Επιστολή διαμαρτυρίας Θεσσαλονικέων προς την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας

"Από σάς διδαχθήκαμε πόσο καταστροφικές είναι οι ΑΙΡΕΣΕΙ. 

Γιατί (λοιπόν) εκδιώκονται ΜΟΝΑΧΟΙ 

που ομολογούν αυτά που εσείς διδάσκετε"; !!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Προς την

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας.

Κοινοποίηση:

Ιερά Κοινότητα Αγίου ΌρουςΠολιτική Δοιήκηση Αγίου ΌρουςΥπουργείο Εξωτερικών

Σεβαστοί Πατέρες

Είμαστε προσκυνητές πολλά έτη στο ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, στο διάστημα αυτών των χρόνων, διδαχθήκαμε από εσάς πόσο καταστροφικές είναι οι ΑΙΡΕΣΕΙΣ (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - ΠΑΠΙΣΜΟΣ - ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ - ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟΣ κ.α.) για την πίστη μας και την ψυχή μας.

Με αυτές τις διδαχές προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε στη βιότη μας. Αν κάτι έχει αλλάξει απ’ αυτές, παρακαλούμε να μας κάνετε κοινωνούς των αλλαγών, αλλιώς δεν κατανοούμε γιατί εκδιώκονται ΜΟΝΑΧΟΙ ενώ συμφωνούν και ομολογούν αυτά που εσείς διδάσκετε.

Ο τρόπος που ενεργείτε και περισσότερο η αφωνία και το θολό τοπίο είναι που μας μπερδεύει, και όχι η ξεκάθαρη θέση των ΜΟΝΑΧΩΝ που αντιδρούν.

Ιδιαίτερα μετά τις αποφάσεις, της ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, οι οποίες είναι πλέον επίσημα κείμενα και δεσμευτικά κατά τον ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουμε τη θέση σας για τα κείμενα που μας δεσμεύουν.

Παρακαλούμε δώστε λύση και απάντηση στο ερώτημα μας με αγάπη και όχι με αυταρχισμό.

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ

Τυριτίδης Αλέξανδρος

Τυριτίδης Νικόλαος

Τυριτίδης Γρηγόριος

Τυριτίδης Σταύρος

Τσακλίδου Ελένη

Κυρατζάκου Σοφία

Βασιλειάδης Θεόδωρος

Βασιλειάδης Κοσμάς

Βασιλειάδου Σοφία

Σιολόγκας Παναγιώτης

http://agonasax.blogspot.gr

Μετάνοια! Η μόνη λύση στο σημερινό αδιέξοδο

Ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ὑπομένει ἐθνικὴ συμφορά. Οἱ Χαλδαῖοι, ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀπειλητικοὺς λαοὺς τοῦ Ἰσραήλ, κατάφεραν νὰ αἰχμαλωτίσουν καὶ νὰ ἐρημώσουν τὴν Ἰουδαία. Λεηλάτησαν καὶ ἔκαψαν τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν ἅγιο Ναό της. Ἔσφαξαν πλῆθος Ἰσραηλιτῶν. Τύφλωσαν τὸν βασιλιὰ Σεδεκία.

Καὶ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ ὑπομένει ὁ λαός Του τόσα δεινά, γιὰ νὰ τὸν παιδαγωγήσει γιὰ τὴν ἀποστασία του καὶ τὶς ἁμαρτίες του. Αὐτὴ τὴν τραγικὴ κατάσταση ὄχι ἁπλῶς τὴν ὑφίστανται καὶ τὴν γνωρίζουν οἱ ἅγιοι Τρεῖς Παῖδες Ἀνανίας, Ἀζαρίας καὶ Μισαήλ, ἀλλὰ τὴ βιώνουν προσωπικὰ μέσα ἀπὸ τὴ δική τους ταλαιπωρία. Τὴ βιώνουν στὴν ἀποκορύφωσή της μέσα στὴν καιόμενη κάμινο ὅπου βρίσκονται. Ἀλλὰ ἀκριβῶς μέσα σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση τῆς καιόμενης καμίνου, ὁ Ἀζαρίας ἀπευθύνει τὴ θεόπνευστη ὠδή του. Τὴν προσευχή του στὸν Κύριο. Μιλάει καὶ ἀντιπροσωπευτικὰ ὑπὲρ ὅλου τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἔτσι αἰσθάνεται. Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ τόνο ἐξομολογητικὸ λέει: «Ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν ἀποστῆναι ἀπὸ σοῦ καὶ ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσι» (Δαν. γ΄ 5-6). Ἁ­μαρτήσαμε, Κύριε, λέει, καὶ παρανομήσαμε, διότι ἀπομακρυνθήκαμε ἀπὸ Σένα. Ἔχουμε ἁμαρτήσει σὲ ὅλα καὶ παραθεωρήσαμε τὶς ἐντολές Σου. «Μὴ δὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος (…) καὶ μὴ ἀ­ποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ’ ἡμῶν» (στίχ. 10-11). Ὅμως, Κύριε, μὴ μᾶς ἀ­φήσεις νὰ ἐξολοθρευθοῦμε τελείως ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μας καὶ μὴν ἀπομακρύνεις τὸ ἔλεός Σου ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἁ­μαρ­τωλούς.

Ἀλήθεια, πόσο εἶχε εὐεργετήσει ὁ Θεὸς τοὺς Ἰσραηλίτες! Τοὺς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴ δουλεία τῶν Αἰγυπτίων. Τοὺς ἔτρεφε ἐπὶ 40 ὁλόκληρα χρόνια στὴν ἔρημο. Τοὺς πότιζε στὸν ἄνυδρο αὐτὸ τόπο. Τοὺς χάρισε τὸν θεῖο Του νόμο. Τοὺς ὁδήγησε τελικὰ θαυματουργικὰ στὴ Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας καὶ τοὺς ἐγκατέστησε ἐκεῖ. Ὅμως παρὰ τὶς τόσες θαυματουργικὲς εὐεργεσίες, οἱ Ἰσραηλίτες φάνηκαν ἀγνώμονες πρὸς Αὐτόν. Ἐπηρεάσθηκαν ἀπὸ ἔθνη εἰδωλολατρικά. Λάτρευαν ψεύτικους θεοὺς καὶ εἴδωλα. Ἔπρεπε λοιπὸν νὰ συνέλθουν. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τοὺς ἔστελνε θλίψεις, δοκιμασίες καὶ ἐθνικὲς συμφορὲς πρὸς παιδαγωγικὸ καταρτισμό τους. Εἰδικὰ αὐτὴ τὴν περίοδο ποὺ ὑποφέρουν καὶ οἱ ἅγιοι Τρεῖς Παῖδες, ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τὴν γιὰ ἑβδομήντα ὁλόκληρα χρόνια αἰχμαλωσία τους στὴ Βαβυλώνα ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ.

Δὲν ὑπῆρξε ὅμως μόνο τὸ ἰσραηλιτικὸ γένος εὐεργετημένο ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος ἔχει ὑπερβαλλόντως εὐεργετηθεῖ. Ὑπῆρξε τὸ πρῶτο ἔθνος στὴν Εὐρώπη ποὺ δέχθηκε τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Σὲ ἀρκετὲς ἑλληνικὲς πόλεις πρωτοϊδρύθηκαν Ἀποστολικὲς Ἐκ­κλησίες. Στὴ γλώσσα του γράφτηκε ἡ Καινὴ Διαθήκη καὶ μεταφράσθηκε ἡ Παλαιά. Ἀνέδειξε ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ οἰκουμενικοὺς διδασκάλους.

Σήμερα, ὅμως, ποῦ βαδίζει τὸ ἔθνος μας; Εἶναι τραγικὴ ἀλήθεια ὅτι ἔχουμε ἀποστατήσει καὶ ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ τὴ ζωὴ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Νομοθετήσαμε ἀντίθετα στὸ νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἐπιτρέψαμε τὶς ἐκτρώσεις. Τὸν θάνατο δηλαδὴ ἀθώων καὶ ἀνυπεράσπιστων παιδιῶν στὰ σπλάχνα τῶν μητέρων τους. Ὑποτιμήσαμε τὸν θρησκευτικὸ ἐκκλησιαστικὸ γάμο καὶ πλήξαμε τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογένειας διευκολύνοντας τὰ διαζύγια καὶ εἰσάγοντας νέες ψευδομορφὲς οἰκογένειας. Καταργήσαμε τὴν καταγραφὴ τοῦ θρησκεύματος στὶς προσωπικές μας ταυτότητες. Ἀπορρίψαμε τὴν ἀνάρτηση τῆς εἰκόνος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ στὴν αἴθουσα τοῦ ἐθνικοῦ μας Κοινοβουλίου. Μειώσαμε ἢ ἐξαλείψαμε τὶς ὧρες τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα μας. Ἀναδείξαμε σὲ ἡγετικὲς θέσεις πρόσωπα τὰ ὁποῖα προκλητικὰ δήλωναν ὅτι εἶναι ἄθεοι. Χαρακτηρίσαμε ὑ­περηφάνεια τὴν ντροπὴ καὶ τὴν κατάπτωση, καὶ ἀποδεχθήκαμε βαρύτατες σοδομικὲς ἁμαρτίες ὡς πρόοδο καὶ ἐ­λευθερία τρόπου ζωῆς.

Τὸ ἔθνος μας πράγματι ἀποστάτησε. Στράφηκε μονομερῶς στὴν ὑλιστικὴ εὐ­δαιμονία καὶ στὴ λατρεία τοῦ πλούτου. Ἀπεμπόλησε τὰ ἰδανικά του· γι’ αὐ­τὸ καὶ κατάντησε νὰ ζεῖ μὲ δανεικά.

Γίναμε δοῦλοι τῶν παθῶν μας, καὶ ἐξαιτίας τῶν πολλῶν μας ἁμαρτιῶν ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τόσα δεινὰ στὴν Πατρίδα μας: Φτώχεια καὶ ἐθνικὴ ὑποτέλεια. Ἔλλειψη ἡγετῶν καὶ προσώπων ποὺ νὰ ἀναπαύουν τὴ συνείδηση τοῦ λαοῦ, νὰ δικαιώνουν τὶς προσδοκίες του μένοντας πιστοὶ στὴν Παράδοση τοῦ ἔ­θνους μας. Συνεχὴς δανεισμός, συνοδευόμενος μὲ ἀδυναμία παραγωγῆς καὶ ἀνάπτυξης. Ὑψηλοὶ δεῖκτες ἀνεργίας. Ὑποτιμητικὴ ἀντιμετώπιση ἀπὸ τὸ σύν­ολο σχεδὸν τῶν ὑπολοίπων κρατῶν τόσο σὲ εὐρωπαϊκό, ὅσο καὶ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο.

Καὶ τὸ τραγικὰ χειρότερο: Ἡ γενικὴ ἀπελπιστικὴ παραδοχὴ ὅτι δὲν ὑπάρχει λύση, διέξοδος καὶ σωτηρία ἀπὸ τὸ τέλμα στὸ ὁποῖο βρισκόμαστε.

Ὅμως ὄχι! Ὑπάρχει τρόπος ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τὴν τραγικότητα στὴν ὁποία περιπέσαμε. Ὑπάρχει σωτηρία. Εἶναι ἡ μετάνοια ὁλόκληρου τοῦ ἔθνους μας. Ὁλόκληρου τοῦ λαοῦ μας. Ὁ Θεὸς ἀπέσυρε τὴ χάρη Του ἐξαιτίας τῶν ἁ­μαρτιῶν μας. «Ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν… ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσι». Νὰ ζήσουμε λοιπὸν ἐν μετανοίᾳ. Νὰ παρακαλέσουμε θερμὰ τὸν φιλεύσπλαχνο καὶ ἐλεήμονα Θεὸ νὰ σώσει τὸ ἔθνος μας ὅπως καὶ ἄλλοτε. Ὅπως ἔσωσε τοὺς ἁγίους Τρεῖς Παῖδες μέσα στὴν κάμινο τοῦ πυρός. Ὅπως ἔσωσε τοὺς αἰχμάλωτους Ἰσραηλίτες στὴ Βαβυλώνα.

Ἔτσι νὰ σώσει καὶ νὰ λυτρώσει καὶ τὸ ἔθνος μας σήμερα. Ἀφοῦ πρῶτα ὅμως μετανοήσουμε!

http://www.osotir.org/

Οι διδασκαλίες των Αγίων που κάποιοι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια! Ακόμα και μετά την Πανορθόδοξη!

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης:

«Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι μνημονεύαμε τότε που δεν είχε γίνει ακόμη Σύνοδος, ούτε είχε συνοδικώς εκφωνηθεί το αιρετικό δόγμα και ο αναθεματισμός των ορθοδόξως φρονούντων. Και, πριν υπάρξει αυτή η ξεκάθαρη ομολογία και αποδοχή της αιρέσεως από τους Επισκόπους, δεν ήταν ασφαλές να αποκοπούμε τελείως από τους παρανόμους, αλλά μόνον να αποφεύγουμε τη φανερή και δημόσια εκκλησιαστική επικοινωνία με αυτούς, να τους μνημονεύουμε δε κατ’ οικονομίαν μέχρι κάποιο χρονικό διάστημα.

Από την ώρα όμως που έγινε φανερή και ξεκάθαρη η αιρετική διδασκαλία, και μάλιστα κατοχυρώθηκε συνοδικώς, πρέπει και συ και όλοι οι Ορθόδοξοι να αποφύγετε με παρρησία κάθε εκκλησιαστική επικοινωνία με τους κακοδόξους και να μην μνημονεύετε κάποιον από αυτούς οι οποίοι συμμετείχαν στην Σύνοδο, ή είναι ομόφρονες με τις αποφάσεις της…

Επειδή ο ιερός Χρυσόστομος εχθρούς του Θεού δεν χαρακτήριζε μόνον τους αιρετικούς, αλλά και αυτούς οι οποίοι επικοινωνούν εκκλησιαστικά μαζί τους» (Επιστολή 39. Θεοφίλω ηγουμένω, Φατούρος, σελ. 113, στιχ. 51. PG 99, 1045D. ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ. 18Β, σελ. 196).

π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος (σὲ συμφωνία μὲ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές): 

«Βέβαια, μέχρι τώρα ο “λαϊκός οικουμενισμός” δεν είχε την παραμικρή συνοδική και ως εκ τούτου εκκλησιαστική και εκκλησιολογική νομιμοποίηση.

(σ.σ.: Τὴν εἶχε, διότι ἔχουν γίνει ἑκατοντάδες Σύνοδοι, κηρυττομένου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ οἱ συνεδριάζοντες Ἐπίσκοποι δὲν τὸν κατεδίκαζαν, πρᾶγμα ποὺ ἐκκλησιαστικὰ εἶναι ταυτόσημο μὲ τὴν ἀποδοχή του. Ἀλλ΄ ἂς εἶναι).

Είναι προφανές ότι η περιφρόνηση της μέχρι σήμερα ομόφωνης και πάγιας πατερικής, κανονικής και εκκλησιαστικής παράδοσης δεν ήταν δυνατόν να θεμελιωθεί σε κανένα Δογματικό ή Συμβολικό κείμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, σε καμία συνοδική απόφαση. Όσοι, λοιπόν, ενεργούσαν αντίθετα σε αυτή την ορθόδοξη παράδοση ήσαν πάντοτε εκτεθειμένοι στην εκκλησιαστική συνείδηση των πιστών ως παραβάτες των ιερών κανόνων και επιλήσμονες των αρχιερατικών υποσχέσεών τους, είχαν μεν την κάλυψη της εξουσίας, αλλά δεν είχαν τη σκέπη της θεολογίας. Η έλλειψη αυτή τους εξέθετε και δεν τους επέτρεπε να προχωρήσουν όσο και όπως θα ήθελαν.

Δυστυχώς, όμως τώρα τα δεδομένα αλλάζουν!» (ἐδῶ). 

Κι ἀφοῦ ὅλα πιὰ ἄλλαξαν μετὰ τὴν "Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο", γιατί, πάτερ μου, ἐσὺ κι οἱ ὑπόλοιποι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς "μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια" προσπαθεῖτε νὰ βρεῖτε φόρμουλα, ὥστε νὰ δικαιολογήσετε τὴν παραμονή σαςσὲ κοινωνία μὲ τοὺς καὶ Συνοδικῶς πλέον Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές; Τὸ νὰ ἐξηγήσετε τοὺς λόγους ποὺ δὲν σᾶς ἐπιτρέπουν προσωπικῶς νὰ Διακόψετε τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν, εἶναι κατανοητό, ἀλλὰ τὸ νὰ ἀλλοιώνετε τὴνδιδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ καλύψετε τὴν ἀδυναμία σας αὐτή, ποιά ἐξήγηση ἔχει;

Καταλάβετέ το· δὲν σᾶς πιέζουμε νὰ ἀποτειχιστεῖτε! Αὐτὸ εἶναι δική σας εὐθύνη. Δὲν σᾶς ἐλέγχουμε γι' αὐτό, ποὺ εἶναι θέμα τῆς ἐλευθερίας σας. Ἐκεῖνο ποὺ λέμε εἶναι, πὼς διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἁγίων εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, καταδικασμένους ἢ μὴ καταδικασμένουςἀπὸ σύγχρονη Σύνοδο. Αὐτὸ δὲν μπορεῖτε νὰ τὸ παραβλέπετε καὶ νὰ διδάσκετε ἄλλα. Εἶστε, λοιπόν, ἐλεύθεροι νὰ μὴν τὸ ἐφαρμόζετε, ἀλλὰ δὲν εἶστε (ὡςὈρθόδοξοι Ποιμένες) ἐλεύθεροι νὰ μὴν διδάσκετε τὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τῶν αἱρετικῶν, ποὺ εἶναι ἡ στάση καὶ ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων στὸ συγκεκριμένο θέμα.

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση

«ΓΙΑΤΙ ΜΑΥΡΙΖΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…;» (Δὲν ξεσηκώνεται κανένας. Τὰ λέμε μεταξύ μας καὶ δὲν κάνουμε τίποτε…)

«ΓΙΑΤΙ ΜΑΥΡΙΖΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…;»

τῆς «Χριστιανικῆς Ἑστίας Λαμίας»

«Πάνω ἀπὸ 25.000 κεραυνοὶ» ἔπεσαν» σὲ διάστημα 12 ὡρῶν, πρόσφατα, στὴ Βόρεια Ἑλλάδα καὶ συγκεκριμένα 17.000 ἀπὸ αὐτοὺς ἔπληξαν τὴν Κεντρικὴ καὶ Δυτικὴ Μακεδονία! Ἡ Βόρεια Ἑλλάδα ἔνιωσε γιὰ τὰ καλὰ τὴν ἀπότομη ἀλλαγὴ τοῦ καιροῦ, μέσα στὸ καλοκαίρι…», εἶπαν τὰ δελτία καιροῦ.

Αὐτὸ δὲν εἶναι τίποτε ὅμως μπροστὰ στὶς «25 χιλιάδες» νομοσχέδια, νόμους, παλαιὲς καὶ ἐρχόμενες νομοθετικὲς ρυθμίσεις, ἰσχύουσες φορολογικὲς ἐπιβαρύνσεις, περικοπὲς συντάξεων, ἐπιδόματα γιὰ κλάματα…

Μερικοὶ βέβαια στὶς ἀστραπὲς γελᾶνε κιόλας, νομίζοντας ὅτι τοὺς βγάζουν φωτογραφία. Ἄλλοι θαυμάζουν τὸ ἐκπληκτικὸ θέαμα τοῦ σχιζομένου οὐρανοῦ… Κανένας ὅμως δὲν χαίρεται γιὰ τὴν οἰκονομικὴ πορεία τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας, τῆς νεολαίας, τῆς κοινωνίας καὶ τῆς πατρίδας…

Μαύρισαν οἱ ψυχές, οἱ αὐλές, οἱ γειτονιές, τὰ σπίτια…

«Γιατί μαυρίζει ὁ οὐρανός, κι ἂς εἶναι καλοκαίρι;..», λέει ἕνα κυπριακὸ τραγούδι, γιὰ τὸν Ἀττίλα καὶ τὴν ἐπιδρομὴ τῶν Τούρκων στὸ νησί μας τὸ 1974…

Στὴν περίπτωσή μας ὅμως ἔχουμε ἄλλου εἴδους ἐπιδρομή… Λαίλαπα μειώσεων… Φοροεπιδρομή. Καταιγίδα περικοπῶν… Μόλις ἀνοίξει ὁ παραμικρὸς διάλογος γιὰ τὰ οἰκονομικά, ὅλοι ἐκφράζουν τὴν ἀπελπισία τους, τὴν πικρὴ γεύση τοῦ ψέματος, τὴ δυσάρεστη ἔκπληξη τῆς ἀπρόοπτης περικοπῆς, τὸν ἀπαράδεκτο σχολιασμὸ ποὺ συνοδεύει τὴ μετάβαση ἀπὸ τὰ 751 στὸ 384 €, τὴν ἀδιόρθωτη ἀνεργία καὶ τὴ συναφῆ ἀπόγνωση…

Κυρίως αὐτὸ γίνεται χειροπιαστό… μόλις ἀρχίσουν καὶ μιλᾶνε οἱ νέοι…: «Μία δουλειὰ δὲν ὑπάρχει, τί νὰ κάνω, πῶς θὰ ἀνοίξω οἰκογένεια, πότε θὰ γίνω μάνα; (Ὅταν εἶναι ἡ νέα, ποὺ μιλάει, καὶ ἡ ἡλικία προχωράει ἀπελπισμένα, μετράει ἀπειλητικὰ καὶ ὁ χρόνος)… Ἔχω βουλιάξει, εἶμαι 32 μὲ πτυχίο καὶ δὲν ἔχω φύγει ἀκόμη ἀπὸ τὸ σπίτι… Πάει, ἔτσι θὰ μείνω… Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχει καὶ ἡ σύνταξη τοῦ πατέρα… Μοῦ δίνει κάτι ψιλὰ ποῦ καὶ ποῦ, γιὰ νὰ βγαίνω ἔξω… Ὅπου καὶ νὰ ρώτησα γιὰ δουλειά “μηδὲν εἰς τὸ πηλίκον”… Ἔχω στείλει τὸ βιογραφικό μου παντοῦ… Μόνο μὲ «βύσμα» μπορεῖ νὰ γίνει κάτι… Αὐτοὶ γνωρίζονται μεταξύ τους… Πρέπει νὰ βροῦμε νὰ μιλήσουμε σὲ κάποιον. Δὲ θέλω νὰ φύγω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα…»

«Ἀπ’ ἔξω μαυροφόρα ἀπελπισιά, πικρῆς ἀναδουλειᾶς χειροπιαστὸ σκοτάδι, καὶ μέσα στὴν οἰκογενειακὴ φωλιὰ (ἂς μᾶς συγχωρέσει ὁ ποιητὴς Ἰωάννης Πολέμης γιὰ τὴν παραλλαγὴ) τὸ φοβισμένο χέρι τοῦ γονιοῦ τρεμάμενο τὸ ἄδειο πορτοφόλι ἀναδεύει καὶ ἐλάχιστα εὐρώπουλα μαζεύει».

Καὶ συνεχίζεται «ὁ δωδεκάλογος τοῦ φτωχοῦ καὶ τοῦ ἀνέργου: «Μοῦ κόψαν ἀπροειδοποίητα τὸ ἐπίδομα σίτισης… Ἔστω 130 €… Ἔπαιρνα τὰ βασικὰ ἀπὸ τὸ Super Market… Χρωστῶ καὶ τὸ ρεῦμα… Εἶπαν θὰ κάνει black out ἡ ΔΕΗ στοὺς κακοπληρωτές… Πῆγα καὶ στὸ Νοσοκομεῖο γιὰ φάρμακα, μὲ τὸ νόμο Σαμαρᾶ γιὰ τοὺς ἀνασφάλιστους, δὲν μοῦ ἔδωσαν… Τὰ παιδιά μου ἔχουν μπουχτίσει στὰ μακαρόνια καὶ στὰ ὄσπρια ποὺ μᾶς δίνουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μὲ ἐλάχιστο λάδι… Στεροῦνται βασικῶν βιταμινῶν καὶ τροφῶν. Φροῦτα δὲν παίρνουμε. Κρέας ἔχουμε πολὺ καιρὸ νὰ φᾶμε. Δὲν βγαίνουμε ἀπὸ τὸ σπίτι. Δὲν ἔχουμε χρήματα νὰ πᾶμε πουθενά. Τώρα θὰ ἀρχίσουν καὶ τὰ σχολεῖα… Πῶς θὰ τὰ ξεκινήσω; Ἡ κυρία τῶν Ἀγγλικῶν μᾶς εἶπε νὰ πάρουμε αὐτὰ τὰ βιβλία… Μὲ τί λεφτά; Ὁ μεγαλύτερος θέλει φροντιστήριο τώρα… Ὅλο μὲ τὰ πόδια κυκλοφοροῦμε, γιὰ οἰκονομία… Οἱ παπποῦδες δὲν ἔχουν γιὰ νὰ γυρίσουν οἱ ἴδιοι καλὰ καλά… Ντρέπομαι κιόλας νὰ τοὺς ζητάω συνεχῶς… Παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ μὴ πεθάνουν τώρα… Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἀκούω γιὰ κάτι μισθοὺς καὶ συντάξεις ἐπωνύμων, ἀνθρώπων τῆς νυχτερινῆς ζωῆς, πολιτικῶν καὶ παρατρεχάμενων, ὑψηλόβαθμων στελεχῶν ἑταιρειῶν… καὶ κυριολεκτικὰ συγχύζομαι καὶ ἀγανακτῶ… Ἐκεῖνο δὲ ποὺ μὲ λιώνει καὶ μὲ σβήνει κυριολεκτικά, εἶναι ποὺ δὲν μιλάει κανένας. Δὲν ξεσηκώνεται κανένας. Τὰ λέμε μεταξύ μας καὶ δὲν κάνουμε τίποτε…».

Ἀξίζει ἐδῶ νὰ θυμηθοῦμε καὶ τὸν Κωστὴ Παλαμᾶ στὸ «Δωδεκάλογο τοῦ Γύφτου» (Μόνο ἡ ποίηση μᾶς ἔμεινε, γιὰ νὰ ἐκφραστοῦμε καὶ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ ζοφερότητα τῆς καταστάσεως):

«Καὶ θὰ σβήσεις καθὼς σβήνουνε λιβάδια

ἀπὸ μάϊσσες φυτρωμένα μὲ γητειές·…

θὰ σὲ κλαῖν’ τὰ κλαψοπούλια στ’ ἀχνὰ βράδια

καὶ στὰ μνήματα οἱ κλωνόγυρτες ἰτιές.

 

Ὅσο νὰ σὲ λυπηθεῖ

τῆς ἀγάπης ὁ Θεός,

καὶ νὰ ξημερώσει μίαν αὐγή,

καὶ νὰ σὲ καλέσει ὁ λυτρωμός…»

Δηλαδή, τώρα μόνο ὁ Θεός! Ἡ ἐπιστήμη σηκώνει ψηλὰ τὰ χέρια… Ἡ κοινωνιολογία καὶ ἡ ψυχολογία ἀδυνατοῦν νὰ δώσουν λύση… Τὰ παρηγορητικὰ λόγια τῶν ποιμένων καὶ τὰ συσσίτια τῆς Ἐκκλησίας ἀρχίζουν νὰ λιγοστεύουν κι αὐτά…

Εἶναι πολὺ παράξενο τὸ φαινόμενο… Διότι μὲ τόσα πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ ψέματα καὶ ἀνακολουθίες στὰ προγράμματα καὶ ἀντιφάσεις καὶ ὑποσχέσεις αὐτοανατρεπόμενες καὶ μέτρα ἀπάνθρωπα καὶ πολυετῆ μνημόνια, ἕνας τόσο ἔξυπνος καὶ ἠρωϊκὸς λαός, ὁ ἑλληνικός, νὰ μένει ἀπαθὴς καὶ ἠττοπαθής, «νὰ τὸν τηγανίζουν κι αὐτὸς νὰ σφυρίζει ἀνέμελα», ὄντως εἶναι ἀκατανόητο… Κάτι δὲν πάει καλά…

Κάτι δὲν κάνουμε καλὰ καὶ κάποιο κρίμα μᾶς βαραίνει…

Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς…

https://christianvivliografia.wordpress.com

Σας παρακαλούμε να συνέλθετε, παύοντας τις διώξεις, όσων υψώσουν φωνή ενάντια στην παναίρεση του Οικουμενισμού

Επιστολή διαμαρτυρίας

προς την Ἱ. Μονή Μεγίστης Λαύρας

για τον π. Σάββα Λαυριώτη

Καρδίτσα 6-8-2016

Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Πρὸς:

τὴν Ιερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας

Κοινοποίηση:

Ιερὰ Κοινότητα Αγίου Όρους

Πολιτικό Διοικητή Αγίου Όρους

Υπουργείο Εξωτερικών

Σεβαστοί πατέρες και αδελφοί εν Χριστώ,

Ως Ορθόδοξοι πιστοί, πληροφορηθήκαμε τις εξελίξεις σχετικά με την αβάσιμη και άδικη δίωξη του πατρός Σάββα Λαυριώτη.

Με μεγάλη λύπη διαπιστώνουμε ότι η ιστορικὴ και αρχαιότερη Μονὴ της Μεγίστης Λαύρας, όχι μόνο δεν πρωτοστατεί στον αγώνα κατὰ της παναίρεσης του Οικουμενισμού, δίνοντας το παράδειγμα στους υπόλοιπους Αγιορείτες, αλλά αντιθέτως εκδιώκει και τους ελάχιστους αγωνιστές στα θέματα Πίστεως, όπως τον πατέρα Σάββα Lαυριώτη. Αντὶ να τον επαινέσετε και να μιμηθείτε το παράδειγμά του, εσείς συντάσσεστε με τα φρονήματα του παναιρετικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου Αρχοντώνη που αποδεικνύεται έργω και λόγω άξιος διάδοχος του λατινόφρονος προκατόχου του Βέκκου και δέχεσθε ως Ορθόδοξη τη ληστρικὴ καὶ αιρετική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης.

Γι’ αυτό ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί νιώθουμε απογοήτευση και

αγανάκτηση απὸ τη στάση σας αυτή. Διότι ενώ οφείλετε να υπερασπίζεστε με κάθε κόστος τον ατίμητο θησαυρό της Ορθόδοξης Πίστεως του γένους μας, επιλέξατε να υποταχθείτε δουλοπρεπώς στις επιταγές και εντολές του ηγέτη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Είναι γνωστό σε όλους ότι το Άγιον Όρος έχει αναδείξει πλήθος ομολογητών και μαρτύρων της Πίστεως τόσο κατὰ των κακοδοξιών του παπισμού όσο και των υπολοίπων αιρέσεων, και αν μὴ τὶ άλλο, αναμέναμε απὸ σας να τους μιμηθείτε και με το φωτεινὸ παράδειγμά σας να καθοδηγήσετε τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα στην ασφαλὴ οδό της σωτηρίας. 

Εσείς όμως πράττετε δυστυχώς το αντίθετο. Δεν ακολουθείτε το παράδειγμα των 26 οσιομαρτύρων μοναχών της Ι.Μ. Ζωγράφου που προτίμησαν να καούν ζωντανοί, από τους –προσκυνημένους στον Πάπα– Πατριάρχη Ιω. Βέκκο και αυτοκράτορα Μιχ. Παλαιολόγο στις 22 Σεπτεμβρίου 1280, παρά να προδώσουν την ορθόδοξη πίστη που παρέλαβαν από τους Αγίους Πατέρες.

Φαίνεται ότι προτιμάτε τη μίμηση των αναθεματισμένων μοναχών της μονής σας που επέλεξαν να συλλειτουργήσουν τότε με τους προδότες της Πίστεως λατινόφρονες «ηγέτες» με συνέπεια να μείνουν άλιωτοι και τυμπανιαίοι μέχρι σήμερα προς αιώνιο παραδειγματισμό όλων!

Άραγε δε φοβάστε μήπως πέσετε και σείς στο ανάθεμα των Α΄ και Β΄ Οικουμενικών συνόδων όπως εκείνοι; Μήπως νομίζετε ότι τα αναθέματα έχουν αρθεί από τον πατριάρχη Αθηναγόρα που ως άλλος Πάπας Ρώμης έθεσε εαυτόν πάνω από τις Οικουμενικές Συνόδους αποφασίζοντας αφ’ εαυτού και διατάσσοντας την άρση των αναθεμάτων κατά του παπισμού; Άραγε είστε σίγουροι ότι δεν έμεινε και αυτός άλιωτος και τυμπανιαίος όπως εκείνοι οι ταλαίπωροι λαυριώτες εν έτει 1280;

Τουλάχιστον δε σας προβληματίζουν τα λεγόμενα των οσίων Παΐσίου και Πορφυρίου των αγιορειτών και του παπα-Εφραίμ Κατουνακιώτη κατά του οικουμενισμού;

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί λοιπόν σας παρακαλούμε να συνέλθετε παύοντας τις διώξεις εναντίον όσων τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους ενάντια στην παναίρεση του Οικουμενισμού.

Σας παρακαλούμε να ανανήψετε το συντομότερο και να μιμηθείτε τὸ ομολογιακὸ παράδειγμα του παπα-Σάββα. Μ’ αυτό τον τρόπο να αποδείξετε και στον ορθόδοξο λαό αλλά πρωτίστως στον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ και στην Κυρία του Αγιώνυμου Όρους Υπεραγία Θεοτόκο, ότι πραγματικά δε σας ενδιαφέρουν οι θέσεις σας και τα ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά η σωτηρία σας, καθώς και η σωτηρία των υπολοίπων ορθόδοξων. Επίσης ότι σας ενδιαφέρει η διαφύλαξη της Ορθόδοξου Πίστεως την οποία οι Άγιοι μας με το αίμα τους διαφύλαξαν μέχρι σήμερα παραδίδοντάς την σε μας ακέραια και ανόθευτη.

Η στάση σας εφεξής ας εμπνέεται από την απάντηση των Ορθοδόξων Πατριαρχών της Ανατολής προς τον Πάπα Πίο τον Θ΄ το 1848: «παρ’ ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι ηδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι υπερασπιστής της Θρησκείας εστί αυτό το σώμα της Εκκλησίας ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές των Πατέρων αυτού» και από τους λόγους του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ἰωσὴφ Βρυέννιου (1350-1431):

«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα».

Φίλοι Αγίου Όρους Ν. Καρδίτσας

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Οι Δειλοί: ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΚΟΛΑΣΗ

Στον εξωνάρθηκα τοῦ Ι. Ναού της Μεγίστης Λαύρας (εκεί που διώκονται οι θαρραλέοι αγωνιστές αντι-οικουμενιστές Μοναχοί)  ἱστορεῖται 

ὁ Παράδεισος καὶ ἡ Κόλαση.

Στὴν Κόλαση ὑπάρχουν πολλὲς κατηγορίες κολασμένων, μέσα σὲ διάφορες τυραγνίες καὶ βασανιστήρια.

Σὲ μία ἀπ’ αὐτὲς και πρωτοι κατά σειρά, περιγράφονται ὅλοι οἱ: ΔΕΙΛΟΙ-ΠΟΡΝΟΙ-ΜΑΓΟΙ-ΦΟΝΕΙΣ-ΒΔΕΛΥΡΟΙ 

και άλλοι .

Ἐντύπωση μᾶς κάνει πὼς ἀκόμη καὶ οἱ δειλοί, ποὺ φοβοῦνται ἢ δὲν κρίνουν φρόνιμο νὰ ἐκθέσουν τὸν ἑαυτὸ τους μπροστὰ στὴν Ὁμολογία Τοῦ Χριστοῦ,(και ιδιαίτερα στην σημερινή Οικουμενιστική εποχή) θὰ κολασθοῦν πρώτοι και ἐξίσου μαζὶ μὲ τοὺς μάγους, τοὺς παλιανθρώπους καὶ ἄλλους, ἔστω καὶ ἐὰν αὐτοὶ οἱ δειλοὶ ὑπῆρξαν κατὰ τὰ ἄλλα, ἠθικοί, ἥσυχοι, «καλοὶ χριστιανοί» κ.ἅ.

¨ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΣ¨

http://opaidagogos.blogspot.gr

H AΛΦΑΒΗΤΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ Η’ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ -ΙΕΡΕΙΣ- ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ

Σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες και τον [ Γ΄] Κανόνα 

της εν Εφέσῳ Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου,

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, 

Ηγούμενος 

της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

Διαβάστε τά ἄλλα μέρη, ἐδῶ:Α΄ Ο φόβος του Θεού είναι [Α] αρχή της αρετής αλλά και της αθανασίας ,

Β΄ Βαβαί!!! Θράσος Οικουμενιστών[Β] ,

Σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες και τον [ Γ΄] Κανόνα της εν Εφέσῳ Γ΄Οικουμενικής Συνόδου, που συνεκλήθη το 431 μ.Χ. ,ο οποίος επιτάσσει: «κατ’ οὐδένα τρόπο νὰ εἶναι ὑποκείμενοι οἱ κληρικοὶ στοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἔχουν ἀποστατήσει ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία» έχουμε οι κληρικοί το δικαίωμα να διακόψουμε το μνημόσυνο του Πατριάρχη.[Κοινῶς δὲ τοὺς τῇ ὀρθοδόξῳ καὶ οἰκουμενικῇ συνόδῳ συμφρονοῦντας κληρικούς, κελεύομεν τοῖς ἀποστατήσασιν, ἢ ἀφισταμένοις ἐπισκόποις, μηδόλως ὑποκεῖσθαι κατὰ μηδένα τρόπον].Εδώ ενώ ο κανόνας αναφέρεται στην Γ΄Οικουμενική σύνοδο, το πνεύμα του κανόνος (διασταλτική ερμηνεία) σαφώς δηλώνει το αυτονόητο, ότι και σε κάθε περίπτωση που Επίσκοπος ή Αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης (ή ακόμη Πρεσβύτερος, Ηγούμενος, Γέροντας αντίστοιχα σε ενορία, μονή ή συνοδία), αποστατεί από την ορθόδοξο πίστη, όχι μόνο δεν είναι οι υπ’ αυτ(όν)- ούς υποχρεωμένοι να τ(ον)-ους ακολουθούν κάνοντας υπακοή -αυτό θα πει το «ὑποκεῖσθαι»- αλλά μηδόλως, δαλαδή, κατ’ ουδένα τρόπο να έχουν την αναφορά τους σ’ αυτόν ή αυτούς. Το ίδιο Πνεύμα εκφράζουν και οι άγιοι Πατέρες. Άλλωστε, αυτοί είναι που συνέταξαν τους κανόνες στις άγιες Συνόδους.

