Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγει το διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας "στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθεί τους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδος στους ιερούς ναούς

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο μεν Πατρών τον παρασημοφόρησε ανήμερα του αγίου Ανδρέουστον ομώνυμο ναό ("ξέχασε" το γεγονός ότι υπέγραψε το πανάθλιονομοθέτημα περί "αλλαγής φύλου") , 

ο δε Καλαβρύτων τον επαίνεσεμέσα από το ιστολόγιό του για κάποιες δηλώσεις τουχαρακτηρίζοντάς τον "ομολογητή της Ορθοδόξου Εκκλησίας"!!!! http://mkka.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html

QUO VADIS Ελλαδική Εκκλησία;

Ο ένοχος της υπογραφής του νομοθετικού εκτρώματος που προάγειτο διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας"στεφανώνεται" από επισκόπους της Εκκλησίας, αντί να δεχθείτους μύδρους τους από άμβωνος και να του απαγορευθεί η είσοδοςστους ιερούς ναούς.

Αυτού του είδους το παράδειγμα κατέλιπαν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων;

ΛΥΚ. ΝΑΝΗΣ

Ο Παλαιοημερολογίτης ΜΕΘΟΔΙΟΣ συκοφαντεί και υβρίζει τους Αγίους του Θεού, ΠΑΪΣΙΟ, ΠΟΡΦΥΡΙΟ, ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ και ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ!

Οἱ Παλαιοημερολογίτες συνεχίζουν νὰ βλασφημοῦν, ἀρνούμενοι νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ διὰ τῶν συγχρόνων Ἁγίων θαυματουργεῖ! Οἱ Ἅγιοι κατ' αὐτοὺς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, οὔτε κἂν γνωρίζουν σὲ τί ...Θεὸ πιστεύουν!!! Γιατὶ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο –κατ’ αὐτούς– εἶναι πλάνη, σχίσμα καὶ αἵρεση!

Στὸ παρακάτω βίντεο ὁ ἐσφιγμενίτης Μεθόδιος δὲν ντρέπεται νὰ κατηγορεῖ ὀνομαστικὰ τοὺς Ἁγίους Παΐσιο, Πορφύριο καὶ Ἰάκωβο, ποὺ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ποιός τοὺς ἁγιοκατάταξε, ὁ Θεὸς «μιλᾶ» δι’ αὐτῶν, ἀφοῦ δι’ αὐτῶν συνεχίζει νὰ ἐνεργεῖ θαύματα!

Ἀκόμα καὶ τὸν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (ποὺ κάποια Παλαιοημερολογίτικα ἱστολόγια προβάλλουν καὶ χρησιμοποιοῦν πρὸς τὸ συμφέρον τους ὡς ὑπέρμαχο τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου) δὲν διστάζει νὰ κακολογεῖ καὶ νὰ εἰρωνεύεται ὁ ἐσφιγμενίτης Μεθόδιος γράφων: «Ὁ Φιλόθεος Ζερβᾶκος μιὰ ζωὴ δὲν ἤξερε τί Θεὸ πίστευε, πότε (πήγαινε) μὲ τὸ Παλιό, πότε μὲ τὸ Νέο. Πότεἔτσι, πότε ἀλλιῶς»!

Ἄρα, τὸ πρόβλημά τους δὲν εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός, (ἐκτὸς ἂν θεωρηθεῖ ὡς Οἰκουμενιστὴς καὶ ὁ γέροντας Φιλόθεος), ἀλλὰ τὸ Ἡμερολόγιο!

Οἱ βλασφημίες τοῦ ἐσφιγμενίτη Μεθόδιου εἶναι ἀνυπόφορες, ἀφοῦ φτάνει νὰ θεωρεῖ (ὅπως ὁ παλαιοημερολογίτης π. Νικόλαος Δημαρᾶς) ὡς «ἐργάτες τῆς ἀνομίας» καὶ «λύκους» καὶ δαιμονισμένους τοὺς Ἁγίους Παΐσιο καὶ Πορφύριο! 

Τὸ σχετικὸ βίντεο ἐδῶ: https://www.youtube.com/watch?v=0rrdfnRwW6o

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Ανατροπή του Ευαγγελίου με την ..."ανοχή" των εκκλησιαστικών ηγετών!

Καί νέα χείρων «ὕβρις»

«Νά δοῦμε ἀκόμα ποῦ θά φτάσουμε! Δέν ἀφήσαμε βρωμιά, δέν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη πού νά μήν τήν κάνουμε, δέν ἀφήσαμε πονηρό διαλογισμό πού νά μήν τόν ποῦμε ἤ νά μήν τόν γράψουμε μέ τή μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιά ὁλότελα. Γινήκαμε ἕνα τρελλό κοπάδι, πού μᾶς σαλαγᾶ ὁ διάβολος μέ μιά βουκέντρα κι ἐμεῖς τρέχουμε λαχανιασμένοι... », ἔγραφε πρίν ἀπό μερικά χρόνια ὁ Φώτης Κόντογλου. 

Ἀλήθεια, μποροῦσε κανείς νά φανταστεῖ ὅτι θά φτάναμε τόσο σύντομα σέ τέτοιο σημεῖο παρακμῆς καί ἀπόπτωσης! Μέ νόμο τοῦ κράτους ἀλλάζει κανείς φύ­λο μέ μία ἁπλή αἴτηση, μέσα σέ λίγα λε­πτά! Τήν ἀλλαγή αὐτή μάλιστα μποροῦν νά τήν ἐπιχειρήσουν ἀκόμη καί δεκαπεντάχρονοι ἔφηβοι! Ἐπιπλέον, ἔχει κανείς τή δυνατότητα νά ἀλλάξει φύλο ὄχι μό­νο μία φορά. Ἄν μετά ἀπό κάποιο χρονι­κό διάστημα τό μετανιώσει, μπορεῖ καί πάλι νά ἀλλάξει μέ τήν ἴδια συνοπτική διαδικασία! Ἔτσι, πλέον δημιουργεῖται ἀναστάτωση καί σύγχυση μέ τήν τόσο ἐ­πιπόλαιη θεσμοθέτηση νόμου, ὁ ὁποῖος ἀντιβαίνει πρός τή φυσιολογία, τήν ὀν­τολογία καί τή βιολογία τοῦ ἀνθρώπου καί ὁδηγεῖ στήν ὁμοφυλοφιλία.

Ἀνατρέχοντας στήν ἁγία Γραφή, ἀπό τό πρῶτο κιόλας κεφάλαιο τῆς Γενέσεως πληροφορούμαστε ὅτι ὁ Θεός, πού «ἐποίησε» τά πάντα «καλὰ λίαν», «ἐποίησε» τήν κορωνίδα τῆς δημιουργίας «τὸν ἄν­θρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ...» (1,31). Τόν ἔ­πλασε μέ ἰδιαίτερο τρόπο καί τόν προί­κισε μέ χαρίσματα καί δυνατότητες πού, ἐάν τίς ἀξιοποιήσει σωστά, μπορεῖ νά φτάσει στήν κατά χάρη θέωση. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε, ὡς «ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γέ 1,26), μέ σκοπό νά γίνει συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ πανάγαθος Κύριός μας ἐξασφάλισε μιά ἁρμονική κοινωνία μέ ψυχικά ἰσορροπημένους καί εὐτυχισμένους ἀνθρώπους. Τώρα, ὅμως, τό ψηφισθέν νομοθέτημα καταστρατηγεῖ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀναιρεῖ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί πλήττει εὐθέ­ως αὐτό τό κύτταρο τῆς κοινωνίας, τήν οἰκογένεια, τήν ὁποία καί ὑπονομεύ­ει. 

Δυστυχῶς, οἱ ὁρισθέντες ἀπό τόν λαό γιά τήν εὐημερία τοῦ τόπου ταγοί μας -ἀντί νά σκύψουν μέ ὑπευθυνότητα καί νά ἐπιλύσουν τά οὐσιαστικά προβλήματα τοῦ τόπου μας- ψήφισαν, χωρίς νά λάβουν ὑπ᾽ ὄψη τους ὅτι ἕνα τέτοιο νομοθέτημα μπορεῖ νά λειτουργήσει προτρε­πτικά, καθώς πολλοί ἔφηβοι ἔχουν γενικά χαμηλή αὐτοεκτίμηση καί βρίσκονται στήν περίοδο τῶν ἐσωτερικῶν ἀνα­- ζητήσεων καί ἀνακατατάξεων. Οὔτε ὑ­πολόγισαν τίς σοβαρές ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογία καί στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τά ὁποῖα θά βιώνουν τή σύγχυση φύλου, ὅταν τά ἴδια θά ἐπιχειροῦν τήν ἀλλαγή ἤ «διόρθωση» φύλου· καί ὅταν ἀργότερα γίνουν γονεῖς, θά μεταδίδουν στά παιδιά τους τήν ἴδια σύγχυση φύλου. Τώρα πιά μέσα σέ αὐτό τό ἄφυλο τοπίο, πού δημιούργησαν οἱ ἐθνοπατέρες, τή σκυτάλη τῶν συζητήσεων παίρνει ἡ «διαγραφή φύλου»!

Εὔλογα ἀναρωτιέται κανείς: Πῶς μπορεῖ νά διασφαλισθεῖ ἡ ψυχική ὑγεία τοῦ ἀλλάζοντος φύλο, τή στιγμή πού καταργεῖται ἡ ἰατρική γνωμάτευση καί ἀρ­κεῖ μία «ἁπλή δήλωση»; Τά τόσα περι­- στατικά δυστυχισμένων ὑπάρξεων πού αὐτοκτόνησαν μετά τήν ἀλλαγή φύλου δέν προβληματί­ζουν κανέναν; 

Ἄξιο ἀπορίας, ἐπίσης, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἀγνοήθηκε ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ ἀνακοίνωσή της ἐπι­σήμανε πρίν τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου σέ ὅλους τούς βουλευτές: «Τό φύλο στόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ἱερή παρακαταθήκη καί ὑπηρετεῖ στή βάση τῆς ψυχο­σω­μα­τικῆς συμπληρωματικότητας τό μυ­στή­ριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀγάπης. Ὑπό τήν ἔννοια αὐτήν, δέν εἶναι ἐπιλέξιμο, ἀλλά ὡς δῶρο ἀποτελεῖ θεῖο χάρισμα στόν ἄν­θρωπο πού πρέπει αὐτός νά ἀξιοποιήσει γιά τόν ἁγιασμό του... Τό προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεῖ τό αἴσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἤθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἄν­θρωπο. Ἀντί νά λιγοστεύει τή σύγχυση καί τίς ψυχικές διαταραχές, θά τίς αὐξήσει καί θά δώσει διαστάσεις ἐπικίνδυνου κοινωνικοῦ φαινομένου. Ἰδίως ὅταν ἐ­πεκτείνει τίς δυνατότητές του καί μεταξύ τῶν μαθητῶν, δημιουργεῖ ἐκρη­κτική κατάσταση καί στά σχολεῖα». Καί τό Ἅγιο Ὄρος μέ ἀνακοίνωσή του ὑπογράμμισε ὅτι καταστρατηγεῖται «ἀπροκαλύπτως εἰς τήν Ὀρθό­δο­­ξον Πατρίδα μας ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ».

Ἀλλά καί ἡ Παιδοψυχιατρική Ἑταιρεία Ἑλλάδος - Ἕνωση Ψυχιάτρων Παιδιῶν καί Ἐφήβων γνωμοδότησε: «Θεω­ροῦμε καθῆκον μας νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας γιά τήν ἐπέκταση τῆς δυνα­τότητας ἀλλαγῆς φύλου σέ ἄτομα αὐ­τῆς τῆς ἡλικίας (15 μέχρι τήν ἐνηλι­κίω­ση), ἡλικία ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπό ρευστότητα τῆς διαμορφούμενης ταυ­τό­τη­τας φύλου, καθώς καί τίς ἀνησυχίες μας ὅτι ἡ ἐμπλοκή τῶν ἐν λόγῳ νέων στή διαδικασία θά ἐπιβαρύνει παρά θά βελτιώσει τήν ψυχική ἀποκατάσταση… 

Ἡ σύγχρονη ἰατρική βιβλιογραφία ἐπισημαίνει ὑψηλότερη ψυχοπαθολογία σέ ἄτομα μέ “Δυσφορία Φύλου” σέ σχέση μέ τό γενικό πληθυσμό». Προσθέτει ἀκόμη ὅτι «παρατηρεῖται ὑψηλή συννοσηρότητα κατάθλιψης καί αὐτοκτονικότητας, πού δέν ὑποχωρεῖ μέ ἰατρικές διαδικασίες ἀλλαγῆς φύλου, καί δυσφορία πού παραμένει, πα­ρά τυχόν ἐπιτυχεῖς κοινωνικές μεταβάσεις».

Ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς κ. Σταῦ­ρος Μπαλογιάννης ἐπιβεβαιώνει: «Οἱ δομικές διαφορές στόν ἀνδρικό καί γυναι­κεῖο ὀργανισμό, ἄν παραβιαστοῦν, ὁδηγοῦν σέ σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές καί εἰδικά στήν παιδική ἡλικία».

Ἀναμφισβήτητα, ἀποτελεῖ παραλογισμό καί παραφροσύνη, ἀλλά καί πρωτοφανῆ «ὕβριν» κατά τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά ἔχει τήν ἀξίωση ὁ ἄνθρωπος νά ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς πεπερασμένης φύσεώς του. Ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ «ἄ­τη». «Στῶμεν κα­λῶς», ἀδελφοί! 

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προειδοποιεῖ: «Πρὸ συντριβῆς ἡγεῖ­ται ὕβρις, πρὸ δὲ πτώματος κακοφροσύνη» (Πα 16,18). 

Ποῦ, λοιπόν, πᾶμε; Ὁδεύουμε ὁ­λο­τα­χῶς πρός τήν αὐτοκαταστρο­φή μας, ὅ­πως συνέβη μέ τά Σόδομα καί τά Γόμορα στήν Παλαιά Διαθήκη; Τελικά, στήν πατρίδα μας, πού κάθε γωνιά της εἶναι ποτισμέ­νη καί μυρωμένη μέ ἅγια αἵμα­τα ἡρώων καί μαρτύρων, δέν θά πρέπει νά μείνει τίποτε ὄρθιο; Τά πάν­τα πρέπει νά γκρεμιστοῦν στό ὄνο­μα τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καί τῆς δῆθεν προόδου; Θά πρέπει νά ἰσοπεδωθεῖ καί νά ἀφανιστεῖ ἀκόμη καί αὐτό τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ὡς «εἰκόνα τοῦ Θεοῦ»; Εἶναι φοβε­ρό! Ἡ Ἑλλάδα χάνεται, ἀρ­γοπε­θαί­νει! 

Ἡ ἔνδοξη πατρίδα μας σβήνει μέ τήν εὐθύνη καί ἀνοχή ὅλων μας! 

Ἄς μήν αὐταπατόμαστε! Κανείς μας δέν μπορεῖ νά κοροϊδεύει οὔτε τή συνείδησή του οὔτε τόν Θεό! «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γα 6,7). Καιρός νά μετανοήσουμε ὅλοι! Διαφορετικά ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει: «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπί­στοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦ­σιν καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσιν τοῖς ψευδέσιν τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λί­μνη τῇ καιομένη ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀπ 21,8).

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος

http://aktines.blogspot.gr

Τίποτε δε συμβαίνει τυχαία.Τα πάντα μας τα στέλνει ο Θεός

Όταν γνωρίζουμε πού γίνεται ο αγώνας που έχουμε αρχίσει, και ποιο σκοπό έχει, τότε καταλαβαίνουμε και γιατί ο αγώνας μας ονομάζεται αόρατος πόλεμος. 

Όλα διαδραματίζονται στην καρδιά, μέσα στη βαθιά σιωπή που βασιλεύει μέσα μας. Ένα σοβαρό ζήτημα, στο οποίο αποδίνουν μεγάλη βαρύτητα οι άγιοι πατέρες, είναι τούτο: Κράτα κλειστά τα χείλη σου για ό,τι αφορά τα μυστικά σου βάθη. Αν κανείς ανοίξει τις δικλείδες, φεύγει η θερμότητα που κρύβεται μέσα στον λέβητα θερμάνσεως. 

Κανείς δεν θέλει πια αυτές τις δικλείδες, που δεν κάνουν τη δουλειά τους.

Μη λες τίποτε σε άλλους για τις καινούργιες σου αποφάσεις που αφορούν την εσωτερική σου ζωή. Δεν χρειάζεται να φλυαρείς για την καινούργια ζωή που έχεις αρχίσει και τη βαθιά εμπειρία που πιστεύεις πως αποκτάς. 

Η πνευματική ζωή είναι μυστική στην ουσία της. 

Είναι υπόθεση ανάμεσα σε σένα και τον Θεό. Ανάμεσα στους δυο σας μονάχα. 

Η μοναδική εξαίρεση μπορεί να 'ναι ο πνευματικός σου πατέρας.

Αυτή η σιωπή είναι πολύ αναγκαία και ζωτικής σημασίας για την πνευματική σου πορεία. Γιατί καθένας που μιλάει για την προσωπική του ζωή δίνει τροφή στο ναρκισσισμό και τη φιλαυτία του. Και αυτά πρέπει με κάθε τρόπο να κατανικηθούν! Η σιωπή αντίθετα βοηθάει την αύξηση της εμπιστοσύνης στον Θεό, ο οποίος βλέπει «εν τω κρυπτώ». Μέσα από τη σιωπή ασκείται κανείς στο να συνομιλεί με τον Θεό, που ακούει ό,τι του λέμε χωρίς να χρειάζονται λόγια και λέξεις. Αυτός είναι το στήριγμά σου και σ' αυτόν πρέπει να 'χεις αποθέσει όλη την εμπιστοσύνη σου. 

Είσαι αγκυροβολημένος στην αιωνιότητα. 

Και εκεί δεν υπάρχουν κανενός είδους λόγια.

Συνεπώς θα πρέπει να θεωρείς πως καθετί που συναντάς στην πορεία σου, μικρό ή μεγάλο, το στέλνει ο Θεός για να σε βοηθήσει στον αγώνα σου. 

Μονάχα αυτός γνωρίζει ό,τι σου είναι ωφέλιμο και ό,τι χρειάζεσαι σε κάθε περίσταση: επιτυχίες, αναποδιές, πειρασμούς, πτώσεις. 

Τίποτε δε συμβαίνει τυχαία και χωρίς να αποτελεί πολύτιμη ευκαιρία να διδαχτείς απ' αυτό. Πρέπει να αποσαφηνίσεις καλά μέσα σου αυτό, γιατί έτσι μεγαλώνει η εμπιστοσύνη σου στον Κύριο που αποφάσισες να ακολουθήσεις.[...] 

Τίτο Κολλιάντερ, Ο δρόμος των ασκητών, εκδ. «Ακρίτας», σ. 31-32

https://www.agiooros.net

Η Μητρόπολη Γερμανίας ανήκει πια στην Νέα «Εκκλησία» του Οικουμενισμού

Κι ὅμως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι

…κοινωνοῦν μὲ ΟΛΟΥΣ!

«Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει»!

Κατήχηση των πιστών με …συνεργασία «Ορθοδόξων» και …Παπικών.

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὸν Δ.Π.

Πριν από ένα χρόνο είχαμε αναρτήσει άρθρο περί της διανομής φυλλαδίου από την Μητρόπολη Γερμανίας σχετικά με την εορτήτου Πάσχα, στο οποίο τονίζονταν οι ομοιότητες ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Παπικούς, όσον αφορά την σημασία και τον εορτασμό της γιορτής (ἐδῶ).

