Κ. Διαθήκη: "Αισχρόν εστι και λέγειν"! Οι αδελφές "εκκλησίες" των Οικουμενιστών

και όσων τους μνημονεύουν: 

"Καλόν εστί και πράττειν· και ευλογημένον"!!!

Η εκκλησία της Σκωτίας επέτρεψε θρησκευτικούς γάμους μεταξύ ομοφύλων

Η Σκωτσέζικη Επισκοπική Εκκλησία ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι θα επιτρέψει θρησκευτικούς γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

Πρόκειται για το πρώτο τμήμα του αγγλικανικού χριστιανισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο επιτρέπει την ένωση ομοφύλων με τα δεσμά του γάμου.

politis.com.cy

Πόσο κοντά, άραγε, είμαστε στην εκπλήρωση των προφητειών;

Βήμα βήμα επαληθεύεται η Αποκάλυψη:

κάρτα-βραχιόλι από την Εθνική Τράπεζα

Στην έκδοση ενός καινοτόμου προϊόντος πληρωμών, του i-bank payband Visa, προχώρησε η Εθνική Τράπεζα, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των παρεχόμενων προϊόντων καρτών και επέκτασης σε σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμών.

Πρόκειται για προπληρωμένη κάρτα VISA, η οποία διατίθεται σε μορφή wearable - βραχιολιού με ενσωματωμένη τεχνολογία ανέπαφων συναλλαγών.

Το αδιάβροχο υλικό του i-bank payband Visa, καθώς και ο μοντέρνος σχεδιασμός του σε ποικιλία χρωμάτων, επιτρέπουν τη χρήση του παντού αντί μετρητών - από το γυμναστήριο, τη βραδινή έξοδο μέχρι και την παραλία - επιτρέποντας στον κάτοχό του να κάνει τις συναλλαγές του ανέπαφα, χωρίς να χρειάζεται μαζί του το πορτοφόλι, αφού το φορά συνέχεια στο χέρι του.

Όπως ανέφερε η Γενική Διευθύντρια της Εθνικής Τράπεζας κ. Νέλλη Τζάκου-Λαμπροπούλου, «η Εθνική Τράπεζα καινοτομεί για μία ακόμη φορά, προσφέροντας την πρώτη wearable υπηρεσία πληρωμών στην Ελληνική αγορά».

Σύμφωνα με την ίδια, το νέο i-bank payband Visa αποτελεί έναν πρωτοποριακό τρόπο ανέπαφων συναλλαγών, με την πιστοποίηση και την ασφάλεια της VISA.

Συγκεκριμένα, «αξιοποιώντας την τεχνολογία NFC, το i-bank payband Visa επιτρέπει την πραγματοποίηση πληρωμών σε καταστήματα που διαθέτουν τερματικό αποδοχής καρτών (POS) εύκολα, γρήγορα και με την ίδια ασφάλεια που παρέχουν οι κάρτες».

Από την πλευρά του, ο Γενικός Διευθυντής της Visa κ. Νίκος Καμπανόπουλος, σημείωσε πως «το i-bank payband Visa σίγουρα θα κάνει την διαφορά. Είναι διαφορετικό, είναι όμορφο, είναι ασφαλές, είναι γρήγορο, είναι εύχρηστο μέσο πληρωμών και αποτελεί ένα πρωτοποριακό προϊόν για την ελληνική αγορά, το οποίο εκτιμάται ότι θα τύχει ευρείας αποδοχής από το καταναλωτικό κοινό και ειδικά τους νέους».

Η παραγωγή του νέου μέσου πληρωμών της Εθνικής Τράπεζας έγινε με την υποστήριξη της εταιρίας Inform Λύκος.

Στο πλαίσιο των ενεργειών προώθησης του νέου προϊόντος i-bank payband, η Εθνική Τράπεζα προχώρησε σε μία σημαντική συνεργασία με το Colour Day Festival, το οποίο θα διεξαχθεί στις 17 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ.

Για τις ανάγκες της συγκεκριμένης διοργάνωσης, το i-bank payband διατίθεται δωρεάν και αποτελεί συνοδευτικό του εισιτηρίου εισόδου για τον χώρο της εκδήλωσης.

Το i-bank payband Visa θα είναι διαθέσιμο σε όλα τα καταστήματα της Εθνικής Τράπεζας από τις 19 Ιουνίου 2017, ενώ η φόρτισή του θα γίνεται και μέσω των εφαρμογών i-bank internet banking, i-bank mobile banking και του i-bank Pay.

www.tovima.gr

Σήμερα, με την αίρεση του οικουμενισμού, θα μείνουμε αδρανείς παρατηρητές;

O αγ. Κύριλλος, που έκανε πράξη τον ΙΕ' κανόνα της πρωτοδευτέρας συνόδου;.

Ο άγιος Κύριλλος αγωνίστηκε για την υπεράσπιση της ορθοδοξίας εναντίον της αιρέσεως του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου, ο οποίος αρνούνταν την θεία φύση του Χριστού και ονόμαζε την Παναγία “Χριστοτόκο” αντί για “Θεοτόκο” (πίστευε ότι η Παναγία γέννησε την ανθρώπινη υπόσταση του Χριστού και όχι την θεϊκή).

Στα συγγράμματά του ,ο αγ. Κύριλλος, εξέφρασε την πίστη της εκκλησίας στην αληθινή σάρκωση του Θεού Λόγου και την τέλεια ένωση της θείας και ανθρώπινης φύσης.

Όταν ο Νεστόριος άρχισε να κηρύττει δημόσια τις αιρετικές του θέσεις, πολλοί λαϊκοί και κληρικοί διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν.

Η διακοπή αυτή έγινε προ συνοδικής κρίσεως και καταδίκης του Νεστορίου και είχε σαν αποτέλεσμα την καθαίρεση των κληρικών.

Ο αγ. Κύριλλος όχι μόνον δεν αναγνώρισε τις ποινές που επέβαλε ο Νεστόριος αλλά επαίνεσε τους κληρικούς ως ομολογητές της πίστεως και τους προέτρεψε να συνεχίσουν την ακοινωνησία με τον αιρετικό πατριάρχη κρατώντας την πίστη τους: 

“τοις δε των κληρικών ή λαϊκών δια την ορθήν πίστην κεχωρισμένοις ή καθαιρεθείσι παρ'αυτού, κοινωνούμεν ημείς, ου την εκείνου κυρούντες άδικον ψήφον, επαινούντες δε μάλλον τους πεπονθότας, κακείνο λεγοντες αυτοίς· ει ονειδίζεσθε εν Κυρίω, μακάριοι, ότι το της δυνάμεως και του Θεού Πνεύμα εις υμάς αναπέπαυται” .

Ο αγ. Κύριλλος συγκάλεσε σύνοδο των επισκόπων της Αιγύπτου που συνέταξε έκθεση του χριστολογικού δόγματος, ακολουθούμενη απ'τους δώδεκα αναθεματισμούς των προτάσεων του Νεστορίου.

Στην γ' οικουμενκή σύνοδο που έγινε στην Έφεσο το 431, διακηρύχθηκε η νομιμότητα του όρου '“Θεοτόκος” και καθαιρέθηκε ο Νεστόριος ο οποίος και εξορίσθηκε στη Λιβύη.

Ο λαός, ευαισθητοποιημένος στα θέματα της πίστεως, υποδέχθηκε θριαμβευτικά τον αγ. Κύριλλο επευφημώντας την αγία Σύνοδο και δοξάζοντας τον Θεό.

Σήμερα, αντιμέτωποι με την αίρεση του οικουμενισμού, θα μείνουμε αδρανείς παρατηρητές των αλλεπάλληλων προκλήσεων του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως που απαιτεί να εμπεδωθούν οι αποφάσεις της Κρήτης ή θα αντιδράσουμε υπακούοντας στις υποδείξεις του αγ. Κυρίλλου έχοντας ως πρότυπο τους λαϊκούς και κληρικούς στην εποχή του αγίου που έκαναν πράξη τον ΙΕ'κανόνα της πρωτοδευτέρας συνόδου;

“Ορθοδοξία”

Ο μύθος του Γιαχβέ και το ΑΛΗΘΙΝΟ όνομα του Θεού...

Γιαχβέ η Ιεχωβά δεν είναι όνομα αλλά φράση στα Εβραϊκά που στην Π.Διαθήκη ειπώθηκε στον Μωϋσή από τον Θεό την ώρα που θα του έδινε τις 2 πλάκες με τις 10 εντολές στο όρος Σινά, όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό "και όταν κατέβω, στους Ισραηλίτες, στον λαό μου, τι θα πω, ποιός Θεός μου έδωσε αυτούς τους νόμους για να υπακούν;". Και ο Θεός απάντησε: Γι άχ βε έχ= Είμαι αυτός που είμαι, ο Ών... όπως... πολύ σωστά το απόδωσαν οι εβδομήκοντα. Οι Εβραίοι επειδή δεν χρησιμοποιούσαν φωνήεντα αλλά μόνο σύμφωνα, την φράση "γι-αχ-βε-εχ" την έγραφαν με 4 σύμφωνα (YHWH) το μετονομαζόμενο αργότερα και τετραγράμματο του Θεού. Με το πέρασμα των χρόνων ξεχάστηκε η προφορά. Κάποιοι από τους Εβραίους το εγραφαν και το πρόφεραν νομίζοντας ότι είχε και μαγικές ιδιότητες. Μεταξύ των απλών ανθρώπων των Εβραίων άρχισε να καλλιεργείται μια δεισιδαιμονία. Νόμιζαν ότι λέγοντας και γράφοντας "Γιαχβέ" (YHWH) θα τους προστάτευε σαν φυλαχτό. Οι ραββίνοι των Εβραίων και οι Γραμματείς που είχαν ξεχάσει την προφορά, απαγόρεψαν να χρησιμοποιείται η αναφορά του "Γιαχβέ" για να προστατέψουν τον λαό από την δεισιδαιμονία και την κακιά ερμηνεία. Ο απλός λαός την απαγόρεψη την θεώρησε κάτι σαν ιερό. Ότι δηλαδή, το "όνομα" του Θεού, το "Γιαχβέ" ειναι τόσο ιερό που δεν πρέπει να το ομιλούν. Η πίστη στην κακιά ερμηνεία είχε συμβεί. Και άρχιζαν να το πιστεύουν πολλοί και να το μεταδιδουν στις επόμενες γενιές. Μεταξύ των ραββίνων Εβραίων όμως δεν υπήρχε καμιά παρανόηση ούτε υπάρχει και σήμερα. Ο Θεός στην Π.Διαθήκη αναφέρεται με πολλά "ονόματα" που όμως είναι επίθετα και δείχνουν χαρακτηριστικά του. Όπως τα Σαβαώθ, Αδωνάι, Ελωίμ κ.λ.π. Ειδικά το Ελωίμ (που λανθασμένα πολλοί από άγνοια το γράφουν και το προφέρουν "Ελοχίμ") στα Εβραϊκά είναι ο πληθυντικός του "Ελωί" που σημαίνει Θεός. "Ελωίμ" σημαίνει "Θεοί" και υποδηλώνει την τριαδικότητα (τα τρία πρόσωπα της Αγ.Τριάδας) του Θεού, που υπάρχει και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. "Ελωί" δεν φώναξε ο Ιησούς Χριστός πάνω στο Σταυρό; τι είπε; "Ελωί, Ελωί, λαμά σαβαχθανί" που σημαίνει "Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;" και αυτο το γράφουν οι ίδιοι οι Ευαγγελιστές που ήταν Ιουδαίοι. Οπότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία τι σημαίνει το "Ελωί" και τι το "Ελωίμ". Για τους αγράμματους οπαδούς όμως του κάθε Λιακόπουλου και του κάθε απατεώνα που με πείσμα, λύσσα και επιμονή θέλει να πουλήσει τα δικά του αλλάζοντας τα νοήματα της Βίβλου, υποστηρίζουν το "Γιαχβέ" σαν όνομα του Θεού και το "Ελοχίμ" σαν τους αγγέλους που κατέβηκαν από τον Ουρανό. Ρωτήστε ένα Εβραίο ραββίνο, τι σημαίνει το "γιαχβέ" και τι, τα "Ελωί", "Ελωίμ"... και αφήστε τον κάθε Λιακόπουλο να πουλάει τα σαβουροπακέτα του ή συνεχίστε να είστε υποχείρια του κάθε απατεώνα και της κάθε τρελής Αντιχριστιανικής θεωρίας του. Ας σταματήσει επιτέλους όλη αυτή η παραφιλολογία και μυθολογία περί "γιαχβέ", "ελοχίμ", "νεφελίμ" και παπαρίμ... και πάρτε το και, από την λογική πλευρά... Είναι δυνατόν ο Θεός (ο Πατήρ) που είναι Άπειρος, Άχρονος, Άκτιστος, Αιώνιος, Ακόρεστος να έχει συγκεκριμένο όνομα; Ο Θεός δεν είναι συγκεκριμένος, δεν έχει όνομα... δεν έχει Αρχή ούτε Τέλος... είναι ο Δημιουργός κι εμείς οι άνθρωποι, τα δημιουργήματα του. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τον φανταστούμε, πως μπορεί να είναι, τι μορφή μπορεί να έχει... γιατί δεν έχει... είναι Ασύλληπτος για το δημιούργημα του, τον άνθρωπο. Εμείς, όπως και όλη πλάση, η Δημιουργία, φτιαχτήκαμε από την Αγάπη του Θεού και έργο μας είναι να τον Δοξολογούμε. Όλα τα άλλα είναι πλάνες και εκ του Πονηρού. Ο Πονηρός, ο Σατανάς, μετά το προπατορικό αμάρτημα, την δίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την πτώση τους στην Γη, κοροΐδευε τον άνθρωπο με ένα σωρό ειδωλολατρικούς θεούς και με άνα σωρό ονόματα, μορφές και ιδιότητες. Ο Θεός είναι ένας και τριαδικός, όπως μας αποκαλύφθηκε. Σκοπός του ανθρώπου δεν είναι να ψάχνει να βρει τι είναι ή ποιός είναι ο Θεός. Σκοπός του ανθρώπου είναι να μετανοήσει, να ζητήσει συγχώρεση για τις αμαρτίες, να επιστρέψει στον παράδεισο και με όλα τα άλλα πλάσματα της δημιουργίας να υμνολογεί και να δοξάζει τον Θεό, τον Δημιουργό.

http://elladapoyantisteketai.blogspot.gr

Ηγάπησαν γαρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού

Πατέρα Θεόδωρε,

με πόνο ψυχής διαπιστώνουμε την εμμονή σας στον λανθασμένο προσανατολισμό των πιστών και στον εφησυχασμό τους σε καιρό αιρέσεως.

Γίνεστε συμμέτοχος με τους αιρετικούς καθώς όχι μόνο δεν προστατεύετε το ορθόδοξο ποίμνιο αλλά και το βλάπτετε την στιγμή που συμβουλεύετε τους ορθώς φρονούντας να εκκλησιάζονται εκεί που υπάρχουν ευλαβείς ιερείς έστω και αν αυτοί μνημονεύουν.

Υπάρχει ευλάβεια κατά την μνημόνευση,κατά την κοινωνία της πίστης του αιρετικού;

Αμφισβητείτε τον Μέγα Αθανάσιο που μας συμβουλεύει: “οίον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας,κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τον λαόν,χρή αυτούς εκβάλλεσθαι.

Συμφέρον γαρ,άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον,ή μετ’αυτούς εμβληθήναι,ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέεναν του πυρός” ;

Ή διαφωνείτε με τον Μέγα Βασίλειο που λέει :

“οίτινες την υγιά ορθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ομολογείν,κοινωνούσι δε τοις ετερόφροσι,τους τοιούτους,ει μετά παραγγελίαν μή αποστώσιν,μή μόνον ακοινωνήτους έχειν ,αλλά μηδέ αδελφούς ονομάζειν”;

Ξεχνάτε τον προφήτη Δαυϊδ που μας διδάσκει: 

“δεν θα καθίσετε σε συνάθροιση αφρόνων και ανοήτων ούτε θα συμπορευθείτε με τους παρανόμους,ούτε θα παρακολουθήσετε συνέδριο πονηρών και αιρετικών ανθρώπων ή θα συναθροισθείτε μαζί τους” ;

Συμβουλεύετε πιστούς να κοινωνούν με τους αιρετικούς,να μένουν μέσα στην αίρεση,για συγκεκριμένο χρόνο ,όταν οι άγιοι ομολογητές μας με την ζωή τους μας δίδαξαν την εφαρμογή του ΙΕ΄κανόνος της πρωτοδευτέρας συνόδου ;

Πώς τολμάτε και προτείνετε οικονομία ,όταν η παράδοσις της Εκκλησίας είναι η ακρίβεια προ συνοδικής αποφάσεως;

Και τί είδους οικονομία είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους πιστούς να δέχονται με λόγο,έργο και γράμμα τους λόγους των αγίων πατέρων,τα δόγματα και τους ιερoύς κανόνες που διατυπώθηκαν στις αγίες οικουμενικές συνόδους;

Αντίθετα με σας, ο Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομος,επαινούσε τους κληρικούς και λαϊκούς που διέκοπταν επικοινωνία και συγκεντρώνονταν στους αγρούς και στα δάση για να κάνουν την θεία λειτουργία και τους χαρακτήριζε υπερασπιστές της αλήθειας.

Η συμβολή σας “στο να τρίβουν οι οικουμενιστές τα χέρια τους” ήταν μεγάλη γι αυτούς και καταστροφική για εμάς αφού υποβαθμίσατε τον αντι-οικουμενιστικό αγώνα,ατονίσατε την κραυγή διαμαρτυρίας μας,διχάσατε το ποίμνιο και εξαφανίσατε κάθε κραυγή που θα πίεζε για σύγκλιση συνόδου.

Σας καλούμε,άλλη μία φορά,να φυλάξετε την αποστολική παράδοση και να αποδείξετε την αγάπη σας προς τον Θεό με πνεύμα μαρτυρικό που θα εμψυχώσει τους πιστούς και θα τους προσανατολίσει στην υπεράσπιση της ορθοδοξίας.

“Ορθοδοξία”

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

«Το τέρας του οικουμενισμού ετοιμάζεται να κατασπαράξει ό,τι απέμεινε» και οι Παλαιοημερολογίτες αρνούνται την ενωμένη αντιμετώπισή του, λόγω ...Ημερολογίου!

Έπεσαν οι μάσκες!

Πάπας Φραγκίσκος: Πάμε για την παγκόσμια Εκκλησία με ποικιλομορφία

-Έτοιμο να κατασπαράξει την Ορθοδοξία μας το τέρας του Οικουμενισμού

Του Μανώλη Κείου

Την στιγμή που ο “αδερφός” του Βαρθολομαίος κάνει δημόσιες σχέσεις με τους Ευαγγελιστές και βραβεύεται για την οικουμενιστική του δράση, ο Πάπας Φραγκίσκος με την κλασσική -πλην αστήρικτη- επιχειρηματολογία περί ενότητος του Αγίου Πνεύματος, ξεκαθαρίζει πως στόχος του είναι η δημιουργία μιας “παγκόσμιας Εκκλησίας”!

«Το ίδιο Πνεύμα δημιουργεί ποικιλομορφία και ενότητα, και έτσι διαμορφώνει έναν νέο, διαφορετικό και ενοποιημένο λαό: την παγκόσμια Εκκλησία» είπε ο ποντίφικας και οι μάσκες έπεσαν πλέον!

Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και κρίσιμες. Το τέρας του οικουμενισμού έχει βγάλει για τα καλά τα νύχια του και ετοιμάζεται να κατασπαράξει ό,τι απέμεινε από το βασανισμένο σώμα της Ορθοδοξίας μας!

Κατά την ομιλία του με αφορμή την Πεντηκοστή ο Πάπας Φραγκίσκος μάλιστα χαρακτήρισε “πειρασμό” το να επιδιώκεται “ποικιλομορφία χωρίς ενότητα» και συμπλήρωσε «Ο αντίθετος πειρασμός είναι αυτός της αναζήτησης ενότητας χωρίς ποικιλομορφία».

Ο Πάπας συνέχισε λέγοντας:

«Η προσευχή που κάνουμε στο Άγιο Πνεύμα είναι για τη χάρη να λάβουμε την ενότητα Του, αφήνοντας κατά μέρος τιςπροσωπικές προτιμήσεις. Aγκαλιάζει και αγαπά την Εκκλησία Του, την Εκκλησία μας. Είναι επίσης για να δεχόμαστε την ευθύνη για ενότητα μεταξύ όλων, να σβήνουμε τα κουτσομπολιά που σπέρνoυν το ζιζάνιο της διαφωνίας και το δηλητήριο του φθόνου, αφού το να είναι κανείς άνδρας και γυναίκα της Εκκλησίας σημαίνει να είναι άνδρας και γυναίκα της κοινωνίας. Πρέπει επίσης να ζητήσουμε μια καρδιά που να αισθάνεται ότι η Εκκλησία είναι η μητέρα μας και το σπίτι μας, ένα ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι όπου μοιράζεται η πολλαπλή χαρά του Αγίου Πνεύματος».

Ο ποντίφικας συνεχίζοντας το προκλητικό του κρεσέντο επισήμανε πως το Άγιο Πνεύμα έφερε μια νέα καρδιά, που δίνεται στους μαθητές και σε εμάς για τη συγχώρεση των αμαρτιών.

«Ο Ιησούς δεν καταδικάζει [τους μαθητές] επειδή τον αρνήθηκαν και τον εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια του πάθους Του, αλλά τους παραχωρεί το πνεύμα της συγχώρεσης. Το Πνεύμα είναι το πρώτο δώρο του Αναστημένου Κυρίου και δίνεται κυρίως για τη συγχώρεση των αμαρτιών», είπε ο Πάπας

«Η συγχώρεση είναι δώρο στον υψηλότερο βαθμό: είναι η μεγαλύτερη αγάπη όλων. Διατηρεί την ενότητα σε όλα, αποτρέπει την κατάρρευση και εδραιώνει και ενισχύει. Η συγχώρεση θέτει τις καρδιές μας ελεύθερες και μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε ξανά» ολοκλήρωσε την ομιλία του ο επικεφαλής του Βατικανού.

Αν υπάρχει λοιπόν έστω και ένας πλέον που αμφιβάλλει για το ποιο είναι το σχέδιο των θρησκευτικών ταγών του Χριστιανισμού μετά και από αυτές τις δηλώσεις θα πρέπει αν μη τι άλλο να προβληματιστεί!

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Εγώ εις κρίσιν εις τον κόσμον τούτον ελήλυθα

Η αγάπη του Θεού δεν φαίνεται πουθενά αλλού τόσο καθαρά στην Γραφή, όσο στα λόγια: 

Εγώ είμαι Θεός ζηλωτής, Θεός ζηλότυπος, ζηλεύω, δεν θα λατρέψεις άλλον Θεό, δεν θα έχεις άλλες αγάπες. 

Ο Θεός θέτει τον εαυτό Του, στην θέση του πληγωμένου εραστή πού ζηλεύει και απαιτεί την αποκλειστικότητα! Αλλά ο Θεός μας είναι απαθής, δεν Τον αγγίζουν ανθρώπινα πάθη και επιπόλαιοι ανθρωπομορφισμοί. Είναι και ανενδεής. Δεν έχει άναγκη την αποκλειστική προσήλωση και αγάπη μας. Άρα αυτός ο ζήλος και η ζηλοτυπία σε ποιόν αναφέρεται και ποιόν αφορά; Τον ίδιο τον άνθρωπο! Λέγοντας ο Θεός πώς είναι ζηλιάρης για την αποκλειστικότητα της αγάπης μας, δεν εννοεί πώς μας έχει ανάγκη, αλλά πώς ο Ίδιος είναι η μοναδική μας ανάγκη!

Θέτει σε μας οδό σωτηρίας, οδό τελείωσης, οδό έρωτα και δικαίωσης. Είναι αυτό πού λέει με άλλα λόγια ο Χριστός: Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή!

Ουτε πάνω στον ουρανό, ούτε επί γης,ούτε στα καταχθόνια δεν υπάρχει δύναμη και εξουσία τέτοια πού μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. 

Ενας είναι ο δρόμος και η θύρα: Ο Ων και Μοναδικός Θεός μας!

Εγώ ήρθα στην γη ως Κριτήριο, για να δουν αυτοί πού δεν βλέπουν και αυτοί πού λένε ότι βλέπουν να παραμείνουν τυφλοί! Συγκλονιστικά λόγια του Χριστού! 

Άρα γε βλέπουμε; 

Έχουμε το φως; Μήπως πιστεύουμε πώς είμαστε αυτόφωτοι και εκλεκτοί;

Στο αχανές σύμπαν και στην απειράριθμη των αιώνων ανθρωπότητα, δεν είμαστε παρά ένα σχόλιο στα περιθώρια, τόσο ασήμαντο και μικροσκοπικο! 

Και ταυτόχρονα ο καθένας από εμάς ένα αχανές σύμπαν! Τί φανταστικό θαύμα! 

Χωρίς τον Θεό ούτε είμαστε, ούτε μπορούμε να είμαστε ένα κάτι σε αυτόν τον κόσμο. 

Δεν μας σώζουν ούτε μας δικαιώνουν κάτι ψευδοευλάβειες μικρές, ζηλωτισμοί και τήρηση εντολών. Αυτά, αλλοίμονο είναι δεδομένα και χρέη των χριστιανών και πρέπει να πηγάζουν από μια καθαρή καρδιά και άπλετη αγάπη στον Θεό για να κρίνονται ως αυθεντικά! 

Όλα αυτά, τα μικρά και τα μεγάλα είναι δωρισμένα από τον Θεό. Χωρίς εμένα, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, είπε ο Χριστός. Κι όμως με λίγη θρησκευτικότητα και έναν επιτηδευμένο καθ ολα τρόπο χριστιανικής ζωής, πιστεύουμε πώς έχουμε κερδίσει τα πάντα, ενώ δεν μας ανήκει τίποτα! Ο Χριστός είναι το φως πού φωτίζει κάθε άνθρωπο, αυτό πού έρχεται στον κόσμο και δίνει υπόσταση, ουσία, ζωή, έργα, πίστη και τάλαντα στον άνθρωπο.

Αυτη η αυτοδικαίωση και η συνείδηση του αυτόφωτου δίκαιου ανθρώπου δεν είναι παρά μια ανταρσία, μια έκπτωση από την θεϊκή φωτοφορία. 

Και όταν έρθει η ώρα της κρίσης μας θα ακούσουμε: Ου πας ο λέγων Κύριε, Κύριε… 

Η καλλιέργεια της ταπεινής μας καρδιάς και της ταπεινότητας μας, η παράθεση των πάντων στον Θεό και Κύριο μας , θα μας δικαιώσει. Αυτοί είναι οι δίκαιοι της παραβολής πού αναρωτιούνται πότε έκαναν κάποιο καλό και πότε διακόνησαν τον Χριστό! 

Και θα μπούν στην βασιλεία, με την ταπείνωση του δούλου.

Αυτή η συναίσθηση δίνει την χαρά και την μακαριότητα, από αυτήν ακριβώς την ζωή.

iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

Οι μικρές θυσίες για χάρη του Χριστού μας

Κάποιος νέος ἔκανε κάποτε παράπονα στὸν Γέροντά του γιατὶ ἡ καρδιά του ἦταν τόσο σκληρή, ποὺ καὶ στὶς προσευχές του ἀκόμη δὲν μποροῦσε νὰ κλάψη. - Ἔχω μέρα-νύχτα πτώσεις, ἀλλὰ δὲν κλαίω, ἔλεγε. Κάθε μέρα πάω ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Θέλω νὰ μετανοήσω, νὰ κλάψω, ἀλλὰ δὲν μπορῶ. Δὲν κατανύσσομαι σχεδὸν ποτέ. Γιατὶ εἶμαι μέσα μου σὰν πέτρα; Τί μοῦ συμβαίνει; Τί μοῦ λείπει;... Στὰ τραγικὰ αὐτὰ καὶ γεμᾶτα ἀγωνία ἐρωτηματικά, ὁ Γέροντας ἀπήντησε: - Σοῦ λείπει ἡ αὐτομεμψία καὶ τὸ πένθος. Ἔτσι, ἂν τρώγης πολὺ καὶ κοιμᾶσαι περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ πρέπει, τὸ πένθος μαραίνεται, ὁ νοῦς σκοτίζεται, τὰ πάθη φουντώνουν. Ἂν καθημερινὰ κατα- κρίνης καὶ πολυλογῆς, ὑψηλοφρονῆς καὶ κενοδοξῆς, τότε τὸ πένθος ἐξαφανίζεται ὁλοκληρωτικὰ καὶ διὰ παντός.

Γι᾿ αὐτὸ χρειάζεται νὰ κάνης κάθε μέρα μικροθυσίες γιὰ χάρι τοῦ Χριστοῦ. - Τί εἴδους θυσίες; ἐρώτησε ὁ νέος μὲ ἀπορία. - Νά…

...Μικρὲς-μικρὲς θυσίες πού, σὰν τὶς ἀκοῦμε, δὲν μᾶς κά- νουν καμμία ἐντύπωσι, κι ὅμως δημιουργοῦν καὶ σφυρηλατοῦν χαρακτῆρα ὅμοιο μὲ τὸν χαρακτῆρα τοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ παράδειγμα: ● στὸ τραπέζι ὑπάρχει φρέσκο ψωμί· ἄφησέ το καὶ πάρε τὸ ξερὸ καὶ τὸ «μπαγιάτικο» γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. 2 ● Φάγε χθεσινὸ φαῒ καὶ ὄχι τὸ σημερινὸ καὶ μυρωδᾶτο. ● Ἂν σοῦ φέρουν καλὸ καὶ ἐξαί- ρετο κρασί, νέρωσέ το ἢ ρῖξε μέσα ξίδι γιὰ τὸ χατήρι Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος ἐπάνω στὸν Σταυρὸ ποτίσθηκε μὲ χολὴ καὶ ξίδι. ● Ἀπὸ τὰ φροῦτα πάνω στὸ τραπέζι, διάλεξε τὸ χειρότερο καὶ τὸ χαλασμένο. ● Πότε-πό- τε, στὸ προσκεφάλι σου νὰ βάζης σκληρὸ μαξιλάρι ἢ καθόλου, γιὰ νὰ θυμᾶσαι ὅτι ὁ Σωτήρας σου Χριστὸς δὲν εἶχε «ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ». ● Ἂν κρυώνης τὴν νύχτα, μὴν παραπονεθῆς ποτέ, γιατὶ καὶ ὁ Χριστός μας ἐπάνω στὸν Σταυρὸ γυμνὸς ἐκρύωνε γιὰ χάρι σου. ● Πεινᾶς καὶ διψᾶς;... Κάνε ὑπομονὴ καὶ μὴ διαμαρτύρεσαι, μὴν ἀδημονῆς, σκέψου ὅτι καὶ γιὰ σένα ὁ Χριστός μας στὴν ἔρημο καὶ πείνασε καὶ δίψασε.

Ἔτσι, ἂν ἀναμιγνύης ὅ,τι κάνεις κάθε φορὰ μὲ λίγη θλῖψι, μὲ λίγη στέρησι καὶ λίγο πόνο, καὶ τὸ κάνης μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά, τότε νὰ ᾿σαι βέβαιος πὼς θὰ ἀποκτήσης συντριβὴ καὶ πένθος. Ὁ μεγάλος αὐτὸς Πνευματικὸς καὶ Γέροντας, μὲ τὴν σοφία καὶ τὴν πεῖρα του, μᾶς ἄφησε θαυμαστὲς ὑποθῆκες γιὰ τὸ πῶς κα- τακτᾶται, ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς καὶ Ἐρημῖτες, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀγωνιζομένους Χριστιανοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, τὸ κατὰ Χριστὸν μακάριο πένθος.

πρωτ. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

thesvitis.blogspot.com

Τι είναι αίρεση

Από την αρχή της ιδρύσεως της Εκκλησίας εμφανίσθηκαν διάφορες αιρέσεις, τις οποίες αντιμετώπισε η Εκκλησία συνοδικώς. Η αίρεση διατυπώνεται από

κάποιον ή από κάποιους ανθρώπους. Οι οποίοι διδάσκουν μια ετεροδιδασκαλία και σχηματίζουν διάφορες αιρετικές ομάδες, οι οποίες κατ’ αρχάς δρουν μέσα στην Εκκλησία και στην συνέχεια εξέρχονται από αυτήν και δραστηριοποιούνται εκτός της Εκκλησίας, πολεμούν όμως ποικιλοτρόπως την αποκεκαλυμμένη πίστη. 

Η λέξη «αίρεση» δηλώνει μια άποψη που αποκλίνει από την επιστήμη διδασκαλία μιας θρησκείας και της Εκκλησίας, πρόκειται, δηλαδή, για μια ετεροδιδασκαλία. Ο Απόστολος Παύλος, στην ομιλία του προς τους Πρεσβυτέρους της Εφέσου, αναφέρθηκε στους αιρετικούς, που θα προέλθουν από τους κόλπους της ίδιας της Εκκλησίας. «Εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πράξεις Κ', 29-30).

Σε μια επιστολή του ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στις αιρέσεις που αναπτύχθηκαν ακόμη και στην πρώτη Εκκλησία: «δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται εν υμίν» (Α Κορινθίους ια', 19). Η εμφάνιση των αιρέσεων αποδεικνύει δοκίμους τους Χριστιανούς, γιατί φανερώνει την σταθερότητά τους. Σε άλλη επιστολή του κάνει λόγο για το πώς πρέπει να αντίμετωπίζουν τον αιρετικό: «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Τίτ. Γ΄ 10-11).

Η πρώτη Εκκλησία αντιμετώπιζε τις αιρέσεις και προσωπικώς και συνοδικώς. Ο Απόστολος Παύλος στις επιστολές του αντιμετωπίζει πολλές τέτοιες ετεροδιδασκαλίες, άλλα και η Εκκλησία συνεκάλεσε την Αποστολική Σύνοδο στα Ιεροσόλυμα, για να αντιμετωπίσει τον τρόπο εισελεύσεως στην Εκκλησία των Ιουδαίων που ήθελαν να βαπτισθούν (Πράξεις ιε΄, 6-29). Η πρώτη αυτή Αποστολική Σύνοδος έγινε πρότυπο όλων των άλλων Συνόδων που συνεκλήθησαν μεταγενέστερα στην Εκκλησία. Στην συνέχεια, θα δούμε τα περί αιρέσεων και Συνόδων.

Συνήθως η αίρεση σε σχέση με την δογματική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι μια ετεροδιδασκαλία, που διαρθρώνεται και διατυπώνεται με έτερα δόγματα. Αλλά επειδή τα δόγματα, οι θεωρητικές διδασκαλίες, συνδέονται με την πρακτική ζωή, γι' αυτό και η αίρεση έχει σχέση με τον τρόπο ζωής αυτών που την κηρύττουν. Για παράδειγμα, η άποψη ότι ο Λόγος είναι κτίσμα του Θεού Πατρός, δείχνει ότι αυτός που την κηρύσσει δεν έχει αληθινή πνευματική γνώση του Θεού, γιατί, αν ήταν πραγματικός θεολόγος-θεόπτης, θα ήξερε ότι ο Χριστός ως Θεός είναι άκτιστος, η δόξα της θείας φύσεως είναι άκτιστη. Οπότε είναι φιλόσοφος-στοχαστής και όχι θεόπτης.

Συνήθως, η αίρεση περιορίζεται στην θεωρητική διδασκαλία και θεωρείται αιρετικός αυτός που αποκλίνει από τα θεσπισθέντα δόγματα της Εκκλησίας. Θα πρέπει, όμως, να δούμε την αίρεση ως προς την εσωτερική της διάσταση. Γιατί, όπως τα δόγματα είναι έκφραση της αποκαλύψεως, και η εφαρμογή των δογμάτων οδηγεί στην εμπειρία, έτσι και η αίρεση είναι απόκλιση από την αποκάλυψη, αλλά συγχρόνως καταστρέφει τον δρόμο προς την θέωση. Είναι σαν να υπάρχει ένα νοσοκομείο που δεν μπορεί να θεραπεύσει τον άνθρωπο.

«Όταν η Εκκλησία αντιμετωπίζει μία αίρεση, το κριτήριο ότι είναι αίρεση, είναι ότι ανατρέπει την εμπειρία της Πεντηκοστής που απεκαλύφθη η πάσα αλήθεια και ανακόπτει την πορεία των ανθρώπων προς την θέωση. Γι' αυτό είναι η αίρεση επικίνδυνη». 

Η ανατροπή της εμπειρίας της Πεντηκοστής γίνεται γιατί οι αιρετικοί αρνούνται την διδασκαλία των θεουμένων Πατέρων της Εκκλησίας, εγκαταλείποντας, δηλαδή, την αποκαλυπτική αλήθεια στηρίζονται, κυρίως, στην λογική τους, τον στοχασμό τους.

«Αλλάζουν την παράδοση εξ αιτίας λογικών σχημάτων που κάνουν, έχουν πιο πολλή εμπιστοσύνη στην λογική τους, παρά στην εμπειρία των θεουμένων, γι' αυτό συλλαμβάνουν κάτι με την λογική τους και ταυτίζουν αυτό με την πραγματικότητα περί Θεού. Όλες οι αιρέσεις προέρχονται από τέτοια εσφαλμένη βάση»

Αυτό σημαίνει ότι οι αιρετικοί στηρίζονται περισσότερο στην φιλοσοφία που είναι γεμάτη από λογισμούς, στοχασμούς και φαντασίες και δεν στηρίζονται στις αποκαλύψεις του Θεού.Επειδή στηρίζονται σε φιλοσοφικές αρχές, στην πραγματικότητα αρνούνται και την διδασκαλία που οδηγεί στην θεοπτία.

«Ο αρειανισμός δεν είναι αίρεση εξ επόψεως θεωρητικής επιστήμης και κακών στοχασμών απλώς. Ο αρειανισμός είναι αίρεση, διότι καταστρέφει την διδασκαλία της Θεώσεως. Δεν καταλαβαίνει το θέμα της Θεώσεως, τις σχέσεις μεταξύ κτιστού και ακτίστου κλπ. Και δεν μπορεί ποτέ μια αίρεση να μεταβάλλει το δόγμα σε βίωμα, διότι πάντοτε το δόγμα της παραμένει ένα κακό βίωμα και δεν θα είναι το βίωμα της Θεώσεως. Και αν δείτε όλες τις αιρέσεις, θα δείτε πάντοτε ότι τα κριτήρια των αιρέσεων είναι πνευματικά. Οι αιρέσεις είναι αιρέσεις, γιατί δεν οδηγούν εκεί που πρέπει να οδηγήσουν. Και δεν μπορεί η αίρεση να οδηγήσει στην σωστή πνευματική ζωή».

«Η αίρεση προέρχεται από έλλειψη καθάρσεως και φωτισμού.Όταν κανείς δεν έχει φωτισμό, διατρέχει τον κίνδυνο να πέσει σε αιρέσεις, διότι συγχέει την σκέψη του περί του Θεού με τον Θεό».

Ο αιρετικός δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό, γιατί δεν γνωρίζει την μέθοδο θεογνωσίας. Κάθε επιστήμη έχει την θεωρία και αυτή επιβεβαιώνεται με πείραμα και κάθε επαλήθευση του πειράματος οδηγεί στην ίδια θεωρία.

«Ο αιρετικός δεν κατέχει την μέθοδο καθάρσεως, φωτισμού και Θεώσεως, γι' αυτό και είναι αδύνατον να μάθει κανείς από αυτόν την μέθοδο της Θεώσεως».

«Η αίρεση συνίσταται στην αδυναμία να διακρίνει κανείς μεταξύ κτιστών και ακτίστων ενεργειών και ότι η αίρεση προέρχεται από το ότι είναι σκοτισμένος ο νους. Και επειδή είναι σκοτισμένος ο νους, ο άνθρωπος θεολογεί κατά φαντασία και στοχαστικά. Ενώ η πατερική θεολογία δεν είναι στοχαστική. Οι Πνευματικοί Πατέρες δεν στοχάζονται, διότι, εάν εστοχάζοντο, δεν θα υπήρχε αιτία κανένας να ξεφύγει από τον διάβολο. Και μπορεί κανείς να ξεφύγει από τα τεχνάσματα του διαβόλου».

Η αίρεση δεν αναφέρεται μόνον σε δογματικά θέματα, αλλά και στην πνευματική ζωή. Για παράδειγμα ο χωρισμός της Χριστιανικής ζωής σε θεωρητική (δόγμα) και πρακτική (ασκητική) είναι πλάνη. Μερικοί δέχονται τα δόγματα και αρνούνται τις προϋποθέσεις των δογμάτων.

Συμπερασματικά:

Αίρεση είναι η θρησκευτική διδασκαλία που παρεκκλίνει από τη γνήσια και αυθεντική Χριστιανική Πίστη και επομένως πλανεμένη, αντορθόδοξη και αντιχριστιανική.

π. Ιωάννη Ρωμανίδη 

Γέροντας Παΐσιος:... Το Άγιο Πνεύμα θα κινήσει γη και ουρανό...

Ο Θεός τις έσχατες μέρες θ’ απλώσει το πνεύμα Του κι εκτός της επίσημης εκκλησιαστικής δομής. Απλοί άνθρωποι θα μπορούν να λένε ουράνια πράγματα, σ’ αντικατάσταση κι εξισορρόπηση της φτώχειας των γερόντων και των λοιπών πνευματικών καθοδηγητών. Όσο θ’ αυξάνει η ανομία κι η αποστασία, κι η επίσημη Εκκλησία θα γίνεται ανεπαρκής και δεν θα πείθει, τότε θα πλουτίζονται κάποιες καρδιές με την παρουσία και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Κι αυτή θα είναι η λύση από δω και πέρα.

Η Θεία Πρόνοια θα φροντίσει με πολλή προσοχή κι αγάπη όλες τις δύσκολες κι αποφασιστικές στιγμές της ζωής σου. Κι αν χρειαστεί, δεν θα διστάσει και εκ των λίθων να εγείρει τέκνα τω Αβραάμ, εφ’ όσον απολιθώθηκαν αυτοί που έπρεπε να διδάσκουν τα μυστικά της πνευματικής ζωής, υγιώς, στον λαό του Θεού.

Θα σου πω ένα γεγονός, τι σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα θα εγείρει τέκνα τω Αβραάμ εκ των λίθων. Όταν συζητήσαμε με τον γέρο-Σωφρόνιο και του μετέφερα το ερώτημα κάποιων πατέρων, ότι στο Σινά υπάρχει βαθιά πνευματική ορφάνια και τέλεια εγκατάλειψη των παιδιών, αυτός πόνεσε πολύ και μου απάντησε: “Αδελφός υπ’ αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά εστί. Κι ο Θεός έχει υποχρέωση να καλύψει τα υπόλοιπα”.

Τότε αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα, να δω αν λειτουργεί αυτό το φαινόμενο. Σε κάποιο Μοναστήρι στην Ελλάδα, υπήρχε ένα ησυχαστήριο όπου ζούσε γέροντας και υποτακτικός. Ο γέροντας αυτός μούστειλε μήνυμα στο Σινά ότι θέλει να με δει. Όταν έφθασε η ώρα που θα πήγαινα στην Ελλάδα, αντιμετώπισα ένα ηθικό δίλημμα. Στο Μοναστήρι αυτό είχαμε διαφωνήσει με τον ηγούμενο και προφανώς η παρουσία μου εκεί, θα δημιουργούσε ένταση. Απ’ την άλλη, κάποιοι μοναχοί αυτού του Μοναστηριού, απλά παιδιά, μούστειλαν το δικό τους μήνυμα μ’ ένα μου γνωστό: “Πληγωθήκαμε που πέρασες και δεν ήρθες να μας δεις. Μη το ξανακάνεις”.

Δηλαδή το θέμα ήταν πολύ απλό: Ο μεν άγιος Καθηγούμενος και 2-3 μοναχοί του που αποτελούσαν την κάστα του, φοβόντουσαν ότι ετούτος είναι επαναστάτης και θα χαλάσει τα καλογέρια του (και με το δίκιο του βέβαια φοβόταν). Αλλά τα καλογέρια αγαπούσαν τον επαναστάτη, διότι είναι πανανθρώπινο φαινόμενο αυτό· ο επαναστάτης ν’ αγαπιέται σχεδόν απ’ όλους.

Μπροστά λοιπόν σ’ αυτό το δίλημμα, πήγα σ’ ένα μοναχό που τάτσουζε συχνά· κι εκείνη τη στιγμή τάχε τσούξει λίγο παραπάνω. Όταν άκουσε το πρόβλημά μου, έκανε το κεφάλι του μερικές κινήσεις πέρα-δώθε σαν εκκρεμές, ψάχνοντας το κέντρο για να σταθεροποιηθεί· κι αφού το κατόρθωσε, μου απάντησε:

– Άκου δω Μιχαήλ. Θα πρέπει ν’ ανεξαρτοποιηθείς από τέτοια φαινόμενα. Έχεις δουλειά σ’ αυτό το ησυχαστήριο; Τράβα να κάνεις τη δουλειά σου. Και μετά, δες μέσα σου· εάν σου πάει να περάσεις για καφέ απ’ το Μοναστήρι, μην υπολογίζεις κανένα. Τράβα και στρώσου στο αρχονταρίκι και πιες τον καφέ σου άνετα και γράψτους όλους. Αν όμως η καρδιά σου σφίγγεται, μην πας. Όσο δε για τον τρόπο σου, είναι υπερβάλλοντες συναισθηματισμοί όλ’ αυτά και δεν είναι για μας τέτοια πράγματα. Γι’ αυτό γινόμαστε και μοναχοί, να ζούμε αδέσμευτοι κι ελεύθεροι σαν τα πουλιά.

Άπλωσε το χέρι του κι έπιασε ένα μπουκάλι και συνέχισε:

– Να σε κεράσω ένα κονιάκ πριν φύγεις.

Συμπέρασμα: Εάν πραγματικά το θέλεις και χρειάζεσαι κάτι πνευματικό, από μια απλή συμβουλή μέχρι καθοδήγηση κι επεξήγηση σε υψηλή προσευχητική κατάσταση, τότε το Άγιο Πνεύμα θα κινήσει γη και ουρανό για να βρει τον κατάλληλο που σου χρειάζεται. Κι αν δεν υπάρχει αυτός, τότε θα σου στείλει άγγελο για να κάνει τη δουλειά Του. Αρκεί μόνο να λαχταράς πραγματικά μέσα σου το Θεό.

iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

Δυστυχῶς!

Δυστυχῶς, δυστυχέστατα, καθημερινὰ ἀποδεικνύεται ὅτι βρισκόμαστε κοντὰ στὰ ἔσχατα, ὅσο ὁποτεδήποτε ἄλλοτε. Ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν. Ὁ καθένας μας τραβάει τὸ δικό του δρόμο. Ὅσοι μιλοῦν γιὰ τὴν Ἀκρίβεια, δηλαδὴ τὸν ἀσφαλῆ δρόμο ποὺ χάραξαν καὶ μᾶς παρέδωσαν οἱ Πατέρες, ἔχουν χαρακτηριστεῖ ζηλωτὲς ἢ γραφικοί, κι ἔτσι οἱ ἄλλοι, οἱ «συνετοί», τοὺς ἔχουν βάλει στὴν ἄκρη.

«Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκειακοὶ αὐτοῦ»!

Παραθέτουμε χωρὶς νὰ σχολιάσουμε τώρα, τὸν περίεργο καὶ βλάσφημο λόγο τοῦ π. Νικολάου Μανώλη, ποὺ ἀκούγεται στὸ βίντεο ποὺ ἀναρτήθηκε χθές (ἐδῶ https://katanixis.blogspot.gr/2017/06/2017_99.html)· εἶπε:

«Είμαι ανάρχας, δεν είμαι του καθώς πρέπει, ἔχω ἐπιβιώσει μὲ τὸ ἀναρχικὸ σύστημα. “Ἄναρχος Πατήρ”, λέμε. Μ’ αὐτὸ τὸ σύστημα τοῦ “Ἄναρχου Πατέρα”. Δὲν μπορῶ νὰ μπῶ σὲ καλούπια, δὲν μπορῶ νὰ μπῶ σὲ σύστημα»!

Οἱ κρίσεις δικές σας!

Αὐτὴ ἡ σύγχυση φανερώνεται καὶ σὲ ἄλλο κείμενο, ποὺ σχετίζεται μὲ τὸ Ἡμερολόγιο καὶ εἴδαμε δημοσιευμένο στὰ ἱστολόγια. Ὁ συγγραφέας του κατηγορεῖ ὡς ἀδιάκριτους καὶ ἀφώτιστους, ὅσους ἀσχολοῦνται μὲ αὐτό, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἴδιος δὲν βλέπει τὸ διχασμὸ ποὺ προκαλεῖ ἡ ἀναγωγὴ σὲ δόγμα τοῦ Ἡμερολογιακοῦ. Ἀπέδειξε μὲ τὸ τελευταῖο του βιβλίο ὁ κ. Ἰωάννης Ρίζος τὴν ἐπιμονὴ τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, νὰ μὴ θέλουν οὔτε κἂν νὰ συζητήσουν τὴν συμπόρευση «ἐν κοινωνίᾳ» μαζί τους στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως. Θέτουν τὸ Ἡμερολόγιο ὡς θέμα Πίστεως. Ἂν δὲν ἀσπαστοῦμε τὸ Ἡμερολόγιο, δὲν μποροῦμε νὰ κοινωνοῦμε ἀπὸ τὸ ἴδιο Ποτήριο. Εἴμαστε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, δηλαδή. Μᾶς παρομοίασαν μάλιστα μὲ τοὺς «Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς», μᾶς θεωροῦν ἐπίσημα «δυνάμει αναθεματισμένους»! Γράφει ὁ κ. Μάννης:

«Αν εντρυφήσετε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα δείτε ότι παρόμοιες συνεργασίες δεν υπήρξαν ποτέ. Πως ήταν, φερειπείν, δυνατόν, οι Ορθόδοξοι προ της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου να συνεργάζονταν με τους Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς(μόνο και μόνο επειδή είχαν κοινό εχθρό τον Αρειανισμό), από την στιγμή μάλιστα που οι τελευταίοι επέμεναν στις πλάνες τους; Δεν αρκεί λοιπόν κάποιος να πολεμά τον Οικουμενισμό, για να υπάρχει "συνεργασία". Πόσο μάλλον όταν με την λέξη "συνεργασία" εσείς εννοείτε να προδώσουμε τους Πατέρες μας και να συνταχθούμε με τα τερτίπια του Μεταξάκη, του Παπαδόπουλου και των άλλων Οικουμενιστών που έσχισαν την Εκκλησία και δίωξαν τους Ορθοδόξους» (ἐδῶ).

Γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἂν χρειαστεῖ θὰ ἐπανέλθουμε. Τώρα ἐπαναλαμβάνουμε τὴν διαπίστωση. Καιρὸς ἐσχάτων! Καὶ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει διάθεση μὲ ταπείνωση, χωρὶς ἀποκλεισμούς, νὰ βρεθοῦν μαζί, ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ τῆς αἱρέσεως καὶ νὰ ἀποφασίσουν τὴν δράση τους, ΟΧΙ κατὰ τὸ θέλημά τους, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Κι ἂν δὲν τὸ κάνουν, ὁ Οἰκουμενισμὸς θὰ θριαμβεύσει"ἀπολέμητος"!

Σημάτης Παναγιώτης

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Συνέρχεται η Ιεραρχία χωρίς καμιά αναφορά στην αιρετική Κολυμπάριο Σύνοδο!!! ---Άπαντες οι Ποιμένες την ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ! ---Αιρετικοί και αντι-Οικουμενιστές μαζί (σαν αδελφάκια) υπηρετούν την νέα "εκκλησία" του Οικουμενισμού!

Ιερά Σύνοδος Εκκλησίας Ελλάδος:

Σύγκληση της Ιεραρχίας 3-6 Οκτωβρίου

Συνεδρίασε σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και αποφάσισε πως 3-6 Οκτωβρίου 2017 θα συγκληθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου θα συζητηθεί σειρά θεμάτων.

Το ανακοινωθέν της Συνόδου αναφέρει:

Συνήλθε σήμερα, Τρίτη 6 Ιουνίου 2017, στην πρώτη Συνεδρία Της για τον μήνα Ιούνιο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 160ής Συνοδικής Περιόδου, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Ακολούθως αποφάσισε την Τακτική Σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 3, 4, 5, και 6 Οκτωβρίου ε.έ., οπότε θα πραγματοποιηθούν οι κάτωθι Εισηγήσεις:

1. «Μύθοι και πραγματικότης επί του θέματος της σχέσεως Εκκλησίας και Πολιτείας εν όψει της Συνταγματικής Αναθεωρήσεως». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.

2. «Η πορεία του θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Αξιολόγησις-Προβλήματα-Προοπτικές». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.

3. «Τροποποίησις Κανονισμού περί Εφημερίων και Διακόνων». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος.

4. «Σχέδιο Κανονισμού περί Διοικητικής Διαδικασίας». Εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Τέλος, η Δ.Ι.Σ. έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα της ημερησίας διατάξεως.

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

Ανήθικα «υποχρεωτικά» μαθήματα

Ανήθικα «υποχρεωτικά» μαθήματα: 

Μαθήτρια 3ης Λυκείου περιγράφει τον ηθικό ξεπεσμό 

του ελληνικού σχολείου!

Το παρακάτω αποτελεί αληθινό περιστατικό σε ιδιωτικό σχολείο και φαίνεται να είναι η απαρχή δεινών.

Μαθήτρια 3ης Λυκείου σε ιδιωτικό σχολείο, περιγράφει μια “αναγκαία” σχολική παρουσίαση:

«Μας ενημέρωσαν ότι η συγκεκριμένη δίωρη παρουσίαση αποσκοπούσε στην πληροφόρηση μας σχετικά με το AIDS. Όλα τα παιδιά θεωρήσαμε ότι θα ήταν αρκετά χρήσιμη . Ξεκίνησε η ενημέρωση καλώντας μας να συμμετέχουμε σε μια έρευνα προκειμένου να ελέγξουν τις γνώσεις μας σχετικά με την εν λόγω νόσο. Αργότερα κληθήκαμε να λάβουμε μέρος σε μια διαδραστική διαδικασία, κατά την οποία δινόταν σε κάθε μαθητή και μαθήτρια μια καρτέλα και ένα ποτήρι, το οποίο περιείχε κάποιο υγρό. Στην καρτέλα υπήρχαν γραμμένα στοιχεία πληροφορίες και χαρακτηριστικά κάποιων “τυχαίων” ανθρώπων/χαρακτήρων, π.χ. μια καρτέλα έγραφε:

«Ο Ορέστης είναι ιατρός 45 ετών, στις σχέσεις του προτιμά άτομα του ίδιου φύλλου, είναι ευκολόπιστος και ποτέ δεν απαιτεί στις σχέσεις του χρήση μέσων προφύλαξης». Στα ποτήρια τώρα υπήρχε είτε κάποιο οξύ είτε κάποια βάση. Το οξύ συμβόλιζε τα υγιή άτομα ενώ η βάση τα μολυσμένα άτομα με τον ιό HIV. Το κάθε παιδί λοιπόν έπρεπε να ενσαρκώσει το ρόλο του προσώπου της καρτέλας που κατείχε και παράλληλα να συνομιλήσει με τα άλλα παιδιά ώστε να μάθει τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες τους, όπως τα όριζαν οι καρτέλες τους. Εάν οι επιθυμίες και οι συνήθειες των προσώπων ταίριαζαν τότε ανακάτευαν τα υγρά από τα ποτήρια τους, αυτό το ανακάτεμα συμβόλιζε την μεταξύ τους συνουσία. Αν τύχαινε το οξύ να ανακατευθεί με την βάση τότε γινόταν χημική αντίδραση η οποία είχε οπτικό αποτέλεσμα (χρωματισμό του υγρού) και σήμαινε ότι «μολύνθηκε» και το άλλο παιδί. Με αυτό τον τρόπο ήθελαν να αποδείξουν ότι στατιστικά ήταν πολύ εύκολο να αποκτήσει κάποιος τέτοια νοσήματα.

Αμέσως μετά ακολούθησε μια νέα ενημέρωση η οποία αποσκοπούσε στο να πείσει τους μαθητές ότι η επικινδυνότητα (την οποία το προαναφερθέν πείραμα απέδειξε) σχεδόν εκμηδενίζεται σε οποιαδήποτε σχέση αν χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο προφυλακτικό μέσο. Μάλιστα μας έδειξαν κάποιες διαφάνειες στις οποίες με σκίτσα και εικόνες πληροφορούμασταν για τον τρόπο χρήσης και τοποθέτησης αυτών προς αποφυγή ατυχημάτων. Τόνισαν και υπερτόνισαν μάλιστα ότι πάντα πρέπει να έχουμε ένα μαζί μας γιατί ποτέ δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει η «επιθυμία» και μάλιστα παίρνοντας ειρωνικό ύφος είπαν πως εάν διαφωνούμε καλύτερα θα ήταν να ζήσουμε σε μοναστήρι… Στην συνέχεια μας υπέδειξαν τις καλές ποιότητες προφυλακτικών καθώς και από πού μπορούμε να τα προμηθευτούμε. Μας είπαν πως υπάρχουν προφυλακτικά με «ωραία χρωματάκια» καθώς και με πολύ ωραίες «γεύσεις»… !!! κατάλληλες για την περίπτωση που προτιμάμε τον στοματικό έρωτα…!!! Αυτό είναι κάτι που με ενόχλησε και προβλημάτισε ταυτόχρονα διότι όταν έβλεπα εικόνες ή άκουγα συζητήσεις που υπονοούσαν αυτή την πρακτική νόμιζα ότι γινόταν λόγος για το «φιλί», τώρα όμως που γνωρίζω έρχονται άλλες εικόνες στο μυαλό μου ακόμα και στο ύπνο μου δημιουργώντας μου εφιάλτες… Η συγκεκριμένη αναφορά δημιούργησε αρκετά ερωτήματα στα παιδιά, οπότε οι υπεύθυνοι δεν έχασαν την ευκαιρία να λύσουν κάθε απορία ζητώντας μας παράλληλα συγνώμη διότι σε αντίστοιχες ενημερώσεις μοιράζουν προφυλακτικά με σκοπό να υπάρχει εξοικείωση, αλλά δυστυχώς δεν είχαν αποθέματα.

Στο τέλος της παρουσίασης, πήρε τον λόγο η υπεύθυνη του Σχολείου (ηλικιωμένη καθολική καλόγρια) και είπε πως όλα αυτά δεν είναι ακόμα(;) για την ηλικία μας, πως πρέπει να διατηρούμε τις ισορροπίες και πως προς το παρόν οφείλουμε να επικεντρωθούμε στα διαβάσματα μας.

Κλείνοντας να αναφέρω ότι ρωτώντας τους συμμαθητές μου συμφωνήσαμε στο γεγονός πως μας είχε δοθεί χαρτί ενημέρωσης πως θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση για το AIDS και τίποτα άλλο σχετικό με τις ανωτέρω τραγικές περιγραφές ενώ δεν προηγήθηκε αίτηση στην οποία οι γονείς καλούνταν να υπογράψουν για την συμμετοχή των παιδιών τους, όπως συνήθως γίνετε. »

http://scripta---manent.blogspot.gr

Αποστασία των Ποιμένων — Προσηλυτισμός των πιστών στην παναίρεση του οικουμενισμού

Οι παρεξηγήσεις πού χωρίζουν τούς ορθοδόξους αντιοικουμενιστές

Υπάρχει μεγάλη παρεξήγηση που την εκμεταλλεύεται ο διάβολος για να μας διαβάλλει, να μας διαιρεί και να κάνει την δουλειά του, να βασιλεύει.

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής έφυγε από τις παρατάξεις των ζηλωτών και γύρισε στα μοναστήρια. Γιατί τό έκανε;

Διότι τό 1950 οι παρατάξεις των ζηλωτών έβγαλαν εγκύκλιο η οποία καταδίκαζε τήν κρατούσα Εκκλησία τού νεού ημερολογίου ως αιρετική μέ άκυρα μυστήρια.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ν’ ανησυχήσει, νά προσευχηθεί καί νά δεί όραμα ότι ξέφυγε από τό Άγιον Όρος καί βρίσκονταν σ’ ένα βράχο μέ κύμα έτοιμος νά πνιγεί, οπότε άφησε τούς ζηλωτές καί γύρισε στό Πατριαρχείο, όμως δέν μνημόνευε τόν Πατριάρχη, διότι άλλο είναι τό Πατριαρχείο καί άλλο ο Πατριάρχης.

Όταν ο Πατριάρχης κηρύττει «γυμνή τη κεφαλή» αιρετικές απόψεις, φεύγεις απ’ αυτόν, αλλά όχι καί από τήν Εκκλησία. Αυτό έκανε καί ο Γέροντας Ιωσήφ όταν είδε ότι οι ζηλωτές έφευγαν, όχι μόνο από τόν αιρετικό Πατριάρχη, αλλά καί από τήν Εκκλησία τήν οποία έλεγαν αιρετική καί έφτιαχναν άλλες εκκλησίες–παρατάξεις πού η μία απέρριπτε τήν άλλη. Έτσι έκανε καί ο άγιος γέροντας Παΐσιος, έκοψε τό μνημόσυνο, άλλα δέν μπήκε στίς παρατάξεις νά μαλώνει γιά τίς κεφαλές τους.

Έτσι καί τώρα φεύγουμε μακριά από τόν αιρετικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο καί δέν τόν μνημονεύουμε, αλλά δέν κάνουμε δική μάς εκκλησία. Παραμένουμε εντός τής Εκκλησίας καί παρακαλούμε τόν Θεό νά στείλει ορθόδοξο Πατριάρχη νά καταδικάσει τήν αίρεση τού Οικουμενισμού καί όλους τούς καινοτόμους τής Εκκλησίας, κληρικούς καί θεολόγους.

Ο Γέροντας Ιωσήφ μέχρι τέλους τής ζωής τού δέν μνημόνευε Πατριάρχη καί όλα τά μοναστήρια της συνοδείας του (Οι υποτακτικοί του);;; μέχρι τό 1973 δέν μνημόνευαν, όμως τό ’73 εξαρχία του Πατριαρχείου είπε στό Άγιον Όρος, όποιος δέν μνημονεύει τόν Πατριάρχη καθαιρείται καί έτσι άρχισαν τήν μνημόνευση. Άλλους ηγουμένους πού δέν μνημόνευσαν τούς καθαίρεσαν, όπως τόν Αγιοπαυλίτη Ανδρέα, τόν Γρηγοριάτη Αθανάσιο, τόν Ξενοφωντινό Ευδόκιμο, τόν Εσφιγμενίτη Αθανάσιο καί μόνο η Εσφιγμένου συνέχισε νά μήν μνημονεύει.

Άν έκαναν καλά ή κακά πού προτίμησαν τήν μνημόνευση από τήν καθαίρεση καί τήν μοναχική ανάπτυξη από τήν ομολογία πίστεως, ας τό κρίνει ο Θεός.

Αυτό πού έχει τώρα σημασία είναι ότι έχουμε τουςΟικουμενιστές οι οποίοι είναι όλοι ενωμένοι καί εμάς τούςαντιοικουμενιστές πού είμαστε όλοι χωρισμένοι.

Άς ενώσουμε όλοι τήν ορθόδοξη πίστη μας και να προσευχηθούμε ο Θεός νά διώξει από τήν ποίμνη Του όλα τά ζιζάνια πού πνίγουν τά στάχυα πού έσπειρε.

Άς φανερώσουμε στόν λαό του Θεού τήν μεγάλη αποστασία των Ποιμένων από τόν Θεό καί τόν προσηλυτισμό των πιστών στήν παναίρεση του οικουμενισμού καί τήν δολιότητα τής Συνόδου τής Κρήτης η οποία εισήγαγε πανορθόδοξα καί συνοδικά την αίρεση του οικουμενισμού στήν ορθόδοξη Εκκλησία.

Σκανδαλισμένος Αγιορείτης Μοναχός

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Η διακοπή μνημοσύνου...

Ἀκροατής: Τὴν ἑρμηνεία ποὺ κάνανε στὸν Κανόνα, ἐγὼ ποὺ τὸ διάβασα λίγο μπερδεύτηκα, δὲν κατάλαβα τί ἐννοούσαν. Λέει ὅτι ἕνας ἱερέας μπορεῖ νὰ διακόψει τὸ Μνημόσυνο, ὅταν ὅμως ἡ αἱρετική του θέση ἐμφανιστεῖ ἐνώπιον Συνόδου.

π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς: Ναί, ὁ Κανόνας γράφει ὅτι γιὰ νὰ εἴμαστε σίγουροι πὼς δὲν κάνουμε σχίσμα, πρέπει ἡ αἵρεσις ποὺ θὰ κηρυχθεῖ, νὰ εἶναι μιὰ αἵρεση γνωστή, νὰ μὴν εἶναι ἄγνωστη καὶ νὰ ἔχει συζητηθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους ἢ νὰ ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ Συνόδους προηγούμενες, ἢ νὰ τὴν ἔχουν καταδικάσει κάποιοι Ἅγιοι τὴν αἵρεση αὐτή, γιὰ νὰ εἶναι σίγουρος ὁ καθένας, ποῦ βαδίζει. 

Σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση ποὺ εἶναι μιὰ αἵρεση γνωστή, καταδικασμένη ἀπὸ Συνόδους ἢ ἀπὸ Πατέρες –λέει ὁ Κανόνας– οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἀποτειχίζονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὅταν τὴν κηρύττουν αὐτὴν τὴν αἵρεση «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», καὶ νὰ μὴν μνημονεύουν οἱ ἱερεῖς τοὺς αἱρετικοὺς Ἐπισκόπους στὴν Θ. Λειτουργία.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr