Ποιά εἶναι ἡ ἔννοια τῆς θείας χάριτος;
Πρόκειται γιά τήν ἀγαθοποιό θεία δύναμι, πού δίνεται στόν πιστό, τόν βαπτισμένο στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας ἄνθρωπο.Εἶναι ἡ δύναμις πού συγχωρεῖ, ἐξαγνίζει, ἁγιάζει, φωτίζει. Πού βοηθεῖ νά κάνουμε τό καλό καί νά ἀποφεύγουμε τό κακό. Πού στηρίζει καί δίνει θάρρος ὅταν περνᾶμε ἀπό συμφορές. Πού μᾶς ἀξιώνει νά κερδίσουμε τούς οὐρανίους στεφάνους, τούς ἑτοιμασμένους ἀπό τόν Θεό γιά τούς ἐκλεκτούς του.
Σέ τί ὀφείλεται τό ὅτι ὁ ἐγωϊστής, ὁ ὑπερήφανος, ὁ φθονερός γίνεται ἀπό τή μία στιγμή στήν ἄλλη πρᾶος, ταπεινός, ἀπαρνούμενος τόν ἑαυτό του; Στή χάρι τοῦ Θεοῦ. Σέ τί τό ὅτι ἕνας ἄπιστος γίνεται πιστός καί ἐφαρμόζει μέ ζῆλο τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου; Στή χάρι τοῦ Θεοῦ. Σέ τί τό ὄτι ἕνας φιλάργυρος, ἄδικος, ἄπληστος, ἄσπλαχνος ἀπέναντι στόν φτωχό γίνεται ἐλεήμων, δίκαιος, σπλαχνικός; Στή χάρι τοῦ Θεοῦ.
Σέ τί τό ὅτι ἕνας λαίμαργος καί κοιλιόδουλος ἀλλάζει ξαφνικά καί γίνεται ἐγκρατής, νηστευτής, θέτοντας ὑψηλούς σκοπούς στή ζωή του; Στή χάρι τοῦ Θεοῦ. Σέ τί ὀφείλεται, πάλι, τό ὅτι ἕνας μνησίκακος καί ἐκδικητικός ἄνθρωπος γίνεται ἄκακος, ἀγαπᾶ τούς ἐχθρούς του καί ξεχνᾶ κάθε τί τό κακό πού τοῦ ἔκαμαν οἰ ἄλλοι; Στό ὄτι τόν ἀνεγέννησε ἡ θεία χάρις. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος ἀδιάφορος πρός τήν Ἐκκλησία, ψυχρός πρός τή θεία λατρεία, δυσκίνητος στήν προσευχή; Καί ἔρχεται ὥρα πού αὐτός ὁ ἄνθρωπος γίνεται φλογερό μέλος τῆς Ἐκκλησίας, βρίσκει στή λατείατηςὅ,τι σέβεται καί ἀγαπᾶ περισσότερο στόν κόσμο; Πῶς συνέβη αὐτήν ἠ μεταβολή; Ἀπό τήθεία χάρι.
Χωρίς τήν Θεία Χάρη ζεῖς ἀνθρώπινα, ζωϊκά, δαιμονικά! Μέ τήν Θεία Χάρη ζεῖς ὑπερφυσικά, θεϊκά!
Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατί πολλοί εἶναι ἀνίκανοι νά πιστεύουν, νά ζοῦν χριστιανικά. Δέν ζήτησαν τή χάρι τοῦ Θεοῦ. Χωρίς αὐτήν τή χάρι, κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι γνήσιος χριστιανός, κανείς δέν μπορεῖ νά κληρονομήση τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Γι' αὐτό και΄ὁ Κύριος λέγει: "Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιαοσύνη αὐτοῦ" (Ματθ. στ' 33).
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης
Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου
Ἐκδόσεις: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