Χαῖρε Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία
ὁ Κύριος μετὰ σου,
χαῖρε ἡ τὸν ἀσπασμὸν τοῦ Ἀγγέλου δεξαμένη,
χαῖρε ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι Μήτηρ Θεοῦ.
Σὺ εἶ, θεογεννήτρια, τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον.
Σὺ εἶ, θεομῆτορ, ἡ τροφὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Σὺ εἶ, Ἀειπάρθενος Κόρη, ἡ εὐφροσύνη πασῶν τῶν γενεῶν.
Σὺ εἶ, Παρθενομῆτορ, ἡ πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν.
Σὺ εἶ, ἀπειρόγαμος μήτηρ, ἡ διάδοχος τροφὴ τοῦ μάννα.
Σὺ εἶ, ἄγαμος νύμφη, ἡ διάκονος τῆς τροφῆς τῆς ἁγίας.
Σὺ εἶ, ζωοτόκος, ἡ ἔμψυχος τράπεζα ἡ τὸν ἄρτον ζωῆς χωρήσασα.
Σὺ εἶ, καλλιτόκος, ἡ ἀκένωτος πηγή, ἡ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν ἀναβλύσασα.
Σὺ εἶ, μητροπάρθενε, ἡ ἀνήροτος χώρα ἡ τὸν θεῖον βλαστήσασα στάχυν.
Σὺ εἶ, πανάμωμος νύμφη, τὸ ἡδύπνοον κρίνον τὸ πιστοὺς εὐωδιάζον.
Σὺ εἶ, πανακήρατος κόρη, τὸ σκῆπτρον τῆς Ὀρθοδοξίας.
Σὺ εἶ, ἁγνὴ Παρθένε, ὁ πύργος ὁ ἀσάλευτος τῆς Ἐκκλησίας.
Σὺ εἶ, τοῦ κόσμου δέσποινα, ὄχημα τὸ Πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβειμ.
Σὺ εἶ, τῶν Ἀγγέλων βασίλισσα, τὸ πανάριστον οἴκημα τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφείμ.
Σὺ εἶ, Παρθένε θεόνυμφε, τὸ ἔμψυχον παλάτιον τοῦ παμβασιλέως.
Σὺ εἶ Ἀνύμφευτε νύμφη, τὸ χωρίον τὸ εὐρύχωρον τοῦ ἀχώρητου.
Σὺ εἶ, μεγαλοτόκος, ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως γεννήσασα.
Σὺ εἶ, Θεοκυῆτορ, ἡ τὸν ἀχώρητον ἐν γαστρὶ χωρήσασα.
Σὺ εἶ, Ἄχραντε Παρθένε, ὁ ναὸς ὁ ἀκατάλυτος.
Σὺ εἶ, ἀπειρολεχὴς νύμφη, ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ ὁ ἔμψυχος.
Σὺ εἶ, Πάνσεμνε Κόρη, οὐρανοῦ καὶ γῆς ἰσόῤῥοπον οἴκημα.
Σὺ εἶ, Παναγία Παρθένε, τῆς ἀχώρητου φύσεως χωρίον εὐρύχωρον.
Σὺ εἶ, ἀμίαντος Κόρη, ὁ φαεινὸς ὄρθρος ὁ τὸν ἥλιον φέρων τῆς δικαιοσύνης.
Σὺ εἶ, εὐλογημένη Παρθένε, τοῦ φωτὸς τὸ οἰκητήριον, ἐξ οὗ τὸ φῶς τῷ κόσμῳ ἐξανέτειλεν.
Σὺ εἶ, πάναγνε, νύμφη, ἡ αὐγὴ τῆς μυστικῆς ἡμέρας.
Σὺ εἶ, ἄσπιλε κόρη, ἡ ἀκτὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.
Σὺ εἶ, ἀμόλυντε Παρθένε, ἡ του Χριστοῦ κατὰ σάρκα Μήτηρ.
Σὺ εἶ, ἄφθορος κόρη, ἡ ἀληθῶς καὶ κυρίως τὸν Θεὸν Λόγον σεσαρκωμένον τεκοῦσα.
Σὺ εἶ, Ἁγία Παρθένε, ἡ τὸν Θεὸν Λόγον ὡς βρέφος ἐν ὠλέναις βαστάσασα.
Σὺ εἶ, Πανάχραντε Δέσποινα, ἡ τὸν τροφέα τῶν ὅλων ὡς μήτηρ θηλάσασα.
Σὺ εἶ, σεπτὸν κειμήλιον τῆς Οἰκουμένης ἁπάσης.
