.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ : 'Tavistock Et Al', Μαύρα αυτοκίνητα, σκισμένα 'τζίνς' καί 'LGBTQ': Κοινωνική Μηχανική, Χειραγώγηση μυαλού

[ΜΟΝΑΔΙΚΑ Ο Υ Σ Ι Α Σ Τ Ι Κ Ο !]

Κοινωνική Μηχανική των Μαζών



Από τον Peter Koenig

Global Research, 19 Φεβρουαρίου 2023

(πρώτη δημοσίευση 3 Φεβρουαρίου 2022)

Το μαύρο είναι όμορφο. Η μαυρίλα/το σκοτάδι είναι καλοσύνη.

Έχετε παρατηρήσει ποτέ, ότι τα περισσότερα από τα αυτοκίνητα που βλέπετε στους δρόμους και τους αυτοκινητόδρομους της πόλεως είναι μαύρα; 

Μερικά είναι λευκά και αποχρώσεις του γκρι και του ασημί ενδιάμεσα; Αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% ή περισσότερο όλων των χρωμάτων αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. 

Μπορείτε να βρείτε λίγο περισσότερα κόκκινα, μπλε και κίτρινα αυτοκίνητα στη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική. 

Αλλά η τάση είναι καθολική.

Αυτό είναι για έναν σκοπό. Είστε έτοιμοι να σκεφτείτε σε μαύρο και άσπρο και τελικά κυρίως σε μαύρο, καθώς το λευκό εξαφανίζεται σταδιακά. Μια ολόκληρη γενιά δεν ξέρει τίποτα άλλο από το «τα αυτοκίνητα είναι ασπρόμαυρα». Το ποσοστό των μαύρων είναι συντριπτικό. Και με περιορισμένες επιλογές και συνεχώς εκτεθειμένοι σε αυτά τα περιορισμένα ίδια χρώματα, οι άνθρωποι αρχίζουν να σκέφτονται και να τους αρέσει το ασπρόμαυρο.

Αυτό συμβαίνει τα τελευταία 20 με 30 χρόνια. Και όχι μόνο με τα χρώματα των αυτοκινήτων. Το μαύρο έχει γίνει ένα πολύ δημοφιλές χρώμα μόδας. Ο οικιακός εξοπλισμός διατίθεται σε μαύρο χρώμα. Το λευκό και το γκρι ενδιάμεσα ξεθωριάζουν σταδιακά. Αυτή είναι μια προγραμματισμένη «σύμπτωση». Στην αρχή είχατε μια επιλογή μεταξύ μαύρου, λευκού και ενδιάμεσων αποχρώσεων. Τώρα η χοάνη κλείνει σταδιακά στο μαύρο.

Έχετε ολόκληρα εστιατόρια σε μαύρο χρώμα, διαμερίσματα επιπλωμένα σε μαύρο χρώμα. Ραδιόφωνο, στερεοφωνικό, τηλεόραση – ηχητικός εξοπλισμός, όλα σε μαύρο χρώμα. Υπάρχουν μαύρα σπίτια, αίθρια βαμμένα μαύρα, μαύρα χαλιά και χαλάκια. Και όλο και περισσότεροι άνθρωποι ντύνονται στα μαύρα.

Το μαύρο είναι κομψό. Το μαύρο είναι όμορφο. Πάντα περισσότερο από το λευκό. Αδιαφορήστε που το λευκό είναι το χρώμα που αποδίδει το θείο. Απορρίπτεται. Ξεπεράστηκε από το μαύρο. Το θεϊκό εναντίον διαβολικού. Ο τελευταίος κερδίζει το πάνω χέρι.

Το μυαλό σας κατευθύνεται προς την αγάπη του μαύρου. Οι σκοτεινές δονήσεις προέρχονται από το μαύρο. Η θλίψη, η απελπισία, οι καταθλίψεις αντιπροσωπεύονται από το σκοτάδι, τη μαυρίλα. Το μαύρο εμπνέει φόβο. Το μαύρο είναι το αντίδοτο στη χαρά. Το μαύρο χαμηλώνει τις άμυνές σας, μας κάνει ευάλωτους σε αρνητικά vibes. Το μαύρο είναι καταστροφικό. Το μαύρο χαμηλώνει τις άμυνές μας. Το μαύρο είναι μια σχεδιασμένη νοοτροπία αποκαλυπτικής σκέψης. Το μαύρο μας προετοιμάζει για φόβο και υποταγή, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.

Φαντάζομαι, ότι υπάρχουν ακόμη και μαύρα κρεβάτια. Κοιμάστε στο σκοτάδι σε ένα βάθρο δονήσεων του κάτω κόσμου. Πώς αυτό επηρεάζει διακριτικά την ψυχική σας κατάσταση; Είναι μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο. συνεχίζεται εδώ και τουλάχιστον δύο έως τρεις δεκαετίες.

Το μαύρο ενσωματώνεται στις καρδιές και τις ψυχές μας. Πρέπει να γίνουμε μια αντανάκλαση της μαυρίλας. Το μαύρο γίνεται εσύ και εσύ γίνεσαι μαύρος. Γίνεσαι μια ολοκληρωμένη ενότητα με το μαύρο. Σκεπτόμενος ως μέρος αυτής της μαυρίλας, δεν μπορείς να ξεφύγεις. Είναι μια Λουσιφεριανή Λατρεία, μια λατρεία του θανάτου.

Το Ινστιτούτο Τάβιστοκ

Όλο αυτό το σκοτάδι και η πίστη στην καλοσύνη του αποτελούν τη βάση για τα πολλά περισσότερα που θα ακολουθήσουν – ένα ανοιχτό μυαλό πρόσφορο στην κοινωνική χειραγώγηση.

Καλώς ήρθατε στο Tavistock: στο Ινστιτούτο Tavistock για την Κοινωνική Μηχανική των Μαζών. Εδρεύει στο Σάσσεξ της Αγγλίας και περιγράφεται ως «μια μη κερδοσκοπική φιλανθρωπική οργάνωση που εφαρμόζει τις κοινωνικές επιστήμες σε σύγχρονα ζητήματα και προβλήματα». Στην πραγματικότητα, εφαρμόζει εξαιρετικά εξελιγμένες ψυχοκοινωνικές επιστήμες για να μουδιάσει και να διοχετεύσει το μυαλό μας.

Το Ινστιτούτο Tavistock έχει ευρεία εμβέλεια, συνεργαζόμενο με πολλές δεξαμενές σκέψης των ΗΠΑ και ινστιτούτα κοινωνικής έρευνας, συμπεριλαμβανομένου της ημι-μυστικής DARPA - Defense Advanced Research Projects Agency με έδρα το Πεντάγωνο, το οποίο χρησιμεύει ως κεντρικός οργανισμός έρευνας και ανάπτυξης του Υπουργείου Άμυνας. Ένας από τους απειλητικούς στόχους του είναι ο χειρισμός του μυαλού των ατόμων και η συνεργασία με την Tavistock για τη γεωμηχανική των πληθυσμών γενικότερα.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις και η διαδικασία σκέψης μας είναι όλο και πιο ελεγχόμενες, χειραγωγημένες – φορτωμένες με φόβο για να μας κάνουν υποτακτικούς. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το Tavistock, δείτε το Ινστιτούτο Tavistock - Κοινωνική Μηχανική των Μαζών, από τον Daniel Estulin - διαθέσιμο από την Amazon και άλλα διαδικτυακά βιβλιοπωλεία:

«Το Ινστιτούτο Tavistock, στο Σάσσεξ της Αγγλίας, περιγράφει τον εαυτό του ως μια μη κερδοσκοπική φιλανθρωπική οργάνωση που εφαρμόζει τις κοινωνικές επιστήμες σε σύγχρονα ζητήματα και προβλήματα.

Αλλά αυτό το βιβλίο του Daniel Estulin υποστηρίζει ότι είναι το παγκόσμιο κέντρο για μαζική πλύση εγκεφάλου και δραστηριότητες κοινωνικής μηχανικής. Εξελίχθηκε από ένα κάπως ξεπερασμένο ξεκίνημα στο Wellington House σε έναν εξελιγμένο οργανισμό που επρόκειτο να διαμορφώσει το πεπρωμένο ολόκληρου του πλανήτη και στην πορεία να αλλάξει το παράδειγμα της σύγχρονης κοινωνίας». (Amazon https://www.amazon.ca/Tavistock-Institute-Social-Engineering-Masses/dp/163424043X)

Η εστίαση σε λίγα μόνο «φαινόμενα», ψευδείς αλήθειες, δείχνει πώς χειραγωγούνται μεγάλα τμήματα πληθυσμών και ολόκληρες κοινωνίες. Τα κύρια μέσα μαζικής χειραγώγησης είναι πάντα ο ΦΟΒΟΣ, ακολουθούμενος από την ΥΠΟΤΑΓΗ.

Οι ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ άνθρωποι ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ πολύ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ στην εξουσία από εκείνους με αυτοεκτίμηση και αναγνώριση της αυτοεκτίμησης.*

Μόδα και σκισμένα τζιν

Σε περίπτωση που μερικές φορές αναρωτιέστε γιατί οι άνθρωποι μπορεί να έχουν την τάση να φορούν σκισμένα τζιν, μερικές φορές τόσο άθλια σχισμένα, που είναι τυχεροί που ακόμη κρέμονται στα πόδια του χρήστη. Φαίνεται γελοίο, αλλά είναι μόδα. Η μόδα για τον παρακατιανό λαό, για τις μάζες. Είναι και πάλι το δυστοπικό «το άσχημο είναι όμορφο και το όμορφο είναι άσχημο».

Και πάλι, το μυαλό και η μαζική χειραγώγηση - Tavistock και Co. – στα καλύτερά τους. Ο ίδιος σκοπός με την ομορφιά της μαυρίλας και της παρακμής βρίσκεται πίσω από την εκπαίδευση των ανθρώπων προς αυτό που θα μπορούσατε να ονομάσετε "ίδια σκέψη". μια άλλη μορφή σκέψης μήτρας, προωθώντας το δόγμα του μπλε χαπιού.

Μπορεί να αναρωτιέστε, πώς μπορούν ενήλικες και μορφωμένοι άνθρωποι από κοινού να αγαπούν το μαύρο και να φορούν σκισμένα τζιν. Είναι η προώθηση του tramp-look (στυλ κλοσάρ), της εμφάνισης των αστέγων της Νέας Υόρκης. Είναι διαφημιστική εκστρατεία και σας εμποδίζει να σκεφτείτε τι συμβαίνει στην πολιτική και γιατί.

Επίφυση

Όλο αυτό το διάστημα, το μυαλό σας μουδιάζει με χημικά στον αέρα και στο νερό. Το φθόριο, για παράδειγμα, στο νερό και στην οδοντόκρεμα σας πωλείται ως προστασία των παιδικών δοντιών από την τερηδόνα. Στην πραγματικότητα, είναι μία από τις χημικές ουσίες που μουδιάζουν την επίφυση σας, ιδιαίτερα σημαντική για τα παιδιά, καθώς η επίφυση αναπτύσσει την ευαισθησία του ανθρώπου, την αίσθηση για το λάθος και το σωστό, την αίσθηση για την ηθική.Δείτε αυτό (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6309358/#:~:text=Initial%20studies%20on%20animals%20showed,in%20the%20human%20pineal%20gland).

Η εξαιρετικά εξελιγμένη επιστήμη βρίσκεται πίσω από όλα αυτά. Δεν θα μαντέψατε, αλλά ο σκοπός αυτής της μακροπρόθεσμης σκέψης και σχεδιασμού είναι να φέρει μια γενιά που έχει διοχετευθεί σε μια δυστοπική λειτουργία "συστήματος-σκέψης". Η προνοητικότητα του Τζωρτζ Όργουελ ήταν εξαιρετική. Και εφαρμόζεται μέχρι κεραίας από την καμπάλ.

(Η εικόνα στα δεξιά (εντός του συνδέσμου) είναι από τον Hank Grebe / Getty Εικόνες)

Ταυτόχρονα με 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα ασταμάτητα εντατική προπαγάνδα για οποιαδήποτε εκτροπή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, αυτοί – η «καμπάλ της οικονομίας»: – διαθέτουν εργαλεία για να σκοτώσουν την επίφυση. Αυτός είναι ο αδένας στο κέντρο του εγκεφάλου σας (δείτε (εντός του συνδέσμου) την εικόνα στα δεξιά - προέλευση "google" https://www.verywellhealth.com/pineal-gland-anatomy-4774967). Η επίφυση ρυθμίζει την αντίληψη του φωτός – σκοτάδι, δημιουργώντας Ν-ακετυλοσεροτονίνη και μελατονίνη. Η μελατονίνη έχει πολλούς θεραπευτικούς ρόλους και εμπλέκεται σε μεγάλο βαθμό στη ρύθμιση του κύκλου ύπνου-αφύπνισης.

Ως εκ τούτου, η ΕΠΙΦΥΣΗ είναι το ΚΛΕΙΔΙ για την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και τις ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ. Όταν η ΕΠΙΦΥΣΗ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ, ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ του ΜΥΑΛΟΥ είναι ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ, καθώς ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΟΝΤΑΙ οι ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ και ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ.

Είναι όλα μέρος ενός εξελιγμένου μακροπρόθεσμου σχεδίου. Και όλοι οι στρατηγικοί μηχανισμοί συνδέονται. Τίποτα δεν είναι σύμπτωση.

Ένα άλλο εργαλείο μαζικής χειραγώγησης με πολλαπλές επιπτώσεις, είναι η απελευθέρωση χιλιάδων μικροσκοπικών χημικών μορίων και σωματιδίων βαρέων μετάλλων (καλύπτονται από εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίας) από αεροπλάνα σε αυτό που ονομάζεται chemtrails τα οποία, αφενός, αποτελούν βασικό εργαλείο για την κλιματική γεωμηχανική, την ανθρωπογενή «κλιματική αλλαγή» (βλ. παρακάτω), και από την άλλη, για την αποδυνάμωση της ευαισθησίας των ανθρώπων, για να μας προετοιμάσει, Εμάς, τον Λαό, για μαζική χειραγώγηση.

COVID

Μόλις οι άνθρωποι συντονιστούν ή προετοιμαστούν για προπαγάνδα, θα αντιδράσουν σε όλα όσα τους λένε.

Για να βεβαιωθούν ότι το κάνουν, όμως, υπάρχει αυτό το κρίσιμο στοιχείο του «φόβου» που προστίθεται στην προπαγάνδα.

Λειτουργεί σαν φάρμακο. Πρώτα ο φόβος, μετά η προειδοποίηση – τότε ό,τι σφυρί χτυπάει την ελευθερία των ανθρώπων, είναι για «το καλό μας». – και λειτουργεί.

Ο φόβος είναι το όργανο για τον έλεγχο του νου και την κοινωνική γεωμηχανική.

Η ψεύτικη κρίση του κορωνοϊού είναι μια πρόσφατη μαζική «μηχανική» απόψεων, στην πραγματικότητα της δημιουργίας μιας «κοινής γνώμης». Η απάτη θα έπρεπε να γίνει σαφής από την αρχή. Ήταν για λίγους αλλά οι περισσότεροι δεν συνειδητοποίησαν τι συνέβαινε. Εφαρμόστηκε εξελιγμένη ψυχοκοινωνική επιστήμη. Οι άνθρωποι σοκαρίστηκαν με τις υπαγορεύσεις τύπου τυραννίας για υποχρεωτική χρήση μάσκας, κοινωνική αποστασιοποίηση και lockdown. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΑΝ τους ΑΠΙΣΤΟΥΣ και δημιουργούσαν ένα ΧΑΣΜΑ ανάμεσα στα πρόβατα και τα φίδια.

Και αυτό είναι μέρος της χειραγώγησης: διαίρει και βασίλευε. Ένα αξίωμα τόσο παλιό όσο και η ανθρώπινη ιστορία.

Ο φόβος λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί. Τώρα που η εντολή μάσκας είναι μακριά σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να φορούν το άσχημο κάλυμμα προσώπου που μετατρέπει τα άτομα σε ανώνυμα "τίποτε".

Με την ευγενική χορηγεία των Tavistock και Co., και της επιρροής σε όλο τον κόσμο της τελειοποιημένης κοινωνικής επιστήμης κρατώντας τους ανθρώπους γονατισμένους, να υπακούν με φόβο ότι θα κολλήσουν μια θανατηφόρα ασθένεια εάν μολυνθούν. Για να γίνουν όλα πιστευτά, εξαπάτησαν με τους μαζικούς θανάτους από covid καθυστερώντας τις κανονικές ταφές από όλες τις αιτίες νοσούντων ανθρώπων. Φέρετρα συσσωρευμένα, σε ορισμένες περιπτώσεις, στους δρόμους – για να προκαλέσουν φόβο και υπακοή.

Μακάρι εμείς – η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων – να είχαμε μάτια να δούμε και αυτιά να ακούσουμε και εγκέφαλο να σκεφτούμε και να αναζητήσουμε τη λογική – θα είχαμε παρατηρήσει ότι οι δράστες μας έδωσαν πολλά σήματα για τα ψέμματά τους και για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Αλλά η γεωμηχανική των μαζών είχε οργανωθεί καλά.

Εκδήλωση 201

Στις 18 Οκτωβρίου 2019, στη Νέα Υόρκη, πραγματοποιήθηκε η Εκδήλωση 201. Μια προσομοίωση επιφάνειας εργασίας για το τι ακριβώς επρόκειτο να συμβεί λιγότερο από τρεις μήνες αργότερα, ένα ξέσπασμα του κορωνοϊού. Η εκδήλωση χρηματοδοτήθηκε από τους ορατούς δολίους εκείνων που φαίνεται να διοικούν τον κόσμο, το Κέντρο Johns Hopkins για την Υγειονομική Ασφάλεια, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates. Είχε ευρεία συμμετοχή όλων των κακοποιών, οι οποίοι θα έπεζαν μελλοντικά βασικό ρόλο στην καταστολή της ανθρωπότητας, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, του ΠΟΥ, ολόκληρου του συστήματος του ΟΗΕ – και πολλών άλλων.

Με τον χτύπο του μεταμεσονύκτιου γκονγκ της αρχής της δεκαετίας 2020-2030 (Un Agenda 2030), ο covid χτύπησε και στις 193 χώρες μέλη του ΟΗΕ (194 μέλη του ΠΟΥ).

Σε όλες ταυτόχρονα. Αν οι άνθρωποι είχαν χρησιμοποιήσει τον εγκέφαλό τους, σε μια μικρή γωνιά του εγκεφάλου τους, θα είχαν συνειδητοποιήσει ότι είναι αδύνατο για έναν ιό να χτυπήσει ολόκληρο τον πλανήτη ταυτόχρονα, κυριολεκτικά ταυτόχρονα – την ίδια μέρα, την ίδια ώρα. Η κοινή λογική και η ευαισθησία είχαν σκοτωθεί μαζί με την επίφυση, σταδιακά και απαλά κατά τη διάρκεια δεκαετιών πριν. Έτσι, οι έξυπνοι δράστες το ξέφυγαν, όπως είχε προγραμματιστεί.

Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Δρ Tedros, Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε τον covid «πανδημία» με μόνο περίπου 118.000 αθροιστικά κρούσματα (τεστ PCR) παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας (ο αριθμός δεν έχει αμφισβητηθεί και ελεγχθεί ποτέ) και περίπου 4.200 θανάτους (συμπεριλαμβανομένης της Κίνας). Κανείς δεν έλεγξε ούτε αυτά τα στοιχεία.

Ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων εκτός Κίνας (6,4 δισεκατομμύρια πληθυσμός) ήταν της τάξης των 44.279 και 1.440 θανάτων (στοιχεία που καταγράφηκαν από τον ΠΟΥ για τις 11 Μαρτίου και τις 12 Μαρτίου).
Δεν υπάρχουν ενδείξεις πανδημίας στις 11 Μαρτίου 2020


Δεν πρόσεξε ο κόσμος ότι επρόκειτο για απάτη παγκόσμιων διαστάσεων;

Ο φόβος θα πρέπει να μας κράτησε καθηλωμένους. Ο φόβος για την μόλυνση από την ασθένεια (νοσηρότητα και θνησιμότητα) δηλαδή – και δεύτερον, ο φόβος από τις αρχές.

Απλώς συγκρίνετε τα δεδομένα covid (ακόμη και αν είναι ψευδή, κάτι που πιθανότατα είναι) με την κοινή γρίπη που ισχυρίζεται κάθε χρόνο μεταξύ 50 και 70 εκατομμυρίων περιπτώσεων μόνο στις ΗΠΑ - ο covid (ποτέ δεν αναγνωρίστηκε πραγματικά ως ιός), είναι μια ασθένεια που μοιάζει με γρίπη, με ποσοστό θνησιμότητας περίπου το ίδιο με τη γρίπη, 0,07%. Η γρίπη δεν έχει κηρυχθεί ποτέ πανδημία. Τα ανοιχτά μάτια και τα ανοιχτά αυτιά θα έπρεπε να είχαν εντοπίσει την απάτη. Οι περισσότεροι δεν το έκαναν. Εξαπατήθηκαν με τις μάζες – σε έναν ρυθμικό βηματισμό σε σφικτή διάταξη (lockstep).

Φόβος, υποταγή, καταστολή

Η κοινωνική μηχανική και η χειραγώγηση του μυαλού είναι αυτό στο οποίο έχει εκτεθεί ο κόσμος – και τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ (194 για τον ΠΟΥ) τα τελευταία τουλάχιστον 100 χρόνια, με μια τελευταία λεπτομέρεια – για να ελέγξει την ανθρωπότητα, τους πόρους της Μητέρας Γης και να αποφασίσει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Οι θεσμοί της «Λατρείας του Θανάτου», ο ΠΟΥ, το WEF, ολόκληρο το σύστημα του ΟΗΕ – είναι τα μέσα για την υλοποίηση αυτού του διαβολικού σχεδίου για λογαριασμό μιας απόκρυφης ελίτ.

'Ολα συνδέονται

Και να έχετε υπόψη σας - όλα συνδέονται. Παρουσιάζουν κάθε γεγονός στα μέσα ενημέρωσης ως ένα νευρωνικό ατομικό «πρόβλημα», ή κρίση, ξεχωριστά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην κάνουν τη σύνδεση. Αν το κάνουν, θα καταλάβουν.

Σταμέσα Μαρτίου του 2020, διατάχθηκε lockdown σε lockstep – από σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Στην Δύση χρησιμοποιήθηκε αστυνομία και μάλιστα και στρατός.

Πολλές αφρικανικές χώρες το πήραν λιγότερο σοβαρά. Αμφισβήτησαν τη σοφία αυτού του παγκόσμιου καθεστώτος «lockstep-lockdown». Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο είχαν «προετοιμαστεί» στο παρελθόν. Έτσι, Εμείς, ο Λαός, θα έπρεπε να έχουμε παρατηρήσει ότι όλα αυτά είναι μια απάτη και ότι οι ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ (sic) ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

Οι κυβερνήσεις – οι ηγέτες τους – παραμένουν προδότες του λαού που υποτίθεται ότι ΜΑΣ υπηρετούν. Είναι προδότες μέχρι σήμερα. Σημειώστε το.

Οι Tavistock και Co το γνωρίζουν αυτό, αλλά γνωρίζουν επίσης ότι οι άνθρωποι είναι γενικά δέσμιοι των κυβερνήσεών τους, ότι δεν θα υποψιάζονταν ποτέ ότι εξαπατώνται από τις κυβερνήσεις τους - στην πραγματικότητα σε πολλές περιπτώσεις ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ. Είναι δύσκολο να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι η κυβέρνησή σου σε προδίδει – έτσι, πολλοί άνθρωποι πέφτουν στο «σύνδρομο της Στοκχόλμης», προσκολλώμενοι στις κυβερνήσεις τους με πλήρη εμπιστοσύνη.

"Εμβολιασμός"

Στα μέσα Δεκεμβρίου του 2020 δήλωσαν ότι τελικά είχαν έτοιμο ένα «εμβόλιο» - και οι εντατικές παγκόσμιες εκστρατείες εμβολιασμού ξεκίνησαν το 2021 - στο στυλ ότι "κανένας άνθρωπος δεν θα μείνει πίσω, χωρίς να εμβολιαστεί" - όλοι πρέπει να περάσουν από αυτό το φρικτό τυραννικό πείραμα των γονιδιακών τροποποιητικών ενέσεων mRNA, που πωλούνται ως εμβολιασμοί. Κάτι που ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ακόμη και η Pfizer και η Co - και οι «ρυθμιστικές αρχές» του CDC, και ο κύριος εγκληματίας σε αυτήν την υπόθεση, ο Δρ Fauci.

Ωστόσο, η παραδοχή δεν εμποδίζει την μπουλντόζα των εμβολιασμών από το να κυλήσει. Επειδή η Tavistock και η DARPA and Co. τροφοδοτούν την ανατροπή της μπουλντόζας σε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία απάτης. Τα αγορασμένα μέσα ενημέρωσης, φυσικά, παίζουν μαζί.

Στην πραγματικότητα, τα εμβόλια, που τώρα παραδέχονται, ήταν μόνο «πειραματικά», στο βαθμό που οι κατασκευαστές, οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν αποκάλυψαν ποτέ το περιεχόμενο του φιαλιδίων εμβολίου, δοκίμαζαν την αντίδρασή τους στον άνθρωπο. Υπήρχαν πολλές εκδοχές των «εμβολίων» που κυκλοφορούσαν, πρωτότυπες, μετά πρώτες, δεύτερες, τρίτες και ακόμη και τέταρτες «ενισχυτικές». Οι κατασκευαστές, Pfizer, Moderna, J&J κ.ά. – ήθελαν να μάθουν ποια παρασκευάσματα ήταν τα πιο θανατηφόρα.

Επειδή μέρος των σχεδίων για την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ, και παράλληλα, για το The Great Reset του Klaus Schwab (WEF), είναι μια μαζική σφαγή του πληθυσμού, "αυτών των άχρηστων "τρωγώντων – όπως αποκαλεί ο Schwab και ο στενός ισραηλινός σύμβουλός του Harari, Εμάς τον Λαό. Πρόκειται σαφώς για μια ευγονική ατζέντα.

Μέχρι τώρα, τρία χρόνια μετά από αυτό το έγκλημα βιβλικών διαστάσεων, γνωρίζουμε ότι εκατομμύρια, αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη χαθεί ή ακρωτηριαστεί για μια ζωή από τα εμβόλια. Ξεπερνώντας κατά πολύ τους λεγόμενους θανάτους από covid, για τους οποίους δεν υπάρχουν καν αποδείξεις ότι υπάρχουν.

Και γιατί δεν υπάρχουν;

Γιατί οι παγκόσμιες στατιστικές θανάτων από όλες τις αιτίες δεν έδειξαν υπερβολικούς θανάτους μέχρι το τέλος του 2020, όταν υποτίθεται ότι ο covid κατέστρεφε τον πλανήτη.

Ωστόσο, οι πλεονάζοντες θάνατοι άρχισαν να εμφανίζονται το 2021 και το 2022, όταν κλιμακώθηκε ο εξαναγκαστικός εμβολιασμός και καταγράφηκε ο αντίκτυπος του εμβολίου. Αλλά, φυσικά, δεν καλύπτεται από τα κύρια μέσα ενημέρωσης.

Στη Δύση, κυρίως στην Ευρώπη, την παγκόσμια Αγγλοσαξονία και την Ιαπωνία, οι πλεονάζοντες θάνατοι αναφέρθηκαν μεταξύ 15% και 25% σε ορισμένες χώρες ακόμη υψηλότεροι. Και είμαστε μόνο στην αρχή. Όπως προειδοποίησε σε πολλές περιπτώσεις ο Δρ Mike Yeadon, πρώην Αντιπρόεδρος και Επικεφαλής Επιστήμης της Pfizer, ο πραγματικός αντίκτυπος (θάνατος) από τα εμβόλια μπορεί να καταγραφεί μόνο αρκετά χρόνια αργότερα, όταν θα είναι δύσκολο να αποδοθεί η προέλευση των θανάτων στους εμβολιασμούς.

Εκτός από το δυνητικά θανατηφόρο mRNA και την πρωτεΐνη ακίδα, συν σε πολλές περιπτώσεις το χαρακτηριστικό του οξείδιο του γραφενίου (υψηλός βαθμός μαγνητισμού), τα εμβόλια και κάθε αναμνηστική δόση, μειώνει το φυσικό ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα (Dr. Yeadon). Ανάλογα με τον αριθμό των αναμνηστικών, οι εμβολιασμένοι θα μπορούσαν να χάσουν έως και το 70% έως 80% της φυσικής τους ανοσίας. Με αυτόν τον τρόπο γίνονται ευάλωτοι σε κάθε είδους ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των επιθετικών και θανατηφόρων καρκίνων – καρκίνων που επηρεάζουν κυρίως το ανθρώπινο αναπαραγωγικό σύστημα.

Επιπλέον – επίσης δεν αναφέρεται σχεδόν καθόλου – αλλά αντικατοπτρίζεται κατάφωρα από τις ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ των χωρών, ότι τα ΕΜΒΟΛΙΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΝ τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ, καθώς και τους ΑΝΔΡΕΣ. Τα ποσοστά γονιμότητας σαφώς μειώθηκαν δραστικά. Σε ορισμένες χώρες οι γεννήσεις παιδιών μειώθηκαν έως και 40%.

Σύμφωνα με το WEF, λόγω της πλανδημίας "plandemic", η γονιμότητα έχει μειωθεί δραστικά. Ωραίος τρόπος να πούμε «το επιτύχαμε, με τα covid εμβόλιά μας». Δείτε αυτό (https://www.weforum.org/agenda/2022/01/japan-global-birth-rate-decline/).

Οι μη εμβολιασμένοι διαχωρίστηκαν. Δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος σε εστιατόρια, θέατρα και άλλους δημόσιους χώρους. – Μια διάκριση που σαφώς λειτουργεί ενάντια στην ατζέντα Woke που χρηματοδοτείται από τον Σόρος, επίσης μια έννοια Tavistock-WEF, η «αφύπνιση» της κοινωνίας – δείτε παρακάτω.

Ενσταλάσσοντας τον κοινωνικο-μηχανικό φόβο, οδήγησε τους εμβολιασμένους ανθρώπους να εμποδίζουν τους μη εμβολιασμένους να μπουν σε ένα εστιατόριο. Δεν χρειάζεται αστυνομία. Μια έξυπνη στρατηγική. Αυτές οι μέρες έχουν τελειώσει. Αλλά θα μπορούσαν να επανεμφανιστούν αύριο, με ένα άλλο πρόσχημα, ας πούμε την εισαγωγή ενός πιστοποιητικού εμβολιασμού, που αρνείστε.

"Woke"

Μπορεί να το μαντέψατε, το "Woke" είναι μια άλλη παράλληλη πλευρά της ατζέντας Tavistock et al - είναι μέρος των εργαλείων για την επίτευξη μιας νέας παγκόσμιας τάξης (NOW) έως το 2030. Περίπου το 2017 ο όρος "woke" έχει διεισδύσει στο κύριο λεξιλόγιο. Το Woke είναι μέρος της διαδικασίας κοινωνικής μηχανικής και χειραγώγησης του μυαλού.

Τι σημαίνει πραγματικά "woke"; Από πολλές απόψεις είναι ένα αίνιγμα. Οι άνθρωποι έχουν διαφορετικούς ορισμούς. Αυτοί περιλαμβάνουν, την έλλειψη διακρίσεων, ίση μεταχείριση όλων των φυλών, αποδοχή όλων των διαφορών και προτιμήσεων φύλου.

Το [λεξικό] Webster ορίζει το woke ως "κυρίως αργκό των ΗΠΑ", που σημαίνει, "Ενήμεροι και ενεργά προσεκτικοί σε σημαντικά γεγονότα και ζητήματα (ειδικά ζητήματα φυλετικής και κοινωνικής δικαιοσύνης)".

Για να είμαστε ακριβείς: Το Woke (/ˈwoʊk/ WOHK) είναι ένα επίθετο που προέρχεται από την αφροαμερικανική καθομιλουμένη αγγλική γλώσσα (AAVE: African-American Vernacular English) που σημαίνει "εγρήγορση για φυλετικές προκαταλήψεις και διακρίσεις".

Αυτό αναπτύσσεται σε ένα ευρύ φάσμα ερμηνειών. Όχι τυχαία, βέβαια. Αυτό είναι που θέλουν οι χειριστές να επιτύχουν - δημιουργούν σύγχυση, απόκλιση των σκέψεων, συγκεντρώνουν όλα μαζί ως "ενότητα", αλλά ταυτόχρονα και να υπάρχει διχασμός σχετικά με τη σημασία του όρου. Διαίρει και βασίλευε, παρεκκλίνοντας από το πραγματικό ζήτημα.

Το "Woke" είναι το παν. Ένα τέλειο εργαλείο για την κοινωνική μηχανική.

Θυμηθείτε, οι άνθρωποι που χειραγωγούνται από το μυαλό θα είναι αφελείς σε ιστορίες φόβου, ψέμματα, και τελικά θα υπακούσουν σε παράλογες αλλά δικτατορικές εντολές - «αν δεν συμπεριφέρεσαι, είσαι "un-woke" και αυτό είναι ένα έγκλημα που επισείει τιμωρία.

Tavistock - υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στα οποία πρέπει να υπακούμε - πώς ξέρουμε τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο; – Δεν το ξέρουμε.

Και δεν μπορούμε να σκεφτούμε, έτσι όπως έχουμε εκπαιδευτεί μόνο για ασπρόμαυρο. Έχουμε την τάση να υπακούμε. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος για χρώματα, για απόκλιση της σκέψης, ειδικά όταν η υπαγόρευση έρχεται από πάνω προς τα κάτω.

Εδώ είναι ένα ενδιαφέρον κλιπ για την κουλτούρα Woke, από τον Konstantin Kisin - βίντεο κλιπ 11 λεπτών, "Αυτό το ίδρυμα πιστεύει ότι ο πολιτισμός Woke έχει ξεπεράσει τα όρια" - 7/8 - Oxford Union.

(Konstantin Kisin: Η κουλτούρα του Woke έχει ξεπεράσει τα όρια - 7/8 | Oxford Union, 


Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως όρος για την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τις συστημικές ανισότητες στην κοινωνία, το wokeism είναι τώρα ένας βαθιά διχαστικός όρος. Η διαιώνιση της κουλτούρας woke από τα μέσα ενημέρωσης έχει κάνει αυτόν τον όρο τσιτάτο. Για μερικούς, το να είναι "woke" είναι μέρος του αντίδοτου της αναγνώρισης των οργάνων καταπίεσης. Για άλλους, είναι μια επικίνδυνα απολυταρχική ιδεολογία, ένα είδος αντίστροφου μακαρθισμού, που διαβρώνει τη φιλελεύθερη κοινωνία και ενθαρρύνει την αυτοεπιβαλλόμενη θυματοποίηση. Είναι ο «πόλεμος στο woke» ένα θεμιτό φαινόμενο ή ένας αντιδραστικός αντιπερισπασμός από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το «woke»; ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ OXFORD UNION: Η Oxford Union είναι η πιο διάσημη κοινωνία συζητήσεων στον κόσμο, με απαράμιλλη φήμη για την προσέλκυση διεθνών προσκεκλημένων και ομιλητών στην Οξφόρδη. Από το 1823, η Ένωση προωθεί τη συζήτηση και τη συζήτηση όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.http://is.gd/OxfordUnionhttps://www.facebook.com/theoxfordunionhttp://www.oxford-union.org/)

LGBTQIAP+

Αυτό το μη προφερόμενο ακρωνύμιο σημαίνει λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ, queer, αμφισβητίες, ίντερσεξ, ασεξουαλικές / α-ρομαντικοί, πανσεξουαλικές κοινότητες. Το σύμβολο συν-αντιπροσωπεύει άλλες queer ταυτότητες που δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί, επομένως δεν περιλαμβάνονται ακόμη στο ακρωνύμιο. Τροφοδοτεί κατευθείαν την woke-κουλτούρα της μη διάκρισης.

Είναι ενδιαφέρον ότι η ιδέα Woke / LGBTQIAP + κάνει ακριβώς αυτό. Κάνει διακρίσεις, ενώ προσποιείται ότι καταπολεμά τις διακρίσεις. (Λευκοί) δάσκαλοι και γονείς καλούνται να διδάξουν στα παιδιά να μην κάνουν διακρίσεις σε παιδιά, λεσβίες και τρανς άτομα και να μην κάνουν διακρίσεις σε μαύρους και έγχρωμους ανθρώπους. Αλλά το γεγονός ότι διαχωρίζεις το «σεξουαλικά φυσιολογικό» από το σεξουαλικά «ιδιαίτερο» - και διακρίνεις τα χρώματα του δέρματος, είναι διάκριση - είναι ενάντια στην ίδια την Woke-κουλτούρα. "Woke" θα σήμαινε σεβασμός σε όλους το ίδιο.

Είναι και πάλι η δυστοπία του Όργουελ «ο πόλεμος είναι ειρήνη και η ειρήνη είναι πόλεμος».

Αντ' αυτού, τί θα λέγατε να διδάξουμε στα παιδιά, καθώς και τους ενήλικες να σέβονται όλους τους σεξουαλικούς προσανατολισμούς και όλα τα χρώματα του δέρματος; Τελεία και παύλα.

Όσον αφορά την ιδιαίτερα προωθημένη εκστρατεία σεξουαλικού αναπροσανατολισμού - ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και τρανς - δεν θα έχουν παιδιά. Βλέπετε, οι Tavistock και Co εργάζονται για την ατζέντα της μείωσης του πληθυσμού.

Μπορείτε να φανταστείτε πόσο μακριά πηγαίνει αυτό - υπάρχουν σχολεία στην Ευρώπη που επιτρέπουν στα παιδιά ηλικίας 11 / 12 ετών να αποφασίζουν για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, δηλαδή ιατρική παρέμβαση, εάν είναι απαραίτητο - χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων τους. Αυτή είναι η κοινωνική χειραγώγηση στη χειρότερη μορφή της. Ενδεχομένως καταστρέφοντας τις ζωές των νέων, κάνοντας τα παιδιά να πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό από αυτόν με τον οποίο γεννιούνται – η προπαγάνδα είναι το παν.

Η φάρσα της κλιματικής αλλαγής

Το κλίμα αλλάζει συνεχώς. Όλα όσα ζουν επάνω στη Μητέρα Γη, βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Ο όρος «κλιματική αλλαγή», που προηγήθηκε της «υπερθέρμανσης του πλανήτη» – με τις ταχέως μεταβαλλόμενες θερμοκρασίες, θεωρήθηκε όχι και τόσο αξιόπιστη. Στη συνέχεια, οι Cultists κατέληξαν στον πιο ευέλικτο «καθολικό όρο» της «κλιματικής αλλαγής». Ταιριάζει σε όλες τις αποχρώσεις του καιρού.

Η ίδια η ιδέα εφευρέθηκε ήδη από τη Λέσχη της Ρώμης το 1971, η οποία δημιουργήθηκε από έναν μη Ευρωπαίο, τον David Rockefeller. Η Λέσχη έχει περίπου 100 ενεργά πλήρη μέλη με ενδεκαμελή Εκτελεστική Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων των Χένρυ Κίσιντζερ, Τζωρτζ Σόρος, Μπιλ Γκέητς, Βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας και άλλων τέτοιων πεφωτισμένων.

Όποιος νομίζει ότι η Λέσχη της Ρώμης, που ιδρύθηκε με βάση τις αρχές μιας ΜΚΟ, έχει οποιαδήποτε σχέση με τη Ρώμη – κάνει λάθος. Η Λέσχη της Ρώμης έχει την έδρα της στην Winterthur της Ελβετίας, στον παράδεισο για μερικούς από τους πιο σκοτεινούς οργανισμούς στον κόσμο.

Μεταξύ των στόχων της Λέσχης της Ρώμης, όπως αντικατοπτρίζεται στο διαβόητο βιβλίο της "Όρια της ανάπτυξης" που εξέδωσε το 1972, περιλαμβάνεται η αναζήτηση μέσων για την καταπίεση, τον έλεγχο και τη μείωση της ανθρωπότητας.

Τα «Όρια της Ανάπτυξης» ("Limits of Growth") τους είναι από σήμερα το προσχέδιο για την τυραννία που ζούμε από την αρχή της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ. Και θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Το σύνθημα της κλιματικής αλλαγής και οι τρομερές καταστροφικές συνέπειές της για την ανθρωπότητα είναι μέρος της συνεχιζόμενης διανοητικής κρίσης.

Μιλάμε για ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή – που προκαλείται από εκπομπές CO2 που αργά αλλά σταθερά σκοτώνουν τον πλανήτη. Αγνοούν το γεγονός ότι χωρίς CO2 δεν θα υπήρχε ζωή στη γη. Καθώς ο άνθρακας χρησιμοποιείται από τα φυτά για την παραγωγή οξυγόνου, το αέριο ζωής για όλους τους ανθρώπους και τα αισθανόμενα όντα.

Άρα και η κλιματική αλλαγή είναι ένα απόλυτο προπαγανδιστικό ψέμμα. Μια ολόκληρη γενιά ακόμη έχει ανατραφεί με την ενοχή, είναι υπεύθυνη για τη θανάτωση του πλανήτη επειδή η ενέργεια που καταναλώνουμε, οι υδρογονάνθρακες, εκπέμπουν CO2 που σκοτώνει τον πλανήτη. Ένα ψέμμα διαστάσεων μαμούθ.

Η μόνη ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή που πράγματι αλλάζει τα καιρικά πρότυπα, είναι η γεωμηχανική του καιρού – με άλλα λόγια, η οπλοποίηση του καιρού. Ο θανατηφόρος μουσώνας στο Πακιστάν τον Ιούλιο, τον Αύγουστο και τμήματα του Σεπτεμβρίου 2022, ήταν με μεγάλη πιθανότητα γεωμηχανική, για πολιτικούς λόγους.

Ήταν για να παρεκκλίνει από την προσοχή του κόσμου από το να θέλει να φέρει πίσω τον, εκλεγμένο από τον λαό Πρόεδρο, Imran Khan, ο οποίος εκδιώχθηκε από ένα εσωτερικό πραξικόπημα που υποκίνησαν οι ΗΠΑ, «ψήφος μη εμπιστοσύνης», καθώς ο κ. Khan δεν χόρευε στις μελωδίες της Ουάσιγκτον, αλλά νοιαζόταν για τα συμφέροντα του πακιστανικού λαού στο χέρι.

Παρόμοια με το ακραίο κύμα καύσωνα του περασμένου καλοκαιριού στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, καθώς και το ακραίο κρύο που έπληξε τα βορειοανατολικά των ΗΠΑ και τμήματα της Ευρώπης – είναι τα αποτελέσματα της ανθρωπογενούς καιρικής παρέμβασης. 

Σκοτώνουν με περισσότερους από έναν τρόπους, εξαφανίζοντας σοδειές, πλημμύρες που καταστρέφουν ζωτικές υποδομές – προκαλώντας τον διαβόητο κύκλο θανάτου – λιμό, φτώχεια, ασθένειες, θάνατο

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ Ή ΤΟ ΚΛΙΜΑ, ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

«Δημοκρατία»

Ο όρος «δημοκρατία» είναι εδώ και 30 χρόνια περίπου στο λεξιλόγιο όλων. Χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον ως έκφραση χωρίς περιορισμούς. Με άλλα λόγια, ποιος θέλει να αντιπαρατεθεί με τη Δημοκρατία; – Ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε μια δημοκρατία. Όταν ακούς «δημοκρατία» – το μυαλό σας αρέσκεται στην ιδέα – «Ω ναι, ζούμε σε μια δημοκρατία» υπονοώντας ότι δεν είμαστε όπως η Ρωσσία και η Κίνα – που είναι υποτιθέμενες δικτατορίες.

Η δημοκρατία είναι μια από τις πιο κακοποιημένες κοινές λέξεις στη σύγχρονη ιστορία, ειδικά στη δύση. Είναι ένας ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΟΡΟΣ.

Είχαμε ποτέ δημοκρατία;

Όχι. Ποτέ. Ούτε καν οι Αρχαίοι Έλληνες πριν από περίπου 2500 χρόνια, που υποτίθεται ότι εφηύραν την δημοκρατία, δεν ήταν πραγματικές δημοκρατικές κοινωνίες. Δεν ήταν όλοι ίσοι. Μόνο μορφωμένοι άνθρωποι μπορούσαν να ψηφίσουν. Οι «μορφωμένοι» ήταν σχεδόν οι ίδιοι με σήμερα – η ελίτ, οι πλούσιοι, οι «influencers».

Αλλά όχι οι απλοί άνθρωποι.

Δεδομένου ότι οι «απλοί άνθρωποι» συχνά δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτές αποχρώσεις της πολιτικής, τους λένε συνεχώς και με συνέπεια τι να σκεφτούν, κάτι που μεταφράζεται σε τι ή ποιον να ψηφίσουν.

Αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά μαζική χειραγώγηση του νου. Αλλά μας πουλήθηκε ως «δημοκρατία» – κάτι που δεν είχαμε ποτέ.

Μια νέα κοινωνία μπορεί να διαμορφωθεί με βάση τις δημοκρατικές αρχές, η βάση των οποίων είναι ένας καλά μορφωμένος – ένας μορφωμένος στην αλήθεια – πληθυσμός.

Όταν αισθανόμαστε ότι δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε, όταν ακροβατούμε ανάμεσα στο να επιλέξουμε να μην κάνουμε τίποτα και να περιμένουμε μέχρι να συμβεί κάτι – και να πάρουμε το ρίσκο να αντισταθούμε, είναι μόνο θέμα της νοοτροπίας μας, Εμείς οι Άνθρωποι, να ξεφύγουμε από την τυραννία και να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Πρέπει να πάρουμε το ρίσκο, να σώσουμε την ανθρωπότητα και τους εαυτούς μας από τη συνεχιζόμενη δυστοπική καταστροφή.

Ο Peter Koenig είναι γεωπολιτικός αναλυτής και πρώην Ανώτερος Οικονομολόγος στην Παγκόσμια Τράπεζα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), όπου εργάστηκε για πάνω από 30 χρόνια σε όλο τον κόσμο. Διδάσκει σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής. Γράφει τακτικά για διαδικτυακά περιοδικά και είναι συγγραφέας του Ενδόρρηξη - Ένα οικονομικό θρίλερ για τον πόλεμο, την περιβαλλοντική καταστροφή και την εταιρική απληστία ("Implosion - An Economic Thriller about War, Environmental Destruction and Corporate Greed" http://www.amazon.com/Implosion-Economic-Environmental-Destruction-Corporate/dp/059545349X)και συν-συγγραφέας του βιβλίου της Cynthia McKinney "Όταν η Κίνα φτερνίζεται: Από το λόκνταουν του κορωνοϊού στην παγκόσμια πολιτικο-οικονομική κρίση" (“When China Sneezes: From the Coronavirus Lockdown to the Global Politico-Economic Crisis” Clarity Press - 1 Νοεμβρίου 2020).

Ο Peter είναι ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG). Είναι επίσης μη μόνιμος ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Chongyang του Πανεπιστημίου Renmin του Πεκίνου.

Η αρχική πηγή αυτού του άρθρου είναι η Παγκόσμια Έρευνα

Πνευματικά δικαιώματα © Peter Koenig, Παγκόσμια έρευνα, 2023






Εἰς μνήμην Παναγιώτη Σημάτη


Σήμερα, Παρασκευὴ 24.02.23, ἀπεδήμησε εἰς Κύριον μετὰ ἀπὸ πολύχρονη μάχη μὲ σπάνια αὐτοάνοση ἀσθένεια ὁ θεολόγος Παναγιώτης Σημάτης. 

Ἀπὸ σήμερα ὁ ἤδη φτωχὸς ἀντιαιρετικὸς ἀγώνας ἔγινε ἀκόμα φτωχότερος.

Παίρνω τὸ θάρρος νὰ γράψω δύο λόγια γι’ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο ὄχι γιατὶ ἔχω σκοπὸ νὰ τὸν ἁγιοκατατάξω, ἀλλὰ γιατὶ θεωρῶ καθῆκον μου νὰ ἀποθέσω φόρον τιμῆς σὲ ἕναν ἀγωνιστὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἀληθείας, σὲ ἕναν Χριστιανὸ ποὺ διώχθηκε, ὑπέφερε καὶ πολέμησε γιὰ τὴν πίστη του, ὅλα σημάδια εὐσεβείας. 

Σὲ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ εἶχε μεγάλη διάκριση, μεγάλη ὑπομονή, ἀκούραστη θέληση, ἀτελείωτη αὐτοκριτικὴ καὶ ὅσο κι ἂν ἀκούγεται παράξενο λεπτότατο χιοῦμορ. Τὸ πιὸ σημαντικὸ ὅμως:

Ὅποια καὶ ἂν ἦταν τὰ λάθη του, ὅποιες καὶ ἂν ἦταν οἱ ἀδυναμίες του κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι ὁ Σημάτης (ὅπως πολὺ τὸν ἀποκαλοῦσαν) φοβήθηκε τὸ κόστος ἢ τὴν ἀμαύρωση τοῦ ὀνόματός του. 

Ἀντιθέτως ὅλα αὐτὰ τὰ θεώρησε μηδαμινὰ μπροστὰ στὸ καθῆκον του σὰν θεολόγος καὶ Χριστιανὸς νὰ ὁμολογήσει τὴν πίστη του καὶ θυσίασε τὰ πάντα, ἀκόμα καὶ τὴν ὑγεία του στὸν βωμὸ τῆς ὁμολογίας. Ὑβρίστηκε, διώχθηκε, ἔφθασαν ἀκόμα καὶ νὰ τὸν ἀφορίσουν (εὐτυχῶς ὅμως πῆραν τὸν ἀφορισμὸ πίσω) γιὰ τὴν πίστη του καὶ τὸν ἀγώνα του.

Γιὰ μένα προσωπικὰ ὁ Παναγιώτης ἦταν πολύτιμος φίλος, πραγματικὸς ἀδελφὸς ἐν Χριστῷ, συμπαραστάτης καὶ συνάμα πρότυπο, παρηγοριὰ καὶ πηγὴ δύναμης. Θαύμασα τὴν ὑπομονή του, τὸ θάρρος του, τὴν ἄρνησή του νὰ συμβιβαστεῖ εἰς βάρος τῆς Πίστεως καὶ τὸν φόβο του νὰ κάνει λάθος ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσει στὴν ὁποιαδήποτε πλάνη. Ὅταν οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς κοιμόμασταν στὴν ἀγκαλιὰ τῆς ἐκκοσμίκευσης καὶ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος ὁ Παναγιώτης ἔτρεχε μέχρι τὴν Σερβία καὶ τὴν Κύπρο γιὰ νὰ πολεμήσει ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σὲ ὅσους ἔχουν πολλὰ νὰ κατηγορήσουν τὸν κ. Σημάτη μπορῶ νὰ τοὺς διαβεβαιώσω ἕνα: ἀπὸ τὸ στόμα του δὲν ἀκούστηκε ποτὲ κάποια κατηγορία ἐναντίον κάποιου, καὶ ὅ,τι ἔγραψε ἐναντίον τῆς διδασκαλίας καὶ στάσεως τῶν ἑκάστοτε ρασοφόρων καὶ λαϊκῶν, τὸ ἔγραψε μὲ πόνο καὶ χωρὶς ἐμπάθεια. Κανεὶς δὲν θὰ ἔμενε ἀσυγκίνητος, ἂν ἔβλεπε μὲ πόσο κόπο καὶ σωματικὸ πόνο, κατάκοιτος μὲ τὴν μάσκα ὀξυγόνου ἔγραφε ὁ Παναγιώτης τὰ τελευταῖα χρόνια τὰ κείμενά του.

Ἀκόμα καὶ οἱ κατήγοροί του πρέπει νὰ παραδεχθοῦν, ὅτι οὐκ ὀλίγες φορὲς ζήτησε δημοσίως συγνώμη γιὰ τὰ ὅποια λάθη του καὶ κάλεσε τοὺς ἀγωνιζόμενους πρὸς ἑνότητα πράγμα ποὺ οἱ ἄλλοι, ποὺ τὸν κατηγοροῦσαν ὡς διασπαστή, ποτὲ δὲν ἔπραξαν. Μία ἑνότητα ποὺ νὰ στηρίζεται στὴν Ἀλήθεια καὶ ὄχι σὲ ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες.

Καὶ ὅποτε διάβαζε κάτι ὀρθόδοξο, ἀμέσως καὶ ἀντικειμενικὰ τὸ ἀναρτοῦσε χωρὶς νὰ βλέπει τὸν συγγραφέα, κάτι ποὺ πολλοὶ δὲν πράττουν.

Ἀπέδειξε μὲ τὴν στάση του καὶ τὰ γραπτά του μία θαυμαστὴ συνέπεια. Μίλησε ἐναντίον τῆς γεροντολατρείας καὶ ἀπέδειξε ἀντίθετα στὶς κατηγορίες ἐναντίον του, ὅτι δὲν ἀνήκει πουθενὰ παρὰ στὸν Χριστὸ καὶ ὅτι δὲν ἦταν γεροντολάτρης. Μίλησε ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ ἀπέδειξε μὲ τὴν στάση του ὅτι αὐτὴ εἶναι ὑπεράνω πάσης ἀνθρωπίνης σχέσεως, ἀκόμα κι ὰ αὐτὸ σήμαινε τὴν μοναξιά. Μίλησε ὑπὲρ τῆς πατερικῆς διδασκαλίας καὶ τὰ κείμενά του, (ἰδιαίτερα τὰ θεολογικότατα βιβλία του) ἦταν πατερικότατα. Αὐτή του ἡ συνέπεια τοῦ κόστισε πολύ, ἀφοῦ σχεδὸν ὅλοι τὸν ἐγκατέλειψαν. Εἶναι δυστυχῶς στὴν φύση τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀναζητᾶ τὸ εὔκολο καὶ καλοπρόβλητο παρὰ τὸ δύσκολο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἀπομόνωση. Οἱ Χριστιανοὶ πάντα εἶναι σκάνδαλο γιὰ τὸν κόσμο.

