.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ Η ΑΛΛΟΤΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΑΜΕΡΙΚΗ!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΟΡΟΥΣ: 
ΟΙ ΗΠΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΛΟΣ 
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ!


Ἔφθασε ἡ ὥρα νά εἰσπράξουν οἱ ΗΠΑ τά ἀποτελέσματα τῆς πολιτικῆς τῆς ἀνομίας πού ἀκολούθησαν!

Τό πιό συνταρακτικό γεγονός πού θά φέρει τά πάνω –κάτω σέ ὁλάκερο τόν πλανήτη ἔχει νά κάνει μέ τήν πτώση μίας ἀνήθικης, ὅπως ἀποδείχθηκε στήν πράξη, παγκόσμιας αὐτοκρατορίας, ἡ ὁποία πνέει πλέον τά λοίσθια ἤ ὅπως θά ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἔχει τά κόλλυβα στό ζωνάρι της! Καί ἡ βαρύγδουπη πτώση της θά συμπαρασύρει ὅλο τό σύστημα τῆς ἀνομίας πού ἐπένδυσε καί στηρίχθηκε πάνω στήν ὑποτιθέμενη σατανική ἰσχύ της. Καί ἡ πτώση αὐτή θά γίνει ἐν μιᾶ νυκτί, κατά τόν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο πού ἔπεσε καί διαλύθηκε ὁλοσχερῶς ἡ πάλαι ποτέ Σοβιετική Ἕνωση! Μόνο πού ὁ κρότος θά εἶναι πολύ-πολύ πιό ἰσχυρός.

Πρόκειται γιά τήν κατ’ ἐξοχήν χώρα τῆς ἀνομίας, τίς ΗΠΑ. Μία χώρα πού ἐξελίχθηκε ὡς αὐτοκρατορία τό 1946, ὅταν ἔλαβε τά «λάφυρα» καί γενικά τά κέρδη της ἀπό τήν ἐνεργό συμμετοχή της στό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ἀλλά, στό διάβα τῶν 70 ἐτῶν τῆς παγκόσμιας παντοδυναμίας της δέν συνειδητοποίησε, οὔτε κατανόησε γιατί ἐδέχθη τότε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί ἀναδείχθηκε ὡς ὑπερδύναμη. Καί ὄχι μόνο δέν τήν συνειδητοποίησε ἀλλά ἀκολούθησε στό ὄνομα δῆθεν τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ καπιταλισμοῦ τήν ἴδια πολιτική μ’ αὐτήν τοῦ μιαροῦ κουμμουνισμοῦ τῆς πάλαι ποτέ Σοβιετικῆς Ἕνωσης μέ τήν διαφορά ὅτι ὁ δεύτερος (κουμμουνισμός) ἐπικαλεῖτο πώς στηριζόταν καί λειτουργοῦσε στήν δῆθεν ἰσότητα τῶν ἀνθρώπων καί στό δῆθεν ἰσόνομο καταμερισμό τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. 

Ὁ καπιταλισμός τῶν ΗΠΑ καί ὁ κουμμουνισμός τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης ἔχουν ὡστόσο ἕνα κοινό χαρακτηριστικό σημεῖο. Καί αὐτό ἔχει νά κάνει μέ τήν συνειδητή διδασκαλία καί ἐπιβολή τῆς ἀποστασίας τῶν ὑπηκόων τους καί ὄχι μόνο ἀπό τόν τριαδικό καί μόνο ἀληθινό Θεό. Οἱ ὑπερδυνάμεις αὐτές ἐπιχείρησαν συστηματικά νά πολεμήσουν τόν Θεό καί νά μεταβάλλουν τό λειτουργικό πλαίσιο πού Ἐκεῖνος ἔχει ὁρίσει γιά νά λειτουργεῖ σωστά ὁ πλανήτης μας.

«Ὡς λυσσασμένα σκυλιά, ὅπως μᾶς ἀποκάλυψε γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους, προσπάθησαν νά ἐκδιώξουν τόν κάτοχο τοῦ Ἀμπελώνα, πού λέγεται γῆ, καί νά καπηλευτοῦν ὡς οἱ κακοί γεωργοί τῆς γνωστῆς παραβολῆς τούς καρπούς της χρήζοντας τούς ἑαυτούς τους ὡς ἀποκλειστικούς κληρονόμους...» 

Δέθηκαν στό ἅρμα τοῦ Ἀντιδίκου καί ὡς νέοι Βαβυλώνιοι ἀγωνίστηκαν νυχθημερόν νά ἀντικαταστήσουν τόν ἠθικό νόμο μέ τόν νόμο τοῦ Ἀντιδίκου.

Διαφήμισαν καί καλλιέργησαν τήν πορνεία, ἀνέδειξαν τήν κλοπή ὡς ἐπιστήμη (βλ. χρηματιστήρια, χρηματοοικονομικό σύστημα, χορήγηση τοκογλυφικῶν δανείων κ.ο.κ.), νομιμοποίησαν καί διαφήμισαν τήν μοιχεία γιά νά διαλύσουν τήν ἱερότητα τοῦ γάμου καί τήν χριστιανική οἰκογένεια... Τό ἀποκορύφωμα τῆς πολιτικῆς τῆς ἀνομίας ἦταν νά ἐπιβάλλουν ἐτσιθελικά μέ ἐκβιασμούς παρασκηνιακούς καί πιέσεις τήν ἀνωμαλία,-κιναιδισμό καί μέ τή βούλα τοῦ νόμου, προκαλώντας τόν ἴδιο τό Θεό.

Μέ συστηματικά ψεύδη καί ἀνυπόστατες ἐξάλλουν κατηγορίες προκάλεσαν πολέμους καί καταστροφές γιά νά πετύχουν τούς ἰδιοτελεῖς στόχους τους. Υἱοθετώντας ἐπίσης τήν πολιτική μείωσης τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς ἔσπειραν ἐπιδημίες ( λ.χ. νόσος τῶν χοίρων) καί ἀσθένειες στούς λαούς. 

Θέλησαν ἀκόμη νά ἐλέγξουν τόν ἄνθρωπο, τό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καί νά ἔχουν πάνω του τήν ἐξουσία ζωῆς καί θανάτου καθιστώντάς τον στήν οὐσία πειραματόζωο στίς δαιμονικές ὀρέξεις τους... (πειράματα μέ τή διατροφή, ἠλεκτρονικό φακέλωμα κ. α). Θά μπορούσαμε ἀναλύοντας βῆμα μέ βῆμα τήν πολιτική πού ἀκολούθησαν οἱ δύο ὑπερδυνάμεις νά γράψουμε πλῆθος σελίδων. Ἡ πολιτική τους ταυτίστηκε πλήρως μέ αὐτό πού περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Β’ πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολή του, ὡς μυστήριο ἀνομίας!

Οἱ ΗΠΑ καί ἡ διαλυμένη πλέον Σοβιετική Ἕνωση ἐργάστηκαν ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἡρώδης ἀλλά καί οἱ Ρωμαῖοι αὐτοκράτορες διώκοντας τόν χριστιανισμό πανταχόθεν τῆς γῆς. Μέσα ἀπό ἐμπορικές συμφωνίες προωθοῦσαν αἱρετικές δοξασίες (βλ. ἐμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Ἑλλάδας τήν δεκαετία τοῦ 1950) γιά νά διαστρεβλώσουν τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Προώθησαν ἀκόμη μέσω τοῦ συντονιστικοῦ τους παγκόσμιου ὀργάνου, δηλαδή τοῦ τεκτονισμοῦ, τήν πολιτική ἐλέγχου ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἐξουσιῶν στά κράτη πού εἶχαν ὑπό τή δικαιοδοσία τους... Καί τώρα προσπαθοῦν νά ἐπιβάλλουν μέσω ὑποτιθέμενων Μεγάλων καί Ἁγίων Συνόδων, ὅπως λ.χ. αὐτή τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης ἐμμέσως τήν πανθρησκεία.

Ὅμως ,ὅπως λέγει ὁ γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους ἔφθασε ἡ ὥρα τοῦ θερισμοῦ. Θυμηθεῖτε τί γινόταν στίς περιπτώσεις πού ὁ παλαιός Ἰσραήλ ἀπομακρυνόταν ἀπό τό νόμο τοῦ Θεοῦ. Αἰχμαλωσίες, πόλεμοι, μεγάλες περίοδοι ἀνομβρίας, πείνα, σεισμοί. Ἡ ἀποστασία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Θεό, ὁ ἐναγκαλισμός τῆς ἁμαρτίας καί ἡ ἐξοικείωση ὡς καθημερινότητα μ’ αὐτήν προκαλεῖ τά ἴδια ἀκριβῶς ἀποτελέσματα, ὅπως πολύ ὀρθά ἐξηγεῖ καί ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Βελιμίροβιτς. 

Οἱ ΗΠΑ ἔσπειραν ἀνέμους μέ τήν πολιτική τῆς ἀνομίας καί θά θερίσουν σύντομα θύελλες. Ἡ πτώση τῶν ΗΠΑ θά εἶναι πολύ διαφορετική ἀπό τήν πτώση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης. Θά συνοδευτεῖ ἀπό κρότο πού θά συγκλονίσει ὁλάκερο τόν πλανήτη, πολύ μεγαλύτερο ἀπ’ αὐτόν πού προκάλεσε ἡ πτώση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης.

Κι αὐτό γιατί σέ ἀντίθεση μέ τό κουμουνιστικό καθεστώς τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης πού εὐθέως πολέμησε τόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη οἱ ΗΠΑ πολέμησαν τόν Χριστό μέ σατανικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας καί ἐλέγχοντας τήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας Του καί παραπλανώντας τούς πιστούς μέσω τῆς καλλιέργειας τῆς ὑπερηφάνειας καί διαφόρων ἐγκάθετων σατανιστικῶν διδασκαλιῶν.

Ἦρθε ἡ ὥρα τῆς πληρωμῆς τῶν ἐγκλημάτων κατά τῆς ἀνθρωπότητας. Ἡ συστηματική παραβίαση τοῦ ἠθικοῦ νόμου, τῶν ἐντολῶν δηλαδή τοῦ Θεοῦ ἔχει ἤδη ἐνεργοποιήσει τήν ραγδαία ἀντίδραση τοῦ φυσικοῦ νόμου.

Στήν οὐσία οἱ ΗΠΑ πέρασαν μέ κόκκινο σηματοδότη καί τώρα θά ὑποστοῦν τίς συνέπειες. Οἱ ΗΠΑ καί οἱ δορυφόροι αὐτῆς πολύ σύντομα θά θρηνήσουν θύματα σέ ἀριθμό ἀνάλογο μέ τά θύματα πού θρήνησε ἡ ἀνθρωπότητα στόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Δηλαδή θά θρηνήσουν θύματα κι ὅλες οἱ χῶρες πού στήριξαν αὐτήν τήν πολιτική τῆς ἀνομίας μέ τόν ἕναν ἤ ἄλλον τρόπο, ἀφοῦ οἱ οἰκονομίες τους πού ἐξαρτῶνται σέ μεγάλο βαθμό ἀπό τό χρηματοοικονομικό σύστημα τῆς ἀνομίας θά καταρρεύσουν ὡς χάρτινοι πύργοι καί τότε ἡ πείνα θά γίνει αἰσθητή σέ ὅλες τίς ὑποτιθέμενες ἀναπτυγμένες χῶρες.

Ἐξαίρεση θά ἀποτελέσουν μόνο τά κράτη ἐκεῖνα πού ἔκαναν στροφή πρός τόν Θεό, ὅπως λ. χ. ἡ Ρωσία ἀλλά καί ὅσοι ἄνθρωποι ἀντιστεκόμενοι στήν πολιτική τῆς κατρακύλας συνέχιζαν νά γονατίζουν, νά προσεύχονται , νά ἱκετεύουν καί νά δοξάζουν τόν τριαδικό Θεό καί νά Τοῦ ἐναποθέτουν τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μέσα ἀπό τό ἔλεός Του. Ὁ γέροντας ἀσκητής ἦταν τόσο σαφέστατος ἀπό κάθε ἄλλη φορά μιλώντας γιά πρωτοφανεῖς ἀνατροπές στό γεωπολιτικό τοπίο. Μᾶς εἶπε καί γιά τήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία θά ταρακουνηθεῖ δεόντως πληρώνοντας κι αὐτή τήν συνειδητή ἀποστασία της ἀπό τόν Θεό. Ἀπέφυγε ὡστόσο νά μᾶς ἐξηγήσει ἐπακριβῶς τίς συνέπειες πού θά ὑποστεῖ ὁ ἑλληνικός λαός... 

Δέν εἶχαν περάσει παρά μόνο λίγες ἡμέρες ἀπό τίς ἀποκαλύψεις τοῦ γέροντα ἀσκητῆ, ὅταν διάβασα μία συνταρακτική εἴδηση, ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς. Μία εἴδηση πού μέ συγκλόνισε. Σεισμολόγοι Ἀμερικανοί ἐπιστήμονες ὑποστηρίζουν ὅτι ἐπίκειται μεγάλος σεισμός ἀπό τό ἀνοικτό ρῆγμα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τῆς Καλιφόρνιας τῆς τάξεως τῶν 8-9 (ἐννέα) ρίχτερ. Τό ἴδιο ρῆγμα ἔδωσε σεισμό 7 βαθμούς τῆς κλίμακας ρίχτερ ἰσοπεδώνοντας σχεδόν ὁλόκληρη τήν περιοχή τοῦ Σάν Φραντσίσκο τό 1906 ἀλλά καί τό 1989 προκαλώντας ἐκτός τῶν ὑλικῶν καταστροφῶν καί πολλούς θανάτους. Ὑπολογίζεται μάλιστα ὅτι ἴδιας κλίμακας σεισμός τῆς τάξεως δηλαδή τῶν 7 ρίχτερ θά ἐπιφέρει τουλάχιστον 3000-5000 θύματα καί 200 δισεκατομμύρια δολάρια ὑλικές ζημιές (ἔκθεση τοῦ 2008).

Ὁ γέροντας τοῦ Παγγαίου Ὄρους ὡστόσο ἄφησε νά ἐννοηθεῖ ὅτι ἐπίκειται βιβλική καταστροφή μέ θύματα πού θά ἀγγίξουν σέ ἀριθμό τά θύματα πού ἄφησε πίσω του ὁ πόλεμος τοῦ 1940 (ΗΠΑ καί δορυφόροι της Ε.Ε.)... Δηλαδή μιλᾶ γιά κάτι πολύ πιό ἰσχυρό ἀπό αὐτό πού ἔχουμε δεῖ ὡς σήμερα. Κάτι ἀντίστοιχο τῆς καταστροφῆς τῆς Ἀτλαντίδος! Μή γένοιτο Θεέ μου. Σᾶς παραθέτουμε ἕνα μικρό ἐνδεικτικό σκέλος τοῦ διαλόγου πού εἴχαμε μαζί του.

-Νά γράψεις κι αὐτό. Ἡ Ἁγία Γραφή ξεκαθαρίζει ὅτι παλαιές καί νέες Βαβυλῶνες ἔχουν ἰσχύ 70 μόλις ἐτῶν. Ἑβδομήντα ἔτη διήρκησε ἡ Βαβυλώνα τοῦ κουμμουνισμοῦ, ἑβδομήντα ἔτη θά διαρκέσει καί ἡ Βαβυλώνα τοῦ καπιταλισμοῦ, ὅπως τήν βιώσαμε καί τήν βιώνουμε σήμερα! Τά προφητικά λόγια τῶν Ἁγίων μας θά ἐπαληθευτοῦν σύντομα. Νά θυμίσεις καί νά γράψεις τά ὅσα εἶπε ὁ Ἅγιος Πορφύριος τό 1985, πρίν τριάντα χρόνια.
-Τί εἶπε γέροντα;

-«Ὅταν θά ἀναλάβει τή διακυβέρνηση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς μαῦρος πρόεδρος, τότε θά ἔρθει ἡ καταστροφή τους», εἶπε χαρακτηριστικά. Ὁ Θεός ἔδωσε πολλές εὐκαιρίες μετάνοιας στόν ἀμερικανικό λαό καί στήν ἡγεσία του. Τούς ἔδωσε πολλά σημάδια. Ἀλλά δυστυχῶς αὐτοί παραμένουν ἀγκιστρωμένοι στό ἅρμα τῆς ὑπερηφάνειας τους πιστεύοντας ὅτι μποροῦν νά καταστρέψουν τόν Ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου μας. Ἀντί νά συμμορφωθοῦν ἀνέθεσαν σέ ἀγύρτες καί ἐλεεινούς μεγαλοτραπεζίτες τή διακυβέρνηση τῆς χώρας. Κι αὐτοί τήν βύθισαν στήν κυριολεξία σέ ὅλα τά ἐπίπεδα γιά νά τήν ἐλέγχουν σήμερα ἀπολύτως.

Ἐπιχειρήσαμε νά ἐξετάσουμε ὑπό τό πρίσμα τῶν λεγομένων τοῦ γέροντα ἀσκητῆ τίς γεωπολιτικές καί ὄχι μόνο ἐξελίξεις. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό ἀνατρέξαμε μέ τήν ἀμέριστη βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ ἀδελφοῦ καί φίλου Νικόλαου Ζουρνατζόγλου στά προφητικά λόγια τῶν ἁγίων Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἀλλά καί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. «Θά σᾶς βάλουν δυσβάστακτους φόρους, πού δέν θά μπορεῖτε νά σηκώσετε δέν θά προφθάσουν νά τούς εἰσπράξουν. Θά βλέπετε χρυσάφι στό δρόμο καί δέν θά δίνετε σημασία καί θά μαλώνετε γιά ἕνα στάχυ...» εἶπε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος εἶχε τονίσει κάνοντας λόγο γιά τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα καί τήν ἠλεκτρονική κάρτα, πού θά χρησιμεύει ὡς νέα ταυτότητα ὅτι θά παρέμβει ὁ Θεός καί δέν θά προφθάσουν να τήν ἐπιβάλλουν. 

Ἡ κάρτα τοῦ Πολίτη θά ἀρχίσει νά ἀντικαθιστᾶ τίς γνωστές ἀστυνομικές ταυτότητες ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 2017, τότε πού τελειώνει καί ἡ θητεία τοῦ Μπάρακ Ὀμπάμα, τοῦ μαύρου προέδρου πού ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Πορφύριος.
Ἄς πέσουμε στά γόνατα χριστιανοί καί νά παρακαλέσουμε τόν καλό Θεό νά μᾶς συμμορφώσει μέ τά λιγότερα δυνατά δεινά, ὥστε νά μήν ἀπολεσθοῦν στό βωμό τοῦ Ἀντιδίκου τόσες ἀνθρώπινες ψυχές. 
ΓΕΝΟΙΤΟ.

Προσευχή Ευχαριστίας




Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ’ έπλασες από το τίποτα.
Αλλά δεν μ’ έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω.
Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερμηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα.
Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μονάχα αυτός στον κόσμο. 
Η κραταιά δύναμη σου βαστά όλη την κτίση κι όλες τις ψυχές σαν νάναι μία και μονάχη. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μία και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συγχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία.

Φώτη Κόντογλου

Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ για προστασία και για απαλλαγή από προβλήματα

Η προσευχή είναι η νοερή επικοινωνία και προσωπική μας συνομιλία με το Θεό, 
κατά την οποία, παράλληλα με τη δοξολογία και ευχαριστία που απευθύνουμε σ’ Αυτόν, 
ζητάμε και την εκπλήρωση ορισμένων αιτημάτων μας.

Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ 
για προστασία 
και για απαλλαγή από προβλήματα


Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με!

Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Αρχάγγελε Μιχαήλ! Έλα στη ζωή μου…

Αρχάγγελε Μιχαήλ! Απομάκρυνε τα προβλήματά μου και ελευθέρωσέ με από τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου.

Απάλλαξέ με τώρα από …………………………,

Απάλλαξέ με από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου και ενίσχυσε την πίστη μου
στη Δύναμη του Θεού, να σώσει τη ζωή μου και να μου δώσει τη νίκη.

Αρχάγγελε Μιχαήλ, Βοήθησέ με! Βοήθησέ με! Βοήθησέ με!

Αρχάγγελε Μιχαήλ, έλα στη ζωή μου

Αρχάγγελε Μιχαήλ, στάσου μαζί μου!

Προστάτεψε τα παιδιά όλου του κόσμου.

Προστάτεψε τα σπίτια όλου του κόσμου.

Προστάτεψε την πατρίδα μου και απομάκρυνε τους εχθρούς της ελευθερίας.

Εγώ είμαι εδώ. Είμαι το όργανο των επτά Αρχαγγέλων και δεν θα υποχωρήσω.

Θα σταθώ στο ύψος μου και δεν θα φοβηθώ να …

Θα γίνω όργανο του θελήματος του Θεού ότι και αν είναι αυτό.

Είμαι εδώ γι αυτό βοήθησέ με Θεέ μου.

Εις το όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και των Στρατιών του, είμαι ελεύθερος/η
και θα παραμείνω ελεύθερος!

Και δεν θα σκλαβωθώ από κανέναν εχθρό, από μέσα ή από έξω.

Αμήν.



Ο ΝΟΝΟΣ ΜΟΥ, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ



Δύο συμμαθητές, η Βαλεντίνα (νηπιαγωγός) και ο Νικόλαος (γεωλόγος), βρέθηκαν μετά από πολλά χρόνια στη συνάντηση των αποφοίτων του σχολείου τους.
Κάποια στιγμή ο Νικόλαος την πλησίασε και την είπε:
–Ξέρω, Βαλεντίνα, ότι έγινες κρυπτοχριστιανή στα δύσκολα χρόνια. Άκουσε τώρα και τη δική μου ιστορία…

Όλοι μας τον αθεϊσμό τον ασπασθήκαμε, όπως λένε, με το γάλα της μάνας μας. Όλοι γίναμε μέλη της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Νέων. Θυμάσαι; Από τα παιδικά μας ακόμα χρόνια μάς έλεγαν ποιοι είναι οι πιστοί: Κάποιες αγράμματες γριούλες που πιστεύουν διάφορα παραμύθια, λόγω έλλειψης μόρφωσης. Πίστευαν, δηλαδή, ότι κάπου ψηλά στους ουρανούς ζει ο «θεούλης» και γύρω του πετούν αγγελούδια με φτερά.


Η αιτία να γίνω κι εγώ συνειδητός χριστιανός ήταν η αρρώστια μου και η θαυμαστή ανάρρωσή μου το Πάσχα 6 Απριλίου 1980. Αρρώστησα πολύ σοβαρά. Η διάγνωση του γιατρού ήταν: «μειωμένη κυκλοφορία του αίματος στα πόδια». Στο νοσοκομείο δεν πήγα. Φοβόμουν μήπως χάσω τη δουλειά μου. Η κατάσταση όμως χειροτέρευε. Εμφανίστηκαν κιόλας τα πρώτα συμπτώματα της γάγγραινας. Τότε η γυναίκα μου –ήταν κι αυτή κρυπτοχριστιανή– αποφάσισε να πάμε κρυφά στο ναό του αγίου Νικολάου σε προάστιο της Μόσχας. Για πρώτη φορά στη ζωή μου μπήκα σε εκκλησία. Ήμουν τότε 50 χρονών.

«Νίκο, βάλε το κεράκι σου στην εικόνα του αγίου Νικολάου και προσευχήσου!». Στην απογοήτευσή μου έκανα ό,τι μου είπε. Τον παρακάλεσα μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μου.


Την επόμενη μέρα με επισκέφθηκε ο γιατρός. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι η κατάσταση των ποδιών ήταν φανερά βελτιωμένη. «Μπράβο, συγχαρητήρια! Συμβαίνουν αυτά στην ιατρική, σύντροφε. Μερικές φορές η αρρώστια υποχωρεί, αλλά σύντομα ξαναγυρίζει…».

Κι όμως, το θαύμα έγινε! Σιγά–σιγά, άρχισα όχι μόνο να περπατάω καλά και σταθερά, αλλά μπορούσα μάλιστα και να τρέχω. Η αρχή της ανάρρωσης ήταν εκείνο το μικρό κεράκι στην εικόνα του αγίου Νικολάου.

–Θυμάσαι, Βαλεντίνα, ότι δεν μπορούσαμε τότε να βρούμε πουθενά Ευαγγέλιο ή προσευχητάριο; Δεν υπήρχε τίποτε. Κι εγώ ήθελα να μάθω ποιος ήταν αυτός ο καλός άγιος. 


Άνοιξα το αθεϊστικό λεξικό στο γράμμα «Ν»: «Νικόλαος θαυματουργός. Σύμφωνα με πληροφορία της εκκλησίας υπήρξε παλιά ένας αρχιεπίσκοπος με αυτό το όνομα. Όπως αποδείχθηκε αργότερα, πρόκειται για πρόσωπο μυθικό και ανύπαρκτο. Το πρόσωπο αυτό το δημιούργησαν οι χριστιανοί για να πολεμήσουν τους ειδωλολάτρες και να μην προσκυνούν τον Ποσειδώνα, το θεό της θάλασσας». Δεν ικανοποιήθηκα. Συνέχισα την έρευνα, αναζητώντας λεξικά που είχαν εκδοθεί την εποχή της Τσαρικής Ρωσίας. Πράγματι, βρήκα σε μια βιβλιοθήκη ένα παλαιό εγκυκλοπαιδικό λεξικό κι από εκεί έμαθα την αλήθεια: Ήταν Έλληνας, μεγάλος άγιος, που τιμάται σε Δύση και Ανατολή ακόμη και από μουσουλμάνους και γεννήθηκε στην πόλη Μύρα της Λυκίας.

Ήμουν όμως αβάπτιστος. Λαχταρούσα να βρω το Ευαγγέλιο. Βρήκα το τελευταίο που είχε μείνει στην Ι. Μονή του αγίου Σεργίου. Σε μια νύχτα διάβασα και τα τέσσερα Ευαγγέλια! Όμως ο φόβος μήπως μάθουν ότι θέλω να βαπτισθώ, μήπως με δει κάποιος να μπαίνω σε εκκλησία και με πολεμήσουν στην εργασία μου, με κράτησαν μακριά από το βαπτιστήριο.

Το 1988 το επίσημο κράτος γιόρτασε τα χίλια χρόνια από την ιστορική βάπτιση των Ρώσων. Στην τηλεόραση παρακολούθησα και συναυλία αφιερωμένη στην επέτειο αυτή και συγκλονίστηκα όταν άκουσα χορωδία να ψέλνει: «Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς». Ο φόβος φυγαδεύτηκε και μια δυνατή επιθυμία –που νόμιζα ότι κατέτρωγε κυριολεκτικά τα σωθικά μου– οδήγησε τα βήματά μου στην εκκλησία. Βαπτίστηκα στις 6 Ιουλίου. Το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμήθηκα. Επαναλάμβανα συνέχεια το «Σύμβολο της Πίστεως» καθώς και διάφορες άλλες προσευχές.


Το πρωί, πριν μπω στην εκκλησία, το ξάφνιασμα: Πάνω από την πόρτα της εισόδου η εικόνα του αγίου Νικολάου!
Μου φάνηκε ότι μου χαμογελούσε.
Γύρισα και του είπα:
–Περίμενες πολλά χρόνια, άγιε Νικόλαε, εμένα, το άθεο μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας να έλθει να βαπτισθεί; Σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες! Εσύ είσαι ο νονός μου! Πιστεύω, πιστεύω! Ζω μια καινούργια ζωή. Είμαι πανευτυχής. Χριστέ μου, τι ευτυχία είναι αυτή!
«Δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά Σου!» (Ψαλμ. 142, 10).

[Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό
Φοιτητών και Επιστημόνων
«Η Δράση μας»,
Μάρτιος 2016, Τεύχ. 537,
Άρθρο 10ο (Α΄ μέρος), σελ. 123–124,
Άρθρο της Ναταλίας Γ. Νικολάου
(από τη Μόσχα).
Επιμέλεια ανάρτησης,
εύρεση, επιλογή φωτογραφιών,
έρευνα, μελέτη, επιλογή θέματος,
διόρθωση, πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΒΛΕΠΕΙ καὶ ΚΡΙΝΕΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ

Ὁ ἄνθρωπος βλέπει τὴν ἐπιφάνεια

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

Ὁ Σαούλ, ὁ πρῶτος βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ, ἀποδοκιμάσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν του. Ἂν καὶ δὲν τοῦ ἀφαιρέθηκε ἀμέσως ἡ βασιλικὴ ἐξουσία, ἔστειλε ὅμως ὁ Θεὸς τὸν δίκαιο Σαμουὴλ γιὰ νὰ χρίσει νέο βασιλιά:
–Σαμουήλ, πήγαινε στὸ χωριὸ τῆς Βηθλεέμ, στὴν οἰκογένεια τοῦ Ἰεσσαί, διότι ἀνάμεσα στοὺς γιούς του ἔχω δεῖ κάποιον, ποὺ εἶναι ὅπως τὸν θέλω γιὰ νὰ γίνει βασιλιάς.
Ὁ Σαμουὴλ ὑπάκουσε στὴ θεία ἐντολή. Προσέφερε πρῶτα θυσία καὶ κατόπιν εἰσῆλθε στὸ σπίτι τοῦ Ἰεσσαὶ γιὰ νὰ βρεῖ αὐτὸν ποὺ ἔπρεπε νὰ χρίσει. Τότε εἶδε τὸν μεγαλύτερο γιό, τὸν Ἐλιάβ, καὶ εἶπε μέσα του: «Αὐτὸς ἀσφαλῶς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ τὸν θεωρεῖ ἄξιο ὁ Κύριος».
Ὁ Θεὸς ὅμως τοῦ ἀπάντησε μυστικά: «Μὴν ἐπηρεάζεσαι ἀπὸ τὴν ὄψη τοῦ προσώπου του οὔτε ἀπὸ τὴν κορμοστασιά του, διότι ἐγὼ ἀπέρριψα αὐτὸν ποὺ ἐσὺ θεωρεῖς σπουδαῖο. “Ὅτι οὐχ ὡς ἐμ­βλέψεται ἄνθρωπος, ὄψεται ὁ Θεός, ὅτι ἄνθρωπος ὄψεται εἰς πρόσωπον, ὁ δὲ Θεὸς ὄψεται εἰς καρδίαν”». Ὁ Θεὸς δὲν βλέπει ὅπως βλέπει ὁ ἄνθρωπος, μόνο τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση. Ὁ Θεὸς βλέπει τὴν καρδιά, τὸ βάθος τοῦ ἀνθρώπου.
Κατόπιν πέρασαν ἕνας-ἕνας καὶ οἱ ἄλ­λοι ἕξι γιοὶ τοῦ Ἰεσσαὶ μπροστὰ ἀπὸ τὸν Προφήτη, ἀλλὰ δὲν ἦταν οἱ ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ.
–Δὲν ἔχεις ἄλλον γιό; ρώτησε ὁ Σαμουὴλ τὸν Ἰεσσαί.
–Εἶναι ἀκόμη ἕνας, ὁ πιὸ μικρός· βόσκει τὰ πρόβατα.
–Στεῖλε κάποιον νὰ τὸν φέρει.
. Ἔτσι, ἦλθε ὁ πιὸ μικρός, ὁ Δαβίδ, ποὺ ὁ πατέρας του δὲν εἶχε κἂν σκεφθεῖ νὰ τὸν φωνάξει. Ἦταν κοκκινωπός, μὲ ὡ­ραῖα μάτια· τὸ σημαντικότερο: ἦταν «ἀ­γαθὸς ὁράσει Κυρίου»· ἀγαθὸς καὶ ὡ­ραῖος στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὁ Σαμουὴλ τὸν ἔχρισε βασιλιὰ τοῦ Ἰσραήλ (Α´ Βασ. ιϚ´ [16] 1-13).
Τὸ γεγονὸς εἶναι σημαδιακὸ γιὰ τὴν ἱστορία τοῦ περιούσιου λαοῦ. Ἐμεῖς ὅ­μως στὶς λίγες γραμμὲς ποὺ ἀκολουθοῦν θὰ σταθοῦμε ἁπλῶς σ᾿ ἕνα σημεῖο: στὴν ἀστοχία τοῦ Σαμουήλ. Εἶδε τὸν Ἐλιὰβ ὁ δίκαιος καὶ θεώρησε λανθασμένα ὅτι ἦ­ταν ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ.
Ποιός ἦταν ὁ Σαμουήλ; Ἦταν ὁ ἁγιασμένος, ὁ ἀφιερωμένος στὴ διακονία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ πρῶτα παιδικά του χρόνια. Οἱ Ἰσραηλίτες τὸν ἀποκαλοῦσαν μὲ πολὺ σεβασμὸ «ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ» καὶ «ὁ βλέπων»! (Α´ Βασ. θ´ 6, 9). Ἦταν αὐτὸς ποὺ ἔβλεπε· ἔβλεπε αὐτὰ ποὺ δὲν ἔβλεπαν οἱ ἄλλοι. Εἶχε καθαρὰ καὶ ἀνοι­χτὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς του. Ἦταν φωτισμένος.
Καὶ ὅμως, ἔκανε λάθος στὴν κρίση του. Τοῦ εἶπε ὁ Θεὸς ὅτι ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι βλέπετε τὴν ἐπιφάνεια, δὲν βλέπετε τὸ βάθος. Ἐσεῖς· καὶ στὸ «ἐσεῖς» συμ­πε­ρι­έλαβε καὶ τὸν ἐκλεκτό Του. Ἀκόμη καὶ ὁ ἱερὸς Σαμουήλ, «ὁ βλέπων», δὲν βλέπει ὅπως βλέπει ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος «μονώτατος», ἀποκλειστικὰ μόνο Αὐ­τὸς γνωρίζει τὴν καρδιὰ ὅλων τῶν ἀνθρώπων (Γ´ Βασ. η´ 39).
Τί σημαίνει αὐτό; Ὅτι δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε ἀπόλυτα βέβαιοι γιὰ τὶς κρίσεις μας· ὅτι δὲν εἶναι συνετὸ νὰ ἐκφέρουμε τελεσίδικες κρίσεις γιὰ πρόσωπα καὶ πρά­γματα.
«Μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνετε», συμβουλεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἕως ἂν ἔλ­θῃ ὁ Κύριος, ὃς καὶ φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν, καὶ τότε ὁ ἔπαινος γενήσεται ἑκάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. δ´ 5). Μὴν κάνετε καμία κρίση πρὶν ἀπὸ τὸν ὁρισμένο καιρό, μέχρι νὰ ἔλθει ὁ Κύριος. Αὐτὸς θὰ ρίξει ἄπλετο φῶς σ᾿ αὐτὰ ποὺ τώρα εἶναι κρυμμένα στὸ σκοτάδι, καὶ θὰ φανερώσει τὶς ἐσωτερικὲς σκέψεις καὶ ἀ­ποφάσεις τῶν καρδιῶν. Καὶ τότε τὸν ἔ­παινο στὸν καθένα θὰ τὸν ἀποδώσει ὄχι ἄνθρωπος, ἀλλὰ ὁ Θεός.
Βέβαια ὁ Θεὸς μᾶς προίκισε μὲ τὸ λογικό. Μᾶς ἔδωσε τὴ δύναμη νὰ κρίνουμε. Κάποτε ἐπιβάλλεται νὰ κρίνουμε: ποιὸν θὰ κάνουμε συνέταιρό μας, στενό μας φίλο, ποιὸν θὰ βάλουμε στὸ σπίτι μας κ.ο.κ. Ἄλλοτε εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἀσκήσουμε κρίση ὑπηρεσιακά: νὰ κρίνουμε ὑφισταμένους μας· ἢ ὁ δικαστὴς τὸν κατηγορούμενο. Σὲ ἄλλες περιστάσεις νιώθουμε ὅτι ἀξίζει νὰ ποῦμε τὸν καλὸ λόγο, νὰ ἐπαινέσουμε, γιὰ νὰ ἐν­θαρρύνουμε κάποιον ἢ γιὰ νὰ στηρίξουμε κάποια καλὴ προσπάθεια.
Τέτοια κρίση, ποὺ ἐπιβάλλεται καὶ μπο­­ροῦμε νὰ κάνουμε, μᾶς τὴ διδάσκει ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφή. «Ὑπερηφάνῳ ὀφθαλ­μῷ καὶ ἀπλήστῳ καρδίᾳ, τούτῳ οὐ συν­ήσθιον», ἔλεγε ὁ προφήτης Δαβίδ. Μὲ ἄν­θρωπο ποὺ ἔβλεπε τοὺς ἄλλους μὲ βλέμμα ἀλαζονικὸ καὶ περιφρονητικό, καὶ μὲ ἄνθρωπο ἄπληστο δὲν ἔτρωγα (Ψαλ. ρ´ [100] 5). Ὁ δὲ Κύριος εἶπε: «Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσί». Μὴ δίνετε τὸ ἅγιο μυστήριο τῆς πίστεως σὲ ἀνθρώπους ποὺ ζοῦν ἀναίσχυντα σὰν τὰ σκυλιά (Ματθ. ζ´ 6).
Κι ἐμεῖς λοιπὸν θὰ κρίνουμε, ὅταν αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ σύνεση καὶ τὸ καθῆκον. Ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι δὲν εἴμαστε πιὸ φωτισμένοι ἀπὸ τὸν δίκαιο Σαμουήλ. Ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι, ποὺ ὅση σοφία κι ἂν ἔχουμε, δὲν μποροῦμε νὰ δοῦμε τὸ βάθος τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ τὸ δεῖ μόνο ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ τελικὴ καὶ δίκαιη κρί­ση ἀνήκει μόνο σ᾿ Ἐκεῖνον.
Ἡ κρίση λοιπὸν ἐπιτρέπεται, κάποτε καὶ ἐπιβάλλεται. Ὁ Κύριος δὲν μᾶς ζητᾶ νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν κριτικὴ ἱκανότητα ποὺ ὁ Ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Μᾶς ζητάει ὅμως νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἀπὸ τὴν ἀλαζονικὴ πεποίθηση γιὰ τὸ ἀλάθητο τῶν κρίσεών μας· ἡ κρίση μας νὰ εἶναι ὄχι μόνο συνετὴ ἀλλὰ καὶ ταπεινή.


EYΚΟΛΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ «Ἀπαραίτητο “φολκλόρ” καί ὁ ἐρχομός λειψάνων»

Τείνει νά γίνη τῆς μόδας. Ὅταν ἕνας ναός ἑορτάζη τόν προστάτη του, πανηγυρίζει. Τό πανηγύρι δέν ταυτίζεται πάντοτε μέ τήν ἑορτή. Ἑορτή σημαίνει σύναξις προσευχῆς καί «ἐν πνεύματι» λατρεία. Πανηγύρι σημαίνει φασαρία, κοσμικότητα, ἐξωτερική λαμπρότητα, ἀπουσία κατανύξεως καί προσευχῆς. Πανηγύρι σημαίνει ὄχλος, ὄχι λαός τοῦ Θεοῦ. Πανηγύρι σημαίνει συλλογή χρημάτων, ὄχι περισυλλογή καρδιῶν. Πανηγύρι σημαίνει ἐκκωφαντικά ψαλσίματα, ὄχι προσευχές ἐκτενεῖς.

Ἀλλά σέ πανηγυρίζοντες ναούς τείνει πλέον νά καταστῆ ἀπαραίτητο «φολκλόρ» καί ὁ ἐρχομός λειψάνων! Ὑπάρχουν δέ καί εἰδικοί πρός τοῦτο, πού ἀνακαλύπτουν καί μεταφέρουν λείψανα.

Καί χωρίς καμμία «βάσανο», ἀπό ποῦ προέρχονται τά λείψανα αὐτά, ποιός ἐγγυᾶται γιά τή γνησιότητά τους, ποιός ἔδωσε τήν ἄδεια νά περιφέρωνται «τῇδε κἀκεῖσε», ὀργανώνονται «φιέστες» ὁλόκληρες γιά τήν ὑποδοχή λειψάνων στήν πλατεῖα, παρουσιάζουν ὅπλα στρατιωτικά ἀγήματα, παιανίζουν μουσικές «μπάντες», κάποτε δέ καί γίνεται ὑποδοχή τους ὡς εἰς «ἀρχηγόν κράτους»!

Ψάχνουμε νά δοῦμε ναό, πού νά ἑορτάζη χωρίς… εἰσαγωγή λειψάνων! Ἐλάχιστοι πλέον αὐτοί οἱ ναοί, πού δέν θεωροῦν «ἐπάναγκες» τή μεταφορά λειψάνων! Οἱ λειτουργοί τους ἀρκοῦνται στό μεῖζον, στήθεία Εὐχαριστία, στό Σῶμα καί στό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

Τό γιατί τιμᾶμε ἅγια λείψανα, τό γνωρίζουμε καί ἀπό ὅσα διδάσκει ἡΠατερική παράδοσις. Ἀλλά ποτέ ἡ τυπική καί τιμητική προσκύνησις λειψάνων δέν ὑποκαθιστοῦσε τήν πνευματική λατρεία, τήν πνευματική ζωή, τούς τρόπους μετανοίας καί σωτηρίας. Ἀναφέρουμε χαρακτηριστική περικοπή ἀπό ὁμιλία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Τῶν ἁγίων μαρτύρων ἡμῖν τά λείψανα κεχάρισται. Καί τάς ψυχᾶς αὐτῶν ὁ Θεός λαβών, τά σώματα ἡμῖν τέως κατέλιπεν ἱκανήν παράκλησιν καί παραμυθίαν, ἵνα παρά τούς τάφους τῶν ἁγίων γινόμενοι, εἰς ζῆλον καί μίμησιν διεγειρώμεθα καί διά τῆς ὄψεως ὑπόμνησιν λάμ-βάνωμεν τῶν αὐτοῖς κατωρθωμένων καί τῶν ἐπί τοῖς κατορθώμασιν ἀμοιβῶν τῶν ἀποκειμένων» (Ε.Π.Ε. 30,472). Μετάφρασις: Μᾶς ἔχει χαρίσει ὁ Θεός τά λείψανα τῶν ἁγίων μαρτύρων. Ἐκεῖνος ἔλαβε τίς ψυχές τους στόν οὐρανό καί ἄφησε σέ μᾶς τά σώματά τους, σπουδαία παρηγοριά καί ἐνίσχυσι. Ἔτσι ἐρχόμαστε στούς τάφους τῶν ἁγίων καί διεγειρόμαστε σέ ζῆλο καί μίμησι τῆς ζωῆς τους. Βλέποντας τά λείψανά τους θυμόμαστε τά κατορθώματά τους καί τίς ἀμοιβές γι’ αὐτά τά κατορθώματα.

Δέν τρέχουν τά λείψανα ἀπό τόπο σέ τόπο. Οἱ πιστοί πήγαιναν στούς τάφους τῶν μαρτύρων καί τιμοῦσαν τούς ἁγίους. Καί μέχρι σήμερα στά σωστά μοναστήρια, ὅπου στό ἱ. Βῆμα φυλάσσονται λείψανα, τηρεῖται ἡ ἁπλῆ τάξις. Δηλαδή, σέ μιά στιγμή τοῦ ὄρθρου (στούς Αἴνους συνήθως) ἐξέρχεται ὁ ἱερέας μέ λείψανο τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου, προσέρχονται οἱ μοναχοί καί οἱ λαϊκοί καί προσκυνοῦν, καί εὐθέως ἐπανέρχεται τό λείψανο στήν κρύπτη του.

Τά λείψανα δέν ὑποκαθιστοῦν τήν πνευματική ζωή, καί μάλιστα τή μετάνοια καί τήν ἐξομολόγησι, τήν ἐλεημοσύνη καί τό λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Εὔκολο πρᾶγμα μιά προσκύνησις εἰκόνας ἤ λειψάνου. Δύσκολο τό νά κάμψης τόν ἐγωϊσμό σου καί νά ταπεινωθῆς μπροστά στόν ἐξομολόγο, νά ἐξαγορευθῆς τίς ἁμαρτίες σου.

Τό θέμα εἶναι τί ζητᾶμε.
Ζητᾶμε εὔκολη θρησκευτικότητα ἤ ἀληθινή λατρεία καί σωτηρία;
Τί ζητᾶμε; Ζητᾶμε μαγικό τρόπο ἁγιασμοῦ ἤ ἀγῶνα πρός ἁγιασμό της ψυχής; Τί ζητᾶμε; Λειψανολατρεία ἤ ἁγιομίμησι;

Μεγάλη ἡ εὐθύνη τῶν ποιμένων, ἐπισκόπων καί πρεσβυτέρων. Ἀφήσαμε τό λαό ἀκατήχητο, χωρίς λόγο Θεοῦ, χωρίς Γραφή, χωρίς κήρυγμα ἀφυπνιστικό, χωρίς συνέπεια πίστεως καί ζωῆς. Καί τούς… κοιμίζουμε τή συνείδησι μέ εὔκολους καί μαγικούς τρόπους φτηνῆς θρησκευτικότητας.

ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη, ἱεροκήρυκος

Σχόλιο Αναγνώστη: Η διάβρωση της Εκκλησίας από μέσα. Η Νέα Εποχή δεν επιθυμεί να αδειάσουν οι Ορθόδοξοι ναοί, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα

Θα δούμε την σημερινή διάσταση της Εκκλησίας και την πορεία της, σε σχέση με την Νέα Τάξη Πραγμάτων. 


Η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί εμπόδιο, στη Νέα Τάξη που επιθυμεί υπάκουα ρομπότ και όχι ελεύθερους ανθρώπους. 

Τα όργανα της Νέας Τάξης προσπαθούν να πολεμήσουν την Εκκλησία με δύο τρόπους. 
Ο ένας είναι ο πόλεμος εναντίον της Εκκλησίας από έξω. 
Αυτή η απ’ ευθείας πολεμική εκτός του ότι στο βάθος ωφελεί και δυναμώνει την Εκκλησία ( Χρυσόστομος ), δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο η ύπουλη τακτική πού χρησιμοποιείται για τη διάβρωση της Εκκλησίας από μέσα. Αυτός είναι ο δεύτερος τρόπος πολέμου εναντίον της Εκκλησίας. 
Η Νέα Εποχή δεν επιθυμεί να αδειάσουν οι Ορθόδοξοι ναοί, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα. 



Αυτός είναι ο στόχος. Η Νέα Τάξη δεν επιθυμεί να γκρεμίσει την Εκκλησία ( τα ντουβάρια ), αυτό εξ’ άλλου απεδείχθη ανέφικτο και από την πρόσφατη ιστορική εμπειρία στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, επιθυμεί όμως να μεταλλάξει την Εκκλησία σε κάτι άλλο από αυτό που είναι στην ουσία της.
Δεν επιθυμεί η Νέα Τάξη να κάνει απλώς την Εκκλησία να μην αντιδρά στα σχέδιά της• επιθυμεί να την κάνει θεραπαινίδα και χειροκροτητή της. Επιθυμεί να την μεταλλάξει σε έναν άνευρο οργανισμό, ο όποιος θα ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα και θα δουλεύει, για λογαριασμό του συστήματος, απορροφώντας τους κραδασμούς πού προκαλούν οι ενέργειες της κοσμικής εξουσίας σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο. 






Η διάβρωση της ανθρωπότητας περιλαμβάνει πρωτίστως την χειραγώγηση της Εκκλησίας. 
Όσοι αρνούνται να μπουν σ' αυτήν την διαδικασία, στιγματίζονται από το «προοδευτικό» ιερατείο ως ακραίοι, φανατικοί και ανόητοι.



+Ι.Γ.Ζ.
(από σχόλιο που μας άφησε εδώ)
επιλογή φωτογραφιών: ιστολόγιο ο Παιδαγωγός

Οί αιτίες του μεγάλου μελλοντικού πολέμου…

Ανάμεσα σ’ όλες τις αιτίες των μελλοντικών πολέμων, όπως και των πολέμων του παρελθόντος, θεμελιώδης και κύρια αιτία παραμένει ο αθεϊσμός και η αποστασία από το Θεό τον Έναν και Ζώντα. 

Δεν υπάρχει ειρήνη για τούς άθεους λέγει ο Κύριος ( Ήσ. 48, 22).
Πολλοί χριστιανοί στήν Ευρώπη και την Αμερική πού κατά την περίοδο τού πολέμου έσπευδαν βιαστικά στους ναούς ακόμα και πριν αρχίσει η Λειτουργία, για να βρουν θέση, άρχισαν μετά τον πόλεμο να ψυχραίνουν έναντι της πίστης και απομακρύνθηκαν από την πίστη στο Θεό. 
Όταν τούς νουθετείτε, εκείνοι απαντούν ειρωνικά, για το ότι ή πίστη έχει καταστεί πιά ξεπερασμένη και παρωχημένη...
Όμως ο Θεός είναι η υψίστη πραγματικότητα !Πώς γίνεται αυτό, η πίστη δηλαδή στο Θεό, πού πριν δέκα χρόνια ήταν μιά ζώσα και αναγκαία σχέση με την πραγματικότητα σήμερα να είναι ξεπερασμένη ; 

Η απιστία στο Θεό σημαίνει πίστη στο μη πραγματικό, δηλαδή στις χίμαιρες. Σύμφωνα με επίσημη απογραφή στήν Τσεχία ο αριθμός των άπιστων ανθρώπων αυξήθηκε κατά την περίοδο ειρήνης πάνω από ένα εκατομμύριο. Αυτό σημαίνει πώς κάθε δέκατος άνθρωπος είναι άπιστος στην πατρίδα του ευσεβή Γιάνος Χούς!
Φθάνουμε σ’ αύτή τη διαπίστωση με πόνο κι όχι με ικανοποίηση. Αλλά η ασθένεια της απιστίας δεν αποτελεί κανενός είδους μονοπώλιο μόνον της Τσεχίας.
Αυτή η ασθένεια κατατρώγει και το πνεύμα της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας, και πρόσφατα και της Ρωσίας. 

Η απιστία λίγο πολύ ρίζωσε σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, όπου περισσότερο βλέπουν και παρατηρούν τα ανθρώπινα έργα, απ’ ότι τα έργα τού Θεού…
Το τί όμως περιμένει έναν λαό με πολλούς άπιστους το διαβάζουμε ξεκάθαρα στήν Αγία Γραφή του Θεού. Δεν υπάρχει ειρήνη για τούς ασεβείς, ιδού ποιά είναι η μοίρα τους, αυτό είναι το γραφτό τους.
Ο πόλεμος είναι λοιπόν το γραφτό τους, λόγω της απιστίας τους! Και δε θα μπορέσουν ποτέ να αποφύγουν τον πόλεμο, αν πριν δεν αποφύγουν την αθεΐα.
Αφού ο άπιστος και μόνον επειδή είναι άπιστος πράττει το κακό ενώπιον του Κυρίου. Η αθεΐα αποτελεί ύβρη πρός το Δημιουργό και Παντοκράτορα του κόσμου, περιφρόνηση και εκ νέου σταύρωση του Κυρίου Χριστού, στου οποίου το όνομα οι χριστιανικοί λαοί βαπτίστηκαν και με τη βάπτιση ορκίστηκαν σ’ Αυτόν με όρκο πίστης.
Κάθε όμως προσβολή του Θεού, άν δεν επέλθει άμεσα η μετάνοια, φέρει δυστυχία γύρω μας, όπως: ξηρασία, πλημμύρα, αρρώστια, αταξία, μαρασμό σε όλα και ως κορωνίδα όλων των δυστυχιών τον πόλεμο.
Αυτό δεν αποτελεί προκατάληψη των χωρικών, αλλά βεβαιωμένο γεγονός από την εμπειρία, και Βιβλικό και παντοτινό….
Ο τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος Β' αληθεύει ότι έπραττε το σωστό ενώπιον του Θεού, αλλά ως μονοκράτορας βασιλιάς δεν έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο στην καταστολή της απιστίας προς το Θεό και της διαφθοράς των ευγενών του.
Λόγω των αμαρτιών των ευγενών Ρώσων και της Ρωσικής αποκαλούμενης «διανόησης» επέτρεψε ο Θεός να πολεμήσουν οι Ιάπωνες τούς Ρώσους και να τούς νικήσουν. Επειδή οι Ιάπωνες δεν ήταν διεφθαρμένοι, αλλά όλοι, απ’ όλες τις τάξεις κρατούσαν την πατροπαράδοτη αυστηρή ζωή και την πειθαρχία του πνεύματος. 

Αντίθετα οι μορφωμένοι Ρώσοι ανακατεύτηκαν μέ τούς Δυτικούς λαούς και υιοθέτησαν όλες τις αμαρτίες τους, όπως τη διανοητική (άρνηση του Θεού) και την ηθική (εγωισμό και διαφθορά). Γι’ αυτό ο Θεός επέτρεψε να ηττηθεί ο Ρωσικός στρατός σε στεριά και θάλασσα.
Οι λαοί της Δύσης τότε έδειξαν συμπάθεια για τούς εχθρούς τού Ρωσικού λαού. Τη Ρωσική ήττα σ’ αυτόν τον πόλεμο ακολούθησε αυτό πού πολύ συχνά είναι χειρότερο από έναν πόλεμο, η επανάσταση. 

Όμως ούτε η ήττα στον πόλεμο ούτε η επανάσταση δεν επηρέασε πολύ τούς Ρώσους ευγενείς και τη Ρωσική διανόηση για να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στο Χριστό Θεό και τις εντολές Του ( οπότε μετά ακολούθησε η θλιβερή συνέχεια της Επανάστασης των μπολσεβίκων πού είδαμε…) .

Του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς « Πόλεμος και Βίβλος»

Σχόλιο ενός αναγνώστη μας: "Γονείς με καινούργιους παρτενέρ". "Παιδια καλών οικογενειών με αρχές,πηγαίνουν διακοπές με το ταίρι τους και οι γονείς δεν μιλούν". "Τα παιδιά τους σπουδάζουν συζώντας και οι γονείς τρέχουν να τους καθαρίσουν τα ενοικιαζόμενα πορνεία.. να τους γεμίσουν τα ψυγεια". Θλιβερές διαπιστώσεις στην "ορθόδοξη" (μόνον κατ όνομα) Ελλάδα

Αναγνώστης μας έγραψε το παρακάτω σχόλιο, εδώ
Επειδή περιγράφει ακριβώς την αλήθεια, το παραθέτουμε αυτούσιο :



Κατα τον λαον και οι αρχοντες!
Δεν μετανοουμε και εμεις.
Ο Θεος εχει παρει τα ματια του απο πανω μας,δε βλεπετε τι γινεται;;;

Αν ηταν μονον οι ατασθαλιες των ομοφυλοφιλων,,,,,
οι οικογενειες διαλυμενες με καινουργιους παρτενερ,,,,
παιδια καλων οικογενειων με αρχες,πηγαινουν διακοπες με το ταιρι τους και οι γονεις δεν μιλουν,,,,
συζουνε σπουδαζοντας και σπουδαζουν συζωντας και οι γονεις τρεχουν να τους καθαρισουν τα ενοικιαζομενα πορνεια,,,,να τους γεμισουν τα ψυγεια να εχουν απο ολα.

Γι'αυτα και πολλα αλλα ,η αδιαφορια στα της πιστεως εφερε και τα αλλα
''αφου δεν ενδειαφερεστε κ εσεις ....'', πηγαινουν και παντρευονται πολιτικα, 
που να το πει κανεις και να μην επαναστατησει η συνειδηση του.

Ενα ζευγαρι στο Γιοχανεσμπουρκ, μου'λεγε μια κυρια που γνωρισα ηταν Ορθοδοξοι και αποφασισαν να παντρευτουν Ορθοδοξα για να μπουν στον δρομο Του Θεου κ πηγαν στον ιερεα αλλα δεν ειχαν χρηματα ηταν ανεργοι εκει. 
Ο ιερεας τους ειπε ''χρειαζονται τοσα για τον ναο''τα παιδια δεν ειχαν.

Καποιος τους ειπε''Δεν πατε στην παπικη εκκλησια,το ιδιο ειναι''-το λεγω διοτι τωρα με τα ενωτικα θα γινει κ αυτο.
Πηγαν στην παπικη εκκλησια ο δικος τους φαδερ ειπε ''μπα,τιποτε, με ενα χαρτοσημο ο γαμος θα γινει''....ετσι και εγινε! 
Παντρευτηκαν-μου ειπε η κυρια, και 
πιστευουν πως ειναι παντρεμενοι!
Αταξια,ατασταλιες,αγνοια,ζωη χωρις αιωνιο μελλον,τα κοσμικα...ποιος αλλοθρησκος να γινει χριστιανος και ποιος παπικος να γινει ορθοδοξος;;;;


Η καταντια μας και οι αμαρτιες μας φθασαν στον ουρανο, γι'αυτο και ο Θεος πηρε τα ματια του. 
Ειναι δυνατον να πηγαινει κορασιδα στον ιερεα και να τον ρωτα εαν ειναι αμαρτια η σχεσεις πριν τον γαμο και να της λεγει πως αν τον αγαπας δεν ειναι αμαρτια;Οταν ηρθε και μου το ειπε,τρελλαθηκα. 
Ολοι μας φταιμε!Ολοι μας εχουμε βαλει το χερακι μας στην αποστασια απο Τον Θεο.Πως να οικοδομησεις των 16 χρονων παιδι συγγενους οταν σου λεει ''μου το ειπε ο παπας''.

Δυστυχως η πορνεια,η ομοφυλοφιλια,η μοιχεια, το χρημα, το μισος, κυριαρχουν σε αυτον τον κοσμο!


Πρεπει ολοι να συναισθανθουμε τα λαθη μας,αλλα ειναι πλεον αργα.Θαρρεις και το τσουναμι μπηκε στη χωρα και παρασερνει τα παντα και γιναν ολα μια μαζα που οταν τραβηχτει το νερο,θα φανουν οι βρωμιες και τα σκουπιδια ,η λασπη και τα μπαζα.Επειτα διαμαρτυρομαστε,,,,,κ εχουμε δικαιο αλλα ας δουμε τι μπορουμε να μαζεψουμε και εμεις παραλληλα…

Ανοικτή επιστολή Αγιορειτών Πατέρων πρός την Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους γιά Διακοπή μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου



“.. ἐάν, ὅ μή γένοιτο, ἐσεῖς δέν καταδικάσετε τήν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο καί δέν διακόψετε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, τότε, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς διαχρονικῆς παραδόσεως τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, νά πράξουμε ἐμεῖς αὐτό τό, αὐτονόητο, καθῆκον ἄμεσα ..”

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20/6/2016 (3/7/2016 ν.ἡμερ.)
Κυριακή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων
ὁμολογητῶν, ὁσίων, ἱεραρχῶν καί μαρτύρων
Πρός:
Τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους,
Τούς εἴκοσι καθηγουμένους μετά τῶν συνοδιῶν αὐτῶν,
Καί πρός ἐνημέρωσι τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
«…ὡς φιλοπάτορες υἱοί, τήν πατρικήν κληρονομίαν φυλάξωμεν ἀπαρεγχείρητον· μή καταργήσωμεν τόν τόπον ὡς ἡ ἄκαρπος συκῆ· ἀλλά τῶν Ἡγουμένων ἡμῶν ἀναθεωροῦντες, τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμησώμεθα τήν ΠΙΣΤΙΝ καί τούς ἀγῶνας· ἵνα καί σύν αὐτοῖς τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν».
(τροπάριο Λιτῆς ἐκ τῆς ἀσματικῆς ἀκολουθίας τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω διαλαμψάντων.) 
Σεβαστοί Πατέρες,
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχῆς τά κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καθώς καί τίς ἀπαντήσεις ἐγκρίτων θεολόγων καί μητροπολιτῶν, προαγόμεθα ὅπως ἐκθέσωμεν τά ἀκόλουθα.
Τό συμπέρασμα πού ἀβίαστα ἐξάγεται ἐκ τῆς μελέτης των εἶναι ὅτι τελικῶς ἡ σύνοδος αὐτή ἀποδεικνύεται ἀντορθόδοξη, ληστρική καί αἱρετική, διότι:
1. Ἀκολούθησε καινοφανεῖς μεθοδεύσεις στήν θεματολογία καί τίς πρακτικές της.
2. Ἀπέκλεισε τούς Ἐπισκόπους καί κατέλυσε τήν Ὀρθόδοξη συνοδικότητα καί ἐν γένει χρησιμοποιήθηκαν ἀντορθόδοξοι μέθοδοι στόν τρόπο λειτουργίας της.
3. Δέν ὑπῆρχε ἐπαρκής ἐνημέρωση τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος· ἀντίθετα ὑπῆρχε ἀπόκρυψη τῶν ἀποφασιζομένων κατά τήν προσυνοδική διαδικασία.
4. Καθιερώνει τήν μεταπατερική θεολογία.
5. Νομιμοποιεῖ ἐπίσημα καί συνοδικά τήν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
6. Ἐπετεύχθη τελικά ὁ στόχος τῆς ἐκκλησιαστικοποιήσεως τῶν αἱρέσεων, δηλαδή ἔγινε δεκτό ὅτι ὁ Παπισμός καθώς καί λοιποί αἱρετικοί εἶναι Ἐκκλησίες καί ὄχι αἱρέσεις.
7. Ὑποβιβάζει τόν χριστιανισμό στό ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ («κοινωνικό εὐαγγέλιο»).
8. Δέν ἐκφράζει τήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.
9. Δέν ἀκολουθεῖ τήν ἁγιοπατερική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, μιᾶς καί δέν ἔγινε ἐξ’ ἀρχῆς ἀναγνώριση ὅλων τῶν προηγουμένων συνόδων, καί κυρίως ἀναγνώριση ὡς Οἰκουμενικῶν συνόδων τῆς 8ης καί τῆς 9ης.
10. Καταλύει ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
11. Ἀναγνωρίζει τό Προτεσταντικό λεγόμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο ᾽Εκκλησιῶν.
12. Παραγκωνίσθηκε καί ἀγνοήθηκε ὁ ρόλος τοῦ Μοναχισμοῦ, καί ἰδιαίτερα ἡ στάση τῶν Ἁγιορειτῶν ἔναντι τοῦ Παπισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Σύμφωνα μέ τό τελικό κείμενο, “Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον” τῆς λεγομένης “Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου’’, στή παράγραφο 6 ἀναφέρεται ὅτι: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποδέχεται τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ’ αὐτῆς ἄλλων ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν».
Ἀποδεχομένη ἔτσι ἡ Σύνοδος ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι Ἐκκλησία, συναποδέχεται καί τίς ἀποφάσεις τῶν θεολογικῶν διαλόγων μετά τῶν παπικῶν, οἱ ὁποῖοι τώρα λαμβάνουν καί συνοδικήν ἰσχύν. Σέ αὐτούς, ὅμως, ὅπως γνωρίζετε, γίνεται ἀναγνώρισιςἐκκλησιαστικοῦ χαρακτήρα, ἀποστολικῆς πίστεως, αὐθεντικῶν μυστηρίων καί ἀποστολικῆς διαδοχῆς στήν Παπική Αἵρεση (βλ. κείμενα Μονάχου 1982, Μπάρι 1987, Νέο Βάλαμο 1988, Μπαλαμάντ 1993). Ἐξ αὐτῆς λοιπόν καί μόνον τῆς ἀποφάσεως, ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ Σύνοδος αὐτή ἔχει ἐκπέσει τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί ὁμολογίας.
Ἐπ᾽ αὐτῶν θά ἀκολουθήσει ἄμεσα ἀναλυτική μελέτη πρός πλήρη κατοχύρωση τῶν λεγομένων μας.
Σεβαστοί Πατέρες, ὡς Ἱερά Κοινότης ἐνῶ ἀρχικά διαφοροποιήθηκατε μέ κείμενό σας πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ὡς πρός ἐπί μέρους σημεῖα τῶν προσυνοδικῶν κειμένων, μετά ταῦτα, διά τῆς συμμετοχῆς σας μέσω τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, οὐσιαστικά ἀποδεχθήκατε τίς τελικές ἀποφάσεις της, ὅπως αὐτές ἐκφράστηκαν μέσω τῶν τελικῶν κειμένων. Δηλαδή, μέχρι στιγμῆς ἐπισήμως ἀποδέχεσθε τό ʺὀρθόδοξονʺ τῆς Συνόδου, τό τελεσίδικο τῶν ἀποφάσεων, καί συνακόλουθα τήν ἐπίσημη συνοδική κατοχύρωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Παρακαλοῦμε λοιπόν καί ἀναμένουμε, καθώς θεωροῦμε ὡς ἐπιβεβλημένο πνευματικό σας καθῆκον, νά συγκαλέσετε ἄμεσα Ἔκτακτον Διπλήν Σύναξιν καί νά καταδικάσετε, βάσει τῶν ἀνωτέρω ἐκτεθέντων ἐνστάσεων, τήν ἐν λόγῳ σύνοδο ὡς αἱρετική,ἀντικανονική καί ληστρική.
Τέλος σᾶς δηλώνουμε, ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὅτι μέ τήν χάρι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, τήν βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί ὅλων τῶν Ὁσίων Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ὁσιομαρτύρων, καί Ὁμολογητῶν, «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι», κατόπιν ὅλων τούτων, ἐάν, ὅ μή γένοιτο, ἐσεῖς δέν καταδικάσετε τήν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο καί δέν διακόψετε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, τότε, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς διαχρονικῆς παραδόσεως τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, νά πράξουμε ἐμεῖς αὐτό τό, αὐτονόητο, καθῆκον ἄμεσα. Σύμφωνα μέ τόν ΙΕʹ Κανόνα τῆς Αʹ καί Βʹ Οἰκουμενικοῦ κύρους Συνόδου, ὀφείλουμε νά σταματήσουμε τήν μνημόνευσι τοῦ Πατριάρχου, ὅπως ἔπραξαν καί οἱ πρό ἡμῶν Ὅσιοι Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐπί τοῦ αἱρετικοῦ πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου, οἱ ὁποῖοι τελικῶς καί ἐμαρτύρησαν καί τούς ἑορτάζουμε· διότι καθώς μᾶς ἐπισημαίνει ὁ ΙΕʹ Κανόνας οἱ διακόπτοντες τό μνημόσυνον, «Οὐ γάρ Ἐπισκόπων, ἀλλά ψευδεπισκόπων καί ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν». Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν τό ἴδιο: «Παραγγελίαν ἔχομεν ἐξ αὐτοῦ τοῦ Ἀποστόλου, ἐάν τις δογματίζῃ ἤ προστάσσῃ ποιεῖν ἡμᾶς, παρ᾿ ὅ παρελάβομεν, παρ᾿ ὅ οἱ Κανόνες τῶν κατά καιρούς Συνόδων, καθολικῶν τε καί τοπικῶν ὁρίζουσιν, ἀπαράδεκτον αὐτόν ἔχειν καί μηδέ λογίζεσθαι αὐτόν ἐν κλήρῳ ἁγίων». (Ἅγ. Θεόδωρος Στουδίτης, P.G. 99, 988A), καί «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι, πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί, φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι». ( Ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, P.G. 160, 105C).
Ἐπίσης καί κατά τόν ΛΓʹ Κανόνα τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, «οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι ». καί ὁ «κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔστω», (Βʹ Κανών τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ, τόν ὁποῖον χρησιμοποιοῦν καί οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες στήν Ἐπιστολήν τους πρός τήν Σύνοδον Κων/πόλεως τό 1275). Παραθέσαμε ἐδῶ μόνον ἐλάχιστα χωρία ἀπό τήν πλούσια διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξάλλου ὁ Οἰκουμενικός πατριάρχης τυγχάνει καί ὁ κύριος ἐμπνευστής καί ὑποκινητής αὐτῆς τῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως, καί, ὡς ἐκ τούτου, γιά ἐμᾶς τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, καί ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς κληρικούς καί λαϊκούς, καθίσταται ἐν ἔργοις καί λόγοις ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ, ὅπως ὁ Ἄρειος, ὁ Νεστόριος, ὁ Βέκκος κ.ἄ., ὅπως τό ἔχουν ἀποδείξει πολλοί ἐπίσκοποι καί θεολόγοι, μέχρι σήμερα, καί ὄχι μόνον διά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλά και διά τῆς Πανθρησκείας τήν ὁποίαν κηρύττει διά τῶν συμπροσευχῶν. Διδάσκει ἀλλότρια δόγματα, ἀντορθόδοξα καί ἀντιπατερικά˙ διά τοῦτο κατά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου οἱ πιστοί«ἀλλοτρίῳ (ποιμένι) οὐ μή ἀκολουθήσωσιν, ἀλλά φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τήν φωνήν» (Ἰωαν. Ιʹ,1-5).
Ὀφείλουμε, ἐπίσης νά σᾶς ἐνημερώσουμε ὅτι θά εἶναι ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ὅσοι θα ὑποκύψουν καί θάἀποδεχθοῦν τίς ἀποφάσεις αὐτῆς τῆς ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ψευδοσυνόδου, καί θά ἐξακολουθήσουν ἐν γνώσει νά μνημονεύουν τόν Πατριάρχη· ὃλοι αὐτοί ἄς γνωρίζουν ὅτι θά διαιρέσουν τήν ἁγιορειτική μοναστική πολιτεία. Λυπούμεθα, πολύ γιά τήν ἀντορθόδοξη αὐτή πορεία, ὅπως σᾶς τό εἴχαμε ἐπισημάνει καί στήν Ἀνοικτή Ἐπιστολή μας ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες (13 Μαΐου 2016). Θά ἀναμένουμε ἐντός εὐλόγου χρονικοῦ διαστήματος, ὅπως ἑκάστη Ἱ. Μονή, Ἱ. Σκήτη καί κάθε Ἁγιορείτης Μοναχός, λάβει θέση ξεκάθαρα καί συνειδητά ἐπί τοῦ θέματος.
Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί κηρύσσονται ἐν διωγμῷ. Ἤδη ἡ αἱρετική ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης χαρακτηρίζει ὅλους ἐμᾶς τούς ἀντιδρῶντες Ὀρθοδόξους χριστιανούς, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Μοναχούς καί λαϊκούς, ὡς «αἱρετικούς», «ζηλωτές» καί εἰρωνικά ὡς «ὑπερορθοδόξους». Θά ἐπιτρέψουμε, αὐτή ἡ παραπληροφόρηση καί ἀλλοίωση νά τήν περάσουν στήν λαϊκή συνείδηση; Μέ πολλή ταπείνωσι, φόβο Θεοῦ καί ἀγάπη γιά τήν ἁγία μας Ἐκκλησία, σᾶς παρακαλοῦμε, ὥστε ὅλοι μαζύ ἑνωμένοι νά συντελέσουμε, ὥστε νά συγκληθεῖ τελικῶς ἡ ὄντως Ὀρθόδοξος Ἁγία καί Μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος, ἡ ὁποία θά ἀποκηρύξει τήν ἐν λόγῳ ψευδοσύνοδο.
Σεβαστή Ἱερά Κοινότης καί Ἅγιοι Καθηγούμενοι, ἑκατό χρόνιαἄκρας οἰκονομίας καί ἀνοχῆς ἀπέναντι σέ οἰκουμενιστές -λατινόφρονες καί φιλενωτικούς Πατριάρχες καί ἐπισκόπους προκάλεσαν μεγάλη φθορά τῆς πίστεως καί ἔθρεψαν αἱρετικές ἀποκλίσεις. Ἡ ζημία καί ἡ ἀλλοίωσι πού ἔχει προκαλέσει αὐτή ἡ ψευδεπίγραφη “οἰκονομία’’ στό Ὀρθόδοξο φρόνημα κλήρου καί λαοῦ εἶναι τεραστίων διαστάσεων. Σᾶς παρακαλοῦμε καί πάλιν: Ἀγωνιστεῖτε νά διαφυλάξετε τήν Ἱερά Παρακαταθήκη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί Πίστεως.
Ἀμήν.

Ἀναμένοντες τίς συνεπεῖς πρός τήν Ἁγιορειτική Παράδοσι ἀποφάσεις σας διατελοῦμεν,
Μετά τιμῆς καί τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ

Γέρων Γαβριήλ, Ἱ.Κ. Ἁγίου Χριστοδούλου, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου.
Γέρων Σάββας Λαυριώτης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Ευστράτιος ,Ιερομ. Ι.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Ἰλαρίων, Ἱ.Καθ. Ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ.
Μοναχός Δοσίθεος, Ἱ.Καθ.Ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ.
Γέρων Χαρίτων Ἱερομ. Ἱ.Κ.Ἀναλήψεως, Ἱ.Μ.Βατοπαιδίου.
Γέρων Κύριλλος, Ἱ.Ἠσ. Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Χερουβείμ, Ἱ.Κ.Ἀρχαγγέλων-Κουκουζέλη- ,Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Ἰωάννης, Ἱ.Κ.Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, Βίγλα, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Γεώργιος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Βαρλαάμ καί Ἱωάσαφ, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Βλάσιος, Ξεροκάλυβο Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Παΐσιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Δαμασκηνός Πόπα, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Δαμασκηνός Ράους, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ἰωήλ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Σάββας, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱεροδ. Ματθαῖος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἐφραίμ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Νικόδημος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Γεράσιμος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ταράσιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Μάρκος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἀρσένιος, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ραφαήλ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἰωάννης, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Σεραφείμ, Ἱ.Σ.Τιμίου Προδρόμου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παῦλος, Ἱ.Κ.Κοιμήσεως Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Νεκτάριος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Δημητρίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Συμεών, Ἱ.Κ.Νέου Θεολόγου Συμεών, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἡσαΐας,Ἱ.Κ.Νέου Θεολόγου Συμεών Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Εὐστάθιος, Ἱ.Κ. Ἁγίου Εὐσταθίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Πολύκαρπος Ἱερομ. Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ἰωακείμ, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Χριστόδουλος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σ.Καυσοκαλυβίων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παντελεήμων, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Μάξιμος Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομ. Ρωμανός, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀντωνίου, Κερασιά, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Ἀθανάσιος, Βουλευτήρια, Ἱ.Σκ. Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Θωμᾶς, Ἱ.Κ.ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Μοναχός Θεολόγος, Ἱ.Κ.Ἁγ. Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Μοναχός Φώτιος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας 
Γέρων Φίλιππος Ἱερομ. Ἱ.Κ.Μεγ. Ἀθανασίου, Ἱ.Σκ. Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παντελεήμων Ἱερομ. Ἱ.Ἠσ. Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Γεράσιμος, Ἱ. Ἠσ. Ἁγίου Γερασίμου, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ἀθανάσιος, Ἱ.Ἠσ. Ἁγίου Σάββα, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Συμεών, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἠλίας, Ἱ. Σκ. Ἁγίου Βασιλείου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας,
Ἱερομ. Εἰρηναῖος, Καψάλα
Μοναχός Παΐσιος, Καρυές
Ἱεροδ. Κοσμᾶς, Ἱ.Κ. Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱ.Σκ. Κουτλουμουσίου
Γέρων Νικόδημος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Νεκταρίου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Σταυρονικήτα
Γέρων Μελέτιος, Ἱ.Κ.Γενέσιον Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Ἱερομ. Μακάριος, Ἱ.Κ.Γενέσιον Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Μοναχός Μακάριος, Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου
Γέρων Κυπριανός Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἁγίου Γεωργίου, Ἱ.Μ.Φιλοθέου.
Γέρων Σπυρίδων Μοναχός, Ι.Κ.Αγίου Νικολάου, Ι.Μ. Κουτλουμουσίου.
Γέρων Παϊσιος Μοναχός, Ι.Κ.Αγίου Χαραλάμπους, Ι.Μ.Βατοπαιδίου.
Γέρων Παχώμιος Ιερομ., Ι.Κ.Αγιοι Πάντες, Καψάλα, Ι.Μ.Παντοκράτορος.
Γέρων Χρυσόστομος Ιερομ., Ι.Κ.Αγίου Σπυρίδων, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 11/7/2016

Γέρων Ευστράτιος ιερομόναχος Ι.Μ.Μεγίστης Λαύρας
Γέρων Σπυρίδων μ. Ι.Κ.Αγίου Νικολάου Ι.Μ.Κουτλουμουσίου
Γέρων Παΐσιος μ. Ι.Κ.Αγίου Χαραλάμπους Ι.Μ.Βατοπαιδίου
Γέρων Παχώμιος ιερομόναχος Ι.Κ.Άγιοι Πάντες Καψάλα Ι.Μ.Παντοκράτορος
Γέρων Χρυσόστομος ιερομόναχος Ι.Κ.Άγιος Σπυρίδων Ι.Μ.Κουτλουμουσίου

Ἡ συλλογή τῶν ὑπογραφῶν συνεχίζεται καί θά κοινοποιηθοῦν στόν Ἐκκλησιαστικό Τύπο, καί στό διαδύκτιο.

“ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΕΣΘΑΙ ΜΕΜΥΗΜΕΘΑ”

Η Αποτείχιση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι το Mέσον, ο Τρόπος, η Οδός. Είναι η έμπρακτη και ουσιαστική, αδέσμευτη και οντολογική καταδίκη μίας παναιρέσεως η οποία παντού επικρατεί και καταδυναστεύει συθέμελα την Εκκλησία πάνω από μισό αιώνα. Επάρατοι υπαίτιοι και ένοχοι αποκλειστικοί οι εκκλησιαστικοί ταγοί και ξεπουλημένοι στον παπισμό ηγέτες. Μαριονέτες του Μασονισμού.

Η Αποτείχιση συνιστά άμεση, επείγουσα και επιτακτική αποκοπή από αιρετικούς επισκόπους, ψευδεπισκόπους και ψευδοδιδασκάλους. Είναι η ιεροκανονική αντίσταση και έννομη αυτοπροστασία των προβάτων από προβατόσχημους λύκους και λυκοποιμένες. “Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες!” (Ματθ. ζ’ 15).

Η εντολή “προσέχετε”, δεν έχει εδώ την συνηθισμένη έννοια της επιφυλακής, αλλ’ επέχει την έννοια της αποχής, “απέχετε, αποφεύγετε, απομακρύνεσθε!” Από ποιούς; Από τους “ψευδοπροφήτες”. Πάλι πρέπει να υπογραμμιστεί, πως “ψευδοπροφήτης” δεν είναι μόνο αυτός που αναγγέλει ψευδείς και ανεκπλήρωτες προφητείες για το μέλλον, δεν είναι μόνο ο κατεγνωσμένος αιρετικός, αλλά κυρίως ο ψευδοδιδάσκαλος εντός Εκκλησίας, ο ιερέας, αρχιερέας, ο πνευματικός, ο θεολόγος, ερμηνευτής και ιστορικός. Ο ψευδοπροφήτης είναι αυτός που “ετεροδιδασκαλεί” (Α’ Τιμ. στ’ 3). Οι ετεροδιδασκαλίες (εστί)“παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας!” (Α’ Τιμ. στ’ 3). Εδώ πάλι η Καινή Διαθήκη αποκαλεί τους Οικουμενιστές διεφθαρμένους τον νουν, για αυτό και διαφθείρουν την Ορθοδοξία!

Αποτείχιση συνεπάγεται ένθεη άρνηση οποιασδήποτε ανοχής. Δεν ανέχομαι την αίρεση και τον αιρετικό. Παντελώς ουδεμία ανοχή. Ουτε καν το συζητώ. Δεν μπορώ και δεν πρόκειται να σε ανεχτώ να μου κηρύττεις “έτερον ευαγγέλιον”. Αυτήν την εντολή έχω. Αυτή τη γραμμή κρατώ. “Ότι ου δει ετεροδιδασκαλούντων ανέχεσθαι!” (Μεγ. Βασιλείου, Αρχή των Ηθικών, PG 31, 760,Όρος Μ, Σελ. 369). “Ου δει”. Δεν πρέπει να τους ανεχόμαστε με τίποτε, όχι να τους αναγνωρίζουμε και ως κανονικούς ποιμένες και διδασκάλους, όχι να κοινωνούμε μαζί τους. “Οὐ κοινωνῶ!” (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής). Και συνεχίζει ο Μέγας Βασίλειος: “Ει δε αδιάφορα κρίνεις, συγγνώσει ημίν μη καταδεχομένοις της ζύμης γενέσθαι των ετεροδιδασκαλούντων”. Εσύ μπορεί να είσαι αδιάφορος (αναίσθητος) και να κοιωνείς μαζί τους αλλά, συγγνώμη, εμείς δεν καταδεχόμαστε να αναμιγνυόμαστε, να σμίγουμε με οικουμενιστές!

Αποτείχιση σημαίνει, δεν υποκρίνομαι τον ορθόδοξο, δεν προσποιούμαι! Είναι η μόνη πρακτική ερμηνεία και ορθή πραγματοποίηση του όρου “αποστασιοποιούμαι”. Η Αποτείχιση προωθεί την υποχρεωτική παραίτηση! Παραιτούμαι από σένα! «Ει δε τις προσποιείται μεν ομολογείν Ορθήν Πίστιν, φαίνεται δε κοινωνών αιρετικοίς, τον τοιούτον προτρέψασθε απέχεσθαι της τοιαύτης συνηθείας, και εάν …φιλονείκως επιμένη, τον τοιούτον παραιτείσθε!» ( Μ. Αθανασίου, Επιστολή, Τοις τον μονήρη βίον ασκούσι, ΡG 26, 1185-1188).
Η “κακόμοιρη”, παθητική και αποχαυνωτική στάση “ας συνυπάρχουμε με αυτούς τους άρπαγες και αιμοβόρους λύκους κι ας μείνουμε εδώ που είμαστε για να μας φάνε οι λύκοι” δεν προβλέπεται πουθενά στην Αγία Γραφή και την Αγιοπατερική Γραμματεία. Μια τέτοια πωρωμένη θεωρία, το λιγότερο θα μπορούσε να θεωρηθεί βλακώδης. Δεν υπάρχει ηττοπάθεια, δουλοπρέπεια και συμβιβασμός.

Αντιθέτως, υπάρχει υπερπλουσίως και επαρκώς το αναγκαίο στήσιμο Τειχών γύρω από τη Στάνη. Δεν φτάνει μόνο η άμυνα, η αντίσταση και το φευγιό, αλλά χρειάζεται και αντεπίθεση με σθένος ιερό του ισοβίου αντι-αιρετικού αγώνα: “ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ!” (Σοφ. Σειρ. δ’ 28). Πόλεμος και Μάχη. Όχι με λόγια αλλά με έργα. “Καιρός έργων εστί..” Η Αποτείχιση αποδεικνύει έργο και επιβεβαιώνει πράξη. Είναι η υλοποίηση της αφής επί των τύπων των ήλων, των Φίλων της Αγιοπατερικής Αληθείας.
Η Αποτείχιση απαιτεί άρση σταυρική, απάρνηση αυτοθυσιαστική και άρνηση κατηγορηματική της αναγνωρίσεως των αιρετικών ποιμένων ως δήθεν κανονικών και υποστατών ιεραρχών. Είναι της άδολης καρδίας ο κραδασμός, της συνειδήσεως ο σεισμός και ο αλάλητος στεναγμός της ψυχής που δεν ανέχεται και δεν αντέχει την διαστροφή της Ορθοδόξου Αληθείας, από όποιον και εάν προέρχεται αυτή. Δεν ανέχεται την αίρεση, ιδίως όταν αυτή κηρύσσεται δημοσίως από διαβρωμένα εκκλησιαστικά πρόσωπα.

Η Αποτείχιση συνιστά την πρόθυμη, συνειδητή και ευπρόσδεκτη εφαρμογή της του Κυρίου εντολής για φυγή από φθοροποιών ποιμένων οι οποίοι πολλοί διέφθειραν και συνεχίζουν να διαφθείρουν τον αμπελώνα Κυρίου. Γύπες, όρνια και λύκοι λυσσασμένοι, ορμούν να καταποιούν τους πιστούς, να καταστρέφουν τις ψυχές των προβάτων. Τα πρόβατα τα έμπιστα και πιστά, “ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν.” (Ιωάν. ι’ 5).
Το λέγει ο Χριστός και όχι ο συγγραφέας. Το λέγει ο Λόγος του Θεού: “Φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ!” Αποτείχιση λοιπόν είναι ακριβώς αυτό και τίποτε παραπάνω: Φεύγω από σένα τον αιρετικό, τον οικουμενιστή! Δεν σε ακολουθώ! “Οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτῶν!”
“Φεύξονται”, φεύγουν αυτομάτως και ανενδοιάστως! Φεύγουν ολοταχώς, απομακρύνονται ομολογιακώς εκ των αλλοτρίων ποιμένων οι οποίοι διδάσκουν αλλότρια, ξένα, παράξενα και παράδοξα, έτερα και ετερόδοξα, αντίθεα και αντορθόδοξα, Αντι-αποστολικά, Αντι-Ευαγγελικά, Αντι-πατερικά και Αντικανονολογικά.
Η Αποτείχιση δεν σημαίνει αποπήδηση, ότι τάχα πηδώ την μάνδρα και βρίσκομαι “εκτός της Κιβωτού”. Αυτές είναι εκκλησιολογικές ρηχότητες φθηνού εντυπωσιασμού. Η Αποτείχιση δεν σημαίνει εντείχιση σε κάποια άλλη ποίμνη. Σημαίνει στήσιμο προστατευτικών Τειχών γύρω από την διαβαλλόμενη Αλήθεια και διαφθειρόμενη Πίστη. Σημαίνει επιβεβλημένη παραμονή στην Μία, Μόνη και Αληθινή Ποίμνη. Μένουμε στην Εκκλησία. “Μένουμε Ορθοδοξία! Μένουμε Ελλάδα!” Ακόμη κι αν ζούμε ως απόδημοι έξω από τα σύνορά της. Μας προσελκύουν με θείο έρωτα τα ματοτσίνορά της.
Ποιός τό ‘πε πως φεύγουμε από την Εκκλησία; Δεν φεύγει το πρόβατο που αναγνωρίζει πιστά την του Καλού Ποιμένος τη Φωνή. Την Κυριακή, Αποστολική και Αγιοπατερική Φωνή. Φεύγει από την Ποίμνη ακαριαίως, εκτοπίζεται αυτομάτως και εκσφενδονίζεται βιαίως ο παραβάτης και παραβιαστής, ο κλέπτης και ληστής, ο αλλότριος ποιμένας ο οποίος κηρύττει αλλότρια, έτερη φωνή, έτερο Ευαγγέλιο από αυτό που παρέλαβαν τα πρόβατα από τους Αποστόλους. Ανάθεμά τους όλους!
Η Διακοπή της Μνημονεύσεως είναι η Ευαγγελική πραγμάτωση του “μαράν αθά!” Ου φιλείς τον Ιησούν, την Ορθόδοξη Αλήθεια; Μαράν Αθά! Οίκος του Ευφραθά, η Πόλις η κάποτε “αγία”, νυν δε μεμολυσμένη από το πόδι του Αιρεσιάρχου Πάπα. Η Πόλις εάλω υπό Βατικανού. Ορθάνοιχτη πλέον και παραβιασμένη η Πύλη του Ρωμανού από της Αποκαλύψεως τα Οικουμενιστικά θηρία.
Η Διακοπή της Μνημονεύσεως είναι η διαχρονική, διακανονική διάπραξη της Θεϊκής Εντολής: “Ανάθεμα έστω!” Είναι η αυθόρμητη και πιστή εφαρμογή της Αγιοπνευματικής Εντολής:
“Μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. Διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου” (Εφεσ. ε’ 11-17).
Ποιός μιλάει; Ο Χριστός-Κύριος! Και τί εντέλλεται; “Μὴ συγκοινωνεῖτε!” Απλά Ελληνικά. Εσείς, αντιθέτως, κοινωνείτε, συμπροσεύχεσθε και συλλειτουργείτε! “Μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους!” Η Παναίρεση του Οικουμενισμού είναι αποδεδειγμένα έργο άκαρπο του Πανθρησκειακού Σκότους εκ του πατρός του σκότους. Πως καταδέχεσαι και “παντρεύεις” το σκότος με το Φως, τον Χριτό με τον Βελίαλ, την Αλήθεια με το ψέμα, τη φωτιά με το ψύχος, την Ορθοδοξία με την αίρεση;
Το πάντρεμα αυτό το σατανικό, ήδη έχει γίνει, αλλά… μας το κρατούν κρυφό. “Τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν!” Αισχρά λοιπόν τα έργα τους, αισχροί, αισχρότατοι και οι Οικουμενιστές. Μη πείτε πάλι πως “υβρίζει ο Πανταζής”. Αυτά ‘ναι λόγια της Αγίας Γραφής κι’όχι δικά μου.

“Διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν!” Ποιοί είναι οι πνευματικώς νεκροί; Οι Οικουμενιστές και όσοι τους σιγοντάρουν και συγκοινωνούν μαζί τους! “Διὸ ἔγειρε καὶ ἀνάστα ὁ καθεύδων!” “Ανάστα ο Θεός” κρίνων την οικουμενιστικήν γην. Ανάστηθι και συ η Κιβωτός της Εκκλησίας, του αγιάσματός Του! Η αδέσποτη δεσποτοκρατία δυστυχώς ένα απέραντο Νεκροταφείο. “Λάζαρε, δεύρο έξω!” Έξελθε! Βγες από τα μνήματα τα Πανθρησκειακά. Ξύπνα στη αληθινή, Θεόπνευστη “σκοπιά” και μη σέρνεσαι στο βούρκο της παπόφιλης “πεθαμενίλας!”
Η Διακοπή της Μνημονεύσεως είναι η ολόψυχη εκτέλεση της εντολής της Παντοκρατορικής: “Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε!” (Β Κορ. στ’ 17).Αφορίζω τον εαυτό μου σημαίνει διαχωρίζω την θέση μου, ξεκαθαρίζω την διαφθορά, ξεχωρίζω την Αληθινή Πίστη από την νοθεία, την αίρεση του κερατά. Στου διαβόλου τη πλεκτάνη πως μπλέκομαι και συγκοινωνώ; Πως καταδέχομαι και συνουσιάζομαι πνευματικώς και “τα μέλη του Χριστού, πόρνης μέλη τα ποιώ;” (Α’Κορ. στ’ 15).
Η Διακοπή της Μνημονεύσεως δεν είναι υποτιθέμενη “τέλεση σχίσματος” ούτε ανταρσία. Είναι στην ουσία άρνηση δημοσίως κηρυσσομένης αιρέσεως και επ’ αόριστον παύση κοινωνίας με τους δεδηλωμένους φορείς αυτής της παναιρέσεως, δηλαδή την ηγεσία, την κεφαλή, “ναι, το ψάρι βρωμάει από την κεφαλή…”
Η Διακοπή της Μνημονεύσεως δεν είναι υποκρισία και Θεομπαιξία. Δεν προσποιούμαι θεατρινίστικα τον λεοντόκαρδο αγωνιστή. Δεν υποκρίνομαι τον Αντι-οικουμενιστή και δεν εμπαίζω τον Θεό με επιπόλαιη, ψεύτικη “απειλή” χωρίς εν τέλει να την εκπληρώνω. Ενω γνωρίζω πως πρέπει να το απομακρυνθώ και ονομαστικώς να τους αποκηρύξω, ενώ ξέρω πως είμαι υποχρεωμένος να το κάνω, κάθομαι και σκαρφίζομαι “δυνητικότητα” και θέμα επιλογής…
Η θεωρία της δυνητικότητος δεν σε τιμά… Βεβαίως και δύνασαι! “Οίδαμεν ότι δύνασαι πάντα όσα αν θέλης και βούλεσαι.” Εάν βούλεσαι αληθώς, εάν το θέλεις πραγματικώς, το θέλει κι ο Θεός. Το σοβαρό και ανησυχητικό είναι: γιατί να μην το θέλεις;;; Και ο Ιούδας και ο Πέτρος, είχαν την “δυνητικότητα” και πρόδωσαν. Ο ένας κρεμάστηκε, ο άλλος μετενόησε. Εσύ, δεν ξέρω ποιό από τα δυό θα επιλέξεις, εάν τελικώς προλάβεις και επανορθώσεις… Τί λόγο θα αρθρώσεις, αμφιβάλλω ποια λύτρωση θα βρεις… Εάν πραγματικά το θέλεις, τότε μπορείς, και πρέπει από μόνος σου να το επιθυμείς.
Με την Διακοπή Μνημονεύσεως δεν δημιουργώ δική μου υπερεκκλησία, δεν συστήνω νέα Ιεραρχία και δεν συγκροτώ υποκατάστατο θεσμό Νέας Ιεράς Συνόδου. Ενισταμένης Συνόδου, εορτολογικώς κινουμένης και Ημερολογιακώς διακειμένης. Το “Πάτριο” το προτιμώ, αν και είναι κι αυτό ειδωλολατρικό, Ιουλιανό του Ιουλίου Καίσαρος. Η ουσία δεν βρίσκεται στο ακριβέστατο μέτρημα των ημερών, αλλά στην Ενότητα των Πιστών με βάση την Ορθόδοξη Αλήθεια και όχι την Εορτολογική Αναμέτρηση.
Αποτειχίζομαι σημαίνει προσδοκία για διόρθωση και αναμόρφωση των εξαρτημένων στο πάθος της πλάνας αγαπολογίας και Μεταπατερικής οιήσεως. Με την μαζική Αποτείχιση, αναμένω να ευαισθητοποιηθεί, να ξυπνήσει και να εγερθεί η συνείδηση των συγχρόνων επισκόπων οι οποίοι ενόχως σιωπούν και συστηματικώς κωφεύουν. “Στου κουφού την πόρτα…” λέγει ο λαός. “Παχυά φακή και άγιος ο Θεός”…
Με την Αποτείχισή μου, κάνω το αυτό που θέλει ο Θεός και όχι το θέλημα ανθρώπων που φοβούνται και δειλιάζουν να εφαρμόσουν την Αγιοπατερική Παράδοση. Πειθαρχώ στο Θεό και όχι σε ανθρώπους. Υπακούω στους Αγίους Πατέρες, όχι στους συγχρόνους, συμβιβασμένους πνευματικούς και μοντέρνους Μεταπατέρες.
Απομακρύνομαι από αυτούς οι οποίοι πρώτοι απομακρύνθηκαν οι ίδιοι από την Πίστη, οι οποίοι διέφθειραν την Αλήθεια, οι οποίοι ενώθηκαν οργανικά, ισότιμα, ισόκυρα και συνυπαρξιακά με όλες τις ήδη Συνοδικώς κατεδικασμένες αιρέσεις, πλάνες και αντίχριστες ομολογίες του βλασφήμου Π.Σ.”ε”. Αποτείχιση σημαίνει απόσυρση και ανάκληση, αποχώρηση και υπαναχώρηση, αφαίρεση και εξαίρεση, ανάληψη και τράβηγμα ολόσωμο, σύσσωμο και πνευματικό. Το Σώμα Χριστού δεν επικολλάται στην Πόρνη Βαβυλώνα του Οικουμενισμού. Και όμως επιτρέπεις όλους αυτούς να σε εκπροσωπούν!

Η Αποτείχιση υποσημαίνει άρνηση συνυπάρξεως. Δεν μου επιτρέπεται να συνυπάρχω, να ενώνομαι και να κοινωνώ με αυτοκατακρίτους, αναθεματισμένους και ακοινωνήτους. Δεν έχω δικαίωμα να συμβιβάζομαι και να συνευδοκώ, να αποστασιοποιούμαι με χαρτοπόλεμο αναποτελεσματικό και θεωρητικώς μόνο να κατηγορώ αυτούς με τους οποίους ενσωματώνομαι, συνδέομαι, ενώνομαι, συμπροσεύχομαι και συλλειτουργώ. Έγκλημα τούτο λέγεται Εκκλησιολογικό και σχιζοφρενικό συνάμα.
Η αποφυγή Αποτειχίσεως συνεπάγεται προτάσεις πονηρές, δικαιολογίες διπλωματικές και “προφάσεις εν αμαρτίαις”. Δεν μπορώ να διατείνομαι πως αναμένω πρώτα “άχρι καιρού” το “κοινό ποτήριον”, και ταυτοχρόνως ο ίδιος να διατηρώ κοινό ποτήριο με δεδηλωμένους Οικουμενιστές, με αυτούς οι οποίοι επιδιώκουν, ενορχηστρώνουν και προετοιμάζουν το κοινό ποτήριο, τον κοινό εορτασμό του Πάσχα και Μνημονεύουν ως “Παναγιώτατο” τον τρισκατάρατο Πάπα! Δεν δικαιούμαι τίποτε να έχω κοινό με δαύτους.
Δεν μπορώ να επικαλούμαι “λόγους διακρίσεως” και να κοινωνώ αδιάκριτα με αδιακρίτους, αυτοκατακρίτους και εν ενεργεία και δυνάμει Συνοδικώς κατεγνωσμένους και κατεδικασμένους. Δεν μπορώ να επικαλούμαι “υπακοή” σε γέροντες οι οποίοι με την σειρά τους δεν κάνουν υπακοή σε Αποστολικές και Οικουμενικές Συνόδους, δεν υπακούουν σε απαρασάλευτους και αμετάθετους Ιερούς Κανόνες, ούτε υπακούουν στη συνείδησή τους η οποία τυραννικώς τους τίπτει. Ας κάνουν αυτοί πρώτα υπακοή σε Σύνοδο Αποστολική κι ας μάθουμε και μεις από αυτούς την υπακοή στους Αγίους Πατέρες.
Δεν μου πίπτει λόγος τι κάνουν οι άλλοι μα τί κάνω εγώ, ποια στάση εγώ κρατώ και τί σχέση εγώ διατηρώ. Πώς αντιμετωπίζω ο ίδιος την Παναίρεση του Οικουμενισμού; Εκεί κρίνεται ο καθένας και μη ξεγελαστεί κανένας, δεν είναι μόνο θέμα “θεολογικό” και αρχιερατικό. Αφορά και σένα το Λαϊκό, τον έγγαμο, τον αγράμματο και το καντηλαναύτη. Η “Ναυς” έχει και ναύτη κι όταν ο καπετάνιος καθεύδει και λιποτακτεί, ο ναύτης εγείρεται και ενεργεί. Ανεβαίνει στο κατάρτι, στη “Γέφυρα”, πιάνει το τιμόνι, τον οίακα, το Πηδάλιον!
Εάν με όλα αυτά τα παραπάνω απρακτώ, αδρανώ και δειλιώ, τότε έχω πρόβλημα και μάλιστα πολύ σοβαρό διότι μεροληπτώ, γίνομαι προσωπολήπτης και θέτω την αγάπη μου σε πρόσωπα και γέροντες υπεράνω της Ορθοδόξου Πίστεως καταντώντας την Πίστη ανθρωποκεντρική, επισκοποκεντρική και όχι Αληθοκεντρική και Χριστοκεντρική.
Εφ’ όσον πεισματικά παραμένω προσωπολήπτης, απερίφραστα περιφρονώ και καταφρονώ τους Αγίους Πατέρες και ιδιαιτέρως τον προ ολίγου εορταζόμενο Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ο οποίος θεαρχικώς διδάσκει ότι χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ορθοδοξίας δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η Αλήθεια και η Ακρίβεια της Πίστεως:
“Μηδέ γάρ προσώποις τόν χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα» (Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου Ἀντιοχείας, ΕΠΕ 3, 606).
“Μεμυήμεθα”… Αυτή είναι η Μυστική Μέθεξη, η Μυσταγωγική Μύηση και Μίμηση του Χριστού και όχι η παπική, ξενόφερτη, συναισθηματική και συγκινησιακή του πλανεμένου Κεμπεσίου Θωμά! Διαβάστε Άγιο Γρηγόριο Παλαμά και αφήστε τους ετερόδοξους συγγραφείς “στον κόσμο τους”. Δεν έχουν την Αλήθεια αυτοί, η διδασκαλία τους δεν σώζει.
Τολμώ απροκάλυπτα να πω, εν κατακλείδι, πως όλα τα κακά, τα στραβά και τα ανάποδα, οι καταστρεπτικές πλάνες και αιρέσεις απωλείας, τα ηθικά σκάνδαλα ιερωμένων και οι εκκλησιαστικές αδικίες, φατρίες και παραβάσεις Ιερών Κανόνων, οι καινοτομίες, οι αυθαιρεσίες και βλασφημίες, όλα μα όλα από κει ξεκινούν κι’ από κει έχουν την ρίζα τους: από την άρνηση των πνευματικών ιερέων και επισκόπων να προβούν στην Αγιοπατερική Αποτείχιση και Διακοπή Μνημοσύνου ομαδικώς, συνολικώς, Συνοδικώς και να καταδικάσουν ονομαστικώς τους φορείς της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού.
Όλα τα φρικτά παρελθόντα και επερχόμενα δεινά, τις Θεομηνίες και τις συμφορές, τις κατάρες και τις καταστροφές, τα ζούμε, τα εμπειρευόμαστε και τα γευόμαστε επειδή προκαλούμε τον Θεό και περιφρονούμε την Εντολή του για Απομάκρυνση από αιρετικούς ποιμένες και ουδεμία κοινωνία μετ’ αυτών. Εμείς οι μοντέρνοι και θρασείς, γνωρίζουμε καλύτερα από τον Θεό τον Ίδιο και προτιμούμε την συνύπαρξη, την υποδούλωση και τον συμβιβασμό…
Ας μην παραξενευόμαστε κι’ ας μην αναρωτιόμαστε τί να φταίει… Φταίμε εμείς για την αδράνειά μας και την ταφόπετρα που μας πλακώνει της ακηδίας, απραξίας και αμεριμνησίας. Της φοβίας και της δειλίας. Της κρυφής απιστίας και της τρίτης μορφής αθεϊας. Της συγκοινωνίας, ενσωματώσεως και αλληλουχίας. Της καταπτώσεως, εκκοσμικεύσεως και της αποστασίας.
Ας μην ξεχνάμε, ότι την γενεά του Αθηναγόρα, την γενεά του Μεταξάκη και του Βαρθολομαίου, εμείς την γεννήσαμε! Την γενεά του Καζαντζάκη, του Χαρκιανάκη και του Ανδρουλάκη, εμείς την φτιάξαμε. Δικές μας μητέρες ξέβρασαν τέτοια θηρία της Αποκαλύψεως! Και επιμένουμε να παραμένουμε ενωμένοι με το βδέλυγμα της ερημώσεως του Π.Σ.”ε”. Και παραμένουμε ερημωμένοι, εγκαταλελειμένοι κι’ από χάρι αδειανοί: “ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος!” (Ματθ. κγ’ 38).

Εκτός από την μολυσματική παρουσία και θεομίσητη πρόσκληση του Πάπα στη Λέσβο, εκτός από την ΛΗΣΤΡΙΚΗ Σύνοδο του Κολυμπαρίου, θα δούμε και χειρότερα. Μη χοιρό-τερα… Απαισιότερα, φρικτότερα και σκανδαλιστικά. Άθεα, αντίχριστα, αντορθόδοξα και ανθελληνικά. Παρ’ όλα αυτά, δεν θ’ αλλάξουμε καθόλου. Δεν θα σωφρονιστούμε. Οι ίδιοι θα παραμείνουμε, υποδουλωμένοι, συμβιβασμένοι και διπλωματικοί. Εμείς εκεί, στην ηττοπάθειά μας και την αρρωστημένη μας υπακοή. Στην θεωρητική πολεμική μας. Στον χαρτοπόλεμό μας. “Το χαβά μας”, το σκοπό μας. Θα συνεχίσουμε να κοινωνούμε “άχρι καιρού…”
“Καιρός τω παντί πράγματι” διατυμπανίζει ο Εκκλησιαστής… (γ’1). “Και ο κολιός τον Αύγουστο” αντιλαλεί ο Ελληνικός λαός ο ευφυής. Απαντά διαχρονικά και διαιωνίζει, θερίζει κι αλωνίζει ο Λόγος του Θεού:

“Καιρὸς τοῦ (απο)μακρυνθῆναι!” (Εκκλησ. γ’5).