.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"΄Ω, Παναγιά μου Δέσποινα, δέξου τά δάκρυά μου τούς στεναγμούς μου άκουσε, δές τήν μετάνοιά μου"


΄Ω, Παναγιά μου Δέσποινα, 
δέξου τα δάκρυά μου
τους στεναγμούς μου άκουσε
δές την μετάνοιά μου.

Εμπρός Σου, Παναγία μου,
στέκω γονατισμένος
την κεφαλή έχω σκυφτή
είμαι συντετριμμένος.

Ποιός άλλος ημπορεί να δει
στα βάθη της καρδιάς μου;
τις φλόγες τις ακοίμητες
να σβήσει τις φωτιάς μου;

Ποιός βλέπει την απόγνωση
και την απελπισία;
πού να ζητήσω έλεος;
πού να βρω προστασία;

Με το χρυσό το χέρι Σου
βγάλε με απ'το χάος
δος μου γαλήνη, Δέσποινα,
ας παύσει αυτός ο σάλος.

Στη σκοτεινιά μου δώσε φως,
Βασίλισσα Μαρία,
Συ δώσε μου παρηγοριά,
γλυκιά μου Παναγία.

*Ισιδώρας Μοναχής*

Πηγή: Λύρα του Πνεύματος

' Όταν όμως τούς αφήσετε χωρίς ΤΙΠΟΤΕ, τούς χ ά σ α τ ε ! Είναι ε λ ε ύ θ ε ρ ο ι' !


''Εξουσιάζετε τους ανθρώπους μέχρι τήν στιγμή, που θά τούς πάρετε τα πάντα.

Όταν όμως τούς αφήσετε χωρίς τίποτα, τούς χάσατε!

Είναι ελεύθεροι''


~Αλεξάντρ Σολζενίτσιν~
[1918 - 2008]


€ΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΙ και BLUETOOTH (μια ακόμα ανάρτηση που διέγραψε η Google)


Πριν από 2 χρόνια, είχα δει ένα βίντεο που είχε αναρτήσει ένας Ιταλός γιατρός στο youtube, στο οποίο ανέφερε ότι είχε διαπιστώσει από ασθενείς που επισκέπτονταν το ιατρείο του, ότι όσοι από αυτούς ήταν εμβολιασμένοι, εμφάνιζαν – έφεραν, έναν δωδεκαψήφιο αριθμό όταν έκανε αναζήτηση για συσκευές Bluetooth από το κινητό του. 

Θυμάμαι τότε, είχα επιχειρήσει να δοκιμάσω το ίδιο, με γνωστούς ή συναδέλφους που γνώριζαν ότι είχαν εμβολιαστεί, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού δεν εμφανίζονταν κανένας δωδεκαψήφιος αριθμός, παρά μόνο κάποια ονόματα συσκευών – τηλεφώνων που είχαν ενεργοποιημένο το Bluetooth.

Τότε θεώρησα ότι όλο αυτό ήταν παραμύθι, και από τότε δεν ξανασχολήθηκα… 

Πριν από ένα μήνα περίπου ένας φίλος, ενώ βρισκόμασταν σε δημόσιο χώρο με αρκετό κόσμο, μου θύμισε το θέμα με τις διευθύνσεις Bluetooth και τους εμβολιασμένους, και την ίδια στιγμή έκανε αναζήτηση με το κινητό του για συσκευέςBluetooth. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που που θα δείτε στο βίντεο

Έπαθα σοκ!!! 

Μου εξήγησε ότι για να εμφανιστούν όλες οι διευθύνσεις Bluetooth που προφανώς δεν ανήκαν σε συσκευές, αλλά σε εμβολιασμένους, πρέπει να ενεργοποιήσεις μία επιλογή στις ρυθμίσεις του Bluetooth στο κινητό τηλέφωνο. Σε κινητό Xiaomi (Δε γνωρίζω αν έχουν ανάλογη επιλογή άλλες μάρκες) στις ρυθμίσεις επιλέγεις Bluetooth, στην συνέχεια επιλέγεις Addition Settings (πρόσθετες ρυθμίσεις) και ενεργοποιείς Show Bluetooth devices without names (εμφάνιση συσκευών Bluetooth χωρίς ονόματα).

Αυτό ήταν… 

Αφού ενεργοποίησα την παραπάνω επιλογή, ενώ πριν εμφανίζονταν 2-3 συσκευές με ονόματα κινητών (συνήθως), ξαφνικά εμφανίστηκαν περίπου 30, 12-ψήφια που αντιστοιχούσαν σε διευθύνσεις Bluetooth!!!!! 

Τι μπορεί να είναι αυτά τα 12-ψήφια?

Είναι MAC addresses, δηλαδή διευθύνσεις ελέγχου πρόσβασης πολυμέσων. Η MAC address είναι ένα μοναδικό αναγνωριστικό (συσκευής) που εκχωρείται σε έναν ελεγκτή διασύνδεσης δικτύου, είναι κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα μιας συσκευής που συνδέεται σε ένα δίκτυο. 

Όλες οι συσκευές με ενεργή την σύνδεση Bluetooth έχουν, εργοστασιακά, μία ονομασία (συνήθως το μοντέλο της συσκευής), την οποία στις περισσότερες περιπτώσεις μπορείς να την αλλάξεις, ώστε να αναγνωρίζεις την δική σου συσκευή μεταξύ άλλων. Για παράδειγμα σε έναν χώρο υπάρχουν ενεργοποιημένα 2 smartphones Xiaomi της ίδιας σειράς (Redmi Note 11), θα εμφανιστούν και τα 2 με το ίδιο όνομα, αλλά θα έχουν διαφορετική MAC Address (εφόσον έχουν ονομασία, δεν εμφανίζεται ως Mac Address), εσύ όμως δε μπορείς να ξέρεις πιο από τα 2 είναι το δικό σου… έτσι η κάθε εταιρία δίνει την δυνατότητα να αλλάξεις το όνομα της συσκευής σου, ώστε να την ξεχωρίσεις σε ανάλογες περιπτώσεις. 

Να σημειώσω εδώ, ότι το μέγιστο εύρος επικοινωνίας μίας σύνδεσης Bluetooth είναι 10 μέτρα.

Το αναφέρω διότι όταν βρίσκεσαι σε έναν δημόσιο χώρο (π.χ. παιδική χαρά), που απέχει περισσότερο από 10 μέτρα από κτήρια στα οποία θα μπορούσαν να υπάρχουν συσκευές με ενεργοποιημένο το Bluetooth δε θα ήταν δυνατό να εμφανιστούν σε μία αναζήτηση από το smartphone σου.

Αρκετά νέα αυτοκίνητα έχουν Bluetooth, το οποίο όμως θα εμφανίζεται με κάποια ονομασία και όχι σαν μία άγνωστη 12-ψήφια MAC address, γιατί όπως καταλαβαίνετε δεν θα είχε νόημα, από την στιγμή που όταν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις την δική σου συσκευή, πως θα την επιλέξεις μεταξύ άλλων για να κάνεις ζεύξη με μία άλλη? 

Επιπλέον, η χρήση της σύζευξης μεταξύ Bluetooth συσκευών δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, ιδίως μετά την εμφάνιση του wifi, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ακόμα και στα κινητά τους τηλέφωνα να έχουν το Bluetooth απενεργοποιημένο για λιγότερη κατανάλωση μπαταρίας. 

Οπότε καταλήγουμε…

Δεν έχει νόημα μία συσκευή Bluetooth να μην έχει διακριτικό συσκευής, όταν ανιχνεύεται, διότι πως θα ξέρεις ότι πρόκειται για την δική σου συσκευή και με ποια συσκευή θέλεις να κάνεις σύζευξη…

Τι είναι λοιπόν όλες αυτές οι Bluetooth MAC Addresses που εμφανίζονται, στην αναζήτηση για Bluetooth συσκευές σε δημόσιους χώρους, και μάλιστα εναλλάσσονται ανάλογα με την κίνηση του κόσμου? 

Μπορείτε να κάνετε και εσείς, το πείραμα στον χώρο εργασίας σας, και σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο που υπάρχει κόσμος, τώρα που γνωρίζεται πως να ενεργοποιήσετε την απαραίτητη επιλογή. 

Οι φωστήρες από τα Ellinika Hoaxes, το 2021 είχαν σπεύσει να διαψεύσουν το γεγονός της εμφάνισης Mac Addresses χαρακτηρίζοντας το ως ισχυρισμό!!!!!!

Φυσικά δεν έδωσαν καμία εξήγηση για τον λόγο που εμφανίζονται ένα κάρο 12-ψήφια Bluetooth, ανάλογα με τον κόσμο που βρίσκεται σε ακτίνα 10 μέτρων. Και όπως έγραψα και παραπάνω, ενεργοποιώντας την συγκεκριμένη επιλογή, μπορεί οποιοσδήποτε να διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται για «ισχυρισμό» αλλά για γεγονός!


Για να προλάβω άλλους βιαστικούς αμφισβητίες…

Από το 2011 είχε δημοσιευτεί η δυνατότητα για νανοσυσκευές, οι οποίες μπορούν να τροφοδοτούνται με ενέργεια από δονήσεις, ακόμα και από τους παλμούς του ανθρώπινου σώματος. Η παραγόμενη ενέργεια μπορεί να είναι αρκετή, εκτός από την αδιάληπτη λειτουργία, να μπορεί να λειτουργεί και ως πομποδέκτης.


Ελπίζω η παραπάνω ενημέρωση να αφυπνίσει τους πολλαπλώς εξαπατημένους εμβολιασμένους, και να τους θορυβήσει τουλάχιστο, για το ότι έχουν στο σώμα τους κάτι που τους εμφανίζει ως συσκευές και για το οποίο κανείς δεν τους προειδοποίησε πριν τον εμβολιασμό τους...

Επίσης, οι ανεμβολίαστοι, τώρα ξέρουμε, ότι υπάρχει τρόπος να ανιχνευτούμε ότι δεν έχουμε εμβολιαστεί…

Αυτό μπορεί να το αντιμετωπίσουμε στην επόμενη πίστα…

K.K.


ΣΧΟΛΙΟ
Ισχύουν άραγε όλα αυτά; Μπορεί κάποιος να μας απαντήσει τι είναι όλοι αυτοί οι αριθμοί που παρουσιάζονται στα κινητά μας; 
«Πᾶνος»

Ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας στόν focus fm γιά τά νέα οἰκουμενιστικά αἴσχη ἀπό «Ὀρθόδοξους» ἱεράρχες

«H “πράσινη ανάπτυξη” και η μόλυνση εκ του Οικουμενισμού»


Τά νέα κραυγαλέα κρούσματα πού σημειώθηκαν στούς κόλπους τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας (ἀπό τά πρός σχισματικούς Οὐκρανούς σεμινάρια τῆς μητρόπολης Δημητριάδος καί τήν…Πράσινη Ἐνορία της ἕως τά λειτουργικά αἴσχη τοῦ Ἐλπιδοφόρου στόν Πόρο καί τήν Κωνσταντινούπολη) ἦταν στό κέντρο τῆς προχτεσινής συζήτησης τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα μέ τόν Στέφανο Δαμιανίδη στόν Focus FM.

Ἀναφέρθηκαν μάλιστα καί ἄλλα τραγικά περιστατικά, πού τεκμηριώνουν ἐκ νέου τήν τρομακτική ταχύτητα μέ τήν ὁποία κάποιοι δῆθεν πνευματικοί ποιμένες μᾶς ὠθοῦν στήν ψευδοένωση μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολούθως στήν Πανθρησκεία. Δέν ἔλλειψαν ὅμως βέβαια καί ἀναφορές σέ ἄλλα θέματα τῆς ἐπικαιρότητας, ὅπως οἱ νέες ταυτότητες καί ὁ τραγέλαφος τῶν ληγμένων ἐμβολίων. Ὅλα αὐτά στό 17λεπτο ἠχητικό πού ἀκολουθεῖ:




ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

Δεν εχει καμια σχεση με τις φωτογαφικές μηχανες, που εχουν τα φωτογραφία. Σκαναρουν και δεν φωτογραφίζουν το πρόσωπο και την ιριδα του ματιου. Τι κρυβεται πισω απο αυτήν την τεχνολογία, που πάνε με το ζώρι όπως στα εμβόλια για να μας τα επιβάλλουν, τα αρρωστημένα σατανικά μυαλά των παγκοσμιοποιητων, της Ε.Ε. με την βοηθεια των δικων μας πολιτικων καθάρματων , ο Θεός ξέρει. Οσοι εχετε παλαιες ταυτότητες βγάλτε μεσα στο Αυγουστο καινουργιες, πριν απο την εφαρμογη αυτης της τεχνολογίας.

Στο χερι φουσκωσαν τα επικινδυνα εμβόλια, τωρα θα σκανάρουν & το μετωπο, για να εχουν πληρη ελεγχο για την ολοκληρωτικη σκλαβια του μυαλου που θελουν, μεχρι να φάνε και αυτοι το κεφάλι τους. Διαβαστε Αποκάλυψη και κλειστε τις τηλεοράσεις που κάνουν πλυση εγκεφάλου και πλησιασται τον ΧΡΙΣΤΟ.


Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία περί των νέων ταυτοτήτων


ΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

Αθήνα, 6 Αυγούστου 2023

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία από όλη την Ελλάδα που υπογράφουν το κείμενο αυτό, εκφράζουν την έντονη διαμαρτυρία τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση, για την προαναγγελλόμενη κυκλοφορία ηλεκτρονικών (ψηφιακών) ταυτοτήτων από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, έπειτα από περίπου 40 χρόνια σταθερής λαϊκής αποδοκιμασίας και απόρριψης παρομοίων κυβερνητικών προσπαθειών.

Ως πιστά μέλη τής Εκκλησίας, παραμένουμε προσηλωμένοι στις συνοδικές αποφάσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος (1993, 2626/1997, 2641/1998) και στην παρακαταθήκη των συγχρόνων σεβασμίων και αγίων Γερόντων, οι οποίοι μας συνέστησαν να μην παραλάβουμε καμμία τέτοιου είδους ταυτότητα, με την οποία, όπως εξηγούμε παρακάτω, παραδίδουμε μετά βεβαιότητας τη θεόσδοτη ελευθερία μας στο ψηφιακό κράτος.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ιερά Σύνοδος σε ανακοινωθέν της κατά την 17η Νοεμβρίου 2010 διεμήνυσε ότι «ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὑποχρεωμένη νά διαφυλάττει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου καί νά ὑπερασπίζεται τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως. Γι’ αὐτό: α) ἡ ”Κάρτα τοῦ Πολίτη” δέν πρέπει νά περιέχει κατ’ οὐδένα τρόπο, ἐμφανῆ ἤ ἀφανῆ, τόν ἀριθμό ”666” β) ἐπίσης κατ’ οὐδένα τρόπο πρέπει μέ αὐτή νά παραβιάζονται οἱ προσωπικές ἐλευθερίες».

Είναι αναπόφευκτο το απαράδεκτο της παραβιάσεως των προσωπικών ελευθεριών από την επιβολή της ηλεκτρονικής ταυτότητας καθώς ως άμεσες συνέπειές της ακολουθούν η αριθμοποίηση, το ψηφιακό φακέλωμα, και κυρίως η παντοδυναμία του κράτους απέναντι στον πολίτη, ο οποίος όπως μας έχουν δείξει άλλες εμπορικές ψηφιακές εφαρμογές, εύκολα υποκύπτει στο να εκχωρήσει τη ζωή και την ελευθερία του, για λίγη ψηφιακή ευκολία. Είναι αποδεδειγμένο τεχνολογικά ότι η ιχνηλάτηση των ενεργειών κάθε ατόμου, και η δυνατότητα ενεργοποίησης της παρακολούθησής του, είτε με την ίδια την ταυτότητα μέσῳ των οιωνδήποτε σημείων ταυτοποίησης, είτε με την παράλληλη χρήση εφαρμογών κινητού τηλεφώνου τύπου “COVID-pass” ή “Gov.gr Wallet”, θέτει τα θεμέλια για την 24ωρη παρακολούθηση του πολίτη. Η δε προάσπιση της ελευθερίας των ανθρώπων συνιστά θεμελιώδες έργο της Εκκλησίας, η Οποία ως Μητέρα ενδιαφέρεται για όλες τις εκφάνσεις του βίου των τέκνων Της.

Παράλληλα δεν μας διαφεύγει η μεγάλη εικόνα. Τα επιμέρους προσωπικά δεδομένα καθενός πολίτη όσο ασήμαντα και να είναι, όταν συλλέγονται από όλους τους πολίτες συνολικά και αποθηκεύονται στις τεράστιες βάσεις δεδομένων που θα σχηματισθούν, είναι χρυσός στα χέρια αυτών που μέσα από την εξόρυξη και την μαζική επεξεργασία δεδομένων (data mining και data crunching) θα μπορούν να διαπιστώνουν, να προβλέπουν και φυσικά να ελέγχουν ακόμη και συμπεριφορές του γενικού πληθυσμού. Το ζήτημα λοιπόν δεν μας αφορά μόνο ως άτομα, ως πρόσωπα. Μας αφορά ως κοινωνία, ως Έθνος. Ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές τις βάσεις δεδομένων; Εμείς θα μπορούμε; Μόνο το κράτος; Ιδιώτες; Τρίτες χώρες; Ποιος θα μπορεί να τις επεξεργαστεί; Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν αναφέρει τίποτε. Δεν δείχνει να προβληματίζεται ούτε καν να νοιάζεται για κάτι από αυτά.

Για εμάς τίθενται καθαρά α) θέμα της απόλυτης καταπάτησης των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, β) θέμα εθνικής ασφάλειας και το σημαντικότερο γ) θέμα πίστης: η αριθμοποίηση του προσώπου και η καταπάτηση της θεόσδοτης ελευθερίας του ανθρώπου που είναι εικόνα Θεού - με σαφέστατες εσχατολογικές διαστάσεις - ασύμβατες προς την Χριστιανική πίστη.

Καλούμε την Κυβέρνηση να σεβαστεί τις θρησκευτικές ευαισθησίες και τις εν γένει ανησυχίες του Ελληνικού λαού και να αναιρέσει την έκδοσή της.

Αντιπροτείνουμε την έκδοση νέων χάρτινων ή πλαστικών - μη ηλεκτρονικών – ταυτοτήτων με υψηλή τεχνολογία υδατογραφημάτων που να εξασφαλίζουν την αυθεντικότητά τους και να μηδενίζουν πρακτικά την δυνατότητα παραχάραξής τους, ώστε να αποφευχθεί η μεγάλη αναταραχή πού θα δημιουργηθεί στην κοινωνία σέ περίπτωση έκδοσης και υποχρεωτικότητας της ηλεκτρονικής ταυτότητας.

Καλούμε, επιπλέον, την Κυβέρνηση να μην προσδώσει στην ταυτότητα καμμία άλλη χρήση πέραν της ταυτοποίησης και σε καμία περίπτωση να μην την αναγάγει σε κάρτα δικαιωμάτων και «κλειδί» του πολίτη για την ψηφιακή διακυβέρνηση, γεγονός που θα καταστήσει τον πολίτη δέσμιο του ψηφιακού κράτους και τα δικαιώματά του εξαρτώμενα από τις διαθέσεις της κάθε κυβέρνησης στην καλύτερη περίπτωση. Ο σκεπτικισμός απέναντι στην ηλεκτρονική ταυτότητα δεν είναι δείγμα οπισθοδρόμησης. Είναι απόδειξη ότι οι Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, επαγρυπνούμε για την Πίστη μας, την Πατρίδα μας και την Δημοκρατία. Δεν είμαστε οι μόνοι. Αρκεί κανείς να εξετάσει τον κατάλογο των χωρών που δεν έχουν υιοθετήσει τις ηλεκτρονικές ταυτότητες ή που τις έχουν απλά προαιρετικές. Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιρλανδία η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ελβετία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, είναι μερικές μόνο από τις χώρες όπου η ταυτότητα δεν είναι υποχρεωτική στους πολίτες. Οι πολίτες της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νέας Ζηλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιαπωνίας ανάμεσα σε πολλές άλλες χώρες δεν έχουν καν ταυτότητα.

Καλούμε, τέλος, τον Ελληνικό λαό, να μη βιαστεί να παραλάβει την νέα ταυτότητα και να επαγρυπνεί για την πνευματική του ελευθερία, να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα συμβατικά μέσα ταυτοποίησης και να αποφεύγει παντελώς όλα τα αντίστοιχα ψηφιακά μέσα ταυτοποίησης, είτε σε μορφή έξυπνων εφαρμογών τύπου Gov.gr Wallet είτε σε μορφή κάρτας-ταυτότητας που σχεδιάζει η κυβέρνηση να υλοποιήσει.

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία

Αδελφότης Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο Άγιος Ραφαήλ»

Διδασκαλείο «Δημήτριος Παναγόπουλος»

Εθνικοί Φύλακες

Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)

Ένωση Επιστημόνων Γυναικών

Εστία Πατερικών Μελετών

Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης «Αγία Φοίβη»

Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης «Οσία Ξένη»

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Άγιος Δαμιανός Οσιονεομάρτυς»

Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Πορεία Αγάπης»

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)

Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)

Παρακαταθήκη

Σύλλογος «Η Αγία Εμμέλεια»

Σύλλογος «Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»

Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων

Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)

Σωματείο Προάσπισης Αναφαίρετων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «ΑΣΠΙΔΑ»

Φιλανθρωπικό Σωματείο «Ιωάννης ο Χρυσόστομος»

Χριστιανική Ένωση Γονέων Θεσσαλονίκης

Χριστιανική Φοιτητική Ένωση (Χ.Φ.Ε.)



Γιά όσους ΠΑΣΧΟΥΝ από «α μ ν η σ ί α» καί π ε ρ ι μ έ ν ο υ ν νά μιλήσει η Εκκλησία γιά ταυτότητα.... / Β Ι Ν Τ Ε Ο


Επειδή η EΚΚΛΗΣΙΑ σ ύ σ σ ω μ η, με όλη την Iεραρχία, το Άγιον Όρος και τον Λαό μίλησαν για τις ταυτότητες και ενήργησαν, και - Θεού βοηθούντος - από το 1986 μέχρι σήμερα (επί 37 έτη) τις απέτρεψαν, 

....υπενθυμίζουμε σε όσους πάσχουν από ηθελημένη «αμνησία» τι είπε η Εκκλησία και ότι δεν μπορεί σήμερα να αναιρέσει τον εαυτό της. 

Ο Λαός δεν περιμένει να μιλήσει η Διοικούσα Εκκλησία ούτε να εκδώσει Δελτίο Τύπου. εκείνο που οφείλει να κάνει είναι μόνο να ενεργήσει.

«Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων [δεν εκδίδει δελτία τύπου βλέποντας τον λύκον ερχόμενο]. ο μισθωτός δε και ουκ ων ποιμήν, ου ουκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει. και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα. ο δε μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός εστι και ου μέλει αυτώ περί των προβάτων [Τάδε λέγει Κύριος και όχι εγώ ο αχρείος]» (Ιω. Ι’, 11-13).

Υ.Γ.: 

Σας παρακαλούμε διαδώστε το/κοινοποιήστε το, για «να θυμηθούν οι παλιοί» και «να μάθουν οι νεότεροι» Μητροπολίτες και Ιερείς!



“Αγιασθήτω - Ελθέτω - Γεννηθήτω”!



Τρείς προστακτικές!


“Άγιασθήτω τό ὄνομά σου.

Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου.

Γεννηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς.”

Τρεις προστακτικές κι ο Άναρχος Θεός, ο σαρκωμένος Λόγος σε πλήρη παρουσία, μέσα σε κυματισμένη ψυχή. 

Να καταδύεσαι σε βάθη απελπισίας, σε υπαρξιακό στροβιλισμό και να πιάνεσαι από ικεσία καρδιάς για να αφεθείς σε Πατρικά χέρια που σύμπαντα ορίζουν, ανάβουν και σβήνουν φως ημέρας, αρχιτεκτονούν και συνέχουν όλη την Πλάση για το πλάσμα Του.

Στάσου για λίγο από την ματαιότητα και ματαιοδοξία της ημέρας, που σαν καρνάβαλος πλουμίζει κούφιες, περαστικές εικόνες, λόγια πολλά κι α-νόητα, φτιασιδωμένες ζωές με ρηχότητα και 'make-up' γκλαμουριάς που τον αέρα γεμίζει άρωμα φτηνό- στάσου σε κάθε λέξη αυτής (και κάθε) προσευχής.

Πρόφερε αργά τις λέξεις κλείνοντας ίσως τα μάτια για να τις κοινωνήσεις σε σώμα, πνεύμα και ψυχή. 

Νοιώσε τήν σημασία και τήν δύναμή τους- καμμία τους δεν έχει άστοχη θέση. 

Φρουροί ακοίμητοι, υπασπιστές και προασπιστές Πίστεως του Βασιλέα των Όλων.

Έτσι είναι η προσευχή- βουτιά σε λέξεις που δονούν. 

Κι εκείνο που υπερκοσμεί την ωραιότητά τους είναι η ελληνική γλώσσα, το χρυσό άρμα τους. 

Πόση τιμή να εκφέρεται έτσι η κατά Θεόν Σοφία!

Τρείς προστακτικές να αποτυπώνονται με το σημείο του Σταυρού, για καθε έναν που από εδώ και από τώρα κάνει τήν σημασία τους δική του περπατησιά.
“Αγιασθήτω - Ελθέτω - Γεννηθήτω”.

Μια απαράδεκτη θεολογικά εικόνα εκ Γεωργίας

σσ. Αυτά είναι τα προϊόντα του Οικουμενισμού που οι Άγιοι ονόμασαν παναίρεση, διότι μέσα του κρύβονται όλες οι τέτοιου είδους πλάνες. Και όμως και ο Γεωργίας και ο Λεμεσσού θα συνεχίσουν να θεωρούνται ευσεβείς από πολλούς πιστούς. 


Του Κωνσταντίνου Νούση

Η ως άνω εικόνα φέρεται αγιογραφημένη στο εξωτερικό, αποδεκτή από τον Πατριάρχη Γεωργίας, τον Μητροπολίτη Λεμεσού, καθώς και τον Ηγούμενο της Ι. Μ. Βατοπαιδίου. Δεν γνωρίζω αν ο μητροπολίτης και ο ηγούμενος δέχτηκαν την εικόνα απλά ως δώρο και για λόγους ευγενείας δεν εξέφρασαν τις όποιες αντιρρήσεις τους, ωστόσο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η συγκεκριμένη αγιογραφία έχει πολλά θεολογικά προβλήματα.

Είναι βέβαια θετικό το γεγονός ότι βλέπουμε μια προσπάθεια δημιουργική και όχι τις συνηθισμένες στην αγιογραφία στείρες απομιμήσεις παλαιότερων εικονογραφικών παραστάσεων. Εντούτοις, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε τις ενστάσεις μας, όταν βλέπουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, όταν κάτι δεν συνάδει προς τη σύνολη Ορθόδοξη Παράδοση, η οποία εξάπαντος φέρει πάντοτε μαζί της και τον δογματικό χαρακτήρα της.