Παρά τις αποκαλύψεις αυτές κανενός επισκόπου το αυτί δεν ίδρωσε, ούτε ακούστηκε τίποτα για διαμαρτυρίες και ενστάσεις από τους «παραδοσιακούς» ποιμένες.

Τώρα η Μητρόπολη Γερμανίας ολοκλήρωσε το «κατηχητικό και ποιμαντικό» της έργο κι έκδωσε και άλλα φυλλάδια περί των εορτών των Αγίων, του Χριστού, της Παναγίας και των Χριστουγέννων. Το απίστευτο είναι ότι όλα αυτά τα φυλλάδια εκδόθηκαν σε συνεργασία με τους Παπικούς Επισκόπους της Γερμανίας. Τα φυλλάδια αυτά τα συνυπογράφουν ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος και ο …Παπικός Επίσκοπος του Μαγδεμβούργου Dr. Gerhard Feige(!!!). «Ορθόδοξοι» και Παπικοί έχουν ιδρύσει από το 2007(!!!) μία κοινή επιτροπή των επισκοπικών συνόδων στην οποία συμμετέχουν.

Για τους Παπικούς:

• Bischof Dr. Gerhard Feige (Ko-Vorsitzender) • Bischof Dr. Gregor Maria Hanke OSB • Weihbischof Dr. Reinhard Hauke • Prof. Dr. Jürgen Bärsch • Abt P. Dr. Marianus Bieber OSB • Prof. Dr. Dr. Johannes Hofmann • P. Dr. Gregor Hohmann OSA (bis 2016) • Prof. Dr. Benedikt Kranemann (bis 2016) • Dr. Britta Müller-Schauenburg • Direktor Dr. Johannes Oeldemann • Dr. Florian Schuppe

Για τους Ορθόδοξους:

Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος (αντιπρόεδρος) • ΕπίσκοποςΑριστής Βασίλειος Επίσκοπος Κροστάνδης Σοφιάν•Πρωτοπρεσβύτερος Κων/νος Μύρων • Πρωτοπρεσβύτερος ΠέτροςSonntag • Πρωτοπρεσβύτερος Dr. Mircea Basarab • Prof. Dr. Κων/νοςΝικολακόπουλος • Prof. Dr. Assaad Elias Kattan • Prof. Dr. Daniel Munteanu Διευθυντής

Την γενική διεύθυνση της επιτροπής έχουν οι:

Dr. Dorothee Kaes (Sekretariat der Deutschen Bischofskonferenz) • Dr. Κων/νος Βλιαγκόφτης (Αρχιγραμματέας της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνόδου της Γερμανίας).

Στην ανακοίνωση τύπου της επιτροπής (εδώ) για το τελευταίο φυλλάδιο γράφουν οι δύο Επίσκοποι.

«Τα φυλλάδια αυτά είναι σημαντικά για την ευσέβεια των πιστών. Βοηθούν στην κατανόηση του σωτηριακού έργου του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού και μέσω των διαφορετικών εκφράσεων τουκαι στην καθιέρωση του στην πίστη των Χριστιανών... Πολλές εορτές γιορτάζονται και από τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης)...

«Αυτή συνειδητοποίηση θα βοηθήσει να αναγνωρίσουν τόσο οι ορθόδοξοι όσο και οι καθολικοί πιστοί την ενότητα στην πίστη και έτσι να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο» δήλωσε ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος... «Μακάρι η γνώση και οι πολλές ομοιότητες στις εορτές του χρόνου να μας φέρουν πιο κοντά και να ισχυροποιήσουν την αδελφική μας ενότητα της πίστεως»!

Για να καταλάβουν οι πιστοί τι διδάσκεται σε αυτά τα φυλλάδια σας παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα:

«Η τιμή των αγίων έχει πολλές ομοιότητες σε Ανατολή και Δύση. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Δεν σημαίνει όμως και ότι η Μία αδελφή εκκλησία πρέπει να αποκλείει την άλλη, αλλά να την εμπλουτίζει».

«Ορθόδοξοι και καθολικοί προετοιμάζονται 6 και 4 εβδομάδες για την γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτό εκφράζεται και στην Λειτουργία με τους ανάλογους ύμνους και τις ανάλογες αναγνώσεις αλλά και τον χαρακτηριστικό εορτασμό και τα ανάλογα έθιμα. Κοινά είναι η επιδίωξη της πνευματικής αναγέννησης, που βρίσκει την έκφρασή της στην νηστεία, ευλάβεια και στα φιλάνθρωπα έργα».

«Η ἐκπληξη, η ευχαριστία και η βαθειά χαρά χαρακτηρίζουν τις δύο παραδόσεις (Ανατολής και Δύσης) εορτασμού των Χριστουγέννων».

«Η Κυριακή γιορτάζεται και στις δύο παραδόσεις ως ενθύμιση της Αναστάσεως του Κυρίου».

Και όμως ενώ όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι δικοί μας «αντιοικουμενιστές» Επίσκοποι περιμένουν για να αντιδράσουν το κοινό ποτήριο, ενώ οι πιστοί πίνουν το πικρό ποτήριο της προδοσίας.

Δ.Π.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Ἡ πίστις μας δέν ἐπιδέχεται οὔτε προσθήκη οὔτε ἀφαίρεσι»

Ὅπως τό μάτι δέν δέχεται τίποτα ξένο, ἔτσι εἶναι καί ἡ πίστις, σάν τό μάτι. Δέν δέχεται προσθήκη οὔτε μιᾶς τρίχας. Θά μείνῃ ἀναλλοίωτη εἰς τούς αἰῶνας. Αὐτό σημαίνει «τήν πίστιν τετήρηκα»· φύλαξα τήν πίστι ἀναλλοίωτη, ὅπως τήν δέχθηκα ἐξ ἀποκαλύψεως.

Ἀλλ᾿ οὔτε καί ἀφαίρεσι δέχεται ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος. Ἡ πίστις μας εἶναι γνήσιο νόμισμα. Κίβδηλα δέ νομίσματα, πού κυκλοφοροῦν στήν ἀγορά, εἶναι οἱ πλάνες καί οἱ αἱρέσεις.

Ἡ πίστις μας δέν εἶναι ἐφεύρεσις παπάδων, ἀνθρώπινη ἐπινόησις. Ἡ πίστις –προσέξτε– δέν εἶναι ἀνακάλυψις· εἶναι ἀποκάλυψις, ἄνωθεν φωτισμός…

Μά θά μοῦ πῆτε· Τί σημασία ἔχει ἡ πίστις μέ τή ζωή μας;

Ἀπαντῶ.

Ποιός ἀπό σᾶς θέλει, ὁ γαλατᾶς νά τοῦ προσφέρῃ τό γάλα νερωμένο;

Ποιός θέλει, ὁ φαρμακοποιός νά τοῦ δώσῃ τό φάρμακο νοθευμένο;

Ποιός θέλει νά τοῦ δώσουν χαρτονόμισμα πλαστογραφημένο, κίβδηλη λίρα;

Κανείς.

Ἄν λοιπόν ἄλλοι ἀγανακτοῦν ἐναντίον τῆς νοθείας τροφίμων ἤ φαρμάκων ἤ τοῦ νομίσματος, πῶς ἐμεῖς νά μήν ἀγανακτοῦμε ἐναντίον ἐκείνου πού θίγει ὅ,τι πολυτιμότερο καί ἱερώτερο ἔχουμε, τήν ὀρθόδοξο πίστι μας, γιά τήν ὁποία χύθηκε τόσο αἷμα;

Ὄχι, ἀδελφοί μου· τέτοια προδοσία, εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας μας, δέν θά δεχθοῦμε. 

Κ᾿ ἐπειδή ζοῦμε σέ ἡμέρες πονηρές, πού ὁ διάβολος θά κοσκινίσῃ τούς Χριστιανούς, φωνάζουμε· «Ὅσοι πιστοί», «στῶμεν καλῶς» ἐπάνω στό βράχο τῆς πίστεώς μας…

Εἴθε στό τέλος τῆς ζωῆς μας νά μπορέσουμε νά ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς ὅ,τι εἶπε ὁ Ἀπ. Παῦλος· «Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος»· ἀμήν.

Ὅπως εἶπα στόν ἐνθρονιστήριο λόγον μου καί ἐδήλωσα σαφῶς καί κατηγορηματικῶς, ὅτι δέν θά θυσιάσω τάς ἀρχάς μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλά θά θυσιάσω χίλιους θρόνους γιά τήν ἀλήθεια, γιά τόν Χριστό, καί γιά τήν πατρίδα.

Σέβομαι τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, ἀλλ᾿ ὑπεράνω ὅλων ἔχω τήν ἀλήθεια καί τόν Θεόν…

Πιστεύω στό Εὐαγγέλιο, πιστεύω στήν Ὀρθοδοξία, καί παίζω κορώνα – γράμματα τή ζωή μου γιά τήν Ἑλλάδα….Κρατῶ τήν γραμμή τήν ὁποίαν ἐχάραξε τό Εὐαγγέλιο, ἐχάραξαν οἱ Πατέρες….

(+) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

https://filokalikosaksonas2.blogspot.gr

Δείτε θράσος!

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Ὁ ξεδιάντροπος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία του, κυριολεκτικὰ “ἀδειάζει” τοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀπὸ ὑπακοὴ καὶ εὐλάβεια στὸν Κύριο, αὐτὸν τὸν φόβο τοῦ ἄλλου, τὸ φόβο ΑΚΡΙΒΩΣ τῶν ὑποστηρικτῶν ἄλλων πίστεων, τὸν φόβο τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀπὸ ἀγάπη στὸν ΜΟΝΟ Κύριο!

Προοδευτικὰ ὁ Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ στὴν οὐσία ὁ ψευδεπίσκοπος Βαρθολομαῖος, καταφέρει ἄλλο ἕνα ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ πλῆγμα κατὰ τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως, ἐντέλλεται καὶ προφυλάσσει τοὺς ἐπαγρυπνοῦντας πιστούς: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον» φοβοῦ, καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»· σεῖς οἱ πιστοὶ «ἐξέλθετε ἐξ αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε» καὶ «ἀκαθάρτου» Οἰκουμενιστῆ «μὴ ἅπτεσθε», μὴ κοινωνεῖτε!

Ἀλλ’ ὁ ἐκθεμελιωτὴς τῆς Πίστεως Πατριάρχης δὲν ντρέπεται –βλασφημῶν καὶ ἐπικαλούμενος αὐτὸν τὸν Πανάγιον τοῦ Κυρίου τάφον– νὰ μᾶς καλεῖ νὰ μὴν φοβόμαστε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους!

Δὲν ντρέπεται, ὁ ξεδιάντροπος, νὰ ἐπιρρίπτει τὸ ἁμάρτημα καὶ πάθος τοῦ μίσους στοὺς χριστιανοὺς πού, μιμούμενοι τοὺς Ἁγίους, μισοῦν τὴν αἵρεση κι ὄχι τοὺς αἱρετικούς!

Δὲν ντρέπεται, ὁ παναιρετικὸς Πατριάρχης, νὰ ἐξισώνει καὶ νὰ ἀναγνωρίζει ἀποστολὴ ἰσάξια μὲ τὴν ἀποστολὴ τῆς Μίας Ἐκκλησίας καὶ τῶν λειτουργῶν της, καὶ στὶς αἱρετικὲς ὁμολογίες καὶ τοὺς ἀβάπτιστους ἡγέτες τους!

Δὲν ντρέπεται νὰ θεωρεῖ εἰλικρινεῖς τοὺς αἱρετικούς! Αὐτοὺς ποὺ μεταχειρίζονται κάθε μέσον καὶ τρόπο, γιὰ νὰ ἁλώσουν τὴν ὀρθοδοξία!

Ἐμεῖς, ὅμως, ἐπειδὴ (παρὰ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὶς ἐλλείψεις μας) φοβούμαστε τὸν Θεὸ καὶ τὸν μολυσμὸ τῶν αἱρέσεων καὶ θρησκειῶν, ἀποκηρύξαμε καὶ ἀποκηρύσσουμε ἕνα τέτοιο Πατριάρχη!

«Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε το φόβο άλλων πίστεων, των άλλων θρησκειών, το φόβο του διαφορετικού»!

Την έναρξη των εργασιών της 10ης Συνάντησης Διαλόγου που συγκάλεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείοκαι συνδιοργανώνει με τη Διεθνή Ιουδαϊκή Επιτροπή για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων, κήρυξε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η 10η Συνάντηση πραγματοποιείται με αφορμή τα 40 χρόνια διαλόγου ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τονΙουδαϊσμό και έχει ως θέμα, «Η σημασία των Ιεροσολύμων

στην παράδοση των δύο θρησκειών».

Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι η Ιερουσαλήμ «ήταν, είναι, και θα είναι πάντα περισσότερο από μια πόλη. Είναι ένας τόπος αποκάλυψης, ευλογίας και έμπνευσης. Ο Θεός επέλεξε αυτήν την ευλογημένη πόλη».

«Επειδή η Ιερουσαλήμ», σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «είναι ο τόπος της θείας αποκάλυψης, ένας τόπος που κάθε μέρα πνευματικά μαρτυρεί το μυστήριο του Χριστού, οι Χριστιανοί συνδέονται με αυτή την περιοχή και ειδικά με το Ναό της Αναστάσεως. Ο Πανάγιος Τάφος μας καλεί να αποβάλουμε έναν φόβο που ίσως είναι ο πιο διαδεδομένος στην σύγχρονη εποχή μας: είναι ο φόβος του άλλου, ο φόβος του διαφορετικού, ο φόβος των υποστηρικτών άλλων πίστεων, άλλων θρησκειών ή άλλων ομολογιών.

Αντιμέτωποι με αυτές τις συνθήκες, το μήνυμα αυτού του ιερού τόπου είναι επείγον και σαφές: αγαπήστε τον άλλο, τον διαφορετικό, τους πιστούς των άλλων θρησκειών και ομολογιών.Αγαπήστε τους ως αδελφούς και αδελφές σας. Το μίσος οδηγεί στο θάνατο, ενώ η αγάπη «απορρίπτει τον φόβο» (1 Ιωάννου 4:18) και οδηγεί στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι πρέπει να σέβονται και να αγαπούν τα Πανάγια προσκυνήματα αυτής της Αγίας Πόλης ως κληρονομιά των προγόνων μας στην ανθρωπότητα. Θα θέλαμε, επίσης, να αναγνωρίσουμε σήμερα την κρίσιμη αποστολή των τριών μεγαλύτερων Χριστιανικών ομολογιών, προστατών του Παναγίου Τάφου, καθώς και την ειλικρινή και γόνιμη συνεργασία τους».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στη σημασία του ακαδημαϊκού διαλόγου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Ιουδαϊσμό και ο οποίος συνέβαλε στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση.

«Ο διάλογος μας αποκτά πρόσθετη σημασία σε έναν κόσμο στον οποίο οι αδελφοί και οι αδελφές μας, αντί να αναγνωρίζονται ως η κορυφή της Δημιουργίας, βιώνουν το απάνθρωπο στίγμα των διακρίσεων, της περιθωριοποίησης και της απομόνωσης. Σε τέτοιους καιρούς, όπως λέει ο Ψαλμός, ο Θεός μας διατάζει να άρουμε τις πύλες της Ιερουσαλήμ της καρδιάς μας και να επιτρέψουμε στον «Βασιλιά της Δόξης» να εισέλθει εκεί. Όταν αποτυγχάνουμε να δούμε την εικόνα του Θεού στον πλησίον μας, αμαυρώνουμε την εικόνα που ο Θεός μας κληροδότησε […] Συναντώμεθα στην Ιερουσαλήμ, ώστε να φέρουμε την Ιερουσαλήμ στον κόσμο και να καταδείξουμε ότι η ανθρωπότητα έγινε πράγματι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι κάθε πράξη βίας, κάθε πράξη μισαλλοδοξίας, κάθε πράξη αδικίας, δεν είναι απλώς μία προσβολή στην ανθρωπότητα, αλλά μια αμαρτία ενάντια στον Δημιουργό μας. Αντίθετα, αυτό το συνέδριο καταδεικνύει ότι οι αρχαίες και σεβαστές θρησκείες μας, που έχουν τις ρίζες τους στη γη αυτής της πόλης, έχουν δεσμευτεί σε έναν διάλογο αγάπης, ελέους και δικαιοσύνης, που όλα αυτά αποτελούν ιδιότητες του ζώντος Θεού, ενώπιον του οποίου ελπίζουμε να σταθούμε. Για εμάς, σήμερα, ο διάλογος και η συνάντηση είναι το πραγματικό πνεύμα της Ιερουσαλήμ».

Κατά την έναρξη των εργασιών της διαθρησκειακής συναντήσεως τους συνέδρους υποδέχθηκε, με σύντομο χαιρετισμό του, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος. Επίσης χαιρετισμούςαπηύθυναν ο Ραβίνος Daniel Polish, επί κεφαλής της Διεθνούς Ιουδαϊκής Επιτροπής για τις Διαθρησκειακές Διασκέψεις, καθώς και εκπρόσωποι των υπουργείων Εξωτερικών του Ισραήλ και της Ελλάδος.

Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος συνοδεύεται από τους Μητροπολίτες Γαλλίας Εμμανουήλ και Σουηδίας Κλεόπα και τον Αρχιμ. Αγαθάγγελο Σίσκο, Βιβλιοφύλακα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επισκέφθηκε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου τον υποδέχθηκαν ο Πατριάρχης Θεόφιλος και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα.

Στη συνέχεια μετέβη, συνοδευόμενος από τον Προκαθήμενο της Σιωνίτιδος Εκκλησιας, στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως όπου προσκύνησε στον Πανάγιο Τάφο του Αναστάντος Χριστού.

http://www.vimaorthodoxias.gr

Και οι νύν πρόδρομοι του Αντιχρίστου, σπέρνουν την σύγχυση και πλανούν εκλεκτούς!

Ο Αντίχριστος θα κάνει μέγα ψευτοθαύμα με σκοπό 

να πλανηθούν 

ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού

Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, ερμηνεύοντας την Αποκάλυψη Ιωάννου μιλά για τις απάτες και ο μέγα ψευτοθαύμα που θα κάνει ο Αντίχριστος προκειμένου να πλανηθούν ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού.

Θα πλανηθούν άραγε;

Αν πλανηθούν τελικά κάποιοι, αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν ήσαν πραγματικά εκλεκτοί του Θεού…

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: 

Και πρέπει ιδιαίτερα να το προσέξωμε. Και να κλαύσωμε γι’ αυτό. Γιατί τα θαύματα και οι πράξεις του αντιχρίστου θα φέρουν σε δύσκολη θέση και τους πιο εκλεκτούς δούλους του Θεού.

Η αιτία της μεγάλης επίδρασης του αντιχρίστου θα έγκειται στην σατανική δολιότητα και υποκρισία, με τις οποίες σκεπάζει το πιο φρικαλέο κακό με το αχαλίνωτο και αναίσχυντο θράσος του με την πλήρη συμπαράσταση των πονηρών πνευμάτων και με την ικανότητα να κάνη θαύματα ψεύτικα μεν, αλλά που προκαλούν

κατάπληξη. Η φαντασία του ανθρώπου είναι ανίκανη να συλλάβη την εικόνα ενός τόσο μεγάλου κακούργου, όσος θα είναι ο αντίχριστος.

Θα σαλπίζει για τον εαυτό του, όπως σάλπιζαν οι πρόδρομοί του, οι προτυπώσεις του. Θα ονομάζη τον εαυτό του κήρυκα και παλινορθωτή της αληθινής θεογνωσίας. Έτσι εκείνοι, που δεν κατανοούν τον χριστιανισμό, θα ιδούν σ’ αυτόν ένα αντιπρόσωπο και υπέρμαχο της αληθινής θρησκείας! Και θα πάνε με το μέρος του. Θα σαλπίση. Και θα ονομάση τον εαυτό του επηγγελμένον Μεσσίαν. Και συναντώντας τον, εκείνοι που ζουν με σαρκικό φρόνημα, και βλέποντας την δόξα του, την δύναμή του, τις πνευματικές του ικανότητες, την ολοσχερή επιβολή του στα στοιχεία του κόσμου, θα τον αναγορεύσουν Θεό και θα γίνουν οπαδοί του [11].

Ο αντίχριστος θα παρουσιασθή πράος, εύσπλαγχνος, γεμάτος αγάπη, γεμάτος αρετές. Θα τον δεχθούν σαν πράγματι γεμάτον αρετές. Και θα υποταχθούν σ’ αυτόν, εξ αιτίας των υψίστων αρετών του, όλοι εκείνοι που φαντάζονται, πως αλήθεια είναι η «αλήθεια» του πεπτωκότος ανθρώπου, και γι’ αυτό ούτε καν σκέπτονται να την ξεπεράσουν για να γνωρίσουν την αλήθειαν του Ευαγγελίου[12].

Ο αντίχριστος τότε θα εισηγηθή στην ανθρωπότητα την δημιουργία μιας ανώτατης παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας. Θα προσφέρη τιμές, πλούτη, μεγαλεία, σημαντικές ανέσεις και σαρκικές ηδονές. Και όσοι ποθούν επίγεια πράγματα, θα τον δεχθούν. 

Και θα τον ονομάσουν «κύριό» τους[13]. Ενώπιον της ανθρωπότητος ο αντίχριστος θα ανοίξη ένα τέτοιο ανεξήγητο με την τότε επιστήμη τσίρκο θαυμάτων, που η κατεργαριά τους θα θυμίζη θέατρο. Θα φέρη φόβο με τις απειλές και θαυμασμό με τα θαύματά του. Θα ικανοποιήση την άκριτη περιέργειά τους και την παχυλή τους άγνοια. Θα ικανοποιήση την ματαιοδοξία τους και τον εγωισμό τους. Θα ικανοποιήση το σαρκικό τους φρόνημα. Θα ικανοποιήση την δεισιδαιμονία και τις προλήψεις τους. Και θα φέρη σε σύγχυση τους σοφούς. Έτσι όλοι οι άνθρωποι με οδηγό την πεπτωκυία φύση τους, χωρίς το φως του Θεού, θα παρασυρθούν και θα καταλήξουν πειθήνια και άβουλα όργανα του πλάνου[14].

Τα σημεία του αντιχρίστου θα γίνουν κατά κύριο λόγο στον αέρα [15], και συγκεκριμένα στο στρώμα, στο οποίο κυριαρχεί ο σατανάς[16]. Τα σημεία αυτά θα επιδρούν ως επί το πλείστον στην αίσθηση της όρασης. Και έτσι και θα γοητεύουν και θα απατούν.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μελετώντας στην Αποκάλυψη του τα γεγονότα, που θα γίνουν πριν από την συντέλεια του κόσμου, λέγει ότι ο αντίχριστος θα κάμη μεγάλα σημεία, ακόμη και να κατεβή «πυρ εκ του ουρανού ενώπιον των ανθρώπων»[17]. Το θαύμα αυτό, μας λέγει η Αγία Γραφή, θα είναι το πιο μεγάλο από τα θαύματα του αντιχρίστου. Και αυτό το θαύμα θα γίνη στον αέρα. Θα είναι ένα μεγαλοπρεπές και φοβερό θέαμα!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Βιβλιογραφία

[11] έ.α.

[12] Μακαρίου Αιγυπτίου Ομιλία ΛΑ’ § 4.

[13] Θεοφυλάκτου Βουλγ. Εις το Ιωάν. 5, 43.

[14] Αποκ. 13, 8.

[15] Εφραίμ του Σύρου, έ.α., Εφ. 2, 2 και 6, 12.

[16] Συμεών Νέου Θεολόγου, Περί του τρίτου είδους προσευχής.

[17] Αποκ. 13, 13.

https://www.pentapostagma.gr

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΑΝ όλους τους Πατριάρχες (Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, Ιεροσολύμων Θεόφιλο, Αντιοχείας Ιωάννη, Σερβίας Ειρηναίο, Ρωσσίας Κύριλλο) στις κόγχες ορθόδοξου ναού. Βίντεο ΣΟΚ

Μία ακόμη ενημέρωση που λάβαμε από ορθοδόξους αδερφούς (απόεδώ).

Οι αιρετικοί Οικουμενιστές, αυτοί που ανάβουν κεριά σε εβραϊκές συναγωγές συμπροσευχόμενοι με αλλοθρήσκους, οι θαυμαστές και θιασώτες του αιρετικού Πάπα :

. Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος

. Ιεροσολύμων Θεόφιλος

. Αντιοχείας Ιωάννης

. Ειρηναίος Σερβίας

. Ρωσσίας Κύριλλος

τώρα και ως ΑΓΙΟΙ, αγιογραφημένοι σε κόγχες ναού της Ρωσσίας (στην πόλη Rostov-on-Don).

Υπάρχουν άφθονες κόγχες ελεύθερες. 

Και η μια στην πρόσοψη ! Για ποιον; 

Μήπως για τον Πάπα ;;;

Δείτε το βίντεο:

https://youtu.be/1PGqGOCWDlo

Εσύ "ορθόδοξε" πιστέ ΜΗΝ ανησυχείς. "Έχει ο Θεός"!

Βάλε το κουστούμι και ετοιμάσουν να "πάρουμε την Πόλη" .. προσευχόμενος με όσους μνημονεύουν τους αιρετικούς ...

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Μήνυμα της Κατακόμβης της Κορίνθου προς Κορινθίους

Αυτήν την στιγμή γίνεται στην Κόρινθο μία μεγάλη μάχη. Η μάχη πίστεως και αποστασίας. Εμείς σαν μέλη της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού κι όχι των επαγγελματιών Δεσποτάδων, πιστοί στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και στην Ι. Παράδοση και μακρυά από σχίσματα και παρασυναγωγές αποφασίσαμε να πολεμήσουμε παρά τις αμαρτίες μας για την πίστη του Χριστού ενάντια στην αποστασία, την οποία προωθούν οι Οικουμενιστές ταγοί της Εκκλησίας με τα πρωτοπαλίκαρά τους, όπως τον Κορίνθου Διονύσιο.

Γι’ αυτό μας υβρίζουν οι αυλικοί του καριερίστες ψευδοποιμενες ως άθεους και αιρετικούς. Ο λόγος του Θεού όμως δεν δένεται, δεν φιμώνεται. Και αν δεν είμασταν εμείς θα ήταν άλλοι που θα μιλούσαν σαν άλλο γαϊδουράκι του Βαρλαάμ. Όλοι μας έχουμε καταλάβει πια ότι η πίστη μας και η Εκκλησία μας βάλεται από παντού. Ότι αυτοί που έπρεπε να επισκοπούν, δεσποτοκρατούν, συνωμοτούν με τους ανόμους και δεν φείδονται του ποιμνίου, το οποίο ετάχθησαν να προστατεύουν. Καθήκον μας είναι σαν Χριστιανοί να προστατεύσουμε και να ομολογήσουμε την πίστη μας ως μοναδική ελπίδα σωτηρίας μας μπροστά στο φοβερό βήμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Κι αν κάποιος ρωτήσει λογικά, γιατί δεν αντιδράσατε έτσι πριν, αφήνουμε τον Άγ. Θεόδωρο τον Στουδίτη να απαντήσει: «Εάν όμως ρωτάει η οσιότητα σου, γιατί δεν το είπαμε αυτό πριν από την λεηλασία της μονής, αλλά και εμείς μνημονεύαμε τούς Κωνσταντινοπολίτες-Επισκόπους- να γνωρίζει τούτο· ότι δεν είχε συγκληθεί Σύνοδος, ούτε και είχε ακόμα διατυπωθεί το πονηρό δόγμα και ανάθεμα, και ότι πριν από αυτά ήταν επικίνδυνο να χωριστούμε τελείως από αυτούς που παρανομούσαν, παρά μόνο να αποφεύγουμε την ολοφάνερη κοινωνία μαζί τους, και με την πρέπουσα οικονομία να τους μνημονεύουμε προσωρινά... Αφού όμως εκδηλώθηκε φανερά η αιρετική ασέβεια με την Σύνοδο, πρέπει τώρα η ευλάβεια σου, μαζί με όλους τους Ορθοδόξους, να μη κοινωνεί με τους κακοδόξους ούτε να μνημονεύει κανένα από αυτούς που έλαβαν μέρος στην Σύνοδο, ή ομοφρονούν με αυτήν».

