«Πᾶν τὸ ἀνόμοιον ἀκοινώνητον» (Αἴσωπος)

Ὑπάρχουν μέσα στὴν γενικὴ σύγχυση, ποὺ ἔχει ἐπιμελῶς ἐπιβάλλει ἡ αἵρεση, πιστοὶ ποὺ ἀγανακτοῦν, ὅταν κατηγοροῦνται ἐκεῖνοι οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι λόγοις ἀναδεικνύουν τὴν αἵρεση καὶ τοὺς αἱρετικούς, ἔργοις ὅμως κοινωνοῦν μαζί τους καὶ ἀκολούθως ἐπιτρέπουν τὴν ἑδραίωση αὐτῶν καὶ τῆς κακοδοξίας τους καὶ τὸν μολυσμὸ τῶν πιστῶν. Ὅσους, μάλιστα, γράφουν ἐναντίον τους ἀναδεικνύοντας τὴν ἀσυνέπειά τους καὶ ἀναμένοντας τὴν συνέπεια, ποὺ ἀπαιτεῖ ὁ ποιμαντικός τους ρόλος, τοὺς κατηγοροῦν ὡς οὐ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτὲς καὶ ἐπικίνδυνους γιὰ τὴν ἐκκλησία, σὰν νὰ εἶναι αὐτοὶ ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν ἐξάπλωση τῶν κακοδοξιῶν καὶ τοῦ ἀλλοτριωμένου φρονήματος καὶ σὰν νὰ μὴν ἔχουν μιλήσει οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ συναναστρεφόμαστε μὲ τοὺς ἀσυνεπεῖς καὶ ὑποκριτές.

Γιὰ νὰ μπορέσω λοιπὸν καὶ ἐγὼ νὰ συμβάλλω, ὅσο μπορῶ στὴν ἀποφυγὴ τῆς σύγχυσης καὶ στὴν ξεκάθαρη ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σκέφτηκα, ὅτι θὰ ἦταν πολὺ χρήσιμο γιὰ ὅλους μας νὰ διαπιστώσουμε, ὅτι ὄχι μόνο ἡ Ἐκκλησία μας, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ αὐτοὶ οἱ ἐθνικοὶ καὶ οἱ σοφοὶ τοῦ κόσμου (ἡ θύραθεν σοφία), ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ ἀνεξαρτήτου καταγωγῆς καὶ πολιτισμικοῦ περιβάλλοντος τονίζουν τὸν κίνδυνο, ποὺ ἐπιφέρει ἡ κοινωνία μὲ βλαβεροὺς ἀνθρώπους καὶ συμβουλεύουν νὰ ἀποφεύγουμε τὴν κοινωνία μὲ τοὺς κακούς (σσ. αἱρετικούς) καὶ τὴν κακὴ ἐπιρροή (σσ. μόλυνση) ποὺ προκαλοῦν. 

Γιὰ νὰ εἶναι μάλιστα ἡ συμφωνία τῶν ρήσεων, πατερικῶν καὶ μή, πιὸ ξεκάθαρη, τοποθέτησα τὰ ἀποφθέγματα δίπλα τὸ ἕνα στὸ ἄλλο, ὥστε ὁ κάθε ἀναγνώστης νὰ βγάλει τὰ συμπεράσματά του.

«Φθείρουσι ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί» (Μένανδρος) / «μὴ πλανᾶσθε· φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί» (Ἀπόστολος Παῦλος Α΄ Κορ.15:33).

«Ὅποιοι κοιμοῦνται μὲ σκυλιά, ξυπνᾶνε μὲ ψεῖρες» (Κινέζικη παροιμία) /«Βλαβεραὶ αἱ πρὸς κακοὺς συνουσίαι ὡς νοσοποιοῖς χωρίοις… ὁ ἀὴρ λανθάνουσαν νόσον τοῖς ἐνδιαιτωμένοις ἐναποτίθεται, οὕτως ἡ πρὸς τοὺς φαύλους συνήθεια (ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία) μεγάλα ταῖς ψυχαῖς ἐναφίησιν» (Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνὸς P.G. 96, 353D).

«Πᾶν τὸ ἀνόμοιον ἀκοινώνητον» (Αἴσωπος) / «Τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαρ; Τίς δὲ μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου», (Β΄ Κορ. 6, 15-16), «Ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔστω» (Κανών Βʹ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ)

«Αἰσχρὸν τὸν μεθύοντα παρ’ ἀνδρᾶσι νήφεσιν εἶναι, αἰσχρὸν δ’ εἶ νήφων παρὰ μεθύουσι μένει» (Θέογνις, Ἐλεγεῖαι Α 627) / «Ὁ γὰρ αἱρετικὸν δεχόμενος, τοῖς αὐτοῦ ὑπόκειται ἐγκλήμασι» (Ἐπιστολὴ ἁγιορειτῶν πρὸς τὸν Βασιλέα Μιχαὴλ τὸν Παλαιολόγον, Δοκίμιον Ἱστορικὸν Μοναχοῦ Καλλίστου Βλαστοῦ, ἐκδ.1896, σελ. 97-107).

«Ἂν θὲς νὰ πετᾶς ψηλὰ σὰν ἀετός, ἀπόφευγε νὰ τρέχεις τριγύρω μὲ γαλοποῦλες» (Sαm Ewing) / «Οἷς τὸ μνημόσυνον καὶ ἡ κοινωνία ἀπωλείας πρόξενα, τούτοις ἡ παῦσις καὶ ἡ διάστασις γίνεται σωτηρίας ὑπόθεσις» (Ἰωσὴφ Βρυέννιος).

«Ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει» (Πλάτων, Συμπόσιον) «Κοινωνοῦμεν οὓς μνημονεύομεν καὶ μνημονεύομεν οἷς κοινωνοῦμεν» (Δοσίθεος Ἱεροσολύμων).

«Ἀνδρὸς πονηροῦ φεύγε συνοδίαν ἀεί» (Μένανδρος) «Αὐτῶν ποὺ ἀποστρεφόμαστε τὸ φρόνημα πρέπει νὰ ἀποφεύγωμε καὶ τὴν κοινωνία» (Γεννάδιος Σχολάριος στὸ «Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν» σελ. 303)

«Κάθε ἄνθρωπος, σὲ ἕνα βαθμό, τελικὰ γίνεται αὐτὸ ποὺ εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ συναναστρέφεται» (Λόρδος Τσέστερφηλντ, Ἄγγλος ποιητής) / «Τί τὸ ἄχυρον πρὸς τὸν σῖτον;». «Τί κοινωνήσει λύκος ἀμνῷ; οὕτως ἁμαρτωλὸς πρὸς εὐσεβῆ. Τί κοινωνήσει χύτρα πρὸς λέβητα; αὕτη προσκρούσει, αὕτη συντριβήσεται» (Ἰω. Δαμασκηνοῦ, Εἰς τὰ ἱερὰ Παράλληλα).

«Το μόνο που χρειάζεται για το θρίαμβο του Κακού είναι κάποιοι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα» Edmund Burke, / «Ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ κοινωνοῦντες μὲ αἱρετικούς» (Ἅγιος Χρυσόστομος P.G. 99,1048).

«Καλύτερα νὰ εἶσαι μόνος παρὰ μὲ κακὴ παρέα» Thomas Fuller / «Στέλλεσθε ἀπὸ παντός ἀτάκτως περιπατοῦντος», (Ἀπόστολος Παῦλος, Β΄ Θεσ. 3, 6)

«Μὲ στραβὸ σὰν κοιμηθεῖς, τὸ πρωῒ θ’ ἀλληθωρίζεις. (Ἑλληνικὴ παροιμία) / «Τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται» (Ματθ. 15,14)

Δίκαια γὰρ λέγοντες πολλοὶ ἄδικα ποιοῦσι, δίκαια δὲ πραττόντων οὐδεὶς ἄδικος εἴη (Ξενοφών) / «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν» (Εἰς ἁγ. Μάρκου Ἐφέσου, Ὁμολογία, CFDS, Ser. A. τόμ. Χ, fasc. II, σελ. 133 (24-28)..

«Μὴν φοβᾶσαι τὸν ἐχθρό, ποὺ σοῦ ἐπιτίθεται, ἀλλὰ τὸν κάλπικο φίλο ποὺ σὲ ἀγκαλιάζει» (Γνωμικό) / «Ἐχθροὺς γὰρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καὶ πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο»! (Ἅγ. Θεόδωρος Στουδίτης P.G. 99, 1049 Α).

Ἔργῳ κοὐκέτι μύθῳ (Αἰσχῦλος, Προμηθεὺς Δεσμώτης) «Ποιό τὸ ὄφελος, ἀδελφοί μου, ἂν κάποιος λέει ὅτι ἔχει πίστη, καὶ δὲν ἔχει ἔργα; Μήπως ἡ πίστη μπορεῖ νὰ τὸν σώσει;» (Ἰακώβου 2: 14)

Λόγος ἔργου σκιή (Δημόκριτος) / «Πολλοὶ ἐροῦσι μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε, Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν;... Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς, ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν».(Ματθ. 7, 22-23).

Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀνάγνωση ἐρωτῶ, ἂν καὶ οἱ κοσμικοί, ἀρχαῖοι καὶ μή, ἦταν ζηλωτές, ἂν καὶ οἱ κοσμικοί, ἐθνικοὶ καὶ μή, ἦταν ἄδικοι καὶ πίεζαν ἀδίκως· ἂν ἐπιτέλους πρέπει νὰ καταλάβουμε, ὅτι γιὰ νὰ πολεμήσουμε τὴν χειρότερη αἵρεση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ προστατεύσουμε -ὁ καθένας μὲ τὶς δυνάμεις του καὶ ἀνάλογα τὸν ρόλο του- τὸ ποίμνιο Της, χρειάζεται συνέπεια καὶ συμφωνία λόγων καὶ πράξεων, τουτέστιν διακοπὴ κοινωνίας μὲ αὐτούς ποὺ κατὰ τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία ἀναδεικνύονται καὶ ἀποδεικνύονται ὡς αἱρετικοί· ἢ ἂν ἐπιτέλους πρέπει νὰ καταλάβουμε, ὅτι παίζοντας θέατρο εὶς βάρος τῆς πίστεως, ἀπὸ ἀνόμοιοι καταντοῦμε ὅμοιοί τους καί, κατὰ τὸν Κύριο, «ἐργαζόμαστε τὴν ἀνομίαν». 

Διότι «πᾶν τὸ ἀνόμοιον ἀκοινώνητον» (Αἴσωπος).

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

"Ακόμη και τα πρόβατα, όταν δουν έναν λύκο αντί για τον ποιμένα τους, θα τον υπακούσουνε; " Εμείς;;;

Πατέρας Ελευθερίου Ταρκούτσα - Επιστολή προς το Πατριαρχείο: 

"Εσείς είστε πολύ εμπλεκόμενοι στην κατασκευή ενός νέου Πύργου της Βαβέλ"

"Οι πιστοί μπερδεύονται. 

Δεν καταλαβαίνουν τι μπορούν να κάνουν χωρίς τον επίσκοπο ή τον (οικουμενιστή) ιερέα.Από συνήθεια τους δέχονται όπως είναι ή δεν ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει. 

Σε αυτή την περίπτωση, μην λέτε ότι "αναζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού".

Ακόμη και τα πρόβατα, τα ζώα τα τόσο υπάκουα, μπορούν να μας δώσουν ένα μάθημα: 

Αν δουν έναν λύκο αντί για έναν ποιμένα, θα τον υπακούσουνε; 

Όταν ο λύκος έχει στον ιματισμό προβάτων δεν θα ξυπνήσουν τα πρόβατα; 

Το πρόβατο στον ξένο δεν θα πάει, αλλά θα φύγει από αυτόν. 

" ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν." (Κατά Ιωάννη, κεφ. 10. στ. 5)

Όταν έτσι αντιδρά το πρόβατο, οι άνθρωποι, οι σοφοί;; 

Πως οφείλουν να αντιδράσουν; "

Πηγή

Δήλωση ιερέως (πιθανότατα και πάλι από Ρουμανία), 

απόδοση σε ελεύθερη μετάφραση (από google translate)

Επιμέλεια: Ο Παιδαγωγός

Για ρομαντικούς ή αφελείς αντι-Οικουμενιστές!

Τὸν πρ. Πρόεδρο τοῦ Π.Σ.Ε. τίμησε καὶ ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς!!!

Ο Αλβανίας Αναστάσιος είναι επίτιμο μέλος του Kuratorium του Pωμαιοκαθολικού IδρύματοςPro Oriente, Βιέννη (1989)[3], Πρόεδρος-Συντονιστής της Commission on World Mission and Evangelism του ΠΣE (1984-1991),μέλος της Kεντρικής Eπιτροπής του ΠΣE (1998 - 2006) και της Eπιτροπής «Πίστις και Tάξις» (2000 - 2006). Ακόμη είναι μέλος των European Council of Religious Leaders/Religions for Peace (ECRL) (2001) και Council of 100, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, Νταβός (2003), αντιπρόεδρος της Conference of European Churches (2003), Πρόεδρος τουΠαγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (2006) και Επίτιμος Πρόεδρος της «Παγκοσμίου Διασκέψεως των Θρησκειών για την Ειρήνη» (2006) (ἐδῶ). 

Με την ανώτατη διάκριση της I. Μητροπόλεως Πρεβέζης τιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας

Τό ἀπόγευμα τῆς 21ης Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε ἡ ὑποδοχή τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους Πρεβέζης, ὅπου τελέστηκε ἐπίσημη δοξολογία, παρουσία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου, καί τῶν ὁμόρων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καί Πάργας κ. Τίτου, Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεοφίλου, Ἄρτης κ. Καλλινίκου, Ἰωαννίνων κ. Μαξίμου, τοῦ Δημάρχου Πρεβέζης, τῶν Βουλευτῶν τοῦ Νομοῦ, ἐκπροσώπων τῶν τοπικῶν καί στρατιωτικῶν ἀρχῶν καί κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Στό τέλος τῆς δοξολογίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος ἀπένειμε στόνΜακαριώτατο τήν Ἀνώτατη τιμητική διάκριση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τόν Σταυρό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Στήν προσφώνησή του μεταξύ ἄλλων ἀναφέρθηκε στή σχέση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μέ τήν πόλη τῆς Πρέβεζας καθώς ἡ μητέρα του καταγόταν ἀπό αὐτήν, στό πλούσιο ποιμαντικό, ἱεραποστολικό, διδακτικό καί συγγραφικό ἔργο του προσθέτοντας ὅτι

«…. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κάνει πράξη τά ἔργα ἀγάπης χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς ἀπολαβές, χωρίς κρυμμένες συμφωνίες ἤ σκοπούς ἄνομους. Στόν κόσμο αὐτά πραγματώνονται μέ πνευματικούς ταγούς δοκιμασμένους ἱεράρχες, ὅπως σεῖς. Ἡ ποιμαντική, πνευματική, διοικητική, ἱεραποστολική δράση σας ἀλλά καί τό μειλίχιο τοῦ χαρακτήρα σας εἶναι οἱ πρόξενοι ἀγάπης καί τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν ἀνθρώπων στό πρόσωπό σας. Περισσότερο ὅμως πάντων αἰσθανόμεθα τήν ἀπλότητα, τήν ἀμεσότητα, τήν εὐγένεια, τήν παιδεία πού ἀποπνέει ἡ μορφή καί ὁ λόγος σας…».

Στήν ἀντιφώνησή του ὁ Μακαριώτατος εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο γιά τήν τιμητική διάκριση στό πρόσωπό του ὅπως καί τίς λοιπές ἀρχές τοῦ τόπου γιά τήν ἔκφραση ἀγάπης πρός αὐτόν. Στή συνέχεια ἀναφέρθηκε στήν κρίση πού πλήττει τήν πατρίδα μας, ἡ ὁποία εἶναι πρωτίστως κρίση ἀξιῶν καί πώς θά πρέπει ὅλοι ἀνεξαιρέτως νά κάνουμε τήν αὐτοκριτική μας. Σέ ἄλλο σημεῖο τῆς ὀμιλίας του ἀναφέρθηκε στίς ρίζες τῆς διαφθρᾶς πού εἶναι ἡ πλεονεξία, τό ψέμα καί ὁ ἐγωκεντρισμός, τόν ὁποῖο χαρακτήρισε ὡς ἀντίθετο τῆς εἰρήνης. Λύση γία ὁλα εἶναι ἡ μετάνοια καί ἡ ἐκτίμηση πρός τούς ἄλλους, ἐνώ τό τελικό μήνυμα γιά ὅλους εἶναι ὅτι ὑπάρχει ἐλπίδα ἀρκεί νά κάνουμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τόν Θεό.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Γέροντας Σάββας λαυριώτης κατα του Οικουμενισμού

ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ 

ΠΡΟΣ ΤΗΝ «ΙΕΡΑΝ» ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΝ ΑΘΗΝΩΝ 

ΚΑΙ ΤΑΣ «ΙΕΡΑΣ» ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ .!

«Περὶ τῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος Ἱεροπραξιῶν Κληρικῶν ἐξ’ ἑτέρου ἐκκλησιαστικοῦ κλίματος» 

«Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. Ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!» (Ματθ. ΚΓ, 23-24)

Γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆς ἐνημέρωσης-ἀφύπνισης τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ λόγῳ τῆς συμπόρευσης τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (αἱρέσεων), ἡ Δ.Ι.Σ. μὲ ἐγκύκλιον σημείωμα, συνοδικῇ ἀποφάσει, ἀπαγόρευσε κάθε ὁμιλία, ἄν ὁ ὁμιλῶν δὲν ἔχει τὴν ἄδεια ἀπὸ τὴν Ἱερά Σύνοδο αὐτῆς. Μάλιστα, γιὰ νὰ δικαιολογήσει αὐτὴν τὴν στάση της, ἐπικαλεῖται τὸν λόγο τοῦ Κυρίου «ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν περιέθηκε», δηλαδὴ πὼς ὄντως εἶναι φρουρὸς καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν πατρῷων δογμάτων καὶ παραδόσεων καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἀφήνει τὸν κάθε ἕνα νὰ παρασύρει τὸ ποίμνιο, ὅπου ὁ Κύριος τοὺς ἔχει ἐμπιστευθεῖ, ἐκτός φυσικὰ τῶν ἱεχωβάδων, τῶν γιόγκηδων, τῶν μωαμεθανῶν, τῶν παραθρησκειῶν καὶ κάθε λογῆς ἀντίχριστης σέκτας!! Ὣ τῆς ὑποκρισίας!! 

Κάθε ἐχέφρων ἀντιλαμβάνεται πὼς αὐτὴ ἡ ἐγκύκλιος ἀναφέρεται εἰς τοὺς Ἁγιορεῖτες ποὺ δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ ἔχουν διακόψει καθηκόντως τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ αὐτούς, καθότι εἶναι γνωστόν τοῖς πάσι πὼς ἕνας Ἡγούμενος ἤ Γέρων Ἁγιορειτικοῦ Μοναστηρίου διὰ νὰ ὁμιλήσῃ ἤ νὰ ἱεροπρακτήσῃ σέ οἱανδήποτε Μητρόπολη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πρέπει νὰ ἔχει ἐπίσημη πρόσκληση ἀπὸ τὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη καὶ χωρὶς τὴν ἄδεια αὐτοῦ «οὐ δύναται ποιῆσαι οὐδέν». 

Πρὸς ἐνημέρωση λοιπὸν τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ μάλιστα τῶν πλέον Οἰκουμενιστικῶν, ὅπως Ἀργολίδος, Βόλου, Ἠλείας καὶ ἄλλων πολλῶν, ἀνακοινώνουμε πὼς θὰ συνεχίσουμε τὶς ὁμιλίες μας πρὸς ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὰ ὅσα συμβαίνουν εἰς τὴν Ἐκκλησία μας καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν προδοσία τῶν Ἀρχιερέων, τῶν ἱερέων καί τῶν ἡγουμένων, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀμώμητον Πίστη μας. Ἂν νομίζουν ὅτι πρόκειται νὰ μᾶς πτοήσουν, ἢ νὰ μᾶς φοβήσουν ἀπειλὲς, ἢ καθαιρέσεις, ἢ καὶ ἀφορισμοί, ἔχουν πλανηθεῖ. Ἀφιερωθήκαμε εἰς τὸν Χριστὸ μας καὶ ὡς στρατιῶται Αὐτοῦ, καλούμαστε νὰ ἀποδείξουμε τὴν ἀγάπη μας καὶ τὴν ἀφοσίωσή μας σὲ Αὐτόν. «Ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέραν σωτηρίας». 

Μὲ τὴν χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνον δὲν πρόκειται νὰ σιωπήσουμε, ἀλλὰ τώρα ἀρχίζουμε. Θὰ μᾶς ἔχουν μπροστὰ τους συνεχῶς. Μόνον ἂν μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὴν μέση θὰ ἡσυχάσουν μὲ ἐμᾶς. Ἡ συνέχεια λοιπὸν ἔπεται. 

Μετὰ τιμῆς,

Γέρων Σάββας Λαυριώτης, 

ἄνευ ἀδείας λόγῳ ἐκκοπῆς μνημοσύνου.

http://agiooros.org

Το πάντρεμα με την αίρεση συνεχίζεται αδιαλείπτως!

Η Σύνοδος της Αγγλικανικής «Εκκλησίας» για την Ανατολική Ευρώπη στην ΟΑΚ

Την Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 2017 άνοιξε τις εργασίες της η Σύνοδος της Αγγλικανικής «Εκκλησίας» –ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τις εκκλησιαστικές κοινότητες και τα κοινωνικά δρώμενα της Ευρώπης– στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ). Υπεύθυνοι της Συνόδου είναι ο Επίσκοπος Robert Innes και ο Αρχιδιάκονος Colin Williams. Συμμετέχουν εκπρόσωποι από διαφορετικές ευρωπαϊκές Χώρες και πόλεις.

Κατά την έναρξη των εργασιών ο Γενικός Διευθυντής της ΟΑΚ, Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς, καλωσόρισε τους συμμετέχοντες, ως το «μικρό κομμάτι του μεγάλου μωσαϊκού της Αγγλικανικής «Εκκλησίας», όπως υπογράμμισε χαρακτηριστικά, αναπτύσσοντας σημαντικές πτυχές των νέων ποιμαντικών προβλημάτων τα οποία δημιουργούν φόβο, κοινωνική διάσπαση και συντηρητισμό. «Πώς μπορούμε ν’ αντιδράσουμε σε όλο αυτό το κλίμα τρομοκρατίας που υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη;» αναρωτήθηκε ο ίδιος ο ομιλητής. Η απάντηση βρίσκεται στην ακαταπόνητη εργασία για σεβασμό προς το διαφορετικό, στο κοινό πνεύμα συνεργασίας και αλληλεγγύης, ώστε να μπορέσουμε να «χτίσουμε τις απαραίτητες γέφυρες» για έναν ειρηνικό κόσμο.

Ακολούθησε σύντομη παρουσίαση του έργου και της προσφοράς της ΟΑΚ, μέσω οπτικοακουστικού υλικού, από την Επιστημονική Συνεργάτιδα του Ιδρύματος κ. Εμμανουέλα Λαρεντζάκη και αμέσως μετά έγινε η προβολή του ντοκιμαντέρ «Χτίζοντας ένα πράσινο μέλλον: Ο Πράσινος Πατριάρχης», το οποίο παρουσιάζει την περιβαλλοντική δράση και τις ευαισθησίες του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄, για το συνεχώς αυξανόμενο οικολογικό πρόβλημα.

Τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν ομιλίες με θέματα όπως: «Δημιουργώντας την αυριανή κοινότητα του μέλλοντος» (Επίσκοπος Robert), «Διασφαλίζοντας την κατάρτιση –δημιουργώντας ένα ασφαλές μέλλον μέσα στις Εκκλησίες μας» (Olga Bradshaw), «Δημιουργία νομικής βάσης για το μέλλον» (Malcolm και Olga Bradshaw), «Εκπαίδευση των λαϊκών στελεχών της Μητρόπολης για το μέλλον» (Δρ Clare Amos) κ.ά.

Παράλληλα, οι συμμετέχοντες της Συνόδου θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μάθημα Αγιογραφίας από την Υπεύθυνη του Εργαστηρίου Αγιογραφίας της ΟΑΚ, κ. Κωνσταντίνα Στεφανάκη, θα έχουν ενδιαφέρουσες συζητήσεις με το επιστημονικό προσωπικό του Ιδρύματος, αλλά και θα επισκεφθούν εκκλησιαστικά και άλλα μνημεία της περιοχής.

Η παρούσα Σύνοδος θα ολοκληρώσει τις εργασίες της την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017.

Ἐκ τῆς O.A.K.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΑΣΙ!

Μετά το ''Οικουμενικό νερό'' των Οικουμενιστών που παρουσιάστηκε στις 24 Απριλίου 2017 στην έδρα του Π.Σ.Ε. στην Γενεύη, τώρα προσφέρεται στην Μπολόνια, με την άφιξη του Οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίου και εκλεκτός οίνος ποικιλιών Merlot και Καμπερνέ σοβινιόν με το όνομα ''Βαρθολομαίος!'' Η ιδέα της παραγωγής και εμφιάλωσης αυτού του πρωτότυπου, εκλεκτού και ερυθρόπυκνου κρασιού ανήκει στον παπικό ''ιερέα'' Stefano Ottani ΕΔΩ! της ''ενορίας των αγίων Βαρθολομαίου και Γκαετάνο'' στην ομώνυμη πόλη της Ιταλίας. Το γεγονός αυτό αποτελεί είδηση; Βεβαίως. Δείχνει οφθαλμοφάνερα τα κοσμικογενή και ποταπά ελατήρια αυτής της οικουμενιστικής, Χριστοαναιρετικής φατρίας, που εκτός του ότι ''αποκαθήλωσαν'' τον Χριστό από τον θρόνο του, τον μετέτρεψαν σε ένα μειγματογενές, θεολογίστικο ''αμάγαλμα'', με πεφυσιωμένες, υπερφίαλες και αλαζονικές θεωρίες. Δείχνει ακόμα την αειφανή αιρετικοφροσύνη των λατίνων και την εδραιωμένη αυτή προτεσταντική νοοτροπία τους να προσφέρουν δώρα κοσμικά προκειμένου να υποδεχθούν έναν εφάμιλλο κοσμικό ηγέτη ωσάν τον ποντίφηκά τους. Είναι οι ίδιοι διαχρονικοί και απαράλαχτοι δεσμώτες στο άρμα των αιρέσεων, για τους οποίους ο ίδιος ο Χριστός μας μίλησε: ''πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται. (Ματθ. 15,13). Και ''ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται. (Ματθ. 15,14). Η ανακοίνωση της εμφιάλωσης και της προσφοράς του κρασιού ''Βαρθολομαίος'' από τον ρωμαιοκαθολικό ''ιερέα'' είναι το ακόλουθο σε μετάφραση ημετέρα: ''Το νέο (εκκλησιαστικό) έτος της ενορίας μας που πρόκειται να ξεκινήσει σε λίγο είναι πολύ πλούσιο σε γεγονότα, που ανοίγουν καινούριες προοπτικές ελπίδας. Σε περισσότερο από δύο εβδομάδες θα παρευρεθούν στην Μπολόνια, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος. Είναι οι δύο μεγάλες αναφορές στην Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία και οι δύο ακούραστοι υποστηρικτές της ενότητας και της ειρήνης. Ο Βαρθολομαίος είναι Αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινούπολης, που ονομάζεται "Νέα Ρώμη," επειδή ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Δύσης. Υπάρχουν τα πρώτα οικουμενικά συμβούλια, μια έκφραση κοινής πίστης της ενοποιημένης Εκκλησίας. Σύμφωνα με την παράδοση, η Κωνσταντινούπολη είχε ευαγγελιστεί από τον Απόστολο Αντρέα, αδερφό του Σίμωνα Πέτρου. Ο Φραγκίσκος είναι ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, Επίσκοπος της Ρώμης, ο οποίος προεδρεύει με φιλανθρωπία όλες τις Εκκλησίες. Οι δύο Εκκλησίες, ευαγγελισμένες από τους δύο αποστολικούς αδελφούς είναι επίσης αδελφές. Για να εκφράσουμε τη χαρά αυτών των συναντήσεων έχουμε ετοιμάσει ένα ειδικό κρασί, το οποίο βλέπετε εδώ. Ο Βαρθολομαίος και ο Φραγκίσκος μας υπενθυμίζουν, ότι οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι είναι όλοι Χριστιανοί, πιστοί στον έναν Θεό Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, που καλούνται να διακηρύξουν το ίδιο Ευαγγέλιο, ως υπέρβαση αυτής της νέας ανθρωπότητας''. Don Stefano Ottani Η ιδέα της εμφιάλωσης και προσφοράς του προσφερομένου αυτού οίνου προέκυψε από το εμφιαλωμένο ''οικουμενικό νερό'' ΕΔΩ! μια τόσο... προχωρημένη, καινοφανή και ''εκπληκτική'' πατέντα, που εντέλει απέκτησε και δεινούς καθόλα μιμητές. Και αυτό είναι πάντα το προφίλ των αιρετικών από καταβολής κόσμου, για τους οποίους ο Άγιος Ιγνάντιος ο Θεοφόρος, ο μεγάλος αυτός αποστολικός διδάσκαλος και ιερομάρτυρας έλεγε: ''Πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα, καν τε αξιόπιστος ή, καν νηστεύει, καν παρθενεύει, καν σημεία ποιεί, καν προφητεύει, λύκος σοι φαινέσθω εν προβάτω δορά, προβάτων φθορά κατεργαζόμενος''. Και ο Χριστός μας για να συμπληρώσει: ''Υποκριταί! καλώς προεφήτευσε περί υμών Ησαίας λέγων: μάτην δε σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων''. Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

http://353agios.blogspot.gr/2017/09/blog-post_8.html

Κατατέθηκε το νομοσχέδιο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου! Θά αντιδράσει κανείς; η εκκλησία ακούει;;;

Σχόλιο: Πρόκειται γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀντιχριστα νομοσχέδια τῆς μεταπολίτευσης! Πέραν ὅτι βάλλει κατὰ τῆς πίστης μας προσκρούει καὶ στὴν ἴδια τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία ἀλλὰ καὶ τὴν λογική! Θὰ ἀντιδράσει ἄραγε κανεὶς φορέας ἢ πάλι θὰ προτιμήσουμε τὴν ἔνοχη σιωπή;

«Νομικὴ ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου-Ἐθνικὸς Μηχανισμὸς Ἐκπόνησης, Παρακολούθησης καὶ Ἀξιολόγησης τῶν Σχεδίων Δράσης γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ» εἶναι ὁ τίτλος τοῦ

νομοσχεδίου τοῦ ὑπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καὶ Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καὶ τῶν συναρμόδιων ὑπουργείων ποὺ κατατέθηκε στὴ Βουλή.

Μὲ τὸ νομοσχέδιο εἰσάγονται ρυθμίσεις γιὰ τὴ νομικὴ ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου καὶ ὁρίζεται, εἰδικότερα, ὅτι τὸ πρόσωπο ἔχει δικαίωμα: α) Στὴν ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου ὡς στοιχείου τῆς προσωπικότητάς του, β) στὸν σεβασμὸ τῆς προσωπικότητάς του μὲ βάση τὰ χαρακτηριστικά τοῦ φύλου του.

Ἐπίσης, προβλέπεται ὅτι ταυτότητα φύλου νοεῖται ὁ ἐσωτερικὸς καὶ προσωπικὸς τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο τὸ ἴδιο το πρόσωπο βιώνει τὸ φύλο του, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ φύλο ποὺ καταχωρήθηκε κατὰ τὴ γέννησή του μὲ βάση τὰ....βιολογικὰ χαρακτηριστικά του, περιλαμβάνει, δέ, τὴν προσωπικὴ αἴσθηση τοῦ σώματος, καθὼς καὶ τὴν κοινωνικὴ καὶ ἐξωτερικὴ ἔκφραση τοῦ φύλου, τὰ ὁποῖα ἀντιστοιχοῦν στὴ βούληση τοῦ προσώπου.

Ἀκόμη, ὁρίζεται ὅτι σὲ περίπτωση ἀσυμφωνίας μεταξὺ ταυτότητας φύλου καὶ καταχωρημένου φύλου, τὸ πρόσωπο μπορεῖ νὰ ζητήσει τὴ διόρθωση τοῦ καταχωρημένου φύλου του, ὥστε αὐτὸ νὰ ἀντιστοιχεῖ στὴ βούληση, τὴν προσωπικὴ αἴσθηση τοῦ σώματος καὶ τὴν ἐξωτερική του εἰκόνα.

Ἐξάλλου, καθορίζονται οἱ προϋποθέσεις καὶ ἡ διαδικασία γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ καταχωρισμένου φύλου, ἡ ὁποία γίνεται μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 782 τοῦ Κ. Πολ. Δ. καὶ δὲν ἀπαιτεῖται ὁποιαδήποτε προηγούμενη ἰατρικὴ ἀγωγὴ ἢ ἐπέμβαση. Κατά τὴν καταχώρηση τῆς δικαστικῆς ἀπόφασης στὸ ληξιαρχεῖο διασφαλίζεται ἡ μυστικότητα τῆς μεταβολῆς καὶ τῆς ἀρχικῆς ληξιαρχικῆς πράξης γέννησης ἔναντι ὅλων. Επιτρέπεται, δέ, μόνο μία φορὰ ἡ ἀλλαγὴ τῆς νέας ληξιαρχικῆς πράξης.

Ρητῶς προβλέπεται ὅτι οἱ ἀριθμοὶ φορολογικοῦ μητρώου καὶ μητρώου κοινωνικῆς ἀσφάλισης διατηροῦνται.

Μὲ τὸ σχέδιο νόμου ἐπιδιώκεται ἡ θέσπιση, γιὰ πρώτη φορά, ἑνὸς συγκεκριμένου εἰδικοῦ νομοθετήματος μὲ τὸ ὁποῖο καθιερώνεται μία κατὰ τὸ δυνατὸ ἁπλὴ διαδικασία γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ καταχωρημένου φύλου τῶν διεμφυλικῶν προσώπων (τρανσέξουαλ, τράνς), ἀναφέρει ἡ αἰτιολογικὴ ἔκθεση. Επίσης, ὑπογραμμίζει ὅτι στὸ νομοσχέδιο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις γιὰ τὸν Ἐθνικὸ Μηχανισμὸ Ἐκπόνησης Παρακολούθησης καὶ Ἀξιολόγησης τῶν Σχεδίων Δράσης γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ. Και προβλέπεται, εἰδικότερα, ὅτι συνιστᾶται συλλογικὸ ὄργανο μὲ τὴν ὀνομασία «Ἐθνικὸς Μηχανισμὸς Ἐκπόνησης Παρακολούθησης καὶ Ἀξιολόγησης τῶν Σχεδίων Δράσης γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ» ποὺ ὑπάγεται στὴ Γενικὴ Γραμματεία Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://scripta---manent.blogspot.gr

Οι κάθε είδους αιρετικοί αλωνίζουν στις πόλεις ανενόχλητοι, με τις ευλογίες των «Ιεραρχων»

Τελικά δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τίποτε. ΕΧΟΥΜΕ Ιεράρχες!!! 

Που "προστατεύουν" (!!!) το ποίμνιο...

Οι κάθε είδους αιρετικοί αλωνίζουν στις πόλεις ανενόχλητοι, 

Ιεράρχες (πχ Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος) δίνουν την άδεια σε προτεστάντες να διανέμουν Καινές Διαθήκες της προτεσταντικής Βιβλικής Εταιρίας (δείτε εδώ), 

ο μητροπολίτης Βόλου Ιγάντιος, ΣΤΕΛΕΧΟΣ της Βιβλικής Εταιρίας (δείτε εδώ και εδώ)

η Θεσσαλονίκη ΓΕΜΙΣΕ μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλα τα κεντρικά σημεία (Αριστοτέλους, Εγνατία, ακόμη και σε κάθε συνοικία) και οι "ποιμένες" μας, με τις μήτρες και τις ποιμαντορικούς ράβδους,ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ τον εχθρό: Είναι οι ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ που διάκοψαν την μνημόνευση τους!

και οι αιρετικοί, οι παπικοί, συμπροσεύχονται ανενόχλητοι μέσα στους ναούς με τους δεσποτάδες μας ...

Οι φωτογραφίες λήφθηκαν την περασμένη Δευτέρα, 11/9/2017, έξω από την ΔΕΘ.

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Η Προφητεία Αγίου Ανατολίου της Όπτινα ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΤΑΙ: Οι αγιορείτες προδίδουν την πίστη για να σώσουν "τα ντουβάρια" από τα μοναστήρια τους

Μοναστήρια και αγιορείτες, ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ την Ορθόδοξη πίστη, για να "σώσουν" τα μοναστήρια τους (τα ντουβάρια).

Γι αυτό όχι μόνον δεν αρθρώνουν λέξη για την (ψευδο)Σύνοδο της Κρήτης και όσα οικουμενιστικά αίσχη συμβαίνουν, αλλά αντιθέτως, ΔΙΩΚΟΥΝ όσους αντιστέκονται στην επιβολή της αίρεσης του Οικουμενισμού.

προφητεία του Αγίου Ανατολίου της Όπτινα:

"Ὅμως ἀλλοίμονον στοὺς μοναχοὺς σ᾽ αὐτὲς τὶς ἡμέρες 

ποὺ θὰ εἶναι δεμένοι μὲ ὑπάρχοντα καὶ πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς «εἰρήνης» θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ὑποταχθοῦν εἰς τοὺς αἱρετικούς. 

Αὐτοὶ θὰ ἀποκοιμίζουν τὴν συνείδησή τους μὲ τὸ νὰ λένε «ἐμεῖς συντηροῦμε καὶ σώζομε τὸ μοναστήρι, καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς συγχωρήση». 

Οἱ ταλαίπωροι καὶ τυφλοὶ δὲν ἀντιλαμβάνονονται ὅτι διὰ μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θὰ εἰσέρχονται στὸ μοναστήρι, τὸ ὁποῖον δὲν θὰ εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλὰ γυμνοὶ τοῖχοι ἀπὸ ὅπου ἡ χάρις θὰ ἀποχωρεῖ."

Δημοσίευμα (27/7/2017):

Τροπολογία για απαλλαγή ακινήτων εκτός Αγίου Όρους από ΕΝΦΙΑ

Κατατέθηκε από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ των ΑΝΕΛ και της Ενωσης Κεντρώων

"Μέσα στον ορυμαγδό των τροπολογιών –υπουργικών και βουλευτικών- που κατατίθενται στα νομοσχέδια της κυβέρνησης κατατέθηκε και μια τροπολογία που αφορά τα προς εκμετάλλευση ακίνητα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους που βρίσκονται εκτός των ορίων του. 

Σύμφωνα με την ρύθμιση που προτείνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρολιάκος, των ΑΝΕΛ Γ. Λαζαρίδης και της Ένωσης Κεντρώων Ι. Σαρίδης τα ακίνητα αυτά απαλλάσσονται από παλαιότερες εκκρεμότητες όσον αφορά τον παλαιότερο Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και του Ενιαίου Τέλος Ακινήτων. 

Σημειώνεται ότι για την κατηγορία αυτή των ακινήτων έχει υπάρξει απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ."

Πηγή: Το Βήμα

Δεν τους απαλλάσουν λοιπόν μόνον από τις μελλοντικές τους υποχρεώσεις αλλά καλύπτουν καιτις παλιότερες εκκρεμότητες τους! (όπως πληροφορούμαστε τόσα χρόνια ΔΕΝ κατέβαλαν ΕΝΦΙΑ για τα μοναστηριακά ακίνητα : πολυκατοικίες, γραφεία, πάρκινγκ πχ parking Assos Odeon στο κέντρο της Θεσσαλονίκης). Το θέμα το παζάρευαν οι αγιορείτες και με την ΝΔ όταν ήταν κυβέρνηση/συνκυβέρνηση.

Δείτε άλλο δημοσίευμα (Πρώτο Θέμα):

δημοσίευμα Πρώτου Θέματος, εδώ

Δείτε τώρα την ετικέτα μας "Διώξεις αγιορειτών", (64 αναρτήσεις με ένα σωρό περιστατικά διώξεων στο Άγιο Όρος, μέσα σε μόλις 1 χρόνο)

και έχετε την επαλήθευση της προφητείας.

Μέσα σε μόλις ένα χρόνο (από την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης) ΔΕΚΑΔΕΣ αγιορείτες εκδιώχθησαν από τα κελιά τους, τους κατάσχεσαν τις καλύβες και τα οχήματα τους και τους εκβιάζουν να φύγουν από το Άγιο Όρος (ειδικά όσους δεν έχουν Ελληνική υπηκοότητα αλλιώς θα απελαθούν!).

Ολόκληρη η προφητεία του Αγίου Ανατολίου της Όπτινα:

https://youtu.be/Zs9tD-KlmnI

«…Ἀπὸ αὐτὸ θὰ ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καὶ θὰ πλανήσουν πολλοὺς ἀνθρώπους. 

Ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θὰ ἐνεργεῖ μὲ πονηρία, μὲ σκοπὸ νὰ ἑλκύση ἐντὸς τῆς αἱρέσεως ἐὰν ἦτο δυνατὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.

Δὲν θὰ ἀρχίσει κατ᾽ εὐθείαν νὰ ἀπορρίπτη τὰ δόγματα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀρετὴ τῆς Θεοτόκου, ἀλλὰ θὰ ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νὰ διαστρέφη τὶς διδασκαλίες καὶ τοὺς θεσμοὺς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ πραγματικὸ νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Ὀλίγοι θὰ ἀντιληφθοῦν αὐτὲς τὶς πανουργίες τοῦἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν. Οἱ αἱρετικοὶ θὰ πάρουν τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ θὰ τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δὲ πιστοὶ θὰ καταφρονῶνται.

Ὁ Κύριος εἶπεν: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτοὺς»’ καὶ ἔτσι ἀπὸ τοὺς καρπο´θυς των, ὅπως ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν ἀγωνίσου νὰ διακρίνης αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἀληθινοὺς ποιμένας. Αὐτοὶ εἶναι πνευματικοὶ ληστές, λεηλατοῦντες τὸ πνευματικὸν ποίμνιον καὶ θὰ εἰσχωροῦν εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων (τὴν Ἐκκλησίαν) ἀναβαίνοντες ἀλλαχόθεν (καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν πύλην), ὅπως ἀκριβῶς προεῖπεν ὁ Κύριος. Θὰ εἰσχωροῦν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν καὶ καταπατοῦντες τοὺς θείους θεσμούς. Ὁ Κύριος τοὺς ἀποκαλεῖ κλέπτας (Ἰω. ι’, 1). Πράγματι, τὸ πρῶτο ἔργο ποὺ θὰ κάνουν θὰ εἶναι ὁ διωγμὸς τῶν ἀληθινῶν ποιμένων, ἡ φυλάκισις καὶ ἡ ἐξορία τους, διότι χωρὶς αὐτὸ θὰ εἶναι ἀδύνατον σ’ αὐτοὺς νὰ λεηλατήσουν τὰ πρόβατα.

Γι᾽ αὐτὸ παιδί μου, ὅταν ἴδης τὴν παραβίασιν τῆς πατερικῆς παραδόσεως καὶ τῆς Θείας Τάξεως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τῆς Τάξεως ποὺ ἐγκαθιδρύθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, γνώριζε ὅτι οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν ἤδη ἐμφανισθεῖ, ἂν καὶ πρὸς τὸ παρὸν μπορεῖ νὰ ἀποκρύπτουν τὴν ἀσέβειά τους.Ἀκόμη θὰ διαστρέφουν τὴν Ἁγίαν Πίστιν (Ὀρθοδοξίαν) ἀνεπαισθήτως μὲ σκοπὸ νὰ ἐπιτύχουν, καλύτερα νὰ παραπλανήσουν καὶ δελεάσουν τοὺς ἀπείρους στὰ δίκτυά τους. Ὁ διωγμὸς δὲν θὰ στρέφεται μόνον ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἀλλὰ ἐναντίον ὅλων τῶν ὑπηρετῶν τοῦ Θεοῦ, διότι ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ κυβερνῶνται ἀπὸ τὴν αἵρεσιν δὲν θὰ ἀνέχονται τὴν εὐσέβειαν. Νὰ ἀναγνωρίζης αὐτοὺς τοὺς λύκους μὲἔνδυμα προβάτων, ἀπὸ τὶς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καὶ τὴν ἀγάπη τους γιὰ τὴν ἐξουσία. Θὰ εἶναι συκοφάντες, προδότες, ἐνσπείροντες πανταχοῦ ἔχθραν καὶ κακίαν. Οἱ ἀληθινοὶ ὑπηρέται τοῦ Θεοῦ εἶναι ταπεινοί, ἀγαποῦν τὸν πλησίον καὶ εἶναι ὑπήκοοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.

Οἱ Μονάζοντες θὰ καταπιέζονται μεγάλως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὁ μοναχικὸς βίος θὰ περιφρονεῖται. Τὰ Μοναστήρια θὰ λιγοστεύσουν, ὁ ἀριθμὸς τῶν μοναχῶν θὰ μειωθεῖ καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ μένουν θὰ ὑποφέρουν ποικίλους ἐκβιασμούς. Αὐτοὶ οἱ ἐχθροὶ τοῦ μοναχικοῦ βίου τέλος πάντων ἔχοντες ἐμφάνισιν μόνον εὐσεβείας, θὰ προσπαθοῦν νὰ ἑλκύουν τοὺς μοναχοὺς μὲ τὸ μέρος τῶν, ὑποσχόμενοι σ’ αὐτοὺς προστασία καὶ γήινα ἀγαθά, κακοποιοῦντες τοὺς ἀντιτιθεμένους σ’ αὐτοὺς μὲ διώξεις. Αὐτὲς οἱ κακοποιήσεις θὰ προξενοῦν μεγάλη ἀπόγνωση στοὺς ὀλιγοψύχους, ἀλλὰ ἐσὺ παιδί μου νὰ χαίρεσαι, διότι ἔχεις ζήσει μέχρι τοῦτον τὸν καιρόν, ἐπειδὴ σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου (Ματθ. ι´ 32), πιστοὶ τότε, ποὺ δὲν ἔχουν δείξει τίποτα ἄλλες ἀρετές, θὰ λάβουν στεφάνους μόνον καὶ μόνον ἐπειδὴ ἐστάθησαν στερεοὶ εἰς τὴν πίστιν. Νὰ φοβῆσαι τὸν Κύριον, παιδί μου. Νὰ φοβῆσαι μήπως ἀπολέσης τὸν στέφανον ποὺ ἑτοιμάσθηκε γιὰ σένα. Νὰ φοβῆσαι μὴν ἀποβληθῆς παρὰ τοῦ Κυρίου εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον καὶ τὴν αἰώνιον κόλασιν. Στέκε ἀνδρείως εἰς τὴν πίστιν καὶ ἐὰν εἶναι ἀναγκαῖον ὑπόμενε διωγμοὺς καὶ ἄλλες θλίψεις, διότι ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζί σου καὶ οἱ ἅγιοι Μάρτυρες καὶ Ὁμολογηταὶ θὰ βλέπουν μὲ χαρὰ τοὺς ἀγῶνας σου.

Ὅμως ἀλλοίμονον στοὺς μοναχοὺς σ᾽ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ποὺ θὰ εἶναι δεμένοι μὲ ὑπάρχοντα καὶ πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς «εἰρήνης» θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ὑποταχθοῦν εἰς τοὺς αἱρετικούς. Αὐτοὶ θὰ ἀποκοιμίζουν τὴν συνείδησή τους μὲ τὸ νὰ λένε «ἐμεῖς συντηροῦμε καὶ σώζομε τὸ μοναστήρι, καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς συγχωρήση». Οἱ ταλαίπωροι καὶ τυφλοὶ δὲν ἀντιλαμβάνονονται ὅτι διὰ μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θὰ εἰσέρχονται στὸ μοναστήρι, τὸ ὁποῖον δὲν θὰ εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλὰ γυμνοὶ τοῖχοι ἀπὸ ὅπου ἡ χάρις θὰ ἀποχωρεῖ.

Ὁ Θεὸς ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ποτὲ δὲν θὰ ἐγκαταλείψη τοὺς ὑπηρέτας του. Ἀληθινοὶ Χριστιανοὶ θὰ εὑρίσκονται ἕως τέλους τοῦ αἰῶνος τούτου, μόνον ποὺ θὰ προτιμοῦν νὰ ζοῦν σὲ ἀπομακρυσμένους καὶ ἐρημικοὺς τόπους. Νὰ μὴν φοβῆσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ φοβῆσαι τὴν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς γυμνώνη ἀπὸ τὴν θεία χάρη καὶ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Χριστόν. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τὴν ἐντολὴ νὰ θεωροῦμε τοὺς αἱρετικοὺς σὰν Χριστοκαπήλους καὶ εἰδωλολάτρας. Καὶ ἔτσι παιδί μου ἐνδυναμοῦ μὲ τὴν χάριν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βιάσου νὰ ὁμολογήσεις ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ νὰ ὑπομένεις θλίψεις σὰν καλὸς στρατιώτης τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ (Β Τιμ. β´ 1-3), ὁ ὁποῖος εἶπε «γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. β´ 10). Εἰς Αὐτὸν σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι ἂς εἶναι Δόξα, Τιμὴ καὶ Κράτος εἰς αἰῶνα αἰώνων. Ἀμήν.

http://opaidagogos.blogspot.gr/

Χριστιανοί γονείς ζητούν απαλλαγή των παιδιών τους από τα νέα Θρησκευτικά – «Δεν θα διδαχθούμε Κοράνι και Ιουδαϊσμό»

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΤΕΡΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Απόλυτη σύγχυση μετά τα πειράματα της διοικούσης Εκκλησίας και του υπουργείου Παιδείας με το πολύπαθο μάθημα των Θρησκευτικών.

Δεν μας έφταναν οι συνήθεις-ύποπτοι αυτοαποκαλούμενοι άθεοι, οι οποίοι κάθε τέτοια περίοδο πραγματοποιούν εκστρατεία ενημέρωσης για το πως μπορεί ένας γονέας να πάρει απαλλαγή για το παιδί του από το μάθημα των Θρησκευτικών τώρα φτάσαμε στο σημείο να ζητούν απαλλαγή και Χριστιανοί γονείς!

Μπορεί οι υπεύθυνοι της Επιτροπής της Ελλαδικής Εκκλησίας να υποστηρίζουν πως η «Εκκλησία συναποφασίζει για τα Θρησκευτικά»-άσχετα αν το υπουργείο επισήμως τους διαψεύδει- θεωρώντας πως το μάθημα ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του πιστού λαού αλλά και παράλληλα της εποχής, ωστόσο γονείς στην Μυτιλήνη ζητούν με έγγραφο τους την απαλλαγή των παιδιών τους από την διδασκαλία συγκεκριμένων κεφαλαίων από το μάθημα που υπενθυμίζεται φέτος θα έχει την μορφή φακέλων μαθητή.

Συγκεκριμένα, λοιπόν, γονέας σε Δημοτικό Σχολείο της Μυτιλήνης ζητάει να μην διδαχθεί το παιδί του ό,τι έχει να κάνει με το Κοράνι και τον Ιουδαϊσμό φέτος γιατί όπως λέει τα συγκεκριμένα 5 κεφάλαια «δεν συνάδουν με τα πιστεύω και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της οικογένειας»

πηγή

το είδαμε εδώ

Σχόλιο : 

Συγχαρητήρια στον γονέα που πήρε την παραπάνω πρωτοβουλία.

Αντί οι υπόλοιποι να μυξοκλέγονται, αντί να γράφουν σχόλια σε ημετέρους, ας την μιμηθούν.

Πλέον δεν ξέρουμε τι νόημα έχει ένας πιστός ορθόδοξος μαθητής να μην ζητάει απαλλαγή από το οικουμενιστικό μάθημα των Θρησκευτικών.

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Γονείς ενωθείτε και καταστρέψτε το κακό…..

Με αφορμή τα θέματα (μεταξύ και άλλων, όπως η θεματική εβδομάδα και τα μαθήματα σεξουαλικού προσανατολισμού) που έχουν συμπεριλάβει από το Υπουργείο Παιδείας, και ειδικότερα στα Θρησκευτικά του Δημοτικού Σχολείου, και συγκεκριμένα από την Γ’ Τάξη, που σκοπός τους ήταν να μετατρέψουν το μάθημα των Θρησκευτικών από Γνωσιακό σε Κατηχητικό, ώστε να δημιουργήσουν ερωτηματικά στα παιδιά μας για τις άλλες θρησκείες, και να τα προσηλυτίσουν αργότερα χωρίς κόπο,,, θέλω να αναφέρω τα παρακάτω..

Επειδή και γω είμαι γονέας, με το παιδί μου στην Γ’ Τάξη Δημοτικού, και επειδή θα λάβω όλα τα απαραίτητα μέτρα που χρειάζονται για να αποφύγω αυτές τις ύπουλες και υποχθόνιες κινήσεις του Υπουργείου Παιδείας, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι βάση απόφασης του Υπουργείου, η Τρίτη κατά σειρά που είναι σε ισχύ από το 2008, τα Ορθόδοξα παιδιά δεν δικαιούνται απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ τα αλλόθρησκα παιδιά δικαιούνται εφόσον το επιθυμούν.

Με άλλα λόγια, όποιο αλλόθρησκο παιδί ενοχλείται από το μάθημα των Θρησκευτικών, μπορεί με αίτηση γονέα να απαλλαγεί από αυτό, ενώ τα Ορθόδοξα παιδιά,,, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα,,,,, και ιδίως τώρα που έχουν συμπεριλάβει και μαθήματα άλλων Θρησκειών.

Η ευθύνη δεν ανήκει αποκλειστικά στην παρούσα Κυβέρνηση,,, αλλά στην Κυβέρνηση του 2008, με τον τότε (;) Υπουργό Παιδείας…!!!!!

Δηλαδή όλες οι Κυβερνήσεις με λίγα λόγια φέρουν μεγάλη ευθύνη για όσα συμβαίνουν….

Παρόλα αυτά,,, υπάρχει απόφαση του ΟΑΣΕ που στηρίζει ότι και τα Ορθόδοξα Παιδιά μπορούν να απέχουν από το μάθημα των Θρησκευτικών όταν αυτό έχει χαρακτήρα προσηλυτισμού,,, όπως αυτό στα παιδιά μας…!!!!!

Την περασμένη χρονιά, οι γονείς είχαν προθεσμία 10 ημερολογιακών ημερών για την αίτηση απαλλαγής,, που αυτό κατά πάσα πιθανότητα ισχύει και φέτος…..

Για περισσότερες πληροφορίες και βοήθεια, από τον ΠΛΕΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑΕΙ,,,, σας παραπέμπω στον κύριο ΚΥΡΙΑΚΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟ…..

Ο κύριος Κυριαζόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου, Τμήμα Νομικής, Α.Π.Θ. ο οποίος είναι και ιδιοκτήτης του Πνευματικού Κατηχητικού “Θεογνωσία” και μέσα από την ιστοσελίδα του υπάρχει προ – συμπληρωμένη αίτηση απαλλαγής από τα Θρησκευτικά, όπου μπορείτε να κατεβάσετε και να εκτυπώσετε, καθώς και να συμπεριλάβετε στην αίτηση και την νομική επιχειρηματολογία που έχει, που αποτελείτε από 21 σελίδες…

Έχει μεγάλη σημασία να διαβάσετε την Νομική Επιχειρηματολογία του, και για όσους δεν μπορούν να διαβάσουν τόσες σελίδες,,, ας ξεκινήσουν από την σελίδα 15…. Αν και όλες είναι απαραίτητες να τις διαβάσετε…

· Εδώ η σελίδα του Θεογνωσία http://www.theognosia.gr/el/

· Εδώ η σελίδα για να κατεβάσετε την αίτηση απαλλαγής Θρησκευτικών, καθώς και την Νομική επιχειρηματολογία που πρέπει να συνοδεύει την αίτηση απαλλαγής >>>>>>

· Για περισσότερες πληροφορίες, και κατόπιν άδειας του ιδίου, σας γράφω το email του Καθηγητή – Δικηγόρου, κύριου Κυριαζόπουλου Κυριάκου kk.law.office@gmail.com

Να σημειωθεί, πως ο Κύριος Κυριαζόπουλος Κυριάκος, μπορεί να παρευρεθεί σε δημόσιες ομιλίες σε πόλεις της χώρας, για να παρουσιάσει αναλυτικά και εκτενέστατα τα σοβαρά αυτά θέματα.

“Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το’ χει αντιληφθεί... Αντισθένης”

Με εκτίμηση

Βαφειάδης Αναστάσιος

vafkanast@gmail.com

http://agonasax.blogspot.gr

Το μέγα ψέμα των νέων θρησκευτικών

Παύλος Τρακάδας

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα παιδιά θα μάθουν να είναι ανεκτικά απέναντι εις άτομα άλλων θρησκειών, αν διδαχθούν εις το σχολείον τις άλλες θρησκείες. Παράλληλα κατηγορούν θεολόγους, ανθρώπους που έχουν διδαχθή άλλες θρησκείες, ως φονταμενταλιστές και μισαλλοδόξους. Ως είναι αυτονόητον δεν μπορούν να ισχύουν εκ παραλλήλου και τα δύο. Προφανώς η εννοούν ότι θα προσφέρουν μεροληπτικήν γνώσιν εις τα παιδιά, η οποία θα στοχεύη να πείση τα παιδιά παρουσιάζοντας μόνον τα «καλά» των άλλων θρησκειών ή η γνώσις από μόνην της δεν αρκεί δια να καλλιεργήση την ανεκτικότητα.

Πράγματι το μεγαλύτερον ψέμα, που έχει λεχθή εις το ζήτημα των θρησκευτικών, είναι ότι η γνώσις των άλλων θρησκειών καλλιεργεί την ανεκτικότητα. Εις την πραγματικότητα την ανεκτικότητα την καλλιεργεί μόνον η αληθής μύησις εις την Ορθοδοξίαν. Αν ο Χριστιανισμός είναι η «θρησκεία της αγάπης» και η Ορθοδοξία ο μόνος απαραχάρακτος Χριστιανισμός, τότε αν διδαχθούν σωστά τα παιδιά την Ορθοδοξίαν, θα μάθουν να αγαπούν όλους και να είναι ανεκτικά. Εις κάθε άλλην περίπτωσιν ή δεν επιτυγχάνεται η ανεκτικότης ή οφείλεται εις την καλλιέργειαν ότι «όλοι το ίδιο είμαστε». Δεν είναι δυνατόν οι ίδιοι οι εμπνευστές των

νέων θρησκευτικών να διατρανώνουν ως αρχήν και τέλος της Ορθοδοξίας την αγάπην, αλλά να επιμένουν παραλλήλως ότι δεν θα είναι η μύησις εις την Ορθοδοξίαν αυτή που θα διαποτίση τα παιδιά με την αγάπην, αλλά η γνώσις των άλλων θρησκειών! Εγκυκλοπαιδικές γνώσεις λαμβάνουν τα παιδιά από όλα τα μέσα (τηλεόρασις, διαδίκτυον κ.λπ.), αγάπην δεν διδάσκονται.

Λησμονούν -η αποκρύπτουν- όλοι αυτοί οι θιασώται της νέας γραμμής ότι ακόμη και εις το Βυζάντιον, μία ιστορική εποχή όπου ακόμη και η πολιτική εξουσία ενεπνέετο από την χριστιανοσύνην, δεν εξεδιώχθηκαν π.χ. οι Εβραίοι. Δεν ισχυριζόμεθα ότι όλα ήσαν πεποιημένα καλώς ούτε εξιδανικεύομε εκείνην την περίοδον. Δεν θα ήτο δυνατόν άλλωστε να είναι όλα τέλεια, καθώς επρόκειτο δια μίαν αυτοκρατορίαν και όχι δια την «Βασιλείαν του Θεού». Όμως οφείλουν να αναρωτηθούν όλοι: ήσαν καλύτερα τα πράγματα κατά την Βυζαντινήν ή κατά την Οθωμανικήν αυτοκρατορίαν; Θέλουν χριστιανούς ή μουσουλμάνους εις την πολιτικήν εξουσίαν; Διότι κάποιοι θα κυβερνήσουν και αυτοί θα έχουν διδαχθή θρησκευτικά και ιστορίαν (δια τις νέες αλλαγές της οποίας έχει αντιδράσει η ένωσις των φιλολόγων). Ή μήπως επιθυμούν ανθρώπους, οι οποί­οι θα γνωρίζουν ολίγον απ’ όλα, αλλά όχι εις βάθος την πίστιν τους;

Η κακοδαιμονία της σημερινής ελληνικής καταστάσεως μήπως δεν οφείλεται εις το ότι οι πολιτικοί μας αντί να έχουν φόβον Θεού είναι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) άνθρωποι με επιδερμικήν σχέσιν με την Ορθοδοξίαν; Αφ’ ενός κάνουν τον σταυρόν τους εμπρός εις τις κάμερες και αφ’ ετέρου ψηφίζουν το σύμφωνον συμβιώσεως των ομοφυλοφίλων; (Εγείρουν το επιχείρημα ότι «βλέπετε ότι αυτοί οι πολιτικοί διδάχτηκαν τα παλιά θρησκευτικά και να που καταντήσαμε». Διατί να μη ισχύη το αντίθετον, δηλ. ότι ευτυχώς που υπήρχαν εκείνα τα θρησκευτικά, διότι σήμερα αυτοί οι πολιτικοί θα ήσαν πολύ χειρότεροι. Βεβαίως, δια να είμεθα ρεαλισταί, δεν ανάγονται όλα αποκλειστικώς εις το μάθημα των θρησκευτικών).

Δυστυχώς αντικατεστάθησαν οι αρχές του Ευαγγελίου από άλλες αρχές, τις οποίες όλοι οι υπέρμαχοι των νέων προγραμμάτων τις θεωρούν ανώτερες, ώστε «κομπιάζουν», όταν πρέπη να υπερασπισθούν το Ευαγγέλιον. Τους ακούς να ομιλούν δι’ ανθρώπινα δικαιώματα και όχι δια τις εντολές του Ευαγγελίου, διότι η λέξις εντολή είναι απηγορευμένη από την «πολιτικήν ορθότητα». Το Ευαγγέλιον διδάσκει την αληθινήν αγάπην, την οποίαν όμως οι σχεδιαστές των νέων προγραμμάτων αντήλλαξαν με την ανοχήν, θεωρούντες ότι αυτή είναι ανωτέρα της αγάπης.

Διατί φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την λέξιν αίρεσις; Δεν επιβάλλουν τοιουτοτρόπως ένα «λεκτικόν φασισμόν», όπως συμβαίνει σήμερα με την λέξιν «ομοφοβία»; Εβάπτισαν την αίρεσιν «ετερότητα», ακριβώς όπως και την ομοφυλοφιλίαν, δια να μη ελέγχεται η συνείδησίς τους. Δηλαδή, εθεώρησαν σπουδαιότερον να λέγουν εις τους ανθρώπους ψέματα: ότι πρέπει να καταφάσκωμεν την αίρεσιν (και την ομοφυλοφιλίαν), διότι είναι και αυτός ένα τρόπος υπάρξεως! Οι μέντορές τους, οι θεολόγοι του ’60, συμφωνούν; Ερωτώμεν δι’ αυτούς, διότι όταν αναφέρωμεν Πατέρας της Εκκλησίας, τους θεωρούν αναχρονιστικούς! Ο Σεβ. Ζηζιούλας πιθανόν να συμφωνή. Όμως ο Χρ. Γιανναράς γράφει εις το «Αλφαβητάρι της Πίστης»: «Αίρεση είναι… η έμπρακτη άρνηση του εκκλησιαστικού τρόπου της υπάρξεως, που είναι η ενότητα και η κοινωνία της αγάπης». Επομένως η αίρεσις δεν είναι τρόπος και δεν είναι αγάπη. Δεν θα τους χαρακτηρίσωμε «αναλφαβήτους», διότι οι ίδιοι πλέον έχουν επιλέξει να χαρακτηρίζουν τους διδασκάλους τους αναχρονιστικούς και τους εαυτούς τους προοδευτικούς. Φαντασθείτε ότι αν δια τα συγγράμματα του κ. Γιανναρά έχη ορθώς ασκηθή σφοδρή κριτική, τι κριτική θα πρέπη να ασκηθή εις τας απόψεις των «μαθητών» του, οι οποίοι θεωρούν ότι «ξεπέρασαν» τον διδάσκαλόν τους;

Με βάσιν αυτές τις απόψεις δεν οικοδομήθησαν τα νέα προγράμματα των θρησκευτικών; Με αυτές τις «σύχρονες» ιδέες, όπως τις χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, δεν εδημιουργήθησαν οι νέοι φάκελοι δια τα παιδιά;

Ηκούσθη μάλιστα και το επιχείρημα ότι «αυτά όλα τα επιτάσσει η νέα παιδαγωγική μέθοδος», δηλ. να διδάσκωνται από 8 ετών όλες τις θρησκείες! Υποστηρίζουν λοιπόν ότι δεν θα ορίζη η Εκκλησία το περιεχόμενον των θρησκευτικών, αλλά η παιδαγωγική μέθοδος, δηλαδή μία μέθοδος θα ορίζη το περιεχόμενον! Δεν αντιβαίνει αυτό προς την λογικήν; Και αν εις το μέλλον η μέθοδος επιτάσση κάτι παράλογον; Πάλιν τότε θα προτιμηθή η «νέα μέθοδος»;

Η Ιεραρχία δυσ­τυχώς δεν κατενόησε ότι ενέκρινε δια της σιωπής της ότι μία μέθοδος, την οποίαν επέλεξε η ομάς «ΚΑΙΡΟΣ», θα ορίζη την διδασκαλίαν των θρησκευτικών! Δια τούτο όταν εζήτησε η εξ Αρχιερέων επιτροπή αφαίρεσιν των θρησκειολογικών στοιχείων από τας τάξεις Γ καὶ Δ Δημοτικοῦ, η Υπουργική ομάς «ΚΑΙΡΟΣ» απέρριψε κατ’ ουσίαν αυτό, κρατούσα τον Ιουδαϊσμόν και το Ισλάμ, διότι αντιβαίνει εις την φιλοσοφίαν και μέθοδον του νέου προγράμματος.

Η νέα μέθοδος, υποστηρίζουν ότι επιβάλλει το μάθημα ως υποχρεωτικόν. Είναι παράδοξον ότι, αυτοί που κόπτονται δια την ελευθερίαν των παιδιών, θέλουν να τα υποχρεώνουν εις παρακολούθησιν και είναι διατεθειμένοι να δώσουν οποιανδήποτε μορφήν και περιεχόμενον εις το μάθημα, αρκεί αυτό να μείνη πάση θυσία υποχρεωτικόν. Αναρωτώμεθα όμως: Το περιεχόμενον είναι εκείνο που καθιστά ένα μάθημα υποχρεωτικόν; Αν η Εκκλησία θέλη να διδάξη την πίστιν της, δεν της επιτρέπεται, διότι μόνον η διδασκαλία όλων των θρησκειών μπορεί να είναι υποχρεωτική; Με αυτόν τον τρόπον δεν επιβάλλει η Πολιτεία εμμέσως το περιεχόμενον των θρησκευτικών; Υποχρεωτικόν εις τελικήν ανάλυσιν είναι ο,τιδήποτε αρέσει εις την Πολιτείαν, όπως οι «έμφυλες ταυτότητες» (κατ’ ουσίαν το προκάλυμμα δια να διδαχθή η ομοφυλοφιλία ως φυσιολογική εις τα σχολεία, δια το οποίον δεν αντέδρασε η Εκκλησία); Και εν τέλει διατί η υποχρεωτικότης του μαθήματος έχει καταστή δόγμα; Διατί πρέπει το μάθημα να είναι υποχρεωτικόν, αν δεν διδάσκη την αλήθειαν; Πρέπει να είναι υποχρεωτικόν, προκειμένου να μη μπορή η Εκκλησία να διδάξη αυτό που επιθυμεί! Να σύρεται η Εκκλησία σιδηροδέσμιος από την «μέθοδον» (το «καμουφλάζ» της Πολιτείας, δια να ελέγχη το μάθημα)! Αντιθέτως, όλα τα άλλα μαθήματα είναι υποχρεωτικά όχι λόγω περιεχομένου (η μεθόδου), αλλά απλώς και μόνον επειδή το επιτάσσει η Πολιτεία. Τόσον απλά!

Η προκάλυψις των ιθυνόντων είναι ότι ένα «κατηχητικό μάθημα το βρίσκουν βαρετό οι καθηγητές και τα παιδιά». Γνωρίζουν πολλούς μαθητές, οι οποίοι έχουν ενδιαφέρον δια τα μαθηματικά; Υπάρχουν ίσως ολίγοι. Είναι όσοι ακριβώς ευρίσκουν και το «κατηχητικό μάθημα» ενδιαφέρον. Όμως το ένα, τα μαθηματικά, είναι υποχρεωτικόν ενώ το άλλο, τα θρησκευτικά, τίθεται εις εκβιασμόν ότι «αν δεν αλλάξη περιεχόμενον θα παύση να είναι»! Ας ομολογήσωμε επιτέλους την αλήθειαν: οι ίδιοι οι σχεδιαστές των νέων θρησκευτικών υπέσκαψαν την υποχρεωτικότητα του μαθήματος, διότι αν με την ΠΕΘ και την Εκκλησίαν είχαν δημιουργήσει αρραγές μέτωπον, δεν θα ετίθετο ζήτημα μη υποχρεωτικότητος από την Πολιτείαν ανεξαρτήτως του περιεχομένου.

Μία τελευταία επισήμανσις: διέρρευσε –το αναφέρομε με πάσαν επιφύλαξιν- ότι η επιτροπή του Υπουργείου είπε προς την επιτροπήν της Εκκλησίας: «Ορθοδοξία θα διδάξουμε, απλά δεν μπορούμε να το πούμε ωμά προς τα έξω, διότι θα αντιδράσει η Πολιτεία». Και οι Ιεράρχες μας φυσικά τους εμπιστεύθησαν απολύτως, άνευ δευτέρας σκέψεως, αφού εκείνοι ωρκίσθησαν εις τον λόγον τους…!

Τελικά, ανερωτήθη ο Σεβ. Μεσογαίας, ο Σεβ. Ύδρας και ο Σεβ. Μεσσηνίας, τι είναι δεσμευτικόν: αι «προεκλογικαί» υποσχέσεις ή εκείνο που είναι καταγεγραμμένον εις το μνημόνιον;

Πατερική Παράδοση

Μια μικρή παρουσίαση του βιβλίου: "ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ" του Αδαμαντίου Τσακίρογλου

Ἐπιτέλους κάποιος τόλμησε! Ὁ κ. Τσακίρογλου, μὲ πόνο ψυχῆς ἀντιμετωπίζει τὰ τελευταῖα χρόνια τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πρῶτα στὴ Γερμανία ὅπου διαμένει καὶ ταυτόχρονα στὴν Ἑλλάδα μὲ τὴν δημοσίευση ἐποικοδομητικῶν καὶ ἀντιαιρετικῶν ἄρθρων. Μ’ αὐτὴ τὴν ἔννοια καὶ στὴν προσπάθειά του νὰ ἀντιληφθοῦν καὶ ἄλλοι ἀδελφοί μας τὴν φθοροποιὸ δράση τῆς «ἐσχάτης αἱρέσεως τῆς ἱστορίας», ποὺ ἀποσυντονίζει καὶ διαλύει τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, προχώρησε στὴν θεραπεία μιᾶς μεγάλης ἐλλείψεως: Εἶδε ὅτι ὑπάρχει ἀνάγκη ἑνὸς βιβλίου-βοηθήματος, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τὸ χρησιμοποιήσει κάθε πιστὸς ποὺ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ἀκεραιότητος τῆς Πίστεως, ἀλλὰ τὴν δική του προστασία ἀπὸ τὴν Παναίρεση.

Γιατὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχουν ὅλοι πρόσβαση στὸ Ἴντερνετ, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἔχουν, οἱ φροντίδες τῆς ζωῆς δὲν δίνουν τὴν εὐκαιρία γιὰ μιὰ πιὸ οὐσιαστικὴ μελέτη. 

Ἔτσι, μιὰ ἐφήμερη καὶ φευγαλέα ἐνημέρωση ἀπὸ τὰ ἱστολόγια, δὲν ἐπιτρέπει μιὰ βαθύτερη κατανόηση τῆς ἱστορίας, τῆς φύσεως, τοῦ κινδύνου ἐκ τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ κυρίως τὴν προσέγγιση τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπισή της. Καὶ τὸ βιβλίο αὐτὸ εἶναι διανθισμένο καὶ διαποτισμένο ἀπὸ τὸ ἁγιοπνευματικὴ πατερικὴ διδασκαλία.

Ἔτσι, ὁ κ. Τσακίρογλου ἐργάστηκε γιὰ ἕνα μεγάλο διάστημα καὶ μὲ πολὺ κόπο συγκέντρωσε, φυσικὰ ὄχι ὅλα, ἀλλὰ πολλὰ σημαντικὰ κείμενα ποὺ καταδεικνύουν τὴν ἐπικινδυνότητατῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ καταγγέλουν τὴν ἐπισημοποίηση τῆς Παναιρέσεως στὴν Κολυμπάριο Σύνοδο καὶ ποὺ ἐπισημαίνουν αὐτὸ ποὺ εἶναι σήμερα τὸ ζητούμενο καὶ στὸ ὁποῖο ὑπάρχει τεράστια σύγχυση: 

ὁ ἁγιοπατερικὸς τρόπος ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων μέσα στὴν δισχιλιόχρονη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ὁποῖο καλούμαστε νὰ μιμηθοῦμε καὶ νὰ ἐφαρμόσουμε κι ἐμεῖς στὴ σύγχρονη Παναίρεση.

Τὸ βιβλίο μὲ τίτλο «Ἀπάνθισμα Ἀντιαιρετικόν, Συλλογὴ ἀντιαιρετικῆς ἀρθρογραφίας μὲ στόχο τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἐκδόθηκε καὶ κυκλοφορεῖ δωρεάν, χάρη στὴν εὐγενικὴ προσφορὰ τῆς «Σύναξης Ὀρθοδόξων Κρητῶν». (Δεῖτε ἐδῶ). 

Ἡ ἀναγκαιότητα αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν ἐνθουσιώδη ὑποδοχὴ ποὺ τοῦ ἐπεφύλαξαν οἱ πιστοί (τὸ διαπίστωσαν ἐκεῖνοι ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴν διανομὴ τοῦ βιβλίου), ποὺ βλέπουν ἄφωνοι τὴν αἵρεση νὰ προχωρεῖ καὶ να ἑδραιώνεται καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, τὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ Ἀδελφότητες καὶ οἱ χιλιάδες ἱερεῖς-Ποιμένες νὰ σιωποῦν, νὰ κοιμοῦνται τὸν ὕπνο τοῦ δικαίου, προδίδοντες οὐσιαστικὰ τὸ ρόλο τοῦ «καλοῦ ποιμένος» ποὺ ἔχουν ἐπωμισθεῖ καὶ φερόμενοι ὡς «μισθωτοί»! 

Κι ὄχι μόνο δὲν ἀντιμετωπίζουν τὴν αἵρεση, ἀλλὰ συμβουλεύουν ἀντιπατερικῶς τὸ ποίμνιο νὰ κάνει τὸ ἴδιο καὶ κατηγοροῦν ἢ ἀκόμα καὶ καταδικάζουν ὅλους, ὅσους ἀποφάσισαν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους.

Ἤδη, δύο βδομάδες μετὰ τὴν κυκλοφορία τοῦ βιβλίου, τὰ ἀντίτυπα τῆς Α΄ Ἐκδόσεως διανέμονται μὲ μεγάλη ταχύτητα· πολλοὶ μάλιστα πιστοὶ ποὺ τὸ ἀναζητοῦν, τηλεφωνώντας στοὺς ὑπεύθυνους ποὺ ἔχουν ἀναλάβει τὴν δωρεὰν ἀποστολή, διαπιστώνουν ὅτι τὰ ἀποθέματα ἔχουν ἢδη σχεδὸν ἐξαντληθεῖ.

Ἡ ἔκδοση τοῦ βιβλίου πραγματοποιήθηκε χάρη στὴν εὐγενικὴ χρηματικὴ ἐνίσχυση ἀπὸ τὴν «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κρητῶν», ἡ ὁποία μόλις ἔμαθε, ὅτι ὁ κ. Τσακίρογλου ἑτοιμάζει ἕνα τέτοιο εἴδους πόνημα, προσφέρθηκε εὐγενικὰ νὰ πραγματοποιήσει τὴν ἔκδοσή του, θεωρώντας παράλληλα καλό, λόγῳ τῆς πρωτοτυπίας τοῦ πονήματος, ἡ Α΄ Ἔκδοση νὰ εἶναι πολυτελής καὶ νὰ ἀποτελεῖ ἕνα συλλεκτικό τόμο γιὰ τὴν βιβλιοθήκη τοῦ κάθε πιστοῦ.

Γιὰ τὴν δεύτερη ἔκδοση τοῦ βιβλίου, ἡ ὁποία θὰ εἶναι ἁπλή καὶ θὰ συμπληρωθεῖ καὶ μὲ καινούργια σημαντικὰ ἄρθρα ποὺ ἐμφανίστηκαν, ὁ κ. Τσακίρογλου (ὅπως μάθαμε) βρίσκεται σὲ ἀναζήτηση μιᾶς λύσης ὡς πρὸς τὴν ἔκδοση καὶ τὴν χρηματοδότησή της, ὥστε καὶ νὰ μὴν ἐπιβαρυνθοῦν γιὰ δεύτερη φορὰ οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι καὶ νὰ μὴν ἐπιβαρυνθεῖ γιὰ τὴν ἀγορά του τὸ ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση δοκιμαζόμενο ποίμνιο. 

Εὐχόμαστε νὰ τοὺς βρεῖ, ὥστε πιὸ πολλοὶ πιστοί -ὅσο τοῦτο εἶναι δυνατόν- νὰ ἐνημερωθοῦν γιὰ αὐτὰ ποὺ οἱ ποιμένες τους τοὺς ἀφήνουν ἀνενημέρωτους.

Τὸ βιβλίο χωρίζεται σὲ 12 ἑνότητες. Οἱ ἑνότητες εἶναι γραμμένες σὲ μία μορφὴ κλίμακος, ἡ ὁποία ἀρχίζει μὲ τὴν φύση τῆς αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ κορυφώνεται μὲ τὴν ἁγιοπατερικὴ διδαχὴ ἀντιμετώπισής της καὶ διάφορα παραδείγματα κακοδοξιῶν ποὺ μαστίζουν τὴν Ἐκκλησία μας καὶ θολώνουν τὴν κρίση μας. Αὐτὸ βοηθάει τὸν πιστὸ νὰ ἐνημερωθεῖ σταδιακὰ καὶ ἐμπεριστατωμένα γιὰ αὐτὴν τὴν ὀλέθρια αἵρεση. 

Τὰ κείμενα (ἄρθρα καὶ μελέτες) βρίθουν πατερικῶν πηγῶν, ὥστε ὁ πιστὸς νὰ διαθέτει πραγματικά, ὅπως ἀναφέρεται στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου, ἕνα πνευματικὸ ὁπλοστάσιο, ποὺ θὰ τὸν προφυλάξει ἀπὸ τὶς κακὲς ἐπιρροὲς καὶ τὴν σύγχυση ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν ἐποχή μας.

Ὁ διαφορετικὸς χαρακτῆρας τῶν κειμένων συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς ἐνεργῆς στάσης τοῦ ἑκάστοτε συγγραφέα ἀπέναντι στὴν αἵρεση κάνει σαφές, ὅτι ὁ κ. Τσακίρογλου ἄφησε, χωρὶς ἐμπάθεια καὶ χωρὶς διάθεση ἄσκησης ἐπιρροῆς, στὴν ἐλεύθερη κρίση τοῦ ἀναγνώστη νὰ καταλάβει, ποιός συγγραφέας προσπαθεῖ πραγματικὰ νὰ ἐφαρμόσει τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ποιός χαρακτηρίζεται ἀπὸ συνέπεια λόγων καὶ ἔργων, καὶ ἔτσι νὰ βγάλει τὰ συμπεράσματά του.

Παρουσιάζουμε τὸν τίτλο τῶν κεφαλαίων:

Α. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ

Β. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

Γ. Η ΨΕΥΤΟΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ

Δ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ

Ε. ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΠΑΠΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ

ΣΤ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

Ζ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

Θ. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Ι. Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥ

ΙΑ. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ

"Πατερικὴ Παράδοση"

Ζούμε σε ημέρες πολιτικού και θρησκευτικού σεναρίου «Όργουελ - 1984» κι΄ εμείς σαν ψεκασμένοι κοιμόμαστε;

Μέ όσα σήμερα βλέπουμε και ακούμε να γίνονται ας μή θεωρούμε κάποια θέματα συνομωσιολογικά καί εντελώς εξωπραγματικά. Καιρός να ξυπνήσουμε...

ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΜΕ ΔΟΣΗ 

ΟΜΩΣ ΙΣΧΥΡΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...

Ένας εξωτερικός εχθρός κατακτά την πατρίδα μας με …ειρηνικό τρόπο, χωρίς πόλεμο, με την προδοτική συνεργασία του πολιτικού προσωπικού της Ελλάδας. (Ίσως και να μην είναι τόσο «φανταστικό» το σενάριο: Κάτι παρόμοιο άλλωστε δεν υφίσταται, εδώ και 7 χρόνια, με την «τρόικα», τα μνημόνια, και τους «θεσμούς»;)

Αυτός, λοιπόν, ο δόλιος και καμουφλαρισμένος εχθρός παίρνει στα χέρια του την πολιτική και στρατιωτική διοίκηση της χώρας και έχει πλήρη κυριαρχία στα Μ.Μ.Ε., στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο, ούτως ώστε παντού να ακούγεται μόνο η δική του άποψη και προπαγάνδα.

Οι πολιτευτές όλων των κομμάτων γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν μιλήσουν και πουν την αλήθεια, αν αποκαλύψουν στο λαό ότι η χώρα είναι υπό Κατοχή, δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο να γίνουν κάποτε βουλευτές.

Οι δε δήμαρχοι, νομάρχες, Περιφερειάρχες, κ.λ.π. σιωπούν από φόβο διότι γνωρίζουν ότι αν εναντιωθούν στο Καθεστώς, όχι μόνο θα χάσουν την «καρέκλα» τους, αλλά και θα εκτοπιστούν σε ξερονήσια, καί άς έχουμε τώρα μιά "εικονική δημοκρατία !

Το φασιστικό, Οργουελιανό, ολοκληρωτικό καθεστώς προκειμένου να εδραιώσει για πάντα την εξουσία και την κυριαρχία του στη χώρα, εισάγει και μάθημα στα σχολεία με το οποίο προπαγανδίζεται η δική του ιδεολογία, οι δε αντίπαλες απόψεις στιγματίζονται ως «ακραίες», «οπισθοδρομικές» και «φανατικές».

Κάνει, λοιπόν, πλύση εγκεφάλου στη νεολαία· ένα νέο, μοντέρνο και εκσυγχρονισμένο παιδομάζωμα!

Παντού υφίσταται Χουντική λογοκρισία. Όλες οι φωνές αντίστασης κατά του κατακτητή καταπνίγονται εν τη γενέσει τους! Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα εμφανίζεται, για παράδειγμα, πχ. στη Βέροια, κάποιος που έχει κύρος και σημαίνουσα θέση στην τοπική κοινωνία (π.χ έχει ένα αξίωμα και μια ραδιοφωνική εκπομπή) και γράφει ένα άρθρο με το οποίο, εμμέσως πλην σαφώς, κατακρίνει όποιον τολμά να ασκήσει κριτική στο Καθεστώς, συνιστώντας στους πολίτες να κοιτάζουν τις οικογένειές τους και τις δουλειές τους και «να μην κρίνουν τους άλλους».

«Μην μου μιλάς για το “κακό” και τους κακούς ανθρώπους. Πάψε να ασχολείσαι μ’ αυτά. Δεν θα δικαιωθείς σαν άνθρωπος διότι πολέμησες το κακό και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά διότι ζούσες το καλό!» Αυτό είναι το κήρυγμά του!

Σας ερωτώ τώρα: Πώς θα χαρακτηρίζατε τη στάση αυτού του ανθρώπου; Δεν θα την χαρακτηρίζατε προδοτική; Δεν θα λέγατε ότι, με τον τρόπο του, υποβοηθάει το φασιστικό Καθεστώς αποκοιμίζοντας το λαό της τοπικής κοινωνίας της Βέροιας για να μην αντισταθεί ποτέ και να αποδεχτεί το δηλητήριο της προπαγάνδας του;

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ …

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ!

Όλα όσα αναφέρθηκαν «εικονικά», παραπάνω, για την Ελλάδα, ισχύουν, δυστυχώς, για την Ορθόδοξη Εκκλησία! Είναι πραγματικότητα!

Την Εκκλησία μας, αυτά τα χρόνια, τη λυμαίνεται η φοβερή αίρεση του Οικουμενισμού που έχει αιχμαλωτίσει την εκκλησιαστική ηγεσία και έχει επιβάλει παντού μία συνωμοσία σιωπής. Αυτός ο φόβος και η αφωνία είναι συνέπεια του ότι φορείς αυτής της σύγχρονης αίρεσης είναι Αρχιερείς, Αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες!

( σσ. Έφθασε στό σημείο νεόκοπος Μητροπολίτης να λέει ότι "ρώτησα τούς πιστούς μου για τον "Οικουμενισμό" καί με κοίταζαν με απορία λέγοντάς μου "Οικουμενισμός;, Τί είναι αυτό; Κομμουνισμός;". 

Καί αντί να συναισθανθεί την ευθύνη του ότι σαν Μητροπολίτης έχει τον πιστό λαό του ακατήχητο απέναντι του Οικουμενισμού, τής Παγκοσμιοποίησης και των Αιρέσεων και γι΄αυτό του λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα, αυτός το πήρε ότι επειδή δεν υπάρχει τέτοιο θέμα γι΄αυτό και δεν το ξέρουν ( οι ακατήχητοι ) της Μητροπόλεώς του...) 

Οι περισσότεροι μητροπολίτες δεν μιλούν γιατί φοβούνται μήπως χάσουν το θρόνο τους. 

Οι δε ιερείς σιωπούν γιατί φοβούνται τους Δεσποτάδες!

Οι αρχιμανδρίτες, πάλι, δεν μιλούν γιατί ξέρουν ότι αν τολμήσουν να εναντιωθούν στην αίρεση του Οικουμενισμού θα μπουν στη «μαύρη λίστα» και δεν θα έχουν ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα να προταθούν κάποτε για επίσκοποι!

Ακόμη και η λέξη «Οικουμενισμός» είναι «απαγορευμένη» και υφίσταται λογοκρισία στους εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς! Σε πολιτικό επίπεδο, η λογοκρισία σταμάτησε το 1974, ενώ σε εκκλησιαστικό υφίσταται, δυστυχώς, μέχρι σήμερα!

Έτσι, ο πιστός λαός του Θεού παραμένει στο σκοτάδι! Η αίρεση προελαύνει, έχει αλώσει τις θεολογικές σχολές που παράγουν οικουμενιστές θεολόγους και ιερείς για τα σχολεία και τις ενορίες μας. Το ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος βρίσκεται, κι αυτό, στα χέρια τους, γιατί ο Αρχιεπίσκοπος είναι Οικουμενιστής. Αυτός ευθύνεται και για την έκδοση του αντίχριστου περιοδικού «Θεολογία», που κατηχεί τους ιερείς μας στην αίρεση.

Το, δήθεν, «εκκλησιαστικό» κανάλι 4Є, έχει «προσκυνήσει» κι αυτό την αίρεση, παίζει το παιχνίδι της, διαφημίζει τους Οικουμενιστές (αρχιερείς και θεολόγους) και τα εμφανίζει όλα «ρόδινα» μέσα στην Εκκλησία! Τέλος, πλύση εγκεφάλου θα υφίστανται, από την τρέχουσα σχολική χρονιά, και τα παιδιά μας αφού το μάθημα των θρησκευτικών αλλάζει ―σε δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο― και γίνεται οικουμενιστικό! Αυτό το έχει καταγγείλει επανειλημμένα η «Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων»2 (Π.Ε.Θ.) Πνευματικός γενιτσαρισμός! Νέο παιδομάζωμα!

ΚΑΙΡΟΣ Ν΄ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ...

Από τους ιερείς του Υψίστου, αυτούς που θεωρούμε αληθινούς και όχι μισθωτούς Ποιμένες (δηλ. «επαγγελματίες»), θα περιμέναμε να ανοίξουν το στόμα τους και να πουν έστω και μία λέξη, αφυπνιστική του λαού, απέναντι στη θύελλα της αιρέσεως. Ο μητροπολίτης Γόρτυνος έχει πει ότι «Σήμερα, όποιος δεν μιλάει για τον Οικουμενισμό δεν είναι πνευματικός άνθρωπος».

Αντί γι’ αυτό, όμως, βλέπουμε τους ιερείς μας όχι μόνο να σιωπούν αλλά, ακόμη χειρότερα, κάποιοι απ’ αυτούς να σιγοντάρουν την αίρεση και να παίζουν το παιχνίδι της! 

Κάτι τέτοιο έπραξε ο π. Παύλος Παπαδόπουλος με το άρθρο που δημοσίευσε. 

Εμμέσως, «φωτογράφησε» τους πιστούς που αγωνίζονται, διαμαρτύρονται και ομολογούν εναντίον του Οικουμενισμού. Επέκρινε την ομολογία αυτών των χριστιανών γράφοντας τη λέξη εντός εισαγωγικών («ομολογία»).

Άφησε να εννοηθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι κοιτάνε μόνο να κρίνουν τους άλλους αλλά όχι τον εαυτό τους· ότι παραμελούν την πνευματική τους ζωή. Και καταλήγει ως εξής: «Μην μου μιλάς λοιπόν για το κακό και τους κακούς ανθρώπους, πάψε να ασχολείσαι μ’ αυτά. Δεν θα σωθείς διότι πολέμησες τον κακό, τους αιρετικούς, τον αντίχριστο, αλλά διότι ζούσες το καλό».5 

Ας πάψουμε, λοιπόν, να ασχολούμαστε με την αίρεση του Οικουμενισμού, υπονοεί ο π. Παύλος! Ας την αφήσουμε να κατακτήσει τα πάντα: την Εκκλησία μας, τις ψυχές μας, τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας, την πατρίδα μας κι ας κατρακυλήσουμε, όλοι μαζί, στο γκρεμό της Κόλασης!

Ακόμη πιο επικριτικός, απέναντι στους χριστιανούς που αγωνίζονται κατά του Οικουμενισμού, ήταν ο π. Παύλος Παπαδόπουλος σε ένα προηγούμενο, αξιολύπητο άρθρο του με τον ειρωνικό τίτλο: «Εσχατολογία και κατάκριση: οι αγαπημένες συνήθειες των “Στύλων της Ορθοδοξίας”» (που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της μητρόπολης Βέροιας!).

Εκεί γράφει τα εξής απαράδεκτα: «Σημείο των καιρών μας δεν είναι ούτε ο Οικουμενισμός (αν και εφόσον υφίσταται), ούτε οι ηλεκτρονικές ταυτότητες»!6 Άκουσον, άκουσον! 

Δεν είναι σημάδι ότι είμαστε στα έσχατα χρόνια η αίρεση του Οικουμενισμού που οργιάζει, ούτε το σύμβολο του Αντίχριστου που μπήκε στα προϊόντα και επίκειται να το βάλουν στην ταυτότητα και στο σώμα μας! Και τότε, τι είναι όλ’ αυτά; Είναι «πρόοδος» και «εκσυγχρονισμός»; Εγώ λέω ότι “Σημείο των Καιρών” είναι να υπάρχουν ρασοφόροι που, στην πράξη, γίνονται συνήγοροι της αίρεσης, δηλαδή συνήγοροι του Διαβόλου, κυριολεκτικώς και όχι μεταφορικώς! 

Μάλιστα, ο αρχιμανδρίτης της Βέροιας, έφτασε σε σημείο να γράψει, για τους χριστιανούς που διαμαρτύρονται και ομολογούν, ότι «έχουν εδώ και καιρό αποκοπεί από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία με την ζωή και τις επιλογές τους»!

«Εκτός Εκκλησίας» είναι τα όσα απίθανα και αθεολόγητα γράφει ο π. Παύλος. 

Αν ο π. Παύλος Παπαδόπουλος αγωνιζόταν κατά του Οικουμενισμού θα εδικαιούτο να γράψει ένα άρθρο για να επιστήσει την προσοχή στους συναγωνιστές του ότι μαζί με την Ομολογία θα πρέπει να προσέξουν και την πνευματική τους ζωή. Από τη στιγμή όμως που δεν εκφράζεται κατά του Οικουμενισμού (και απ’ ό,τι φαίνεται δεν τον αναγνωρίζει καν σαν αίρεση) δεν έχει και το δικαίωμα να κρίνει τους ανθρώπους.

Όλοι οι χριστιανοί, όταν βαπτισθήκαμε στην Ιερά κολυμβήθρα, δώσαμε ―δια μέσου του νονού μας― τη διαβεβαίωση: «συντάσσομαι με το Χριστό και αποτάσσομαι τον Σατανά και πάντα τα έργα αυτού». Ο π. Παύλος Παπαδόπουλος, όμως, ευαγγελίζεται έναν άλλον χριστιανισμό που κάνει μόνο το ένα: καλεί τους πιστούς να συνταχθούν με το Χριστό χωρίς όμως να αποταχθούν το Σατανά και τα έργα του, δηλαδή τη σύγχρονη αίρεση του Οικουμενισμού! Η εκκλησιολογία του είναι κολοβωμένη και εσφαλμένη.

Εξ άλλου, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε: «Το “Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε” περί βίου εστίν, ου περί Πίστεως».8 O Άγιος ξεκαθαρίζει, ότι η εντολή του Κυρίου “μην κατακρίνετε για να μην κατακριθείτε”(Ματθ. 7:1), αφορά το βίο, την καθημερινή ζωή μας και όχι τα θέματα που άπτονται της Πίστεως.

Εκεί επιβάλλεται να μιλούμε και να κρίνουμε τα κακώς κείμενα και όσους τα πράττουν, γιατί αν δεν μιλήσουμε η αίρεση θα κερδίσει έδαφος και θα πλανήσει ψυχές. Εδώ έχουν μεγάλη ευθύνη και οι πνευματικοί, γιατί συνιστούν στα πνευματικά τους παιδιά να μην ασχολούνται με τα θέματα της Πίστεως αλλά μόνο «με την ψυχή τους»!

Οι Άγιοί μας, όμως, λέγουν ότι «δεν ωφελεί να έχεις ενάρετη ζωή αν τα δόγματα είναι αλλοιωμένα»9 (Χρυσόστομος). Κάθε πιστός θα πρέπει να επιμελείται με ζήλο όχι μόνο την εργασία των αρετών αλλά συγχρόνως και τη διαφύλαξη της ορθής Πίστεως. «Όπως η ψυχή προέχει έναντι του σώματος έτσι και τα δόγματα προέχουν έναντι της ενάρετης ζωής»10 (Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης) Πάνω απ’ όλα, λοιπόν, είναι τα δόγματα και μετά η σωστή πνευματική ζωή, η οποία δεν έχει νόημα αν εκείνα διαστραφούν.

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, λέγει ότι ακόμη και ο πιο φτωχός άνθρωπος που κάνει αγώνα επιβίωσης κι έτσι δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτ’ άλλο παρά μόνο το πώς θα βρει λίγη τροφή για να μην λιμοκτονήσει η οικογένειά του, ακόμη κι αυτός θα κολασθεί αν δεν διαμαρτυρηθεί όταν κηρύσσεται αίρεση μέσα στην Εκκλησία;11

Όταν πρόκειται για ηθικά ζητήματα, ακόμη κι αν είμαστε άγιοι δεν έχουμε το δικαίωμα να κατακρίνουμε ούτε τον καντηλανάφτη της ενορίας μας. Όταν όμως πρόκειται για θέματα Πίστεως έχουμε όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να διαμαρτυρηθούμε και να κρίνουμε ακόμη και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως!

Για παράδειγμα, το 429 μ.Χ. ένας λαϊκός, μέσα στον μεγαλοπρεπή Ναό της Αγίας Σοφίας διέκοψε τη Θεία Λειτουργία και αποδοκίμασε τις κακοδοξίες του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου για τη Θεοτόκο! 

Αμέσως μετά, τοιχοκόλλησε έξω από το Ναό ένα γραπτό λίβελλο-έλεγχο της αιρέσεως του Πατριάρχη! 

Ο Άγιος Κύριλλος όχι μόνο δεν αποδοκίμασε την ενέργειά του χαρακτηρίζοντάς τον «ακραίο», «φανατικό», και «ανυπάκουο στην Εκκλησία», όπως θα έκαναν σήμερα πολλοί κληρικοί και επίσκοποι (ίσως κι ο π. Παύλος), αλλά, αντιθέτως, τον εγκωμίασε και του αναγνώρισε: «θερμό και φιλόθεο ζήλο».12 Αργότερα, ο λαϊκός αυτός έγινε και επίσκοπος (Δορυλαίου) και το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία της Εκκλησίας!

Ο π. Παύλος οφείλει να πει, επιτέλους, την αλήθεια στον πιστό λαό της Βέροιας· να πάψει να τον αποκοιμίζει. Μετά τη Σύνοδο της Κρήτης τα ψέματα τελείωσαν. Θα πρέπει όλοι οι κληρικοί μας να πάρουν θέση, να αποφασίσουν και να διαλέξουν με ποια πλευρά θα συνταχθούν: Με την αλήθεια ή με το Ψέμα; 

Με την Εκκλησία ή με την αίρεση; 

Με το Αρνίο ή με το Θηρίο; 

Με το Χριστό ή με τον Διάβολο;

Βασίλειος Π. Κερμενιώτης

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr