Α’ Έκδοση 1972 Εκδόσεις Ορθόδοξου Τύπου
Αρχιμ. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου
Για τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»
Τα κείμενα αυτά είχαν κρατηθεί σαν πρακτικά όταν το 1987 οι σιωνιστικές εταιρείες πραγματοποίησαν ένα σημαντικό συνέδριο στην πόλη Bale. Τα εν λόγω πρωτόκολλα είτε υπεξαιρέθηκαν από το χρηματοκιβώτιο το οποίο είχαν οι Σιωνιστές στην Αλσατία ή διέρρευσαν κατ’ άλλο τρόπο κα έφτασαν στα χέρια των Χριστιανών. Ο πρώτος εκδότης τους (1902), Ρώσος καθηγητής Σέργιος Νείλος, γράφει ότι τα κείμενα των Πρωτοκόλλων του τα παρέδωσε κατά το έτος 1901 ο Αλέξης Νικολάγιεβιτς Souchotin, Στρατάρχης της ευγενείας του Sherno.
Έκτοτε ακολούθησαν πολλές εκδόσεις και γράφηκαν πολλά άρθρα στις εφημερίδες για τα σχέδια αυτά του Σιωνισμού με χτυπητούς τίτλους όπως «Ο εχθρός της ανθρωπότητας», «Τα πρωτόκολλα και η παγκόσμιος ανατροπή», «Η αφορμή της Παγκοσμίου ανησυχίας». Το ξεσκέπασμα αυτό συνεκλόνισε τους Σιωνιστές. Αφού, λοιπόν, προσπάθησαν να τα αρνηθούν, επεδίωξαν εν συνεχεία να πείσουν τον κόσμο ότι αυτά δεν ήταν απόκρυφα και ότι δεν στηρίζονταν σε κανένα σοβαρό δεδομένο. Εν τούτοις την υπεξαίρεση των Πρωτοκόλλων από τα ισραηλιτικά αρχεία την επιβεβαιώνει εγκύκλιος του Σιωνιστικού Κομιτάτου, που χρονολογείται από το 1901,στην οποία ο δόκτωρ Hertzl παραπονείται για υπεξαιρέσεις, οι οποίες επέτρεψαν στους βέβηλους (Gentiis) να γνωρίζουν τα μυστικά των «Πρωτοκόλλων». Αλλά την πλέον αψευδή απόδειξη και επιβεβαίωση για την αυθεντικότητα των «Πρωτοκόλλων», μας την δίνει ο χρόνος που διέρρευσε και τα γεγονότα, που διαδραματίστηκαν μέχρι σήμερα.
Η Χριστιανική Αδελφότητα Νέων (Χ.Α.Ν., Y.M.C.A) και η Χριστιανική Ένωση Νεανίδων.
Ο πρώτος πρόγονος της σημερινής Οικουμενικής Κίνησης εμφανίστηκε περί τα μέσα του παρελθόντος αιώνος. Το 1844 στο Λονδίνο κάποιος Γεώργιος Ουίλιαμς ίδρυσε την Y.M.C.A δηλαδή την «Χριστιανική Αδελφότητα Νέων», την γνωστή Χ.Α.Ν. Η Οργάνωση αυτή, για τους νέους, κατόρθωσε να εξαπλωθεί πολύ σύντομα σ’ όλο τον κόσμο. Το 1952 αριθμούσε 10.000 παραρτήματα και 4.000.000 μέλη. Το 1894 ιδρύθηκε η «Χριστιανική Ένωση Νεανίδων» δηλ η Χ.Ε.Ν. Η Χ.Α.Ν και η Χ.Ε.Ν δεν είχαν κανενός είδους δικό τους δόγμα. Είχανε όμως μια ασαφή, ανακριβή και ημιχριστιανική ιδεολογία. Μια κοσμοθεωρία ουμανιστική. Μια κοσμοθεωρία στην οποία δεν γινόταν λόγος για το προπατορικό αμάρτημα, ούτε για σωτηρία ψυχής. Το πρώτο από την δράση της Y.M.C.A. στο Σικάγο της Αμερικής όπου εξαπέλυσε δυναμική καμπάνια για την νομιμοποίηση της χρήσης της μαριχουάνας, των εκτρώσεων κλπ.! Το δεύτερο από το Τορόντο του Καναδά, όπου η εκεί οργάνωση, συμφώνησε να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Ιησού Χριστού! Στο βιβλίο «Διακόσια χρόνια Ελληνικού Τεκτονισμού» του Μαρίνου Πολλάτου, σημαίνοντος στελέχους της Στοάς «Προμηθεύς» Αθηνών, που εξεδόθη το 1951,γράφει (σελ 168) για την επίσκεψη Αμερικανών το 1923 στην Ελλάδα και την υποδοχή, που τους έκανε η εδώ Στοά.«Οι όμιλοι αυτοί ανήκαν εις τας ανεγνωρισμένας Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού, της Χ.Α.Ν και της Παραμυθίας της Εγγύς Ανατολής. Εις τα επιτελεία των Οργανώσεων αυτών ο Ελληνικός Τεκτονισμός (σ.σ δηλ η Μασονία) απένειμε τα δέουσας τιμάς, ως αποτελούμενα κατά τα 9/10 από Τέκτονας»! Το 1939 ο τότε πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς διέλυσε όλες τις Χ.Α.Ν και κάτεσχε τις περιουσίες τους. Ο Μεταξάς υπήρξε μέχρι το 1921 μασόνος. Επειδή όμως εκεί μέσα γνώρισε για την φθοροποιό δραστηριότητά της, απεμακρύνθηκε το ίδιο έτος. Και πολέμησε έπειτα την Χ.Α.Ν με την διάλυσή της. Μετά την διάλυσή της όμως, διαμαρτυρήθηκε έντονα η ιδρύτριά της και χρηματοδότης της Y.M.C.A. της Αμερικής. Ο Μεταξάς απάντησε ότι η Χ.Α.Ν εξαπάτησε το Έθνος. Διότι ενώ ιδρύθηκε σαν σωματείο ελληνικό, χωρίς εξάρτηση από έξω, εν τούτοις τώρα επενέβαινε η ξένη Y.M.C.A.
Το Ρόταρυ
Το Ρόταρυ είναι ο προθάλαμος της Μασωνίας. Ήρθε στην Ελλάδα το 1928 με μασονική πρωτοβουλία. Υποστηρίζει επίσης πολύ τον Προσκοπισμό. Μόνο στις ΗΠΑ, ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία 2.000 προσκοπικές μονάδες και ξόδεψε 3.000.000 δολάρια.
Ο Προσκοπισμός
Δεύτερος πρόγονος του Οικουμενισμού είναι ο Προσκοπισμός. Το 1908 ιδρύθηκε στην Αγγλία από τον Λόρδο μασώνο Μπάντεν Πάουελ ο παγκόσμιος οργανισμός των προσκόπων. Στον οργανισμό αυτό έδωσε πλήρες μασωνικό περίβλημα, το 1917 ο Γραμματέας της Διεθνούς Οργάνωσης Προσκόπων, μασώνος και Εβραίος Martin. Στο υπ. αριθμ. 55/1963 τεύχος του «Τεκτονικού Δελτίου» γράφει για την υποδοχή από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδας που έγινε σε μασόνους Προσκόπους. «Γνωσταί είναι αι σχέσεις Τεκτονισμού και Προσκοπισμού, ιδρυτής του οποίου υπήρξε ο αδελφός Μπάντεν Πάουελ». Αναφέρεται στην έκλυση ο αντιπρόσωπος της Γερμανίας μασόνος Daunn για να ιδρυθούν και στην Ελλάδα Προσκοπικές Στοές.
Τα λυκόπουλα
Από μια εγκυκλοπαίδεια : "Καλείται λυκιδεύς (σς. Δηλ. λυκόπουλο) οανήλικος υιός Τέκτονος, ο τεθείς – δι’ ειδικής επιβλητικής τελετής, καθ’ ην επιτρέπεται να παρίσταται και αμύητοι- υπό την πνευματική προστασίαν της Στοάς, εις την οποίαν συνήθως ανήκει ο πατήρ του…
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας
Περί το 1910 ιδρύθηκε το «Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας» Τούτο συνεκλήθηκε το 1925 στην Στοκχόλμη και το1937 στην Οξφόρδη. Στα δύο του συνέδρια μιλάει για σπουδή, μελέτη και εξέταση των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ ποικίλων Χριστιανικών Εκκλησιών.
Το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως.
Δίπλα όμως σ’ αυτή την κίνηση οργανώθηκε κι’ αναπτύχθηκε και μια άλλη εταιρεία με το όνομα «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» (Διοικήσεως). Και αυτή η οργάνωση συνεκλήθη δύο φορές. Το 1927 στην Λωζάννη και το 1937 στο Εδιβούργο. Η εταιρεία αυτή είχε σαν σκοπό να φέρει στο φως όλες τις δογματικές δυσκολίες, όλα τα δογματικά εμπόδια, για την «Ένωση των Εκκλησιών». Γι΄ αυτό, λοιπόν, έδειξε ότι μελετούσε το θέμα της Οικουμενικής Κίνησης, του Οικουμενισμού.
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.)
Το «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο Ζωής και Εργασίας» και το «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» ενώθηκαν τελικά το 1937 σε ένα οργανισμό με το όνομα «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε). Ο Οργανισμός αυτός άρχισε να φανερώνει τα σχέδιά του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνέλευση του Π.Σ.Ε. στο Άμστερνταμ. Επηκολούθησαν μέχρι σήμερα άλλες τρείς συνελεύσεις στο Εβαστον το 1954, στο Νέο Δελχί το 1961 και στην Ουψάλα το 1968. Σε έκθεσή του προς τη Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς ο Αρχιεπίσκοπος του Μόντρεαλ και Καναδά Βιτάλιος έγραψε τα εξής: «Αυτοί οι τρεις οργανισμού (η Χ.Α.Ν. , ο Προσκοπισμός και το Π.Σ.Ε ) είναι έως σήμερον οι τρεις στύλοι επί των οποίων στηρίζεται ολόκληρος η Οικουμενική Κίνησης και των οποίων σταθερώς συμπληρώνει τους πυρήνες των συνεργατών του, εργατών του και γενικώς το σύνολο του λαού, το οποίον διάκειται ευμενώς προς αυτήν.
Τί είναι o Οικουμενισμός
Και τώρα θα ερωτήσεις, αναγνώστη, τι είναι ο Οικουμενισμός; Ποιό είναι το «πιστεύω» τού Οικουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί επιδιώκει και τί μέσα χρησιμοποιεί; Στα σοβαρά αυτά ερωτήματα θά σού δοθεί απάντησης, διά τού παρόντος βιβλίου. Θα πρέπει όμως, προηγουμένως και από την αρχή, να ξεκαθαρίσουμε κάπως τα πράγματα, ώστε να γνωρίζεις περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει να βρίσκεσαι από την αρχή στο κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε να μπορέσεις εύκολα να παρακολουθήσεις έπειτα, βήμα προς βήμα, όλες τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις τού ολέθριου σκοπού, πού επιδιώκει και των καταχθονίων και σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οικουμενισμός. Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιο του Διεθνούς Σιωνισμού και έχει ως μοναδικόν σκοπόν την πολιτικήν και θρησκευτικήν κατάκτησιν της Οικουμένης!
Στα μάτια όμως του κόσμου φαίνεται, ότι ο Οικουμενισμός ειναι Κίνημα παγκόσμιον, δια την πολιτικήν, οικονομικήν και τη θρησκευτικήν ένωσιν της ανθρωπότητας. Εκ πρώτης, βεβαίως , όψεως, δια τους αγνοούντας τα πράγματα, ο σκοπός αυτός της ενώσεως της αναθρωπότητας φαίνεται καλός και ωφέλιμος. Και τούτο, διότι στον Οικουμενισμό επιφανειακά κυριαρχεί το σύνθημα της ειρήνης, που το λαχταρούν όλοι. Κυριαρχεί το σύνθημα της ενότητας, που το θέλουν οι πάντες. Μιλούν ακόμη κατά κόρον για αγάπη. Και ποιος δεν την θέλει την αγάπη! Αλλά η αγάπη του οικουμενισμού είναι απάτη. Δεν ξεκινά από τον πόνο για τον συνάνθρωπο, όπως τον εδίδαξε ο Χριστός, αλλά από το μίσος, την υποκρισία και το ψέμα, δια την υποταγήν των πάντων.
Γι αυτό, ενώ ακούμε να μιλούν για ενότητα, για ειρήνη, για αγάπη, για συνεργασία οικονομική και κοινό νόμισμα, εν τούτοις βλέπουμε από την άλλη μεριά την ένταση, την όξυνση, την καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων και μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα για την καταβαράθρωση και εξαφάνιση των μικρών και αδυνάτων Κρατών. Αλλά δεν θα επεκταθούμε εδώ περισσότερο, για την σατανική αλυσίδα των σκοτεινών δυνάμεων, που προπαρασκευάζουν μυστικά την καταστροφή των Εθνών και ιδιαίτερα των Ορθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. Αυτό ας το εξετάσουν άλλοι αρμοδιότεροι και ας λάβουν τα μέτρα τους. Ημείς, εδώ, θα σταθούμε μόνον στον θρησκευτικό Οικουμενισμό.
Τί είναι ο σημερινός Θρησκευτικός Οικουμενισμός!
Ο θρησκευτικός Οικουμενισμός της σήμερον είναι Κίνησης, δια την ένωσιν των αιρετικών Ομολογιών της Δύσεως μετά της Ορθοδοξίας κατ’ αρχάς και εις δεύτερον στάδιον δια την ένωσιν όλων των θρησκειών εις ένα τερατώδες κατασκεύασμα, εις μιαν Πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχει να εξαφανίσει, μέσα σ’ αυτό το χωνευτήρι, τον Χριστιανισμόν και ιδίως την Ορθοδοξίαν, που κατέχει την Αλήθειαν. Σκοπεύει δε εις την τελική φάση του σκοτεινού του σχεδίου να αντικαταστήσει την λατρεία του ενός Θεού, με την λατρεία του Σατανά!
Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως απίστευτο. Και όμως, αυτό κυρίως επιδιώκει ο πολυδαίδαλος μηχανισμός της Οικουμενικής Κινήσεως, δια την δραστηριότητα της οποίας τόσον συχνά ακούμε στις ημέρες μας να γίνεται λόγος.
Ο Οικουμενισμός όπως αποδεικνύεται από στοιχεία σοβαρά και αδιάσειστα είναι ένα σατανικό κατασκεύασμα των σκοτεινών Δυνάμεων. Είναι μια μεγάλη, φοβερή και τρομερή αίρεσις ή μάλλον παναίρεσις. Είναι μια σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών και παραδόσεων σε μια τραγελαφική ενότητα.
Είναι μια δολία πλάνη, καταστρωμένη με σατανικό σχέδιο, η οποία υποστηρίζει, ότι πουθενά δεν υπάρχει η μοναδική, η απόλυτος, η ενιαία Αλήθεια. Ούτε και στην Ορθοδοξία!
Έτσι ο Οικουμενισμός καταντά ένα τέρας, που καταβροχθίζει τα πάντα. Καταντά ένα καμίνι, που προσπαθεί να χωνέψει και συγκεράσει όλες τις θρησκείες. Είναι ένας νεότερος αιρετικός Συγκρητισμός, που υπόσχεται να λύσει όλα τα προβλήματα! Ο δε Θεός για τον Οικουμενισμό, είναι ένας αόριστος Θεός, που δέχεται εξ ίσου την λατρείαν όλων των θρησκειών.
Για τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός. Ο Οικουμενισμός δεν πιστεύει τίποτα, αλλά και τίποτα δεν απορρίπτει στο ανακάτεμα και στη νέα σύνθεση της θρησκείας, την οποία επιδιώκει να κατασκευάσει. Δεν υπάρχουν για τον Οικουμενισμό Θρησκείες και Πατρίδες. Με τρόπο επιδέξιο και δήθεν για λόγους ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα το σύνθημα: «Κάτω τα σύνορα!»
Όλα λοιπόν συνθλίβονται, αφομοιώνονται και εξαφανίζονται στο αβυσσαλέο στόμα του Οικουμενισμού.
Ο Οικουμενισμός είναι μια φοβερή λαίλαψ, που προετοιμάζεται να ξεθεμελιώσει, όπως φαντάζεται, την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» του Χριστού. Είναι άγριος τυφών των δυνάμεων του σκότους, που συγκεντρώνει την καταστροφική του μανία εναντίον κυρίως της Ορθοδοξίας, με τον σκοτεινό του πόθο να την εκμηδενίσει και να την αφανίσει.
Και τούτο, διότι γνωρίζει, ότι μόνη η Ορθοδοξία κρατεί ανόθευτη την Αλήθεια και Μόνη αυτή μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. «Τις πέτρες τις πετούν στις καρυδιές που έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ο Κολοκοτρώνης.
Έτσι και ο Οικουμενισμός χτυπά την Ορθοδοξία, διότι αυτή έχει αξία, κατέχει τον θησαυρόν της Αληθείας.
Αλλά, ενώ είναι τόσο τρομερά τα σχέδια του Οικουμενισμού, εν τούτοις τα κρύβει επιμελέστατα κάτω από τον αριστοτεχνικό μανδύα αθωότητας. Όλα προχωρούν με μελέτη, με σύστημα, με οργάνωση.
Ο Οικουμενισμός, σήμερα, είναι η εξέλιξις του φοβερού σχεδίου των οργάνων του Σατανά στο πιο κρίσιμο σημείο.
Με τον Οικουμενισμό, χτυπούν σήμερα, με όλας των τας δυνάμεις, την Εκκλησία του Χριστού οι άσπονδοι και δόλιοι εχθροί της. Σκοτεινές δυνάμεις και αόρατα επιτελεία έχουν συγκεντρώσει τα πυρά τους στο σκοπό αυτό. Πόλεμος γίνεται. Και πόλεμος μεγάλος, που δυστυχώς οι πολλοί δεν τον έχουν καν πάρει είδηση.
Όλοι οι εχθροί του Χριστού, ενωμένοι κάτω από ένα αόρατο επιτελείο, που κρύβεται πίσω από ωραίες λέξεις, σοβαροφανείς οργανισμούς και ενωτικά συνθήματα απάτης, δουλεύουν ημέρα και νύχτα, για να αφανίσουν την Αγίαν Του Εκκλησίαν να νοθεύσουν την Αλήθεια, που μας απεκάλυψε ο Θεάνθρωπος και να ματαιώσουν έτσι την σωτηρία του ανθρώπου, να βάλουν δε στη θέση του Χριστού, ως αρχηγό του κόσμου, τον διάβολο, « ώστε αυτόν εις τον Ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι αποδεικνύντα εαυτόν, ότι εστί Θεός» (Β’Θεσσαλονικείςβ’4)
Αι δυνάμεις του σκότους έθεσαν τελευταίως σε ενέργεια όλα τα μέσα, για να μπορέσουν να ξεθεμελιώσουν την Εκκλησία του Χριστού. Γενική, λοιπόν, επίθεση επιχειρούν εναντίον της Εκκλησίας εφ’ όλων των μετώπων κάτω από την αθώα επωνυμία του Οικουμενισμού.
Ο οικουμενισμός, με λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν και θρησκευτικόν, με σκοπόν την υποταγήν της ανθρωπότητας κάτω από μια παγκόσμιον Κυβέρνησιν και την ένωσιν όλων των Θρησκειών εις μίαν Πανθρησκείαν, ώστε να εξαφανισθεί η σώζουσα Ορθόδοξος πίστις και να λατρεύεται στο τέλος, αντί του Αληθινού Θεού, ο Σατανάς!.
Το καθήκον των Ελλήνων
Τί πρέπει νά κάνωμε τώρα εμείς οι “Έλληνες έναντίον αύτών τών ζοφερών σχεδίων τού Οίκουμενισμού; Εχομε Ιερό καθήκον καί έπιτακτική ύποχρέωσι νά κρατήσωμε άκηλίδωτη τήν Όρθόδοξον Πίστιν μας άπό τούς πνιγηρούς άνέμους των Οίκουμενιστών. Έχουμε Ιερό χρέος νά άγωνισθούμε ύπέρ τής Εκκλησίας μας. Διότι δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε, ότι ή Ορθοδοξία είναι τό κέντρον καί ή ούσία της δυνάμεως τού Ελληνικού Έθνους. Η Ορθοδοξία είναι ή Πανίσχυρη σπονδυλική στήλη τού Γένους μας. Τό Έλληνικόν Έθνος μέ τήν Ορθοδοξία μεγαλούργησε, έθριάμβευσε καί έφθασε στόν κολοφώνα τής δόξης. Μέ τήν πίστι στήν Ορθόδοξο Εκκλησία καί μέ τήν δύναμί της άποτίναξε βαρβαρικούς ζυγούς, συνέτριψε ύπερφιάλους, σκληρούς τυράννους καί άπέκτησε τόν ζείδωρο τής Ελευθερίας άνεμο. Ισχύς, δύναμις καί κραταίωμα τής Φυλής μας είναι ή Άγία μας Εκκλησία. Μέ αύτήν ζεί ό Λαός μας. Μέ αύτήν άναπνέει καί γιγαντούται. Δέν θά ύπήρχε σήμερα το Ελληνικό Έθνος, έάν δέν ήταν βαθειά ριζωμένο στήν άσάλευτη Όρθοδοξία. Εάν όμως άπομακρυνθή άπό τούς κρουνούς τής θείας δυνάμεώς της, θά άφανισθή... Στόν άφανισμό αύτό μάς όδηγεϊ ό σημερινός Οίκουμενισμός, ό όποιος προσπαθει να άποκόψη τις ρίζες τής Φυλής μας άπό τήν Ζωοδότειρα Ορθοδοξία. Τό πρώτο, λοιπόν, καθήκον ήμών τών Ελλήνων είναι ν΄ άντιτάξωμε πείσμονα άντίστασι στόν θανάσιμον τούτον έχθρόν. Καθήκον όλων μας είναι νά άρνηθούμε την είδωλολατρεία, πού εισάγει ό Οίκουμενισμός. Νά μήν έπιτρέψωμε στους προσηλυτιστάς έχθρούς τής πίστεώς μας νά καταδολιεύουν τήν θρησκευτική καί έθνική μας ένότητα. Καθήκον μέγα καί εύθύνη μοναδική έχομε, νά διαδώσωμε παντού την Όρθοδοξία. Καλούμεθα, σήμερα, ν΄ άναλάβωμε τήν έκπλήρωσι τής υψίστης άποστολής μας, πού είναι νά φέρωμε τό άληθές μήνυμα τής έν Χριστώ άπολυτρώσεως καί άποκαλύψεως στήν σύγχρονη άνθρωπότητα. Νά γίνωμε φωτοδότες τού άνεσπέρου φωτός τού Κυρίου σ΄ έκείνους πού έχουν έγκλωβισθή στό έρεβος τής αίρέσεως καί σ΄ όλους όσους δηλητηριάζει ή Λερναία Υδρα τού Οίκουμενισμού. Πρέπει, εμείς οί “Έλληνες, νά έχωμε πάντα στό νού μας, ότι ή Θεία Πρόνοια μας διάλεξε γιά αύτήν τήν Οίκουμενική άποστολή, τής έπανόδου στήν Ορθοδοξία των άποσχισθέντων
έξ Αυτής. Καί άλλοίμονό μας άν, άντί αύτού, αύτοκτονήσωμε μέσα στήν αθεΐα του σημερινού Οικουμενισμού! Τό καθήκον τών Ελλήνων είναι νά διαφυλάξουν τήν θεία, τήν μεγάλη, τήν Ιερή Παρακαταθήκη τής Παραδόσεως, άμίαντη, άφθαρτη, άπαραχάρακτη. Κάθε Όρθόδοξος “Ελλην καλείται νά προτάξη τήν άδάμαστη καί άκαταγώνιστη δύναμι τής πίστεώς μας έναντίον τών ύπούλων έχθρών της Ορθοδοξίας, οι όποίοι μάχονται νά διαστρέψουν τήν Αλήθεια τής Έκκλησίας μας. Κάθε “Ελλην καλείται νά προασπίση τήν πίστιν του, άγωνιζόμενος έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάλυσι καί τήν κατάργησι τής Ιεράς Παραδόσεως καί του Δόγματος τής Αγίας μας Εκκλησίας, μέ αίτιολογικά δόλια καί πλημμυρισμένα άπό άμαρτία. Όλοι οι Έλληνες καλούνται νά όρθώσουν άνάστημα έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάργησι τών Ιερών Κανόνων έν όνόματι μιάς άμαρτωλής άνακαινίσεως καί άναγεννήσεως τής Εκκλησίας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Πατρίδος μας καλούνται νά βροντοφωνάζουν όχι! στούς δολιοφθορείς τής άγιας μας Πίστεως καί τής Πατρίδος, οι όποίοι συνεργάζονται μέ τόν χριστιανομάχο Οίκουμενισμό. Καθήκον ημών τών Ελλήνων είναι νά ζούμε μέσα στήν ζωογόνο Πνοή τής Ορθοδοξίας, σύμφωνα μέ τόν Νόμον τού Θεού, χωρίς νά ξεφεύγουμε, ούτε κεραία άπό τά άπαραχάρακτα όρια τής Εκκλησίας. Νά καταγγέλωμε άκόμη τους έχθρούς τής Εκκλησίας. Νά έπισημαίνωμε τις φθοροποιές ξενοκίνητες δυνάμεις του σκότους, άρνούμενοι διάλογο μέ τόν άθεο Οίκουμενισμό. Καί όταν θά παλεύωμε γιά τήν πίστι μας έναντίον Σιωνιστών, Μασώνων, Χιλιαστών, Παπικών, Προτεσταντών, άθέων νά ένθυμούμεθα μέ Ιερό ρίγος, ότι τό Άγιον καί Ίερόν Εύαγγέλιον έγράφη εις τήν Ελληνική γλώσσα. Αι Οίκουμενικαί Σύνοδοι συνεκροτήθησαν όλες σέ έλληνικό έδαφος καί τά Δόγματα διετυπώθησαν Έλληνιστί. Νά ένθυμούμεθα, ότι τό Έλληνικόν Έθνος έδωσε γιγάντια άναστήματα πίστεως. Έλληνες ήσαν οί μεγάλοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τής Οίκουμένης. Έλληνες ήσαν οι περισσότεροι Άγιοι Μάρτυρες, Όσιοι, Ομολογηταί καί έγκρατευταί. Ή Ελλάς έκράτησε άνόθευτη τήν Ιερά Παράδοσι καί τήν Ορθοδοξία. Τό Έλληνικόν Έθνος έστειλε τούς Ίεραποστόλους στήν Ανατολή, στήν Δύσι, στό Νότο καί στο Βορρά καί διέδωσε τήν Πίστιν τού Χριστού στήν Ασία, στήν Εύρώπη καί στην Αφρική. Μετελαμπάδευσε τό Φώς τού Χριστού στους Σλαύους τού Βορρά. Δέν ύπάρχει μεγαλυτέρα δύναμις, γιά τό Ελληνικό Έθνος, άπό τήν εύλογία αύτή του Θεού. Διά τούτο πάς Έλλην πρέπει νά έπαγρυπνή καί νά μάχεται μέ όλας του τάς δυνάμεις, γιά τήν Ορθοδοξία. Νά κτυπά άνελέητα τις ύπουλες προπαγάνδες καί τις αίρέσεις, πού φέρουν διαιρέσεις καί διχασμόν τού Έθνους. Προσοχή προπαντός από τούς καταχθονίους Οικουμενιστάς. Οι Οικουμενισταί είναι έχθροί τής Πατρίδος, χειρότεροι άπό κάθε άλλον έχθρόν καί θά πρέπει να τεθούν έκτός νόμου τώρα, προτού, αύριον, νά είναι άργά. Διότι, τό τονίζομεν, χάνοντας τήν Άγίαν Όρθοδοξίαν μας δέν είναι δυνατόν νά ύπάρξωμε πλέον ούτε ως Έθνος Έλληνικόν, ούτε ώς Λαός Ελληνικός. Σύσσωμοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί διακηρύττομε τήν πίστι μας εις τήν Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν. Δηλούμεν δέ μέ Ιερή συγκίνησι, ότι την αγιωτάτην τού Χριστού Έκκλησίαν μας θά κρατήσωμε άμετακίνητη καί την Όρθόδοξον Πίστι άπαραχάρακτη, όπως μάς τήν παρέδωσεν ό Κύριος καί οι Απόστολοι. Θά μείνομε μέχρι θανάτου σταθεροί στήν Εκκλησία τού Χριστού, της όποίας «καί πύλαι Αδου ού κατισχύσουσιν» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 18). Δέν θά άφήσωμε τήνΟρθοδοξία μας νά τήν βεβηλώση ό έπάρατος Οίκουμενισμός. Βροντοφωνούμε δε πρός όλας τάς κατευθύνσεις, όπως οι Πατέρες μας: «Αύτη η Πίστις των Αποστόλων. Αύτη η Πίστις των Πατέρων. Αύτη η Πίστις των Ορθοδόξων. Αύτη η Πίστις την Οικουμένη έστήριξεν».
(Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε΄, Αθήναι 1988).