Οι ορθόδοξες αγιογραφίες είναι πάντοτε εκφραστικές του ορθοδόξου δόγματος, της πίστης μας δηλαδή, χωρίς αυτό να αναιρεί την πρωτοτυπία και την προσωπική πινελιά του εκάστοτε αγιογραφούντος. Υπάρχουν, ωστόσο, και κόκκινες γραμμές. Μια από αυτές είναι η πρόταξη της οντολογίας σε σχέση με τον συναισθηματισμό. Τον οποίο βλέπουμε στην ως άνω παράσταση υπερτερούντα σε βάρος της οντολογικής – δογματικής διάστασης της πίστεώς μας. Και εξηγούμαι αναλυτικότερα: ο Κύριος στην εικόνα, σε ώριμη ηλικία, φαίνεται παρηγορούμενος (;) στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στα πόδια μάλλον, όπως θα έκανε μάλλον ένα μικρότερο παιδί. Παρουσιάζεται ένας ασθενών Κύριος συναισθηματικά και ψυχολογικά, κρατούμενος – ποιος; Ο Κύριος! – υπό της Κυρίας (με πλεονάζουσα σημασία εδώ πλέον) Θεοτόκου. Θα μου πείτε: και στις εικόνες που ο Χριστός είναι βρέφος δεν βλέπουμε το ίδιο; Όχι! Αν παρατηρήσουμε καλά, σε αυτές η Παναγία δείχνει απλά το ευλογούν Βρέφος-Θεό.
Σε όλη την Καινή Διαθήκη ο Χριστός φέρεται με κάποια «αυστηρότητα» και κάπως αποστασιοποιημένα προς τη Μητέρα Του. Τούτο φυσικά δεν υπονοεί καμιά υποτίμηση της γυναίκας, αλλά έχει άλλη δογματική εξήγηση, την οποία δεν χρειάζεται να αναλύσουμε στο παρόν. Ο Κύριος, αφ’ ης στιγμής κινείται ώριμος (ως ενήλικος μετά τη Βάπτιση η έννοια εν προκειμένω) πλέον στο έργο του της θείας Οικονομίας μέχρι τη Σταύρωση και την Ανάσταση, και ειδικά μετά από την τελευταία, όπως βλέπουμε χαρακτηριστικά στο «μη μου άπτου» προς τη Μαγδαληνή, θέλει να μας ανεβάσει πνευματικά σε άλλη διάσταση και να κατανοήσουμε πως πρωτίστως πρέπει να τον βλέπουμε ως τον απόλυτο Θεό και την πηγή της σωτηρίας και της θέωσής μας, αφήνοντας κατά μέρος την ψιλή ανθρώπινη προσέγγισή του, η οποία μπορεί κάλλιστα να μας παρασύρει σε συναισθηματισμούς αχρείαστους για την υψηλή κλήση μας. Την όποια αδυναμία μπορεί να προσδεθεί στις ανθρώπινες διαστάσεις εκ μέρους μας, πρέπει να την υπερβούμε χάριν της αγιοπνευματικής – οντολογικής διαστάσεως της θεραπείας και ανάστασης της φύσης μας.
Η συγκεκριμένη εικόνα, επομένως, πέρα από τον αντιπαραδοσιακό, αντιβιβλικό και αντιδογματικό χαρακτήρα της, δείχνει προς μάλλον έναν «ψυχικό» άνθρωπο Ιησού, παρά προς τον Ενανθρωπήσαντα Γιαχβέ. Κεντρικό πρόσωπο έτσι τονίζεται εμμέσως, πλην σαφώς, η Θεοτόκος, και τούτο πουθενά δεν φαίνεται να έχει ερείσματα ούτε στην πίστη μας ούτε και στην παράδοση της ορθόδοξης αγιογραφίας.
Για να συνοψίσουμε: Ένας Χριστός απελπισμένος; Απογοητευμένος; Κουρασμένος; Και γιατί να προσφύγει (ως άνθρωπος εννοείται) στη αγκαλιά της Παναγίας και όχι του ουρανίου Πατρός Του εν προσευχή, όπως εξάπαντος φαίνεται μέσα από τα Ευαγγέλια; Έχουμε εν προκειμένω ελλιπή γνώση ή και άγνοια της αντίδοσης των ιδιωμάτων: σύμφωνα με την πίστη μας την Ορθόδοξη, ο Χριστός εξ άκρας συλλήψεως είναι ο σαρκωμένος Θεός. Η ανθρώπινη φύση του είναι αναμάρτητη, επομένως δεν ήταν ένας κοινός άνθρωπος, όπως όλοι μας. Δέχτηκε, βέβαια, πάνω του τα αδιάβλητα (δηλαδή ακατηγόρητα) πάθη που εισχώρησαν ως ασθένειες στη φύση μας μετά την πτώση των Προπατόρων (πείνα, δίψα, κούραση, φυσική δειλία κλπ.), ωστόσο τα δέχτηκε εκουσίως και κατά παραχώρηση επέτρεπε, χωρίς δηλαδή καμιά φυσική επ’ Αυτόν αναγκαιότητα, να τα υφίσταται, προκειμένου να βιώσει εξ άκρας αγάπης τους πόνους μας και να θεραπεύσει τις αμαρτίες και ασθένειές μας.

Ο τρόπος που ο Κύριος αγαπούσε τη Μητέρα Του ήταν θεοπρεπής και όχι ψιλώς ανθρώπινος, όπως συμβαίνει με μας τους λοιπούς ανθρώπους. Ο τρόπος ενέργειας του Ιησού ήταν και είναι σε όλα θεανθρώπινος, δηλαδή ενεργούσε (και ενεργεί) ταυτόχρονα ως Θεός και Άνθρωπος: τα θεία ως Θεός και άνθρωπος και τα ανθρώπινα ως άνθρωπος και Θεός. Η στάση που εικονίζεται εδώ δεν φαίνεται να αρμόζει στο σχέδιο της θείας Οικονομίας, όπως είπαμε κιόλας ότι δεν μαρτυρείται από την Παράδοση, γραπτή και προφορική. Το αντίθετο, μάλιστα, συμβαίνει, ως προειπώθηκε, μια «αποτομία» δηλαδή προς την Παναγία, όπως είναι πολλαπλώς καταγεγραμμένο. Με λίγα και σταράτα λόγια, η συγκεκριμένη αγιογραφία όζει νεστοριανισμού και ευλόγως προκαλεί το ορθόδοξο αισθητήριο και κριτήριο.

Ὁ ἌΝΘΡΩΠΟΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ἌΓΓΕΛΟΣ, ΜΑΚΡΙΑ ἈΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΗΡΙΟ & ΔΑΙΜΟΝΑΣ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ἘΚ­ΠΕΜ­ΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ. ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙ ΑΚΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΚΕΛΕΥΕΙ· «ΑΥΤΟΥ ἈΚΟΥΕΤΕ». ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ἈΚΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΕ;

Ἑορτολόγιο
08-06 Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος (Ματθ. 17,1-9)
1986 Μὲ τὸ Χριστὸ ἄγγελοι, δίχως Αὐτὸν δαίμονες – στ. 2

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2574
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Κυριακὴ 6 Αὐγούστου 2023
Με το Χριστο ἄγγελοι, διχως Αὐτον δαιμονες


«Καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, 
τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς» 
(Ματθ. 17,2)


Κάθε μέρα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ­κλησία μας ἑορτάζει ἁγίους, πνευματικὰ ἀ­στέρια· τὸν ἅγιο Δημήτριο, τὸν ἅγιο Νικόλαο κ.λπ.. Σήμερα ὅμως ἑορτάζει ὁ ἥλιος, ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὁ Θεός. Τὸ πιστεύεις; εἶσαι Χριστιανός· δὲν τὸ πιστεύεις; δὲν εἶσαι Χριστιανός.
Γιὰ τὸ ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ Θεὸς ὑπάρχουν ἀποδείξεις πολλές. Μία ἀπὸ αὐτὲς εἶνε καὶ τὰ θαύματά του, τὰ ἀ­μέ­τρητα, ποὺ εἶνε τεσσάρων εἰ­δῶν· θαύματα στὴ φύσι, στοὺς ἀνθρώπους, στοὺς δαίμονες, καὶ στὸν Ἑαυτό του.
• Θαύματα στὴ φύσι· ἔκανε τὸ νερὸ κρασί, πρόσταξε τὸν ἄνεμο καὶ τὴ θάλασσα καὶ ἔγινε γαλήνη, πολλαπλασίασε τὰ ψωμιὰ καὶ χόρτασαν χιλιάδες, διέταξε τὴ συκιὰ καὶ ξεράθηκε…


• Θαύματα στοὺς ἀνθρώπους· θεράπευσε τὸν παράλυτο καὶ σηκώθηκε, ἔδωσε στὸν τυφλὸ τὸ φῶς του, εἶπε στὸν κουτσὸ καὶ περπά­τησε, καθάρισε τὸ λεπρὸ ἀπὸ τὴ λέπρα, πῆγε καὶ στὰ μνήματα καὶ ἀνέστησε νεκρούς.
• Θαύματα κατὰ τῶν δαιμόνων· ἔδιωξε δαιμόνια μέσα ἀπὸ γυναῖκες, ἄντρες, παιδιά· γι᾽ αὐτὸ οἱ δαίμονες τρέμουν τὸ ὄνομά του.
• Ἔκανε τέλος καὶ θαύματα στὸν Ἑαυτό του, ἐπάνω στὸ σῶμα του· π.χ. ἡ σύλληψίς του τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἡ γέννησί του ἀπὸ τὴν Παναγία, ἡ ἀνάστασί του ἐκ νεκρῶν, ἡ ἀ­νάλη­ψί του στοὺς οὐρανούς. Τέτοιο θαῦμα εἶ­νε καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτή, ἡ Μεταμόρφωσις.

Ὁ Χριστός, ὁ Θεός μας, ἐνανθρώπησε· πῆ­ρε σάρκα ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ παρουσιάστηκε στὴ γῆ. Ὅποιος τὸν ἔβλεπε ἔβλεπε ἕναν πραγματικὸ ἄν­­θρωπο, ποὺ πονοῦσε, πεινοῦσε, διψοῦσε, εἶ­­χε ἀνάγ­κη ἀναπαύσεως καὶ ὕπνου ὅπως ἐ­μεῖς· εἶχε ὅλα τὰ λεγόμενα ἀδιάβλητα πάθη.
Ποιός μποροῦσε βλέποντας τὸ Ναζωραῖο νὰ φανταστῇ ὅτι εἶνε ὁ Θεός; Κι ὅμως· αὐτὸ ἦταν μιὰ οἰκονομία. Τὸ νὰ ἐμφανισθῇ ὁ Θεὸς ὡς ἄν­θρωπος, μάλιστα ὡς ὁ πτωχότερος ὅλων, εἶνε τὸ μεγαλύτερο θαῦμα ποὺ εἶδε ὁ κόσμος. Γιατί ἔγινε αὐτό; δὲν μποροῦσε νὰ ἐμ­φα­­νι­σθῇ ὡς Θεός; Μποροῦσε. Μὰ ποιός θὰ ἄν­τεχε νὰ δῇ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ; Εἶνε ἀδύνατον μάτια ἀνθρώπου νὰ τὸν ἀντικρύσουν ὅ­πως εἶ­νε. Λένε μερικοὶ ἀμφισβητοῦν­τες· –Ποιός εἶ­­δε τὸ Θεό;… Αὐτὸ εἶνε ἀνόητο. Οἱ ἀρχαῖοι εἶ­παν· «Ἐάν τις τὸν ἥλιον ἀναι­δῶς ἐγχειρῇ θε­­άσασθαι, τὴν ὄψιν ἀφαιρεῖται», ὅ­ποιος τολμᾷ ν᾽ ἀντικρύσῃ κατάματα τὸν ἥλιο τυφλώνε­­ται, χάνει τὸ φῶς του (Ξενοφ., Ἀπομν. 4.3.14). Ἀ­φοῦ λοιπόν, ἀνόητε ἄνθρωπε, τὸν ἥλιο δὲν μπορεῖς νὰ δῇς, θέ­λῃς νὰ δῇς τὸ Θεό; ἀφοῦ τὸ δημιούργημα σὲ τυφλώνει, πολὺ περισσότερο ἡ λάμψι τοῦ Δημιουρ­γοῦ του. Καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει, ὅτι ὁ Θε­ὸς ἐμφανίστηκε ὡς ἄνθρωπος, διότι οἱ ἄνθρωποι ἦταν ἀδύνατον νὰ δοῦν τὴν θεία φύσι.
Ἂν ὑποτεθῇ ὅτι ὁ ἥλιος, ποὺ εἶνε τόσο μακριά, ἄφηνε τὴ θέσι του καὶ πλησίαζε τὴ γῆ, ἡ θερμοκρασία θὰ ὑψωνόταν τόσο πολύ, ὥστε ἡ γῆ θὰ γινόταν κάρβουνο. Τί θέλω νὰ πῶ· μὲ τὴν ἐνανθρώπησι τοῦ Θεοῦ Λόγου ἔγινε μέγα θαῦμα· ὄχι ὁ ἥλιος ἀλλὰ ὁ Δημιουργὸς τοῦ ἥλιου κατέβηκε· καὶ δὲν πλησίασε ἁπλῶς ἀλ­λὰ ἄγγιξε, πάτησε πά­νω στὴ γῆ, ἔζησε ἀ­νάμεσα στοὺς ἀνθρώπους· καὶ ὅμως ἡ γῆ δὲν κάηκε! Γιατί; Διότι ὁ Θεὸς ντύ­θηκε σάρκα ἀν­θρώπινη, «ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος» (Φιλ. 2,7)· παρουσιάστηκε μὲ ἐνδυμασία σαρκός.
Αὐτὸ ἔγινε γιὰ λόγους οἰκονομίας. Ἔπρεπε ὅ­μως οἱ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ σωθοῦν, νὰ γνωρίζουν ὄχι μόνο τὴν ἀνθρώπινη ἀλλὰ καὶ τὴν θεία φύσι του. Γιὰ νὰ τοὺς δείξῃ λοιπὸν ὁ Χρι­­στὸς ὅτι εἶνε καὶ Θεός, ἔγινε τὸ σημερινὸ θαῦμα, τὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως. Δὲν ἔδειξε ὅλη τὴ δόξα του, διότι θὰ ἔχαναν μαζὶ μὲ τὰ μάτια καὶ τὴ ζωή τους· ἔδειξε μόνο μιὰ ἀκτῖνα τῆς θεότητός του.

Στὴν Παλαιστίνη, στὴν περιοχὴ τῆς Γαλιλαί­ας, ὑπάρχει τὸ ὄρος Θαβώρ. Ἐκεῖ εἶνε σήμερα κτισμένη μιὰ ἐκ­κλησία τῆς Μεταμορφώσεως ποὺ πανηγυρίζει. Τὴν ἔ­χτισαν Ἕλληνες μὲ δυσκολί­ες· τὸ μέρος ἦ­ταν ἄν­υδρο καὶ κουβαλοῦσαν νερὸ μὲ καμῆλες.
Στὸ Θαβὼρ λοιπὸν ἀνέβηκε ὁ Χριστὸς γιὰ προσευχὴ μὲ τρεῖς μαθητάς του, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη. Κ᾽ ἐκεῖ στὴν κο­ρυφὴ τί ἔ­γινε; Ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, δικαίωμά τους· ἐμεῖς πιστεύουμε. Ἄφησε νὰ φανῇ μία λάμ­ψι τῆς θεότητός του, ὄχι ὅλη ἡ θεότης, ὄχι ὅλος ὁ ἥλιος ἀλ­λὰ μιὰ ἀκτίνα του. Ἔλαμψε τὸ πρόσωπό του σὰν τὸν ἥλιο καὶ «τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς» (ἔ.ἀ. 17,2)· τὰ ἀπέριττα ῥοῦχα του, ποὺ εἶχε ὑφάνει στὸν ἀρ­γαλειὸ ἡ Παναγία, ἄστραψαν καὶ ἔγιναν λευ­κὰ σὰν τὸ φῶς. Τὴν ὥρα ἐκείνη ἐμφανίστηκαν τιμητικῶς ὁλοζώντανοι δίπλα του δύο ἱεροὶ ἄνδρες τῆς παλαι­ᾶς διαθήκης, ὁ Μωυσῆς (ποὺ ἔζησε 1.500 χρόνια πρὸ Χριστοῦ) καὶ ὁ Ἠλίας (ποὺ ἔζησε 800 χρόνια πρὸ Χριστοῦ), καὶ συν­ωμιλοῦσαν μαζί του. Τὴν ἴ­δια ὥρα τοὺς σκέπασε μία νεφέλη φωτεινή, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀ­κούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ οὐρανίου Πατρὸς νὰ λέῃ· «Οὗ­τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐ­δόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17, 5). Καὶ ὁ Πέτρος ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ θέαμα εἶπε· «Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι…» (ἔ.ἀ. 17,4).
Αὐτὸ εἶνε μὲ λίγα λόγια τὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως, ποὺ φανερώνει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Θεὸς ἀληθινός. Μᾶς προσ­φέρει πολλὰ καὶ σημαντικὰ διδάγματα.
Εἶνε ἀλήθεια, εἶνε ἱστορικὸ γεγονός, ὄχι παραμύθι σὰν ἐκεῖνα τῶν ἀρχαίων (ὅπως π.χ. οἱ Μεταμορφώσεις τοῦ λατίνου Ὀβιδίου)· ὄντως ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ κατέβηκε πραγματικὰ στὴ γῆ, φόρεσε σάρκα ἀνθρωπίνη, περπάτησε ἀνάμεσά μας, καὶ μεταμορφώθηκε στὸ Θαβώρ.
Ἀλλὰ τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶνε καὶ προφητικό· τί προφητεύει; Ὅπως ὁ Χριστὸς σήμερα μεταμορ­φώθηκε, ἔτσι καὶ ὁ Χριστιανός, αὐτὸς ποὺ πιστεύει στὸ Χριστὸ καὶ τὸν ἀκολουθεῖ.
• Ὑφίσταται καὶ ὁ πιστὸς μία ἀλλοίωσι, μεταμόρφωσι, πρῶτα στὸ ἱερὸ βάπτισμα. Πῶς νὰ σᾶς τὸ ἐκ­φράσω; Ἐὰν σᾶς πῶ ὅτι τὸ κάρβουνο γίνεται διαμάντι, ὅτι τὸ κοράκι γίνεται περιστέρι, ὅτι ὁ λύκος γίνεται πρόβατο, θὰ θαυμάσετε· ἀλλὰ στὸ βάπτισμα γίνεται κάτι ἀνώτερο· ὁ ἁ­μαρτωλός, ποὺ πιστεύει στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίζεται, βγαίνοντας ἀπὸ τὴν κολυμ­βήθρα ἀ­στρά­φτει σὰν διαμάντι, λάμπει σὰν ὁ­λόλευκο περιστέρι, ἡμερεύει σὰν ἄκακο ἀρ­νίον.
• Ἄλλη μεταμόρφωσι καὶ θεϊκὴ ἀλλοίωσι δέ­χεται ὁ πιστὸς στὰ μυστήρια τῆς μετανοίας – ἐξ­ομο­λογήσεως καὶ τῆς θείας κοινωνίας. Λυτρώνεται ἀπὸ τὴν ἐνοχὴ τῆς συνειδήσεως, ­ἀ­παλλάσ­σε­ται ἀπὸ τὸ βάρος τῶν πταισμάτων, κα­θαρίζεται ἀπὸ τοὺς ῥύπους τῶν ἀνομιῶν, ἑνώ­νεται μὲ τὸ σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, λαμβάνει Πνεῦμα ἅγιο, φωτίζεται, ὑψώνεται, θεοῦται κατὰ χάριν, γίνεται ἕνας ἄγγελος.
Στὴ Μεταμόρφωσι ἀκοῦμε τὴ φωνὴ τοῦ οὐ­ρανίου Πατρὸς ποὺ κελεύει· «Αὐτοῦ ἀκούετε». Μᾶς καλεῖ νὰ ἀκοῦ­με τὸ Χριστό. Τὸν παραδέχεσαι Θεό; τότε νὰ ὑπακού­ῃς σ᾿ Αὐτόν· ὅ­πως τὸ παιδὶ στὴ μάνα καὶ τὸν πατέρα, ὅπως ὁ μαθη­τὴς στὸ δάσκαλο, ὅπως ὁ στρατιώτης στὸν ἀξιωματικό, ὅπως ὁ ἀσθενὴς στὸ γιατρό.
Ἐμεῖς δυστυχῶς, ἐνῷ σ᾽ αὐτοὺς ὑπακούουμε, ἔχουμε κλείσει τὰ αὐτιὰ στὸ Χριστό. Γι᾽ αὐτὸ ὅ­μως ταλαιπωρούμεθα. Ἂν ὑπακούαμε στὶς ἐν­το­λὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ μάλιστα στὴν κορυφαία ἐντολή, στὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34), ἡ γῆ αὐτὴ θὰ ἦταν παράδεισος, ἐνῷ τώρα ἔγινε κόλασι, ζούγκλα, καὶ ὑπάρχει κίνδυνος μὲ πυρηνικὲς βόμβες ἀπὸ τὰ «μαυροπού­λια» νὰ τὴν καταστρέψουμε ὁλοσχερῶς.
Ὁ ἄνθρωπος κοντὰ στὸ Χριστὸ γίνεται ἀρ­νίον καὶ ἄγγελος, μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστὸ γίνεται θηρίο καὶ δαίμονας. Αὐτὸ τὸ μήνυμα ἐκ­πέμ­πει σήμερα ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος. Ἕνα ἀπὸ τὰ δυό· ἢ θὰ γίνουμε ἄγγελοι ἢ θὰ γίνουμε δαίμονες. Καὶ εἴπαμε ὅτι ἡ γῆ αὐτὴ ἔ­γινε σήμερα κόλασις καὶ χειρότερα ἀπὸ τὴν κόλασι, γιατὶ ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, παραβαί­ν­ουμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου. Πρῶτα σὲ φτωχικὲς καλύβες κατοικοῦ­σαν ἄγγελοι, τώρα σὲ μέγαρα καὶ οὐρανοξύστες κατοικοῦν δαίμονες. Ἂν ἄκουγε ὁ κόσμος τὸ Χριστό, ἡ γῆ αὐτὴ θὰ ἦταν ἕνας μικρὸς παράδεισος.
Λέω «μικρὸς παράδεισος», γιατὶ ἡ ζωὴ δὲν τελειώνει ἐδῶ. Προσδοκοῦμε τὴν αἰώνιο ζωή. Ἐκεῖ εἶνε ὁ αἰώνιος παράδεισός μας. Οἱ πα­λαιοὶ εὔχονταν μεταξύ τους «Καλὸν παράδεισο!». Τ᾽ ἀ­κοῦτε τώρα αὐτό; Ἐκεῖ πρέ­πει νά ᾽νε τὰ βλέμματά μας. Γιατὶ ἐκεῖ μᾶς περιμένει ἡ ὁριστικὴ μεταμόρφωσις. Καὶ ὁριστικὴ μεταμόρφωσις εἶνε ὅταν «οἱ δίκαιοι», ὅπως εἶπε ὁ Χριστός, «θὰ ἐκλάμψουν σὰν τὸν ἥλιο» (Ματθ. 13,43). Ἐκεῖ καὶ ὁ πιὸ φτωχός, καὶ ὁ ζητιάνος, καὶ ὁ κουρελῆς, ἂν πιστεύῃ στὸ Χριστὸ καὶ εἶνε δίκαιος, θὰ λάμψῃ σὰν τὸν ἥλιο.

