Η απάντηση μας στους 5 ιερωμένους που ΔΕΝ συμμετείχαν τελικά στην εκδήλωση καταδίκης του Οικουμενισμού και της Συνόδου της Κρήτης στο Ωραιόκαστρο

Το κύριο επιχείρημα που επικαλέστηκαν οι 5 ιερωμένοι στο βίντεο (εδώ), (οι οποίοι ΔΕΝ συμμετείχαν τελικά στην εκδήλωση καταδίκης του Οικουμενισμού και της Συνόδου της Κρήτης στο Ωραιόκαστρο) για να εφαρμόσουν την "οικονομία" και όχι την "ακρίβεια", προτρέποντας τους πιστούς να συνεχίσουν να λειτουργούνται όπου μνημονεύονται οι μητροπολίτες (είναι πλέον όλοι τους οικουμενιστές αφού ΟΜΟΦΩΝΑ και επίσημα, με την σιωπή τους αναγνώρισαν την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης) είναι το "που θα εκκλησιάζεται ο κόσμος μας".

Μάλιστα ένας από αυτούς προκάλεσε: "δείξτε μας έναν ναό μέσα στον νομό θεσσαλονίκης, σε απόσταση μέχρι 1 ώρα από την πόλη της Θεσσαλονίκης".

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

1) Υπάρχουν ήδη 2 ναοί που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της αποτείχισης στην περιοχή της Θεσσαλονίκης :

α) Στον Τρίλοφο (λειτουργεί ο π.Γεώργιος Αγγελακάκης)

Ι.Ν.Αγ. Γεωργίου Τρίλοφος Θεσσαλονίκης: εδώ κατέφυγαν οι Αγιορείτες πατέρες της Μονής Χιλανδαρίου που εκβιάστηκαν να αφήσουν το μοναστήρι τους όταν διέκοψαν την μνημόνευση του Βαρθολομαίου μετά την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης. 

β) παρεκκλήσιο στην Σουρωτή (λειτουργείται μόνον 1 φορά το μήνα, κάποιο Σάββατο από τον π.Ευθύμιο Τρικαμηνά, το ερχόμενο Σάββατο του Λαζάρου θα έχει λειτουργία, τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές ΔΕΝ λειτουργείται και είναι διαθέσιμο)

το παρεκκλήσιο του Αγίου Μάρκου στην Σουρωτή

Συνεπώς ΝΑΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Δεν το ξέρατε; 

Ή δεν ξέρετε ότι ένα σωρό άλλοι πατέρες που στην πράξη διέκοψαν το μνημόσυνο, κατέφυγαν σε μικρά παρεκκλήσια (Δείτε τους σε όλη την Ελλάδα εδώ).

2 ναοί στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν. Γιατί λοιπόν ψεύδεστε;;;

(όταν υποδείξαμε τους 2 ναούς στο Κατάνυξις, στα σχόλια του σημερινού βίντεο, στις 9:30 πμ σήμερα, μας έσβησαν το σχόλιο! Ξαναγράψαμε το σχόλιο στις 4:30 μμ, το διέγραψαν κι αυτό. 

Ένα σωρό άλλα σχόλια με τα οποία τους απαντήσαμε σε άλλες πρόσφατες αναρτήσεις τους, ειδικά όσα σχόλια μας απαντούσαν στο πως εφάρμοσε την διακοπή μνημόνευσης ο π.Αυγουστίνος Καντιώτης (που μόλις είχε γίνει επίσκοπος και το ποίμνιο τους ήταν τελείως ακατήχητο, ομοίως και οι ιερείς που βρήκε) επίσης εκ των υστέρων διέγραφαν τα περισσότερα από το Κατάνυξις -έχουμε printscreen από κάποια από αυτά- "αδερφικό" ήθος..). 

2) ο ίδιος ο π.Θεόδωρος Ζήσης έλεγε (σε πρόσφατο βίντεο) στους πιστούς ότι υπάρχει μοναστήρι στον νομό Θεσσαλονίκης όπου θα μπορούν να πηγαίνουν και να εκκλησιάζονται, όπου ΔΕΝ θα μνημονεύουν.

3) Εδώ και καιρό προτρέψαμε τους 2 πατέρες να βρούν έγκαιρα ναούς ή παρεκκλήσια για να καταφύγουν εκεί μόλις διακόψουν την μνημόνευση.

Η απάντηση τους: "Μα έχω ναό, τον Άγιο Σπυρίδωνα" (π.Νικόλαος, όταν του προτάθηκε το παρεκκλήσιο στην Σουρωτή). Μα δεν έβλεπε τι ερχόταν;

"Έχει ο Θεός" (π.Θεόδωρος)

Όταν λοιπόν εμείς προκλητικά αδιαφορούμε να βρούμε ναούς, δεν μπορούμε να επικαλούμαστε την ανεπάρκεια μας ως επιχείρημα για να συνεχιστεί η κοινωνία με τους αιρετικούς.

Ναοί υπάρχουν. 

Αλλιώς ας τοποθετήσουν κάπου, σε κάποιο χωράφι ένα προκάτ παρεκκλήσιο και ας λειτουργήσουν με αντιμνήσιο.

Γιατί λοιπόν ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ;;; ότι δεν υπάρχουν ναοί και που θα πηγαίνει ο κόσμος τους;Πολύ απλά: για να δικαιολογήσουν την ατολμία τους. 

Έχουν μάθει να κάνουν ένα βήμα και να ακούνε χιλιάδες χειροκροτήματα. 

Αν δεν τα ακούσουν, αν δεν είναι πολλοί μαζί τους, σκιάζονται και γυρνάνε πίσω. 

Το χειρότερο είναι ότι δημιούργησαν η ίδια την δικιά τους θεωρία αποτείχισης ... με την οποία "και τίκτουν και παρθενεύουν"

Αλλά για ποια αποτείχιση (=διακοπή μνημόνευσης) μιλάμε; 

Τι εφαρμόζουν;

Ο π.Νικόλαος Μανώλης μετά την εξαγγελία του, ΟΥΔΕΠΟΤΕ -φανερά τουλάχιστον- λειτούργησε, για να διακόψει το μνημόσυνο. Υπάκουσε στις ποινές του Άνθιμου. Εύγε πάτερ! Ομολογητής!

Σου λέει ο αιρετικός (οικουμενιστής) μητροπολίτης σου -κατά δήλωση σου- να μην τελείς μυστήρια, να μην εξομολογείς, να μην ιερουργείς, και υπακούς! Και μετά λες "μα που να πάνε τα πνευματικά μου παιδιά;"!

E, να συνεχίσεις να τους εξομολογείς και να τους λειτουργείς για να μείνουν κοντά σου, είναι η απάντηση.

Ο π.Θεόδωρος Ζήσης -μετά την μία και μοναδική φορά που διέκοψε το μνημόσυνο, την Κυριακή της Ορθοδοξίας 2017- έπαψε να πηγαίνει στον Άγιο Αντώνιο (υπακούοντας και αυτός στον Άνθιμο) και επίσης συνεχίζει κι αυτός να "λειτουργείται" σε ναούς όπου συνεχίζουν να μνημονεύουν.

Ποια αποτείχιση ισχυρίζονται ότι έκαναν τελικά;;; Στα λόγια;

Πάντως στα βίντεο και στα χειροκροτήματα μια χαρά είναι.

Μαζί με τα "τσιράκια" που μνημονεύουν τον Πειραιώς"

Όσο για τα τσιράκια του Πειραιώς, που εμφανίστηκαν δίπλα τους, μάλιστα είχε οριστεί και ομιλητής ο ένας τους στην εκδήλωση (ο οποίος συνεχίζει να μνημονεύει τον Πειραιώς, που αποδέχθηκε την Σύνοδο της Κρήτης και συνεχώς ανταλλάσσει επισκέψεις με οικουμενιστές μητροπολίτες Μεσσηνίας, Βόλου, Αλεξανδρουπόλεως κλπ, και που πρόσφατα έστειλε και δώρο στον πατριάρχη Βαρθολομαίο Για τον μητροπολίτη Πειραιώς και τις "κολοτούμπες" του, γράψαμε πχ εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ.):

πρωτοκλασσάτα στελέχη του μητροπολίτη Πειραιώς, παραδίδουν το δώρο του μητροπολίτη τους στον οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίο, δείτε εδώ)

Ο επίσκοπος που μνημονεύεις, εκκλησιαστικά εκφράζει την πίστη σου, τι πιστεύεις. 

Αποδέχονται λοιπόν την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης μέσω του επισκόπου τους και ταυτόχρονα παριστάνουν και τους αγωνιστές στις εκδηλώσεις; Αυτούς βάζετε να μιλήσουν και να καθοδηγήσουν το ποίμνιο;Δεν αποκλείεται πίσω από όλη αυτή την "κολοτούμπα" των 2-3 πατέρων, να βρίσκεται ο Πειραιώς και έτσι να εξηγείται η συμπόρευση με τα "τσιράκια" του.

Οι άνθρωποι τρέμουν. 

Τρέμουν μην τους πούνε "σχισματικούς" οι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ. 

Ασχολούνται ίσως με τα νομικά επιχειρήματα και προσπαθούν να διασφαλιστούν νομικά (ότι δεν δημιουργούν σχίσμα) και αδιαφορούν για την παράδοση των Αγίων.

Περιμένουν δηλαδή σύντομα να συνεδριάσει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και να καταδικάσει την (ψευδο)Σύνοδο;! Οπότε συνεχίζουν να εκκλησιάζονται λένε "άχρι καιρού" με τους οικουμενιστές! Έχουμε την εντύπωση ότι δουλευόμαστε..

2 τελευταίες λέξεις:

Βέβαια όταν έχεις άλλους 10.000 παπάδες επαγγελματίες που δεν βγάζουν ούτε μιλιά, καθαρόαιμοι προδότες της πίστεως, οι ελάχιστοι που μιλάνε, φαίνονται ως ομολογητές.

Εφόσον όμως στέλνετε τα πνευματικοπαίδια σας βορά στους λύκους, για εμάς δεν αξίζετε καμίας τιμής, πολύ περισσότερο "υπακοής" (εξ άλλου ένας από εσάς μας έλεγε ότι "περιμένει τον Εφραίμ εξ Αμερικής και ότι αν δεν δώσει αυτός "ευλογία" δεν θα διακόψει;" Τότε γιατί διέκοψε; Και από πότε η Ορθοδοξία εκφράζεται από ένα πρόσωπο; (τώρα απλά αντί για τον Εφραίμ, επικαλείστε τον π.Θεόδωρο Ζήση;)).

Συγνώμη αλλά ίσως καλύτερα να καθόσασταν "στα αυγά σας". Να συνεχίζατε τις ομιλίες, τα βίντεο και τα αρθράκια σας. Το μόνο που σας ευχόμαστε είναι σύντομη "μετάνοια" και συμπόρευση με την σωστή γραμμή. Ειλικρινά θα σας περιμένουμε με αληθινή χαρά.

Εμείς δεν χρειαζόμαστε "στρατηγούς".

Οι στρατηγοί αναδεικνύονται την ώρα της μάχης.

Και μάχες εδώ και πολλά χρόνια ΔΕΝ δόθηκαν.

Χαρτοπόλεμος ... άφθονος..

Αλλά με τον χαρτοπόλεμο δεν πρόκειται ποτέ να σε φοβηθεί ο αντίπαλος. 

Το πόσο φοβούνται οι δεσποτάδες την διακοπή μνημόνευσης, γίνεται φανερό από τις ποινές που επιβάλουν (ομοίως και οι αγιορείτες που εκδιώκονται πλέον από τα κελιά τους).

ΥΓ. Όσο για το ερώτημα: αν πράγματι άλλα αποφάσισαν με τους αγιορείτες πατέρες και άλλα τους πρότειναν μία ημέρα πριν την εκδήλωση, ε

λοιπόν πολύ καλά έκαναν οι αγιορείτες πατέρες και τήρησαν -έστω και εκ των υστέρων- την σωστή πατερική οδό,

την οδό της ακρίβειας (όπως την αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι ιερωμένοι).

Εξ άλλου η -εκδήλωση ημερίδα αποφασίστηκε τον Νοέμβριο 2016 στην Λάρισα, στην συνάντηση αποτειχισμένων από όλη την Ελλάδα (πάνω από 50 άτομα-εκπρόσωποι, οι μισοί περίπου ιερωμένοι ή αγιορείτες), και φυσικά εκεί δεν μετείχε κανείς π.Θεόδωρος και κανείς π.Νικόλαος (αφού αυτοί περίμεναν ακόμη "το λιοντάρι, τον Πειραιώς", να ομολογήσει μέσα στην Σύνοδο). 

Αν λίγες ημέρες πριν την εκδήλωση, αποτειχίστηκαν και κάποια "ονόματα", δεν θα υποταχθούμε εμείς σε αυτά αλλά αυτοί και ΟΛΟΙ ΜΑΣ, στην ΑγιοΠατερική μας παράδοση. 

αυτό ήταν το σχόλιο -έκκληση του π.Νικολάου Μανώλη που καλούσε να ΜΗΝ πάνε στην ημερίδα για λόγους που έχουν σχέση με την "Σωτηριολογία". Αν αυτό που έγραψε στο σχόλιο, έχει σχέση με την πραγματικότητα και με το βίντεο που κυκλοφόρησαν εκ των υστέρων δίνοντας εξηγήσεις, αφήνουμε να το αποφασίσετε οι ίδιοι.

Αυτό είναι ένα πρόσφατο βίντεο το π.Θεοδώρου Ζήση:

https://youtu.be/heStsgMcvYw

Του το θυμίζουμε και ελπίζουμε να υιοθετήσει και πάλι τις σωστές θέσεις.

Ειλικρινά θα χαρούμε πολύ να το κάνει.

Το ίδιο φυσικά ευχόμαστε ολόψυχα και για τον π. Νικόλαο Μανώλη, που πρώτος (από τους ιερείς της Θεσσαλονίκης) διέκοψε το μνημόσυνο.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

http://opaidagogos.blogspot.gr/

«Η κοινωνίας πίστεως είναι το ουσιώδες εις τον βίον της Εκκλησίας»

«Αἱ προσπάθειαι τοῦ Μ. Βασιλείου

περὶ τῆς κοινωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν»

Χρήστου Παναγιώτου

("Κληρονομία", τ. 13ο, σελ. 183-194)

Δια τον αρχιεπίσκοπον της Καισαρείας η κοινωνία δεν είναι απλή λέξις, αλλά κατάστασις υπάρξεως του εκκλησιαστικού οργανισμού ως σώματος του Χριστού και έδρας του Αγίου Πνεύματος, (τὸ Ὁποῖον) συνιστά τον κρίκον που συνδέει τα μέλη εν χρόνω και τόπω.

Επί μέρους τμήματα της Εκκλησίας ήσαν αι αυτοτελείς επισκοπαί, η δε ενότης αυτής κατά τας εγκοσμίους σχέσεις της εξεφράζετο δια της επικοινωνίας των επισκόπων μεταξύ των· τούτο είναι ό,τι συνήθως καλούμεν κοινωνίαν των Εκκλησιών. Οι ούτω επικοινωνούντες εκαλούντο "κοινωνικοί".

Ο Βασίλειος απέδιδεν μεγάλην σπουδαιότητα εις τας επισκοπικάς συναντήσεις δια την επίλυσιν των τοπικών ζητημάτων της Ανατολής, είχε δε πάντοτε προ οφθαλμών την σύγκλησιν μιας γενικής συνόδου δια τα θέματα της οικουμενικής Εκκλησίας.

Πάντως η επαφή των εκκλησιαστικών ηγετών, είτε δι' επιστολών είτε δια συνόδων είτε δια προσωπικών συναντήσεων, έχει νόημα και αξίαν, μόνον όταν απορρέη από ουσιώδεις αρχάς. 

Διέκρινε μεταξύ κοινωνίας αγάπης και κοινωνίας πίστεως, αυτή δε η δευτέρα είναι το ουσιώδες εις τον βίον της Εκκλησίας, ενώ η πρώτη είναι παρεπόμενον.

Η κοινωνία είναι αγαθόν το οποίον προσφέρεται και λαμβάνεται κατά την συμφωνίαν της ορθοδόξου πίστεως. Όθεν απομάκρυνσις ενός επισκόπου από την ορθοδοξίαν συνεπάγεται διακοπήν της κοινωνίας από τους άλλους. 

Ο Βασίλειος, όταν παρενεβάλλετο παρεκτροπή εις την πίστιν, δεν εδίσταζε να διάσπαση παλαιάς φιλίας.

Εις αυτήν την σύγχυσιν (σὲ καιρὸ αἱρέσεως), αν δεν προλάβη ο εχθρός να σε κτυπήση, σε πληγώνει ο σύντροφος. Συνδεόμεθα μεταξύ μας οι ομόφρονες επί τόσον μόνον χρόνον, επί όσον μισούμεν από κοινού τους εχθρούς. Όταν όμως οι εχθροί απομακρυνθούν, βλέπομεν ο εἷς τον άλλον ως εχθρόν. Αι τραχείαι κραυγαί από τας αντιλογίας των αλληλομαχομένων έχουν γεμίσει την Εκκλησίαν και η ευσεβής δογματική διδασκαλία διαστρέφεται από τας ακρότητας. 

Η αγάπη έχει γενικώς ψυχρανθή, η μεταξύ των αδελφών σύμπνοια έχει εξαφανισθή, το όνομα της ομονοίας έπαυσε να είναι γνωστόν (Μ. Βασιλείου, Περί Ἁγίου Πνεύματος 30, 76-78).

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

H KATAΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΑΣΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ ΟΙΚΤΡΑ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΩΛΕΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ και εκληθη να γινη ο τελευταιος τροχος της κρατικης εξουσιας, υπηρετουσα πολιτικους σκοπους και ιδιοτελεις βλεψεις

ΖΗΤΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

«Η κατάστασις της Εκκλησίας ημών, της Μητρός Πάντων των Ελλήνων, είνε από πάσης επόψεως οικτρά. (…) Πας πιστός Ορθόδοξος αναστενάζει, λυγμοί τω έρχονται, καρδία και χείλη ψιθυρίζουν ακαταπαύστως: «Κύριε! Ανάστησον δι’ ων Συ γνωρίζεις μέσων την σκηνήν την πεπτωκυΐαν»

Τα αίτια της καταπτώσεως της εν Ελλάδι Εκκλησίας ημών είναι πολλά, κυρίως όμως δέον να τα αναζητήσωμεν εις την σκοτεινήν εκείνην περίοδον του Έθνους μας, κατά την οποίαν Βαυαροί (Η Βαυαρία είναι το νοτιότερο από τα δεκαέξι ομόσπονδα κρατίδια που απαρτίζουν τη Γερμανία… πρωτεύουσά της είναι το Μόναχο), σύμβουλοι του Όθωνος, ξένοι προς την Ελληνικήν Πατρίδα και θανάσιμοι εχθροί της Ορθοδοξίας, εκυριάρχουν της Ελλάδος και εξέδωκαν τον Νόμον του 1852 δια του οποίου η Εκκλησία, η πρωτοπόρος του αγώνος του 1821, εσύρθη βιαίως, εγονυπέτησε, προσεκύνησε την Πολιτείαν και απώλεσε την πνευματικήν αυτής αυτοτέλειαν και ανεξαρτησίαν υπαχθείσα εις την αρμοδιότητα του Υπουργείου της παιδείας. 

Το πνεύμα του Νόμου εκείνου επί μίαν εκατονταετίαν κατά το μάλλον και ήττον κυβερνά την Εκκλησίαν του Χριστού. Θρησκευτική ελευθερία δεν υπάρχει.

Η Εκκλησία είνε δούλη, μη δυναμένη να πράξη τι γενναίον και υψηλόν, διότι απαιτείται η υπογραφή του κ. Υπουργού και δια τον διορισμόν κλητήρος ακόμη της Μητροπόλεως. Συνεδρίασις Ιεράς Συνόδου δεν γίνεται άνευ παρουσίας Κυβερνητικού Επιτρόπου, κατασκόπου των κινήσεων της Εκκλησίας, ετοίμου να προβάλη το βέτο της εκάστοτε Κυβερνήσεως.

Αποτέλεσμα εικόνας για το Υπουργείο της Παιδείας ΕΚΚΛΗΣΙΑ Υπουργοί άθεοι, μασόνοι, υλισταί ανήλθον εις το Υπουργείον της Παιδείας και εξέδωκαν σωρείαν νόμων και διαταγμάτων, δια των οποίων εφονεύθη το πνεύμα της Ορθοδοξίας, και η Εκκλησία εκλήθη να γίνη ο τελευταίος τροχός της κρατικής εξουσίας, υπηρετούσα πολιτικούς σκοπούς και ιδιοτελείς βλέψεις.

Η περιουσία αυτής εξηνεμίσθη’ όχι ο πτωχός λαός, αλλά κομματάρχαι ως αδηφάγα όρνεα κατέφαγον τας σάρκας αυτής και τα σπλάχνα αυτής ερρίφθησαν βορά των θυρίων του δρυμού. Και ως μόνον αντιστάθμισμα της επαισχύντου δουλείας ήτο το ότι η Πολιτεία προσέφερεν εις τους επισκόπους το ξίφος δια να ίσταντο ούτοι όρθιοι εις τους θρόνους των, δεσπόζοντες του ποιμνίου δια του φόβου , καθ’ ην στιγμήν ο ευσεβής λαός διεμαρτύρετο εις τας αυλάς των αρχιερέων. 

Πάσα φωνή δικαίου εφιμούτο. Επί των ξιφολογχών και μόνον επαναεπαύοντο μακαρίως οι αρχιερείς και δι’ αυτό είνε οι μόνοι εις τους οποίους αρέσει η δουλεία αύτη της Εκκλησίας, διότι εξασφαλίζει αυτοίς άνετον και απερίσπαστον την ζωήν μηδενός ενοχλούντος τας αβδηριτικάς των αυλάς. 

Μεμονωμένα παραδείγματα υπερόχων αρχιερέων, ζητούντων χωρισμόν Εκκλησίας και Πολιτείας, δεν δύναται να καταργήσουν τον κανόνα.

Αλλ’ η δουλεία της Εκκλησίας εις την Πολιτείαν, η υποταγή γενικότερον του Πνεύματος εις τον κόσμον, κάμνει ν’ αναστενάζη όλον το πλήρωμα της Εκκλησίας. Διότι εκ της δουλείας αυτής προήλθον πλείστα όσα κακά εκ των οποίων τα κεφαλαιωδέστερα είνε τα εξής:

1. – Η υπό την πίεσιν της Πολιτείας αντικανονική ε ι σ α γ ω γ ή   τ ο υ   Γ ρ η γ ο ρ ι α ν ο ύ   Η μ ε ρ ο λ ο γ ί ο υ, η οποία διέσπασε την ενότητα της εν Ελλάδι Ορθοδόξου Εκκλησίας και εδημιούργησε σάλον τεράστιον, του οποίου τα κύμματα κλυδωνίζουν το σκάφος αυτής.

2. – Η υπό των Δικαστηρίων α θ ρ ό α   έ κ δ ο σ ι ς    δ ι α ζ υ γ ί ω ν. Ενώ ο Νόμος του κυρίου ημών Ιησού Χριστού κηρύττει’ «ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω», και ως μόνον λόγον διαζυγίου αναγνωρίζει την αθέτησιν της συζυγικής πίστεως, άθεοι υπουργοί εψήφισαν νόμους, δια των οποίων και δι’ ένα ακόμη πτάρνισμα που δημιουργεί το ασυμβίβαστον του χαρακτήρος, διαλύονται γάμοι, ο δε Επίσκοπος τυφλοίς όμμασι καλείται να προσυπογράψη την απόφασιν του πολιτικού Δικαστηρίου, του οποίου μέλη δεν αποκλείεται να είναι και μασσόνοι! Βάσει τοιούτων νόμων χιλιάδες γάμοι Ορθοδόξων Ελλήνων διελύθησαν, οι δε αρχιερείς εισέπραταν τα πλούσια δικαιώματα της εκδόσεως διαζυγίων και εθώπευαν τας γενειάδας των, καθ’ ην στιγμήν εκ του Άδου ακούονται οι αναστεναγμοί των πεπεδημένων, οι οποίοι κραυγάζουν, αλλά που αυτί αρχιερέως δια να ακούση την κραυγή των’ «κατάρα σε εκείνους που μας διέλυσαν».

Και μόνον δια την έκδοσιν τοιούτων διαζυγίων είνε άξιοι κολάσεως οι από του 1852 και εντεύθεν αρχιερατεύσαντες εν Ελλάδι. 

Ουδείς εξ αυτών διεμαρτυρήθη ποτέ. Ουδείς είπεν εις τον δικαστικόν κλητήρα’ «δεν αναγνωρίζω την απόφασιν του Δικαστηρίου». Ουδείς έσχισεν εις μύρια τεμάχια την αντιχριστιανικήν απόφασιν. Σας ερωτώμεν’ Είνε ή δεν είνε δούλοι του κόσμου τούτου οι αρχιερείς;

Μεταβήτε εις την Αρχιεπισκοπήν Αθηνών και θα ίδετε εκεί μίαν ξύλινην σφραγίδα δια της οποίας καθημερινώς σφραγίζονται και διαλύονται οι γάμοι των Ορθοδόξων. 

Αυτή η σφραγίς είνε η βούλα του Σατανά.

Κύριε! Γονυπετείς ενώπιόν Σου δεόμεθά Σου, βοήθησέ μας να καύσουμε την ξύλινην αυτήν σφραγίδα του αίσχους εν τη πλατεία του Συντάγματος, οι δε κώδωνες του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών να κρούωνται χαρμοσύνως.

3. – Η  χ ρ ή σ ι ς  τ η ς  β ί α ς.

(Συνεχίζεται)

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ»,

ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΑΘΗΝΑ 1969, Σελ. 191-194

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Η μνημόνευση του ονόματος των δεσποτάδων και του Βαρθολομαίου ειναι πάνω απο τους Ιερούς κανόνες και την Αλήθεια της Ορθοδοξίας;;;

Αγιο Όρος:

Διώχνουν τους μοναχούς 

που δεν μνημονεύουν τον Πατριάρχη

Εφαρμόζεις Ιερό Κανόνα; 

Εκδιώκεσαι και μένεις ...άστεγος!!!

Ανάστατη είναι η Αθωνική Πολιτεία μετά την αναγγελία σε μοναχούς που δεν μνημονεύουν τονΟικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να αποχωρήσουν από τα κελλιά τους στο Αγιο Ορος.

Το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ έχει κατακλυστεί απότηλεφωνήματα και e-mail από μοναχούς και πιστούς που καταγγέλουν την απόφαση αυτή που όπως λένε "παραπέμπει σε μεσαίωνα".

Διαβάστε εδώ: Αγιο Όρος: Δεκάδες Κελλιά διέκοψαν να μνημονεύουν τον ΠατριάρχηΟι μοναχοί που καλούνται να εγκαταλείψουν τα κελλιά τους αριθμητικά ξεπερνούν τους 100. Ωστόσο, αρκετοί θα αρνηθούν να εκτελέσουν την απόφαση αυτή και αναμένεται να δούμε εικόνες που κανείς δεν επιθυμεί να δει…

Τα μοναστήρια στα οποία ανήκουν τα κελλιά που εγκαταβοιούν οι μοναχοί που αρνούνται να μνημονεύσουν τον Πατριάρχη θα ζητήσουν άμεσα την απομάκρυνσή τους από το Κελλί, εξηγεί στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ιερομόναχος που ανήκει σε μεγάλο μοναστήρι.

"Κάτι πρέπει να γίνει με τους μοναχούς που δεν ακολουθούν το τυπικό του Αθω, δηλ που έκοψαν το μνημόσυνο στον Πατριάρχη" τονίζει στέλεχος του Αγίου Ορους που τάσσεται υπέρ της απόφασης αυτής.

Πηγή

Που το πάνε οι Τούρκοι;

Είδες τι «φίλοι» είναι οι Τούρκοι; Γι' αυτό οι παλιοί δεν τους εμπιστεύονταν ποτέ. Πάνε να βγούνε και από πάνω. Καμαρώνουν που έπνιξαν το 1922 γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Και δεν τα λένε ασήμαντοι τούρκοι, αλλά ανώτατοι ισλαμοφανατισμένοι πολιτικοί και αξιωματούχοι. Δεν έπνιξαν και τους Εύζωνες του Πλαστήρα; Ας ρωτήσουν τους παππούδες τους να τους πουν γι’ αυτούς. Γιατί καμαρώνουν για το ’22; Στον τριετή αυτό πόλεμο δόθηκαν αναρίθμητες μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και τις κέρδισαν όλες οι Έλληνες εκτός από μία! Στο τέλος όλοι οι δήθεν σύμμαχοι των Ελλήνων (αμερικάνοι, γερμανοί, γάλλοι, άγγλοι, ιταλοί, ακόμα και οι ρώσοι) υποστήριξαν τον Κεμάλ και αυτό έκρινε την έκβαση του πολέμου. Παρόλα αυτά οι Έλληνες πολέμησαν παλικαρίσια αλλά προδόθηκαν και αποχώρησαν, δεν υποχώρησαν. Δεν πρέπει να υπάρχει παρόμοια περίπτωση στην παγκόσμια ιστορία που ένας στρατός, ο Ελληνικός να νικάται αηττήτως!!! Και αυτό επειδή για λόγους οικονομικών συμφερόντων υποστηρίχθηκαν οι τούρκοι, διότι φοβήθηκαν οι «μεγάλοι» μια μεγάλη Ελλάδα, και προτίμησαν να παραμείνουν τα μέρη εκείνα σε μπουνταλάδες. (Κάτι παρόμοιο επαναλήφθηκε και το ’74 στην Κύπρο.)...

Τα εγκλήματα των τούρκων εκείνοι την εποχή (και όχι μόνο) με εκατομμύρια σφαγιασθέντες Αρμενίους, Ελληνοποντίους και Μικρασιάτες Έλληνες είναι το καύχημα των «φίλων γειτόνων». Όμως κάτι δικοί μας ανόητοι ξεπουλημένοι, αμφισβητούν από υπουργικές θέσεις τη γενοκτονία των Ποντίων, και κάποιοι άλλοι γράφουν ιστορία με συνωστισμούς και άλλες ανοησίες. Ορίστε, οι ίδιοι οι τούρκοι καυχώνται ότι έπνιξαν του Έλληνες το ’22, χωρίς να ντρέπονται και απειλούν εκ νέου. Τι άλλο θέλετε να ακούσετε; Και μέχρι σήμερα συνεχίζουν να πνίγουν μετανάστες, στέλνοντάς τους με σαπιοκάϊκα και μικρά φουσκωτά στα ελληνικά νησιά, παραδεχόμενοι εμμέσως πλην σαφώς ότι πίσω από το δουλεμπόριο των μεταναστών είναι οι κυβερνώντες τους, που θέλουν να κάνουν κακό στην Ελλάδα, που όπως αποδεικνύουν οι ίδιοι, πάντα μισούσαν.

Θέλουν και 17 ελληνικά νησιά γιατί είναι λένε δικά τους, δηλ. του μπαμπά τους! Από που ως που; Οι παππούδες των λεγόμενων τούρκων ήταν από τις ασιατικές στέπες. Και δεν βγαίνουν οι δικοί μας να ζητήσουν πίσω ολόκληρη την Τουρκία, η οποία κατοικείται από την αρχαιότητα από Έλληνες. Που ήταν οι τούρκοι τότε;

Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι εστί Τούρκος. Που να τους είχαν και γείτονες; Ναζί τους είπαν και δεν τους άρεσε. 400 χρόνια που οι Έλληνες ζούσαν σκλάβοι στους Τούρκους, ποιος από αυτούς νοιάστηκε; Και όχι μόνο δεν νοιάστηκε, αλλά τους υποστήριζαν κιόλας μέχρι χθές, και αν γίνει κάτι αναμεταξύ μας, πάλι τους τούρκους θα βοηθήσουν. Το τι ενοχλήσεις δέχονται καθημερινά οι Έλληνες από τους τούρκους είναι γνωστές, όμως ούτε καν να υποστηρίξουν την Ελλάδα ως σύνορο της Ευρώπης δεν νοιάζονται.

Στραβομουτσούνιασαν που τους είπαν σταυροφόρους. Αυτοί οι σταυροφόροι ήταν που άλωσαν την Κωνσταντινούπολη (έτσι την ονόμασαν αυτοί που την έχτισαν) για πρώτη φορά και από τότε επήλθε η σταδιακή παρακμή για να πέσει στα χέρια των τούρκων και να καμαρώνουν ότι είναι δικιά τους. Αν δεν ήταν οι σταυροφόροι που έκαναν κακό στον χριστιανισμό και τον ελληνισμό, Πόλι οι τούρκοι δεν θα έβλεπαν!

Ας χαίρονται τα κλεμμένα τους και τα εγκλήματά τους. Όλοι αυτοί που δημιούργησαν την κατάσταση αυτή (Θεού θέλοντος) κρίθηκαν ήδη. Και οι θύτες και τα θύματα. Θα έρθει η ώρα να κριθούμε και εμείς. Κανείς δεν θα ξεφύγει από την δικαιοσύνη του Θεού.

http://stratisandriotis.blogspot.gr

Γιατί το αποσιώπησαν;;;

Μᾶς ἐστάλη καὶ δημοσιεύουμε τὸ παρακάτω σχόλιο. Ἐν τῷ μεταξὺ προαναγγέλθηκε ἡ σχετικὴ «ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ» ποὺ θὰ ἀναρτήσουμε.

Μετὰ ἀπὸ τὴν ἐπιτυχημένη καὶ ὁμολογιακὴ κληρικολαϊκὴ Σύναξη τοῦ Ὡραιοκάστρου ἐκδηλώνεται ἡ εὔλογη ἀπορία ἀπὸ πολλοὺς πιστούς: γιατί ἀποσιώπησαν-τὰ ἱστολόγια, ποὺ θεωροῦνταν μέχρι τώρα πρωτοποριακὰ στὸν ἀγώνα ἐνάντια στὸν οἰκουμενισμό- τὰ σχετικὰ μὲ τὴν Σύναξη τοῦ Ὡραιοκάστρου;

Ἔχει νόημα νὰ κατηγοροῦμε τοὺς οἰκουμενιστὲς γιὰ τὶς πρακτικές τους καὶ παράλληλα νὰ τὶς ἐφαρμόζουμε καὶ ἐμεῖς;

Γιατί, τὸ ἱστολόγιο «Κατάνυξις», ἐνῶ ὀρθὰ κατηγόρησε ἄλλα ὀρθόδοξα ἱστολόγια γιὰ τὴν ἀπουσία παρουσίασης τῶν ἀποτειχίσεων τοῦ π. Νικολάου καὶ π. Θεοδώρου, τώρα τὸ ἴδιο ἀρνεῖται τὴν παρουσίαση τῆς σύναξης τοῦ Ὡραιοκάστρου; 

Γίνεται ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν πίστη ἢ ἀπὸ προσωπικὰ κίνητρα; 

Δὲν ἔγκειται ὁ ρόλος τῶν ἱστολογίων στὴν ἐνημέρωση τοῦ κόσμου γιὰ τὰ τεκταινόμενα περὶ τῆς πίστης;

Ποιός εἶναι τελικὰ ὁ ρόλος τῶν διαφόρων ἱστολογίων καὶ σὲ τί ἀποσκοποῦν; 

Πόλεμος ἐνάντια στὴν αἵρεση ἢ προβολὴ ἡμετέρων;

Παρακαλοῦμε τὰ ἱστολόγια νὰ ἀπαντήσουν στὰ ἐρωτήματα τῶν πιστῶν;

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Ημερίδα 4-4-17: ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

megasfilippos

Λόγος εις έχοντας ευήκοον ους

Πολλοί από το στρατόπεδο της πλάνης και της δυσωδίας του οικουμενισμού αρνούνται, και τα όσα πραγματικά πρεσβεύει και υπηρετεί ο οικουμενισμός, αλλά αρνούνται και τα όσα έγιναν και θεσπίσθηκαν στην Κρήτη. Θα ήταν λοιπόν καλό να τους θυμίσουμε, τις απόψεις των δικών τους, των οικουμενιστών θεολόγων, για τα όσα συνέβησαν στην Κρήτη, με την γραφίδα ενός θεολόγου που βρίσκεται στην απέναντι από την Ορθοδοξία όχθη, την όχθη της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Οι θέσεις αυτές, έχουν δημοσιευθεί σε μεγάλες ιστοσελίδες, και επομένως αποτελούν «πλούτο», - και όπου «πλούτος» διάβασε «φτώχεια»- της σύγχρονης αντίληψης περί Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ας δεχθούμε λοιπόν ότι εμείς οι Ορθόδοξοι είμαστε κολλημένοι, άνθρωποι με παρωπίδες απέναντι στα σημαντικά αρνητικά γεγονότα, που βιώνει η Εκκλησία, ιδιαίτατα εξ’ αιτίας της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Αυτό που περιγράφω μην σας τρομάζει, δεν απέχει και πολύ από το πώς μας βλέπουν οι οικουμενιστές. Με αυτήν την αποδοχή, ας ακούσουμε με προσοχή, την γνώμη του καθηγητού του πανεπιστημίου του Graz κ. Λαρεντζάκη για τη Κρήτη. ( http://www.amen.gr/article/gia-poia-agia-kai-megali-synodo-pliroforei-to-anakoinothen-tis-isynodou-tis-ekklisias-tis-ellados )

Όταν λοιπόν η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ως άλλος Πιλάτος ένιψε τας χείρας με το φυλλάδιο ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ, το αναφερόμενο στη σύνοδο της Κρήτης, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Graz κ. Γρηγόριος Λαρεντζάκης ο οποίος κατά τον κ. Παπαθανασόπουλο, εκφράζει τις απόψεις του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, έγγραψε ένα άρθρο στο amen.gr στο οποίο έλεγε με ακρίβεια την αλήθεια για το τι έγινε στην Κρήτη.

Επισημαίνει λοιπόν ο κ. Λαρεντζάκης για την σύνοδο της Κρήτης τα εξής:

Ελήφθησαν ἀποφάσεις πολύ σημαντικές ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης. (Άρα λάθος κάποιοι να θέλουν να απαξιώνουν την Κρήτη ως γεγονός)

Τό Ἀνακοινωθέν ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ κάνει μή ἀκριβή ἀπόδοση τοῦ Μηνύματος τῆς Συνόδου.

Η Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης χρησιμοποιεῖ καί ἀποδέχεται τήν ἱστορική ὀνομασία Ἐκκλησία καί γιά τίς ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες. (Άρα λάθος αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι ότι δεν απέδωσε «εκκλησιαστικότητα» στις αιρέσεις η Κρήτη)

Πουθενά τό Κείμενο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου δέν ὁμιλεῖ ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία κάνει Θεολογικούς Διαλόγους μέ αἱρέσεις! (Άρα δεν μιλάμε ως έχοντες την αυθεντικότητα της Αληθείας αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων με ίσους όρους, μάλλον δε ως οι πτωχοί συγγενείς)

Ὅλα τά ἐπίσημα σχετικά Κείμενα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅλων τῶν τελευταίων δεκαετιῶν καί οἱ σοβαροί ἐπιστήμονες Θεολόγοι καί Καθηγητές Πανεπιστημίων, οἱ ἀσχολούμενοι μέ τά θέματα αὐτά, ἀναφέρουν τίς ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες ως Ἐκκλησίες. (Και ο λαός κοιμάται ήσυχος που οι ποιμένες του αγρυπνούν)

Επίσημο πανορθόδοξο Κείμενο μέ τήν ὑπογραφή ὅλων τῶν Προκαθημένων Πατριαρχῶν και Ἀρχιεπισκόπων (ἤ τῶν ἐκπροσώπων των) χαρακτηρίζει τούς Παρατηρητές τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἐκπροσώπους Ἐκκλησιῶν ἤ Οἰκουμενικῶν Ὀργανισμῶν Ἐκκλησιῶν χωρίς κανένα περιοριστικό ἤ ἐπιφυλακτικό σχόλιο. (Και ο λαός κοιμάται ήσυχος που οι ποιμένες του αγρυπνούν)

Ορθά ἔπραξε τελικά ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης καί σοφά καί διατήρησε τόν ὅρο Ἐκκλησία, παρά τίς σφοδρές, ὅμως μή πειστικές ἀντιρρήσεις. (Ας το ακούσουν αυτό όσοι δεν γνωρίζουν τι λένε τα κείμενα)

Δεν ἀνυψώθηκαν Σύνοδοι σέ Οἰκουμενικές από την σύνοδο της Κρήτης για να μην καταδικαστεί ὡς αἱρετική η Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία. (Να και άλλη δόλια τακτική)

Τα Κείμενα της Κρήτης δέν ὁμιλούν πουθενά περί «ἐπιστροφῆς τῶν ἑτεροδόξων καί ἀλλοδόξων εἰς αὐτήν», δηλ. στήν Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία. (Να και η αλήθεια των διαλόγων)

Ὡς πρός τό θέμα περί Γάμου, δίδει μέ τήν ἀπόφασή της ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος στίς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες νά ἐπιτρέπουν τήν τέλεση Μικτῶν γάμων κατ’ οἰκονομίαν.

Η Σύνοδος αὐτή ἔχει ὅλα τά χαρακτηριστικά μιᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί θά πρέπει νά ἀναγνωρισθεῖ ἀπό κοινοῦ ὡς ἡ 8η Οἰκουμενική Σύνοδος Ἀνατολῆς καί Δύσεως, στήν ὁποία ἔλαβε μέρος κανονικά καί ἡ Δυτική Ἐκκλησία μέ ἐκπροσώπους τοῦ Πάπα καί ἐξέδωσε κοινά ἀνεγνωρισμένες ἀποφάσεις. Ἡ Σύνοδος αὐτή πρέπει μάλιστα νά χαρακτηρισθεῖ καί ὡς ἑνωτική, ὁπωσδήποτε δέ ὄχι ὡς «ἀντιπαπική», ὡς ἰσχυρίζονται ὁρισμένοι ὑπερορθόδοξοι.(Κοιμήσου πιστέ λαέ. Να ξυπνήσεις μόλις γίνει η ένωση)

Απαραίτητον εἶναι νά ἒνθαρρυνθοῦν οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς γιά τήν ἐφαρμογή τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν στήν ζωή τῶν πιστῶν μέ τήν συνεργασία ὅλων, διορθόδοξα, διαχριστιανικά καί διαθρησκειακά, ὅπως προτρέπει καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης.

ΑΥΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ Ο κ. Λαρεντζάκης.

Είναι λοιπόν σαφές, ότι οι στρουθοκαμηλίζοντες, οι καυχόμενοι περί της ορθοδοξίας των, αυτοί που μας κατηγορούν ως επαναστάτες, αιρετικούς και αρχηγούς σχισμάτων, οι ίδιοι μεν κρύβουν το βαθύ σκότος των απόψεών τους περί της παναιρέσεως του οικουμενισμού, οι φίλοι τους όμως, οι αιρετικοί οικουμενιστές, ομολογούν ότι στην Κρήτη ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις, υπογράφηκαν αιρετικές θέσεις, οι οποίες πρέπει απαραίτητα να εφαρμοσθούν, θέλει δεν θέλει ο πιστός λαός. Και αυτές οι αιρετικές θέσεις φέρουν τις υπογραφές τους. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Ας ακούσουμε τι παραγγέλλει Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΟΥ 1848..

… «Φυλάσσουμε την αλήθεια της πίστεώς μας» την οποίαν έχουμε παραλάβει αλάνθαστη από τους Αγίους Πατέρες. Αποστρεφόμαστε κάθε νεωτερισμό, γιατί τον βλέπουμε ως διαβολική ενέργεια. Αυτός που δέχεται τους νεωτερισμούς είναι σαν να κρίνει και κατακρίνει ως ελλιπή την Ορθόδοξη Πίστη. Αλλά η πίστη αυτή, πλήρης και ολοκληρωμένη έχει πλέον σφραγιστεί και δεν επιδέχεται ούτε μείωση, ούτε αύξηση, ούτε αλλοίωση οποιασδήποτε μορφής. Αυτός που θα τολμήσει ή να πράξει ή να συμβουλεύσει ή να διανοηθεί κάτι από τα παραπάνω, αρνητής είναι της πίστης του Χριστού, ήδη με την θέλησή του έβαλε τον εαυτό του στο αιώνιο ανάθεμα, γιατί βλασφημεί στο Άγιο Πνεύμα, λέγοντας ότι, τάχα το Άγιο Πνεύμα δεν ελάλησε πανυπερτέλεια μέσα στις Άγιες Γραφές και μέσω των Οικουμενικών Συνόδων.

… Εξ’ άλλου για την Εκκλησία μας ούτε Πατριάρχες, ούτε Σύνοδοι μπόρεσαν ποτέ να εισάγουν νεωτερισμούς, διότι ο υπερασπιστής της πίστεως είναι αυτό το σώμα της Εκκλησίας, δηλαδή ο πιστός λαός, ο οποίος θέλει το θρήσκευμά του αιώνια αμετάβλητο και ακριβώς ίδιο έτσι όπως το παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας».

Συμπέρασμα: Ήρθε η ώρα να πάρουμε στα χέρια μας την υπεράσπιση της Αληθείας της Πίστεώς μας.

Καλή Ανάσταση.

π. Φώτιος Βεζύνιας.

http://salpismazois.blogspot.gr

ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΔΟΚΙΜΟΥΣ

Σε καιρό πολέμου, πολύ περισσότερο σε φάση πνευματικής μάχης, στην κρίσιμη στιγμή που παίρνουν άσχημη τροπή οι εξελίξεις αυτό που έχει σημασία για τον ηγέτη δεν είναι να το παίζει αρχηγός ενώ το βάζει στα πόδια για να δείξει ότι οι πολλοί ακολουθούν αυτόν και επομένως χωρίς αυτόν και μετά από αυτόν υπάρχει το χάος. Αλλά το να κατορθώσει να διαχειριστεί τις αντιξοότητες και την διαφορετική τροπή των πραγμάτων αλλάζοντας στρατηγική. 

Σχέδιο τακτικής πνευματικού πολέμου δεν είναι να κάνουμε ότι συνέλαβε η νοσηρή μας κεφαλή αλλά το να ακούμε αυτούς που αντιλαμβάνονται κάτι, διότι έχουν διαφορετικό χάρισμα. Δεν έχουν όλοι τίτλους και πτυχία αλλά επειδή αφιέρωσαν την ύπαρξή τους στον Θεό έλαβαν κάποια χαρίσματα που ευτυχώς δεν έχουν αυτοί που ξέρουν πολλά μαθηματικά, έμαθαν ακαδημαϊκή θεολογία και έλαβαν μεγάλες ενορίες. 

Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε κάτι που δεν εκφράζει την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας; Απλή λογική, ίσως και στοιχειώδης γεωμετρία, δείχνουν ότι τα προς τρίτα ίσα είναι και μεταξύ τους ίσα! Όταν δεν κοινωνούμε με κάποιους που κοινωνούν με την αίρεση ενώ κοινωνούμε συνάμα με άλλους που κοινωνούν με την αίρεση δεν κοινωνούμε με την αίρεση και τον αιρετικό;

Δυστυχώς το όλο πρόβλημα τίθεται εξ αιτίας αρχικής εσφαλμένης θεώρησης. Οι ερμηνείες του μυαλού! Και ενώ καταδικάζουμε για τέτοια νοοτροπία τον Πατριάρχη κάμουμε εμείς το ίδιο. Και που πάει η συνοδικότητα; Είσαι στο τραπέζι με τόσους αδελφούς που δεν αναπαύονται με ότι πρεσβεύεις και όμως θέλεις να γίνει το δικό σου. Στην Ορθοδοξία όμως δεν γίνεται το δικό σου αλλά αυτό που αναπαύει το χριστεπώνυμο πλήρωμα και αυτό είναι το θέλημα του Θεού όπως εκφράστηκε διαχρονικά με την Παράδοση της Εκκλησίας που πληροφορεί τις συνειδήσεις των αδελφών να το δεχτούν. Λοιπόν, μήπως αμαρτάνουμε επειδή δεν συμφωνούμε με ότι αντιπατερικό ισχυρίζεσθε;

Προσωπικά νιώθω καλά με την συνείδησή μου διότι την επομένη κιόλας ημέρα της συναντήσεώς μας με τον π. Θεόδωρο, αγιορείτες και άλλους πατέρες, ενημέρωσα διαδικτυακά ότι δεν αποδέχομαι συγκεκριμένες θέσεις του που άκουσα στην οποία αιφνιδιαστήκαμε, καθώς είχαν προσυζητηθεί επιχειρήματα προ της συνάξεως μας με τους αγιορείτες, προκειμένου να γίνουν αποδεκτές ορισμένες θέσεις. Για να μην ενεργήσω λοιπόν εκ του προχείρου έθεσα απλώς τις απόψεις μου τότε επιφυλασσόμενος για τις προτάσεις που άκουγα, ώστε να μην χαλάσω το κλίμα και την σύναξη και αφού αποσύρθηκα προσευχόμενος έλαβα πληροφορία να δράσω τάχιστα. Ευτυχώς, διότι η ημερίδα στο Ωραιόκαστρο θα κατέληγε τελικά πομφόλυξ ή το χειρότερο να πάμε εκεί ήδη διχασμένοι και να διχάσουμε εκεί και το ποίμνιο. Τώρα όμως δεν θα γίνει αυτό διότι θα υπάρχει ενιαία θέση και γνωρίζοντας οι αγωνιζόμενοι πιστοί ότι δεν συμβαδίζουμε σε όλα με όσα εκφράζει ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Νικόλαος ο Μανώλης και ο π. Φώτιος Βεζύνιας, όσοι, βέβαια, δεν εκφράζονται από τις θέσεις μας -δεν είναι υποχρεωτικό- δεν θα έρθουν ή απλά θα έρθουν και θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Το αν αυτό, τώρα, που κάνουμε δημιουργήσει σχίσμα επειδή κρατούμε θέσεις δοκιμασμένες από την παράδοση τη Εκκλησίας δεν ευσταθεί γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο: Αν μνημονεύαμε κάποιους που μνημονεύουν τον Πατριάρχη ενώ παύουμε το μνημόσυνο ορισμένων που επίσης μνημονεύουν αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα! Τώρα κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι συνειδητοποιήσαμε ότι βρισκόμαστε μεταξύ ακραιφνών και μετριοπαθών. 

Απαντώ δεν συνειδητοποιήσαμε αλλά ξεχωρίσαμε τίμια εξ αρχής την θέση μας ότι ούτε τέτοιου είδους μετριοπάθεια μας εκφράζει ούτε ο φανατισμός όσων θεωρούν άκυρα τα μυστήρια εκείνων που ακόμη δεν διέκοψαν μας εκφράζει. Κάποιοι άλλοι μας κατηγορούν ότι θέλουμε να λάβουμε εξουσία μέσα στην Εκκλησία γι’ αυτό κινούμαστε με τον τρόπο αυτό. Για να πω την αλήθεια μέχρι τώρα δεν έλαβα ποτέ ιδιαίτερη εξουσία μέσα στην Εκκλησία ίσως όμως να είναι καλή η ιδέα σας, όχι τόσο για μένα γιατί θα μπω σε περιπέτεια, αλλά ίσως για εσάς γιατί καθώς βλέπω χρειάζεται να το κάνω για να μην αφήσω τα λογικά πρόβατα αφύλακτα. Γιατί λοιπόν δεν με δοκιμάζετε; Υπάρχει ενδεχόμενο να τα καταφέρω καλύτερα με την Χάρη του Θεού παρά με το μεγάλο όνομα και τα πολλά πτυχία, όπου θα υπήρχε ο κίνδυνος να μην σκέφτονται αυτοί που θα ήταν κοντά μου! Σήμερα οι άνθρωποι θέλουν να φατριάζονται ακολουθώντας μεγάλα ονόματα και όχι ταπεινές ψυχές. 

Το θέμα είναι αφουγκράζεται κανείς τελικά τι ζητά ο πιστός λαός που κληθήκαμε να διακονήσουμε ή κάνουμε το δικό μας; Ο πιστός λαός καλείται, λοιπόν, στην σύναξη αυτή όχι απλώς να ποδηγετηθεί, διότι οι συνειδητοποιημένοι χριστιανοί γνωρίζουν πλέον καλά τι συμβαίνει, αλλά κυρίως καλείται να εκφρασθεί για κάτι το οποίο του το στέρησαν τόσα χρόνια κυρίως οι επίσκοποι, αφού ούτε καν τον ενημέρωναν για όσα ελάμβαναν χώρα, μέχρι και της Κολυμβαρίου ψευτοσυνόδου.

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

http://agonasax.blogspot.gr

Στήν Ἡμερίδα τοῦ Ὡραιοκάστρου

Οἱ Ἁγιορεῖτες ἐτίμησαν τήν ἰδιότητά των

καί ἐστήριξαν τόν λαό τοῦ Θεοῦ

ὑπό Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Παρακολούθησα διαδικτυακῶς τήν Ἡμερίδα τοῦ Ὡραιοκάστρου. Δυστυχῶς, ὄχι ὁλόκληρη. Παρακολούθησα τίς εἰσηγήσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου (Ἁγιορείτου) καί τήν τελευταία κάποιου λαϊκοῦ θεολόγου. Ἦταν καί οἱ δύο ἐξαιρετικές. Ἡ τοποθέτηση τοῦ π. Χαρίτωνος (Ἁγιορείτου) στό περιβόητο ζήτημα περί τῆς δυνητικότητος ἤ τοῦ ὑποχρεωτικοῦ τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος τῆς ΑΒ΄ Συνόδου μέ ἀνέπαυσε γιά τήν σαφήνεια, ἁπλότητα, εὐθύτητα καί καθαρότητά της. Μή παρεξηγηθῶ, ἀλλά πρέπει νά ἐπισημάνω ὅτι οἱ Ἁγιορεῖτες σοφῶς καί σαφῶς ξεκαθάρισαν τό οὐσιωδέστερο τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος, κάτι πού δέν κατόρθωσαν οἱ Ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι καί Καθηγητές μέχρι σήμερον. Ἔγινε μία ὄντως καλή ἀρχή διότι διευκρινίστηκαν δύο κεφαλαιώδους σημασίας πράγματα: 

Ἡ ὑποχρέωση διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τῶν αἱρετιζόντων καί ἡ συνεπαγωγικῶς ὀφειλόμενη διακοπή κοινωνίας μετ' αὐτῶν καί κάθε κοινωνοῦντος αὐτοῖς. Τό ψήφισμα τῆς Ἡμερίδος ἦταν ἐπίσης ἐξαιρετικό, κυρίως, διότι ἦταν σαφές, σύντομο καί οὐσιαστικό. Αὐτό ἀκριβῶς πού ζητᾶ ὁ ἁπλός καί ἄδολος λαός τοῦ Θεοῦ πού ἐνδιαφέρεται γιά τήν Πίστη του καί εἶναι ἕτοιμος νά ἀγωνισθεῖ γι' αὐτήν. Ἡ λιτότητα καί ἡ σαφήνεια πρέπει νά εἶναι τά χαρακτηριστικά τοῦ λόγου τῶν ἀγωνιζομένων Πατέρων γιά νά μπορεῖ νά παρακολουθεῖ ὁ ἁπλός πιστός καί νά κατανοεῖ τί συμβαίνει καί τί καλεῖται νά πράξει. Ποιά ἡ ὠφέλεια τῆς παραθέσεως σειρᾶς στοιχείων καί ἐπιχειρημάτων κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅταν τό ζητούμενο δέν εἶναι ποιό τό κακό καί ἐσφαλμένο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ αὐτό ἔχει καλυφθεῖ καί κατανοηθεῖ ἐπαρκῶς, ἀλλά τό τί δέον γενέσθαι. Μάλιστα, τό τί μᾶς διδάσκουν σχετικῶς καί τί ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πάντα ἁπλή καί δέν ἐπιβάλλεται ποτέ. Ἀκόμη καί οἱ πλέον μορφωμένοι καί δυνατοί στή διάνοια ἐκ τῶν Ἁγίων Πατέρων δέν ἐπεδίωκαν τήν προβολή τῶν γνώσεών των, ἀλλά τήν ὠφέλεια τῶν ἀκροατῶν-ἀναγνωστῶν καί πνευματικῶν τέκνων των πρός σωτηρίαν. 

Ὁ Οἰκουμενισμός ἐπενδύει πολλά στή σύγχυση καί τήν παραπλάνηση τῶν πιστῶν πού ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν πολυλογία καί τήν τεχνολογία. Οἱ Πατέρες, ὅμως, ὅπως γνωρίζουμε θεολογοῦσαν ἁλιευτικῶς καί ὄχι Ἀριστοτελικῶς. Οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες πού μιμοῦνται τή στάση τῶν πνευματικῶν προγόνων των, ἁγίων Ὁσιομαρτύρων καί Ὁμολογητῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων τῶν ἐπί Βέκκου μαρτυρησάντων, ἀπεδείχθησαν, τουλάχιστον μέχρι στιγμῆς ἄξιοι καί ἀσφαλεῖς ὁδηγοί τῶν ὀρθοδόξων αὐτές τίς κρίσιμες στιγμές γιά τήν Ὀρθοδοξία. Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι οἱ ἀπουσιάσαντες ἀδικαιολογήτως ἀπό τήν Ἡμερίδα Πατέρες, ἐκλεκτοί πάντως ἀγωνιστές, δέν θά σταθοῦν σέ παρεξηγήσεις καί θά συνασπισθοῦν ὅπως ὀφείλουν στόν κοινό ἀγώνα. Θά εἶναι μεγάλη ἀπογοήτευση νά ἐπιβεβαιωθεῖ ἡ ἀνησυχία μερικῶν καί ταυτοχρόνως ἡ εὐχή τῶν οἰκουμενιστῶν νά διαφοροποιηθοῦν ἀπό τούς Ἀγιορεῖτες Πατέρες στό ἐκκλησιολογικό κομμάτι. Ἡ διαφοροποίηση, μή γένοιτο, θά δηλώνει τρία τινά: Ἤ ὅτι δέν ἔχουν ὑγιεῖς ἐκκλησιολογικές βάσεις, ἤ ὅτι ἔχουν ὑπαναχωρήσει ἐκ τῶν ἀρχικῶν ἀποφάσεών των, ἤ ὅτι ἔχουν κάποιες προσωπικές σκοπιμότητες. 

Ὁ Οἰκουμενισμός καλπάζει καί περιθώρια ἐφησυχασμοῦ δέν ὑπάρχουν!

Υ.Γ. Παραδοξότητα ἀποτελεῖ ἡ ἐπιλογή διακόψαντος τό μνημόσυνο τοῦ ἐπισκόπου του, γιά λόγους Πίστεως, πατρός νά μή λειτουργεῖ πρός ἀποφυγή "διχασμοῦ" (;) ἤ νά λειτουργεῖται ὁ ἴδιος καί νά προτρέπει τούς πιστούς ἤ ἐπιτρέπει στά πνευματικά του τέκνα νά ἐκκλησιάζονται, ὅπου μνημονεύεται ὁ ἐπίσκοπός του ἤ ἄλλοι ὁμόφρονες αὐτοῦ καί συγ-κοινωνοῦντες, συνιστᾶ δέ ἀνορθοδοξία!

ομολογία

http://scripta---manent.blogspot.gr

Ενημέρωση- σύντομη ανασκόπηση της «Διορθόξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της “Συνόδου” της Κρήτης» στο Ωραιόκαστρο

Ευχαριστούμε τον Θεό γιατί με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε σήμερα 

η Εκδήλωση ενάντια στον Οικουμενισμό και την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης.

η αίθουσα στο βάθος (αριστερή μεριά)

η αίθουσα (δεξιά μεριά)

Η αίθουσα του Nouvelle, χωρητικότητας 1000 ατόμων, γέμισε ασφυκτικά και νέα καθίσματα στηνόταν για να εξυπηρετήσουν ώστε να μην μείνει κανείς όρθιος (η εκδήλωση έληξε γύρω στις 9μμ).

Οι πιστοί χάρηκαν την παρουσία των δεκάδων αγιορειτών, ενώ παραβρέθηκαν επίσης δεκάδες ιερωμένοι, μοναχές, καθώς και πιστοί και ιερωμένοι από ορθόδοξα κράτη όπως Βουλγαρία, Ρουμανία, Γεωργία, Μολδαβία κλπ.

Στο τέλος της εκδήλωσης απαντήθηκαν ερωτήματα των πιστών(κυρίως αφορούσαν το αν είναι υποχρεωτική ή όχι η διακοπή μνημόνευσης και το αν επιτρέπεται να λειτουργούνται και σε ναούς όπου μνημονεύονται επίσκοποι που είτε αποδέχθηκαν (επίσημα ή μέσω της σιωπής τους) την σύνοδο της Κρήτης είτε κοινωνούν με οικουμενιστές). 

Χαιρόμαστε που παρουσιάστηκε ΞΕΚΑΘΑΡΗ η αγιοπατερική οδός. 

Στο τέλος διαβάστηκε και εγκρίθηκε ομόφωνα ψήφισμα.

Η εκδήλωση προβαλλόταν ζωντανά μέσω διαδικτύου.

Την ώρα που γράφεται αυτή η ανάρτηση (2 μόλις ώρες μετά την λήξη της εκδήλωσης, βλέπουμε 2000 προβολές του βίντεο της εκδήλωσης!)

Δείτε την :

https://youtu.be/IwVeruZv7yA

και ένα πρώτο σχόλιο που διαβάσαμε :

Μας συγκλόνισε η μαθήτρια στην Ρουμανία που ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ να εκκλησιαστεί σε εκκλησία που μνημονευόταν αιρετίζοντας ιεράρχης!! 

3:05 Σύγχρονοι διωγμοί για την Ορθοδοξία! Το στάδιο άνοιξε... όσοι πιστοί προσέλθετε! Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε ΟΛΟΙ είναι ότι Η Ορθοδοξία μας αφορά όλους και έχουμε ευθύνη όλοι! Δεν είναι υπόθεση μόνο των μοναχών, των επισκόπων ή των ιερέων ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ του Θεού! 

Η Εκκλησία του Χριστού ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟ οι Επίσκοποι, οι οποίοι έχουν πέσει σε ΑΙΡΕΣΗ γιατί έχουν ψηφίσει τις αιρετικές αποφάσεις της Κρήτης, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΣ. 

ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΝΑ ΑΔΕΙΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ! 

Η διακοπή μνημοσύνου αιρετικών επισκόπων για τους ιερείς, και το άδειασμα των εκκλησιών που μνημονευονται αιρετικοί επίσκοποι από τον λαό, είναι ο δρόμος που ακολούθησαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας για σωθούν από την αρρώστεια των αιρέσεων. 

(απόσπασμα από σχόλιο που είδαμε εδώ)

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

http://scripta---manent.blogspot.gr/

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως γίνεται γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι γιὰ τὴν δόξα ἀτόμων ἢ παρατάξεων

Μετὰ ἀπὸ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν γέροντα Σάββα καὶ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις, στὶς ὁποῖες προσφάτως «ἀποτειχισμένοι» ἱερεῖς ἀνέκρουσαν πρύμναν, ἐπιτάσσεται ἡ ἀνάγκη νὰ διευκρινιστοῦν κάποια πράγματα.

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως γίνεται γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι γιὰ τὴν δόξα ἀτόμων ἢ παρατάξεων. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο καὶ δὲν ὑπάρχει διχασμὸς μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ πόλεμος μεταξὺ τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ πιστοῦ ποιμνίου Του. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐπεσήμανε, ὅτι δὲν ἦλθε γιὰ νὰ φέρει εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα καὶ ὅτι θὰ χωρίσει ἀκόμα καὶ γονεῖς ἀπὸ τὰ παιδιά Του, γνωρίζοντας μόνο Ἐκεῖνος, ὅτι σὲ θέματα Πίστεως δὲν χωροῦν συγκαταβάσεις, διότι ἀπαιτεῖ μόνο Ἐκεῖνος νὰ ἔχει τὴν πρώτη θέση στὴν καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ Ἅγιοι του, πιστοὶ στὸν Λόγο Του, δίδαξαν ὅτι ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ τὸν Λόγο Του.

Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, ναὶ μὲν οἰκονομοῦν ἀπὸ ἀγάπη στὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τους, ἀλλὰ δὲν κάνουν οὐδεμία συγκατάβαση σὲ θέματα πίστεως.

Ἔτσι κι οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν ἔχουν ὀπαδοὺς οὔτε θέλουν νὰ ἀποκτήσουν, ἀλλὰ ἀγωνίζονται γιατὶ γνωρίζουν ὅτι ὁ καθένας μας καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι, ἀπὸ τὸν μεγαλύτερο μέχρι τὸν μικρότερο ἀνεξαρτήτως ἐπαγγέλματος ἢ θέσης ἢ γνώσης, ὅτι θὰ δώσει λόγο στὸν Θεὸ γιὰ κάθε ψυχὴ ποὺ σκανδαλίζεται καὶ χάνεται.

Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν διεκδικοῦν πρωτεῖα, δὲν θέλουν τίτλους ὁμολογητῶν ἢ φάρων τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ διεκδικοῦν καὶ ἐπιθυμοῦν τὶς εὐλογημένες ἁλυσίδες τοῦ ἀποστόλου Παύλου παρὰ τὴν δόξα καὶ τὴν κοσμικὴ ἀναγνώριση καὶ προτιμοῦν νὰ λοιδωρηθοῦν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους παρὰ νὰ τοὺς γυρίσει τὸ πρόσωπο Του ὁ Θεός.

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως δὲν γίνεται ἐναντίον κάποιων συγκεκριμένων ἀτόμων ἀλλά, ὅπως λέει ὁ Πέτρος, ἐναντίον τοῦ ἄρχοντος τοῦ κόσμου τούτου, ὁ ὁποῖος καὶ πανοῦργος εἶναι καὶ τὴν πεῖρα χιλιάδων ἐτῶν κατέχει, ὥστε νὰ κάνει ἀκόμα καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς νὰ πλανηθοῦν. Χωρὶς ἀκρίβεια καὶ πιστὴ ὑπακοὴ στὶς Παρακαταθῆκες τῶν Ἁγίων δὲν κερδίζεται τέτοιος ἀγώνας. Οἰκονομίες τόσων ἐτῶν βοήθησαν τὸν Οἰκουμενισμὸ ὄχι μόνο νὰ ἑδραιωθεῖ, ἀλλὰ καὶ νὰ θεωρεῖται φυσιολογικός. Ἀντιθέτως οἱ οἰκονομίες αὐτὲς ἀνακήρυξαν τοὺς μὴ κλίναντες γόνυ τῷ Βάαλ ὡς ἀκραίους καὶ φανατικούς.

Ὅποιος θέλει νὰ ἀγωνιστεῖ πρέπει νὰ ἐπιθυμεῖ Χριστὸ καὶ μόνο Χριστό. Τίποτα ἄλλο δὲν μπορεῖ νὰ λειτουργεῖ σὰν κίνητρο. Αὐτοὶ τὴν στιγμὴ ποὺ μιλοῦμε ὑπάρχουν ἀδελφοί, ποὺ δὲν ἔχουν ποῦ νὰ ἐκκλησιαστοῦν, ποὺ εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὸν κοινωνικό τους περίγυρο, ποὺ ἔγιναν αποσυνάγωγοι μόνο γιὰ τὸ ὄνομά Του. Πῶς θὰ δικαιολογηθοῦμε στὸν Θεὸ γιὰ αὐτὲς τὶς ψυχές;

Γι’ αὐτὸ καὶ πρέπει ὅλοι νὰ παραβρεθοῦν στὴν κληρικολαϊκὴ σύναξη τοῦ Ὡραιοκάστρου, ὅσοι ἀκολουθοῦν μόνο Ἐκεῖνον καὶ ὄχι πρόσωπα ἢ παρατάξεις.

Καὶ ἐπειδὴ μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια θὰ ἀρχίσουν νὰ μαίνονται οἱ Ἡρωδιάδες παντὸς εἴδους, ἂς ἀκούσουμε τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, ποὺ τόσο πολὺ ὅλοι μας ἐπικαλούμαστε, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν ἀνάδειξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς αἵρεση, ἀλλὰ κάνουμε διπλωματίες, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν ἀδιασάλευτη στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς:

«Σταθῆτε ὅλα τὰ σύμπαντα, ὅλοι οἱ ὑπάρχοντες κόσμοι, καὶ ὅλα τὰ ὄντα! Κάτω ὅλαι αἱ καρδίαι, ὅλοι οἱ νόες, ὅλαι αἱ ζωαί, ὅλαι αἱ ἀθανασίαι, ὅλαι αἱ αἰωνιότητες! Διότι, ὅλα αὐτὰ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ εἶναι δι' ἐμὲ κόλασις ἡ μία κόλασις δίπλα εἰς τὴν ἄλλην κόλασιν, ὅλα εἶναι ἀναρίθμητοι καὶ ἀτελεύτητοι κολάσεις καὶ εἰς τὸ ὕψος καὶ εἰς τὸ βάθος καὶ εἰς τὸ πλάτος. 

Ἡ ζωὴ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ὁ θάνατος ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀλήθεια ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἥλιος ἄνευ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ σύμπαντα χωρὶς Αὐτόν, ὅλα εἶναι τρομερὰ ἀνοησία, ἀνυπόφορον μαρτύριον, σισύφειος βάσανος, κόλασις! Δὲν θέλω οὔτε τὴν ζωήν, οὔτε τὸν θάνατον ἄνευ Σού, Γλυκύτατε Κύριε! Δὲν θέλω οὔτε τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν δικαιοσύνην, οὔτε τὸν παράδεισον, οὔτε τὴν αἰωνιότητα. Ὄχι, ὄχι! Ἐσένα μόνον θέλω. Ἐσὺ μόνο νὰ εἶσαι εἰς ὅλα, ἐν πᾶσι καὶ ὑπεράνω ὅλων!.... Ἡ ἀλήθεια, ἐὰν δὲν εἶναι ὁ Χριστός, δὲν μοῦ χρειάζεται, εἶναι μόνο μία κόλασις. Τὸ ἴδιον εἶναι κόλασις καὶ ἡ δικαιοσύνη, καὶ ἡ ἀγάπη, καὶ τὸ ἀγαθόν, καὶ ἡ εὐτυχία καὶ αὐτὸς ὁ Θεός, ἐὰν δὲν εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι κόλασις. 

Δὲν θέλω οὔτε τὴν ἀλήθειαν ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὴν δικαιοσύνην ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὴν ἀγάπην ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὸν Θεὸν ἄνευ τοῦ Χριστοῦ. Δὲν τὰ θέλω ὅλα αὐτὰ κατ' οὐδένα τρόπον! Θὰ δεχθῶ κάθε εἴδους θάνατον ἂς μὲ θανατώσετε μὲ ὅποιον τρόπον θέλετε, ἀλλὰ χωρὶς τὸν Χριστὸν δὲν θέλω τίποτε. Οὔτε τὸν ἑαυτόν μου, οὔτε καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον τὸν Θεόν, οὔτε κάτι ἄλλο μεταξὺ τῶν δύο τούτων δὲν θέλω, δὲν θέλω, δὲν θέλω!» (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς 1979).

Ὁ διχασμός, ἐὰν ὑπάρχει, ἔγκειται στὸ ἑξῆς δίλλημα: Ἢ δὲν θέλουμε ζωὴ ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, θάνατο ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἀλήθεια ἄνευ τοῦ Χριστοῦ, ἥλιο ἄνευ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ σύμπαντα χωρὶς Αὐτόν ἢ θέλουμε ἀνθρώπινη ἀναγνώριση καὶ κοσμικὲς δόξες πάλι ὅμως χωρίς Αὐτόν. Ἔχουμε πολὺ δρόμο ἀκόμα γιὰ νὰ φανοῦμε ἄξιοι τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ τῶν Ὁμολογητῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ἀναλώθηκαν σὲ ἀτέρμονες καὶ ἀτελείωτες οἰκονομίες, ἔχασαν, μάτια, πόδια, χέρια, ἐλευθερία, μοναστήρια, ἀκόμα καὶ τὴν ζωή τους κέρδισαν ὅμως τὸν Παράδεισο.

Οὐδεὶς δύναται δυσὶ Κυρίοις δουλεύειν

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Δάσκαλε που δίδασκες περί ακοινωνησίας και επιχειρείς να ανατρέψεις μία Σύναξη, κοινωνώντας με τους ακοινώνητους!

π. Θεόδωρος Ζήσης:

«Ο Πατριάρχης που κοινωνεί με τον ακοινώνητο –τόν αιρετικό, πρέπει και αυτός να είναι ακοινώνητος· πρέπει και οιυπό τον Πατριάρχη Αρχιεπίσκοποι–Επίσκοποι, να κάνουν τον Πατριάρχη ακοινώνητο. Να μην επικοινωνούν. Να κόψουν το μνημόσυνο.

Επομένως, μία σειρά, αυτή η σειρά του παραπτώματος που αρχίζει από τον Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σαν συγκοινωνούν δοχείον, να φθάνει σαν ευθύνη μέχρις εμάς!

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Αν τελικώς καταλήξουμε να σταματήσουμε αυτήν την οικονομική ένωση και τηνοικονομική στάση,

➥ δεν ξέρω, πόσοι από εσάς θα μας ακολουθήσετε».

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ εἶπε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης σὲ ὁμιλία μὲ τίτλο «Καλὴ καὶ κακὴ ἕνωση» ποὺ ἔκανε στὸν Σοχὸ Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα εἶπε:

«...Στο θέμα τών σχέσεων πού υπάρχουν ανάμεσα στούςΠατριάρχας, τούς Επισκόπους και σε εμάς τούς Κληρικούς και σε εσάς τους Χριστιανούς, αυτές οι σχέσεις αποδίδονται με την εικόνα των “συγκοινωνούντων δοχείων”. Δηλαδή. Όταν ο Πατριάρχης συμπροσεύχεται με τoν πάπα και είναι υπόλογος απέναντι των αγίων Κανόνων, γιατί οι άγιοι Κανόνες λένε “Επίσκοπος, αιρετικοίς συνευξάμενος καθαιρήσθω” και υπάρχει και ένας άλλος Κανόνας, ο οποίος λέει “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”. Αυτός ο οποίος κοινωνεί, ο Πατριάρχης δηλαδή που κοινωνεί με τον ακοινώνητο –τόν αιρετικό, πρέπει και αυτός να είναι ακοινώνητος, τότε θα πρέπει και οι υπό τον Πατριάρχη Αρχιεπίσκοποι – Επίσκοποι, να κάνουν τον Πατριάρχη ακοινώνητο. Να μην επικοινωνούν. Να κόψουν το μνημόσυνο.

...Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τον Πατριάρχη και επομένως υπόκεινται και αυτοί στον κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”. Και εγώ όμως κοινωνώ με τον Επίσκοπό μου ο οποίος κοινωνεί. Και εγώ μνημονεύω τον Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τον Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί με τον Πάπα. Και εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τον Επίσκοπο και κοινωνάτε και με αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά του παραπτώματος που αρχίζει από τον Πατριάρχη, αρχίζει σιγά–σιγά σαν συγκοινωνούν δοχείον, να φθάνει σαν ευθύνη μέχρις εμάς! Γι΄ αυτό λένε οι Άγιοι: “Σέ θέματα πίστεως, δεν πρέπει να πείς, εγώ τί είμαι; 

Το λέει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Εγώ τί είμαι; Εγώ είμαι λαϊκός. 

Εγώ είμαι Επίσκοπος. Εγώ; Τί είμαι εγώ; Αυτοί έχουν την ευθύνη. Όχι. Οι λίθοι κεκράξονται και συ σιωπάς;”. Αλλά ποιός από τον κόσμο τα ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θα πούν: “Μα, αφού το κάνει ο Πατριάρχης, αφού το κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. 

Φταίς κι εσύ! Δεν δικαιολογείται η άγνοια... Αυτή λοιπόν είναι η “θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων”. Ότι είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δεν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δεν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά και η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι και εμείς οι Πρεσβύτεροι και μαζί με εμάς, είστε και σεις οι λαϊκοί, που έρχεστε μαζί με μας και δεν μας λέτε: “Φεύγουμε εμείς”. 

Και βέβαια, ξέρω ότι πολλοί από σας, μας ακολουθείτε σε μία διάκριση και σε μία οικονομία, δεν ξέρω αν το κάνετε γι΄ αυτό. Αν τελικώς καταλήξουμε να σταματήσουμε αυτήν την οικονομική ένωση και την οικονομικήστάση, δεν ξέρω, πόσοι από εσάς θα μας ακολουθήσετε. Αλλά, «ο εις και η αλήθεια». Ο ένας και η αλήθεια. Και αν είναι κανένας μόνος, αν είναι βέβαιος πώς είναι με την αλήθεια, πρέπει να το ρισκάρει και να μείνει με την αλήθεια.

Και μου τηλεφώνησε προχθές, για να δείτε τί συνέπειες έχουν όλα αυτά και δεν είναι εύκολο πράγμα να παίρνει κανένας θέση. Μου τηλεφώνησε προχθές, ένας πιστός από τον Βόλο. Συμπαθέστατος και αγωνιστικότατος. Μου τηλεφωνεί συχνά και μου στέλνει και κείμενα από άψογα κείμενα και με ήλεγξε. Πώς με ήλεγξε; Υπενθυμίζοντας αυτό πού λέω εγώ πάτερ Φώτιε. Με ήλεγξε και μου λέει. Μου το υπέβαλε δήθεν σαν ερώτηση, για να μου πει: “πάτερ Θεόδωρε, εγώ, αυτό από σας το άκουσα''. Και μου είπε: “πάτερ Θεόδωρε, σας ερωτώ. 

Αν απόψε εμένα με καλέσει ο Θεός και είμαι σε κοινωνία με τον Επίσκοπό μου, θά είμαι εντάξει απέναντι των Αγίων;”. Λέω: “αντιλαμβάνομαι γιατί το λες, γιατί αυτό είναι και η δική μου η αγωνία”. Είναι και η δική μου η αγωνία. Ας παρατείνουμε λοιπόν λίγο την αγωνία μας, μήπως από αυτή την μικρή οικονομία προκύψει κάτι μεγαλύτερο καλό…».

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Μπορεί να ψεύδεται ο Ιερέας ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝ μπροστά στην Αγία Τράπεζα ;

Όποιου αντέχει η ιερατική συνείδηση, ΝΑΙ, όποιου δεν αντέχει, ΟΧΙ!!!

Γράφει ὁ π. Θεόδωρος στὴν «Δήλωση Διακοπῆς Μνημοσύνου»:

8. Δὲν πρέπει νὰ λέμε ψέμματα μπροστὰ στὴν Ἁγία Τράπεζα.

Ὡς πρὸς τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ πρὸ τῆς «Συνόδου» ἦταν δικαιολογημένη ἡ διακοπὴ μνημοσύνου, πολὺ περισσότερο μετὰ ἀπὸ αὐτήν, διότι αὐτὸς ἦταν ὁ πρωτουργὸς καὶ πρωτεργάτης… 

Πῶς εἶναι δυνατόν, ἐνῶ ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς συνιστᾶ οὔτε στὸν δρόμο νὰ χαιρετοῦμε τοὺς αἱρετικούς, οὔτε νὰ τοὺς δεχόμαστε σὲ κοινὲς οἰκίες, ἐμεῖς νὰ τοὺς εἰσάγουμε μέσα στοὺς ναούς, ὅταν στὴν φρικτὴ καὶ μυστικὴ τράπεζα θύεται καὶ σφαγιάζεται ἀθύτως ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; … 

Καὶ ἂν ὁ Χριστός, ὁ ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης κείμενος, εἶναι ἡ αὐτοαλήθεια, πῶς θὰ δεχθεῖ τὸ μεγάλο ψεῦδος, τὸ νὰ συμπαραθέτουμε τὸν πάπα ὡς ὀρθόδοξο πατριάρχη μὲ τοὺς λοιποὺς ὀρθοδόξους πατριάρχες; Τὴν ὥρα τῶν φρικτῶν μυστηρίων θὰ παίζουμε θέατρο καὶ θὰ παρουσιάζουμε τὸ ἀνύπαρκτο ὡς ὑπαρκτό, τὴν αἵρεση ὡς Ὀρθοδοξία; Πῶς θὰ τὰ ἀνεχθεῖ αὐτὰ ἡ ὀρθόδοξη ψυχὴ καὶ δὲν θὰ διακόψει τὴν κοινωνία πρὸς αὐτοὺς ποὺ μνημονεύουν καὶ δὲν θὰ τοὺς θεωρήσει ὡς καπήλους καὶ ἐκμεταλλευτὲς τῶν θείων; Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐξηγοῦν γιὰ ποιό λόγο μνημονεύουμε τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία. Αὐτὸ γίνεται, ὄχι γιατὶ χωρὶς τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως δὲν ἐπιτελεῖται τὸ μυστήριο, κατὰ τὴν σφαλερὴ γνώμη μερικῶν συγχρόνων, ἀλλὰ γιὰ νὰ φανεῖ ἡ «τέλεια συγκοινωνία», ἡ ταυτότητα πίστεως τοῦ μνημονεύοντος καὶ τοῦ μνημονευομένου…

9. Ἡ διακοπὴ μνημοσύνου ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Μέχρι τώρα ἤμασταν ἐπιφυλακτικοὶ ὡς πρὸς τὴ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τῶν ἐπισκόπων τῶν «Νέων Χωρῶν» ποὺ μνημονεύουν τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο στὴν Θεία Λειτουργία· θὰ ἔπρεπε κανονικὰ νὰ τὸ εἶχαν διακόψει πολὺ πρὸ τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης μὲ βάση τὰ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» λεγόμενα καὶ πραττόμενά του…

Τώρα ὅμως μετὰ τὴν θετικὴ ἀποτίμηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, μὲ τὸ ψευδέστατο κείμενο «Πρὸς τὸ Λαό», ἡ ἐκφώνηση ψεύδεται καὶ γιὰ τὸν πατριάρχη καὶ γιὰ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, διότι πλέον ἀμφότεροι δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδος, ὅπου οἱ ἀρχιερεῖς μνημονεύουν μόνο τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἔχουν τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου, διότι δὲν ἀντέχει ἡ ἱερατική τους συνείδηση νὰ τὸν ἀκούουν νὰ ψεύδεται μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ λέγει, «Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῆς ὀρθοτομούσης τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας». Πολὺ περισσότερο δικαιοῦνται νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο ὅσων ἐπισκόπων ἔχουν οἱ ἴδιοι αἱρετικά-οἰκουμενιστικὰ φρονήματα, καὶ στὴν παλαιὰ Ἑλλάδα καὶ στὶς λεγόμενες «Νέες Χῶρες», καὶ διδάσκουν, λόγου χάριν, ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία μὲ Χάρη, Μυστήρια καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή…

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Ας υποθέσουμε…

Ὁ π. Νικόλαος Μανώλης ἔκανε μιὰ δήλωση στὴν «Κατάνυξι» (τὸ ἱστολόγιο ποὺ τὸν ἐκφράζει). 

Ἔγραψε:

Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, 3 Απριλίου 2017 - 11:19 μ.μ.

Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και ο πειρασμός πάρα πολύ μεγάλος. Ευχαριστούμε Τον Θεό που μας προφύλαξε από το να παραστούμε στην ημερίδα. Οι λόγοι είναι θεολογικοί και πάρα μα πάρα πολύ σοβαροί που έχουν σχέση με την Σωτηριολογία. Εμείς στηρίξαμε την ημερίδα και προσωπικά με μεγάλη προσπάθεια, αφού πρωτίστως είχαμε συνάντηση μαζί με τους αγιορείτες και αποφασίσαμε ορισμένα πράγματα και δώσαμε τα χέρια. Όμως σήμερα, εντελώς απρόκλητα άλλαξαν τη συμφωνία και μας έφεραν (τον π. Θεόδωρο Ζήση και μας τους υπόλοιπους) προ τετελεσμένων θεωρώντας πως τελευταία ημέρα και μάλιστα μετά από τόση προετοιμασία, δε θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε πίσω. Όμως Ο Κύριος μας φώτισεκαι αντισταθήκαμε. Όλοι όσοι γράφουν και κατηγορούν δεν γνωρίζουν την ανατριχιαστικήπραγματικότητα που θα την αναλύσω σε προσεχή μου Ομιλία. (Ἐδῶ) 

Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι στὴν συνεννόηση ποὺ ἔκαναν ὁ π. Θεὀδωρος καὶ ὁ π. Νικόλαος μὲ τοὺς οἱ Ἁγιορεῖτες, οἱ τελευταῖοι κάτι «άλλαξαν από τη συμφωνία». Τὸ ἐρώτημα εἶναι: ἡ «συμφωνία» εἶχε νὰ κάνει μὲ τὴν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση; Δηλαδή, «συμφώνησαν» κι οἱ δυὸ πλευρὲς νὰ βάλλουν «κρασὶ στὸ νερό» τους; Αὐτό, ὡς ἐκδοχή, φαίνεται ἀδιανόητο καὶ μεμπτό (ἂν ἰσχύει) καὶ γιὰ τὶς δύο πλευρές· εἴτε ἔβαλαν κι οἱ δυὸ «νερὸ στὸ κρασί» τους, εἴτε ἀνέχτηκαν τὸ «νερωμένο» κρασὶ τοῦ ἄλλου. Γι’ αὐτὸ δὲν πιστεύουμε ὅτι αὐτὸ ἐννοεῖ ὁ π. Νικόλαος.

Τότε, τί ἐννοεῖ; Γιατί δὲν δίνει νὰ καταλάβουμε μὲ δυὸ λόγια τὴν αἰτία αὐτῆς τῆς ἀναδίπλωσης; Βέβαια ἐμᾶς, πέρα ἀπὸ τὶς προσωπικὲς συμφωνίες, μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ οὐσία.

Ἐπειδὴ παρακολουθοῦμε χρόνια τώρα τὶς θέσεις τοῦ π. Θεοδώρου καὶ τοῦ π. Νικολάου, καὶ ἐπειδὴ κάτι ὑπαινίσεται ὁ π.Γαβριὴλ ὁ Ἁγιορείτης στὴν μόλις ἀναρτηθὲν «Κατ’ ἐπεῖγον Μήνυμά» του, ὑποθέτουμε ὅτι ἡ διαφωνία εὑρίσκεται στὸ θέμα ὅτι οἱ μὲν ζητοῦν τὴν Ἀκρίβεια, δηλαδὴ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ ὅσους ἀποδέχονται τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου, οἱ δὲ ζητοῦν τὴν ἐφαρμογὴ τῆς Οἰκονομίας, δηλαδή, να διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν Ἐπίσκοπό τους, ἀλλὰνὰ κοινωνοῦν μὲ ἄλλους Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ποὺ ὑπάγονται καὶ σὲ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους!

Γράφει ὅμως ὁ γ. Γαβριήλ:

«Οἱ ἅγιοι πατέρες μας ἐζήτησαν τήν ἀκρίβεια τῶν ἀποφάσεων τῶν συνόδων ἀλλά καί τήν οἰκονομία στό πρακτέο τῆς ζωῆς».

Αὐτό, μᾶλλον, σημαίνει: Οἱ ἀποφάσεις ποὺ θὰ παρθοῦν στὴν Ἡμερίδα, πρέπει νὰ ἐκφράζουν τὴν Ἀκρίβεια, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ ὑπάρχει Οἰκονομία στὴν κάθε ἐπὶ μέρους περίπτωση τῶν πιστῶν, ποὺ ἔχουν λόγους νὰ μὴν μποροῦν νὰ ἐφαρμόσουν τὴν Ἀκρίβεια.

Διότι πράγματι· ἡ Ἡμερίδα πραγματοποιεῖται γιὰ τὴν καταδίκη τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου.

Ἡ καταδίκη, ὅμως, τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, σημαίνει τουλάχιστον καὶ ἀπομάκρυνση ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ψήφισαν τὶς ἀποφάσεις της· σημαίνει ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἀποδέχτηκε τὶς ἀποφάσεις, σύμφωνα μὲ τὰ γραφέντα ἀπὸ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση:

«Τώρα ὅμως μετὰ τὴν θετικὴ ἀποτίμηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, …ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδος, ὅπου οἱ ἀρχιερεῖς μνημονεύουν μόνο τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἔχουν τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου, διότι δὲν ἀντέχει ἡ ἱερατική τους συνείδηση νὰ τὸν ἀκούουν νὰ ψεύδεται μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ λέγει, «“Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῆς ὀρθοτομούσης τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας”». (Ἐδῶ). 

Ἂν δὲν συμβεῖ αὐτό, εἶναι φανερὴ ἡ ἀντίφαση: Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ καταδικάζεις τὴν Σύνοδο καὶ νὰ κοινωνεῖς ταυτόχρονα μὲ τοὺς καταδικασθέντας;

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖς λέει ὅτι ἀναθέματα ἀξίζουν σὲ ὅσους ἀναγνωρίζουν ὡς Ἐκκλησίες τὶς Ὁμολογίες τοῦ Π.Σ.Ε. καὶ ταυτόχρονα να κοινωνεῖς μὲ αὐτούς;

Γράφει ἀλλοῦ ὁ π. Θεόδωρος:

«Τοὺς ἀναγνωρίζουμε (τοὺς Προτεστάντες τοῦ Π.Σ.Ε.)ὡς Ἐκκλησίες. Ἑπομένως τὰ ἀναθέματα ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς δικούς μας, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στὸ Π.Σ.Ε. Διότι, ὅποιος κοινωνεῖ μὲ τοὺς Εἰκονομάχους, ὅποιος ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, καὶ γι΄ αὐτὸν ἰσχύουν τὰ ἀναθέματα αὐτά, καὶ γι’ αὐτὸ φοβοῦνται, γιατὶ ἀναθεματίζουν οἱ ἴδιοι τοὺς ἑαυτούς τους». (Ἐδῶ).

Πῶς εἶναι, ἐπίσης, δυνατὸν νὰ καταδικάζεις τὶς ἀποφάσεις καὶ συμφωνίες στὸ Μπάλαμαντ, στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, στὸ Πουσὰν καὶ ἀλλαχοῦ, καὶ νὰ κοινωνεῖς μὲ ὅσους τὶς ἀποδέχονται;

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ διδάσκεις ὅτι πρέπει (ἢ μᾶλλον ὅτι ἔπρεπενὰ εἶχε γίνει ἀπὸ καιρὸ ἡ διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐκκλησιάζεσαι σὲ Ἱ. Ναοὺς ποὺ μνημονεύεται ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὅπως ἔκανε ὁ π. Θεόδωρος, ἐκκλησιασθείς (μετὰ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ἄνθιμου) στὸ Μοναστήρι τῆς Γουμένισσας;

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ διακόπτεις τὸ μνημόσυνο τοῦ Θεσ/κης Ἄνθιμου καὶ νὰ ἐκκλησιάζεται ὁ π. Νικόλαος στὴν Ἐκκλησία ποὺ μνημονεύεται ὁ κ. Ἄνθιμος;

Δὲν μετατρέπεται ἔτσι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σὲ Ἐκκλησία δύο ταχυτήτων; Δὲν ἀλλοιώνεται, ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ἡ Οἰκονομία ἔχει ὅρια; Δὲν γνωρίζουν ὅτι μποροῦν νὰ «οἰκονομησουν» ὡς πνευματικοὶ κάποιον πιστό, ὁ ὁποῖος ἔχει δυσκολία νὰ ἐφαρμόσει τὴν Ἀκρίβεια, ἀλλὰ δὲν ἔχουν δικαίωμα νὰ θέλουν σὲ Ἡμερίδα, νὰ ἐπιβάλλουν ὡς Ἀκρίβεια καὶ «ὁδὸ» πορείας, τὴν Οἰκονομία;

Σημάτης Παναγιώτης

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/