.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ποῦ εἶναι στραμμένα τά μάτια καί ἡ καρδιά τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου;





Ὁ σημερινός λεγόμενος χριστιανικός λαός εἶναι πεσμένος, κατά μεγάλα τμήματα, σέ πραγματική εἰδωλολατρεία. Τόν πρῶτο λόγο ἔχουν ἡ ἐγωπάθεια, ἠ φιλοδοξία, οἱ κοσμικές ψυχαγωγίες, τό φαγοπότι, τό χρῆμα,
οἱ σαρκικές ἀπολαύσεις. Τά μάτια καί οἱ καρδιές ἔχουν στραφῆ μακριά ἀπό τόν Θεό καί τήν οὐράνια πατρίδα, εἶναι καρφωμένα στή γῆ. 

Ἔτσι, ἡ ἀγάπη τοῦ ἀδελφοῦ πρός τόν ἀδελφό ἔχει φυγαδευθῆ καί ὁ ἔνας προσπαθεῖ νά βγάλη τό μάτι τοῦ ἄλλου. 
Ἀλλοίμονο, ἀλλοίμονο σ' ἐμᾶς!


Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης
Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου
Ἐκδόσεις: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