ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΜΠΑΙΞΙΑ

Εσύ που λες, αδελφέ μου, πως επιλέγεις την οδό “της οικονομίας”, παρ’ όλο που η οδός της Αγιοπατερικής Ακριβείας, την οποία διαλέγουμε εμείς, είναι «απολύτως σεβαστή»…

Και ΕΑΝ είναι για σένα τόσο «σεβαστή», γιατί δεν ακολουθείς και εσύ αυτό που σέβεσαι, παρά αυτό που φοβείσαι;

Εσύ λοιπόν, μην έχεις τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και συγγνώμη που σου μιλώ τόσο αυθόρμητα, άμεσα και αυστηρά συνάμα.

Εσένα, που θέλεις και επιμένεις να διαλέγεις «την οδό της οικονομίας», θέλω να σε ρωτήσω:

Πες μου, απάντησέ μου ειλικικρινά, βάλε το χέρι στην καρδιά, κάνε τον σταυρό σου, άσε στην άκρη τον εγωισμό σου και πες μου:

Τόσοι χαρισματούχοι γέροντες, τόσοι σεβαστοί μοναχοί και πατέρες, τόσοι διάσημοι πνευματικοί και εξομολόγοι, πασίγνωστοι και εξαίρετοι θεολόγοι, τόσες μεγάλες «αντι-οικουμενιστικές» υπερ-αγωνιστικές προσωπικότητες, οι οποίοι όλοι επέλεξαν, όπως το λες και εσύ, «την οδό της οικονομίας»…

ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ;

Μήπως, λέω, μήπως κατάφεραν την ΠΑΡΑΤΑΣΗ της Παναιρέσεως στο διάβα των αιώνων; 

Μήπως κατάφεραν ΤΙΠΟΤΕ άλλο από αυτό το τραγικό ΓΕΓΟΝΟΣ της ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΑΣ και της συνοδοιπορίας με τους αιρετικούς ποιμένες;

Μήπως αυτή τους η «οικονομία» κατέληξε να αποδειχθεί ΤΙΠΟΤΕ άλλο παρά μία ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ και μία αμαρτωλή ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ με τους αιρετικούς ποιμένες;

Μήπως λέγοντας αυτό το Μνημονευτικό τους «χαίρε», κατέστησαν τον εαυτό τους συγκοινωνό των έργων του αιρετικού σκότους των οικουμενιστών;

Μήπως θα έπρεπε να σε ανησυχεί και σένα και να σε λυπεί βαθύτατα το αυταπόδεικτο γεγονός ότι δυστυχώς δίδαξαν ΑΝΤΙΘΕΤΑ με τους Αγίους Πατέρες;

ΠΟΙΑ πρόληψη κατάφεραν με αυτή τους την «οικονομία» και ΠΟΙΑ συστολή συντέλεσαν στην εξέλιξη την τρομακτική και την κατρακύλα την αισχρή της παναιρέσεως του οικουμενισμού, «άχρι συντελείας του αιώνος»;

ΠΟΙΑ σοβαρά πλήγματα επέφεραν στην ανεξέλεγκτη και ΚΑΤΑΣΡΕΠΤΙΚΗ πορεία των αιρετικών λυκοποιμένων;

ΠΟΙΟΥΣ από αυτούς τους δεινούς Οικουμενιστές κατάφεραν να ανακαλέσουν εις μετάνοιαν;

ΑΛΗΘΕΙΑ, πες μου αδελφέ μου, ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ νομίζεις πως θα προσθέσεις εσύ, με αυτή σου την υπερ-παρατεταμένη και – με συγχωρείς «ξεφτισμένη» μα τόσο πολύ εξεζητημένη, πολυσυζητημένη και «εφηρμοσμένη» «οικονομία»;

Η οικονομία

της Οικονομίας

τη Οικονομία

την Οικονομίαν

Ω οικονομία!

ΔΕΝ ειρωνεύομαι καθόλου! Για σκέψου το λιγάκι…

Αυτοί όλοι οι γέροντες, οι μαχητές επίσκοποι, οι ατρόμητοι θεολόγοι, είχαν ένα όντως τεράστιο πνευματικό έργο να παρουσιάσουν στον Θεό, ως αίτηση συγγνώμης για την άρνηση (γράφε αδυναμία) να παύσουν την μνημόνευση του Αθηναγόρα… 

ΕΣΥ, αλήθεια, τί έχεις ισάξιο να παρουσιάσεις;

Και ΜΗ μου πεις, ότι αυτοί έκοψαν την Μνημόνευση για «λίγα χρόνια»… διότι ξέρεις πολύ καλά πως αμέσως θα διαφωνήσω και θα σε ρωτήσω; 

ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΟΥΝ αυτό, οι Άγιοι Πατέρες ότι η διακοπή της Μνημονεύσεως γίνεται «για λίγα μόνο χρόνια;»

Οι Άγιοι Πατέρες (όχι οι γέροντες) λέγουν και διδάσκουν εν Αγίω Πνεύματι, Θεαρχίω Νέυματι, πως η διακοπή μνημονεύσεως ακυρώνεται ΜΟΝΟΝ με την απολύτως απαραίτητη μετάνοια του επισκόπου του οποίου το όνομα είχε διακοπεί και ΕΑΝ αυτός δεν μετανοήσει γραπτώς, διά Λιβέλου Μετανοίας, τότε η διακοπή μνημονεύσεως του επισκόπου αυτού ή του πατριάρχου, ΔΕΝ πρέπει να σταματήσει αλλά να συνεχιστεί μέχρι την ΜΕΤΑΝΟΙΑ του;

ΛΟΙΠΟΝ; Σε ρωτώ ευθέως:

ΠΟΤΕ μετανόησε ο Αθηναγόρας για τις φρικτές βλασφημίες και αιρέσεις του;

ΠΟΙΑ είναι η συγκεκριμένη ημερομηνία της υπογραφής του Λιβέλου Μετανοίας του, ώστε να αναγκάσει τους τρεις συγκεκριμένους επισκόπους να παύσουν την Διακοπή Μνημονεύσεως και να συνεχίζουν να τον μνημονεύουν λες και δεν συντρέχουν πλέον οι λόγοι οι οποίοι τους είχαν αναγκάσει από την αρχή να παύσουν να τον Μνημονεύουν;

Και… ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ αυτό το παραμύθι, της πεπατημένης, παραγκωνισμένης και απηρχειωμένης οδού της «οικονομίας», θέλω να ξέρετε και ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε πως η Οικονομία ήταν θεμιτή, βιώσιμη και εφηρμοστέα ΜΟΝΟΝ ως ένα μέτρο ενδιάμεσο μεταξύ Οικουμενικών Συνόδων!!! Δηλαδή, για να εξηγούμαι:

ΜΟΝΟΝ οι Άγιοι Πατέρες είχαν διακίωμα να εφαρμόσουν Οικονομία και αυτό ΜΟΝΟΝ μέχρις ότου συγκληθεί η επόμενη Σύνοδος η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ, η οποία θα ερευνούσε την υποτιθέμενη μετάνοια όλων όσων το βάπτισμα ή τις χειροτονίες επρόκειτο να αναγνωρίσει….

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, (καταλάβετέ το καλά) ήταν μέτρο ΣΠΑΝΙΟ, κατ’ άκραν εξαίρεσιν και ΟΧΙ γενικός κανόνας και παράδειγμα προς μίμησιν.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, φίλτατοί μου «Οικονομολόγοι», ίσχυε, εφαρμοζόταν και υπήρχε ΜΟΝΟΝ εφ’ όσον υπήρχαν οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ.

Εφ’ όσον όμως τώρα ΔΕΝ υπάρχουν πλέον οι Οικουμενικές Σύνοδοι, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ οικονομία και ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί οποιαδήποτε «Οικονομία». ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ η χρήση ή μάλλον η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της οικονομίας από εμάς σήμερα, διότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει άλλη Οικουμενική Σύνοδος. 

Δεν διαθέτουμε ΜΕΓΑΛΟΥΣ και ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ Αγίους Πατέρες.

ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ, αδελφέ μου, και σκέψου το καλά:

Η κάθε Οικουμενική Σύνοδος ελάμβανε χώρα συστηματικώς και επανειλημμένως κάθε 100 με 150 χρόνια!

Από την Αγία Ενάτη Οικουμενική Σύνοδο (επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, (1341-1343) την οποία αρνήθηκε η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ψευτοσύνοδος του Κολυμβαρίου να αναγνωρίσει και να επικυρώσει) έχουν περάσει 800 περίπου χρόνια και ΚΑΜΙΑ Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ λέει να φανεί στον ορίζοντα τον Εκκλησιαστικό…

Ε… τί λοιπόν νομίζετε, αδελφοί μου Οικονομολόγοι, λέτε να μας «ξέχασε» ο Θεός ή να «κοιμήθηκε» και να μην «εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος»;;;; 

Ή μήπως νομίζετε πως δεν δύναται άλλο να συγκαλέσει Οικουμενικές Συνόδους και να παραστήσει χορούς μυριάδων Αγίων Πατέρων και Αγγέλων;

«Διά τούτο φησί: «τί δοκείτε, ότι ού δύναμαι παρακαλέσαι τον Πατέρα Μου;» Και αυτό πάλιν ταπεινώς απαγγέλει ειπών: «παραστήσει Μοι δώδεκα λεγώνας αγγέλων». Εί γαρ εις άγγελος εκατόν ογδοηκονταπέντε χιλιάδας ανείλεν ωπλισμένας, τί δώδεκα λεγώνων έδει επί χιλίους ανθρώπους; Αλλά προς τον φόβον αυτών και την ασθένειαν σχηματίζει τον λόγον, και γαρ αποτεθνηκότες ήσαν τω δέει.» (Εις το Κατά Ματθαίον, Ομιλία ΠΔ’).

Αποτεθνηκότες είναι οι Άγιοι Πατέρες και «ουκ έστιν σήμερα ουδέ έως ενός», αυτό σας παρακαλώ ταπεινά, συγχωρέσετε με που θα το πω λαϊκά, αλλά… «ας το πάρουμε χαμπάρι», άλλη Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλέον Άγιοι Πατέρες του επιπέδου του Μεγάλου και Ιερού Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού ή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και….

ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΜΑΣ εάν εμείς νομίζουμε ότι θα «καταφέρουμε» (ώ του κατορθώματος ημών!) να συκγαλέσουμε «Μεγάλη Σύνοδο των Αποτειχισμένων» (τρομάρα μας) να αποφασίσουμε (για ΗΔΗ λυμένα θέματα) εάν τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι έγκυρα ή όχι, από την στιγμή κατά την οποία οι αιρετικοί ποιμένες:

1. ΔΕΝ μετανόησαν για τις αιρέσεις τους, και

2. ΔΕΝ καταδίκασαν ως αιρετικούς όσους τους βάπτισαν και τους χειροτόνησαν.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, να ίσταμαι υπεράνω Οικουμενικής Συνόδου και να αναγνωρίζω ως δήθεν «έγκυρα» τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, από την στιγμή που οι αιρετικοί αυτοί ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ και ΔΕΝ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΑΝ τους φορείς της αιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή τους διδασκάλους τους, τους προέδρους τους και προκατόχους τους…

ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ να φτιάχνω δικές μου νέες μεθόδους συνυπάρξεως με ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και να ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ως Υπερσύνοδος τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ως δήθεν «έγκυρα» κάτω από το πρόσχημα ότι αυτοί δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη συνοδικώς…

Και η ΜΑΣΟΝΙΑ δεν έχει καταδικαστεί ακόμη από Οικουμενική Σύνοδο! Και ο ΧΙΛΙΑΣΜΟΣ και η Εταιρεία ΣΚΟΠΙΑ δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη από Σύνοδο! Και οι Πεντηκοστιανοί και οι «Born Again» δεν έχουν καταδικατεί ακόμη…

ΚΑΙ ΤΙ; Θα αναγνωρίσω ως έγκυρα τα μυστήριά τους; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!

ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ διαθέτουν οι αιρετικοί επίσκοποι από όλους τους παραπάνω; Τα ράσα; Τους γέροντες; Τους ηλικιωμένους και τα νήπια; Και όλες οι σύγχρονες αιρέσεις οι οποίες «δεν έχουν ακόμη καταδικαστεί από Σύνοδο» (μεγάλη πλάνη και αυτό…) αυτές όλες δεν έχουν ηλικιωμένους και νήπια; Και τί δηλαδή; Αυτοί όλοι, οι γέροι και τα νήπια των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά ας πούμε, δεν λαμβάνουν έγκυρα μυστήρια αλλά λαμβάνουν ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ οι δικοί μας ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ και ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΕΣ της Ορθοδόξου Πίστεως;

ΜΗΠΩΣ, λέω, μήπως με την ανοχή μας και την ανεπίτρεπτη αναγνώριση των μυστηρίων τους ως δήθεν «έγκυρα», μήπως ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΜΕ την αίρεσή τους και την ύπαρξή τους; Μήπως ευθυνόμαστε για την πρόοδό τους;

ΜΗΠΩΣ τελικά, ΔΕΝ συντρέχει λόγος να απομακρυνόμαστε από αυτούς από την στιγμή που αυτοί τάχα προσφέρουν «έγκυρα» μυστήρια και «σώζουν» οι ΑΙΡΕΙΚΟΙ με την ΣΩΣΤΙΚΗ δήθεν χάρι του Αγίου Πνεύματος, ενώ γνωρίζουμε ΚΑΛΑ, εν στεναγμοίς αλαλήτοις, με αναθεματισμούς και καταδίκες, πως ΔΕΝ διακατέχονται από το Πνεύμα το Άγιον αλλά από το ΠΟΝΗΡΟ, ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ πνεύμα πλάνης, πνεύμα αιρέσεως, πνεύμα αντιλογίας και βλασφημίας;

ΜΗΠΩΣ γινόμαστε ΕΠΙΟΡΚΟΙ και Θεομπαίκτες όταν διαλαλούμε και ομολογούμε τοις πάσι ότι «η Αποτείχιση των Πιστών καθιστά αυθύπαρκτα τα μυστήρια των αιρετικών ποιμένων ως ΑΚΥΡΑ» και έπειτα κάνουμε κυβίστηση (κοινώς «κωλοτούμπα») και αλλάζουμε «δίσκο» καθιστώντας τα μυστήρια των αιρετικών ως «έγκυρα» περιμένοντας «άχρι καιρού» την συνοδική τους καταδίκη;

ΜΗΠΩΣ έτσι μοιάζουμε απαράλλακτα με τον Αρχηγό της Αιρέσεως του «ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΤΙΣΜΟΥ», τον π. Επιφανιο Θεοδωρόπουλο, ενώ μέχρι τώρα τον καταδικάζαμε για εφευρέτη νέας θεωρίας περί συγκοινωνίας με αιρετικούς μέχρι την συνοδική τους καταδίκη; Αλήθεια, ΣΕ ΤΙ διαφέρουμε από αυτόν;

ΣΕ ΠΟΙΩΝ Αγίων Πατέρων το «δι’ ευχών» απαιτούμε από τον Θεό να ΞΑΝΑ-ασχοληθεί με μας (για ένα θέμα ΗΔΗ τελεσίδικα λυμένο από την Ογδόη και Ενάτη Οικουμενική Σύνοδο) και πάλι για ΧΑΡΗ μας να ΞΑΝΑ-συγκαλέσει άλλη Οικουμενική Σύνοδο να ΞΑΝΑ-καταδικάσει τον Παπισμό, τον οποίο ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Βαρθολομαίος ΕΝΩΝΕΤΑΙ και ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ;

Και, για να ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ με αυτό, το θέμα το Οικονομολιγκό, τότε αδελφέ μου, αυτό το χιλιοπιπιλισμένο «Ο ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩ, ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΕΣΤΩ» πού πάει;

ΕΑΝ ΚΟΙΝΩΝΩ εκκλησιολογικώς και ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΩΣ με αυτούς τους ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ από τους οποίους ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑ για να μην είμαι και εγώ ακοινώνητος, δεν πέφτω και εγώ κάτω από τον ίδιο αυτόν αναθεματισμό;

ΕΑΝ Αποτειχίζομαι από αυτούς για δημοσίως διδασκομένη ΑΙΡΕΣΗ αλλά παράλληλα αναγνωρίζω πως ΑΥΤΗ τους η ΑΙΡΕΣΗ, παρέχει «έγκυρα μυστήρια» και «ΣΩΖΕΙ», τότε ΓΙΑΤΙ να διακινδυνεύω την σωτηρία μου ΜΗ πίνοντας από το ΣΩΜΑ και το ΑΙΜΑ το οποίο ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ «εγκυρότατα» προσφέρουν;

ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ να υποστώ τόσο μεγάλο βάσανο, μαρτήριο και διωγμό, να υφίσταμαι οικογενειακό κατατρεγμό και να καταστρέφω τον γάμο μου, την Κατ’ Οίκον Εκκλησία, εφ΄ όσον η «ΝΕΑ Εκκλησία» του Βαρθολομαίου είναι η «Εκκλησία του Χριστού» και ΜΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ «έγκυρα μυστήρια» τα οποία υποτίθεται μου παρέχει ΜΟΝΟΝ ένας Αποτειχισμένος ιερέας; Τότε… ΣΕ ΤΙ διαφέρει ο ένας από τον άλλον;

Οτι «δεν καταδικάστηκε ακόμη συνοδικώς»; Και ΠΟΣΟ θα περιμένω για την συνοδική τους καταδίκη; ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ, αντί τούτου, επέλθει το ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ τέλος και ΒΡΕΘΩ να αποβιώσω ΚΟΙΝΩΝΩΝ με την αίρεση και τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, τους οποίους, υποτίθεται ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΑ ΔΙΣ, σύμφωνα με την ΕΝΤΟΛΗ του Αποστόλου Παύλου, αλλά παρ’ όλα, προσέτρεχα σε ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ για «έγκυρα μυστήρια» μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχαν Αποτειχισμένοι ιερείς κοντά μου, στη ΕΡΗΜΟ της Αυστραλίας;

Μήπως ο καθένας εφεύρει δικά του κριτήρια και δικούς του λόγους εφαρμογής της «Οικονομίας» Η ΟΠΟΙΑ κατά τους Αγίους Πατέρες είναι ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ;

Μήπως αυτή μου η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ «δεν θα μου βγει σε καλό» από την στιγμή που ΑΔΥΝΑΤΩ να εξηγήσω στον Πιστό Λαό το ΓΙΑΤΙ να ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ οι Οικουμενικές Σύνοδοι και εγώ να συνεχίζω να επικαλούμαι μία κάποια «οικιακή οικονομία» η οποία ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να δικαιολογηθεί (ή δικαιωθεί) από Σύνοδο Οικουμενική, απλά – απλούστατα επειδή Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να υπάρξει;

Και ΠΟΙΟΥΣ, πέστε μου, ΠΟΙΟΥΣ θέλετε να θεωρήσω εγώ ισάξιους και ισότιμους των Αγίων Πατέρων; Τον π. Θεόδωρο Ζήση; Τον π. Νικόλαο Μανώλη; Τον π. Σάββα κλπ; Ή μήπως θέλετε να τους Αγιογραφήσω κιόλας και να τους προσκυνώ ως ΗΔΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΓΜΕΝΟΥΣ Πατέρες της Εκκλησίας;

ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΤΙ; 

ΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΤΙ; 

Οτι τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι «κατ’ οικονομίαν έγκυρα»;;;

ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια διπλωματική, παρατεταμένη και παρατραβηγμένη οικονομία!

ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια πανθομολογουμένη ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ! 

Μην με αναγκάζετε να είμαι ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ.

ΠΡΟΤΙΜΩ τον Νόμο του Θεού, τους ΝΟΜΟΥΣ των Αγίων Πατέρων, ΟΧΙ επειδή είμαι τάχα «Άγιος ίσος με αυτούς» αλλά ΑΚΡΙΒΩΣ, επειδή ακριβώς είμαι ΠΟΛΥ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, δεν θέλω να κολυμπάω, να βουλιάζω και να πνίγομαι στα ΘΟΛΑ νερά της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ αλλά να ΠΙΑΝΟΜΑΙ από το Σωσίβιο της ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ.

Εσείς, ας συνεχίζετε να επικαλείσθε την «κατ’ άκραν σας οικονομίαν». 

ΚΑΙ ΚΑΛΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ!

http://www.wallingoff.com/871

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, κατά τῶν αἱρέσεων

Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς. 

Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὅντως ποιμήν.

Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἠ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).Ἐντούτοις, κατά τά χρόνια τοῦ ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου (330-379), οἱ ὁπαδοί τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου εἶχαν τόσο πληθυνθεῖ, ὥστε κατάφεραν καί πῆραν στά χέρια τους τό σύνολο σχεδόν τῶν Ἱερῶν Ναῶν. 

Τό γεγονός αὐτό ἀποκαλύπτεται σέ μιά ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου, ἡ ὁποία ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Δυτικοῖς Ἐπισκόποις’’. Στήν ἐπιστολή του αὐτή ὁ Μέγας Βασίλειος περιγράφει λεπτομερῶς ὅλα τά βάσσανα, πού ὑπέστησαν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἐξ αἰτίας τῆς ἄρνησής τους νά ἀποδεχθούν τίς κακοδοξίες τοῦ Ἀρείου. Τά λόγια του εἶναι τόσο ἐπίκαιρα! Θαρεῖς καί γράφτηκαν γιά νά περιγράψουν ἐπακριβῶς τίς διώξεις καί τήν κατασυκοφάντηση τῶν ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως τῶν ἡμερῶν μας. Ἐκείνων, δηλαδή, τῶν Πιστῶν, πού ἀγωνίζονται σήμερα μέ φιλότιμο ἐναντίον τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διακόπτοντας κάθε κοινωνία μέ τούς φορεῖς αὐτῆς τῆς δαιμονικῆς παναιρέσεως. Γράφει ὁ Ἅγιος: Τά πλήθη, ἀφοῦ ἐγκατέλειψαν τούς οἴκους τῆς προσευχῆς, συναθροίζονται στίς ἐρημιές. Τό θέαμα εἶναι ἐλεεινό: Γυναῖκες καί παιδιά καί γέροντες καί ἄλλοι ἀσθενεῖς, κάτω ἀπό ραγδαῖες βροχές καί χιονοπτώσεις καί ἀνέμους καί χειμωνιάτικους παγετούς, ἀλλ’ ἐπίσης καί τό καλοκαίρι κάτω ἀπό τόν φλογερό ἥλιο, ταλαιπωροῦνται στό ὕπαιθρο. ‘’Καί ταῦτα πάσχουσι διά τό τῆς πονηρᾶς ζύμης Ἀρείου γενέσθαι μή καταδέχεσθαι’’. Καί τά ὑποφέρουν ὅλα αὐτά, διότι δέν δέχτηκαν τήν πονηρή ζύμη (τήν αἵρεση) τοῦ Ἀρείου. 

Σέ ἄλλη ἐπιστολή του ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος ‘’τοῖς ὑφ’ ἑαυτόν ἀσκηταῖς’’, δίνει γραμμή στά πνευματικά του παιδιά καί διδάσκει μέ σαφήνεια ποιά ἀκριβῶς πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στούς αἱρετικούς. Γράφει ὁ Ἄγιος: ‘’Ἡμεῖς γάρ ὁμοίως καί τούς τά Σαβελλίου νοσοῦντας καί τούς τά Ἀρείου δόγματα ἐκδικοῦντας ὡς ἀσεβεῖς ἀποφεύγομεν καί ἀναθεματίζομεν’’. 

Ἐμεῖς ἀποφεύγουμε ἐξίσου ὡς ἀσεβεῖς καί ἀναθεματίζουμε τόσο ἐκείνους πού πάσχουν ἀπό τή νόσο (τήν αἵρεση) τοῦ Σαβελλίου, ὅσο καί ἐκείνους πού ὑποστηρίζουν τά δόγματα τοῦ Ἀρείου.

Ἡ πονηρία καί ἡ δολιότητα τῶν αἱρετικῶν (χαρακτηριστικά ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ὅλων τῶν ἐποχῶν) εἶναι στοιχεῖα, πού δέν διαφεύγουν τῆς προσοχῆς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. 

Σέ ἐπιστολή του, πού ἀπευθύνεται ‘’τοῖς Ἀλεξανδρεῦσιν’’, μεταξύ τῶν ἄλλων γράφει σχετικά: Ἐπειδή ὁ διάβολος εἶδε ὅτι μέ τούς διωγμούς ἡ Ἐκκλησία πληθύνεται καί ἀκμάζει περισσότερο, ἄλλαξε την γνώμη του καί δέν πολεμάει πλέον φανερά. Τί κάνει; Τοποθετεῖ γιά τούς πιστούς κρυφά καρτέρια, σκεπάζοντας τήν δολιότητα τῶν αἵρετικῶν μέ τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ πού περιφέρουν. ‘’Κεκρυμμένα ἡμῖν τά ἔνεδρα τίθησι καλύπτων αὐτῶν τήν ἐπιβουλήν διά τοῦ ὁνόματος ὅ περιφέρουσι... Τό Χριστιανῶν ὄνομα ἔχει καί τούς διώκοντας’’. Ἐφόσον καί οἱ διῶκτες μας λένε ὅτι εἶναι τάχα Χριστιανοί, ἐνῷ θά πάθουμε τά ἴδια μέ τούς πατέρες μας, ἐντούτοις δέν θά φαίνεται ὅτι πάσχουμε γιά τόν Χριστό. 

Ἡ συμμετοχή μας στό λεγόμενο παγκόσμιο συμβούλιο ἐκκλησιῶν (στήν κουρελοῦ τοῦ διαβόλου, ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος γέροντάς μας Παΐσιος), ὅπως ἐπίσης καί οἱ περιβόητοι ‘’διαχριστιανικοί διάλογοι’’ δέν μένουν στό ἀπυρόβλητο ἀπό τόν πανεπίκαιρο Μέγα Ἱεράρχη Βασίλειο. Γιά τούς ἀφελεῖς τῶν Ὀρθοδόξων πού, μέσῳ αὐτῶν τῶν πρακτικῶν, προσδοκοῦν μετάνοια καί ἐπιστροφή τῶν κακοδόξων αἱρετικῶν, γράφει ὁ Ἅγιος ( Ἐπιστολή πρός Θεόσδοτον, Ἐπίσκοπον Νικοπόλεως): ‘’Οὕτε ὁ Αἰθίοψ ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα αὐτοῦ, οὔτε ὁ ἐν διαστρόφοις δόγμασι συντραφείς ἀποτρίψασθαι δύναται τό κακόν τῆς αἱρέσεως’’. Οὕτε ὁ Αἰθίοπας θά ἀλλάξει ποτέ τό δέρμα του, οὔτε ἐκεῖνος, πού ἀνατράφηκε μέ διεστραμμένα δόγματα, θά ἀποτινάξει τό κακό τῆς αἱρέσεως.

Καί συμπληρώνει ὁ Μέγας Βασίλειος σέ ἐπιστολή, πού τήν ἀπευθύνει πρός τόν Ἐπίσκοπο Σαμοσάτων Εὐσέβιον: ‘’Ἐάν μέν οὖν πεισθῶσι σοι, ταῦτα ἄριστα. Εἰ δέ μή, γνωρίσατε τούς πολεμοποιούς καί παύσασθε ἡμῖν τοῦ λοιποῦ περί διαλόγων ἐπιστέλλοντες’’

Ἄν, λοιπόν, σᾶς ἀκούσουν οἱ αἱρετικοί καί πεισθοῦν, αὐτό εἶναι τό ἄριστο. Ἄν, ὅμως, δέν πεισθοῦν, μάθετε ποιοί εἶναι οἱ αἴτιοι τοῦ πολέμου καί πάψτε στό ἑξῆς νά μοῦ γράφετε γιά συμφιλίωση.

Ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας, σέ ἰδιόμελο στιχηρό, γράφει γιά τόν Ἄγιο Ἱεράρχη Μέγα Βασίλειο: ‘’Τῶς θεοστυγῶν αἱρέσεων τάς βλασφημίας κατέτρωσας’’. Τίς βλασφημίες, τίς συκοφαντίες τῶν θεομίσητων αἱρέσεων τίς κατατρόπωσες, τίς διέλυσες.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

1/1/2018

ΠΗΓΗ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, τοῦ Βασιλείου Χαρώνη.

http://agiooros.org/

ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΟΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ. Ο πιστος λαος μισειται, υβριζεται και προπηλακιζεται ως μικρόνους, καθυστερημενος και μισαλλοδοξος απο ολους τους φανατικους οπαδους του οικουμενισμού» και ο πατριαρχης επιδιωκει ανευ πίστεως την ένωση παπισμού και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΑΣ, 

ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ

Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, συμβιβασμὸς μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ στοᾶς, χριστιανισμοῦ καὶ μασονίας, Χριστοῦ καὶ Βελίαρ. Εἶνε δὲ ἄξιον ἰδιαιτέρως παρατηρήσεως, ὅτι ὁ κόσμος, ὁ ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ ψευδῆ μασονικὰ συνθήματα περὶ ἑνότητος καὶ συμφιλιώσεως, ὁ ἄπιστος καὶ ἄθεος κόσμος, ὁ ὁποῖος οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ ζωήν, ἐκδηλώνει τὴν χαράν του διὰ τὴν ἄνευ πίστεως ἐπιδιωκομένην ἕνωσιν παπισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας. Κῆρυξ δὲ μεγαλόστομος αὐτῆς τῆς ἑνώσεως ὑπῆρξεν ὁ Ἀθηναγόρας, τὸν ὁποῖον ὅλαι σχεδὸν αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικὰ τοῦ κόσμου, κρίνοντα μὲ κοσμικὰ κριτήρια, ἐνεκωμίασαν καὶ ἐπαρουσίασαν ὡς μέγαν ἄνδρα! Τοιοῦτος εἶνε ὁ κόσμος· ἀγαπᾷ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν τὴν γλῶσσαν ὄχι τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ τοῦ κόσμου τούτου.

Ἀκόμη δὲ πρὸς τιμὴν τοῦ μεγάλου «εἰρηνοποιοῦ» πατριάρχου Ἀθηναγόρα ἐξεδόθη ὁλόκληρος τόμος μὲ τὸν τίτλον «Οἱ εἰρηνοποιοὶ», εἰς τὸν ὁποῖον περιγράφονται ὅλαι αἱ συναντήσεις καὶ περιπτώσεις πατριάρχου καὶ πάπα. Καὶ ἐνῷ ὁ κόσμος ἐκδηλώνει χαρὰν διὰ τὴν τοιαύτην ἀπόπειραν ψευδο-ενώσεως, ἀντιθέτως ὁ πιστὸς λαὸς μισεῖται, ὑβρίζεται καὶ προπηλακίζεται ὡς μικρόνους, καθυστερημένος καὶ μισαλλόδοξος ἀπὸ ὅλους τοὺς φανατικοὺς ὀπαδοὺς τοῦ οἰκουμενισμοῦ».

Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, «Ζητήματα πίστεως–ὁ διάλογος καὶ τὰ ἀποτελέσματά του», περιοδ. «Χριστιανικὴ Σπίθα», ἀρ. φύλ. 450/Ἰανουάριος–Φεβρουάριος 1987

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Τι σημαίνει ομολογία πίστεως, ποιες είναι οι απαράβατες (προϋπο)θέσεις;

Γιὰ ὅλους μας καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ ὅσους παρακάμπτουν
 ἢ ἀλλοιώνουν διὰ τῆς "Οἰκονομίας" τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες 

ἢ προτεσταντίζουν ὑποτιμώντας τους .

Τι σημαίνει ομολογία πίστεως, ποιες είναι οι απαράβατες (προϋπο)θέσεις που πρέπει να έχει κατά νου ένας ορθόδοξος χριστιανός;

Παραθέτουμε κείμενο του Αγίου Νικοδήμου που απαντά με σαφήνεια στην ερώτηση αυτή:

Πρώτα-πρώτα, λοιπόν, ομολογούμε και κηρύττουμε και αποδεχόμαστε τα δώδεκα άρθρα πού Βρίσκονται στο κοινό Σύμβολο της Πίστεως, δηλαδή αυτά πού περιέχονται στο «Πιστεύω εις ένα Θεόν», τα οποία καθημερινά τα διαβάζουμε και ό καθένας μόνος του και από κοινού, και στα κελλιά μας και στις άγιες εκκλησίες του Θεού, στις όποιες θα τύχει να παρευρεθούμε. Διότι ακούμε τον θείο Χρυσόστομο να λέγει: «Είναι δόγματα πού κατέβηκαν από τον Ουρανό οι φρικτοί κανόνες πού βρίσκονται στο Σύμβολο» (στην Ομιλία Μ΄ στην Α΄ προς Κορινθίους).

Δεύτερο, ομολογούμε και ενστερνιζόμαστε όλα τα αλλά δόγματα, όσα ή Καθολική και Ανατολική Αγία Εκκλησία του Χριστού ομολογεί και κηρύττει. Τόσο αυτά πού αφορούν την υψηλή και Τριαδική θεολογία, δηλαδή τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, των οποίων ή Θεότητα είναι μία, σύμφωνα με τον Ε΄ Κανόνα της δευτέρας Οικουμενικής Συνόδου, όσο και αυτά πού έχουν σχέση με την βαθιά και ένσαρκη Οικονομία του Θεού Λόγου. Και για να πω αυτό πού λέει ό Μέγας Βασίλειος: «Πιστεύουμε σύμφωνα με όσα ομολογήσαμε ατό βάπτισμα μας και φρονούμε σύμφωνα με’ όσα έχουμε πιστεύσει» (στον Α΄ Ασκητικό Λόγο).

Τρίτο, ομολογούμε και αποδεχόμαστε με ευσεβές φρόνημα τα επτά θεία και ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, τα οποία είναι: Το άγιο Βάπτισμα, το άγιο Μύρο, ή θεία Ευχαριστία, ή Ιεροσύνη, ο νόμιμος Γάμος, ή Μετάνοια και το Ευχέλαιο. Και αυτά τα τιμούμε και τα σεβόμαστε με κάθε πίστη και ευλάβεια, ως αναγκαίους συντελεστές στη σωτηρία της ψυχής μας· και αποδεχόμαστε την χάρη και τον αγιασμό αυτών των Μυστηρίων, σύμφωνα με το (ιεροτελεστικό) τυπικό πού τηρείται και διαφυλάσσεται στην Ανατολική (Ορθόδοξη) του Χριστού Εκκλησία.

Τέταρτο, κρατάμε τις αποστολικές παραδόσεις, πού διδαχθήκαμε είτε προφορικά είτε με’ Επιστολή των θείων και ιερών Αποστόλων και μένουμε (σταθεροί) σ’ αυτά πού μάθαμε και επιβεβαιώσαμε, όπως ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει σ’ εμάς και σ’ όλους τους χριστιανούς και στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή και στην Β’ προς Θεσσαλονικείς και στην Β΄ προς Τιμόθεο.

Πέμπτο, μαζί με τις παραδόσεις των αποστόλων κρατούμε και αποδεχόμαστε και τις παραδόσεις της Εκκλησίας, δηλαδή αυτές που ορίσθηκαν από τους διαδόχους των αποστόλων -ήταν φρόνημα του κακόδοξου Μοντανού, ό όποιος άκμασε κατά τον δεύτερο αιώνα, το να αθετεί τις παραδόσεις και τις συνήθειες της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, βιβλίο Ε΄, κεφ. ΙΕ΄ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας-, γιατί τα δόγματα και οι παραδόσεις της Εκκλησίας δεν είναι αντίθετα μεταξύ τους· μη κάτι τέτοιο! Άλλα μάλλον το ένα είναι συστατικό του άλλου. Γιατί, αφενός τα δόγματα της Πίστεως συνιστούν (συγκροτούν) τις παραδόσεις της Εκκλησίας· και αφετέρου οι παραδόσεις της Εκκλησίας θεμελιώνονται επάνω στα δόγματα της Πίστεως. Έτσι και τα δύο μαζί έχουν την ίδια σπουδαιότητα για την ευσέβεια (των πιστών). 

Γι’ αυτό και ο μέγας Βασίλειος είπε ότι «αυτά τα δύο έχουν την ίδια ισχύ για την ευσέβεια» (Κανόνας 91ος). Γιατί, όπως οι μεγάλες πέτρες στέκονται με τις μικρές, και οι δύο μαζί συγκροτούν την οικοδομή -επειδή αν θελήσει κανείς να γκρεμίσει τις μικρές, γκρεμίζει ταυτόχρονα και τις μεγάλες-, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τα δόγματα της Πίστεως στέκονται μαζί με τις παραδόσεις της Εκκλησίας· και αν θελήσει κανείς να αθετήσει τις παραδόσεις της Εκκλησίας, αθετεί μαζί και τα δόγματα της Πίστεως. Για αυτό είπε πάλι ο Μέγας Βασίλειος: «Γιατί αν επιχειρούσαμε να εγκαταλείψουμε τις άγραφες συνήθειες, επειδή τάχα δεν έχουν μεγάλη σπουδαιότητα, χωρίς να το είχαμε αντιληφθεί θα ζημιώναμε στα πιο σημαντικά σημεία το Ευαγγέλιο· και μάλλον θα καταντούσαμε το κήρυγμα (του Ευαγγελίου) απλό όνομα (Κανόνας 91ος).

Έκτο, κρατούμε και αποδεχόμαστε όλους τους ιερούς κανόνες των πανευφήμων αποστόλων, των επτά Οικουμενικών Συνόδων, των τοπικών Συνόδων και των κατά μέρος αγίων και θεοφόρων πατέρων, πού επικυρώθηκαν από την Έκτη Οικουμενική Σύνοδο στον β΄ κανόνα της και από την Έβδομη στον α΄ κανόνα της. Και μαζί με τους κανόνες αποδεχόμαστε και τα πρακτικά των ίδιων αγίων Συνόδων, γιατί και τα δύο αυτά έχουν την ίδια εγκυρότητα.

Έβδομο, και για να ολοκληρώσουμε, όλα όσα αποδέχεται και ομολογεί ή Αγία, Καθολική, Αποστολική και Ανατολική Εκκλησία του Χριστού, ή κοινή και πνευματική μας μητέρα, αυτά και εμείς αποδεχόμαστε και ομολογούμε μαζί της. Και όσα αυτή αποστρέφεται και αποκηρύττει, αυτά παρόμοια κι εμείς τα αποκηρύττουμε και τα αποστρεφόμαστε μαζί της σαν παιδιά της και ειλικρινή και γνήσια.

(από ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΦΙΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΆΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ).

http://agonasax.blogspot.gr

ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ.... ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ... ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ (salpismazois):

Αφού όλοι σιωπούν... μιλά ένας Άγιος...

π. Φώτιος Βεζύνιας.

Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει. 

Και «πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν. Ούτε ανέχεται να κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους») όρους και νόμους. 

Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες. Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες». 

Στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν. 

Η Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι κανόνες και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. 

Διότι ο τέλειος λόγος του Θεού δεν μπορεί από τη φύση του να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας. Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με τα όσα έχουν γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωριστεί, και να ακολουθούν τους πριν από αυτούς Πατέρες. Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη, να κάμνει κάτι παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και «κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό το Ευαγγέλιο θα ήταν κενό και οι κανόνες άχρηστοι. Οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής ένας άλλος Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!!.

Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό, διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που παραλάβαμε, που να είναι δηλαδή αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.

Σ΄ αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική του γνώση, οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού. 

Εάν κάποιος είναι απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με ελεύθερη τη γλώσσα του….

Αλλά πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας περισσότερο από το Θεό; και την καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια; Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος; Θυμηθείτε πως οι μακάριοι άγιοι Σάββας και Θεοδόσιος, την ώρα που ο βασιλιάς Αναστάσιος πήγε με το μέρος της δυσμενούς αιρέσεως, ξεσηκώθηκαν και πρωτοστάτησαν με ζήλο προμαχώνας για την ορθόδοξη πίστη. 

Και αυτό το έκαναν αναθεματίζοντας μέσα στην Εκκλησία, με τους ομόφρονές τους Ορθόδοξους, τους αιρετικούς, και αποστέλλοντας στο βασιλιά τη διαμαρτυρία τους, βεβαιώνοντας τον ότι θα προτιμούσαν τον θάνατο παρά να μεταβάλλουν κάτι από τα παραδεδομένα και καθιερωμένα δόγματα…

Εάν λοιπόν το μοναχικό τάγμα δεν θεωρήσει ότι όλα είναι σκύβαλα δηλαδή τα τιποτένια, και εννοώ τις όποιες ανέσεις των μοναστηριών και τα συναφή, πως τότε ο λαϊκός, όταν κληθεί να ομολογήσει την πίστη του, (πώς) θα μπορέσει να παραθεωρήσει γυναίκα, παιδιά και τα σχετικά; Γι΄ αυτό σας θυμίζω: να μην σιωπήσουμε μπροστά στην πρόκληση των αιρετικών, για να μη γίνει η σιωπή μας η κραυγή της αμαρτίας των Σοδόμων. 

Ας θυσιάσουμε τα κάτω, για να κερδίσουμε τα άνω. Ας μη γίνουμε σκάνδαλο για την Εκκλησία του Θεού…. Εάν λοιπόν είναι κάποιοι αληθινοί μοναχοί, ας το δείξουν στην παρούσα περίσταση με τα έργα τους. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε η παραμικρή καινοτομία να εισχωρήσει στη γνησιότητα του ευαγγελίου και αυτό, για να μη δώσουμε το παράδειγμα στους λαϊκούς ότι προτιμούμε την αίρεση και την αιρετική «συν-κοινωνία», και έτσι έχουμε να δώσουμε λόγο για την απώλειά τους!

«Η εντολή του Κυρίου είναι να μη σιωπάμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ώστε, όταν για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις ποιος είμαι εγώ; ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα. Αλίμονο, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και χωρίς φροντίδα;».

«Αυτή είναι η ευαγγελική πίστη ημών των αμαρτωλών. Αυτή είναι η αποστολική ομολογία ημών των ευτελών. Ακόμα και ο Πέτρος και ο Παύλος αν μας πουν αντίθετα πράγματα, ακόμα και αν έλθει άγγελος από τους ουρανούς και μας διδάξει άλλο ευαγγέλιο, να μην τον δεχτείτε, γιατί δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως».

«Και όλα τα καλά του κόσμου να προσφέρει ένας άνθρωπος που αποδέχεται την αίρεση φίλος του Θεού δεν γίνεται. Είναι εχθρός Του. Και αν κάποιος καθίσει να φάει και να πιει με αιρετικούς, έχει ευθύνη».

«Δεν είναι ‘οικονομία’ να κάνουμε να αθετούμε αυτά που μας παραδόθηκαν, ούτε να κάνουμε οποιαδήποτε, μικρή παραχώρηση ανάλογα με τις περιστάσεις και τη λογική μας κρίση».

« Όποιοι είναι, στους καιρούς μας, αληθινοί μοναχοί, να το δείξουν εμπράκτως. Και έργο του Μονάχου είναι να μην ανέχεται ούτε την παραμικρή καινοτομία και αλλοίωση στο ευαγγέλιο. Ένας που ευδοκιμεί στο έργο του Θεού είναι προτιμότερος από χιλιάδες άλλους που καμαρώνουν για την αυθάδεια τους. Αλλά συ, αν θέλεις προτίμησε να είσαι με το πλήθος των πνιγμένων παρά να σωθείς μαζί με τον Νώε. Όσο για μένα, επίτρεψέ με να τρέξω και να σωθώ με τους ολίγους μέσα στην κιβωτό δηλαδή στην ασφάλεια της Εκκλησίας».

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: "ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑΞΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" 

εκδ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

http://salpismazois.blogspot.gr/

Ο "εκτός Εκκλησίας" Αυγ. Καντιώτης, έχοντας διακόψει το μνημόσυνο του Αθηναγόρου

… μιλώντας με βαθύ πόνο για τη κατάσταση της Εκκλησία

Πως μπορούμε να πούμε ότι προκάλεσε σχίσμα διακόπτοντας το μνημόσυνο εφαρμόζοντας τους ιερούς κανόνες; Αφιερωμένο στους δεσποτάδες και πατριαρχάδες (κατά τον Καντιώτη) που υποστηρίζουν το συγκεκριμένο ατόπημα.

απομαγνητοφώνηση:

"(Ο Μάρκος ο Ευγενικός) πάλεψε με το μεγάλο θηρίο, τον πάπα, που τόσα χρόνια βασανίζει τον κόσμο. Και τώρα στα χρόνια μας, τι θα δούνε τα ματάκια μας! Προτιμότερο να μας πάρει ο Θεός από τον κόσμο τούτο, παρά να δούμε τις κακές ημέρες που έρχονται, κακά σημάδια έχομε. Ας γλεντάνε ας διασκεδάζουν, ας βγάζουν τα μάτια τους έρχεται, έρχεται η οργή του Θεού! Μεγάλη οργή! Χειρότερη από κείνη που ζήσαμε το 1940. Θυμάστε την πείνα, θυμάστε τη δυστυχία, θυμάστε τη σκλαβιά; Θυμάστε τις κρεμάλες; Θυμάστε όλα αυτά που ζήσαμε όλοι όσοι μείναμε πιστοί στην πατρίδα και την Εκκλησία; Έρχονται πάλι τέτοιες ημέρες.

Θεολόγοι, παπάδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες μας λένε να πάμε να προσκυνήσουμε τον πάπα. ΟΧΙ! Είμαθα ένας, δύο, τρεις... όσοι είμεθα. Και λιγότεροι. Πέφτουμε από το θρόνο μα τον πάπα δεν τον προσκυνάμε.

Το μνημόσυνο του Αθηναγόρα το παύσαμε! Και τρεις μητροπόλεις, της Ελευθερουπόλεως, της Φλωρίνης και της Παραμυθιάς παύσαμε το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα. Γιατί; Θέλει με το ζόρι να μας κάνει Φράγκους. Δεν θα γίνουμε Φράγκοι. Το γράψαμε στον Αθηναγόρα είμεθα έτοιμοι και το θρόνο και τη ζωή μας να χάσουμε, παρά να προσκυνήσουμε τον πάπα.

Έρχονται τέτοιες κακές ημέρες όλοι θέλουν να πάμε στον πάπα. Εγώ νομίζω, ότι πρέπει να μείνουμε ορθόδοξοι. Ορθόδοξοι όπως και οι πατέρες μας, ορθόδοξοι όπως γενεαί γενεών όπως φωνάζει ολόκληρος η Ιστορία. Είμαστε παιδιά των προμάχων της Ορθοδοξίας, του Μάρκου του Ευγενικού και του Μεγάλου Αθανασίου, είμεθα παιδιά του αγίου Νικολάου, είμεθα παιδιά του αγίου Δημητρίου, είμεθα παιδιά της Ορθοδοξίας και κανείς μας δεν θα την αρνηθεί, με τη βοήθεια του Θεού.

Ας παρακαλέσουμε τον Θεό, να μας κρατήσει όλους ενωμένους, πιστούς εις την αγία μας Ορθοδοξία, της οποίας το κάλλος είναι αμήχανον και η δόξα είναι απερίγραπτος.

Είθε δια των ευχών του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του μεγάλου προμάχου της πίστεώς μας, δια των ευχών του Μεγάλου Αθανασίου, δια των ευχών του Μεγάλου Βασιλείου, δια των ευχών του Αγίου Νικολάου, είθε να μας κρατήσουν μέχρι τέλους της ζωής μας πιστεύοντας, λατρεύοντας και ζώντας κατά την Ορθδοξίαν μας!"

το ηχητικό εδώ

Πηγή

«ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΡΗΚΑ ΥΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑ»

«Σεις όμως προσέχετε! Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας».(Μαρκ.ΙΓ’23) 

Απαντούν οι Άγιες Γραφές της Εκκλησίας του Χριστού …. στους ασεβείς και βλάσφημους αιρετικούς. 

«Αυτά δε που σας λέγω, τα λέγω δι’ όλους τους 

μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου Χριστιανούς. 

Σας επαναλαμβάνω και πάλιν: «ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.» (Μαρκ.ΙΓ’37) 

Στα 2 προηγούμενα άρθρα, αδελφοί μου, αναδείχθηκαν έργα και λόγοι «ιεραρχών» που αποδεικνύουν ότι «μέγα χάσμα τους χωρίζει» από την Αγιασμένη Εκκλησία του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας. 

Είναι πασιφανές ότι σε Παν-Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο θα καταδικαστούν ως ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και εντελώς ΞΕΝΟΙ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αν ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ! 

Στο μεταξύ «οι ψυχές των πλανομένων αδελφών, ως νιφάδες χιονιού πέφτουν στον άδη.» (Γέροντος) 

Διότι οι παναιρετικοί, οικουμενιστές «αρχιερείς» και «ιερείς» αποπλανούν τους ακατήχητους! 

Για όσους δε, λέγουν ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς, πριν αυτό το κακόδοξο που είπαν πολυκαιρίσει, τους παρακαλούμε να ανακαλέσουν, αφού προηγουμένως εξετάσουν ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τις Άγιες Γραφές! 

Μα κι αν στο βιβλίο της ζωής, είναι καταγεγραμμένοι από καταβολής κόσμου οι σωσμένοι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε άμοιροι ευθυνών για τους αδελφούς που θέλουν στήριξη στην Πίστη τους; 

Ή μήπως εμείς γνωρίζουμε ποιοι είναι οι σωσμένοι και ποιοι οι καταδικασμένοι; 

Ή μήπως ο Ποιμήν ο Καλός όταν δει λύκους να σύρουν το πρόβατο… παραιτείται της προσπάθειας, θεωρώντας ότι είναι πλέον καταδικασμένο; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ! 

Ούτε όμως …οδηγεί τα πρόβατα προς το μέρος που είναι οι …λύκοι! 

ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ 

«Ο Ποιμήν ο Καλός παραδίδει την ζωήν του δια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά Του και δια να υπερασπιστεί την ζωήν αυτών.» 

«Ο μισθωτός δε υπηρέτης,που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΗΝ, και δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, βλέπει το λύκο να έρχεται, και επειδή δεν έχει ούτε στοργήν δια τα πρόβατα, ούτε αυταπάρνησιν, αφήνει ανυπεράσπιστα τα πρόβατα και φεύγει δια να μη εκθέση εις τον παραμικρόν κίνδυνον την ζωήν του. Και ελεύθερος τότε ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα. Τέτοιοι μισθωτοί είσθε και σεις οι σημερινοί λειτουργοί του Ιερού και οι νομοδιδάσκαλοι, που μόνον δια τα πρόσκαιρα οφέλη έχετε προσκολληθεί εις το ποίμνιον του Θεού, το οποίον επιβουλεύεται ως άλλος λύκος ο διάβολος, καθώς και όλοι όσοι γίνονται όργανά του». 

«Μη σας φαίνεται δε παράδοξον,το ότι ο μισθωτός υπηρέτης, όταν ίδη τον λύκον να επιπίπτη κατά του ποιμνίου, φεύγει. Φεύγει, διότι είναι υπηρέτης με ΜΙΣΘΟΝ και επειδή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, δεν τα πονεί. Αυτός ενδιαφέρεται κυρίως να πάρει τον μισθόν του και δεν κινδυνεύει ποτέ την ζωήν του, όπως εκείνος που πονεί και αισθάνεται στοργήν δια τα πρόβατα.» (Ιωαν.Ι’11-12-13) 

«Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου δεν δέχομαι όπως φαντάζεσθε σεις. Εκείνος,που δεν είναι εξ’όλης του της ψυχής μαζί μου, είανι εναντίον μου. Και εκείνος που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου ούτως σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει.» (Λουκ.ΙΑ’23) 

Εδώ αδελφοί μου, ξεκάθαρα μας λέει ότι όποιος δεν είναι με όλη του την ψυχή μαζί με τον Θεό είναι εναντίον του, είναι με τον διάβολο, ανήκει δηλαδή στην παράταξή του. 

Φανταστείτε σε ποια παράταξη ανήκει όποιος λέει ότι…. κάποιες εντολές του Θεού είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ (Βαρθολομαίου) ή ότι… ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ και ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ και ότι πρέπει να πάμε στο κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς. (Ιερωνύμου)! 

Θέλει πολλή σκέψη αυτό, ώστε να καταλάβουμε γιατί ο Κύριός μας είπε ότι αυτοί σαν άλλοι λύκοι σκορπίζουν τα πρόβατα; 

Ακόμα δεν έχετε καταλάβει ποιοι σκορπίζουν τα πρόβατα που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός να ποιμάνουν; 

Αυτά και τα πάντα μας λέει ο Κύριός μας και Θεός μας και μας πληροφορεί ότι «τα δικά Του πρόβατα που έχουν στενήν σχέσιν και επικοινωνία μαζί Του, και που τα γνωρίζει προσωπικά το καθένα με το όνομά του», διότι είναι εξ’όλης τους της ψυχής μαζί Του «αλλοτρίων την φωνήν (την ΨΕΥΔΟ-διδασκαλία) ουκ οίδασι (δεν αναγνωρίζουν) αλλά …ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ (φεύγουν μακριά από αυτούς». 

Από αυτό το τόσο κατανοητό δημιούργησαν οι Άγιοι τον 15ο ΑΒ’ κανόνα , τον έχοντα μεγάλο ενδιαφέρον διότι μας λέει ότι τιμή θα λάβουμε ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ όταν απομακρυνθούμε από τους ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ που κηρύττουν αίρεση (αλλότρια). 

Κατ’ αυτόν τον τρόπο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ και ΨΕΥΔΟΠΟΙΜΕΝΕΣ, απομονώνονται οι αλλότριοι και προλαμβάνεται το σχίσμα και η εξάπλωση της αίρεσης στην Εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ! 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,Ο ΒΟΑΝΕΡΓΗΣ,Ο ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, δεν είχε κανένα λόγο να αναφερθεί με τόσο σκληρά λόγια στους αιρετικούς. Φανταστείτε λοιπόν τι μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει πλησίον των αιρετικών ώστε να αναγκασθεί αυτός που αντιπροσωπεύει την αγάπη να καυτηριάσει με αυτόν τον τρόπο τους ασεβείς βλάσφημους προκειμένου να μας προφυλάξει. 

Δείτε τι μας λέει! 

ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ «ΑΛΛΟΤΡΙΟΥΣ» 

«Εκείνος, που επιμένει εις την αμαρτίαν, κατάγεται από τονδιάβολον…» 

«Το ίδιον και εκείνος, πουδεν αγαπά τον αδελφόν του Χριστιανόν, δεν είναι παιδί του Θεού.» 

«Καθένας που έχει γεννηθεί από τονΘεόν, δεν πράττει ποτέ θεληματικώς και με ψυχρόν υπολογισμόν καμμίαν αμαρτίαν..» 

( Α’Ιωάν.γ’8-10-9) 

«Εκείνος που λέγει, ευρίσκομαι εις στενήν γνωριμίαν και οικειότητα με Αυτόν,και συγχρόνως ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ τας εντολάς Του, είναι ΨΕΥΣΤΗΣ και δεν υπάρχει μέσα εις τον άνθρωπον αυτόν η Αλήθεια (δηλ.ο Θεός).» 

( Α’Ιωάν.β’4) 

«Εκείνος, που δεν είναι από τον Θεόνκαι δεν έχει αναγεννηθεί από Αυτόν, δεν ακούει και δεν δέχεται την διδασκαλίαν μας. Με το σημάδι αυτό διακρίνομεν το πνεύμα του Θεού, που οδηγεί εις την Αλήθειαν, και το πνεύμα του διαβόλου που οδηγεί εις την πλάνην.» (Α’Ιωάν.δ’6) 

«Αυτοί οι ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ προέρχονται και εμπνέονται από τον μακράν του Θεούκόσμον. Δι’αυτό διδάσκουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου και ο κόσμος τους ακούει και τους δέχεται.»(Α’Ιωάν.δ’5) 

«Από ημάς τους Χριστιανούς εχωρίσθησαν και εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. Αλλά δεν ήσαν ΠΡΑΓΜΑΤΙ από ημάς, δεν ήσαν ΠΟΤΕ μέλη ΓΝΗΣΙΑ της Εκκλησίας.» (Α’ Ιωάν.β’19) 

« Σεις όμως, παιδάκια μου, έχετε αναγεννηθεί από τον Θεόν και έχετε νικήσει τους ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ αυτούς δια της ΕΜΜΟΝΗΣ ΣΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ.»(Α’Ιωάν.δ’4) 

«Αυτό είναι το διακριτικόν γνώρισμα, με το οποίον γίνονται εις όλους φανερά τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου..» (Α’ Ιωάν.γ’10) 

«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗΝ του ΧΡΙΣΤΟΥ δια της ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΕΩΣ αυτής, αυτός δεν έχει τονΘεόν..» (Β’Ιωάν.9) 

ΜΕΤΑ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΕΙ

 

10. «Εάν κανείς σας επισκέπτεται και δεν φέρη την διδαχήν αυτήν (του Χριστού), μη δέχεσθε αυτόν προς φιλοξενίαν εις την οικίαν σας και ούτε χαιρετισμόν να απευθύνετε προς αυτόν.» ( Β’Ιωάν.10) 

Δεν μιλά ο Άγιος μόνο υποδεικνύοντάς μας, αλλά και αιτιολογώντας μας για να γίνει κατανοητή η υπόδειξη. 

Να τι μας λέει επ’αυτού ο Άγιος: 

«Εβγήκαν έξω της Εκκλησίας. ΔΙΟΤΙ, εάντότε,που εφαίνοντο μαζί μας, ήσαν πράγματι από ημάς και γνήσια μέλη της Εκκλησίας, θα είχαν μείνει μαζί μας. Αλλ’ έφυγαν και εβγήκαν από την Εκκλησίαν,δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς, δεν είναι ΓΝΗΣΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.» (Α’Ιωάν.β’19) 

«Και χαίρειν αυτώ ΜΗ ΛΕΓΕΤΕ.» (Β’Ιωάν.10) 

«ΔΙΟΤΙ εκείνος, που χαιρετά αυτόν (τον ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνός προς τα πονηρά του έργα, επειδή με την σχέσιν του και τον χαιρετισμόν του τον ενθαρρύνει εις εξακολούθησιν αυτών.» (Β’Ιωάν.11) 

Μας νουθετεί και μας προτρέπει, ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ: 

«Προσέχετε πολύ τους εαυτούςσας, διανα μη χάσομεν όσα έχομεν εργασθεί..» (Β’Ιωάν.8) 

Τέλος, μας ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ χωρίς να υπολογίσει αν φοβηθούμε, γιατί έτσι μας συμφέρει, λέγοντας: 

«Και τώρα πλέον είναι οΑΝΤΙχριστο ςεν τω κόσμω δια των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και των ΨΕΥΔΟ-διδασκαλιών, που προπαρασκεύαζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του.» (Α’Ιωάν.δ’3) 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να διαφωνήσει με τον Άγιο Απόστολο; 

ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ να πει ότι ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ; 

Και ποιος είναι αυτός που παίρνει με θράσος πρωτοβουλία να αλλάξει αυτά που είπε ο Κύριος και αποφασίστηκαν στις Άγιες Οικουμενικές Συνόδους, που μάλιστα τα δίδασκε μέχρι πρότινος, και τώρα λέει ότι οι ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, το ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ και η ΕΝΩΣΗ με τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ είναι ΑΓΑΠΗ που θα αναδείξει την Ορθοδοξία; 

Όσοι τα λένε αυτά, όποιοι και αν είναι κατάντησαν ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ και σκοπό έχουν όχι την ανάδειξη, αλλά την αλλοίωση και την καταστροφή της Ορθοδόξου Πίστεως! 

Ο Απόστολος Πέτρος, το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ που πάνω στην Αλήθεια που είπε ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗΚΕ η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας λέει για τους αιρετικούς: 

«Είναι άλογα ζώα…θα καταστραφούν ασφαλώς, επειδή βλασφημούν εις εκείνα που δεν γνωρίζουν.» 

«Είναι ακάθαρτοι και στίγματα της Εκκλησίας και θεωρούν ως απόλαυσιν και τρυφήν το να παραπλανήσουν πολλούς με τας απάτας των και τας πλάνας των, τας οποίας διαδίδουν, όταν συντρώγουν μαζί σας εις τας αγάπας.» 

«Έχουν καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και της ηδονής. Είναι τέκνα κατάρας.» 

«Εγκατέλιπαν τον ίσιον δρόμον και επλανήθηκαν..» 

«Δι’αυτούς έχει φυλαχθεί η μαυρίλα του αιωνίου σκότους.»

«..διότι με εξωγκωμένους λόγους γεμάτους ματαιότητα και πλάνην δελεάζουν αστηρίκτους πιστούς…» 

«..ήτο καλύτερον δι’ αυτούςνα μη είχαν γνωρίσει τον δρόμον της δικαιοσύνης και τον Χριστιανισμόν, παρά, αφού τον εγνώρισαν, να γυρίσουν πάλιν εις την παλαιάν αμαρτωλήν ζωήν τους και να απομακρυνθούν από την παραδοθήσαν εις αυτούς Αγίαν Εντολήν..» 

