.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΤΗΛΕΘΕΑΣΗΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΤΗΝ… ΠΑΡΘΕΝΟ ΜΑΡΙΑ! (βιντεο)

Πραγματικά με ανοιχτό το στάμα μπορεί να μείνει κανείς, αν δει το τρέιλερ του νέου επερχομένου σήριαλ σε γνωστό ελληνόφωνο κανάλι με τον τίτλο, «ΠΑΡΘΕΝΑ ΖΩΗ» όπου με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο ευτελίζεται η αέναος παρουσία της Παναγίας, της Παρθένου Μαρίας, την οποία παραλληλίζουν με μια νεαρή αμφιβόλου κάλους και μάλιστα μέσω του ηγέτη του διεφθαρμένου Βατικανού.

Από που να αρχίσει και που να τελεύσει κάνεις. Η βλασφημία σε όλα της το μεγαλείο, αλλά πολλοί θα υποστηρίξουν ότι αυτά είναι… ψηλά γράμματα και ότι η Παρθένος Μαρία είναι ένας… μύθος που η επιστήμη καταρρίπτει!

Ως που θα φτάσουμε και πόσο ακόμα θα ευτελίζεται ότι ιερό και όσιο.


ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Είναι εντολή Κυρίου νά μή σιωπούμε όταν κινδυνεύη η πίστης...



"Εντολή γάρ Κυρίου μή σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε, ότε περί πίστεως ο λόγος, ούκ εστιν ειπείν, εγώ τίς ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά οί λίθοι κεκράξουσι καί σύ σιωπηλός και άφροντις;»

Δηλαδή "Είναι εντολή Κυρίου νά μή σιωπούμε όταν κινδυνεύη η πίστης. Συνεπώς, όταν πρόκειται γιά τήν πίστιν, δέν πρέπει νά είπη κανείς: ποιός είμαι εγώ; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πτωχός; 
Δέν μου πέφτει εμένα λόγος καί φροντίς. 
Τι λέγεις, οί πέτρες θά φωνάξουν, καί σύ θα μείνεις σιωπηλός καί άπραγος;"

Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου

Με λόγχη αντί για Σταυρό η ελληνική σημαία υποδέχθηκε τον Γάλλο Πρόεδρο




Με λόγχη αντί για Σταυρό στον ιστό της η ελληνική σημαία υποδέχθηκε τον Γάλλο Πρόεδρο στο Σ. Νιάρχος
Χωρίς τον Σταυρό αλλά με μια λόγχη στην κορυφή του ιστού της, τοποθετήθηκε η ελληνική σημαία κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν.
Στις φωτογραφίες και το βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την κοινή εμφάνιση του Γάλλου Προέδρου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό στις εγκαταστάσεις του κέντρου πολιτισμού του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» φαίνεται ξεκάθαρα πως η ελληνική σημαία τοποθετήθηκε σε ιστό χωρίς τον προβλεπόμενο από τον σχετικό νόμο Σταυρό, στη θέση του οποίου έχει τοποθετηθεί μια λόγχη.
Αντίστοιχες λόγχες έχουν τοποθετηθεί και στους δυο διπλανούς ιστούς όπου είχαν τοποθετηθεί οι σημαίες της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη διαφορά όμως πως για αυτές τις σημαίες δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη.
Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο 851/1978 για την ελληνική σημαία, όπως δημοσιεύεται στο ΦΕΚ Α-233/22-12-1978 «Οι κατά την προηγουμένην παράγραφον ιστοί και κοντοί είναι χρώματος λευκού, φέρουν δε εις την κορυφήν των οι μεν των περιπτώσεων της παρ. 1 του επομένου άρθρου σφαίραν λευκήν και επ΄ αυτής σταυρόν λευκόν, εν αρμονική αναλογία προς το ύψος του ιστού ή το μήκος του κοντού, οι δε λοιποί κυλινδρικόν τεμάχιον καμπύλιον κατά την άνω επιφάνειαν αυτού, διαμέτρου διπλασίας της του ιστού ή κοντού και ύψους ίσου προς το ήμισυ της διαμέτρου».


Στιγμιότυπο από το επίσημο δείπνο που παρέθεσε ο ΠτΔ στον Γάλλο ομόλογό του. Η σημαία έχει τοποθετηθεί σε ιστό ο οποίος καταλήγει σε Σταυρό, όπως προβλέπεται από τον σχετικό νόμο.

Νέο ἀξιόλογο βιβλίο: «Απάνθισμα Αντιαιρετικόν»

«Ἀπάνθισμα Ἀντιαιρετικόν»


Νέο ἀξιόλογο βιβλίο, πραγματικὰ
πνευματικὸ ὁπλοστάσιο, στὸν πόλεμο
ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

«Αἱρετικός ἐστίν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστί· φυγεῖν ἐξ αὐτοῦ καί ἀποπηδᾶν δεήσει, μηδ’ ἀπατηθῆναι προσελθεῖν, κἄν ἥμερον περισαίειν δοκῇ· φύγε τήν κοινωνίαν αὐτοῦ καί τήν πρός αὐτόν ὁμιλίαν ὡς ἰόν ὄφεως ἀγκίστρῳ μέν καί δελέατι ἰχθύες ἁλίσκονται, ὁμιλία δέ πονηρά καί τόν αἱρετικόν ἰόν ὑποκαθήμενον ἔχουσα πολλούς τῶν ἁπλουστέρων προσιόντας καί μηδέν βλάβος παθεῖν ὑφορωμένους ἐζώγρησε· φεύγειν οὖν παντί σθένει διά ταῦτα προσήκει τούς τοιούτους.
»Ὀρθόδοξός ἐστιν ὁ ποιμήν, εὐσεβείᾳ ἐσφράγισται, οὐδέν τῆς αἱρετικῆς φατρίας ἐπισύρεται; Ὑποτάγηθι αὐτῷ, ὡς εἰς τύπον προκαθεζομένῳ Χριστοῦ· οὐκ ἐκείνῳ φέρεις τήν τιμήν, ἄν ἐξ ὅλης φέρῃς ταύτην τῆς ψυχῆς· Χριστός ταύτην ὑποδέχεται· μή περιεργάζου τά ἄλλα· Θεός ἐστιν ὁ τούτων ἐξεταστής· ἐκείνῳ τήν κρίσιν κατάλιπε, σύ δέ τήν ὑπακοήν, κατά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, καί καθαράν αὐτῷ τήν διάθεσιν ἐπεδείκνυσο».
Μ.ΦΩΤΙΟΣ (ΕΠΕ 12, 400,31)


Ἕνα νέο ἀξιόλογο βιβλίο ἔκανε τὴν ἐμφάνισή του: Τὸ «Ἀπάνθισμα Ἀντιαιρετικόν». 
Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀποτελεῖ μία συλλογή, ἕνα ἀπάνθισμα ἀντιαιρετικῆς ἀρθρογραφίας, μὲ τὴν ὁποία, ὁ ἐνδιαφερόμενος καὶ ἀνησυχὼν πιστὸς θὰ μπορέσει νὰ ἐνημερωθεῖ γιὰ τὸν οἰκουμενισμό, τὴν φύση του, τους ἐκπροσώπους του, τὶς ὑπάρχουσες πλάνες καὶ κακοδοξίες ποὺ ἔχουν διαδοθεῖ καὶ τὴν αὐθεντικὴ πατερικὴ διδασκαλία σχετικὰ μὲ τὸν τρόπο ἀντιμετώπισης αὐτῆς τῆς παναίρεσης.

Τὴν ἐπιμέλεια-ἐπιλογὴ τῶν κειμένων ἔκανε, μὲ τὴν χορηγία τοῦ «Συνδέσμου Ὀρθοδόξων Κρητῶν», ὁ Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικός φιλόλογος-Ἱστορικός, μὲ σκοπὸ τὸ βιβλίο αὐτό, μιᾶς καὶ οἱ ταγοὶ τῆς Ἐκκλησίας ἢ σιγοῦν ἢ συμπράττουν στὴν ἐξάπλωση τῆς αἱρέσεως, νὰ ἀποτελεῖ ἕνα πραγματικὸ πνευματικὸ ὁπλοστάσιο στὸ σπίτι τοῦ κάθε πιστοῦ, ὥστε νὰ ἐνημερωθεῖ σωστὰ καὶ νὰ μπορέσει νὰ ἀντιδράσει σύμφωνα μὲ τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία στὶς κακοδοξίες τῆς παναιρέσεως.

Τὸ βιβλίο ποὺ εἶναι μεγάλου σχήματος καὶ ἀποτελεῖται ἐκ 500 σελίδων θὰ διανέμεται δωρεάν.

Οἱ τυχὸν ἐνδιαφερόμενοι μποροῦν νὰ ἀπευθύνονται στὰ ἑξῆς τηλέφωνα:

Γιὰ τὴν νησιωτικὴ Ἑλλάδα καὶ τὴν Κρήτη Γεώργιος Βλαμάκης, 
ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ. τηλ. 2821068598

Γιὰ τὴν Ἀττικὴ καὶ τὴν Πελοπόννησο Κωνσταντῖνος Τσακίρογλου, τηλ. 2105022073

Γιὰ τὴν Μακεδονία Ἱ. Μ. Ἁγίας Παρασκευῆς, Μηλοχῶρι, τηλ. 2463061261

Καθὼς καὶ ἀπὸ τὸν γέροντα Σάββα τὸν Λαυρεώτη καὶ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες.

Εἰσαγωγή

Ἡ ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε θὰ μποροῦσε κάλλιστα νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς ἡ ἐποχὴ τῆς μεγαλύτερης ‒καὶ μᾶλλον τῆς ἐσχατολογικῆς– αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μίας αἵρεσης ποὺ ὄχι μόνο κυριαρχεῖ στὸν κόσμο παγκοσμίως, ἀλλὰ καὶ θὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ τὴν ἀκολουθήσει στὴν τελικὴ πτώση μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας του.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους λόγους τῆς ἐπικράτησης αὐτῆς τῆς αἵρεσης ἀκόμα καὶ μέσα στὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία, εἶναι ἡ χαλάρωση τῶν πνευματικῶν ἀντανακλαστικῶν καὶ ἡ ἐξαφάνιση τῶν ἀντιαιρετικῶν ἀντισωμάτων τοῦ ποιμνίου. Αὐτὸ τὸ λυπηρὸ γεγονὸς ὀφείλεται στὴν ἐπὶ δεκαετίες συνειδητὴ ἀποφυγὴ κατήχησης τοῦ ποιμνίου ἀπὸ τοὺς ποιμένες καὶ στὴν διείσδυση τοῦ πνεύματος τῆς ἐκκοσμίκευσης μέσα στὴν Ἐκκλησία, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ τεῖχος ποὺ προφυλάσσει τοὺς πιστοὺς ἀπὸ κάθε κακοδοξία, νὰ εἶναι πιὰ στοὺς πιὸ πολλοὺς ἄγνωστη.
Πολλοὶ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς προειδοποίησαν γι’ αυτὴν τὴν τραγική, ὡς πρὸς τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, ἐξέλιξη καὶ ἔθεσαν τὸν κάθε πιστό, ἀνεξαρτήτως θέσεως, πρὸ τῶν εὐθυνῶν του.
Αὐτὴν τὴν εὐθύνη ἀναλογιζόμενοι, ἀποφασίσαμε καὶ ἐμεῖς νὰ συντάξουμε αὐτὸ τὸ πόνημα: Μία συλλογή, ἕνα ἀπάνθισμα ἀντιαιρετικῆς ἀρθρογραφίας, μὲ τὴν ὁποία, ὁ ἐνδιαφερόμενος καὶ ἀνησυχὼν πιστὸς θὰ μπορέσει νὰ ἐνημερωθεῖ γιὰ τὸν οἰκουμενισμό, τὴν φύση του, τους ἐκπρόσωπούς του, τὶς ὑπάρχουσες πλάνες καὶ κακοδοξίες ποὺ ἔχουν διαδοθεῖ καὶ τὴν αὐθεντικὴ πατερικὴ διδασκαλία σχετικὰ μὲ τὸν τρόπο ἀντιμετώπισης αὐτῆς τῆς παναίρεσης.
Σχετικὰ μὲ τὴν μεθοδολογία αὐτοῦ τοῦ πονήματος θέλουμε νὰ τονίσουμε τὰ ἑξῆς:
Κάναμε μία ἐπιλογὴ ἄρθρων –θὰ ἦταν ἀνθρωπίνως ἀδύνατον νὰ συγκεντρώσουμε ὅλη τὴν ἀντιαιρετική-ἀντιοικουμενιστικὴ αρθρογραφία σὲ ἕναν τόμο– ἡ ὁποία ἀναδεικνύει καὶ ἀποδεικνύει στὸν ἀναγνώστη,
α) ὅτι ἀπὸ τὶς διδαχὲς τῶν Ἁγίων, ἀπὸ τὶς θεολογικὲς ἀναλύσεις ἔγκριτων θεολόγων καὶ ἀπὸ τὶς ἐμπειρίες καὶ τοποθετήσεις ἀγωνιστῶν λαϊκῶν γίνεται σαφές ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι πραγματικὰ παναίρεση,
β) ὅτι οἱ αἱρετικοὶ οἰκουμενιστὲς ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε Πατριάρχη μέχρι καὶ τὸν τελευταῖο ἀκόλουθό τους ἀκολουθοῦν μεθοδικὰ ἕνα πρὸ πολλοῦ σχεδιασμένο σχέδιο μὲ στόχο τὴν πλάνευση τοῦ πιστοῦ,
γ) ὅτι κάθε πιστὸς ἔχει εὐθύνη γιὰ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ. Ὁ καιρὸς τῆς Οἰκονομίας ἔχει πρὸ πολλοῦ περάσει.
Τὰ κείμενα εἶναι ἄλλοτε πολυτονικὰ καὶ ἄλλοτε μονοτονικά, ἔτσι ὅπως γράφτηκαν γιὰ νὰ διαφυλάξουμε τὴν αὐθεντικότητα τῶν ἄρθρων. Ἡ δημοσίευση τῶν ἄρθρων σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο ἔγινε χωρὶς νὰ ρωτήσουμε τὸν κάθε ἀρθρογράφο ξεχωριστά, διότι τὰ κείμενα αὐτὰ ἔχουν δημοσιευτεῖ σὲ πολλὰ ἱστολόγια στὸ Ἴντερνετ.
Ἐλπίζουμε αὐτὸ τὸ πόνημα νὰ ληφθεῖ ὡς ἕνας συλλεκτικὸς τόμος, ποὺ θὰ βοηθήσει τὸν κάθε πιστὸ νὰ ἀναγνωρίσει τὴν πραγματικὴ φύση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας νὰ τὴν καταδικάσει καὶ νὰ τὴν πολεμήσει.
Εὐχαριστῶ θερμὰ τόσο τὸν Σύνδεσμο Ὀρθοδόξων Κρητῶν, ποὺ ἀνέλαβε τὸ βιβλίο αὐτὸ ὑπὸ τὴν αἰγίδα του καὶ ἔκανε δυνατὴ τὴν ἔκδοσή του, ὅσο καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ ὑποστήριξαν στὴν ἀνάπτυξη καὶ στὴν διόρθωση του.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου


Περιεχόμενα

Πρόλογος/Εισαγωγή

Α. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ.
1. Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής
Τι είναι ο Οικουμενισμός. Πότε εμφανίστηκε. Τα θεωρητικά "ανοίγματα" του. 
Η ορθόδοξη αντίληψη για την Εκκλησία. Οι διάλογοι. 
Διαθρησκειακός Οικουμενισμός. Αντιδράσεις στην Οικουμενική Κίνηση.Το χρέος μας. 
2. Αρχιμ.Χαραλάμπου Βασιλόπουλου
Τι είναι ο οικουμενισμός , 
3. Μωυσή Μοναχού εκ Πρεβέζης
Ο κρυπτόμενος Οικουμενισμός.
4. Αρχιμ.Επιφάνειου Θεοδωρόπουλου
Επιστολή Προς τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα.
5. Φώτη Κόντογλου
Ανοικτή επιστολή προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα.
6. Αθανασίου Φωτόπουλου
Η αίρεση του Οικουμενισμού
7. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιεροθέου
Ο Οικουμενισμός εν τή πράξη.
8. Αδαμαντίου Τσακίρογλου
Γιατὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀποτελεῖ τὴν μεγαλύτερη αἵρεση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας.
9. Αδαμαντίου Τσακίρογλου
Ἡ μεγάλη ἀπάτη τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἡ μεγαλύτερη ἀπάτη στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας.
10. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ὁ μέγας Οἰκουμενιστής. Μία σύγχρονη ἀντιστοιχία τοῦ μεγάλου
ἱεροεξεταστῆ τοῦ Ντοστογιέφσκυ.

Β. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
1. Ιωάννου Ε. Ρίζου
«Κανείς δεν είναι τόσο τυφλός όσο ο απεσταλμένος μου, Κανείς τόσο κουφός όσο ο δούλος μου» (Ησ. 42,20)
2. Θεόδωρου Ν. Γάλλου
Παγκοσμιοποίηση και Οικουμενισμός. Οι επιπτώσεις στο Ελληνικό έθνος, στην Ορθοδοξία και στην Εκπαίδευση. 
3. Αδαμαντίου Τσακίρογλου 
Ἡ δικτατορία τῆς δεκτικότητας καὶ ἡ κατάργηση τοῦ δικαιώματος τῆς 
ἄρνησης ὡς χαρακτηριστικὸ κάθε αἱρέσεως καὶ ἰδίως τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
4. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ἡ κοσμικὴ διάσταση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
5. Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

Γ. Η ΨΕΥΤΟΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ
1. Γεωργίου Παππά
Αι επτά σφραγίδες της «Κλειστής Συνόδου».
2. Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν
Ανοικτή επιστολή-Ομολογία-για τη «Σύνοδο» της Κρήτης.
Κριτικὴ ἐπὶ τῶν τελικῶν κειμένων τῆς λεγομένης Ἁγίας καὶ Μεγάλης
Συνόδου τῆς Κρήτης (Α´ Μέρος)
4. Ιστολόγιο «Πατερική Παράδοση»
Τα αίσχη της «Αγιας και Μεγάλης Συνόδου»
5. Αγιορειτών Πατέρων
Γιατὶ οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς 
Κρήτης εἶναι αἱρετικές.
6. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Οι σύγχρονοι ψευδοποιμένες
7. Επισκόπου Λογγίνου (Ουκρανία)
Αναθεματισμός της Συνόδου της Κρήτης.

Δ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ
1. Ἐφραίμ Κατουνακιώτη
Ο Οικουμενισμός κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα.
2. Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» 
3. Αγιορειτών Πατέρων
Γιατί ο Πατριάρχης είναι αιρετικός.

Ε. ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΠΑΠΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ
1. Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς
Δρομολογείται «Ένωση των Εκκλησιών» με βάση 
την ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας;
2. Πρωτοπρ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού
Ενωτικές προσπάθειες μετα το Σχίσμα και ο σημερινός διάλογος 
της Ορθοδοξίας με την Λατινική Εκκλησία.
3. Ι.Μ. Παντοκράτορος
Διαφορές Ορθοδοξίας Και Παπισμού - Κακοδοξίες του Παπισμού.
4. Ι.Μ. Παντοκράτορος
Καταδικάστηκε ποτέ η αίρεση του Παπισμού από Σύνοδο;
5. Πρωτοπρεσβυτέρου Πέτρου Χιρς
Η εκκλησιολογική αναθεώρηση της Β΄ Βατικανής Συνόδου, μία Ὀρθόδοξη διερεύνηση 
τοῦ Βαπτίσματος καὶ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ Διάταγμα περὶ Οἰκουμενισμοῦ
6. Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας
Ποιοί είναι και τι πιστεύουν οι Προτεστάντες; Και γιατι είναι αιρετικοί;

ΣΤ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ
1. Του Αββά (Αγίου τώρα) Ιουστίνου Πόποβιτς 
Τι είναι η Εκκλησία;
2. περιοδικό Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
Ποιά είναι η Εκκλησία του Χριστού και πού ευρίσκεται αυτή 
κατά την περίοδο της αιρέσεως κατά τον άγιο Μάξιμο.

Ζ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
1. Στάρετς Ανατόλιος της Όπτινα...235
2. Νείλος ο Μυροβλύτης, και Όσιος Κουκσά της Οδυσσού
3. Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης
Πώς κοιμούνται οι Ιεράρχες μας;
4. Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος
Για την κατάσταση των πιστών και της Εκκλησίας.
5. Ιωάννου Ρίζου
Οι Κληρικοί και Μοναχοί στα έσχατα χρόνια
6. Ιερά μονή Παντοκράτορος
Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης από όραμα του, το 1901
7. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ἔλλειψις ποιμένων ἐγκατάλειψις Κυρίου
8. Γέρων (Ἅγιος τώρα) Παΐσιος 
«Tώρα ποὺ ἡ ἀποστασία αὐξάνει...»

Η. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
1. Αγιορείτες Πατέρες
Η Ορθόδοξη ερμηνεία περι της διακοπής του μνημοσύνου 
2. Αγιορείτες Πατέρες
Τι σημαίνει η διαμνημόνευση του ονόματος του Αρχιερέως εν τοις Μυστηρίοις.
3 . Νίκος Ε. Σακαλάκης
«Ο 15ος Κανόνας Της Α-Β Συνόδου»
4. Ἱερομ. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ
Υποχρέωση του πιστού η απομάκρυνση από αιρετικούς Οικουμενιστές. 
5. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Περὶ τῶν κακοδόξων δηλώσεων, ὅτι οἱ κατὰ τὴν ἁγιοπατερικὴ 
διδασκαλία ἀποτειχισμένοι εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας
6. Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός
Το υποχρεωτικό του ΙΕ΄Κανόνος της ΑΒ΄Συνόδου του Αγίου Φωτίου.
7. Παναγιώτης Σημάτης
Η λογική των Ορθολογούντων και η «λογική» των αγίων Πατέρων.
8. Παναγιώτης Σημάτης
Τραγικές ομοιότητες αιρετικών

Θ. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ
1. Ι. Μ. Παντοκράτορος
Μαθητεία στο εκκλησιαστικο παρελθόν
2. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀπαντοῦν στοὺς ἐπικριτὲς ὅσων 
διακόπτουν την ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ὀπαδούς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ι. Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥ
1. Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης
Ο Μέγας Αντώνιος και ο σύγχρονος Οικουμενισμός. 
2. Παναγιώτης Χρήστου
Οι Αποτειχίσεις του Μ. Βασιλείου
3. Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, 
Αποτείχιση από την αίρεση - όχι από την Εκκλησία
4. Ιστολόγιο «Πατερική Παράδοση» 
Η Αποτείχιση Ορθοδόξων πιστών απο τους αιρετίζοντες επισκόπους. 
5. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς κολαφίζει τοὺς σύγχρονους 
δοκησισόφους Ἐπισκόπους
6. Σημάτης Παναγιώτης
«Έκθεσις του αγιωτάτου μητροπολίτου Εφέσου...» Μάρκου Ευγενικού

ΙΒ. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ
ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ
1. Ἱερομ. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ
Οι περι Υπακοής θεωρίες για θέματα Πίστεως.
2. Ιωάννου Ρίζου 
Λαυρεώτες ένοικοι, του Φαναρίου κάτοικοι …«ευλογείτε»!
3. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Προμηνύματα σκληρών διωγμών
4. Ιωάννου Ρίζου
Κριτικὴ τοποθέτηση στὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Σωτηρίου Παρδάλη, 
συνήγορου τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητου
5. ΑδαμαντίουΤσακίρογλου
Ὀφειλομένη δευτερολογία σχετικὰ μὲ τὸ κείμενο τοῦ Πρωτοπρ. Πέτρου Χίρς.
6. Ιωάννου Ρίζου
Πολλοί Επίσκοποι παραπλανούν, χρησιμοποιώντας λόγια του Αγ. Ιγνατίου 
7. Ιστολόγιο «Πατερική Παράδοση» 
Ένα πρότυπο παραπλάνησης και διαστροφής!
8. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ὁ γεροντισμὸς ὡς δούρειος ἵππος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
9. Παναγιώτη Σημάτη
Ο Πατριαρχικός π. Γ. Τσέτσης ανοικτά πλέον υπερασπίζεται την αίρεση του Παπισμού.
10. Πρωτοπρ. Θεόδωρου Ζήση
Ἀπάντηση στὸν φιλοπαπικὸ οἰκουμενιστὴ μητροπολίτη Ἀργολίδος
11. Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ἡ καπήλευση καὶ ὁ ἐμπαιγμός τῶν ἁγίων ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστές
12. Αρχιμ. Παϊσίου Παπαδόπουλου
Ποιά είναι η πραγματική μας ταυτότητα;
13. Αρχιμ. Παϊσίου Παπαδόπουλου
Στην αντεπίθεση ο ιερέας που διακόπτει το μνημόσυνο Μητροπολιτη Φλωρίνης: 
Η Εκκλησία δεν είναι τσιφλίκι σας
14. Ιωάννου Κορναράκη
Προς τους σεβαστούς κληρικούς της Συντακτικής Επιτροπής 
του κειμένου ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ κατά του οικουμενισμού.
15. Κορναράκη Ἰωάννη
Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας
16. Πρεσβ. Φωτίου Τζούρα
Η ΠΑΥΣΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Κατάλογος αρθρογράφων (αλφαβητικά)...500

"Το στυγερώτερον έγκλημα η ανοχή των Αιρέσεων"!!!



Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. 
Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους(;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! 
Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; 
Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες! «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» 
(Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3). Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.

Μπα,εμεις δεν έχουμε εικόνες και τέτοια παλιομοδίτικα στο καινούριο μας σπίτι...



Και ομως υπαρχουν σπιτια σημερα χωρις εικονες, χωρις καντηλακι, χωρις θυμιατηρι.
Πολλα ζευγαρια που αγοραζουν νεο σπιτι κοιταζουν να διακοσμησουν το σπιτι τους με επωνυμα πλακακια, με ακριβα επιπλα κτλ κτλ

Εικονες ομως δεν εχουν πουθενα...

Και σε περιπτωση που καποιος τους χαρισει καποια εικονα, θα φροντισουν
να την αποθηκευσουν σε καποιο χαρτοκουτο να μην τους ''χαλασει''.

''Δεν ταιριαζουν τετοια παλιομοδιτικα σε νεα σπιτια'' - μαλιστα, καποιοι ετσι σκεφτονται.
Δεν χωραει ο Χριστος σε νεα σπιτια, δεν χωραει η Παναγια μας σε νεα σπιτια...

Αντιθετως στα φτωχα σπιτια θα βρεις πολλες εικονες, σε ανθρωπους με στερησεις θα βρεις πολυ πιστη, αυτοι ελπιζουν μονο στον Θεο, ενω οι πλουσιοι πιστευουν μονο στα χρηματα τους.

Λεμε πιστευουμε, αλλα αληθεια σε τι πιστευουμε?

Πιστευουμε στην καλοπεραση μας... πιστευουμε εμεις να ειμαστε και να περναμε καλα και δεν μας νοιαζει για τους αλλους... πιστευουμε να τρωμε να πινουμε σημερα και να γεμιζουμε την γαστερα μας... πιστευουμε οτι εμεις ειμαστε σωστοι και ολοι οι αλλοι λαθος.... πιστευουμε οτι παντα οι αλλοι μας αδικουν και τοσα αλλα που πιστευουμε εμεις οι Χριστιανοι...

Παλι λειπει ο Χριστος, δεν χωραει πουθενα… 
και μυαλο δεν βαζουμε.

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου



Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ. 

Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση. 

Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους. 

Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ. 

Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων. Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.

Δεν έχει τελειωμό η προδοσία! Κι εσύ αγανακτείς, διαμαρτύρεσαι, αλλά κοινωνείς μαζί τους!



Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Ακολουθία στο Καθολικό της Μονής Bose στην Β. Ιταλία,παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου και των Ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών που συμμετέχουν στις εργασίες του 25ου Συνεδρίου Ορθοδόξου Πνευματικότητος, το οποίο διοργανώνει η Μονή του Bose από 6-9 Σεπτεμβρίου 2017, με γενικό θέμα: «Τὸ δῶρο τῆς φιλοξενίας».










Πατερική Παράδοση

Οι αντιδράσεις φουντώνουν! Είναι πλέον ολοφάνερο ότι οι Οικουμενιστές έχουν πάρει δρόμο χωρίς επιστροφή!

Δήλωση κατά συνείδηση



ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

Με την πλήρη επίγνωση κατά ορθόδοξη συνείδηση ότι υπακοή σε θέματα πίστεως και ηθικής σε αντίθετη νουθεσία δεν γίνεται, εν αναμονή των αποτελεσμάτων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του Οκτωβρίου τρέχοντος έτους, θα περιμένω και έως το τέλος του έτους. Έκτοτε, θα απομακρύνομαι εντελώς από χώρους όπου θα παραβρίσκονται επίσκοποι οι οποίοι δεν έχουν δημόσια τοποθετηθεί αρνητικά ή καταδικάσει, ή έχουν προσυπογράψει τη σύνοδο προκαθημένων και αυτοαποκαλούμενη ως αγία και μεγάλη του Κολυμπαρίου Κρήτης, από όπου αντιληφθώ ότι γίνεται συμπροσευχή με αλλόθρησκους και αιρετικούς αλλά και από ιερείς που συμφωνούν με τις αποφάσεις της. Επιπρόσθετα, σε επισκοπές που ο ιεράρχης τους διώκει ορθοδόξους κληρικούς ή λαϊκούς επειδή αντιδρούν λόγω ή έργω στην παναίρεση του Οικουμενισμού όπως αυτή είναι κατεγνωσμένη από τους αγίους, οσίους και ομολογητές της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, κυρίως δε, από τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις έως τώρα μελέτες και δημοσιεύσεις επιφανών ορθοδόξων επιστημόνων, τις αντιδράσεις πλήθους πιστών για το θέμα αυτό και τους Ιερούς Κανόνες προς αποφυγή σχισμάτων, μετά πόνου ψυχής, προσευχής, πνεύματος αγωνιστικού και εντός της Εκκλησίας, ουδεμία εκκλησιαστική κοινωνία θα έχω και με τους ιερείς -πλην των διωκομένων- που θα εξακολουθούν να παραμένουν σε κοινωνία με τον αιρετικό διώκτη επίσκοπο.
Απόστολος Κανδιανού Σαραντίδης

https://sarandides.blogspot.com
Καβάλα, 8 Σεπτεμβρίου 2016.

Σχόλιο: Panagiotis Panagiotou
Και εγώ,παρόλο που δεν έχω (ακόμα) αποτειχιστεί,αρνούμαι να παρευρεθώ σε οποιαδήποτε ακολουθία ιερουργεί επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος ή ιερέας που γνωρίζω πως είναι οικουμενιστής.

Μετά απ' αυτά τα ορθόδοξα και αξιόλογα που είπε το 2002, κρατά ακόμα τα τέκνα του σε κοινωνία με την "μαύρη χάρι"!

Περί θρησκευτικού και διαχριστιανικού συγκριτισμού

Δάσκαλε ποὺ δίδασκες!



Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
Απομαγνητοφωνημένο (και ηχητικά) κήρυγμα.
173 α, Κυρ. 13.1.2002

Αρκετοί από σας αδελφοί μου, με ρωτήσατε πολλές φορές, όπως και οι Έλληνες από το εξωτερικό, τι είναι συγκριτισμός, και τι οικουμενισμός, ποία η μεταξύ τους σχέση, και γιατί γίνεται τόσος μεγάλος θόρυβος, τόσος λόγος, από κύκλους χριστιανών γύρω από τα θέματα αυτά. 
Θα σας απαντήσω με δύο ομιλίες, η πρώτη θα γίνει σήμερα και η δευτέρα την ερχομένη Κυριακή, πρώτα ο Θεός.

Ο συγκριτισμός με τον οικουμενισμό θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν δίδυμα αδελφάκια που τα γέννησε όμως ημαύρη χάρις με σκοπό να πολεμήσει και να διαλύσει την Ορθοδοξία, δηλαδή την Ορθόδοξη πίστη μας, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας με την ιστορία και την παράδοσή της. 
Χριστιανοί μου, ανάμεσα στις διάφορες θρησκείες που βρίσκονται σκορπισμένες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως και ανάμεσα στις πάμπολλες χριστιανικές ομολογίες, υπάρχουν τεράστιες διαφορές με μας. Οι διαφορές αυτές σε σχέση με την Ορθόδοξη πίστη μας, είναιαπόλυτα καθοριστικές για τη σωτηρία μας, διότι αφορούν το πρόσωπον του Ιησού Χριστού ως Θεανθρώπου. 
Τέλειος άνθρωπος ο Κύριος. Ο Υιός του ανθρώπου, ο Υιός της Παρθένου.
Ο Υιός της Μαρίας Παρθένου, της Θεοτόκου, αλλά και τέλειος Θεός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Έτσι έχουμε δύο φύσεις, τη θεία και την ανθρωπίνη, σε ένα πρόσωπο, στο Θεάνθρωπο Κύριο, στο Χριστό. 
Και επειδή εμείς οι Νεοέλληνες Ορθόδοξοι χριστιανοί, έχουμε παχυλή άγνοια για το ποιο ακριβώς είναι η πίστις μας, γι’ αυτό και πολύ εύκολα πέφτουμε και γινόμαστε θύματα τωνδιαφόρων αιρέσεων που έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας, και ακόμα ευκολότερα στα δύο αυτά μεγάλα ρεύματα του συγκριτισμού και του οικουμενισμού. Με πολλή τέχνη και πολλές σοφιστείες μας λένε οι συγκριτιστές ότι όλες οι θρησκείες στον κόσμο, όπως και οι χριστιανικές ομολογίες, δηλαδή όλο το πλήθος των προτεσταντικών αιρέσεων, έχουν πολλά κοινά σημεία πίστεως με μας τους Ορθοδόξους χριστιανούς. 
Με διάφορα σαθρά θα μπορούσα να πω και υποκριτικά επιχειρήματα επιμένουν, ότι όλοι μας, πιστεύουμε στον Ένα Θεό, και αυτό είναι αρκετό για να ενωθεί όλος ο θρησκευτικός κόσμος σε μια αδιαίρετη ενότητα κοινής πίστεως στον Ένα Θεό με πολλή αγάπη. Αυτό όμως είναι πέρα για πέραδαιμονική πλάνη. Και είναι πλάνη διότι άλλο πράγμα είναι η αγάπη, και άλλο πράγμα η αλήθεια της πίστεως. 
Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι η θέσις αυτή των συγκριτιστών, είναι πλάνη και αίρεση διότι κακοποιούν την αλήθεια που αφορά το πρόσωπο του Χριστού. Και είναι διαστροφή της αλήθειας διότι ενώ επιμένουν σε κάποια κοινά σημεία αναφοράς, στον Ένα Θεό της αγάπης, παραβλέπουν και εθελοτυφλούν στις πολλές και ουσιαστικές θεολογικές διαφορές που αναφέρονται στο Τριαδολογικό και Χριστολογικό δόγμα της Εκκλησίας μας. 
Η κοινή προσευχή, η συμπροσευχή που προτίθεται να γίνει στις Βρυξέλλες, έγινε και στο παρελθόν, από αντιπροσώπους όλων των θρησκειών, και όλων των δογμάτων για την ειρήνη,με βρίσκει τελείως αντίθετο. Και την βλέπω σαν υποχώρηση και παραβίαση των ιερών κανόνων της Ορθοδόξου πίστεως, που κατοχυρώθησαν από τας Οικουμενικάς Συνόδους και που απαγορεύουν τη συμπροσευχή ημών των Ορθοδόξων με αιρετικούς και αλλοθρήσκους. 
Εμείς οι Ορθόδοξοι, υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου ευχόμεθα κάθε μέρα σε όρθρο και σε εσπερινό, και σε κάθε Θεία Λειτουργία. Δε μας χρειάζονται λοιπόν οι συμπροσευχές. Όλοι μπορεί να πιστεύουν στον Ένα Θεό ή σε έναν Θεό. Η προσέγγισις όμως και η ερμηνεία είναι διαφορετική από θρησκεία σε θρησκεία και από ομολογία σε ομολογία, με εμάς τους Ορθοδόξους. 
Πολλοί παραδείγματος χάρη, θεοποιούν τα κτίσματα, όπως είναι οι ειδωλολάτρες. Άλλοι ολόκληρο το σύμπαν όπως είναι οι πανθεϊστές. Και άλλοι θεοποιούν τον άνθρωπο δηλαδή τον εαυτό τους. Πάμπολλοι πάλι, πιστεύουν σε μια ανωτέρα δύναμη πολύ αόριστη, που την λένε Θεό και αρκετοί είναι μηδενιστές και άθεοι. Και όμως και αυτοί πιστεύουν σε κάτι. 
Στο μηδέν, στο τίποτα, ή στην ύλη. Έχουμε όμως και τις προτεσταντικές ομολογίες που όχι μόνον κακοδόξως παρερμηνεύουν την Αγία Γραφή αλλά αρνούνται και αυτήν την Ιεράν Παράδοση, γι’ αυτό και είναι αιρετικές. 
Αν λοιπόν αδελφοί μου, ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε το Θεό είναι λανθασμένος, τότε και η γνώση που αποκτούμε για τον Θεόν δεν είναι η αληθινή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να λατρεύει ο άνθρωπος τα φαντάσματα της αληθείας, δηλαδή τις πλάνες, τους ψεύτικους θεούς ή τους ψευδοδούλους, τα ίδια του τα πάθη. Από αυτόν λοιπόν, τον θρησκευτικό παραλογισμό γεννιέται δυστυχώς και η θρησκευτική σχιζοφρένεια. 
Φαίνεται λοιπόν ότι από τους κατά καιρούς θεολογικούς διαλόγους και συζητήσεις, γεννήθηκε πολύ ύπουλα ο χριστιανικός συγκριτισμός και μαζί μ’ αυτόν ο δίδυμος αδελφός του ο οικουμενισμός. Και το έκτρωμα αυτών ήταν να γεννηθεί και ο θρησκευτικός συγκριτισμός, μια τρομακτική δηλαδή απειλή για την σωτηρία της ψυχής μας, για τη σωτηρία όλων μας. Και εξηγούμαι πιο απλά. 
Ο χριστιανικός συγκριτισμός, είπαμε, υπερτονίζει κάποια κοινά σημεία ημών των Ορθοδόξων και των άλλων ομολογιών, μη εξαιρουμένου και του παπισμού, αλλά παραβλέπει συνειδητά τις μεγάλες διαφορές εξαιτίας των οποίων και απεκόπησαν από το σώμα της Εκκλησίας. Ας αναφερθούμε ενδεικτικά σε μερικές ουσιαστικές διαφορές με τους παπικούς. 
Η πρώτη έγκειται στην αλλοίωση του Τριαδολογικού δόγματος εισάγοντας την διαρχία με την αίρεση του φιλιόκβε. Δεύτερον έγκειται στο αλάθητον του πάπα. Τρίτον στην ίδρυση του παπικού κράτους του Βατικανού και επισήμως από το 1929 με τη Συνθήκη του Λατερανού. Η τετάρτη στο πρωτείο του πάπα και στην τοποθέτησή του υπεράνω ακόμα και αυτών των Οικουμενικών Συνόδων. Η πέμπτη φρικιαστική διαφορά έγκειται στο ότι η δημιουργική ενέργεια του Θεού είναι κτιστή και όχι άκτιστη όπως αυτή έχει κατοχυρωθεί από την Ορθόδοξη διδασκαλία των πατέρων της Εκκλησίας μας και μάλιστα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά συνοδικώς. Η έκτη αναφέρεται στην Ουνία και θα μπορούσαμε να πούμε εβδόμη, ογδόη, ενάτη, δεκάτη, εικοστή, εκατοστή, αλλά είναι αυτές αρκετές.
Όσον αφορά τους προτεστάντες, που οι παραφυάδες τους έχουν ξεπεράσει τις πεντακόσες, τι να πούμε, οι διαφορές μας είναι τόσες πολλές, που γι’ αυτές έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες σε τόμους πολλούς. Δεν ξέρουν και οι ίδιοι σε τι Θεό πιστεύουν, αφού κατήργησαν τελείως την Ιερά Παράδοση, παραχαράσσοντας συγχρόνως την ιστορική πορεία των δυο χιλιάδων χρόνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και αλλοιώνοντας χωρίς ντροπή εκατοντάδες χωρία της Αγίας Γραφής ή και ολόκληρα κεφάλαιά της, ή απαλείφοντας ακόμα και βιβλία. 
Για να μην πέσουμε λοιπόν στον πειρασμό του συγκριτισμού, όταν μάλιστα συζητάμε με χριστιανούς που αγνοούν τελείως τα πράγματα της πίστεως, ή με χριστιανούς που είναι χλιαροί, αδιάφοροι ή πλανεμένοι, ή και με τους χριστιανούς τους ξερόλες, που τα ξέρουν δηλαδή όλα, θα επιμένουμε στις διαφορές που έχουμε με τις άλλες ομολογίες, και όχι στα κοινά σημεία αναφοράς που είναι ότι πιστεύουμε σε έναν Θεόν.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις διαφορές των άλλων θρησκειών, διαφορές που είναι αγεφύρωτες. Η κυρίως διαφορά, επαναλαμβάνω έγκειται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που είπαμε ότι είναι Υιός Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ομοούσιος τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, και Υιός ανθρώπου, της Παναγίας, ο Θεάνθρωπος Κύριος. 
Σε αυτό λοιπόν το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, όπως το πιστεύει, όπως το ομολογεί, όπως το βιώνει, και όπως το ζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, βρίσκεται και η διαφοροποίηση με τις άλλες θρησκείες, η διαφορά μας δηλαδή. 
Έτσι και με τον Ιουδαϊσμό έχουμε τεράστιες διαφορές. Δεν θα συμφωνήσουμε μαζί τους, όταν τον Μεσσία που περίμεναν, τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου εσταύρωσαν; Και ακόμα τον περιμένουν. Γι’ αυτό και θα πιστέψουν σαν Μεσσία τον Αντίχριστο! Και ας μην ξεχνάμε, ότι ο Εβραϊσμός είναι αυτός που γέννησε τον Διεθνή Σιωνισμό, με τις τόσες καταστρεπτικές συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο. Ο Ρόσελ ήταν Εβραίος! Και τον αναφέρω αυτόν, γιατί είναι αυτός που για να χτυπήσει τους χριστιανούς και ειδικότερα τους Ορθοδόξους, γέννησε ένα από τα θηρία της Αποκαλύψεως που λέγεται Χιλιασμός, οι Ιεχωβάδες δηλαδή. 


Ο μουσουλμανισμός πάλι, μέσα από το Κοράνι αρνείται τον Χριστόν ως Υιόν Θεού και Θεάνθρωπον, όπως αρνείται και το Τριαδικόν δόγμα. Ο Μωαμεθανισμός κηρύσσει την αντεκδίκηση, και την βλέπουμε στις ημέρες μας. Αρνείται και την μετάνοια, αφού το ενδιαφέρον του είναι καθαρά ευδαιμονιστικό και σαρκολατρευτικό. Υπάρχουν και πλήθος άλλων διαφορών που δεν είναι καιρός να μιλήσουμε γι’ αυτές. 
Οι Ινδουιστές πάλι, θέλουν τον Χριστόν σαν έναν από τους κατώτερους πολλούς πολλούς θεούς που έχουν, αφού είναι ειδωλολάτρες. Οι θεοί τους όμως είναι μια τρομακτική ποικιλία δαιμόνων, διότι αυτά που πιστεύουν οι Βουδιστές και οι Ινδουιστές και όλες οι παραφυάδες αυτών, πιστεύουν στα δαιμόνια.
Χριστιανοί μου, «ο πρόσφατος ερχομός του πάπα στην Ελλάδα συνετέλεσε δυστυχώς, και στην ανάδειξη μιας τραγικής πραγματικότητος», όπως επιγραμματικά το τονίζει ο επίσκοπος Ιερόθεος Βλάχος, στο ότι δηλαδή «μερικοί εκκλησιαστικοί άρχοντες, διακρίνονται από τον τραγικόν αυτόν διαχριστιανικό και θρησκευτικό συγκριτισμό». Και καταλήγει λέγοντας:«Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλάνη της εποχής μας, ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος πειρασμός».
Αυτό σημαίνει χριστιανοί μου ότι εμείς οι κληρικοί παντός βαθμού, πρέπει να μελετάμε κάθε μέρα τα έργα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, να συμβουλευόμαστε διακεκριμένους Ορθοδόξους γεροντάδες και πνευματικούς, ώστε να αποκτήσουμε Ορθόδοξη θεολογική εκκλησιαστική συνείδηση, για να μπορούμε κατόπιν να ορθοτομούμε τον λόγον της αλήθειας του Χριστού, φυλάσσοντες τα λογικά μας πρόβατα δηλαδή όλους εσάς, από τους κινδύνους των αιρέσεων και της πλάνης και από τους μεγάλους κινδύνους του συγκριτισμού και του οικουμενισμού, Αμήν.
Και θα συνεχίσουμε την επομένη Κυριακή.

Αυτός είναι ο Οικουμενισμός: Πομπή Ινδουιστών με άγαλμα μπήκαν σε χριστιανικό ναό



Ένα απίστευτο περιστατικό, δείγμα του που οδεύει η πανθρησκεία, συνέβη στην Ισπανία…

Ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Juan Mateos Castro χαιρέτισε θερμά τους επισκέπτες, ενώ οι Χριστιανοί τραγουδούσαν ύμνους προς την ...Παναγία!!!
Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή, 27 Αυγούστου στο ισπανικό θύλακα της Θέουτα, που βρίσκεται στην αφρικανική ακτή των Στενών του Γιβραλτάρ. Μάλιστα ο τοπικός Ισπανός Επίσκοποςαναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους πιστούς αφότου στον καθεδρικό ναό της πόλης εισήλθε πομπή με το άγαλμα του θεού των Ινδουιστών Γκανέσα. Ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, που ήταν παρών στο συμβάν, απομακρύνθηκε από τη θέση του.

Συγκεκριμένα, τα μέλη της Ινδουιστικής κοινότητας της Θέουτα, για να γιορτάσουν τη γιορτή προς τιμήν του Γκανέσα –θεός της σοφίας και της ευημερίας– οργάνωσαν μια πομπή μέσα από τους δρόμους της πόλης κρατώντας ένα άγαλμα της θεότητας, που απεικονίζεται με το κεφάλι ενός ελέφαντα. Περνώντας την Καθολική Μητρόπολη, εισήλθαν στο εσωτερικό και κινήθηκαν προς το βωμό. Μάλιστα ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Juan Mateos Castro χαιρέτισε θερμά τους επισκέπτες, ενώ οι Χριστιανοί τραγουδούσαν ύμνους προς την Παναγία, κοιτάζοντας το ειδωλολατρικό άγαλμα που μετέφεραν οι Ινδουιστές.
«Η χειρονομία φιλοξενίας» από τον Κάστρο, εξόργισε πολλούς Ρ/Καθολικούς που την εξέλεβαν ως προσβολή προς την χριστιανική πίστη, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τον ινδουιστικό πολυθεϊσμό.
Την επόμενη μέρα μετά το σκανδαλώδες περιστατικό ο τοπικός Επίσκοπος Rafael Sorsona ζήτησε συγγνώμη από τους πιστούς που ακούσια προκάλεσε αυτόν τον πειρασμό, λέγοντας ταυτόχρονα ότι ο γενικός επίτροπος είχε απομακρυνθεί από τη θέση του.
Σε δήλωσή του, ο επίσκοπος σημείωσε ότι οι Ρ/Καθολικοί αισθάνονται φιλικό συναίσθημα προς τους Ινδουιστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποκηρύξουν την πίστη τους. «Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στη χριστιανική μας παράδοση» είπε ο ιεράρχης.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Mateos Κάστρο είπε ότι αναγνωρίζει το λάθος του και ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λατρεύει οποιονδήποτε άλλον εκτός από «ένα και αληθινό Θεό μας». «Ήθελα απλά να υποβάλω τα σέβη μου στην ινδουιστική κοινότητα, τα μέλη της οποίας, με τη σειρά τους, ήθελαν να δείξουν το σεβασμό τους προς τους Καθολικούς και στην Παναγία, πολιούχου της Θέουτα» υποστήριξε.
Σύμφωνα με την επισκοπή, αυτό που είχε αρχικά προγραμματιστεί ήταν οι Ινδουσιτές να περιοριστούν στο να εναποθέσουν όπως αποδείχτηκε ακολούθησαν ένα διαφορετικό σενάριο…..

Πατερική Παράδοση

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος μᾶς συμβουλεύει πῶς νά φερόμαστε σέ δύσκολα παιδιά

(Ἐπιστολὴ γραμμένη ἀπὸ τὸν γέροντα Παΐσιο σὲ μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἦταν πολὺ πιστή, μορφωμένη κοινωνικὰ καὶ πνευματικά, καὶ βρισκόταν σὲ ἀπόγνωση λόγω τῆς συμπεριφορᾶς τῆς κόρης τους).

Ἀγαπητέ μου ἀδελφὲ «Χαῖρε ἐν Κυρίῳ.

Σχετικὰ μὲ τὸ παιδί σας πού μοῦ γράφετε, ἔχω τὴ γνώμη ὅτι μία αὐστηρὴ στάση θὰ τὸ κάνη πολὺ χειρότερα... 

Νὰ τοῦ λέτε τὸ καλὸ μὲ καλὸν τρόπο καὶ νὰ μὴν τὸ πιέζετε μετά, ἀλλὰ νὰ δείχνετε ὅτι στενοχωρεῖσθε γιὰ τὸν δρόμο ποὺ τραβάει (πράγμα ποὺ θὰ φαίνεται μόνο του, γιατί οὔτε ἡ χαρὰ κρύβεται οὔτε καὶ ἡ στενοχώρια).
Θὰ κάνετε ἐσεῖς τὸ καθῆκον σας μὲ τὶς συμβουλὲς καὶ μετὰ νὰ τὸ ἐμπιστευθῆτε στὸν Θεό. Νομίζω ὅτι περισσότερα ἀποτελέσματα θὰ φέρη, ὅταν ὁ πόνος ἀξιοποιηθῆ στὴν προσευχή, παρὰ νὰ πονᾶτε γιὰ τὶς ἀταξίες τοῦ παιδιοῦ ἐπιμένοντας, γιατί τὸ παιδὶ τώρα εἶναι ἀναστατωμένο ἀπὸ τὴν σάρκα καὶ ὑπὸ τὴν ἐπίδραση τοῦ πονηροῦ, γιατί τοῦ ἔδωσε δικαιώματα.

Μπόρα εἶναι καὶ θὰ περάση. Μὴν στενοχωρεῖσθε, θὰ συνέλθη ἀργότερα. Οὔτε καὶ νὰ τὸ πάρετε κατάκαρδα, ποὺ θὰ χάση τὴν ἁγνότητά του καὶ τί θὰ γίνη μετά, γιατί οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας ἔχουν ἄλλο τυπικό, τὴν ἁμαρτία τὴν ἔκαναν μόδα. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήση. Κοιτάξετε ὅσο μπορεῖτε νὰ μὴν τὸ ἀποπαίρνετε, ὅπως ἀνέφερα, γιὰ νὰ μὴν κόψη τὸ σκοινὶ καὶ φύγη ἀπὸ τὴν οἰκογένεια, γιατί θὰ συνέλθη μετὰ καὶ δὲν θὰ θέλη νὰ πλησίαση ἀπὸ ἐγωισμό, ὁπότε θὰ χαθῆ τελείως…

…Νὰ κάνετε ἕνα μικρὸ διάστημα ὑπομονή, νὰ παραβλέπετε τὶς ἀταξίες της, νὰ σᾶς πλησίαση λίγο περισσότερο καὶ τότε νὰ βρῆτε καμιὰ ἀφορμὴ μὲ τρόπο νὰ τὴν συμβουλέψετε… Πάντως μὴ στενοχωρεῖσθε, δὲν θὰ ἀφήση ὁ Θεός, οὔτε καὶ τὶς ἁμαρτίες τῶν παιδιῶν τῆς ἐποχῆς μας (τώρα) θὰ τὶς κρίνη τὸ ἴδιο μὲ τὶς ἁμαρτίες τῶν παιδιῶν τῆς δικῆς μας (τότε, παλιότερης) ἐποχῆς.

Εὔχεσθε, καὶ ἐγὼ θὰ εὔχομαι, καὶ ὁ καλὸς Θεὸς νὰ βοηθήση καὶ τὸ παιδί σας καὶ ὅλα τὰ παιδιά σας καὶ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου.

Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ

Αποδέχομαι, συνθέτω και προχωρώ στην ζωή μου....



Υπάρχει άνθρωπος που δεν θα ευχόταν στην ζωή του, να μην πονέσει ποτέ; 
Σαφέστατα και όχι. Ακόμη και εκείνοι που γνωρίζουν ότι ο πόνος υπήρξε ο μεγάλος δάσκαλος της ζωής τους, δεν θα επιθυμούσαν να ξαναζήσουν τις στιγμές εκείνης της αβάσταχτης μοναξιάς πάνω στο Σταυρό. Γιατί κακά τα ψέματα, στο Σταυρό είσαι μόνος, ενίοτε “κρύβεται” ακόμη και ο Θεός από το ψυχικό σου τοπίο. “Ηλι Ηλι λαμά σαβαχθανί…..”

Ο πόνος όμως είναι μια πραγματικότητα της εδώ ζωής είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε τον αποδεχόμαστε είτε προσπαθούμε να τον αρνηθούμε.

Θα παίξουμε πολλούς ρόλους και θα χρησιμοποιήσουμε αρκετές κρυψώνες αναζητώντας το τόπο εκείνο που δεν θα πονάμε. Όμως δεν υπάρχει.

Ένα από τα βασικά σημεία της πνευματικής μας ωρίμανσης είναι να εντάξουμε αρμονικά στην ιστορία της ψυχής μας, τον Σταυρό, να μην αρνούμαστε τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες και να μην προσπαθούμε να κρυφτούμε. Να αποδεχθούμε ότι η ζωή αυτή έχει και οδύνη. 

Οχι μόνο ομως οδύνη, απλά και απο αυτήν

Και να απεξαρτήσουμε την ζωή μας από την ψευδαίσθηση και το εμμονικό κυνήγι της απόλυτης στο κόσμο αυτόν "ευτυχίας". 

Γιατί απλά δεν υπάρχει.

Τι υπάρχει τοτε; Υπάρχει μια ροη γεγονότων της Θείας πρόνοιας, που άλλοτε χειμωνιάζουν και άλλοτε μυρίζουν καλοκαίρι. Υπάρχουν φωτεινές και σκοτεινές περίοδοι της ψυχή μας, επιτυχίες και αποτυχίες, νίκες και ήττες, καλές και κακές στιγμές, και όλες αυτες μας συνθέτουν.

Αυτό που είμαστε και θα γίνουμε, είναι μια ποικιλία πραγμάτων. Είναι μια πολύμορφη σύνθεση εσωτερικών και εξωτερικών καταστάσεων, που μας διαμορφώνουν και μας οδηγούν στον Θεό.

Θα έρθει μια μέρα, μια στιγμή, που θα καταλάβουμε και θα δούμε εσωτερικά πλέον, ότι πολλά που στην ζωή μας ονομάσαμε λάθη ήταν σωστά και πολλά που τα χαρακτηρίσαμε ως κακά ήταν ευλογημένα. 

Έκπληκτοι θα αντιληφθούμε οτι αρκετές “αμαρτίες” μας οδήγησαν στην αρετή και πολλές υποτιθέμενες “αρετές” στην αμαρτία. Η πιο μεγάλη έκπληξη όμως θα ειναι η αποκάλυψη οτι ο Θεός "έπαιζε" μαζί μας κρυφτό, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να φωνάξει δυνατά, 
“Φτου ξ ελευθερία…..”

Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔχεις πίστη μέσα σου...



Εἶπε ὁ ἀββᾶς Εὐπρέπιος: 

«Ὅλοι πιστεύουμε ὅτι εἶναι δυνατὸς ὁ Θεός, ἐπίσης πιστεύουμε ὅτι τὰ πάντα μπορεῖ νὰ κάνει, ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔχεις πίστη μέσα σου καὶ γιὰ τὶς προσωπικές σου ὑποθέσεις, ὅτι δηλαδὴ καὶ σὲ σένα θὰ κάνει θαυμαστὰ σημεῖα».

Μέγα Γεροντικόν

«ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΓΙΝΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ, ΟΙ ΛΑΙΚΟΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΚΤΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»


«… 

οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, οἱ λαϊκοὶ θὰ ζοῦν σὰν τὰ κτήνη•
καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου.» 
(Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός)

Ὑπάρχει μιὰ τρομερὰ προφητεία, ποὺ τὴν εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ στὶς μέρες μας ἐκπληρώνεται. Τὸν ρώτησαν• Ποιά εἶνε τὰ σημάδια ὅτι ἔρχεται ἡ καταστροφὴ τοῦ κόσμου; Καὶ ἀπήντησε• Ἦταν ἐποχὴ ποὺ οἱ κληρικοὶ ζοῦσαν σὰν ἄγγελοι• δὲν ἀγαποῦσαν τὰ λεφτά, δὲν ἀγαποῦσαν τὴ δόξα, δὲν εἶχαν πάθη, στέκονταν ψηλὰ μέσα στὴν κοινωνία• καὶ τότε οἱ λαϊκοὶ ζοῦσαν σὰν ἄνθρωποι. Θὰ ἔρθουν ὅμως, λέει, χρόνια κατηραμένα, ποὺ θὰ πέσῃ καὶ θὰ ἐξευτελισθῇ ὁ κλῆρος. Καὶ τότε, ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, οἱ λαϊκοὶ θὰ ζοῦν σὰν τὰ κτήνη• καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου.


Τί ἐννοεῖ ὅταν λέει, ὅτι οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς; Δηλαδή• πάει στὸ καφενεῖο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Πάει στὸν κινηματογράφο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Κουρεύει τὰ μαλλιά του ὁ λαϊκός, θὰ τὰ κουρέψῃ καὶ ὁ κληρικός. Παίζει φουτ – μπὼλ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Παίζει χαρτιὰ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Καὶ στὸ χορὸ ἀκόμα πᾶνε. Βγάζουν τὸ ῥάσο καὶ τὸ καλυμμαύχι τους καὶ χορεύουν. Αὐτοὶ εἶνε οἱ μοντέρνοι παπᾶδες, ποὺ θέλουν νὰ πνεύσῃ ἕνα νέο ῥεῦμα στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλ᾿ ὁ ὀρθόδοξος κόσμος τοὺς ἔχει σιχαθῆ.

Τὰ εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, καὶ τώρα γίνονται. Μείναμε δυστυχῶς λίγοι νὰ διαμαρτυρώμεθα. Δὲν ξέρω τί θὰ γίνῃ ἂν αὔριο ἔρθῃ ἄλλη κατάστασι• ἐμεῖς, ὅσο μποροῦμε, θὰ κρατήσουμε τὴν τιμὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ ἀδιαφοροῦμε τί λένε καὶ κάνουν οἱ νεωτερισταί.


Ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέει• Ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, τότε οἱ λαϊκοὶ θὰ γίνουν σὰν τὰ κτήνη, καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Καὶ τώρα ἀκοῦς πλέον τοὺς λαϊκοὺς νὰ λένε• Ἔ, κι ὁ παπᾶς τὸ κάνει αὐτό… Ὁ παπᾶς πάει στὸ θέατρο, ὁ παπᾶς πάει στὸν κινηματογράφο, ὁ παπᾶς πάει στὸ γήπεδο, ὁ παπᾶς πάει ἐδῶ, ὁ παπᾶς πάει ἐκεῖ. Ἡ παπαδιά του φοράει μίνι, τὰ κορίτσια του γυρίζουν δεξιὰ κι ἀριστερά, τὰ ἀγόρια του ἔχουν γίνει τεντυμπόηδες. Τί διαφέρει, σοῦ λέει, ὁ παπᾶς ἀπὸ τὸ λαϊκό; Ἐπάγγελμα καὶ μαγαζὶ εἶνε ἡ ἐκκλησία… Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ λαὸς ἔχει ἀποκτηνωθῆ.

Λέγοντας βέβαια αὐτὰ γιὰ τὸν κλῆρο δὲν παίρνουμε σβάρνα ὅλους τοὺς κληρικούς. Ξέρουμε πολὺ καλά, ὅτι ὑπάρχουν καὶ κληρικοὶ ποὺ εἶνε καλοὶ γεωργοὶ καὶ τηροῦν τὴν ἀξιοπρέπειά τους. Μπορεῖ οἱ περισσότεροι νὰ ἔχουν ξεφύγει, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἕνα μικρὸ ποσοστὸ εὐλαβῶν ἱερέων.

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ παπᾶς πρέπει νὰ εἶνε σὰν ἄγγελος μέσα στὸν κόσμο αὐτόν. Παλαιότερα ἕνας Ἄγγλος περιηγητὴς πῆγε στὴν Κύπρο, κι ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Ἀγγλία εἶπε• Εἶδα στὴν Κύπρο ἄγγελο! Ὅταν τὸν ρώτησαν, ποιός εἶνε ὁ ἄγγελος, λέει• Ὁ Κυπριανός• ἅγιος ἄνθρωπος, ἀφιλάργυρος, νὰ τὸν ἔψαχνες δὲν εἶχε οὔτε ἕνα γρόσι• ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας… Ποιός ἦταν αὐτὸς ὁ Κυπριανός; Ὅταν τὸ 1821 κηρύχθηκε ἡ ἐπανάστασι, ξεσηκώθηκαν καὶ οἱ Κύπριοι. Ἐλευθεριά! φώναξαν. Τότε οἱ Τουρκαλᾶδες πήρανε μαχαίρια, γεμίσανε καράβια, βγῆκαν στὴν Κύπρο καὶ ῥημάξανε τὸ νησί. Πιάσανε τὴ νύχτα τὸν Κυπριανὸ καὶ τὸν κρεμάσανε ―τρεῖς μέρες ἦταν κρεμασμένος ὁ ἅγιος Κυπριανός― καὶ μαζί του σκοτώσανε τριακόσους παπᾶδες καὶ ἄλλους προύχοντες τοῦ νησιοῦ.

Μπορεῖ τότε οἱ παπᾶδες νὰ ἦταν ἀγράμματοι, ἀλλὰ εἶχαν στὴν καρδιά τους τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἄχ, ποῦ εἶνε αὐτοὶ οἱ παπᾶδες! Τώρα, μορφωμένοι, σὲ σχολὲς καὶ πανεπιστήμια, μὲ τὰ γαλλικά τους καὶ τὰ ἀγγλικά τους, μὲ τὰ σβέρκα τους ξυρισμένα, μὲ τὰ μαλλιά τους κομμένα, μὲ τὰ ῥασάκια τους σιδερωμένα… Ἀπὸ ἁγιωσύνη ὅμως; Ἐκεῖνοι τότε εἶχαν ἀξία• ἐθυσιάζοντο γιὰ τὸ ποίμνιο.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr