.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Δεν εμποδίζεται ο Κύριος να μας βοηθήσει από τη δυσκολία των πραγμάτων...



Τέτοια είναι πάντοτε τα οικο­νομούμενα από το Θεό, θαυμαστά και παράδοξα.

Όταν τα ανθρώπινα πράγματα φθάσουν στο απροχώρη­το, τότε Αυτός φανερώνει την ακα­τανίκητη σε όλα δύναμή Του. . . 

Γιατί ο Θεός ήταν εκείνος που εδημιούργησε και έκαμε τα πάντα, και στο αδιέξοδο έδωσε διέξοδο και ο Ίδιος είναι Εκείνος που μπορεί από την απελπισία να οδηγήσει τα πρά­γματα σε αγαθή ελπίδα. . . 

Τόσο επι­νοητικός είναι ο Κύριος μας.

Όταν επιτρέψει να κορυφωθούν τα δεινά, τότε πάλι, αφού σταματήσει την τρι­κυμία, ξαναφέρνει τη γαλήνη και μεγάλη μεταβολή στα πράγματα, διδάσκοντας σ' εμάς το μέγεθος της δυνάμεώς Του.

Δεν εμποδίζεται ο Κύριος να μας βοηθήσει από τη δυσκολία των πραγμάτων, ακόμη κι' αν όλα φθά­σουν στη χειρότερη καταστροφή. Του είναι δυνατό και τους πεσμένους να σηκώσει και τους πλανεμέ­νους να επαναφέρει και τους σκαν­δαλισμένους να διορθώσει και τους γεμάτους από άπειρα αμαρτήματα να απαλλάξει και να κάμει δικαίους και τους νεκρούς να ζωογονήσει και τα κατασκαμμένα να τα κάμει λαμ­πρότερα και τα παλιωμένα να ανα­νεώσει. Γιατί, εφόσον δημιουργεί τα ανύπαρκτα και χαρίζει την ύπαρξη σ' εκείνα που δεν φαίνονται καθό­λου πουθενά, πολύ περισσότερο θα διορθώσει τα υπάρχοντα και όσα έ­χουν γίνει.

Όταν απολαμβάνουμε την πρόνοια του Θεού, όχι μόνο των πονηρών ανθρώπων τα εχθρικά σχέ­δια μπορούμε να αποφύγουμε, αλλά και σε ανήμερα και άγρια θηρία αν περιπέσουμε, δεν θα πάθουμε κανέ­να κακό. Γιατί ο Κύριος των όλων δείχνοντας τη μεγάλη και περίσσεια δύναμή Του, και των θηρίων μετα­βάλλει τη φύση και τη μετατρέπει σε ημερότητα προβάτων, χωρίς να τα κινεί από τη θηριωδία τους, αλλά α­φήνοντάς τα στην ίδια φύση, τα κά­νει να συμπεριφέρονται σαν πρόβα­τα. Κι' αυτό μπορεί να το δει κανείς όχι μόνο στα θηρία, αλλά και στα ί­δια τα στοιχεία της φύσεως. Γιατί, όταν Αυτός θέλει, και τα στοιχεία της φύσεως ξεχνούν τη δική τους ι­διότητα και ούτε η φωτιά δείχνει την ενέργεια της φωτιάς.

Όταν θέλει ο Κύριος των πάντων να δείξει τη φροντίδα Του για μας, ακόμη κι' εκείνους που έχουν άγριες διαθέσεις απέναντι μας, τους κάνει πιο ήμερους και από τα πρόβατα.

Όπως ακριβώς το ποτάμι διακλαδιζόμενο σε αμέτρητα μέρη, ποτίζει την εκτεταμένη γη πάνω στην οποία απλώνεται, έτσι η πρό­νοια του Θεού παντού ξεχύνεται, σκορπίζεται με αφθονία, έρχεται με ορμή και όλα τα γεμίζει. Δεν μας χαρίζει δε μόνο ασφάλεια, ούτε βο­ήθεια παντοδύναμη, αλλά και πνευ­ματική χαρά.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου