.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου


Άνθρωπος του ΘΕΟΥ μας είπε πριν χρόνους: 

- βρέθηκα μετά από δεκαετίες στον Ιερό Ναό που με βάπτισαν οι γονείς μου .

- στάθηκα έμπροσθεν του Ιερού βήματος και έκανα μετάνοιες .

- κατάνυξη, δοξολογία και συγκίνηση με διακατείχαν 

- ήλθε όμως και μια έκπληξη αναπάντεχη 

- πάνω από την ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ εμφανίστηκε ένα Κατάλευκο Περιστέρι πολύ διαφορετικό από τα άλλα .

- ήταν πολύ μικρότερο από τα κανονικά αλλά απαράμιλλης ομορφιάς και ακεραιότητας .

- με έβλεπε με τα διαπεραστικά μάτια του και το έβλεπα 

- ένα κύμα αγάπης για τα πάντα κατέκλυσε το εσωτερικό μου.

- εκεί που έλεγα να ζήσω και άλλο αυτή την στιγμή , το μικρόσωμο αυτό Περιστέρι βγήκε από το Ιερό Βήμα και επικάθησε επί της κεφαλής μου.

- ούτε καν κατάλαβα πως βρέθηκα στο έδαφος μπρούμυτα και με τα χέρια ανοικτά σε σχήμα ΣΤΑΥΡΟΥ ακριβώς στο σημείο που τοποθετούν την κολυμβήθρα.

- αναρωτιόμουν , τι βάρος μπορεί να έχει αυτό το Περιστεράκι; 

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου 

- δεν θα σου που πως αισθανόμουν γιατί δεν μπορώ να περιγράψω αυτά .

- έτρεξα αμέσως στον Γέροντα μου και του τα είπα: 

" είδες παιδί μου πως η Πίστη και το Βάπτισμα μας είναι ολοζώντανα, είμαστε σφραγισμένοι- μυρωμένοι ανεξίτηλα από εδώ και προς τα επάνω, για αυτό να προσέχουμε γιατί συνέχεια μας προσέχει το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ" 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας