Ιεροσολύμων Θεόφιλος: Όσοι παραμένουν σε κοινωνία μαζί μας, έχουν αναγνωρίσει τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης!

Νά, λοιπόν, ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἐπιβεβαιώνουν ἀρνητικά (καὶ βέβαια πρὸς τὸ συμφέρον τους) τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ οἱ ποικίλων ἀποχρώσεων ἀντι-Οἰκουμενιστὲς διαστρέφουν! Δηλαδή, τὸ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος», λέγοντας ὅτι ὅσοι κοινωνοῦν μαζί μας, ἔχουν τὴν ἴδια Πίστη! 

Συνέντευξη – Σοκ

του Πατριάρχη Ιεροσολύμων!

«Τίποτα δεν εμποδίζει Παπικούς και Ορθοδόξους στο δρόμο προς την πλήρη ενότητα»

– Συνέκρινε τον Πάπα με τους Προφήτες!

Ισχυρίζεται πως όλοι αναγνώρισαν τα αποτελέσματα της Συνόδου του Κολυμπαρίου!

Του Μάνου Χατζηγιάννη

“Η μόνη χώρα της οποίας το Σύνταγμα παρέχει ορισμένες εγγυήσεις στην Εκκλησία είναι η Ελλάδα σήμερα. Στον υπόλοιπο κόσμο, διακηρύσσεται η αρχή του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος”.

Αυτήν την σημαντική ειδική αναφορά για την Ελλαδική Εκκλησία, ιδίως αυτήν την περίοδο που συζητούμε για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την αλλαγή του άρθρου 3, έκανε σε συνέντευξή του σε ιταλικό μέσο ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος με αφορμή την παρουσία του στο Βατικανό το προηγούμενο διάστημα.

Η συνέντευξη περιεστράφη κυρίως γύρω από το θέμα της περιουσίας του Πατριαρχείου στο Ισραήλ και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει με τον κ. Θεόφιλο να υποστηρίζει πως έλαβε την στήριξη του ποντίφικα, ο οποίος αναγνωρίζει το υπάρχον status quo στην περιοχή, όμως τα “μαργαριτάρια” βγήκαν από αλλού!

Οι απόψεις του για την ενότητα Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων, αλλά και όσα είπε για την Σύνοδο του Κολυμπαρίου βρίθουν ανακριβειών και παραμένει αναπάντητο ερώτημα αν έγιναν σκόπιμα!

Πριν από λίγες ημέρες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε όλα όσα είπαν Θεόφιλος και Φραγκίσκος και κυρίως την δέσμευση του ποντίφικα για πλήρη ενότητα!

Ευθυγραμμισμένος πλήρως στην γραμμή του Πάπα ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων χωρίς αιδώ απήντησε σε ερώτημα “Τι εμποδίζει τους Καθολικούς και τους Ορθοδόξους στο δρόμοπρος την πλήρη ενότητα;” ως εξής:

“Τίποτα δεν μας εμποδίζει. Θα έλεγα ότι αυτή είναι μια διαδικασία. Στη Ρώμη, μαζί με τον Καρδινάλιο Κόχ και το προσωπικό του από το Ποντιφικό Συμβούλιο για την Προαγωγή της Χριστιανικής Ενότητας, αναγνωρίσαμε ότι είναι αδύνατο να έρθουμε στην πλήρη ενότητα στο σκοτάδι. Αλλά η ίδια η διαδικασία, η κίνηση σε αυτή την πορεία, είναι σημαντική. Πρέπει να κάνουμε ό,τι εξαρτάται από εμάς, τα υπόλοιπα είναι στα χέρια του Κυρίου. Αλλά σήμερα έχουν αλλάξει πολλά σε σχέση με το παρελθόν. Σήμερα έχουμε αμοιβαία κατανόηση και αμοιβαίο σεβασμό. Δεν υπάρχουν διαμάχες, προκαταλήψεις, υποψίες και φανατισμός στις σχέσεις μας”.

Για την ειδική συμβολή μάλιστα που θα μπορούσε να παρέχει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στο θεολογικό διάλογο μεταξύ Ρ/Καθολικών και Ορθοδόξων ο Πατριάρχης Θεόφιλος τόνισε πως όλες οι ομολογίες και οι χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζουν ότι η Ιερουσαλήμ είναι η πηγή της υπεροχής της Εκκλησίας, της Εκκλησίας που γεννήθηκε. “Ήταν από εκεί από όπου η Εκκλησία εξαπλώθηκε σε όλη τη γη. Ακόμη και εκείνοι οι χριστιανοί που τοποθετούν τη Βίβλο στο επίκεντρο των συμφερόντων τους αναγνωρίζουν αμέσως τι ενώνει την Ιερουσαλήμ με τη Βίβλο. Η Εκκλησία της Ιερουσαλήμ μπορεί να προσφέρει αυτό. Τα λόγια των αγίων Ευαγγελιστών Ματθαίου και Λουκά, που μιλούν για το πουλί που συγκεντρώνει τα νεογνά του κάτω από τα φτερά του, ανήκουν στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ”.

Συνεχίζοντας τα περί πλήρους ενότητας ο Πατριάρχης απάντησε σε ερώτημα σχετικά με την δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου ότι η πρακτική του προσηλυτισμού στις σχέσεις μεταξύ των διαφόρων εκκλησιών είναι «αμαρτωλή» και για το κατά πόσο οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί δύνανται να προσφέρουν κάποια πρόοδο προς την πλήρη ενότητα των Χριστιανών.

“Ο Πάπας Φραγκίσκος απολαμβάνει μεγάλο σεβασμό σε όλο τον κόσμο. Ίσως γιατί προσπαθεί να «σπάσει τον κύκλο». Όπως γνωρίζουμε από την Παλαιά Διαθήκη, ακόμη και οι προφήτες αντιστέκονταν και διώκονταν … Και ακριβώς επειδή διέθρεψαν «κλειστούς κύκλους» έτσι ώστε ο λαός να μπορεί να λάβει «δώρα». Προσωπικά, μπορώ να πω ότι όταν συναντηθείτε μαζί του, καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον άνθρωπο είναι δυνατή η αληθινή αμοιβαία κατανόηση, καθώς ο Πάπας Φραγκίσκος πιστεύει σε αυτό που λέει και τι κηρύττει” σχολίασε.

Στη συνέχεια σημείωσε πως η κοινή αποκατάσταση του Σπηλαίου του Παναγίου Τάφου αποτέλεσε μια πραγματική καμπή.

Κατόπιν η συζήτηση περιεστράφη στις σχέσεις του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, την Σύνοδο της Κρήτης και το ρόλο της Ρωσίας και της Ρωσικής Εκκλησίας στη Μέση Ανατολή.

“Το Πατριαρχείο της Μόσχας διαδραμάτισε ιστορικά σημαντικό ρόλο συμπεριλαμβανομένων των Αγίων Τόπων. Όσο για το γεγονός που έλαβε χώρα στην Κρήτη, νομίζω ότι ήταν ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός που έδειξε την ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών και σήμερα υπάρχει μια συνειδητοποίηση αυτής της σημασίας. Σήμερα, οι Ορθόδοξες Εκκλησίες πρέπει να βρουν τη λύση ενός «υπαρξιακού» προβλήματος: δεν λαμβάνουν πλέον εγγυήσεις και συνταγματική υποστήριξη από τα κράτη τους. Η μόνη χώρα της οποίας το Σύνταγμα παρέχει ορισμένες εγγυήσεις στην Εκκλησία είναι η Ελλάδα σήμερα. Στον υπόλοιπο κόσμο, διακηρύσσεται η αρχή του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος. Φυσικά, πολλοί πολιτικοί υπερασπίζονται την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται και αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα. Οι ορθόδοξες εκκλησίες πρέπει να υποστηρίζουν η μία την άλλη, και κατά συνέπεια την ενότητα, που εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της Αγίας & Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης, και έχει αμετάβλητη σημασία. Αυτη η Σύνοδος έδειξε έναν απτό τρόπο ενοποίησης των Εκκλησιών” ανέφερε.

Εντύπωση πάντως προκάλεσε η άποψή του περί των απόντων!

“Τα Πατριαρχεία, που δεν συμμετείχαν, είχαν τους δικούς τους λόγους. Ειλικρινά, νομίζω ότι καθένας από αυτούς είχε τα δικά του εσωτερικά προβλήματα. Ωστόσο, κανείς δεναρνήθηκε να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα της Συνόδου. Διότι ακόμη και εκείνοι που δεν συμμετείχαν σε αυτήν παραμένουν σε πλήρη κοινωνία με όλες τις άλλες Εκκλησίες” ανέφερε λησμονώντας πως δύο Εκκλησίες, της Βουλγαρίας και της Γεωργίας έχουν απορρίψει καθολοκληρίαν ή επιμέρους την Σύνοδο και κειμενά της, καθώς επίσης και ότι και μεμονωμένοι Μητροπολίτες αρνήθηκαν να υπογράψουν συγκεκριμένα κείμενα αυτής.

Σύμφωνα με τον Πατριάρχη Θεόφιλο η Σύνοδος της Κρήτης “μπορεί να ανοίξει το δρόμο για στενότερη συνεργασία μεταξύ των Εκκλησιών. Είναι θέμα χρόνου”.

Κλείνοντας απήντησε και στο ερώτημα κατά πόσο ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε δίκιο όταν συγκάλεσε την Αγία & Μεγάλη Σύνοδο.

“Συχνά στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει ένα πρόβλημα: ποιος ακριβώς θα έπρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία; Και από αυτή την άποψη, η Σύνοδος της Κρήτης έδωσε μια θετική εμπειρία, γιατί τώρα καρποφορούμε τους καρπούς αυτής της πρωτοβουλίας. Δεν ήταν εύκολο για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να αναλάβει την πλήρη ευθύνη, αντιμέτωπη με πολλά πολιτιστικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που είναι εγγενή σε διάφορες εκκλησίες. Αλλά στο τέλος, μετά από πολλά χρόνια, ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε”.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Η εργαλειοθήκη του Οικουμενισμού

Αγαπητοί μου αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω,

Τα τελευταία χρόνια είμαστε δέκτες ή ακροατές νέων ορολογιών, όρων και νεολογισμών.

Νέες λέξεις ή λέξεις με αλλαγμένο νόημα ή νέα ερμηνεία.

Μια λέξη που ακούμε πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό, είναι ο όρος εργαλειοθήκη.

Βέβαια αυτή η λέξη είναι γνωστή παλαιόθεν και δηλώνει ένα κουτί, μια μεγάλη θήκη, που περιέχει ένα σύνολο εργαλείων, τα οποία χρησιμοποιούνται για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Γνωρίζουμε την εργαλειοθήκη του ηλεκτρολόγου, του υδραυλικού κ.ο.κ.

Εργαλειοθήκη όμως σημαίνει και μεταφορικά ένα σύνολο ενεργειών ή μέτρων προς επίτευξη ενός σκοπού. Έχουμε ακουστά την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που είναι ένα σύνολο μέτρων και προτάσεων του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη.

Μια νέα εργαλειοθήκη που έχει εφευρεθεί στις μέρες μας, με πολλά, άλλα στρογγυλευμένα, άλλα αιχμηρά και άλλα κοφτερά εργαλεία, είναι η περίφημη εργαλειοθήκη του οικουμενισμού.

Πριν όμως αναφερθούμε σ’ αυτήν ας δούμε τι είναι αυτός ο περιβόητος οικουμενισμός (χωρίς να θεολογήσουμε και κουράσουμε).

Από πλευράς των Δυτικών (Παπικών και μη) είναι ο δούρειος ίππος, που θα επιτρέψει στη στρατιά των αιρετικών και πλανεμένων, να ηγεμονεύσουν στο παγκόσμιο θρησκευτικό στερέωμα.

Είναι μια πτυχή, μια διάσταση της παγκοσμιοποίησης.

Αυτός ο δούρειος ίππος κατασκευάστηκε κυρίως για το απόρθητο κάστρο της Ορθοδοξίας.

Φύλακές του οι Άγιοι Πατέρες και Ομολογητές, οι εξόριστοι Επίσκοποι που δεινοπάθησαν στην εξορία, οι Μάρτυρες, τα μυρίπνοα άνθη της πίστεως, οι Απόστολοι ανά τους αιώνες, του Θείου λόγου. Κι αυτό το κάστρο έχει γύρω του τάφρο πλατιά και βαθιά. Γεμάτη αίμα. Το αίμα των Αγίων ομολογητών που μέσα του πνίγονται όλοι οι εχθροί της πίστεως, που προσπαθούν να γκρεμίσουν το κάστρο αυτό.

Στις μέρες μας τα πράγματα άλλαξαν κάπως. Βρέθηκαν νέοι Εφιάλτες, νέου Πήλιοι Γούσηδες, νέοι Ανδρόνικοι Δούκες. Έστησαν γεφύρια λεωφόρους, για να περάσει χωρίς κίνδυνο ο εχθρός. Να κατακτήσει το κάστρο. Να συλήσει τον θησαυρό της ορθοδοξίας.

Από πλευράς των Ανατολικών ο οικουμενισμός είναι ένας τρόπος, μια καλή και αγαπητική πράξη με άρωμα ιδιοτέλειας. Μια υπόκλιση στον ισχυρό. Μια ευγενική χειρονομία με ελπίδες

ανταπόδοσης. Μια συμπόρευση στα κελεύσματα του Πάπα και των ισχυρών.

Κατά τον γέροντα Αθανάσιο Μυτιλιναίο ο οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου. Είναι η αίρεση εκείνη που αναγνωρίζει την αλήθεια σε όλες τις αιρέσεις. 

Γι' αυτό και λέγεται παναίρεση (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς).

Τι είναι όμως αίρεση; Σημαίνει επιλογή και προτίμηση ενός μέρους της αλήθειας εις βάρος ολόκληρης της αλήθειας. Της καθολικής αλήθειας. Είναι το αντίθετο της καθολικότητας. Απολυτοποιεί μια πτυχή της βιωματικής βεβαιότητας της Εκκλησίας κι έτσι σχετικοποιεί αναπόφευκτα όλες τις άλλες.

Η Εκκλησία αντέδρασε στις αιρέσεις επισημαίνοντας τα όρια της αλήθειας της, δηλαδή τη βιωματική εμπειρία των πρωτοχριστιανικών χρόνων. Αρχικά αυτό που σήμερα ονομάζουμε δόγμα τότε ονομαζόταν όρος, δηλαδή όριο, σύνορο της αλήθειας.

Τα σημερινά δόγματα είναι οι όροι των Οικουμενικών Συνόδων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας. Οι θεωρητικές εκείνες αποφάσεις που διατυπώνουν τη σωτηριολογική αλήθεια της Εκκλησίας, βάζοντας έτσι ένα όριο ανάμεσα σ’ αυτή την αλήθεια και στην παραφθορά της από την αίρεση.

Αυτό λοιπόν που ονομάζουμε σήμερα δόγμα εμφανίζεται όταν η εμπειρία της εκκλησιαστικής αλήθειας έρχεται να απειλήσει η αίρεση.

Γι' αυτά τα όρια μας μιλάει ο Μέγας Βασίλειος: «παν μεν όριον Πατέρων κεκίνηται, πας δε θεμέλιος και ει τι οχύρωμα δογμάτων διασαλεύεται. Κλονείται δε πάντα και κατασείεται σαθρά τη βάσει επαιωρούμενα» (Μ. Βασιλείου, PG. 32, 212-213).

Και οι Πατέρες δογμάτισαν. Μίλησαν εν Αγίω Πνεύματι και κατανίκησαν τις αιρέσεις.

Σήμερα βέβαια κυριαρχεί η πνευματική σήψη κι έχουν πέσει οι άμυνες και οι πόρτες του κάστρου είναι διάπλατα ανοιχτές. Και δυστυχώς οι φύλακες εκλείπουν. Ή είναι λιγοστοί.

Ο οικουμενισμός έχει στη διάθεσή του τα πιο καλά και λειτουργικά εργαλεία. Εκ δεξιών και εξ αριστερών (δηλ. αν δεν πεισθούμε με το καλό θα μας πείσουν με το κακό για την ωφέλεια της παναίρεσης του οικουμενισμού)

Αυτά τα εργαλεία (κατά την ταπεινή μου γνώμη) παραθέτω εν συντομία παρακάτω.

1. Αγάπη: μας λεν ότι πρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας. Στα πλαίσια αυτής της αγάπης λοιπόν κι επειδή στοχεύουμε στη σωτηρία του, πρέπει να αγαπήσουμε ότι νέο πρεσβεύει και να το ασπασθούμε. Τους αμαρτωλούς τους αγαπάμε. Όχι την αμαρτία. Ούτε επίσημους φορείς ανθρώπων αμαρτωλών που νομιμοποιούν την αμαρτία (σωματεία ομοφυλοφίλων, κόμματα παιδεραστών, αιρετικές οργανώσεις κ.α.). Τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και ιδιαιτέρως τον αγαπάμε διότι είναι εικόνα Θεού. Όχι όμως και ομάδες αμαρτωλών, αιρετικών, πλανεμένων ανθρώπων. Δεν θα νομιμοποιήσουμε την αμαρτία χάριν μιας τέτοιας επίπλαστης αγάπης. Μιας αγάπης αλλότριας απ’ αυτήν που κήρυξε ο Χριστός.

(Μπορούμε ομοίως, αγαπώντας τον ναρκομανή όχι να τον σώσουμε, αλλά να τον μιμηθούμε ή αγαπώντας έναν πάνω από χαράδρα αιωρούμενο, αντί να τον τραβήξουμε να πηδήξουμε κι εμείς μαζί του.)

Στο ευαγγέλιο ο Κύριος μας λέει:

"Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος" (Ματθ. ι΄ 37-39).

Και όπως μας λέει και ο γέροντας Αθανάσιος Μυτιλιναίος δεν θα γίνουμε εμείς φιλανθρωπότεροι του Θεού.

Αντιθέτως προς την αληθή αγάπη, έχουμε και την «εσχηματισμένη», τη φαινομενική και ψευδή αγάπη, τον «αγαπισμό», ο οποίος προωθείται από τις δυνάμεις του σκότους και έχει μόνο την εξωτερική εμφάνιση της αγάπης, λ.χ. ως «αγαπολογία», αλλά οδηγεί στην πνευματική και αιώνια καταστροφή. Ο αγαπισμός αυτός, προωθώντας την επιφανειακή επί γης ειρήνη πολεμά την αλήθεια, με την πρόφαση ότι δήθεν «ο αγώνας υπέρ μιας απολύτου αληθείας, βλάπτει την αγάπη και την ειρήνη».

2. Κατάκριση: όσοι αγωνίζονται κατά των λυμεώνων της πατρόας πίστης, κατηγορούνται ότι κατακρίνουν και ιεροκατακρίνουν. Μας λένε ότι τον αμαρτωλό πρέπει να τον καλύπτουμε. Όμως οι Πατέρες διαφορετικά αντιμετώπισαν τον αμαρτωλό και διαφορετικά τον αιρετικό. Σε όλους αυτούς απαντά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

ΤΟ «ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΕΣΤΙΝ, ΟΥ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ» (P.G. 63, 231-232).

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης είναι κατηγορηματικός: «Είναι εντολή Κυρίου να μη σιωπά κάποιος σε περίσταση που κινδυνεύει η Πίστη. Διότι λέγει "Λάλει και μη σιωπήσης" [Πράξ. 18, 9]. Και "Εάν υποχωρήση δεν ευδοκεί η ψυχή μου σ' αυτόν" [Εβρ. 10,38]. 

Kαί "Αν αυτοί σιωπήσουν, οι λίθοι θα κράξουν" [Λουκ. 19, 40]. Ώστε όταν πρόκειται περί πίστεως, δεν είναι δυνατόν να πη κανείς "Εγώ ποιός είμαι; " και

«Kατά τον καιρό τούτο που διώκεται ο Χριστός μέσω της Εικόνος του, οφείλει κάποιος να αγωνίζεται, όχι μόνον αν είναι υπέρτερος στο αξίωμα και τη γνώση, ομιλώντας και διδάσκοντας τον λόγον της Ορθοδοξίας, αλλά κι αν ακόμη ευρίσκεται σε θέση μαθητού, έχει χρέος να φανερώνει με θάρρος την αλήθεια και να ομιλή με ελευθερία. Δεν είναι λόγος εμού του αμαρτωλού, αλλά του θείου Χρυσοστόμου μαζί με άλλους Πατέρας».

3. Μίσος: Οι υπηρέτες των αιρέσεων υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να τρέφουμε μίσος για τους αιρετικούς, καθ’ ότι ο αντιαιρετικός αγώνας αποπνέει μίσος και φθόνο.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει :

«τω λόγω διώκω ου τον αιρετικόν, αλλά την αίρεσιν, ου τον άνθρωπο αποστρέφομαι αλλά την πλάνην μισώ, και επισπάσασθαι βούλομαι» (PG 50, 701).

Είχε μίσος προς τον άνθρωπο ο Άγιος Νικόλαος όταν χαστούκισε τον Άρειο;

Μίσος διακατείχε τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό όταν σε επιστολή του προς τον επίσκοπο Θεοφάνη χαρακτηρίζει τους αιρετικούς ως "αλιτήριους" και "καθάρματα";

Ήταν άνθρωπος του μίσους ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός όταν καταριόταν τον Πάπα;

Μάλλον αγάπησαν πολύ τον Χριστό, περισσότερο απ’τον άνθρωπο και δεν άντεξαν την προσβολή προς το Πρόσωπό του.

4. Διαστροφή των λόγων των Αγίων Πατέρων:

Διαστρέφουν ή αλλοιώνουν τους λόγους των Αγίων. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ή άρνηση, ότι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε το περιβόητο: “Tον Πάπα να καταράσθε’’. 

Και μάλιστα γίνονται και μελέτες από ακαδημαϊκούς για να υποστηριχτεί το ψεύδος.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι αποδίδεται στον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο η ιδιότητα του Νεστοριανού και Ωριγενιστή και ότι δεν αναγνώριζε την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο.

(Κι αυτό επειδή κάποιοι μεγάλοι νόες ακαδημαϊκοί βολεύτηκαν στο μπέρδεμα κάποιων κειμένων που ανήκουν σε άλλους συγγραφείς με το ίδιο όνομα).

Αν δεν μπορούμε (ή μάλλον δεν τολμάμε φοβούμενοι τον ευσεβή λαό) να αμφισβητήσουμε την αγιότητα κάποιων ανθρώπων που βίωσαν τον Χριστό και μίλησαν εν Πνεύματι Αγίω, τότε αλλοιώνουμε, διαστρέφουμε ή διαγράφουμε τους λόγους τους.

5. Παράφραση εννοιών: δηλ. προσαρμογή λόγων, φράσεων, ρήσεων για την εξυπηρέτηση δικών μας αναγκών. Μας λένε ότι ουδέποτε έγινε συμπροσευχή (αλλάζοντας την έννοια της συμπροσευχής). Γνωρίζουμε ότι συμπροσευχή είναι η από κοινού προσευχή στον ένα και μοναδικό Θεό με τα εξής χαρακτηριστικά: κοινός τόπος, κοινός χρόνος, κοινός σκοπός. Πιστεύει κανείς ότι αυτό δεν έχει γίνει; Κι αν έχει γίνει (καθ’ ότι βρίθει το διαδίκτυο και τα ιστολόγια οικουμενιστικών μητροπόλεων και πατριαρχείων) τότε η συμπροσευχή αυτή έγινε στον ίδιο Θεό;

O άγιος ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ μας λέει ότι «Για να συμπροσευχηθούμε με κάποιον, πρέπει να συμφωνούμε στην πίστη»

Κι αν δεν συμφωνούμε, τότε σύμφωνα με την παράδοση και τους κανόνες της Εκκλησίας αυτό επισύρει ποινή:

Κανών ΞΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων

"Εἴ τις Κληρικός, ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω".

Κανών ΟΑ΄ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις Χριστιανός ἔλαιον ἀπενέγκοι εἰς ἰερόν ἐθνῶν, ἤ εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἤ λύχνους ἅπτοι, ἀφοριζέσθω". 

Κανών ΛΒ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἵρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινες εἰσίν ἀλογίαι μᾶλλον, ἤ εὐλογίαι".

Κανών ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζει αὐτοῖς".

Κανών ΛΓ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι".

Απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε δεν είναι επιτρεπτό ούτε η συνευχή, ούτε η συμπροσευχή, ούτε βέβαια το συλλείτουργο.

Αναρωτιέμαι πόσο κοντά είμαστε στο να νομιμοποιηθούν όλα αυτά απ’ τη στιγμή που βλέπουμε το Εὐαγγέλιο να το εισοδεύουν διαδοχικά και ο ορθόδοξος και ο παπικός κληρικός ή να κοινωνούν διαδοχικά από ορθόδοξους επισκόπους και παπικοί και ορθόδοξοι λαϊκοί ή να ψάλλεται το πολυχρόνιο του Πάπα στον Άγιο Γεώργιο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Και μάλιστα πριν απ’ αυτό του Πατριάρχη. Τελικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι δεύτερος στην τάξη;

6. Ψεύδη: Κι όταν το παραπάνω εργαλείο δεν δουλέψει κάποιοι ιερείς λένε στους ανυποψίαστους ότι οι φωτογραφίες και τα βίντεο δεν είναι αληθινά. Ακόμα κι αν αυτό το υλικό είναι από επίσημα ιστολόγια μητροπόλεων και πατριαρχείων. 