Σὺ εἶ, ὁ τόμος ἐν ᾧ θείῳ δακτύλῳ ὁ λόγος τοῦ Πατρὸς ἐγγέγραπται.
Σὺ εἶ, δοχεῖον οὐρανίου ευφροσύνης.
Σὺ εἶ, ὁδηγὸς τῶν πιστῶν σωφροσύνης.
Σὺ εἶ, λειμὼν ευωδίας.
Σὺ εἶ, παράδεισος ἀφθαρσίας.
Σὺ εἶ, ἡ κλεὶς τῆς τῶν Οὐρανῶν βασιλείας.
Σὺ εἶ, ἡ ὁλκὰς τῶν δεομένων σωτηρίας.
Σὺ εἶ, προνοίας Θεοῦ ταμεῖον. Σὺ εἶ, σοφίας Θεοῦ δοχεῖον.
Σὺ εἶ, φωτὸς ἔνδυμα.
Σὺ εἶ, ἀρετῆς εφέστιων.
Σὺ εἶ, παρθένων τὸ καύχημα.
Σὺ εἶ, μητέρων ἀγλάϊσμα.
Σὺ εἶ, ἁγνείας θησαύρισμα.
Σὺ εἶ, παρθενίας ὠράϊσμα.
Σὺ εἶ, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας.
Σὺ εἶ, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας.
Σὺ εἶ, ἡ στῦλος τῆς παρθενίας.
Σὺ εἶ, ἡ πύλη τῆς σωτηρίας.
Σὺ εἶ, ὁ ἀρχηγὸς νοητῆς ἀναπλάσεως.
Σὺ εἶ, ὁ χορηγὸς θεϊκὴς ἀγαθότητος.
Σὺ εἶ, στεῤῥὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα.
Σὺ εἶ, λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα.
Σὺ εἶ, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα.
Σὺ εἶ, τῶν ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.
Σὺ εἶ, πρεσβείας δεκτὸν θυμίαμα.
Σὺ εἶ, τοῦ κόσμου παντὸς ἐξίλασμα.
Σὺ εἶ, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς ευδοκία.
Σὺ εἶ, θνητῶν πρὸς Θεὸν παῤῥησία.
Σε τὴν ἀειπάρθενον Θεοτόκον ἥ του Θεοῦ ἀγαθότης προώρισε γενέσθαι μητέρα τῆς σωτηρίας.
Σε πρὸ αἰώνων οἱ προφῆται ὡς Παρθένον καὶ Νύμφην Θεοῦ προεκήρυξαν.
Σὺ εἶ, ἡ ὁλόφωτος νεφέλη ἡ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ σκέπουσα.
Σὺ εἶ, ἡ πύρινος στήλη, ἡ τὸν νέον Ἰσραὴλ φωταγωγοῦσα.
Σὺ εἶ, ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου, ἣν τὸ θεῖον ἐπεσκίασε.
Σὺ εἶ, ἡ κιβωτὸς τῆς Διαθήκης ἐν ᾗ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ διέμεινεν.
Σὺ εἶ, ῥάβδος τοῦ Ἀαρὼν ἡ τὸ ἄνθος, τὸν Χριστόν, βλαστήσασα.
Σὺ εἶ, ἡ στάμνος ἡ τὸ οὐράνιον μάννα χωρήσασα.
Σὺ εἶ, ἡ κλῖμαξ τοῦ Ἰακὼβ δι΄ ἧς κατέβη ὁ Θεός.
Σὺ εἶ, ὁ πόκος ὁ ἔνδροσος, ὃν Γεδεὼν προεθεάσατο.
Σὺ εἶ, τὸ ὄρος τὸ ἀλατόμητον ἐξ οὗ ἀῤῥήτως ὁ ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη λίθος Χριστός.
Σὺ εἶ, ἡ θάλασσα ἡ ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν.
Σε ὁ Ἡσαΐας, προκατήγγειλε παρθένον καὶ μητέρα τοῦ Ἐμμανουήλ.
Σὲ ὁ Ἰεζεκιὴλ προαναφώνει τὴν πύλην τὴν κεκλεισμένην δι΄ ἧς εἰσελεύσεται ὁ Θεός.
Σὺ εἶ, ἡ λαβὶς ἡ μυστικὴ ἡ συλλαβοῦσα τὸν ἄνθρακα Χριστόν.
Σὺ εἶ, θεόνυμφε κόρη, ἡ ἀνύμφευτος νύμφη ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεό.
Αγίου Νεκταρίου
