ΤΙ ΚΑΝΩ, ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ; ΜΕΤΑΤΡΕΠΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἡ μετατροπὴ ψυχολογικῶν καταστάσεων σὲ πνευματικὲςἀποτελεῖ μεγάλη καλλιέργεια τοῦ μοναχισμοῦ. Καὶ ἂν δὲν μάθει ὁ μοναχὸς αὐτὴ τὴν πρακτική, δὲν θὰ κατορθώσει ποτὲ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἀληθινὰ στὴ μοναχική του κλίση, γιατί ἔρχεται συνεχῶς ἀντιμέτωπος μὲ τέτοιου εἴδους καταστάσεις. Γιὰ παράδειγμα, ἕνας ἀδελφός μοῦ ἀπευθύνει λόγο καὶ μὲ πληγώνει. Ὑπάρχουν δύο τρόποι ἀντιδράσεως σὲ αὐτὴ τὴν ἀρνητικὴ ἐνέργεια, ἡ ὁποία τόσο πολὺ συντρίβει τὴν καρδιά.

–Ἔχω τὴ δυνατότητα νὰ ἀντιδράσω μὲ πικρία λέγοντας: «Τί ἀχάριστος ποὺ εἶναι! Πάντοτε ἤμουν εὐγενικὸς μαζί του. Προσεύχομαι καὶ ἐνδιαφέρομαι γι᾽ αὐτὸν καὶ κοίταξε πόσο ἄδικα μοῦ συμπεριφέρεται. Εἶναι κακὸς ἄνθρωπος!» Αὐτὴ εἶναι ἡ φυσιολογικὴ ψυχολογικὴ ἀντίδραση τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων.

– Ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἀντιμετώπιση. Ὁ πόνος εἶναι ἀληθινὸς καὶ στοχεύει κατ᾽ εὐθείαν στὴν καρδιὰ ἀλλά, χωρὶς νὰ σκεφτῶ ἀπὸ ποῦ προέρχεται, ἀλλάζω τὴν κατεύθυνση τῶν νοημάτων μου καὶ λέω: «Κύριε Σὺ γνωρίζεις τὴ νωθρότητα καὶ τὴν ἀμέλειά μου καὶ ἔστειλες τὸν ἄγγελό Σου γιὰ μὰ μὲ ἀφυπνίσει. Ἐλέησέ μας».

Χρησιμοποιῶ τὴν ἐνέργεια τῶν συναισθημάτων, κατευθύνω τὴν σκέψη μου πρὸς τὸν Θεὸ καὶ προσεύχομαι γιὰ τὰ αἰτήματά μου.

Μποροῦμε πάντα νὰ μεταχειριζόμαστε τὴν ἐνέργεια αὐτῆς τῆς ἐσωτερικῆς πικρίας μετουσιώνοντάς την σὲ προσευχὴ ὑπὲρ τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας. Μετατρέποντας τὴν ψυχολογικὴ ἐνέργεια σὲ πνευματικὴ εἰσερχόμαστε σὲ διάλογο μὲ τὸν Θεό, στὸ τέλος τοῦ ὁποίου αἰσθανόμαστε ἀνανεωμένοι καὶ οὔτε κὰν θυμόμαστε ἀπὸ ποῦ ξεκινήσαμε καὶ ποιὸς μᾶς ἐπέφερε τὸ πλῆγμα. Ἔτσι ὁτιδήποτε συνθλίβει τὴν ψυχὴ μας γίνεται χρήσιμο στὸν βαθμὸ ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ καρδιακὴ συντριβή.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο

Ο ΚΡΥΠΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ἀρχιμανδρίτου Ζαχαρία

Ἱ. Μ. Τ. Προδρόμου Ἔσσεξ

hristospanagia3.blogspot.gr

"ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ"- ΕΝΑΣ ΜΟΙΧΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

π. Ανδρέας Κονάνος: Ο Θεός σε αγαπάει όπως είσαι

Είναι μεγάλη υπόθεση να ζεις μέσα στην Εκκλησία, έχοντας μια σωστή εικόνα για το Θεό. Όλα από εκεί ξεκινάνε, τονίζει μέσα από την ποιμαντική του εμπειρία ο π. Ανδρέας.

Φανταζόμαστε το Θεό ως κάποιο πρόσωπο τιμωρητικό απέναντι μας, που τιμωρεί. Αυτή η αίσθηση ότι ο Θεός με μαλώνει, όποτε τον πλησιάσω θα θέλει να με διορθώνει, να μου κάνει παρατήρηση, να μου φέρεται με αυστηρότητα και να μου δείχνει το πρόσωπο του θυμωμένο, αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί κανείς να ζήσει μπαίνοντας στην Εκκλησία…

…Δυστυχώς πολλοί είμαστε μεγαλωμένοι έτσι με έναν τέτοιο Θεό στη φαντασία μας και δεν νιώθουμε την αγάπη Του μέσα στην ψυχή μας. Το ακούμε συνέχεια, ο Θεός αγάπη εστί. Το ακούμε αλλά δεν το ζούμε. Νιώθουμε συνέχεια ότι είμαι ένοχος, κάτι έκανα. Συνέχεια τέτοια εικόνα έχουμε για το Θεό σε πολύ μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να λυτρωθούμε και να ζήσουμε αυτήν την υγεία που δίνει το χάρισμα της υιοθεσίας που μας δίνει ο Θεός…

…Ο Θεός σε κάνει παιδί Του κατά χάριν. Ο Θεός σε αγαπάει χωρίς να σου ζητάει τίποτα. Σε αγαπάει χωρίς να γίνεις πρώτα καλός. Σε αγαπάει όπως είσαι. Και θέλει να αλλάξεις, όχι για να ευχαριστηθεί Αυτός, αλλά για τη δική σου ευτυχία, μόνο γι’ αυτό…

…Αγάπη απροϋπόθετη, δεδομένη, σίγουρη. Εμείς αυτό δεν το νιώθουμε. Ο Θεός όπως μας φανερώθηκε στο πρόσωπο του Χριστού, είναι Θεός απέραντης αγάπης….

…Η αγάπη κλείνει τραύματα και ψυχικά και σωματικά. Όταν στην Εκκλησία βγάζεις απ’ την ψυχή σου την ενοχή, νιώθεις αυτήν την ελευθερία, την δεδομένη αγάπη, ότι είσαι παιδί του Θεού. Και όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, πετάς, νιώθεις αυτήν την ευτυχία, νιώθεις ότι σ’ αγαπάει ο Θεός, είναι μεγάλο πράγμα…

…Δεν γίνεται να ζούμε με ενοχές μέχρι να πεθάνουμε, γιατί οι ενοχές φέρνουν καινούργιες ενοχές. Ο ένοχος δεν σταματάει τις αμαρτίες του, κάνει καινούργιες. Οι ενοχές χρειάζονται, λέει ο π. Ανδρέας, για λίγο όμως. Να πάρει η ψυχή σου μπρος και να καταλάβεις ότι κάτι το κάνεις λάθος. Στρίβεις το τιμόνι, αλλάζεις συμπεριφορά και συνεχίζεις χαρούμενος τον αγώνα της ζωής…

…Η χαρά είναι το χαρακτηριστικό του χριστιανού. Ο χριστιανός λέει: είμαι αμαρτωλός αλλά έχω τον καλύτερο γιατρό, που είναι ο Θεός. Είμαι αμαρτωλός αλλά προσπαθώ, πέφτω και σηκώνομαι. Και με αγαπάει ο Θεός γιατί δεν μένει στο λάθος μου, αλλά μένει στην ομορφιά της ψυχής μου…

…Όταν λοιπόν κουβαλάς κάτι μέσα σου και το κρατάς και δεν μιλάς σε κανέναν, αυτό κυκλοφορεί στο αίμα της καρδιάς σου, στο αίμα της ψυχής σου και σε δηλητηριάζει. Το πρώτο είναι να αποκτήσεις μια επίγνωση, ψύχραιμα. Έχω κάνει αυτά και αυτά τα πράγματα. Μην τρομάζεις, δες τι έχεις κάνει, συζήτησε το με τον εαυτό σου φιλικά…

…Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το μοιραστείς, όχι για να σε τιμωρήσει κανείς αλλά για να σε αγαπήσει, να σου δείξει την θεραπεία, να σου δείξει τον Σταυρό του Χριστού που σε αγκαλιάζει…

…Επίγνωση λοιπόν για το λάθος μας, το εξομολογούμαστε και ηρεμούμε. Το είπαμε στο Θεό, τέλος, πέρασε αυτό, συγχωρεθήκαμε. Και διορθώνω ότι μπορώ…

…Πάνω δε στο θέμα της θεραπευτικής, ο π. Ανδρέας επέμεινε στην προτροπή ο πιστός να συγχωρέσει τον εαυτό του και να τον αγαπήσει. Δηλαδή, να φροντίσει και να αγαπήσει την ψυχή του. Τονίζοντας ότι αυτό δεν είναι εγωισμός, αλλά είναι φροντίδα και βοήθεια. Και όπως είπε, θα τα αφήσει όλα στο Θεό ο οποίος έχει την ικανότητα να μηδενίζει το κοντέρ. Το βάζει σε μηδενική βάση και λέει «ξεκινήστε πάλι, λευκή σελίδα….

…Ο Θεός δεν έχει κρατούμενα σε κανέναν. Πάντα μας αγαπάει, πάντα μας αγαπούσε και πάντα θα μας αγαπάει. Αυτήν την αγάπη από τώρα να τη νιώσουμε, να γλυκαθούμε, να θεραπευτούμε και να ζήσουμε ευτυχισμένοι τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μας…

Αποσπάσματα ομιλίας του π. Ανδρέα Κονάνου που έγινε στις Δεκεμβρίου 2014, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

https://simeiakairwn.wordpress.com

Απάντηση (κατά τας γραφάς) προς το ψεύδος, την υποκρισία την πλάνη και την παραπληροφόρηση, του...

..αποκαλυπτικού άρθρου: ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ του π. ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑΓΚΟΥ που δημοσιεύτηκε στο site hellasforce.com

Αδελφοί μου, βεβαίως και συμφωνώ πως ο χριστιανός πρέπει να έχει ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ γιατί διαφορετικά υπηρετεί τα πάθη του. Επ’αυτού καμία αντίρρηση. Στις ημέρες μας όμως, εάν κάποιος μιλήσει για τον Κύριο μας και Θεό μας, τον πατέρα και αδελφό μας, εάν «τολμήσει»να γίνει λίγο ζηλωτής ή λίγο βοηνεργής, θα θεωρηθεί λίαν επιεικώς λάθος και το χειρότερο σχισματικός και ζηλωτής με μεγάλη ψυχική ασθένεια! (θα καταλάβετε παρακάτω).

Λάθος διότι εγκολπώθηκε το «όπου 2 ή 3 συναγόμενοι στο όνομά μου (όχι επί ματαίω βεβαίως) τότε Εγώ θα είμαι δίπλα σας να κατευθύνω την (συν – ζήτηση)». Να μια ευκαιρία να έχεις πάντα δίπλα σου τον Χριστό! Τι μήπως μας το είπε ψέματα; Σχισματικός και ζηλωτής δε διότι κάθεσαι στον καναπέ (έτσι λένε) και ασχολείσαι με θεολογικά θέματα, θαρρείς και είναι κατοχυρωμένα και αποκλειστικότητα κάποιων. (Τον διάβολο τον καίει αφάνταστα η έρευνα-μελέτη των γραφών).

Όσο γι’αυτούς που κάθονται στους καναπέδες και μιλούν για δήθεν σοβαρά θέματα και τους άλλους που ασχολούνται με τους πρώτους, δεν πρέπει να ασχολούμαστε καθόλου. Διότι αυτοί ούτως ή άλλως είναι του καναπέ και της αργολογίας (μακάρι να συνέρθουν).