Κι έτσι γίνονται καταπατητές της 9ης εντολής του Κυρίου («Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ»).Και στην θέση της βάζουν το εωσφορικό: «o σκοπός αγιάζει τα μέσα».

7. Απόρριψη των λόγων και της βιοτής των Αγίων μας: Βιώνουμε στις μέρες μας την υποβάθμιση των λόγων των αγίων. Αιωρούνται απόψεις ότι και οι Άγιοι λανθάνουν, ότι άκουσον – άκουσον οι Άγιοί μας οδήγησαν στο σχίσμα, ότι είχαν φθόνο για τους Δυτικούς και πολλά άλλα φληναφήματα. Κι έτσι αναδύεται η μεταπατερική θεολογία που κοντολογίς θα ερμηνεύσει απ’ την αρχή το Ευαγγέλιο εξαιρώντας όλη την παράδοση και τους λόγους των Αγίων. Όπως οι προτεστάντες δηλαδή.

8. Υπακοή στην Αρχή: Επιμένουν ότι πρέπει να υπακούμε στην επισκοπική αρχή, στον πνευματικό μας, στη σύνοδο κ.ο.κ. Ακόμα κι αν αυτό αφορά ανήθικη αμαρτία ή αίρεση;

Η αρχή, ο ποιμένας ποιος είναι. Δεν είναι ο Κύριος ; Αυτό θυμίζει λίγο την Ζηζιούλια θεολογία, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θεμελίωση του ορθοδόξου οικουμενισμού που συμπορεύεται με τον παπικό οικουμενισμό. Εδώ αρχή και τέλος της Ευχαριστίας είναι ο επίσκοπος και όχι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Κι έτσι δημιουργούνται θεολογικά ερείσματα του δυτικόφερτου οικουμενισμού στην Εκκλησία μας. (εδώ θα χαιρόταν ό ιεροεξεταστής του Ντοστογιέφσκι που ήταν έτοιμος να καταδικάσει ξανά τον Χριστό).

9. Δημοκρατία: Κάποιοι υποστηρίζουν ότι βάσει της αρχής της δημοκρατίας αφού η πλειοψηφία ψήφισε (αν κι αυτό δεν έγινε στην Κρήτη) οφείλουμε να το δεχτούμε.

Ποτέ μέχρι τώρα στην ιστορία η ορθή πίστη δεν ήταν χαρακτηριστικό της πλειοψηφίας. 

Κι αλίμονο εάν ήταν αποτέλεσμα δημοκρατίας και πλειοψηφίας η σωτηρία. Το πολίτευμα στην πίστη μας είναι μοναρχία. Κι ο Ένας και απόλυτος μονάρχης ο Κύριός μας.

10. Eνότητα –Σχίσμα: Οι οικουμενιστές ή οι φοβισμένοι χαρακτηρίζουν τους αντιαιρετικούς ως σχισματικούς και ότι εάν επέλθει σχίσμα τότε δεν μας ξεπλένει ούτε το αίμα των μαρτύρων. Ποιων μαρτύρων ρωτώ. Αυτών που μαρτύρησαν για την αλήθεια; Tων ομολογητών της πίστεως; Πιστεύω ότι σχισματικός δεν είναι αυτός που αντιστέκεται στην αίρεση, αλλά αυτός που μας διαιρεί και μας απομακρύνει απ’ την αλήθεια του Κυρίου. 

Άρα ενότητα μακριά απ’ τον Χριστό δεν μπορεί να υπάρξει.

11. Εγωισμός: Υποστηρίζουν ότι δεν κατέχουμε μόνο εμείς την αλήθεια. Θα ήταν μεγάλη έπαρση να νομίζουμε κάτι τέτοιο. Τότε θα έπρεπε να ψέξουμε τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή που μόνος κι έρημος (χωρίς να είναι καν επίσκοπος) απέναντι σε όλη τη Εκκλησιαστική δύναμη της εποχής (που τότε επηρέαζε αρκετά και την πολιτική εξουσία) ύψωσε το λάβαρο του αγώνα και της ακοινωνησίας χωρίς να πτοηθεί. Ήταν εγωιστής ο Άγιος; Ήταν εγωιστές όλοι οι μάρτυρες που μαρτύρησαν εξαιτίας αιρέσεων που σήμερα αναγνωρίζονται ως εκκλησίες;

12. Ακαδημίες και Σεμινάρια: Αρχίζουν και αναφύονται εκκλησιαστικές ακαδημίες ή οργανωμένα σεμινάρια που διδάσκουν τον οικουμενισμό (ως ωφέλιμο). Ενώ ταυτόχρονα σε μητροπόλεις απαγορεύεται σε κυκλάρχες ή κατηχητές να μιλούν για θέματα που άπτονται του οικουμενισμού με τη φοβία ότι θα βλάψουν τον σκοπό τους.

Στο δεύτερο κεφάλαιο του διατάγματος περί οικουμενισμού της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου στην παράγραφο 10 μας λέει:

«Tα θεολογικά μαθήματα, ως και τα άλλα. ιδίως τα ιστορικά, επιβάλλεται να διδάσκονται υπό οικουμενικόν πνεύμα, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερον εις την αλήθειαν των πραγμάτων. Είναι όντως λίαν σημαντικόν ποιμένες και ιερείς να κατέχουν την θεολογίαν επεξειργασμένην κατ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπον και ουχί αντιρρητικώς, πρωτίστως εις τα ζητήματα τα αφορώντα εις τας σχέσεις των διϊσταμένων προς την Καθολικήν Εκκλησίαν αδελφών. Διότι εκ της καταρτίσεως των ιερέων εξαρτάται τα μέγιστα η αναγκαία αγωγή και η πνευματική μόρφωσις των πιστών και των μοναχών».

Βιώνουμε την μετάλλαξη της θεολογίας (ένα θρησκευτικό μνημόνιο δίπλα στο οικονομικό) όπως βιώνουμε πρόσφατα και την μετάλλαξη αξιών στα σχολεία, αλλά και των μαθημάτων των θρησκευτικών και της ιστορίας.

13. Επιστράτευση ακαδημαϊκών: Ακαδημαϊκοί σε ένα ξέφρενο αγώνα καριέρας και διακρίσεων κηρύττουν απροκάλυπτα την αίρεση πλανεύοντας κλήρο και λαό.

14. Νέα θεολογία: Επιστρατεύεται νέα θεολογία. Η λεγόμενη μεταπατερική. Δεν μας τα ‘παν καλά οι Άγιοι Πατέρες. Ας τα ξαναπούμε εμείς.

15. Διώξεις-Τρομοκρατία-Εκφοβισμός: Κι όταν όλα αυτά δεν φέρουν απoτέλεσμα τότε περνάμε σε σκληρότερα μέτρα. Λαϊκοί λοιδορούνται και απειλούνται. Κυκλάρχες-κατηχητές απομακρύνονται. Χρησιμοποιούνται ακόμα και οι πνευματικοί των λαϊκών που εκφοβίζονται, για να ασκηθεί πίεση. Κληρικοί διώκονται, παύονται, τους στερείται ο μισθός, η κατοικία, τα Θεία Μυστήρια βλάπτοντας έτσι και τα πνευματικοπαίδια τους αλλά και το εκκλησίασμα.

Αγαπητοί μου αδελφοί, δεν θέλω να σας κουράσω. Δεν υπάρχει ανάγκη ούτε φιλοσοφίας, ούτε θεολογίας, ούτε ωφελεί η χρήση καμίας ρητορίας. Οι άγιοι μίλησαν απλά και ξεκάθαρα. Όχι με παραβολές ή συγκεκαλυμμένα. Και οι παλαιοί και οι νέοι.

Παραθέτω λίγα λόγια τους:

«Και εν υμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας» (Απ. Πέτρος – Β΄ Πέτρ. β΄ 1).

«αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΣΤ. ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ)

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

«"Ει Μοναχοί εισίν τινές εν τοις νυν καιροίς, δειξάτωσαν επί τοις έργοις. Έργον δε Μοναχού εστίν μηδέν ανέχεσθαι καινοτομείσθαι το Ευαγγέλιον".

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Αιρετικοί δέ ονομάζονται εκείνοι, των οποίων η διαφορά παρευθύς καί αμέσως είναι περί της εις Θεόν πίστεως, ήτοι οι κατά τήν πίστιν καί τά δόγματα χωρισμένοι από τούς ορθοδόξους καί παντελώς απομεμακρυσμένοι».

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ

"Φεύγετε τούς Παπικούς ως φεύγει τις από όφεως και από προσώπου πυρός".

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 - 494)".

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

«Ουδεμία άλλη Χριστιανική Ομολογία εκτός από την Ορθοδοξία».

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ

«Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. Τότε οι πιστοί, δεν θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτήν την εποχή ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας».

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ

«Ο μη πιστεύων κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας άπιστος έστιν».

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ

Ὀφείλουμε ὑπακοὴ στοὺς Δεσποτάδες μας, στοὺς πνευματικούς μας, ὅταν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ὅταν ὅμως δὲν ὀρθοτομούν τὸ λόγο τῆς ἀλήθειας καὶ λένε αἱρετικά πράγματα, ὄχι μόνο σὲ αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή, ἀλλὰ καὶ σὲ ἕνα Ἄγγελο ἀπὸ τὸν οὐρανό ἂν κατέβει καὶ μᾶς πεῖ ἀντίθετα μὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

O Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Λέγοντας ὁ Πάπας πὼς εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἐξώρισε ἀπὸ τὴν δυτικὴ Ἐκκλησία τὸν Δεσπότη πάντων Χριστόν, καὶ ἔτσι ἔμεινε ἡ δυτικὴ Ἐκκλησία χήρα ἀπὸ τὸν Χριστό

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Οικουμενισμός, και κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία.

Είναι και μερικοί που ξεκινούν με καλή διάθεση. Αλλά, όταν μαζεύονται τι μάγοι, τι πυρολάτρες, τι Προτεστάντες, ένα σωρό - άκρη δεν βρίσκεις - για να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, πώς να βοηθήσουν; Ο Θεός να με συγχωρέσει, αυτά είναι κουρελούδες του διαβόλου.

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

(επιστολή παρηγορητική προς στη διωκομένη αξιωματούχο (Πατρικία) Ειρήνη)

Πολλοί δοκησίσοφοι και «αρχιεροφανείς» [φαινομενικοί αρχιερείς] και «αγιόδοκοι» [φαινομενικοί άγιοι] νικήθηκαν στις παλαιές γενεές· αντιθέτως, έλαμψαν ως φωστήρες εν τω κόσμω [Φιλιπ. 2, 15] ολίγοι και αληθινοί σοφοί, οι οποίοι διαβιούν με φόβο Θεού, επειδή αρχή σοφίας είναι το να βοβήται κάποιος τον Κύριο [Ψαλμ. 110, 10], μολονότι δεν έχουν θεωρηθή και σπουδαίοι, επειδή ο άνθρωπος βλέπει στο πρόσωπο, αλλά ο Θεός στην καρδιά»

Θα κλείσω αδελφοί μου με ένα λόγο του μεγάλου Ντοστογιέφσκυ:

"Αν όλος ο κόσμος βαδίσει προς μια κατεύθυνση, κι ο Χριστός προς την άλλη, εγώ θα πάω πίσω από τον Χριστό".

Aς με συγχωρήσουν οι διαφωνούντες

Ο Θεός μαζί μας

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

http://agonasax.blogspot.gr

Αδιάλειπτες συμπροσευχές και νέο φρούτο ενότητος: "Η φιλοσοφία της ενότητας του Σταυρού"!

Έπεσαν οι μάσκες!

Από την ενότητατου Αγίου Πνεύματος του Πάπα

στην ενότητατου Σταυρού του Πατριάρχη!

Τι είπε ο Βαρθολομαίος στην συμπροσευχή με τους Ρωμαιοκαθολικούς

Του Μανώλη Κείου

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πολλοί φανατικοί οικουμενιστές πως ουδέποτε στην πραγματικότητα έχουν πραγματοποιηθεί συμπροσευχές με τους Ρωμαιοκαθολικούς-λες και όσα βλέπουμε τακτικότατα σε διάφορους ναούς είναι…αντικατοπτρισμός-και πως οι καρδινάλιοι και οι λοιποί εκπρόσωποι του Βατικανού απλά παραβρίσκονται στις Θείες Λειτουργίες.

Το ούτως ή άλλως σαθρό αυτό επιχείρημα ήρθε χθες να ισοπεδώσει με μια φράση του ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος από την Μπολόνια όπου βρίσκεται για επίσημη επίσκεψη, χρησιμοποιώντας μάλιστα και ως αφορμή την μεγάλη εορτή του Σταυρού.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε χθες το απόγευμα στον Εσπερινό της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου της Ελληνορθοδόξου Κοινότητος της Μπολόνια.

Στον χαιρετισμό του που απηύθυνε στο εκκλησίασμα στα ιταλικά, και παρουσία Ρωμαιοκαθολικών επισκόπων (όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στη φωτογραφία) είπε μεταξύ άλλων:

“Αν και δεν έχουμε φτάσει ακόμα να είμαστε σε θέση να μοιραστούμε το κοινό ποτήριο, ωστόσο υπάρχει η ακλόνητη πίστη του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της ένδοξης Ανάστασής Του, που έχει διαποτίσει τη ζωή των Εκκλησιών μας στην πρώτη χιλιετία , και μας οδηγεί να προσφέρουμε αυτή τη στιγμή της προσευχής , εκλιπαρώντας το έλεος του και την στοργική καλοσύνη του, για να μας καθοδηγήσει και να μας υποστηρίξει στην πορεία προς την ενότητα”.Καταρχάς παραδέχεται πως πρόκειται για συμπροσευχή με άλλο δόγμα προς επίρρωσιν όσων οι “στιγματισμένοι” ως…. φανατικοί από το Φανάρι φωνάζουν εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Δεύτερον, μετά την εκπεφρασμένη φιλοσοφία του Πάπα Φραγκίσκου περί ενότητος του Αγίου Πνεύματος με τα άλλα δόγματα και με εμάς τους Ορθοδόξους, έρχεται τώρα η φιλοσοφία της ενότητας του Σταυρού. Είναι ουσιαστικά μια συνέχεια του Δούρειου Ίππου της ενότητος του μαρτυρίου, με αφορμή τις χιλιάδες δοκιμασίες των Χριστιανών στην υφήλιο και κυρίως τους διωγμούς-ανεξαρτήτως δόγματος-στην Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Κι όλα αυτά μονάχα την πρώτη ημέρα από την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Μπολόνια. Πρώτη ημέρα η οποία περιελάμβανε και επίσκεψη στο γυναικείο μοναστήρι Carmelitane scalze. 

Πηγή

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΜΟΝΗ CARMELITANE SCALZE ΣΤΗ ΜΠΟΛΟΝΙΑ (ΦΩΤΟ)

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στο γυναικείο μοναστήρι Carmelitane scalze στη Μπολόνια (Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017). 

Visita del Patriarca ecumenico alle monache carmelitane scalze. 

http://fanarion.blogspot.gr

“Αποδείξτε ότι δεν είστε ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ”…

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΣΟΚ…

Σφοδρή επίθεση στους Μητροπολίτες από τον Μοναχό Μωυσή εκ Πρεβέζης...

“Αποδείξτε ότι δεν είστε ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ”…

Ανήκετε σε μασονικές στοές…..

Γράφει ο Βαφειάδης Αναστάσιος

vafkanast@gmail.com

Ο γνωστός μοναχός Μωυσής εκ Πρεβέζης, που υπέστη διωγμούς, ύβρεις, λάσπη, ταλαιπωρία, εξευτελισμό, δυσφήμηση, επειδή βοηθάει τους πιστούς και διαδίδει τα λόγια και τις πράξεις του Κυρίου…, εξαπολύει σφοδρή επίθεση στους Μητροπολίτες, και τους καλεί να αποδείξουν με πράξεις, ότι δεν είναι αιρετικοί.

Μάλλον δύσκολο αυτό. Να αποδείξουν τι οι Μητροπολίτες; Αφού όποιος λαϊκός γνωρίζει 5 πράματα, όχι παραπάνω, μπορεί να αντιληφθεί από μόνος του ότι το σχίσμα στην εκκλησία δεν δημιουργείται από όσους δεν μνημονεύουν τον ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, τον Βαρθολομαίο, όπως λέει και ο Πατέρας, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Πτολεμαϊδας…!!!!

Ο Χρυσόστομος Μεσσηνίας παρέδωσε Ορθόδοξο Ναό της Επισκοπής του, σε καθηρημένο παπικό Ιερέα;;;;;;;;

Αναρωτιέται ο Μοναχός, εφόσον είστε Ορθόδοξοι, γιατί διώχνεται Ορθόδοξους;;;; Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει, βγαίνει από το όρια της Πνευματικής αγάπης..

Και συνεχίζει την επίθεση ο Μοναχός, ότι δεν είναι απλά αιρετικοί, αλλά ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ……

Όλα αυτά που γράφει και αποκαλύπτει ο Μοναχός Μωυσής, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα από κανέναν πιστό, αλλά αντιθέτως πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις και να αναζητήσετε μόνοισας πλέον, ο καθένας ξεχωριστά, να μάθετε την αλήθεια για όσους απολαμβάνουν ανέσεις κοσμικές, με παχυλούς μισθούς, υπό την κάλυψη των ράσων, ενώ οδηγούν στις ράγες τους πιστούς προς την αίρεση. Ο Κύριος είπε, ερευνάτε τας γραφάς…. Και όχι όπως έχει γίνει ευρέως γνωστό το “πίστευε και μη ερεύνα”… Αυτό είναι μια απάτη, μια πλάνη, και μια εφεύρεση, που μοναδικό σκοπό έχει την αποχαύνωση των λαϊκών…. 

Διαβάστε παρακάτω τα συγκλονιστικά λόγια του Μοναχού Μωυσή εκ Πρεβέζης…

ΠΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ

& ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΜΩΥΣΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΚ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Το παρόν κείμενο στάλθηκε σε όλες τις Μητροπόλεις.

Σήμερα η διοικούσα Εκκλησία, έχει καταργήσει την Θεοδώρητη ελευθερία και το αυτεξούσιο. Απαιτεί αδιάκριτη υπακοή, σε πρόσωπα, ανεξαιρέτως εάν αυτά συνοδοιπορούν με την αλήθεια του Ευαγγελίου των Αγίων Πατέρων ή την αίρεση.

Χρησιμοποιούν ως δούρειο ίππο την αρετή της υπακοής, στο ποίμνιο τους και τους μοναχούς ούτως ώστε να περάσουν δυσδιάκριτα την Νεοπατερική Θεολογία-Οικουμενισμό ομολογώντας μισές αλήθειες και μισά ψεύδη.

Επιχειρείται η δια της βίας ψευδοσυνοδική κατοχύρωση αιρετικής εκκλησιολογίας και επιβολή αποφάσεων δέκα «προκαθημένων επισκόπων», με την συνεργία μυστικών υπηρεσιών των Η.Π.Α. Καθώς και οι διώξεις σε Ορθοδόξους προασπιστές της αληθούς πίστεως για το αυτοδίκαιο δικαίωμά μας της διακοπής μνημοσύνου αιρετίζοντος ή αιρετικού επισκόπου.

Το σχίσμα που μας επισυνάπτετε ότι δημιουργούμε στην Εκκλησία με την -κατά τους Ιερούς Κανόνες 31ο των Αγίων Αποστόλων και 15ο της Πρωτοδευτέρας Συνόδου- αποτείχιση που ακολουθούμε κατά την περπατημένη οδό των Αγίων μας και αποφάσεων από Συνόδους των Αγίων μας, το έχετε κάνει εσείς, συνεργεία των μασονικών στοών προεξάρχοντος του Αρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου.

Είπε ο Κύριος: Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου δεν δέχομαι… εκείνος που δεν είναι εξ΄ όλης της ψυχής μαζί μου, είναι εναντίον μου. Και εκείνος που δεν μαζεύει με εμένα τα πνευματικά πρόβατα μου, αυτός σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει. (Λουκ. 11,23).

Ατράνταχτη απόδειξη γι αυτό είναι οι διωγμοί που μας έχετε εξαπολύσει.

«Εξαιτίας όμως των φαρισαίων δεν ομολογούσαν φανερά την πίστη τους, για να μην αφοριστούν και διωχθούν από τη συναγωγή». (Ιωανν.12,42). Έτσι και εσείς, φοβάστε, μην σας καθαιρέσει ο πατριάρχης και χάσετε το βόλεμά σας.

Τότε που θα βρεθούν Ορθόδοξοι να κάνουν σύνοδο να καταδικάσει την αίρεση, όταν όλοι σας παραμένετε μέσα σ΄ αυτήν με την αποδοχή της, μνημονεύοντας; Γιατί έτσι λέτε, ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε την μνημόνευση έως ότου να γίνει Οικουμενική Σύνοδος να καταδικάσει τον πατριάρχη ως αιρετικό. ΨΕΥΔΕΣΘΕ !!

Οι συχνές συναναστροφές και διάλογοι με τους παπικούς μόλυναν τα πρώην Ορθόδοξα φρονήματά σας. Καθώς και οι παχυλοί μισθοί και τυχερά σας, όπως επίσης και το γεγονός, ότι εκεί που σπουδάσατε Θεολογία και μόνο Θεός δεν υπάρχει, μάθατε όχι Ορθόδοξη Θεολογία αλλά Οικουμενιστική.

Όταν η Θεολογικές γνώσεις δεν συμπορεύονται με την Ορθοδοξία και Ορθοπραξία και την βιωματική μετάνοια, στο τέλος μπορεί να καταντήσουν από μόνες τους, αυτούς που τις κατέχουν άριστα, Θεομάχους.

Πως είναι δυνατόν ένας Ορθόδοξος να διώχνει ένα άλλο Ορθόδοξο; 

Αυτό σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι Ορθόδοξος. Και σύμφωνα με το λόγιο του Κυρίου: 

«Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν», αλλά και από το Αγιολόγιο των Ομολογητών, Ορθόδοξοι ήταν πάντα οι διωκόμενοι. Το αυτό δείχνει και ο λόγος του Κυρίου: «Από αυτό θα σας καταλάβουν ότι είστε μαθητές μου, εάν έχετε αγάπη μεταξύ σας». Και η αγάπη, ποτέ δεν καταδιώκει, δεν συκοφαντεί, δεν ψεύδεται, δεν υποκρίνεται. Και συνεχίζει ο Κύριος και λέει: «αλλά ταύτα πάντα ποιήσουσιν υμίν δια το όνομά μου, ότι ούκ οίδασι τον πέμψαντά με. (Ιωάνν. 15, 20-21).

Δεν αποδεχόμαστε τις αποφάσεις της Ψευτοσύνοδου της Κρήτης ως Ορθόδοξες, αλλά τις καταγγέλλουμε δημόσια ως αιρετικές. Οι 13 λόγοι που μας το επιβάλουν αυτό υπάρχουν στην επί αιρέσεως μήνυση που έχει καταθέσει η Ι. Μονή της Αγίας Παρασκευή Μηλοχωρίου, στις αυτοκέφαλες Εκκλησίες που δεν πήραν μέρος στην ληστρική Σύνοδο της Κρήτης.

Επειδή με Σύνοδο της Ιεραρχίας αποδεχθήκατε τις αποφάσεις της ψευτοσυνόδου της Κρήτης, είστε εκτός Εκκλησίας, αφού αποσχιστήκατε αιρετικά από την Εκκλησία των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού, και δεν έχετε το δικαίωμα να με καλείτε σε απολογία (Μητρόπολη Μεσσηνίας) για ανύπαρκτα παραπτώματα και να μου απαγορεύετε να κηρύττω το λόγο του Θεού στο λαό.

Κάθε κατηγορία εναντίον μου είναι ψευδής και συκοφαντική. Αδιαφορείτε για την αλήθεια και το όφελος του λαού, θέλετε να κλείσει το στόμα μου, γιατί αποκαλύπτεστε και επίσης γιατί βοηθιέται ο λαός.

Οι ακατανόμαστες εκφράσεις που χρησιμοποιείτε για κάθε εργάτη του Ευαγγελίου, πρώτον δείχνει το ποιόν σας και δεύτερο σηκώνει αγωγή και μήνυση από μέρους μας.

Εσείς που μας διώκετε, είσαστε Ορθόδοξοι (στα χαρτιά πλέον) χάρι στους διωγμούς που υπέστησαν οι Άγιοι μας από ομοϊδεάτες σας αιρετικούς. 

Και οι απόγονοί μας θα είναι Ορθόδοξοι χάρι στους διωγμούς που υφιστάμεθα εμείς σήμερα από εσάς τους Οικουμενιστές-αιρετικούς. Σας ευχαριστούμε εγκαρδίως που μας βάλατε στο δρόμο των μακαρισμών του Κυρίου.

Καταγγέλλω στους Ορθόδοξους πιστούς την διοίκηση της λεγόμενης «Εκκλησίας της Ελλάδος», ως, όχι μόνο αιρετική, αλλά και Αντίχριστη, σε μια άνευ προηγουμένου προδοσία. Για τον εξής λόγο:

Ο Κύριος είπε: «δεν μπορείτε να είστε δούλοι σε δύο Κυρίους». Ο Σιωνισμός μέσω της μασονίας έχει διεισδύσει σε πλείστα από τα ανώτατα κλιμάκια της Ιεραρχίας, των Μονών, ακόμα και στο Άγιον Όρος. Δεν μπορεί να είναι κάποιοι και μασόνοι και Ποιμένες του Χριστού.

Έκδηλο παράδειγμα οικουμενιστικού φρονήματος και πράξης ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος. Πως είναι δυνατόν να παραδίδει Ορθόδοξο ναό της Επισκοπής του, σε πρώην καθηρημένο Ορθόδοξο Ιερέα και νυν παπικό τον κ. Γεώργιο Ντάγκα και να μην θέλει να δεχτεί ένα Ορθόδοξο μοναχό στην επισκοπή του να βοηθήσει το λαό με το Λόγο του Θεού, όπου ο ίδιος ο λαός μου το ζητάει. Κανείς σας δεν ενδιαφέρετε να μάθει τι κηρύττω, αλλά μόνο να μην κηρύττω; 

Καταντήσατε στην ελεεινή κατάσταση, να απαγορεύετε σε πιστούς να με δεχτούν στα σπίτια τους να ακούσουν λόγο μετανοίας και να τους απειλείται ότι θα τους αφήσετε ακοινώνητους! Αθεόφοβοι, μήπως έχετε και τα κλειδιά του παραδείσου;

Ποιος καθιέρωσε νόμους και δεοντολογίες για ευλογίες από τους μητροπολίτες, σε μας τους Ορθοδόξους, ενώ για τους αιρετικούς δεν υπάρχουν αυτοί, οι νόμοι; Από ποιους παίρνουν ευλογία οι Ιεχωβάδες, οι Πεντηκοστιανοί, οι δωδεκαθεϊστές, οι σατανιστές, οι μουσουλμάνοι να κηρύττουν τις πλάνες τους; Και ποιος τους εμποδίζει όταν αυτοί παρασέρνουν απροκάλυπτα τόσο κόσμο στην αίρεση και επομένως στην κόλαση;

Παραδέχεστε κάποιοι από εσάς ότι ο οικουμενισμός είναι αίρεση, αλλά τους μοναχούς και Ιερείς που θέλουν να τηρήσουν ακρίβεια στο θέμα της μνημόνευσης σας, τους διώχνετε.

Πως μας διώχνετε από τα μοναστήρια μας, που δώσαμε υπόσχεση υπακοής και ισοβίου εγκαταβιώσεως, εργαζόμενοι χρόνια πολλά, όπου εσείς ποτέ δεν πατήσατε ως υποτίθεται μοναχοί;

Χρησιμοποιείτε χωρία της Γραφής προς ίδιον όφελος και επιτέλεση των σκοπών σας. Παρερμηνεύετε, διγλωσσείτε, υποκρίνεστε!

Το λόγιο του Κυρίου: «Ο ακούων υμών εμού ακούει», ειπώθηκε στους Αποστόλους. 

Εσείς δεν είστε πλέον εις τύπον των Αποστόλων και διάδοχοι εις τα έργα, και φρονήματα τους, αλλά μόνο εις τα την διαδοχή της Ιεροσύνης την οποία και αυτή θα την χάσετε σε μία μελλοντική Πανορθόδοξη ή Οικουμενική Σύνοδο εάν δεν μετανοήσετε τώρα.

Αυτό που παπαγαλίζετέ στον ακατήχητο λαό όπου επίσκοπος εκεί και Εκκλησία είναι παπικό. Όπου υπάρχει αλήθεια εκεί είναι η Εκκλησία, έστω και εάν μείνουν μόνο τρεις πιστοί ακόμη και αν όλοι οι επίσκοποι είναι αιρετικοί, κατά τον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη.

Αν ήταν απροϋπόθετο: το «Πείθεσθε τις ηγουμένοις υμών και υπείκετε» του Αποστόλου Παύλου, Εβρ.13,17, τότε πως στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας έχουμε Ομολογητές, όπου χάρη στην αγία ανυπακοή τους σε Πατριάρχες και Επισκόπους, εμείς σήμερα είμαστε Ορθόδοξοι;

Δεν υπακούμε λοιπόν σε αποφάσεις και εντολές σας, ενόσω αποδέχεσθε τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης και μνημονεύετε τις αιρετικές προϊσταμένες σας αρχές. Και αυτός ο Ιωάννης της Κλίμακος που υμνεί τόσο την υπακοή, προτάσσει την αντιλογία και ανυπακοή για θέματα πίστεως. (περί ταπεινοφροσύνης -9-). Το ίδιο και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Β΄ επιστολή του, στιχ. 9-11. Ο καιρός που θα εκπληρωθεί ο λόγος του Προφήτη Δαυίδ για λόγου σας: «Και οι Ιερείς αυτών εν ρομφαία έπεσον» Ψ 77, 63, είναι κοντά.

Γιατί λέτε ότι δεν ζητάω ευλογία, αφού δεν πρόκειται να μου την δώσετε ποτέ να βοηθήσω τον λαό, που εσείς τον έχετε εγκαταλείψει; Μήπως δεν ζήτησα στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Πρέβεζα, από τον Ηγούμενο και από τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως Χρυσόστομο; Φυσικά μου το αρνήθηκαν. Κανένας σας δεν θα μου έδινε. Κάνετε απόλυτη υπακοή, σε προϊσταμένους και δεν κάνετε στο θέλημα του Θεού που είναι στην παρούσα φάση, η Ορθόδοξη συμπαράσταση στο λαό και η κήρυξη μετανοίας.

«Επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματείς και Φαρισαίοι (σήμερα εσείς οι δεσποτάδες)…..πάντα δε τα έργα αυτών ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις. Πλατύνουσι γαρ τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα των ιματίων αυτών, φιλούσι δεν την πρωτοκλισίαν εν τοις δείπνοις και πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς και καλείσθαι υπό των ανθρώπων ραββί ραββί...», έτσι και εσείς τώρα. Μόνοι σας επιλέγετε τους εαυτούς σας ως μητροπολίτες ή για να πώ την μαύρη αλήθεια, οι στοές. Μόνοι σας συνεδριάζετε, μόνοι σας αποφασίζετε.

Δεν θα έπρεπε να έχει και ο λαός λόγο, πρωτίστως αυτός για το ποιος θα είναι ο Επίσκοπός του; Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει και να συμμετέχει και ο λαός σε αποφάσεις τόσο σοβαρές όπως στην Κρήτη; Καταργήσατε το συνοδικό σύστημα!! 

Ή μήπως τελικά Εκκλησία είστε μόνο εσείς;

Το καθήκον σας κατά το λόγιο του Κυρίου: «ο ηγούμενος ως ο διακονών», έχει αντικατασταθεί με ένα σύγχρονο πολιτικής φύσεως κατεστημένο, καταδυνάστευσης και περιφρόνησης του ποιμνίου. Καθώς μόνο απαιτείτε, (όπως για το παγκάρι, δοξολογίες, τραπεζώματα, αδιάκριτη υπακοή κ.α.) και δεν διακονείτε.

Για την πολύτιμη Ορθόδοξη πίστη μας, που είναι ένα κομμάτι της ψυχής μας, έχουμε όλοι λόγο για κάθε απόφαση που θα παρθεί.

Ερήμην του λαού, των μοναχών, ακόμα και των Ιερέων, πήρατε αποφάσεις, για να καθυποτάξετε την Ορθοδοξία μας στον πρόδρομο του Αντιχρίστου, πάπα. Δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς οδηγείται την Ορθοδοξία, μέσω του Οικουμενισμού, στην Πανθρησκεία, που είναι το άρμα για να αναδειχθεί ο αντίχριστος.

Ο λαός είναι εντελώς ακατήχητος, από δική σας αδιαφορία και σκοπιμότητα.

Καλό είναι να μάθει ο Ελληνικός λαός, που άρχισε έστω και αργά κάτι να καταλαβαίνει, ότι εμείς οι μοναχοί που διωκόμαστε από σας τους αιρετικούς, είμαστε άμισθοι και ανασφάλιστοι κάποιοι. Ενώ εσείς πληρώνεστε με παχυλούς μισθούς από το αντίχριστο κράτος που δεν το ελέγχετε για τις παρανομίες του εις βάρος του ελληνικού λαού και της Ορθοδοξίας.

Σας καθυπόταξαν με τους μισθούς στα θελήματά τους. Κάποιοι από εσάς έχετε βίλλες – εξοχικά, όπως ο πατριάρχης και ο αρχιεπίσκοπος, λιμουζίνες, πισίνες, οδηγούς, υπηρέτες, φίλους, φιληνάδες, ακόμα και την πολιτική εξουσία στα χέρια σας, αφού πολλάκις έχετε στείλει την αστυνομία και εισαγγελείς για να πετάξετε μοναχούς και μοναχές από τα μοναστήρια τους, εκεί που έδωσαν υπόσχεση αφιέρωσης αληθινής στο Χριστό. Όχι σαν και εσάς. Τα έργα σας δείχνουν ότι δεν αγαπάτε τον Θεό, κάποιοι μάλιστα δεν πιστεύετε καν. Θα έλεγα ότι λειτουργείτε εντελώς αυταρχικά.

Τα 8 ΟΥΑΙ του Κυρίου βρίσκουν πλήρη εφαρμογή πάνω σας.

Σας ταιριάζει η πιο βαριά κουβέντα του Κυρίου μας προς στους Γραμματοφαρισαίους «γεννήματα εχιδνών». Όπως η έχιδνα τρώει την κοιλιά τής μάνα της, για να βγεί στη ζωή και την θανατώνει, έτσι και εσείς σκοτώνετε το λαό που σας προσκυνά, ως είς τύπον Χριστού, που δεν είστε, με την ψευδή, υποκριτική και Οικουμενιστική διδασκαλία σας.

Και μόνο για τη βλάσφημη δήλωση που έκανε στην Γενεύη ο Πατριάρχης το 1995, ότι «Όλες οι θρησκείες σώζουν», παραβαίνοντας το λόγιο του Κυρίου που είπε, «Εγώ είμαι η Οδός, η αλήθεια και η ζωή» και αλλού «Εγώ είμαι η θύρα των προβάτων», είναι αναθεματισμένος Γαλ. 1, 8 και Α΄ Κορινθ. 16, 22. Και εσείς συνεχίζετε να βλασφημείτε το Άγιο Πνεύμα στο Ιερό θυσιαστήριο, κοινωνώντας μαζί του και μνημονεύοντάς τον ωσάν να ορθοτομεί το Λόγο της Αληθείας. Αν δεν είστε Οικουμενιστές όπως διακηρύττετε κάποιοι από εσάς, δείξτε το στην πράξη, πρωτίστως με την διακοπή της μνημόνευσης του η οποία επιβάλλεται προ συνοδικής διαγνώμης και μη διαστρεβλώνετε την αλήθεια, σύμφωνα με το 15 κανόνα της πρωτοδευτέρας του Μ. Φωτίου και…..

Ο πατριάρχης πιστεύει και κηρύττει, σε αντίθεση με δεκάδες Συνόδους και εκατοντάδες Αγίους, ότι η παπική «εκκλησία» είναι κανονική και ο πάπας Ρώμης, επίσκοπος. Το 1991 στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου αποδέχτηκε την θεία χάρη των μυστηρίων των παπικών καθώς και την Ουνία!!

Αλλάξατε το σύμβολο της πίστεως. Δηδαδή: «το πιστεύω εις μίαν, αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Και το «ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών».

Κατά την Θεία Λειτουργία, ζητούμε από το Θεό, την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. Δεν ζητούμε την ενότητα και κοινωνία του Επισκόπου, διότι τότε θα δημιουργούσαμε ανθρώπινο σχήμα, ανθρώπινο σώμα με ανθρώπινη κεφαλή, το οποίο είναι η καρδιά και η όλη δομή του Παπισμού, είναι νεοαρειανισμός. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι Χριστοκεντρική και όχι ανθρωποκεντρική.

Κατά τον Άγιο Θεόδωρο, ο ελαττωματικός Επίσκοπος κατά την πίστη και τη ζωή, είναι, αυτός ο οποίος έχει κάνει σχίσμα στην Εκκλησία. Όσοι τον ακολουθούν τυφλά και αόριστα οδηγούνται και αυτοί δια μέσου αυτής της ανθρώπινης ενσωματώσεως, εκτός Εκκλησίας και φυσικά, εκτός σωτηρίας.

Ένας φονιάς, μπορεί να μετανοήσει και αυτόν-ούς που θα σκοτώσει, μπορεί η πανσωστική πρόνοια του Θεού να τους σώσει. Εσείς οι επίσκοποι που απαρνηθήκατε την Ορθοδοξία αποδεχόμενοι τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης, γίνεστε φονιάδες ψυχών, γιατί με την λανθασμένη και αιρετική καθοδήγηση ψυχών, τις κάνετε δυό φορές για την κόλαση.

Η αίρεσις δεν είναι τίποτε άλλο από την εισαγωγή και επικράτηση της ανθρώπινης λογικής, έστω και σε ένα μικρό θέμα, η οποία τίθεται σε αντικατάσταση του Λόγου του Θεού.

Ο Οικουμενισμός ή Θρησκευτικός Συγκρητισμός ή Γνωστικισμός περικλείει αιρέσεις οι οποίες ήδη έχουν καταδικασθεί από τους Αποστόλους, τις Οικουμενικές Συνόδους και τους Αγίους Πατέρες και προσφάτως είναι αίρεση κατεγνωσμένη και από τον νέο Πατέρα της Εκκλησίας, τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.

Η μνημόνευση του επισκόπου κατά την Θεία Λειτουργία δηλώνει την ταυτότητα πίστεως επισκόπου και λαού, άρα σε καιρό αιρέσεως δηλώνει συμμετοχή στην αίρεση.

Οι λαϊκοί, όταν κινδυνεύει η πίστη, πρέπει να φεύγουν από τους Ιερείς που μνημονεύουν αιρετικό επίσκοπο, ή επίσκοπο που μνημονεύει τον αιρετικό πατριάρχη και να αγωνίζονται για την Ορθοδοξία, ομολογώντας τις αλήθειες τις πίστεως μας.

Αυτή η απομάκρυνση από εσάς τους αιρετικούς, που έχετε αποδεχθεί τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης, ονομάζεται αποτείχιση, δηλαδή χωρισμός από κάθε τι, επιβλαβές, νόθο και ξένο προς την Ορθοδοξία, και έτσι εξασφαλίζεται η παραμονή στην Εκκλησία των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης έγραφε: «Όταν οι Αρχιερείς δεν ορθοδοξούν, τότε τον λόγο να τον έχουν οι μοναχοί». Όπως και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης έλεγε ότι: «Έργο του μοναχού είναι να αγρυπνεί και να μην ανέχεται να γίνεται κάποια καινοτομία στο Ευαγγέλιο».

Σε όλες τις Οικουμενικές Συνόδους, προεξήρχαν και αποφάσιζαν προς αποκατάσταση της Πίστεως μας, πρώην διωγμένοι και τραυματισμένοι σωματικά ομολογητές, όλοι προερχόμενοι από το τάγμα των μοναχών.

Θα ΄ρθει ο καιρός που θα αλλάξουν οι ρόλοι μας. Θα είστε εσείς οι υπόλογοι και οι καταδικαστέοι. Ευχόμαστε να μετανοήσετε το γρηγορότερο, γιατί, κατά την Θεολογία της Ιστορίας που περιέχεται στην Παλαιά Διαθήκη, όταν προδίδετε η Ορθόδοξη πίστη, δηλαδή όταν εκδηλώνεται αποστασία από τον Άγιο Τριαδικό Θεό, να ξεσπάνε εθνικές συμφορές. Και μέσα στα δεινά που καταφθάνουν, πολλοί από εσάς δυστυχώς θα χαθείτε!!

Σημειωτέον ότι δεν απαντήθηκαν επιστολές μου στον μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης, όπου παραβρέθηκε και υπόγραψε στην Ψευδοσύνοδο της Κρήτης, καθώς και στους 19 Ηγουμένους του Αγίου Όρους όπου με γραπτή επιστολή, τους είχα ελέγξει για την ύπουλη σιωπή τους, συνεπώς και συγκατάθεσή τους στις αιρετικές αποφάσεις της Κρήτης (Σεπτέμβρης 2016).

Σας προσκαλούμε όλοι οι αποτειχισμένοι, εντός της Εκκλησίας των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού, Ορθόδοξοι μοναχοί, παρουσία και του λαού να μας αποδείξετε ότι δεν είστε αιρετικοί, σύμφωνα με την Γραφή, τους Αγίους Πατέρες και τους Ιερούς Κανόνες.

Εις από τους διωγμένους, αλλά και κανονικώς και νομίμως εγκαταβιών στην Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου. Και τρίτη φορά διωχθείς από εσάς τους «Ορθοδόξους».

Μωυσής Μοναχός εκ Πρεβέζης

Σημείωση: Την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου στις 18:00 ο μοναχός Μωυσής θα μιλήσει κατά Κύριον λόγον για την αναγκαιότητα της μετάνοιας και πως ενεργείται αυτή. Στην περιοχή Μελισσίων, 17 Νοέμβρη & Αγίου Γεωργίου, έναντι του ναού του Αγίου Γεωργίου.2ος όροφος.

http://agonasax.blogspot.gr

Δεν έχει τελειωμό η προδοσία! Κι εσύ αγανακτείς, διαμαρτύρεσαι, αλλά κοινωνείς μαζί τους!

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Ακολουθία στο Καθολικό της Μονής Bose στην Β. Ιταλία,παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου και των Ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών που συμμετέχουν στις εργασίες του 25ου Συνεδρίου Ορθοδόξου Πνευματικότητος, το οποίο διοργανώνει η Μονή του Bose από 6-9 Σεπτεμβρίου 2017, με γενικό θέμα: «Τὸ δῶρο τῆς φιλοξενίας».

Πατερική Παράδοση

Αυτός είναι ο Οικουμενισμός: Πομπή Ινδουιστών με άγαλμα μπήκαν σε χριστιανικό ναό

Ένα απίστευτο περιστατικό, δείγμα του που οδεύει η πανθρησκεία, συνέβη στην Ισπανία…

Ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Juan Mateos Castro χαιρέτισε θερμά τους επισκέπτες, ενώ οι Χριστιανοί τραγουδούσαν ύμνους προς την ...Παναγία!!!

Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή, 27 Αυγούστου στο ισπανικό θύλακα της Θέουτα, που βρίσκεται στην αφρικανική ακτή των Στενών του Γιβραλτάρ. Μάλιστα ο τοπικός Ισπανός Επίσκοποςαναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους πιστούς αφότου στον καθεδρικό ναό της πόλης εισήλθε πομπή με το άγαλμα του θεού των Ινδουιστών Γκανέσα. Ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, που ήταν παρών στο συμβάν, απομακρύνθηκε από τη θέση του.

Συγκεκριμένα, τα μέλη της Ινδουιστικής κοινότητας της Θέουτα, για να γιορτάσουν τη γιορτή προς τιμήν του Γκανέσα –θεός της σοφίας και της ευημερίας– οργάνωσαν μια πομπή μέσα από τους δρόμους της πόλης κρατώντας ένα άγαλμα της θεότητας, που απεικονίζεται με το κεφάλι ενός ελέφαντα. Περνώντας την Καθολική Μητρόπολη, εισήλθαν στο εσωτερικό και κινήθηκαν προς το βωμό. Μάλιστα ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Juan Mateos Castro χαιρέτισε θερμά τους επισκέπτες, ενώ οι Χριστιανοί τραγουδούσαν ύμνους προς την Παναγία, κοιτάζοντας το ειδωλολατρικό άγαλμα που μετέφεραν οι Ινδουιστές.

«Η χειρονομία φιλοξενίας» από τον Κάστρο, εξόργισε πολλούς Ρ/Καθολικούς που την εξέλεβαν ως προσβολή προς την χριστιανική πίστη, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τον ινδουιστικό πολυθεϊσμό.

Την επόμενη μέρα μετά το σκανδαλώδες περιστατικό ο τοπικός Επίσκοπος Rafael Sorsona ζήτησε συγγνώμη από τους πιστούς που ακούσια προκάλεσε αυτόν τον πειρασμό, λέγοντας ταυτόχρονα ότι ο γενικός επίτροπος είχε απομακρυνθεί από τη θέση του.

Σε δήλωσή του, ο επίσκοπος σημείωσε ότι οι Ρ/Καθολικοί αισθάνονται φιλικό συναίσθημα προς τους Ινδουιστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποκηρύξουν την πίστη τους. «Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στη χριστιανική μας παράδοση» είπε ο ιεράρχης.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Mateos Κάστρο είπε ότι αναγνωρίζει το λάθος του και ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λατρεύει οποιονδήποτε άλλον εκτός από «ένα και αληθινό Θεό μας». «Ήθελα απλά να υποβάλω τα σέβη μου στην ινδουιστική κοινότητα, τα μέλη της οποίας, με τη σειρά τους, ήθελαν να δείξουν το σεβασμό τους προς τους Καθολικούς και στην Παναγία, πολιούχου της Θέουτα» υποστήριξε.

Σύμφωνα με την επισκοπή, αυτό που είχε αρχικά προγραμματιστεί ήταν οι Ινδουσιτές να περιοριστούν στο να εναποθέσουν όπως αποδείχτηκε ακολούθησαν ένα διαφορετικό σενάριο…..

Πατερική Παράδοση

"Αγαπητοί μας πλανηθέντες πατέρες... εσείς, οι αποκλειστικώς υπεύθυνοι γιά τά σχίσματα"!

Μία ἀποστομωτική ἀπάντηση γιά ὅλους αὐτούς πού ἰδιοτελῶς διοργανώνουν 

ἡμερίδες στήριξης τῶν ἀπαράδεκτων ἀποφάσεων τῆς ψευτοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου.

Ἡ ἀνωτέρω σεπτή ἱερά εἰκόνα τῶν Πατέρων καί ὁμολογητῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἦλθε στήν κατάλληλη καί μοιραία ὥρα γιά τό ἔθνος μας. Τά ἱστορούμενα στήν εἰκόνα φρικτά μαρτύρια τῶν Πατέρων πού σφαγιάσθηκαν ὑπό τῶν λατινοφρόνων καί Λατίνων χτυποῦν μέ ἕνα τσεκούρι τήν ψυχή καί ὅλες μας τίς αἰσθήσεις, τίς νεκρωμένες ἀπό τήν ἀποστασία∙ γιά νά συγκλονίσουν, γιά νά μᾶς ξυπνήσουν, γιά νά μᾶς θυμίσουν πώς οἱ ὁμολογηταί αὐτοί προτίμησαν τά μαρτύρια καί τόν θάνατο ἀπό τόν ἐκλατινισμό, ἔστω καί στό ἐλάχιστο, λέγοντας «ἡμεῖς βουλόμεθα ἀποθανεῖν ἤ λατινῖσαί ποτε».

Σέ ὅσους ὀρθοδόξους ἔμειναν ἀκατήχητοι, ἀμόρφωτοι, ἀκόμη καί μέ masters καί ντοκτορά, σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔχουν χάσει τόν πνευματικό τους προσανατολισμό μέσα στή σύγχυση καί τήν πολυγνωμία, πού τόν βύθισαν οἱ συντελεστές τῆς πανθρησκειακῆς δαιμονικῆς συνάξεως στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης τόν Ἰούνιο τοῦ 2016, ἡ παραπάνω συγκλονιστική ἁγία εἰκόνα διαμηνύει τήν ἀντίθεση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τόν Παπισμό∙ τήν ἀπόσταση πού εἶναι τόσο μεγάλη, ὅση ἡ ἀπόσταση ἡ ὁποία χωρίζει τόν Παράδεισο ἀπό τήν Κόλαση.

Στήν ἀέναη διαδρομή τοῦ χρόνου ἐπί αἰῶνες μακρούς ἐργάστηκε ἡ «Ἁγία Ἕδρα» μέ τό εἰρηνόφιλο προσωπεῖο της καί τούς ἐργάτες τοῦ παπικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ νὰ καθυποτάξει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία.

Τά ὅσα λοιπόν ἀπίστευτα συνέβησαν μέ τή διεξαγωγή αὐτῆς τῆς Συνέλευσης τῶν προκαθημένων στό Κολυμπάρι, βεβαίωσαν σχεδόν ὅλο τόν λαό ὅτι «ὅλες οἱ μεγάλες αἱρέσεις πού ἐμφανίστηκαν στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὠχριοῦν μπροστά στήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ».

Ἐσήμανε λοιπόν ἡ ὥρα, μέ τή Σύναξη αὐτήν, ἐπειδή οἱ ἐμπνευστές της καί ὀργανωτές της συνεχίζουν τό πονηρό τους ἔργο, νά φωνάξουμε «urbi et orbi», ἀφοῦ «ὁ παπικός θρόνος μερίμνησε νά μήν παραλείψει οὔτε μία ἀνήθικη, βδελυρή, ἐγκληματική ἀποτροπιαστική κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐνέργεια»∙ Πῶς πράγματι ὁ τόπος αὐτός πρίν πολλές δεκαετίες παραδόθηκε σέ μία «ἀνελέητη αἰχμαλωσία πού ἤδη μέχρι τώρα ἔκανε τόση ζημιά ὅσο καμμιά ἄλλη συμφορά στή Νεώτερη Ἱστορία»; Ὁ χῶρος δέν ἐπιτρέπει ἀνάλυση, ἡ ὁποία ἄλλωστε περιττεύει, ἀφοῦ ἡ βιβλιογραφία ἡ ὁποία ὑπάρχει εἶναι φοβερή.

Ἡ Ὕβρις

Ὕβρις = ἔπαρσις, αὐθάδεια, θρασύτης, ἀναισχυντία. Ὅλα αὐτά πού εἶναι τό περιεχόμενο τῆς ὑπερηφανείας ὁδήγησαν στήν πτώση ἀπό τήν ἀλήθεια καί τήν κατάπτωση στό βάραθρο τῆς αἱρέσεως, τήν παπική «ἐκκλησία». Αὐτό ἐπεφύλαττε καί γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ οἰκουμενιστική σύναξη στό Κολυμπάρι. Τά ἴδια συστατικά στοιχεῖα χαρακτηρίζουν καί τήν περίεργη στήν Κρήτη —τήν παναίρεση τοῦ πανθρησκειακοῦ οἰκουμενισμοῦ— «Σύνοδο». Ὡστόσο ἀποδείχθηκε καί μέ τίς χιλιάδες ὑπογραφές πού συγκεντρώθηκαν —δηλώνοντας ὅτι ἀκυρώνουν τή «Σύνοδο»— πώς τά πραγματικά πνευματικά ἀντισώματα τοῦ λαοῦ μας, πού ζεῖ τήν ἡσυχαστική παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δέν χάθηκαν. 

Ἔτσι ὡς ἀπότοκο εἶχε ὅλη αὐτή ἡ ἀναστάτωση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας νά ἀνακαλύψει ὁ λαός πώς ὁ πολυκέφαλος ὄφις τῆς πλάνης «ὅ,τι δέν κατάφερε ἀνά τούς αἰῶνες μπορεῖ πλέον νά τό πραγματοποιήσει διά τοῦ οἰκουμενισμοῦ»!

Ἡ ὑψηλοφροσύνη, πού ὡς πύργος ὑψώθηκε καί ἐμπόδισε τότε τούς ἀνθρώπους νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια, κατέρρευσε. «Δεῦτε καί καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν τήν γλῶσσαν». Τά σκεφθήκαμε αὐτά γιατί ἡ σύγχυση πού ἐπικρατεῖ μεταξύ αὐτῶν πού ἀποβλέπουν σ’ ἕναν ἀλλόκοτο συγκρητισμό τῶν λαῶν μᾶς φέρνει πίσω στήν ἐποχή του πύργου τῆς Βαβέλ. Ὅπως τότε, τό ἔργο τους σκόρπισε καί διαλύθηκε.

Σύγχυση γλωσσῶν, ἀσυνεννοησία, ὅπως συμβαίνει καί στίς μέρες μας. Σύγχυση, ταραχή, πρό καί μετά προπαντός τή διεξαγωγή, τήν πραγματοποίηση τῆς «Συνόδου», ἡ ὁποία μοναδικό στόχο εἶχε τήνἑδραίωση, τήν ἐπίσημη ἀναγνώριση τῆς καταφρόνησης τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τοῦ ὀρθοῦ φρονήματος καί ἤθους ὀρθόδοξου ἐκκλησιαστικοῦ, ἐκ μέρους τῶν κληρικῶν μας.

Ὅμως ἡ «νέμεσις» παροῦσα καί σ’ αὐτήν τήν ἱστορική στιγμή τῆς ἀνθρωπότητος. Γιατί ἕναν νέο πύργο πού ὀνομάζεται πανθρησκεία, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, πού συμπορεύεται μέ τόν οἰκουμενισμό καί ὑπηρετεῖται ἀπ’ αὐτόν, προσπάθησαν ὅλοι αὐτοί νά ὑψώσουν.

Ὅμως «πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατά τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ κρημνίζεται». Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης ἀκυρώθηκε στή συνείδηση τοῦ ὀρθόδοξου λαοῦ καί θεωρεῖται ὡς μή γενόμενη. Καί διαπιστώσαμε, μέσα στόν ἀνεκλάλητο πόνο μας γιά τήν πίστη καί τή σωτηρία μας, πού κινδυνεύουν, πώς τά ἐννιακόσια ἑξήντα τόσα χρόνια παπισμοῦ, τά ὁποῖα διέβρωσαν τό γένος τῶν Ἑλλήνων, στάθηκαν ἱκανά νά διαβρώσουν ὥς καί τόν κλῆρο μας. 

Ἔγραψε πρό πολλῶν ἐτῶν ὁ ἀείμνηστος Κώστας Σαρδελῆς:

«Ὁ ἀγώνας τῶν γραικύλων πέρασε στήν τελευταία καί ἀποφασιστική φάση τοῦ σατανικοῦ τους σχεδίου καί ἀπεργάζεται ὑπό τούς ἐκκωφαντικούς τυμπανισμούς κάποιου μανιακοῦ ὄχλου τόν πνευματικό μας θάνατο».

Μέσα στήν πλάνη μας ὅμως δέν κατανοοῦμε πώς βοηθᾶμε τούς γραικύλους. Γι’ αὐτό καί οἱ πλεῖστοι ἀπό τούς Μητροπολίτες μας κωφεύουν ἤ σιωποῦν. Γι’ αὐτό καί δέν ξεσηκώθηκαν, ἐνῶ τούς περιμένουμε ἐναγωνίως νά μᾶς εἰποῦν: 

«Φωνάξτε “ὁ Θεός ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν».

Τί εἶναι ὅμως πλάνη;

Μᾶς ἀπαντᾶ ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Ἡ ἔλλειψη συνείδησης τῆς ἁμαρτωλότητας».

Γι’ αὐτό καί ἔννιοι ὑψηλόβαθμοι ὀρθόδοξοι ἱερωμένοι ἐφησυχάζουν ἀκόμη. Γι’ αὐτό ἐξακολουθοῦν νά διαπραγματεύονται (παζαρεύουν) τά Ἱερά τῆς Ὀρθόξοξης Ἐκκλησίας. Διότι δέν ἀντελήφθησαν οὔτε σ’ αὐτήν τήν κομβική στιγμή τῆς Ἱστορίας ὅπου διακυβεύονται οἱ τύχες τῶν λαῶν καί τῶν Ἐθνῶν πώς ὁ Οἰκουμενισμός πού προωθεῖ τήν πανθρησκεία συνδράμει καί στήν ταχύτατη ἐπέλευση τῆς Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, τῆς Παγκόσμιας δηλαδή Δικτατορίας πού εἶναι ἐπί θύραις!

Ἀκόμη καί ἀπό τά βάθη τῆς ἑλληνικῆς ἀρχαιότητος, ὁ τραγικός μας ἔρχεται ἀπό τήν Ε΄ π.Χ. ἑκατονταετηρίδα καί μᾶς φωνάζει: «εἰδυίαι γάρ καί οὐκ ἐξαίφνης οὐδέ λαθραίως εἰς ἀπέραντον δίκτυον ἄτης ἐμπλεχθήσεσθ’ ὑπό ἀνοίας» (Γνωρίζοντας καλά κι ὄχι ἔξαφνα ἤ ἀπατηλά στό ἀπέραντο μπλεχτήκατε δίχτυ τοῦ κακοῦ ἀπό ἄνοια).

Ἐν τούτοις τόσες καί τόσες σθεναρές ἀντιδράσεις καί κραυγές ἔναντι τοῦ «θηρίου τῆς Ἀποκάλυψης» ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀντιμετωπίζονται χλιαρά ἀπό τούς πλείστους τῶν Ἱεραρχῶν, γιατί... προφασίζονται τόν φόβο «διαρρήξεως» τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος!

Ὁποία εἰρωνεία!

Ὅταν οἱ ἴδιοι μέ τά ὅσα διέπραξαν στούς Οἰκουμενιστικούς κύκλους, διακυβεύουν τήν σωτηρία μας. Ὅταν μέ ὅσα ἀκόμη ἐξακολουθοῦν νά πραγματοποιοῦν1, γίνονται ἡ αἰτία νά ἐπαληθεύεται ὁ προφητικός λόγος «κεκορεσμένος ἔρωτος θείας καί χριστιανικῆς ὀδύνης λόγος» τοῦ Σέρβου Καθηγητοῦ τοῦ Βελιγραδίου καί Ἀθηνῶν, ἁγίου μας Ἰουστίνου Πόποβιτς:

«Τίποτε καλό νά μήν περιμένουμε ἀπό μία τέτοια Σύνοδο παρά μόνο σχίσματα, σχίσματα, σχίσματα».

Προβάλλουμε τόν γραπτό λόγο τοῦ καθηγητοῦ π. Ἰουστίνου, ὄχι γιατί τόν εἴδαμε ὡς δογματικό μόνον, ἀλλά, ἀπό τότε καί ὡς ὅσιον καί ὡς προφήτη, διότι ζῆ μέσα στό φῶς τοῦ Θεοῦ τήν τραγωδία τῶν ἀνθρώπων, πρός τούς ὁποίους μέσα ἀπό τά ἔργα του ἐξαγγέλει τήν μοναδικότητα τοῦ Θεανθρώπου, τήν μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐκτροπή τοῦ Εὐρωπαίου ἀνθρώπου ἀπό τῆς Ἀληθείας2 .

Ἀγαπητοί μας πλανηθέντες πατέρες

Μέ τίς συνάξεις καί τίς ἐγκυκλίους τίς ὁποῖες παρά τίς καταγγελίες τοῦ λαοῦ ἐξακολουθεῖτε νά πραγματοποιεῖτε καί νά ἐκδίδετε, θεωρεῖστε ἐσεῖς, οἱ ἀποκλειστικῶς ὑπεύθυνοι γιά τά σχίσματα καί τήν πρόκληση τόσο κακοῦ.

Ὅμως, ἡ γνωστή παραβολή τοῦ Χριστοῦ (ἡ ἐπιστροφή τοῦ Ἀσώτου) ἐπειδή ἀποτελεῖ ἀπό κάθε ἄποψη τήν κορωνίδα τῶν παραβολῶν, καί ὡς ἡ ἀνακεφαλαίωση τῆς διδασκαλίας Του, θεωρήσαμε ὅτι ὑπεύθυνοι καί ἔνοχοι εἴμαστε καί ἐμεῖς, ὁ λαός.

Γιατί εἴμαστε καί ἐμεῖς ὡς ὁ «ἄσωτος» υἱός τῆς παραβολῆς. Τά σκεφτήμακαμε αὐτά, διότι ὁ φιλόσοφος τῆς Ἑλλάδος Ἀριστοτέλης, πού μέ τόν δικό του τρόπο ἑρμηνεύει σέ μεγάλο βάθος τήν ἔννοια τῆς λέξεως «ἄσωτος» γράφει:» τούς γάρ ἀκρατεῖς καί εἰς ἀκολασίαν δαπανηρούς, ἀσώτους καλοῦμεν». ( ἀκρατής = ὁ ἀνίσχυρος, ὁ μή ἐλέγχων, ἀδύναμος.

Ἡ ἀξία τῆς λογοτεχνικῆς αὐτοτέλειας τῆς παραβολῆς, ἔγκειται στήν παραστατικότητα τῆς διηγήσεως μιᾶς ἱστορίας ὑψηλῶν ἐννοιῶν. Αὐτές τίς ὑψηλές ἔννοιες ἀναλύοντας καί αὐτοανακρινόμενοι ἐμεῖς ὁ λαός, πού ἀποτελοῦμε μαζί σας (τόν κλῆρο) τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, αὐτοχαρακτηριοστήκαμε καί ὡς ἀνίσχυροι καί ἀδύναμοι στήν πίστη, ἀφοῦ τόσα χρόνια ἀφήσαμε νά γίνονται ἀποδεκτά τά τετελεσμένα τῆς πεπλανημένης πορείας ὑμῶν τῶν οἰκουμενιστῶν Ἱεραρχῶν. Γιατί δέν κινήσαμε τίς σειρῆνες νά σᾶς ξυπνήσουν, γιά νά ἀφουγκραστεῖτε τόν ἀχό τῆς σεισμικῆς καταστροφῆς πού προκάλεσε ἡ ἐκκλησιαστική ἐκτροπή σας, ἀγαπητοί μας Ἱεράρχες, καί γενικῶς ὁ κλῆρος μας.

1. Περιοδ. (ἔκδοση Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν «ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ»Τ.Θ. 107 Τ.Κ. 421 32 Τρίκαλα Σεπτέμβριος 2016 σελ 27) «Ἀποτελεῖ, πραγματικά, τεράστια πρόκληση γιά τό ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἡ ἐπιμονή πλέον τῆς Ι. Συνόδου νά ὁρίζει τούς συγκεκριμένους ἀντιπροσώπους στούς διαλόγους, ἐνῶ γνωρίζει τίς ἐκπεφρασμένες οίκουμενιστικές ἀντιλήψεις τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ἀποτελοῦν οἱ Μητροπολῖτες Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος καί Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος» κ.λ.π. Καί φιλοϊσλαμιστής ὁ κ. Ἰγνάτιος!!!

2. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» Ἔκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη (Ἀρχιμ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ Θεσ/κη 1974 «Ὁ Οἰκουμενισμός χωρίς μάσκα» κ. ἄ.

Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ

Πάπας και Βαρθολομαίος ανακοίνωσαν σήμερα: «Εκεί θα προσεύχεστε»

«Ορθοδοξία» και Καθολικισμός βαδίζουν χέρι-χέρι προς την Πανθρησκεία! 

Το βλέπετε; 

Και τι κάνετε;

Κοινό μήνυμα εξέδωσαν ο πάπας Φραγκίσκος και ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος με την ευκαιρία της σημερινής «Παγκόσμιας Ημέρας Προσευχών για την προστασία της… Δημιουργίας», δηλαδή, σύμφωνα με την Ατζέντα 2030, την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο αφενός δεν καταστρέφεται στον βαθμό που το παρουσιάζουν, αφετέρου δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Δημιουργία του Τριαδικού Θεού, αν μας επιτρέψετε να μιλήσουμε λίγο «θεολογικά».

Το Κοινό Μήνυμα των δύο προκαθημένων αποδεικνύει περίτρανα πως πλέον Ορθοδοξία και Καθολικισμός βαδίζουν χέρι-χέρι προς την Πανθρησκεία, την νέα παγκόσμια θρησκευτική πλατφόρμα, η οποία ενδέχεται να αντικαταστήσει όλες της θρησκείες, με βασικό ιδεολογικό πυρήνα το απόλυτο δέσιμο με τον παρόντα κόσμο με την μορφή μιας υποτιθέμενης οικολογίας (με «πράσινους» φόρους που πληρώνουν οι πολίτες) και έναν ηγέτη που θα προστατεύει δήθεν τον πλανήτη.

Ο Χριστός εννοείται πουθενά!

Μεταξύ άλλων αναφέρεται πως «η γῆ εἶχε δοθῆ εἰς ἡμᾶς ὡς ἱερόν δῶρον καί κληρονομία, διά τά ὁποῖα πάντες ἡμεῖς εἴμεθα συνυπεύθυνοι». Τονίζεται μάλιστα το εξής: «Ἡ τάσις νά διαταράσσωμεν τά εὐαίσθητα καί ἱσορροπημένα οἰκοσυστήματα τῆς γῆς, ἡ ἀπληστία νά χειραγωγῶμεν καί νά ἐλέγχωμεν τούς περιωρισμένους πόρους τοῦ πλανήτου καί ἡ ἁρπακτική διάθεσις δι᾿ ἀπεριόριστον κέρδος εἰς τάς ἀγοράς, – ὅλα αὐτά μᾶς ἔχουν ἀπομακρύνει ἀπό τόν ἀρχικόν σκοπόν τῆς δημιουργίας».

Ο αρχικός σκοπός της Δημιουργίας λοιπόν, σύμφωνα με τον Πάπα και τον Πατριάρχη, είναι να μην διαταράσσουμε το παρόν περιβάλλον και ζητούν η προσευχή να επικεντρώνεται στην προστασία του!

Οι δύο θρησκευτικοί ηγέτες υπογραμμίζουν επίσης πως «ἡ ἐπιδείνωσις τῆς καταστάσεως τοῦ πλανήτου ἐπηρεάζει τούς πλέον εὐαλώτους κατοίκους αὐτοῦ. Τά ἀποτελέσματα τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ἐγγίζουν πρῶτον καί πρωτίστως αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἐν πτωχείᾳ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς».

Δεν μας λένε όμως ποιος ευθύνεται για την αύξηση της φτώχειας! Μήπως εκείνοι, οι οποίοι μιλούν καθημερινά για την δήθεν υπερθέρμανση; Μήπως οι «πράσινοι» φόροι και τα χαράτσια;

Μήπως οι «οικολογικές» πολιτικές, οι οποίες επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις με δυσβάσταχτους φόρους για να τις κάνουν… «βιώσιμες»;

Ο πάπας Φραγκίσκος και οι οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος απευθύνουν τέλος επείγουσα έκκληση προς τους ιθύνοντες και ζητούν παγκόσμια συνεργασία, με το βλέμμα σε έναν παγκόσμιο ηγέτη:

«Ἀπευθύνομεν ἐπείγουσαν ἔκκλησιν πρός τούς ὑπευθύνους εἰς τήν κοινωνίαν, τήν οἰκονομίαν, τήν πολιτικήν καί τόν πολιτισμόν, νά ἀκούσουν τήν κραυγήν τῆς γῆς καί νά ἀσχοληθοῦν μέ τάς ἀνάγκας τῶν ἐνδεῶν καί τῶν περιθωριοποιημένων, ἀλλά, πρωτίστως, νά ἀνταποκριθοῦν εἰς τό αἴτημα ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων καί νά προαγάγουν τήν παγκόσμιον συναίνεσιν διά τήν ἀποκατάστασιν τῆς πληγωμένης δημιουργίας».

Η πλήρης ανακοίνωση των δύο προκαθημένων έχει ως εξής:

Κοινόν Μήνυμα διά τήν παγκόσμιον ἡμέραν προσευχῶν διά τήν δημιουργίανἩ ἱστορία τῆς δημιουργίας προβάλλει ἐνώπιόν μας μίαν πανοραμικήν θέαν τοῦ κόσμου. Ἡ Ἁγία Γραφή ἀποκαλύπτει ὅτι, «ἐν ἀρχῇ», ὁ Θεός ἠθέλησε, ἡ ἀνθρωπότης νά ἐργάζηται διά τήν συντήρησιν καί τήν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ἀρχικῶς, ὅπως ἀναφέρεται εἰς τήν Γένεσιν, «πᾶν χλωρόν ἀγροῦ (ἦν) πρό τοῦ γενέσθαι ἐπί τῆς γῆς καί πάντα χόρτον ἀγροῦ πρό τοῦ ἀνατεῖλαι∙ οὐ γάρ ἔβρεξεν ὁ Θεός ἐπί τήν γῆν, καί ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι τήν γῆν» (β’,5). Ἡ γῆ εἶχε δοθῆ εἰς ἡμᾶς ὡς ἱερόν δῶρον καί κληρονομία, διά τά ὁποῖα πάντες ἡμεῖς εἴμεθα συνυπεύθυνοι, μέχρις ὅτου «εἰς τό τέλος» τά πάντα ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῇ ἀνακαινισθοῦν ἐν Χριστῷ (Ἐφεσ. α’,10). Ἡ ἀνθρωπίνη ἀξιοπρέπεια καί ἡ εὐημερία μας συνδέονται ἀρρήκτως μέ τήν φροντίδα διά σύνολον τήν δημιουργίαν.

Ἐν τούτοις, «ἐν τῷ μεταξύ», ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου ἐμφανίζει μίαν πολύ διαφορετικήν πανοραμικήν ὄψιν, παρουσιάζει εἰκόνα ἠθικῆς παρακμῆς, ὅπου ἡ στάσις καί ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντι εἰς τήν κτίσιν, στερεῖ ἀπό ἡμᾶς τήν δυνατότητα νά εἴμεθα συνεργοί τοῦ Θεοῦ. Ἡ τάσις νά διαταράσσωμεν τά εὐαίσθητα καί ἱσορροπημένα οἰκοσυστήματα τῆς γῆς, ἡ ἀπληστία νά χειραγωγῶμεν καί νά ἐλέγχωμεν τούς περιωρισμένους πόρους τοῦ πλανήτου καί ἡ ἁρπακτική διάθεσις δι᾿ ἀπεριόριστον κέρδος εἰς τάς ἀγοράς, – ὅλα αὐτά μᾶς ἔχουν ἀπομακρύνει ἀπό τόν ἀρχικόν σκοπόν τῆς δημιουργίας. Δέν σεβόμεθα πλέον τήν φύσιν ὡς κοινόν δῶρον∙ ἀντ᾿ αὐτοῦ τήν θεωροῦμεν ἰδιοκτησίαν μας. Δέν συνδεόμεθα πλέον μέ τήν φύσιν μέ σκοπόν νά τήν συντηρήσωμεν, ἀλλά τήν ἐξουσιάζομεν διά νά στηρίξωμεν τά ἔργα τῶν χειρῶν μας.

Αἱ συνέπειαι αὐτῆς τῆς διαφορετικῆς θεωρήσεως τοῦ κόσμου εἶναι τραγικαί καί μόνιμοι. Τό ἀνθρώπινον καί τό φυσικόν περιβάλλον ὑποβαθμίζονται ἐκ παραλλήλου. Ἐν τῇ πράξει, ἡ ἐπιδείνωσις τῆς καταστάσεως τοῦ πλανήτου ἐπηρεάζει τούς πλέον εὐαλώτους κατοίκους αὐτοῦ. Τά ἀποτελέσματα τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ἐγγίζουν πρῶτον καί πρωτίστως αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἐν πτωχείᾳ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς. Ἡ ὑποχρέωσίς μας νά χρησιμοποιῶμεν τά ἀγαθά τῆς γῆς ὑπευθύνως ἐμπερικλείει τήν ἀναγνώρισιν καί τόν σεβασμόν τῶν ἀνθρώπων καί ὅλων τῶν ἐμβίων ὄντων. Ἡ ἐπείγουσα ἔκκλησις καί πρόκλησις νά μεριμνῶμεν διά τήν κτίσιν, ἀποτελεῖ πρόσκλησιν πρός ὁλόκληρον τήν ἀνθρωπότητα νά ἐργάζηται πρός τήν κατεύθυνσιν μιᾶς βιωσίμου καί ὁλικῆς ἀναπτύξεως.

Διά τόν λόγον αὐτόν μέ βάσιν τό κοινόν μέλημα διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ καί ἀναγνωρίζοντες τήν γῆν ὡς κοινόν αγαθόν, καλοῦμεν ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως νά ἀφιερώσουν χρόνον προσευχῆς διά τό περιβάλλον τήν 1ην Σεπτεμβρίου, εὐχαριστοῦντες τόν πλήρη ἀγάπης Δημιουργόν διά τό ἱερόν δῶρον τῆς κτίσεως καί ἀναλαμβάνοντες τήν δέσμευσιν διά τήν φροντίδα καί διατήρησίν της πρός ὄφελος τῶν μελλοντικῶν γενεῶν. Ἐν τέλει, γνωρίζομεν ὅτι ματαιοπονοῦμεν, ἐάν ὁ Κύριος δέν εἶναι μεθ᾿ ἡμῶν (Ψαλμ. 126/127), ἐάν ἡ προσευχή δέν εὑρίσκεται εἰς τό κέντρον τῆς σκέψεως καί τῆς ζωῆς μας. Ὡστόσον, ὁ στόχος τῆς προσευχῆς μας εἶναι νά ἀλλάξωμεν τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον κατανοοῦμεν τόν κόσμον, διά νά ἀλλάξῃ ἡ σχέσις μας μέ αὐτόν. Ὁ τελικός σκοπός μας εἶναι νά ἐφαρμόσωμεν περισσοτέραν ἁπλότητα καί ἀλληλεγγύην εἰς τήν ζωήν μας.

Ἀπευθύνομεν ἐπείγουσαν ἔκκλησιν πρός τούς ὑπευθύνους εἰς τήν κοινωνίαν, τήν οἰκονομίαν, τήν πολιτικήν καί τόν πολιτισμόν, νά ἀκούσουν τήν κραυγήν τῆς γῆς καί νά ἀσχοληθοῦν μέ τάς ἀνάγκας τῶν ἐνδεῶν καί τῶν περιθωριοποιημένων, ἀλλά, πρωτίστως, νά ἀνταποκριθοῦν εἰς τό αἴτημα ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων καί νά προαγάγουν τήν παγκόσμιον συναίνεσιν διά τήν ἀποκατάστασιν τῆς πληγωμένης δημιουργίας. Εἴμεθα πεπεισμένοι ὅτι εἶναι ἀδύνατον νά ὑπάρξῃ εἰλικρινής καί μόνιμος λύσις εἰς τήν πρόκλησιν τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καί τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, ἐάν ἡ ἀπάντησις δέν εἶναι συντονισμένη καί συλλογική, ἐάν ἡ εὐθύνη δέν εἶναι κοινή καί ἀξιόπιστος, ἐάν δέν δώσωμεν προτεραιότητα εἰς τήν ἀλληλεγγύην καί τήν διακονίαν.

Ἐν Βατικανῷ καί ἐν Φαναρίῳ, τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου 2017

Ὁ Πάπας Φραγκῖσκος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος

του Κίμωνα Χαραλάμπους

http://agonasax.blogspot.gr