Ἐδῶ θὰ ἐξομολογηθῶ κάτι ποὺ σκοπὸ ἔχει, ὄχι νὰ ἀσκήσει κριτική, ἀλλὰ νὰ ὁδηγήσει στὴν ἑνότητα ποὺ ὁ Παναγιώτης τόσο ἐπιθυμοῦσε:

Παρακάλεσα ἱερεῖς καὶ μοναχούς, λαϊκούς, ἀποτειχισμένους καὶ μή, νὰ ἐπισκεφθοῦν τὸν κατάκοιτο Παναγιώτη ποὺ ἀκόμα καὶ στὶς τελευταῖες δύσκολες ὥρες δὲν σταμάτησε μὲ ἀπίστευτο κόπο καὶ πόνο νὰ συγγράφει ὑπὲρ τῆς Πίστεως. Δυστυχῶς σχεδὸν κανεὶς δὲν πῆγε, ξεχνώντας ὅτι ὁ Κύριος (τὸ ἀκούσαμε στὸ εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως) θὰ μᾶς ἀρνηθεῖ ἐπειδὴ (ἀντιπροσωπεύοντας τὸν κάθε ἀσθενῆ) ἦταν ἄρρωστος καὶ δὲν Τὸν ἐπισκεφθήκαμε. Ἡ ὁμολογία δὲν βοηθάει ἂν στερεῖται τῆς ἀγάπης, τῆς ἀκακίας καὶ τῆς ἐλεημοσύνης. Κι ἂν κάποιος πεῖ, πῶς νὰ πήγαινα μετὰ ἀπὸ ὅσα ἔγραψε ὁ Σημάτης, ἀπαντῶ: Ὁ Σαμαρείτης θεωροῦνταν ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους μίασμα καὶ ὅμως ἦταν ὁ μόνος ποὺ συμπαραστάθηκε καὶ βοήθησε ἕναν Ἑβραῖο, ὅταν οἱ συμπατριῶτες του, ἱερεῖς καῖ λαϊκοί, πέρασαν ἀδιάφοροι.

Ὰς εἶναι ὅμως, τὸ μήνυμα εἶναι ἄλλο: Ὰς πάρουμε τὴν κοίμηση τοῦ Παναγιώτη Σημάτη καὶ τὴν ἀδιαφορία μας ὡς ἀφορμὴ ἀνάνηψης καὶ προσπάθειας πρὸς τὴν ἑνότητα ἐνάντια στὴν παναίρεση, στὴν ἔσχατη καὶ τελευταία αἵρεση (κατὰ τοὺς Ἁγίους) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὰς δοῦμε ὅτι καὶ ἡ ὥρα μας δὲν εἶναι μακριὰ καὶ θὰ δώσουμε ὅλοι λόγο γιὰ τὴν ἄρνησή μας νὰ ἑνωθοῦμε.

Ἂν ζοῦσε ὁ Παναγιώτης σίγουρα θὰ ἔγραφε ἕνα κείμενο ὑποστήριξης μίας τέτοιας προσπάθειας καὶ στάσης.

Αἰώνια σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε ἀδελφὲ ἡμῶν, ἂς εἶναι ἐλαφρὸ τὸ χῶμα ποὺ σὲ σκεπάζει καὶ καλὴ ὁμολογία μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Κυρίου. Καλὸ Παράδεισο! 

Ἡ παρηγοριὰ καὶ ἡ συμπαράστασή μας ἁρμόζει τώρα στὴν ἡρωΐδα, ἀκούραστη καὶ πιστὴ συνοδοιπόρο, συναγωνίστρια ἀδελφὴ ἐν Χριστῷ καὶ σύζυγό του.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου 



Ἕνας ἀρχιεπισκοπικός μῦλος πού ὅλα τ’ ἀλέθει…


(Κάποια σχόλια πάνω σέ μία τραγική συνέντευξη)
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Δέν χρειαζόμασταν ἀσφαλῶς τήν προχτεσινή συνέντευξη πού ἔδωσε ὁ φερόμενος ὡς Ὀρθόδοξος ἀρχιεπίσκοπος, γιά νά καταλάβουμε τήν ἀπίστευτη πνευματική του κατάντια. Ὅλη του ἡ θητεία εἶναι ἕνα πραγματικό ὄνειδος καί ὅσο καί ἄν ψάξει κανείς, εἶναι πραγματικά ἀδύνατο νά βρεῖ μία ἔστω φορά πού νά ἔλαβε σωστή θέση, ὅταν βρέθηκε μπροστὰ σέ σοβαρά πνευματικά, ἐκκλησιολογικά ἀλλά καί ἐθνικά θέματα (ὡς πρός τά τελευταῖα θυμίζω ἐνδεικτικά τό Μακεδονικό καί τό λαθρεποικιστικό).

Εἰδικά ὅμως ἡ τελευταία τριετία – μέ τήν ψευτοπανδημία καί τό οὐκρανικό τερατούργημα – ἔριξε καί τίς τελευταῖες μάσκες, ἀποκαλύπτοντας μέ τόν πιό ἐφιαλτικό τρόπο ὅλη τή σήψη μέσα στή διοικοῦσα Ἐκκλησία καί συνάμα ὅλη τή ζοφερή τραγικότητα τῆς μορφῆς τοῦ προκαθημένου της. Ἡ πρόσφατη λοιπόν συνέντευξη, πού ἦταν κάτι σάν ἀπολογισμός τῆς (φεῦ) 15ετοῦς παρουσίας του στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο, ἀφαίρεσε ἕνα ἀκόμη κομμάτι ἀπό τή συνολική μάσκα – καί γι’ αὐτό εἶναι χρήσιμη ἡ ἀξιοποίησή της πρός περαιτέρω πληρέστερη κατανόηση τοῦ κατήφορου στόν ὁποῖο κουτρουβαλᾶμε.

Δέν σκοπεύω νά σχολιάσω φυσικά τα περί κοινωνικοῦ ἔργου, γιατί σέ καιρούς τέτοιας δαιμονικῆς ἀποστασίας πού ζοῦμε, εἶναι ἀπολύτως ἐκ τοῦ πονηροῦ ἀκόμη καί τό νά συζητᾶς σοβαρά μέ ὅποιον ἔχει συμβάλει στό νά θεωρεῖται σήμερα ἀπό κάποιους ἡ Ἐκκλησία ὄχι κιβωτός σωτηρίας, ἀλλά κάτι σάν ἐξελιγμένη ΜΚΟ κοινωνικῆς δράσης (τή σημασία τῆς ὁποίας δράσης δέν παραβλέπουμε, ἀλλά ὀφείλουμε νά καταλάβουμε ἐπιτέλους ὅτι εἶναι κάτι ἀπολύτως δευτερεῦον).

Δέν θά σχολιάσω οὔτε τή θέση τοῦ ἀρχιεπισκόπου ὅτι «τό κράτος δέν εἶναι ἐχθρικό πρός τήν Ἐκκλησία», γιατί ὄντως τό συγκεκριμένο ἀντίχριστο κράτος ἐχθρεύεται καί διώκει τήν πραγματική Ὀρθοδοξία, ἐνῶ ἀπέναντι στό νεοσεργιανικό καί ἐκκοσμικευμένο μαγαζί πού ἀντιλαμβάνεται καί κατονομάζει ὡς «Ἐκκλησία» ὁ ἴδιος ὁ Ἱερώνυμος καί τό εὐρύτερο δεσποτᾶτο τῆς ἀποστασίας, τῆς πλάνης καί τῆς μασονίας, πράγματι τό κράτος ὄχι μόνο δέν εἶναι ἐχθρικό, ἀλλά μαζί συναποτελοῦν μία μεγάλη καί ἀγαπημένη ἀγκαλιά. Προφανῶς θά σχολιάσω ὅμως ὅσα τόλμησε νά ξεστομίσει γιά τό θέμα τῶν ἐκτρώσεων, στό ὁποῖο ἐγκατέλειψε ξεκάθαρα τήν πάγια ἐκκλησιαστική θέση. Δέν μίλησε φυσικά ἀκόμη expressis verbis ὑπέρ τῶν ἐκτρώσεων (δέν γίνονται ἔτσι αὐτά τά πράγματα, λίγο-λίγο καί μεθοδικά πραγματοποιοῦνται τά βήματα), ἀλλά λείανε τίς γωνίες καί ἄφησε ἀνοικτό τό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς κύησης σέ ὁρισμένες περιπτώσεις καί μέ κάποιες προϋποθέσεις (ἀρνούμενος νά πεῖ ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος καί πράξη ἀπαράδεκτη ἐν πάσῃ περιπτώσει καί ἀπροϋποθέτως). «Εἶναι μέγα θέμα» εἶπε χαρακτηριστικά μεταξύ ἄλλων. «Αὐτά τά προβλήματα δέν δέχονται γενικές ἀπαντήσεις. Οὔτε κάντε αὐτό, κάντε ἐκεῖνο. Γι’ αὐτό λέμε ὅτι μᾶς χρειάζονται ἱκανοί ποιμένες»! Εννοὠντας προφανῶς μέ τόν ὅρο «ἱκανοί ποιμένες» κάποιους μεταπατερικούς ἑρμηνευτές τῶν θείων ἐντολῶν, πού θά κρίνουν κατά τό δοκοῦν (καί δῆθεν με…διάκριση), ἀλλά θα παραβλέπουν το ὅτι δέν χωρᾶ «οἰκονομία» στά πάντα καί ὑπάρχουν πράγματα, ὅπως αὐτό, πού δέν ἐπιδέχονται ἐναλλακτικές ἑρμηνεῖες καί παρερμηνεῖες.

Καί φυσικά ὀφείλω νά σχολιάσω ἐπίσης ὅσα εἶπε γιά τήν καύση τῶν νεκρῶν, ὅπου ἄφησε καί ἐδῶ ἀνοικτό τό ἐνδεχόμενο μελλοντικῆς ἐπανεξέτασης. Σέ ἐρώτηση ἄν θά ἀρνιόταν τήν ὀρθόδοξη κηδεία σέ ἄνθρωπο πού εἶχε ἐπιλέξει νά ἀποτεφρωθεῖ, δήλωσε ἐπί λέξει: «Κοιτᾶξτε, εἶναι ἕνα θέμα πρωτόγνωρο. Κατ’ ἀρχάς ἀντιδρᾶμε αὐτόματα, γιατί δέν τό ἔχουμε συζητήσει καί δέν τό ἔχουμε μελετήσει ἀκόμα. Αὐτό εἶναι ἡ μία πλευρά. Τό ἄλλο εἶναι ὅτι μέσα στήν Ἐκκλησία δέν κάνει καθένας ὅ,τι θέλει. Ὁ Ὀργανισμός ἀποφασίζει. Ἑπομένως καθόλου ἀπίθανο δέν εἶναι κάποια στιγμή ἡ Ἐκκλησία νά τό δεῖ καί μέ ἕναν ἄλλο τρόπο. Ἐπειτα πρέπει νά σεβόμαστε καί τήν ἐπιθυμία τοῦ καθενός. Ἀλλά τό ἀφήνουμε σέ ἕνα συλλογικό ὄργανο νά πάρει μία ἀπόφαση εἴτε Οἰκουμενική Σύνοδος εἶναι αὐτή, εἴτε Ἱερά Σύνοδος»! Σέ νέα δέ ἐρώτηση ἄν ἀφήνει ἀνοιχτό τό ἐνδεχόμενο νά ἐπανεξετάσει τή θέση της ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἀπάντησε καθαρά: «Ναί, ὡς συλλογικό ὄργανο». Νά καί πάλι τό λίγο-λίγο, τό σταδιακό νέρωμα τοῦ κρασιοῦ, ἡ γνωστή μέθοδος τῆς μεταπατερικῆς ἀχρειότητας, πού τελικά ὁδηγεῖ στήν ἀναίρεση καί τό ξεχαρβάλωμα ὅσων ἔχουν θεσπιστεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία ἐδῶ καί αἰῶνες.

Κοντολογίς, ὅλα θά τά δοῦμε, ὅλα θά τά συζητήσουμε καί ὅλα ἴσως τά ἀναθεωρήσουμε. Ὁ καλός ὁ μῡλος ὅλα τ’ ἀλέθει. Καί ἀφοῦ τ’ ἀλέσει, τά ὡραιοποιεῖ καί στή συνέχεια τά θεσμοθετεῖ. Δυστυχῶς, ὁ κατήφορος τοῦ θλιβεροῦ ἀρχιεπισκόπου εἶναι κυριολεκτικά ἀτελεύτητος. Καί φυσικά δέν εἶναι μόνος του σέ αὐτόν, γιατί μαζί του κουτρουβαλάει καί ἡ συντριπτική πλειονότητα τῆς ἱεραρχίας, ἀλλά καί μέγα μέρος τοῦ ὑπόλοιπου κλήρου. Καί αὐτοί ὡς «λύκοι βαρεῖς» παρασέρνουν μαζί τους στήν ἀπώλεια καί ἕνα ποίμνιο ἤδη παραζαλισμένο καί ἀκατήχητο. Πού ὄχι μόνο εἶναι ἀπρόθυμοι νά τό βοηθήσουν, ἀλλά καί καθημερινά τό σπρώχνουν λόγοις καί ἔργοις ὅλο καί πιό βαθιά μέσα στόν βόρβορο…


Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου


Στήν ὁμιλία του[1] κατά τήν ἔναρξη τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης», ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφέρθηκε στήν παρακαταθήκη πού τοῦ ἐκληροδότησε ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, καθώς καί σέ ὅσα ἐδιδάχθη σχετικά μέ «τόν ἀληθῆ τρόπον τοῦ διαλόγου»[2]. Πέραν τῆς κλασσικῆς φαναριώτικης διγλωσσίας τοῦ τύπου «λέγομεν τά ἁρμόδια καί πράττωμεν τά ἀναρμόδια», ἄς δοῦμε τή στάση τοῦ Ἁγίου Γενναδίου καί τί δέν ἐδιδάχθη ὁ Πατριάρχης. Μέ ἄλλα λόγια, ἄς διαπιστώσουμε ποίαν παρακαταθήκη ἔλαβε ὁ σημερινός Πατριάρχης, καθ’ ὅτι μία παρακαταθήκη παρέδωσε ὁ Χριστός, κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι καί ἐφύλαξαν οἱ Πατέρες.

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος ἦταν ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους πού δέν ὑπέγραψαν στήν ληστρική ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας. Δέν λύγισε ἀπό τίς πιέσεις τοῦ αὐτοκράτορα, τῶν λατινιζόντων ὀρθοδόξων ἀρχιερέων καί τίς βασανιστικές κακοπάθειες στίς ὁποῖες τούς ὑπέβαλλε ὁ Πάπας. Καί δέν ὑπέγραψε διότι ἀγαποῦσε τήν ἁγία Ὀρθοδοξία περισσότερο ἀπό τόν ἑαυτό του, καί δέν ἤθελε νά ἀρνηθεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἤθελε, ὅπως καί ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός (διότι ἀμφότεροι ἀγαποῦσαν καί τούς αἱρετικούς Λατίνους), «τήν ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τῇ βάσει τῶν Ὅρων αὐτῶν (σ.γρ. τῶν Ὅρων τῶν ἑπτά Οἰκουμενικῶν συνόδων), μέ τήν ἐπιστροφή τῶν Λατίνων στήν πρό τοῦ σχίσματος παράδοση καί μέ τήν ἐγκατάλειψη τῆς καινοτομίας στό Σύμβολο τῆς πίστεως»[3]. Ἡ σημερινή Ὀρθοδοξία, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τήν ὁποία ἀγωνίζεται νά διασώσει τό Φανάρι, «...δέν ἐπιδιώκει νά πείση τούς ἄλλους περί συγκεκριμένης τινος ἀντιλήψεως τῆς ἀληθείας ἤ τῆς ἀποκαλύψεως, οὔτε ἐπιδιώκει νά τούς μεταστρέψει εἰς συγκεκριμένον τινά τρόπον σκέψεως»[4]. Καί πῶς γίνονται οἱ ἑκατοντάχρονοι διάλογοι; Ἐπί ποιᾶς βάσεως; Μήπως τῆς Φερραρο-φλωρεντιανῆς: «κρατῆστε ἐσεῖς τά δικά σας, κρατοῦμε κι ἐμεῖς τά δικά μας καί ἡ ἕνωση ἔγινε»;!

«Ὅποιος θά μνημονεύση τόν Πάπα», λέγει ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, «ἤ θά ἔχη κοινωνία μέ αὐτούς πού τόν μνημονεύουν ἤ θά συμβουλεύση ἤ θά παραινέση κάποιον νά μνημονεύση, θά τόν θεωρήσω ὅπως ἀκριβῶς καί ἡ ἁγία καί μεγάλη σύνοδος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ἐξήτασε τό λατινικό δόγμα καί κατεδίκασε ὅσους τό πίστευσαν, τόν Βέκκο δηλαδή καί τούς ὁμόφρονάς του. ... Οἱ σύνοδοι καί οἱ ἄλλοι Πατέρες ὁρίζουν ὅτι: αὐτῶν πού ἀποστρεφόμεθα τό φρόνημα πρέπει νά ἀποφεύγωμε καί τήν κοινωνία· καί ὅλα τά σχετικά πού γνωρίζετε ὅτι ὁρίζουν. Πάνω ἀπ’ ὅλα ὅμως ὁ Κύριός μας λέγει: ‘‘Ἀλλοτρίῳ δέ οὐ μή ἀκολουθήσωσιν, ἀλλά φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τήν φωνήν»[5]. Καί ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης μας σπεύδει καί σπαζοκεφαλιάζει μαζί μέ τόν ἀδελφό του τόν «Ἁγιώτατο» Πάπα τῆς «ἀδελφῆς Ἐκκλησίας», γιά νά βρεῖ «...σύντομα τὴν ἀπαραίτητη λύση, ποὺ θὰ ἐπιτρέψει σὲ ὅλους τούς Χριστιανοὺς ὅλου τοῦ κόσμου νὰ ἑορτάσουν τὴν πιὸ σημαντικὴ ἑορτὴ τῆς πίστης μας τὴν ἴδια ἡμερομηνία»[6], δηλ. τό Πάσχα! «Ἂν δὲν μοιραζόμαστε τὴν ἐλπίδα καὶ τὴ λαχτάρα γιὰ πλήρη κοινωνία, τότε δὲν μποροῦμε πραγματικὰ νὰ ποῦμε ὅτι εἴμαστε μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἕνωση καὶ ἡ κοινωνία εἶναι ἐντολὴ τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος – τὴ νύχτα ποὺ προδόθηκε – προσευχήθηκε μὲ δάκρυα, ὥστε οἱ μαθητές του νὰ εἶναι ἕνα. Ὁ διάλογος καὶ ἡ συμφιλίωση δὲν εἶναι προαιρετικὲς γιὰ ἐμᾶς. Εἶναι ὁδηγίες καὶ ἐντολές.»[7]. Ἴσως εἶναι ἄσχετο, ἀλλά ὁδηγίες, καί μάλιστα πιστά, ἐκτελοῦσε καί ὁ μασῶνος προκάτοχός του Ἀθηναγόρας, τῆς CIA, ὅπως φαίνεται σέ δημοσίευμα[8], ὁ Θεός νά τόν συγχωρέσει! Τώρα δέ, πού ἔχει καί τό δικό του καύχημα, τή δική του «ἁγία καί μεγάλη σύνοδο», την ψευδοκολυμπάρεια, ἡ ὁποία ἐξαφάνισε τούς αἱρετικούς καί τούς «ἀλλοτρίους», ὅλα λειτουργοῦν σάν ἑλβετικό ρολόϊ. 

Ὁ Ἅγιος Πατριάρχης κατέστρεψε διά πυράς, ὡς βλάσφημο, τό «Περί Νόμων», τό κυριώτερο ἔργο τοῦ Γεωργίου Γεμιστοῦ ἤ Πλήθωνος, ἐκπροσώπου τῆς «ἐσώτερης ροπῆς τῶν ὑπερμάχων τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας πρός παγανιστικέςἰδέες»[9], τό ὁποῖο «περιεῖχε τίς βασικές ἀρχές του γιά τήν ἀναβίωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ στή βυζαντινή κοινωνία»[10]. Κάτι παρόμοιο ἔπραξε καί ὁ ἅγιος Παΐσιος ὅταν φιλοξένησαν, μέ τήν ἀδελφή του, ἕναν Φαρασιώτη πού εἶχε παρασυρθῆ ἀπό Εὐαγγελικούς. «Ὁ Ἀρσένιος (σ.γρ. τό κοσμικό του ὄνομα) δέν τό ἤξερε αὐτό ἀλλά, ὅταν εἶδε τό στρατιωτικό του σακκίδιο γεμᾶτο ἀπό αἱρετικά φυλλάδια, τά πῆρε καί τά ἔκαψε. Στήν ἀδελφή του, πού τά εἶχε ζητήσει γιά προσάναμμα, εἶπε: ‘‘Τί λές πού θά προσανάβης μ’ αὐτά; Αὐτά ἔχουν δηλητήριο’’»[11]! Ὁ δικός μας Πατριάρχης διέπεται ἀπό πολιτισμικές εὐαισθησίες, καί προτιμᾶ νά ἐξυμνεῖ καί νά διανέμει τό βλάσφημο κοράνιο. Δέν θά τόν παροτρύναμε νά τό κάψει, ὅπως θά ἔπρατταν ἴσως οἱ ἅγιοι, ἀλλά νά μήν τό μοιράζει. Ἄν θέλει μάλιστα νά πρωτοτυπήσει, ἄς μοιράζει τήν Καινή Διαθήκη.

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος κήρυξε στόν Πορθητή «αὐθεντικῶς περί τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί διδασκαλίας»[12] καί ὅταν ὁ Μωάμεθ ἐζήτησε «γραπτήν ἔκθεσιν περί αὐτῆς»[13], ὁ Ἅγιος «Πατριάρχης ὑπέβαλε κείμενον μέ τίτλον Περί τῆς μόνης ὁδοῦ πρός τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων»[14]! Τίποτε ἄλλο νά μήν ἔλεγε ὁ Ἅγιος, καί μόνο αὐτός ὁ τίτλος εἶναι ὁμολογία Πίστεως τῆς Μόνης Ὁδοῦ, τῆς Ὀρθοδοξίας, πρός τή σωτηρία! Σήμερα, ἀντί τῶν ὁμολογιῶν Πίστεως καί τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, γίνονται φιλοφρονήσεις, συμπόσια καί διδασκαλίες περί... ἑτέρων καί πολλῶν ὁδῶν.

«Μή γένοιτο νά κάνω αἱρετική τήν ἐκκλησία μου», ὁμολογεῖ ὁ Ἱερός Σχολάριος «τήν ἁγία μητέρα τῶν Ὀρθοδόξων, δεχόμενος τό μνημόσυνο τοῦ Πάπα, ἐφ’ ὅσον ὁ Πάπας ὁμολογεῖ καί πιστεύει ἐκεῖνα, γιά τά ὁποῖα δέν τόν δέχεται ἡ Ἐκκκλησία μας. Ὅποιος, λοιπόν, ὁμολογήσει ὅτι ἐκεῖνος (ὁ Πάπας) ὀρθοτομεῖ τώρα τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ὁμολογεῖ ὅτι οἱ δικοί μας πρόγονοι εἶναι αἱρετικοί. Ἡ γνώμη μου λοιπόν ἦταν καί θά εἶναι αὐτή. Καί θά εἶμαι ὁπωσδήποτε πάντοτε ἀκοινώνητος πρός τόν Πάπα καί ὅσους ἔχουν κοινωνία μ’ αὐτόν, ὅπως οἱ Πατέρες μας. Διότι πρέπει νά μιμούμεθα τήν εὐσέβειά τους, ἀφοῦ δέν ἔχομε τήν ἁγιωσύνη καί τήν σοφία τους»[15]. Ἑπόμενος τῶν Ἁγίων Πατέρων καί ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, παραδίδει τήν σκυτάλη τῆς παρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὅπως τήν παρέλαβε. Μήπως τελικά, κατά τόν Πατριάρχη μας, ἀνήκει κι αὐτός στήν μακρά χορεία τῶν «ἀτυχῶν θυμάτων τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»[16] πού μᾶς κληροδότησε τό σχίσμα; Τελικά, ὁ Πατριάρχης μας ποιά σκυτάλη καί ἀπό ποιόν τήν παρέλαβε;

Ὁ Ἱερός Γεννάδιος ἔπραξε τό χρέος του πρός τήν «ἁγία μητέρα τῶν Ὀρθοδόξων», τήν Ἐκκλησία. «Ὁ ἀοίδημος οὗτος ἔσωσε τήν ὀρθοδοξίαν. Τό παράδειγμα τούτου ὅστις δέν ἐπτοήθη οὔτε ἀπό ἰσχυρούς οὔτε ἀπό βασιλεῖς καί Αὐτοκράτορας ἀπέναντι τῆς ὑποστηρίξεως τῆς Θρησκείας ἄς ἔχουσι πάντοτε ὑπ’ ὄψει οἱ διευθύνοντες τά τῆς Ἐκκλησίας.»[17]. Αὐτά διδάσκει λοιπόν ὁ Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος· αὐτά πού διδάσκουν ὅλοι οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ καί αὐτά «ἄς ἔχουσι πάντοτε ὑπ’ ὄψει οἱ διευθύνοντες τά τῆς Ἐκκλησίας»ἐάν καί ἐφ’ ὅσον φυσικά, ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησία!

Πορφυρίτης

………………………………………………..

[1] Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ἔναρξιν τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης» (Χαλκηδών, 12 Σεπτεμβρίου 2022), https://ec-patr.org/%E1%BD%81%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%E1%BF%86%CF%82-%CE%B1-%CE%B8-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%BF%E1%BC%B0-17/

[2] ὅ.π.

[3] ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΩ. ΦΕΙΔΑ, ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Β΄, Ἀπό τήν Εἰκονομαχία μέχρι τή Μεταρρύθμιση», ΑΘΗΝΑΙ 1994.

[4] Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, «Γένεσις καί ἐξέλιξις τῆς πατρομαχικῆς μεταπατερικότητας» (6ον), βλ.«Καθολική», 22-7-2003, σελ.4 καί 5 καί ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ἀντιοικουμενιστικά, Ἀθῆναι 2004, σελ. 24-26, https://www.hristospanagia.gr/%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%80%CF%81-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%AF-%E1%BC%90-6/

[5] Ἱεροῦ Γενναδίου Σχολαρίου, «ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ», Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τ.21/1996.

[6] Δημήτριος Ἐμμανουηλίδης, «ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ο ΘΡΑΥΣΑΣ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», https://orthodoxostypos.gr/%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%83-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%BF/

[7] ὅ.π.

[8] «Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηναγόρας σέ προϊστάμενο τῆς CIA: ‘‘Οι οδηγίες σας θα εκτελεστούν πιστά’’», https://www.romfea.gr/diafora/35098-arxiepiskopos-athinagoras-se-proistameno-tis-cia-oi-odigies-sas-tha-ektelestoun-pista

[9] ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΩ. ΦΕΙΔΑ, ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Β΄, Ἀπό τήν Εἰκονομαχία μέχρι τή Μεταρρύθμιση», ΑΘΗΝΑΙ 1994, σελ. 314.

[10] ὅ.π.

[11] «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ», ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

[12] Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ἔναρξιν τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης» (Χαλκηδών, 12 Σεπτεμβρίου 2022), https://ec-patr.org/%E1%BD%81%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%E1%BF%86%CF%82-%CE%B1-%CE%B8-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%BF%E1%BC%B0-17/

[13] ὅ.π.

[14] ὅ.π.

[15] Ἱεροῦ Γενναδίου Σχολαρίου, «ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ», Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τ.21/1996.

[16] Περιοδικόν «Ἐπίσκεψις» τ.563/1998.

[17] ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΤ. ΚΑΡΑΒΙΑΣ, «Γεώργιος Σχολάριος (ἱστορικά σημειώματα), «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ», ΕΤΟΣ ΙΕ' ΑΘΗΝΑΙ, ΜΑΪΟΣ 1922, ΤΕΥΧΟΣ 175.

Έναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τον πειράζει

«Εναν αιρετικό άνθρωπο ο διάβολος δεν τόν πειράζει. Δεν του βάζει επιθυμία χρήματος, γυναίκας, κόσμου κ.α. για να φαίνεται «άγιος» στά μάτια του κόσμου, ωστε... νά μπορεί νά πλανήσει, όσο το δυνατόν περισσότερους στην αίρεσή του.

Έτσι ακούς πολλούς αιρετικούς να λένε, ότι από τη στιγμή πού μπήκαν σέ μιά αίρεση, μπόρεσαν νά κόψουν κάποια πάθη τους π.χ χαρτοπαιξία, κάπνισμα, πορνεία κ.α. ΄

Εμ, ετσι είναι.

Γίνανε αιρετικοί και δεν τούς πολεμάει άλλο ο διάβολος με τα πάθη τους, αφού η αίρεση αρκεί να σέ κολάσει..».

Δημήτριος Παναγόπουλος -Ἱεροκήρυκας

Οἱ εὐσεβεῖς κληρικοὶ σὲ καιροὺς αἱρέσεως

Ό,τι δεν έχει μέχρι τώρα αναιρεθεί, πρέπει να επαναλαμβάνεται.

Συμπεράσματα ἀπὸ τὶς βιογραφίες τοῦ Μ. Βασιλείου καὶ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου


Εἶναι εὐσεβεῖς οἱ κληρικοὶ ποὺ εἴτε σιωποῦν εἴτε, ἐνῶ μιλοῦν περὶ αἱρέσεως και σχίσματος, κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικοὺς καθὼς καὶ μὲ τοὺς ὑποστηρικτές τους;

Τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου

Κατὰ γενικὴ ὁμολογία βιώνουμε σήμερα στὴν Ἐκκλησία ἀπίστευτες συνθῆκες συγχύσεως καὶ ἀνατροπῆς κάθε ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καὶ διδασκαλίας. Καὶ τὸ θλιβερὸ σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι ὅτι ὁ κλῆρος ἔχει ἀφήσει τὸ ποίμνιο ἕρμαιο τῶν λυκοποιμένων καταργώντας τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ὅτι καθῆκον τοῦ κλήρου εἶναι πρωτίστως ἡ φύλαξη καὶ προστασία τῶν προβάτων ἀπὸ τοὺς ψευδοποιμένες λύκους. 

Ἔτσι ἐλάχιστοι ἱερεῖς ἐφαρμόζουν τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ διακόπτουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Ἀνάμεσά τους ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ ποὺ ναὶ μὲν ἀποτειχίστηκαν, συνεχίζουν ὅμως νὰ κοινωνοῦν μὲ κάποιους ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους, διότι, ὅπως λένε, παρόλο ποὺ αὐτοὶ κοινωνοῦν καὶ μνημονεύουν αἱρετικούς, δὲν συμμετέχουν στὴν αἵρεση καὶ κρατοῦν τὴν ὀρθόδοξη παράδοση. Ἔτσι τοὺς ὀνομάζουν «εὐσεβεῖς» καὶ συμβουλεύουν τὸ ποίμνιο νὰ ἔχει ἀνεπιφύλακτα ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί τους.

Εἶναι ὅμως πράγματι τέτοιου εἴδους κληρικοὶ «εὐσεβεῖς»; Ὑπῆρχαν πάντοτε τέτοιοι κληρικοὶ καὶ ἴσχυαν πάντοτε ὡς «εὐσεβεῖς», ὥστε καὶ ἐμεῖς νὰ πράξουμε αὐτὸ ποὺ μᾶς διδάσκει ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία; Θὰ προσπαθήσω νὰ προσεγγίσω τὸ θέμα καὶ νὰ ἀπαντήσω στὶς παραπάνω ἐρωτήσεις παρουσιάζοντας σχετικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τοὺς βίους τοῦ Μ. Βασιλείου («Ἡ ζωὴ ἑνὸς Μεγάλου» Ἀθήναι, 1988) καὶ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου («Ὁ πληγωμένος Ἀετός» Ἀθήνα, 2018) τοῦ καταξιωμένου καθηγητοῦ θεολογίας Στυλιανοῦ Παπαδόπουλου.

Ἀρχίζω μὲ τὸν βίο τοῦ Μ. Βασιλείου (ἀποσπάσματα μὲ κόκκινο, σχολιασμὸς μὲ μπλέ):

«Χαλάζι, καταιγίδα φοβερή, ἐπιδρομή βαρβαρική. Αὐτὰ ὅλα μαζὶ ἦταν ὁ Οὐάλης γιὰ τὴν Ἐκκλησία… Μὲ τοὺς συμβούλους του, ποὺ ἦταν ἀρειανόφρονες (Ἀνόμοιοι πρῶτα, Ὅμοιοι ἔπειτα), καὶ μὲ τὴν συμπαράσταση τῶν ἀδυνάτων καὶ χλιαρῶν “ὀρθοδόξων“ἐπισκόπων, ἐπιχείρησε νὰ νοθεύσει στ’ ἀλήθεια τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας. Ἑπομένως νὰ θέσει σὲ κίνδυνο τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων» (σελ 225). 

Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ ἀείμνηστος Στυλιανὸς Παπαδόπουλος, βαθὺς γνώστης τῆς ὀρθοδόξου διδασκαλίας ὀνομάζει τοὺς συμπράττοντες δηλ. κοινωνοῦντες μὲ τὴν αἵρεση ἐπισκόπους ἀδύνατους καὶ χλιαροὺς (ἂς θυμηθοῦμε καὶ τὸ σχετικὸ χωρίο τῆς Ἀποκαλύψεως 3: 15-16, ὅπου ὁ Θεὸς κάνει ἐμετὸ τὸν χλιαρό) καὶ τὴν ὀνομασία ὀρθόδοξος τὴν βάζει σὲ εἰσαγωγικά. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι αὐτὸ σημαίνει, ὅτι ὁρθόδοξοι ἦταν μόνο στὸ ὄνομα καὶ ὄχι στὴν οὐσία. Μάλιστα τοὺς καταλογίζει καὶ τὴν φοβερὴ κατηγορία, ὅτι συμπράττοντας/κοινωνώντας μὲ τὴν αἵρεση, συμπράττουν στὸν ἀποκλεισμὸ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν σωτηρία, πράγμα ποὺ ἔχει εἰπωθεῖ (καὶ δυστυχῶς χλευαστεῖ ἢ ὑποβιβασθεῖ ἀπὸ πολλούς) καὶ σήμερα. Ἡ ἐξήγηση ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι κατατοπιστικότατη καὶ ἀπολύτως ἐπίκαιρη:

«Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἦταν ἂν εἶσαι ὀρθόδοξος καὶ καλὸς θεολόγος· ἐδῶ σημασία εἶχε ἂν μποροῦσες νὰκαταπολεμήσεις τοὺς αἱρετικούς, νὰ βρίσκεις τὰ κατάλληλα ἐπιχειρήματα, νὰ τρέχεις, νὰ ἐνισχύεις μὲ ἐπιχειρήματα αὐτοὺς ποὺ κλονίζονται στὴν ὀρθὴ πίστη, νὰ ἀνατρέπεις ἀκόμη καὶ σὲ δημόσια συζήτηση τοὺς αἱρετικούς»(σελ. 228).

