Νήστευσε δὲ ὁ Σωτήρας μας αὐτὴν τὴν νηστεία, ὄχι διότι αὐτὸς εἶχε ἀνάγκη, διότι πῶς εἶχε ἀνάγκη αὐτὸς ὁ μόνος ἀναμάρτητος; ἀλλὰ γιὰ ἐμᾶς νήστευσε θέλοντας νὰ μᾶς δώση τὸ παράδειγμα τῆς νηστείας καὶ νὰ ἀναιρέση την παράβασι τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας καὶ τῆς γαστριμαργίας ἐξέπεσε.
Γι' αὐτὸ εἶναι περιπόθητη στοὺς ἁγίους ή νηστεία, θέλοντας να καταλύσουν ἐκείνη τὴν πρώτη κατάρα ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας.
Καὶ οἱ προφῆτες φάνηκαν μὲ τὴν νηστεία ἀγωνιζόμενοι καὶ μάλιστα ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας καὶ ὁ Δανιὴλ καὶ ἄλλοι πολλοί.
Γι' αὐτὸν λοιπὸν τὸν σκοπὸ δόθηκε καὶ σὲ ἐμᾶς ἡ νηστεία, γιὰ ἀναίρεσι δηλαδὴ καὶ κατάλυσι τῆς ἐπιθυμίας τῆς γαστέρας καὶ γιὰ ἀπομίμησι τῆς σωτήριας νηστείας καὶ γιὰ κάθαρσι ἰδική μας καὶ ἀνέγερσι.
Γι' αὐτὸ στὸ τέλος τῆς νηστείας δὲν μᾶς ἀκολουθεῖ θάνατος, ἀλλ' ἡ ἔγερσις ἀκολουθεῖ τοῦ Σωτῆρα μας, ὁ ὁποῖος ἀναμάρτητα ἔζησε καὶ νήστευσε καὶ πέθανε γιὰ ἐμᾶς καὶ ἀναστήθηκε καὶ συνανέστησε καὶ ἐμᾶς.
Ἄγιος Συμεών Θεσσαλονίκης
(Τα Άπαντα σελ. 510. ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΜΗ΄. Ποιὰ εἶναι ἡ νηστεία τοῦ Κυρίου καὶ πῶς τεσσαρακοστὴ λέγεται...)