.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Θέλεις νά κατανυγεῖς;


Φώτιος Μιχαήλ

Οἱ Πατέρες καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἔλεγαν: ἄν θέλεις νά προσευχηθεῖς, στάσου ὄρθιος, στρέψε τό βλέμμα σου πρός τό στῆθος, στήν καρδιά σου, σταύρωσε τά χέρια σου, κλεῖσε τά μάτια σου καί τότε κόλλησε τήν σκέψη σου στό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με». 

Μή βλέπεις τίποτε, Μήν ἀκοῦς τίποτε. «Εἴσελθε εἰς τό ταμιεῖον σου» θά ἔλεγε ὁ Κύριος.

Βρίσκεσαι στόν ναό; Κάνε πάλι τό ἴδιο. Κάθισε ἔτσι καί ἄκουσε τά λόγια τοῦ Κυρίου. Μιλάει γιά τήν Παναγία; Σκέψου τήν Παναγία. Ἄν δέν καταλαβαίνεις αὐτές τίς ἀρχαῖες λέξεις, ἄν δέν καταλαβαίνεις τό κείμενο, ἄκουσες ὅμως «Παναγία» στίς λέξεις τοῦ κειμένου· σκέψου τήν Παναγία. Ἄκουσες «Ἅγιος» σκέψου τόν Ἅγιο, σκέψου τά κατορθώματα τοῦ Ἁγίου, τά μαρτύρια τοῦ Μάρτυρα. Σκέψου τα ὅλα αὐτά. Κάνεις προσευχή τότε. 

Ἀπό τήν στιγμή, ὅμως, πού θά πάει κανείς μέσα στόν ναό, γιά νά βλέπει τόν ψάλτη ἤ νά βλἐπει τόν παππᾶ ἤ νά βλέπει κάτι ἄλλο, ἄς μοῦ ἐπιτρέψει, δέν θά προσεύχεται. Ὅσο καί ἄν φύγει εὐχαριστημένος, δέν θά ἔχει προσευχηθεῖ. Θά εὐχαριστηθεῖ, ναί. 

Θέλεις νά κατανυγεῖς; Πήγαινε στό στασίδι σου, κάθισε μόνος σου στό μισοσκόταδο μέ τό καντηλάκι -ὄχι τἀ ἠλεκτρικά, ὄχι τά φῶτα- μέ τό καντηλάκι αὐτό χαμηλωμένο, πολύ χαμηλωμένο. 

Βλέπετε, ὅτι ἀπό τήν στιγμή πού ἀπομακρύνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν προσευχή, φτιάχνει ἀνάλογα καί τούς ναούς του. Μέ πολύ φωτισμό, ἀνακατεμένοι οἱ ἄνδρες μέ τίς γυναῖκες, ἕνα μπέρδεμα , ἕνα ἀνακάτωμα. 

ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ 
Β΄τόμος, σελ. 110-111
Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος»
Ματαμόρφωσις Χαλκιδικῆς

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