Ευχή εις την Υπεραγία Θεοτόκο

Παναγία Θεοτόκε Παρθένε βασιλεύουσα, Κάλλος Ουράνιο, την πίστη ημών ευφραίνουσα, η Υψηλοτέρα των Ουρανών, το ύδωρ της ζωής, η Δυναστεία των αγαθών, Ζωοδότειρα, Ηγεμονίς, Άνθος εύοσμον, του

Δημιουργού των πάντων Θεού εικόνα έμψυχη, χαράς πηγή συμβάντων, Δόξα των Αγγέλων, η αείρρυτος η υμνωδία.

Η Ασύγκριτος, Θεού οσμή και ευωδία, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).

Ζωηφόρε, της Τριάδος της Αγίας Ευλογία, Δύναμις Θεία, νόσων ιατρός, Γιάτρισσα Αγία. Ο λόγος και το έλεος της άπειρης Αγάπης του Θεού, Πεσόντων ανάκληση, Όπλο σωτηρίας κάθε αμαρτωλού, η φοβερή κατάπτωση του εχθρού, Δύναμις Αγία. Λυτήριον λύπης, Διάδωσμα πιστών και Θεραπεία.

Η Δόξα πάσα,  η Αρχαγγελιώτισσα,  το Άξιον Εστί. 

Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.

http://paraklisi.blogspot.gr

Αινούμεν, υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν

Αινούμεν, υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν σοι ο Θεός των Πατέρων ημών, ότι παρήγαγες την σκιάν της νυκτός και έδειξας ημίν πάλιν το φως της ημέρας, αλλ' ικετεύομεν την σην αγαθότητα. 

Ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών και πρόσδεξαι την δέησιν ημών εν τη μεγάλη σου ευσπλαχνία, ότι προς σε καταφεύγομεν τον ελεήμονα και παντοδύναμον Θεόν. 

Λάμψον εν ταις καρδίαις ημών τον αληθινόν Ήλιον της δικαιοσύνης σου, φώτισον τον νουν ημών, και τας αισθήσεις όλας διατήρησον, ίνα ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατούντες την οδόν των εντολών σου, καταντήσωμεν εις την ζωήν την αιώνιον, ότι παρά σοι εστίν η πηγή της ζωής, και εν απολαύσει γενέσθαι καταξιωθώμεν του απροσίτου φωτός. 

Ότι συ εί ο Θεός ημών, και σοί την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. 

Αμήν.

http://paraklisi.blogspot.gr

Προσευχή του Νεοχρυσοστόμου Πατρός και Διδασκάλου Επισκόπου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, 

Συ που ήρθες επί της γης για να δημιουργήσεις την Αγία σου Εκκλησία ρίπτοντας ένα βλέμμα στη σημερινή εποχή, ερχόμεθα να θρηνήσουμε.

Που ειναι τα αρχαία σου Κάλλη Κύριε;

Που είναι οι Μεγάλοι Πατέρες. Που είναι ο Μέγας Αθανάσιος  που είναι ο Χρυσόστομος  που είναι ο Μέγας Βασίλειος.  

Που είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός, Που είναι ο Ευσέβιος Ματθαιόπουλος, Που είναι οι άνδρες οι μεγάλοι και υψηλοί; 

Μία άπνοια υπάρχει στο Έθνος μας, στερείται το Έθνος μας ηγεσίας, Συ το γνωρίζεις καλύτερα από ημάς,  στερείται το ταλαίπωρο ιστορικό έθνος μας των ανδρών εκείνων  Που είναι οι άνδρες εκείνοι οι μεγάλοι; 

Στερείται το έθνος μας ηγεσίας που παρέλαβαν την πατρίδα και την έφεραν μέχρι Αγκύρας και Σόφιας. 

Στερείται το έθνος μας των ανδρών εκείνων των μεγάλων, στερείται σε όλους τους τομείς  στερείται ότι έχουμε ηγεσίαν αντάξιαν στον πολιτικό τομέα  στον εκκλησιαστικό τομέα  στον οικονομικό τομέα, στον στρατιωτικό τομέα, στερούμεθα ηγεσίας, Ω ηγεσία δεν έχουμε.

Συ Κύριε που αγαπάς την Εκκλησία, αν πούμε οτι εμείς αγαπούμε την Εκκλησία ψέματα λέγουμε.

Εσύ μόνο αγαπάς την Εκκλησία που έχυσες το Τίμιο Αίμα σου, Συ Κύριε ανάδειξε άνδρας υψηλούς και μεγάλους, Δώσε στην Εκκλησία Σου να έρθουν τα αρχαία Σου Μεγαλεία  Ανάστησε έναν Μέγα Αθανάσιο  έναν Χρυσόστομο  ένα Βασίλειο  ένα Γρηγόριο Θεολόγο  Δος μας να γεννηθεί μέσα στους ιερείς μας η φλόξ του Παναγίου Πνεύματος να γεννηθεί ενας νεωτερος Κοσμας Αιτωλος, δος μας τα αρχαια Σου καλλη και η μικρα μας Πατρις τότε θα γίνει αετός χρυσαετός που θα διαγράψει φωτεινούς κύκλους μέσα στην ιστορία του κόσμου και τότε πάλι η Εκκλησία μας θα γίνει δένδρο ευσκιόφυλλον και αγλαόκαρπον κάτω από το οποίο θα σκιάζεται ολόκληρος η Ευρώπη και ο Κόσμος,  τότε η Εκκλησία μας θα γίνει Ουρανός Πολύφωτος με αστέρας και εκατομμύρια αστέρας.

Θεέ μου Χριστέ μου άκουσε μας και δος μας και πάλι Πατέρας και Διδασκάλους να ζωντανέψει και πάλι το Έθνος μας να γίνει πάλι μεγάλο και υψηλό, όχι κατ' έκτασιν αλλά κατ' έννοιαν και κατά σύστημα . 

Είθε ο Κύριος δια πρεσβειών της Παναγίας Θεοτόκου και Πάντων των Αγίων ελεήσαι και σώσαι τας ψυχάς ημών.

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

http://apotixisi.blogspot.gr

Πρός τήν Παναγίαν

Παναγία Παρθένε, μέ εὐχαριστίαν καί πολλήν εὐγνωμοσύνην, δι᾿ ὅσα ἀπό τήν Πηγήν τῆς στοργῆς Σου ἐλάβομεν, ἀπευθυνόμεθα εἰς τήν μητρικήν καρδίαν σου.
Σέ αἰσθανόμεθα, γλυκειά μας Μητέρα, ὅπως ὅλοι οἱ πιστοί πού ἔζησαν, πού ζοῦν καί θά ζήσουν εἰς τό μέλλον· συμπαραστάτην καί βοηθόν εἰς ὅλες τίς θύελλες καί τίς τρικυμίες τοῦ βίου μας. Εἶσαι τό ἱερόν τῶν ἀπηλπισμένων καταφύγιον.
῾Η μόνη προστασία τῶν πιστῶν.
῾Η ἀνεξάντλητος βοήθεια τῶν ἀβοηθήτων. Διά δέ τό ἀγαπημένον ἀπό Σέ ῎Εθνος μας τεῖχος ἀπροσμάχητον καί ὑπέρμαχος Στρατηγός του, πού τό ὁδηγεῖς εἰς νίκας καί θριάμβους.
Πρέσβευε, Δέσποινα, συνεχῶς πρός τόν Υἱόν Σου καί Θεόν μας, ἵνα φρουρῇ καί σώζῃ ὅλους ἡμᾶς τούς πιστούς καί τήν νεολαίαν σου ἀπό τό ἄθεον καί ὑλιστικόν πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, πού ζητεῖ νά μᾶς καταποντίσῃ εἰς τόν βυθόν τῆς ἀνομίας καί τῆς ἀπωλείας. Δῶσε, πάναγνε Δέσποινα, ἵνα διά τῶν μητρικῶν Σου δεήσεων πνεύσῃ εἰς τήν ἀνθρωπότητα πνεῦμα μετανοίας, πίστεως, ἀγάπης καί ὁμονοίας, πνεῦμα εἰρήνης. «Πνεῦμα φόβου Θεοῦ», ὥστε νά ἴδωμεν καλυτέρας ἡμέρας καί τό ῎Εθνος μας γνησίως Χριστιανικόν καί ᾿Ορθόδοξον νά δοξάζῃ τόν Λυτρωτήν του καί δοξάζεται ἀπό Αὐτόν ἐπί τῆς γῆς. Κάμε μας ἀξίους τῶν πλουσίων δωρεῶν καί τῆς Μητρικῆς Σου προστασίας. Δῶσε νά εἴμεθα ταπεινοί καί εὐλαβεῖς ὑμνηταί τῶν μεγαλείων Σου καί, φεύγοντες ἀπό τόν κόσμον αὐτόν, νά φθάσωμεν εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ Σου, διά νά βλέπωμεν μαζί μέ Σέ, τήν Πανάχραντον, τό ἄρρητον κάλλος τοῦ θείου καί λατρευτοῦ προσώπου Του. ᾿Αμήν.

http://paraklisi.blogspot.gr

Προσευχή ἱεροῦ Αὐγουστίνου

Κύριε ὁ Θεός μου, σέ παρακαλῶ νά μοῦ δώσῃς τήν χάριν σου, διά νά ποθῶ μέ ὅλην τήν καρδίαν μου καί μέ τόν πόθον αὐτόν νά σέ ζητῶ καί ζητῶν νά σέ εὕρω, ἀφοῦ δέ σέ εὕρω, ἀξίωσέ με νά σέ ἀγαπήσω· καί ἀφοῦ σέ ἀγαπήσω εἰλικρινῶς, νά ἐλευθερωθῶ ἀπό ὅλα τά κακά, ὅσα ὑπάρχουν μέσα εἰς τήν ψυχήν μου. ᾿Αφοῦ δέ ἀπαλλαγῶ ἀπό αὐτά, βοήθήσε με διά νά μή γυρίσω πάλιν εἰς τά ἴδια ἁμαρτήματα.

Δῶσε εἰς τήν ψυχήν μου μετάνοιαν ἀληθινήν, Κύριε ὁ Θεός μου, καί εἰς τήν καρδίαν μου λύπην βαθεῖαν διά τάς ἁμαρτίας μου, καί εἰς τά μάτια μου ἄφθονα δάκρυα μετανοίας, καί εἰς τά χέρια μου ἐλεημοσύνας πλουσίας πρός τούς πτωχούς.

Σύ, Κύριε, ὁ βασιλεύς μου, εὐδόκησε νά σβήσῃς μέ τήν χάριν σου τάς ὀρέξεις καί ἐπιθυμίας τῆς σαρκός, πού ἐξεγείρονται καί ἀνάβουν ἐντός μου, καί ν᾿ ἀνάψῃς εἰς τήν ψυχήν μου τήν φλόγα τῆς ἀγάπης πρός σέ.

Σύ, Κύριε, ὁ ἐλευθερωτής μου, ἀποδίωξε ἀπό ἐμέ τό πνεῦμα τῆς ὑπερηφανείας καί ὡς εὔσπλαγχνος εὐδόκησε νά μεταδώσῃς εἰς τήν ψυχήν μου ἀπό τόν ἄφθονον πλοῦτον τῆς ἰδικῆς σου ἀγαθωσύνης.

Σύ, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ μου, ἀπόστρεψε ἀπό ἐμέ τόν θυμόν τῆς δικαίας ὀργῆς σου διά τάς ἁμαρτίας μου. Δεῖξε καί εἰς ἐμέ τό ἔλεός σου καί τούς οἰκτιρμούς σου καί εὐδόκησε νά περιφράξῃς τήν ψυχήν μου μέ τήν ἀρετήν τῆς ὑπομονῆς, πού ὁμοιάζει μέ ἀσπίδα, προφυλάττει καί ἀσφαλίζει τήν ψυχήν ἀπό τάς ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου.

Σύ, Κύριε, ὁ δημιουργός καί πλάστης μου, ξερρίζωσε ἀπό τήν ψυχήν μου κάθε ἀπρεπῆ καί ἐπιβλαβῆ δυσαρέσκειαν καί πικρίαν κατά τῶν ἄλλων, καί δῶσε νά βασιλεύῃ πάντοτε εἰς τόν νοῦν μου τό γλυκύ καί εἰρηνικόν φρόνημα τῆς ἐπιεικείας καί συμπαθείας πρός τόν πλησίον.

«ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ», σσ. 120-121, ῎Εκδοσις «ΣΩΤΗΡΟΣ»

http://www.osotir.org

Ευχή για παρέμβαση του Θεού στα αδιέξοδα της πατρίδας μας

Η αλήθεια είναι ότι μόνο προσευχή μπορούμε να κάνουμε. Είναι το ισχυρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας, τους γύρω μας, την πατρίδα μας αλλά και για όλο τον κόσμο..

– Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ζῶντες τὶς τραγικὲς συνέπειες τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς μας καὶ τῶν ἀφρόνων πράξεών μας, αἰσθανόμαστε ὅτι ἔχουμε φθάσει σὲ ἀδιέξοδα ἀτομικὰ καὶ Ἐθνικά.

Ἁμαρτήσαμε, Κύριε, καὶ ἀνομήσαμε καὶ δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ σηκώσουμε τὰ μάτια μας καὶ νὰ κοιτάξουμε στὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, διότι ἐγκαταλείψαμε τὴν ὁδὸ τῆς δικαιοσύνης Σου καὶ πορευόμαστε στὰ ἁμαρτωλὰ θελήματά μας. Ἀλλὰ ἱκετεύουμε τὴν ἀνεξιχνίαστόν Σου ἀγαθότητα καὶ παρακαλοῦμέν Σε:

Μνήσθητι, Κύριε, τὸ γένος ἡμῶν τὸ Ἑλληνικόν, γιὰ τὸ ὁποῖο Σὺ Κύριε εἶπες θὰ Σὲ δοξάσει, ὅταν κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωή Σου Ἕλληνες πρόγονοί μας ζήτησαν νὰ Σὲ δοῦν.

Μνήσθητι, Κύριε, ὅτι στὴν Ἑλλάδα πρὶν ἀπ’ ὅλα τὰ Ἔθνη ἔλαμψε τὸ ζωηφόρο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου Σου, ὅτι πλῆθος Ἁγίων Ἑλλήνων διέδωσε στὸν κόσμο τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας Σου καὶ ὅτι Ἕλληνες Ποιμένες μὲ τὴν ποιμαντικὴ ράβδο τους ἐξόρισαν τοὺς αἱρετικοὺς λύκους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Σου…

Μνήσθητι, Κύριε, καὶ ὅτι στὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα ἐγράφησαν τὰ Εὐαγγέλια καὶ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα χρησιμοποιὴθηκε γιὰ νὰ ἐκφραστοῦν οἱ ὑψηλὲς ἔννοιες τῆς Πίστεώς μας.

Χάριν ὅλων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ χάριν τῶν «δέκα» Ἁγίων ποὺ ἀναλογικὰ ὑπάρχουν σήμερα στὴν Πατρίδα μας, ζητοῦμε ἀναξίως καὶ ταπεινῶς τὴ σωτηρία ἐπέμβασή Σου, ἐπειδὴ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κατ’ ἐξοχὴν χρόνος ἐπεμβάσεώς Σου εἶναι τὰ ἀδιέξοδα τῶν ἀνθρώπων· τὰ ἀδιέξοδα στὰ ὁποῖα ἔχουμε περιέλθει ὡς κράτος καὶ ὡς Ἔθνος.

Γι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι δοῦλοι Σου μὲ δάκρυα Σὲ θερμοπαρακαλοῦμε. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου καὶ σῶσε τὸ Ἔθνος μας διὰ τὸ ὄνομά Σου τὸ Ἅγιον, ἀπὸ τὴν πνευματική, κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση· ὅποτε θέλεις καὶ ὅπως ΕΣΥ θέλεις.

Σήκωσέ το ἀπὸ τὴν κοπρίαν τῆς πνευματικῆς δουλείας, σῶσε μας ἀπὸ τὴν «αἰχμαλωσία» καὶ ὁδήγησέ μας διὰ τῆς μετανοίας ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὴν Ἀνάσταση.

Καὶ ἐὰν οἱ φωνές μας δὲν Σὲ παρακινοῦν νὰ μᾶς εὐσπλαγχνιστεῖς, λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν μας, ἂς Σὲ παρακινήσουν οἱ φωνὲς καὶ οἱ παρακλήσεις τοῦ πλήθους τῶν Ἁγίων τῆς Πατρίδας μας.

Ἐλπίζουμε, Κύριέ μας καὶ Θεέ μας, ὅτι ἀνακαινιζόμενοι μὲ τὴ σωτήρια ἐπέμβασή Σου, ὄχι μόνο νὰ ἀνανήψουμε πνευματικά, ἀλλὰ καὶ ὅτι θὰ μας καθοδηγήσεις, τὸ νέο περιούσιο ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ, νὰ συνεχίσουμε ἐμεῖς τὸ Σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας Σου, ὥστε νὰ προκύψει μιὰ μεγάλη Καθολικὴ καὶ πολύπλευρη Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἀναγέννηση πρὸς δόξαν τοῦ Ἁγίου ὀνόματός Σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς πανενδόξου Δεσποινης ἡμῶν Θεοτόκου καί πάντων τῶν Αγίων, Ἀμήν.

Γένοιτο!

Περιοδικό “Παρακαταθήκη” • Μάρτιος – Ἀπρίλιος 2012, τ. 83 – Ὀρθόδοξος Λόγος

https://simeiakairwn.wordpress.com

Θεέ μου, δε ξέρω πώς ακόμα με ανέχεσαι ...

Θεέ μου, δε ξέρω πώς ακόμα με ανέχεσαι.

Πως;

Δεν το χωράει ο νους μου...

Κι εσύ, υπέροχε Χριστέ μου;

Πώς απαντάς στη δικιά μου αθλιότητα;

Κοιτάς τη βρωμιά μου και μου δίνεις μια ευκαιρία ακόμα.

Είναι μια τρέλα, Θεέ μου, η σχέση μαζί Σου!

Μια αφάνταστα τέλεια, υπέρλογη τρέλα!

Η ζωή μου είναι χάλια και, παρόλ' αυτά, δέχεσαι να με συντροφεύεις στο ταξίδι μου...

Ελέησέ με... Ελέησέ με....

Μόνο αυτό Σου ζητάω.

Στο ταξίδι μου αυτό είσαι δίπλα μου.

Και το πιο τρελό στη πορεία αυτή είναι που οι πιο όμορφες στιγμές ανατέλλουν μέσα στις πιο μεγάλες δυσκολίες.

Με τρελαίνει η αγάπη Σου, Θεέ μου…

http://armenisths.blogspot.gr

Κύριέ μου, σήμερα ήθελα να Σου πω πώς θέλω να ανήκω σε Σένα

Σου το ΄πα κι άλλες φορές. Το ξέχασα όμως αρκετές φορές από τότε.

Σήμερα με βοηθείς να Σου το ξαναζητήσω.

Σ΄ευχαριστώ και Σε παρακαλώ, αυτό το δώρο χάρισε το στο παιδί Σου.

Βοήθησέ με, μέχρι το βράδυ αυτό να σκέπτομαι.

Κύριε, Συ ξέρεις τις πληγές μου.

Ξέρεις όμως και την προσπάθειά μου.

Το όνομά Σου στα χείλη μου το έχω συχνά.

Και η επίκληση αυτή κάνει θαύματα.

Γλυκύτατε Ιησού, βοήθησέ με να Σου κουβεντιάζω πιο συχνά.

Όταν μου έρχεται το κύμα του κακού τότε να Σου κουβεντιάζω πιο πολύ για να περνά η μπόρα.

Κι αν τα κύματα με βρέξουν, και με βρέχουν συχνά, Συ μην αφήσεις τη βάρκα μου να τσακιστεί…

Μητροπολίτου Χαλκίδος (+) Νικολάου Σελέντη

http://paraklisi.blogspot.gr

Κύριε λέγω τον πόνο μου στην αγάπη Σου

Κύριε λέγω τον πόνο μου στην αγάπη Σου

Ζητώ το έλεός Σου

Κύριε ο Θεός

Ζητώ και πάλι ζητώ, 

διότι χωρίς Εσένα

δεν μπορώ να ζω εγώ.

Θέλω τη Φιλανθρωπία Σου να έχω εγώ

Και να δοξάζω το Όνομά Σου

Που είναι Άξιον να δοξασθεί.

Χαράν αισθάνομαι μεγάλη

όταν ζητώ το Έλεός Σου,

διότι πιστεύω στην Φιλανθρωπία Σου.

Ότι Εσύ και μόνον Εσύ γνωρίζεις

τον πόνο και τα βάσανά μου

και έχεις τη δύναμη τη λυτρωτική

και ό,τι λες, γίνεται.

Δια τούτο το Έλεός Σου ζητώ,

ζητώ την αγάπη Σου την πατρική,

να λάβω άφεσιν αμαρτιών

και χαράν που την ποθεί η ψυχή μου,

να δοξάσω το Όνομά Σου

και τον κόσμο τον πάσχοντα.

Η Παντοδύναμος Αγάπη Σου

ζητώ να ελεήσει και σώσει

και χαράν σωτηρίου 

στους πάντες να δωρίσει

και με αγάπη και ομόνοιαν,

ζωήν Αιωνίου να χαρίσει,

έργα καλοσύνης να σκορπά,

η Αγάπη Σου η Παντοτινή.

Αμήν.

http://paraklisi.blogspot.gr

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε...

Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Φωτός 

ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν

Χαίρε Δέσποινα, Μήτερ ελέους,ζωή, γλυκύτης και ελπίς ημών, χαίρε.

Προς σε βοώμεν οι εξόριστοι παίδες της Εύας.

Προς σε ατενίζομεν στενάζοντες και θρηνούντες εν τήδε τη του κλαυθμώνος κοιλάδι.

Άγε δη, συνήγορε ημών, τους ευσπλάγχνους σου οφθαλμούς εφ'ημάς επίστρεψον, και Ιησούν τον ευλογημένον καρπόν της κοιλίας σου,μετά την υπερορίαν ταύτην ημίν ανάδειξον, ω γλυκεία Παρθένε Μαρία! 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

(''Προσευχητική Φιλοκαλία'',π. Ν. Χατζηνικολάου)

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον....

"Πανάμωμε Κόρη και Δέσποινα, προς Σε καταφεύγομεν οι αμαρτωλοί δούλοι σου· κλίνομεν το γόνυ της ψυχής και του σώματος και θερμώς Σε παρακαλούμεν να επιβλέψης διά τον λαόν Σου, όπου τώρα αγωνίζεται διά να κρατήση τις παραδόσεις της αμώμου Ορθοδόξου πίστεώς μας.

Εσύ, Υπεραγία Θεοτόκε, ως καθαρωτέρα και αυτών των Αγγελικών Δυνάμεων, εγνώρισες και αγάπησες τον Υιόν και Θεόν Σου περισσότερον από κάθε άλλην λογικήν ύπαρξιν, διά τούτο και όλη η ζωή Σου ήταν μια προσευχή. Και τώρα δέεσαι συνεχώς διά τα παιδιά Σου και δι’ όλον το ανθρώπινον γένος. Χωρίς τις ιδικές Σου πρεσβείες δεν θα μπορούσε να κρατηθή αυτός ο κόσμος που ζούμε σήμερα. Πανάχραντε Κόρη, εσένα είδε ο Ιωάννης εις την Αποκάλυψιν, ως γυναίκα περιβεβλημένην τον ήλιον. Και Σου εδόθησαν δύο πτερά του αετού του Μεγάλου, του Χριστού, διά να πετάς πάντα ελεύθερη.

Εσύ είσαι η ωραία και αγαπημένη Νύμφη του Χριστού και δεν έχεις κανένα ψεγάδι επάνω Σου. Διά τούτο λέγει προς Σε ο Νυμφίος Χριστός: «Ὅλη καλή εἶ, πλησίον μου, καί μῶμος οὐκ ἔστιν ἐν σοί» (Άσμα δ’ 7). Αυτόν τον έπαινον Σου απευθύνει ο Νυμφίος Σου και συνεχίζει: «ὀσμή ἱματίων σου ὑπέρ πάντα τά ἀρώματα» (Άσμα δ’ 10).

Μοσχοβολάς με την ποικιλία των αρετών και η ζωή Σου εφάνηκε εις τον Χριστόν ως ευωδία, που ξεπερνά όλα τα αρώματα. Παναγία Μητέρα μας, ο Θεός και Πατέρας μας Σε ετίμησε με μεγαλύτερα χαρίσματα από όλους τους ανθρώπους, ούτως ώστε να ζης με αυτόν τον τρόπον της ζωής. Έζησες αυτήν την θαυμαστήν ζωήν, χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα που έδωσε ο Θεός εις όλους τους ανθρώπους.

Εσύ, καθαρωτάτη Νύμφη του Χριστού, κατενίκησες την αμαρτίαν, διά να συμβάλης στο να απαλλαγή το ανθρώπινο γένος από την αμαρτίαν. Διετήρησες όλο το κάλλος που εδόθηκε εις την ανθρωπίνην φύσιν και έγινες πρότυπο εις όλους τους ανθρώπους.

Βοήθησέ μας, να διατηρούμε το σώμα μας καθαρό από σαρκικές αμαρτίες. Να έχωμεν νουν και ψυχή καθαρή διά να αποστρέφωνται τους πονηρούς και εμπαθείς λογισμούς. Έτσι θα γίνη το σώμα μας ναός καθαρός και θα επισκιάζη εις αυτό η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος. Τότε και η προσευχή μας θα αναβρύη ως μια συνεχής πηγή, το ύδωρ το αλλόμενον, την Χάριν του Αγίου Πνεύματος, η οποία θα διαποτίζη όλην την ύπαρξίν μας, διά να αναπέμπη ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας προς την Αγίαν Τριάδα. 

Πρόσδεξαι, Άγιε Κύριε, την δέησίν μας αυτήν και διατήρησε το σώμα μας αγνόν, τον νουν μας άγρυπνον φρουρόν και την ψυχή μας φωτεινόν παλάτιον, διά να Σε αγαπούμε ειλικρινά και να ευχώμεθα αδιαλείπτως, σεπταίς λιταίς της Τεκούσης Σε Θεοτόκου Μαρίας και των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων. Αμήν."

+Μοναχός Μάρκελλος Καρακαλληνός

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Προσευχή εις την Θεοτόκο

Θεοτόκε Παρθένε,

εὐλογημένη Μαρία κεχαριτωμένη,

Δέσποινα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς,

εὐλο­γημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,

ὅτι σωτῆρα ἔτεκες,

τόν μονογενῆν Υἱὀν τοῦ Θεοῦ

καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Τῶν Ἀποστόλων, λαμπρότης,

τῶν προφητῶν σύναξις,

τῶν μαρτύρων ἐκκλησία,

τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον,

σκέπασόν με, Παρθένε Μαρία,

ὑπό τήν προστασίαν τῶν Ἀγγέλων

καί ὑπό τήν σκέπην τῶν πτερύγων σου,

καί βοήθησόν με τόν δοῦλον σου

ἀπό πάντα πειρασμόν,

ὁπού μέλλει νά μοῦ ἔλθῃ

καί μή μέ ἀπορρίψῃς, 

ὦ Παρθένε Μαρία,

βοήθησόν με, Κυρία τοῦ Κόσμου,

τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως,

ὅπως ἔλθη ἡ ταπεινή μου ψυχή

μέσα εἰς τόν Παράδεισον

ἔμπροσθεν εἰς τόν ἀδέκαστον 

θρόνον τοῦ Υἱοῦ σου,

ὅταν ἔλθῃ νά κρίνῃ τόν κόσμον

ἐν τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ τῆς φρικτῆς 

Αὐτοῦ Παρουσίας

καί νά ἀκούσω

τό «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου

κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην μου βασιλείαν».

Ναί, Δέσποινα τοῦ Κόσμου,

δώρησόν μοι τῷ ταπεινῷ δούλῳ σου τό ζητούμενον,

ἵνα εὐχαρίστως δοξάζω τό ὄνομα τοῦ Πατρός

καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος,

νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αιώνων

Ἀμήν.

“Τότε φανερώθηκες Εσύ, Αόρατε, Άπιαστε, Ανέγγιχτε..”

“Κλαίγοντας πάντοτε, βγήκα στην αναζήτησή Σου, Άγνωστε. 

Συντετριμμένος από τη θλίψη και από την κατάνυξη, απολησμόνησα εντελώς τον εαυτό μου και όλο τον κόσμο και όσα βρίσκονται στον κόσμο, μη διατηρώντας στο πνεύμα μου τίποτα απ’ ότι είναι αισθητό.

Τότε φανερώθηκες Εσύ, Αόρατε, Άπιαστε, Ανέγγιχτε. Αισθάνθηκα πως μου καθαρίζεις το νου, πως μου ανοίγεις τα μάτια της ψυχής μου, πως μου επέτρεψες να θαυμάσω πιο τέλεια τη δόξα σου και πως Συ ο ίδιος μεγάλωνες μέσα στο φως…

Αστραποβολούσες πέρα από κάθε μέτρο και φαινότανε σα να μου παρουσιαζόσουνα ολόκληρος, στο καθετί, σε μένα που έβλεπα καθαρά. Τόλμησα τότε να σε ρωτήσω λέγοντας: “Ποιος είσαι Κύριε; Πότε για πρώτη φορά με καταξίωσες εμένα τον άθλιο αμαρτωλό, ν’ ακούσω τη γλύκα της φωνής Σου;”

Μου μίλησες με τέτοια τρυφερότητα, που ρίγησα και καταγοητεύτηκα. Αναρωτιόμουν πως και γιατί ευεργετήθηκα με τις χάριτές Σου. Μου είπες:“Είμαι ο Θεός που έγινα άνθρωπος για την αγάπη σου. Κι επειδή με πόθησες και με αναζήτησες μ’ όλη σου την ψυχή, τώρα θα’ σαι αδελφός μου, φίλος μου, συγληρονόμος της δόξας μου”. Μου το πες και σώπασες.

Έπειτα; Αργά απομακρύνθηκες από μένα, λατρευτέ μου και γλυκέ μου Δάσκαλε, Κύριε Ιησού Χριστέ μου”.

Απόσπασμα από τη δεύτερη Ευχαριστία προς το Θεό, στη Φιλοκαλία 19Α (Εκδόσεις “Γρηγόριος ο Παλαμάς” – Θεσσαλονίκη 1983).

https://simeiakairwn.wordpress.com

Προσκόλληση στον Πλάστη

«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, 

εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου» 

(Ψαλμ. ξβ΄ 9)

Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλ’ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι; Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθ’ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται δι’ όλων. Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δ’ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ. Αλλ’ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετ’ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;», αλλ’ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου. Αμήν

xfd.gr

"Δώσ' μου τ' αγαθά Σου, Κύριε"

Κύριε Ιησού Χριστέ, φιλόγαθε Κύριε, μετάβαλε την φιλαμαρτήμονα γνώμη μου σε αγαθή και σπουδαία προαίρεση, σε επιθυμία των μυστικών Σου αγαθών, σε όρεξη μεγάλη για τη βασιλεία Σου, σε φόβο και τρόμο της αιωνίου κολάσεως.

Βάλε στην ψυχή μου την επιθυμία της απολαύσεως των ουρανίων αγαθών, για να περιφρονήσω τις μάταιες κοσμικές ηδονές, και προγευτώ τα αγαθά της αιώνιας ζωής, και ζω στον κόσμο σαν υπερκόσμιος, καθώς συ, Κύριε, Δημιουργέ θαυμαστέ, έπλασες εξ αρχής τον άνθρωπο και έτσι τον θέλεις πάντοτε να ζει.

Λάμψε μέσα μου, Ήλιε της δικαιοσύνης, φως του κόσμου, τις γλυκιές και ζωογόνες ακτίνες Σου, και ζέστανε την παγωνιά της αγνώμονης γνώμης και φύσης μου. Φώτισε τις γνωστικές δυνάμεις της ψυχής μου. Σόφισε το νου μου. Στήριξε τη διάνοια μου. Εξασφάλισε μου τη δόξα. Κατεύθυνε τη φαντασία μου. Φρούρησε το αίσθημα μου. Τις θυρίδες των αισθήσεων μου παιδαγώγησε. Τα μάτια μου σωφρόνισέ τα να βλέπουν καθαρά και δυνατά. Άνοιξε τ' αυτιά της ψυχής μου να ακούνε και να συναισθάνονται τη δική Σου σοφία και τα άγια λόγια Σου, και με φωνή αγαλλιάσεως και δοξολογικού ήχου εορτάζοντος. Γλύκανε την όσφρηση μου και κάνε την να τρέξει στην ευωδία του νοητού μύρου Σου, Νυμφίε ωραιότερε από κάθε άνθρωπο.

Κυβέρνησε τη γεύση και την αφή μου. Κάνε να απλώνω τα χέρια μου για να σε δοξολογώ και για να κάνω πλούσια το καλό στον πλησίον μου. Τα πόδια μου να τρέχουν πρόθυμα την ευθεία οδό των εντολών Σου και να ευαγγελίζονται την ειρήνη.

Φύτεψε στην καρδιά μου τον αγνό φόβο και σεβασμό για Σένα και κάνε την καρδιά μου να πετάει απ' την αγάπη Σου... Αμήν.

http://agapienxristou.blogspot.ca

Έλα, Παρθένε Θεοτόκε, μέσα στη καρδιά μου

Μεγάλη μου Μητέρα. Σένα που αγάπησα από τόσο μικρός.Σε που υπηρέτησα έστω με άγνοια τότε. Σε, Παναγία μου, και τώρα θέλω να Σ' έχω συντροφιά.

Έλα, Παρθένε Θεοτόκε, μέσα στη καρδιά μου. Συ είσαι η Θεοτόκος και η Πλατυτέρα που κρατείς Τον τα σύμπαντα κρατούντα.

Έλα μέσα μου,γίνε ο πρόδρομος Συ,για να έλθει και ο Υιός Σου με όλη την Παναγία Τριάδα μέσα μου.

Συ Παρθένε περιπατούσες με τον Ιησού Σου στα ακρογιάλια της Τιβεριάδος. Κάνε τον περίπατο αυτό και στη δική μου Τιβεριάδα.

Η παρουσία και των δυό σας πόσο απαραίτητη μου είναι.

Το ξέρω ότι μ' αγαπάς. Είδα την προστασία Σου τόσες φορές. Σ΄ευχαριστώ γιατί θα μου τη χαρίσεις και σήμερα και αύριο μέχρι τέλους.

Αμήν.

Μητροπολίτης Χαλκίδος

+ Νικόλαος Σελέντης

http://1myblog.pblogs.gr

Μα Συ μπορείς και παρηγορείς

Αν με εκάλεις τώρα Κύριε, θα ερχόμουν. Μόνο την μητέρα μου σκέπτομαι που θα πονέσει πολύ. Μα Συ μπορείς και παρηγορείς. Εγώ μια εξομολόγηση και μια Θεία κοινωνία Σου ζητώ.Να, Κύριε, το εισιτήριο, το προωθητικό γέμισμα να πετάξει το σκάφος προς Σε.

Έχω εγωισμό. Ας μη με αποκλίσεις γι΄αυτόν. Ξεριζωσέ τον, Καλέ Γεωργέ.

Η προσευχή είναι γλυκιά. Η συζήτηση με τον Κυριό μας είναι παρηγοριά. Πόσο η συντροφιά Του απόψε με βοήθησε.

.....................................................................................................................................................

Οι τελείες που σημειώνονται παραπάνω σημαίνουν μια μυστική επαφή με τον Χριστό μου. Ηλθε. 

Πως να μην έλθει; Είναι πιστός. Εμείς είμαστε άπιστοι. Η δροσιά που μου εχάρισε,τα δάκρυα που μου έδωσε ας τα δεχτή σαν δώρο για την γλυκύτητα που νοιώθω από την συντροφιά Του.

Συναισθηματισμός; 

Έχω καρδιά, και πολύ μάλιστα. 

Μα αφού Εκείνος μου την έδωσε...κι΄εγώ προσπαθώ να διοχετεύω σ΄Αυτόν τα αισθήματά της. Κύριέ μου,φανερώσου στο παιδί Σου. Αποκάλυψε το πρόσωπό Σου στα παιδιά Σου.

Μητροπολίτου Χαλκίδος

+ Νικολάου Σελέντη

Ποιά είναι η τελευταία μας προσδοκία;

Ποιά είναι η τελευταία μας προσδοκία; Τη νύχτα προσδοκούμε την ημέρα και την ημέρα προσδοκούμε τη νύχτα· και πάλι την ημέρα και πάλι τη νύχτα. Αλλά η προσδοκία αυτή δεν είναι η τελευταία. Ποιά είναι η τελευταία μας προσδοκία, αδελφοί; 

Σε καιρούς χαράς τρέμουμε περιμένοντας λύπες και σε καιρούς λύπης προσδοκούμε με ελπίδα τη χαρά· και ξανά λύπη και ξανά χαρά. Αλλά καμιά απ’ αυτές τις προσδοκίες δεν είναι η τελευταία μας.

Αδελφοί, η τελευταία μας προσδοκία είναι η προσδοκία της Κρίσεως του Θεού. 

Όταν έλθει η Κρίση του Θεού – η Φοβερά Ημέρα Κυρίου, που έρχεται καιομένη ως κλίβανος (Μαλαχίας 4,1) – όλοι τότε θα λάβουμε αυτό που μας αξίζει: για κάποιους θα είναι η ημέρα η ανέσπερος, που δεν τη διαδέχεται νύχτα, ενώ για άλλους θα είναι νύχτα που δεν τη διαδέχεται ημέρα· χαρά που δεν μεταβάλλεται σε λύπη, για κάποιους· για άλλους λύπη που δεν μεταβάλλεται σε χαρά. Αδελφοί, αυτή είναι η τελευταία προσδοκία για την ανθρωπότητα – είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, είτε το σκεπτόμαστε είτε όχι.

Όμως, εσείς οι πιστοί πρέπει να το γνωρίζετε αυτό και πρέπει να το σκέπτεστε. Ας είναι αυτή η γνώση το ζενίθ όλων των γνώσεών σας και ας είναι αυτή η σκέψη οδηγός για όλες τις άλλες σκέψεις σας. Στη γνώση και την περισυλλογή όλων αυτών, προσθέστε ακόμη κάτι πολύ σημαντικό: τη σπουδή σας, ώστε άσπιλοι και αμώμητοι αυτώ ευρεθήναι εν ειρήνη.

Σπουδάσατε φιλοπόνως και με ζήλο, να έχετε καθαρό νου και καρδιά, να είσαστε αμώμητοι, για να μην σας τύπτει η συνείδησή σας και να ειρηνεύετε με τον Θεό. Μόνον τότε η τελευταία προσδοκία δεν θα σας τρομάξει με την απροσδόκητη έλευσή της· ούτε θα σας εκσφενδονίσει αίφνης μέσα στη ζοφώδη νύχτα χωρίς ημέρα, ή στη λύπη χωρίς χαρά.

Όπως και καθετί άλλο στη ζωή του Κυρίου Ιησού Χριστού ήταν απροσδόκητο για τον άνθρωπο, έτσι απροσδόκητη επίσης θα είναι και η Δεύτερη Έλευσή Του – εν δόξη και δυνάμει πολλή. Απροσδόκητη ήταν η κατά σάρκα Γέννησή Του από την Παρθένο Παναγία· απροσδόκητη ήταν η πτωχεία Του· απροσδόκητη ήταν η θαυματουργία Του και η κάθε λέξη Του, η άκρα ταπείνωσή Του και ο εκούσιος θάνατός Του. Απροσδόκητη θα είναι επίσης η Δευτέρα Παρουσία Του – ένας συγκλονισμός που θα προκαλεί μεγαλύτερο δέος από κάθε άλλον!

Ω Κύριε, Δικαιοκρίτα, πώς θα σε συναντήσουμε εμείς, οι οποίοι δεν είμαστε περιβεβλημένοι με την αγνότητα, το ένδυμα το άσπιλο και αμώμητο ή με την ειρήνη; 

Βοήθησέ μας, Κύριε -ώστε να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για τη φοβερή συνάντηση με Εσένα.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Ιούλιος, εκδ. Άθως, σ. 310-312)

diakonima.gr

Κύριε γνώρισέ μου αὐτόν τόν ἄγνωστο

«Κύριε γνώρισέ μου αὐτόν τόν ἄγνωστο. Ξέρω τό ὄνομά μου, τήν ἠλικία μου, τό βάρος μου, τό χρῶμα τῶν μαλλιῶν μου, ὅμως τόν ἑαυτό μου δέν τόν γνωρίζω. Αὐτός σέ μένα τόν ἴδιο, παραμένει κρυμένος καί ἄγνωστος.

Ἐσύ ὅμως Χριστέ μου, πού ‘‘ἐξετάζεις νεφρούς καί καρδιές’’ τόν γνωρίζεις. Ἐσύ γνωρίζεις κάθε ἄνθρωπο ἐρχόμενο εἰς τόν κόσμο, ‘‘ἐκ κοιλίας μητρός αὐτοῦ’’. Ἐσύ κρατᾶς στά πλαστουργικά σου χέρια τήν φωτογραφία τοῦ μυστικοῦ καί ἀγνώστου ἑαυτοῦ μου, σέ ὅλες τίς λεπτομέρειες.

Τί δέν θά ἔδινα νά ἀποκτήσω αὐτή τήν φωτογρφία Κύριέ μου! Νά τήν κρατήσω μπροστά στά μάτια μου.

Νά δῶ ἐπί τέλους ποιός εἶμαι. Μιά μυστική φωνή μοῦ λέει πώς δέν θά ἄντεχα νά δῶ τήν φωτογραφία μου αὐτή. Καί ἄν τήν ἔβλεπα πώς δέν θά μποροῦσα νά ἀναγνωρίσω τόν ἑαυτό μου.

Γι’ αὐτό Κύριε εἶμαι εὐχαριστημένος πού Ἐσύ, γεμάτος ἀγάπη γιά μένα κρατᾶς ἀποκλειστικά δική σου τήν φωτογραφία τοῦ πραγματικοῦ ἑαυτοῦ μου.

Γιατί ξέρω πώς Ἐσύ θά δουλέψεις μέσα μου γιά νά ἀποκαταστήσεις τήν πραγματική εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ μου καί νά τήν παρουσιάσεις μή ἔχουσα σπίλο ἤ ρυτίδα ἀλλά ἵνα ᾗ ἁγία καί ἄμωμος.

Κύριε θέλω νά σοῦ δώσω τήν δυνατότητα νά ἐπεξεργασθεῖς μέσα μου τόν ἑαυτό μου..

Ἑαυτέ μου, σκάβε βαθειά τό πηγάδι τῆς αὐτογνωσίας, τῆς αὐτομελέτης. Ἐρεύνα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά τή ζωή σου. Γίνου ἀναζητητής γιά νά βρεῖς μαργαριτάρια καί ψήγματα χρυσοῦ ἀπό τό χρυσωρυχεῖο τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ (Ματ. ικ΄44-46).

Σκάβε καί ἄνοιξε τό χῶρο τῆς ὑπάρξεώς σου γιά νά αὐξάνονται πιό πολύ μέσα σου τά ἀποθέματα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Βάλε ὅλο καί πιό πολύ μέσα σου τόν «θεμέλιον… ὅς εστιν Ἰησοῦς Χριστός» (Α΄ Κορ. 3.2).

Ἄν θέλεις νά ἀνέβεις «ψηλά», χαμήλωνε, σκάβε. Σκάβε ὅλο καί πιό βαθειά. 

Ἄνοιγε Κύριέ μου βαθειά τό πηγάδι τῆς αὐτογνωσίας καί τῆς ταπείνωσης.

Γιατί προσεύχομαι; Ὄχι βέβαια γιά νά ἀπαριθμήσω στόν Θεό τίς ἁμαρτίες μου.

Ὄχι γιά νά καυχηθῶ γιά τά ἔργα μου. Ὄχι γιά νά ἱκανοποιήσω τήν συνείδησή μου, ὅτι δέν παρέλειψα τό «καθῆκον» τῆς προσευχῆς. Ὄχι γιά νά κατακρίνω τούς ἄλλους «ἁμαρτωλούς» πού συνάντησα στό δρόμο μου.

Οὔτε γιά νά ἀρχίσω ἤ νά τελειώσω «θρησκευτικά» τή μέρα μου. Ἀλλά γιά νά ζητήσω ἀπό τόν πολυεύσπλαγχνο Κύριο νά καλύψει μέ το πολύ ἔλεός του, τά πολλά σφάλματά μου, τά ἀτελῆ καί ἐλλιπῆ ἔργα μου, τήν ἔλλειψη ἀγάπης καί κατανοήσως τῶν ἀδελφῶν μου, τίς πολλές ἁμαρτίες μου.

Γι’ αὐτό προσεύχομαι! Γιά νά ἀνανεώσω τή συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μου, ἀλλά καί τήν ἐμπιστοσύνη μου στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν προσεύχομαι αἰσθάνομαι πώς εἶμαι μπροστά στόν Ἅγιο Θεό!»

Μοναχός Ἰωσήφ Γρηγοριάτης (1915-2008)

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

έτος ΙΒ΄ – τεύχος 53 – Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2012

https://oikohouse.wordpress.com

Καλό Δεκαπενταύγουστο

«Κυρία Θεοτόκε, 

Μάνα τοῦ κόσμου, 

Κυρία τῶν Ἀγγέλων! 

Σίγουρα «ἀδυνατεῖ γλῶσσα τῶν βροτῶν» νά Σέ ὑμνήσει καί νά ἐννοήσει τό μεγαλεῖο Σου. 

Δέξου τήν δέησή μας ὡς προερχόμενη ἀπό παιδιά ἀδύνατα, ἁμαρτωλά καί ἐπιπόλαια:

– Δῶσε μας λίγο ἀπό τό Φῶς Σου.

– Κάνε μας νά κατανοήσουμε τήν εὐεργεσία τοῦ Ὑιοῦ Σου.

– Προστάτευσε τήν ψυχή καί τό σῶμα μας ἀπό ὀρατούς καί ἀοράτους ἐχθρούς.

– «Πάλιν καί πολλάκις» δέξε μας μετανοοῦντας καί ἐπιθυμοῦντας τήν ἀλλαγή μας.

– Σκέπε, φύλαττε καί διάσωσε τόν κόσμο Σου.

– Παρηγόρησε τούς κοπιῶντας καί πεφορτισμένους τῆς ζωῆς.

– Τήν ὥρα τῆς μετάβασης μας ἀπό τόν κόσμο αὐτό, ἔλα καί ὁδήγησέ μας στόν Ὑιό Σου καί Θεόν ἡμῶν, γιά νά ζήσουμε αἰώνια τήν οὐράνια Βασιλεία Του «σύν πᾶσι τοίς Ἁγίοις». Ἀμήν.

http://agapienxristou.blogspot.gr