίμνιο τους σε καιρούς ακόμα και αιρέσεων καταδικασμένων από Συνόδους; Αλλά φαίνεται η πολλή γραμματοσύνη αφαιρεί την απλότητα στη σκέψη και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε παραδείγματα αγίων που δεν είναι σε θέση να στηρίξουν τις απόλυτες και εν πολλοίς κακόδοξες θέσεις μας... [σ.σ. "Π.Π.":: Κανεὶς πάτερ, δὲν ἀμφισβητεῖ τὴν Οἰκονομία τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας. Μόνο ποὺ ἡ Οἰκονομία τῶν Ἁγίων ἔχει χρονοδιάγραμμα καὶ ἄλλη "λογική"· δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ αὐτὴ τὴν Οἰκονομία ποὺ διδάσκετε ἐσεῖς! Γιατί,πάτερ, δὲν μᾶς ἀποκαλύπτετε τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων ποὺ σὲ ἐποχὴ αἱρέσεως ποὺ μετροῦσε δεκαετίες (περίπου ἑκατὸ χρόνια μᾶς λέτε ὅτι μετρᾶ ὁ Οἰκουμενισμός), κάνουν τὴν Οἰκονομία ποὺ κακίστως
καὶ αὐθαιρέτως διδάσκετε ἐσεῖς; Ἀποκαλύψατέ μας τὰ ὀνόματα αὐτῶν τῶν Ἁγίων!].


παναγιωτης δημητρουκας

Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης ....Πατερ ΝΙΚΟΛΑΕ , δεν σας δυσφημησε κανεις, ουτε σας κατηγορησε για τη σταση σας την ΟΝΤΩΣ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗ αναμφισβητητα... Απλα ο κ. ΡΙΖΟΣ και ο κ. ΛΟΙΖΟΣ ανεφεραν μια απλη σκεψη-διαφωνια ως προς τη σταση σας στο συγκεκριμενο ζητημα...Τιποτα παραπανω ...Αλλωστε ΕΣΕΙΣ σε καποια ομιλια σας κατα τη διαρκεια της ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ (αν θυμαμαι καλα μαζι με τον π. ΘΕΟΔΩΡΟ) ειπατε οτι: "Επειδη εμεις ΔΕΝ εχουμε πια εκκλησια να λειτουργησουμε γιατι ο ΑΝΘΙΜΟΣ μας εδιωξε ΔΕΝ μπορουμε να σας αφησουμε αλειτουργητους λογω του ΠΑΣΧΑ που ερχεται, οποτε καλο θα ειναι εφαρμοζοντας και την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ να πατε στους ναους που μνημονευεται ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΣ "... Εσεις λοιπον ο ιδιος πατερ μου και ο σεβαστος π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ δωσατε αυτην την οδηγια στο ποιμνιο σας κι εγω δεν σας κρινω βεβαια... Μην ταραζεσθε λοιπον και μην χρησιμοποιειτε ορους (ψευτες, τυφλωση κ.λ.π) γιατι εχω την εντυπωση οτι δεν σας επιτεθηκαν ουτε ο ενας κυριος ουτε ο αλλος... Ουτε βεβαια σας προσεβαλαν αν μη τι αλλο... ΑΠΛΗ ΓΝΩΜΗ ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΠΑΤΕΡ ΜΟΥ...Τωρα, ευχομαι και επιθυμω εγω ενας απλος πιστος αποτειχισμενος απο εδω απο την ΑΘΗΝΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΤΕ Δ Η Μ Ο Σ Ι Α που θα λειτουργησετε στη ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗ ή καπου αλλου (σε μοναστηρι, ιδιωτ. εκκλησακι, ξωκλησι , χωραφι, οικοπεδο, ΑΠΟΘΗΚΗ ΚΑΤΑ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΘΕΟΛΟΓΟ με ενα μικρο ναϊδριο ) για να ερθω κι ΕΓΩ ..."περπατωντας απο την ΑΘΗΝΑ" να παρω αντιδωρο απο τα χερια σας και την ευχη σας βεβαια... Ναι λοιπον πατερ μου Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ ΤΕ ΤΟ .... Τολμηστε το γιατι αυτο επιθυμουμε διακαως πολλοι εδω κατω... Πιστεψτε με... Τελος, μια απλη γνωμη: Αρκετα καναμε ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (και σωστα) 112 ολοκληρα χρονια περιπου... Τωρα καιρος για δραση πνευματικη και ΑΚΡΙΒΕΙΑ, γιατι το πλοιο μας εχει αναγκη και μπαζει απο παντου νερα... Δεν νομιζετε???? ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ και να ευχεστε και για μενα, μεσα απο την καρδια μου...


