.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

" ...Τέτοια παλαβή χαρά θά έχεις" !!!!!

Όπου Χριστός, εκεί χαρά αληθινή!

Η κοσμική χαρά δίνει κάτι τό πρόσκαιρο, κάτι γιά εκείνη τήν στιγμή, δέν δίνει αυτό που δίνει η πνευματική χαρά.

Η πνευματική χαρά είναι ζωή παραδεισένια.

Όσοι πέρασαν πρώτα από τήν Σταύρωση καί αναστήθηκαν πνευματικά, ζούν τήν πασχαλινή χαρά.

"Πάσχα, Κυρίου Πάσχα"!

Καί μετά έρχεται η Πεντηκοστή!...

- Γέροντα, πές τε μας κάτι γιά τίς ουράνιες χαρές.

- Καί σ' αυτήν τήν ζωή υπάρχουν ουράνιες χαρές καί ηδονές καί αναρωτιέται κανείς άν στήν άλλη υπάρχει κάτι ανώτερο από αυτό που ζεί εδώ.

Αυτές οι χαρές δέν εκφράζονται, μόνο βιώνονται.

- Γέροντα, πώς μπορείς νά φθάσεις σέ αυτήν τήν κατάσταση;

- Γιά νά έλθεις στήν κατάσταση που νά μήν μπορείς νά χωρέσεις τήν χαρά, ούτε νά τήν εκφράσεις, χρειάζεται νά προσέξεις τρία πράγματα:

Νά κινήσαι απλά, νά μήν ασχολήσαι μέ τούς άλλους, νά λές τήν ευχή.

Άν κάνεις αυτά, θά έλθει η ώρα που θά νοιώθεις τόση χαρά που θά μου λές:

"Παππούλη μου, π α λ ά β ω σ α!

Μήπως δέν είμαι καλά;

Τί είναι αυτό που νοιώθω; 

Τέτοια παλαβή χαρά θά έχεις!

(Από τό βιβλίο της Αποστολικής Διακονίας, Ανθολόγιον Συμβουλών Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου)