Ορισμένα που έγραψα στο facebook, τις τελευταίες μέρες γύρω από την ευαισθησία.
Αυτός ο κόσμος ποτέ δεν φιλοξένησε έναν ευαίσθητο άνθρωπο ή τον τρέλανε ή τον σταύρωσε…
Κρύψε καλά μες στα στήθη σου αυτή την όμορφη γλυκιά ευαισθησία. Πράγμα σπάνιο και θεϊκό. Μάτι να μην την δει, μήτε χέρι να αγγίξει πάνω της, γιατί όταν μεταξωτοί άνθρωποι αγκαλιάζονται από τραχιά και σκληρά χέρια, το μόνο που μένει είναι πληγές αιμορροούσες...
Ύβρεις, απειλές, συκοφαντίες, ψέματα, παρανοήσεις κι όλα αυτά κτισμένα πάνω στην καλοσύνη και την ευαισθησία σου. Και εσύ που πίστεψες στην ανθρωπιά τους; Μένεις να σηκώνεις τον σταυρό της αγάπης, να είσαι «ξένος» στους άλλοτε φίλους σου και «εχθρός» σε εκείνους που κάποτε έσωσες από την κόλαση…
Το να είσαι ενάρετος δεν σημαίνει να είσαι δειλός. Το λάθος είναι ζωή, η δειλία θάνατος…
π. λίβυος