Ιωάννης Ρίζος

Πάτερ Νικόλαε Χριστός Ανέστη.
1. Αν «ανοήτως» έβγαλα το συμπέρασμα ότι δεν κάνατε ακολουθίες τη Μ. Εβδομάδα αυτό προήλθε από το ότι δεν ανακοινώσατε τίποτα. Αν τελικά κάνατε ακολουθίες –όπως αφήνετε να εννοηθεί– σημαίνει ότι οι ακολουθίες σας ήταν για λίγους και εκλεκτούς προσκεκλημένους. Σε περίοδο λοιπόν τέτοιας ταραχής και θλίψης στην Εκκλησία, με τους λίγους πιστούς να μη ξέρουν που να ακουμπήσουν, η τακτική σας δεν φαίνεται και πολύ ποιμαντική. Αν τώρα, το να τολμάει κανείς να εκφέρει γνώμη για τα λόγια και έργα των δημοσίων προσώπων, αποτελεί αυτομάτως και «εμπαθή λιθοβολισμό», επιτρέψτε μου να κρατήσω την Χρυσοστομική γραμμή που λέει «τα δημοσίως λεγόμενα, δημοσίως να ελέγχονται».
2. Είπατε ότι «δεν μπορούν [κάποιοι]να σας ακολουθήσουν στον δρόμο της ακρίβειας που επιλέξατε»!!! Πολύ εντυπωσιακή η δήλωση σας και εξίσου ακατανόητη. Όλοι αναρωτιούνται για το ποια ακριβώς «ακρίβεια» ακολουθείτε; Αυτήν που λέει «διακόπτω κοινωνία με τον επίσκοπο μου που υποστηρίζει το Κολυμπάρι άλλα κοινωνώ με τους άλλους επισκόπους/ιερείς που επίσης το υποστηρίζουν; Την «ακρίβεια» που λέει: «διακόπτω την κοινωνία με τον επίσκοπο μου άλλα προτρέπω ελεύθερα τα ποίμνια να κοινωνούν με αυτούς που εγώ διέκοψα»; Κι αν εσείς λέτε ότι ακολουθήσατε την ακρίβεια πως επήλθε τέτοια ρήξη με τους αγιορείτες οι οποίοι κι αυτοί –όντως– ακολούθησαν την ακρίβεια; Απάντηση στο σχόλιο του Argiris argi: Όταν ένας ιερέας διώκεται επειδή κρατά την Πίστη και την Ορθόδοξη Παρακαταθήκη και συνεχίζει να ιερουργεί δεν πήζει νέο θυσιαστήριο. Ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ι. Χρυσόστομος, ο Γρηγόριος Παλαμάς καθαιρέθηκαν για την Πίστη. Δεν έπαψαν να ιερουργούν, ούτε θεωρήθηκε από την Εκκλησία ότι έπηξαν νέο θυσιαστήριο. Οι επίσκοποι της εποχής όμως που τους καθαίρεσαν, τους κατηγορούσαν ως σχισματικούς. Πάντα έτσι συνέβαινε.


Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης

Δε θα ήθελα να σας δώσω άλλη απάντηση γιατί και κατά το παρελθόν εκφραστήκατε για το πρόσωπό μου με τρόπο τέτοιον που δεν σας αξίζει. Μπορείτε να συμβουλευτείτε τους αγίους Πατέρες στο Μυλοχώρι, ίσως κατεβάσετε τα γράδα στις εκφράσεις σας. Θα το κάνω όμως χάριν των πνευματικών μου παιδιών ως εξής: Για την πρώτη παρατήρησή σας έχω να πω πως δε γνώριζα πως ήμουν ποιμήν ολάκερης της Μακεδονίας και της Βορείου Ελλάδος, ενόμιζα πως έχω ποίμνιο τους ενορίτες μου και τα πνευματικά μου παιδιά. [σ.σ. "Π.Π.": Πάτερ Νικόλαε, τί "κωλοτοῦμπες" εἶναι αὐτὲς πάλι. Κανεὶς βέβαια δὲν σᾶς εἶπε ὅτι εἶστε "πάσης Μακεδονίας"! Ἀντίθετα ἐσεῖς δὲν διακηρύξατε -στὴν κοινὴ μὲ τὸν π. Θεόδωρο ἐκπομπή σας- ὅτι ἔχετε στὸ πετραχήλι σας καὶ διὰ τῶν ἱστολογίων σας χιλιάδες ἀκολούθους; (Νομίζω μάλιστα ὅτι εἴπατε και ἀριθμό: 20.000! Τώρα;]. Όσο για την δεύτερη παρατήρηση ερώτηση, για το ποια γραμμή ακολουθώ για τον εαυτό μου δεν έχω να πω περισσότερα (το ποίμνιό μου που με ακολουθεί σε αυτήν την πορεία γνωρίζει). Σε σας θα πω αυτά που είχαμε αποφασίσει να συμπεριλάβουμε στο ψήφισμα του Ωραιοκάστρου μαζί με τους αγιορείτες πριν το αλλάξουν την τελευταία στιγμή: "Συνιστάται στους πιστούς να αποφεύγουν να εκκλησιάζονται όπου λειτουργούν ή μνημονεύονται φανεροί αιρετικοί οικουμενιστές επίσκοποι και ιερείς. Να προτιμούν να πηγαίνουν εκεί που λειτουργούν ορθόδοξοι στο φρόνημα επίσκοποι και ιερείς, έστω και αν για κάποιους λόγους δεν έχουν κόψει το μνημόσυνο των αιρετιζόντων, και αυτό κατ' Οικονομίαν. Το άριστο και επαινούμενο κατά την κανονική Ακρίβεια είναι να εκκλησιάζονται εκεί που δεν μνημονεύονται οι αιρετίζοντες, εκεί δηλαδή που οι ιερείς έχουν προχωρήσει σε διακοπή μνημοσύνου".https://katihisis.blogspot.gr/2017/04/blog-post_7.html


Ιωάννης Ρίζος

Πάτερ Νικόλαε με μπερδεύετε με κάποιον άλλον!!! Γράφετε: "Δε θα ήθελα να σας δώσω άλλη απάντηση γιατί και κατά το παρελθόν εκφραστήκατε για το πρόσωπό μου με τρόπο τέτοιον που δεν σας αξίζει. Μπορείτε να συμβουλευτείτε τους αγίους Πατέρες στο Μυλοχώρι, ίσως κατεβάσετε τα γράδα στις εκφράσεις σας". Τι και πότε σας είπα κάτι που σας προσέβαλε; Έχουμε επικοινωνήσει με email πριν ενα χρόνο και ο διάλογος μας ήταν εξαιρετικά καλού επιπέδου!! Έχω διαθέσιμη αυτήν την αλληλογραφία μας, οπότε μην εφευρίσκετε εχθρούς και δημιουργείτε στους αναγνώστες την αίσθηση ότι σας πολεμάμε.
https://www.youtube.com/watch?v=N75s6ssTkfQ&feature=youtu.be


Τὰ βιβλία τοῦ κ. Ρίζου καὶ πῶς θὰ τὰ προμηθευτεῖτε.



Οι ληστές της Θείας διδασκαλίας!


Ἕνα νέο θαυμάσιο βιβλίο μὲ τίτλο «Οἱ ληστὲς τῆς Θείας Δικαιοσύνης καὶ ὑπότιτλο«Δοκίμιο στὴν Ἀποτείχιση» τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου ἔφτασε στὰ χέρια μας.
Τὸν συγγραφέα δὲν γνωρίζουμε προσωπικά, ἀλλὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν τὸ πρῶτο βιβλίο του μὲ τὸν ἴδιο τίτλο καὶ μὲ τὸν ὑπότιτλο «Ἡ παγκόσμια Θρησκεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ψευδοδιδάσκαλοι στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».


Τὸ νέο του βιβλίο ἐνημερώνει καὶ προβληματίζει τὸν ἀναγνώστη, διότι στηρίζει κάθε σημεῖο τὸ ὁποῖο ἀναπτύσσει, μὲ ἀναφορὲς στὶς πηγές, στὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων (τὰ ὁποῖα μάλιστα παρουσιάζει μεταφρασμένα, ὥστε νὰ γίνονται κατανοητὰ ἀπὸ ὅλους) κι ὄχι σὲ δικές του ἀποφάνσεις, ὅπως συνηθίζουν νὰ κάνουν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές», ποὺ ἀντιτάσσονται μὲ τὶς παιδαριώδεις θέσεις καὶ ἀναλύσεις τους στὴν Πατερικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Παρουσιάζουμε ἐδῶ τὰ Περιεχόμενα τοῦ καινούργιου
βιβλίου.

Ἐπειδὴ τὰ βιβλιοπωλεῖα "ἀπαγορεύουν" τέτοια βιβλία, γιὰ νὰ μὴν ἔρθουν σὲ σύγκρουση μὲ τὴν νέα "ἐκκλησία" τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅσοι θέλουν νὰ ἀποκτήσουν κάποιο βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου, ἂς τηλεφωνοῦν στὸ τηλ. 24630 27005

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ!!!

Η Ανώτατη τιμή της Ι.Μ. Καλαμαριάς στον Ηγούμενο Εφραίμ !

Ἄφθονο φωτογραφικὸ ὑλικό, μὲ τὸν πιστὸ λαὸ τῆς Καλαμαριᾶς 
μεγάλο ἀπων ἀπὸ τὶς ἐκδηλώσεις.





Με την Ανώτατη Τιμή της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, τιμήθηκε πριν από λίγο ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ.



Γιατί τὸν παρασημοφοροῦν; Καὶ ποιοί τὸν παρασημοφοροῦν;

Τί προσέφερε στὸν λαό τῆς Καλαμαριᾶς ὁ ἡγούμενος Ἐφραίμ; 
Ἐπειδὴ μεσολάβησε για νὰ γίνη δεσπότης ὁ Ιουστῖνος Μπαρδάκας, ποὺ ἀπὸ μικρὸς ὁνειρεύονταν!!!!!

Διαβᾶστε:
Καὶ ἐδῶ:
Ἂν θέλετε καὶ ἐδῶ:

Μήπως τὸν παρασημοφόρησαν γιὰ τὴν πλούσια τράπεζα ποὺ παρέθεσε κατὰ τὴν χειροτονία του; (Τοῦ Μοναστηριοῦ χρήματα ἱερὰ ἔδωσε καὶ ὄχι τοῦ πατέρα του). 
Ἤ γιὰ τὰ ἅγια λείψανα, ποὺ φέρνει ἀπὸ τὴν Μονή, ὅποτε χρειασθῆ νὰ κάνη κάποιο ἔκτακτο πανηγύρι ὁ Μητροπολίτης Καλαμαριας; 
Τόσο φθηνὴ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἔχουν; Ὁ κόσμος καίγεται καὶ αὐτοὶ ζοῦν στὸν κόσμο τους!!!

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, λέει:
«…Ὰν αὐτοὶ τόσο φθηνὴ ἀντίληψι γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ἔχουν, ἂς μὴ λησμονοῦν ὅτι ὑπάρχει λαός, ὑπάρχει τὸ λεῖμμα τῆς εὐσεβείας, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἔχουν ὡς σύνθημα «Ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψουν στοὺς νεωτεριστὰς νεορθοδόξους καὶ νεοπάτορες νὰ νοθεύσουν τὴν πίστι καὶ νὰ ὑποτάξουν τὴν Ὀρθοδοξία…»
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου 
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», σελ. 16)

Ἀς δοῦμε τώρα, τί γράφει γιὰ τὸν Ἰουστῖνο Μπαρδάκα ἕνας πρώην φίλος του, στὸ ἰστολόγιο του:

«…Να μην τον βασκάνουμε τον άνθρωπο δεν μας αφήνει να πλήξουμε. Όλο και κάποια αφορμή μας δίνει για να τον σχολιάσουμε. 

Άλλοτε θα κανακεύει και θα αποδίδει–πέρα και πάνω από τα όρια μιάς ορθής και καλώς νοουμένης Εκκλησιολογίας– αρχιερατικές τιμές προς τον χοροστατούντα επί του θρόνου Ενοριακού Ναού (κι οχι της Μονής του), Αγιορείτη Ηγούμενου Βατοπεδίου Εφραίμ, προς τον οποίο η ευγνωμοσύνη του δεν μπορεί να αποκρύψει οτι είναι μεγίστη, προκαλώντας παράλληλα την νοημοσύνη μας. Εντάξει πάτερ μου, σε βοήθησε ο Εφραίμ να γίνεις Επίσκοπος– αν και θα γινόσουν και χωρίς την βοήθειά του. Είναι ανάγκη να του το δείχνεις με αυτό τον αντικανονικό τρόπο; Και σε τελευταία ανάλυση εσύ είσαι πλέον Μητροπολίτης! Διαβάστε λίγο αυτά που μας έχουν αφήσει μεγάλοι Πατέρες και Άγιοι (όπως οι Αγιοι: Ανθιμος ο Χίος, Πορφύριος, Παίσιος και Ιάκωβος Τσαλίκης) για το πώς πρέπει να φέρεται ακόμη και ένας Άγιος και καταξιωμένος στη συνείδηση του λαού μας Γέροντας, προς έναν Επίσκοπο! 

Άλλοτε πάλι — και αυτό συμβαίνει συχνότερα– μας προκαλεί με τα συχνά ταξίδια του, εντός και εκτός Ελλάδος. Αρκεί να σημειώσουμε και να επισημάνουμε το εξής:
Εξελέγη Μητροπολίτης τον Μάιο 2015 και ενθρονίσθηκε τον Ιούνιο 2015. Εχουν περάσει από τότε χονδρικά 32 Κυριακές, ικανές για να του επιτρέψουν να περιοδεύσει στους 17 Ενοριακούς Ναούς που διαθέτει η Μητρόπολή του, από δύο φορές τουλάχιστον, για να δεί από κοντά και να ζήσει και να γνωρίσει το ποίμνιό του. 

Κι όμως αν δει κανείς το πρόγραμμα δραστηριοτήτων του και τα ταξίδια που κάνει, κάθε εβδομάδα, θα διαπιστώσει οτι πιο πολύ ταξιδεύει, παρά είναι στην επαρχία του!
Αφήνει αντ´αυτού τον π. Χρυσόστομο, συνεργάτη του αειμνήστου Γέροντος Μωυσέως, ο οποίος χωρίς συγκεκριμένες αρμοδιότητες, νομικά κατοχυρωμένες (τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της Μητρόπολης που εμπεριέχονται στο ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος), κρατάει το πηδάλιο της Μητρόπολης και διοικεί. 

Αυτό αβασάνιστα μας οδηγεί στο συμπέρασμα οτι προφανώς είτε δεν του αρέσει η Μητρόπολή που του έλαχε, είτε προτιμά από το Επισκοπικό αξίωμα, την Ιεραποστολή. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά, ενός μητροπολίτη που δεν εχρόνισε ακόμη στην Μητρόπολή του, κι αυτός να γυρίζει, σαν το φτερό στον άνεμο; 

Τὴν πατρίδα μας τὴ ἔχουν βραχυκυκλώση οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις. Διαλύουν τὰ πάντα στὸ πέρασμά τους· Τὴν Ορθόδοξη Πιστι, τὴν ἀνακατεύουν μὲ τὰ κοπριὰ τῶν αἰρετικῶν, ποὺ τὶς ὀνομάζουν «ἀδελφὲς ἐκκλησίες»!!! 
Τὴν Πατρίδα τὴν κρέμασαν καὶ τὴν πουλοῦν στὸ τσιγκέλι, ἀντί πινακίου φακῆς!!! 
Ἄλλοι θυσιαστῆκαν καὶ ἅλλοι τὴν ξεπουλοῦνε!!! 
Καὶ οἱ περισσότεροι ἐπίσκοποι κάνουν ὅτι δὲν ἀκοῦνε καὶ ὅτι δὲν βλέπουν!!! 
Ἀσχολοῦνται μὲ παρασημοφορίες καὶ εὐλογοῦν τὰ γένια τους!!!

Καὶ ἡ http://www.romfea.gr συνεχίζει: 
Ο Μητροπολίτης Ιουστίνος φανερά συγκινημένος τόνισε ότι, ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου είναι μεγάλος συμπαραστάτης του έργου της Ιεράς Μητροπόλεως. 
Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, παρασημοφόρησε τον Καθηγούμενο με την Ανώτατη Τιμή της Ιεράς Μητρόπολεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς. 
Ο Γέροντας απευθυνόμενος προς όλους τους παρισταμένους, μεταξύ άλλω τόνισε: «Ευχαριστώ τον Σεβασμιώτατο για την τιμή, αλλά εγώ το μόνο που κάνω είναι να συνεχίζω την παράδοση της Ιεράς Μονής, που το ένα πόδι είναι στην Ιεραποστολή και το άλλο στον Ησυχασμό.» 
«Τα χρήματα δεν είναι της Μονής αλλά του λαού, και εμείς θα συνεχίσουμε για το καλό της πατρίδας το κοινωνικό μας έργο» – πρόσθεσε ο Γέροντας Εφραίμ. 
Επίσης ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος είπε ότι η κρίση θα ξεπεραστεί, αλλά επειδή η παρακμή θα αργήσει θα προσπαθήσουν για το καλύτερο.

13 Mαΐου. Τιμούμε την μνήμη των Ιβηριτών οσιομαρτύρων που μαρτύρησαν επί πατριάρχου Βέκκου

"Ηγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού"!

Τιμή Αγίου - μίμησις Αγίου!
Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος,για να αποφύγει νέα εκστρατεία των σταυροφόρων εναντίον του Βυζαντίου, θέλησε να εξασφαλίσει την φιλία του πάπα.
Σύμμαχο στην προσπάθειά του είχε τον λατινόφρονα πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο, αφού περιόρισε τον ανθενωτικό πατριάρχη Ιωσήφ ο οποίος και εμπόδιζε τα σχέδιά του.
Για να εδραιωθεί η ένωση, εξόρισε, φυλάκισε και βασάνισε με πολλούς τρόπους τους ορθοδόξους ανθενωτικούς.
Πίεζε προς πάσα κατεύθυνση ώστε να πραγματοποιηθεί η πολυπόθητος ένωση, με τίμημα φυσικά την ορθοδοξία.
Κυρίως, όμως, πίεζε τους μοναχούς του Αγίου Όρους να δεχθούν την μνημόνευση του πάπα στη Θεία Λειτουργία.
Αυτοί, έστειλαν στον αυτοκράτορα ένα ομολογιακό κείμενο,όπου επεξηγούσαν γιατί επιβάλλεται η εκκλησιαστική απομάκρυνση απ' τους αιρετικούς,στηριζόμενοι πάνω στα λόγια των πατέρων της εκκλησίας.
Μεταξύ των άλλων έγραφαν:

“Ο γαρ αιρετικόν δεχόμενος, τοις αυτού υπόκειται εγκλήμασι”,
“Ο ακοινωνήτοις κοινωνών, ακοινώνητος εστιν, ως συγχέων τον Κανόνα της εκκλησίας”.Ο αυτοκράτορας, βλέποντας την θέση τους, έστειλε στον Άθωνα απεσταλμένους του πατριάρχου, ώστε να γίνει συλλείτουργο με τους αγιορείτες και να μνημονευθεί ο πατριάρχης Βέκκος, γεγονός το οποίο θα αποδείκνυε την ταυτόχρονη αποδοχή των λατινικών αποκλίσεων του πατριάρχου.
Υπήρξαν κάποιοι που συλλειτούργησαν από φόβο(ι. μ. Μεγ. Λαύρας, ι. μ. Ξηροποτάμου). Στις ιερές μονές Ιβήρων, Βατοπεδίου, Ζωγράφου και στις Καρυές ομολόγησαν πίστη και θανατώθηκαν 74 μοναχοί.

Η πρό συνοδικής κρίσεως αποτείχιση την αγιορειτών οσιομαρτύρων, επιβεβαιώνει την σωστή τοποθέτηση των σημερινών, ελαχίστων, αγιορειτών που εκδιώχθησαν για το ορθόδοξο φρόνημά τους, αυτές τις μέρες απ' το άγιο Όρος.
Ζητούμε και απ' τους υπόλοιπους να παραμείνουν φύλακες της πίστης μας, τιμώντας τους Ιβηρίτες πατέρες που εορτάζουμε σήμερα, τους Βατοπεδινούς τους Ζωφραφίτες και τους Καρυώτες. Ας αποκτήσουμε την ανδρεία, το αδούλωτο φρόνημά τους όπως και την κάθετη και απόλυτη θέση τους ως προς την μη εκκλησιαστική κοινωνία, όπλα στον σημερινό αγώνα κατά της αίρεσης του οικουμενισμού.

ΟΙ “ΑΔΙΚΙΕΣ” ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Σκανδαλιστικὴ ἐκ πρώτης ὄψεως ἡ Παραβολὴ ποὺ ἐξῆλθε ἀπὸ τὸ πανάγιο στόμα τοῦ Θεανθρώπου (Ματθ. κ´ [20] 1-16):

Βγῆκε ὁ οἰκοδεσπότης πρωί-πρωὶ γιὰ νὰ μισθώσει ἐργάτες γιὰ τὸ ἀμπέλι του. Ἔτσι συνήθιζαν νὰ κάνουν οἱ ἐργοδότες. Πήγαιναν τὸ πρωὶ σὲ κάποιον δημόσιο χῶρο τῆς πόλεως, ὅπου μαζεύονταν οἱ ἐνδιαφερόμενοι, μιὰ πλατεία, μιὰ ἀγορά, καὶ διάλεγαν αὐτοὺς ποὺ θὰ ἔπαιρναν γιὰ ἐργάτες τους. Στὶς ἕξι τὸ πρωί, μὲ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἥλιου ἄρχιζε ἡ ἐργασία, καὶ ἔληγε στὶς ἕξι τὸ ἀπόγευμα. Δωδεκάωρο πλῆρες. Στὶς ἕξι τὸ πρωὶ λοιπὸν καὶ ὁ κύριος τῆς Παραβολῆς στὸν τόπο συγκεντρώσεως τῶν ἐργατῶν, γιὰ νὰ τοὺς κάνει τὴν πρότασή του: «Πᾶτε, ἐργαστεῖτε σήμερα στὸ ἀμπέλι μου, καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς πληρώσω τὸν καθένα ἀπὸ ἕνα δηνάριο» (ἦταν τὸ ἡμερομίσθιο τῆς ἐποχῆς ἐκείνης). Συμφώνησαν ἐκεῖνοι καὶ ἀναχώρησαν γιὰ τὸ κτῆμα, νὰ πιάσουν δουλειά.

Πέρασαν τρεῖς ὧρες, καὶ ὁ οἰκοδεσπότης ξαναβγῆκε στὴν ἀγορά, στὸ σημεῖο τὸ συγκεκριμένο. Εἶδε κι ἄλλους ἐργάτες νὰ κάθονται ἐκεῖ χωρὶς νὰ κάνουν τίποτε. «Πᾶτε κι ἐσεῖς», τοὺς λέει, «νὰ δουλέψετε στὸ ἀμπέλι μου, καὶ ὅ,τι δικαιοῦστε θὰ σᾶς τὸ δώσω». Ἔφυγαν καὶ αὐτοί.

Τὸ ἴδιο ἐπανελήφθη καὶ στὶς δώδεκα τὸ μεσημέρι, γιὰ ἕξι ὧρες πλέον ἐργασία ποὺ ἀπέμεναν, καὶ στὶς τρεῖς τὸ ἀπόγευμα, γιὰ τρεῖς ὧρες. «Πᾶτε, καὶ δὲν θὰ ἀδικηθεῖτε».
. Καὶ στὶς πέντε τὸ ἀπόγευμα! Πάλι ἐκεῖ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελώνα. «–Τί στέκεστε ἐδῶ ὅλη τὴν ἡμέρα ἀργόσχολοι; –Δὲν μᾶς μίσθωσε κανείς. –Πᾶτε στὸ ἀμπέλι μου, μιὰ ὥρα μένει, ἐργαστεῖτε, καὶ ἐγὼ ὅ,τι εἶναι δίκαιο θὰ σᾶς τὸ δώσω». Τοὺς ἔπεισε κι αὐτοὺς νὰ πᾶνε γιὰ μιὰ ὥρα…

Ἦρθε ἡ ὥρα τῆς πληρωμῆς. Τώρα, ὁ καθένας θὰ ἔπαιρνε «ὅ,τι ἦταν δίκαιο», σύμφωνα μὲ τὰ δικά του λόγια. Ἄρχισαν νὰ ἔρχονται. Πρῶτα ἦρθαν οἱ τελευταῖοι, ποὺ ἐργάστηκαν μία ὥρα. Ἀλλὰ τί ἔκπληξη δοκίμασαν, ὅταν εἶδαν στὴν παλάμη τους ἀπὸ ἕνα δηνάριο! Ἕνα ὁλόκληρο ἡμερομίσθιο! Πόσο χάρηκαν, τί αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης δὲν θὰ ἔνιωσαν γιὰ τὸν ἄρχοντα ἐργοδότη τους!…

Καὶ βέβαια, ὅταν τὸ ἀντίκρισαν αὐτό, πιὸ πολὺ ὁπωσδήποτε θὰ χάρηκαν οἱ πρῶτοι. Διότι, «ἂν σ’ αὐτοὺς ποὺ δούλεψαν μιὰ ὥρα τοὺς ἔδωσε ἕνα δηνάριο, σ’ ἐμᾶς ἀσφαλῶς θὰ δώσει ἐπὶ δώδεκα. Ἀφοῦ ἔτσι τὸ λέει: ‘‘ὅ,τι εἶναι δίκαιο θὰ τὸ πάρετεʼʼ». Ἔτσι ὁπωσδήποτε θὰ σκέφτηκαν.

Ὅμως… τί φοβερὴ ἀπογοήτευση! Κι αὐτοὶ ἀπὸ ἕνα δηνάριο! Μὰ εἶναι δυνατόν; Ἄρχισαν νὰ γογγύζουν κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότη. «Τὸ ἴδιο ποὺ πῆραν οἱ τελευταῖοι δίνει καὶ σ’ ἐμᾶς, ποὺ δουλέψαμε δωδεκαπλάσια; Τί ἀδικία εἶναι αὐτή;».
–«Ἑταῖρε οὐκ ἀδικῶ σε», ἡ ἀπάντηση τοῦ κυρίου. Τόσο δὲν συμφωνήσαμε τὸ πρωί; Πάρ’ το λοιπὸν καὶ πήγαινε. Τί σ’ ἐνδιαφέρει τί κάνω ἐγώ; Δὲν μπορῶ νὰ διαχειρίζομαι ὅπως θέλω τὰ χρήματά μου; Γιατί ζηλεύεις;
Καὶ βέβαια δὲν μποροῦσαν νὰ τοῦ ἀντιτείνουν κάτι. Διότι, πράγματι, τόσο εἶχαν συμφωνήσει. Ὅμως…

Ἴσως κάτι μέσα καὶ σὲ μᾶς νὰ μένει σὰν ἀδικαίωτο, σὰν ἀδικία: Τὸ ἴδιο ὅλοι; Εἶναι δίκαιο αὐτό;
Ἀλλὰ κάθε Παραβολὴ παραπέμπει σὲ μιὰ πραγματικότητα. Κι ἐδῶ ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς καλεῖ τὸν κάθε ἄνθρωπο κοντά Του, στὴν ἐργασία τῶν ἐντολῶν Του, τὸν καλεῖ σὲ διαφορετικὴ περίοδο στὴ ζωή του καὶ ὑπὸ ποικίλες περιστάσεις. Ἄλλους τοὺς καλεῖ κοντά Του ἀπὸ τὴν πρώτη παιδικὴ ἡλικία. Ἄλλους ἐφήβους· ἄλλους ὥριμους ἄνδρες· ἄλλους γέροντες, λίγο πρὶν κλείσουν τὰ μάτια τους. Καὶ βέβαια ὁ Καρδιογνώστης γνωρίζει κυρίως τὶς ἐσωτερικὲς διαθέσεις τῶν ἀνθρώπων. Καὶ μπορεῖ αὐτὸς ποὺ κλήθηκε τὴν τελευταία ὥρα νὰ ἐπιδείξει τέτοια προθυμία, διάθεση θερμὴ γιὰ πνευματικὴ ζωή, ποὺ νὰ «ἰσοφαρήσει» τὰ 70, 80 χρόνια πνευματικῆς ζωῆς τοῦ ἄλλου (ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὰ ξεπεράσει). Πόσα τέτοια παραδείγματα δὲν ὑπάρχουν!…

Ἀλλὰ ἂς μείνουμε λίγο σ’ αὐτοὺς ποὺ παραπονοῦνται γιὰ «ἀδικία». Ποιοὶ εἶ­ναι αὐτοὶ στὴν πραγματικότητα; Εἶναι ὅσοι κλήθηκαν ἀπὸ τὸν ἅγιο Θεὸ νὰ ζήσουν ζωὴ χριστιανική, μέσα στὴ θαλπωρὴ καὶ στοργὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὰ παιδικά τους ἀκόμη χρόνια. Καὶ μόνο τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ περιποιεῖ τιμὴ γιὰ τοὺς ἴδιους; Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ σκέφτονται ὅτι αὐτοὶ εἶναι οἱ τιμημένοι, ποὺ ἐξελέγησαν ὡς πρώτη διαλογὴ ἀπὸ τὸν Κύριο; Ποῦ εἶναι ἡ ἀδικία; Ἢ μήπως, πράγματι, εἶναι ἀδικία, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀντίθετη πλευρά;…

Ἀλλὰ ἂν ὑπάρχουν τέτοιοι ἄνθρωποι, ποὺ νὰ γκρινιάζουν καὶ νὰ μεμψιμοιροῦν γιὰ τὸ ὅτι ὁ Θεὸς τοὺς ἀνταποδίδει τὰ ἴσα μὲ τοὺς ἄλλους, τοὺς μετανοήσαντες στὰ τέλη τῆς ζωῆς τους, αὐτοὶ ἀποδεικνύουν ὅτι δὲν βρίσκονται σὲ σωστὴ σχέση μὲ τὸν Θεό. Σὰν τὸν πρεσβύτερο γιὸ τῆς Παραβολῆς τοῦ Ἀσώτου, ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ χαρεῖ γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀσώτου ἀδελφοῦ του· σκανδαλιζόταν ἀπὸ τὴ συμπεριφορὰ τοῦ Πατέρα…

Αὐτοί, δυστυχῶς, ἀποδεικνύουν ὅτι δὲν χαίρονται τὴ ζωή τους κοντὰ στὸν Πατέρα Θεό, ἀλλὰ μᾶλλον τὴν θεωροῦν ἀγγαρεία. Ὅμως ἀξίζει τελικὰ νὰ ζεῖ κανεὶς μιὰ τέτοια χριστιανικὴ ζωή, μέσα στὴ γκρίνια καὶ τὴ μεμψιμοιρία;

Ἔχουμε ἕνα Θεὸ πλούσιο, πλουσιοπάροχο. Ὅλους τοὺς χωράει ὁ Παράδεισος. Καὶ ἡ χαρά μας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μειώνεται, ὅταν καὶ κάποιος ἄλλος χαίρεται σὰν κι ἐμᾶς. Μᾶλλον τὸ ἀντίθετο πρέπει νὰ συμβαίνει: νὰ αὐξάνει. Ἀλλιῶς κάτι ἄρρωστο ὑπάρχει στὴ μέση.

Αὐτὸ μᾶς καθιστᾶ ἄξιους τοῦ Παραδείσου, αὐτὸ μᾶς κάνει νὰ προγευόμαστε ἀπὸ τώρα τὸν Παράδεισο: τὸ νὰ θέλουμε νὰ πᾶμε ὅλοι ἐκεῖ, κανεὶς νὰ μὴ μείνει ἔξω. Καὶ τὸ νὰ χαιρόμαστε μὲ τὶς χάρες, τὶς εὐλογίες, τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀδελφούς μας.

Γιὰ ὅλους ὑπάρχει χῶρος στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ!

Οἱ «ἀδικίες» τοῦ Θεοῦ
τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

Γιατί χωρίς απλή καρδιά, αληθινός χριστιανός δεν γίνεται κανένας



Άμα χαλαστεί ο άνθρωπος, αρχίζει να σιχαίνεται τα απλά και τα φτωχά πράγματα. 
Μα πολλές φορές ξανάρχεται στον παλιό εαυτό του, σαν τον μεθυσμένον που ξεμέθυσε, και τότε καταλαβαίνει πάλι μεγάλη όρεξη για την απλότητα, και χαίρεται μέσα του και ειρηνεύει, και θέλει να ζει ταπεινά και ήσυχα. 
Τότε......του αρέσουνε πάλι τα ταπεινά και τ' απονήρευτα πράγματα, και νοιώθει μέσα του την γλυκύτητα του Χριστού και την ειρήνη που είναι μέσα στο Ευαγγέλιο.
Γιατί χωρίς απλή καρδιά, αληθινός χριστιανός δεν γίνεται κανένας. Αυτό θα το νοιώσεις από κάποια λόγια των αγίων που λένε: «Όποιος δεν γνώρισε την ειρήνη, δεν γνώρισε τη χαρά.
Αν αγαπάς την πραότητα, ζήσε με ειρήνη· κι αν αξιωθείς την ειρήνη, θα χαίρεσαι σε κάθε καιρό. 'Ανθρωπος με πολλές έγνοιες, δεν ειμπορεί να γίνει πράος και ησύχιος. Η ταπείνωση μαζεύει την καρδιά, κι όταν ταπεινωθεί ο άνθρωπος, ευθύς τον σκεπάζει το έλεος. 
Η προσευχή είναι χαρά. Η βασιλεία των ουρανών, μέσα μας βρίσκεται. Η χαρά που νοιώθει ο άνθρωπος για το Θεό, είναι πιο δυνατή από τούτη τη ζωή. 
Όποιος φτωχεύει από τα πλούτη του κόσμου, πλουτίζεται με τα πλούτη του Θεού. Όποιος αγαπά τα φανταχτερά πράγματα, δεν μπορεί να έχει ταπεινά αισθήματα, γιατί η καρδιά από μέσα τυπώνεται με τα ίδια σχήματα που είναι απ' έξω».

Φώτης Κόντογλου
Τα Ρημοκκλήσια του Μαρουσιού (απόσπασμα)

proskynitis.blogspot.gr

Προς Οικουμενιστάς



Λέγει ο Απ. Παύλος: «Τις μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; Τις, δε κοινωνία φωτί προς σκότος; Τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; η τις μερίς πιστώ μετά απίστου;» (Β Κορ. 6, 14-15). Διότι ποιός συνεταιρισμός ημπορεί να υπάρχη μεταξύ δικαιοσύνης και ανομίας; Ποιά δε επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους; 
Ποιά δε συμφωνία μπορεί να γίνη μεταξύ του Χριστού και του Σατανά; 
Η ποιό μερίδιο δύναται να έχη ένας πιστός με ένα άπιστο;

Αυτός λοιπόν ο κανόνας δεν ίσχυε μόνον στην παλαιά εποχή, αλλά και σήμερα, για όλους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Ιδιαίτερα μάλιστα θέλει να μας προφυλάξη από την σατανική κατάστρωση των σχεδίων των εχθρών της Ορθοδοξίας και του Έθνους του λεγόμενου οικουμενισμού.

Τι είναι Οικουμενισμός; Λέγει ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος στο βιβλίο του «Οικουμενισμός χωρίς μάσκα»: «Ο Οικουμενισμός είναι ένα κίνημα παγκόσμιο του Διεθνούς Σιωνισμού και έχει ως μοναδικό σκοπό την πολιτική και την θρησκευτική ένωση της ανθρωπότητος. 
Ο Οικουμενισμός, με λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν και θρησκευτικόν, με σκοπόν την υποταγήν της ανθρωπότητος κάτω από μίαν παγκόσμιον Κυβέρνησιν… και την ένωσιν όλων των Θρησκειών εις μίαν Πανθρησκείαν, ώστε να εξαφανισθή ο Χριστιανισμός, να εξαφανισθή η σώζουσα Ορθόδοξος πίστις και να λατρεύεται στο τέλος, αντί του αληθινού Θεού, ο Σατανάς!».

• Παρατηρεί ο Μέγας Βασίλειος:

«Εκείνους που ομολογούν προσποιούμενοι την αληθή ορθόδοξη πίστη, έχουν όμως επικοινωνία με τους φρονούντας διαφορετικά, τους τέτοιους, ούτε αδελφούς να ονομάζουμε».

• Ένα σωτήριο μάθημα πήρε από άγγελο Κυρίου για τους αιρετικούς ο π. Ευμένιος Σαριδάκης, όπως αναφέρεται στον βίο του:

«Ο Γέροντάς μας, π. Ευμένιος Σαριδάκης, προσευχόταν κάποτε για τον διάβολο. Τον σταμάτησε όμως ο Θεός, λέγοντάς του ότι η προσευχή αυτή είναι ατελέσφορη, ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Κάποτε, ο Γέροντας μου εκμυστηρεύθηκε ότι μνημόνευσε στην Πρόθεση τον Ευρωπαίο γνωστό ανθρωπιστή Ραούλ Φολλερώ, παπικό στο δόγμα, επειδή είχε ευεργετήσει το Λεπροκομείο και ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Τότε, άγγελος Κυρίου του πέταξε τη μερίδα από το άγιο Δισκάριο τρεις φορές.

Την τρίτη φορά, του εμφανίσθηκε λέγοντάς του ότι εκεί (στην Πρόθεση) έχουν θέση μόνο τα μέλη της Εκκλησίας. Του εξήγησε ότι στο κομβοσχοίνι του μπορεί να βάλη προσευχόμενος τους πάντες, αιρετικούς, ετεροθρήσκους, φονιάδες, εγκληματίες, ασελγείς, το πλήρωμα όλης της οικουμένης, ζώντες και κεκοιμημένους. Στην ευχαριστιακή Αναφορά όμως, μόνο τους Ορθοδόξους, γιατί αυτοί αποτελούν τα μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».

• Ο δε Άγιος Πορφύριος τονίζει για τους διαλόγους:

« Μη φοβάστε. Οι διαθέσεις του Πάπα ανέκαθεν ήταν να υποτάξη την Ορθόδοξη Εκκλησία και θα έλθη ημέρα, που ο διάλογος θα ματαιωθή• τίποτε δεν πρόκειται να γίνη• άλλωστε τους Ουνίτες, αυτό τον δούρειο ίππο, είναι φως φανάρι ότι τους ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο».

• Επίσης επεξηγεί κατηγορηματικά:

«Όλος ο κόσμος εδώ στο τηλέφωνό μου, …από όλα τα βασίλεια του κόσμου μου τηλεφωνούν την νύχτα, ότι ώρα να ’ναι. Απ’ όλα τα βασίλεια, Νότιο Αφρική, Κέϊπ Τάουν, Γιοχάνεσμπουργκ, Αμερική… ξέρω κι εγώ… απ’ όλον τον κόσμο. Και ν’ ακουστεί ότι είμαι κι εγώ, έχω ελεύθερο πνεύμα και παραδέχομαι όλες τις θρησκείες; Όχι, δεν παραδέχομαι. Όποιος να μου πη, και ένας άγγελος να έρθη να μου πη, όχι θα του πω, λες ψέμματα, δεν είσαι πνεύμα αγαθόν, είσαι πονηρόν πνεύμα και λες αυτά. Έτσι θα του πω εγώ του αγγέλου, δεν θα τον πιστέψω».

«-Να σας πω, παιδιά, δεν μου αρέσει να διαβάζω ξένα βιβλία, άλλων θρησκειών… Εμείς δεν πρέπει να διαβάζωμε και να παίρνωμε παραδείγματα απ’ αυτουνούς, παρά μόνο από τους θεόπνευστους Πατέρας της Εκκλησίας μας».

• Μας συμβουλεύει ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος:

«Έχουμε ιερόν καθήκον πάντες οι Ορθόδοξοι να καταγγέλλωμεν τον θεοκατάρατον Οικουμενισμόν και πρέπει όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Πατρίδας μας, οι Ορθόδοξοι όλου του κόσμου, να ενωθούν εναντίον του. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν, ότι ο Οικουμενισμός επιδιώκει τον ενταφιασμόν της Ορθοδοξίας, της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και ότι οδηγεί στην εκθεμελίωσι και αυτό τούτο το Έθνος μας».