Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα: «Πολλές φορές γινόμαστε ἄρρωστοι ἐπειδή δέν προσευχόμαστε πρίν ἀρχίσουμε τό φαγητό μας καί δέν ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά τό εὐλογήσει»

Ὅταν ὁ πατήρ Σεραφείμ τελοῦσε εὐχέλαια καί ἁγιασμούς, μετά τό τέλος τῆς ἀκολουθίας, ἔκανε γιά ὅλους κοινό τραπέζι. Πρίν ἀρχίσει τό φαγητό ὁ Γέροντας μόνος του ἔκοβε τό ψωμί καί ἔδινε στόν καθένα ἀπό ἕνα κομμάτι. 

Ἐπίσης μαζί μέ τό ψωμί ἔδινε στόν καθένα ἀπό τρία κομμάτια ζάχαρι. Δίνοντάς τα στόν ἄνθρωπο τόν εὐλογοῦσε ταυτόχρονα. Στούς ἀρρώστους ὁ Γέροντας ἔδινε πρόσφορα τά ὁποῖα τρώγοντας οἱ ἄνθρωποι γίνονταν καλά.

Ὁ πατήρ Σεραφείμ ἔλεγε συχνά: «Πολλές φορές γινόμαστε ἄρρωστοι ἐπειδή δέν προσευχόμαστε πρίν ἀρχίσουμε τό φαγητό μας καί δέν ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά τό εὐλογήσει. Παλιά οἱ ἄνθρωποι, ὅλα πού ἔκαναν, τά ἔκαναν μέ προσευχή· προσεύχονταν ὅταν ὄργωναν τήν γῆ, στήν σπορά προσεύχονταν, προσεύχονταν καί ὅταν θέριζαν τούς καρπούς. Ἐμεῖς σήμερα δέν γνωρίζουμε ποιοί παράγουν αὐτά πού τρῶμε καί πολλές φορές δέν ξέρουμε ποιοί μαγειρεύουν τό φαγητό μας. Μπορεῖ αὐτοί νά βρίζουν καί νά βλασφημοῦν, ὅταν τό μαγειρεύουν, γι᾿ αὐτό καλό θά ἦταν πρίν φᾶμε τό φαγητό μας νά ρίξουμε πάνω του λίγο ἁγιασμό. 

Ὅλα αὐτά πού χρησιμοποιοῦμε γιά τροφή εἶναι δῶρα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους. Μέσω αὐτῶν ὅλη ἡ φύση καί ὁ νοητός κόσμος τῶν ἀγγέλων διακονοῦν τόν ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτό κάθε φορά, ὅταν καθόμαστε γιά νά φᾶμε, πρέπει νά προσευχόμαστε μέ πολλή ἐπιμέλεια…..».

https://www.impantokratoros.gr

Λάθος... συγχωρέστε με. Λάθος!!!

«Ορθόδοξος Τύπος»:

377 Ορθόδοξοι Αρχιερείς

απέρριψαν το «Κολυμπάρι»!

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ (salpismazois):

Λάθος... συγχωρέστε με. Λάθος!!!

Διαβάζουμε (στον "Ορθ. Τύπο"):

«...Τελικώς ηθελημένως η ασυνειδήτως η Ρωσία διέσωσε το κύρος της Ορθοδοξίας θέτουσα την τελεσίδικον σφραγίδα εις το Κολυμβάριον, το οποίον επισήμως απερρίφθη όχι μόνον από το πλήρωμα της Εκκλησίας, όχι μόνον από τας Εκκλησίας Ρωσίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας αλλά και από τους παρισταμένους Προκαθημένους όλων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Μεγάλην νίκην κατήγαγον όλοι όσοι ηγωνίσθησαν από κάθε μετερίζι, δια να καταδικασθή η υποτιθεμένη «Συνοδος» που διήρεσε τους Ορθοδόξους. Ο νέος ορίζων που διανοίγεται ενώπιόν μας είναι η ενημέρωσις των πιστών δια την οικουμενιστικήν θεολογίαν, η οποία έχει αλλοιώσει το φρόνημα των Ορθοδόξων. Εις αυτό οφείλομεν από κοινού να συγκροτήσωμεν ενιαίον αδιάσπαστον μέτωπον».

π. Φώτιος Βεζύνιας:

Λάθος... συγχωρέστε με. Λάθος!!!

Απόρριψη αιρέσεως και μάλιστα θεσμοθετημένης!!!! ...για την Ορθόδοξη Παράδοση σημαίνει "ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ".

Έγινε κάτι τέτοιο;

Πότε; 

Απορρίφθηκε η Κρήτη από το πλήρωμα της Εκκλησίας;

Πότε;

Ο λαός κοιμάται ύπνον βαθύ. Ουδείς τον ενημέρωσε. Το κείμενο προς τον Λαόν είναι ενδεικτικό του κλίματος της ύπνωσης και της διαστροφής!!!

Μήπως και οι άλλες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δια της αποστροφής των καταδίκασαν;

Πότε;

Λάθος λοιπόν Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ...

Η Κρήτη πρέπει να καταδικασθεί δια Πανορθοδόξου Συνόδου που θα αναθεματίσει τα πρόσωπα που συμμετείχαν και τα κείμενα που υπεγράφησαν. 

Να συγκροτήσωμεν λοιπόν "ενιαίον αδιάσπαστον μέτωπον", δεκτόν, αλλά με ΕΝΑΝ στόχο την "πανορθόδοξο καταδίκη και του οικουμενισμού και της Κρήτης".

Δεν φτάνει η καταδίκη της "οικουμενιστικής θεολογίας", γιατί αυτήν την αίρεση του οικουμενισμού την μετέτρεψανσε πρακτική και βίωμα, πρόσωπα που προΐστανται της Ορθοδόξου Εκκλησίας.. Δυστυχώς δε μεταξύ αυτών και όλοι οι προκαθήμενοι οι μετασχόντες των πεπραγμένων εις τους εορτασμούς του Ρωσικού Πατριαρχείου.

Αλλιώς εις μάτην κοπιώμεν.

Νυν υπέρ της πίστεως ο αγών.

π. Φώτιος Βεζύνιας

Σχόλιο:

Δυστυχῶς, π. Φώτιε, παρόμοιο λάθος ἔκανε καὶ ἡ προσφάτως ἀναβιώσασα στὴν Θεσσαλονίκη "Σύναξη Κληρικῶν" τῆς Γατζέας.

Ἐλπίζουμε νὰ τονίσετε στοὺς π. Θεόδωρο καὶ π. Νικόλαο, ὅτι κάνουν λάθος νὰ στηρίζονται στοὺς Οἰκουμενιστὲς τῆς Ρωσίας, γιὰ νὰ νικήσουν τόν ...Οἰκουμενισμό! Κι ἕνα μικρὸ παιδὶ τὸ καταλαβαίνει αὐτό

Ὅπως κάνουν λάθος νὰ ἀρνοῦνται ἢ νὰ διαστρέφουν τὸν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία «ὁ κοινωνῶν ἀκοινώνητω ἀκοινώνητος ἔσται», ἐπειδὴ δὲν ἀντέχουν νὰ τὴν ἐφαρμόσουν! Οἱ ποιμαντικοὶ λόγοι Οἰκονομίας ποὺ ἐφεῦραν, εἶναι καὶ ἔχουν ἀποδειχθεῖ ἕωλοι! Ἀκόμα κι ἂν κάποτε εἶχαν λόγο ὑπάρξεως, σήμερα, λόγῳ τῆς ἄμεσης πληροφόρησης, ἐκμηδενίζονται! Καὶ ἐπίσης δὲν ἰσχύουν, γιατὶ πλέον ἔπαυσαν νὰ ἀποτελοῦν λόγους Οἰκονομίας, ἐφ’ ὅσον ἡ Οἰκονομία δὲν μπορεῖ νὰ ἐφαρμόζεται γιὰ δεκαετίες. Ὁ Οἰκουμενισμός, Πατέρες, δὲν ἄρχισε ἀπὸ τότε ποὺ ἐσεῖς -ἀργοπορημένοι- ἀποτειχιστήκατε, ἀλλὰ μετρᾶ δεκαετίες!

Καὶ τέλος, ἡ ἀποτείχιση δὲν γίνεται κατὰ κύριο λόγο ὡς διαμαρτυρία, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωτηριολογικοὺς λόγους, καὶ ὅσοι συντελοῦν στὴν παραμονὴ τῶν πιστῶν στὴν αἵρεση, ἔχουν μεγάλη εὐθύνη.

Καλὴ μετάνοια σὲ ὅλους μας καὶ

Καλὰ Χριστούγεννα!

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Οι πολίτες που ζουν ή κυκλοφορούν στην Αθήνα μπορούν να καλέσουν τον αριθμό 1960 και να δώσουν πληροφορίες για το σημείο όπου βρίσκονται οι άστεγοι

1960: Γραμμή βοήθειας για αστέγους

Έναν εύκολο αριθμό τηλεφώνου, τον αριθμό 1960, διαθέτει ο Δήμος Αθηναίων για παροχή βοήθειας στους άστεγους συμπολίτες μας. Ο αριθμός αυτός ανήκει στο Κέντρο Στέγασης Αστέγων του Δήμου.