Τότε ἐκεῖ, ἀδελφοί μου, τὰ μάτια μας θὰ δοῦν ὡραῖα, θαυμάσια πράγματα. Θὰ δοῦν συγ­γενεῖς καὶ φίλους, γονεῖς καὶ προγόνους, ἁγίους καὶ προφῆτες. Ὅλοι θὰ λάμ­πουν σὰν τὸν ἥλιο. Μὰ παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα, τὸ ὡραιότερο, ποιό θὰ εἶνε; Τὸ ὡραιότερο, ποὺ βλέπον­τάς το θὰ περνᾶνε ἑ­κατὸ χρόνια καὶ θὰ σοῦ φαίνωνται σὰν μιὰ στι­­γμή, θὰ εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτὸς εἶνε ὁ Ἥλιος, αὐτὸς εἶ­νε ἡ Ζωή· αὐτὸς εἶνε ὁ Πατέρας, αὐτὸς ἡ Μάνα, αὐτὸς τὸ Πᾶν· ὅν, παῖδες, ὑμνεῖτε καὶ ὑ­περυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

ἀπὸ τὴν Δευτερολογία
Σήμερα εἶνε η μεγάλη ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως. Καὶ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ας πεῖ: «Θεέ μου, δός μου δύναμι νὰ ἀλλάξω, δός μου δύναμι νὰ κόψω τὰ ἐλαττώματά μου, δῶσε δύναμι νὰ γίνω κ᾽ ἐγὼ ἄνθρωπος χωρὶς ἐλαττώματα, χωρὶς κακία, χωρὶς ὅλη τὴν ἁμαρτία μέσα μου. Μάλιστα! Ἔτσι νὰ παρακαλέσουμε τὸν Θεὸν ὅλοι μας, νὰ λάμψῃ μέσα μας. Ἔχω ἕνα πτωχαδάκι στὴ Φλώρινα, πολὺ πτωχαδάκι, καὶ κάθε πρωί, μόλις βγῇ ὁ ἥλιος, γονατίζει καὶ προσεύχεται στὸ δρόμο μέσα, στὶς πλατεῖες, ὅπου νά ᾿νε Θεέ μου –λέει– δός μου μιὰ ἀκτίνα, δός μου, μιὰ ἀκτίνα ἀπὸ τὸ φῶς σου, μιὰ ἀκτίνα ἀπὸ τὸν ἥλιο σου (ἐννοεῖ τὸν Ἠλία Δάντη). Καὶ μιὰ ἀκτίνα μόνο ἀπὸ τὸν Θεὸ φτάνει νὰ μᾶς κάνῃ εὐτυχεῖς. Ἔτσι, νὰ λάμψῃ μέσ᾿ στὶς καρδιές μας τὸ φῶς τῆς λυτρώσεως, τὸ φῶς τῆς σωτηρίας.

Ξέρετε πολὺ καλὰ ὅτι, ὡς ἐπίσκοπος πενήντα χρόνια ποὺ εἶμαι, φορῶ τὸ ράσο –καὶ πολλοὶ ἀπὸ σᾶς μὲ γνωρίζετε ἀπὸ τὴν Κοζάνη– ὅτι δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα. Εἶμαι πάνω ἀπὸ τὰ κόμματα. Ἀνήκω μόνο στὸν Χριστὸ καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα. Καὶ θέλω νὰ σᾶς πῶ ἐδῶ πέρα ὅτι ἀπὸ ἐμένα εἶσθε ἐλεύθεροι νὰ ἔχετε ὅποιο θέλετε κόμμα. Ἐλεύθεροι ειστε, δὲ σᾶς ἐπηρεάζω, νὰ διαλέξετε ὅποιο κόμμα θέλετε. Ἀλλὰ ἔχω νὰ σᾶς πῶ κάτι: Εγω εἶμαι σὰν τὴν κλώσσα, που μαζευει τα πουλάκια, κι ἄλλα πουλάκια της εἶνε μαῦρα, ἄλλα εἶνε κόκκινα, ἄλλα εἶνε πράσινα, ἄλλα εἶνε γαλάζια, ἄλλα εἶνε – καὶ ὅλα τὰ πουλάκια της τὰ ἀγαπᾶ ἡ κλώσσα, ἔτσι κι ἐγὼ σᾶς ἀγαπῶ. Σᾶς ἀγαπῶ ὅλους, ὁποιοδήποτε κόμμα κι ἂν εἶστε. Ἕνα μόνον ζητῶ ἀπὸ ὅλους νὰ μὴν εἶστε ἄθεοι. Τήν αθεΐα ὅπου βρίσκεται τὴν καταδιώκω, εἴτε στὰ ἀνάκτορα, εἴτε στὶς καλύβες, εἴτε στοὺς πλουσίους, εἴτε στοὺς φτωχούς. Ἕνα μόνο ζητῶ από εσᾶς. Νὰ προσέξετε, νὰ μὴ χωρίζεστε μὲ τὰ κόμματα. Τὰ κόμματα χωρίζουν & κόμματα διαλύουν. Ἐὰν δὲν ἦταν χωρισμένη ἡ Ἑλλάς, τὸ ᾿22, θὰ ἤμεθα στὴν Ἄγκυρα καὶ στὴν Ἁγιὰ Σοφιά. Τὰ κόμματα μᾶς κατέστρεψαν. Νὰ μὴν εἶστε, λοιπόν, χωρισμένοι. Τὰ κόμματα χωρίζουν, ὁ Χριστὸς ἑνώνει. Κοντὰ στὸν Χριστὸ νὰ εἶστε ὅλοι, ανδρες, μικροί, μεγάλοι, ἀγαπημένοι, ἐνωμένοι ὡς Πόντιοι εἰλικρινεῖς, γιὰ νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τοῦ ἐπισκόπου, τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ προπαντῶς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Ὅλοι μαζί, μιὰ ψυχή, μιὰ καρδιά, τὸν σταυρό σας κανονικά, κανονικά, κανονικά.
Ἡνωμένοι, ἀγαπημένοι, ἡνωμένοι ὡς Πόντιοι εἰλικρινεῖς, γνήσιοι Χριστιανοὶ καὶ Ἕλληνες εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀγαπημένοι. Νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία – εὐλογῶ ἐγὼ ὁ γέρων ἐπίσκοπος, εὐλογῶ τὸ χωριό σας, εὐλογῶ τὸν πρόεδρό σας, εὐλογῶ τοῦς δασκάλους σας, εὐλογῶ τὰ παιδιά, εὐλογῶ τὰ χωράφια σας, τὰ ζῷα σας, τοὺς πάντας. Εὐλογῶ καὶ εὔχομαι ὁ Θεός, νὰ ζῆτε πάντα ἀγαπημένοι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Μεταμορφώσεως Ἀρδάσσης – Ἑορδαίας τὴν Τετάρτη 6-8-1986 πρωί, μὲ νέο τώρα τίτλο. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 4-7-2023.

Ἐάν δέν ὑπομείνετε πειρασμό, δέν θά τελειοποιηθεῖτε


Μαθαίνω ὅτι σᾶς βρῆκε κάποιος πειρασμὸς καὶ τρομάξατε σὰν τὰ μωρά. 
Αλλοίμονο ἂν τόσο γρήγορα τρομάζετε καὶ ἀπελπίζεστε. 
Ἐὰν δὲν ὑπομείνετε πειρασμό, δὲν θὰ τελειοποιηθεῖτε. 
Θὰ κάνετε ὑπομονή, ἀκόμη καὶ ἂν σᾶς κτυποῦν. 
Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σας. 
Κάθε μέρα ψάλλετε «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεὸς» καὶ ὅμως φαίνεται ὅτι δὲν τὸ καλοκατανοεῖτε. 
Θὰ ἤθελα μία φορὰ νὰ τὸ διαβάσετε καλὰ καὶ σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι θὰ εἰρηνεύσει ἡ καρδιά σας.

Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης
(Έπιστολη 6η Αθήνα, 14 Μαρτίου 1905. Από το βιβλίο: Γράμματα από έναν Άγιο - Εκδόσεις Άθως σελ. 43)

Η δαιμονική τελεσιουργία ως «λειτουργία προσώπου»


«Encounter». Έργο του Maurits Cornelis Escher.

Απ’ ότι μέχρι τώρα σημειώσαμε, προκύπτει ότι στα «κρύφια και άδηλα» της υπαρξιακής λειτουργίας του ανθρώπου ανήκει και το μεθοδικά ωργανωμένο και συγκροτημένο κέντρο δαιμονικής παρουσίας και δράσεως. Ο δαιμονισμός, που έχει τελέσει κρυφό γάμο με την «πεπτωκυΐαν» ανθρώπινη φύση, αναπαύεται μυστικά και λαθραία στην κλίνη της ανθρώπινης συνειδήσεως για να συνεργεί άνετα, κάτω από τους προστατευτικούς πέπλους της κλίνης αυτής, στη σύλληψη, κυοφορία και τον τοκετό της αμαρτίας, ως τοκετό εγκλήματος και θανάτου!

Ο απ. Ιάκωβος μάς δίνει μια αφάνταστα εκφραστική αλλά και δυναμική εικόνα του τοκετού του εγκλήματος που χαρακτηρίζεται ως αμαρτία και τελικά ως θάνατος! «Η επιθυμία συλλαβούσα τίκτει αμαρτίαν, η δε αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει θάνατον» (I, 15).

Κάθε αμαρτία είναι ένας τοκετός! Όσο απλή και «μικρή» κι αν είναι η αμαρτία, είναι, κατά την πατερική λογική, ένας τοκετός. Γιατί η αμαρτία είναι προϊόν «συνδυασμού» δαιμονικού (ή «εμπαθούς») λογισμού και διαθέσεως καρδιακής που καταλήγει στην «συγκατάθεση» της ψυχής στην εκτέλεση της αμαρτίας. Χωρίς τη συγκατάθεση αυτή η αμαρτία δεν σαρκώνεται. Όταν δηλ. ο συνδυασμός αυτός είναι συνομιλία «κατά πάθος» («νεύσις ενήδονος της ψυχής προς το οφθέν γινομένη»), τότε η αμαρτία είναι προϊόν συλλήψεως και κυήσεως, αυθεντικός τοκετός!

Ο τοκετός αυτός είναι πάντοτε ένα δαιμονικό μυστήριο! Μια μείξη που έχει τη νοηματική μορφή μιας «τελεσιουργίας»! Μιας «τελεσιουργίας» που πραγματώνεται στη λειτουργικότητα του δαιμονικού προσώπου!

Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρώπινος δαιμονισμός δεν είναι, πολλές φορές, μόνο μια ροπή προς την αμαρτία ή απλώς μια πονηρή διάθεση, αλλά ένα οργανωμένο και συγκροτημένο κέντρο λειτουργίας, δηλ, ένα «πρόσωπο»! Ο γάμος του δαιμονικού λογισμού με την ανθρώπινη συνείδηση τελεσιουργείται σαν ένα μυστήριο στο οποίο μετέχουν όλες οι δυνάμεις και αδυναμίες του ανθρώπινου προσώπου. Μ’ αυτό τον τρόπο, όπως γράφει και ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο άνθρωπος «ασυναισθηήτως εξισούται με τον διάβολον» και «βαθμιαίως διαβο-λοποιείται, μεταβάλλεται βαθμιαίως εις διαβολάνθρωπον».

Η εμπειρική αυτή γνώση ενός αγίου ανθρώπου είναι μια σύγχρονη επανάληψη των ομοίων εμπειριών των νηπτικών γενικώς πατέρων της Εκκλησίας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνουν, όχι μόνο προ της πτώσεως «οι δαίμονες εις τα βάθη της καρδίας εμφωλεύουσι» αλλά και μετά το Βάπτισμα «διά των της καρδίας μερών διατρέχουσιν εις τα πάθη της αμαρτίας». Αυτό σημαίνει ότι πράγματι οι επί μέρους λειτουργίες του ανθρώπινου προσώπου δαιμονοποιούνται ή δαιμονοκρατούνται με τέτοιο τρόπο ώστε το ανθρώπινο πρόσωπο να δρα, κατά την εκτέλεση της αμαρτίας, σαν ένα «δαιμονικό πρόσωπο»!

Ο Μάξιμος ο ομολογητής θέλει να είναι λεπτομερέστερος στην περιγραφή αυτής της δαιμονοποιήσεως του ανθρώπινου προσώπου και επιχειρεί μια διαγραμματική παρουσίαση της διεισδύσεως και πορείας της δαιμονικής δυναμικής μέσα στους λειτουργικούς χώρους του προσώπου αυτού. «Εκ των υποκειμένων τη ψυχή παθών, λαμβάνουσι οι δαίμονες τας αφορμάς του κινείν εν ημίν τους εμπαθείς λογισμούς· είτα διά τούτων πολεμούντες τον νουν εκβιάζονται αυτόν εις συγκατάθεσιν ελθείν της

Αμαρτίας· ηττηθέντος δε αυτού, άγουσιν εις την κατά διάνοιαν αμαρτίαν και, ταύτης αποτελεσθείσης, φέρουσιν αυτόν λοιπόν αιχμάλωτον εις την πραξιν μετά δε ταύτης λοίπον οι την ψυχήν διά των λογισμών ερημώσαντες, συν αυτοίς υποχωρούσιν, μένει δε μόνον εν τω νω το είδωλον της αμαρτίας».

Στην περιγραφή αυτή της δαιμονικής επιδράσεως στο ανθρώπινο πρόσωπο βεβαιώνεται η δαιμονοποίηση όλων των λειτουργιών του προσώπου αυτού. Ο νους, οι αισθήσεις, η βούληση και όλα τα άλλα ψυχοδυναμικά στοιχεία του ανθρώπινου προσώπου υποτάσσονται σ’ ένα κέντρο «εντολής» (;) που ενοποιεί τη λειτουργικότητά τους σε μια «προσωπική» έκφραση. Έτσι πράγματι, σε πολλές περιπτώσεις, ο άνθρωπος ενεργεί σαν διάβολος. Η υπαρξιακή του λειτουργικότητα γίνεται δαιμονική μαρτυρία ακόμη (αν θέλετε) και στην περίπτωση που ενδέχεται, κατά τα άλλα, να είναι ταγμένος στο χώρο μιας προσπάθειας πνευματικής.

Αλήθεια! Η γοητεία του δαιμονισμού πάνω στο ανθρώπινο πρόσωπο είναι περισσότερο πραγματική, απ’ ότι νομίζουμε και αφάνταστα υποβλητική, απ’ ότι μπορούμε να καταλάβουμε και να παραδεχθούμε! Μπορεί λ.χ. να είσαι μαθητής του Ιησού και να διαλέγεσαι μαζί Του, με λόγια θερμής και δυναμικής αφοσιώσεως σ’ Αυτόν και Εκείνος να βλέπει στο πρόσωπό σου το πρόσωπο του σατανά…! Δεν το πιστεύετε;

Ας προχωρήσουμε για να… βεβαιωθείτε…!

Ι. Κορναράκη, «Η Θεία Λειτουργία της υπάρξεως», εκδ. Αφών Κυριακίδη, σ. 35-38.


ΠΟΙΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ & ΠΑΠΑ, Σ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ (ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ & ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ, ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ

ΠΟΙΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑ
ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΠΑΠΑ
(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνουτου 1971)

«…Τελειώνω με το σύνθημα του Απόστολου Παύλου· «Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Προσέξετε τι λέει ο Απόστολος Παύλος; Εάν κανείς λέει πράγματα τα οποία είναι αντίθετα από την Ιερά Παράδοσι της Εκκλησίας, τότε αυτός, «ει τις»· όποιος νάναι. Μπορεί να είναι λαϊκός, αυτός που ζητάει, να βάλει δυναμίτη και να ανατρέψει την Εκκλησία του Χριστού· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· “ανάθεμα». Αν ακόμα υποθέσουμε ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας.

Αγαπητοί. Πρέπει να ομολογήσουμε μια πικρά αλήθεια. Ότι όσοι είναι ορθόδοξοι, μέσα εις το έθνος μας και προσπαθούν και αγωνίζονται να κρατήσουν την Oρθοδοξία είναι ολίγοι, πολύ ολίγοι. Το ρεύμα το μεγάλο, το απέραντο ρεύμα είναι εκείνοι οι οποίοι σιγά-σιγά έχουν απομακρυνθεί από την ορθόδοξη πίστη μας. Θα πω ένα λόγο που ποτέ δεν τον είπα. Θα τον πείτε εγωιστικό, θα τον πείτε όπως θέλετε, αλλά σας δίνω μια ζυγαριά. Μια ζυγαριά για ζυγίσετε παπάδες, δεσποτάδες και όλο τον κλήρο και όλους τους θεολόγους. Η ζυγαριά αυτή πια είναι; 

Πιο είναι το γνώρισμα του παπά; Να μαζεύει πρόσφορα, να λειτουργάει, να κάνει ωραίες ακολουθίες; Να κηρύττει χαριτωμένα και να χριστολογεί από τον άμβωνα και να δακρύζουν τα μάτια μερικών δεσποιναρίων δια τους στοχαστικούς του λογισμούς; Πιο είναι το γνώρισμα του παπά, του δεσπότη σε αυτά τα δύσκολα χρόνια; 

Το γνώρισμα του δεσπότη και παπά είναι η μαχητικότης. Είναι η παρρησία. Είναι εκείνο που είπε ο Απόστολος Παύλος, ότι· «οι θέλοντες ευσεβώς ζειν διωχθήσονται». Όσοι διώκονται. Εάν δείτε παπά, αν δείτε θεολόγο, αν δείτε μητροπολίτη, αρχιεπίσκοπο που δεν διώκεται, αλλά απολαμβάνει της αγάπης και εκτιμήσεως όλων(*) είναι εκείνο που είπε ο Χριστός· «όταν είπωσι πάντες οι άνθρωποι εύγε-ευγε». Να ξέρετε πολύ καλά ότι αυτός δεν βαδίζει καλώς. Ή εάν είναι ορθόδοξος, δεν θέλει να αντιμετωπίσει το ρεύμα, τη χιονοστοιβάδα αυτή η οποία κατέρχεται για να διαλύσει τον κόσμο. 

Ο παπάς ο ορθόδοξος πάει κόντρα με τα ρεύματα. Ο Μέγας Αθανάσιος ολίγος, ένας ήτο, αλλά κράτησε ως Άτλας ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Μάρκος ο Ευγενικός ένας ήτο, αλλά κράτησε στα χέρια του την πίστη ολόκληρη, ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Ιερός Φώτιος. Τα ίδια. Ολίγοι είναι. Αλλά δεν νικάει κανείς με τα νούμερα. Νικάει με την πίστη. Γιατί όσα αξίζει ένας πιστός παπάς, όσο αξίζει ένας πιστός επίσκοπος, όσο αξίζει ένας πιστός αρχιεπίσκοπος. Όσο αξίζει ένας λαϊκός ή μια γυναίκα, δεν αξίζει ολόκληρος ο ντουνιάς.

Λοιπόν, μη πτοούμεθα. Διότι γίνεται αυτή η προδοσία δεξιά και αριστερά. Ένα μόνο σας λέγω· Μην μου λέτε· ότι αυτός είναι καλός, αυτός είναι θεολόγος σπουδαίος, αυτός κάνει διαλεκτική. Αυτός άνοιξε Ακαδημία του Πλάτωνος. Αν το ακούσεις· Θαύμα. Θαύμα! Μέτρησε τον· μέτρησε τον αν έχει μια σπίθα από τον Μάρκο τον Ευγενικό. Μετρήσε τον αν έχει μια σπίθα από τον Ιερό Φώτιο. Μετρήσετε τον αν έχει μια σπίθα από Κυρουλάριο. Μέτρησέ τον αν έχει μια σπίθα από τον Παπουλάκο· αγράμματος αυτός στάθηκε απέναντι ολόκληρου του κόσμου. Το λέγω· Έχω επίγνωση της θέσεως μου ως Έλληνος Επισκόπου, έχοντας τεραστίας ευθύνας. Έχοντας επίγνωση ότι τα πάντα είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε.· τολμώ, ίσως τελευταία φορά από του βήματος τούτου να πω: Όσοι αγαπάτε το Χριστό, όσοι αγαπάτε την Εκκλησία, η Παναγιά, μαζί μας, μαζί με όλους εκείνους που αγωνίζονται για την Εκκλησία. Όσοι είναι με τον διάβολο, να κάτσουν κάτω. Να κλείσουν τα στόματα τους, διότι διάβολος είναι η δειλία των, διάβολος είναι η διαλεκτικότητά των, διάβολος είναι τα επιχειρήματα τους, που ζητούν να ψυχράνουν μια χούφτα ανθρώπων οι οποίοι βασανίζονται και τυρρανιούνται και διώκονται για την πίστη του Χριστού μας.

Εμείς έχουμε ανέκαθεν ως σύνθημα τον όρκο των εφήβων των Αθηνών. Τα παλικάρια της αρχαίας Ελλάδος, επάνω στην Ακρόπολη ορκιζόταν και λέγανε: »Η μόνος ή μετʼ άλλων, τα όσια και ιερά υπερασπιώ». Και εγώ μικρός στρατιώτης, το δηλώνω παρρησία ότι· Ή μόνος ή μετʼ άλλων τα όσια και τα ιερά της πίστεως θα τα υπερασπίσω μέχρι τελευταίας ρανήδος του αίματος μου. 

Εσείς αντί χειροκροτημάτων ματαίως, τα οποία ουδέν λέγουν, αντί επαίνων – να προσευχηθείτε πολύ, γιατί οι ορθόδοξοι έμειναν ολίγοι και η μάχη εκτραχύνεται και θα βρεθούμε προ νέων γεγονότων, όχι μόνο στην μικρά μας Ελλάδα, όπου τέλος πάντων κρατιέται ακόμα η ιδέα της ορθοδοξίας, αλλά εις όλα τα πλάτη και τα μήκη ο Εωσφόρος έχει εκστρατεύσει και λυσσάει για να ξεριζώσει μέσα από τα βάθη των ανθρώπων την Ορθόδοξο Πίστη. 

Δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν ξέρω τι διωγμούς θα υποστώμεν. Δεν ξέρω σε πιο Άγιον Όρος θα καταφύγουμε. Δεν ξέρω τι θα υποστούν οι επίσκοποι οι οποίοι έκοψαν το μνημόσυνο του [πατριάρχου] Αθηναγόρα και άλλοι κληρικοί οι οποίοι είναι γύρω μας. Δεν ξέρω τι θα γίνει, ένα γνωρίζω· Ότι και αν γίνει, ότι και αν συμβεί και τα άστρα να πέσουν και οι ποταμοί να ξηρανθούν και άνω κάτω να γίνει ο κόσμος, ένα γνωρίζω, το πιστεύω ακραδάντως ότι στο τέλος θα νικήσει η Ορθοδοξία.

Ο λόγος μου απόψε ηδύνατο να γίνει οξύτερος. Σας μίλησα από περιοπής. Όταν φτάσει η στιγμή του αγώνος τότε και εμείς έχουμε το σχέδιο μας και πας πιστός, και εσείς όλοι στον αγώνα. Είστε εδώ τρεις χιλιάδες. Αυτά τα οποία σας είπα, να τα σκορπίσετε παντού. Ο ένας να γίνει δύο. Οι δύο, τέσσερις. Οι τέσσερις, οκτώ. Να γίνει κύμα θαλάσσης. Μεγάλο κύμα θαλάσσης. Να ξεπλύνουμε την πατρίδα μας. Εις τρόπον η Ελλάς να γίνει άστρον του ουρανού. Ορθόδοξος τόπος. Παράδεισος ορθοδοξίας. Αμήν.

Όπου ακούετε ορθόδοξο κήρυγμα, όπου υπάρχουν αγωνισταί οι οποίοι διώκονται· το τονίζω· Όποιος δεν διώκεται, δεν είναι γνήσιος. Είναι κάλπικος παράς. Όπου διώκεται επίσκοπος, αρχιμανδρίτης, ηγούμενος, κήρυκας του Ευαγγελίου, κοντά του να είστε. Τους άλλους μακριά. Δεν είναι γνήσια τέκνα της Ορθοδοξίας, υστερούνται της παρρησίας, η οποία είναι το πρώτο προσόν εις τας τοιαύτας κρίσιμους στιγμάς.

(*) Των σιωνιστών και μασώνων, των φαύλων και ανηθίκων. Είδαμε τον σέρβο πατριάρχη Ειρηναίο και τον επίσκοπο Μπούλοβιτς να ανάβουν λυχνίες στη συναγωγή των Εβραίων. Είδαμε και τον πατριάρχη Βαρθολομαίο να τιμάται στην μεγάλη Εβραϊκή συναγωγή της Αμερικής.

Το νεο ΦΙΔΙ του ΦΑΝΑΡΙΟΥ, που ειπε ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ με το FILIOQUE. Ποιος θα καθαιρεσει τον χειροτονουμενο αλλα και τον χειροτονουντα, αλλα και τον κρυπτομενο οπισθεν των δυο;

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ και ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΛΒΑΝΙΑΣ;;;

Ζητω να βρω χριστιανον, ζητω να βρω χριστιανον, ερχομαι μεσα στο Θυσιαστηριο. 


Το νεο ΦΙΔΙ του ΦΑΝΑΡΙΟΥ, που ειπε ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ με το FILIOQUE.
Ποιος θα καθαιρεσει τον χειροτονουμενο αλλα και τον χειροτονουντα, αλλα και τον κρυπτομενο οπισθεν των δυο;


Υπαρχει Ορθοδοξος δεσποτης, παπας, καλογηρος, χριστιανος, να βγαλη κραυγη μεχρι τα αστρα για οσα ασεβη συμβαινουν μεσα στην Αυλη της ποτε Εκκλησιας; Πεθαναν ολοι σε αυτη τη Χωρα; 
Και εμειναν τι; 
Κρεατα περιφερομενα για το κρεοπωλεο ή για τους ταφους; 
Που εισαι, αθανατε Μηνιατη, να φωναξεις με ολη τη δυναμι των πνευμονων σου;
Ζητω να βρω χριστιανον, ζητω να βρω χριστιανον, ερχομαι μεσα στο Θυσιαστηριο. 
Εδώ ελπίζω πως θα βρω τον χριστιανό που ζητώ. 
Ανάμεσα σε τόσους αρχιερείς και ιερείς, σε τόσους ιερωμένους και μοναχούς, οι οποίοι είναι το έθνος το άγιον, το βασίλειον ιεράτευμα, οι διάδοχοι των αποστόλων, οι έμψυχες εικόνες του Χριστού, θαρρώ πως θα βρω τον χριστιανό. 
Μάλιστα θα βρω ένα άγιο, ένα ασκητή, ένα θαυματουργό, ένα διδάσκαλο, ένα Ιωάννη Χρυσόστομο ή ένα μεγάλο φωστήρα της Εκκλησίας.

Ζητώ, εξετάζω, σκέπτομαι. 

Μα αλλοίμονο, τί βλέπω; 

Εδώ βλέπω ανθρώπους που στην έπαρση είναι Εωσφόροι, στη φιλαργυρία Ιουδαίοι, στα σαρκικά Επίκουροι, στην αμάθεια ζώα, στην πονηρία δαίμονες.

ομολογία