Ποιός ἀπὸ τοὺς σύγχρονους «εὐσεβεῖς» πράττει τὰ παραπάνω; Ποιός τρέχει νὰ ἐνισχύσει τὸ ποίμνιο; Ποιός βγάζει πύρινα κηρύγματα καταδικάζοντας τὴν αἵρεση καὶ όνομάζοντας τοὺς ὑπαίτιους αἱρετικοὺς ἐπισκόπους γιὰ νὰ προστατεύσει τὸ ποίμνιο. Κανείς. Μὰ πῶς θὰ μποροῦσαν νὰ ὀνομάζουν αἱρετικοὺς αὐτούς, μὲ τοὺς ὁποίους οἱ ἴδιοι συλλειτουργοῦν καὶ ἀλληλοευλογοῦνται. Ἀντιθέτως σιωποῦν καὶ μιλοῦν γιὰ ἄλλα πράγματα καταδικάζοντας μάλιστα ὅσους δὲν τοὺς ἀκολουθοῦν μιλώντας γιὰ πνευματικότητα, ἀλλὰ γιὰ τὴν αἵρεση δὲν λένε κουβέντα. Ὅμως ὡς γνῶστες τῶν Πατέρων θὰ ἔπρεπε νὰ γνωρίζουν, ὅτι π.χ. κατὰ τὸν Μ. Ἀθανάσιο σκοπὸς τῶν πράγματι εὐσεβῶν ποιμένων εἶναι νὰ ξεσκεπάζουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὄχι νὰ τοὺς συγκαλύπτουν συγκοινωνώντας καὶ μνημονεύοντας τους ὡς ὀρθοτομοῦντες (ἐδῶ). Ἀκολουθεῖ ἡαἰτιολογία, γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ τότε καὶ σήμερα:

«Ἡ αἱρεση ἐπικρατοῦσε καὶ μαζύ της ἡ ἐξαχρείωση τῶν προσώπων, τῶν κληρικῶν. Μὲ τὴν βοήθεια τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας ἔπαιρναν τὸ ἀξίωμα τοῦ κληρικοῦ, καὶ μάλιστα τοῦ ἐπισκόπου, ἄνθρωποι ἄξεστοι, φίλαρχοι, ἀπαίδευτοι, ἀσεβεῖς, ὅσοι ἐμφανίζονταν πιὸ θερμοὶ ὀπαδοὶ τῆς αἱρέσεως. Μὲτέτοιους ἐπισκόπους εἶχε γεμίσει ἡ Ἀνατολή. Αὐτοὶ ἀποτελοῦσαν τὴν πιὸ μεγάλη συμφορά. Γιατὶ μ’ αὐτοὺς δὲν μποροῦσε νὰ γίνει τίποτα. Πρῶτον, διότι δὲν εἶχαν τίποτα καλὸ νὰ δώσουν. Δεύτερον, διότι καὶ νὰ εἶχαν δὲν θὰ μποροῦσαν. Ἦσαν ὑποχρεωμένοι νὰ λένε καὶ νὰ κάνουν, ὅ,τι ἤθελαν αὐτοὶ ποὺ χαριστικὰ τοὺς ἔκαναν ἐπισκόπους. Ἦσαν κυριολεκτικὰ δοῦλοι καὶ ὑπηρέτες τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων. Καὶ ὅταν ὁ ἐπίσκοπος, ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος, χάσει τὴν παρρησία του, τότε χρειάζονται πολλοὶ Ἱερεμίες γιὰ νὰ κλάψουν τὸ κατάντημά του… Τὰ δόγματα καὶ οἱ Κανόνες, ἡ Παράδοση δηλαδή, ποὺ εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς ὑγείας τῆς Ἐκκλησίας, καταπατοῦνται. Καὶ τὸ πιὸ χειρότερο περιφρονοῦνται καὶ ἐξευτελίζονται γιὰ νὰ χαθεῖ τὸ αἰσθητήριο τοῦ γνησίου φρονήματος»(σελ. 345).

Στὸ δὲ βίο τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου διαβάζουμε:

«Μεγάλος ἀριθμὸς ὀρθοδόξων ἐπισκόπων ἀπὸ δειλία, ὑπολογισμὸ καὶ ὀλιγοπιστία, ὑπέκυψε στὶς διαθέσεις τοῦ Κωνσταντίου. Δὲν ἀντιδροῦσε στὴν πολιτική του ἢ ἁπλῶς προσποιοῦταν νομιμοφροσύνη γιὰ νὰ ἀποφύγει διωγμοὺς κι ἐξορίες» (σελ. 29).

«Ποῦ εἶναι οἱ διαβασμένοι καὶ καθαροὶ στὴν καρδία παπάδες μας; Σὰν τὶς μῦγες τρέχουν καὶ σπρώχνονται στὸ ἱερὸ Βῆμα. Ὁ ἕνας γιὰ τὴν δόξα, ὁ ἅλλος γιὰ τὰ χρήματα, ὁ τρίτος γιὰ νὰ κρύψει τὶς πομπές του. Ποῦ ἔμαθαν νὰ ποιμαίνουν; Ποῦ ζήσανε ζωὴ ἀσκητική; Ἔγιναν οἱ περισσότεροι χριστέμποροι καὶ κομπογιαννίτες» (σελ 68).

Τὰ παραπάνω λόγια περιγράφουν μὲ τὸν πιὸ πειστικὸ τρόπο τὰ κακῶς κείμενα καὶ τὸ δράμα ποὺ ζεῖ σήμερα ἡ Ἐκκλησία. Οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς ποὺ παρὰ τοὺς τίτλους τους δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἄξεστοι, φίλαρχοι, ἀπαίδευτοι καὶ ἀσεβεῖς. Καὶ οἱ συμπορευτές τους «ὀρθόδοξοι» ποὺ δὲν πράττουν τίποτα, διότι ἢ εἶναι δειλοὶ ἢ εἶναι σκλάβοι τῆς ἐξουσίας, τῶν δώρων καὶ τῆς Σιμωνίας μὲ τὴν ὁποία πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς πήραν τὸ ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα. Γι’ αὐτὸ γνωρίζουν πρῶτα οἱ ἐφημερίδες, ποιὸς θὰ ἐκλεγεῖ «Ἁγίῳ Πνεύματι» ἐπίσκοπος. Γι’ αὐτὸ συγκαλύπτονται τὰ τόσα σκάνδαλα. Γι’ αὐτὸ οἱ ἐπισκέψεις καὶ χαριτολογίες μὲ τοὺς ὅποιους διεφθαρμένους καὶ ἄθεους πολιτικούς. Καὶ φυσικὰ ἀκολουθεῖ τὸ λογικὸ ἐρώτημα: Εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχει ἕνας πράγματι εὐσεβὴς ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος κοινωνία μὲ τέτοιους αἱρετικοὺς καὶ σκανδαλοποιούς ψευδοποιμένες; Μὰ φυσικὰ ὄχι! Εἶναι δυνατὸν νὰ συμβουλεύει ἕνας εὐσεβὴς ἐπίσκοπος νὰ ἔχει ἕνας πιστὸς κοινωνία μὲ ἕναν ἐπίσκοπο ποὺ καταργεῖ τοὺς Κανόνες, τοὺς Πατέρες, τοὺς Ἁγίους, τὰ δόγματα;

Ὅσοι τὸ πράττουν ἀκόμα κι ἂν δὲν τὸ πιστεύουν, ἀκόμα κι ἂν προσποιοῦνται, τὸ κάνουν ἀπὸ δειλία, ὑπολογισμὸ καὶ ὀλιγοπιστία γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὸν διωγμό. Αὐτὸ δὲν εἶναι χαρακτηριστικὸ εὐσεβείας! Εἶναι χαρακτηριστικὸ ἀνικανότητας, φιλοδοξίας καὶ συμφέροντος! Κατ’ Οἰκονομία λένε ὅμως κάποιοι! Ὁ Κανόνας εἶναι προαιρετικὸς λένε ἄλλοι. Τί λέει ὁ Στυλιανὸς Παπαδόπουλος ἀποδίδοντας τὸ πνεῦμα πάλι ἀπὸ τὸν βίο τοῦ Μ. Βασιλείου;

«Ὅταν καταπατεῖ κανεὶς τὸν Κανόνα εἶναι ἁπλῶς ἁμαρτωλός. Ὅταν τὸν περιφρονεῖ ἔχει χάσει καὶ τὸ αἴσθημα τῆς ἁμαρτίας» (σελ. 346).

Τόσο ἁπλὰ καὶ ξεκάθαρα. Κανεὶς δὲν κατηγορεῖ τὸν ἁμαρτωλό, ἀφοῦ εἴτε λίγο εἴτε πολὺ ὅλοι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Ὄχι ὅμως νὰ περιφρονοῦμε τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ κρύψουμε τὴν ἁμαρτία μας καὶ αὐτὸ νὰ τὸ ὀνομάζουμε μάλιστα εὐσέβεια! Ὄχι νὰ ἀποκρύβουμε τὴν δειλία μας καὶ νὰ τὴν βαπτίζουμε εὐσέβεια καὶ ταπεινότητα.

Τί έκαναν καὶ τί πρέπει νὰ κάνουν οἱ Ὀρθόδοξοι;

«Οἱ διωγμοὶ τῶν Ὀρθοδόξων ἦσαν καθημερινοί (ὅπως στὴν Οὐκρανία) . Τίς θέσεις τῶν Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων ἔπαιρναν αἱρετικοί. Τὸ ἴδιο γινόταν καὶ μὲ τοὺς ναούς. Οἱ αἱρετικοὶ παντοῦ… Κανένα ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ κήρυγμα, τὴν πνευματικὴ προκοπὴ τῶν πιστῶν. Οἱ ὀρθόδοξοι πολλὲς φορὲς ἐκκλησιάζοντο ἔξω ἀπὸτὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά, στὸ ὕπαιθρο. Διότι δὲν ἀνέχονταν νὰ συνεκκλησιάζονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ποὺ κατεῖχαν τοὺς ναούς. Προτιμοῦσαν νὰ κακουχοῦνται καὶ νὰ πολεμοῦν μὲ τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως. Ἐκεῖ, κάτω ἀπὸ τὴ βροχὴ καὶ τὸ κρύο, μέσα στὸν ἥλιο καὶ στὸ λίβα, λάτρευαν τουλάχιστον γνήσια τὸΘεὸ καὶ ἐνώνονταν ἀληθινὰ μὲ τὴν ἀλήθεια, τὸ Χριστό, τὸ ἅγιο Πνεῦμα ἦταν παρήγορο καὶ συγκινητικὸ νὰ βλέπεις γέρους καὶ μικρὰ παιδιὰ νὰ κλαῖνε καὶ νὰ προσεύχονται στὶς ἐρημιές… ἩἘκκλησία δηλαδὴ ζοῦσε, μολονότι κλυδωνιζόταν καὶ κινδύνευε» (σελ. 346).

Τρομερό! Πόσο μακρυὰ εἴμαστε οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ καὶ πόσο ὑποκριτές! Καὶ ἀνακαλύπτουμε εὐσέβεια ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει δειλία καὶ ἰδιοτέλεια. Εἶναι δύσκολες λέμε οἱ καταστάσεις καὶ κάνουμε Οἰκονομία, ἐνῶ οὔτε καθημερινοὺς διωγμοὺς βιώνουμε, οὔτε βασανιστήρια, οὔτε δημεύσεις, οὔτε πρέπει νὰ σταθοῦμε στὸ κρύο καὶ στὴν βροχὴ γιὰ νὰ λειτουργηθοῦμε. Λέμε θὰ πολεμήσουμε «μέσα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία». Δηλαδὴ οἱ πιστοί, οἱ πράγματι Χριστιανοί, τῆς ἐποχῆς τοῦ Μ. Βασιλείου ἦταν ἐκτός; Τί θα πεῖ τώρα ὁ Μόρφου Νεόφυτος (καὶ οἱ ὑποστηρικτές του), ποὺ ἀκόμα καὶ τὴν τοποθέτηση τῆς ὑπογραφῆς τοῦ Οἰκουμενιστοῦ ἀρχιεπ. Κύπρου ἀντὶ τῆς δικής του καὶ παρόλο ποὺ διαφωνοῦσε στὴν ἀναίρεση τοῦ δόγματος θέμα μὲ τρομερὲς συνέπειες στὸ Κολυμπάρι ἀνέχτηκε, γιὰ νὰ μὴν συγκρουστεῖ μαζί του. Ἂς φανταστοῦμε τὸν Μ. Βασίλειο νὰ ἀνεχόταν νὰ βάλει ὁ Μόδεστος ἀντὶ αὐτοῦ τὴν ὑπογραφή του γιὰ τὴν ἐπικύρωση ἑνὸς ἀρειανικοῦ ψηφίσματος! Γιατὶ ἂν ὅ,τι ἀποφασίστηκε στὸ Κολυμπάρι δὲν ἦταν αἱρετικό, γιατὶ ἀρνήθηκε ὁ Μόρφου νὰ ὑπογράψει;

Τὶ θὰ ποῦν οἱ «εὐσεβεῖς» ἐπίσκοποι (καὶ ἱερεῖς) ἐν Ἑλλάδι, ποὺ ἄλλα ψήφισαν στὴν σύνοδο καὶ ἄλλα ἀποδέχθηκε καὶ Ὑπόγραψε στὸ ὄνομά τους (!) ὁ Ἱερώνυμος στὸ Κολυμπάρι. Ποὺ χαρακτηρίζουν τὸ οὐκρανικὸ σχίσμα μέγιστο ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα καὶ ὅταν οἱ συλλείτουργοί τους κοινωνοῦν καὶ ἀναγνωρίζουν τοὺς σχισματικούς, αὐτοὶ μιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ μακροθυμία.

Τὶ θὰ ποῦν οἱ τόσοι πρόσφατοι ρήτορες τῆς «εὐσεβείας», ποὺ εἶναι λαλίστατοι καὶ αὐστηρότατοι στὸ θέμα τοῦ ἐμβολίου μὲ βαρεῖς ὅρους γιὰ τοὺς ἐμβολιασμένους, ἀλλὰ γιὰ τὴν αἵρεση καὶ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους, τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὰ συλλείτουργα μὲ σχισματικοὺς εἶναι γεμάτοι «ἀγάπη»; Ποὺ καὶ τὴν Ἀποτείχιση καταδικάζουν καὶ τὴν θεωροῦν ἐκτὸς τῆς ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας ἢ προϋποθέτουν γιὰ τὴν ἐφαρμογή της πληροφορία ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ὑψηλὴ πνευματικὴ κατάσταση; Δηλαδὴ ὅλοι οἱ πιστοί, ὅλοι οἱ «γέροι καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ» τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶχαν πληροφορία ἀπὸ τὸν Θεό καὶ εἶχαν φθάσει σὲ ὑψηλὰ πνευματικὰ ἐπίπεδα; Ὄχι! Τὶ εἶχαν; Εἶχαν λαμπρὰ παραδείγματα ποιμένων ποὺ βίωναν τὸν πόνο καὶ τὸν διωγμὸ μαζί τους, ὄχι τηλεαστέρες. Εἶχαν κατηχητὲς ποὺ δὲν ἀναζητοῦσαν τὴν ἀκροαματικότητα καὶ τὴν ἀναγνωσιμότητα, ἀλλὰ τὴν ἀλήθεια. Εἶχαν μπροστάρηδες ποὺ εἶχαν φόβο Θεοῦ καὶ ὄχι ἀνθρώπων. Εἶχαν κατηχηθεῖ μὲτὸ μέγιστο κήρυγμα τοῦ Σταυροῦ καὶ ὄχι μὲ αὐτὸ μίας προσαρμοσμένης στὸν κόσμο «πνευματικότητας». Διότι ὠραῖα εἶναι νὰ μιλᾶς ὀρθόδοξα ἀλλὰ στὴν πράξη;

Στὸ δὲ βίο τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου διαβάζουμε κάτι τρομερὰ σημαντικό:

«Οἱ Ἀρειανοὶ πήρανε μὲ τὴ βία καὶ τὴν κάλυψη τῆς αὐλῆς τοῦ αὐτοκράτορα ὅλους τοὺς ναούς. Οἱ ὀρθόδοξοι διαλυθήκανε. Ἄλλοι διωχθήκανε καὶ ἄλλοι λουφάξανε γιὰ νὰ σώσουνε τὴ ζωὴ καὶ τὰ ὑπάρχοντά τους. Καὶ οἱ ἐλάχιστοι ποὺ ἄντεξαν δὲν εἶχαν ἐπίσκοπο, δὲν εἶχαν πνευματικοὺς ὁδηγούς. Κυνηγημένοι ἀπὸ παντοῦ. Οὔτε παρεκκλήσι δὲν τοὺς ἀφήσανε… Ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, σὲ καλύβες καὶ σπηλιὲς τελούσανε τὴν Λειτουργία καὶ τὰ Μυστήρια» (σελ 132-133).

Καὶ πάλι ἐπιβεβαιώνεται ἡ ὑποκρισία μας, ἀφοῦ ἐμεῖς δὲν ὑποφέρουμε οὔτε κατὰ τὸ ἥμισυ αὐτὰ ποὺ ὑπέφεραν οἱ τότε Χριστιανοί. Ἐμεῖς δὲν κάνουμε τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔκαναν οἱ τότε Χριστιανοί, ἀντιθέτως μάλιστα προσποιούμαστε ὅτι κάτι τέτοιο δὲν ἔγινε ποτὲ καὶ ἀποτελεῖ σχίσμα. Καὶ ὅμως, αὐτοὺς ποὺ μᾶς λένε νὰ συνεχίζουμε νὰ παραμείνουμε στὴν ὑποκρισία μας, τοὺς ὀνομάζουμε εὐσεβεῖς!

Ἐδῶ ὅμως πρέπει νὰ γίνει μία ἰδιαίτερη μνεία στὸ ἑξῆς: «Καὶ οἱ ἐλάχιστοι ποὺ ἄντεξαν δὲν εἶχαν ἐπίσκοπο, δὲν εἶχαν πνευματικοὺς ὁδηγούς». Ἀκούσαμε πρόσφατα μοναχὸ μάλιστα λόγιο νὰ ἰσχυρίζεται, ὅτι ὅποιος ἀποτειχίζεται χωρὶς νὰ ἔχει ἐπίσκοπο εἶναι πρεσβυτεριανός. Ἄρα ἦταν καὶ οἱ τότε Χριστιανοί πρεσβυτεριανοί; Χωρὶς νὰ ἔχουν ἐπίσκοπο ἔπραξαν τὸ ὀρθὸ καὶ περίμεναν ὑπομονετικὰ ὁ Θεὸς νὰ τοὺς χαρίζει κάποιον, ὃ καὶ ἔγινε μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο. Ἄλλος ὑποστηρίζει, ὅτι πρέπει νὰ πάρουμε ἐντολὴ ἀπὸ τὸν πνευματικὸ γιὰ νὰ πράξουμε κάτι τέτοιο. Ἄρα οἱ τότε Χριστιανοὶ ἦταν πλανεμένοι; Ἄλλος ὑποστηρίζει ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀποτειχισθοῦμε γιατὶ δὲν ἔχουμε ἱερεῖς; Ἄρα οἱ τότε Χριστιανοὶ βιάστηκαν καὶ ὑπέπεσαν σὲ λάθος; Πόσες δικαιολογίες θὰ βροῦμε ἀκόμα γιὰ νὰ καλύψουμε τὴν ἀνικανότητα καὶ ἀπροθυμία μας; Πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιος νὰεἶναι εὐσεβὴς καὶ νὰ λέει καὶ νὰ πράττει τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα μὲ τὴν εὐσέβεια;

Καὶ ὅποιος «εὐσεβὴς» κατηγορεῖ ὅσους ὑπερασπίζουν τὴν ἀλήθεια ὡς φανατικοὺς καὶ ἀκραίους, ἂς δεῖ τὰ παρακάτω πάλι ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγ. Γρηγορίου, ὅταν ἐπίσκοποι προσπάθησαν νὰ χειροτονήσουν ἀρχιεπίσκοπο Κων/πόλεως τὸν ἀπατεώνα Μάξιμο:

«Κάποιος ὀρθόδοξος τοὺς εἶδε. Πῆγε κοντά, εἶδε τί κάνανε, κατάλαβε ποιοί ἤσανε. Βγῆκε στὴν πόλη, καὶ ἀστραπὴ εἰδοποίησε ἱερεῖς κι ὅσους ἄλλους γινότανε. Ὅταν αὐτοὶ γίνανε πολλοί, ὁρμήσανε στὸ ναὸ τῆς Ἀναστασίας. Μὲ φωνὲς καὶ σπρωξιὲς διώξανε τὸν Μάξιμο καὶ τοὺς δικούς του. Ἡ χειροτονία εὐτυχῶς δὲν εἶχε τελειώσει. Δὲν ἄφησαν οἱ ὀρθόδοξοι» (σελ. 132-133). 

Ἔτσι ἀντιδροῦσαν οἱ ἀληθινοὶ εὐσεβεῖς ἱερεῖς καὶ πιστοί.

Καὶ ἂν κανεὶς παραπονεθεῖ γιὰ τὴν ἔλλειψη ἑνότητας καὶ τὴν ὕπαρξη ὁμάδων ὡς δικαιολογία γιὰ νὰμὴν πολεμήσει, πάλι μᾶς δίνει τὴν ἀπάντηση ὁ βίος τοῦ Ἁγίου:

«Ἀσίγαστος ἀγώνας νὰ ἐνισχύονται οἱ ὀρθόδοξοι, νὰ προφυλάσσονται ἀπὸ τὴν ἐπιδημία τῆς κακοδοξίας… Ἡ ἑνότητα… ἔχει δύο ὄψεις. Ἡ μία εἶναι εὔκολη. Πρόκειται γιὰ τὴν συνενόηση τῶν ἰδίων τῶν ὀρθοδόξων ποὺ κρατοῦσαν ἀποστάσεις μεταξύ τους, γιατὶ μὲ τὰ σχίσματα καὶ τὶς ὁμάδες ποὺδημιούργησε ὁ Ἀρειανισμὸς ὅλοι ὑποπτεύονταν ὅλους… Παράλληλα ὅμως ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη δὲν ἔπρεπε νὰ ὁδηγήσει στὴν ἑνότητα, παραμερίζοντας καὶ προδίδοντας τὴν ὀρθὴ πίστη. Αὐτὸ κάνει τὸ Βασίλειο νὰ διατυπώνει μὲ σαφήνεια καὶ αὐστηρότητα τοὺς ὅρους τῆς ἐνώσεως» (σελ. 351-352).

Βλέπουμε ὅτι δυστυχῶς ἡ ἔλλειψη ἑνότητας παρουσιαζόταν πολλὲς φορὲς καὶ στὸ παρελθόν ἀποτέλεσμα τῶν ἀνθρωπίνων ἀδυναμιῶν (κάτι ποὺ ἀποδεικνύει, ὅτι καὶ τότε δὲν εἶχαν ὅλοι οἱἀγωνιζόμενοι ὑψηλοῦ βαθμοῦ πνευματικότητα καὶ παρόλα αὐτὰ δὲν κοινωνοῦσαν μὲ τὴν αἵρεση). Ἡ ἐποχή μας δὲν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση. Ἡ ἑνότητα ὅμως μετὰ ἀπὸ πολλὲς θλίψεις καὶ ἀπογοητεύσεις ἦρθε, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀγάπης, ἀλλὰ κυρίως τῆς ὀρθῆς πίστεως καὶ τῆς προστασίας της. Αὐτὰεἶναι τὰ κριτήρια ποὺ πρέπει νὰ ληφθοῦν ὑπόψη.

Καὶ ὅσο γιὰ τὸ θέμα τοῦ πρωτείου, αὐτοῦ δηλ. ποὺ θὰ ἡγηθεῖ μία προσπάθειας ἑνότητας καὶ ἀγῶνος, διαβάζουμε πάλι στὸν βίο τοῦ Μ. Βασιλείου:

«Ὁ λαός, οἱ πιστοί, ὅσοι δὲν εἶχαν εἰδικὴ εὐθύνη στὴν Ἐκκλησία, ἔδειχναν τυφλὴ ἐμπιστοσύνη στὸ Βασίλειο. Καὶ πῶς νὰ μὴν εἶχαν, ἀφοῦ αὐτὸ τοὺς βοήθησε νὰ αἰσθανθοῦν βεβαιότητα γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ τὴν πίστη τους. Ὁ ἁπλὸς πιστὸς εἶναι στὸ σημεῖο τοῦτο ἀπόλυτα εἰλικρινὴς καὶ διαδηλώνει τὴν εὐγνωμοσύνη του (σσ. ὁ ἁπλὸς λαὸς διακρίνει ποιός εἶναι φίλαρχος καὶ ποιός ταπεινός: αὐτὸς ποὺ τὸν βοηθάει νὰ ἀποκτήσει σιγουριὰ καὶ αὐτοπεποίθηση στὸν ἀγῶνα του γιὰ τὴν πίστη καὶ ὄχι αὐτὸς ποὺ ζητάει ὑπακοὲς σὲ βάρος καὶ τοῦ πιστοῦ ἀλλὰ καὶ τῆς πίστεως). Ἀντίθετα μὲ ὅ,τι μπορεῖ νὰ συμβεῖ μὲ κάποιον ποὺ ἔχει εὐθύνη καὶ εἰδικὴ θέση στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸς δύσκολα ἀναγνωρίζει τὴν πνευματικὴ βοήθεια... Γι’ αὐτὸ εἶναι δύσκολο ἕνας ἄνθρωπος μὲ κάποια θέση νὰ ἀναγνωρίζει ἀνώτερό του κάποιον ποὺ ἔχει ἐπίσης θέση, ἀλλὰ προπάντων περισσότερο πνεῦμα».

«Τὸ πρωτεῖο λοιπόν, στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μὴν ὑπάρχει. Ἀλλὰ τὸ ἔχει ὅποιος ἀγαπάει περισσότερο τὴν Ἐκκλησία, ὅποιος παθαίνει γι’ αὐτὴν καὶ ὅποιος φωτίζεται περισσότερο ἀπὸ τὸν Θεό. Αὐτὰ εἶναι τὰ σημάδια τοῦ πρωτείου καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ νόημά του... ἂν περιορίσουμε τὸ πρωτεῖο τῆς ἀλήθειας σὲ κάποιο τόπο σὲ μιὰ ἐπισκοπή περιορίζουμε βλάσφημα τὸ ἅγιο Πνεῦμα καὶ προδίδουμε τὴν Ἐκκλησία. Ἀλλιώτικο πρωτεῖο στὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχει. Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα» (σελ. 303).

Ἐδῶ τὰ σχόλια περιττεύουν.

Τὰ παραπάνω ἀποσπάσματα εἶναι ξεκάθαρα σχετικὰ μὲ τὸ ποιός θεωροῦταν παλιὰ εὐσεβὴς καὶ ποιός σήμερα. Ποιά ἦταν τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς εὐσεβείας καὶ πῶς κατάντησαν σήμερα. Τί πρέπει νὰπεριμένουμε ἀπὸ ἕναν πράγματι εὐσεβὴ καὶ τί μᾶς προσφέρουν οἱ «εὐσεβεῖς» σήμερα. Ποιό εἶναι τὸτίμημα τῆς εὐσεβείας καὶ πῶς τὸ ἀποφεύγουμε σήμερα. 

Ὁ Μ. Βασίλειος ἦταν καὶ εἶναι ξεκάθαρος καὶ παραδόξως παρόλο ποὺ γνωρίζουμε τὸ χωρίο, τὸ προσπερνοῦμε ὡς μὴ ὑπάρχον: «Ὅσοι προσποιοῦνται ὅτι ὁμολογοῦν τὴν ὑγιῆ πίστη, κοινωνοῦν [μνημονεύουν] δὲ μὲ τοὺς ἑτερόφρονες, ἂν μετὰ ἀπὸ τὴν σύστασή σας δὲν ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτούς, ὄχι μόνο νὰ τοὺς ἔχετε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ οὔτε ἀδελφοὺς νὰ τοὺς ὀνομάζετε, διότι «εἰ γὰρ ὡς ὀρθοδόξοις κοινωνοῦσι, τίνος ἕνεκεν ὡς αἱρετικοῖς ἐπέρχονται; Εἰ δὲ αἱρετικοὺς ὑπειλήφασι, πῶς τὴν κοινωνίαν αὐτῶν οὐκ ἐκτρέπονται;».

Ὁ ἀναγνώστης ἂς βγάλει τὰ συμπεράσματά του.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου


Ὁ Διαφωτισμὸς ὡς ἡ πηγὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Τὰ μαθήματα τῶν πονηρῶν δασκάλων είναι πονηρά


Ἡ θεὰ Ἀθηνᾶ φωτίζει ὅλες τὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου γιὰ νὰ ἑνωθοῦν 
(Ἔργο τοῦ Daniel Chodowiecki, 1791).

τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ἂν θέλουμε νὰ βροῦμε τὴν πηγὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στοὺς αἰῶνες, τότε δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε τίποτα ἄλλο παρὰ νὰ ἐξετάσουμε λεπτομερῶς τὸν Διαφωτισμὸ καὶ κυρίως τὴν θρησκευτικὴ (διά)στασή του. Ὁ Διαφωτισμός, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται σήμερα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἀπόδειξη δημοκρατίας καὶ ἐλευθερίας καθὼς καὶ προϋπόθεση ἀνάπτυξης, παρὰ τὰ ὅποια φιλάνθρωπα χαρακτηριστικά του δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μία ξεκάθαρη ἐπανάσταση τοῦ ἀνθρώπου ἐνάντια στὸν Θεό. 
Στὸν Διαφωτισμὸ βρίσκει τὴν ἔκφρασή της ἡ ἔπαρση τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κρυμμένη ἐπιδέξια κάτω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο τῆς ἀνάγκης τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἐπιστροφῆς στὴν φύση. Μὲ τὸν Διαφωτισμό, ὅπως πολὺ εὔστοχα παρατήρησε καὶ συμπέρανε ὁ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ, γεννήθηκε ὁ Μηδενισμὸς καὶ ξεκίνησε τὸ ξέφρενο ταξίδι του μέσα στὴν προσπάθεια τοῦ ἀπομακρυσμένου ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀνθρώπου νὰ γίνει Θεός. Μία προσπάθεια ποὺ ἄρχισε μὲ τὴν ὀλέθρια συμβουλὴ τοῦ ὄφεως στὸν Παράδεισο νὰ φάει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἀπαγορευμένο ἀπὸ τὸν Θεὸ καρπὸ καὶ κορυφώνεται στὴν Ἀποστασία ποὺ σήμερα ζοῦμε.
Δὲν θὰ κουράσω τὸν ἀναγνώστη μὲ πολλὲς πληροφορίες. Θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ γράψει βιβλία ὁλόκληρα σχετικὰ μὲ τὴν σχέση Διαφωτισμοῦ καὶ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ Ἅγιοι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ὅπως π.χ. ὁ ἅγ. Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, ὁ ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης εἶχαν διακρίνει καὶ προειδοποιήσει σαφέστατα τὸ ποίμνιο, τί ἐστι Διαφωτισμός. Ἔγραφε ὁ ἅγ. Ἀθανάσιος ὁ Πάριος στὴν "Ἀπολογία Χριστιανική":
"Ἡ μανία, ἡ λύσσα, ὁ ἐνθουσιασμὸς τῆς λιμπερτᾶς (σημ. μὲ λιμπερτὰ ὁ Ἅγιος ἐννοεῖ τὸ σύστημα τῆς ἀσυδοσίας, τοῦ πολιτικοῦ φιλελευθερισμοῦ καὶ ὀρθολογισμοῦ), ἀποφασίζει τὴν ἀποστασία κάθε ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, ὄχι μόνο ἐπίγειας ἀλλὰ καὶ ἐπουράνιας. Καὶ λέει: Τί; Στέκεται ἐμπόδιο ἡ Γραφή; Δὲν ἀναγνωρίζουμε οὔτε Καίσαρα, οὔτε Θεό, οὔτε ἡγεμόνες, οὔτε Ἀποστόλους, οὔτε Γραφές, οὔτε Εὐαγγέλια. Ἔξω Προφῆτες, ἔξω Ἀπόστολοι, ἔξω Εὐαγγέλια. Ἔξω ὁ Χριστός, ἔξω ὁ Θεός. Στὴν θέση τους ἂς σταθοῦν στὸ μέσον ὁ σοφώτατος Βολταῖρος, ὁ συνενότατος Ρουσσώ,.... Λιμπερτά! Λιμπερτά!... Ἰδοῦ ποιὸ ὑπῆρξε τὸ τόσο σημαντικό, τὸ τόσο μεγάλο καὶ ἰσχυρὂ αἴτιο, τὸ ὁποῖο τόσο εὕκολα κατόρθωσε ἐκεῖνο ποὺ δὲν στάθηκε δυνατὸν νὰ κατορθώσουν οἱ Νέρωνες καὶ οἱ Τραϊανοί, οἱ Δέκιοι, οἱ Μαξιμιανοὶ καὶ οἱ Διοκλητιανοί, ὅλοι οἱ τύρανοι τοῦ κόσμου...Γιὰ τὴν Λιμπερτὰ ἀσέβεια, γιὰ τὴν Λιμπερτὰ ἀθεΐα, γιὰ τὴν Λιμπερτὰ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ".
Ἂς δοῦμε ἐπιγραμματικὰ κάποιες ἀπόψεις πασίγνωστων ἐκπροσώπων τοῦ Διαφωτισμοῦ (σχεδὸν ὅλοι Μασόνοι) γιὰ νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ σύνδεσή του μὲ τὸν Οἰκουμενισμό.
Στὴν εἰκόνα ποὺ παρατίθεται παραπάνω βλέπουμε τὴν θεὰ Ἀθηνᾶ νὰ φωτίζει ὅλες τὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου γιὰ νὰ ἑνωθοῦν. Ὁ καλλιτέχνης Daniel Chodowiecki (1791), φίλος τοῦ Γκαῖτε, τοῦ Σίλλερ καὶ τοῦ Λέσσινγκ (ὅλοι Μασόνοι) δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀποδώσει καλύτερα τὸ πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. 
Ὁ Baruch de Spinoza κήρυττε ἤδη τὸ 1670, ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἕνα ξεπερασμένο κίνημα χωρὶς καμία ἐγκυρότητα καὶ ἀπολυτότητα. Ἡ ἀλήθεια εἶναι σχετικὴ γι' αὐτὸ καὶ τὴν κατέχουν μερικῶς ὅλες οἱ θρησκεῖες.
Ὁ Ἰρλανδὸς John Toland ἐφηῦρε τὸ 1696 τὸν ὅρο Πανθεϊσμός καὶ κήρυττε ὅτι ἡ Βίβλος εἶναι ἀνθρώπινη ἐφεύρεση, προϊὸν φανατισμοῦ, ὁ δὲ Χριστός εἶναι μαζὶ μὲ τὸν Μωάμεθ ὁ μεγαλύτερος ἀπατεώνας καὶ παραχαράκτης τῆς ἱστορίας.
Ὁ Charles-Louis de Secondat, Baron de La Brède et de Montesquieu, ὁ γνωστὸς Mοντεσκιέ, ἔγραψε τιμητικὰ σχόλια γιὰ τὸ Ἰσλάμ (Lettres Persanes) ἀσκώντας παράλληλα κριτικὴ στὸν Χριστιανισμό.
Ὁ γνωστὸς γερμανὸς μασόνος Gotthold Ephraim Lessing στὸ ἔργο του Nathan der Weise (1779) μίλησε γιὰ πρώτη φορὰ ἀνοιχτὰ γιὰ τὴν διαθρησκευτικότητα καὶ τὴν διαθρησκευτικὴ ἀνεκτικότητα.
Ὁ δὲ σύγχρονός του Hermann Samuel Reimarus ἔγραψε τὴν "Ἀπολογία ὴ προστατευτικὸ ἔγγραφο γιὰ τοὺς λογικοὺς λάτρεις τοῦ Θεοῦ" ἡ ὁποία στὴν ἀρχὴ δημοσιεύτηκε ἀνώνυμα καὶ μόνο ἀποσπασματικὰ καὶ χαρακτηρίστηκε ὡς τὸ πιὸ ὀξὺ ἀντιχριστιανικὸ φυλλάδιο.
Φυσικὰ δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε τὸν Βολταῖρο, τὸν Ρουσσώ καὶ ἄλλους γνωστοὺς Διαφωτιστές. Θὰ ἀναφέρω μόνο πάλι ἕνα σχετικὸ μὲ ὅλους αὐτοὺς χωρίο τοῦ ἁγ. Ἀθανασίου τοῦ Παρίου:

"Μάθετε, λοιπόν, καὶ ἐξακριβώστε το, ὅτι ὅλοι οἱ καθηγητὲς στὶς Ἀκαδημίες (σημ. τῆς Δύσης, ποὺ ἵδρυσε ὁ Διαφωτισμός) είναι άθεοι! Σὲ τέτοιο βαθμὸ μάλιστα ἄθεοι, ὥστε τὸ θεωροῦν μεγάλη τους ντροπὴ νὰ φαίνονται, ὅτι εἶναι Χριστιανοί. Καὶ τί εἶναι; Φιλόσοφοι. Αὐτὸ εἶναι τὸ καύχημα καὶ ἡ δόξα τους. Προσέχετε, λοιπόν, αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὴν Δύση ἐν σχήματι φίλων καὶ ἀδελφῶν, γιατί στὴν πραγματικότητα συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο. Τὰ μαθήματα τῶν πονηρῶν δασκάλων εἶναι πονηρά".

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου




ANAΡΤΗΣΗ ΦΡΙΚΗΣ...


Ναι, αυτά είναι κάποια από τα νέα γραμματόσημα της "νέας εποχής"...

Ομοφυλοφιλικά ζευγάρια, μετανθρωπισμός (το "αυτό", αντί άνδρα, γυναίκας, τραβεστί κλπ), πολυφυλετισμός , κι "άγιος" ο εξ από δώ τους...

Η φρίκη όμως.. ακολουθεί πιο κάτω.

" Και γιατί όλα αυτά Κωτσόταυρε; .. Γιατί πρέπει με το σεξ να πονηρέψουν τα παιδάκια από 6 χρονών; "

Πολύ απλά: Όταν θα στέψουν τον Αντίχριστό τους, θα πρέπει να τον υποδεχτεί μια κοινωνία ισοπεδωμένη ηθικά και πνευματικά, μια κοινωνία πορνική.

Κ-Τ

Στην Κύπρο! Σύντομα και στην Ελλάδα...
«Όταν είμαστε ξαπλωμένοι με το μπαμπά σου, θέλω να μου βάζει το πουλάκι του στον κόλπο μου, αυτό αρέσει και τους δύο, είναι εύκολο επειδή ο κόλπος μου είναι μαλακός και υγρός!»!!!!. 

Χρυσηίδα Δημουλίδου Chrysiida Dimoulidou writer
1 Φεβρουαρίου στις 7:24 μ.μ. · 

SOFT PORNO στα Δημοτικά???
Μου έστειλαν ένα βιντεάκι από Κύπρο όπου με μεγάλη μου έκπληξη, μάλλον σοκαρισμένη -αν και έχουν δει πολλά τα ματάκια μου-, διαπίστωσα πως τα παιδάκια Δημοτικού στην Κύπρο έχουν ως διδακτέα ύλη και την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Μάλιστα.

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα που αφορά φυσικά τα παιδιά όμως πρέπει να γίνεται με ένα πολύ προσεκτικό και διακριτικό τρόπο ενημέρωσης ώστε να μη τα απενοχοποιεί από το προπατορικό αμάρτημα ούτε να τους ανοίγει διάπλατα πόρτες στον δρόμο της σεξουαλικής αγωγής και πράξης, κάτι που έκαναν παλαιότερα πολύ γνωστά διεθνή παραμυθάκια όπως η Κοκκινοσκουφίτσα που τουλάχιστον είχαν διακριτική η προσέγγιση. 

Τα παιδάκια λοιπόν του Δημοτικού, στην Κύπρο, θα έχουν τη χαρά να γνωρίζουν την σεξουαλική πράξη με κάθε λεπτομέρεια, να την θεωρούν «αθώα» εν ολίγοις να βρίσκεται και υπό δοκιμήν δίχως να θεωρείται κάτι κακό με όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί. Στην ηλικία αυτών των παιδιών η δική μου γενιά το μόνο που μάθαινε στο Δημοτικό ήταν «Λόλα να, ένα μήλο» και η σεξουαλική μας γνώση τελείωνε στο μήλο . Πάραυτα ήμασταν υποψιασμένα, τουλάχιστον εγω που για κάποιο λόγο αντιλαμβανόμουν τα πάντα και, θεωρούσα ότι όλα αυτά είναι αυστηρώς ακατάλληλα και απαγορευμένα όχι μόνο για τόσο μικρά παιδάκια αλλά για μεγαλύτερους. 

Ο τρόπος που έγινε η εικονογράφηση στο βιβλίο, διότι βεβαίως βεβαίως απεικονίζει με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα, είναι τουλάχιστον αισχρή, ωμή, αδιανόητη και για το δικό μου μυαλό, όταν μιλώντας πριν 20 χρόνια στο βιβλίο αυτογνωσίας «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» για ενήλικες για σεξουαλική πράξη και τα γεννητικά όργανα- δίχως σκίτσα- αναρωτιόμουν αν θα σόκαρα κάποιους ενήλικες.

Αγαπητή γονείς από Κύπρο. Αυτό που θα μελετούν τα παιδάκια σας θα τα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σεξ, είναι κάτι, απόλυτα φυσιολογικό, σε όλες τις ηλικίες, επομένως όταν ένας παιδεραστής τους ζητήσει να δει τα "απόκρυφα" τους και μετά να σας το βιάσει, δε θα ζητάτε τα ρέστα από τον θύτη αλλά πρώτα από εσας τους ιδίους που αποδεχτήκατε αδιαμαρτύρητα να διδάσκεται αυτό το βιβλίο και μετά από το Υπουργείο Παιδείας που βαδίζει επάνω σε σαθρά πρότυπα οργανωμένα από παιδόφιλους και παιδεραστές. 

Εγω ως συγγραφέας και παιδικών παραμυθιών όπου προσέχω την κάθε λέξη που γράφω, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ όλους εκείνους που πρότειναν, αποδέχτηκαν και υπέγραψαν να διδάσκεται αυτό το αίσχος και ζητώ να αποσυρθεί άμεσα. Αν κάποιοι "κάφροι" δεν αντιλαμβάνονται τι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά αυτής της ηλικίας και τι όχι, οι γονείς πρέπει να ξεσηκωθούν άμεσα διότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων πέρα από δολοφόνοι/ εμ$$$$$όλια, είναι και διαφθορείς παιδικών Ψυχών και Σωμάτων. Αν πιστεύετε πως μέσω αυτών των βιβλίων τα παιδιά σας θα είναι προφυλαγμένα από την σεξουαλική κακοποίηση, κάνετε λάθος, το αντίθετο, τα οδηγείτε προς εκείνη την κατεύθυνση. Τα παιδιά είναι και πρέπει να παραμένουν αγνά και να ενδιαφέρονται μόνο για τα παιχνίδια τους και, όταν θα έρθει ο καιρός της γενετήσιας ορμής και αναζήτηση της σεξουαλικής ικανοποίησης, η Φύση θα τα οδηγήσει. Τότε καλό είναι να έχουν και κάποιες γνώσεις, πριν δεν χρειάζονται. 

Η όλη παρουσίαση και εικονογράφηση του βιβλίου παραπέμπει σε Soft Ρorno, με δόξα και τιμή από κρυμμένους παιδεραστές, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να ετοιμάζουν τα παιδάκια ώστε να θεωρούν ότι το σεξ είναι απόλυτα φυσιολογικό από τα 6 τους.

Στο εικονογραφημένο βιβλίο π.χ. λέει η μητέρα στην 6χρονη κορούλα της
«Όταν είμαστε ξαπλωμένοι με το μπαμπά σου, θέλω να μου βάζει το πουλάκι του στον κόλπο μου, αυτό αρέσει και τους δύο, είναι εύκολο επειδή ο κόλπος μου είναι μαλακός και υγρός!»!!!!.
Και το κοριτσάκι αντιλαμβάνεται πως αν ο μπαμπάς ή ο νονός ή δάσκαλος ή ο οποιοσδήποτε θέλει να χώσει το πουλάκι του στον δικό της κόλπο, θα τον δεχτεί ευχάριστα επειδή είναι μαλακός και υγρός. Διότι ναι, αυτό αντιλαμβάνεται το παιδί και απενοχοποιεί τα πάντα

Και επειδή ακούω ότι συζητείται, να διδάσκεται και στην Ελλάδα, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ αυτό το διαολοκατασκεύασμα και ζητώ να ξεσηκωθούν οι γονείς και αδιαφορώ αν άλλες χώρες το διδάσκουν ή όχι διότι είδα αγγλικά κείμενα. Τα παιδιά είναι η μόνη αγνή πλευρά αυτού του βρώμικου Κόσμου, όλα τα άλλα έχουν μολυνθεί απο την Νέα Τάξη Πραγμάτων που μετά τα εμ$$$$$ολια killers, τα προετοιμάζουν ώστε να γίνουν σκλάβοι του sex και αν δεν το έχετε αντιληφθεί, η παιδεραστία είναι η επόμενη τάση μόδας και ευχαρίστησης των διεφθαρμένων αυτού του κόσμου που δεν ικανοποιούνται με τίποτε και συνεχώς εξαπλώνονται μέσα από τον έλεγχο του μυαλού προσπαθώντας να μας πείσουν πως αυτό είναι το σωστό και πρέπον. Μυαλά όμως σαν τα δικά μου που βλέπουν πεντακάθαρα αυτό που έρχεται, αντιστέκονται και θα αντιστέκονται ως Αγγελιαφόροι του Πεπρωμένου ενάντια στην Σαπίλα.
Στα τσακίδια όλοι τους!!!!

ΔΕΙΤΕ το βιντεάκι που μου έστειλαν...

Χρυσηίδα Δημουλίδου
Συγγραφέας και παιδικών βιβλίων 
Παρακαλώ πολύ κοινοποιήστε το.

ΝΤΡΟΠΗ γιά ΠΟΛΛΟΥΣ! Πάρα ΠΟΛΛΟΥΣ! Εκκλησιασμός των Τριών Ιεραρχών, μέ ....Υπεύθυνη Δήλωση των Γονέων!!!


Η υπεύθυνη δήλωση που εστάλη στους γονείς, για να επιτρέψουν στα παιδιά τους να ...κοινωνήσουν!

Εκκλησιασμός των Τριών Ιεραρχών με υπεύθυνη δήλωση των γονέων!!!

Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα 

Η Υπεύθυνη Δήλωση που υποχρεώθηκαν γονείς και κηδεμόνες να υπογράψουν για τα παιδιά τους εν όψει του σχολικού εκκλησιασμού για την εορτή των Τριών Ιεραρχών, μου εστάλη από φίλο κληρικό, τον οποίο και ευχαριστώ πολύ. 

Αναρωτιέται ο πατήρ, πολύ σωστά και εύλογα, σε τι κόσμο φτάσαμε να ζούμε; 

Καλλιεργείται στα σχολεία, και όχι μόνο, η άποψη ότι με τον συνωστισμό στην Εκκλησία και την συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία ενέχει ο κίνδυνος να μεταδοθούν μικρόβια και ιοί, γι’ αυτό και ζητείται η άδεια από τους γονείς/κηδεμόνες για την συμμετοχή των παιδιών τους στο ιερό Μυστήριο!

Δια μέσου των αιώνων δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, χιλιάδες και μυριάδες κληρικών και λαϊκών ορθοδόξων χριστιανών, κοινωνούν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και ουδείς ασθένησε και ουδεμία ασθένεια μεταδόθηκε από το Ποτήριο της Ζωής. 

Επειδή ακριβώς το Πανάχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Χριστού μας είναι η ίδια η Ζωή.

Το είπε η Εκκλησία δια των εκπροσώπων της αλλά η Πολιτεία δεν άκουσε τίποτα. Ή μάλλον δεν θέλει να ακούσει!

Όταν ήμασταν παιδιά, με χαρά οι δάσκαλοί μας, μας πήγαιναν στην εκκλησία χωρίς να ρωτούν με υπεύθυνες δηλώσεις τους γονείς μας και όχι μόνο των Τριών Ιεραρχών-Προστατών της Παιδείας. 

Και απαξάπαντες συμμετείχαμε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. 

Εκπαιδευτικοί και εκπαιδευόμενοι παίρναμε δύναμη πνευματική για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας στις σχολικές αίθουσες.

Σήμερα; 

Σήμερα ζητούμε ειδική άδεια για τον εκκλησιασμό, άδεια για την συμμετοχή στα ιερά Μυστήρια! 

Πόση αλλοτρίωση πια! 

Πόσος σταγγαλισμός της ελληνορθοδόξου συνειδήσεώς μας! 

Πόση πολεμική εναντίον της αμώμου πίστεώς μας! 

Δεν θα ησυχάσουν αν δεν μας μετατρέψουν σε ένα ουδετερόθρησκο κράτος.

Λυσσούν όλοι οι δαίμονες της αβύσσου! 

Λυσσούν γιατί γνωρίζουν ότι η αποχή μας από την Θεία Κοινωνία ισούται με πνευματικό θάνατο και αυτό τους διευκολύνει για να περάσουν τα σκοτεινά σχέδιά τους.

Δεν θα τους περάσει όμως! 

Υπάρχει η μαγιά. 

Υπάρχει η μικρά ζύμη, αυτή που μας κράτησε σε χαλεπούς καιρούς.

Υπάρχουν οι ολίγοι, οι εκλεκτοί.

Ανθρωπίνως είμαστε ανάξιοι, όμως «τον ονειδισμόν του Χριστού φέροντες» θα προχωράμε σταθεροί και εδραίοι στα πιστεύω μας και θα ομολογούμε «Χριστόν εσταυρωμένον και αναστάντα». 

Μη πτοούμαστε! 

Έχουμε μαζί μας τον νικοποιό Χριστό, ο Οποίος έχει τον τελευταίο λόγο στην ιστορία! Όσο και αν προσπαθήσουν οι Έλληνες όπου και αν ανήκουν πολιτικά- κομματικά έχουν μέσα στην ψυχή τους Χριστό και Ελλάδα. 

Με αυτό πορευόμαστε αιώνες και με αυτό θα ξεπεράσουμε και αυτές τις αναποδιές.


Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἡ νέα βλασφημία καί τό χρέος μας…


Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ ιστορίας

Ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς Βαρθολομαίους, τούς Ἐλπιδοφόρους καί τούς λοιπά δαιμονικά ξεσαλωμένους θιασῶτες τῆς φρικώδους «θεολογίας τῶν κλάδων», ὅλες οἱ «Ἐκκλησίες» ἀλλά καί ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μονοπάτια πού ὁδηγοῦν στόν Θεό καί ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι μονοπώλιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καμαρῶστε ἕνα ἀκόμη ἀπό τά ἐπιτεύγματα κάποιων πού βαδίζουν (ἤ μᾶλλον κουτρουβαλοῦν) σέ τέτοια μονοπάτια.

Ὁ λόγος γιά τήν Ἀγγλικανική «Ἐκκλησία», πού μετά τίς ... ἐπισκοπίνες μέ τίς ὁποῖες ἔχει ἀρχίσει νά στελεχώνεται ἐδῶ καί μερικά χρόνια (χαρακτηριστικές οἱ φωτογραφίες 3-8 της παρούσας ἀνάρτησης), ἐξετάζει πλέον, ὅπως διαβάζουμε, καί τό ἐνδεχόμενο νά ἐξαλείψει τήν φράση «Πάτερ ἡμῶν» ἀπό τήν ἀρχή τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς καί γενικότερα νά δώσει ὁδηγίες στούς κληρικούς νά ἀπέχουν ἀπό τήν χρήση λέξεων φυλετικοῦ προσδιορισμοῦ ὅταν μιλοῦν γιά τόν Θεό. 



Ἐμφανίστηκε μάλιστα καί κάποια «αἰδεσιμότατη», ὀνόματι Joanna Stobart, «ἐφημέριος» στήν ἐπισκοπή Guildford, πού ἔγραψε ὑπέρ τῆς ἀνάγκης νά ὑπάρξει «παροχή περισσότερων ἐπιλογῶν σέ ὅσους ἐπιθυμοῦν νά μιλήσουν γιά τόν Θεό μέ μή ἔμφυλο τρόπο καί ἐνῶ πολλές ἀπό τίς προσευχές ἀναφέρονται στόν Θεό χρησιμοποιῶντας ἀντωνυμίες ἀρσενικῶν». 



Ὁ δέ «ἐπίσκοπος» τοῦ Lichfield τόνισε ὅτι «μελετοῦμε τήν χρήση τῆς ἔμφυλης γλώσσας σέ σχέση μέ τόν Θεό ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια, σέ συνεργασία μέ τήν Ἐπιτροπή Πίστης καί Τάξης».



Ναί, ΚΑΙ μέ αὐτούς (ὅπως καί μέ ἀπαξάπαν τό λοιπόν δαιμονισμένο σκυλολόϊ των ψευτοεκκλησιῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς) κατεπείγονται νά μᾶς ἑνώσουν οἱ δῆθεν ποιμένες μας, πού πλέον ἐδῶ καί πολλά χρόνια ἔχουν γίνει χωρίς κἄν προσχήματα πλέον «λύκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου». Στίς πρῶτες δύο φωτογραφίες ἄλλωστε μπορεῖτε νά καμαρώσετε τόν Φαναριώτη προεξάρχοντα τῶν «βαρέων λύκων» ἀφ' ἑνός σέ παλαιότερη συνάντησή του μέ τήν Σουηδέζα «ἀρχιεπίσκοπο» καί ἀφ' ἑτέρου συμπροσευχόμενο μέ ἑσμό αἱρετικῶν ἱερέων ἀλλά καί ἱερειῶν.


Τό δικό μας χρέος εἶναι νά ἀντισταθοῦμε σύν Θεῷ στά ζοφερά τους σχέδια...

«Πᾶνος»



Ποτέ μά ποτέ, ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ! / Β Ι Ν Τ Ε Ο


Ποτέ μήν ξεχάσεις!!!


Χωρίς έλεος.............


Μήν ξεχάσεις ποτέ.


Δέν μπορεί νά υπάρξει συγχώρεση.