«Αλλά έχει συμβή εις αυτούς εκείνο, που λέγει η αληθής παροιμία. Σκύλος που εγύρισε πάλιν εις το ξέρασμα του, και χοίρος, η οποία, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλήσθη μέσα στην λάσπην και με τα συνεχή κυλίσματά της έγινε περισσότερο ακάθαρτος.»( Β’Πέτρ.β’12-13-14-15-17-18-21-22) 

Αυτά είπε ο Πέτρος που είχε κόψει το αυτί του Μάλχου, που αν τολμούσε κάποιος να το κάνει αυτό, σήμερα, σε αιρετικό, που βλασφημεί τον Θεό δεν θα τον χώραγε όλη η γη! 

Βεβαίως και δεν αρμόζει αυτό, αλλά δικαιολογεί την αγάπη του προς τον Κύριο που εκείνη τη στιγμή θεώρησε ότι κινδυνεύει. 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΕΦΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ 

ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ: 

«ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ»! 

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί,να παρακολουθείτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.» (Ρωμ. ιστ’17) 

«Διότι οι τέτοιοι άνθρωποι δεν δουλεύουν εις τον Κύριό μας ΙησούΧριστό, αλλ’εις την κοιλίαν τους. Ζητούν να καλοπεράσουν εις βάρος των οπαδών τους. Και με καλούς λόγους και επαίνους εξαπατούν τας καρδίας των απονηρεύτων, ακάκων.»(Ρωμ.ιστ’18) 

«Και όσοι ημάρτησαν, ενώ είχε δοθεί εις αυτούς Νόμος γραπτός, αυτοί επί τη βάση του νόμου τούτου θα κριθούν.» (Ρωμ.Β’12) 

«Συ λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις καλύτερα τον εαυτόν σου;..»(Ρωμ.Β’21) 

«Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων. Ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων.» (Α’Κορινθ.ι’21) 

«Ποία δε συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του σατανά;»(Β’Κορινθ.στ’15)

«Θέλουν να παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι του Νόμου, και δεν καταλαβαίνουν ούτε εκείνα που λέγουν,..»(Α’Τιμοθ.α’7)

«Κατά τας τελευταίας αυτάς ημέρας θα έλθουν καιροί δύσκολοι και επικίνδυνοι.» 

«Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι και θα αγαπά ο καθένας των μόνον τον εαυτόν του, θα είναι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς των, αχάριστοι, ασεβείς μη έχοντες Ιερόν και Όσιον.» 

«Θα στερούνται και αυτήν ακόμη την φυσικήν στοργήν, θα είναι αδιάλλακτοι, διαβολείς, ακρατείς εις τας επιθυμίας των, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί παντός αγαθού.» 

«Προδόται, αυθάδεις, φουσκωμένοι από υπερηφάνειαν και εγωϊσμόν, άνθρωποι που θα αγαπούν τας ηδονάς μάλλον παρά τον Θεόν.» 

«Και θα έχουν μεν το εξωτερικόν σχήμα της ευσεβείας, θα έχουν αρνηθεί όμως την δύναμίν της…» 

«Αλλά δεν θα προκόψουν περισσότερον. Διότι η ηθική τους αμυαλωσύνη θα γίνη εις όλους ολοφάνερος…»( Β’Τιμόθ.γ’1-2-3-4-5-9) 

«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, που επιμένει να δημιουργή σκάνδαλα και διαιρέσεις εις την Εκκλησίαν, μολονότι τον συνεβούλευσες δια πρώτην και δευτέραν φοράν, 

ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕ ΤΟΝ.» 

«Γνώριζε, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΤΡΑΦΗ και αμαρτάνει…, ων αυτοκατάκριτος.»( Τίτον Γ’10-11) 

Αυτά και πολλά άλλα μας λέει ο Απόστολος Παύλος που μίλαγε ο Θεός δια του στόματός του. 

Αγαπητοί μου το Ευαγγέλιο θα το ερευνούμε και θα το εφαρμόζουμε απ’άκρη σ’άκρη και όχι μόνο θεωρητικά τα περί αγάπης και Πίστεως, που αυτά μόνα τους χωρίς την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ είναι ΚΑΛΠΙΚΑ. 

Γι’αυτό είναι αναγκαίο να διευκρινίζουμε για ποια αγάπη μιλάμε, την ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ή του ΑΝΤΙχρίστου; 

Όπως επίσης πρέπει να διευκρινίζουμε και για ποια Πίστη μιλάμε, αν δηλαδή μιλάμε για την ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΔΟΞΑ ή αυτή του διαβολέα που και αυτός πιστεύει αλλά δεν πράττει τα Θεάρεστα! 

Διότι οι θρασύτατοι και αναίσχυντοι μιλάνε για αγάπη ενώ ταυτόχρονα εκδιώκουν ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ … 

Μιλάνε για Πίστη στον Ιησού Χριστό και απ’ την άλλη αγκαλιάζουν τους εχθρούς Του –αιρετικούς! 

«Δεν θα εισέλθει αυτός που λέει: Κύριε-Κύριε», αλλά αυτός που πράττει αυτά που λέει ο Κύριος. 

Σεβαστοί Πατέρες, έχετε την εντύπωση ότι τα παιδιά σας δεν σας καταλαβαίνουν; 

Όχι, δεν είναι έτσι. Εμείς σας καταλαβαίνουμε. Κάντε και εσείς μια προσπάθεια να καταλάβετε εμάς. Όσο και να θέλετε να δικαιολογήσετε τον Βαρθολομαίο, τον Ιερώνυμο και τους συν-αυτούς, δεν μπορείτε πλέον. Όσο και να προσπαθείτε με την οικονομία να κερδίσετε χρόνο προς μεταμέλειά τους το αντίθετο επιτυγχάνετε. 

Τα αμαρτήματα γίνονται πιο βαριά και αν και τώρα δεν τα βλέπετε, τότε λυπόμαστε αλλά το πρόβλημα το έχετε εσείς και όχι αυτοί που ακολουθούν το Ευαγγέλιο! 

Δείτε την πραγματικότητα και πάρτε τις αποφάσεις που σας λέει ο Καλός Ποιμήν, πριν χαθούν και άλλες ψυχές στην αίρεση, το αίμα των οποίων ΘΑ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!! 

Δεν ενημερώνετε ως οφείλετε το ποίμνιο, που αν το κάνατε η ευθύνη θα μεταφέρονταν στο αυτεξούσιο του καθενός και εσείς θα είχατε επιτελέσει το ιερό καθήκον σας κρατώντας τη θέση που αρμόζει στον ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ! 

Εάν μετά από όλα τα προαναφερθέντα, δεν αντιλαμβάνεται κανείς τι μας λέει ο Παντοκράτωρ Δημιουργός μας σχετικά με την στάση μας απέναντι στους αιρετικούς, τότε πάλι ο Κύριος θα μας πληροφορήσει: 

«Και δια τούτο θα παραχωρήσει ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά,που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος.» (Β’Θεσσαλ.β’11) 

Θα χαρούμε αν οι αιρετικοί ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ έλθουν στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!! 

Δεν θα πάει η Ορθοδοξία σ’ αυτούς, όχι γιατί το λέω εγώ ο ανάξιος, αλλά γιατί δεν πήγε ο Πατέρας να πάρει τον Υιόν δια της βίας, πρέπει ο υιός να επανέλθει στον Πατέρα εκουσίως ζητώντας ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ. (Εν προκειμένω να ανακαλέσουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους…filioque, αλάθητο και όλα τ’ άλλα!) 

Μετά, όλα, χωρίς λόγια τακτοποιούνται με ανείπωτη χαρά!! 

Ο λόγος για την ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. 

Για την μεγάλη χαρά «εις τον Ουρανόν μεγαλυτέρα και περισσότερον αισθητή, παρ’όσον είναι αισθητή η χαρά δια τους ενενήκοντα εννέα δικαίους.» 

«ΗΡΘΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΛΙΓΟΝ, ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, 

«ΟΧΙ ΜΕ ΧΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ», και ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ»! 

Ο έχων ενδιαφέρον ας εννοήσει!!! 

Κάθαρση και σωτηρία, χωρίς διηνεκή αγώνα, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στον κόσμο εκ του κόσμου, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Κάθαρση μέσα στην αίρεση…, ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ! 

Και ας λένε, όποιοι και αν είναι αυτοί ,…ότι δεν κινδυνεύουμε από τους αιρετικούς. Εάν δεν κινδυνεύαμε ο Ιησούς μας δεν θα μας έλεγε το ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ από αυτούς! 

Ούτε ο Άγιος Ιωάννης, το σύμβολο της αγάπης θα μας έλεγε ΟΥΤΕ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ! 

Ούτε ο Απόστολος Πέτρος θα μας έλεγε ότι είναι άλογα ζώα και τέκνα κατάρας! 

Ούτε εσείς αγαπάτε περισσότερο την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ από τους ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ και τον ίδιο τον Ιησού που την οικοδόμησε! 

Όταν στο σπίτι έχει μπει όφις, δεν κοιμάσαι, αν δεν βεβαιωθείς ότι τον έβγαλες έξω! 

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ! 

ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ, των ΠΑΘΩΝ, των ΑΙΡΕΣΕΩΝ και της Ν.Τ.Π.!! 

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Γεώργιος Φλώρος 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΡΡΙΖΩΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΟΙ ΑΘΕΟΙ, ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΜΗ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ – ΕΙΔΙΚΗ (ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ!) ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ!

Διαβαστε την επιστολη της Παιδιατρου -ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑΣ

σχετικα με την ανωθεν εντολη

ΠΡΟΣ κ. ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ (ΠΠΝΠ)

ΑΠΟ την ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑ.

ΘΕΜΑ :

‘‘ΠΕΡΙ ΟΔΗΓΙΩΝ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ» 

Αξιότιμε κ. Διοικητά,

Αρχικά να σας ενημερώσω ότι ουδέποτε ανήκα ούτε ανήκω σε κανένα απολύτως πολιτικό κόμμα. Ως πολίτης, σκέπτομαι ελευθέρα και έχω κάθε δικαίωμα να λέω την άποψη μου, καθώς εχουμε Δημοκρατικό Πολίτευμα. Σπούδασα στην Ιατρική Σχολή Πατρών και έλαβα τίτλο Ειδικότητας Παιδιατρικής από το ΠΠΝΠ. Γνωρίζω το ΠΠΝΠ από την έναρξη λειτουργιάς του. Εργάστηκα σε αυτό. Νοσηλεύτηκα σε αυτό. Σήμερα, διαβάζοντας την τοπική εφημερίδα «Πελοπόννησος» τυχαία, ενημερώθηκα για τις οδηγίες σας προς το προσωπικό του ΠΠΝΠ, σχετικά με τους μουσουλμάνους ασθενείς. Αρχικά ξανακοίταξα το ημερολόγιο μήπως είναι Πρωταπριλιά. Δεν είναι. Ορθά λοιπόν έχω στολίσει το σπίτι μου χριστουγεννιάτικα, δέντρο, φωτάκια κλπ. Ασχέτως της αθεΐας ή’ θρησκεύματός σας, το όποιο σέβομαι απόλυτα όπως και σε κάθε άνθρωπο του πλανήτη μας, το επίσημο θρήσκευμα της Ελλάδας είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός. Αυτό δεν σας επιτρέπει να βάζετε δικούς σας όρους στο Δημόσιο Νοσοκομείο, το όποιο δεν είναι ιδιοκτησία σας και για το όποιο φορολογούμαι. Όπως και κάθε πολίτης.

Στο σπίτι σας, έχετε κάθε δικαίωμα να μην έχετε εικόνες, σταυρούς. Να έχετε κοράνιο ή κάθε σύμβολο που σας εκφράζει. Όχι όμως στο Δημόσιο Νοσοκομείο να επιβάλλετε κανόνες όπως «να αφαιρούνται χριστιανικές εικόνες, σταυροί, σε δωμάτια που νοσηλεύονται μουσουλμάνοι», δήθεν σεβόμενος την θρησκεία τους. Να σας θυμίσω ότι όλοι οι αλλοδαποί ξέρουν ότι βρίσκονται στην Ελλάδα. Άρα οφείλουν να δείχνουν σεβασμό προς τη χώρα που ζουν.

Άρα και για το θρήσκευμα μας. Έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες του εξωτερικού με διαφορετικά θρησκεύματα. Τα σεβάστηκα απόλυτα. Δεν είχα την αξίωση να κάνουν αλλαγή των συνηθειών τους, ούτε στα δωμάτια των ξενοδοχείων που πλήρωνα για να διαμένω και ήταν ο προσωπικός μου χώρος κατά τη διάρκεια της παραμονής μου. Ούτε όταν νοσηλεύτηκα απαίτησα να βγάλουν από το δωμάτιο νοσηλείας μου Βούδες, Μωάμεθ, Κοράνια. Γιατί εγώ ήμουν στο δικό τους κράτος και σεβόμουν πραγματικά τα πιστεύω τους.

Τι καταπληκτικές ιδέες είναι αυτές που σκαφθήκατε? Ρωτήσατε το προσωπικό του Νοσοκομείου και τους ασθενείς πριν? Τι δικτατορικές τακτικές ακλουθείτε κύριε ? Με τι δικαίωμα ? Ήδη υπάρχει δραματική έλλειψη προσωπικού. Και πρακτικά να το δούμε, οι νοσηλεύτριες πχ θα έχουν επιπλέον καθήκον να ρωτούν «παρακαλώ ποιο Θεό πιστεύετε?» και ανάλογα να ανεβοκατεβάζουν εικόνες ??!!

Όσον άφορα δε την άσκηση της Ιατρικής, τι να πει κανένας. Κύριε, αν δεν βγάλεις τα ενδύματα του ασθενή, να ψηλαφίσεις, να ακροαστείς καρδία-κοιλιά- πνεύμονα και επί γυναικολογικού ή ουρολογικού περιστατικού τα γεννητικά όργανα, πως θα διαγνώσεις άρα και θα χορηγήσεις την κατάλληλη αγωγή ???????!!!!!!!!!!!!

Ρίχνοντας χαρτιά, βλέποντας τον καφέ, πως??? Η Ιατρική είναι Επιστήμη. Η Επιστήμη δεν είναι μαγεία. Άρα η Ιατρική δεν είναι μαγεία. Έλεος! Και όταν σε ένα ακραία επείγον γυναικολογικό περιστατικό που κινδυνεύει άμεσα η ζωή της

γυναίκας, εφημερεύει άρρεν γυναικολόγος? Θα υπάρχει «on call» γυναίκα γυναικολόγος να έρχεται από το σπίτι της ειδικά για μουσουλμάνα ασθενή?

Αν ενοχλούνται κάποιοι άλλων θρησκευμάτων, ας επιλέξουν ως χώρα διαμονής τους κάποια που να τους εκφράζει. Όπως πολλοί Έλληνες ενοχλούνται από κάποια θέματα των Νοσοκομείων μας, υπογραφούν και αποχωρούν με δίκη τους ευθύνη, έτσι και οι αλλοδαποί φίλοι μας έχουν την ίδια επιλογή. Ξέρετε τι δύναμη και κουράγιο παίρνουν οι χριστιανοί ασθενείς από την εικόνα της Πανάγιας, του Χριστού, το Σταυρό, το Ευαγγέλιο ? Τεράστια. Το έχω ζήσει τόσα χρονιά αυτό. Με τι δικαίωμα κύριε δίνετε τέτοιου είδους οδηγίες στο Δημόσιο Νοσοκομείο στο όποιο υπηρετείτε? Το όποιο παρεμπιπτόντως ονομάζεται και ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΟΗΘΕΙΑ,. Όχι ότι θα υπήρχε διαφορά εάν ονομάζονταν ΠΠΝΠ μόνον.

Ως πολίτης ντρέπομαι. Ως γιατρός μόνον έκπληξη και θλίψη νιώθω. Εσείς , νιώθετε σωστός?

Μετά τιμής,

Καραβίσια Διαμένουσα,

Παιδίατρος -ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑ

http://www.augoustinos-kantiotis.gr

Ο Απόστολος Παύλος για τις αιρέσεις μας συμβουλεύει

''Η κόρη του διαβόλου…''

Ο Απόστολος Παύλος για τις αιρέσεις μας συμβουλεύει:

«Προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος. Εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών» (Πράξεις κ 28-30). Δηλαδή:

Προσέχετε λοιπόν στον εαυτόν σας, πως θα ζήτε, και πως θα φέρεσθε σε όλο το ποίμνιό σας, στο οποίο το πνεύμα το Άγιο σας έβαλε επισκόπους, να ποιμαίνετε την Εκκλησία του Θεού, την οποία αυτός ο Κύριος απέκτησε με το Αίμα Του.

Διότι εγώ γνωρίζω αυτό· ότι μετά τον ερχομό μου αυτόν και την αναχώρηση θα εισέλθουν λύκοι βαρείς ανάμεσά σας, δηλ. αιρετικοί ψευτοδιδάσκαλοι· και από σας τους ίδιους θα εγερθούν άνδρες εγωϊστές, οι οποίοι θα διδάσκουν διεστραμμένες και ψεύτικες διδασκαλίες, για να αποσπούν τους μαθητάς από τον σωστό δρόμο της σωτηρίας και να τους παρασύρουν με το μέρος τους ως δικούς τους οπαδούς.

Τονίζει ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριατσιανίνωφ ότι:

«Αίρεση είναι αμαρτία του νου. Η Αίρεση είναι πιο πολύ δαιμονική παρά η ανθρώπινη αμαρτία- είναι η κόρη του διαβόλου, η κληρονομιά του, η ασέβειά του, σχεδόν ειδωλολατρία».

Ο Γέροντας π. Φιλόθεος Ζερβάκος σημειώνει:

«Πιστεύω και ελπίζω ότι ο ιδρυτής της Εκκλησίας, ο Αρχηγός της σωτηρίας ημών, ο κραταιός και δυνατός εν πολέμοις, πάντας τους πολεμούντας την Νύμφην Αυτού Εκκλησίαν, την καθαράν και άσπιλον, την οποίαν περιποιήσατο με το Τίμιον Αίμα Του, θα τους συντρίψη ως σκέυη κεραμέως και θα διαφυλάξη και διασώση Αυτήν καθαράν. Υμείς δε οι εναπολειφθέντες στήτε καλώς, στήτε μετά φόβου, στήτε ανδρείως και μη κλίνετε γόνυ εις τον αντίχριστον Πάπαν και εις τους οπαδούς αυτού φιλοπαπιστάς οικουμενιστάς, και λοιπούς δειλούς και προδότας. Στήτε μέχρι τέλους, μέχρι θανάτου, δια να λάβετε τον άφθαρτον στέφανον εις τους ουρανούς…».

Ο σύγχρονος Άγιος μας Παΐσιος παρατηρεί:

«Σήμερα, δυστυχώς, μπήκε η ευρωπαϊκή ευγένεια και πάνε να δείξουν τον καλό. Θέλουν να δείξουν ανωτερότητα και τελικά πάνε να προσκυνήσουν τον διάβολο με τα δύο κέρατα. «Μία θρησκεία, σου λένε, να υπάρχη» και τα ισοπεδώνουν όλα. Ήρθαν και σ’ εμένα μερικοί και μου είπαν: «Όσοι πιστεύουμε στον Χριστό, να κάνουμε μία θρησκεία». «Τώρα είναι σαν να μου λέτε, τους είπα, χρυσό και μπακίρι, χρυσό τόσα καράτια και τόσα που τα ξεχώρισαν, να τα μαζέψουμε πάλι και να τα κάνουμε ένα. Είναι σωστό να τα ανακατέψουμε πάλι; Ρωτήστε ένα χρυσοχόο: «Κάνει να ανακατέψουμε την σαβούρα με τον χρυσό;» Έγινε τόσος αγώνας, για να λαμπικάρη το δόγμα». Οι Άγιοι Πατέρες κάτι ήξεραν και απαγόρευσαν τις σχέσεις με αιρετικό. Σήμερα λένε: «Όχι μόνο με αιρετικό αλλά και με Βουδιστή και με πυρολάτρη και με δαιμονολάτρη να συμπροσευχηθούμε. Πρέπει να βρίσκωνται στις συμπροσευχές τους και στα συνέδρια και οι Ορθόδοξοι. Είναι μία παρουσία». Τι παρουσία; Τα λύνουν όλα με την λογική και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το ευρωπαϊκό πνεύμα νομίζει ότι και τα πνευματικά θέματα μπορούν να μπουν στην Κοινή Αγορά».

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς επισημαίνει:

«Ο Οικουμενισμός είναι κοινό όνομα για όλους τους ψευδοχριστιανισμούς, για τις ψευδοεκκλησίες της Δυτικής Ευρώπης. Μεσα στον Οικουμενισμό βρίσκεται η καρδιά όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, με κέντρο τον Παπισμό. Όλοι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι , δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία αίρεση παραπλεύρως στην άλλη αίρεση. Το κοινό ευαγγελικό όνομά τους είναι παναίρεση. Διατί; Διότι στο διάστημα της ιστορίας οι διάφορες αιρέσεις ηρνούντο η παρεμόρφωνον ιδιώματά τινα του Θεανθρώπου και Κυρίου Ιησού, οι δε ευρωπαϊκές αυτές αιρέσεις απομακρύνουν ολόκληρο τον Θεάνθρωπο και στην θέση του τοποθετούν τον Ευρωπαίο άνθρωπο. Εδώ δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Παπισμού, Προτεσταντισμού, Οικουμενισμού και άλλων αιρέσεων των οποίων το όνομα “λεγεών”».

http://emmadimitris.blogspot.gr

Ανατροπή του Ευαγγελίου με την ..."ανοχή" των εκκλησιαστικών ηγετών!

Καί νέα χείρων «ὕβρις»

«Νά δοῦμε ἀκόμα ποῦ θά φτάσουμε! Δέν ἀφήσαμε βρωμιά, δέν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη πού νά μήν τήν κάνουμε, δέν ἀφήσαμε πονηρό διαλογισμό πού νά μήν τόν ποῦμε ἤ νά μήν τόν γράψουμε μέ τή μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιά ὁλότελα. Γινήκαμε ἕνα τρελλό κοπάδι, πού μᾶς σαλαγᾶ ὁ διάβολος μέ μιά βουκέντρα κι ἐμεῖς τρέχουμε λαχανιασμένοι... », ἔγραφε πρίν ἀπό μερικά χρόνια ὁ Φώτης Κόντογλου. 

Ἀλήθεια, μποροῦσε κανείς νά φανταστεῖ ὅτι θά φτάναμε τόσο σύντομα σέ τέτοιο σημεῖο παρακμῆς καί ἀπόπτωσης! Μέ νόμο τοῦ κράτους ἀλλάζει κανείς φύ­λο μέ μία ἁπλή αἴτηση, μέσα σέ λίγα λε­πτά! Τήν ἀλλαγή αὐτή μάλιστα μποροῦν νά τήν ἐπιχειρήσουν ἀκόμη καί δεκαπεντάχρονοι ἔφηβοι! Ἐπιπλέον, ἔχει κανείς τή δυνατότητα νά ἀλλάξει φύλο ὄχι μό­νο μία φορά. Ἄν μετά ἀπό κάποιο χρονι­κό διάστημα τό μετανιώσει, μπορεῖ καί πάλι νά ἀλλάξει μέ τήν ἴδια συνοπτική διαδικασία! Ἔτσι, πλέον δημιουργεῖται ἀναστάτωση καί σύγχυση μέ τήν τόσο ἐ­πιπόλαιη θεσμοθέτηση νόμου, ὁ ὁποῖος ἀντιβαίνει πρός τή φυσιολογία, τήν ὀν­τολογία καί τή βιολογία τοῦ ἀνθρώπου καί ὁδηγεῖ στήν ὁμοφυλοφιλία.

Ἀνατρέχοντας στήν ἁγία Γραφή, ἀπό τό πρῶτο κιόλας κεφάλαιο τῆς Γενέσεως πληροφορούμαστε ὅτι ὁ Θεός, πού «ἐποίησε» τά πάντα «καλὰ λίαν», «ἐποίησε» τήν κορωνίδα τῆς δημιουργίας «τὸν ἄν­θρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ...» (1,31). Τόν ἔ­πλασε μέ ἰδιαίτερο τρόπο καί τόν προί­κισε μέ χαρίσματα καί δυνατότητες πού, ἐάν τίς ἀξιοποιήσει σωστά, μπορεῖ νά φτάσει στήν κατά χάρη θέωση. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε, ὡς «ἄρσεν καὶ θῆλυ» (Γέ 1,26), μέ σκοπό νά γίνει συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ πανάγαθος Κύριός μας ἐξασφάλισε μιά ἁρμονική κοινωνία μέ ψυχικά ἰσορροπημένους καί εὐτυχισμένους ἀνθρώπους. Τώρα, ὅμως, τό ψηφισθέν νομοθέτημα καταστρατηγεῖ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀναιρεῖ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί πλήττει εὐθέ­ως αὐτό τό κύτταρο τῆς κοινωνίας, τήν οἰκογένεια, τήν ὁποία καί ὑπονομεύ­ει. 

Δυστυχῶς, οἱ ὁρισθέντες ἀπό τόν λαό γιά τήν εὐημερία τοῦ τόπου ταγοί μας -ἀντί νά σκύψουν μέ ὑπευθυνότητα καί νά ἐπιλύσουν τά οὐσιαστικά προβλήματα τοῦ τόπου μας- ψήφισαν, χωρίς νά λάβουν ὑπ᾽ ὄψη τους ὅτι ἕνα τέτοιο νομοθέτημα μπορεῖ νά λειτουργήσει προτρε­πτικά, καθώς πολλοί ἔφηβοι ἔχουν γενικά χαμηλή αὐτοεκτίμηση καί βρίσκονται στήν περίοδο τῶν ἐσωτερικῶν ἀνα­- ζητήσεων καί ἀνακατατάξεων. Οὔτε ὑ­πολόγισαν τίς σοβαρές ἐπιπτώσεις στήν ψυχολογία καί στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τά ὁποῖα θά βιώνουν τή σύγχυση φύλου, ὅταν τά ἴδια θά ἐπιχειροῦν τήν ἀλλαγή ἤ «διόρθωση» φύλου· καί ὅταν ἀργότερα γίνουν γονεῖς, θά μεταδίδουν στά παιδιά τους τήν ἴδια σύγχυση φύλου. Τώρα πιά μέσα σέ αὐτό τό ἄφυλο τοπίο, πού δημιούργησαν οἱ ἐθνοπατέρες, τή σκυτάλη τῶν συζητήσεων παίρνει ἡ «διαγραφή φύλου»!

Εὔλογα ἀναρωτιέται κανείς: Πῶς μπορεῖ νά διασφαλισθεῖ ἡ ψυχική ὑγεία τοῦ ἀλλάζοντος φύλο, τή στιγμή πού καταργεῖται ἡ ἰατρική γνωμάτευση καί ἀρ­κεῖ μία «ἁπλή δήλωση»; Τά τόσα περι­- στατικά δυστυχισμένων ὑπάρξεων πού αὐτοκτόνησαν μετά τήν ἀλλαγή φύλου δέν προβληματί­ζουν κανέναν; 

Ἄξιο ἀπορίας, ἐπίσης, εἶναι τό γεγονός ὅτι ἀγνοήθηκε ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ ἀνακοίνωσή της ἐπι­σήμανε πρίν τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου σέ ὅλους τούς βουλευτές: «Τό φύλο στόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ἱερή παρακαταθήκη καί ὑπηρετεῖ στή βάση τῆς ψυχο­σω­μα­τικῆς συμπληρωματικότητας τό μυ­στή­ριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀγάπης. Ὑπό τήν ἔννοια αὐτήν, δέν εἶναι ἐπιλέξιμο, ἀλλά ὡς δῶρο ἀποτελεῖ θεῖο χάρισμα στόν ἄν­θρωπο πού πρέπει αὐτός νά ἀξιοποιήσει γιά τόν ἁγιασμό του... Τό προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεῖ τό αἴσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογένειας, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἤθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἄν­θρωπο. Ἀντί νά λιγοστεύει τή σύγχυση καί τίς ψυχικές διαταραχές, θά τίς αὐξήσει καί θά δώσει διαστάσεις ἐπικίνδυνου κοινωνικοῦ φαινομένου. Ἰδίως ὅταν ἐ­πεκτείνει τίς δυνατότητές του καί μεταξύ τῶν μαθητῶν, δημιουργεῖ ἐκρη­κτική κατάσταση καί στά σχολεῖα». Καί τό Ἅγιο Ὄρος μέ ἀνακοίνωσή του ὑπογράμμισε ὅτι καταστρατηγεῖται «ἀπροκαλύπτως εἰς τήν Ὀρθό­δο­­ξον Πατρίδα μας ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ».

Ἀλλά καί ἡ Παιδοψυχιατρική Ἑταιρεία Ἑλλάδος - Ἕνωση Ψυχιάτρων Παιδιῶν καί Ἐφήβων γνωμοδότησε: «Θεω­ροῦμε καθῆκον μας νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας γιά τήν ἐπέκταση τῆς δυνα­τότητας ἀλλαγῆς φύλου σέ ἄτομα αὐ­τῆς τῆς ἡλικίας (15 μέχρι τήν ἐνηλι­κίω­ση), ἡλικία ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπό ρευστότητα τῆς διαμορφούμενης ταυ­τό­τη­τας φύλου, καθώς καί τίς ἀνησυχίες μας ὅτι ἡ ἐμπλοκή τῶν ἐν λόγῳ νέων στή διαδικασία θά ἐπιβαρύνει παρά θά βελτιώσει τήν ψυχική ἀποκατάσταση… 

Ἡ σύγχρονη ἰατρική βιβλιογραφία ἐπισημαίνει ὑψηλότερη ψυχοπαθολογία σέ ἄτομα μέ “Δυσφορία Φύλου” σέ σχέση μέ τό γενικό πληθυσμό». Προσθέτει ἀκόμη ὅτι «παρατηρεῖται ὑψηλή συννοσηρότητα κατάθλιψης καί αὐτοκτονικότητας, πού δέν ὑποχωρεῖ μέ ἰατρικές διαδικασίες ἀλλαγῆς φύλου, καί δυσφορία πού παραμένει, πα­ρά τυχόν ἐπιτυχεῖς κοινωνικές μεταβάσεις».

Ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς κ. Σταῦ­ρος Μπαλογιάννης ἐπιβεβαιώνει: «Οἱ δομικές διαφορές στόν ἀνδρικό καί γυναι­κεῖο ὀργανισμό, ἄν παραβιαστοῦν, ὁδηγοῦν σέ σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές καί εἰδικά στήν παιδική ἡλικία».

Ἀναμφισβήτητα, ἀποτελεῖ παραλογισμό καί παραφροσύνη, ἀλλά καί πρωτοφανῆ «ὕβριν» κατά τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά ἔχει τήν ἀξίωση ὁ ἄνθρωπος νά ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς πεπερασμένης φύσεώς του. Ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ «ἄ­τη». «Στῶμεν κα­λῶς», ἀδελφοί! 

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προειδοποιεῖ: «Πρὸ συντριβῆς ἡγεῖ­ται ὕβρις, πρὸ δὲ πτώματος κακοφροσύνη» (Πα 16,18). 

Ποῦ, λοιπόν, πᾶμε; Ὁδεύουμε ὁ­λο­τα­χῶς πρός τήν αὐτοκαταστρο­φή μας, ὅ­πως συνέβη μέ τά Σόδομα καί τά Γόμορα στήν Παλαιά Διαθήκη; Τελικά, στήν πατρίδα μας, πού κάθε γωνιά της εἶναι ποτισμέ­νη καί μυρωμένη μέ ἅγια αἵμα­τα ἡρώων καί μαρτύρων, δέν θά πρέπει νά μείνει τίποτε ὄρθιο; Τά πάν­τα πρέπει νά γκρεμιστοῦν στό ὄνο­μα τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» καί τῆς δῆθεν προόδου; Θά πρέπει νά ἰσοπεδωθεῖ καί νά ἀφανιστεῖ ἀκόμη καί αὐτό τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ὡς «εἰκόνα τοῦ Θεοῦ»; Εἶναι φοβε­ρό! Ἡ Ἑλλάδα χάνεται, ἀρ­γοπε­θαί­νει! 

Ἡ ἔνδοξη πατρίδα μας σβήνει μέ τήν εὐθύνη καί ἀνοχή ὅλων μας! 

Ἄς μήν αὐταπατόμαστε! Κανείς μας δέν μπορεῖ νά κοροϊδεύει οὔτε τή συνείδησή του οὔτε τόν Θεό! «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γα 6,7). Καιρός νά μετανοήσουμε ὅλοι! Διαφορετικά ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει: «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπί­στοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦ­σιν καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσιν τοῖς ψευδέσιν τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λί­μνη τῇ καιομένη ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀπ 21,8).

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος

http://aktines.blogspot.gr

Ἡ πίστις μας δέν ἐπιδέχεται οὔτε προσθήκη οὔτε ἀφαίρεσι»

Ὅπως τό μάτι δέν δέχεται τίποτα ξένο, ἔτσι εἶναι καί ἡ πίστις, σάν τό μάτι. Δέν δέχεται προσθήκη οὔτε μιᾶς τρίχας. Θά μείνῃ ἀναλλοίωτη εἰς τούς αἰῶνας. Αὐτό σημαίνει «τήν πίστιν τετήρηκα»· φύλαξα τήν πίστι ἀναλλοίωτη, ὅπως τήν δέχθηκα ἐξ ἀποκαλύψεως.

Ἀλλ᾿ οὔτε καί ἀφαίρεσι δέχεται ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος. Ἡ πίστις μας εἶναι γνήσιο νόμισμα. Κίβδηλα δέ νομίσματα, πού κυκλοφοροῦν στήν ἀγορά, εἶναι οἱ πλάνες καί οἱ αἱρέσεις.

Ἡ πίστις μας δέν εἶναι ἐφεύρεσις παπάδων, ἀνθρώπινη ἐπινόησις. Ἡ πίστις –προσέξτε– δέν εἶναι ἀνακάλυψις· εἶναι ἀποκάλυψις, ἄνωθεν φωτισμός…

Μά θά μοῦ πῆτε· Τί σημασία ἔχει ἡ πίστις μέ τή ζωή μας;

Ἀπαντῶ.

Ποιός ἀπό σᾶς θέλει, ὁ γαλατᾶς νά τοῦ προσφέρῃ τό γάλα νερωμένο;

Ποιός θέλει, ὁ φαρμακοποιός νά τοῦ δώσῃ τό φάρμακο νοθευμένο;

Ποιός θέλει νά τοῦ δώσουν χαρτονόμισμα πλαστογραφημένο, κίβδηλη λίρα;

Κανείς.

Ἄν λοιπόν ἄλλοι ἀγανακτοῦν ἐναντίον τῆς νοθείας τροφίμων ἤ φαρμάκων ἤ τοῦ νομίσματος, πῶς ἐμεῖς νά μήν ἀγανακτοῦμε ἐναντίον ἐκείνου πού θίγει ὅ,τι πολυτιμότερο καί ἱερώτερο ἔχουμε, τήν ὀρθόδοξο πίστι μας, γιά τήν ὁποία χύθηκε τόσο αἷμα;

Ὄχι, ἀδελφοί μου· τέτοια προδοσία, εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας μας, δέν θά δεχθοῦμε. 

Κ᾿ ἐπειδή ζοῦμε σέ ἡμέρες πονηρές, πού ὁ διάβολος θά κοσκινίσῃ τούς Χριστιανούς, φωνάζουμε· «Ὅσοι πιστοί», «στῶμεν καλῶς» ἐπάνω στό βράχο τῆς πίστεώς μας…

Εἴθε στό τέλος τῆς ζωῆς μας νά μπορέσουμε νά ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς ὅ,τι εἶπε ὁ Ἀπ. Παῦλος· «Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος»· ἀμήν.

Ὅπως εἶπα στόν ἐνθρονιστήριο λόγον μου καί ἐδήλωσα σαφῶς καί κατηγορηματικῶς, ὅτι δέν θά θυσιάσω τάς ἀρχάς μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλά θά θυσιάσω χίλιους θρόνους γιά τήν ἀλήθεια, γιά τόν Χριστό, καί γιά τήν πατρίδα.

Σέβομαι τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, ἀλλ᾿ ὑπεράνω ὅλων ἔχω τήν ἀλήθεια καί τόν Θεόν…

Πιστεύω στό Εὐαγγέλιο, πιστεύω στήν Ὀρθοδοξία, καί παίζω κορώνα – γράμματα τή ζωή μου γιά τήν Ἑλλάδα….Κρατῶ τήν γραμμή τήν ὁποίαν ἐχάραξε τό Εὐαγγέλιο, ἐχάραξαν οἱ Πατέρες….

(+) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

https://filokalikosaksonas2.blogspot.gr