ΜΠΟΧΑ & ΔΥΣΩΔΙΑ, από άνωθεν έως κάτω...

Σείεται το σύμπαν μέ τήν μετατροπή των ναών της Παιδείας μας σέ ΔΙΑΦΘΟΡΕΙΑ και οι «ποιμένες», δίκην γυρολόγων τρέχουν στα διάφορα δεσποτικά 'φεστιβάλς' – συλλείτουργα και πανηγύρια….

Το αμαρτωλό βρωμο- Υπουργείο Παιδείας (η λέξη είναι πολύ ήπια) δεν ορρωδεί προ ουδενός.

Με τήν συνδρομή κάποιων παναθλίων «εκπαιδευτικών»- ολετήρων της Εθνικής μας Παιδείας 

...και την ένοχη ανοχή και σε κάποιες περιπτώσεις την ολόθυμη συμπαράσταση κάποιων «γονέων» που εγκληματούν απέναντι στα παιδιά τους, διαφθείρουν και εκμαυλίζουν τους τρυφερούς βλαστούς του Έθνους και της κοινωνίας έχοντας ως συμμάχους κάποιους ελεεινούς πολιτικάντηδες και τη χαβούζα των ΜΜΕ.

Την ίδια στιγμή, η λεγόμενη «ακαδημαϊκή κοινότητα», ο νομικός κόσμος και προπάντων η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, σιωπούν σκανδαλωδώς διαπράττοντας ένα ιδιαζόντως ειδεχθές πνευματικό έγκλημα.

Ειδικά η υπό του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου προεδρευόμενη Σύνοδος της Ιεραρχίας ασχολούμενη με ήσσονος, ως επί το πλείστον, ζητήματα καθώς και με την ανάδειξη ημετέρων στις κενές μητροπολιτικές έδρες (όπως απέδειξε πανηγυρικά η πρόσφατη συνεδρίασή της) και όχι με τα ζέοντα και φλέγοντα και τσουρουφλίζοντα, έχει υπερβεί κάθε όριο ενόχου ανοχής της όλης καταστάσεως.

Σείεται το σύμπαν με τη μετατροπή των ναών της Παιδείας μας σε διαφθορεία και εκμαυλιστήρια συνειδήσεων και χαρακτήρων και οι «ποιμένες», δίκην γυρολόγων τρέχουν σε ενθρονίσεις νεοεκλεγέντων (σε μια από αυτές παρέστησαν περί τους 25!!!!) και στα διάφορα δεσποτικά φεστιβάλ – συλλείτουργα και πανηγύρια….

Και έχεις το μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο να εξανίσταται, όπως πιστοποιεί επιστολή που απέστειλε στο νεοταξίτη πρωθυπουργό μας, για τη συμπεριφορά του Άγγλου πρωθυπουργού απέναντι του Έλληνα ομολόγου του εξ αφορμής των μαρμάρων του Παρθενώνα….

Εξανιστάμεθα, όμως, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό για την πνευματική και ψυχική καταστροφή που υφίστανται οι έμψυχοι ναοί, δηλαδή οι ψυχές των παιδιών μας, από την εισβολή της διδασκαλίας της ανωμαλίας και της διαστροφής στα σχολεία μας;

Αποκόψαμε από την εκκλησιαστική κοινωνία τους υπευθύνους του αποτρόπαιου αυτού πνευματικού εγκλήματος, ή συναγελαζόμαστε με τους κατά καιρούς υπουργούς Παιδείας;

Αδελφοί, έχουμε, δυστυχώς, τήν χειρότερη εκκλησιαστική διοίκηση από καταβολής Ελληνικού κράτους.

Τήν πιό α ν ά ξ ι α,  ά φ ω ν η καί ά π ρ α γ η.

Η αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να λέγεται.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

https://odysseiatv.blogspot.com/

Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἄκρως προβλέψιμοι καί πάλι!

Ἄκρως προβλέψιμοι καί πάλι!

Ἄκρως προβλέψιμη γιά μία ἀκόμη φορά ἡ τοποθέτηση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου σχετικὰ μὲ τὸν «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων. «Θὰ τὸ παρακολουθοῦμε καὶ θὰ πάρουμε θέση, ὅταν καὶ ἂν χρειαστεῖ» μᾶς εἶπαν οἱ δῆθεν πνευματικοὶ ποιμένες μας. Ἔτσι ἀκριβῶς δηλαδὴ, νά ὑποθέσουμε, ὅπως τό...παρακολουθούσαν (καὶ πῆραν τὶς γνωστὲς ἐν τέλει ἀχαρακτήριστες θέσεις ποὺ πῆραν) στὰ θέματα τῆς Οὐκρανικῆς ψευτοεκκλησίας, τῆς ψευτοπανδημίας, τῶν ἐμβολίων, τῶν ταυτοτήτων καὶ σὲ τόσα ἀκόμη, ὅπου μία Ἱεραρχία αὐτοφερόμενη ὡς ὀρθόδοξη θὰ ὄφειλε στὴν πραγματικότητα νὰ διατυπώσει καὶ νὰ διατρανώσει μὲ τὸν πλέον κάθετο τρόπο τὴ θέση της, πρὶν ἀκόμη κἂν αὐτὰ καλά-καλὰ τεθοῦν!

Αὐτὴ τὴ φορὰ μάλιστα ἐξέπληξαν ἀκόμη καὶ ἀνθρώπους ὑποψιασμένους, ποὺ παρασυρόμενοι ἴσως ἀπὸ τὴν ἰδιαίτερη σοβαρότητα τοῦ θέματος, ἀλλὰ καὶ τὶς διαρροὲς περὶ δῆθεν ἔντονης διαφωνίας τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Συνόδου, περίμεναν πιὸ δυναμικὴ στάση στὸ ζήτημα τοῦ «γάμου», χωρὶς ὑπεκφυγὲς καὶ νερόβραστα μισόλογα. Τὰ ὁποία μισόλογα ἀσφαλῶς ἀπὸ τώρα ξέρουμε καλὰ ποῦ τελικὰ θὰ ὁδηγήσουν (γιατί θὰ τὸ ξαναπῶ γιὰ πολλοστὴ φορὰ ὅτι ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τραγικοὺς ἀνθρώπους οὔτε ἐλπίζουμε, οὔτε περιμένουμε τὸ παραμικρό).

Στὸ ἴδιο ἀκριβῶς πνεῦμα βέβαια καὶ ὁ νέος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, πού - συνεχίζοντας δυστυχῶς νὰ ἐπιβεβαιώνει πανηγυρικὰ ὅλα τα νεοεποχίτικα ποὺ περιμέναμε ἀπὸ αὐτόν - δήλωσε προχτὲς ὅτι συντάσσεται μὲ τὴ δῆθεν «σαφῶς ἐκπεφρασμένη τῆς Ἱεραρχίας ὅτι κάτι τέτοιο θὰ ἀνοίξει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου γιὰ τὴν τεκνοθεσία ἐκ μέρους αὐτῶν τῶν προσώπων, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ βόμβα στὰ θεμέλια τῆς ἴδιας τῆς οἰκογένειας». Καὶ ἂς εἶναι βεβαίως ἀπολύτως ξεκάθαρο ὅτι τὸ (ὄντως σοβαρότατο) θέμα τῆς τεκνοθεσίας εἶναι μία μόνο παράμετρος τοῦ ὅλου ζητήματος: δηλαδὴ ἂν ὑπῆρχε διαβεβαίωση καὶ κατοχύρωση ὅτι ἡ θεσμοθέτηση τοῦ «γάμου» δὲν θὰ ἐπιφέρει καὶ τὴ θεσμοθέτηση τῆς τεκνοθεσίας, ὁ κύριος Φιλόθεος εἰδικὰ καὶ ἡ Σύνοδος γενικὰ θὰ ἦταν ἐντάξει μὲ αὐτό; Ρωτᾶμε εὐθέως - καὶ ἀπαιτοῦμε εὐθεῖα ἀπάντηση, χωρὶς στρογγυλέματα καὶ διπλωματικὲς φιοριτοῦρες.

Κατάπιαν τότε τὸ σύμφωνο συμβίωσης, θὰ καταπιοῦν τώρα καὶ τὸν πολιτικὸ γάμο (τὸ πολὺ μὲ κάποια χλιαρὴ ἔγγραφη ψευτοαντίδραση), ποῦ ἀκριβῶς ἔχει τέλος ἄραγε ὁ κατήφορος σχετικὰ μὲ ἕνα θέμα ποὺ πνευματικὰ καὶ θεολογικὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρο καὶ λυμένο ἐξ ἀρχῆς ὡς μείζων ἁμαρτία καὶ βαρύτατο διαστροφικὸ πάθος; Καὶ ἔτσι ἀσφαλῶς παραμένει, ὅσα μισόλογα καὶ ἂν ψελλίζουν σήμερα οἱ μεταπατερικοὶ λυκοποιμένες (καὶ οἱ φοβικοὶ καὶ ὀλίγιστοι συνοδοιπόροι τους) τῶν ζοφερῶν ἐσχάτων χρόνων...

Νεκτάριος Δαπέργολας

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Έγιναν "όργια" στο δείπνο για το νέο Μητροπολἰτη Θεσσαλονίκης. Έφαγαν και ήπιαν το καταπέτασμα

 

https://www.youtube.com/@AlertTVgr

Των Θεσσαλονικέων υπνούντων δια σφετερισμού ιερού οβολού αυτών εν μέσω σαρακοστής νηστείας εφραίνει λουκουλλείω γεύματι συρφετόν δεσποτάδων πανηγυριστών, ο αθεοφόβως αναρριχόμενος ως Φιλόθεος

Σχόλιο π. Αριστείδου

Με προκλήσεις άρχισε ο Φιλόθεος που προδιαγράφουν την πορεία της Ιεράς Νηός (της Εκκλησίας) των Θεσσαλονικέων.

Εξαιτίας της ένοχης σιωπής και απραξίας των Θεσσαλονικέων για την εκλογή αξίου επισκόπου των θα υποστούν τον ιερωνυμικό κλώνο και βέβαια θα τον πληρώσει όλη η Εκκλησία...

Έγιναν "όργια" στο δείπνο για το νέο Μητροπολἰτη Θεσσαλονίκης. 

Έφαγαν και ήπιαν το καταπέτασμα.

Σεβασμιώτατοι, εν ποία εξουσία ποιείτε ταύτα;;;

Το μενού της τρυφηλής ζωής.

Ο νέος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος, μετά την ενθρόνισή του παρουσία αιρετικών που καθιστά αυτόν και τους ομοίους του καθαιρετέους ενώ τους λαϊκούς αφοριστέους, διοργάνωσε πριγκιπικό δείπνο σε 5άστερο ξενοδοχείο για να εορτάσει με τον τρόπο που τον εκφράζει καλύτερα το χαρμόσυνο γεγονός της ενθρόνισής του! Πράγματα πρωτάκουστα και εντελώς έξω από την Παράδοση της Εκκλησίας.

Γαρίδα ποσέ, κανελόνι με χταπόδι, εβλογημένο τυρί, καραμελωμένα φουντούκια, φιλέτο φαγκρί, σφουγγάρι από μελάνι σουπιάς, σιρόπι δυόσμου και σάλτσα σαμπάνιας με κρόκο Κοζάνης είναι λίγα από τα εδέσματα που παρέθεσε ο καλοζωισμένος Πρίγκηψ!

Εν μέσω νηστείας, Σαββατόβραδο, φάγανε του σκασμού και ήπιαν στην υγειά των κορόιδων. Ο νέος Πρίγκηψ, έχοντας φανερή αδυναμία στην χλίδα και στο καλό φαΐ, και απέχοντας παρασάγγας από το Ορθόδοξο ασκητικό πνεύμα, έδειξε από την πρώτη κιόλας ημέρα που θα εστιάσει το…«ποιμαντικό» του έργο στην πλούσια νύμφη του Θερμαϊκού και συμπρωτεύουσα! Θα ευλογήσει σαν τον άφρονα πλούσιο της Παραβολής τον πλούτο του και θα μεγαλώσει τις αποθήκες του!

ΟΡΓΗ αλλά και ΛΥΠΗ είναι λίγα από τα συναισθήματα που μας πλημμυρίζουν. Όσα περιδρομιάσανε αυτοί μονάχα σε ένα δείπνο, εμείς δεν θα τα φάμε ποτέ σ’ ολόκληρη την ζωή μας. Είναι δυνατόν να μιλάμε για ιεράρχες της Εκκλησίας; Πάτος στο βαρέλι δεν υπάρχει;

Η Εκκλησία της Ελλάδος καταστρέφεται. Οι άνθρωποι που καταλαμβάνουν (με σχέδιο προφανώς) τους θρόνους ο ένας μετά τον άλλον δεν έχουνε καμμία σχέση με την Ορθοδοξία. Το επιτρέπει όμως και αυτό ο Θεός να συμβεί λόγω της αμετανοησίας μας και της σκληροκαρδίας μας.

ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ https://tasthyras.wordpress.com/2023/12/07/%cf%8

Η Γενιά που φεύγει σιγά - σιγά.....

Η ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΦΕΎΓΕΙ ΣΙΓΑ - ΣΙΓΑ....

Όλοι εμείς, οι πάνω από 55, 60, 70 είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει:

Μια γενιά που περπάτησε και γύρισε από το σχολείο με τα πόδια.

Μια γενιά που ο δάσκαλός σου σε έστελνε στο γραφείο να πάρεις κιμωλία …

Μια γενιά που στο σχολείο έκανε έπαρση και υποστολή της σημαίας.

Μια γενιά που σπούδασε μόνη της, που δεν είχαν λεφτά οι γονείς μας για ιδιαίτερα μαθήματα και όμως δεν τα παρατήσαμε…

Αν τότε δεν καταλάβαινες κάτι, έμενες μετά το μάθημα και σου το το εξηγούσαν.

Μια γενιά που έγραψε στα ημερολόγιά της και στο άλμπουμ αποφοίτησεως, μια γενιά μαθητών και μαθητριών που έκαναν την εργασία τους μόνοι τους, δεν τους βοηθούσαν οι γονείς τους, γιατί ήταν στα χωράφια, στις δουλειές, στα γραφεία τους.

Μια γενιά που θεωρούσε ντροπή να κάθεται στο λεωφορείο στο κάθισμα, δίπλα σε έναν όρθιο ενήλικα, γέροντα, έγγυο και γενικά σε όποιον είχε ανάγκη.

Μια γενιά που γελούσε πολύ τα βράδια σιγά με τα αδέρφια τους πριν κοιμηθούν, για να μην ξέρουν οι γονείς τους, ότι είναι ξύπνιοι…

Μια γενιά που πίστευε στον Θεό, που σεβόταν απόλυτα τους γονείς, τους δασκάλους και τους γείτονες.

Μια γενιά που έπαιζε στο δρόμο, στις λάσπες, στα οικόπεδα και έπινε νερό από την βρύση ή από το πηγάδι.

Μια γενιά που αγάπησε την οικογένεια, την πατρίδα, το καλό, το όμορφο, την αλήθεια.

Εμείς, οι πάνω από 60, 70, είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει.

Μια γενιά που δεν κατάφερε να γεμίσει την ψυχή και την καρδιά των παιδιών της και των εγγονών της από πατρίδα, σημαία, ελληνικό πολιτισμό, ένδοξη ιστορία και την θρησκεία της αγάπης, την ορθόδοξη πίστη.

Κάναμε όμως λάθη, ανεχθήκαμε τους απάτριδες, τους αντεθνικούς, τους ανθέλληνες, τους εχθρούς της πίστης, της πατρίδος, των ιερών και των οσίων μας, λόγω....μόδας!!

Αφήσαμε να μπουν στα σχολεία απαίδευτοι δάσκαλοι και καθηγητές, αφήσαμε να κυριαρχήσει το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία, αφήσαμε να διδάσκουν πλαστή ιστορία και να σβήνουν τον πολιτισμό, καταργήσαμε την γλώσσα μας, λόγω...μόδας!!!

Κάναμε τα σκυλάδικα μέρος του πολιτισμού μας, λόγω...μόδας!!

Φτάσαμε σήμερα να υποχρεωνόμαστε λόγω...ομοφοβίας να ανεχόμαστε το ανώμαλο ως ομαλό, το παρά φύσιν ως... φυσικό, γινόμαστε θεατές της κοινωνικής διάλυσης, της κατάργησης όλων των θεσμών..λόγω μόδας!!!

Εάν τώρα στο τέλος δεν αντιδράσουμε, δεν αντισταθούμε, θα είμαστε υπαίτιοι για το τέλος της Ελλάδος μας.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΡΑΛΛΗΣ / ΔΡΑΜΑ

https://odysseiatv.blogspot.com

Η απελπισία καί η απογοήτευση είναι παγίδα του σατανά

Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερα πράγμα. 

Είναι παγίδα του σατανά, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά και να τον φέρει σε απελπισία, σε αδράνεια και ακηδία. 

Ο άνθρωπος τότε αχρηστεύεται. 

Λέει: ''Είμαι αμαρτωλός, άθλιος, είμαι τούτο, είμαι κείνο... 

Έπρεπε τότε, δεν έκανα τότε, τώρα τίποτα... 

Πάνε τα χρόνια μου χαμένα, δεν είμαι άξιος''. 

Του δημιουργείται ένα αίσθημα κατωτερότητος, ένας άκαρπος αυτοεξευτελισμός. 

Είναι ψευτοταπείνωση. 

Όμως εμείς, να μην γυρίζουμε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. 

Σημασία έχει, τι θα κάνομε τώρα, απ' αυτή τη στιγμή και έπειτα. 

Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος: ''Τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος''

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

https://proskynitis.blogspot.com/

ANOIKTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΦΙΛΟΘΕΟ

Σεβασμιωτατε κ.Φιλόθεε, χαίρετε.

Η Σύνοδος της Ελλαδικής Εκκλησίας σας εξέλεξε ως νέο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Με αφορμή αυτό το γεγονός σας αποστέλλω το παρόν κείμενο.

Είμαι ένας Έλληνας Ορθόδοξος χριστιανός που διαμένω σε κωμόπολη του Νομού Θεσ/νίκης.

Δύο είναι οι αφορμές για τη συγγραφή αυτού του κειμένου:

1. Το κήρυγμα που κάνατε στη Λαμία στον Ιερό Ναό του Πολιούχου και Ελευθερωτού της πόλεως Αγίου Ευαγγελιστού Λουκά και ιατρού, ημέρα της μνήμης του.

2. Το συλλείτουργο στη Μητρόπολη της Νέας Ιωνίας στην εορτή των Αγίων Αναργύρων (01 Νοε 2023).

Α. Περί Εκκλησίας

Στο «εν Λαμία» κήρυγμά σας πολλές φορές επαναλάβατε τη λέξη «Εκκλησία» και δώσατε ως επεξήγηση ότι «η Εκκλησία είναι αυτό το ευλογημένο σώμα, το οποίο έχει ως κεφαλή του το Χριστό και μέλη του σώματος όλους εκείνους, οι οποίοι είναι βαπτισμένοι στο όνομα του Τριαδικού Θεού και ζουν το γεγονός της σχέσης τους με το Χριστό δια της Εκκλησίας, δια της μετοχής τους στην Εκκλησία…».

Είπατε χαρακτηριστικά.

«Η Εκκλησία δεν είναι ένας από τους υπολοίπους θεσμούς αυτού εδώ του κόσμου, αλλά είναι αυτή η χαρισματική κοινότητα, αυτό το ευλογημένο σώμα, πολύ ωραία εικόνα την οποία χρησιμοποιεί ο Απόστολος Παύλος για να μας περιγράψει το τι είναι η Εκκλησία, αυτό το ευλογημένο σώμα, το οποίο έχει ως κεφαλή του το Χριστό και μέλη του σώματος όλους εκείνους, οι οποίοι είναι βαπτισμένοι στο όνομα του Τριαδικού Θεού και ζουν το γεγονός της σχέσης τους με το Χριστό δια της Εκκλησίας, δια της μετοχής τους στην Εκκλησία και η μετοχή στην Εκκλησία προσφέρει και τον δεύτερο ευλογημένο δρόμο περί του οποίου ακούσαμε στο Ιερό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα και μάλιστα στις πρώτες αράδες του. Τι μας είπε ο Χριστός; 

«Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με».

ΣΧΟΛΙΑ-ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Μετά την Κολυμπάριο Σύνοδο του 2016 υπάρχει μεγάλη σύγχυση για τον όρο «Εκκλησία», που χρησιμοποιείτε επειδή εκεί αναγνωρίστηκαν ως Εκκλησίες και οι αιρετικές κοινότητες.

1.Για ποια Εκκλησία μιλάτε;;Γιατί αποφεύγετε να την προσδιορίσετε;;;

2.Μόνο το βάπτισμα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι ένας άνθρωπος μέλος Εκκλησίας και ποιας; Η πίστη δεν παίζει βασικό ρόλο;

Αποδέχεστε εμμέσως πλην σαφώς την αιρετική οικουμενιστική βαπτισματική θεολογία;;;

3.Εφόσον η Εκκλησία για σας δεν είναι ένας θεσμός, αλλά χαρισματική κοινότητα σε τι διαφέρει από τις άλλες τις χριστιανικές ομολογίες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και θεωρούνται από τα μέλη της χαρισματικές κοινότητες;;;;Στο ΠΣΕ η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι απλά ένα μέλος των χριστιανικών ομολογιών και ΟΧΙ Ο ΣΤΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ;;;;

4. Πώς οριοθετούνται τα όρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας;; Γιατί αποφύγατε να το αναφέρετε αυτό στην ομιλία σας και αρκείστε στη χρήση απλά του όρου «Εκκλησία»; Αποδέχεστε τα παρακάτω κείμενα που αφορούν τον όρο «Εκκλησία»;;; (Δήλωση Τορόντο-κείμενα Πόρτο Αλέγκρε, του Πουσάν, του Μπαλαμάντ κ.α.) για τα οποία σας γράφω τα εξής ενημερωτικά.

Η «Δήλωση του Τορόντο»

Η «Δήλωση του Τορόντο», ένα κείμενο που συμφωνήθηκε το 1950 από τους Ορθοδόξους και τα υπόλοιπα μέλη του λεγομένου«Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» (του ΠΣΕ, που ιδρύθηκε το 1948, όπου συμμετέχουν Ορθόδοξοι, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες). Λέγεται στο κείμενο του Κολυμπαρίου (παρ. §19) ότι: «Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες-μέλη […] έχουν βαθειά την πεποίθηση ότι οι εκκλησιολογικές προϋποθέσεις της Δηλώσεως του Toronto […] είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την Ορθόδοξη συμμετοχή στο Συμβούλιο», δηλ. στο ΠΣΕ.

Στη «Δήλωση του Τορόντο», μολονότι γίνονται και κάποιες ορθές εκκλησιολογικές διευκρινίσεις, ωστόσο λέγεται, μεταξύ άλλων πλανών, ότι: «Οι Εκκλησίες-μέλη αναγνωρίζουν ότι το να αποτελεί κάποιος μέλος της Εκκλησίας του Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να αποτελεί μέλος της δικής του Εκκλησίας» (κεφ. 4, §3). Συνεπώς, η «Εκκλησία του Χριστού» δήθεν δεν περιορίζεται εντός της Ορθοδοξίας, αλλά υπάρχει Εκκλησία (δηλ. σωτηρία) και εκτός Ορθοδοξίας, στο χώρο της αιρέσεως, σύμφωνα με τη «Δήλωση του Τορόντο».

Κειμενα του Πόρτο Αλέγκρε, του Πουσάν, 

του Μπαλαμάντ κ.α.

Το κείμενο του Πόρτο Αλέγκρε (ΠΣΕ, Βραζιλία, 2006) λέγει (παρ. §§6-7) ότι «Κάθε Εκκλησία [είτε η Ορθόδοξη είτε οι προτεσταντικές κ.λπ. του ΠΣΕ] είναι η Καθολική Εκκλησία, αλλά όχι ολόκληρη. Κάθε Εκκλησία εκπληρώνει την Καθολικότητά της, όταν ευρίσκεται σε κοινωνία με τις άλλες Εκκλησίες […] Ο ένας χωρίς τον άλλον είμαστε πτωχευμένοι» και ότι (§5) «ενδέχεται να υπάρχουν νόμιμα διαφορετικές διατυπώσεις της πίστεως της Εκκλησίας», δηλαδή δεν βλάπτει η διαφοροποίηση των δογμάτων !

Το κείμενο του Πουσάν (ΠΣΕ, Νότιος Κορέα, 2013) λέγει, μεταξύ πολλών άλλων πλανών, ότι «μετανοούμε για τις διαιρέσεις μεταξύ των εκκλησιών μας και εντός αυτών», οι οποίες υπονομεύουν «τη μαρτυρία μας για το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού» (παρ. §14). 

Με άλλα λόγια, μετανοούμε που οι άγιοι Πατέρες μας έσωσαν από 

τις αιρέσεις, αποκόπτοντάς τις από την Εκκλησία !

Η Συμφωνία του Balamand (Λίβανος, 1993) μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών Παπικών, λέει (παρ. §§13-14) ότι: «Και από τις δύο πλευρές αναγνωρίζεται ότι αυτό που ο Χριστός εμπιστεύθηκε στην Εκκλησία Του […] δεν μπορεί να θεωρείται σαν ιδιοκτησία της μιας μόνον από τις Εκκλησίες μας. Στα πλαίσια αυτά είναι προφανές ότι κάθε είδους αναβαπτισμός αποκλείεται». Επίσης, ότι «η Ορθόδοξη και η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζονται αμοιβαία ως “αδελφές Εκκλησίες”, υπεύθυνες από κοινού για τη διατήρηση της Εκκλησίας του Θεού στην πιστότητα προς το Θείο Σχέδιο, πολύ ιδιαίτερα δε σε ό,τι αφορά στην ενότητα»· αλλού, διακηρύσσεται (παρ. §30) ότι «οι ευθύνες για τον χωρισμό είναι μοιρασμένες» μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών!

Β.Η εκλογή σας ως βοηθός Επίσκοπος.

Στον 6ο κανόνα της Δ Οικουμενικής Συνόδου γράφονται τα εξής:

« Μηδέν απολελυμένως (= χωρίς ποίμνιο )

Χειροτονείσθαι… Τους δε απολύτως χειροτονουμένους, ώρισεν

η αγία Σύνοδος, άκυρον έχειν την τοιαύτην

Χειροθεσίαν, και μηδαμού δύνασθαι ενεργείν, εφ’ ύβρει

του χειροτονήσαντος», ( Καν. 6ος Δ΄ Οικ. Συν.)

Δηλαδή οι φερόμενοι σήμερα με το ψευδεπίγραφο « βοηθοί επίσκοποι» δεν έχουν καμίαν απολύτως Κανονική και εκκλησιαστική κατοχύρωση. Είναι ανύπαρκτοι, ούτε και καμίαν απολύτως σχέση έχουν με τον πάλαι ποτέ θεσμό του χωρεπισκόπου της αρχαίας Εκκλησίας. Φέρονται ως επίσκοποι χωρίς ποίμνιο, κάτι που απαγορεύουν ρητά και κατηγορηματικά οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες, διότι τέτοια φάρα επισκόπων δεν υπάρχει, γιατί:

α) Έχουν « Απολελυμένη χειροτονία και ανενεργό Ιερωσύνη εφ’ όρου ζωής εφ’ υβρει του χειροτονήσαντος »

(Καν. 6ος Δ’ Οικ. Συν. ),

και β) Υπάρχουν πολλοί επίσκοποι στην ίδια Επισκοπή, όπερ λίαν απαράδεκτο από Κανονικής επόψεως, « ίνα μη εν τη πόλει δύο επίσκοποι ώσιν » 

(Καν. 8ος Α’ Οικ. Συν. – Επιστολή Γ’ Οικ. Συνόδου)

Οι ψευδοβοηθοί επίσκοποι δεν έχουν ποσώς Κανονική στήριξη και συνεπώς είναι εντελώς ανύπαρκτοι από άποψη Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας. Τα αξιώματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι τρία ( 3 ) και όχι τέσσερα ( 4 ), όπως τούτο συμβαίνει στην παναίρεση του Ρωμαιο/Καθολικισμού, του Πάπα.

Επομένως, οι εκλεγόμενοι και, ως μη όφειλε, λαμπρώς χειροτονούμενοι ως βοηθοί επίσκοποι έχουν « απολελυμένη χειροτονία (=χωρίς ποίμνιο), και ως εκ τούτου δεν έχουν ενεργό Ιερωσύνη. Ευρίσκονται σε εφ’ όρου ζωής ΑΡΓΙΑ, μη δυνάμενοι να τελέσουν τα μυστήρια της Εκκλησίας και οποιαδήποτε άλλη Ιερατική πράξη, και οτιδήποτε θα αποτολμήσουν να πράξουν, είναι ΑΚΥΡΟ, κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες, γιατί τα τρία αυτά αξιώματα της Εκκλησίας εκλέγονται και χειροτονούνται ΩΡΙΣΜΕΝΩΣ – ΕΙΔΙΚΩΣ: « Μηδένα απολελυμένως χειροτονήσθαι, μήτε πρεσβύτερον, μήτε διάκονον, μήτε όλως τινά των εν τω εκκλησιαστικώ τάγματι, ει μη ειδικώς εν εκκλησία πόλεως, ή κώμης, ή μαρτυρίω, ή μοναστηρίω, ο χειροτονούμενος επικηρύττοιτο. Τους δε απολύτως χειροτονουμένους, ώρισεν η αγία σύνοδος, άκυρον έχειν την τοιαύτην χειροθεσίαν, και μηδαμού δύνασθαι ενεργείν, εφ’ ύβρει του χειροτονήσαντος » ( Καν. 6ος Δ’ Οικ. Συν. ).

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα στην Κανονικότητα της Αρχιερωσύνης σας. Με ποιο τρόπο ακολουθήσατε στην πράξη τα ορισθέντα από τον 6Οκανόνα της Δ Οικουμενικής Συνόδου;;

Πώς θα είστε ο πνευματικός ηγέτης και καθοδηγητής ενός λαού, όταν ο ίδιος με τις επιλογές σας καταπατείτε ωμα και απροκάλυπτα τους Ιερούς Κανόνες;;; Αυτό σας προβληματίζει ή όχι;

Δυστυχώς «…η διοίκηση της Εκκλησίας ξεχνώντας ότι ακριβώς η διοίκηση πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν τους διοικούμενους, εισήγαγε ένα εντελώς άγνωστο και ξένο στη θεολογία θεσμό, αυτόν του βοηθού επισκόπου»!

Τώρα τελευταία λοιπόν άρχισε παραγωγή τέτοιων...βοηθητικών προσώπων(!) κατά συρροήν. Έγινε η αρχιερατική χειροτονία... απολελυμένη! Δηλαδή χωρίς... "σπίτι"! Επίσκοπος χωρίς μητρόπολη... Tιτουλάριος!! Γυμνό όνομα που δείχνει την εκκλησιαστική μας γύμνια. «Ψιλῷ ὀνόματι» λες και η αρχιερωσύνη είναι διευθυντική θέση, που αφού δεν κατάφεραν να την επιτύχουν (...άλλη θλιβερή ιστορία), τώρα τους δίδεται «τιμῆςἕνεκεν». Μόνον κατ’ όνομα! Και να έχεις και τον Χριστό να σου λέει το «ναι, ναι και το όχι, όχι». Και συ να είσαι και ναι και όχι!! "Ντυμένος" δεσπότης χωρίς καμμιά αρμοδιότητα! Χωρίς επισκοπική ευθύνη. Ανεύθυνος μανδαρίνος κάποιας αυλής.

Εσείς ως επίσκοπος Ωρεών ποιο ήταν το ποίμνιο της πνευματικής σας ευθύνης;;

Δυστυχώς η διακονία της Εκκλησίας του Χριστού γίνεται στάδιο κοινωνικής καταξίωσης κάποιων κληρικών, επειδή έχουν Γέροντες-Μητροπολίτες που λόγω γνωριμιών τους προωθούν στα ανώτερα εκκλησιαστικά αξιώματα.

Γ.Η εκλογή σας ως Μητροπολίτης 

Θεσσαλονίκης.

Γνωρίζετε ότι η λέξη επίσκοπος σημαίνει «ο επιβλέπων» και προκύπτει απ’ το ρήμα επισκοπώ, που σημαίνει «εξετάζω κάτι καλά, το σκέπτομαι, επιθεωρώ».

Στη γλώσσα και την παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αποτελεί την ανώτερη (3η) βαθμίδα του κλήρου.

Ο επίσκοπος στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία αποτελεί σκεύος εκλογής του Αγίου Πνεύματος με σκοπό την κατά Θεό ποίμανση του λαού, που ως συνεχιστής των Αγίων Αποστόλων και των διαδόχων τους, φροντίζει για την προκοπή και την πνευματική πρόοδο του ποιμνίου.

Άξιος συνεχιστής είναι, όταν σεβόμενος την παράδοση της εκκλησίας και τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, εφαρμόζει τη διδασκαλία του Ευαγγελίου όπως την παρέλαβε απ’ τους Πατέρες της Ορθοδοξίας.

Εσείς κ.Φιλόθεε αυτή την εκκλησιαστική παράδοση περί της

«εκλογής εν Αγίω Πνεύματι» πως την εφαρμόσατε;

Από την πρώτη ημέρα της παραίτησης του πρώην Θεσσαλονίκης

οριστήκατε από το εκκλησιαστικό παρασκήνιο ως ο νέος

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, γεγονός που εφαρμόστηκε.

Από το πλήθος των σχετικών δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο σας παρουσιάζω τα παρακάτω..

1. «Θεωρείται ότι προβάδισμα για την πλήρωση της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης έχει ο αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, επίσκοπος Ωρεών Φιλόθεος»(https://www.kathimerini.gr/society/562559587/i-epomeni-mera-meta-tin-paraitisi-anthimoy/)

2. Σίγουρος διάδοχος του Άνθιμου ο επίσκοπος Ωρεών Φιλόθεος - Τρεις ακόμα παραιτήσεις Μητροπολιτών;(10-8-2023)

https://www.ieidiseis.gr/paixnidia-eksousias/209977/sigouros-diadoxos-tou-anthimou-o-episkopos-oreon-filotheos-treis-akoma-paraitiseis-mitropoliton)

3. Επικρατέστερος επικεφαλής της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης εκτιμάται ότι θα είναι ο επίσκοπος Ωρεών, Φιλόθεος – αν και οι τελικές ζυμώσεις θα λάβουν χώρα τα τέλη Σεπτεμβρίου (10-8-2023) (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/7185612_paraitisi-mitropoliti-anthimoy-kai-allon-trion-logo-ilikias

Είναι κοινό μυστικό, ότι στις εκλογές Μητροπολιτών τα ονόματα των υποψηφίων καθορίζονται με βάση εσωτερικές διαπλοκές και ισορροπίες, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του χριστεπωνύμου πληρώματος το οποίο θα ποιμάνει, ούτε προφανώς και των ιερέων της Μητροπόλεως την οποία θα διοικήσει. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που κανένα μυστικό δεν είναι δυνατόν να αποκρυφτεί λόγω της εξέλιξης των τηλεπικοινωνιών, του διαδικτύου και των ΜΜΕ, θα πρέπει οι επιλογές επισκόπων να γίνονται με πραγματική και όχι τυπική επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος επί των κεφαλών των εκλεκτόρων. Κάποτε, σε μια θυελλώδη εκλογή επισκόπου από την Ιερά Σύνοδο, ο αείμνηστος Αυγουστίνος Καντιώτης , απευθυνόμενος στους εκλέκτορες είχε πει: Αδελφοί, το μόνο που λείπει από αυτήν την αίθουσα είναι το Άγιο Πνεύμα!

Επομένως κ.Φιλόθεε διοριστήκατε στη Μητρόπολη

Θεσσαλονίκης και η φερόμενη εκλογή σας είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και συμφωνιών.

Και είναι υποχρεωμένο το ποίμνιο να θεωρεί την μεν εκλογή “εν Αγίω Πνεύματι” και εσείς ότι είστε «εις τόπον και τύπον Χριστού»;;;;

Δυστυχώς η κατάσταση της Ιεραρχίας έχει παραμορφώσει το Συνοδικό σύστημα, που έχει διολισθήσει σε Πατριαρχικό. Απ΄αυτό το σύστημα βγήκατε και εσείς. Κάποτε Μητροπολίτης υπερηφανευόταν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι εκκλησιαστικά η πιο δημοκρατική στη διοίκηση Της σε όλη την Ορθοδοξία. Ως επιχείρημα έλεγε ότι οι Μητροπολίτες έχουν άποψη και ψήφο και εφαρμόζεται σωστά ο 34ος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων, που επισημαίνει το ρόλο του Πρώτου στην Εκκλησία, αλλά και των Επισκόπων Της. Τώρα στην Εκκλησία της Ελλάδος ισχύουν, όπως στα Πατριαρχεία, από τον συγκεκριμένο Κανόνα μόνο τα αναφερόμενα στον Πρώτο, και οι Επίσκοποι έχουν αυτοπαραιτηθεί των ποιμαντικών ευθυνών τους και έχουν καταστεί ένα είδος βοηθών Επισκόπων του. 

Είναι λυπηρό ότι στην Ιεραρχία υπάρχει έλλειμμα επισκοπικής ευθύνης και κυρίως προσωπικοτήτων, που να μπορούν να επαναφέρουν την πνευματικότητα στην Εκκλησία. Ορισμένοι Μητροπολίτες είχαν εκφράσει την ελπίδα ότι, όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος των Βοιωτών κληρικών και των άλλων συνδαιτυμόνων της …Ζάλτσας, θα μπορούσε να προωθηθεί ένα σύστημα δικαιότερο και πιο αξιοκρατικό στην εκλογή των Αρχιερέων. Όμως ο κύκλος δεν κλείνει αλλά διευρύνεται... 

Απαιτούνται ποιμενάρχες που να εμπνέουν, να συμπαρίστανται και να καθοδηγούν με την πραότητα και την αγάπη. Διότι, αν μη τι άλλο, ο λαός θα κληθεί κατά τη χειροτονία του νέου Μητροπολίτη να κράξει «Άξιος». Με ποια κριτήρια θα πει αυτή τη λέξη, όταν θα έχει μπροστά του έναν επιλεγέντα, όπως εσείς παντελώς άγνωστο;

Γ.Απαραίτητη προϋπόθεση για την μνημόνευση του ονόματος του επισκόπου είναι να ορθοδοξεί, να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας.

Ασφαλώς είναι σημαντική και επιφανής η θέση του επισκόπου στην Εκκλησία, και όλοι τη σεβόμεθα και την αναγνωρίζουμε, και δεν χρειάζεται να μας αραδιάζουν οι οικουμενιστές γνωστά κείμενα από τους Αγίους Πατέρες και τους Ιερούς Κανόνες.

Όλα αυτά ισχύουν υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι ο επίσκοπος ορθοδοξεί, ότι ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας, ότι δεν κηρύσσει αίρεση. 

Όταν κηρύσσει αίρεση, διακόπτουμε κάθε σχέση μαζί του και κοινωνία και δεν τον μνημονεύουμε στις ιερές ακολουθίες. Τα μυστήρια τελούνται στο όνομα του Χριστού και της Αγίας Τριάδος, και όχι στο όνομα του επισκόπου, κατά την αμάρτυρη και βλάσφημη Ζηζιούλια εκκλησιολογία.

Ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, επειδή η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ανήκει στις «Νέες χώρες», μνημονεύει στη Θεία Λειτουργία τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Ο συγκεκριμένος προ της «Συνόδου» της Κρήτης με βάση τα «γυμνή τη κεφαλη» λεγόμενα και πραττόμενά του ήταν ανάξιος μνημόνευσης και μάλιστα οι ιερείς ψεύδονταν ενώπιον της Αγίας Τραπέζης ισχυριζόμενοι ότι ο πατριάρχης ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας λέγοντας στην εκφώνηση: «Εν πρώτοιςμνήσθητι Κύριε του πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και της Ιεράς ημών Συνόδου των ορθοτομούντων τον λόγον της σης αληθείας».

Στην κατηγορία των οικουμενιστών επισκόπων ανήκετε ολοφάνερα και σεις, Παναγιώτατε μητροπολίτα Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεε, αφού εκλεχτήκατε από τη Σύνοδο της Κρατικής Εκκλησίας που Συνοδικά αποδέχτηκε την Κολυμπάριο Σύνοδο και μνημονεύετε πλέον τον αιρετικό Πατριάρχη.

Και θα ψεύδεσθε ενώπιον της Αγίας Τραπέζης, όταν θα ισχυρίζεσθε εκφώνως, ότι ο πατριάρχης Βαρθολομαίος και η Ιερά Σύνοδος ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας.

Θα ήταν ευχάριστο γεγονός και θα ανέπαυε πολλές συνειδήσεις ορθοδόξων χριστιανών,όταν δημοσίως και «επ᾽εκκλησίαις» καταδικάσετε τις αιρέσεις του Μονοφυσιτισμού, του Παπισμού, του Προτεσταντισμού, την παναίρεση του Οικουμενισμού και απορρίψετε τη σύνοδο της Κρήτης. Αν παραμείνετε στα φιλοπαπικά και οικουμενιστικά σας φρονήματα, θα ακολουθήσω τον άτλαντα της Ορθοδοξίας, τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, ο οποίος συνοψίζοντας τη συνοδική και πατερική παράδοση της Εκκλησίας έλεγε ότι «όλοι οι διδάσκαλοι της εκκλησίας, όλες οι σύνοδοι και όλη η Αγία Γραφή μας παρακινούν να αποφεύγουμε τους ετεροδόξους και να μην έχουμε κοινωνία μαζί τους». Συνιστούσε να αποφεύγουμε τους λατινόφρονες, αντίστοιχους των σημερινών Oικουμενιστών, όπως φεύγει κανείς από τα φίδια. Είχε την πεποίθηση ότι όσο απομακρύνεται από τον λατινόφρονα πατριάρχη και τους ομοίους του τόσο προσεγγίζει προς τον Θεό και τους Αγίους, και όταν χωρίζεται από αυτούς, ενώνεται με την αλήθεια και τους Αγίους Πατέρες και Θεολόγους της Εκκλησίας.

Δ.Συλλείτουργο με καθαιρετέο επίσκοπο

Την Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2023 συλλειτουργήσατε με τον Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας .

Γνωρίζετε ότι η Ι.Μ.Νέας Ιωνίας διατηρεί επίσημο κανάλι της στο youtube. Στις δημοφιλείς εκπομπές της με τον τίτλο “Τί είναι Εκκλησία” στο επεισόδιο 115 το θέμα ήταν “πίστη και ομοφυλοφιλία”.Το θέμα τέθηκε από τον ένα συζητητή και ο Σεβασμιώτατος Ν. Ιωνίας Γαβριήλ απάντησε ως εξής: 

«Eκ των πραγμάτων ο Θεός έχει δώσει σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, δεν μπορώ να ξέρω γιατί, δεν θα κατηγορήσω εγώ τον Θεό. Δεν είμαι άξιος καν εγώ να το σκεφτώ αυτό το πράγμα. Ο Θεός κάτι ξέρει περισσότερο από όλους εμάς τους ανθρώπους. 

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι οικογένεια η σχέση ενός ομοφυλόφιλου. Είναι μία σχέση.Το σέβομαι. Είναι μία σχέση, η οποία, εάν υπάρχει μέσα ο Χριστός, να λειτουργεί λίγο πιο πνευματικά. Να υπάρχει αξιοπρέπεια. Να υπάρχει η δυνατότητα όχι πολλών συντρόφων, αλλά όσο το δυνατόν να έχει ένα σύντροφο, με τον οποίο να περνάει μαζί του τη ζωή του και να αισθάνεται ότι μαζί του μπορεί να έχει και μία πνευματική πορεία. 

Δεν μπορώ να πω σε έναν ομοφυλόφιλο ότι δεν έχει θέση και χώρο μέσα στην Εκκλησία. Δεν μπορώ να πω σε έναν ομοφυλόφιλο ότι δεν μπορεί να μπει στην αγκαλιά του Θεού. Και θα το κάνει, γιατί ο Θεός μας δέχεται όλους ό,τι και να έχουμε πράξει, όποια αμαρτία… Ένα παιδί έχει δικαίωμα να έχει πατέρα ή μητέρα και να επιλέξει στη ζωή του, αν θέλει να γίνει ομοφυλόφιλος ή αν θέλει οτιδήποτε άλλο. Και ο γονέας να το αγκαλιάσει το παιδί αυτό και να σεβασθεί την επιλογή του αυτή και να μη το διώξει από το σπίτι. Και η Εκκλησία να πράξει το ίδιο…

Να ακούσω και εγώ την άλλη άποψη, την οποία δεν την μέμφομαι ούτε την αποστρέφομαι, αλλά θέλω να καταλάβει και εκείνος το πώς η κοινωνία αυτή τη στιγμή έχει διαμορφωθεί…. Δεν μπορώ να του δώσω την αίσθηση ότι είναι αποκομμένος από την Εκκλησία και δεν μπορώ επίσης να τον κρίνω, γιατί ποιος είμαι εγώ, για να κρίνω; 

Όταν αυτό το οποίο κάνω είναι να μεταφέρω στους ανθρώπους αυτό το οποίο ο Θεός είπε, ότι “εγώ ήλθα να σώσω όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως τι είναι ο καθένας…” Το να ακούμε μερικές μεμονωμένες φωνές που υπάρχουν στο χώρο της Εκκλησίας βοηθούν. Η Εκκλησία επίσημα δεν έχει τοποθετηθεί για το θέμα αυτό. Και είναι καλό, γιατί η Εκκλησία περιμένει…, αλλά πρέπει να προκληθεί για το κομμάτι αυτό… 

Δεν είμαι εγώ σε θέση να ξέρω, γιατί ο Θεός το επιτρέπει. Η ορμή του ανθρώπου για το ίδιο φύλο υπάρχει. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει. Όταν την δίνει ο Θεός, θα πολεμήσω αυτήν;… Έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που έχουν αυτή τη ροπή από την αρχή της ζωής τους. Εγώ λοιπόν τι θα τους πω; Ότι ο Θεός δε σε θέλει έτσι. Και θα μου απαντήσει: γιατί, στο είπε; Και τι θα του απαντήσω εγώ; Ότι μου το πε;»

ΣΧΟΛΙΑ-ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. Μία βασική και απαραίτητη προϋπόθεση του συλλείτουργου είναι οι συμμετέχοντες κληρικοί να έχουν την ίδια πίστη και να ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αφού διαβάσετε τα παραπάνω, σας παρακαλώ να μας απαντήσετε στις εξής ερωτήσεις:

1.Ο Χριστός της Εκκλησίας που αναφέρατε στο κήρυγμά σας στη Λαμία διδάσκει αυτά που υποστήριξε δημόσια ο Μητροπολίτης Ν.Ιωνίας;

2. Εφόσον κάθε Επίσκοπος και κατ’ επέκτασιν κάθε Κληρικός (ή και Λαϊκός) έχει καθήκον να αναμεταδίδει την αλήθεια αυτή ανόθευτη, να «ευαγγελίζεται» χωρίς να αλλάζει ούτε κεραία, «επόμενος τοις ΑγίοιςΠατράσι», δεδομένου ότι «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας», πώς συμβιβάζεται η συμμετοχή σας σε συλλείτουργο με επίσκοπο που διδάσκει αλλότρια και είναι καθαιρετέος ;

3.Στο εν Λαμία κήρυγμά σας είπατε για τις βασικές προϋποθέσεις της μετοχής στη ζωή του Χριστού.Μεταξύ των άλλων είπατε και τα εξής:

««Η πρώτη είναι η μετοχή μας στη ζωή του Χριστού εξαιτίας της μετοχής μας στη ζωή του σώματος του Χριστού που είναι η Εκκλησία. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με το Θεό, αν δεν ανήκουμε στο Πανάγιο Σώμα Του, αν δεν ανήκουμε στην Εκκλησία, γιατί η Εκκλησία είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο μπορούμε κι εμείς όλοι να έχουμε το Θεό στη ζωή μας».

Και σας ρωτάμε.Η μετοχή στη ζωή του Χριστού και της Εκκλησίας περνάει μέσα από την αμνήστευση των παθών του συλλειτουργού σας επισκόπου;;

Και αν εσείς διαφωνείτε, τότε γιατί συμμετείχατε σε αυτό το συλλείτουργο; .

4. Όταν ένας Επίσκοπος διδάσκει διαφορετικά, όταν «ευαγγελίζεται παρ’ ο παρελάβομεν», όταν νομιμοποιεί την αμετανοησία ως προς τα ανθρώπινα πάθη (εν προκειμένω την ομοφυλοφιλία, παρουσιάζοντάς τη, μάλιστα, σαν… εκ Θεού προερχομένη και όχι ως συνέπεια αμαρτιών προσωπικών ή ακόμη και των προγόνων μας), τότε δεν κοροϊδεύει τους ομοφυλοφίλους, απομακρύνοντάς τους έτσι από την οδό της σωτηρίας τους;;;; Τότε δεν βλασφημεί κατά του Θεού, όταν εμμέσως πλην σαφώς διδάσκει πως ο Θεός, εκτός από πηγή αρετών, αποτελεί και πηγή ή έστω έμπνευση παθών;;;

Δηλ. κ.Φιλόθεε, με την παρουσία σας στο συλλείτουργο

αμνηστεύσατε τις απόψεις του Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας και

εμμέσως πλην σαφώς γίνατε ένας ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ συν-

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ (;;;) όπου

αποκαλέσατε μαζί με το χριστεπώνυμο πλήρωμα τον

συγκεκριμένο επίσκοπο «ως ορθοτομούντα τον λόγον» της

αλήθειας του Χριστού.

Ο Χριστός της Εκκλησίας λέει για τέτοιες περιπτώσεις:

«Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών»!

Σεβασμιωτατε κ.Φιλόθεε,

Γνωρίζετε ότι στη χορεία των Αγίων και φωτισμένων Πατέρων της Ορθοδοξίας ήταν και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, προκάτοχός σας στον Μητροπολιτικό θρόνο της Θεσσαλονίκης. Είναι το πρόσωπο που έλαβε μέρος στην Θ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία ύστερα από σοβαρή, προσεκτική, ψύχραιμη και σε βάθος μελέτη, καταδίκασε και αναθεμάτισε τους αιρετικούς Βαρλαάμ Καλαβρό και Γρηγόριο Ακίνδυνο, αναγνώρισε τη διδασκαλία του και αυτόν ως διδασκαλία της Εκκλησίας.Είναι ο Άγιος εκείνος που διέκοψε το μνημόσυνο του Λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Καλέκα για λόγους πίστεως.Είναι αυτός που δεν δίστασε,δεν δειλίασε,δεν προφασίστηκε διάφορες δικαιολογίες και «λόγους διακρίσεως» προς αποφυγή αντιμετωπίσεως της αίρεσης και αναδείχτηκε Μαχητής, Πατέρας και Ομολογητής.

Είναι αυτός που είπε τα εξής σημαντικά για την Ορθοδοξία και τους ποιμένες:

«Ποίος όμως κλήρος ποία μερίς, τις γνησιότης προς την του Χριστού Εκκλησίαν τω συνηγόρω του ψεύδους; Εκκλησία "στύλος και εδραίωμα της αληθείας" κατά Παύλον εστιν... Και γαρ οι της Χριστού Εκκλησίας της αληθείας εισί· και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί, και τοσούτο μάλλον, όσον αν και σφων αυτών καταψεύδοιντο, ποιμένας και αρχιποιμένας ιερούς εαυτούς καλούντες και υπ’ αλλήλων καλούμενοι· μηδέ γαρ προσώποις τον Χριστιανισμόν, αλλ’ αληθεία και ακριβεία πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα».[1] (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)

Δηλαδή με απλά λόγια:

«Όμως ποια μερίδα και ποιο κλήρο, ποια γνησιότητα και ποια σχέση μπορεί να έχετε ΟΛΟΙ εσείς, που είστε ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ του ΨΕΥΔΟΥΣ με την Εκκλησία του Χριστού;

Η Εκκλησία του Χριστού μας είναι στύλος και εδραίωμα της Αλήθειας, σύμφωνα και με τον Απόστολον Παύλον...

Οπότε, όσοι βρίσκονται μέσα στην αληθινή Εκκλησία του Χριστού, έχουν απαραίτητα και την Αλήθεια. Ενώ αυτοί οι οποίοι δεν έχουν την Αλήθεια, δεν είναι, ούτε μπορεί να βρίσκονται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.

Είναι δηλαδή ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, άσχετα εάν αυτοί νομίζουν ότι είναι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Και παρόλο που αυτοί λέγουν ψέματα μεταξύ τους, και κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους, καλώντας ο ένας τον άλλο -αλλά και από άλλους καλούμενοι- ως "άγιοι"... ("αγιώτατοι"... "σεβασμιώτατοι"... "πανιερώτατοι"... "παναγιώτατοι"...) ποιμένες και αρχιποιμένες, δηλαδή επίσκοποι, αρχιεπίσκοποι και πατριάρχες. Μην τους πιστεύετε! Λένε ψέματα δεν είναι τίποτε από όλα αυτά, αλλά είναι ΨΕΥΔΟΠΟΙΜΕΝΕΣ και ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ!

Έγραψε τα εξής ένας σύγχρονος προβληματισμένος ορθόδοξος χριστιανός:

«Το στυγερότερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ορισμένους να λειτουργεί το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις έχει επικινδύνως αμβλυνθεί, ώστε να μη διακρίνονται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες! «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3). 

Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μην ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης».

Επίσης στον ΚΕ ψαλμό και στον στίχο 5 διαβάζουμε τα εξής: «Εμίσησα εκκλησίαν πονηρευομένων και μετά ασεβών ου μη καθίσω».

Δηλαδή, εμίσησα με όλη μου την καρδία κάθε σύναξη και συναγωγή ανθρώπων, οι οποίοι σχεδιάζουν και μηχανεύονται έργα πονηρά. Και δεν θα καθίσω ποτέ με ασεβείς ανθρώπους. Δεν θα συναναστραφώ και δεν θα συνεργασθώ με ανθρώπους αυτού του συναφιού. Δεν θα γίνω μέλος της «κλίκας» εις την οποίαν επιπολάζει η αμαρτία.

Αυτά λοιπόν λέγει εις την καρδιακή του προσευχή και αυτήν την αγία αγανάκτηση εκφράζει με την κινύρα του ο «κατ᾽ άνθρωπον πρόγονος του Χριστού μας»! Ο Δαυίδ λοιπόν μίσησε την «πονηρευομένην εκκλησίαν», δηλαδή τη σύναξη και συναγωγή των ανθρώπων που σχεδιάζουν, δρομολογούν και ενεργούν άκρως αντίθετα από το θέλημα του Θεού.

Την εκκλησία των πονηρευομένων,την Παπίζουσα και Προτεσταντίζουσα, εμίσησε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Επομένως και εσείς πρέπει να σταθείτε στο ύψος αυτού του Γίγαντα της Ορθοδοξίας και οφείλετε να διαφυλάξετε την Εκκλησία, ως Νύμφη του Εσταυρωμένου, μακριά από κακοδοξίες και αιρέσεις.

Οφείλετε να μισήσετε την εκκλησία που συνδειπνεί με τον Καίσαρα και παρουσιάζεται στον κόσμο αφωνότερη των ιχθύων.

Οφείλετε να μισήσετε την εκκλησία που έχει θεολογία Λατινίζουσα και ποιμαντική Βατικανίζουσα.

Οφείλετε να μισήσετε την εκκλησία που δεν αποκηρύσσει «πατερικώ τω τρόπω» τον Επάρατο Οικουμενισμό και την «Οικολογική Θεολογία».

Οφείλετε να μισήσετε την εκκλησία που βλέπει τους λύκους,αλλά δεν προφυλάσσει το ποίμνιό της από την εθνοκτονία,τον αφελληνισμό,την αποδόμηση της παιδείας, των παραδόσεων,της ιστορίας, της γλώσσας, την κοινωνική εξαθλίωση,την οικογενειοκτονία.

Οφείλετε να μισήσετε την Εκκλησία που δεν διακηρύσσει ξεκάθαρα πως τα «πάθη της ατιμίας «(Ρωμ.Α,26) και τα πονηρά έργα της σαρκός, η ομοφυλοφιλία, η συμβίωση των ομοφυλοφίλων, οι προγαμιαίες σχέσεις και τα επακόλουθα αυτών είναι οι πλέον αηδιαστικές διαστροφές και οι επαχθέστερες των αμαρτιών που επιφέρουν την «οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας»(Κολασς.Γ,6).

Οφείλετε όμως να αγαπήσετε την Εκκλησία της Αλήθειας,τουτέστι την «Μίαν Αγίαν Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» και να εφαρμόσετε ό,τι υποσχεθήκατε στην εις επίσκοπο χειροτονίας σας.

«Προς δε τούτοις στέργω και αποδέχομαι τας αγίας επτά οικουμενικάς Συνόδους, και των τοπικών ας εκείναι αποδεξάμεναι εκύρωσαν, επί φυλακή των ορθοδόξων της Εκκλησίας δογμάτων αθροισθείσαι. Ομολογώ πάντας τους υπ’ αυτών, ως υπό φωτιστικής χάριτος του παναγίου Πνεύματος οδηγουμένων, εκτεθέντας Όρους της ορθής Πίστεως, και τους ιερούς κανόνας, ούς οι μακάριοι εκείνοι προς την της αγίας του Χριστού Εκκλησίας διακόσμησιν και των ηθών ευταξίαν κατά τας αποστολικάς παραδόσεις και την διάνοιαν της ευαγγελικής θείας διδασκαλίας συντάξαντες, παρέδωκαν τη Εκκλησία. Ενστερνίζομαι, και κατ’ αυτούς ιθύνειν επιμελήσομαι την θείω βουλήματι κληρωθείσάν μοι Εκκλησίαν και κατ’ αυτούς διατελέσω διδάσκων πάντα τον τη πνευματική μοι ποιμαντορία πεπιστευμένον ιερόν κλήρον και τον περιούσιον λαόν του Κυρίου.

Τότε θα γίνετε και «θρόνου διάδοχος» της Αποστολικής Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.

Η επιστολη εσταλη συστημενη στον νεο μητροπολιτη Θεσσαλονικης στην Αρχιεπισκοπη Αθηνων, αλλα δεν λαβαμε απαντησι. Την κοινοποιουμε στον λαο του Θεου για την ενημερωσι του και την τοποθετησι του.

6.11.2023

Oδυσσεας Τσολογιαννης

https://agonasax.blogspot.com/

Ὁ «Πνευματομάχος» καὶ ΝΕΟ-ΠΑΤΕΡΑΣ Μητροπολίτης Αἰτωλοακαρνανίας

Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόκλητος Τσίρκας

«Γινώσκεις ἅ ἀναγινώσκεις», Κύριε Δαμασκηνέ; Τὶς ἡμέρες αὐτὲς πολὺς ντόρος ἔγινε μὲ τὰ εὐφυολογήματα τοῦ νεόκοπου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Δαμασκηνοῦ.

Δὲν τὸν γνωρίζω τὸν ἄνθρωπο, γνωρίζω ὅμως πολὺ καλὰ τὸν Γέροντά του, τὸν ὁποῖον τὸν ἀγαποῦσα καὶ ἐκτιμοῦσα, ὅταν ἦταν Ἀρχιμανδρίτης, τὸν εἶχα μάλιστα προωθήσει, γιὰ νὰ γίνει ΠΡΟΕΔΡΟΣ τοῦ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΛΑΩΝ, Παγκοσμίως.

Οἱ μετοχές του ὅμως ἀνέβηκαν μὲ τὴν τηλεοπτικὴ Ἐκπομπὴ τὸ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον τὸν ἔκανε νὰ αὐξηθεῖ ἡ ΟΙΗΣΗ του καὶ νὰ νομίσει ὅτι εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες!!! (βλ. Μεταπατερικὴ θεολογία) Κύριε τῶν Δυνάμεων!!!

Ὁ Σοφὸς Λαός μας λέγει: Μὲ ὅποιον δάσκαλον θὰ καθίσης τὶς διδασκαλίες του θὰ ἀκολουθήσεις.

Ἔγραψα γράμμα στὸν κύριο ΙΓΝΑΤΙΟ καὶ τοῦ ἔλεγα ὅτι στὸ ΔΙΠΤΥΧΟ μου, ποὺ ἔχω γράψει καὶ τὸ ὄνομά σου, ὡς Ἀρχιμανδρίτης, τώρα δὲν τὸ μνημονεύω, τὸ ἔβαλα ἐντὸς παρενθέσεως, μέχρις ὅτου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ σὲ καθαιρέσει, ὁπότε καὶ ἐγὼ θὰ σὲ σβήσω!!!

Δὲν ξέρω ἄν ὁ ἀλεξιπτωτιστής! τῆς Μητροπόλεως ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ τέλεσε καμμιὰ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ Ἱερέως.

Ἐπειδὴ δὲν θέλει νὰ γνωρίζει ὅσα διαβάζει, ξεπέρασε τὸν Γέροντά του. Στὴ Χειροτονία τοῦ Πρεσβυτέρου προσευχήθηκε (ΝΑΙ;) καὶ παρεκάλεσε τὸ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, λέγοντας: «Ἡ χάρις τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ἡ πάντοτε τὰ ἀσθενῆ θεραπεύουσα καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα προχειρίζεται τὸν Εὐλαβέστατο διάκονο (ὄνομα) εἰς ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ» καὶ συνεχίζει νὰ… προσεύχεται (χωρὶς νὰ καταλαβαίνει τί λέγει: «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν ὅτι τῇ Προγνώσει Σῇ τὴν τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ χορηγίαν καταπέμπων ἐπὶ τοὺς ὡρισμένους τῆς Σῆς Ἀνεξιχνιάστου Δυνάμεως, Λειτουργοὺς γενέσθαι τοῖς ΑΧΡΑΝΤΟΙΣ Σου Μυστηρίοις, Αὐτός, Δέσποτα, καὶ τοῦτον, ὅν ηὐδόκησας προχειρισθῆναι ὑπ’ ἐμοῦ ἐν ἀμέπτῳ πολιτείᾳ καὶ ἀκλινεῖ σταθερᾷ τῇ πίστει, Εὐδόκησον εὐπροσδέξασθαι τὴν Μεγάλην ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ καὶ τέλειον ἀνάδειξον δοῦλον Σου, ἐν πᾶσιν εὐαρεστοῦντα Σοι καὶ ΑΞΙΩΣ Πολιτευσάμενον τῆς δοθείσης αὐτῷ, ὑπὸ τῆς Σῆς προγνωστικῆς Δυνάμεως, Μεγάλης ταύτης ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ Τιμῆς». Καὶ ὁ χειροτονῶν Ἐπίσκοπος ἐπισυνάπτει καὶ ἄλλην εἰδικήν, διὰ τὴν περίπτωσιν εὐχήν, διὰ τὴν Διακονίαν, τὴν ὁποίαν ἀναλαμβάνει ὁ Χειροτονούμενος, ὡς ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ: «Ὁ Θεὸς ὁ Μέγας ἐν Δυνάμει καὶ Ἀνεξιχνίαστος, ἐν Συνέσει, ὁ Θαυμαστὸς ἐν Βουλαῖς, ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, Αὐτός, Κύριε, καὶ τοῦτον, ὅν ΗΥΔΟΚΗΣΑΣ τὸν τοῦ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ὑπεισελθεῖν βαθμόν, πλήρωσον τῆς τοῦ ΑΓΙΟΥ Σου ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΩΡΕΑΣ, ἵνα γένηται ΑΞΙΟΣ… ΚΗΡΥΣΣΕΙΝ τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ (Τὰ ἀκοῦς Σεβασμιώτατε, ποὺ κατήργησες τὸ «ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ» ποὺ πῆρε ὁ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ, ὅταν ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο καὶ ἐσὺ Ο «ΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΟΣ» κατήργησες τὸ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, ποὺ ἔλαβε ὁ Πρεσβύτερος, κατὰ τὴν χειροτονία του καὶ διέταξες ΣΙΓΗΝ εἰς τὴν διακονίαν τοῦ Κηρύσσειν τὸ Εὐαγγέλιον, διαβάζοντας τὰ δικά σου φληναφήματα! Ἐσὺ «ΚΑΤΗΡΓΗΣΕΣ» τὸ ΑΓΙΟΝ Πνεῦμα καὶ δὲν ἔψαξες νὰ βρεῖς κάποιον μῦλον ὀνικὸν γιὰ νὰ καταποντισθῆς ὄχι στὴν λίμνη τῆς Τριχωνίδος, ποὺ εἶναι στὸ φέουδό σου, οὔτε τὸ Αἰγαῖο σοῦ εἶναι κατάλληλο, ψάξε νὰ εὕρεις τὸ βαθύτερο σημεῖο τοῦ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ.

Ἄν δὲν μετανοήσεις, ὁ Θεὸς δὲν θὰ δεχθεῖ τὴ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ σου, διότι ΕΒΛΑΣΦΗΜΗΣΕΣ τὸ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ…

Μὲ πόνο γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, τὴν ὁποία ΚΑΤΑΡΓΕΙΣ.

https://orthodoxostypos.gr/

Τατουάζ: Η ψυχολογία, οι συμβολισμοί και οι συσχετισμοί του

Τεράστια είναι η διάδοση του τατουάζ, των μόνιμα χαραγμένων παραστάσεων στο δέρμα. Πραγματοποιείται με την εισαγωγή μελανιού, βαφών και/ή χρωστικών, ανεξίτηλων ή προσωρινών, σε μία στιβάδα του δέρματος ώστε να σχηματιστεί ένα σχέδιο. Οι καλλιτέχνες τατουάζ δημιουργούν τα σχέδια μέσα από διάφορες διαδικασίες και τεχνικές, παραδοσιακές όπου το τατουάζ γίνεται με το χέρι αλλά και σύγχρονες τεχνικές μηχανικών τατουάζ.(1)

Το τατουάζ αντικαθιστά το καθαρό δέρμα με ένα συμβολικό σχέδιο. Μέσα από δυσερμήνευτα συχνά καλλιτεχνήματα οι άνθρωποι εκφράζουν κάτι από τη προσωπικότητά τους. Οι υποστηρικτές του αναφέρουν πως οι συμβολισμοί των παραστάσεων λειτουργούν ευεργετικά για εκείνον που τα φέρει.

Ποια ανάγκη μπορεί να εκφράζει ενός τατουάζ; (2)

Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς εξαρχής το μήνυμα ενός τατουάζ, καθώς η ψυχολογία πίσω από τις επιλογές του είναι πολύπλοκη και προσωπική.

Τα τατουάζ αντιστοιχούν σε ποικίλες έννοιες και συμβολίζουν διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Θεωρούνται σημαντικά καθώς αποτελούν έκφραση της ταυτότητας ή των προσωπικών πεποιθήσεων. Μπορεί να εικονίζουν ένα μέλος της οικογένειας ή ένα φίλο, ένα γεγονός που άλλαξε τη ζωή, μια προσωπική άποψη ή φιλοσοφία, ένα σημαντικό ορόσημο όπως τα γενέθλια ή μία επιτυχία. Η ψυχολογία πίσω από την επιλογή τους είναι πολύπλοκη. Επηρεάζεται από σειρά παραγόντων, όπως οι προσωπικές εμπειρίες, το πολιτισμικό υπόβαθρο, οι ατομικές πεποιθήσεις και αξίες, ενώ άλλοτε δείχνουν προβληματισμό ή δημιουργούνται με την ελπίδα κάποιας προσωπικής ανάπτυξης και βελτίωσης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα τατουάζ χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν εξέγερση ή μη συμμόρφωση απέναντι στα κοινωνικά πρότυπα, κανόνες και προσδοκίες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα τατουάζ που θεωρούνται αντισυμβατικά ή αμφιλεγόμενα, όπως αυτά με πολιτικά ή κοινωνικά μηνύματα ή σε «μη παραδοσιακές» θέσεις χάραξης.

Σε άλλες περιπτώσεις, τα τατουάζ μπορούν να επιλεγούν προς τιμήν πολιτιστικών ή θρησκευτικών παραδόσεων ή ως μορφή «πνευματικής έκφρασης». Για κάποιους λειτουργούν ως μια μορφή «αυτοενδυνάμωσης», ως μια ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής τους. Αποτελούν μια μορφή αυτοφροντίδας, προάγοντας την αγάπη για τον εαυτό και την αποδοχή του ως έχει, ενώ άλλοτε βοηθούν τα άτομα να επεξεργαστούν και να αντιμετωπίσουν δύσκολα συναισθήματα ή εμπειρίες.

Κάποια τατουάζ συμβολίζουν τη συμμετοχή σε μια συγκεκριμένη ομάδα ή κοινότητα, όπως μια συμμορία ή μια στρατιωτική ομάδα. Άλλοτε χρησιμοποιούνται απλά για να κρύψουν ουλές ή άλλα σημάδια.

Ωστόσο παρά τις αναφερόμενες «ευεργετικές» ιδιότητές του, το τατουάζ προβληματίζει με την επιθετικότητα των παραστάσεων, τις φανταστικές- υπερβολικές φιγούρες, την παραποίηση γνωστών συμβολισμών, τα σκοτεινά χρώματα, τα διπλά μηνύματα, τις «πνευματικές» του προεκτάσεις. Τί σημαίνουν όλα αυτά; Πώς σχετίζονται με αυτόν που τα φέρει; Μπορεί μια ζωγραφιά αληθινά να αποφέρει τόσες «ευεργεσίες» στον άνθρωπο; 

Πώς καταφέρνει ένα άτομο να λαμβάνει δύναμη, εξουσία, επιτυχία, παρηγορία, να εντάσσεται σε μια ομάδα, να αποκτά χαρίσματα, ταυτότητα, αυτοπεποίθηση χωρίς προσωπικό αγώνα ή προσπάθεια; Πώς συνδέεται και «εξυπηρετεί» ένα τατουάζ εκείνον που το επέλεξε; 

Ποιοι είναι οι συμβολισμοί και τα μηνύματα που κρύβουν οι φιγούρες του; (3)

Ας δούμε μερικές.

Στο τατουάζ μπορούμε να δούμε εικόνες θρησκευτικές. Εδώ ανήκουν οι Άγγελοι, η Παναγία, Ο Ιησούς Χριστός, ο Σταυρός, δύο χέρια που προσεύχονται. Αυτά εκφράζουν ένα θρησκευτικό συναίσθημα και την επιθυμία του ατόμου για προστασία.

Μπορεί να δούμε φωτοστέφανο. Αυτό δεν έχει σχέση με εκείνο των Ορθοδόξων αγίων. Ως τατουάζ το φωτοστέφανο μπορεί να κοσμεί οποιοδήποτε σύμβολο, αλλά χρησιμοποιείται επίσης πάνω από το πορτρέτο ενός ατόμου ή κατοικίδιου που έχει πεθάνει, υποδηλώνοντας έτσι ότι είναι ακόμα μαζί τους πνευματικά.

Απεικονίζονται μορφές δαιμονίων 

Αυτές μπορεί να λάβουν τη μορφή κοριτσιών, Devil Girl που αντιπροσωπεύουν τον πόθο και τον πειρασμό, αλλά μπορεί να απεικονιστούν και ως τρομακτικές οντότητες με απεικόνιση τύπου κινουμένων σχεδίων. Ο διάβολος συνδέεται με το κακό υπό πολλές έννοιες, αλλά μπορεί επίσης να συνδεθεί με την επιθυμία και τη λαγνεία.

Στα δαιμόνια ανήκει και η Μέδουσα. Η Μέδουσα απεικονίζεται ως κυρία με διαπεραστικά μάτια και φίδια για τα μαλλιά. Στους μύθους μπορούσε να μετατρέψει έναν άντρα σε πέτρα με ένα βλέμμα. Είναι ένας χαρακτήρας που προκαλεί φόβο σε πολλούς. Η Isis, αρχαία αιγυπτιακή θεά είναι επίσης δημοφιλής επιλογή για σχεδιασμό.

Οι βρικόλακες φαίνεται να είναι αρκετά συνηθισμένοι ως τατουάζ.

Ο Χάρος - Φιγούρα που απεικονίζεται ως σκελετός με κουκούλα και φέρει ένα δρεπάνι. Το δρεπάνι χρησιμοποιείται για να «θερίσει» ανθρώπινες ψυχές. Να υπενθυμίζει στον χρήστη ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να είναι η τελευταία του/της.

Εδώ ανήκει και ο Κινεζικός Δράκος - Για αιώνες, ο Κινέζος δράκος ήταν σύμβολο δύναμης και μυστηρίου. Είναι συνδεδεμένος με ειδωλολατρικές θεότητες- δαιμόνια και έχει ποικίλη καταστροφική και εξουσιαστική δράση. Ο δράκος έχει καταφέρει να κάνει τον άνθρωπος να τον φοβάται και να τον λατρεύει. Στη μεσαιωνική Ευρώπη, ήταν μια αιμοδιψής φιγούρα που έπνεε φωτιά.

Ο Πήγασος, μυθικό πλάσμα που εικονίζεται ως λευκό άλογο με φτερά. Έχει πολλούς συσχετισμούς με τον κόσμο των πνευμάτων. Ο Φοίνικας, μυθικό πουλί, γνωστό για την ικανότητά του να αναζωογονείται από τις στάχτες του, είναι σύμβολο του θανάτου και της αναγέννησης προς την αθανασία.

Κάποια σχέδια παραπέμπουν σε μαγεία.

Εδώ ανήκουν τα φυλαχτά, όπως το πόδι λαγού που χρησιμοποιείται για προστασία. Πολλοί άνθρωποι κάνουν τατουάζ φυλαχτά λόγω της μονιμότητας και της συνεχούς εγγύτητας του φυλαχτού.

Άλλο είναι το «Μάτι που βλέπει τα πάντα» - Μπορεί να συμβολίζει το τρίτο μάτι, την επιπλέον αισθητηριακή αντίληψη ή την πνευματική ενόραση. Είναι σύμβολο που χρησιμοποιείται για να απομακρύνει τα κακά πνεύματα σε άλλους πολιτισμούς. 

Θα αναφέρουμε τον Κελτικό Σταυρό, που κυρίως φοριέται από όσους έχουν πάει φυλακή. Το Πέταλο,πολύ γνωστό σύμβολο τύχης και τις Ονειροπαγίδες που απομακρύνουν τα άσχημα όνειρα. Ένα ξύλο Τοτέμ. Σκαλιστό ξύλο που αντιπροσωπεύει δεσμούς με «ζώα δύναμης» των ιθαγενών της Αμερικής ή οδηγούς πνεύματος.

Άλλη περίπτωση είναι ο Ήλιος των Αζτέκων. Ο ήλιος πιστευόταν ότι ήταν ο δωρητής και ο λήπτης της ζωής και οι Αζτέκοι θυσίαζαν συχνά ανθρώπους στους θεούς των τεσσάρων ήλιων τους. Το μάτι του Horus - Είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο και χρησιμοποιείται ως προστασία. Η Νεράιδα - Οι νεράιδες αντιπροσωπεύουν τη σύνδεση με τα μαγικά βασίλεια. Διαθέτουν δυνάμεις ώστε να κάνουν τις επιθυμίες πραγματικότητα. Ένα Πεντάγωνο. Είναι ένα πεντάκτινο αστέρι που έχει συνδέσεις με τη μαγεία. Οι Γοργόνες - Η γοργόνα είναι μισή ψάρι και μισή γυναίκα. Ως τατουάζ μπορεί να είναι σύμβολο πειρασμού ή να συμβολίζουν κορίτσια «για παρέα»

Απεικονίζονται λουλούδια ή φυτά

Τέτοια είναι τα χρυσάνθεμα, (συμβολίζουν την αποφασιστικότητα), το τριφύλλι που συμβολίζει τη τύχη, τα τριαντάφυλλα. Το μαύρο τριαντάφυλλο μπορεί να αντιπροσωπεύει τη θλίψη, την τραγωδία και τον αγώνα. Γενικά τα τριαντάφυλλα ανάλογα με το χρώμα στέλνουν ποικίλα μηνύματα, από αγάπη, αγνότητα και σεβασμό, ως επιθυμία, γοητεία και πάθος. Οι κρίνοι είναι γνωστοί για την αγνότητα, ενώ συνδέονται επίσης με τον θάνατο και είναι ένα συνηθισμένο λουλούδι στις κηδείες. Τα τατουάζ κερασιών είναι ένα πολύ δημοφιλές σχέδιο τατουάζ μεταξύ των γυναικών, καθώς εκπέμπει σεξουαλικότητα και επιθυμία..

Παραστάσεις αντικείμενων με ιδιαίτερο νόημα

Τα τραπουλόχαρτα και ο Jocker είναι ένα δημοφιλές σχέδιο που σημαίνει καλή τύχη και τη μοίρα. Τα τατουάζ με ζάρια αντιπροσωπεύουν ένα αβέβαιο αποτέλεσμα. Τα Συρματοπλέγματα έχουν συνδεθεί με τον περιορισμό, οι Βεντάλιες είχαν χρησιμοποιηθεί για να διώχνουν τα κακά πνεύματα, το Σφυρί και Δρεπάνι είναι σύμβολο των Ρώσων κομμουνιστών. Το Λουκέτο υποδηλώνει ότι μόνο ένα άτομο μπορεί να ξεκλειδώσει την καρδιά του χρήστη ή ότι υπάρχει μόνο μία αληθινή αγάπη. Οι Βόμβες έχουν γίνει ένα νέο σύμβολο σχολικού τατουάζ και σημαίνει επικείμενο κίνδυνο και επιθετικότητα.

Οι παραστάσεις περιλαμβάνουν και ζώα

Εδώ ανήκουν οι Κόμπρες, κοινό τατουάζ και μπορεί να σημαίνει «γητευτής», οι σκύλοι, που χρησιμεύουν ως ανάμνηση κατοικίδιων σκύλων που έχουν πεθάνει, τα δελφίνια, σύμβολα πνευματικότητας και «θεϊκού», ο αετός και το γεράκι με πολλές μεταφυσικές συσχετίσεις, ο βάτραχοςάμεσα συνδεδεμένος με τους λαϊκούς μύθους, ο ιαγουάρος, «ζώο δύναμης» ή με σαμανιστικές ιδιότητες. Επιπλέον, η κουκουβάγια μια δημοφιλής επιλογή τατουάζ πουλιών λόγω των υπνωτικών ματιών και της σοφίας της. Ο πάνθηρας εικόνα δύναμης και θάρρους και η νυχτερίδα. Η νυχτερίδα θεωρείται γενικά ως αρνητικό σύμβολο, η αράχνη «μαύρη χήρα», μπορεί να αντιπροσωπεύει τη γυναικεία δύναμη, καθώς το θηλυκό είναι γνωστό ότι τρώει το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα. Τα ιγκουάνα, που θεωρούνταν ιερά ζώα από τους Μάγια και ο σκορπιός. Ο σκορπιός είναι ένα θανατηφόρο πλάσμα και μπορεί να σκοτώσει έναν άνθρωπο πολύ γρήγορα. Συνδέεται με την εκδίκηση λόγω της φύσης του ή κάποιοι το σχετίζουν με θέματα «αστρολογίας».

Η Πεταλούδα - Αυτό είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τατουάζ που φορούν οι γυναίκες. Τα τατουάζ πεταλούδας μπορεί να σημαίνουν πολλά πράγματα όπως ομορφιά, μεταμόρφωση, ελευθερία, ευτυχία και ευθραυστότητα. Πολλοί πολιτισμοί έχουν συνδέσει την πεταλούδα με την ψυχή.

Άλλη παράσταση είναι ο κόκορας - Οι κόκορες έχουν πολλές συσχετίσεις στην κινεζική αστρολογία και στις δυτικές πεποιθήσεις. Στα κινέζικα θεωρούνται διανοούμενοι, ενώ οι βουδιστές τους συνδέουν με το πάθος. Και το φίδι. Τα φίδια είναι μια συχνή μορφή τατουάζ. Το φίδι συνδέθηκε με τον πειρασμό στη χριστιανική πίστη. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά στυλ φιδιών και μπορούν να απεικονιστούν μόνα τους, κουλουριασμένα γύρω από ένα σπαθί ή στιλέτο (που είναι ιατρικό σύμβολο) ή να βγαίνουν από ένα κρανίο.

Φράσεις όπως: «Θάνατος πριν από την Ατίμωση». Η φράση είναι ένα δημοφιλές στρατιωτικό τατουάζ. «Εις μνημόσυνο»: Συνήθως έχουν τατουάζ με ένα πορτρέτο του ατόμου που πέθανε. «RIP - Αναπαύσου εν Ειρήνη». Ως τατουάζ είναι αρκετά κοινό είτε ως ανάμνηση ενός νεκρού, είτε σε φανταστικές παραστάσεις και φρικτές σκηνές.

Ιδιαίτερα σύμβολα

Σύμβολο καρδιάς - Πιθανό ένα από τα πιο δημοφιλή τατουάζ. Μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές διαφορετικές μορφές όπως η «Ιερή Καρδιά» (αιρετικό θρησκευτικό σύμβολο) ή η «Τρυπημένη Καρδιά» (εκφράζει την επιθυμία) ή Καρδιά με φλόγες, που εκφράζει έντονο ερωτικό πάθος. Δημοφιλές μεταξύ των ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε εγχειρήσεις καρδιάς να τους υπενθυμίζουν την επιτυχημένη εγχείρηση καρδιάς και την ανάρρωσή τους.

Άπειρο - Το σύμβολο του απείρου μοιάζει με έναν αριθμό οκτώ που βρίσκεται στο πλάι του, όπως είναι ένα αρχαίο αραβικό σύμβολο. Πολλοί άνθρωποι το κάνουν αυτό ως τατουάζ για να αντιπροσωπεύουν την αιώνια φύση της ψυχής.

Αρσενικό σύμβολο - Απεικονίζεται ως κύκλος με σταυρό στραμμένο προς τα πάνω.

Μάνταλα - Μάνταλα κυριολεκτικά σημαίνει «κύκλος» στα σανσκριτικά. Είναι ένα κοινό σύμβολο τόσο στις ινδουιστικές όσο και στις βουδιστικές παραδόσεις. Μπορεί να πάρει μυριάδες μορφές και παραλλαγές και είναι σύμβολο περισυλλογής.

Πυρηνική ακτινοβολία - Αυτό είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο σύμβολο που προειδοποιεί για τον κίνδυνο της πυρηνικής ραδιενέργειας. Η χρήση ενός τατουάζ μπορεί να σημαίνει να χρησιμεύσει ως «προειδοποίηση» σε άλλους να μην πλησιάζουν.

Ωμέγα - Αυτό είναι το τελευταίο σύμβολο στο ελληνικό αλφάβητο αλλά μπορεί επίσης να σημαίνει «το τέλος όλων των πραγμάτων».

Playboy Bunny - Το γνωστό λογότυπο του περιοδικού Playboy συμβολίζει τον ερωτισμό.

Πυραμίδες - Έχουν γίνει δημοφιλή ως τατουάζ για τη σχέση τους με την αρχαία σοφία και τη σύνδεση με το παρελθόν.

Βασίλισσα - Αν και μπορεί να αντιπροσωπεύει τη γυναικεία ενέργεια, μερικές φορές συνδέεται με gay άντρες.

Ο Ίκαρος – Αρχαίος Έλληνας θεός που πετούσε πολύ κοντά στον ήλιο. Είχε φτερά από κερί που έλιωναν με αποτέλεσμα να πέσει στη θάλασσα και να πνιγεί. Θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει την ορμητική και ανεξέλεγκτη φύση της νεότητας.

Κρανίο - Το κρανίο είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στα τατουάζ κυρίως λόγω της μοναδικής εμφάνισής του. Τα κρανία ως τατουάζ μπορούν να έχουν πολλές παραλλαγές και έννοιες, με το πιο συνηθισμένο να είναι «αναγέννηση ή νέο ξεκίνημα».

Αστέρι, σύμβολο της επίτευξης του τελικού πεπρωμένου και οι Φλόγες - Η φωτιά καταναλώνει και μπορεί να σημαίνει κάθαρση και ανανέωση στις πεποιθήσεις.

Ήλιος και Σελήνη - Μπορεί να σημαίνει την αλληλεπίδραση των αντιθέτων όπως σε αρσενικό και θηλυκό, ζεστό και κρύο, Γιν και Γιανγκ. Ο ήλιος όσο και η σελήνη «τρέφουν» με διαφορετικούς τρόπους.

Ξίφος - Το σπαθί έχει πολλές υποδηλώσεις όπως δικαιοσύνη και αρετή, αλλά και κίνδυνο. Έχουν μαγικές δυνάμεις και συχνά εμφανίζονται σε μύθους και θρύλους.

Δάκρυ - Πρόκειται για ένα συνηθισμένο τατουάζ σε τρόφιμους φυλακής

Είναι απλή ζωγραφική λοιπόν; 

Από τα παραπάνω είναι σαφές πως οι παραστάσεις του τατουάζ δεν είναι απλή ζωγραφική στο δέρμα. Πρόκειται για εικόνες με έντονο συμβολισμό που φιλοδοξούν να κινητοποιήσουν αόρατες πνευματικές δυνάμεις και να εκφράσουν μεταφυσικές θέσεις, όλες δαιμονικές και πλανεμένες,προς υποτιθέμενο όφελός του φέροντος την παράσταση.

Οι απόψεις σχετικά με την αθανασία της ανθρώπινης ψυχής, την ύπαρξη ψυχής στα ζώα, την επικοινωνία με τον πνευματικό κόσμο, τη δικαιοσύνη, την αγάπη, τις ανθρώπινες σχέσεις είναι όλες ψεύτικες και εκτός της Ορθόδοξης πίστης. Οι «δυνάμεις» που ενεργοποιούνται δεν είναι προφανώς η Δύναμη του Θεού, ούτε η μεσιτεία της Παναγίας και των αγίων, ούτε η χάρη των Μυστηρίων μας και η προστασία των αγγέλων, παρά τα όσα υπαινίσσονται ακόμη και οι «θρησκευτικές απεικονίσεις». Ουδέποτε οι βαπτισμένοι χριστιανοί επικοινωνούμε και ζητούμε τις ευεργεσίες του Θεού μέσα από τέτοιες πρακτικές. 

Σύμφωνα με όσα υπονοεί ο συμβολισμός των παραστάσεων το τατουάζ είναι έμμεση επίκληση ειδωλολατρικών – δαιμονικών «θεοτήτων». Είναι αναγνώριση εχθρικών υπερφυσικών δυνάμεων, είναι εναπόθεση των ελπίδων για βοήθεια σε πνευματικά όντα που απεύχεται η Εκκλησία. Τα όντα αυτά, με όχημα τις συμβολικές παραστάσεις, συμφύονται με το δέρμα των ανυποψίαστων ανθρώπων που ζητούν να γεμίσουν ένα ψυχολογικό κενό και την ανασφάλειά τους. Αυτό, όπως μπορούμε να καταλάβουμε, είναι μια πολύ επικίνδυνη πνευματικά τακτική.

Η μαρτυρία της καλλιτέχνιδας του τατουάζ Kat Von D

Προς υποστήριξη των ανωτέρω αναφέρουμε τη μαρτυρία της Αμερικανίδας καλλιτέχνιδας του τατουάζ Kat Von D. (4) Η γυναίκα αυτή αποφάσισε πρόσφατα να αποταχθεί την τέχνη της και να γίνει χριστιανή μετά από χρόνια αλκοολισμού και πρακτικών της Νέας εποχής.

Στις 21 Ιουλίου 2022, η Von D δημοσίευσε φωτογραφίες από τη δική της συλλογή βιβλίων μαγείας με τίτλους όπως το «The Witches' Way» και το «Magick» του Aleister Crowley καθώς και μια συλλογή καρτών Ταρώ, δηλώνοντας πώς πέταξε «όλη τη βιβλιοθήκη» της , και τα βιβλία που δεν «ευθυγραμμιζόταν » με αυτό θα ήθελε να είναι από δω και πέρα.

Δήλωσε η ίδια στη συνέντευξή της: «Τα τελευταία χρόνια, έχω καταλήξει σε κάποια σημαντικά συμπεράσματα. Πολλά από αυτές περιστρέφονται γύρω από το γεγονός ότι έκανα πολλά πράγματα λάθος στο παρελθόν μου».

Και συνεχίζει: «Πάντα έβρισκα την ομορφιά στο μακάβριο, αλλά έφτασα- είπε- στο σημείο να αναρωτηθώ: ποια είναι η σχέση μου με αυτό το περιεχόμενο; , αναφερόμενη στη στοίβα των νεοεποχίτικων και αποκρυφιστικών τόμων της. «Και η αλήθεια είναι ότι απλά δεν θέλω να προσκαλέσω κανένα από αυτά τα πράγματα στη ζωή της οικογένειάς μας, ακόμα κι αν είναι μεταμφιεσμένο σε όμορφα εξώφυλλα». Η Von D διευκρίνισε ότι πέταξε επίσης όλα της τα βιβλία για τον διαλογισμό και τη γιόγκα, τα οποία θεωρούσε ότι ήταν «πατερίτσες» για αυτή.

Δήλωσε επίσης ότι τώρα συγκαλύπτει τώρα από τα τατουάζ της , επειδή «αντιπροσώπευαν ένα μέρος της ζωής μου, που δεν ευθυγραμμίζεται πλέον με αυτό που είμαι σήμερα.»

«Τώρα, θέλω απλώς τον Ιησού», συνέχισε. «Είναι ένας πολύ στενός δρόμος».

Παραθέσαμε αυτή τη μαρτυρία αυτής της γυναίκας προς προβληματισμό και επιβεβαίωση της σχέσης του τατουάζ με τακτικές παγανιστικές, νεοεποχίτικες, γιόγκα κλπ, έξω από το χώρο της χριστιανικής πίστης, της τέχνης ή της αισθητικής.

Αλλά το τατουάζ εγκυμονεί κινδύνους και για την σωματική υγεία. (1)

Ένα πρόβλημα είναι ο πόνος του τατουάζ που μπορεί να κυμαίνεται από ενοχλητικός έως βασανιστικός ανάλογα με τη θέση του. Μερικοί φτάνουν και στη λιποθυμία.

Επειδή υπάρχει ρήξη του ανοσολογικού φραγμού που δημιουργεί το δέρμα, το τατουάζ εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, όπως μόλυνση και αλλεργικές αντιδράσεις.

Οι λοιμώξεις που θεωρητικά μπορούν να μεταδοθούν με τη χρήση μη αποστειρωμένου εξοπλισμού τατουάζ ή μολυσμένου μελανιού περιλαμβάνουν επιφανειακές λοιμώξεις του δέρματος, μυκητιάσεις, ορισμένες μορφές ηπατίτιδας, από τον ιό του απλού έρπητα, τον HIV, σταφυλόκοκκο, τέτανο και φυματίωση. Μπορεί να υπάρξει σχηματισμός χηλοειδούς, δηλαδή μιας δύσμορφης ουλής στη θέση ενός τατουάζ

Τα μελάνια τατουάζ συνήθως δεν προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Ωστόσο, έχουν τεκμηριωθεί ιατρικά περιπτώσεις αλλεργικών αντιδράσεων σε μελάνια τατουάζ, ιδιαίτερα σε ορισμένα χρώματα. Αυτό κάποιες φορές οφείλεται στην παρουσία νικελίου σε μια χρωστική μελάνης, η οποία προκαλεί την κοινή αλλεργία στα μέταλλα. Περιστασιακά, όταν ένα αιμοφόρο αγγείο τρυπηθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, μπορεί να εμφανιστούν μώλωπες/αιμάτωμα. Επίσης, αριθμός μελανιών για τατουάζ μπορεί να περιέχει επικίνδυνες χημικές ουσίες.

Ορισμένα χρώματα - το κόκκινο ή παρόμοια όπως το μωβ, το ροζ και το πορτοκαλί - τείνουν να προκαλούν περισσότερα προβλήματα και ζημία σε σύγκριση με άλλα χρώματα. Για το κόκκινο μελάνι έχει αναφερθεί πως προκάλεσε βλάβες στο δέρμα και τα μαλακά μόρια τόσο σοβαρές που ήταν απαραίτητος ο ακρωτηριασμός ενός ποδιού ή ενός χεριού. Εάν μέρος ενός τατουάζ (ειδικά αν είναι κόκκινο) αρχίσει να προκαλεί ακόμη και περιορισμένα προβλήματα, όπως φαγούρα ή το χειρότερο διογκώσεις, τότε οι Δανοί ειδικοί προτείνουν να αφαιρεθούν οπωσδήποτε τα κόκκινα μέρη του.

Αλλά και η αφαίρεση του τατουάζ αποτελεί δύσκολη διαδικασία.(1) Τα τατουάζ δημιουργούνται ώστε να είναι μόνιμα, ωστόσο μερικές φορές απαιτείται να αφαιρεθούν και αυτό γίνεται πλήρως ή εν μέρει, με μεθόδους λέιζερ. Το κόστος και ο πόνος που σχετίζονται με την αφαίρεση των τατουάζ είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα έξοδα και τον πόνο που συνδέονται με την εφαρμογή τους.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ

Το τατουάζ δεν είναι μια απλή ζωγραφική στο δέρμα. Είναι φορέας συμβολισμών και μυστικών μηνυμάτων, είναι επίκληση αοράτων δυνάμεων ξένων με τη πίστη μας, είναι αποδοχή «αληθειών» που είναι ψεύδη, είναι αποδοχή απάνθρωπων ιδεολογιών, φιλία με δαιμόνια και πνεύματα πλάνης.

Ο βαπτισμένος χριστιανός δεν έχει λόγο να χρησιμοποιήσει αυτή τη τεχνική ούτε ως αισθητική επέμβαση, ούτε ως ψυχολογική υποστήριξη, γιατί τα αποτελέσματα δεν θα είναι ευεργετικά ούτε για το σώμα, ούτε -το σπουδαιότερο για τη ψυχή του. 

Παραπομπές:

1.https://en.wikipedia.org/wiki/Tattoo2

2.https://www.linkedin.com/pulse/psychology-behind-tattoo-choices-what-tattoos-can-symbolize-shiva

3.https://www.singaporetattooshow.com/tattoo-symbolism.html

4.https://www.lifesitenews.com/news/tattoo-artist-kat-von-d-shares-her-journey-to-christianity-its-like-a-deprogramming/

Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά

https://ethnegersis.blogspot.com/

Τώρα και LUX Ξενοδοχεία στο Άγιο Όρος;;; (και Νεότερη Ενημέρωση)

Αισθανόμαστε πραγματικά ντροπή, βλέποντας ένα μέρος που τόσο αγαπήσαμε, να αλλοιώνεται τόσο πολύ τόσο αισθητικά, όσο και σε πνευματικότητα.

Παραθέτουμε τις φωτογραφίες που λάβαμε από ένα ακόμη «συγκρότημα» (που μοιάζει αρκετά για επικείμενο «ξενοδοχείο») στην Καψάλα, στο κελί «Άξιον Εστί» όπως μας ενημέρωσαν. 

Τα κάποτε μικρά κατανυκτικά κελιά, με τις λάμπες πετρελαίου και τις λιγοστές ξυλόσομπες κι ένα μόλις καρτοτηλέφωνο σε Δάφνη ή Καρυές, αντικαταστάθηκαν με φωτοβολταϊκά, καλοριφέρ, κινητά και ζωντανές διαδικτυακές μεταδόσεις πανηγύρεων.

Τα μικρά γραφικά ρέματα ή ρυάκια, αντικαταστάθηκαν με εργοστάσια παραγωγής εμφιαλωμένου νερού, τα ελάχιστα μαγαζάκια στη Δάφνη και τις Καρυές έγιναν σούπερμάρκετ!!! τα χωμάτινα ή πέτρινα μονοπάτια έγιναν ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι.

«Κονέ» με την εξουσία (ακόμη και με τον αντίχριστο και εκκλησιομάχο ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε κυβέρνηση), ΕΣΠΑ και κονδύλια που θα ανοίξουν μια μέρα και την τελευταία κερκόπορτα, αυτή της εισόδου γυναικών (ήδη τα ταξιδιωτικά καραβάκια ξεναγούν γυναίκες σε πολύ κοντινή απόσταση).

Δεν τους έφτανε το πάρκινγκ στο Assos Odeon στο πιο εμπορικό σημείο κέντρο της Θεσσαλονίκης, επεκτάθηκαν και σε εργοστάσιο εμφιάλωσης νερού για κυριλέ εστιατόρια ... 

Και το χειρότερο. Η ομολογία της Ορθοδόξου πίστεως ενάντια στον τότε λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο, το άλλοτε μαρτύριο, οι φυλακίσεις, η θυσία (δείτε εδώ), έγινε στις μέρες μας μνημόνευση του Βαρθολομαίου (με τις ατελείωτες συμπροσευχές με κάθε είδους αιρετικούς) αλλά και συλλείτουργα με αχειροτόνητους, σχισματικούς Ουκρανούς, σύμφωνα με τις επιταγές του Φαναρίου και της Δύσης.

Προηγήθηκαν φυσικά οι (εκ)διώξεις Αγιορειτών που διέκοψαν την μνημόνευση του πατριάρχη Βαρθολομαίου μετά την ψευδοΣύνοδο στο Κολυμπάρι (2016) (δείτε εδώ).

ΟΧΙ ΔΕΝ είναι αυτό το Άγιο Όρος που ζήσαμε.

ΔΕΝ είναι αυτό το Άγιο Όρος που αγαπήσαμε.

Είναι τόσο θλιβερό να βλέπεις την άλλοτε αγιότητα, να χάνεται ανεπιστρεπτί ...

Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»

https://opaidagogos.blogspot.com/2023/12/lux.html