Ο Άγιος Κυπριανός συνιστούσε:«Δέον ὅπως(είναι αναγκαίο να) ἀποσυρώμεθα μακρὰν καὶ ἀποφεύγωμεν αὐτοὺς διότι, πᾶς συνδεόμενος μετ’ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὴν ὁδὸν τῆς πλάνης καὶ τῆς αἱρέσεως, περιπλανᾶται μακρὰν τῆς ἀληθινῆς ὁδοῦ καὶ θὰ εὑρεθῇ καὶ αὐτὸς εἰς παρομοίαν ἐνοχήν».

Ο Μέγας Αθανάσιος λέγοντας, «ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἐστιν ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ µετ΄ αὐτοὺς ἐμβληθῆναι ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός», καταδεικνύει τὴν δυνατότητα τού πιστού να απομακρύνεται απὸ τον κακὸ Επίσκοπο για την πνευματικὴ του προστασία.

Εκείνο όμως που είναι το σημαντικότερο εν προκειμένω επισημαίνεται από τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Στὴν αναίρεση του γράμματος του Πατριάρχου Αντιοχείας Ιγνατίου ο Παλαμάς, αμφισβητεί ευθέως το αξίωμα του Επισκόπου, όταν αυτὸς δεν βρίσκεται υποταγμένος στην Αλήθεια: «Καὶ γὰρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· (διότι όντως όσοι είναι της Εκκλησίας του Χριστού είναι και της Αληθείας) καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσί, (και όσοι δεν είναι της Αληθείας ούτε της Εκκλησίας του Χριστού είναι) καὶ τοσοῦτο μᾶλλον, (και τόσο περισσότερο) ὅσον ἂν καὶ σφῶν αὐτῶν κατάψεύδοιντο,(όσο πιο πολύ ψεύδονται εναντίον του εαυτού τους) ποιμένας καὶ ἀρχιποιμένας ἱεροὺς ἑαυτοὺς καλοῦντες καὶ ὑπ’ ἀλλήλων καλούμενοι·(ονομάζοντας τους εαυτούς τους ιερούς Επισκόπους και Αρχιεπισκόπους και προσφωνούνται και μεταξύ τους ετσι ψευδώς) μηδὲ γὰρ προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καὶ ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα (γιατὶ εμείς δὲν μυηθήκαμε στον Χριστιανισμὸ με βάση τα πρόσωπα, αλλὰ με βάση την αλήθεια και την ακρίβεια της πίστεως)».

Συνεπώς όταν κανείς δεν υποτάσσεται στην αλήθεια της Εκκλησίας που διαφυλάσσει αυτή ακέραιη, εν Πνεύματι Αγίῳ, διαχρονικά στην Παράδοσή της ως ταμιούχος της Θείας Χάριτος και Σώμα Χριστού αυτονόητο είναι ότι αποκοπτόμενος αυτής αποκόπτεται και από την κεφαλή της, τον Δεσπότη Χριστό! Επομένως πώς να μνημονεύουμε αυτόν που έθεσε εαυτόν εκτός Εκκλησίας; Γι’ αυτό τελικά και η διακοπή του μνημοσύνου δεν συνιστά σχίσμα. Αφού το δέντρο η Εκκλησία έμεινε και σ’ αυτήν εκείνοι που κρατουν την αλήθεια, το κλαδί όμως κόπηκε μαζί τα μικρότερα που ήταν ανθρωποκεντρικά και όχι Χριστοκεντρικά γαντζωμένα πάνω του επειδή το έφαγε το σαράκι, ο οικουμενισμός, ο οποίος ύπουλα εργάζεται να σαρακοφαγώσει όλο το δέντρο. Αν οι καλοί γεωργοί δεν αποκόψουν τα σαρακοφαγωμένα τότε υπάρχει κίνδυνος να ξεραθεί μεγάλο μέρος του δέντρου της Ορθοδοξίας και τότε αφού χάσουν την αλήθεια ας κρατήσουν τις τελετές και τα πανηγύρια οι Επίσκοποι και οι ομόφρονές τους.

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΕ "ΟΡΘΟΔΟΞΗ" ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ !!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΘΛΙΨΗ καὶ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

ΘΛΙΨΗ καὶ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

Ψαλμὸς ΡΙΘ´ (119)

Τὸν Ψαλμὸ αὐτὸ ἀναπέμπει στὸ Θεὸ ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ποὺ βρίσκεται αἰχμάλωτος στὴ Βαβυλώνα. Εἶναι αἰχμάλωτος, διότι εἶχε ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ τῶν πατέρων του. Ὁ αἰχμάλωτος λοιπὸν λαὸς ἀνησυχεῖ καὶ λυπεῖται διότι παρατείνεται ἡ δουλεία του, καὶ παρακαλεῖ τὸν Κύριο νὰ τὸν ἐλευθερώσει: «Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέ μου» (στίχ. 1). Ζώντας ὁ εὐ­σεβὴς Ἰσραηλίτης μέσα στὴ θλίψη τῆς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς κακοπαθείας, συν­αισθάνεται τὴν ἁμαρτωλότητάτου καὶ ἀ­φήνει κραυγὴ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς του. Μιᾶς ψυχῆς κυριευμένης ἀπὸ πόνο, συντριβὴ καὶ ἀγωνία. Ἀφήνει κραυγὴ πρὸς τὸν μόνο Δυνατό, νὰ τὸν ἐλευθερώσει ἀπὸ τὴ στυγνὴ τυραννία τῶν Βαβυλωνίων.

Ὤ! ἡ θλίψη! Στενοχωρεῖ καὶ πιέζει τὴν ψυχή. Ἀλλὰ εἶναι εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, «ἐπειδὴ συμμαζώνουσα τὸν νοῦν ἀπὸ τὰ ἔξω τοῦ κόσμου πρά­γματα καὶ συνθλίβουσα κατὰ τὸ ὄνομά της, ἤτοι συσφίγγουσα, καθὼς καὶ τὸ σωληνάρι συσφίγγει τὸ νερόν, κάμνει αὐτόν, ἤτοι τὸν νοῦν, νὰ ἀναβαίνῃ εἰς τὸν οὐρανόν»1. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος χρησιμοποιεῖ τὸ ἑξῆς παράδειγμα: Ὅπως τὰ νερά, ὅταν κυλοῦν σὲ πλατιὰ κοίτη καὶ ἔχουν ἄνεση καὶ κάθε εὐρυχωρία, δὲν ἀνεβαίνουν ψηλά· ὅταν ὅμως τὰ περιορίσουν καὶ τὰ πιέσουν ἀπὸ κάτω μὲ τὰ μηχανήματά τους οἱ ὑδραυλικοί, ἐξακοντίζονται στὰ ὕψη ταχύτερα καὶ ἀπὸ βέλος λόγῳ τῆς πιέσεως, ἔτσι καὶ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου· ὅσο βρίσκεται σὲ ἄνεση, σκορπίζεται καὶ τρέχει ἐδῶ κι ἐκεῖ, ὅταν ὅμως τὴν πιέσει δυνατὰ καὶ τὴν στενοχωρήσει κάποια θλίψη καὶ ἀγωνία, ἀναπέμπει πρὸς τὰ ὕψη προσ­ευχὴ ἁγία καὶ θερμή. Καὶ γιὰ νὰ πεισθεῖς ὅτι εἰσακούονται οἱ προσευχὲς ποὺ γί­νονται μέσα στὴ θλίψη, ἄκουσε τί λέγει ὁ προφήτης: «Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέ μου»2. Ἀλλοῦ πάλι ὁ Δαβίδ, γιὰ νὰ φανερώσει τὸ κέρδος καὶ τὴν ψυχικὴ ἀνακούφιση ποὺ γεννῶνται ἀπὸ τὴ θλίψη, ἔλεγε· «Κύριε, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με» (Ψαλμ. δ´ 1)· Κύριε, ὅταν βρέθηκα μέσα στὴ θλίψη καὶ στενοχώρια, μὲ παρηγόρησες χαρίζον­τας ἀνακούφιση στὴν πιεσμένη καρδιά μου. Ἀλλὰ καὶ ὁ προφήτης Ἡσαΐας ἀναφωνεῖ: «Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθην σου» (Ἡσ. κϛ´ [26] 16)· στὴ θλίψη Σὲ θυμήθηκα!

Ἑπομένως, ὅπως οἱ τότε αἰχμάλωτοι λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν τους ἔχασαν τὴν ἐλευθερία τους καὶ τώρα δοκίμαζαν θλίψη μεγάλη στὴ Βαβυλώνα, κατὰ παρόμοιο τρόπο, ὅταν καὶ σὲ μᾶς συμβεῖ κάποια θλίψη εἴτε ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ τὴν κακότητα τοῦ Πονηροῦ, εἴτε ἀπὸ κάποια ἀρρώστια, ἂς μὴ γογγύζουμε· οὔτε νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἕνα καὶ τὸν ἄλλο ὅτι εἶναι αἴτιοι τῆς θλίψεώς μας, ἀλλὰ νὰ ἀνακρίνουμε τὸν ἑαυτό μας μήπως ἡ θλίψη εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν μας. Καὶ κυρίως νὰ στρεφόμαστε πρὸς τὸν φιλάνθρωπο Θεὸ μὲ θερμὴ προσευχὴ ἱκεσίας. Καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐπαναλαμβάνουμε τὸν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε: «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν»· δηλαδή, ἂς εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ θλίψη ποὺ μοῦ παρεχώρησε καὶ γιὰ ὅ,τι ἄλλο τυχὸν ἐπακολουθήσει. Ἂν μὲ τέτοια εὐχαριστιακὴ διάθεση ἀπευθυνόμαστε στὸν ἅγιο Θεό, ἂς γνωρίζουμε ὅτι ἡ ὅποια θλίψη ἔχει νὰ μᾶς προσφέρει πολὺ μεγάλο κέρδος. Στὴ θλίψη οἱ προσευχὲς εἶναι καθαρότερες καὶ ἡ συμπάθεια τοῦ Θεοῦ μεγαλύτερη. Δὲν εἶναι δυνατὸν ν’ ἀνεβοῦμε στὸν οὐρανὸ ἀκολουθώντας τὴν ἄνετη καὶ χωρὶς λύπες καὶ δοκιμασίες ζωὴ τοῦ κόσμου.

Στὴ συνέχεια ὁ Ψαλμωδὸς παρακαλεῖ τὸν Θεό: «Ρῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας» (στίχ. 2)· γλύτωσε τὴν ψυχή μου ἀπὸ ἄδικα καὶ συκοφαντικὰ χείλη καὶ ἀπὸ γλώσσα ποὺ στήνει δολοπλοκίες. Χείλη ἄδικα ἦταν τὰ χείλη τῶν Βαβυλωνίων, κατὰ τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, διότι προσέφεραν λατρεία στὰ εἴδωλα. Ἡ ἴδια γλώσσα, συνεχίζει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, πρέπει νὰ θεωρηθεῖ καὶ ὡς δολία, ἐπειδὴ δὲν λέει τίποτε ὀρθὸ σχετικὰ μὲ τὸν ἅγιο Θεό. Ὅμως χείλη ἄδικα καὶ δόλια εἶναι καὶ ἐκεῖνα τῶν συκοφαντῶν καὶ γενικῶς τῶν παρανόμων καὶ ὅλων ὅσοι ἐπιβουλεύον­ται τὴ ζωή, τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη τῶν ἄλλων.

Πρόσεξε, διδάσκει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· ἐδῶ εἶναι φανερὴ ἡ εὐαγγελικὴ ἐκείνη προτροπή, «προσευχηθεῖτε καὶ παρακαλεῖτε τὸν Θεὸ νὰ σᾶς προφυλάξει γιὰ νὰ μὴν πέσετε σὲ πειρασμό» (Λουκ. κβ΄ [22] 40). Διότι τίποτε δὲν εἶναι ὅμοιο μὲ αὐτὸ τὸν πειρασμό, τὸ νὰ συναντήσεις δηλαδὴ ὕπουλο ἄνθρωπο. Ὁ ὕπουλος ἄνθρωπος εἶναι φοβερότερος καὶ ἀπὸ τὸ θηρίο. Διότι τὸ θηρίο εἶναι αὐτὸ ποὺ φαίνεται· ἐνῶ ὁ ὕπουλος καὶ δολερὸς ἄνθρωπος ἀποκρύπτει τὸ δηλητήριό του μὲ τὸ πρόσχημα τῆς καλοσύνης (…). Κυρίως δέ, προσθέτει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ ὀνομάσει ἄδικα τὰ χείλη ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα βλάπτουν τὴν ἀρετὴ καὶ ὁδηγοῦν στὴν κακία3.

«Πληγώνει τὴν καρδίαν ὡς ὀξὺ καὶ φαρ­μακερὸν ὄργανον ἡ δολία γλῶσσα», παρατηρεῖ ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας. «Διότι, ἀφοῦ διὰ λόγων φιλικῶν καὶ κολακευ­τικῶν ἑλκυσθῇ ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ πληττομένου, εἰς ὥραν ποὺ αὐτὸς εἶναι ἀμέριμνος καὶ μόνον ἐκδηλώσεις ἀγάπης καὶ φιλίας περιμένει ἐκ μέρους τοῦ καιροφυλακτοῦντος νὰ τὸν κτυπήσῃ, δέχεται αἰφνιδίως τὸ ὀδυνηρὸν καὶ δηλητηριῶδες κτύπημα», τὸ ὁποῖο «εἶναι καὶ φαρμακερόν, διότι συνοδεύεται ἀπὸ ἄτιμον προδοσίαν»4.

Ἦταν πολὺ φυσικὸ ὁ εὐσεβὴς αἰχμάλωτος Ἰσραηλίτης ἐπάνω στὸν πόνο καὶ τὴν ἀπελπισία του νὰ καταφύγει στὸ Θεὸ καὶ νὰ Τὸν ἱκετεύσει: «Κύριε, ρῦσαι με ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας». Διότι μόνο ὁ Θεὸς ἐλέγχει τὶς καρδιὲς καὶ τὶς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων καὶ μόνο Αὐτὸς μπορεῖ, ὅταν θέλει, νὰ χαλιναγωγήσει καὶ νὰ ἐλέγξει τὴ γλώσσα τους. Ὁ Ψαλμωδός, ποὺ ἐμίσησε καὶ σιχάθηκε κάθε ἀδικία (βλ. Ψαλ. ριη΄ [118] 163), εἶναι φυσικὸ νὰ ζητεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τὸν φυλάξει ἀπὸ τὴ δολιότητα τῶν ἄλλων καὶ τὶς φοβερὲς συνέπειές της.

1. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Νέα Κλῖμαξ, ἐκδ. Σωτ. Ν. Σχοινᾶ, ἐν Βόλῳ 1956, σελ. 32.

2. ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Περί Ἀκαταλήπτου Λόγ. Ε΄, PG 48, 744.

3. ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Εἰς Ψαλ. ριθ΄ [119], PG 55, 340.

4. Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μετὰ συντόμου ἑρμηνείας, τόμ. 10ος: Ψαλμοί, ἐκδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι 20025, σελ. 511.

osotir.org

Κάνε στην άκρη μου κρύβεις την ζωή...

Αυτούς που έχουν για όλα έτοιμες απαντήσεις να τους φοβάσαι. Σημαίνει ότι δεν τους τυράννησαν καθόλου οι νύχτες ούτε το ξημέρωμα τους βρήκε σε αυλές, δρόμους και ταράτσες ψάχνοντας φεγγάρια. Γιατί εάν στην ζωή δεν πεις "δεν ξέρω", δεν θα μάθεις ποτέ. Ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος είναι αυτός που "γνωρίζει" και θέλει να σε "διδάξει" και μάλιστα απρόσκλητος. Να σου «μάθει» γιατί εσύ δεν ξέρεις. Κλείσε τα αυτιά, γύρνα το βλέμμα κι μέσα απ’ τα σωθικά σου συλλάβισε δυνατά, «κάνε στην άκρη μου κρύβεις την ζωή…»

π. Λίβυος

http://plibyos.blogspot.gr

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ 4 - 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

H AΛΦΑΒΗΤΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ Η’ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ -ΙΕΡΕΙΣ- ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ

Βαβαί!!! Θράσος Οικουμενιστών [Β],

Διαβάστε τά ἄλλα μέρη, ἐδῶ:

Α΄ Ο φόβος του Θεού είναι [Α] αρχή της αρετής αλλά και της αθανασίας , 

«Τι έγινε στην σύνοδο της κρήτης;» Λένε « Ένωση έγινε;» Αυτό έλλειπε!

Οσοι πιστοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ζωντανά μέλη του σώματος του Χριστού κατά ένα ποσοστό έχουν κάποια ενημέρωση ότι θεσμικά τουλάχιστον το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ξεφύγει με τον Οικουμενισμό συμπαρασύροντας όχι άθελά αλλά με την βούλησή τους και άλλες τοπικές Εκκλησίες και πατριαρχεία σ’αυτήν την παναίρεση. Ο δογματολόγος καθηγητής Δημήτριος τσελεγγίδης στη σύντομη αποτίμηση της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» ( όπως θέλουν να την ονομάζουν) την οποία αποστέλλει στην Ιερά Σύνοδο,επισημαίνει:

“…Στή λε­γό­με­νη «Σύ­νο­δο» τοῦ Κο­λυμ­πα­ρί­ου τῆς Κρή­της ἐ­πι­χει­ρή­θη­κε μιά θε­σμι­κοῦ χα­ρα­κτῆ­ρα πνευ­μα­τι­κή ἔκ­πτω­ση ἀ­πό τή δογ­μα­τι­κή δι­δα­σκα­λί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. [Λέ­με, ὅ­τι ἐ­πι­χει­ρή­θη­κε, ἐ­πει­δή –μέ βά­ση ὅ­σα εἴ­πα­με νω­ρί­τε­ρα– δέν προσ­δί­δου­με θε­σμι­κό ρό­λο στίς ἀ­πο­φά­σεις τῆς πα­ρα­πά­νω «Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κῆς Δι­α­σκέ­ψε­ως»­]. Στήν Κρή­τη ὄ­χι μό­νο δέν κα­τα­δι­κά­σθη­κε καμ­μί­α ἑ­τε­ρο­δο­ξί­α (αἵ­ρε­ση), ἀλ­λά καί ἐ­πι­χει­ρή­θη­κε μιά φο­βε­ρή, θε­σμι­κῶς, ἔκ­πτω­ση ἀ­πό τήν συ­νο­δι­κῶς ὁ­ρι­ο­θε­τη­μέ­νη πί­στη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, μιά ἔκ­πτω­ση οὐ­σι­α­στι­κά ἀ­πό τόν «Ὅ­ρο Πί­στε­ως» τῆς Β΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου. Συγ­κε­κρι­μέ­να, πρό­κει­ται γιά τήν ἔκ­πτω­ση ἀ­πό τήν δογ­μα­τι­κή δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Συμ­βό­λου τῆς Πί­στε­ως, πού ἀ­να­φέ­ρε­ται στήν ταυ­τό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, κα­θ’ ἑ­αυ­τήν. Στό Σύμ­βο­λο τῆς Πί­στε­ως ὁ­μο­λο­γοῦ­με, ὅ­τι πι­στεύ­ου­με «εἰς Μί­αν, Ἁ­γί­αν, Κα­θο­λι­κήν καί Ἀ­πο­στο­λι­κήν Ἐκ­κλη­σί­αν». Ὅ­μως, στή «Δι­ά­σκε­ψη» τῆς Κρή­της, δέ­κα Αὐ­το­κέ­φα­λες Ἐκ­κλη­σί­ες, με­τα­ξύ τῶν ὁ­ποί­ων καί ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος, ἀ­πο­δέ­χθη­καν ἀ­θε­ο­λό­γη­τα τήν «Βα­πτι­σμα­τι­κή Θε­ο­λο­γί­α» καί ἔμ­με­σα τήν «Θε­ω­ρί­α τῶν Κλά­δων», ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας ὡς Ἐκ­κλη­σί­ες τούς Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κούς, τούς Μα­ρω­νῖ­τες, τούς Νε­στο­ρια­νούς, τούς Μο­νο­φυ­σῖ­τες Ἀν­τι­χαλ­κη­δο­νί­ους, τούς Μο­νο­θε­λῆ­τες, οἱ ὁ­ποῖ­οι κα­τα­δι­κά­στη­καν γιά τήν χρι­στο­λο­γι­κή τους αἵ­ρε­ση ἀ­πό σει­ρά Οἰ­κου­με­νι­κῶν Συ­νό­δων (ἀ­πό τήν Τρί­τη ἕ­ως καί τήν Ἕ­κτη), ἀλ­λά καί τήν παν­σπερ­μί­α τῶν Προ­τε­σταν­τῶν, πού ἀν­τι­προ­σω­πεύ­ον­ται στό Παγ­κό­σμιο Συμ­βού­λιο τῶν λε­γο­μέ­νων Ἐκ­κλη­σι­ῶν. Ἀ­πο­τε­λεῖ πνευ­μα­τι­κή πα­ρα­φρο­σύ­νη καί πνευ­μα­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα ἡ πρά­ξη τῆς ἀ­πό­πει­ρας γιά Συ­νο­δι­κή ἀ­πό­φα­ση στό Κο­λυμ­πά­ρι πρός ἀ­να­γνώ­ρι­ση ὡς Ἐκ­κλη­σι­ῶν τῶν κα­τα­δι­κα­σθέν­των αἱ­ρε­τι­κῶν ἀ­πό Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους. Αὐ­τό, στήν πρά­ξη, εἶ­ναι συγ­κρη­τι­σμός καί Οἰ­κου­με­νι­σμός. Δέν κι­νή­θη­κε ὁ θυ­μός –τό ἔλ­λο­γο νεῦ­ρο τῆς ψυ­χῆς- τῶν «Συ­νο­δι­κῶν» Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων πρός τούς νο­η­τούς λύ­κους τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἀ­πε­ναν­τί­ας, οἱ «λύ­κοι» ὀ­νο­μά­στη­καν «πρό­βα­τα» τῆς μί­ας καί μό­νης λο­γι­κῆς ποί­μνης, τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἐκ τοῦ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τος συμ­πε­ραί­νου­με, ὅ­τι στήν Κρή­τη δέν ἔ­γι­νε ἡ ἀ­να­με­νό­με­νη ἀ­πό τό εὐ­λα­βές πλή­ρω­μα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας «σύ­σκε­ψη» τῶν «Συ­νο­δι­κῶν» Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων μέ τό Ἅ­γιο Πνεῦ­μα, οὔ­τε καί λει­τούρ­γη­σε ἡ «σφεν­δό­νη» τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος γιά τήν ἐκ νέ­ου κα­τα­δί­κη τῶν αἱ­ρε­τι­κῶν. Εἰ­δι­κό­τε­ρα, γιά τούς Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κούς, λε­κτι­κῶς, ὁ­μο­λο­γή­σα­με τήν πί­στη μας στόν Ὅ­ρο τῆς Β΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου, πρα­κτι­κῶς ὅ­μως ἀ­κυ­ρώ­σα­με αὐ­τήν τήν πί­στη, ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας ὡς Ἐκ­κλη­σί­ες, ὄ­χι μό­νον αὐ­τούς, ἀλ­λά καί ἄλ­λες Χρι­στι­α­νι­κές Κοι­νό­τη­τες, πού ἀν­τί­κειν­ται στόν Ὅ­ρο αὐ­τό, διά τοῦ f­i­l­i­o­q­ue. Ὡς γνω­στόν, ἡ ὁ­ποι­α­δή­πο­τε προ­σθή­κη στό Σύμ­βο­λο τῆς Πί­στε­ως -ἀ­κό­μη καί ἡ ἑρ­μη­νευ­τι­κῶς σω­στή- κα­τα­δι­κά­ζε­ται ἀ­πό ὅ­λες τίς Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους με­τά τήν Γ΄ (συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης) καί ὅ­σοι τό κά­νουν, ὁ­ρί­ζε­ται νά κα­θαι­ροῦν­ται καί νά ἀ­φο­ρί­ζον­ται ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α. Σα­φῶς, λοι­πόν, τό f­i­l­i­o­q­ue, ὡς προ­σθή­κη, κα­τα­δι­κά­ζε­ται -ἔμ­με­σα, αὐ­το­μά­τως καί ἑ­τε­ρο­χρο­νι­σμέ­να- ἀ­πό Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους, ὡς αἵ­ρε­ση, ἀ­φοῦ ἐκ­πί­πτουν ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α, ὅ­σοι τό υἱ­ο­θε­τοῦν, ὡς προ­σθή­κη, κα­τά τήν ἀ­πό­φα­ση τῶν ἀ­νω­τέ­ρω Συ­νό­δων. Γι’ αὐ­τό καί ἡ ἑ­τε­ρο­δο­ξί­α τοῦ f­i­l­i­o­q­ue τῶν Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κῶν καί ὅ­λων τῶν Προ­τε­σταν­τῶν εἶ­ναι κα­τε­γνω­σμέ­νη αἵ­ρε­ση. Ἄλ­λω­στε, ἡ προ­σθή­κη τοῦ f­i­l­i­o­q­ue κα­τα­δι­κά­στη­κε ἐ­πί Με­γά­λου Φω­τί­ου στήν Σύ­νο­δο τοῦ 879/80 (Η΄ Οἰ­κου­με­νι­κή), ὅ­που με­τεῖ­χε καί ἀν­τι­προ­σω­πεί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ρώ­μης, ἐ­νῶ κα­τα­δι­κά­στη­καν καί ἄλ­λες κα­κο­δο­ξί­ες τοῦ Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κι­σμοῦ γιά τήν ταύ­τι­ση οὐ­σί­ας καί ἐ­νερ­γεί­ας στόν Τρι­α­δι­κό Θε­ό καί γιά τόν κτι­στό χα­ρα­κτῆ­ρα τῆς θεί­ας Χά­ρι­τος, στίς Συ­νό­δους τοῦ 1331 καί 1351. Ἀλ­λά καί ὁ Προ­τε­σταν­τι­σμός κα­τα­δι­κά­στη­κε ἀ­πό σει­ρά Συ­νό­δων στήν Ὀρ­θό­δο­ξη Ἀ­να­το­λή (1638, 1642, 1691)”. 

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, 

Ηγούμενος  της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

«Οι συνειδήσεις μας δέν ανέχονται άλλη συμπόρευση με την κακοδοξία... Σας ενημερώνουμε ότι θα διακόψουμε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με τους υπογράψαντες επισκόπους" !

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ - ΛΑΪΚΩΝ 

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ὡς πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, μετά ἀπὸ προσεκτικὴ μελέτη τῶν πεπραγμένων καὶ ἀποφασισθέντων τῆς ἐπονομαζόμενης «Ἁγίας καὶ Πανορθοδόξου» Συνόδου τῆς Κρήτης, ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19-23 Ἰουνίου 2016 καὶ ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη, ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, σὲ βαθμὸ ποὺ νὰ χαρακτηρίζεται «κακόδοξη», «ψευδοσύνοδος» καὶ «ληστρικὴ». 

Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς, σᾶς ἐπισυνάπτουμε τὴν ἄκρως θεολογικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ μελέτη τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, Καθηγητοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Κανονικοῦ Δικαίου, Θεολόγου καὶ Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, (ἠλ. διεύθυνση: www.theognosia.gr) καθὼς καὶ τὴν μελέτη τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδου, Καθηγητοῦ Θεολογίας Α.Π.Θ. (ἠλ. διεύθυνση: www. pentapostagma.gr/2016/07/δημήτριος-τσελεγγίδης-σύντομ.html)

Ὡς ἐκ τούτου καὶ κατὰ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς θεωρητικῆς καὶ βιωματικῆς διδαχῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι θὰ διακόψουμε κάθε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία:

α) Μὲ τοὺς ὑπογράψαντες ἐπισκόπους.

β) Μὲ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ δὲν ὑπέγραψαν τὰ κείμενα τῆς Συνόδου, ἀλλὰδιατηροῦν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ὑπογράψαντες. Βασιζόμενοι στὴν ὀρθόδοξη διδαχή, ἡ μὴ καταγγελία ἐκ μέρους τους τῆς παρεκτροπῆς τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν εὐθύνη καὶ τοὺς καθιστᾶ –διὰ τῆς σιωπῆς, ἤ ἀδιαφορίας, ἤ κρυφῆς ὑποστήριξης– συνεργούς στὴν καθιέρωση καὶ ἐξάπλωση τῆς κακοδοξίας.

Διακηρύσσουμε τὴν ὑποστήριξη καὶ συμπόρευσή μας μὲ τοὺς ἁγιορεῖτες Πατέρες, ἀλλὰ καὶ μὲ ὅσους ἄλλους ἀδελφοὺς διέκοψαν, κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὸν ἐκφραστὴ τῆς κακοδοξίας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο καὶ μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν κρυφούς καὶ φανερούς συνεργάτες ἐπισκόπους.

Δηλώνουμε ὅτι, δὲν κρίνουμε τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων ποὺ τελοῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς, οὔτε ἀποφαινόμαστε γιὰ τὴν παρουσία τῆς Θείας Χάριτος σὲ αὐτοὺς καὶ στὶς ἱεροπραξίες τους, κατὰ μίμηση τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ ἐναπέθεταν αὐτὸ τὸ ἔργο,στὴν ἁρμοδιότητα κάποιας μείζονος Συνόδου.

Ἐπίσης δηλώνουμε ὅτι, δὲν δημιουργοῦμε, οὔτε σκοπεύουμε νὰ δημιουργήσουμε ἄλλη «Ἐκκλησία», μὲ ξεχωριστὲς «συνόδους» καὶ διοικητικὰ ὄργανα.

Οἱ συνειδήσεις μας δέν ἀνέχονται ἄλλη συμπόρευση μὲ τὴν κακοδοξία καὶ τοὺς κακοδόξους, ποὺ περιφέρονται μὲ «κώδιον προβάτου». Σᾶς καλοῦμε, μέ αὐτὴν τὴν ὑστάτη παράκληση, νὰ προασπίσετε καθηκόντως τὴν Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη ποὺ παραλάβαμε ἀπὸ τούς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὶς Ἁγίες Συνόδους. Νὰ προστατέψετε τὸ ποίμνιό σας, ἀπὸ τούς ὑπερασπιστὲς τῶν ποικίλων αἱρέσεων καὶ τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁμογενοποιεῖ τὶς κακοδοξίες μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργεῖ μεταλλαγμένη θεολογία καὶ παράδοση καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων, νά ἀπορρίψετε τὴν λεγομένη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο.

Σεβασμιώτατοι, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ἐὰν ἐσεῖς καθηκόντως δὲν τὴν ἀπορρίψετε, σᾶς προειδοποιοῦμε ὅτι ἐμεῖς δὲν θὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε, ἀλλὰ θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἐκφράζεται μὲ τὴν ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848, «Παρ' ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ».

Εὐελπιστώντας ὅτι θὰ ὀρθοτομήσετε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας,

Διατελοῦμεν μετὰ τιμῆς καὶ σεβασμοῦ,

Ὀρθόδοξοι Κρῆτες.

Οἱ ὑπογραφές νὰ ἀποστέλονται:

Ἠλεκτρονικά στὴν διεύθυνση: e-mail orthodoxoi.krites@yahoo.gr

Ταχυδρομικῶς στὴν διεύθυνση: Τ.Θ. 26, 73014 ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΧΑΝΙΑ

http://agonasax.blogspot.gr

Επιστολή Λαϊκών προς Ι.Μ. Αγίου Όρους: «Γιατί αυτή η αλλοίωση του Ορθόδοξου φρονήματός σας;»

Επιστολή πιστών Λαϊκών προς Μονές του Αγίου Όρους: 

«Γιατί αυτή η αλλοίωση του Ορθόδοξου φρονήματός σας;» 

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΒΟΛΟΥ

Υπεύθυνος Επικοινωνίας : Νικόλαος Σακαλάκης του Ευαγγέλου

ΒΟΛΟΣ 24/08/2016 (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού)

Σεβαστοί Πατέρες της Ιεράς Κοινότητας Αγίου Όρους,

Στις ημέρες μας έλαβε χώρα στην Κρήτη η σύγκλιση μιας συνόδουΟρθοδόξων Επισκόπων – προκαθημένων, με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/λεως. Προσπάθησε, ανθρωπίνως, η σύνοδος αυτή να παρουσιασθεί ως η διευθυντική έκφραση της ορθόδοξης σκέψης και ζωής. Αποδείχθηκε όμως, ότι βίωνε την οικουμενιστική αίρεση. Αυτό αντανακλάται στις αποφάσεις της.

Πολλοί Αγιορείτες Πατέρες, σε ανοικτή επιστολή τους, σας ανέλυσαν εύστοχα την πραγματικότητα αυτή. Το ίδιο έπραξε και ο π. Σάββας Λαυριώτης, στην απολογία του προς την Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας.

Κανονικώς κρινόμενες και Ορθοδόξως αντιμετωπιζόμενες οι θέσεις τους, βλέπουμε ότι είναι σύμφωνες με τη διαχρονική διδασκαλία και πρακτική της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Γιατί λοιπόν ασκούνται διώξεις;

Σεβαστοί Πατέρες, βλέπουμε ότι τοποθετηθήκατε απέναντι στη σύνοδο και στον κ. Βαρθολομαίο με συνειδησιακό ρυθμό ασύμφωνο προς την Ορθόδοξη πίστη καθώς και προς παλαιότερες τοποθετήσεις του Αγίου Όρους.

Γιατί αυτή η αλλοίωση του Ορθόδοξου φρονήματός σας;

Από την αλλοίωση αυτή προέρχονται και οι πικροί καρποί, που είναι οι διώξεις των μοναχών. Στ’ αλήθεια, όμως, έχουμε δίωξη του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ.

Πονούμε εν Κυρίω, εν Χριστώ Ιησού. Και ο πόνος μας αυτός είναι και η διαμαρτυρία μας.

Να είσθε σίγουροι, ότι για κάθε διωκόμενο Ορθόδοξο θα ισχύσει το ψαλμικό: «όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού». (Ψαλ 90,4)

Κοινοποίηση:

Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας

Ι. Μονή Χιλανδαρίου

Πολιτικό Διοικητή Αγίου Όρους

Υπόλοιπες Μονές Αγίου Όρους

Με τιμή και σεβασμό οι υπογράφοντες:

ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΣΤΑΜΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ

ΙΟΥΛΙΑ ΜΟΣΧΟΥ

ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΙΜΠΕΡΙΔΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΓΓΟΥΛΗ

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΦΑΤΣΗΣ

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΦΑΤΣΗ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΟΣΧΟΣ

ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΟΥ

ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΤΣΙΜΠΕΡΙΔΟΥ

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΥ-ΚΑΡΒΟΥΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΚΑΡΒΟΥΝΗ ΖΩΗ

ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

ΚΡΙΚΩΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΚΡΙΚΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΜΠΕΡΤΣΑ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΜΠΕΡΤΣΑ ΜΑΡΙΑ

ΜΠΕΡΤΣΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΟΥ Κ.

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΟΥΛΙΑ

ΛΩΡΙΤΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΜΩΡΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΠΟΛΙΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΣΟΥΠΛΙΩΤΗ ΕΥΑΝΘΙΑ

ΘΑΛΙΟΥ ΕΥΛΑΜΠΙΑ

ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓ.

ΠΑΝΤΑΖΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΠΑΝΤΑΖΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΠΑΝΤΑΖΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΠΑΝΤΑΖΗ ΜΑΡΙΝΑ

ΜΠΟΜΠΟΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΜΠΟΜΠΟΤΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΣΑΝΙΔΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

ΣΑΝΙΔΑ ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ

ΣΑΝΙΔΑ ΡΗΓΟΥΛΑ

ΣΑΝΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΣΑΝΙΔΑ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΤΣΙΟΜΗΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΤΣΙΚΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΚΑΛΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΚΑΛΛΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΚΑΛΛΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΑ

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΚΑΡΑΜΠΕΤΣΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ

ΑΫΦΑΝΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΑΫΦΑΝΤΗ ΜΑΡΙΑ

ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ

ΧΡΗΣΤΙΔΗ ΕΛΕΝΗ

ΛΙΝΑΡΙΤΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΛΙΝΑΡΙΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΜΠΑΛΔΙΜΤΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΜΠΑΛΔΙΜΤΣΗ ΜΑΡΙΑ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΤΙΜΟΛΕΩΝ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗ ΑΡΤΕΜΙΣ

ΤΡΙΚΑ ΜΑΡΙΑ

ΝΤΟΤΣΙΑ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

ΧΑΤΖΗΣΤΑΜΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ

ΓΑΪΤΑΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ

ΜΑΡΙΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΜΑΡΙΑΝΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ

ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑ

ΚΑΡΑΜΠΑΛΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΚΑΡΑΜΠΑΛΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΝΤΟΤΣΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΓΔΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

Η συλλογή των υπογραφών συνεχίζεται

+ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΟΔΗΣ

Ως Χριστιανός Ορθόδοξος, με πόνο ψυχής για τα οσα αντικανονικά, έναντι της Ορθόδοξης Αλήθειας Του Χριστού όπως αυτή και παραλάβαμε, εκ των Άγιων Αποστόλων, των Θεούμενων Πατέρων, των Αγίων και Οσίων Μαρτύρων και Ομολογητών, και των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων, προσθέτω την υπογραφή μου στήν άνωθεν διαμαρτυρία, ελπίζωντας πως οι σεβαστοί Αγιορείται Πατέρες θα πράξουν τα αυτονόητα ως ορίζει η Ορθόδοξη Παράδοση, μή προσφέρωντας αναγνώριση στήν προβληματική και ανορθόδοξη σύναξη προκαθημένων της Κρήτης.

«Γίνωσκε, τέκνον, ὅτι οὔτε νηστείᾳ, οὔτε ἀγρυπνίᾳ, οὔτε κόπῳ σωματικῷ, οὔτε τινί ἑτέρῳ τῶν δεξιῶν πράξεων χαίρει ὁ Θεός καί ἐμφανίζεται, εἰ μή ταπεινῇ τε καί μόνῃ ἀπεριέργῳ καί ἀγαθῇ ψυχῇ καί καρδίᾳ...».

~ Οσίου Συμεὼν του Νέου Θεολόγου, Λόγος ΙΣΤ΄

''Γιατί αυτά... και τις νηστείες, και τις ακολουθείες, και τα τυπικά, τα έκανε και ο Καϊάφας, και «θυσίες» και προσευχές... Αλλά Τον Χριστό δεν μπόρεσε να τον Ομολογήσει."

Παρά μόνο να τον οδηγήσει Στόν Σταυρό...

(Πηγή κειμένου: katanixis.blogspot.gr)