Δεδομένου ότι οι άστεγοι δεν έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες ή ακόμη και σε τηλέφωνο για να ζητήσουν βοήθεια, με αυτή την πρωτοβουλία ο Δήμος Αθηναίων επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες που ζουν ή κυκλοφορούν στην Αθήνα να παρέχουν πληροφορίες, ώστε να αναλάβει στη συνέχεια ο ίδιος μέσω θεσμοθετημένων ενεργειών, την αποκατάσταση των ανθρώπων που υποφέρουν και βρέθηκαν σε αδιέξοδο λόγω της οικονομικής κρίσης.

Επομένως, όποιος πολίτης καλέσει τον αριθμό 1960 μπορεί να δώσει πληροφορίες για το σημείο όπου βρίσκονται οι άστεγοι. Άμεσα, οι υπηρεσίες του Δήμου θα κινητοποιηθούν για να τους εντοπίσουν, να τους προσφέρουν ένα δωμάτιο στις σχετικές εγκαταστάσεις που διαθέτει ή ακόμη και τροφή. Σε περίπτωση που αρνηθούν οι ίδιοι να μετακινηθούν, θα τους προσφερθούν κουβέρτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.

Γράφει η Νίκη - Αικατερίνη Μπαρπαγιάννη

Κλινική Ψυχολόγος

http://astegos-gr.blogspot.gr

Ρημαγμένες ψυχές. Ἀπὸ τὶς βαθυστόχαστες θεωρίες

Σύγχυση καὶ ταραχὴ καὶ χάος ἀνάμεσα στὰ ἔθνη! Ταραχὴ καὶ σάστισμα καὶ χάος καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἕναν – ἕναν. Ποῦ νὰ βρεθεῖ κανένας νὰ πορεύεται στὴ ζωὴ του μ’ ἕναν ὑψηλὸν σκοπό, μὲ σταθερότητα καὶ ἐλπίδα! Σπάνιο πράγμα.

Οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι ἔχουνε γίνει οἱ περισσότεροι κάποια πλάσματα ἄδεια ἀπὸ κάθε ζωντανὴ ἰδέα, ποὺ νὰ τοὺς κάνει νὰ ἀρμενίζουνε μέσα στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς χαρούμενοι καὶ ζωηροί, σὰν τὸ καράβι ποὺ εἶναι φορτωμένο μὲ καλὸ φορτίο, καί, γεμάτο ἐλπίδα καὶ λαχτάρα, τραβᾶ κατὰ τὸ περιπόθητο λιμάνι, ἀνάμεσα σὲ ξέρες κι ἄγρια βραχόνησα.

Σήμερα βρίσκει κανένας συχνὰ μπροστά του ἀνθρώπους ποὺ εἶναι τόσο κούφιοι ἀπὸ κάθε τι, ποὺ νὰ ἀπορεῖ, γιατί δὲν πίστευε νὰ ὑπάρχει στὸν κόσμο τόση ἀνοησία, τόση στενομυαλιά, τόση στενοκάρδια καὶ μικρολογία. Σ’ αὐτὲς τὶς στεγνὲς ψυχὲς δὲν 

ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ σὲ ζεστάνει, ἂς εἶναι καὶ τὸ παραμικρό. Δὲν μιλῶ γιὰ ἐξαιρετικὰ αἰσθήματα, γιὰ κάποια σπάνια εὐαισθησία. Ὄχι! Μιλῶ γιὰ τὰ συνηθισμένα αἰσθήματα, ποὺ ἄλλη φορὰ βρισκόντανε σὲ ὅλους τους ἀνθρώπους. Ναί, σήμερα δὲν ὑπάρχουνε. 

Σχεδὸν ὅλοι οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι περνᾶνε τὴ ζωὴ τους ξεπλυμένοι ἀπὸ κάθε οὐσία, δίχως κανέναν ἀληθινὸν σκοπό, δίχως ἀληθινὴ χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση, δίχως καμμιὰ πίστη, καὶ γιὰ τοῦτο, δίχως ἐλπίδα. Εἶναι γαντζωμένοι ἀπάνω σὲ κάποια πράγματα, ποὺ θέλουνε νὰ τὰ παραστήσουνε γιὰ σπουδαῖα, ἐνῶ δὲν εἶναι τίποτα. Κι οἱ χαρές τους κι οἱ εὐτυχίες τους καὶ τὰ γλέντια τους, κι οἱ διασκεδάσεις τους, κι οἱ κουβέντες τους καὶ τὰ ἀστεῖα τους, εἶναι ὅλα ἄνοστα καὶ ψεύτικα. Γιατί λείπει τὸ ἁλάτι ποὺ τὰ ἄρτυζε ἄλλη φορά.

Καὶ τὸ ἁλάτι εἶναι ἡ πίστη πὼς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἦρθε στὸν κόσμο κατὰ τύχη, ἀλλὰ πὼς ἔχει νὰ κάνει, σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἕνα ἔργο, μικρὸ ἢ μεγάλο, καὶ πὼς δὲν ξοφλᾶ μὲ τούτη τὴ ζωή, ἀλλὰ πὼς ὑπάρχει κάποια μυστηριώδης τάξη κατὰ τὴν ὁποία ἀνοίγει μία ἄλλη πόρτα, σὰν κλείσει ἡ πόρτα τούτης τῆς ζωῆς. Ὅπου ὑπάρχει πίστη, ὑπάρχει καὶ ἐλπίδα, κι ὅσο δυνατώτερη εἶναι ἡ πίστη, ἄλλο τόσο βεβαιότερη εἶναι ἡ ἐλπίδα. Χωρὶς ἐλπίδα, δὲν γίνεται μήτε εὐτυχία, μήτε εἰρήνη μέσα στὸν ἄνθρωπο. Τ’ ἄλλα ὅλα ποὺ λένε οἱ σαστισμένοι φιλόσοφοι, εἶναι ψευτιές. Γιὰ τοῦτο, οἱ ἀπελπισμένοι χαλᾶνε τὸν κόσμο γιὰ νὰ ξεχάσουνε τὴν ἀπελπισία τους, κάνουνε μεγάλη φασαρία γιὰ τὴν καλοπέραση, γιὰ τὶς τέχνες, γιὰ τὰ ταξίδια, γιὰ τὶς ἀπολάψεις.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι μία θλιβερὴ σκηνοθεσία, μία ἀξιοθρήνητη ἀπάτη. Γιὰ νὰ γεμίσουνε τὸ ἄδειο πιθάρι ποὺ εἶναι ὁ ἑαυτός τους, ρίχνουνε μέσα ὅ,τι μπορέσουνε, ὥστε νὰ ξεγελαστοῦνε πὼς ζοῦνε, ἀπολαβαίνουνε τὴ ζωή, ἐνῶ στ’ ἀληθινὰ εἶναι σὰν τὰ τρύπια πιθάρια τῶν Δαναΐδων, χαρτοφάναρα ποὺ φαντάζουνε ἀπ’ ἔξω πὼς εἶναι κάτι. Τέτοια εἶναι ἡ τρομερὴ δραστηριότητα τοῦ καιροῦ μας, ποὺ γεμίζει τὸν κόσμο ἀπὸ βροντὲς κι ἀστραπές, ἐνῶ, κατὰ βάθος, εἶναι ἕνας γκαζοτενεκές, ποὺ τὸν χτυπᾶνε ἐκεῖνοι ποὺ λένε πὼς ζοῦνε κι ἀπολαβαίνουνε «τὴ μεγάλη ζωή», γιὰ νὰ διώξουνε τὰ μαῦρα κοράκια τῆς ἀπελπισίας, ποὺ τριγυρίζουνε ἀπὸ πάνω τους. Τρομάζουνε ν’ ἀπομείνουνε μοναχοὶ μὲ τὸν ἑαυτό τους, μήτε κἄν λίγα λεπτά, γιατί ἀλλιῶς θὰ νοιώθανε τὴν ἀθλιότητά τους. Μὰ πῶς ὅμως μπορεῖ νὰ ζήσει ἀληθινὰ ἕνας ἄνθρωπος ποὺ φοβᾶται τὸν ἑαυτό του, ποὺ κρύβεται ὁλοένα ἀπὸ τὸν ἑαυτό του;

Καὶ ὅμως, αὐτὴ εἶναι ἡ ζωὴ γιὰ τοὺς περισσότερους σημερινοὺς ἀνθρώπους. Καμμιὰ θέρμη, κανένας ἀνώτερος καὶ σίγουρος σκοπός, κανένα μεράκι, καμμιὰ ἔμορφη μανία ποὺ νά ’χει βαθύτερες ρίζες. Παγερὴ ἀδιαφορία, ὕπνος ψυχικός, ὀκνηρία πνευματική, φόβος, κρυφὴ ἀπελπισία, καὶ πολλὴ φασαρία γιὰ νὰ σκεπαστεῖ ἡ ἀμηχανία. 

Κι ἡ φασαρία εἶναι ἀνοησίες, κουτσομπολιό, ἀνόητες κουβέντες, χαρτάκια, ποτά, σκάνδαλα, ἐγκλήματα, κάθε μικρολογία, ποὺ τὴν παίρνουνε στὰ σοβαρά, ἐνῶ κανένα σοβαρὸ πράγμα δὲν βρίσκει θέση μέσα στὰ ζαλισμένα μυαλά τους καὶ στὶς ἀποσυντεθειμένες ψυχές τους. Ἀπὸ πνευματικό, δὲν ὑπάρχει τίποτα. Δὲν λέγω πνευματικὸ αὐτὸ ποὺ λένε πνευματικὸ οἱ φιλόσοφοι, οἱ λογοτέχνες καὶ γενικὰ ἐκεῖνοι ποὺ λέγουνται «διανοούμενοι», ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ εἶναι πνευματικὸ γιὰ τὴ χριστιανικὴ θρησκεία, δηλαδὴ ἡ πίστη στὸν αἰώνιον κόσμο ποὺ μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Χριστός. Μοναχὰ αὐτὴ ἡ πίστη δίνει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἐλπίδα, καὶ χωρὶς τὴν ἐλπίδα τῆς αἰώνιας ζωῆς, οἱ λογῆς – λογῆς εὐδαιμονίες εἶναι λογῆς – λογῆς ψευτιές. 

Στὸ κουτὶ ποὺ κρατοῦσε τότε ἡ Πανδώρα, ἀπόμεινε ἡ ἐλπίδα, ἀφοῦ πετάξανε ἀπὸ μέσα ὅλα τὰ καλά, μὰ τὸ κουτὶ ποὺ βαστᾶνε οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι, καὶ ποὺ διατυμπανίζουνε πὼς ἔχει μέσα κάθε εὐτυχία, εἶναι ὁλότελα ἄδειο. Γιὰ τοῦτο ὁ θεογλωσσος Ἀπόστολος Παῦλος λέγει πὼς οἱ ἄπιστοι εἶναι «οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα», οἱ ἀπελπισμένοι.

Λοιπόν, σήμερα βρισκόμαστε σὲ ἐλεεινὴ κατάσταση, κι ἂς μὴ τὸ λέμε, ζητώντας παρηγοριὰ στὴ φασαρία μιᾶς ψεύτικης ζωῆς. Ἡ ἀπιστία εἶναι θρονιασμένη μέσα στὴν καρδιά μας, καὶ γύρω της εἶναι τὰ παιδιά της, ἡ ἀπελπισία, ἡ πνευματικὴ νάρκη, ἡ ἀναισθησία, ὁ φόβος, ἡ ἀδιαφορία, ἡ ψευτοπαρηγοριά, ἡ μικρολογία, ἡ καχυποψία, τὸ συμφέρον, τὸ μίσος, ἡ ἀσπλαχνία.

Ἡ νεότητα μαραζώνει γιατί δὲν ἔχει, ἡ δυστυχισμένη, μήτε σκοπὸ στὴ ζωή της, μήτε ἐνθουσιασμὸ γιὰ κάποιες ἰδέες, μήτε ὄρεξη γιὰ τίποτα. Ἄκεφη κι ἀνόρεχτη. Εἶναι σὰν ὑπνοβάτης. Συζητᾶ ὁλοένα γιὰ ἀσήμαντα πράγματα ποὺ τοὺς δίνει μεγάλη σημασία, καὶ εἶναι νὰ κλαίγει κανένας ἀκούγοντας τὶς κουβέντες της, τὰ πειράγματά της, καὶ βλέποντας τὶς ἀνόητες σκηνοθεσίες, ποὺ μ’ αὐτὲς προσπαθεῖ νὰ δώσει κάποια σημασία στὴ ζωή. 

Οἱ ψυχὲς τῶν νέων εἶναι ρημαγμένες ἀπὸ τὰ ἄγρια ἔνστικτα, ποὺ τὰ ἀνεβάσανε στὴν ἐπιφάνεια ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ τάρταρα τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κάποιοι ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου, κάποιοι πνευματικοὶ ἀνθρωποφάγοι, ποὺ ἀνάμεσά τους πρωτοστατεῖ ἕνας τρελλὸς λύκος λεγόμενος Νίτσε, μιὰ μούμια σὰν παληόγρηα λεγόμενη Βολταῖρος, κάποιος ζοχαδιακὸς Φρόϋντ, κι ἕνα πλῆθος ἀπὸ τέτοια ὄρνια καὶ κοράκια καὶ νυχτερίδες. Ὅσοι τοὺς θαυμάζανε, ἂς καμαρώσουνε σήμερα τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια ποὺ φυτρώσανε μέσα στὶς καρδιὲς καὶ στὶς ψυχὲς τῆς γαγγραινιασμένης ἀνθρωπότητας.

Πηγή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις Ἀστὴρ-Παπαδημητρίου.

agiazoni.gr

Άντε, και «του χρόνου στό Βατικανό»!

Ο άγιος Κοσμάς ο Πρώτος

καί οι σημερινοί αγιορείτες.

Εἶναι ἀλήθεια;

«Ο Μητροπ. Νέας Κρήνης ευχήθηκε:

“του χρόνου στό Βατικανό”» !!!

Σκανδαλισμένος αγιορείτης μοναχός 

Καί φέτος γιορτάστηκε στό Πρωτάτο τών Καρυών από τήν Ιβηρίτικη Ιερά Επιστασία ο άγιος οσιομάρτυς καί ομολογητής Κοσμάς ο Πρώτος ο οποίος φονεύθηκε από τόν Οικουμενικό Πατριάρχη Κων/λεως Ιωάννη Βέκκο τό 1275, ο οποίος ενώθηκε μέ τόν Πάπα καί ζήτησε νά τόν δεχθούν καί οι αγιορείτες οι οποίοι δέν τό δέχθηκαν, διότι δέν μπορεί νά ενωθεί η αλήθεια μέ τό ψέμα καί η ορθοδοξία μέ τήν βλασφημία καί τήν αίρεση καί γι’ αυτό ο Πατριάρχης έκαψε τούς Ζωγραφίτες καί τούς Κουτλουμουσιανούς, έπνιξε τούς Ιβηρίτες καί τούς Ξενοφωντινούς, αποκεφάλισε τούς Καρυώτες καί κρέμασε τούς Βατοπαιδινούς καί τόν Πρωτεπιστάτη.

Στίς μέρες μας πάλι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κάνει πολλές ενέργειες «γυμνή τή κεφαλή» γιά νά ενωθεί μέ τόν αιρετικό Πάπα μέ αποτέλεσμα νά αλωθεί καί νά αλλοιωθεί η Ορθοδοξία.

Άραγε οι σημερινοί αγιορείτες αντιστέκονται όπως οι παλαιότεροι μοναχοί η προφασίζονται προφάσεις; Ο Ιβηρίτης Πρωτεπιστάτης εκφώνησε λόγο ομολογιακό εγκωμιάζοντας τούς οσιομάρτυρες, όμως ο Γέροντας τής Ιβήρων π. Βασίλειος Γουντικάκης έγραψε εγκύκλιο γιά τήν Σύνοδο τής Κρήτης στήν οποία καθησύχαζε τούς χριστιανούς, τήν οποία υπέγραψαν οι Ηγούμενοι καί οι Αντιπρόσωποι τών Μονών καί μόνο τά Μοναστήρια τού Εφραίμ Φιλοθεΐτη καί η Μονή Γρηγορίου δέν συμφώνησαν, διότι σ’ αυτή τήν Σύνοδο τέθηκαν συνοδικά καί σχεδόν πανορθόδοξα τά θεμέλια τού Οικουμενισμού πού θά οδηγήσει στήν πανθρησκεία καί τήν παγκοσμιοποίηση τών Εβραίων Σιωνιστών Μασόνων.

Ο Ηγούμενος τής Σταυρονικήτα πνευματικό τέκνο τού Γοντικάκη υπεραμύνεται καί εγκωμιάζει τήν Σύνοδο άν καί τόσοι Ιεράρχες, Ιερείς καί Θεολόγοι σ’ όλες τίς ορθόδοξες χώρες τήν κατηγορούν ώς αιρετική, αντικανονική καί απαράδεκτη.

Τήν επαίνεσαι καί ο Βατοπαιδινός Εφραίμ, αλλά λέγετε ότι θά τόν κάνουν Μητροπολίτη Αγίου Όρους ή Θεσ/κης, όμως ο άγιος Σταυρονικήτα τί επιδιώκει; Νά κρατάει τόν μανδύα τού Βαρθολομαίου όταν θά φιλιέται μέ τόν Πάπα;

Μετά τήν Σύνοδο πολλά Μοναστήρια εκάλεσαν στίς πανηγύρεις τους Μητροπολίτες τού Πατριαρχείου, μάλλον γιά νά δείξουν τήν ευπείθειά τους. 

Συγκεκριμένα στήν Κουτλουμουσίου εκάλεσαν τόν Λαμψάκου και, όταν του έδειξαν τίς τοιχογραφίες μέ τά μαρτύρια των αγιορειτών ομολογητών, απάντησε· «νά τί παθαίνουν όσοι κάνουν παρακοή στόν Πατριάρχη».

Ο υποτακτικός του μακαριστού π. Μωυσή κάλεσε στην πανήγυρή του τον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης, ο οποίος στό τέλος ευχήθηκε: «του χρόνου στό Βατικανό» (!!!).

Άγιοι πατέρες, άν δέν μπορείτε νά μιμηθήτε τούς αγίους οσιομάρτυρες καί νά σταθείτε στό ύψος των περιστάσεων, τουλάχιστον μή γίνεστε μιμητές του Βέκκου διώκοντας τούς πατέρες πού αντιδρούν στόν ξέφρενο οικουμενιστικό χορό του Βαρθολομαίου.

Δυστυχώς αυτό τό κάνουν οι Λαυριώτες καί η Ρουμάνικη Σκήτη, οι οποίοι διώχνουν τούς πατέρες, τούς διαγράφουν από τά μοναχολόγια, τούς αφαιρούν τίς ταυτότητες, τήν ελληνική υπηκοότητα, τήν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καί οποιαδήποτε άλλη εξυπηρέτηση.

Μήπως θέλουν νά κρατήσουν τήν παράδοση της Λαύρας η οποία δέχθηκε τόν Βέκκο καί συλλειτούργησε μέ τούς παπικούς μέ αποτέλεσμα νά βρυκολακιάσουν οι Ιερείς καί νά μείνουν τά σώματά τους ζωντανά 750 χρόνια μέ τά μάτια ανοιχτά, φρικτό θέαμα στούς ορώντες, τά οποία έκρυψαν καί δέν τό παραδέχονται, διότι ως φαίνεται ακολουθούν αμετανόητοι τό παράδειγμά τους;

Κύριε Ιησού Χριστέ, ίλεως γενού καί στείλε θεία φώτιση γιά ό,τι οφείλουμε νά πράξουμε.

Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησε τό Περιβόλι σου νά λάμψει μέ τήν πίστη του καί τήν θυσιαστική αγάπη του πρός τόν Υιόν σου.

Αμήν.

Σκανδαλισμένος αγιορείτης μοναχός

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

«Εν τω ονόματι του Ιησού…»

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια αγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

Πράγματι! Έδώ μπορεί κανείς να θυμηθεί τη διαβεβαίωση του Παύλου· «Ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν» (Ρωμ. 5, 5.). Αν η αγάπη του Θεού είναι ο μονογενής Υιός Του, η έκχυση του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές μας είναι η έκχυση της χάριτος του λυτρωτικού Του έργου σε όλο το χώρο της υπάρξεως μας. Ο απ. Παύλος, μ’ ένα νου βαπτισμένο σε απερίγραπτες ουράνιες εμπειρίες, μας παραδίδει συχνά έννοιες που δεν μπορούμε να καταλάβουμε άμεσα. Μπορούμε όμως να … υποψιαζόμαστε τί άπειρο βάθος «σοφίας Χριστού» υπάρχει πίσω από κάθε έννοια που είναι προορισμένη να προσανατολίζει το πνεύμα μας στη συνάντηση και βίωση του Χριστού μέσα μας.

Έτσι η προτροπή του «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» είναι μια ευαγγελική διαφάνεια μέσα από την οποία αναφαίνεται η «ανά πάσαν στιγμήν» λυτρωτική ενέργεια της αγάπης του Θεού διά του ονόματος του Υιού Του «εν Αγίω Πνεύματι».

Γι΄ αυτό ο απόστολος θα μας παραδώσει την αδιάλειπτη προσευχή μ’ ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο· την επίκληση του ονόματος του Ιησού· «Παν ό,τι αν ποιήτε εν λόγω, ή έργω, πάντα εν ονόματι Κυρίου Ιησού ποιήτε» (Κολοσ. 3, 17).

Η καθολική αυτή «χρησιμοποίηση» του ονόματος του Ιησού στις οποιεσδήποτε στιγμές και καταστάσεις της υπάρξεώς μας είναι συγχρόνως μετοχή του όλου ανθρώπου, διά της ιερατικής λειτουργίας του νου, στη «Θεία Λειτουργία» της εν Χριστώ Ιησού σωτηρίας. Όταν δηλ. επικαλούμεθα το όνομα του Κυρίου σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας, δεν επικαλούμεθα μόνο το άγιο βλέμμα Του ή μόνο την ευλογία της «δεξιάς Του». Επικαλούμεθα όλες τις λεπτομέρειες της καθολικής Του ζωής και παρουσίας, όπως βιώθηκαν από τον Ίδιο και συναπετέλεσαν το λυτρωτικό Του έργο που, εξ άλλου, συνοπτικά εκφράζεται στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας! Γι’ αυτό η απαραίτητη συμμετοχή μας στο μυστήριο αυτό είναι, από την άλλη μεριά, η εξασφάλιση της δυνατότητος να επικαλούμεθα το όνομα του Ιησού και να βιώνουμε τη μυστηριακή δραστικότητα του ονόματος αυτού σαν μια πλήρη «Θεία Λειτουργία» μέσα στον «εν ημίν Ναόν του Θεού»!

Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι απλώς μια…προσευχή! Είναι κάτι πολύ περισσότερο της προσευχής που κάνουμε για μια καθησύχαση της χριστιανικής μας αυτοσυνειδησίας! Είναι μια πλήρης Θεία Λειτουργία της υπάρξεως …! Όντως!

Οι δυο μαθητές και απόστολοι του Χριστού, στο θαύμα της θεραπείας του χωλού ανθρώπου, δεν έκαναν μια απλή ενέργεια. Κατά κάποιο τρόπο επετέλεσαν μια «Θεία Λειτουργία»! Με την επίκληση του ονόματος του Ιησού παρέδωσαν τον άνθρωπο αυτό στη μοναδική λυτρωτική διαδικασία, στην ενέργεια της Χάριτος του Θεού που απέρρευσε πλούσια από το Σταυρό του Κυρίου. Εξ άλλου η παράδοση αυτή ήταν για το χωλό άνθρωπο εισαγωγή του στο αδιάλειπτα τελεσιουργούμενο εν Αγίω Πνεύματι έργο της σωτηρίας του ανθρώπου διά του Ιησού Χριστού. Και το έργο αυτό είναι πράγματι μια αδιάλειπτη Θεία Λειτουργία! Γιατί ένα θαύμα μόνο καρπός μιας Θείας Λειτουργίας μπορεί να είναι!

Η θαυματουργική θεραπεία της παραλυμένης σάρκας- η ζωοποίηση εν Χριστώ Ιησού μιας σωματικής νεκρώσεως μόνο σαν αποτέλεσμα της λυτρωτικής λειτουργίας της παρουσίας και ζωής του Χριστού μπορεί να εννοηθεί. Συνήθως η επιφάνεια του θαύματος είναι μια απλή ενέργεια ή ένας σύντομος λόγος. Αλλά οι λυτρωτικές εν Χριστώ Ιησού ενέργειες, που ολοκληρώνουν το θαύμα, είναι διαδικασίες μιας Θ. Λειτουργίας…!

Το μήνυμα αυτής της ευαγγελικής διαφάνειας είναι φανερό. Τα υπαρξιακά μας προβλήματα μπορούν να θεραπεύονται μέσα στις σκοτούρες και το άγχος τής καθημερινότητας, αν τα παραδίδουμε διά της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού στην αγία τράπεζα της Θείας Λειτουργίας της Ζωής και Παρουσίας του Χριστού …!

«Και παν ό,τι αν ποιήτε εν λόγω ή έργω, πάντα εν ονόματι Κυρίου Ιησού ποιήτε». Με τον τρόπο αυτό λειτουργούμε κι εμείς σαν μια Θ. Λειτουργία της υπάρξεως. 

Γιατί η αδιάλειπτη μετοχή μας στη ζωή και παρουσία του Χριστού μας κάνει να λειτουργούμε εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.

Του ἀεμνήστου Ἰωάννου Κορναράκη

http://orthodox-voice.blogspot.gr

AΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ''ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ"

Στρατος Orthodox

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ο μακαριστός μοναχός Αγάπιος συνέταξε το γνωστό σε όλους μας βιβλίο “Αμαρτωλών Σωτηρία” στο οποίο και διασώζεται μια υπέροχη διήγηση αναφορικά με την προσευχητική αξία των Χαιρετισμών, και συγκεκριμένα του θεομητορικού Χαιρετισμού, “Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετα Σου, ευλογημένη Συ εν γυναιξί, κι ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών” 

Μια σύντομη παράφραση αυτης της υπέροχης διήγησης θα παραθεσουμε στην αγάπη σας !! 

Η διήγηση αυτή θα μας μεταφέρει στην Ρώμη, εις την εποχή εκείνη όπου τα σχίσματα, οι αιρέσεις και οι κακοδοξίες των Παπικών, δεν είχαν διαρρήξει την ενότητα της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας μας ! 

Εκεί λοιπόν ζούσε ένας ευσεβής Χριστιανός, που ονομαζόταν Ιωάννης! Ηταν πολύ πλούσιος, αλλά αργόστροφος και παρότι προσπαθούσε να μάθει προσευχές κατα το τυπικό της Εκκλησίας, δεν μπορούσε να απομνημονεύσει καμία!! 

Με τα πολλά, και παρότι προσπάθησε ματαια για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να μάθει κάποια προσευχή, αποφάσισε να μονάσει για να σώσει την ψυχή του! 

Μάλιστα στην Μονή που εγκαταβίωσε προσέφερε όλη την περιουσία του, με την επιθυμία να διατεθεί προκειμένου οι αδελφοί της Μονής και όσοι κατέφευγαν σε αυτην για βοήθεια, να μπορούν να μάθουν γράμματα ! 

Οι αδελφοί της Μονής προσπάθησαν να τον διδάξουν γράμματα, ή έστω να τον βοηθήσουν να απομνημονέυσει κάποια αποσπάσματα από τους Ψαλμούς ή και άλλες από τις ενδιάτακτες προσευχές, αλλά ματαιοπονούσαν, γιατί ο καλός αδελφός Ιωάννης, αργός στον νου, αδυνατούσε να τα καταφέρει !! 

Τότε ένας από τους πιο έμπειρους Πνευματικούς της Μονής τον προσέγγισε και του απήγγειλε μερικές σύντομες προσευχές, ρωτώντας τον , ποιά από αυτές τον αναπάυει, ώστε αυτός ως πιο έμπειρος και υπομονετικός, να τον διδάξει για να την μάθει !! 

Ο Αρχαγγελικός Χαιρετισμός της Θεοτόκου, το γνωστό σε όλους μας “Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία” τόσο πολύ τον σαγήνευσε και τον ανάπαυσε, ώστε επιδόθηκε με ζήλο να την απομνημονέυσει !! 

Με την βοήθεια του καλου Γέροντα τα κατάφερε, και τόση χαρά είχε που συνέχεια, στην κυριολεξία ακατάπαυστα, απήγγειλε τον Αρχαγγελικό αυτό Χαιρετισμό στην Παναγία μας! 

Στο διακόνημα, στο Κελλί του, στους περιπάτους του, συνέχεια αυτόν τον Χαιρετισμό είχε στο στόμα και στον νού του, ώστε οι άλλοι αδελφοί της Μονής, με αγάπη να τον αποκαλούν πλέον όχι με το όνομα του Ιωάννη, αλλά ως “Χαίρε Μαρία” 

Ο καιρός πέρασε και ο μακάριος Ιωάννης εκοιμήθη εν Κυρίω !! 

Από την πρώτη στιγμή της κοίμησης του, το σκήνωμα του παρουσίασε σημεία αγιότητος, και ανέδυε μια υπερκόσμια ευωδία! 

Για τον λόγο αυτό και ο Ηγούμενος αποφάσισε μετα την νεκρώσιμη Ακολουθία να τον ενταφιάσει σε ένα ξεχωριστό σημείο του Κοιμητηρίου της Μονής της μετανοίας του! 

Η ευωδία συνέχιζε να αναδύεται και τις επόμενες ημέρες και όχι μάλιστα δεν ελαττωνόντανε, αλλά τουναντίον αύξανε, ώστε όλοι οι αδελφοί της Μονής, που προσέγγιζαν τον τάφο του, αισθάνονταν την ουράνια αυτή ευωδία, ως ένα θυμίαμα!! 

Την ένατη ημέρα οι μοναχοί που πήγαν στον τάφο του, αντίκρυσαν ένα μοναδικό θέαμα!! 

Στο πάνω μέρος του τάφου είχε φυτρώσει ένας εξαίσιος κρίνος!! 

Δεν έμοιαζε σε τίποτα με τους κρίνους που γνώριζαν!! 

Και δεν ήταν μόνο η εξαίσια, ουράνια ευωδία που ανέδυε, όσο το γεγονός ότι στα φύλλα του ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα το “Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία” 

Αντικρίζοντας το θαύμα ο Ηγούμενος έδωσε εντολή να σκάψουν με προσοχή γύρω από τον κρίνο, προκειμένου να διαπιστώσουν από που φυτρώνει!! 

Και ω του θαύματος !! Οι ρίζες του υπέροχου αυτού κρίνου ήταν στο στόμα, στην γλώσσα του αγίου αυτού μοναχού, που σε όλη του την επίγειο ζωή, επαναλάμβανε το Πανυπερευλογημένο Όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου!! 

Ο Ηγουμενος, προφανως από θείο ζήλο και θεία παραίνεση εμφορούμενος, διέταξε να ανοίξουν το σεπτό σκήνωμα του μακαρίου Ιωάννη!! 

Και το θέαμα τους εξέπληξε! 

Στην καρδιά του ήταν ιστορημένη η θεία μορφή της Υπεραγίας Θεοτόκου!! 

Προφανώς η Παναγία θέλησε να δείξει σε όλους τους μοναχούς, το πόσο πολύ ευαρεστήθηκε με την ευλογημένη αυτή άσκηση του μοναχού, ώστε να τον χαριτώσει με τέτοιο εξαίσιο τρόπο! 

Ο Ηγούμενος και οι μοναχοί, ελαβαν τον κρίνο και τον έθεσαν μαζί με τα άλλα άγια λείψανα, ώστε να παραμείνει εις απόδειξη του πόσο η Παναγία μας θα ανταμείψει όσους Την χαιρετίζουν με τον Αρχαγγελικό αυτό Χαιρετισμό!! 

Αυτή η υπέροχη διήγηση, όπως και άλλες που έχουμε δημοσιεύσει, αποδεικνύουν περίτρανα ότι η καθημερινή, κατά δύναμιν και με ευλογία του Πνευματικού μας, απαγγελία ή ανάγνωση των Χαιρετισμών της Παναγίας, μας χαριτώνει και μας ενισχύει στον πνευματικό μας αγώνα! 

Ευχόμεθα ολόψυχα – δι ευχών του οσίου αυτού μοναχού Ιωάννη – όλοι μας να αξιωθούμε της δωρεάς αυτής της Υπεραγίας Θεοτόκου ώστε το Πάντιμο Όνομα Της να μην λείπει στιγμή από τα χείλη, τον νού και την καρδιά μας!! 

Αμήν!! 

Γένοιτο!!

Εάν πάρετε την Παναγία μας στα σπίτια σας και της διαβάζετε με καντήλι αναμμένο τους Χαιρετισμούς θα...

Έλεγε ο Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ: «Γνωρίζετε ἐσεῖς ποιά εἶναι ἡ Μητέρα του Κυρίου μας καί πόσο ἀγαπᾶ καί πόση ἡ δύναμίς της καί πόσο τό ἔλεός της; 

Εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ ὁποία ἔχει ἔλεος γιά τούς πτωχούς καί τίς χῆρες καί τούς λοιπούς Χριστιανούς. Πάντοτε προσεύχεται στόν Σωτῆρα Χριστό γιά ὅλους μας».

Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ὁ π. Κλεόπας ἐρωτοῦσε τούς Χριστιανούς: «῎Εχετε τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στό σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στήν εἰκόνα της ἔχετε;».

Κατόπιν τούς συμβούλευε:«Νά πάρετε τήν Προστάτιδα καί Βοηθό μας, τήν Μητέρα μας πού εἶναι στούς οὐρανούς καί στήν γῆ νά τήν βάλετε στά σπίτια σας! 

Αὐτή εἶναι ἡ Βασίλισσα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς!

'Εάν θά πάρετε Αὐτή τήν Προστάτιδα Παναγία στά σπίτια σας καί τῆς διαβάζετε κάθε πρωῒ μέ τό καντήλι της ἀναμμένο τούς Χαιρετισμούς της καί τό βράδυ τήν Παράκλησίν της, θά τήν ἔχετε βοηθό σ' ὅλη τήν ζωή σας καί τή στιγμή τοῦ θανάτου σας καί τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. . . 

Γνωρίζετε πόσο δύναται νά βοηθήση η Θεοτόκος Μητέρα μας μπροστά στόν Θρόνο τῆς Παναγίας Τριάδος; 'Εάν δέν ὑπῆρχε Αὐτή, πιστεύω ὅτι αὐτός ὁ κόσμος θά ἐχάνετο ἀπό πολύ παλαιότερα!»

https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr/

Όραμα Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου: Η Παναγία ὕψωνε τὰ χέρια στὸν Χριστὸν καὶ ἔλεγε: «Αὐτοὶ εἶναι δικοί μου...

Κάποτε ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος ἀπὸ τὴν Πάρο, ἅγιος ἄνθρωπος, μοῦ ἔλεγε κλαίγοντας ἕνα ὅραμά του. Εἶχε ἀγωνία. Κάτι συνέβαινε στὴν Ἑλλαδικὴ κοινωνία καὶ ἔλεγε: «Πῶς χάλασε ἡ κοινωνία; Πάει, θὰ πεθάνη ἡ κοινωνία»...

Καὶ ἀπογοητευμένος σηκώνει τὸ βλέμμα του καὶ τί βλέπει; Στρατιὰ ἀμέτρητη ἀπὸ Ἁγίους, μιλιούνια – οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος εἶχαν καὶ τὴν Παναγία μπροστά, ἡ Ὁποία ὕψωνε τὰ χέρια στὸν Χριστὸν καὶ ἔλεγε: «Αὐτοὶ εἶναι δικοί μου... Σὲ παρακαλῶ, ἐκείνους ποὺ εἶναι κάτω, θέλω νὰ σώσης».

Τότε τῆς λέγει ὁ Χριστός: «Μά, ἁμαρτάνουν». Καὶ ἡ Παναγία ἀπαντᾶ: «Ἁμαρτάνουν· ἀλλά, ὅσο ὑπάρχει τὸ ἔλεός Σου καὶ ὅσο ὑπάρχω Ἐγώ, ἡ Μάνα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τοὺς ἀφήσης νά χαθοῦν». «Καλά, Μητέρα, θὰ σώσω καὶ αὐτούς». Καὶ ὁ Γέροντας ἔβλεπε μυστικὰ νὰ προστίθενται, νὰ προστίθενται ἁμαρτωλοὶ καὶ νὰ βγαίνουν καινούργιοι Ἅγιοι.

Ἂς ἑτοιμαζώμαστε, ἀδελφοί μου. Ἀξίζομε τόσο, ὅσο περισσότερο προσπαθοῦμε καὶ ὅσο περισσότερο δοκιμαζόμαστε καὶ προετοιμαζόμαστε γιὰ νὰ εἴμαστε ἄξιοι τύποι καὶ προτυπώσεις τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἄξιοι νὰ ἀριθμηθοῦμε ἀνάμεσα στὰ πλήθη τῶν Ἁγίων.

Ἀρχιμ. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτου

https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr

Πολωνέζα βάζει στην θέση της την δημοσιογράφο για το Ισλάμ

balanthsberoia duo

Παράκλησις διωκομένων Αγιορειτῶν μοναχῶν

Παράκλησις διωκομένων Αγιορειτῶν μοναχῶν

Πρός τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ Ἐκκλησίας μας , παρακαλοῦμεν ὅπως μας ἐνισχύσετε οἰκονομικῶς στα πολυποίκιλα καί δυσβάσταχτα ἔξοδα πού ἀντίμετωπίζουμε (δικαστικῶν ἐξόδων, νομικῶν συμβούλων, δικαστικῶν ἐπιμελητῶν, ἐπιβιώσεως κ.λ.π ).

Ἐκτός τῆς οικονομικῆς βοηθείας, ἐπιζητοῦμε θερμῶς καί τις καρδιακές σάς προσευχές διά τόν ἀγώνα ὅλων ἡμῶν ὑπέρ τῆς φιλτάτης μάς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

Ἀριθμός λογαριασμοῦ τραπέζης Πειραιῶς .

ΙΒΑΝ. GR.65 0171 4390 0064 3914 219 8880

Ἐκ τῶν διωκομένων Αγιορειτῶν μοναχῶν

γέρων Χερουβείμ μοναχός

τηλέφωνο ἐπικοινωνίας: 6943766500

ὤρες ἐπικοινωνίας: 10:00-13:00 καί 17:00-19:00.

Υ.Γ.

Ἡ παράκλησις γίνεται κατόπιν εὐλογίας τῶν πνευματικῶν μάς πατέρων, όπως τοῦ γέροντος Γαβριήλ, Ι.Κ.Αγίου Χριστοδούλου Ι.Μ.Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους κ.ἄ .

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

Προσευχή στην Παναγία – Θεοτόκε Παρθένε

Θεοτόκε Παρθένε,

εὐλογημένη Μαρία κεχαριτωμένη,

Δέσποινα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς,

εὐλο­γημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,

ὅτι σωτῆρα ἔτεκες,

τόν μονογενῆν Υἱὀν τοῦ Θεοῦ

καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 

Τῶν Ἀποστόλων, λαμπρότης,

τῶν προφητῶν σύναξις,

τῶν μαρτύρων ἐκκλησία,

τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον,

σκέπασόν με, Παρθένε Μαρία,

ὑπό τήν προστασίαν τῶν Ἀγγέλων

καί ὑπό τήν σκέπην τῶν πτερύγων σου,

καί βοήθησόν με τόν δοῦλον σου

ἀπό πάντα πειρασμόν,

ὁπού μέλλει νά μοῦ ἔλθῃ

καί μή μέ ἀπορρίψῃς, 

ὦ Παρθένε Μαρία,

βοήθησόν με, Κυρία τοῦ Κόσμου,

τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως, ὅπως ἔλθη 

ἡ ταπεινή μου ψυχή

μέσα εἰς τόν Παράδεισον

ἔμπροσθεν εἰς τόν ἀδέκαστον 

θρόνον τοῦ Υἱοῦ σου,

ὅταν ἔλθῃ νά κρίνῃ τόν κόσμον

ἐν τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ τῆς φρικτῆς 
Αὐτοῦ Παρουσίας καί νά ἀκούσω

τό «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου

κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην μου βασιλείαν». 

Ναί, Δέσποινα τοῦ Κόσμου,

δώρησόν μοι τῷ ταπεινῷ δούλῳ σου 
τό ζητούμενον, ἵνα εὐχαρίστως δοξάζω 

τό ὄνομα τοῦ Πατρός

καί τοῦ Υἱοῦ 
καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος,

νῦν καί ἀεί 
καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αιώνων

Ἀμήν.

http://amartolon-sotiria.blogspot.gr

Διαγράφουν το Ευαγγέλιο και υποτάσονται στα ψηφίσματα της Ψευτοσυνόδου της Κρήτης!

Καλοῦμε τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ὅσους μάλιστα θεωροῦν τὸν ἑαυτό τους Ὀρθόδοξο ἐπί-σκοπο) καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀφοῦ δὲν πῆραν θέσεις στὶς προηγούμενες ἀποκαλύψεις περὶ συμπροσευχῶν τῶν «Ὀρθοδόξων» Ἐπισκόπων τῆς Γερμανίας μὲ ἀνακηρυγμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος αἱρέσεις (ὅπως Ἀντβεντιστές καὶ Πεντηκοστιανούς), νὰ ποῦν τουλάχιστον τώρα, ἂν συμφωνοῦν μὲ τὶς παρακάτω τραγικὲς ἀποκαλύψεις γιὰ τὰ αἱρετικὰ κείμενα ποὺ συντάσσουν καὶ διαδίδουν οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Γερμανίας (μὲ τὴν συμφωνία κάθε Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου στὸ Γερμανικὸ χῶρο) ἰδίως γιὰ τὸ θέμα τῆςὁμοφυλοφιλίας καὶ νὰ ἀνακοινώσουν τί πρόκειται νὰ πράξουν.

«Π.Π.»

Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ Δ.Π.

Η «Νέα Εκκλησία» είναι εδώ.

Απαράδεκτο αντιορθόδοξο κείμενο προς τους ορθοδόξους νέους από την Πανορθόδοξη Επισκοπική Σύνοδο της Γερμανίας

«Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων· ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν Ἀδάμ, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς καὶ εὐλόγησεν αὐτούς» (Γεν. 5,1-2)

Σας παρουσιάζουμε την επιστολή των Επισκόπων των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Γερμανίας προς τους νέους, με τίτλο «Αγάπη – Σεξουαλικότητα – Γάμος», την οποία σύνταξε η θεολογική επιτροπή της Συνόδου υπό την προεδρία του Επισκόπου Αρίστης Βασιλείου μετά από τρία(!) χρόνια διεργασιών. 

Το κείμενο, για όποιον γνωρίζει την γερμανική, μπορείτε να διαβάσετε στην ακόλουθη ηλεκτρονική διεύθυνση:   

http://www.obkd.de/Texte/Brief%20OBKD%20an%20die%20Jugend.pdf.

Από τα λίγα αποσπάσματα που θα μεταφράσουμε και θα σχολιάσουμε θα καταλάβει ο αναγνώστης, ότι το «άχρι καιρού» έχει προ πολλού περάσει και βρισκόμαστε πια σε εσχατολογικές εξελίξεις. 

Ακόμα θα γίνει κατανοητό, ότι οι υποτιθέμενοι ταγοί της Εκκλησίας έχουν αφήσει το ποίμνιο -κυρίως του εξωτερικού- βορά των αιρετικών ορέξεων των παναιρετικών Οικουμενιστών. Οι δε «αντιοικουμενιστές» φιλολογούν εκ του ασφαλούς, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να συμβάλλουν κι αυτοί στην εδραίωση της παναιρέσεως ερχόμενοι μάλιστα στην Γερμανία και κάνοντας και σεμινάρια στους οικουμενιστές ρασοφόρους.

«Αγαπητοί ορθόδοξοι νέοι της Γερμανίας!

Σαν Επίσκοποι της Εκκλησίας σας απευθυνόμαστε με αυτή την ιδιαίτερη επιστολή σε σας και θέλουμε να πάρουμε θέση σε κάποια επίκαιρα θέματα... Όλο και πιο ξεκάθαρα εμφανίζονται τα καυτά θέματα του καιρού μας, τα οποία αφορούν κυριολεκτικά την ανθρώπινη ύπαρξη –την δική σας ύπαρξη. Ο Θεός εναποθέτει το παρόν και το μέλλον στα χέρια σας.

(σσ. Πρόκειται περί επικοινωνιακού χαρακτήρος τραγική δήλωση. Οι επίσκοποι δηλ. νίπτουν τα χέρια τους ως άλλοι Πιλάτοι και αποποιούμενοι των ευθυνών τους καταδικάζουν την ορθόδοξη νεολαία αφήνοντας την αποίμαντη και μη πράττοντας τα δέοντα για να την προστατεύσουν).

Ζούμε σε μία χώρα, στην οποία ο καθένας έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί ως άνθρωπος με ελευθερία και ανθρώπινη αξία. Αυτό δεν ίσχυε πάντα στην ανθρώπινη ιστορία και σε πολλές χώρες της γης δεν ισχύει ακόμα και σήμερα. Το γεγονός ότι ζούμε στην Γερμανία, στην οποία ειρήνη, ελευθερία, Δημοκρατία ανήκουν ως αγαθό στον καθένα, μπορούμε να το θεωρήσουμε ως ευλογία του Θεού. Ενώ σε πολλά μέρη αυξάνεται η απειλή του θρησκευτικού εξτρεμισμού, καλούμαστε εμείς οι Χριστιανοί να υπερασπιστούμε αυτές τις αξίες με όλες μας τις δυνάμεις, οι οποίες είναι σε αρμονία (!) με την εικόνα του ανθρώπου, η οποία εκφράζεται στην Αγία Γραφή και στην Ι. Παράδοση της Εκκλησίας μας, ότι δηλ. ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί «κατ’ εικόνα Θεού» (Γεν. 1, 27).

(σσ. Να λοιπόν το «νέα» μήνυμα της «νέας» Εκκλησίας: Ο Χριστιανός καλείται να υπερασπιστεί με όλες του τις δυνάμεις όχι την πίστη του, όχι τις εντολές του Χριστού και των Αγίων Του αλλά την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την δημοκρατία. Αυτό που δεν αναφέρουν οι «Επίσκοποι» είναι ποιό Ευαγγέλιο και ποιός Πατέρας της Εκκλησίας δίδαξε ποτέ τέτοιες απόψεις. Αλλά όπως θα δούμε πιό κάτω η διδασκαλία της Εκκλησίας δεν παίζει πια κανένα ρόλο για αυτούς τους ανθρώπους)...

Στην πολύμορφη κοινωνία της Γερμανίας οι γάμοι μεταξύ Ορθοδόξων και άλλων Χριστιανών δεν αποτελούν σπάνιο φαινόμενο (σσ. Έφυγε το «αιρετικοί», πάει και τὸ «ετερόδοξοι»!). 

Οι γάμοι αυτοί ονομάζονται διαχριστιανικοί. Αυτοί οι γάμοι συνέβαλαν τις τελευταίες δεκαετίες σε μία καλύτερη γνωριμία και επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Εκτός αυτού απέδειξαν, ότι μία διαπαιδαγώγηση των παιδιών με βάση τον αλληλοσεβασμό είναι πραγματοποιήσιμη. (σσ. Άρα τους μικτούς γάμους κακώς η Εκκλησία τους εμποδίζει, διότι κάνουν καλό! Συμβάλλουν στην καλύτερη γνωριμία των ανθρώπων και δεν προκαλούν προβλήματα, όπως διδάσκουν κάποιοι στενοκέφαλοι!). Πρακτικές απορίες που αφορούν έναν διαχριστιανικό γάμο λύθηκαν στίς συμφωνίες πουυπογράψαμε μαζί με την Ρωμαιοκαθολική και την ΠροτεσταντικήΕκκλησία στην Γερμανία.

(σσ. Να λοιπόν και η ωμή παραδοχή, ότι το Κολυμπάρι απλώς επικύρωσε αυτό που εδώ και καιρό οι οικουμενιστές είχαν υπογράψει και …εφάρμοζαν εκτός Ελλάδος! Και φυσικά εννοείται ότι «οι δικοί» μας αυτά τα γνώριζαν, αλλά δεν έλεγαν κουβέντα. Οι δε μικτοί γάμοι που απαγορεύονται από τους Ι. Κανόνες μετατράπηκαν σε διαχριστιανικούς και έτσι το πρόβλημα λύθηκε. Όσο για τους Ι. Κανόνες είναι πια φανερό, ότι για τους Οικουμενιστές δεν έχουν πια καμία ισχύ. Είναι κατάλοιπα του εκκλησιαστικού παρελθόντος. Εφαρμόζονται από τους Οικουμενιστές μόνο αν κάποιος, ακολουθώντας τους Ι. Κανόνες, διακόψει το μνημόσυνό των Επισκόπων. Τότε πάει και η ελευθερία και η δημοκρατία, που αυτοί τάχα υπερασπίζονται και ισχύει μόνο η δεσποτοκρατία και ο διωγμός)...

Αυτοί οι γάμοι έχουν και τις προκλήσεις τους. Έτσι αυτό που δεν έχει λυθεί ακόμα στα υπογεγραμμένες συμφωνίες είναι το κοινό Ποτήριο. Η θέση της Εκκλησίας μας παραμένει η εξής: Το κοινό ποτήριο είναι μόνο δυνατόν, όταν υπάρχει η τέλεια ενότητα στην Πίστη. 

Μία τέτοια ενότητα δεν υπάρχει στους διαχριστιανικούς γάμους.

(σσ. Ω! του Φαρισαϊσμού: Επιτρέπουν τους μικτούς γάμους ενώ ομολογούν ότι δεν υπάρχει ενότητα πίστεως σε αυτούς τους γάμους, τον λόγο δηλαδή για τον οποίο οι Ι. Κανόνες απαγορεύουν τους γάμους αυτούς. Έτσι ομολογούν ότι καταδικάζουν τις οικογένειες αυτές να ζουν διχασμένες και όπως οι στατιστικές δείχνουν να καταλήγουν συχνά στα διαζύγια. Ή υπάρχει ποιό πονηρός σκοπός πίσω από αυτήν την παράδοξη παραδοχή; 

Όπως διαβάζουμε παρακάτω:)

Γι’ αυτόν τον λόγο παρακαλούμε τον Θεό να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τον χωρισμό και να βρεθούμε όλοι ενωμένοι.

(σσ. Να λοιπόν η παγίδα αυτής της αθώας παραδοχής. Από «αγάπη», το κύριο μήνυμα του Οικουμενισμού, για τον συνάνθρωπο και για τα ζευγάρια, θα κάνουν τα πάντα για την πολυπόθητη ένωση των «Εκκλησιών». Για μετάνοια των αιρετικών και για επιστροφή τους στην Μία Εκκλησία ούτε κουβέντα).

Ακόμα πιο πολύπλοκη είναι η ερώτηση για τον γάμο με έναν μη Χριστιανό. Αυτοί οι γάμοι ονομάζονται διαθρησκειακοί είναι. Εδώ λείπει μία κοινή χριστιανική βάση. (σσ. Βέβαια, όποιος έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τους Ι. Κανόνες, δεν βλέπει την κοινή βάση της Εκκλησίας των Πατέρων, αλλά την ψάχνει σε κακόδοξους χώρους). 

Σε μερικές περιπτώσεις οι διαθρησκειακοί γάμοι προκαλούν διαμάχες, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στον αποκλεισμό του άλλου. Εδώ πρέπει πάλι να θυμόμαστε τον θησαυρό της ελευθερίας, που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο εξαναγκασμός χωρισμού για θρησκευτικούς λόγους από τον σύντροφο δεν αντιστοιχεί στην ελευθερία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο (Γεν. 1,27). Στην περίπτωση των διαθρησκειακών γάμων η καλύτερη λύση είναι ο πολιτικός γάμος. Αποτελεί μία νομική εξασφάλιση και εξασφαλίζει τα ίδια δικαιώματα στους συντρόφους. Αλλά άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επιθυμούν μία θρησκευτική ένωση. Μία τέτοια ένωση όμως δεν επιτρέπεται στην Εκκλησία μας, γιατί η βάση για το Μυστήριο του Γάμου είναι η πίστη στον Τριαδικό Θεό. Αλλά επειδή θεωρούμε την επιθυμία αυτή δικαιολογημένη θέλει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γερμανίας να συνοδεύει πνευματικά και τα διαθρησκειακά ζευγάρια και να τα συμβουλεύει σε ερωτήσεις που προκύπτουν από θρησκευτικούς λόγους, π.χ. διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

(σσ. Μα καλά εδώ μιλούν Επίσκοποι ή κοινωνικοί σύμβουλοι γάμου. Αυτά λένε στα παιδιά μας που τους τα εμπιστευόμαστε για να τα μεγαλώσουν ορθόδοξα; Ποιός λογικός πιστός μπορεί να καταλάβει, τί επιτέλους πρεσβεύουν αυτοί οι άνθρωποι, που υποτίθεται κλήθηκαν να κηρύξουν Ορθοδοξία; Ποιός μπορεί να ανακαλύψει κάτι ορθόδοξο σε αυτές τις σκέψεις).

Ένα καυτό θέμα σήμερα είναι το θέμα της ομοφυλοφιλίας και των ομοφυλοφίλων ζευγαριών. Το γεγονός ότι η κοινωνία μας συζητάει ανοιχτά για αυτό το θέμα μπορεί να χαρακτηριστεί σαν κάτι καλό. Διότι για αιώνες οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι δεν λαμβάνονταν υπόψη, μάλιστα έπεφταν θύματα πίεσης και διωγμών – όπως για παράδειγμα στην εποχή του Εθνικοσοσιαλισμού.

Στην Αγία Γραφή, στην Παλαιά Και στην Καινή Διαθήκη, υπάρχουν δηλώσεις ενάντια στην ομοφυλοφιλία !!! Επίσης και στην Παράδοση της Εκκλησίας μας βρίσκουμε πληθώρα δηλώσεων ενάντια στην ομοφυλοφιλία. Η αξία αυτών των δηλώσεων είναι αντικείμενο αμφιλεγόμενων συζητήσεων!

(σσ. Είναι πια ξεκάθαρο ότι αυτοί οι άνθρωποι ντρέπονται που είναι Ορθόδοξοι και γι’ αυτό αποφάσισαν να γίνουν κάτι άλλο, Οικουμενιστές. Η διδαχή των Προφητών, των Αποστόλων, των Πατέρων και των Αγίων κατάντησε να ονομάζεται από αυτές δηλώσεις, και μάλιστα ανώνυμες, μιας και δεν ονομάζουν, ποιός τις έκανε. Εκτός αυτού ο τρόπος που γράφτηκε το κείμενο φανερώνει, ότι αυτοί δεν συμφωνούν με τις «δηλώσεις» της Αγ. Γραφής).

Όπως κάθε ανθρώπινη ροπή υποκύπτει και η ομοφυλοφιλία στην εγκράτεια, στον περιορισμό αχαλίνωτων παθών, στην ευσεβή άσκηση, όπως γίνεται στην νηστεία. Το σίγουρο είναι: Επικρατεί γενικά άγνοια για το πως εμφανίζεται η ομοφυλοφιλία. Ρόλο μπορούν να παίξουν, γενετικοί, φυσικοί και πολιτισμικοί παράγοντες, αλλά γενικά, δεν είναι ξεκάθαρο, ποιόν ρόλο παίζουν αυτοί οι παράγοντες και σε ποιά σχέση βρίσκονται αναμεταξύ τους. Για τους Ορθοδόξους το Μυστήριο του γάμου προϋποθέτει μία σχέση ανδρός και γυναικός και υπερβαίνει κοινωνικές προοπτικές. Ο εκκλησιαστικός γάμος ομοφυλοφίλων είναι γι’ αυτόν τον λόγο αδύνατος. Ανοιχτές ερωτήσεις ομοφυλοφίλων ανήκουν στον τομέα της πνευματικής φροντίδας και στην γεμάτη διάκριση συνοδεία αυτών των ανθρώπων. Γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί κατ’ εικόνα του Θεού. Γι’ αυτό και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε στις ενορίες μας με σεβασμό…

Frankfurt am Main, 12 Δεκεμβρίου 2017

†Mητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος,

Έξαρχος κεντρικής Ευρώπης και πρόεδρος 

και τα άλλα μέλη της πανορθοδόξου επισκοπικής συνόδου της Γερμανίας».

Είναι φανερό ότι αυτοί οι άνθρωποι ευσεβολογούν αλλά στην πραγματικότητα υποστηρίζουν την αμαρτία, διευκολύνουν τους ανθρώπους να …αμαρτάνουν, και καταδικάζουν το ποίμνιό τους να την εξασκεί. Στο θέμα της ομοφυλοφιλίας εξαφανίσθηκε από το λεξιλόγιό τους η λέξη αμαρτία, η ανάγκη μετανοίας, ο αποκλεισμός από τον Παράδεισο χωρίς αυτήν. Εξαφανίσθηκε η διδαχή των Αγίων περί της ομοφυλοφιλίας και της τραγικότητάς της, εξαφανίσθηκε η διδαχή των Αγίων περί δαιμονικών επιδράσεων. 

Αντί αυτού οι «Επίσκοποι» της Γερμανίας προβάλλουν την διδασκαλία της Genderτης ευρωπαϊκής Ένωσης φοβούμενοι μην χάσουν τα προνόμια τους και τις θέσεις τους. Προβάλλουν την Εκκλησία ως κοινωνικό οργανισμό και καταπατούν το κήρυγμα της αγάπης του Χριστού, διαστρεβλώνοντας και σφετερίζοντάς το. Το ψέμα περί σεβασμού και αγάπης είναι πασιφανές, μιας και ο αληθινός σεβασμός και η αληθινή αγάπη επιβάλλει να λέμε την αλήθεια στον αμαρτωλό όπως έκανε και ο Άγ. Παΐσιος, ο οποίος περιέβαλε με αγάπη τον ομοφυλόφιλο, αλλά δεν του έκρυψε, ότι με αυτό το πάθος δεν θα μπει στον Παράδεισο και προσευχήθηκε πάρα πολύ ο Θεός να τον πάρει εν μετανοία και έτσι να σωθεί, πράγμα που κι έγινε.

Αυτοί οι άνθρωποι, οι Οικουμενιστές, που ντρέπονται να βροντοφωνάξουν την διδασκαλία της Εκκλησίας και έτσι να σώσουν τον άνθρωπο από την αμαρτία ακόμα, είναι αυτοί που ανά τους αιώνας προκαλούσαν την οργή του Θεού. Ο Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς διδάσκει για τέτοιους «ποιμένες»:

Γιατί η οργή του Θεού εφόνευσεν μεγάλο μέρος από το πλήθος; Ακριβώς επειδή εγόγγυζαν αφόβως εναντίον του Θεού και του κατά Θεόν προϊσταμένου των, και τους κατηγορούσαν. Και γιατί έρριψε κάτω νεκρούς τους εκλεκτούς του Ισραήλ; Διότι δεν συγκρατούσαν το πλήθος από την ορμήν προς το χειρότερο.Τοιούτοι είναι όσοι εκβάλλονται από την ιεράν Εκκλησία και την Βασιλεία του Θεού, είτε στον παλαιόν είτε στον νέο λαό του Ισραήλ ανήκουν. Αυτό δεικνύει και ο Κύριος όταν λέγει στα Ευαγγέλια, «ελεύσονται από ανατολών και δυσμών και βορρά, και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ εν τη βασιλεία του Θεού, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται έξω, εις το σκότος το εξώτερον». 

Ποίοι είναι λοιπόν οι υιοί της Βασιλείας που εκβάλλονται στο σκότος; Είναι εκείνοι που έχουν μεν την ομολογία της πίστεως, με τα έργα όμως αρνούνται τον Θεόν, και είναι βδελυκτοί ως απειθείς και αδόκιμοι για κάθε αγαθόν έργο.

Ποίοι είναι αυτοί που απολαμβάνουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ το Δείπνον της Βασιλείας των Ουρανών; Όσοι ακολουθούν με πίστιν ειλικρινή τον νόμο και την διδασκαλία του Πνεύματος, και αποδεικνύουν την πίστη με τα έργα τους.

Όποιος θέλει να συνταχθεί με αυτούς, και να απαλλαγεί από το σκότος το εξώτερον και να αξιωθεί του ανεσπέρου φωτός της Βασιλείας του Θεού και να συνδιαιωνίζει με τους αγίους που αναπαύονται στους ουρανούς, ας εκδυθεί τον παλαιόν άνθρωπο που φθείρεται με τις απατηλές επιθυμίες, δηλαδή μέθη, πορνεία, μοιχεία, ακαθαρσία, πλεονεξία, φιλαργυρία, μίσος, οργή, καταλαλιά και κάθε πονηρόν πάθος (ΕΠΕ Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, τόμ. 11, σελ. 376).

Αυτός είναι ο αληθινός λόγος της Εκκλησίας και γι’ αυτό οι Οικουμενιστές τον πολεμούν, αφού δεν ταιριάζει στην «νέα Εκκλησία»που θέλουν να φτιάξουν. Πρέπει επιτέλους να τους σταματήσουμε αλλιώς ας μην παραπονιόμαστε για την πτώση τους, μιας και εμείς τους ακολουθούμε με βήμα ταχύ.

Δ.Π.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Θλιβερές διαπιστώσεις.. Άραγε τι θα επιτρέψει ο Θεός να συμβεί σε ένα τέτοιο βλάσφημο έθνος;

Η Κυριακή είναι ιερή και ανήκει σε εμάς, 

στην οικογένεια μας και στον Χριστό! 

Σχόλιο:

Τελικά το "πέρασε" κι αυτό η Νέα Τάξη. 

Στην αρχή η κυβέρνηση της (μασονοκίνητης ΝΔ) χωρίς καμία αντίδραση από της θεσμικά αποκαλούμενη "εκκλησία, μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ ... και είδαμε πως "σέβονται" οι αριστεροί τα "δικαιώματα των εργατών"! 

(όπως σεβάστηκαν την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και την "πρώτη κατοικία" των δανειοληπτών! στρογγυλοκάθισαν οι "Καρανίκες" στις πολυθρόνες .. και τώρα τσιμουδιά!)

Τα "σκυλιά" αλλάζουν, τα μέτρα περνάνε.

Κι οι Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί κάνουν "εκδηλώσεις" (μόνον σε κλειστούς χώρους, πάντα με την ευλογία των δεσποτάδων καλώντας "επίσημους") ή απλά σχολιάζουν στα φυλλάδια της αδελφότητας τους (για να τα διαβάζουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες). 

Καλά και όλα αυτά. Αλλά μπορούν να αλλάξουν κάτι; Θέλουν να παλέψουν για να αλλάξουν κάτι;

Αλλά εδώ καταντήσαμε τις εκκλησίες "καταστήματα", και να οι περιοδείες ιερών λειψάνων και εικόνων ανά την Ελλάδα... και τα διαφημιστικά πανό και οι αφίσες κάθε ενορίας στις στάσεις των λεωφορείων και στις κολόνες για να τραβήξουν "πελάτες".

Άραγε τι θα έκανε αν ζούσε σήμερα 

ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός;

Άραγε τι θα επιτρέψει ο Θεός να συμβεί 

σε ένα τέτοιο βλάσφημο έθνος;

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"