Αδελφοί μας Κορίνθιοι τα λόγια του Αγίου σημαίνουν, ότι σε περιπτώσεις κατά τις οποίες επίσκοποι της Εκκλησίας αρχίσουν να κηρύττουν αιρετικές προσωπικές διδασκαλίες έχουμε το δικαίωμα οι Χριστιανοί, να εφαρμόσουμε ως περίοδο χάριτος την Εκκλησιαστική Οικονομία και να κοινωνούμε μαζί τους. Μετά από αιρετική Σύνοδο όμως, όπως ομολογουμένως ήταν η ψευτοσύνοδος του Κολυμπαρίου, η περίοδος χάριτος τελειώνει και αρχίζει η περίοδος της μαρτυρικής αλλά και ομολογιακής διακοπής εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους αιρετικούς, όπως το ορίζουν ο Χριστός και οι Ι. Κανόνες της Εκκλησίας μας. Έχουμε βέβαια την ευλογία –έστω κατά διαστήματα– να μας επισκέπτονται αποτειχισμένοι ιερείς. Αλλά και στην περίπτωση που δεν είχαμε ιερείς, είμαστε μέσα στο πνεύμα και στο γράμμα του Ευαγγελίου και της διδασκαλίας των Αγίων μας. Η εκκλησιαστική μας παράδοση, «άπαντες οι Πατέρες» μας διδάσκουν να φεύγουμε μακριά από τους ψευδοποιμένες. Και δεν μας λένε, φύγετε μακριά τους, αφού πρώτα βρείτε άλλους ποιμένες ορθόδοξους. Η εντολή του Κυρίου μας είναι η απομάκρυνση από τους αιρετικούς. Τα άλλα είναι δουλειά Εκείνου για όσους πιστεύουν στον λόγο Του.

Αδελφοί μην ακούτε τις σειρήνες του Οικουμενισμού και τα ψέματα που διαδίδουν. Ακούστε το Ευαγγέλιο και τον τόσο την Κόρινθο αγαπόντα Παύλο που μας είπε «οι θέλοντες ευσεβῶς ζην διωχθήσονται».

Καλούμε τους αδελφούς μας να παλέψουν ενάντια στην Παναίρεση του Οικουμενισμού και να στηρίξουν την πίστη μας στην ευλογημένη αυτή πόλη. Μην ξεχνάμε αν ζούσε τώρα ο Παύλος αυτό θα μας έλεγε.

Κατακόμβη Κορίνθου

Ήσαν ΟΛΟΙ εκεί! Οικουμενιστές και αντι-Οικουμενιστές! Κι αυτοί που ...αναθεμάτισε το 2011 ο κ. Σεραφείμ!

Ονομαστήρια Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ

Με με την δέουσα Εκκλησιαστική λαμπρότητα και τάξη τελέστηκε την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017 το πρωί πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριαδος Πειραιώς. Στην Ακολουθία του Όρθρου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, Βρεσθένης κ. Θεοκλήτου, Κορωνείας κ. Παντελεήμονος, Ηλιουπόλεως Αιγύπτου κ. Θεοδώρου, Κορίνθου κ. Διονυσίου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφίας κ. Γαβριήλ, Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνου και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Νεοχωρίου κ. Παύλου, Σαλωνων κ. Αντωνίου, Μεθώνης κ. Κλήμεντος καθώς επίσης και του εορτάζοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφειμ.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Βάλβης, ο οποίος αναφέρθηκε στο Μαρτύριο του Αγίου Σεραφείμ Επιασκόπου Φαναρίου.

Στο τέλος της αναιμάκτου θυσίας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τους μακαριστούς Πρωθιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας Σεραφείμ και Χριστόδουλο, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς που συλλειτούργησαν μαζί του, μοίρασε αντίδωρο και δέχθηκε τις ευχές του πιστού Πειραϊκού κλήρου και λαού που προσήλθαν να συμπροσευχηθουν.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Καρδινάλιοι καί ἐπίσκοποι, μέ ποιά Πίστη μπαίνουν στήν ἐκκλησιά μαζί;

Γιά μιά χρονιά ἀκόμη, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Σεπτοῦ μας Πατριαρχείου ξαναμαγαρίστηκε: Μέσα στήν Θεία Λειτουργία, ἐπισήμως προσκεκλημένοι, παρέστησαν ἕνα σωρό καρδινάλιοι, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη τοῦ πάπα.

Τί μαχαιριά καί τούτη στίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων, ὅσων ἀκόμα κρατᾶνε κάπως ζωντανή τήν ἐκκλησιολογική τους συνείδηση!

Τό φωτογραφικό ὑλικό, πού φτάνει στά χέρια μας διά μέσου τοῦ διαδικτύου, εἶναι τό ὀλιγότερον σκανδαλῶδες: Περνᾶνε τά Ἅγια τῶν Ἁγίων στήν Μεγάλη Εἴσοδο μπροστά ἀπό τούς αἱρετικούς καί δέν διαμαρτύρεται οὔτε ἕνας ἀπό τούς παρευρισκομένους Ὀρθοδόξους ἱερεῖς καί ἐπισκόπους! Βγαίνει ὁ Πατριάρχης μας στήν Ὡραία Πύλη εὐλογῶντας ἀδιακρίτως Ὀρθοδόξους καί αἱρετικούς μαζί, λές καί δέν ἀκούστηκε τό ‘’τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν’’!

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀπαγορεύουν ρητῶς τίς συμπροσευχές μέ αἱρετικούς;

Ἔχουμε ἤ δέν ἔχουμε Ἱερούς Κανόνες (ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων), πού ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τήν εἴσοδο καί τήν παραμονή τῶν αἱρετικῶν μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς;

Μᾶς δίδαξαν ἤ δέν μᾶς δίδαξαν παλαιοί καί νεοφανεῖς Ἅγιοι γιά τό πῶς ὀφείλουμε νά φερόμαστε ἀπέναντι στούς αἱρετικούς;

Καί μή πεῖ κανείς, ὅτι οἱ παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί, ἄρα τί σᾶς πειράζει πού προσευχόμαστε καί λειτουργούμαστε παρέα μαζί τους, διότι θά βρεθεῖ γυμνός καί ἀναπολόγητος ἐνώπιον ἁπάσης τῆς Ἐκκλησίας, καί προπαντός ἐνώπιον τῆς θριαμβευούσης.

Θά βρεθεῖ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μπροστά στήν ἀποστομωτική γραφίδα τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Γαβριήλ τοῦ Διονυσιάτου(*): ‘’Καί μή εἴπῃ τις, ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, ἵσως, δέν εἶναι αἱρετικοί. Εἶναι δι’ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους αἱρετικοί. Ἔχομεν ἀποφάσεις καί ἀποφάνσεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπ’ αὐτοῦ’’.

Θά βρεθεῖ ἐπίσης μπροστά στόν Χρυσορρήμονα Ἰωάννη(**), ὁ ὁποῖος σέ ἀνάλογη περίπτωση ἔλεγε: ‘’Εἰ τόν Ἰουδαϊσμόν νομίζετε ἀλήθειαν εἶναι, τίνος ἔνεκεν ἐνοχλεῖτε τῇ Ἐκκλησίᾳ; Εἰ δέ ὁ Χριστιανισμός ἐστίν ἀληθής, ὡσπεροῦν καί ἔστι, μένετε καί πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ’’. Ἐάν, μέ ἄλλα λόγια, παραδέχεστε ὅτι ἡ Ἀλήθεια βρίσκεται στόν παπισμό καί ὅχι στήν Ὀρθοδοξία, τότε γιά ποιόν λόγο παριστάνοντας τούς Ὀρθοδόξους σκανδαλίζετε τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν; Ἐάν, ὅμως, ὄντως πιστεύετε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Πίστη -ὅπως καί εἶναι- ἀφῆστε κατά μέρος τίς ψευτοαγάπες μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολουθῆστε την (τήν Ὀρθοδοξία) σταθερά καί ἀνόθευτα.

Οἱ παπικοί ἐξακολουθοῦν, δυστυχῶς, μέχρι καί σήμερα νά παραμένουν δαιμονικῶς ἀμετανόητοι. Καί ὡς ἀμετανόητοι αἱρετικοί δέν ἔχουν τό διακαίωμα ὄχι μονάχα παρουσίας σέ ὥρα Θείας λειτουργίας, ἀλλά ἀκόμα καί τῆς ἁπλῆς εἰσόδου σέ Ναό τῶν Ὀρθοδόξων. Πάνω στό θέμα αὐτό, οἱ Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφεῖς: «Μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν Οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει» (τῆς ἐν Λαοδ. ΣΤ’).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, καυτηριάζοντας τούς ‘’συνεορτασμούς’’ αὐτούς τῶν Ἁγίων μας (παρέα μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας μας: παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες κ.α.), γράφει: ‘’Τῶν μυστηρίων κοινωνεῖς, εἰπέ μοι, τόν Χριστόν προσκυνεῖς ὡς Χριστιανός, παρ’ ἐκείνου τά ἀγαθά αἰτεῖς, καί μετά τῶν ἐχθρῶν ἑορτάζεις τῶν ἐκείνου; Καί ποίᾳ γνώμῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν’’;

Δηλαδή, γιά πές μου: Ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός πού εἶσαι, κοινωνεῖς τῶν Μυστηρίων, προσκυνεῖς τόν Χριστό, ζητᾶς ἀπό Αὐτόν τά ἀγαθά, καί συγχρόνως γιορτάζεις μαζί μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας; 

Τότε, ποιά ἡ Πίστις, μέ τήν ὁποία ἔρχεσαι στήν ἐκκλησία; 

(*) Ἀνοιχτή ἐπιστολή πού συνέγραψε τό1970 ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, Γέρων Γαβριήλ. (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη ‘’Ὁ Γέροντάς μου, Γαβριήλ Διονυσιάτης’’, 

ἐκδόσεις Παπαδημητρίου 1987) 

(**) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ε.Π.Ε. 34,204)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

1/12/2017

http://agiooros.org

Έρχονται οικουμενιστικές εξελίξεις! Πάπας Φραγκίσκος προς Βαρθολομαίο: Επείγουσα ανάγκη για πλήρη ενότητα

Κάτι τρέχει με τα οικουμενιστικά σχέδια Βατικανού και Φαναρίου…

Με αφορμή την παρουσία Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων στο Φανάρι ως κομμάτι της παραδοσιακής ανταλλαγής αντιπροσωπειών για τις θρονικές εορτές, Φραγκίσκος και Βαρθολομαίος έκαναν δηλώσεις για ενότητα σε πιεστικό ύφος, που κάθε άλλο παρά τυχαίες μπορεί να είναι.

Ο Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, Καρδινάλιος Kurt Koch πήγε στην Κωνσταντινούπολη με αντιπροσωπεία της Αγίας Έδρας και οι Ρωμαιοκαθολικοί Ιεράρχες έλαβαν μέρος στη Θεία Λειτουργία στον πατριαρχικό καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου.

Στο πλαίσιο αυτής ο Καρδινάλιος Κώχ μετέφερε στον Ορθόδοξο Πατριάρχη ένα μήνυμα από τον Πάπα Φραγκίσκο το οποίο διαβάστηκε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.

«Αν και είμαι μακριά σε ποιμαντική επίσκεψη στη Μιανμάρ και το Μπαγκλαντές, θέλω να μεταφερθούν οι καλύτερες αδελφικές ευχές για την Αγιότητά σας και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τον κλήρο και όλους τους πιστούς που συγκεντρώθηκαν κατά τη Θεία Λειτουργία», ανέφερε στο μήνυμά του ο Πάπας και συμπληρώνει με νόημα:

«Καθολικοί και Ορθόδοξοι, ομολογώντας με τα δόγματα των πρώτων επτά Οικουμενικών Συνόδων, πιστεύοντας στην αποτελεσματικότητα της Ευχαριστίας και των άλλων μυστηρίων, διατηρώντας την αποστολική διαδοχή του των Επισκόπων, έχουν μια βαθιά αίσθηση της εγγύτητας μεταξύ τους».

Έκανε δε λόγο για τον «επείγοντα χαρακτήρα της ανάπτυξης σε πλήρη και ορατή ενότητα.» Ο Ποντίφικας μιλησε για την έγκριση του συνεχιζόμενου θεολογικού διαλόγου σχετικά με το πρωτείο και την καθολικότητα, και σημείωσε ότι η συναίνεση «μπορεί να χρησιμεύσει ως αξιολόγηση, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων θεολογικών κατηγοριών και πρακτικών που έχουν εξελιχθεί με την πάροδο της δεύτερης χιλιετίας.»

Την ίδια στιγμή ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στους ίδιους εορτασμούς για τον Άγιο Ανδρέα στο Φανάρι απευθυνόμενος προς την αντιπροσωπεία των Ρωμαιοκαθολικών τόνισε ότι : «Φαίνεται όμως ότι έφθασεν η ώρα να ασχοληθώμεν επιμελώς και με τα εμπόδια εις την αποκατάστασιν της πλήρους κοινωνίας των Εκκλησιών ημών, όχι διά να επιστρέψωμεν εις τας αγόνους αντιπαραθέσεις του παρελθόντος, αλλά διά να αναλύσωμεν ομού τα ζητήματα αυτά και να οδηγηθώμεν εις λύσεις, αποδεκτάς εκατέρωθεν».

Είναι σαφές από το ύφος των δηλώσεων και των δύο πως είναι αποφασιμένοι να πιέσουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την Ορθοδοξία μας….

Του Μανώλη Κείου

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

Προσευχή Αγίας Βαρβάρας

«Άναρχε Θεέ, ο τον ουρανόν τείνας ωσεί καμάραν, την δε γην εφ’υδάτων εδράσας, 

ο νεφέλαις ύειν προστάττων, ήλιόν τε φωταγωγόν πάσι παραστησάμενος, και τας κοινάς ταύτας απολαύσεις δικαίοις τε και αδίκοις, αγαθοίς άμα και πονηροίς χορηγών, αυτός και νύν εμού δεομένης επάκουσον, βασιλεύ, και ός άν του Σου ονόματος και της εμής αθλήσεως τω οίκω αυτού επισκήψειε, μη άλλο τι μηδέν των λωβάσθαι σώματα και λυπείν δυναμένων. Οίδας γαρ, Κύριε, ότι σάρκες ημείς και αίμα, ποίημα των σών αχράντων χειρών 

και εικόνι ση και ομοιώσει τετιμημένοι».

https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr

"Ταϊζέ": Μια μικρογραφία της εποχής του Αντιχρίστου!

Η Θεολογική Α.Π.Θ. διαφημίζει 

το φροντιστήριο του Οικουμενισμού στο Ταϊζέ 

katanixis.gr: Για μερικά ξενόφερτα πράγματα, η θέση μας πρέπει να είναι κρυστάλλινη, να μοσχοβολά Ορθοδοξία. Η καλούμενη ως μοναστική αδελφότητα του Ταιζέ, αποτελεί και είναι περήφανη γιαυτό, το μοντέλο της ένωσης που οραματίζεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Είναι μια μικρογραφία της εποχής του Αντιχρίστου, όπου όλοι ανεξαιρέτως οι "προσκυνητές" από διάφορες θρησκείες, δοξασίες, αιρέσεις, παγανιστικές λατρείες, κάνουν ΚΟΙΝΗ προσευχή. Ο καθένας στο Θεό του!!

Άνδρες και γυναίκες όλοι μαζί!! 

Στα χνάρια του Πατριάρχη λοιπόν φοιτητές της Θεολογικής Α.Π.Θ. έμειναν 2 μήνες στο Ταιζέ. Βιωματικό φροντιστήριο του Οικουμενισμού. Μόνο που ο Οικουμενισμός είναι κατεγνωσμένη αίρεση, οι συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλοθρήσκους απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνες, προβλέπουν δε τον αφορισμό των λαϊκων και την καθαίρεση των κληρικών. 

Εκεί στη Θεολογική οι φοιτητές που είναι Ορθόδοξοι, βιώνουν τη "φοβέρα" και τη "σκλαβιά" του Ρήγα... Είμαστε μαζί σας παιδιά, ό,τι θέλετε να αποκαλύψετε ανώνυμα, το katanixis.gr είναι στη διάθεσή σας. Μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου άλλωστε, αυτοί ξεμπροστιάζονται μόνοι τους και απροκάλυπτα. Τις ανακοινώσεις τους να μας στέλνετε φτάνει και περισσεύει.

Καλόν ομολογιακό αγώνα.

Φοιτητές της Θεολογικής του ΑΠΘ στο Ταιζέ

Τα βήματα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ακολούθησαν φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, που επισκέφθηκαν και έμειναν περίπου δύο μήνες στη μοναστική Κοινότητα του Taizé (Ταιζέ), στην επαρχία της Βουργουνδίας, στην Κεντρική Γαλλία.

Το Taizé (Ταιζέ) είναι μία ιδιαίτερη μοναστική κοινότητα, που χαρακτηρίστηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ως «το κέντρο της συμφιλίωσης». Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η «μοναστική» στον κόσμο, κοινότητα του Taizé ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το 1940 ο μοναχός Ροζέ, δημιούργησε την κοινότητα με σκοπό να προσφέρει καταφύγιο, μέσα στην εξέλιξη του πολέμου, για τους πρόσφυγες και τους «δραπέτες» από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Ροζέ, ήταν ένα νεαρό αγόρι 25 ετών, που άφησε τη γενέθλια γη του, την Ελβετία για να πάει να ζήσει στην Γαλλία, την πατρίδα της μητέρας του. Η φρίκη του πολέμου τον οδήγησε να φύγει, μέσα στη νύχτα, με ένα ποδήλατο. Έφτασε στο μικρό χωριό Taizé, στην Βουργουνδία, το οποίο βρίσκεται 10 χιλιόμετρα απόσταση νότια του Κλυνί… και έτσι ξεκινά η ιστορία και ο ρόλος του Taizé (Ταιζέ). Επίσημα η κοινότητα ιδρύθηκε το 1949 από τον Ροζέ και επτά μοναχούς.

«Είχε από την νεότητα του τη διαίσθηση ότι η κοινοβιακή ζωή μπορούσε να αποτελέσει ένα σημάδι ότι ο θεός είναι αγάπη και μόνο Αγάπη. Αναζητούσε ένα μέρος μέσα στην ταραχώδη περίοδο της μοναρχίας του γερμανικού αυταρχισμού, για να εγκαινιάσει μια κοινοβιακή ζωή για αδελφούς: «αδελφούς αποφασισμένους να δώσουν την ζωή τους και οι οποίοι θα προσπαθούν πάντα να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον και να είναι συμφιλιωμένοι, μια κοινότητα, στην οποία η καλοσύνη της καρδιάς θα βιωνόταν πολύ συγκεκριμένα, και όπου η αγάπη θα ήταν το επίκεντρο των πάντων». Δεν είχε πολλά χρήματα και στις 28 Αυγούστου του 1940, έφτασε στο χωριό του Taizé, όπου ήταν ”κανονισμένο” να δει ένα σπίτι. Εκεί, υπήρχε μια γυναίκα που του ζήτησε να μείνει μαζί τους λίγο καιρό παραπάνω. Ο Roger αποφάσισε να αγοράσει ένα σπίτι εκεί και να αρχίσει μια ζωή κοινότητας, όπου οι λίγοι αδελφοί που τον συντρόφευαν να ακολουθούν τον Χριστό στην απλότητα, την αθλιότητα και την κοινότητα. Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του και συνάμα όραμα ήταν η ειρήνη μεταξύ των Χριστιανών από διαφορετικές ομολογίες και παραδόσεις, η οποία θα μπορούσε να συνιστά ένα ουσιώδες πρότυπο βεβαίωσης της ειρήνης στην ανθρωπότητα. Επιθυμούσε η κοινότητα του Taizé να γίνει μια παραβολή κοινότητας και ένα «σημείο» αδελφικής αγάπης εξιστορεί στους φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ο μοναχός Ρίτσαρντ, ένας από τους πιο ηλικιωμένους και αφοσιωμένους αδελφούς της κοινότητας. Έτσι ξεκινά το Taizé, μία μεγάλη θεολογική Κοινότητα χωρίς συγκεκριμένη θεολογική δογματική ταύτιση, ανοιχτή σε όλους εκείνους που αναζητούν την κοινωνία με τον Θεό, μέσω κοινής προσευχής, κοινών ύμνων, κοινών προβληματισμών και κοινών συζητήσεων. Σήμερα, στο Taizé, ζούνε μόνιμα εκατό μοναχοί, ρωμαιοκαθολικοί και διαμαρτυρόμενοι, που προέρχονται από τριάντα διαφορετικές χώρες, από διαφορετικές εκκλησίες, ωστόσο όλοι τους ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι ζωής, με γνώμονα την απλότητα.

Ετησίως το Taizé, το επισκέπτονται εκατοντάδες θεολόγοι από όλο τον κόσμο, ωστόσο το Ταιζέ δεν είναι μια κοινότητα θεολόγων, αλλά ένα μοναστήρι που ανοίγει την αγκαλιά του σε όλους τους ανθρώπους ποικίλλων ομολογιακών, εθνικών, πολιτισμικών, γλωσσολογικών προελεύσεων. Όλοι μαζί όμως έχουν ένα κοινό στοιχείο, προσεύχονται με κοινούς ύμνους και εργάζονται μαζί για τη χρονική παραμονή τους στο μοναστικό κέντρο.“Η εμπνευσμένη πρωτοβουλία που ανέπτυξε η μοναστική κοινότητα του Ταιζέ για τους νέους ανεπιφύλακτα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μοναδική. Στις δεκαετίες που δραστηριοποιείται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα προσφέρει σε απειράριθμους νέους από όλα τα μέρη της υφηλίου, τα πιο μακρινά και τα πιο κοντινά, την ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους, να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, τις εμπειρίες τους και τα σχέδιά τους. Προ πάντων να δημιουργήσουν φιλίες, να βγουν από το στενό πλαίσιο του εαυτού τους ή του στενού τους κύκλου και να συμμεριστούν κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς. Το σπουδαιότερο ίσως είναι η ευκαιρία που έχουν να αντικρύσουν τον εαυτό τους και να πάρουν απαντήσεις σε καίρια υπαρξιακά ερωτήματα. Η απλότητα, η καλοσύνη, η ευγένεια, η προσήνεια, οι γνώσεις και η διάκριση των μελών της μοναστικής κοινότητας, οι απέριττες συνθήκες διαβίωσης, οι ευκαιρίες της προσευχής διανθισμένες με εύληπτους ύμνους, η μελέτη της Αγίας Γραφής και οι συζητήσεις σύγχρονων κρίσιμων θεμάτων αποτελούν όντως μία πολύτιμη και μοναδική πνευματική προσφορά του Taizé για τη νεολαία όλου του κόσμου στην εποχή μας” αναφέρει χαρακτηριστικά, η Καθηγήτρια Ομιλητικής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Δήμητρα Κούκουρα.

«Ο στόχος είναι, πρώτιστα, εν Αγίω Πνεύματι, να φιλοξενήσουμε άνευ όρων και διακρίσεων ανθρώπους και να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν αυτό το μέρος, ανεξάρτητα των επαγγελμάτων που φέρουν∙ ωστόσο, χαιρόμαστε ιδιαιτέρως να φιλοξενούμε ακόμα νέους θεολόγους από διάφορες εκκλησίες, παραδόσεις και πανεπιστήμια. Όμως στο Taizé δεν αναλαμβάνονται ως καθήκοντα οι θεολογικές σπουδές, βέβαια, στην ημερήσια διάρθρωση της μοναστικής ζωής και της κοινότητας υπάρχει χώρος για αυτές. Έχουν επίσης φιλοξενηθεί και μη χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι θεολόγοι, βουδιστές μοναχοί, οι οποίοι έχουν έρθει να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία τους και τα ερωτήματα τους» αναφέρει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Ποια είναι όμως η σχέση της κοινότητας του Taizé με το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου; «Μερικοί αδελφοί και εγώ είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Γνωρίζω ορισμένους διδάσκοντες και έχω μελετήσει πολλά από τα άρθρα τους και τα έργα τους, μερικά από τα οποία με διευκόλυναν να κατανοήσω πολλές ορθόδοξες πτυχές και γενικά θεολογικές διαστάσεις. Με το να γνωρίσω το Πανεπιστήμιο αυτό, αντιλαμβανόμουν ότι η παρουσία των φοιτητών θα ερχόταν να εμπλουτίσει τις συναντήσεις στο εδώ. Είμαστε, λοιπόν, πολύ χαρούμενοι που εδώ και λίγα χρόνια φιλοξενούμε φοιτητές για το διάστημα λίγων μηνών του καλοκαιριού, και ελπίζω οι φοιτητές να από-λαμβάνουν κάτι από το Taizé. Η παρουσία τους βοήθησε πολύ, ώστε να εξοικειωθούμε με την ορθόδοξη εκκλησία και παράδοση» επισημαίνει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Η ζωή στο μοναστήρι του Ταιζέ είναι βασισμένη σε τρεις κοινές προσευχές μέσα στον μεγάλο ναό της Συμφιλίωσης, οι οποίες δίνουν τον, ιδιαίτερο, παλμό της ημέρας.

«Στο Ταιζέ δεν υπάρχουν επικεφαλής και ακόλουθοι, οι σχέσεις κυριαρχίας απουσιάζουν από την μικρή καθημερινή πρακτική της λειτουργίας, γιατί το σώμα είναι ένα. Βρισκόμαστε όλοι εδώ για να διακονήσουμε, όχι να διακονηθούμε. Το μοναστήρι του Taizé είναι ένα μέρος στο οποίο τραγουδούμε πολύ και προσευχόμαστε, διότι θα θέλαμε οι προσευχές μας να έχουν μια ομορφιά από την παρουσία του Θεού. Ο αδελφός Ροζέ ήθελε πάντα αυτό το μέρος να είναι όμορφο, να υπάρχει το κάλος του Θεού. Υπάρχει μεγάλη ομορφιά όταν τραγουδάμε και προσευχόμαστε μαζί. Στα χρόνια της νεότητας του ο Ροζέ είχε επισκεφτεί τις ρωσικές ορθόδοξες εκκλησίες και πιστεύω ενδιαφερόταν για αυτήν την ομορφιά και την ακρίβεια της ορθόδοξης προσευχής» προσθέτει ο μοναχός Ρίτσαρντ. Ποια είναι όμως η προοπτική του Taizé και τι μήνυμα θέλει να δώσει στην κοινωνία; «Όπως λέει ο αδελφός Roger στο βιβλίο «Living Today for God», είναι σημαντικό να μην κάνουμε καθόλου σχέδια, ώστε να υπάρχει μόνο ένας δρόμος: να υπηρετούμε Τον Θεό με την προσευχή και άλλα μέσα. Και υπάρχει ακόμα αυτό το πολύτιμο παρόν της αρχής. Τι μπορούν να κάνουν οι Χριστιανοί για να ανασηκώσουν την Ειρήνη; Και καθώς θα θέλαμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως Χριστιανούς, αυτή η ενότητα παραμένει ο χρυσός στόχος. Όταν οι άνθρωποι έρχονται στο μοναστήρι για μια εβδομάδα, προσφέρεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πρωινή εισαγωγή στην Βίβλο καθημερινά. Κάθε χρόνο οι αδελφοί επιλέγουμε σημαντικά κείμενα και περικοπές για να συνοδεύσουν την εκάστη εβδομάδα. Θα θέλαμε επίσης να μην έχουμε κάποιο μήνυμα δικό μας, παρά μόνο την αγάπη Του Θεού. Υπάρχουν τρεις λέξεις στις οποίες, επίσης, ο αδελφός Ροζέ έκανε αναφορά για να εκφράσει το πνεύμα των Μακαρισμών του Ιησού: Χαρά, Απλότητα, Έλεος» διευκρινίζει στους φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. ο μοναχός Ρίτσαρντ. O Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υπήρξε ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης ο οποίος επισκέφθηκε την μοναστική κοινότητα του Taizé. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, μετά την προσευχητική σύναξη της Κοινότητας στο «Ναό της Συμφιλίωσης» σε μια κατάμεστη αίθουσα, παρουσία 1500 ανθρώπων ο Πατριάρχης είπε πως το Taizé είναι «σαν να μαρτυράτε ότι το πέρασμα του χρόνου φέρνει κοντά τους διαιρεμένους Χριστιανούς επιτρέποντάς τους να προχωρούν μαζί στο δρόμο της ενότητας», ενώ χρησιμοποιώντας τον όρο «συμφιλίωση» τόνισε πως η συμφιλίωση γίνεται ένας παράγοντας ειρήνης, ένας μοχλός για να ξεπεράσουμε ιστορικές αντιπαλότητες, ένα μέσο εξουδετέρωσης των πολώσεων του παγκόσμιου κοινωνικού τοπίου και των συγκρούσεων. Η συμφιλίωση είναι επομένως ένα παγκόσμιο ζήτημα για τις εκκλησίες μας και για τον κόσμο γενικότερα. Σε μια εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να είναι σε θέση να εξοπλιστεί με τα εργαλεία εκείνα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η ύστερη νεωτερικότητα» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Από τα νιάτα μου, δεν με εγκατέλειψε ποτέ η ιδέα ότι μια κοινοτική ζωή θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι ο Θεός είναι αγάπη, και μόνον αγάπη. Σιγά -σιγά με διακατείχε η πεποίθηση ότι ήταν ουσιώδες να δημιουργηθεί μια κοινότητα με άνδρες αποφασισμένους να δώσουν όλη τους τη ζωή, και που να προσπαθούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, να συμφιλιώνονται πάντα: μια κοινότητα όπου η καλοσύνη της καρδιάς και η απλότητα θα ήταν στο κέντρο των πάντων» αναφέρει στα απομνημονεύματα του ο ιδρυτής του Taizé μοναχός Ροζέ (Roger).

https://paterikiparadosi.blogspot.gr