.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΠΟΣΟ ΒΑΡΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΜΕ ΝΕΡΟ;


Μία ψυχολόγος περπατούσε ανάμεσα στο κοινό της όση ώρα τους μιλούσε για την διαχείριση του άγχους.
Την στιγμή που ύψωσε ένα ποτήρι με νερό, όλοι σκέφτηκαν ότι θα έκανε την κλασσική ερώτηση «είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο;».

Αντί για αυτό όμως, εκείνη, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της, έκανε την ερώτηση:
«Πόσο βαρύ είναι ένα ποτήρι με νερό;»

Διάφορες απαντήσεις ακούστηκαν με διακύμανση από 100 ως 300 γραμμάρια.

Εκείνη απάντησε: «Το απόλυτο βάρος του δεν έχει σημασία.
Εξαρτάται από το πόση ώρα το κρατάμε.

Αν το κρατήσω για ένα λεπτό, δεν είναι πρόβλημα.
Αν το κρατήσω για μία ώρα, θα μου πονέσει ο ώμος.
Αν το κρατήσω για μία ημέρα, θα μουδιάσει ο ώμος μου και θα παραλύσω.
Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του ποτηριού δεν αλλάζει, αλλά όσο περισσότερο το κρατήσω τόσο πιο βαρύ θα γίνεται.»

Και συνέχισε:
«Τα άγχη και οι ανησυχίες στη ζωή είναι ακριβώς όπως αυτό το ποτήρι νερό.
Αν τα σκέφτεστε λίγο δεν θα συμβεί τίποτε.
Αν τα σκέφτεστε κάπως παραπάνω, θα αρχίζουν να σας ενοχλούν.
Και αν τα σκέφτεστε συνεχώς, θα αισθανθείτε παράλυτοι – ανίκανοι να κάνετε ο,τιδήποτε».

Να θυμάσαι να αφήνεις το ποτήρι κάτω.

Να προσθέσω: Δεν αρκεί να θέλεις να αφήσεις το ποτήρι κάτω.

Πρέπει να έχεις που να το ακουμπήσεις.

Να βρεις Α υ τ ό ν που θα το πάρει.

Όσο κι αν είναι το βάρος του.

Ο μόνος που μπορεί να μας απαλλάξει απ’ αυτό είναι ο Κύριος που είπε: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματ. 11, 28).
Ελάτε κοντά μου όλοι όσοι είστε φορτωμένοι από τα βάρη της ζωής και του εαυτού σας κι εγώ θα σας απαλλάξω από το βάρος αυτό!


Από τον κ. c.G. 
Πηγή: Λύρα του Πνευματος