Δεν επηρεάζουν όμως ψυχές ούτε έχουν πνευματική γνώση και δύναμη να μολύνουν διαστρεβλώνοντας τον Λόγο, διότι απλά έχουν άγνοια. Συνεπώς γελοιοποιούνται. Δεν κινδυνεύουμε οι Χριστιανοί από αυτούς.

Αυτοί όμως που επηρεάζουν ψυχές και λαλούν το ψεύδος άθελα ή ηθελημένα, -έχει μεγάλη διαφορά βεβαίως- ζημιώνουν τις ψυχές λόγω άγνοιας αυτών (των ψυχών) και καλλιεργώντας την προσωπολατρία και όχι την Χριστο-λατρεία, μοδηγούν όντας τυφλοί και πονηροί, τους τυφλούς στον λάκκο.

Σας δίνω ένα ζωντανό παράδειγμα που οι λέξεις κόβονται και ράβονται στα μέτρα τους, ώστε το αποτέλεσμα του νοήματος να είναι διαφορετικό! Γι’αυτό σας συνιστώ προσοχή, να εξετάζετε καλά ό,τι σας λένε και ό,τι διαβάζετε. Η αλήθεια διαστρεβλώνεται και παρουσιάζεται όπως θέλει να την παρουσιάσει ο «γράφων» επικαλούμενος Άγιο που μιλάει για την ακρίβεια μάλιστα. (Θα στενοχωριέται ο Άγιος με αυτές τις βλασφημίες!). Σας τα παρουσιάζω ακριβώς για να διακρίνετε και να κρίνετε εσείς!

Διότι ο Άγιος Ιωανν. Χρυσόστομος λέγει: «το μη κρίνετε, ίνα μην κριθείτε, περί βίου εστίν, ου περί πίστεως».

ο γράφων–ιερέας λέει: «ο ζηλωτής άνθρωπος ουδέποτε φτάνει στην ειρήνη, είναι ξένος της ειρήνης και της χαράς. Η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διανοίας, ο δε ζήλος είναι ενάντιος της ειρήνης και συνεπώς, όποιος έχει μικρό ζήλο έχει μεγάλη ψυχική ασθένεια».

λέγει ο Άγιος:

«ο ζηλωτής άνθρωπος ουδέποτε φθάνει στην ειρήνη της διανοίας αυτού. και όστις είναι ξένος της ειρήνης, αυτός είναι ξένος και της χαράς. Διότι εάν ως λέγουσιν, η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διανοίας, ο δε ζήλος υπάρχει ενάντιος της ειρήνης, έπεται λοιπόν, όστις έχει μωρόν ζήλον, αυτός ασθενεί μεγάλην ψυχικήν ασθένειαν. Ω άνθρωπε, συ νομίζων, ότι δια του ζήλου σου θεραπεύεις τα ξένα σφάλματα, αποδιώκεις την υγείαν της ψυχής σου. Εάν αληθώς επιθυμείς να θεραπεύσεις τους ασθενείς κατά την ψυχήν, γνώριζε καλώς, ότι οι ασθενείς και άρρωστοι κατά την ψυχήν χρειάζονται μάλλον συμπαθείας, παρά επιπλήξεως. Και πάλιν, όταν συ δεν έχεις συμπάθειαν προς τους άλλους, προξενείς εις εαυτόν μεγάλη ψυχικήν βλάβην…..».

( ΙΣΑΑΚ ΣΥΡΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΛΟΓΟΣ Ν.Η΄ σελ.290 ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΖΗΛΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝΟΥ ΩΣ ΘΕΙΟΥ……..)

Σε απάντηση του γράφοντα, τον παραπέμπω στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού βεβαίως (και όχι άλλων, διότι πολλοί τώρα βγάζουν δικά τους ευαγγέλια): «Εμνήσθησαν δε οι μαθηταί αυτού ότι γεγραμμένον εστίν, Ο ΖΗΛΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΣΟΥ ΚΑΤΑΦΑΓΕΤΑΙ ΜΕ»(Ιωανν.β’17). Άρα ο Κύριός μας, οι μαθητές Αυτού και ο προφητάναξ Δαυίδ (κατά τον γράφοντα) έχουν μεγάλη ψυχική ασθένεια! Και όλοι φυσικά οι μάρτυρες και Άγιοι μας συμπεριλαμβανόμενου του Άγιου Νικόλαου που ράπισε τον Άρειον.

Τα ξεχάσαμε αυτά;

Αυτά συμβαίνουν όταν αφαιρούμε ή προσθέτουμε δικές μας λέξεις στον Λόγο και του αλλάζουμε εντελώς το νόημα. Επειδή τέτοια κατά καιρούς, διδάσκονται, από πατέρες ,γι’ αυτό και ο Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος μας λέει να προσέχουμε και να : «….μην παραδώσεις τον εαυτόν σου σε άπειρο ή εμπαθή δάσκαλο, για να μη διδαχθείς αντί Ευαγγελική τη διαβολική ζωή. Γιατί των καλών δασκάλων είναι καλά τα μαθήματα ενώ των κακών κακά. Και οι κακοί σπόροι οπωσδήποτε δίνουν κακούς καρπούς.» (ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ Δ’ΑΓ.ΣΥΜΕΩΝ νέος θεολόγος κεφ.32 σελ.18.)

Τον έχοντα μεγάλο ζήλο πως άραγε,θα τον αποκαλούσε ο γράφων; Πιο πάνω όμως, ο Άγιος αναφέρεται στο θείο ζήλο που- ευλογημένε πάτερ- γι’αυτόν τον ζήλο μιλάμε και όχι για τον μωρό-ανόητο ζήλο. Μη συγχέεις τον ΘΕΙΟ με τον ανόητο ζήλο. Ούτε ο μωρός ζήλος είναι ο μικρός ζήλος. Δηλαδή, όπως λέμε: μωρές παρθένες και όχι μικρές παρθένες. Καταλάβατε; «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι». Δεν τον μικραίνει, τον μωραίνει. Τον κάνει ανόητο,όσες γνώσεις και αν έχει,όποια θέση και αν κατέχει! Πιό παραδειγματικά δεν μπορώ να τα εξηγήσω, συγχωρέστε με!

Ωστόσο, στην αρχή του λόγου του, μας προτρέπει να ερευνούμε τα κίνητρα μας. Ας κάνει το ίδιο και ο γράφων! Τα κίνητρα που με οδήγησαν στην συγγραφή του ανωτέρω κειμένου είναι η αποκατάσταση της αλήθειας και η ωφέλεια των αδελφών μου.

Ο θαυμάσιος για την ακρίβεια Αγιος Ισαάκ ο Σύρος στο κεφάλαιο αυτό,αγαπητοί μου αδελφοί,τονίζει ότι πρέπει να πονάμε,να σκεπάζουμε και να συμπάσχουμε με τις αδυναμίες,τα ελαττώματα και προπαντός τις ψυχικές και σωματικές ασθένειες των αδελφών μας.Π.χ. Σκέπασε με το ένδυμά του ο ένας υιός του Νώε τον πατέρα του και δεν τον εξέθεσε, τον νοιάστηκε με πόνο, με αγάπη παρότι ήταν σε οικείο περιβάλλον.

Γι΄αυτό και ο Αποστ. Παύλος λέγει «Οι δυνατοί να βαστάζετε τα ασθενήματα των αδυνάτων». Αυτά που λέγει ο Άγιος δεν σχετίζονται με τις κακοδοξίες και τις αιρέσεις που μολύνουν τους εν αγνοία αδελφούς μας. Γιατί μπερδεύουν τα νοήματα και τα λόγια των Αγίων; Το θράσος τους δεν έχει όρια. Επιδιώκουν να πλανήσουν όσους περισσότερους μπορούν, λόγω της άγνοιάς τους,αδιαφορώντας για το ότι γίνονται περίγελος.

Μας προτρέπουν άραγε να δικαιολογούμε και να αγκαλιάζουμε τους αιρετικούς-oικουμενιστές εχθρούς του Ιησού και να τους συγκαλύπτουμε; Έτσι το εισπράττει η αναξιότητά μου. Το να μην ελέγχεις κανέναν ούτε τους πολύ κακούς, πολλοί το συγχέουν και χωρίς διευκρίνιση είναι επικίνδυνο! Γι΄αυτό ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος μας συμβουλεύει: «να διακρίνουμε και να εξετάζουμε και μάλιστα ως σε καθρέπτη τα λόγια και τις πράξεις των δασκάλων μας» (Φιλοκαλία Δ σελ.18 κεφ.33). Και πείτε μου, πώς θα εξετάσεις εάν δεν ελέγξεις; Και πώς θα ελέγξεις εάν δεν εξετάσεις;

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος αναφέρεται στους ελέγχους των αδελφών μας σχετικά με τις αμαρτίες τους και τις ασθένειές τους, πως δεν πρέπει να τους ελέγχουμε, δηλαδή να τους ψέγουμε ή να επικρίνουμε αυτούς. Γι΄αυτό και ο Μέγας Βασίλειος λέγει: «το να εφησυχάζει κανείς όταν το κινδυνευόμενον είναι η πίστις, τούτο είναι ίδιον της αρνήσεως,το δε να ελέγχει είναι ομολογία ειλικρινής.»

Ο Άγιος Ισαάκ στη λέξη ελέγχει, εννοεί να μην εξετάζεις και να μην φανερώνεις τις ασθένειες του αδελφού σου. Όλοι οι Άγιοι τα ίδια λέγουν, συμφωνούν. Εμείς αδυνατούμε να κατανοήσουμε την ακρίβεια του λόγου τους και τα νοήματα που θέλουν να μας δώσουν σε κάθε περίπτωση. Πολλές φορές κατανοούμε αλλά συνεργαζόμαστε με τον αντίθετο,για να μην κατανοήσουν οι άλλοι. 

ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ από εμάς τους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ χριστιανούς!!

Εάν δεν αντιλαμβανόμαστε τους Αγίους που αναλύουν τον λόγο του Ευαγγελίου πως θα κατανοήσουμε το ίδιο το Ευαγγέλιο; Και το λέω αυτό γιατί δεν θέλω να πιστέψω πως έγινε ηθελημένα ούτε ότι ανήκει σε αυτούς που δεν θα κατανοήσουν το Ευαγγέλιο, όπως λέει ο Κύριός μας.

ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙ ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΝ!

Ο Άγιος Ιωαν. ο Χρυσόστομος λέγει: «Ο μη λέγων την Θείαν αλήθειαν υπεύθυνος εστί του αίματος, τουτέστι της σφαγής των ψυχών των πλανεμένων».

Το κείμενο στο οποίο αναφερόμαστε έχει ή δεν έχει ψέμα και καπήλευση του λόγου του Αγίου; 

Συνεχίζετε να επευφημείτε, αδελφοί μου, αυτό το κείμενο; 

Έχετε εμπιστοσύνη να εναποθέσετε τη σωτηρία της ψυχής σας σε τέτοιους οδηγούς;

Και αν τα γράφει αυτά άσχετος και αμαθής δε θορυβείσαι, αλλά λυπάσαι.

Όταν όμως τα γράφει «σχετικός», τότε σε διακατέχει ανησυχία. Αυτά συμβαίνουν στις ημέρες μας που λέγεται το «πικρό γλυκό και το κακό καλό».

Πάντα μιλάμε «κατά τας γραφάς», ορθοτομώντας τον λόγο της αλήθειας!

«Μακάριοι οι ακούοντες τον Λόγον και φυλάσσοντες αυτόν».

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΤΗΣ «ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ». «Και δεν προσθέτουμε ή αφαιρούμε ούτε ένα γιώτα (ι)», διότι ομοούσιος σημαίνει ο έχων την ίδια ουσία,ενώ ομοιούσιος σημαίνει ο έχων όμοια ουσία και όχι ίδια. Πόσo όμοια; Ε; Όσο θέλει ο καθένας!! Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά!

ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί ΜΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΑΣΤΕ!

«Τον διά της μετανοίας εναγκαλίσθει». ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ!!

Σε Αυτόν ανήκουν τα πάντα (και σε μας χάρη μας δίνετε) και η τιμή και η δόξα και η προσκύνηση,στους αιώνας. Αμήν.

Τέλος και τω ΘΕΩ ΔΟΞΑ!! Καλόν παράδεισο!

Με εν Χριστώ αγάπη

ο αμαρτωλός και απείρως ελάχιστος

Γεώργιος Φλώρος

https://katanixis.blogspot.gr

Μετά την υπαναχώρηση Τσελεγγίδη, πληθαίνουν οι φωνές περί Διακοπής Μνημοσύνου των Οικουμενιστών!

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Η διακοπή του μνημοσύνου των διακηρυσσόντων, γυμνή τη κεφαλή, αιρετικές διδαχές επισκόπων εδράζεται στους Θείους και Ιερούς κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και στην εκκλησιαστική Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική παράδοση και πράξη ως τυγχάνει παγκοίνως γνωστό. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, έχει αποδεχθεί και η Ιερά Κοινότης του παλλαδίου της Ορθοδοξίας Αγίου Όρους αποφηναμένης σχετικώς ότι

«Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης Μονής, η διαμνημόνευσις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου».(ΝΒʹ Συνεδρία εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως, 13 Νοεμβρίου 1971).

Μονάχα οι ποικίλης προελεύσεως κακοπροαίρετοι εκκλησιαστικοί παράγοντες και τινες συνοδοιπορούντες θεράποντες της ακαδημαϊκής "θεολογίας" καθώς και ένιοι δούλοι της σκοπιμότητος, φιλοπατριαρχικής, ως επί το πλείστον κοπής και προελεύσεως, πειρώνται, ανεπιτυχώς βεβαίως, να διϊσχυρισθούν το αντίθετο ελεγχόμενοι, τοιουτοτρόπως, ως στερούμενοι ΠΑΝΤΕΛΩΣ σοβαρότητος και στοιχειώδους ιστορικής γνώσεως.

Εκεί στηρίχθηκαν τόσο οι αγιορείτες ιερομόναχοι που διέκοψαν τη μνημόνευση του κεκοιμημένου πατριάρχη Αθηναγόρα εν έτει 1970 όσο και οι τρεις ευθαρσείς μητροπολίτες, που προέβησαν στην αυτή ενέργεια το ίδιον έτος, μακαριστοί πλέον, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο και λέων του Βορρά προσφυώς αποκληθείς (ο πρώτος λεβέντης επίσκοπος που τόλμησε να προβεί στη διακοπή του μνημοσύνου του αποστάτη Αθηναγόρα, ακολούθησαν μετά ταύτα και οι άλλοι δύο), ο νεοχρυσόστομος και νεότερος Πρόδρομος Φλωρίνης Αυγουστίνος και ο Παραμυθίας Παύλος, ο απλούς και κεχαριτωμένος, ο και σφάγιο του επαράτου σεραφειμισμού χρηματίσας.

Αιώνες, όμως, πριν από αυτούς οι άγιοι Μάξιμος ο Ομολογητής, Γρηγόριος ο Παλαμάς και άλλοι διήνοιξαν και υπέδειξαν το σχετικό δρόμο.

Θεωρώ ότι η διακοπή της μνημονεύσεως των πρωτεργατών της οικουμενιστικής προδοσίας της πεφιλημένης μας Ορθοδοξίας, στηριζόμενη, επαναλαμβάνω, στου Θείους και Ιερούς κανόνες, την εκκλησιαστική Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική πράξη επιβάλλεται από τις περιστάσεις.

Τι άλλο, δηλαδή, θα πρέπει να πράξει ακόμη ο αρχιοικουμενιστής πατριάρχης Βαρθολομαίος προκειμένου τα αντιοικουμενιστικά ανταναλαστικά των υγιώς φρονούντων ποιμένων να ενεργοποιηθούν αναλόγως;

Ουδείς επιχαίρει επί τη προόψει μίας τοιούτου είδους εξελίξεως!

Μόνον ο αρχιεργάτης του ψεύδους και τα πολυποίκιλα ενεργούμενά του ευφραίνονται σχετικώς!

Κάτι τέτοιο, όμως, επ’ ουδενί δύναται να εξωραΐσει και ανατρέψει την πραγματικότητα επί τη βάσει της οποίας η ανοχή του εκκλησιαστικού πληρώματος επι τη θέα των πρωτοφανών συγκρητιστικών ανοσιουργημάτων έχει εξαντληθεί από πολλού.

Πολλοί πιστοί βιώνουν ένα εσωτερικό δράμα, μία κρίση συνειδήσεως, μία πραγματική τραγωδία όταν τα ώτα τους γίνονται δέκτες της διαμνημονεύσεως των πρωτουργών του οικουμενιστικού συγκρητισμού, με "πρωτον και καλλίτερο" τον κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχοντα την αρχιεπισκοπική καθέδρα της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας (εννοείται ότι ο όρος "οικουμενικός", αποδιδόμενος σε οποιονδήποτε προκαθήμενο τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας τυγχάνει έωλος και αδόκιμος από εκκλησιολογικής πλευράς ως τυγχάνει γνωστό και εις τους άκρω δακτύλω γευσαμένους της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας). 

Ακούς εκεί "οικουμενικός" ο πρώτος μεταξύ ίσων μιας ισοτίμου με τις άλλες τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας! 

Πρόκειται για εγκαθίδρυση παπάτου στην Ανατολή! 

Και μη χειρότερα!

Έχω την αίσθηση ότι και πολλοί ποιμένες, και των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης, προβληματίζονται, σχετικώς, όσο ποτέ άλλοτε!

Υφίσταται, προς γνώση και μελέτη από την πλευρά παντός ενδιαφερομένου μέλους της Εκκλησίας, άφθονο και φρικαλέο, τόσο από πλευράς ποσότητος όσο και, κυρίως, από πλευράς "ποιότητος" προδοσίας του Ορθοδόξου Δόγματος, διαδικτυακό υλικό, δυνάμενο να πείσει και τον πλέον ψύχραιμο και απροκατάληπτο θεατή και ακροατή ότι η συντελούμενη προδοσία έχει υπερβεί κάθε όριο ανοχής και καλής διαθέσεως από μέρους του ορθοφρονούντος εντίμου κλήρου και πιστού λαού.

Οι ποιμένες μας καλούνται να αφουγκρασθούν την αγωνιώδη κραυγή του ποιμνίου τους και να πράξουν αναλόγως. Περαιτέρω ανοχή, από μέρους τους, της προδοσίας και των προδοτών ισοδυναμεί με προδοσία της ιερής αποστολής τους.

Κλήρος και λαός αναμένει αγωνιωδώς και εμπόνως την από της πλευράς των διοικητικών σωμάτων της κατ’ Ελλάδα ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ Εκκλησίας την πανηγυρική καταδίκη και απαξίωση της ληστρικής συνόδου της Κρήτης. 

Και αναμένει, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, το λεβέντη εκείνο επίσκοπο που θα πάψει το μνημόσυνο του αρχιεργάτη της προδοσίας, του Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου! 

Ήδη, κάποιοι λεβέντες αγιορείτες ιερομόναχοι το τόλμησαν!

Επιτέλους, δεν πρόκειται για τα αμπέλια και τα χωράφια τους αλλά για την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη!

Πληροφορίες που έχουν φθάσει στα ώτα του γράφοντος το παρόν, τις οποίες δεν τυγχάνω εξουσιοδοτημένος να μεταφέρω αυτούσιες στο διαδικτυακό χώρο, αποκαλύπτουν την τραγική αφέλεια κάποιων, θεωρούμενων ως παραδοσιακών επισκόπων, αναφορικά με την παράγραφο του "συνοδικού" κειμένου που πραγματεύεται τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των αιρετικών "χριστιανών" της Δύσεως. 

Οι λεγάμενοι τυγχάνουν τραγικά ανυποψίαστοι σχετικά με την συντελεσθείσα, καμουφλαρισμένη ομολογουμένως, προδοσία και θεωρούν ότι ουδεμία μειοδοσία επισυνέβη! 

Μιλάμε για την απόλυτη αφέλεια από την πλευρά τους!

Εσχάτως, δε, από επίσημα αρχιερατικά χείλη διατυπώνονται ένιες τραγικά αθεολόγητες και εκκλησιoλογικά απόβλητες και ασύστατες θέσεις περί της ΔΗΘΕΝ ακυρότητος των τελουμένων Ιερών Μυστηρίων σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν διαμνημονεύεται ο "οικουμενικός" πατριάρχης, δηλαδή ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος, μάλιστα, ονομάζεται και "κορυφή της Εκκλησίας"! 

Τι τραγική εκκλησιολογική σύγχυση!

Εχέτωσαν, υπ όψιν, τόσο οι συνειδητά υποστηρίζοντες τον επάρατο οικουμενιστικό συγκρητισμό όσο και οι ένεκα αφελείας, δειλίας, αδιαφορίας ή καιροσκοπισμού "ρίπτοντες νερό στο μύλο του και βούτυρο στο ψωμί του", ότι ο κόμπος έφθασε στο χτένι! 

Περαιτέρω ανοχή των οικουμενιστικών εγκλημάτων και της οικουμενιστικής προδοσίας δεν είναι νοητή!

Εάν σιωπήσουν αυτοί στη σύνοδο της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του Νοεμβρίου δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια και ο νοών νοείτω! Νισάφι πια!

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ! ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΔΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ !

ΕΛΕΥΣΙΣ ΘΕΡΟΥΣ

Μακρυγιάννης: «Χωρίς αρετή και θρησκεία δεν σκηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον..»

Τα λόγια των μεγάλων ηρώων του ’21 τα έχουμε μεγάλη ανάγκη στην εποχή μας, για να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ξεφύγει από τον σωστό δρόμο και οδεύουμε προς τον όλεθρο της πατρίδας μας.

Αποσπάσματα από τα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη.

(…) Δεν μ’ έβλαπτε το ξύλο τόσο, περισσότερον η ντροπή του κόσμου. Τότε όλοι τρώγαν και πίναν και εγώ έκλαιγα. Αυτό το παράπονον δεν ηύρα άλλον κριτή να το ειπώ να με δικιώσει , έκρινα εύλογον να προστρέξω εις τον Αιγιάννη, ότι εις το σπίτι του μόγινε αυτείνη η ζημιά και η ατιμία. Μπαίνω την νύχτα μέσα εις την εκκλησία του και κλείω την πόρτα κι’ αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες∙ τ’ είναι αυτό οπούγινε ’σ εμέναν, γομάρι είμαι να με δέρνουν; Και τον περικαλώ να μου δώσει άρματα καλά κι’ ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θα του φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιον. Με της πολλές φωνές κάμαμεν της συμφωνίες με τον άγιον (…)

Τότε έφκειασα ντουφέκι ασημένιον, πιστόλες και άρματα και ένα καντήλι καλό. Και αρματωμένος καλά και συγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κι’ αληθινόν φίλον, τον Αιγιάννη, και σώζεται ως τον σήμερον – έχω και τ’ όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι. Και τον προσκύνησα με δάκρυα από μέσα από τα σπλάχνα μου, ότι θυμήθηκα όλες μου τις ταλαιπωρίες οπού δοκίμασα…

Γλυκύτερο πράμα δεν είναι άλλο από την πατρίδα και θρησκεία. Όταν δι’ αυτά τον άνθρωπον δεν τον τύπτει η συνείδησή του, αλλά τα δουλεύη ως τίμιος και τα προσκυνή, είναι ο πλέον ευτυχής και πλέον πλούσιος.

Κέρασα απόνα ρακί τους Έλληνες , τους αθάνατους, τα γενναία λιοντάρια, οπού ανάθεμα τους αίτιους οπού τους γιόμωσαν φατρίες και διχόνοιες, και γίνηκαν από αυτά οι Αράπηδες παληκάρια κι’ άφησαν αποχή.

Τους λυπήθηκα πολύ και είπα ότι το θερίον είπαν θερίον κι’ ο άνθρωπος είναι χειρότερος.

Οι κόλακες αγαπούν του κόλακες και οι ψεύτες τους ψεύτες.

Μου λέγει∙ «Τι κάνεις αυτου; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες∙ τι πόλεμον θα κάμετε με τον Μπραΐμη αυτού;» – Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κ’ εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει∙

Εμείς απ’ ούλα ειμαστε αδύνατοι∙ όμως ο Θεός φυλάγει και τους αδύνατου∙ κι’ αν πεθάνωμεν , πεθαίνομεν διά την πατρίδα μας, διά την θρησκεία μας, και πολεμούμεν όσο μπορούμεν αναντίον της τυραγνίας∙ κι’ ο Θεός βοηθός…

Δεν πλουταίνει ο άνθρωπος με χρήματα μονάχα, πλουταίνει κι’ από τα καλά του έργα.

Τότε τους λέγω∙ «Και πίσου να μπούμεν, κ’ εμπρός να πάμεν – ο Θεός βαίνει το χέρι του και ίσως σωθούμεν κ’ εμείς κ’ εκείνοι οπού είναι μέσα». Κάναμεν τον σταυρό μας, κινηθήκαμεν…

Σύρε πές του, όποιος είναι αυτός οπού θα βάλη τα χρήματα, όχι αρχηγόν τον κάνω καμπούλι, διά την αγάπη της πατρίδος μου, αλλά όπου κατουράγη να μου δίνη να πίνω εγώ το κάτρο∙ το κανω αυτό και του το δίνω ενγράφως.

Θέλουν την αλήθεια, κι’ όποιος την ειπή κιντυνεύει. Αλήθεια, αλήθεια, πικριά οπού είσαι! Ούτε ο βασιλείς σε ζυγώνουν , ούτε οι προκομμένοι∙ μόνον ρωτούν διά σένα και ύστερα σε κατατρέχουν!

* * *

-Μου λέγει, ένα θα σας βλάψη εσάς, το κεφάλαιον της θρησκεία, οπού είναι αυτείνη η ιδέα ’σ εσάς πολύ τυπωμένη.(…)

Όλο οι αγωνισταί∙ όλο από ‘ κείνους οπού βάστηξαν τη θρησκεία τους τόσους αιώνες με τους Τούρκους- και τους κάναν τόσα μαρτύρια και την βάσταξαν∙ κι λευτέρωσαν και την πατρίδα τους αυτείνοι με την θρησκεία του, οπού ήταν πεντακόσιοι Τούρκοι εις τον αριθμόν κι’ αυτείνοι ένα και χωρίς τα’ αναγκαία του πολέμου και την μάθησιν οι περισσότεροι∙ και τ’ άρματα τους δεμένα με σκινιά. Και η πίστη εις τον Θεόν- λετέρωσαν τη πατρίδα τους.(…)

ότι χωρίς αρετή και θρησκεία δεν σκηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον. (…)

Του είπα και πάλε να μη ματαειπή σε κανέναν περί θρησκείας. Αυτός ήρθε ως κατηχητής. Πηγε εις της επαρχίες κι’ άρχισε πάλε την κατήχησιν του και τον έβαλεν εις της εφημερίδες. Κι’ αν δεν σωφρονίζεταν και ξαναμιλούσε διά θρησκεία, θάμεναν τα κόκκαλα του εις την Ελλάδα και τότε θάλεγαν θερία τους Έλληνες- διότι δεν θέλουν ν’ αλλάξουν την θρησκεία τους.

Μου λέγει∙ «Ολα μπόσικα∙ και πως ο Θεός θα πηγαινε σε μία γυναίκα και να μείνη εννιά μήνες εις την κοιλιά της;» ήταν κι’ αλλοι πολλοί οπού μας άκουγαν. Του λέγω∙ «Τούτα του Θεού τα ποιήματα και την τάξη την βλέπεις∙ είναι διά να θαμαίνεται ο καθείς; – Μου λέγει, ναι.- ’Μπρός ’σ αυτά είναι το μικρότερον αυτό, οπού σκοτώνεις το νού σου διά να πιστέψης εσύ ο μωρός άνθρωπος. Θέλησε ο Θεός να γένη διά να δοξάζωμεν οι άνθρωποι τα μεγάλα του κατορθώματα και την παντοδυναμία του ∙ και διά να γένη αυτό «είπε» κ’ έγιεν , λόγο είπε κι’ όχι ανθρώπινο έργον. Τέτοια μυαλά, του είπα , σαν τα δικά σου έχει κι’ ο Καΐρης. Και διά να φρονής τοιούτως διά ’ κείνο τρώς τους ανθρώπους διά μικρή υποψίαν». Δεν ματάρθε εις το σπίτι μου. Έκοψα την σκέση του και δεν τον πλησίαζα.

Μίαν βραδυά έκανα την προσευχή μου, λυπημένος πολύ διά την κατάστασιν της πατρίδος, κ’ έπεσα και κοιμήθηκα….

Η Θεία Πρόνοια τι κάνει! …

* * *

Όμως έκαμα κ’ εγώ ό,τι μπορούσα. Είχα δυό ποδάρια, τζακίστη το ένα, είχα δυό χέρια, έχω ένα∙ την κοιλιά μου τρύπια, το κεφάλι με δυό τρύπες. Το λοιπόν, αν θέλωμεν το λίγον να γένη μεγάλον, πρέπει να λατρεύωμεν Θεόν, ν’ αγαπάμε πατρίδα∙ νάχωμεν αρετή∙ τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα κ’ ηθική. Αυτό μου κόβει το κεφάλι του και λέω.

-Του λέγω, οχτρούς αν τους έκαμα, δε λυπώμαι , ότι κακό κανενού δεν έκαμα διά το νιτερίσιον μου . όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θθα μιλήσω, θα ‘ ενεργήσω κι’ ότι θέλουν ας μου κάμουν.

Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση , ή χαλάση , να λέγη εγώ∙ όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάζωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί.

https://missionanatolis.wordpress.com

Αν είχε γίνει Διακοπή Μνημοσύνου έγκαιρα, θα είχε διακοπεί αυτή η πορεία προς τον Οικουμενισμό! (Βίντεο)

Συζητώντας ὁ π. Σάββας Λαυριώτης μὲ τὸν π. Ματθαῖο Βουλκανέσκου εἶπε μεταξὺ πολλῶν ἄλλων:

Κάναμε λάθος ποὺ ἀργήσαμε νὰ κόψουμε τὸ μνημόσυνο τοῦ αἱρετικοῦ Βαρθολομαίου, γιατὶ τοῦ δώσαμε τὴν εὐκαιρία νὰ φτάσει στὴ διεξαγωγὴ τῆς Συνόδου, ποὺ κατοχύρωσε Συνοδικὰ τὸν Οἰκουμενισμό!

Ἂν εἶχε γίνει Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν ἔγκαιρα, θὰ εἶχε διακοπεῖ αὐτὴ ἡ πορεία πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό! Τώρα ὅμως ὑπάρχει Συνοδικὴ ἀπόφαση γιὰ νὰ ἀκολουθᾶμε τὸν Οἰκουμενισμὸ ἐπίσημα. Ὁπότε ὁ πιστὸς λαὸς θὰ πρέπει νὰ ζητήσουν ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους νὰ μὴν ἀκολουθήσουν τὴ Σύνοδο, νὰ διακόψουμε τὸ Μνημόσυνό του καὶ νὰ καταδικάσουν τὸν Βαρθολομαῖο ὡς αἱρετικό. Δὲν μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος νὰ ἁλωνίζει στὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι τσιφλίκι κανενός.

Καὶ ἐνῶ ἀκούστηκαν αὐτὰ ἀπὸ τὸν π. Σάββα, κλείνοντας ὁ π. Ματθαῖος ἐκθείασε τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ, ποὺ δὲν κάνει τίποτα ἀπ’ αὐτά, ἀλλ' ἀντίθετα …συμπορεύεται μὲ τὴν αἵρεση μνημονεύοντας τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία κοινωνεῖ μὲ τὸν Πατρ. Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς ἄλλους ὀκτὼ Προκαθημένους! Μήπως ἔπρεπε ἐδῶ ὁ π. Σάββας νὰ τοῦ θυμίσει ὅτι δὲν περιμένουμε ἁπλῶς κάτι "παραπάνω", ἀλλὰ τὸ οὐσιαστικό, ποὺ εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές; Διότι συνύπαρξη αἱρέσεως καὶ ἀληθείας, ὅπως ἔχει ἐπιλέξει ὁ κ. Σεραφεὶμ καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, δὲν νοεῖται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Προς «αντι-Οικουμενιστές» και Πατέρες της «Σύναξης Γατζέας»:

Π.Σ.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Μποϋκοτάζ στά LIDL τῶν γερμαναράδων ἐδῶ καί τώρα!!! Ἀφαίρεσαν τόν Σταυρό ἀπό τήν Ἑλληνική Σημαία στά προϊόντα τους! (Φωτό)

Έθεσαν βέτο οι μουσουλμάνοι για τον σταυρό. 

Δεῖτε τί ἔβαλαν ἐπάνω στά Ἐλληνικά προϊόντα 

οἱ ἀκατανόμαστοι:

Πηγή: http://ixnos.blogspot.gr/2016/10/t-lidl.html

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Το αναπόφευκτο του ηθικού νόμου

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ου φονεύσεις. Ου μοιχεύσεις.

Εξαιτίας της καταπάτησης από το βασιλιά Δαυίδ των δύο εντολών του Θεού, της έκτης και της έβδομης, θα συμβούν φοβερά γεγονότα στον οίκο του. Πριν απ’ όλα πεθαίνει ένα του παιδί, για τη ζωή του οποίου μάταια παρακαλούσε τον προσβεβλημένο Θεό ένας του γιός σύναψε ερωτική σχέση με την κόρη του, την αδελφή του. Ένας άλλος γιος του σκότωσε τον αδελφό του. Επίσης ο Αβεσσαλώμ, ο πιο αγαπημένος του γιος, εξεγείρεται εναντίον του πατέρα του και μαίνεται πόλεμος μεταξύ πατέρα και γιου, μέχρι που ο γιος σκοτώνεται. Πολλοί από τους άρχοντες πρόδωσαν το Δαυίδ. Πολλά πάθη υπέμεινε ο Δαυίδ και πολλά δάκρυαμετανοίας έχυσε, μέχρι ο Θεός να τον συγχωρέσει για τα αμαρτήματά του και να του δωρίσει και πάλι έλεος και δόξα.

Τη μετριοφροσύνη ο Θεός την ανταμοίβει.

Ο διάδοχος του Δαυίδ, ο βασιλιάς Σολομών, ζητά από το Θεό μόνον τη σοφία, για να μπορέσει μέσω της σοφίας να κατευθύνει το λαό. Ο Θεός εμφανίζεται και του λέει πως θα του δώσει αυτό που ζητά και πολύ περισσότερα. «Και α ουκ ητήσω, δέδωκά σοι, και πλούτον και δόξαν, ως ου γέγονεν ανήρ όμοιός σοι εν βασιλεύσι» (3 Βς. Γ΄,13).

Και πράγματι έτσι έγινε. Επί μακρώ βασίλευσε ο Σολομών εν ειρήνη και αφθονία. Και υπήρξε παρασάγγας σοφότερος, πλουσιότερος και ενδοξότερος απ’ όλους τους άρχοντες της εποχής του.

Το αμάρτημα της ειδωλολατρίας, δηλαδή η καταπάτηση της δεύτερης εντολής του Δεκαλόγου, δεν ήθελε ο Θεός να συγχωρέσει ούτε στον αγαπημένο Του βασιλιά Σολομώντα. Στα γεράματά του ο Σολομών αμαρτάνει βαριά ενώπιον του Κυρίου του Θεού επειδή παρασύρθηκε από τις ειδωλολάτρισσες γυναίκες του και κατά την επιθυμία τους ύψωσε τα είδωλα του Χαμώς, του Μολόχ, της Αστάρτης και του Μιλκώμ.

Και οι γυναίκες του έφερναν προσφορές και έκαναν θυσίες, θυμιάζοντας μπροστά σ’ αυτά τα σιχαμερά ανδρείκελα. Εξαιτίας αυτού θα επέλθει η τιμωρία του Θεού, και μάλιστα παράξενη τιμωρία, η οποία θα πραγματοποιηθεί μέσω του γιου του Σολομώντος Ροβοάμ. Το βασίλειο διαιρείται, και μάλιστα άνισα: μόνο δύο φυλές μένουν υπό τον Ροβοάμ, ενώ οι υπόλοιπες φυλές του Ισραήλ υποτάχθηκαν στονΙεροβοάμ πρώην υπηρέτη του Σολομώντος. Έτσι διχασμένος θα παραμείνει ο λαός χίλια χρόνια, στη διχόνοια και το μίσος, με πολέμους ανάμεσά τους, έως την καταστροφή και του ενός και του άλλου βασιλείου.

Λόγω του φόνου – αυτοκτονία.

Κάποιος ονόματι Ζαμβρί υπηρέτης του βασιλιά Ηλά του Ισραήλ, ξεσηκώνεται ενάντια στον κύριό του και τον σκοτώνει μέσα στο παλάτι του. Αμέσως μετά από αυτό ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά. Αλλά ο λαός δυσαρεστημένος γι’ αυτό ανακηρύττει για βασιλιά του το στρατηγό Αμβρί. Όταν το άκουσε ο Ζαμβρί «πορεύεται εις άντρον του οίκου του βασιλέως και ενεπύρισεν επ’ αυτόν τον οίκον του βασιλέως και απέθανεν υπέρ των αμαρτιών αυτού ων εποίησε, του ποιήσαι το πονηρόν ενώπιον Κυρίου» (3 Βς., ιστ΄,18).

Λόγω της πτώσης από το Θεό – ξηρασία και πείνα.

Ο βασιλιάς Αχαάβ και η γυναίκα του Ιεζάβελ παρέκλιναν του αληθινού Θεού καικατεδίωξαν ανελέητα όλους εκείνους που πίστευαν στον αληθινό Θεό. Γι’ αυτό παρακάλεσε ο προφήτης Ηλίας με αποτέλεσμα να μη βρέξει στη Σαμάρεια για τρία χρόνια και έξι μήνες. Πολύ υπέφερε ο λαός και τα ζώα λόγω της ξηρασίας και της πείνας. Όλα εξαιτίας των φοβερών αμαρτιών του ηγέτη τους, βασιλιά Αχαάβ. Εκπληρώθηκε λοιπόν η απειλή του Κυρίου «και θήσω τον ουρανόν υμίν σιδηρούν και την γην υμών ωσεί χαλκήν… και ου δώσει η γη υμών τον σπόρον αυτής»(Λτ. Κστ΄, 19-20).

Λόγω της αναζήτησης φαρμάκου από το διάβολο – θάνατος.

Ο βασιλιάς Οχοζίας έπεσε από τον εξώστη του και αρρώστησε. Ασθενής στέλνει αγγελιαφόρους στην Ακκαρών να ρωτήσουν το Βάαλ, τον ψεύτικο θεό στην Ακκαρών, αν θα γίνει καλά. Αλλά ο προφήτης Ηλίας συναντά τους αγγελιαφόρους και τους λέει στέλνοντας μήνυμα προς το βασιλιά: «τάδε λέγει Κύριος∙ ει παρά το μη είναι Θεόν εν Ισραήλ συ πορεύη επιζητήσαι εν τω Βάαλ μυίαν θεόν Ακκαρών; Ουχ ούτως∙ η κλίνη, εφ’ ης ανέβης εκεί, ου καταβήση απ’ αυτής, ότι θανάτω αποθανή» (4 Βσ. Α΄, 6). Έτσι και συνέβη. Ο χρονογράφος λέει: «και απέθανε κατά το ρήμα Κυρίου, ο ελάλησεν Ηλιού» (4 Βσ. Α΄,17).

Το δίκαιο ο Θεός βοηθά.

Ο βασιλιάς Εζεκίας έπραξε δίκαια ενώπιον του Κυρίου. Γκρέμισε τα ειδωλολατρικά θυσιαστήρια σ’ όλη τη χώρα. Γι’ αυτό γράφει στη Γραφή: «και ην Κύριος μετ’ αυτού, και εν πάσιν, οις εποίει, συνήκε» (4 Βσ. Ιη΄, 7). Και όταν ο βασιλιάς των Ασσυρίων ο Σενναχηρίμ με μεγάλο στρατό κτύπησε την Ιερουσαλήμ, τα έφερε έτσι ο Θεός ώστε να καταστραφεί όλος αυτός ο στρατός σε μία νύκτα, ενώ το βασιλιά Σενναχηρίμ τον έκοψαν κομμάτια η γιοί του.

Όταν ο Εζεκίας αρρώστησε, κλαίγοντας προσευχήθηκε στο Θεό και παρακάλεσε και τον προφήτη Ησαΐα να προσευχηθεί και αυτός για την αποκατάσταση της υγείας του. Και έγινε καλά ο βασιλιάς και βασίλευσε για δεκαπέντε χρόνια ακόμα στην Ιερουσαλήμ. Παρόμοιος ως προς τη δικαιοσύνη και το σεβασμό στο Θεό ήταν και ο βασιλιάς Ιωσίας. Και ο Κύριος ήταν μαζί του.

Το μίσος και η ζήλια.

«Ου μισήσεις τον αδελφόν σου τη διανοία σου» (Λτ. Ιθ΄,17) διέταξε ο Θεός.«Μηδέ ζήλου» αναφέρει η Αγία Γραφή (Ψλ. Λζ΄,1). «Σης δε οστέων καρδία αισθητική» (Πρμ. Ιδ΄,30). Ο βασιλιάς Σαούλ ζήλεψε το Δαβίδ και τον φθονούσε λόγω της δημοτικότητάς του. Εξαιτίας αυτού του μίσους ο Σαούλ φθάνει σε χρόνιο παραλογισμό «και έπνιγεν αυτόν πνεύμα πονηρόν» (1 Βσ. Ιστ΄, 14) και προσπαθούσε να σκοτώσει το Δαβίδ.

Αυτή τη μη φυσική συμπεριφορά του Σαούλ οι οπαδοί της φυσικής των ημερών μας θα προσπαθούσαν να εξηγήσουν με βάση κάποιους φυσικούς νόμους. Μάταιη η προσπάθειά τους. Με κανένα φυσικό νόμο δεν μπορούν να εξηγήσουν την παράνοια στους ανθρώπους. Αν όμως καταλάβαιναν ότι η παράνοια προέρχεται από την αμαρτία έναντι του ηθικού νόμου του Θεού, τότε θα τους ήταν κατανοητές οι λέξεις: «έπνιγε αυτόν πνεύμα πονηρόν». Θα καταλάβαιναν και γιατί οι αρχαίοι Γάλλοι αποκαλούσαν τους πάσχοντας στο νου: «καταβαλλόμενους» ή «δαιμονισμένους».

Ο πνευματισμός.

Έδωσε εντολή ο Θεός: «ουκ επακολουθήσετε εγγαστρίμυθοις και επαοιδοίς» (Λτ. Ιθ΄,31). Όποια ψυχή το κάνει αυτό προειδοποιεί ο Κύριος «απολώ αυτήν εκ του λαού αυτής» (Λτ. Κ΄,6). Και ακόμα σε άλλο σημείο: «ουχ ευρεθήσεται εν σοί… φαρμακός επαείδων επαοιδήν, εγγαστρίμυθος και τερατοσκόπος, επερωτών τους νεκρούς» (Δτ. Ιη΄,10-11).

Αυτή την εντολή του Θεού καταπάτησε ο βασιλιάς Σαούλ, γι’ αυτό και έχασε το κεφάλι του. Αν και στην αρχή της διακυβέρνησής του καθάρισε από τη χώρα του τους μάγους, τους τερατοσκόπους και τους πνευματιστές κάθε είδους, όταν αργότερα απομακρύνθηκε από το Θεό πήγε σε μία μάγισσα και της ζήτησε να καλέσει κάποιο πνεύμα, ώστε να τον συμβουλεύσει. Εμφανίζεται το πνεύμα τουΣαμουήλ στο Σαούλ και του λέει οργισμένα ότι την επόμενη ημέρα θα πεθάνει. Και πράγματι την επομένη στη μάχη με τους Φιλισταίους ο βασιλιάς Σαούλ σκοτώνεται.

Δε σκοτώθηκε τυχαία ούτε λόγω ανικανότητας στη μάχη ούτε λόγω της μεγάλης δύναμης των αντιπάλων, αλλά λόγω της προσωπικής του αμαρτίας. Ο θάνατός του δεν εξηγείται με το φυσικό νόμο, αλλά με τον ηθικό.

Εξαιτίας των πολλών αμαρτιών επήλθε η πτώση των δύο κρατών. Λόγω του κακού που είχε γίνει ζιζάνιο στο λαό και στα παλάτια των βασιλιάδων, πέφτει η μάχαιρα του Κυρίου και στις δύο χώρες του λαού του Ιακώβ και οι δύο καταρρέουν.Ο βασιλιάς των Ασσυρίων Σαλμανασάρ κτυπά τη Σαμάρεια, συλλαμβάνει το βασιλιά του Ισραήλ Ωσηέ και τον ρίχνει στη φυλακή, υποτάσσοντας τη χώρα και θέτοντάς την υπό την εξουσία του (4 Βσ.κεφ. Ιζ΄). Επίσης διατάσσει οι Ισραηλίτες να μετακινηθούν στην Ασσυρία ενώ η Σαμάρεια κατοικήθηκε από Ασσυρίους.

Την Ιερουσαλήμ κτύπησε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσωρ, την κατακτά, την καίει και τη γκρεμίζει μαζί και το ναό του Σολομώντα, τα βασιλικά ανάκτορα και τα τείχη της πόλης. Συλλαμβάνει τον τελευταίο βασιλιά των ΙουδαίωνΣεδεκία, έσφαξε τους γιους του μπροστά στα μάτια του, ύστερα τύφλωσε τον ίδιο και δέσμιο τον σέρνει στη Βαβυλώνα (4 Βσ. Κε΄, 7). Έτσι οδηγεί ως σκλάβο και ολόκληρο το λαό στη Βαβυλώνα, αφήνοντας μόνον τους φτωχούς για να καλλιεργούν τη γη.

Έτσι καταρρέει το κράτος και η ελευθερία του λαού, τον οποίο ο Θεός απελευθέρωσε από την Αιγυπτιακή σκλαβιά, του αποκάλυψε το θέλημά Του και του εμπιστεύθηκε το νόμο Του. Καταρρέει έτσι ώστε ποτέ δεν επέστρεψε στην παλιά του δύναμη και μέγεθος.

«Και ουκ ήκουσαν και εσκλήρυναν το νώτον αυτών υπέρ τον νώτον των πατέρων αυτών και τα μαρτύρια αυτού, όσα διεμαρτύρατο αυτοίς, ουκ εφύλαξαν και επορεύθησαν οπίσω των ματαίων και εματαιώθησαν … εγκατέλιπον τα εντολάς Κυρίου Θεού αυτών … και εθυμώθη Κύριος σφόδρα εν τω Ισραήλ, και απέστησεν αυτούς από του προσώπου αυτού» (4 Βσ. Ιζ΄, 14-18).

Η χιλιόχρονη υπομονή του Κυρίου έφθασε στο τέλος της και μαζί της το τέλος της χιλιόχρονης βασιλείας του Ισραήλ. Και όλα όσα συνέβησαν δε συνέβησαν με βάση κάποιο φυσικό νόμο, αλλά με τον άγιο και αναπόφευκτο ηθικό νόμο του Θεού.

Πηγή: Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς «Περί Νόμου του Θεού», εκδόσεις ΧΡΟΕΣ

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

“Ρε φίλε πολύ φωνάζει ο Καντιώτης, δεν μπορώ να τον ακούσω…”

»Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον…» 

 Συνοδικόν της Ορθοδοξίας

Όταν ένας Επίσκοπος της Εκκλησίας, τολμά δημόσια να χτυπήσει την ποιμαντική ράβδο με δύναμη, και να βροντοφωνάξει απο ιερή αγανάκτηση:

»Oυαί και αλοίμονο, η ένταξή μας στην ΕΟΚ όχι απλώς εμπορική, αλλά ιδεολογική, ηθική, οικογενειακή, Προφητεύω από της θέσεως ταύτης, ότι θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος και της ορθοδοξίας…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης εν έτει 1972.)

Και 44 χρόνια μετά αυτό συντελείται, καλά θα κάνει η θεολογία του στοχασμού, που πολλώ απέχει απο αυτό το χάρισμα, να σιωπά μπροστά στίς αποκαλύψεις Του Θεού, μέσω εκείνων που Αυτός θέλησε να ενεργήσει, για να προειδοποιήσει το ποίμνιο Του….

Είναι »ανυπόφορος» ο λόγος του πατέρα Αυγουστίνου, για τον σύγχρονο χριστιανό, διότι είναι οξύς ωσάν των Προφητών. Έλαβε αυτό το χάρισμα, προείδε σωστά τα δεινά που έρχονταν, και με πόνο ψυχής, πολλές φορές με δάκρυα στα μάτια, φώναζε και προειδοποιούσε…

Είπε για την Ευρώπη, για τούς αντίχριστους νόμους που θα υποχρεωθούμε να εφαρμόσουμε, για την διάλυση των θεσμών της οικογένειας, της παιδείας, την στοχευμένη διάλυση του ορθόδοξου φρονημάτος της κοινωνίας, αλλά και της Εκκλησίας…. (την λεγόμενη »ένωση των εκκλησιών»).

Και είναι σύμφωνα οσα προείδε με λόγους και άλλων Αγίων, και σύγχρονων Επισκόπων…

https://simeiakairwn.wordpress.com

Παπουλάκος – Τ’ άθεα γράμματα είναι η ρίζα κάθε συμφοράς…

Επίκαιρος ο λόγος του Παπουλάκου, βλέποντας τι γίνεται αυτήν την στιγμή στη χώρα μας. Ας αναλογιστούν κάποιοι τις ευθύνες τους και ας σκεφτούν καλύτερα το που μας οδηγούν.

Ο Παπουλάκος, η συνέχεια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, κηρύσει:

«Τ’ άθεα γράμματα είναι η ρίζα κάθε συμφοράς…Τέτοια γνώση είναι καρπός της περηφάνειας, που είναι το πιο θανάσιμο κρίμα, είναι το ψήλωμα του νου, είναι κατάρα Θεού, που στέλνει ολόϊσα στην κόλαση και θα μεταλλάξει και τούτη τη γης σε κόλαση.

Αυτά τα άθεα γράμματα πάνε να ξεράνουνε και το δέντρο της λευτεριάς. Τ’άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του έθνους, ξένους κι άπιστους γραμματισμένους, και πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας… (Αυτοί) πάνε να μας αποκόψουνε από τον Χριστό και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων, πουναι πιο δαιμονισμένοι από τους Τούρκους…»

Ο Παπουλάκος έγινε φωνή λαού, συνισταμένη της λαϊκής διαμαρτυρίας και εξεγέρσεως. Γι’αυτό η Ιερά Σύνοδος προσπαθεί να…προλάβει με την εξαπόλυση τριών διαδοχικών εγκυκλίων της (1852) και τον στιγματίζει «ως διαστροφέα της γνήσιας διδασκαλίας του Ευαγγελίου»…Αυτά συμβαίνουν όταν η Εκκλησία από «περιέχον» (στα χρόνια της Τουρκοκρατίας) γίνεται «περιεχόμενο», εξάρτημα της Πολιτείας, υπεύθυνο μόνο για τη θρησκευτική ζωή – πειθήνιο όργανο του καίσαρος, που είναι η κεφαλή και ο αρχηγός (!) της, ο κυριάρχης της έστω και ετερόδοξος…

από το βιβλίο: «Γιατί αρνούμαι να παραλάβω την Κάρτα Πολίτη» (Ιερόν κελλίον Αγίου Νικολάου Μπουραζέρι-Άγιον Όρος).

https://simeiakairwn.wordpress.com/

ΝΕΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ- ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ- ΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΣ- ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ!

ΦΟΒΕΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ 

ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ !!!

ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Ο πόλεμος πλέον έρχεται θα φλέγεται το Αιγαίο,

θα κοκκινίσει η θάλασσα, με πόνο αυτή τη στιγμή σας το λέω!

Όλοι οι λαοί θα έρθουνε να πάρουν το μερτικό τους,

γιατί όλοι τους πιστεύουνε πως είναι και δικό τους.

Στον πόλεμο θα μπλέκονται με πρώτη την Τουρκία,

γιατί αυτή το θέλησε να έχει τα πρωτεία.

Θέλησε από την Ελλάδα μας πολλά νησιά να πάρει,

αλλά και ένα μικρό επεισόδιο, είναι έτοιμη να κάνει.

Νομίζει ότι έχει δύναμη και πλάτες των μεγάλων,

όμως θα την πουλήσουνε, γιατί δεν την αντέχουν άλλο.

Μόλις στον πόλεμο εμπλακεί, αμέσως θα την φτάσουν,

Ρώσοι, Κούρδοι, Αρμένιοι και θα την κομματιάσουν.

Δεν θα μπορέσει η δόλια αυτή η χώρα η μεγάλη,

να μείνει όρθια για πολύ, γιατί θα έρθουν κι’ άλλοι.

Μέσα στη λαίλαπα αυτή που όλο θα φουντώνει,

θα έρχονται κι’ άλλοι λαοί απ’ όλη την Ευρώπη.

Αλλοίμονο, τί έχει να δει και πώς να τ’ αντιμετωπίσει;

Αδύνατον όμως είναι πια, πίσω για να γυρίσει…

Τότε θα ψάχνει για να βρει στρατό αλλού πού έχει,

γρήγορα να τον πάρει από εκεί, στον πόλεμο να τρέξει.

Έτσι η Κύπρος μας θα ελευθερωθεί, θα φύγουν οι εχθροί της,

χωρίς χαρτιά και υπογραφή, η γη θα είναι δική της.

Η Ελλάδα από μακριά, μόνο, θα τους κοιτάζει,

χωρίς καμιά συμμετοχή, τον Κύριο θα δοξάζει!

Γιατί όλα αυτά τα χρονικά, όπου δεν είναι λίγα,

όλοι οι λαοί την περιέζωσαν, και όλοι οι λαοί της πήραν…

Γι’ αυτό και είναι δίκαιο να ενεργήσουν οι νόμοι,

όχι οι πολιτικοί, αλλά οι Θείοι νόμοι.

Και να της δώσουν δίκαια το κάθε ένα κομμάτι

και όλη η Ελλάδα να ενωθεί και Αυτοκρατορία να έχει.

Ο πόλεμος όμως αυτός δεν θα έχει ξαναγίνει,

φρίκη, σφαγή και οδυρμός, στρατιώτης δεν θα μείνει…

Θα γίνει ξεκαθάρισμα, η ήρα από το σιτάρι,

θα ξεχωρίσω ο Θεός, το πρόβατο από το κριάρι.

Όταν τελειώσει ο πόλεμος χώρα δεν θα ‘χει μείνει,

που να μην έχει τσακιστεί από πείνα, σπαραγμό και οδύνη.

Μέσα από τον πόλεμο αυτό, κανείς δεν θα νικήσει

και όποιος θα μπει μέσα σ’ αυτόν, πίσω δεν θα γυρίσει.

Μη σας τρομάζουν όλα αυτά, γιατί έτσι πρέπει να γίνουν,

ήρθε ο καιρός της λευτεριάς, και οι δίκαιοι θα μείνουν.

Όσοι κοντά μου έρχονται με ειλικρινή μετάνοια,

θα βρίσκουν τον Πατέρα τους, θα φεύγουν από την ορφάνια.

Κι ενώ όλοι γύρω τους θα νιώθουνε τη θλίψη,

αντίθετα στα τέκνα μου, η χαρά δεν θα τους λείψει.

Κλίνετε γόνυ τέκνα μου για να προφυλαχτείτε,

γιατί έρχονται επτά πληγές, που στη χώρα σας θα δείτε.

Η μια θα φεύγει και η άλλη θα έρχεται και σεις πού θα κρυφτείτε;

Θα είναι οι μέρες δύσκολες και όλα αυτά που θα δείτε.

Όμως όσα παιδιά μου μ’ αγαπούν και έρχονται κοντά μου

και πράττουν κάθε εντολή από το Ευαγγέλιό μου,

τίποτε να μη φοβηθούν, ποτέ να μη δειλιάσουν,

γιατί θα έχουν Πατέρα στοργικό και θαύματα θα χορτάσουν!

Κάνετε την Παράκληση όλοι της Παναγίας,

γονατιστοί, με δάκρυα, και θα έχετε προστασία.

Γιατί είναι η Υπέρμαχος και Στρατηγός συνάμα,

και έχει τα χέρια ανοιχτά επάνω απ’ την Ελλάδα!

Και μόλις δει μετάνοια απ’ όλα τα παιδιά της,

μαζί με τους Αρχάγγελους, τον Μέγα Ταξιάρχη,

θα διώξουν όλους τους εχθρούς που ήρθαν να συλήσουν,

κάθε Ιερό και Όσιο, αλλά και να σας αφανίσουν.

Γιατί επέτρεψα Εγώ και όχι οι μεγάλοι,

ξένοι μέσα στη χώρα σας να γίνετε και σκλάβοι.

Διότι δεν αγαπούσατε ούτε το Θεό ούτε την πατρίδα,

μόνο το χρήμα θέλατε και κάθε αμαρτία.

Έχει όμως η χώρα αυτή πάρα πολλά διαμάντια,

τέκνα δικά μου διαλεκτά, που έχασαν τα μονοπάτια…

Και μέσα στο βούρκο έπεσαν και βρίσκονται θαμμένα,

γι’ αυτό θα έρθουν οι πληγές, για να έρθουν σε Εμένα!

Για λίγο η Ελλάδα μας, ξέφραγο θα είναι αμπέλι,

θα έρχονται όλοι οι εχθροί και ο κάθε ένας θα κάνει, ό,τι θέλει.

Βία παντού και πανικός, αυτό πια θα σκορπάνε,

γιατί έτσι πήραν εντολή, στους Χριστιανούς να ορμάνε.

Δεν ξέρουν όμως όλοι αυτοί, πως έφτασε η ώρα,

να γίνει ξεκαθάρισμα μέσα σ’ αυτή τη χώρα.

Γιατί αρκετά ανέχτηκα, μια τέτοια προδοσία,

τα σχέδια τα ύπουλα από τους πολιτικούς, που έγινε η συμφωνία.

Τί και αν όλα τα πάρουνε; Τη γη, τη θάλασσα, ακόμα και τον αέρα;

Σε λίγο όλοι θα φύγουνε και εσείς θα προσκυνάτε Εμένα.

Μάθετε να προσεύχεστε στον αληθινό Θεό σας

και μην προσκυνάτε πια, τον κάθε έναν εχθρό σας.

Εξομολόγηση καθαρή, μετάνοια, πίστη, ελπίδα,

εκκλησιασμό κάθε Κυριακή και Θεία Κοινωνία.

Κρατείστε καλά την πίστη σας, την ένδοξη πατρίδα,

τα ήθη και τα έθιμα, τη γλώσσα, την ιστορία.

Το δόγμα, τα μυστήρια και όλες τις εντολές μου

και τότε να είστε σίγουροι, πως θα εφαρμόσω όλες τις Θείες γραφές μου.

Ό,τι σας έχω υποσχεθεί μέσα από τις προφητείες,

ένα – ένα θα γίνονται, θα φεύγουν οι δυσκολίες.

Σας δίνω Εγώ το χέρι Μου, ελάτε, σηκωθείτε.

Βγάλτε το ένδυμα της σκλαβιάς, και Εμένα ενδυθείτε!

Είναι αληθινός ο Λόγος Μου και όσοι τον πιστέψουν,

θα τους φωτίσω το μυαλό και σ’ Εμένα θα επιστρέψουν!

Δεν θέλω άλλα να σας πω, μόνο να σας φροντίσω,

και από το λήθαργο που βρίσκεστε, θέλω να σας ξυπνήσω.

Θέλω να νιώσετε καλά τέκνα μου στην καρδιά σας,

πως ο Χριστός και η Παναγιά, είμαστε πάντα κοντά σας! Αμήν!

http://oimos-athina.blogspot.gr

Κεν Ο'Κηφ - Φλερτάρουμε με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο!

Ο Ο'Κηφ είναι ένας Αμερικανοιρλανδός με Παλαιστινιακή πλέον ιθαγένεια, πρώην πεζοναύτης των Ηνωμένων Πολιτείών και νυν ακτιβιστής της ειρήνης, βετεράνος του Πολέμου του Κόλπου που προσπάθησε να αποκηρύξει Ηνωμένες Πολιτείες και την ιθαγένεια του το 2001.

Επικεφαλής της δράσης "ανθρώπινη ασπίδα" στο Ιράκ και επιβάτης στο στολίσκο MV Mavi Marmara κατά την έφοδο που δέχθηκαν από Ισραηλινούς κομάντος στα ανοιχτά της Γάζας. Δεν αρνήθηκε ότι συμμετείχε στη σύγκρουση που ακολούθησε πάνω στο πλοίο και συμμετείχε στον αφοπλισμό δύο ισραηλινών κομάντος.

serreosoo8

Κάλεσμα σε ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ

ΒΙΝΤΕΟ ΞΕΦΤΙΛΑ για να προκαλέσουν ΝΤΟΡΟ: ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ τον ΙΕΡΟ ΘΕΣΜΟ της ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ περνώντας την ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ.

Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΟΥΣΑΤΟ ΜΑΝΤΡΑΧΑΛΟ ΣΑΝ ΜΗΤΕΡΑ

ΒΕΒΑΙΑ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ. ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΝΤΟΡΟ ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΤΥΣΙΜΟ

δειτε τα βιντεο :

https://www.youtube.com/watch?v=N7BuDOdUm9c

https://www.youtube.com/watch?v=NTlCDyS26GQ

Σχόλιο - Κάλεσμα σε ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ:

Αρκετές προσβολές ανεχθήκαμε. Η μητέρα μας δεν έχει μούσι. Δεν μιλάει με αντρική φωνή. Δεν είναι τραβεστί.

Προκειμένου να αυξήσουν τα χρήματα τους, ειρωνεύονται μέχρι και το σημείο του σταυρού (σταύρωμα) που κάνει η μητέρα στον γιό κατά την αναχώρηση του.

Ε! λοιπόν ΑΡΚΕΤΑ

ΚΑΝΕΙΣ δεν ανανεώνει και δεν κλείνει συμβόλαιο από την INSURANCE MARKET μέχρι να ζητήσουν δημοσίως συγνώμη.

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

http://opaidagogos.blogspot.gr

Ἡ εὐθύνη τῶν Ἡγουµένων

Ἡ εὐθύνη τῶν Ἡγουµένων

Ανοιχτή επιστολή

Προς τους αγιώτατους Ηγουμένους και τους τιμιότατους και λίαν αγαπητούς Πατέρες και αδελφούς Αγιορείτες μοναχούς.

Αγιώτατοι Ηγούμενοι· τιμιότατοι πατέρες και αδελφοί Αγιορείτες, ευλογείτε! Σας ευχαριστούμε, άγιοι Πατέρες, για τις προσευχές σας, σας ευχαριστούμε για τα δάκρυά σας, τον πόνο σας και την άφταστη αγάπη σας, σας ευχαριστούμε που υπάρχετε, ώστε να έχει ο Κύριος και Θεός μας αιτία να διατηρεί τον μάταιο τούτο κόσμο, έτσι ώστε να έχουμε και εμείς, οι ανάξιοι, ελπίδα σωτηρίας.

Συγχωρέστε με, άγιοι Πατέρες, για την παρέμβασή μου, νιώθω όμως το χρέος, ως μέλος της Μίας και Μοναδικής Αληθινής

Εκκλησίας του Χριστού, να εκφράσω εμπόνως την άποψή μου· και θα τολμήσω να την εκφράσω, όπως το έχουν κάνει και άλλοι τίμιοι και αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί μου. Όχι από εγωισμό και υπερηφάνεια όπως μας καταλογίζουν κάποιοι· άλλωστε και μόνο με το λογισμό πως απευθυνόμαστε στην αγιοσύνη σας, ντρεπόμαστε για την αναξιότητα και ρυπαρότητά μας· και όχι μόνον αυτό, αλλά ντρεπόμαστε και να σηκώσουμε απλώς την κεφαλή μας για να ατενίσουμε όχι το πρόσωπό σας, αλλά έστω αυτό το ράσο σας. Θα εκφράσουμε, ωστόσο, με πόνο τη άποψή μας, έστω και αν φανεί ότι αυτή λαμβάνει μορφή ελέγχου, διότι έχουμε χρέος και εντολή σε καιρό που υπάρχει κίνδυνος να επικρατήσει αίρεση, να ενεργούμε έτσι. Δεν μας αρέσει αυτό άγιοι Πατέρες, δεν μας ικανοποιεί· αντιθέτως, μας είναι πολύ δύσκολο και δυσάρεστο. Μακάρι να είχαμε εντολή να σιωπούμε, θα ήταν πολύ ευκολότερο. Αυτό που με λυπεί περισσότερο όμως είναι ότι, θα περιφρονήσετε τις απόψεις μου, που με πόνο θα σας καταθέσω· πώς, άλλωστε, σεβαστοί μου Πατέρες, θα ήταν δυνατόν να μην περιφρονήσετε εμένα, τον άσημο και ασήμαντο, όταν περιφρονείτε τους ίδιους τους αδελφούς σας, οι οποίοι πονούν την Ορθοδοξία και αγωνίζονται με ειλικρίνεια και σθένος· βοήθεια όμως και υποστήριξη δεν έχουν από κανέναν! Και αναφέρομαι εδώ στους άγιους και σεβαστούς Ηγούμενους και Πατέρες και όχι στους διώκτες τους, τους οποίους ούτε άγιους ούτε σεβαστούς ούτε Πατέρες τους θεωρώ. Πως λοιπόν άγιοι Πατέρες μου να μην περιφρονήσετε εμένα, όταν περιφρονείτε το ίδιο το «αίμα» σας (τους ομόσχημους αδελφούς σας); Ίσως όμως θα μου πείτε· πονάμε, και πολύ μάλιστα· κλαίμε και προσευχόμαστε!

Αγιώτατοι, ποτέ στην Ιστορία σε καιρό που υπήρξε κίνδυνος να επικρατήσει αίρεση, δεν δικαιολογήθηκαν -και πολλώ μάλλον δεν επαινέθηκαν- από τους άγιους Πατέρες εκείνοι, οι οποίοι ΔΕΝ ομολόγησαν και δεν στήριξαν είτε την Πίστη είτε τους ομολογητές ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ τους (Ρωμ. 10,10).

Τι φοβάστε, αλήθεια, σεβαστοί μου Πατέρες και εκτός από την προσευχή, δεν εφαρμόζετε και την εντολή της ομολογίας; Γιατί δεν στηρίζετε τους ομολογητές και αγωνιστές, γιατί δεν ομολογείτε την αλήθεια δημοσίως και δεν καταδικάζετε την αίρεση του Οικουμενισμού; Γιατί δεν καταδικάζετε τις αιρετικές ενέργειες των Οικουμενιστών, αλλά και αυτούς τους ίδιους (και γνωστούς) Οικουμενιστές (Επισκόπους και Αγιορείτες); Γιατί δεν ομολογείτε δημοσίως, άγιοί μου Πατέρες; Τι είναι ανώτερο, η προσευχή ή η ομολογία; Με την ομολογία έχουν οδηγηθεί στην αγιότητα σε λίγα μόνον λεπτά· με την προσευχή όμως, αν και τις περισσότερες φορές δεκαετίες περνούμε σε αυτήν, όχι μόνο δεν αγιάζουμε, αλλά ενίοτε και κολαζόμαστε! Άλλωστε, καρπός της προσευχής είναι η ομολογία. Ο Θεός ΔΕΝ αρκείται στην (ενδιάθετη) Πίστη, αλλά απαιτεί ρητή ομολογία, με το στόμα, όπως άλλωστε μας το διδάσκει ο Χρυσορρήμων: “Γιατί δεν αρκείται ο Θεός στην νοερά πίστη, αλλά θέλει και ομολογία δια στόματος; Για να μας προετοιμάσει (οδηγήσει) εις την παρρησία και μεγαλύτερη αγάπη και να μας ανεβάσει πνευματικά”1.

Αλλά και ο υψιπέτης Μάξιμος ο Ομολογητής, όταν του είπαν να σιωπήσει, αυτός απάντησε: “Η σιωπή των λόγων είναι αναίρεση των λόγων”! Και του λέγει ο Τρώϊλος: “Στην καρδιά σου να έχεις ό,τι θέλεις, δεν σε εμποδίζει κανείς”. Τι απάντησε ο διδάσκαλος; “Ο Θεός δεν περιόρισε στην καρδία όλη την σωτηρία, άλλα είπε: «Ο ομολογών με έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω αυτόν καγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς». Και ο θείος Απόστολος Παύλος, διδάσκει ως εξής: «Καρδία μεν πιστεύεται εις δικαιοσύνη, στόματι δε ομολογείται εις σωτηρίαν»… Δεν πρέπει να σιωπήσει με κανένα τρόπο η φωνή που το κηρύττει (το αληθές), για να μην κινδυνεύσει η σωτηρία αυτών που το αποσιωπούν”2.

Πότε επαινέθηκαν από τους αγίους εκείνοι που σιωπούν τον καιρό που λυσσομανά η αίρεση; ΠΟΤΕ! Μήπως όμως σας ζητούμε να διακόψετε το μνημόσυνο (αν και αυτό είναι το θεάρεστο); Μήπως σας ζητούμε να μιμηθείτε ακραιφνώς την ομολογία των Πατέρων; Μήπως σας ζητούμε να βγείτε από τα μοναστήρια (αν και θα έπρεπε); Μήπως σας ζητούμε να γίνετε σκληροί και αυστηροί έναντι των Οικουμενιστών (αν και θα έπρεπε); Όχι άγιοι Πατέρες μας, ΔΗΜΟΣΙΑ απλώς ΟΜΟΛΟΓΙΑ ζητούμε, ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ ζητούμε, ΔΗΜΟΣΙΑ διακήρυξη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ ζητούμε (μάλλον ο Θεός), ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ της παναιρέσεως ζητούμε, ώστε να ενημερωθεί επιτέλους ο λαός· τα τέκνα σας. Όχι μια φορά, αλλά όσο υπάρχει αίρεση και ενεργούνται τα της αιρέσεως, άλλη τόση ομολογία και επαγρύπνηση απαιτούνται.

Αλλά θα μου πείτε ίσως άγιοί μου και σεβαστοί Πατέρες, ότι διατηρείτε σώα τα μοναστήρια· ότι πολλοί αδελφοί μοναχοί δεν είναι έτοιμοι για διωγμό και ίσως δεν συμφέρει, χάριν των ψυχών αυτών, να ενεργούμε έτσι. Ή μήπως, θα πείτε, είναι καλύτερα να μας διώξουν και να φέρουν κακόδοξους στην θέση μας; Εγώ εν προκειμένω, τίποτε δικό μου δεν θα πω, παρά μόνο θα αναφέρω, ενδεικτικά, το τι διδάσκει ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: “Εφόσον λοιπόν συ (απευθύνεται στον Ηγούμενο Ευστράτιο) μετά την σύλληψή σου δεν έπαθες τίποτε από αυτά (διωγμό, μαστιγώσεις κτλ.), συγχώρεσέ με, άγιε· [είναι πρόδηλο ότι] υποχώρησες [ενέδωσες] σε αυτούς. Και μη μου λες ότι προφυλάσσονται οι δικές σου εκκλησίες και ότι οι εικόνες μένουν σώες, και ότι μνημονεύεις τον αγιώτατο Πατριάρχη μας… Ποιο είναι το όφελος, εάν εμείς, που είμαστε και λεγόμαστε ναός του Θεού, εξαχρειωθήκαμε και περιποιηθήκαμε άψυχους οίκους;… Ας χαθούν όλα τα πράγματα του κόσμου, που θεωρούνται αγαθά. Ας προκρίνεται η ομολογούμενη βλάβη των ψυχών, την οποία υπέστη καθένας που προβάλλει δικαιολογίες”3!

Για τους μοναχούς που δεν είναι έτοιμοι για διωγμούς, έστω και σε καιρό που λυσσομανά η αίρεση, λέγει: “Γιατί δεν τους συμβούλεψες όλους (τους υποτακτικούς σου) ή να διωχθούν μαζί σου με τον ίδιο τρόπο, ή, αφού δεν ήθελαν, γιατί δεν τους άφησες ως εχθρούς του Χριστού και φίλους της σάρκας, ως απείθαρχους και όχι ως υιούς;”4. Αυτός είναι ο «κανόνας», που διδάσκει όλος ο χορός των αγίων Πατέρων. Δεν λέμε ότι εμείς έχουμε την δύναμη να τα πράξουμε αυτά, πιστεύουμε όμως ότι την έχετε εσείς· άλλωστε, εμείς έχουμε χρέος να προβάλουμε τις διδασκαλίες των Πατέρων είτε έχουμε την δύναμη είτε όχι, ελπίζοντας στο έλεος και την βοήθεια του Θεού.

Η επίκληση εξάλλου μεμονωμένων ενεργειών αγίων Πατέρων, που «εξυπηρετούν» την αντίθετη άποψη και στάση, είναι παντελώς λανθασμένη και αντιπατερική. Πολύ σύντομα να πούμε ότι, “ου το σπάνιον νόμος της Εκκλησίας”5· και σπάνιες ενέργειες αγίων οι οποίες δεν ταυτίζονται με την διδασκαλία τους, αλλά και με όλη την διδασκαλία των Πατέρων, δεν μας δίνουν δικαίωμα να τις επικαλούμεθα, πολλώ μάλλον να τις μιμούμεθα· όταν μάλιστα οι ίδιοι άγιοι ενήργησαν και αντιθέτως, αλλά και ΔΙΔΑΞΑΝ αντιθέτως. Και τέλος, όταν η οικονομία τους είχε περιορισμένη διάρκεια μερικών μηνών ή ελαχίστων χρόνων, και όχι δεκαετιών (100 έτη!· αυτό δεν είναι οικονομία, αλλά εμπαιγμός της έννοιας της οικονομίας· αυτό δεν είναι διάκριση, αλλά εμπαιγμός της έννοιας της διάκρισης).

Αγιώτατοι Πατέρες, σας αγαπούμε και σας σεβόμαστε με το παραπάνω, αλλά πολύ περισσότερο αγαπούμε τον Χριστό και τους αγίους Πατέρες· αυτοί είναι που μας υποχρεώνουν να ενεργούμε έναντι της αγιοσύνης σας ελεγκτικά, πλην όμως με αγάπη. Σας παρακαλούμε και σας ικετεύουμε, πέφτουμε στα πόδια σας και σας ζητούμε να σώσετε το ποίμνιο που κατασπαράζεται από τους “εισελθόντες αλλαχόθεν”· έχετε τόση δύναμη, που μόνον η δική σας ομολογία και αντίδραση θα μπορούσε να ανακόψει και να αφανίσει εντελώς την παναίρεση του Οικουμενισμού, όπως και αποδεικνύεται από την Ιστορία ότι έγινε σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Κατακλείω ζητώντας τις ευχές σας και τις προσευχές σας, εις το κομποσκοίνι σας, άγιοι και σεβαστοί μου Πατέρες.

ΚΕΣΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

1 ΕΠΕ 10, 477

2 PG 90, 161D-165C

3 18Γ, 133. Βιβλίο β’, Επιστολή ΡΣΤ’, Στον Ηγούμενο Ευστράτιο

4 18Γ, 95· Βιβλίο β’, Επιστολή ΠΘ’, Στον Ηγούμενο Θεόφιλο

5 Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός· Λόγος ΛΖ’, Ε.Π. Migne 36, 352

kostaskostas623@yahoo.com

Ορθόδοξος Τύπος, 7/10/2016

https://fdimathan.wordpress.com

Δυστυχώς επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο με το άλλο καθηγητή - Μητροπολίτη Γόρτυνος Ἱερεμία!!!

Δημήτριος Τσελεγγίδης: Ανάκληση υπογραφής για το θέμα της διακοπής μνημοσύνου

* Δυστυχῶς ἐπαναλαμβάνεται

ἡ ντροπιαστικὴ ὑπαναχώρηση

κατὰ τὴν 1η "Ὁμολογία",

τοῦ καθηγητή-Μητροπολίτη

Γόρτυνος κ. Ἱερεμία!!!

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

ΤΟΥ Α.Π.Θ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ7/10/2016

ΠΡΟΣ

ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΗ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

ΚΟΙ­ΝΟ­ΠΟΙ­Η­ΣΗ:ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Θέμα: «Ἀνάκληση ὑπογραφῆς»

Σεβαστοί καί ἀγαπητοί μου Πατέρες,

Μέ τήν παροῦσα Ἐπιστολή μου δηλώνω ὅτι ἀνακαλῶ τήν ὑπογραφή μου ἀπό την ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.

Συγκεκριμένα, ἡ ἀνάκληση τῆς ὑπογραφῆς μου ἀφορᾶ τήν παράγραφο, πού ἀναφέρεται στή «Διακοπή μνημοσύνου» (σ. 7-8). Καί τοῦτο, ἐπειδή δέν θέλω νά θεωρηθεῖ ὅτι μέ τά γραφόμενα στήν παράγραφο αὐτή ἐνθαρρύνω, καλύπτω ἤ ὅτι συμφωνῶ μέ ὅσους μεμονωμένα προβαίνουν σέ διακοπή μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου τους.

Παρακαλῶ καί γιά τίς δικές σας ἐνέργειες.

Μέ σε­βα­σμό καί τιμή

Δη­μή­τριος Τσε­λεγ­γί­δης

Δείτε σχετικά και: -Ανοικτή επιστολή – ομολογία για τη «Σύνοδο» της Κρήτης από τη «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν»

5 σχόλια (Ἀπό "Ἀκτίνες':

Ανώνυμος είπε...

Ντροπή σας κ. καθηγητά.

Παλαιός σας μαθητής. 

8 Οκτωβρίου 2016 - 3:41 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...Κύριε καθηγητά, σαν πολύ μεγάλη ιδέα δεν έχετε για το εαυτό σας ??? Ακούς εκεί :" επειδή δέν θέλω νά θεωρηθεί ότι μέ τά γραφόμενα στήν παράγραφο αυτή ενθαρρύνω, καλύπτω η ότι συμφωνώ μέ όσους μεμονωμένα προβαίνουν σέ διακοπή μνημοσύνου του Επισκόπου τους." 

Ποιος σας ακούει και σας δίνει σημασία κύριε καθηγητά? Εμείς έχουμε οδηγό και αρχηγό της ζωής μας τον Κύριο Ιησού Χριστό και θέλουμε να είμαστε επόμενοι των Αγίων Πατέρων ακολουθώντας τα βήματά τους.

Εύχομαι ολόψυχα καλή μετάνοια σε εσάς και στους πατέρες στη σύναξη της Γαζεας, διότι με την επαμφοτεριζουσα στάση σας μάλλον κακό κάνετε και δεν προσφέρετε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ !!!

Κυριάκος Βαρβέρης 

8 Οκτωβρίου 2016 - 3:58 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...Μάλλον θα ένιωσε κάποια αστάθεια στην ακαδημαϊκή έδρα του !!! Ανθρώπινο !!! 

8 Οκτωβρίου 2016 - 4:04 μ.μ.

Απόστολοείπε...Πολύ άσχημο αυτό. Δεν το είχε αρχικά διαβάσει; 

8 Οκτωβρίου 2016 - 4:09 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...Αντί να επισημάνει μία ακόμη φορά την αφωνία των επισκόπων που δεν διεκδίκησαν να συζητηθεί το θέμα της ψευδοσυνοδου

Στρέφεται στους ομολογητές πατέρες υπογράφοντας δήλωση μετανοίας την πιο κρίσιμη στιγμη. Ντροπη

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Τα πρώτα λόγια του Χριστού

(Μᾶς ἐστάλη ἀπὸ τὴν Γερμανία)

Οι περισσότεροι απο εμάς τους Έλληνες έχουμε συνειδητοποιήσει πλέον ότι ζούμε ιστορικές, σημαντικές ημέρες. 

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου ο καθένας μας είναι αναγκασμένος πιά να λάβει μία πολιτική, κοινωνική, στην ουσία τελικά μία συγκεκριμένη πνευματική στάση, η οποία θα επιρρεάσει την συνέχιση ή όχι της ύπαρξης μας ως έθνος.

Γιατί ο πόλεμος που δέχεται η Ελλάδα είναι πολύπλευρος και μανιασμένος. Άλλοι, ειδικότεροι στα θέματα της αμυντικής πολιτικής, της οικονομίας, της θεολογίας έχουν μιλήσει και συνεχίζουν να μιλούν για τον πόλεμο αυτό με εξαιρετική σαφήνεια. Οι λύσεις που προτείνονται είναι πολλές και διάφορες, συνήθως όμως δεν εμπεριέχουν κάτι που εμείς οι Έλληνες δεν θα έπρεπε ποτέ να ξεχνούμε ή να παραβλέπουμε.

Τα πρώτα λόγια του Χριστού. Μετανοείτε.

Αυτά τα λόγια απευθύνονται και σήμερα σε όλους, ιδιαίτερα ίσως όμως σε εμάς τους Έλληνες.

Εμάς τους Έλληνες, τους απόγονους των Αγίων, των Πατέρων της Εκκλησίας, των ηρώων αλλά και του Εφιάλτη και των φονιάδων, μαυραγοριτών και δοσιλόγων. Τους κάποτε πιστούς Ορθοδόξους και σήμερα εραστές της ευημερίας.

Μετανοείτε. Αφήστε τα είδωλα. Γυρίστε στον Χριστό. 

Όχι στους ψευτοπαπάδες που αγκαλιάζονται και φιλιούνται με κάθε βλάσφημο αιρετικό. Αυτοί είναι σαν καρναβάλια, που έκλεψαν τα Άγια Άμφια από τους αληθινούς ιερείς και τα φοράνε όχι για να διακονήσουν τον Λόγο του Θεού, αλλά για να επαίρονται.

Γυρίστε στον Χριστό τον αληθινό, τον Εσταυρωμένο. Που δεν αγκαλιάστηκε ποτέ με τους ψεύτες. Ο Χριστός μας ακούει, και στο σπίτι μας αν γονατίσουμε, Εκείνος μας βλέπει.

Μετανοείτε. Για να έρθει η βοήθεια και το έλεος του Θεού, τα οποία η Αποστασία μας κρατάει μακρυά μας.

Δεν χωράει καθυστέρηση. Οι εχθροί μπήκαν στην χώρα. Κάποιοι κυβερνούν, άλλοι ακονίζουν μαχαίρια.

Δεν υπάρχει άλλη βοήθεια και Σωτηρία απο τον Χριστό που προδώσαμε.

Μετανοείτε.

Απο μία ασήμαντη Ελληνίδα.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr